Merhabalar. Ben Köşektaşlıyım. Okuduğunuz türkü kısmında zamanla dilden dola dolaşması sebebiyle değişiklik olmuş. Bunlar sözlü kültürün ürünleri olduğu için normaldir. Ayrıca siz bu türküyü seslendirdiğiniz için teşekkür ederim. Ben sizlere doğru şeklini paylaşıyorum. Ragıp 1913 yılında doğar. Osmanlı devletinin içinde bulunduğu savaştan dolayı yokluk içinde büyümüştür. Cumhuriyetin ilanının ardından nüfusun azlığı nedeniyle devletin uyguladığı çok çocuk yapmaya teşvik politikası genelde halk tarafindan kabullenilmiştir. Özellikle köylerde erken evlenmeler görülmüştür. Ragıp’ta bu dönemde henüz on beş yaşında iken evlendirilir. İrabe adındaki genç bir kızla yapılan bu evlilik uzun sürmeyecektir. Ragıp evlendikten iki ay sonra, İzmir'e çalışmaya gider. Bir yıl kadar İzmir'de çalışan Ragıp kulağına gelen haberlere dayanamayarak köyüne döner. Ne yazık ki duydukları doğrudur. Köy İrabe hakkında çıkan dedikodularla çalkalanmaktadır. Karısından boşanan Ragıp bu arada koyun yeni yetme güzellerinden Cafiye’yi görür ve ona gönlünü kaptırır. Ancak arada büyük bir sorun vardır. Cafiye, İrabe'nin isminin beraber anıldığı kişinin kardeşidir. Sevgi ve kini bir arada yasayan Ragıp Cafiye'yi kaçırmaya karar verir. Cafiye'nin ailesi de bu haberleri duyar ve Ragıp'la konuşurlar. Cafiye’yi isterse kendine verebileceklerini, ondan daha iyi damat bulamayacaklarını söylerler. Onlar bu evliliğe razı olduklarına göre kızı kaçırmanın bir anlamı olmayacaktır. Ancak Ragıp içindeki öfkeye hakim olamaz. Cafiye'yi kaçıracağını ailesine de söyler. Bütün bir yaz Ragıp'in Cafiye'yi kaçıracağı beklentisiyle geçer. Artik harmanlar kaldırılmış, köyün işleri hafiflemiştir. Ragıp aradığı fırsatı bu arada yapılan bulgur imecesinde bulur. Köy korucusu olan babasının mavzerini alarak arkadaşlarıyla, ayni zamanda amca oğulları olan Niyaz, Hüsnü ve Mustafa ile köy imecesini basarak Cafiye'yi alıp kaçırırlar. Amaçları önceden anlaştıkları gibi komşu Sarılar Köyü’ne gidip orada akrabalarında kalmaktır. Bu arada imeceden Cafiye'nin kaçırıldığı haberi tüm köye yayılır. Cafiye'nin dayısı Bekir Ağa silahını alarak peşlerine düşer. Bekir Sarılar yolunda Ragıp' ları yakalayarak Cafiye'yi almak ister. Ancak çatışma çıkar ve o hengamede patlayan bir silahla Bekir ölür. Sarılara varmışlardır ama olanlar olmuş ve kan akmıştır. Onlar artik kız kaçıran ve herkesin misafir edebileceği insanlar değildirler. Jandarmaya haber salınmış, jandarma bölgede onları aramaktadır. Sarılar’da Cafiye'yi ellerinden almaya kalkarlar ama akrabalarının yardımıyla oradan kaçarlar. Sarılar’da zor durumda kalmışlardır, köye ise dönemezler. Bir ara Avanos'a gidip, oradan uzak diyarlara gitmeyi düşünürlerse de Jandarma karakolu orada olduğundan bu düşünceden vazgeçerler. Bir kaç gün nereye gideceklerini bilmeden dağda kalırlar. Son umut Barak Köyü’ndeki akrabalarının yanına gitmek için yola koyulurlar. Sarılar ve Köşektaş arasında Jandarma ile çatışırlar. Araziyi tanımaları Jandarmadan kurtulmalarını sağlar. Dağ yolundan Barak'a ulaşırlar. Burada da fazla barınamazlar. Gece gizlice köye dönüp iki gün kaldıktan sonra teslim olurlar. Dört arkadaş tutuklanarak Avanos'a götürülür. Cafiye ise ailesine teslim edilir. Yargılama Kırşehir'de yapılır. İrabet'in bütün suçlamaları kabul etmesi; Bekir'in öldürülmesini üstlenmesiyle arkadaşları birkaç yıl hapis cezası alırken İrabet idam cezasına çarptırılır. Mahkemede Cafiye ailesinin baskısıyla İrabet'i suçlayıcı ifadeler kullanmıştır. Cafiye'nin ifadeleri de idam cezası verilmesine neden olmuştur. Osman ÇETİN adında genç bir avukat İrabet'in savunmasını üstlenir. Verilen idam cezası temyiz edilir. Osman ÇETİN'in uğraşlarıyla yapılan yeni yargılamada, İrabet 15 yıl ağır hapse mahkum olur. Bunda İrabet'in 18 yaşından küçük olması da etkili olmuştur. Bir süre arkadaşları ile Avanos hapishanesinde kalırlar. 1933 yılında arkadaşları hapishaneden çıkarlar. İrabet ise 1938 yılına kadar kalacaktır. Arkadaşlarından Niyaz hapishaneden çıktıktan bir süre sonra öldürülür. Niyaz'ı öldüren kişide Avanos’a getirileceğinden, İrabet Kırşehir hapishanesine nakledilir. Hem hapishane hayati hem de giderek derinleşen Cafiye aşkı İrabet'e türküler söyletmiş, ağıtlar yaktırmıştır. Gelen ziyaretçiler bunları kulaktan kulağa aktarmış günümüze kadar kalıcı olmasını sağlamışlardır. İrabet hapishanede iken Cafiye ailesinin zoruyla başka birisiyle evlendirilmiştir. İrabet ise hapishaneden çıktıktan sonra avukatı Osman CETİN'in kız kardeşini ister ancak babası bir çalgıcıya kızını veremeyeceğini söyler. Bunun üzerine İrabet sazını kırar ve istediği kızla evlenir. Bu evlilikten iki oğlu ikide kızı olur. Kızlarından birisine Sahan adini vermiştir ki Sahan Cafiye’nin de kızının adıdır. Oğullarından birisine de Osman ÇETİN adını verir. İrabet'in yaşamı gibi Ölümüde trajik olmuştur. Av merakıyla bilinen İrabet 1970 yılında gittiği avda kalp krizi geçirir ve ölür. Cesedi köpeği başında bekler durumda bulunur. Cesedin yanına kimseyi yaklaştırmayan köpek etkisiz hale getirildikten sonra ceset bir traktöre yüklenerek köye götürülür. Cesedi köye götüren traktörü Bekir ağanın oğlunun olması kan davası güdülmemesini göstermesi bakımından hem ilgi çekici hem de takdire sayandır. İrabet'in köpeği günlerce mezarının yanından ayrılmaz. Bundan rahatsız olan köylüler köpeği öldürürler. İrabet'in zorluklarla geçen yaşamının yansıması olan türkü ve ağıtları yaklaşık şöyle bir kronolojik sıra izler;
❤Yuregine saglik Ustadim
Varoolll güzel türkü
Merhabalar. Ben Köşektaşlıyım. Okuduğunuz türkü kısmında zamanla dilden dola dolaşması sebebiyle değişiklik olmuş. Bunlar sözlü kültürün ürünleri olduğu için normaldir. Ayrıca siz bu türküyü seslendirdiğiniz için teşekkür ederim. Ben sizlere doğru şeklini paylaşıyorum. Ragıp 1913 yılında doğar. Osmanlı devletinin içinde bulunduğu savaştan dolayı yokluk içinde büyümüştür. Cumhuriyetin ilanının ardından nüfusun azlığı nedeniyle devletin uyguladığı çok çocuk yapmaya teşvik politikası genelde halk tarafindan kabullenilmiştir. Özellikle köylerde erken evlenmeler görülmüştür. Ragıp’ta bu dönemde henüz on beş yaşında iken evlendirilir. İrabe adındaki genç bir kızla yapılan bu evlilik uzun sürmeyecektir. Ragıp evlendikten iki ay sonra, İzmir'e çalışmaya gider. Bir yıl kadar İzmir'de çalışan Ragıp kulağına gelen haberlere dayanamayarak köyüne döner. Ne yazık ki duydukları doğrudur. Köy İrabe hakkında çıkan dedikodularla çalkalanmaktadır. Karısından boşanan Ragıp bu arada koyun yeni yetme güzellerinden Cafiye’yi görür ve ona gönlünü kaptırır. Ancak arada büyük bir sorun vardır. Cafiye, İrabe'nin isminin beraber anıldığı kişinin kardeşidir. Sevgi ve kini bir arada yasayan Ragıp Cafiye'yi kaçırmaya karar verir. Cafiye'nin ailesi de bu haberleri duyar ve Ragıp'la konuşurlar. Cafiye’yi isterse kendine verebileceklerini, ondan daha iyi damat bulamayacaklarını söylerler. Onlar bu evliliğe razı olduklarına göre kızı kaçırmanın bir anlamı olmayacaktır. Ancak Ragıp içindeki öfkeye hakim olamaz. Cafiye'yi kaçıracağını ailesine de söyler. Bütün bir yaz Ragıp'in Cafiye'yi kaçıracağı beklentisiyle geçer. Artik harmanlar kaldırılmış, köyün işleri hafiflemiştir. Ragıp aradığı fırsatı bu arada yapılan bulgur imecesinde bulur. Köy korucusu olan babasının mavzerini alarak arkadaşlarıyla, ayni zamanda amca oğulları olan Niyaz, Hüsnü ve Mustafa ile köy imecesini basarak Cafiye'yi alıp kaçırırlar. Amaçları önceden anlaştıkları gibi komşu Sarılar Köyü’ne gidip orada akrabalarında kalmaktır. Bu arada imeceden Cafiye'nin kaçırıldığı haberi tüm köye yayılır. Cafiye'nin dayısı Bekir Ağa silahını alarak peşlerine düşer. Bekir Sarılar yolunda Ragıp' ları yakalayarak Cafiye'yi almak ister. Ancak çatışma çıkar ve o hengamede patlayan bir silahla Bekir ölür. Sarılara varmışlardır ama olanlar olmuş ve kan akmıştır. Onlar artik kız kaçıran ve herkesin misafir edebileceği insanlar değildirler. Jandarmaya haber salınmış, jandarma bölgede onları aramaktadır. Sarılar’da Cafiye'yi ellerinden almaya kalkarlar ama akrabalarının yardımıyla oradan kaçarlar. Sarılar’da zor durumda kalmışlardır, köye ise dönemezler. Bir ara Avanos'a gidip, oradan uzak diyarlara gitmeyi düşünürlerse de Jandarma karakolu orada olduğundan bu düşünceden vazgeçerler. Bir kaç gün nereye gideceklerini bilmeden dağda kalırlar. Son umut Barak Köyü’ndeki akrabalarının yanına gitmek için yola koyulurlar. Sarılar ve Köşektaş arasında Jandarma ile çatışırlar. Araziyi tanımaları Jandarmadan kurtulmalarını sağlar. Dağ yolundan Barak'a ulaşırlar. Burada da fazla barınamazlar. Gece gizlice köye dönüp iki gün kaldıktan sonra teslim olurlar. Dört arkadaş tutuklanarak Avanos'a götürülür. Cafiye ise ailesine teslim edilir. Yargılama Kırşehir'de yapılır. İrabet'in bütün suçlamaları kabul etmesi; Bekir'in öldürülmesini üstlenmesiyle arkadaşları birkaç yıl hapis cezası alırken İrabet idam cezasına çarptırılır. Mahkemede Cafiye ailesinin baskısıyla İrabet'i suçlayıcı ifadeler kullanmıştır. Cafiye'nin ifadeleri de idam cezası verilmesine neden olmuştur. Osman ÇETİN adında genç bir avukat İrabet'in savunmasını üstlenir. Verilen idam cezası temyiz edilir. Osman ÇETİN'in uğraşlarıyla yapılan yeni yargılamada, İrabet 15 yıl ağır hapse mahkum olur. Bunda İrabet'in 18 yaşından küçük olması da etkili olmuştur. Bir süre arkadaşları ile Avanos hapishanesinde kalırlar. 1933 yılında arkadaşları hapishaneden çıkarlar. İrabet ise 1938 yılına kadar kalacaktır. Arkadaşlarından Niyaz hapishaneden çıktıktan bir süre sonra öldürülür. Niyaz'ı öldüren kişide Avanos’a getirileceğinden, İrabet Kırşehir hapishanesine nakledilir. Hem hapishane hayati hem de giderek derinleşen Cafiye aşkı İrabet'e türküler söyletmiş, ağıtlar yaktırmıştır. Gelen ziyaretçiler bunları kulaktan kulağa aktarmış günümüze kadar kalıcı olmasını sağlamışlardır. İrabet hapishanede iken Cafiye ailesinin zoruyla başka birisiyle evlendirilmiştir. İrabet ise hapishaneden çıktıktan sonra avukatı Osman CETİN'in kız kardeşini ister ancak babası bir çalgıcıya kızını veremeyeceğini söyler. Bunun üzerine İrabet sazını kırar ve istediği kızla evlenir. Bu evlilikten iki oğlu ikide kızı olur. Kızlarından birisine Sahan adini vermiştir ki Sahan Cafiye’nin de kızının adıdır. Oğullarından birisine de Osman ÇETİN adını verir. İrabet'in yaşamı gibi Ölümüde trajik olmuştur. Av merakıyla bilinen İrabet 1970 yılında gittiği avda kalp krizi geçirir ve ölür. Cesedi köpeği başında bekler durumda bulunur. Cesedin yanına kimseyi yaklaştırmayan köpek etkisiz hale getirildikten sonra ceset bir traktöre yüklenerek köye götürülür. Cesedi köye götüren traktörü Bekir ağanın oğlunun olması kan davası güdülmemesini göstermesi bakımından hem ilgi çekici hem de takdire sayandır. İrabet'in köpeği günlerce mezarının yanından ayrılmaz. Bundan rahatsız olan köylüler köpeği öldürürler. İrabet'in zorluklarla geçen yaşamının yansıması olan türkü ve ağıtları yaklaşık şöyle bir kronolojik sıra izler;
Merhabalar. Ben bu ağıtın yazıldığı köyde doğdum ve büyüdüm. Doğru şekli kalleş olur Sarılar'ın uşağı.
Yiğit olur "SARILAR'IN UŞAĞI"
orijinali kalleş olur sarılar'ın uşağı olacak. o köyde öğretmenlik yaptığım için orijinalini çok duydum.