Oluşun en temelinde enerji var. Enerjiyi yöneten tüm maddi varlıkları oluşturabilir. Kara deliklerden biyolojik varlıklara bilinen her tür varlık oluşturulabilir. Tüm atomların iceriği yeterli enerji ile değiştirilebilinir. İyi bir fizikci ile enerji konusunda yaptığım konuşmada demir atomunu altına cevirmek mümkünmü diye sormuştum teorik olarak mümkün olduğunu ama bilinen evrendeki tüm güneşlerin enerjilerinin toplamı bile yetmez demişti peki bu enerji bir medeniyette varsa ne olur demiştim Onlar tanrı olurlar demişti
Enerji, modern fiziğin temelinde olduğu gibi, bazı Pre-Sokratik filozofların da dünyayı anlama çabalarının merkezindeydi. Özellikle Herakleitos'un sürekli değişim ve oluş vurgusu, enerjinin günümüzde anladığımız şekliyle ilişkilendirilebilir. Bahsettiğiniz gibi, atomları dönüştürme potansiyeli teorik olarak mümkün, ancak pratikte bu muazzam enerji gereksinimi, fiziğin sınırlarını zorluyor. Bu noktada, bilim ve felsefenin kesiştiği yer tam da insana 'tanrısal' bir kudret kazandıran medeniyetler sorusunu gündeme getiriyor. Peki, bu güç nasıl bir etik veya varoluşsal sorumluluk getirir?
@@Felsefeninizinde atomlara hükmeden maddi evrene hükmeder. Basit bir programcı gibi düşünebiliriz istediği gibi programla oynar.Hükmedenin etik hissi olmaz. Beğenmedigini siler , değiştirir yeni varlar üretir. Sonucta sadece atom. Sadece satırlar.Atoma hükmedecek enerjiye sahipse bu doğal bir olaydır. Tıpkı bizim bunu düşünmemiz gibi etkisinin bir önemi yoktur bu bizim yetimizdir hatta hakkımızdır. Elinde bu güç varsa tabiki kullanmak için vardır. Kullanmak istemediği bir güçe zaten ulaşmazdı. Sorumlulukta duymaz sorumluluk duyacağı tek konu sistemin calışması ve gücü elinde tutmak kendine fayda sağlamak yada zarar vermemesini sağlamaktır. İnsan merkezli düşünmemek gerekir.
Elbette, enerjiye hükmeden bir varlığın, atomları bir programcı gibi şekillendirebilme yetisi, çok güçlü bir metafor. Peki, bu kadar büyük bir gücün sadece fayda sağlamak ya da zarar vermemek üzerine kurgulanması, daha geniş bir varoluşsal sorumluluğu göz ardı etmek anlamına gelmez mi? Belki de insan merkezli düşünmemek, aynı zamanda bu gücün daha büyük bir dengeye hizmet etmesi gerektiğini de işaret eder
@@Felsefeninizinde tamamen atomlardan oluşan evrende atomlara hükmeden güce sahip olanın uzamlara yapacakları kendince gereklilikten kaynaklanır. İyilik ve Kötülük bir anlam taşımaz. Sonucta atomlar yok olmuyor değişiyor. İyilik ve kötülük veya sorumluluk bunlar insani kavramlar. Konut yapmak iyilikmi gereklilikmi Et üretmek için hayvan beslemek iyilikmi gereklilikmi Hastahane yapmak iyilikmi gereklilikmi
Oluşun en temelinde enerji var. Enerjiyi yöneten tüm maddi varlıkları oluşturabilir. Kara deliklerden biyolojik varlıklara bilinen her tür varlık oluşturulabilir. Tüm atomların iceriği yeterli enerji ile değiştirilebilinir. İyi bir fizikci ile enerji konusunda yaptığım konuşmada demir atomunu altına cevirmek mümkünmü diye sormuştum teorik olarak mümkün olduğunu ama bilinen evrendeki tüm güneşlerin enerjilerinin toplamı bile yetmez demişti peki bu enerji bir medeniyette varsa ne olur demiştim
Onlar tanrı olurlar demişti
Enerji, modern fiziğin temelinde olduğu gibi, bazı Pre-Sokratik filozofların da dünyayı anlama çabalarının merkezindeydi. Özellikle Herakleitos'un sürekli değişim ve oluş vurgusu, enerjinin günümüzde anladığımız şekliyle ilişkilendirilebilir. Bahsettiğiniz gibi, atomları dönüştürme potansiyeli teorik olarak mümkün, ancak pratikte bu muazzam enerji gereksinimi, fiziğin sınırlarını zorluyor. Bu noktada, bilim ve felsefenin kesiştiği yer tam da insana 'tanrısal' bir kudret kazandıran medeniyetler sorusunu gündeme getiriyor. Peki, bu güç nasıl bir etik veya varoluşsal sorumluluk getirir?
@@Felsefeninizinde atomlara hükmeden maddi evrene hükmeder. Basit bir programcı gibi düşünebiliriz istediği gibi programla oynar.Hükmedenin etik hissi olmaz. Beğenmedigini siler , değiştirir yeni varlar üretir. Sonucta sadece atom. Sadece satırlar.Atoma hükmedecek enerjiye sahipse bu doğal bir olaydır. Tıpkı bizim bunu düşünmemiz gibi etkisinin bir önemi yoktur bu bizim yetimizdir hatta hakkımızdır. Elinde bu güç varsa tabiki kullanmak için vardır. Kullanmak istemediği bir güçe zaten ulaşmazdı. Sorumlulukta duymaz sorumluluk duyacağı tek konu sistemin calışması ve gücü elinde tutmak kendine fayda sağlamak yada zarar vermemesini sağlamaktır.
İnsan merkezli düşünmemek gerekir.
Elbette, enerjiye hükmeden bir varlığın, atomları bir programcı gibi şekillendirebilme yetisi, çok güçlü bir metafor. Peki, bu kadar büyük bir gücün sadece fayda sağlamak ya da zarar vermemek üzerine kurgulanması, daha geniş bir varoluşsal sorumluluğu göz ardı etmek anlamına gelmez mi? Belki de insan merkezli düşünmemek, aynı zamanda bu gücün daha büyük bir dengeye hizmet etmesi gerektiğini de işaret eder
@@Felsefeninizinde tamamen atomlardan oluşan evrende atomlara hükmeden güce sahip olanın uzamlara yapacakları kendince gereklilikten kaynaklanır. İyilik ve Kötülük bir anlam taşımaz. Sonucta atomlar yok olmuyor değişiyor.
İyilik ve kötülük veya sorumluluk bunlar insani kavramlar.
Konut yapmak iyilikmi gereklilikmi
Et üretmek için hayvan beslemek iyilikmi gereklilikmi
Hastahane yapmak iyilikmi gereklilikmi