ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΤΖΑΜΠΟΡΙ ΜΑΝΟΣ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ
HTML-код
- Опубликовано: 16 июн 2011
- Το παρακάτω κείμενο το πήραμε απο την ιστοσελίδα logomnimon.wordpress.com
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
Θα τον πληγώσω εγώ!:
Μιλώντας πάντα για το Τζάμπορι και την πλημμυρισμένη από προσκοπικές στολές Αθήνα αυτών των ημερών. Σε κατάστημα πωλήσεων δίσκων της οδού Καραγεώργη της Σερβίας οι πελάτες ήταν προχθές σε μια στιγμή -- τι άλλο -- πρόσκοποι. Και ερχόντουσαν από πολύ μακριά. Από τη Μαγαδασκάρη. Δύο χαριτωμένα παιδιά που με πολλή συστολή ζήτησαν να αγοράσουν δίσκους ελληνικής μουσικής.
Η πωλήτρια τους υπέδειξε, μεταξύ άλλων, τα "Παιδιά του Πειραιά" αλλά οι μικροί δεν δέχθηκαν. "Αυτόν τον ξέρουμε καλά. Τον έχουμε και στην πατρίδα μας", είπαν. Υπερηφάνεια η ελληνίδα πωλήτρια για λογαριασμό της ελληνικής μουσικής. Έκδηλη υπερηφάνεια και σε έναν κύριο, που καθότανε στο βάθος του μαγαζιού αμίλητος παρακολουθώντας ασκαρδαμυκτί όσα λεγόντουσαν. Η συζήτηση συνεχίζεται. Και η διαλογή των δίσκων. Τέλος οι μικροί από τη Μαγαδασκάρη βρήκαν αυτό που ήθελαν. Ένα μεγάλο δίσκο με πολλά τραγούδια του Χατζιδάκι.
-Πόσο κάνει;
-200 δραχμές.
-Δεν έχουμε τόσα λεπτά -- 200 δραχμές. Είναι βλέπετε πολλά λεφτά για ένα προσκοπάκι, είπαν. Μας κάνετε τη χάρη να τον ακούσουμε λίγο τουλάχιστον, προσέθεσαν, ντροπαλά.
Πριν η πωλήτρια απαντήσει, βεβαίως καταφατικά, μια φωνή ακούστηκε από το βάθος του μαγαζιού.
Δώσε το δίσκο στα παιδιά, Καίτη. Θα τον πληρώσω εγώ. (Είπε μάλιστα θα τον "πληγώσω" εγώ. Γιατί ξέχασα να πω πως ο κύριος δεν έλεγε το ρο και -αν ενδιαφέρει κανέναν ήταν αρκετά ευτραφής και φορούσε ένα ριχτό πουκάμισο.
Η προσφορά μεταφράστηκε στους δύο νέους.
-Γιατί να μας τον χαρίσει ο κύριος; Όχι δεν θέλουμε. Είναι τόσο πλούσιος; Μήπως είναι ο Ωνάσης ρώτησαν με παιδική αφέλεια.
-Ο Ωνάσης όχι. Αλλά ο Μάνος Χατζιδάκις. Που αναγκάσθηκε ο δυστυχής, αφού έγινε η γνωριμία, να κάτσει δυο ολόκληρες ώρες μέσα στο μαγαζί, υπογράφοντας αυτόγραφα για τους δύο προσκόπους της Μαγαδασκάρης, τους συγγενείς τους, τους φίλους τους... και τα 25.000 μέλη της προσκοπικής αδελφότητος της μακρινής νήσου.
"Αυτό το αυτόγραφο", είπαν τα παιδιά, είναι το ωραιότερο δώρο που μπορούμε να φέρουμε στους δικούς μας επιστρέφοντας στη Μαγαδασκάρη". Μπράβο Μάνο!...
ΜΑΡΙΑ ΡΕΖΑΝ
από άρθρο της στην εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
4/8/1963 
Видеоклипы
Πωπω, ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια που τραγουδούσαμε στους προσκόπους.... Με έπιασε η νοσταλγία πάλι...
Τον ίδιο καιρό μαζί με Ολλανδέζες προσκοπίνες και Έλληνες από την Αλεξάνδρεια γίνονταν στον Χορτιάτη της Θεσσαλονίκης «Κατασκήνωση Υπηρεσίας» όπου η γράφουσα συμμετείχε στην ομάδα καθαρισμού ενός εγκαταλειμμένου μικρού ναού ενώ άλλες οδηγοί βοηθούσαν στα καπνά. Υπέροχες εμπειρίες !!!
Επειδή ημουνα εκεί ναυτοπρόσκοπος ετών 13 στην υποκατασκήνωση 'ΚΕΚΡΟΠΙΣ" και θυμάμαι πολύ καλά, θα παρατηρήσω ότι στην Ελληνική βερσιόν που ακούσαμε, η χορωδία τραγουδούσε πάρα πολύ γρήγορα, τρέχανε σαν να τις κυνηγούσανε. Αντίθετα, η Ιταλική βερσιόν είναι πολύ πιό σωστή.
Να προσθέσω, ότι τα ελληνικά λόγια που ακούσαμε, είναι η δεύτερη εκδοχή. Η πρώτη εκδοχή, στην ίδια μουσική, είχε άλλα λόγια που τα μάθαμε στην προκατασκήνωση, μια εβδομάδα πριν την επίσημη έναρξη. τα λόγια αυτα έλεγαν
Στον Μαραθώνα προβάλλει μεσ την αυγη γαλάζιο κύμα και ήλιος λαμπρος
θρύλοι, παιάνες ηχούν μέσα στην σιγή, θεοί και ήρωες στέκουν εμπρός
στέκουν εμπρός στην .... που απλώνεται, στην πολιτεια μιας νιωτης χρυσης
΄δω το παρόν με το χθές ανταμώνεται, ΄δω ζουν τα νιάτα του κόσμου της γης
και συνέχιζε καπως έτσι.
Ομως, η έκδοση αυτη αποσύρθηκε γιατι κρίθηκε, όπως φαινεται, ότι είχε σαφείς αναφορές στην μαχη του Μαραθώνα και μάλλον θεωρήθηκε τότε οτι θα ενοχλούσε τους Περσες προσκόπους (τοτε δεν υπηρχε Χομεινι και η Περσία ηταν μια δυτικού τύπου χωρα και είχε προσκοπισμό).
Kι αν εχω τραγουδήσει αυτο το τραγούδι σε κατασκηνώσεις και φωτιές!!!!Αξεχαστα χρόνια....
Ημουν κι εγώ εκεί! Στην ομάδα ξεναγών.
μεγάλος άνθρωπος .... μεγάλη καρδιά!!!
Brothers is Scouting FOREVER!!!
Μια φορά πρόσκοπος για πάντα προσκοπος
μετα εγινες ευζωνας μαλλον. λογικο . προφανως δεξιος
O Μανος Χατζιδακις λατρευε τις στρατιωτικες μπαντες...Εχει γραψει και αρκετα τραγουδια στο" υφος' της μπαντας με πιο "αυτοβιογραφικη" εκφραση στο εργο του "Η εποχη της Μελισσανθης" (το εμβατηριο της Μελισσανθης).Εξαιρετε vinylthesaurus σας ευχαριστουμε για τις συναρπαστικες πληροφοριες που παραθεσατε.
iamaticus ναι μόνο που η "εποχή της Μελισσάνθης" δεν έχει σχέση με αυτήν την ανοησία που υποθέτω ότι γράφτηκε για καθαρά βιοποριστικούς λόγους.
Ανόητος είσαι άσχετε
το ιταλικο ειναι τελιο
το ιταλικο πιο καλο αν και τα δυο σκετη σαχλα
το εχω παρατηρησει με τον ηθοποιο που το τραγουδαγε στα γαλλικα ο Χορν . Αριστουργημα. Στα ελληνικα χανει πολυ .
@iamaticus Σε ευχαριστώ πολύ iamaticus για τα καλά σου λόγια, που αποτελούν κίνητρο για μένα για ακόμα καλύτερη δουλειά !!!
Κι εμεις το τραγουδούσαμε στην Κατασκηνωση του Κατηχητικου...αλλα τοτε κανεις δε μας ενημερωσε ότι η μουσικη ανηκει στο Χατζηδακι και οι στιχοι στο Γκατσο...ουτε που φανταστηκα ότι κι ένα άλλο"στεναχωρο"τραγουδι του Κατηχητικου, ο Μπιγκο το μικρο αρκδακι, θα ηταν κανονικα οΠικος το μικρο αρκουδακι, που το ειχε ερμηνευσει η Ποπη Αστεριαδη...αλλα καλλιο αργα οι ενημερώσεις, παρα ποτε! Οσο για το αγαπημενο ξενοφερτο "φλι-φλαι-φλο υπαρχει οντως, είναι μαλλον αμερικανικο αλλα εχει βγει και σε μια πιο....λατινομεσογειακη εκδοση, αλλαζοντας καποιες λεξεις μονο πχ αντι για ουεστα, βιστα αλλα κατά τ αλλαπαραμενει το ιδιο.Επισης πολλα προσκοπικα τραγουδια εχουν υιοθετησει τη μελωδια τους από γνωστα παλια φολκ αμερικανικα τραγουδια όπως το Θυμησου οπου πας(Irene goodnight)αλλα και τον αποχωρισμο
Apostolia1968 Να ρωτήσω κάτι κ εγώ, Θυμάμαι ένα κατασκηνωτικό τραγούδι, το τραγούδι του Τζόνη όπως το λέγαμε και δεν μπορώ να το βρω στο ελληνικό ιντερνετ πουθενά. Έχω ακούσει την μελοδία σε παιδικό παιχνίδι και από αυτό
συμπεραίνω ότι θα πρέπει να είναι παλιό αμερικάνικο φολκ. Οι στοίχοι πήγεναν κάπως έτσι:
Σ' ένα ράντσο αγαπημένο μακρινό
όπου ο ήλιος δένει γλυκό καρπό
ζούσε ο Τζόνη, μια φορά κι έναν καιρό,
μικρό παιδί φτωχούλι κι ορφανό.
Τζονη μου η κακή..... μοιρα σ' αδικει.... και αυτό θυμάμαι μόνο.... Ξέρει κανείς στοίχους; ή σε πιο αμερικάνικο βασίζεται; (αν ειναι αμερικάνικο...)
Ιωάννης ΤζαρόςΥπαρχει στο γιου ντιουμπ..πληκτρολογησε "Ο μικρος Τζονη"και θα στο βγαλει...πολύ πιθανο να βασιζεται σε αμερικανικο παλιο τραγουδι.. αλλα για τον τιτλο θα σε γελασω...
Δεν ξέρω, εμένα δεν μου βγάζει τίποτα το γιου τιουμπ, ίσως το αφαίρεσε αυτός που το είχε βάλει...
Ιωάννης Τζαρόςμπορει...
+Apostolia1968 ωραια κατασκηνωτικα χρονια....αυτα μενουν!!!
Μπορείς ν' ανεβάσεις και το τραγούδι "Φωτιά" που βρίσκεται στην άλλη πλευρά του 45αριού;
"Το τραγούδι της φωτιάς", όπως ήταν ο τίτλος... Το ψάχνω χρόνια να το ξανακούσω... Ακριβώς στην πίσω πλευρά του 45αριού, όπως λες...
Λυγερό κυπαρίσσι θα φυτέψω βαθιά στο χώμα
και τη νύχτα θ’ ανάψω στην κορφή του ψηλή φωτιά.
Με χαρές και τραγούδια και λουλούδια ξανά στο στόμα
όλοι αδέρφια ας γινούμε και μ’ αγνή φωτεινή ματιά.
Χέρι χέρι ας πιαστούμε κι ας χορέψουμε γύρω μ’ αγάπη
γιατί φεύγουν τα νιάτα κι η ζωή σαν ποτάμι περνά.
Τα μικρά της αυγής πουλιά καρτερούν μες τα δάση
την παλιά τους να βρουν φωλιά που ‘χει η νύχτα σκεπάσει
πότε θα ‘ρθεις πάλι χρυσό καλοκαίρι με το λαμπερό σου τ’ αστέρι
πότε θα ‘ρθεις πάλι κοντά στ’ ακρογιάλι μια φωτιά ν’ ανάψω μεγάλη
Λυγερό κυπαρίσσι θα φυτέψω βαθιά στο χώμα
και τη νύχτα θ’ ανάψω στην κορφή του ψηλή φωτιά
Με χαρές και τραγούδια και λουλούδια ξανά στο στόμα
όλοι αδέρφια ας γινούμε και μ’ αγνή φωτεινή ματιά.
Χέρι-χέρι ας πιαστούμε κι ας χορέψουμε γύρω μ’ αγάπη
γιατί φεύγουν τα νιάτα κι η ζωή σαν ποτάμι περνά.
Ioulia Karali
Εγώ να δεις πόσα χρόνια το ψάχνω. Μακάρι να το ανεβάσει κάποιος!
@@karalijulia ruclips.net/video/0XYThd4tv3Q/видео.html
@@sagma100 ruclips.net/video/0XYThd4tv3Q/видео.html
το ειχα ακουσει παλια. Απλα δεν ακουγεται
Ήταν Προσκόπος ο Μάνος
γι αυτο μακρυα τα αγορακια απο προσκοπους και κατασκηνωσεις γενικσα