Видео

www.jstor.org/stable/j.ctt7ztf16

www.poetryfoundation.org/poems/51457/mythistorema

de.wikipedia.org/wiki/Odysseas_Elytis

de.wikipedia.org/wiki/Giorgos_Seferis

Magnificent!!

Brava!

Very nice thank you Tatiana :)

Music & lyrics: Lucilla Galeazzi Album: "Ancora bella ciao" year of release: 1997

Καλησπέρα Τατιάνα, συγχαρητήρια για τα βίντεό σου!πολύ ψαγμένα και επιπέδου!

Very enjoyable thanks Tatiana :)

en.wikipedia.org/wiki/Sappho

Poem 's translation: "To Atthis The Inconstant" I loved thee, Atthis, - even thee! - Ah, long ago! As Aphrodite's handmaid bright As gold wert thou then in my sight. A very queen of love to me Then didst thou show. Fair gifts I sent thee - 'broidery Of golden thread whose shimmering light Flashed mid the purple on thy knee, A gleam and glow. Then I knew not thine heart aright: But now I know! Thou incarnate false inconstancy - To whom I grow A thing to hate! - thou takest flight On wings of love to - who is she? A rustic wench whose garments flow About her heels ungracefully! O yea, let thy false love requite Andromeda's worship! Take delight In her - thou who from my love's height Hast sunk so low! (Source: allpoetry.com/To-Atthis-The-Inconstant )

Wonderful ❤❤❤ Andrew Marvel

I enjoyed that very much thankyou Tatiana. A lovely tune and beautifully sung :)

Beatles forever indeed. Excellent rendition.

Πάντως μετά από 2-3 δεκαετίες βλέπουμε πως κατά κόρων οι ανθρώπινες χορδές φθείρονται...είστε πολύ γλυκός άνθρωπος κυρία Κατερίνα και χαίρομαι που ελιμαι γραμμένος στο κανάλι σας. Εγώ πάντως από μικρός δεν το είχα στο τραγούδι και αν διάλεγα θα έλεγα πως θα ήμουν βαρύφονος σε όπερα,γιατί η φωνή μου είναι αρκετά μπάσα.

Λατρεμένο άκουσμα αυτό της Κάτω Ιταλίας.

I love this thanks Tatiana, the singing, the tune and the accompanying musicians and instruments :)

Laut Wikipedia: "Die Legende vom toten Soldaten, zuerst erschienen unter dem Titel Ballade vom toten Soldaten, ist eines der bekanntesten Gedichte von Bertolt Brecht. Es beschreibt, wie ein gefallener Soldat wieder ausgegraben, für tauglich erklärt und in einem grotesken Maskenzug erneut in den Krieg geführt wird. Das Gedicht ist vermutlich 1917 oder 1918 entstanden und wurde zuerst 1922 im Anhang des Erstdrucks von Brechts Drama Trommeln in der Nacht veröffentlicht. 1927 nahm Brecht die Legende in seine Gedichtsammlung Bertolt Brechts Hauspostille auf." (Um den vollständigen Artikel zu lesen, klicken Sie bitte auf den folgenden LinK: de.wikipedia.org/wiki/Legende_vom_toten_Soldaten)

ruclips.net/video/QH5hbOdMK38/видео.html&ab_channel=TatianaKaterina

Του τραγουδιού προηγούνται αποσπάσματα από το "Γερμανικό Εγχειρίδιο Πολέμου" του Μπέρτολτ Μπρεχτ και το ποίημα "Η μάσκα του Κακού", επίσης του Μπέρτολτ Μπρεχτ.

Πριν το τραγούδι ακούγονται αποσπάσματα από το Σχόλιο του Τρίτου "Το πρόσωπο του τέρατος" και ένα απόσπασμα από την ποιητική συλλογή του Ναζίμ Χικμέτ "Η πόλη που έχασε τη φωνή της".

"Bella ciao" è una canzone divenuta famosa nella versione dei partigiani italiani durante la Seconda Guerra Mondiale e divenuta uno degli "inni" dei movimenti antifascisti, anarchici, comunisti e socialdemocratici. La melodia della canzone Bella ciao nella versione Mondine era già cantata all'inizio del XX secolo dalle raccoglitrici di riso dell'ex provincia italiana di Terre d'Acqua vicino alla città di Bologna. Si lamenta delle dure condizioni di lavoro sotto il sole cocente. La versione, documentata per la prima volta nel 1906, ha già le caratteristiche di un canto di protesta contro il padrone, che controlla il lavoro “con un bastone in mano”, “consuma” la vita delle donne e, per di più, paga poco. Ma un giorno, spera il narratore, le donne lavoreranno “in libertà”. La canzone divenne nota in tutto il mondo grazie all'adattamento del RESISTISA, il movimento di resistenza italiano contro il fascismo durante la Seconda Guerra Mondiale. Il testo, di cui non si conosce l'autore, inneggia alla lotta per la libertà dei partigiani e ricorda i loro morti, considerati eroi. La canzone è una delle canzoni di lotta più conosciute negli ambienti di sinistra e ancora oggi viene contrapposta alla canzone di lotta fascista Faccetta nera. Come molte canzoni del movimento operaio, è stata tradotta in numerose lingue. La canzone fu eseguita al Festival di Spoleto nel 1964 e ottenne una nuova ondata di popolarità. Allo stesso tempo, fu il fattore decisivo nel riorientamento della musica popolare italiana. Nel 2015 nasce un progetto basato sul festival e nel 2021 pubblica l'album A Sud di Bella Ciao. L'autore e regista italiano Dario Fo ha cantato la canzone al funerale di sua moglie Franca Rame nel 2013. Poi nel 2016, la canzone è stata suonata al servizio funebre di Fo. (Fonte: Wikipedia) canto, performance, lettura di testi, svolgimento del programma: Tatiana Katerina pianoforte, arrangiamenti dei brani, svolgimento del programma: Yiannis Anastasopoulos lettore del testo: Christos Marathias regia: Marina Leontari

Πριν την έναρξη του τραγουδιού ακούγεται ένα απόσπασμα από το, "Γερμανικό εγχειρίδιο πολέμου" του Μπέρτολτ Μπρεχτ, σε μετάφραση Μάριου Πλωρίτη. Γράφτηκε το 1939 και κυκλοφόρησε στην Ελληνική γλώσσα από τις εκδόσεις "Θεμέλιο" το 1978. " ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΑΡΠΑΝΕ ΤΟ ΦΑΪ ΑΠ' ΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ κηρύχνουν τη λιτότητα. Αυτοί που παίρνουν όλα τα δοσίματα ζητάν θυσίες. Οι χορτάτοι μιλάν στους πεινασμένους για τις μεγάλες εποχές που θα 'ρθουν. Αυτοί που τη χώρα σέρνουνε στην άβυσσο λεν πως η τέχνη να κυβερνάς το λαό είναι πάρα πολύ δύσκολη για τους ανθρώπους του λαού."

Πριν 15 χρόνια καθώς ήμουνα στο λεωφορείο επί της Κατεχάκη,ένα ασημί τσιγγάνικο αμάξι πέρασε και με μεγάλα γράμματα έγραφε-Ζω από περιέργεια-για να είμαι ακριβής μπορεί να είναι και 20 χρόνια αλλά ποιός μετράει?

"Das Schießgewehr schießt, und das Spießmesser spießt Und das Wasser frißt auf, die drin waten. Was könnt ihr gegen Eis? Bleibt weg, ’s ist nicht weis‘! Sagte das Weib zum Soldaten. Doch der Soldat mit der Kugel im Lauf Hörte die Trommel und lachte darauf: Marschieren kann nimmermehr schaden! Hinab nach dem Süden, nach dem Norden hinauf Und das Messer fängt er mit den Händen auf! Sagten zum Weib die Soldaten. Ach, bitter bereut, wer des Weisen Rat scheut Und vom Alter sich nicht läßt beraten. Nur zu hoch nicht hinaus! Es geht übel aus! Sagte das Weib zum Soldaten. Doch der Soldat mit dem Messer im Gurt Lacht‘ ihr kalt ins Gesicht und ging über die Furt Was konnte das Wasser ihm schaden? Wenn weiß der Mond überm Schindeldach steht Kommen wir wieder, nimm es auf ins Gebet! Sagten zum Weib die Soldaten. Ihr vergeht wie der Rauch! Und die Wärme geht auch Und es wärmten euch nicht seine Taten. Ach, wie schnell geht der Rauch! Gott behüte ihn auch! Sagte das Weib zum Soldaten. Und der Soldat mit dem Messer am Gurt Sank hin mit dem Speer, und mit riß ihn die Furt Und das Wasser fraß auf, die drin waten. Kühl stand der Mond überm Schindeldach weiß Doch der Soldat trieb hinab mit dem Eis Und was sagten dem Weib die Soldaten? Er verging wie der Rauch, und die Wärme ging auch Und es wärmten euch nicht seine Taten. Ja, bitter bereut, wer des Weisen Rat scheut! Sagte das Weib den Soldaten."

"Tο Cafe Greco ανοιχτό με τη σάλα στρωμένη Να 'ρθουν παρέα οι φίλοι να πιούνε καφέ Να 'ρθουν κι αυτοί που στη γη μείναν τιμωρημένοι Να πουν τραγούδια της τζαζ που τα βάφτισαν μπλε Αϊ, το Cafe Greco Τόπος συνάντησης όλων εκλεκτών και θνητών Αϊ, το Cafe Greco Δίαυλος ερωτευμένων και βωμός εραστών Πάνω στον τοίχο παλιά ζωγραφιά σε λιμάνι Άσπρα τραπέζια μικρά και μια πίστα μπροστά Για την αγάπη ξανά χύνεται το μελάνι Πριν το μετάξι σχιστεί σε ζεστή αγκαλιά Αϊ, το Cafe Greco Δάσος μικρό της αγάπης πηγή των ρυθμών Αϊ, το Cafe Greco Σύναξις στίχων και λόγων συντροφιά ποιητών Το Cafe Greco ανοιχτό δυνατό μεσ' στη μνήμη Έχει στις δυο του γωνιές δύση κι ανατολή Γράφει στη μια του πλευρά καφενείο "ειρήνη" Που οι ελπίδες λαών την κρατούν ζωντανή Αϊ, το Cafe Greco Κόσμος καινούργιος γεννιέται μα ξυπνά ο παλιός Αϊ. το Cafe Greco Ζήτημα πάντα ανοιχτό στη ζωή καθ' ενός Με το μικρό μου φτερό θα 'θελα να πετάξω Δείκτες μετρούν και γυρίζουν τις ώρες στη γη Δώδεκα κι ένα λεπτό προσπαθώ να προφτάσω Μία κι αρχίζουν ξανά οι παλιοί αριθμοί Αϊ, το Cafe Greco Είναι μια φλέβα στο χέρι ποταμός πορφυρός Αϊ, το Cafe Greco Δεν είναι τόπος ν' ανήκει στα δεσμά κανενός"

C'est presque au bout du monde Ma barque vagabonde Errante au gré de l'onde M'y conduisit un jour L'île est toute petite Mais la fée qui l'habite Gentiment nous invite A en faire le tour C'est le pays de nos désirs C'est le bonheur, c'est le plaisir C'est la terre où l'on quitte tous les soucis C'est, dans notre nuit, comme une éclaircie L'étoile qu'on suit C'est Youkali Et la vie nous entraîne Lassante, quotidienne Mais la pauvre âme humaine Cherchant partout l'oubli A pour quitter la terre Su trouver le mystère Où nos rêves se terrent En quelques Youkali... C'est le pays de nos désirs C'est le bonheur, c'est le plaisir C'est la terre où l'on quitte tous les soucis C'est, dans notre nuit, comme une éclaircie L'étoile qu'on suit C'est Youkali, c'est Youkali, c'est Youkali.

de.wikipedia.org/wiki/Youkali

Σαράντα παλληκάρια στην άκρη του γιαλού Επαίξανε στα ζάρια τη μικρή Ραλλού Σ' ανατολή σε δύση σε κόσμο και ντουνιά Ρωτάν ποιος θα κερδίσει την ομορφονιά Μικρό το καλοκαίρι μεγάλος ο καιρός Κανείς όμως δεν ξέρει ποιος θα 'ναι ο τυχερός Σαράντα παλληκάρια στην άκρη του γιαλού Επαίξανε στα ζάρια τη μικρή Ραλλού Σαράντα παλληκάρια με λιονταριού καρδιά Ερίξανε στα ζάρια μια τρελή βραδιά Ζηλεύει το φεγγάρι και στέλνει απ' τα βουνά Το μαύρο καβαλάρη που μας κυβερνά Κι ο χάροντας σαν φίδι τραβάει την κοπελιά Σ' αγύριστο ταξίδι σ' ανήλιαγη σπηλιά Σαράντα παλληκάρια στην άκρη του γιαλού Εχάσανε στα ζάρια τη μικρή Ραλλού

Und als der Krieg im vierten Lenz Keinen Ausblick auf Frieden bot Da zog der Soldat seine Konsequenz Und starb den Heldentod. Der Krieg war aber noch nicht gar Drum tat es dem Kaiser leid Daß sein Soldat gestorben war: Es schien ihm noch vor der Zeit. Der Sommer zog über die Gräber her Und der Soldat schlief schon Da kam eines Nachts eine militär- ische ärztliche Kommission. Es zog die ärztliche Kommission Zum Gottesacker hinaus Und grub mit geweihtem Spaten den Gefallnen Soldaten aus. Der Doktor besah den Soldaten genau Oder was von ihm noch da war Und der Doktor fand, der Soldat war k. v. Und er drückte sich vor der Gefahr. Und sie nahmen sogleich den Soldaten mit Die Nacht war blau und schön. Man konnte, wenn man keinen Helm aufhatte Die Sterne der Heimat sehn. Sie schütteten ihm einen feurigen Schnaps In den verwesten Leib Und hängten zwei Schwestern in seinen Arm Und ein halb entblößtes Weib. Und weil der Soldat nach Verwesung stinkt Drum hinkt ein Pfaffe voran Der über ihn ein Weihrauchfaß schwingt Daß er nicht stinken kann. Voran die Musik mit Tschindrara Spielt einen flotten Marsch. Und der Soldat, so wie er's gelernt Schmeißt seine Beine vom Arsch. Und brüderlich den Arm um ihn Zwei Sanitäter gehn Sonst flöge er noch in den Dreck ihnen hin Und das darf nicht geschehn. Sie malten auf sein Leichenhemd Die Farben Schwarz-Weiß-Rot Und trugen's vor ihm her; man sah Vor Farben nicht mehr den Kot. Ein Herr im Frack schritt auch voran Mit einer gestärkten Brust Der war sich als ein deutscher Mann Seiner Pflicht genau bewußt. So zogen sie mit Tschindrara Hinab die dunkle Chaussee Und der Soldat zog taumelnd mit Wie im Sturm die Flocke Schnee. Die Katzen und die Hunde schrein Die Ratzen im Feld pfeifen wüst: Sie wollen nicht französich sein Weil das eine Schande ist. Und wenn sie durch die Dörfer ziehn Waren alle Weiber da Die Bäume verneigten sich, Vollmond schien Und alles schrie hurra. Mit Tschindrara und Wiedersehn! Und Weib und Hund und Pfaff! Und mitten drin der tote Soldat Wie ein besoffner Aff. Und wenn sie durch die Dörfer ziehn Kommt's, daß ihn keiner sah So viele waren herum um ihn Mit Tschindra und Hurra. So viele tanzten und johlten um ihn Daß ihn keiner sah. Man konnte ihn einzig von oben noch sehn Und da sind nur Sterne da. Die Sterne sind nicht immer da Es kommt ein Morgenrot. Doch der Soldat, so wie er's gelernt Zieht in den Heldentod.

Για πέμπτο Μάη πολεμάει για ειρήνη κουβέντα καμιά και ο φανταράκος τα βροντάει πεθαίνει ηρωικά Και ο Αυτοκράτωρ οργίζεται και βγάζει διαταγή ο θάνατος αναβάλλεται η νίκη όσο αργεί Μα ο φαντάρος κείτεται στον τάφο του δίχως ντροπή και ξάφνου τον επισκέπτεται μια επιτροπή Με φτυάρι και με αγιασμό ξεθάβουν το νεκρό του λένε γύρνα στο μέτωπο και βγάλε το σκασμό Τον εξετάζει ένας γιατρός τον βρίσκει λίαν καλώς κοπάνα μονάχα την κάνει ο νεκρός γιατί είναι πολύ δειλός Τον σήκωσαν και φεύγουνε στην νύχτα τη μαγευτική ενώ αρμοδίως τους φώτιζε σελήνη ρομαντική Το στόμα το σάπιο του βουτούν σε μαύρο κρασί γλυκό και δυο νοσοκόμες του κρατούν μπροστά του γυμνό θηλυκό με τύμπανα και ταρατατζούμ η μπάντα πάει εμπρός για της πατρίδος το αλαλούμ παρέλαση κάνει ο νεκρός Μπροστά του πάει ένας κύριος με φράκο παχουλός πολύ του καθήκοντος κύριος σαν κάθε πολίτη καλός Σκυλιά ποντίκια και ασβοί δακρύζουν με πατριωτισμό στο ύψος των περιστάσεων στου έθνους τον παλμό Στο άλλο χωριό τους δέχεται ο κόσμος με ουρλιαχτά χλωμό το φεγγάρι κατέρχεται και το νεκρό χαιρετά Με ζήτω και με τσουμπαπά σημαίες και παπά χορεύει ο νεκρός του σκοτωμού σαν μεθυσμένη μαϊμού Μες το μεγάλο τραλαλά εχάθηκε ο νεκρός τον βλέπουν μόνο από ψιλά αστέρι και σταυραϊτός ξημέρωσε ο ουρανός τ’ άστρα έχουν χαθεί Στην μάχη πάλι πάει ο νεκρός να ξανασκοτωθεί. (απόδοση ποιήματος στην Ελληνική Γλώσσα: Παύλος Μάτεσις)

Σχετικά με την ξεχωριστή τραγουδίστρια Ελπίδα: el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CE%BB%CF%80%CE%AF%CE%B4%CE%B1_(%CF%84%CF%81%CE%B1%CE%B3%CE%BF%CF%85%CE%B4%CE%AF%CF%83%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%B1)

Σχετικά με τον μοναδικό Λάκη Παπαδόπουλο: el.wikipedia.org/wiki/%CE%9B%CE%AC%CE%BA%CE%B7%CF%82_%CE%A0%CE%B1%CF%80%CE%B1%CE%B4%CF%8C%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%82

Σχετικά με τον εξαιρετικό στιχουργό Κυριάκο Ντούμο: el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CF%85%CF%81%CE%B9%CE%AC%CE%BA%CE%BF%CF%82_%CE%9D%CF%84%CE%BF%CF%8D%CE%BC%CE%BF%CF%82

That was really enjoyable Tatiana, well done:) I love Nikos' piano playing too.

Αυτο το τραγούδι το λατρευω ειναι τοσο σύντομο οσο ενας ξαφνικος ερωτας ❤

Ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδι 😊

........ΑΠΟ ΕΛΛΑΔΑ...............ΚΑΛΥΝΗΧΤΑ..............

Bravo!

Εξαιρετική ερμηνεία, με πολλή ευαισθησία! Μπράβο!

Έξοχο!

To His Coy Mistress "Had we but World enough, and Time, This coyness, Lady, were no crime. We would sit down, and think which way To walk, and pass our long Loves Day. Thou by the Indian Ganges side Should'st Rubies find: I by the Tide Of Humber would complain. I would Love you ten years before the Flood: And you should if you please refuse Till the Conversion of the Jews. My vegetable Love should grow Vaster than Empires, and more slow. A hundred years should go to praise Thine Eyes, and on thy Forehead Gaze. Two hundred to adore each breast: But thirty thousand to the rest. An Age at least to every part, And the last Age should show your Heart. For Lady you deserve this State; Nor would I love at lower rate. But at my back I always hear Time's wingèd chariot hurrying near: And yonder all before us lye Desarts of vast Eternity. Thy Beauty shall no more be found, Nor, in thy marble Vault, shall sound My ecchoing Song: then Worms shall try That long preserv'd Virginity: And your quaint Honour turn to dust; And into ashes all my Lust. The Grave's a fine and private place, But none I think do there embrace. Now therefore, while the youthful hew Sits on thy skin like morning dew, And while thy willing Soul transpires At every pore with instant Fires, Now let us sport us while we may; And now, like am'rous birds of prey, Rather at once our Time devour, Than languish in his slow-chapt pow'r. Let us roll all our Strength, and all Our sweetness, up into one Ball: And tear our Pleasures with rough strife, Thorough the Iron gates of Life. Thus, though we cannot make our Sun" Andrew Marvell

👌👌👌!🙂

Εξαιρετική! Μελωδική ερμηνεία, με συναίσθημα, χαιδεύει τ' αφτιά και σε γεμίζει αγαλλίαση, γνώση, δύναμη. Νοιώθεις πόσο μεγάλο πράγμα είναι η σωτηρία της ψυχής! Μπράβο κορίτσι μου!

Πάρα πολύ ωραίο.. 🤙🤙🤙!

Sehr ausdrucksstark! Gefällt mir sehr gut!

Εξαιρετική εκτέλεση. Η Αρλέτα, αλλά και ο Λάκης και η Μαριανίνα έχουν αφήσει πολύ όμορφα πράγματα.

Wunderschönes Lied, großartig gesungen.

Nice 🎸🤘🎼🎵♬👍🏽 👍🏽