Challenge: Klasyki literackie, których nigdy nie czytałam | Jola Szymańska
HTML-код
- Опубликовано: 8 апр 2020
- Wstydziliście się kiedyś, że nie czytaliście jakiejś książki? ;) Dziś o czterech literackich klasykach, za które postanawiam nareszcie się wziąć!
⬇Linki ⬇
PATRONITE → patronite.pl/jolaszymanska
INSTAGRAM → / jola_szymanska
TWITTER → / szymanska_jola
FB → www. szymanskajola
WWW → jolaszymanska.pl
______________________________
POMOŻESZ MI DODAĆ NAPISY DO FILMU?
Wystarczy kliknąć w trzy kropki pod filmem po prawej stronie i dalej w "Dodaj tłumaczenia", a potem spisać choć fragment. Dziękuję Wam za każdą najdrobniejszą pomoc!
______________________________
Muzyka: Epidemic Sound
Jeżeli spodobał Ci się ten filmik daj łapkę w górę! :-)
Subskrybuj: bit.ly/1RvmlNT
______________________________
W filmie pokazuję listy książek ze stron:
- www.booklips.pl/zestawienia/100-ksiazek-ktore-trzeba-przeczytac-wg-polskich-dziennikarzy-i-pisarzy
- www.booktwist.pl/150-ksiazek-ktore-trzeba-przeczytac
______________________________
Ten film nie jest wynikiem żadnej współpracy.
Dziękuję, że czytasz ten opis ♡ Pod każdym moim filmem dołączam linki, odniesienia, szczegóły. Jeśli coś Cię zaciekawi, zawsze warto tu zerknąć ;) Do zobaczenia :) ♡ 
Развлечения
![[BLACKSWAN] ‘Roll Up’ Official Music Video](http://i.ytimg.com/vi/ulvCwyKrwqw/mqdefault.jpg)
Kurcze, dziwi mnie pogląd, że Rok 1984 jest ciężki. To się super czyta. Trudny jest temat, ale styl jest naprawdę przystępny. To jest must read! :)
Prawda, ja się bałam przed przeczytaniem, że go nie zrozumiem, czekałam na czas, kiedy będę mogła go czytać, skupić się i nad nim myśleć, a w rezultacie pożarłam tę książkę w jeden weekend
@@rrreksi5006 mnie się wydaje, że czytałam ją jeszcze w liceum lub na początku studiów, a to było dawno temu, więc orłem nie bylam i ogarnęłam spokojnie :)
Czytałam ją w liceum (chyba musiałabym sobie przypomnieć :D) i to prawda: tematyka trudna, ale styl bardzo przystępny. Rzekłabym, że szybko "wchodziła".
Dokładnie! To była jedna z fajniejszych lektur szkolnych w gimnazjum. Była tak ciekawa i inaczej napisana, że byłam zdziwiona, że takie powieści też mogą być lekturami szkolnymi.
Czyta się jak kryminał do pociagu!
Pozwole sobie na pewna uwage dotyczaca Twojego stwierdzenia, ze mierzysz sily na zamiary:) wiekszosc ludzi uzywa tego zwrotu podobnie jak Ty_ nie porywaj sie z motyka na slonce:) a to bład:) sformulowanie z mickiewiczowskiej Piesni filaretow_ mierz sily na zamiary znaczy tyle, co _ dostosuj sily do zamiarow, stawiaj sobie ambitne cele, a na pewno znajdziesz sily do ich osiagniecia:) czyli dokladnie cos odwrornego od ,,niw porywaj sie z motyka na slonce:) temat literacki, wiec pozwolilam sobie na to dopowiedzenie:) pozdrawiam:)
Tak mi przyszlo do glowy, zeby to napisac, ale mam nadzieje, ze Cie nie urazilam takim wytykaniem bledu. Nie o to mi chodzilo:(
@@Kasia.l. ja dziękuję za ten komentarz- nie miałam pojęcia o poprawnym znaczeniu tego zwrotu, super, że to napisałaś! :) z chęcią dowiem się czy są jeszcze inne zwroty, któych używamy źle, znam tylko sienkiewiczowski ,,kończ waść wstydu oszczędź" :)
@@michalinaczekaj1870 polecam kanał Mówiąc Inaczej :) Można znaleźć tam wiele ciekawostek o języku polskim
@@nataliabialka89 znam ten kanał, niestety swego czasu sposób mówienia autorki był dla mnie bardzo drażniący, być może teraz skuszę się, żeby wrócić i spawdzić czy moje odczucia uległy zmianie :)
Zawsze się zastanawiałam, o co ludziom chodzi, gdy mówią to stwierdzenie, skoro miałam wrażenie, że mają co innego na myśli i może źle rozumiem kontekst ich wypowiedzi. W końcu jest to "mierz siły na zamiary nie zamiar podług sił" i kochany Mickiewicz, ambitny człowiek, namawia nas żeby stawiać sobie cel, a później dostosować do niego siły, nawet jak ten cel nas przerasta i jest ponad siły to te siły mamy podciągnąć, choć ich nie mamy. O jak mi się w liceum to wydawało głupie. 😄
,,Rok 1984" jest na mojej top 3 wszechczasów, to niesamowita książka i naprawdę nie jest trudna, w sensie trudna do przeczytania. Myślę, że w tym zestawieniu to ,,Pani Bovary" jest bardziej wymagająca w lekturze. Powodzenia! 🙂
Obchodzącym Paschę czy święta Wielkiej Nocy: błogosławionego czasu, spokoju i dużo zdrowia!
Tobie również! Wszystkiego dobrego, dużo nadziei i radości :)
Same wspaniałe lektury przed Tobą, Jolu. Te akurat są mi znane, natomiast w ciągu tych moich 35 lat nie czytałam nic Tołstoja (ale to tajemnica!).
Do "Imienia róży" podchodziłam jak pies do jeża, zbierałam się latami, bałam się, że mnie przygniecie. Wszystko to niepotrzebnie, bo to fascynująca powieść. Nie mogłam się oderwać.
Rok 1984 - wymiata . Najepsza ksiazka jaka czytalam, myślę że bedziesz nią zachwycona, pozostaje hmmm no cóż chyba muszę nadrobić 😅 do tego dodam Mistrza i Małgorzate - bo wstyd sie przyznać ale nie przeczytałam😷
O! Dokładnie! Mistrz i Małgorzata!
Totalnie podoba mi się temat filmu, brawa za kreatywność i otwartość! :D Mnie pokonał na przykład "Ulisses" i "Rok 1984", styl toporny i wówczas nie do przejścia, ciekawe jak byłoby dzisiaj... W sumie zachęciłaś mnie do powrotu do Orwella, być może... ;)
Jolaaa! Rok 1984 to jedna z ważniejszych książek w moim życiu (chociaż czytałam ją w grudniu i byłam w totalnie nieświątecznym nastroju 😅), a Imię róży, to jedna z moich ulubionych książek (kryminał, ale dużo kwestii światopoglądowo-socjologicznych), ale... jedną z nich jest też Mistrz i Małgorzata, więc może jednak się nie sugeruj... 🙄😄
Pani Bovary. Hmm, mam wrażenie, że kazali nam ją przeczytać na rozszerzonym polskim tylko po to, żebyśmy zapamiętali pojęcie „bowaryzmu”, które było użyteczne pod kątem klucza maturalnego. Wiele więcej z niej nie pamietam 😅
Imię róży to moim zdaniem naprawdę piękna książka.
Ja się nie mogę zebrać do przeczytania Trylogii, ale na pewno kiedyś to zrobię. Muszę dojrzeć do tego.
Do Imienia róży miałam 3 podejścia. Za każdym razem odpadałam na początku, ale za każdym razem ciut dalej. Może kiedyś się uda. Powodzenia
Jolu, uwielbiam twoją twórczość. Jesteś wytchnieniem od pędu, agresji i powierzchowności tego świata :) ja przeczytałam prawie całą klasykę literatury w liceum, ale niestety niewiele z tego pamietam, plus nie miałam jeszcze na tyle narzędzi intelektualnych, żeby to w pełni docenić :) w tym roku planuję przeczytać wszystkie tomy filozofii Tatarkiewicza, trzymaj kciuki!
Fajny odcinek
Ja mam aż za dużo takich książek które 'powinnam' przeczytać. Podoba mi się, jak Jolu nas tu wszystkich inspirujesz do czytania i sama pokazujesz, ze tez masz jakieś takie książki, jesteś de best
Weszłam na ten film celowo, szukając inspiracji, bo ja też wielu klasyków nie przeczytałam jeszcze. Chciałam coś ambitnego przeczytać. Pierwszą podałaś 1984 - moja ulubiona książka, druga - zdążyć przed Panem Bogiem którą połknęłam dzisiaj w jedno popołudnie, a też była na mojej półce wstydu ;) śmiesznie. Pozdrawiam ;*
Z wymienionych przez Ciebie książek nie nadrobiłam jeszcze Orwella (a mam taki zamiar). Rok temu przekonałam się do audiobooków i dzięki temu stopniowo nadrabiam zaległe klasyki. "Panią Bovary" przesłuchałam w kwietniu ubiegłego roku, "Zdążyć przed Panem Bogiem" w styczniu. "Imię róży" to była pierwsza książka, którą przeczytałam na Kindlu (w grudniu), bo stwierdziłam, że długo odwlekany zakup wymarzonego czytnika trzeba uczcić właśnie klasyką :) A jeśli chodzi o "Historię piękna" i "Historię brzydoty", to doskonale Cię rozumiem. Chciałam je mieć, od kiedy zostały wydane, wielokrotnie przeglądałam w księgarni, ale latami odkładałam zakup właśnie ze względu na cenę. No i w końcu kupiłam 4 lata temu i jeszcze nie przeczytałam (!), bo mam poczucie, że na takie wyjątkowe książki trzeba mieć dużo wolnego czasu, żeby się nimi "delektować" :) Ostatnio coraz częściej o nich myślę i ciągnie mnie do nich coraz bardziej. Z jednej strony mogłaby to być świetna odskocznia od aktualnej rzeczywistości, ale z drugiej strony właśnie ta aktualna rzeczywistość sprawia, że ciężko mi się skoncentrować na lekturze (na razie czytam sobie powoli "Zimowlę" w ramach nadrabiania nagradzanych książek :).
"Zdążyć przed Panem Bogiem" to chyba moja ulubiona lektura II wojenna, jest mocno pacyfistyczna, odziera ze złudzeń, że pięknie jest ginąć za ojczyznę.
"Rok 1984" to idealna lektura na teraz, bardzo aktualne niestety.
"Pani Bovary" to też jest mój wyrzut sumienia!
"Imię róży" jest ciężkie, warto przeczytać, docenia się ją dopiero na koniec.
Moje shame on me to Portret Doriana Graya i Katedra Marii Panny w Paryżu.
Bardzo mądrze mówisz, że nie awarto sobie robić konkretnych list do czytania - ja zawsze, gdy je mam to tracę chęć na czytanie i odblokowuje mnie dopiero sięgnięcie po randomową ksiązkę
Przypomniałam sobie o Twoim starym filmie, wywiadzie z psycholożką, rozmawiałyście m.in. o książce Moniki i Marcina Gajdów. Nie mogę znaleźć filmu na kanale, czy usunęłaś go na stałe, czy jest jeszcze możliwość obejrzenia go?
Chciałam tylko polecić, żeby "Panią Bovary" czytać w przekładzie Pana Ryszarda Engelkinga. Nie chodzi tylko o samo tłumaczenie, ale też o to, że to wydanie jest opatrzone licznymi przypisami i wyjaśnieniami i właśnie one tłumaczą, dlaczego ta książka to arcydzieło, a nie zwykła powieść.
A tak przy okazji, to dzięki za wszystko, jesteś wspaniała, cudowna, najlepsza 😁♥️
Też dam przykład 4 książek :)
-Dan Brown - Kod Leonardo Da Vinci (Zalega u mnie na półce ,ale nie mogę się zebrać. Na pewno nie pomaga to że widziałem film)
-Chuck Palahniuk -Fight Club (To samo co z pozycją wyżej ale tej jeszcze nie kupiłem)
- Następna pozycja to raczej grupa ksiąg. Chciałem zrobić sobie challange i przeczytać wszystkie święte księgi ,że tak to nazwę. Od pisma świętego przez koran, torę , księgę mormonów a nawet biblii szatana Antona Szandor'a Lavey'a itd. W ostatniej pozycji najbardziej mnie ciekawi forma tego działa literackiego :D
- Ostatnia książka jaką chciałem zawsze przeczytać to Zły Leopolda Tyrmanda
Rok 1984 i Pani Bovary (to nie jest romantyczna książka, tylko realistyczna) to świetne pozycje, bardzo mi się podobały. Nie znoszę natomiast Mistrza i Małgorzaty, robiłam kilka podejść do tej pozycji, w końcu ją przeczytałam ale z dużym niesmakiem. Nie przeczytałam też Zbrodni i kary, tzn przeczytałam do ostatnich 80 stron, czyli ominęłam to co najważniejsze. Wolę Tołstoja niż Dostojewskiego :) Imię Róży to mój must read od podstawówki, jakoś zawsze mi umykała ta książka. Pana Tadeusza nie znoszę, trochę mi z tego powodu przykro chodzić na spotkania z prof. Bralczykiem, zmusiłam się do przesłuchania audiobooka. Trylogii też nie raczyłam przeczytać. Generalnie dużo tego, ale czytam literaturę, która mi się podoba, a nie którą muszę przeczytać. Na wszystko kiedyś przyjdzie czas. Teraz czytam Wojnę i pokój, jestem prawie w połowie i trochę się dłuży ale jest piękna, polecam, idealna na kwarantannę bo tak jak ona nie ma końca :)
Ja w ogóle zastanawiam się skąd coś takiego jak lista jakichś książek, które każdy powinien przeczytać 🤷♀️ skąd w ogóle pomysł na to, żeby tworzyć takie listy i co to w ogóle znaczy, ze jak ktoś lubi czytać i dużo czyta to „musi” konkretne książki mieć przeczytane. Każdy czyta to co lubi, to, co do niego przemawia, to, co mu daje to, czego szuka w książkach. Skąd Jola u Ciebie ten pomysł, że jakieś książki „należy” mieć przeczytane? :) i że wstyd bo się czegoś nie przeczytało. Takich list jak sama powiedziałaś jest sporo i są różne i rozumiem, że są pewne tak zwane „klasyki” uznane przez kogoś a ktoś inny będzie miał inne. Poza tym co jest niewłaściwego czy wstydliwego w tym, że się nie czytało czegoś ( z klasyki literatury) i się nie chce tego czytać albo sie nie widzi w tym wartości. Bardzo nie lubię takiego myślenia czy w kwestii przeczytania książek czy w każdej innej, że jeżeli czytasz to powinieneś mieć przeczytane dane książki albo jeżeli jesteś kimś tam to masz być jakiś i ci nie przystoi być inny, takie myślenie nas usztywnia i zamyka w jakichś ramach. Ja tego nie rozumiem, po co sobie to robić 🤔
Czubek góry lodowej mojego czytelniczego wstydu to:
1. "Ulisses" Joyce'a
2. "W poszukiwaniu straconego czasu" Prousta
3. "Czarodziejska góra" Manna.
Wszystkie zaczynałam co najmniej po dwa razy i nie mogłam przebrnąć. A teraz jestem na takim etapie życia, że szkoda mi czasu na czytanie czegoś, "bo wypada":)
Akurat te książki, o których opowiadasz, czytałam, więc kilka moich luźnych myśli:
1. "Zdążyć przed Panem Bogiem" - emocjonalnie najtrudniejsza pozycja z tych czterech, czytanie niektórych fragmentów bolało mnie niemal fizycznie.
2. "Rok 1984" - świetna rzecz, ja lubię takie dystopie, czyta się chyba bez wysiłku. I dowiesz się, skąd wziął się Big Brother:)
3. "Pani Bovary" - bardzo lubię tę książkę, główna bohaterka wywołuje w czytelniku niejednoznaczne reakcje. Mnie najbliższe jest odczytanie tej powieści w kluczu feministycznym, Flaubert świetnie pokazuje uwikłanie społeczne kobiety w XIX w. Zawsze sobie myślę, jak inaczej wyglądałoby życie Emmy Bovary w dzisiejszych czasach.
4. "Imię róży" - czytałam z przyjemnością, której nie psuł mi nawet fakt, że wcześniej widziałam ekranizację z Seanem Connerym. Wciągająca intryga kryminalna i bardzo wiernie oddany klimat średniowiecza. Chyba niektóre fragmenty troszkę mnie nużyły (np. dysputy filozoficzne bohaterów), ale całość warta zainwestowanego czasu.
Jestem MEGACIEKAWA Twojego odbioru tych tytułów. Może miałabyś ochotę nagrać (po przeczytaniu książek) filmik, w którym opowiesz o swoich wrażeniach? Byłoby cudnie:)
Agnieszka JużDawnoTutajNieMieszka tak właśnie planuję!😊 Mega dzięki, naprawdę ciekawie się to zapowiada. Btw „Ulisses” - wow! Z tej triady jestem #teamProust😅
@@jola_szymanska Czekam w takim razie na filmik, super♥️
Moja lista to: Trylogia Sienkiewicza, dramaty Szekspira oraz Wojna i Pokój.
Z Twojej listy nie czytałam jeszcze Imienia Róży, może kiedyś się zabiorę. Polecam gorąco Panią Bovary: długo się do niej zbierałam, bo myślałam, że to XIX wieczna panoramiczna powieść o społeczeństwie, długie i pełne wątków i opisów, a jest inaczej: dość krótkie, trochę psychologiczne - o kobiecie, która (nie będzie spoilerów) chciała, aby jej życie było bardziej romantyczne i literackie, więc zaczęła grać bardziej romantyczną i tragiczną rolę. Nie wiem, jak Flaubert zajrzał do mojej głowy, ale z tego, co wiem - wiele osób czuje się panią Bovary. Natomiast Rok 1984 czyta się bardzo lekko, trzyma w napięciu i ma zaskakujący zwrot akcji, więc też świetna lektura :D Lecę czytać komentarze, może jeszcze jakieś klasyki trafią na moją listę!
Jestem w trakcie 1984. Od dawna planuję Imię Róży:) Jaka śliczna doniczka w tle!
Wychodzę z założenia, że nie trzeba czytać tych wszystkich klasyków, ale dobrze jest wiedzieć, o czym mniej więcej są i co z tego wynika. ;) Poza tym: nawet jeśli akurat czegoś się nie ogarnia, to żaden powód do wstydu. Ważne, że czytamy.
Trzymaj się, Jola!
Imię Róży jest świetne ❤️ Próbuj 😊
Akurat tak się złożyło, że czytałam wszystkie wymienione przez Panią książki i jedyne co mogę powiedzieć to to, że wszystkie polecam, choć nie wszystkie mi się podobały.
Cenię sobie "Panią Bovary", ale też jej nienawidzę i gdyby nie moja polonistka, którą kocham całym serduszkiem, to bym jej nie zmęczyła. Dopiero w toku dyskusji zdałam sobie sprawę co mi umknęło w trakcie lektury i zrozumiałam czemu tą książką można się zachwycać. Ale i tak nie znoszę głównej bohaterki, a fabuła pozostaje dla mnie nudna jak flaki z olejem 💁♀️ Do "Imienia róży" miałam dwa podejścia, bo za pierwszym razem kompletnie się od niego odbiłam. Ostatecznie je polubiłam, choć troszkę się męczyłam w trakcie czytania (zwłaszcza w czasie elaboratów dotyczących historii poszczególnych sekt heretyckich XP). A "Zdążyć przed Panem Bogiem" nie wiedzieć czemu polubiłam dopiero przez moje rozkminy o "Dżumie". Gdzie tu sens i logika? Nie wiem, ale tak było. "Rok 1984" jest bardzo miły w lekturze (w sensie pod względem stylu, bo treści to już mniej 😅).
Natomiast jeśli mówimy o listach typu BBC... Meh, dla mnie najcenniejsze są polecajki od znajomych czy naszych szkolnych polonistów, którzy nie szczędzą nam informacji o ciekawych książkach starszych i nowszych (chyba sentyment przeze mnie przemawia i żal, że to już matura za rogiem i skończą się dyskusje o wierszach i lekturach na zajęciach 😭). Ale z takich klasyków klasyków to baaardzo chciałabym przeczytać:
1. "Annę Kareninę"
2. "Grę w klasy"
3. "Na nieludzkiej ziemi"
4. "Władcę pierścieni" - bo tego to autentycznie mi wstyd, że jeszcze nie przeczytałam XP Wszyscy znajomi polecają, anglistka namawia, a ja się boję takich cegieł jak diabeł wody święconej, a na dodatek jak poszłam do liceum to mi kompletnie przeszedł hype na fantastykę... Kiedyś na pewno, ale kiedy?
W sumie mogłabym jeszcze długo, ale jak cztery to cztery ;)
Świetny, motywujący odcinek. Ja czytałam tylko "Rok 1984" z tej listy i polecam z całego serduszka! Mocno daje do myślenia.
Polecam odcinek "Mówiąc inaczej" ruclips.net/video/OHrI0fHfJSg/видео.html o "Mierz siły na zamiary, a nie zamiary na siły" ^^'
to ja jestem z osób, które kochają takie challenge. też wymyślę 4!
więc:
1. Mistrz i Małgorzata. no głupio dość ;P, w sumie generalnie jestem w tych rosyjskich słaba.
2. Władca much
3. Nana
4. Targowisko próżności
Z wymienionych przez Ciebie książek przeczytałam tylko "Zdążyć przed Panem Bogiem" - bardzo mi się podobała. Do "Pani Bovary" miałam kilka podejść, ale poległam. Natomiast nigdy nie udało mi się skończyć "Zbrodni i kary" ani "Mistrza i Małgorzaty" - za tę drugą ostatnio się zabrałam i jestem zachwycona! Stwierdziłam, że w liceum chyba byłam na nią za głupia ;) z resztą "Proces" Kafki też przeczytałam jak już skończyłam szkołę. Natomiast z "Lalki" to przeczytałam tylko pierwszą stronę 🙈 jakoś szczególnie nie jest mi wstyd. Kto wie - może kiedyś do tego dojrzeję i nadrobię :)
Bardzo motywujący film, kto z czytających nie ma takich wyrzutów sumienia? To chyba normalne ;) Tak poza tym, powiedzenie "Mierz siły na zamiary" pierwotnie użyte w którymś z utworów Mickwiecza miało następujące zakończenie: "Mierz siły na zamiary, nie zamiar podług sił" i niestety jest ono w dzisiejszych czasach błędnie używane choć ma tak piękny wydźwięk... Stawiaj sobie ambitne cele, pracuj ciężko aby je osiągnąć choć wydaje Ci się, że nie dasz rady (jesteś słaby).
Imię róży mnie interesuje :) Podobno jest już na netflixie włoskim serial..więc liczę ze lada moment będzie też na netflixie polskim :)
Nie ma czego się wstydzić :) od wielu lat czytam klasykę literatury (w ostatnich miesiącach częściej sięgam po reportaże, jednak gimnazjum, liceum i studia to była głównie literatura piękna) i wciąż zostaje mi sporo książek na "liście". Na pewno chciałabym przeczytać Braci Karamazow i Idiotę Dostojewskiego (czytałam Zbrodnię i karę, Biesy, Białe noce, Wspomnienia z domu umarłych...), Lorda Jima (chyba wszystko inne Conrada już przeczytałam), Wojnę i pokój, Annę Kareninę i Zmartwychwstanie Tołstoja (nie przeczytałam NIC, tego akurat się wstydzę), II część Czarodziejskiej góry Manna (czytałam tylko I tom. Jestem zakochana w Mannie po Doktorze Faustusie, Buddenbrokach. Czytałam też Królewską wysokość), Hamleta Szekspira (znam kilka innych dramatów) i twórczość Lema, znam jedynie z fragmentów. Pewnie znajdzie się milion innych książek, to nigdy się nie kończy. Staram się zawsze poznać więcej niż 1-2 teksty danego twórcy. Z wymienionych w filmie: rok 1984 - nie czyta się "ciężko", ale z perspektywy czasu wolę nowy wspaniały świat Huxley'a; Imię róży - nie lubię, Pani Bovary to jedna z najbardziej znanych powieści naturalistycznych, dlatego warto ją znać. Hannę Krall czytałam i zdecydowanie warto. Pozdrawiam :)
Jolu jesteś jak promyczek wiosny ☺️
Również nie czytałam tych książek, o których mówisz, ale nie odczuwam z tego powodu żadnych braków 🙈 myślę, że lepiej czytać to, na co się ma ochotę i co nas ciekawi
kioshiklak o tak, to przede wszystkim!!😊❤️
Uff,z Twojej listy przeczytałam wszystkie książki😃.Też mam sporo takich klasyków do nadrobienia .W tym roku chciałabym na pewno przeczytać "Czarodziejską Górę"Thomasa Manna.Czytałam Jego opowiadania i "Fausta",ale "Czarodziejską Górę" wciąż mam przed sobą.Na mojej liście jest też "Ulisses" Jamesa Joyca ,"Gra w klasy" Julio Cortézara i "Rozmowa w katedrze"Jorge Mario Pedro Vargasa Llosy .To tylko kilka z moich braków jeśli chodzi o literaturę.Jednak ,nie martwię się tym za bardzo, bo mam całe życie przed sobą,żeby te braki nadrabiać 😃.Powodzenia dla Ciebie 😃.
carmelka89 ja z „Czarodziejską górą” mam na maksa problem. Czytałam ją kiedyś w szpitalu który bardzo przypominał scenerie książki 😂😂 ale nie dotarłam do końca pierwszego tomu, bo to takie ciężkie było ze się poddałam. I totalnie nie czuje żeby wracać 🙈 A Ulissesa szanuję i z tego szacunku omijam szerokim łukiem Haha ale na przykład cudnie mi się czytało Prousta! W sensie częśc pierwszą „W poszukiwaniu straconego czasu”.
@@jola_szymanska Ja dlatego, na czas trwania epidemii zrezygnowowałam z pomysłu czytania "Czarodziejskiej Góry"😃.No właśnie przypomniałaś mi o Prouscie,nie wiem czemu,ale na samą myśl o czytaniu"W poszukiwaniu straconego czasu" odczuwam znużenie😝,ale może mi się akurat spodoba 😃.
carmelka89 on jest na maksa refleksyjny i skupiony na detalach, takie czytanie dla piękna języka i subtelnej akcji, wlasciwie to nie akcja a wyobraźnia bohatera w dużej mierze i jego wspomnienia, smaki, zapachy. Ale fakt, po tej książce trzeba odpocząć 😂
Na mojej półce od dwóch lat stoi "Zbrodnia i kara". W liceum nie dałam rady. Zamknęłam tą książkę w momencie, gdy Raskolnikow podniósł siekierę i stwierdziłam, że nie, nie dam rady... Teraz gdy moja wrażliwość na zło tego świata trochę zmalała oraz wiem, że dalej w książce głównie znajdują się psychologiczne rozważania i przemiany bohaterów (jest to jedna z lektur z liceum, których treść pamiętam najlepiej, mimo że przeczytałam tylko streszczenie 🤦♀️) chciałabym do tej książki wrócić. A "Rok 1984" Orwella przeczytaliśmy jako dodatkową lekturę (byłam w klasie matematycznej, ale większość naszej klasy była molami książkowymi plus mieliśmy super kontakt z naszą nauczycielką polskiego) - i cieszę się, bo książka ciężka tematycznie, ale za to język Orwella naprawdę przyjemny do czytania.
Muszę przyznać, że nie skończyłam nigdy "Wesela". Arytmetycznie pierwszy akt przeczytałam dwa razy, drugi raz i trzeci ino się ostał. Pani na zajęcia plastycznych poleciła mi "1984" jednak miałam wtedy szesnaście lat, a obraz Beksińskiego na okładce również mnie nie zachęcał i też uznałam, że jest to dość ciężka lektura.
Chciałabym na pewno w tym roku w końcu przeczytać "Małe kobietki", ponieważ chodzą za mną od kilku lat, a ja wciąż nie przeszukałam dalszych bibliotek. "Dawid Copperfield" też czeka, ponieważ czytam go od pięciu lat, a została mi dosłownie końcoweczka, z 13%. Dołączam jeszcze "Mistrza i Małgorzatę" oraz właśnie "Wesele", mam nadzieję, że uda mi się je przeczytać w tym roku 😌
Też nie skończyłam "Pani Bovary"! Chociaż omawiałam ją w liceum. I zapewne napisałam o niej (co najmniej jedną) pracę! Stoi na półce. Czeka. Temat bardzo ciekawy (myślę, że zainspiruje Cię do nagrania filmiku na jej temat), ale rozbudowane opisy przestrzeni niestety mnie już dwukrotnie zniechęciły. Ale przeczytam! Bo to ważny punkt odniesienia, tak jak wspomniałaś. Pozdrawiam gorąco
Jestem w klasie maturalnej, przeczytałam Orwella z własnej przyjemności, bo nie była to nasza lektura. Powiem, że czytałam ją z wielkim zaciekawieniem! Wcale nie jest trudna, jednak kulturę trzeba znać, by ją zrozumieć. Długo się zbierałam do jej przeczytania, a jak już zaczęłam do szybko skończyłam całość. Polecam :)
Mnie również aktualna sytuacja popchnęła do sięgnięcia po "Rok 1984" Orwella, choć już od dawna miałam w głowie, że "powinnam to znać". Ja wybrałam słuchanie audiobooka, bo od jakiegoś czasu ciężko mi się zebrać do czytania, a to przecież nie powinna być wymówka.
Rok 1984 nie jest trudną książką. Czyta się ją szybko, jest ciekawa. Jedynie temat jest trudny i trochę przeraża ten świat - ale czyta się super. :) Zdążyć przed panem Bogiem przeczytałam w liceum ale nie mam pojęcia o tym to było i w ogóle nie spodobała mi się wtedy ta książka:( A Panią Bovary czytałam fragmenty i wydała się okej, ale jakoś nigdy nie miałam ochoty przeczytać jej całej haha:D Za to bardzo chcę przeczytać Wojnę i pokój Tołstoja, czy Trylogię bo kocham krzyżaków 😆
Tak wiele osób poleca Pani Bovary a u mnie leży nadal nie przeczytana, teraz to już koniecznie muszę przeczytać! Do mojego challenge dorzucę jeszcze Draculę w oryginale ;)
Wyłamię się, bo ja "Rokiem 1984" czułam się rozczarowana. Jak dla mnie nie była to książka specjalnie odkrywcza, którą czytając miałabym takie o łał, nie patrzyłam na to od tej strony.
W liceum byłam zachwycona "Zbrodnią i karą" i dlatego chciałam sięgnąć po więcej powieści Dostojewskiego. Sięgnęłam po braci Karamazow i... odłożyłam. Przebrnęłam przez kawałek i tak mnie nudziła, że nie dałam rady wytrwać. Może kiedyś uda mi się podejść do tej książki jeszcze raz, może będę bardziej wytrwała. Może sięgnę po jakieś inne dzieło Dostojewskiego.
Wielu tzw. klasyków literatury nie przeczytałam, ale nie mam wyrzutów sumienia. Dlaczego? Dlatego, że w szkole zazwyczaj grzecznie czytałam lektury i teraz z perspektywy czasu nie czuję ani dumy, ani żeby coś specjalnie wniosły do mojego życia. Większość dotyczyła tematów, które mnie nie interesowały, nie pobudzały mnie do jakiś głębszych refleksji.
Niedawno skończyłam jeden z takich klasyków „Nieznośną lekkość bytu”, a od lat chciałam również przeczytać „Lalkę”, może w tym roku się uda ;) „1984” polecam, trudna lektura, ale zmuszająca do refleksji. Pozdrawiam! ;)
„Rok 1984” bardzo polecam, świetna antyutopia i o niezmiennie aktualnej problematyce. Ja również nie przeczytałam „Zdążyć przed panem Bogiem” i „Pani Bovary” a z kolei” Imię róży” nie kusi mnie ani trochę (film bardzo mnie zmęczył i był rzeczywiście mroczny). Ja też sprawdzam te zestawienia „100 najważniejszych książek, które musisz znać”. Ale staram się pomalutku przestać myśleć, że muszę przeczytać takie klasyki, żeby być intelektualnie super czy po prostu znać dobrą literaturę. Bo najlepiej czytać to, co się chce i choć jest trochę „top książek”, które należą do moich ulubionych (Mistrz i Małgorzata, Dżuma, Folwark zwierzęcy, Małe Kobietki, Zbrodnia i kara), to do niektórych nie mogę się zebrać albo się zbierałam i porzucałam i nie żałuję, bo nie wszystko co obiektywnie wybitne musi być dobre dla nas. Mimo to jeśli tylko chcesz przeczytać swoje tytuły do challenge’u, to mocno trzymam kciuki i miłej lektury! Wspaniale Cię było zobaczyć w nowym filmie 💕
Zaczęłam w liceum czytać "Panią Bovary", ale przerwałam jakoś w połowie. Muszę do tego wrócić! Dzięki za przypomnienie tytułu!
"Rok 1984" w pewnym momencie zaczyna nudzić, ale później wraca to co jest siłą tej książki. Aczkolwiek pamiętam, że zakończenie było rozczarowujące. Natomiast w klimacie dystopii polecam "Nowy wspaniały świat", który wydaje mi się trochę bardziej aktualny.
Ze mnie czytelnik słaby, bo nie przeczytałam prawie żadnej lektury szkolnej po etapie gimnazjum (co niestety jest zasługą nauczycieli). Jednak zawsze najbardziej było mi głupio jak się przyznawałam, że nie czytałam "Władcy Pierścieni". I aktualnie jestem w trakcie nadrabiania zaległości.
Uwielbiam twoją ekspresję. Żyjesz tym o czym mówisz, to jest takie urocze:) Mój chalange 2020 to dzieła Dostojewskiego. Zaczynałem już kilka razy Biesy, Braci Karamazow i Idiotę, niestety nie przebrnąłem.
Jacek Gałka „Biesów” też nie czytałam 🙊🤓 dzięki w ogóle 😅
„Imię róży” leży na moim stoliku nocnym od dwóch miesięcy, ale zawsze jest coś innego do przeczytania. W ten sposób ułożył mi się stosik na tej książce, a jej samej przeczytałam pierwszy rozdział. Może ten filmik wreszcie zmotywuje mnie do kontynuacji. :)
Pani Bovary! Świetna książka, autor zrobił nią wiele zamieszania. :)
U mnie Anna Karenina i Sto lat samotności 🙈
Joanna Mielczarczyk Anna Karenina mnie wciągnęła jak coś wiec jest nadzieja 😅 chociaż pamietam opisy ścinania pół kosą na cały rozdział i pamietam ze były ciekawe 😅👌🏻
@@jola_szymanska To już podwójna motywacja, dzięki! Akurat należę do osób dla których opisy ścinania zbóż na cały rozdział brzmią kusząco :D
Sto lat samotności, niezwykłe
Na maturze z języka polskiego w 2010 roku były fragmenty "Zdążyć przed Panem Bogiem" :D
Chciałaby tylko powiedzieć że masz śliczne oczka
Jest kilka takich książek, które chciałam przeczytać, ale nie dałam rady. W tej chwili przypominam sobie pięć, choć nie jestem pewna, czy wszystkie należą do klasyki. "Rozmowa w Katedrze" Vargasa Llosy - sam autor podobno uważa ją za najlepsze swoje dzieło, ale sposób, w jaki jest napisana sprawia, że po kilku stronach ( albo nawet zdaniach) człowiek przestaje rozumieć, o czym mowa. Przynajmniej ja tak miałam. Więc doszłam do wniosku, że szkoda czasu na łamanie sobie głowy. Dwie następne to powieści Umberto Eco - ponieważ "Imię róży" podobało mi się, więc sięgnęłam po "Wahadło Foucaulta" ale treść kompletnie mnie przerosła, odniesienia do Iluminatów, różokrzyżowców czy licho jeszcze wie kogo były tak liczne, że kompletnie się poddałam. Potem jednak ktoś mi pożyczył "Wyspę dnia poprzedniego" tego samego autora, więc postanowiłam, że dam mu kolejną szansę. Jednak znów przebrnęłam z trudem kilkanaście stron - nuuuuda... Następną książką najwyraźniej nie dla mnie był "Lód" Dukaja. Bardzo mi ją polecano jako świetną pozycję z gatunku historii alternatywnej. I znów niewypał... Do żadnej z nich nie planuję wrócić - trudno, widocznie nie moja bajka. Jedyną książką, do której robiłam już chyba trzy podejścia, ale jednak zamierzam do niej kiedyś zabrać się na poważnie, są "Buddenbrookowie" Manna. Czasami spoglądam w jej stronę na mojej półce i mówię: czekaj, kiedyś wreszcie przyjdzie na ciebie pora...😉
Alla Small „Buddenbrookowie” to moja ukochana powieść ❤️ Czytałam na początku studiów i była mega ważna dla mnie. O jacie, naprawdę mega polecam. W ogóle nie mogłam pojąć ze Mann pisał ją jako bodaj dwudziestolatek!
@@jola_szymanska tym bardziej przeczytam skoro polecasz. Pozdrawiam
Orwell super, czytałam kilka
razy. Bardzo aktualna,szczególnie w tym czasie!
właśnie:
1. wróciłem z księgarni :)
2. zauważyłem że masz książki ułożone kolorystycznie :)
Gratuluję odwagi :)
Mistrz i Małgorzata nie dałam rady , no ,a Wiedźmin też jest uznawany za klasykę literatury dopiero teraz mając 27 lat zaczęłam ,a podejść miałam 3 ;). Zdążyć przed panem Bogiem , miałam do matury z polskiego ;) ,lekko się czyta. Rok 1984 się lekko czytało , były gorsze , tródniejsze książki dla mnie , może właśnie dlatego że to fikcja literacka.
3/4 przeczytałam. Zdążyć przed Panem Bogiem miałam nawet w prezentacji maturalnej, a trafiło mi się też na maturze pisemnej, więc w wypracowaniu z pamięci dorzucilam cytat z książki. 😂 Imię Róży i Rok 1984 też serdecznie polecam. Natomiast o Pani Bovary nawet nie słyszałam. Dziwne. Ja ostatnio postanowiłam przeczytać Ulissesa. Ale nie było w Empiku, może faktycznie poszukam w jakimś antykwariacie. Dzięki!
Emilia Guzikowska najlepiej właśnie szukać takich klasyków w antykwiariatach szczególnie, że zazwyczaj nowe wydania takich klasyków są zwyczajnie brzydkie, byle jakie. A stare mają klimat 😊
Uuuu, ja mam całą wielką listę. Sporo dramatów Szekspira, sporo dzieł Lema i Pratchetta. Poza tym też 1984 i Imię róży (piątka!), Nędznicy, Sto lat samotności, Miłość w czasach zarazy, Mrs Dalloway, Lord Jim, Vanity Fair, Moby Dick, trochę klasyków science-fiction... To chyba tyle z klasyków ;)
Catherine Pinecone W ogóle czytanie sztuk teatralnych to kosmos! A propos Szekspira. W jego twórczości to tez jestem noga😊
@@jola_szymanska dlatego zazwyczaj dzielę sobie ekran laptopa i na jednej połówce mam tekst sztuki, a na drugiej oglądam sztukę, zazwyczaj na Digital Theatre ;)
Mam dreszcze na samo wspomnieniem Pani Bovary! Główna bohaterka ma tak bogaty i autentyczny portret psychologiczny, że może się z nią utożsamić każdy wrażliwy człowiek.
Co do Roku 1984 to skłania do myślenia i bez problemu można dostrzec niektóre zagadnienia z naszej rzeczywistości. Język wcale nie jest skomplikowany, a fabula wciaga od pierwszego rozdziału.
Flaubert jest genialny! Postać Aptekarza jest absolutnie wspaniała. Orwell to mus, Eco - nudy. Krall - cudowna.
Rok 1984 mega polecam!!!:-) I nie zgadzam się, że jest ciężki, super się czyta. Może tematy poruszane są trudne, ale nie styl.
Matko, pamiętam że Imię Róży zostało mianowane w liceum (na lekcji przez nauczycielkę) nieoficjalną lekturą i przeczytałem ją w ciągu dwóch dni na jeden dzień przed terminem, po czym okazało się że ja jeden z 36 osób w klasie ją przeczytałem XD Świetnie! Ale mile wspominam
Też uwielbiam Jasminum całym sercem
Jestem w klasie maturalnej i właśnie czytam "Zdążyć przed Panem Bogiem"! Normalnie omawialibyśmy tę lekturę na lekcji polskiego 😊
A czytałaś może coś Kundery? Jeśli tak, jaka jest twoja opinia? Ja osobiście jestem ogromną miłośniczką jego prozy. Istnieje szansa, żebyś kiedyś ujawniła całą zawartość swojej biblioteczki? Myślę, że mógłby to być bardzo inspirujący materiał.
Pozdrawiam i życzę dużo zdrowia:D
Karolina Bro nie czytałam 😊 a o te moje książki często jestem pytana wiec chyba w końcu zrobię jakiś booktour😅
Karolina Bro a co Kundery polecasz na początek?
@Jola Szymańska Zdecydowanie warto zacząć od opus magnum, czyli "Nieznośnej lekkości bytu". Sama polecam również "Życie jest gdzie indziej " oraz "Niewiedzę" z tych nowszych. Ta druga dość mocno poruszyła we mnie struny emocjonalne. Jeżeli jesteś fanką filozoficznych odwołań, budowania narracji na podstawie realizmu, zwyczajność ludzkiego przeżycia codzienności, z którego przy pomocy słowa pisanego udaje się wydobyć coś jednak niezwykłego, powinno Ci się spodobać. Nie brakuje tam także rozliczania się z własną biografią oraz licznych odwołań historycznych. Jeśli chodzi o umiłowanie codzienności, polecam niezmiernie mocno jedną z moich ulubionych książek - "Szczeliny istnienia" Jolanty Brach-Czainy, okrzykniętą niegdyś "biblią feminizmu" (nawet ostatnio pisałam o niej tekst, bo czytanie jej w czasach zarazy nabiera dodatkowego znaczenia, jeśli byś chciała, mogę podlinkować). Bardzo możliwe, że o niej już słyszałaś, gdyż została wznowiona za namową Mariusza Szczygła. Przepraszam za tę lekko przydługą egzaltację i dzięki za pobudzającą do myślenia twórczość na yt(:
@@karolinabro3835 A ja właśnie nie rozumiem fenomenu Kundery, nie mogę się do niego przekonać mimo że bym chciała:( czytałam "nieznośna lekkość bytu" i "tożsamość" i w obu książkach bardzo mnie drażnilo podejście autora do kobiet, takie protekcjonalne, również opis scen miłosnych mnie mocno odrzucał. Duże nadzieje pokladalam w jego książkach a mocno się rozczarowałam://
@@gosiawandzel4116 to jest akurat często zarzucane Kunderze, że portretuje on kobiety jako uległe i ogólnie życiowo nieporadne (zresztą nie tylko jemu), choć ja akurat nie do końca się z tym zgadzam (np. postać Sabiny w "NLB" wydaje się antytezą takiego postrzegania kobiecości).
Czytałam Rok 1984 mając ok 15lat - na pewno nie zrozumiałam wszystkiego/całej głębi/odniesień - ale nie postrzegałam tej pozycji jako trudnej, wręcz przeciwnie, czytało się świetnie. Swoją drogą powinnam do niej wrócić, bo to było już ponad pół życia temu (sama jestem rocznik '84 ;) Co do Imienia róży i Pani Bovary - oglądałam tylko filmy (co bardzo polecam), jednak i to było dawno, poza tym co film to jednak nie książka i przydałoby się jednak je przeczytać. Eco za to czytałam kilka innych pozycji i polecam bardzo Wahadło Foucaulta.
Zaś jeśli chodzi o moje wyzwania książkowe to też mam i też się wiążą z brakami i wstydzikiem (mały wstyd ;) ). A chodzi o Tokarczuk i Sapkowskiego - nie narzucam sobie ilości ani konkretnych tytułów, ale żeby przeczytać tyle, by coś móc powiedzieć/mieć wyobrażenie i stosunek do ich twórczości. Dziś jestem już po Powrocie ludzi księgi i na finiszu Prawieku i innych czasów - nie wiem czy się oderwę by "ruszyć" Sapkowskiego, tym bardziej że fantasy nigdy nie było mi bliskie.
W każdym razie, też mam mieszany stosunek do "list książek które każdy powinien znać", ale zaglądam do nich, czasem po coś sięgnę i nie przypominam sobie bym żałowała :)
IamQueenMal tak, takie podejście do tych list jest chyba najsensowniejsze 😊 Sapkowskiego też nie czytałam, ale ostatnio miałam ochotę sięgnąć po Wiedźmina tak od początku. Ciekawe czy sie przełamiemy 😅
Też czytałam jak miałam 15 lat i ta książka była dla mnie bardzo przystępna, bardziej niż połowa lektur.
Do Orwella też jakoś mnie nie ciągnie, nie potrafię się przekonać, chociaż wiele komentarzy tutaj wskazuje że warto :) z szkolnych lektur - dzięki liceum odkryłam moją miłość do "Mistrza i Małgorzaty", "Granicy" i "Cudzoziemki" :) Polecam :)
Jolu - mierzysz zamiar podług sił, a nie siły na zamiary :)
Imię Róży też jest moim zdaniem boskie, niestety sięgnęłam też po jego Cmentarz w Pradze i męczyłam to okropnie, długie, trudne, męczące.
Nigdy nie czytałam "Wichrowych wzgórz", "Anny Kareniny" i "Trylogii" (tę akurat zaczęłam). Wstyd mi, ale nie zamierzam się brać za te pozycje. Zawsze mam coś ciekawszego do przeczytania :)
Ja się inspiruję lekturami z Narodowych Czytań 😉 Teraz "Pan Tadeusz" - po raz drugi w życiu, ale za pierwszym razem nie zdążyłam dojechać do końca, bo goniła mnie kolejna lektura w ramach języka polskiego w liceum 😏
Jolu jeśli przeczytasz Rok 1984, to zapamiętasz na całe życie. Trzeba przebrnąć przez sam początek, potem już wciąga totalnie. A na koniec zostaje takie.... wow....😮
Ja generalnie nie jestem w stanie czytać beletrystyki. Ani w szkole średniej, ani w dorosłym życiu. Mógłbym wymienić jakieś pojedyncze tytuły, które czytałem od dzieciństwa z zainteresowaniem i w całości. Fikcja literacka mnie nudzi już po kilku stronach. Podziwiam ludzi, którzy są w stanie czytać kilkuset-stronicowe fantasy, czy książki obyczajowe, kryminały itp. Czytam właściwie wyłącznie książki popularnonaukowe, z zakresu nauk przyrodniczych, głównie biologia i fizyka. Czasem coś historycznego mnie też zainteresuje.
Od chyba gimnazjum zabieram się za ,,Portret Doriana Graya" . W planach zawsze też miałam rok 1984, ale jakoś to tak wyszło, że no haha Jeśli chodzi o Rok 1984 to jestem dla siebie wyrozumiała, ale w przypadku Doriana Graya SHAME ON ME
Moi znajomi prowadza teraz na fb,, teatr Internetu'' i czytają tam ,,Portret Doriana Graya''- polecam sprawdzić
Polecam, tak sie złożyło, że czytałam jakiś miesiąc temu, moim zdaniem bardzo lekko się czyta - jest dostępne na Wolnych Lekturach :) A jeszcze bardziej polecam bajki Oscara Wilde'a, czytałam za dzieciaka i wróciłam jako dorosła, za każdym razem płaczę i za każdym razem czuję się, jakby czołg po mnie przejechał. Szczególnie Słowik i róża - przygotujcie chusteczki.
Marysia megaaaaaa!❤️ dziękuje na info
Karolina super, na pewno sprawdzę😊
Ja do dzisiaj oglądam w księgarni Historię Piękna i Brzydoty :D taka rozrywka między zajęciami na UMFC, a Imię Róży stoi na półeczce przeczytana do połowy... chyba trzeba do niej wrócić :>
Medaliony Zofii Nałkowskiej - to jest książka, która powinna być obowiązkową lekturą. Polecam, bardzo dobra książka!
Ostatnio kupiłam sobie właśnie rok 1984, żeby wreszcie przeczytać:)
Bovary paradoksalnie jest moja ukochana lektura a nigdy jej nie skonczylam 😂
I nie jest to tylko takie tam romansidlo 💫
Z Twojej listy mam przeczytane 50%, tj. Krall i Orwella - obie w liceum na rozszerzonym polskim :) na mojej liście jest Paragraf 22, Ulissess i Małe kobietki :) wiem, ciekawe zestawienie ;)
Agnieszka Batyra i to bardzo 😅 trzymam kciuki!
@@jola_szymanska dziękuję!
U mnie na takiej liście są "Wichrowe wzgórza", ,,Zabić drozda" i ,,Ulisses". Może w tym kwarantannowym czasie zajrzę do chociaż jednej z nich ;) A rok 84 koniecznie! To jedna z tych książek, w których dużo się notuje :)
Bardzo polecam Wichrowe Wzgórza! Bardzo klimatyczna, można poczuć charakter dzikich wrzosowisk XIX-wiecznej Anglii❤️
@@olatracichleb7250 Mam już nawet zakupione na czytniku, więc może po obecnej lekturze w końcu się zabiorę 😊
Ja nigdy nie przeczytałem żadnej książki takich autorów jak: Henryk Sienkiewicz, Stephen King, Umberto Eco, Fiodor Dostojewski, Vladimir Nabukov, Thomas Mann, Szczepan Twardoch, Olga Tokarczuk, Haruki Murakami, Charlotte Link, Jo Nesbo, Victor Hugo, Stefan Żeromski, Anton Czechow, Eliza Orzeszkowa... a to jakiś 1% tej literackiej śmietanki :)
"Zdążyć przed Panem Bogiem" - nie wiem, ale to naprawdę nie wiem dlaczego ludzie zachwycają się sposobem pisania pani Krall. Ciężko było mi przebrnąć przez książkę, mimo tego, że jest cienka. Szybko można stracić wątek, momentami trzeba porządnie się zastanawiać, o kim/czym pani Hanna pisze. Wtrącenia nie na temat zupełnie wybijające z rytmu czytania... No nie, nie potrafię dostrzec jej geniuszu...
Ja nigdy nie przeczytałam "buszującego w zbożu" i mam to w dupie ;). A "rok 1984" faktycznie przedstawia smutny świat, ale ja osobiście odebrałam tę książkę jako piękną.
Jestem właśnie na etapie czytania 1984.
Pani Bovary też jest ekstra.
Ojj.... nie czytałam Pani Bovary🤫, ale wkleję tu opis nowego przekładu (Sic!, 2014), może warto wybrać właśnie to wydanie:)
"Książka z serii Wielcy pisarze w nowych przekładach. Pani Bovary w przekładzie i z komentarzami Ryszarda Engelkinga, po raz pierwszy tak bliska oryginału. Zmieniony przekład Ryszarda Engelkinga (w stosunku do wydania z 2005 roku zawiera kilkaset ulepszeń), z przedmową, w której tłumacz wyjaśnia, jak powinno się czytać powieść Flauberta w zgodzie z intencjami autora (poprzednie przekłady utrwaliły w wielu czytelnikach lekturę nieco naiwną), oraz komentarzami, wśród których znajdziemy m.in. zarzucone przez Flauberta warianty i rozwinięcia tej klasycznej powieści."
Pewnie zostanę zlinczowana... Nie przeczytałam "Mistrza i Małgorzaty"... Robiłam kilka podejść, ale nic z tego. Blokada po kilkunastu stronach.
A "Rok 1984" czytałam kilkukrotnie! Łatwa nie jest, jednak warto. Polecam. 🙂
malasob mi też Mistrz i Małgorzata nie podszedł :) Domęczyłam do końca ale bez zachwytu 😉
ja co jakiś czas sięgam do listy 100 książek BBC i wybieram coś z klasyki. wiem, że nie przeczytam wszystkiego, kieruje się przy tym moim gustem - nie zamierzam sięgać np. po fantastykę. Póki co trafiam raczej ok, trafiłam na kilka perełek, jestem zadwolona z tego, że po nie sięgnęłam. Trochę mi wstyd, że jeszcze nie czytałam "Gry w klasy" i "Ulissesa" :D
Kamila Jagoda mnie Ulisses tak przeraża ze nawet nie planuje go czytać 😂 także podziwiam ze go bierzesz pod uwagę!!😅❤️
@@jola_szymanska myśle, że w jakiejś odległej przyszłości, kiedy moje wszystkie listy rzeczy do przeczytania się wyczerpią, to spróbuję :D
Hahaha też nie czytałam "Zdążyć przed Panem Bogiem" - jedyna lektura, której nie czytałam i akurat było na maturze, na szczęście drugi temat wybitnie mi pasował :D pozdrawiam absolwentów szkół średnich z 2010 :D roku
Ja nie skończyłam "Czarodziejskiej góry" Tomasza Manna. Zaliczyłam do tej książki chyba trzy podejścia ;)
Gosia Łabuz ja tak samo 😂😂
Gombrowicz w jednym z wywiadów mówił, że nie cierpi Flauberta, Zoli, Balzaca...
Krzysztof Beker o, ciekawe, tego o nim nie wiedziałam. Aczkolwiek Witold w ogóle wobec wielu innych twórców miał subtelnie to określając dystans, z tego co pamietam?😅 Ale i tak był wspaniały. Wspaniałym się wybacza 😅
@@jola_szymanska ruclips.net/video/5dTAjXoBb3o/видео.html
Czekam na publiczny lincz, ale mimo 3 prób, nigdy nie udało mi się przebrnąć przez "Pana Tadeusza". Można powiedzieć, że nie byłoby to takim wielkim wstydem, ponieważ wiadomo, jest to jedna z tych "zmór" szkolnych, ale jestem studentką polonistki... Naprawdę, naprawdę chcę się do niej przekonać i sądziłam, że to przełamanie wydarzy się właśnie na studiach. Niestety, było jeszcze gorzej...
Sory Mickiewicz, nie rozumiemy się 😂
Paulina Ryba ja też nie mogłam akurat przez Pana Tadeusza przebrnąć i te spacery i grzyby..... wynudziłam się 😅
@@jola_szymanska Całą historię uważam za naprawę dobrze wymyśloną i ciekawą, ale czytać o tym w 12 księgach wierszem?! Adaś, szacuneczek, że ci się chciało, ale #prozateam 🤚
Gdy skończysz Orwela to daj znać czy wedłóg Ciebie to jest o Rosji czy jednak o Angli.
Bartosz Taradejna według mnie literatura to nie publicystyka, żeby nią sobie podpisywać jeden w jeden rzeczywistość :) Ona jest o tym o czym jest, a nie o tym, w co chcemy ją wcisnąć.
@@jola_szymanska Cała literatura jest jedną wielką metaforą swoich czasów. Ale doceniam błyskotliwość wymijającej odpowiedzi.🤓
Aa historii tego swetra i tak byś nie zrozumiał...
Panią Bovary czytałam, ale też właściwie nie wiem, o czym właściwie jest 😂
Aleksandra Alberska 😂😂 takie książki są najlepsze!
Trochę wstyd się przyznać, bo skończyłam polonistykę, a wielu klasyków nawet nie tknęłam. Studia jeszcze bardziej mnie do nich zniechęciły, szczególnie ich liczbą do przeczytania, która dla mnie była nierealna do ogarnięcia. Ale nie powiem, bardzo mnie zainteresował ten challenge. Niedługo dostanę swojego urodzinowego czytnika ebooków, może wtedy właśnie "Pani Bovary" się na nim znajdzie 🤔 Co do klasyki, którą wielu się zachwyca i uznaje za jedną z top do przeczytania, a ja nie mogłam jej przełknąć, to u mnie króluje "Mistrz i Małgorzata". "Imienia róży" też nie przeczytałam w całości, ale to, co przeczytałam (+film) było traumatycznym przeżyciem, więc życzę powodzenia 😉
Jestem drugi rok na polonistyce i wiem, o czym piszesz :D Do tej pory udało mi się przeczytać w całości tylko "Konopielkę". :P
Też wiem, o czym piszesz. Studiowałam polonistykę, ale te listy lektur były jednym z powodów, dla których zrezygnowałam. Nie radziłam sobie z czytaniem na akord, bo po każdej ważnej książce lubię sobie pomyśleć, a nie pędzić z następną, a nie mogłam się przemóc do streszczeń - bo jak to, takie superksiążki, a ja mam sobie je "spoilować"? Ale teraz cenię te listy za wskazania, co warto przeczytać z każdej epoki. Może kiedyś się uda :D
@@Farusia13 oo tak, też tak czasem miałam, że nie wyrobiłam się z przeczytaniem (najczęściej nawet nie zaczynałam 😂), a omawiana książka wydawała się przy omawianiu naprawdę ciekawa i chętnie bym przeczytała, ale byłam zła, że wiem, jak się skończy 😄 "Na szczęście" prawie rok po studiach już nic z tego nie pamiętam, więc wszystko, co było ciekawe, stoi przede mną otworem (szkoda tylko, że tego, co okazało się być ciekawe, też nie pamiętam 😂).
@@cotapanda5 ja polonistyce nie mogłam czytać ;D a im dalej 2 las tym gorzej, na ostatnie egzaminy uczyłam się noc przed z wikipedii hahahaha (ważne, by cokolwiek powiedzieć o danej lekturze, a egzaminy były ustne), mimo wszystko to moje ulubione studia, a studiowałam 2 kierunki (jako drugi pedagogikę, a to taaaakie pitu pierdu)
Aaa i oczywiście pracuje wykorzystując wykształcenie pedagogiczne, a nie polonistyczne ;) (w tym roku 6 lat po studiach)
Muzyka w tle cie zaglusza
Może zależy od urządzenia bo u mnie w porządku ;)
Anita Oszczypała na poczatku zwlaszcZa potem juz bylo git ale napisalam ten kom od razu ahha
„Zdążyć przed Panem Bogiem” mnie tez prześladuje już dłuższy czas 😬 moją główną zaległością jest Carlos Ruiz Zafon „Cień Wiatru” czekający na mnie już od kilku lat w domowej biblioteczce 🙄😅 super film, fajnie się tak podzielić 🥰
Em me „Cień wiatru” to jedna z najbardziej wciągających książek jakie przeczytałam w dorosłym życiu, byłam zachwycona 😉😉
Ja niestety nie przeczytalam nigdy Potopu ( tych wszystkich tam czesci). Co akurat uwazam jest fatalne w kontekscie mojej ambicji zyciowej, czyli wygrania ,,jeden z dziesieciu:) liczylismy kiedys z Tata, z jakich dziedzin ile jest tam pytan i nam wyszlo, zw w kazdym odcinku jest kilka pytan z Pana Wolodyjowskoego, potopu itd. Takze zdecydowanie do nadrobienia;)
Katarzyna L. Hah No widzisz to dopiero ciekawa motywacja 😅 ja akurat czytałam Potop i Krzyżaków, całkiem przyjemnie i szybko mi szło ale to było wieki temu, teraz bym się chyba nie zmusiła 😅
Potop przeczytałam dwa razy. Niestety uznaję za koszmar.
Jolu! Błagam, nie czytaj Pani Bovary. Nie rób sobie tego. Nie będziesz żałowała. Obiecuję!
Pani Bovary jest super! To jedna z książek, które zmieniły moje życie. Czytałam w czasie licealnym i zrozumiałam wtedy, że żadne postępowanie nie jest czarne lub białe.
Potwierdzam. Kocham ksiazki, czytalam i czytam rozne rzeczy, ale tak strasznej, potwornej, przeokropnej nudy w zyciu w rekach nie mialam....
Uwielbiam Madame Bovary, świetnie byłoby usłyszeć co ma Jola na ten temat do powiedzenia :)
Kurczę czuje się zaintrygowana Waszą dyskusja 😅❤️
@@Kasia.l. dla mnie najnudniejszą książką świata była Lolita...