Το '63 ημουν ενός έτους βρέφος... οστόσο πολυ θάθελα να είχα στη ζωή μου μια τετια κατασκηνωτική εμπειρία... τοτε που ο Σχοινιάς ηταν πραγματικά ενα εξαιρετικο μερος θάλασσα και πεύκο!
"ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ" όπως ήταν ο τίτλος στην πίσω πλευρά του βινιλίου 45στρ. της πάλαι ποτέ Columbia (που σήμερα είναι χαλάσμα στον Προμπονά / Άνω Πατησίων) του επίσημου τραγουδιού & Ύμνου του 11ου Παγκόσμιου Προσκοπικού Τζάμπορι Μαραθώνα 1963. (κάτι, που εκείνοι που συμμετείχαν λίγο πρόσεξαν τότε μες την ορμή της νιότης τους, που ωστόσο στο διάβα των χρόνων περιέκλειαν προφητικά ως και σήμερα -να έτσι- σαν σε μια χρονοκάψουλα, οι τελευταίοι αυτοί όμορφοι στίχοι του. Αφουγκραστείτε τους και διακτινιστείτε!): Λυγερό κυπαρίσσι θα φυτέψω βαθιά στο χώμα και τη νύχτα θ’ ανάψω στην κορφή του ψηλή φωτιά. Με χαρές και τραγούδια και λουλούδια ξανά στο στόμα όλοι αδέρφια ας γινούμε και μ’ αγνή φωτεινή ματιά. Χέρι χέρι ας πιαστούμε κι ας χορέψουμε γύρω μ’ αγάπη γιατί φεύγουν τα νιάτα κι η ζωή σαν ποτάμι περνά. Τα μικρά της αυγής πουλιά καρτερούν μες τα δάση την παλιά τους να βρουν φωλιά που ‘χει η νύχτα σκεπάσει πότε θα ‘ρθεις πάλι χρυσό καλοκαίρι με το λαμπερό σου τ’ αστέρι πότε θα ‘ρθεις πάλι κοντά στ’ακρογιάλι μια φωτιά ν’ ανάψω μεγάλη Λυγερό κυπαρίσσι θα φυτέψω βαθιά στο χώμα και τη νύχτα θ’ ανάψω στην κορφή του ψηλή φωτιά Με χαρές και τραγούδια και λουλούδια ξανά στο στόμα όλοι αδέρφια ας γινούμε και μ’ αγνή φωτεινή ματιά. Χέρι-χέρι ας πιαστούμε κι ας χορέψουμε γύρω μ’ αγάπη γιατί φεύγουν τα νιάτα κι η ζωή σαν ποτάμι περνά...
Αυτο ειναι το δευτερο τραγούδι που αντικατεστησε το πρωτο αυθεντικο για λογους ... politically corect επιδή το πρωτο έλεγε Στο Μαραθωνα προβαλλει μεσ την αυγη γαλαζιο κυμα και ηλιος λαμπρος , θρυλοι παιάνες ηχουν μεσα στην σιγή, θεοι και ηρωες στεκουν εμπρος στεκουν εμ,προς στην ζωη που απλωνεται στην πολιτεια μιας νιότης χρυσης 'δω το παρόν με το χτες ανταμωνεται δω ζουν τα νιατα του κόσμου της γής -Τζαμπορη...κλπ και θεωρηθηκε οτι θα προσβαλλει τους Περσες, θυμιζοντας , λέει, την ...μαχη του Μαραθωνα!! Ημουν 13 χρονών ναυτοπροσκοπος τότε και κατασκηνωτης στην υποκατασκηνωση ΚΕΚΡΟΠΙΣ
Το '63 ημουν ενός έτους βρέφος... οστόσο πολυ θάθελα να είχα στη ζωή μου μια τετια κατασκηνωτική εμπειρία... τοτε που ο Σχοινιάς ηταν πραγματικά ενα εξαιρετικο μερος θάλασσα και πεύκο!
Una stupenda musica che fa rivivere le giornate più belle della mia giovinezza.
Meravigliosa musica ricordo di gioventù
...και το τραγούδι του Χατζιδάκι ύμνος του Τζάμπορι εξαιρετικό!!!
το είχαμε εγερτήριο στις κατασκηνώσεις του 26ου συστήματος προσκόπων Αθηνών της Τ.Ε. Αμπελοκήπων
The reason the flag of the Philippines is not there because the plane crashed carrying the boy scouts
Ανεβάστε και το τραγούδι "Φωτιά" (το τραγούδι της φωτιάς) που βρίσκεται στην άλλη πλευρά του δίσκου 45 στροφών.
"ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ"
όπως ήταν ο τίτλος στην πίσω πλευρά του βινιλίου 45στρ. της πάλαι ποτέ Columbia (που σήμερα είναι χαλάσμα στον Προμπονά / Άνω Πατησίων) του επίσημου τραγουδιού & Ύμνου του 11ου Παγκόσμιου Προσκοπικού Τζάμπορι Μαραθώνα 1963.
(κάτι, που εκείνοι που συμμετείχαν λίγο πρόσεξαν τότε μες την ορμή της νιότης τους, που ωστόσο στο διάβα των χρόνων περιέκλειαν προφητικά ως και σήμερα -να έτσι- σαν σε μια χρονοκάψουλα, οι τελευταίοι αυτοί όμορφοι στίχοι του. Αφουγκραστείτε τους και διακτινιστείτε!):
Λυγερό κυπαρίσσι θα φυτέψω βαθιά στο χώμα
και τη νύχτα θ’ ανάψω στην κορφή του ψηλή φωτιά.
Με χαρές και τραγούδια και λουλούδια ξανά στο στόμα
όλοι αδέρφια ας γινούμε και μ’ αγνή φωτεινή ματιά.
Χέρι χέρι ας πιαστούμε κι ας χορέψουμε γύρω μ’ αγάπη
γιατί φεύγουν τα νιάτα κι η ζωή σαν ποτάμι περνά.
Τα μικρά της αυγής πουλιά καρτερούν μες τα δάση
την παλιά τους να βρουν φωλιά που ‘χει η νύχτα σκεπάσει
πότε θα ‘ρθεις πάλι χρυσό καλοκαίρι με το λαμπερό σου τ’ αστέρι
πότε θα ‘ρθεις πάλι κοντά στ’ακρογιάλι μια φωτιά ν’ ανάψω μεγάλη
Λυγερό κυπαρίσσι θα φυτέψω βαθιά στο χώμα
και τη νύχτα θ’ ανάψω στην κορφή του ψηλή φωτιά
Με χαρές και τραγούδια και λουλούδια ξανά στο στόμα
όλοι αδέρφια ας γινούμε και μ’ αγνή φωτεινή ματιά.
Χέρι-χέρι ας πιαστούμε κι ας χορέψουμε γύρω μ’ αγάπη
γιατί φεύγουν τα νιάτα κι η ζωή σαν ποτάμι περνά...
Αυτο ειναι το δευτερο τραγούδι που αντικατεστησε το πρωτο αυθεντικο για λογους ... politically corect επιδή το πρωτο έλεγε Στο Μαραθωνα προβαλλει μεσ την αυγη γαλαζιο κυμα και ηλιος λαμπρος , θρυλοι παιάνες ηχουν μεσα στην σιγή, θεοι και ηρωες στεκουν εμπρος στεκουν εμ,προς στην ζωη που απλωνεται στην πολιτεια μιας νιότης χρυσης 'δω το παρόν με το χτες ανταμωνεται δω ζουν τα νιατα του κόσμου της γής -Τζαμπορη...κλπ και θεωρηθηκε οτι θα προσβαλλει τους Περσες, θυμιζοντας , λέει, την ...μαχη του Μαραθωνα!!
Ημουν 13 χρονών ναυτοπροσκοπος τότε και κατασκηνωτης στην υποκατασκηνωση ΚΕΚΡΟΠΙΣ