9 zachowań, przez które nie jesteś elegancka
HTML-код
- Опубликовано: 23 мар 2024
- Zamów moje książki i e-booki → instytutetykiety.pl/sklep/
---
📩 Subskrybuj newsletter - dwa razy w tygodniu otrzymasz ode mnie wartościową wiadomość pełną wiedzy → instytutetykiety.pl/
---
👥 Dołącz do grupy na Facebooku „Savoir-vivre. Merytorycznie o etykiecie” → / savoirvivrepl
---
▶️ Instagram → / aleksandrapakulapl
▶️ Facebook → / aleksandrapakulapl
▶️ Blog i szkolenia → instytutetykiety.pl/ 
Хобби
Chwalmy publicznie,zwracajmy uwagę tylko w cztery oczy.Pozdrawiam Wszystkich Widzów.
Zwrócę uwagę na jeszcze jedna nieelegancką rzecz. Jestem mama małych dzieci i wiem, ze dzieciom wybacza sie więcej. Wiem i rozumiem, że potrafią w najmniej odpowiednim momencie dać popis swoich najbardziej "hardcorowych" zachowań. Ale do szału doprowadza mnie zachowanie niektórych rodziców. Np. dziecko wrzeszczy wniebogłosy albo biega po sklepie a że strony rodziców zero reakcji. Moje dzieci nie są święte ale gdyby zaczely krzyczeć w restauracji albo sklepie to wyszlabym albo znalazła jakieś ustronne miejsce żeby się uspokoiły. O ganiających dzieciach w sklepach między regałami czy wieszakami nawet nie wspomnę. Takie sytuacje widzę za każdym razem kiedy jestem w galerii handlowej.
A może jest to kwestia choroby dziecka? Trochę więcej empatii😉
@@karolinamac8646dziecko chore tez może być dzieckiem wychowanym
@@Jaggy_3012 autyści i osoby z problemami natury neurologicznej bądź psychiatrycznej wcale nie są nie grzeczne, one nie wiedzą, że źle robią. Na twarzy nie mają napisane "UWAGA- JESTEM CHORY". Więc radzę się doedukować, bo jest to bardzo krzywdzące. Po covidzie takie dziecko rodzi się 10x częściej niż zdrowe.
Zgadzam się w pełni
@@Jaggy_3012 sama mam niepełnosprawnego intelektualnie brata, który dodatkowo ma zaawansowany autyzm. On nawet nie mówi, więc jak ma rozumieć, że tak wolno a tak nie wolno? Często krzyczy, rzuca się na podłogę. To jest trudne nie tylko dla osób obserwujących te zachowania, ale przede wszystkim dla bliskich dziecka. Więcej wyrozumiałości, niestety nie wszystkie dzieci są zdrowe, nie wszystkie da się dobrze wychować, a moim zdaniem w kwestii dobrego wychowania jest nieocenianie właśnie rodziców i ich dzieci. Kim Pani jest, żeby oceniać? Wychowuje Pani to dziecko, znosi jego humory, płaci za leki i wszelakie terapie? Pozdrawiam, życzę więcej życzliwości.
No cóż zasada zachowuj sie w domu jak u królowej to u królowej będziesz zachowywał sie jak w domu, nie zawsze jest widoczna, dzisiaj wychowanie w domu leży 😢
Odnosząc się do fragmentu odnośnie ustępowaniu ludziom miejsca to absolutnie się zgadzam, że jest to bardzo grzeczne. Mam jednak często wrażenie, że szczególnie osoby starsze są pod tym względem bardzo nieuprzejme. Nie zliczę sytuacji, w których ktoś zaczął na mnie krzyczeć, obrażać lub szturchać, bo nie zreflektowałam się na czas ze zwolnieniem miejsca. Nie zawsze jest to złośliwość jak mają w zwyczaju myśleć starsi, a np: siedzę tyłem do drzwi i nie widzę, mam w ręce książkę lub słucham muzyki, bywam zmęczona albo wręcz źle się czuję. Smuci mnie fakt, że oczekuje się głównie od osób młodszych szacunku, a jednocześnie nie zwraca sie uwagi starszym, którzy głośno komentują zachowanie innych lub są agresywni. Uważam, że tak samo nietaktowne jest nieustępowanie osobom wymienionym na filmie, jak i agresywna i roszczeniowa postawa osób, które proszą o ustąpienie miejsca. Jeśli widze, że wchodzi matka z dzieckiem, starsza osoba, ktoś ze stabilizatorem na nodze, czy osoba, która się gorzej się poczuła to ludzkim odruchem jest ustąpić miejsce.
Na mnie kiedyś naskoczyła Pani (+- 55 lat, żadna niedołężna staruszka) że jej nie ustąpiłam miejsca, tylko MUSIAŁO jej ustąpić dziecko. Dziecko- dziewczynka około 11 lat. I na moje grzeczne zwrócenie uwagi, że po pierwsze to dokładnie takie dziecko powinno w pierwszej kolejności ustąpić, po drugie jestem w trakcie leczenia zębów (kończyłam wymianę całej góry na korony, 4x w tygodniu 5-6 zastrzyków znieczulających, piłowanie zębów, ogólnie dramat i bardzo złe samopoczucie) i jej nie ustąpię bo się źle czuje, rozpętała piekło na pół tramwaju. Musiała niestety przyjąć do wiadomości, że ja potrafię krzyczeć głośniej, ale i tak na zawsze zostanie w mej pamięci jak żenująca ta sytuacja była. Dodam, że mam 40 lat więc nie jestem w wieku który nakazywałby ustąpić osobie 50+ /;>
W pełni się zgadzam. Dodam jeszcze, że w komunikacji miejskiej wszyscy są zapatrzeni w telefony. Warto czasem podnieść głowę żeby zobaczyć czy nie trzeba komuś ustąpić
@@1mortalsinCóż swoim krzykiem udowodniłaś jedynie współpasażerom że masz bardzo niskie poczucie własniej wartosci i braki w wychowaniu. Podobnie jak ta pani
@@kajoli71 dziękuję ze doczytałeś o cyzm pisałam. Jeśli ktoś na mnie krzyczy i nie pozwala m idojsc do słowa, wyzywa to niestety, upoważnia mnie do wojowania tym samym mieczem. Brzydko rzecz ujmując, jak ciebktos wciągnął w bagno to nie wyciągasz tam wiolonczeli. Twój komentarz, oceniajacy mnie bardzo surowo, bez zrozumienia kontekstu sytuacji jest równie empatyczny i kulturalny co moje krzyki.
Ja jeśli długo stoję to mdleję. Teraz mam 22 lata, zaczęło się jak miałam 17. Siedzę w autobusie zawsze kiedy mogę, zwykle na wysokich siedzeniach, bo wytrzymanie trasy powyżej 15 min jest trudne. Czasem I tak ustępuję, jak widzę że ktoś potrzebuje a wiem, że dam radę. Nie zliczę jednak oburzonych spojrzeń starszych pań nawet, kiedy są inne wolne miejsca. To, że ktoś siedzi to nie zawsze kwestia nieuprzejmości xd Bardziej nieuprzejma bylabym, gdybym kazała wszystkim czekać przeze mnie na karetkę
Głośnorozmawiający ludzie zazwyczaj nie mają zupełnie świadomości, że przeszkadzają innym.
Coś w tym jest, bo sama mam donośny głos i dużo pracy włożyłam w to, by go poskromić. Uważam, że dorosły człowiek już wie, że zwraca nadmierną uwagę i powinien wyciągnąć z tego wnioski.
a najgorzej jest w autobusach i tramwajach,bo najgłosniej słychać🚃🚋🔉 😣
Jesteś unikalna właśnie dlatego że nie wytykasz błędów polskim celebrytom itp za to Cię bardzo cenię 💙
Dziękuję! ♥️
A może filmik na temat, jak elegancko reagować na wścibstwo i chamstwo? Z przykładami.
Kiedyś mój wujek zapytał się mnie ile zarabiam. Byłam okropnie zaskoczona tym pytaniem, ale na szczęście chyba wybrnęłam z tej sytuacji tak, żeby nie odpowiedzieć nietaktownie, bo odpowiedziałam mu: wujek, za mało, za mało. U mnie w rodzinie niestety dorosłych, którzy są młodsi od nas samych, traktuje się jak gówniarzy i stąd pewnie to pytanie. Dlatego trudno czasami z taką rodziną utrzymywać kontakt, bo na chamstwo sobie nie pozwalałam.
Można odpowiedzieć: pozwól, że zachowam to dla siebie.
@@w.418 Niewątpliwie ktoś poczuje się urażony. Tylko czy domyśli się, że sam zrobił źle, wątpię. 😀
Oooo tak! Było już kiedyś, ale może update?
Na przykład: co odpowiedzieć, gdy ktoś wytyka nam błędy przy ludziach.
Najgorsze jest to, że padają tu takie oczywiste przykłady nieeleganckich zachowań, które nie wiem dlaczego stały się naszą codziennością. Wydaje mi się, że wiele przykładów to nie tyle kwestia wiedzy jak być eleganckim, a zwykłej empatii.
Wiem, że wiele zasad jest teoretycznie oczywistych, ale nie ma tygodnia, bym z wieloma z nich się nie spotykała. Planuję jednak zmiany na kanale, by więcej treści powstawało dla osób, które te „podstawy” mają już dawno za sobą.
@@aleksandrapakula dla spokoju ducha dodam, że mój komentarz to nie krytyka odcinka tylko krytyka faktu, że my jako społeczeństwo gubimy podstawowe kulturalne zachowania.
@@zanienka8608 Dokładnie tak go zrozumiałam.
Oj tak..np.rozmowy przez telefon a komunikacji miejskiej. Niedawno bylam swiadkiem takiej rozmowy, nie dosc, ze głośniej, to jeszcze okraszobej "soczystymi" wyrazami..
.
@@aleksandrapakula "Podstaw " nigdy nie za duzo! :-) Proponuje podzielic albo wyraznie oznaczyc odcinki na te dla "zaawansowanych" , " poczatkujacych"
i np. etykiete biznesu :-) a no i co robic gdy mowimy kurierowi czy sprzedawcy :dzien dobry, dziekuje a oni nie reaguja itd. ?
Pani prawnik rozmawiając o klientach i ich sprawach publicznie nie tylko jest nieelegancka, ale przede wszystkim uchybia obowiązkowi zachowania tajemnicy zawodowej, za co grozi postępowanie dyscyplinarne, karne, odszkodowawcze.
Dobrze Pan powiedział. Jak widzimy, chodzi o znacznie poważniejsze rzeczy, niż złe wychowanie czy niski poziom kultury. Brak taktu może mieć poważne skutki.
Odnośnie do obsługi w sklepie czy punkcie usługowym, chciałabym wspomnieć o jeszcze jednej rzeczy, która niesamowicie mnie irytuje. Zdarza się, że dwie panie obsługujące klienta rozmawiają ze sobą, tego klienta traktując jak element dekoracji. Osobiście doświadczyłam czegoś takiego u fryzjerki. Przyszłam na podcięcie grzywki, co zwykle jest najtańszą usługą, więc chyba pani stwierdziła, że nie musi się starać, bo i tak niewiele zarobi. Przez całą usługę rozmawiała sobie z koleżanką, do mnie nie zwracając się wcale. Czułam, że im przeszkadzam w spotkaniu towarzyskim i zawracam głowę. Nigdy więcej tam nie wróciłam...
Odnośnie obsługi......
Wytykanie komuś błędów publicznie jest niegrzeczne😂😂😂@@edytazegota5294
Mam tak zakorzenione poczucie, że trzeba ustępować miejsca starszym w tramwaju, że zawsze się rozglądam, czy nie ma kogoś "do ustąpienia". I po chwili uświadamiam sobie, że przecież mam 52 lata i raczej dużo osób jest znacznie młodszych😂😂😂
😂mam to samo😅
Też tak mam, a mam 68 lat.
@@tx-xz2wz 😂Jeszcze lepiej. Ciekawe, czy jak daj Boże dożyjemy 90 lat to też się będziemy rozglądać🤣🤣🤣
@@gosiach6455+@tx-xz2wz Kobietki to znaczy, że czujemy się młode 😅 i dobrze, tak trzymać 👍 Pozdrawiam
Będąc około 40. roku życia zawsze jeszcze bardzo energicznie rozglądałam się, komu ustąpić miejsca w tramwaju. Pewnego razu ustąpiłam miejsca kobiecie, dość poważnie wyglądającej i zaczęłyśmy rozmawiać. Od słowa do słowa - okazało się, że jest prawie 10 lat młodsza ode mnie 😂 Od tego czasu już się tak nie zrywałam z siedzeń! Teraz już bym ustąpiła tylko w jakiejś bardzo oczywistej sytuacji, niepewnie czuję się, jadąc na stojąco, boję się upadku...
Korzystanie z telefonu komórkowego w mojej obecności to norma. Znajoma nagle przerywa rozmowę ze mną i sprawdza portale społecznościowe albo pisze z koleżanką przez komunikator o wszystkimioniczym, to codzienność. Odchodzę wtedy od niej, skoro ma ciekawsze zajecie...
Dokładnie! Też mam taką znajomą! Każde wyjście z nią na kawę, czy ciastko kończy się tym, że siedzi w telefonie 🤦♀
Przypominała mi się jedna sytuacja: za czasów studenckich pracowałam w sklepie z kosmetykami. Pewnego dnia na zakupy przyszła pani z mężem i dzieckiem. Podchodząc do kasy wspominana klientka powiedziała do dziecka: widzisz, musisz się uczyć, żeby nie wylądować za kasą jak ta pani. Byłam w totalnym szoku, że można komukolwiek coś takiego powiedzieć! Pozdrawiam :)
Co za beznadziejne zachowanie
Bezczelność ludzka nie zna granic 😮
Mam nadzieje, ze dziecko tej Pani bedzie rowniez pracowac w czasie stidiow i nie bedzie na jej utrzymaniu 😅
Jak widać można.
Uuu też się z czymś takim spotkałam. Tylko, że facet był lepszy: określił nas, sprzedawców, idiotkami, którym uczyć się nie chciało i musza pracować na kasie. Cóż, jako weteran w takiej pracy, uznałam, że w nosie mam konwenanse i żaden cham pomiatał mną nie będzie. Uprzejmie poinformowałam go, że my wszystkie aktualnie studiujemy i dorabiamy do stypendium. I generalnie to jedno zdanie zatkało go zupełnie.
Wspaniale, że poruszyła Pani kwestię taktu. O tym, powinno się zdecydowanie więcej mówić. ❤
Uwielbiam treści przez Panią udostępniane, ale gdyby zaczęły być właśnie takie krytykujące konkretne osoby kanał straciłby w moich oczach na autentyczności. Miałabym wrażenie, że to o czym Pani mówi nie zgrywa się z tym jaka jest autorka i jej zachowanie. Nie zaufałabym takiej osobie. Na szczęście daleko Pani do takich zachowań. ❤😊
Pierwsza refleksja, jaka nasuwa mi się po obejrzeniu tego odcinka to to, że przecież takie zachowania, jak "nie mlaskaj, odnoś się z szacunkiem do innych, bądź cierpliwy" itp, to elementarna część wychowania małego dziecka. Mam dziesięcioletniego syna, któremu od dawna wpajam te zasady. Niestety jednak z moich obserwacji również wynika, że po pierwsze wychowanie pozostawia wiele do życzenia, dzieci nie potrafią okazać szacunku własnym rodzicom, a co dopiero innym, a po drugie tego typu chamskie zachowania dorosłych ludzi obecnie są nagminne... Wielu osobom wydaje się, że wolno im wszystko i wszędzie, traktują innych jak powietrze, wszystko im się należy... Mówienie o tego typu zasadach to jak uczenie alfabetu, jednak skoro jest to konieczne, to widocznie trzeba... 🤷
Dzień dobry.
Chciałam nawiązać do częstego nie stosownego zachowania ludzi, którzy myślą, że są "lepszy", czy "jestem klientem to mnie się należy". Konkretnie: pracuje w sklepie spożywczym, mimo dwóch wyuczony kierunków. Gdy komuś mówię jakie mam wykształcenie to jest zaskoczony i słyszę "co ty tu robisz?". Miałam wątpliwą przyjemność kasować starszego mężczyznę, który uznał, że za wolno pracuje. Niestety pan nie był świadomy, że w polskich firmach często pracuje się na starszym sprzęcie, który dużo wolniej pracuje. Gdy Pracowałam w popularnej sieci z owadem w logo, to byłam jedną z najszybszych kasjerek w zespole. Pan oprócz upominania , które wręcz zakrawało o mobbing, "zaszalał" ido repertuaru dodał groźby iż postara się o zwolnienie mnie. Niestety nie godzę się na takie zachowanie i siedziałam czekałam kiedy uspokoi się. Pan bardziej nakręcał się i prośby o stosowne zachowanie nie pomagały. To mój cichy protest przeciwko takiemu zachowaniu i część Pań w kolejce zrozumiało moją nie chęć do pracy z takim klientem. Zaczęły stawać w obronie nie mojej, ale każdej z nas, by tak kobiet ów Pan nie traktował. Zrobiło się trochę nie przyjemnie, ale chyba zrozumiał gdy tyle kobiet na niego zwróciło uwagę.
Pracowałam w różnych sieciach, często spotykałam się z ludźmi po studiach, którzy chcieli zmienić środowisko pracy, a okazywało się, że świetnie radzą sobie w handlu.
Chcę powiedzieć, że nigdy nie wiadomo, z kim mamy do czynienia i jaka jest jego historia. Każdemu należy się szacunek i grzeczne zachowanie nie zależnie, czy pracuje przy miotle, czy jest dyrektorem dużej firmy.
Przykre jest obserwować ludzi którzy wymagają szacunku, a sami go nie mają.
Pozdrawiam
Koszmarem są dla mnie ekspedientki w sieci sklepów na L i N. Cały czas w słuchawkach rozmawiają między sobą i ja nie wiem, czy ona mówi do mnie czy do kogoś 😕
Dlaczego boisz się napisać nazwy? Chodzi o Lidla? W Lidlu pracownicy niestety ciągle są na słuchawkach i rozmawiają. Nawet już nie odpowiadają dzień dobry 😅
😮to prawda a odkąd są kasy samoobsługowe to nawet nie chce im się otworzyć kasy tylko rozmowa przez słuchawki 😮
Tak jest we wszystkich sklepach w ktorych pracownicy musza nosic sluchawki.
Niestety muszą nosić słuchawki i mają po premii jeśli się nie odzywają do kierownika. Jeśli nie mówią dzień dobry czy miłego dnia to też nie mają premii. W lidlach jest monitoring.
@@user-lz6ck8wl6k myślę, że i tak nie mają premiii
Niedawno czekałam z moim pupilem w kolejce do weterynarza. W kolejce było około 8-10 osób. Przyjechała młoda dziewczyna z pieskiem, elegancka, uprzejma, zajęła kolejkę. Za chwilę przyjechała jej mama. Ewidentny przykład "new money". Weszła do poczekalni, nie powiedziała dzień dobry, od razu oburzyła się, że kolejka jest duża i ona nie będzie tu stała. Gdy do gabinetu miał wejść kolejny klient, weszła przed nim o powiedziała weterynarzowi, że ona nie ma czasu czekać. Weterynarz nie wpuścił jej bez kolejki, więc oburzona powiedziała, że w takim razie ona wychodzi i musi zostawić w kolejce dziecko. Tylko że to "dziecko", jak wszyscy widzieliśmy, było całkiem duże, bo przecież przyjechało swoim samochodem 😊
Hmmm…to nawet ciekawe. New money czasem wykazuje się skąpstwem i to być może też taki przypadek.
@@dziewczynazsekskamerek może być. Ale to, na co zwróciłam uwagę, to różnica w postawie matki i córki. Dziewczyna zachowywała się z klasą, jej mama niestety nie.
@@agaaga3392To częste podłoże konfliktów pokoleń. Młodzi, wrażliwi, ogarnięci ludzie, rozumiejący zasady życia w społeczeństwie muszą się często mocno wstydzić za swoich nieokrzesanych rodziców, przesiąkniętych złymi nawykami z poprzedniej epoki.
Jeszcze jej czerwony dywan rozłożyć…
Ustępowanie w autobusie miejsca dzieciom 🤔
Bardzo proszę więcej na ten temat, bo intuicyjnie wydaje się to niewłaściwe. Zawsze uczono mnie jako dziecko, że to ja mam ustępować miejsce starszym.
Mam na myśli małe dzieci, które mają problem z utrzymaniem równowagi i stanie w środkach komunikacji publicznej jest dla nich niebezpieczne.
@@user-kb1ib2pf6nmoże się zdążyć sytuacja że już jedno dziecko siedzi na kolanach matki a starsze ale dalej małe stoi obok.
Bierzmy pod uwagę że czaszka dziecka jest o wiele mniej odporna na upadki niż dorosłego, co za tym idzie upadki mogą kończyć się z o wiele gorszymi skutkami.
@@user-kb1ib2pf6nMatka może posadzić dziecko na kolanach tylko wtedy gdy sama już siedzi, a nie zawsze sytuacja tak wygląda. Gdy moje dziecko było mniejsze, często znajdowałam mu miejsce w autobusie, a sama zadowalałam się staniem, jako zdrowa i sprawna osoba.
Wydaje mi się, że chodzi o małe dzieci, które same nie są w stanie utrzymać równowagi , gdy autobus kołysze lub gwałtownie hamuje albo które inni mogą łatwo popchnąć itp. Czyli w praktyce dzieci do ok. 7 - 8 lat najwyżej. Nie chodzi tu o młodsze nastolatki.
@@aleksandrapakulaDziękuję za doprecyzowanie. Pozdrawiam serdecznie.
To co lubię to miła obsługa w sklepie, możliwość zamiany kilku miłych zdań ze sprzedawcą, bardzo chetnie wracam do miejsc gdzie wiem że wizyta jest przyjemnościa. Niestety bywa różnie. Co zauważyłam to to że zwykle taki miły kontakt jest z właścicielem danego miejsca.
Cieszę się bardzo, że Pani istnieje w internatach i propaguje normalność w dzisiejszym świecie, ja przez wiele lat myślałam, że jestem nienormalna i nie pasuje do świata, bo pewne zasady zawsze były dla mnie wyznacznikiem po prostu człowieczeństwa i kultury :) zamykałam się w sobie myśląc, że jeśli nie jestem chamska i nie zwracam innym publicznie uwagi to jestem po prostu słaba. Dziękuje za tę Pani normalność w dzisiejszym swiecie ❤❤
Jestem stomatologiem i zdarza się, że pacjent siedzi na fotelu z otwartymi ustami i w momencie, gdy dzwoni jego telefon, to pacjent zaczyna się kręcić, wyciąga z kieszeni telefon i MUSI przeczytać smsa. Moja osoba przeszkadza mu w tym i zaczyna manewrować ręką, aby mimo wszystko zobaczyć ekran telefonu. Doprowadza mnie to do szału, jednak spokojnie, ale stanowczo zwracam pacjentowi uwagę.
Co to za zwyczaj mieć włączony tel.w gabinecie stomatologicznym. Proszę umieścić nakaz wyłączania tel.
Taki jest poziom kultury osobistej w naszym kraju. Oczywiście nie wszyscy charakteryzują się brakiem kindersztuby. Większość pacjentów to sympatyczni ludzie. Są jednak tacy, dla których nie istnieją żadne zakazy i nakazy.
@@jadwigagruszczynska4856Pewnie sobie nie zdajesz sprawy ale użyciem
tego niemieckiego słowa wyjaśniasz skąd wziął się deficyt kulturowy,otóż
z pewnego etapu w historii Polski kiedy wzorce zachowań były narzucone
przez obce nacje.Czy dziwi,że pierwszym prezydentem "wolnej" Polski.
/nie licząc Jaruzelskiego/ został wybitny cham Wałęsa vel Bolek?
Współczuję. Moja pani stomatolog kiedyś mnie nawet zapytała czy chcę odebrać (zabrzdąkał mi sms w torebce pozostawionej przy krześle), ale nie chciałam, po co, ze spokojem to może poczekać. Za to mnie pocieszała, jak przy dłuższej wizycie lekko mi się odbiło (prawdopodobnie tylko powietrze), ja zawstydzona przeprosiłam, a pani dr - nie szkodzi, to tylko fizjologia...😅❤
Ach, Olu… mieszkam w Londynie, codziennie można się zagotować podczas podróży komunikacją miejską. Mam wrażenie, że to nie ludzie nas otaczają, tylko jakieś małpy wypuszczone z zoo (nie obrażając małp), nawet nie wiem do czego to porównać... ZERO empatii, kultury, nie wspominając o takcie. Nogi na siedzenie, jedzenie i brudzenie, kichanie w dłoń i łapanie poręczy, zostawianie po sobie śmieci, kopanie innych bo przecież nie może usiąść prosto tylko musi mieć nogę założoną na nogę, nie ustępowanie miejsca - szczególnie mężczyźni (co jest moim zdaniem karygodne!!!), rozpychanie się łokciami bez wyraźnej przyczyny, głośne rozmowy na żywo jak i przez telefon, picie alkoholu, palenie (!!!), o patrzeniu na telefon i udawaniu że się jest samemu już nie wspomnę… Coś okropnego, niby europejska stolica multikulturowości, a moim zdaniem to cyrk…
Wczoraj wracałam pociągiem z wyjazdu służbowego. Obok mnie siedział Pan który chrupał orzeszki... Chrupanie nie było uciążliwe ale tak mlaskał, że chciałam go udusić .... :) Na szczęście nasza wspólna podróż trwała krótko. Niedzielne pozdrowienia.
Dobrego dnia!
Ja niedawno jechałam pociągiem, gdzie:
-pani nie chciała mi zwolnić mojego miejsca (nie jechałam daleko to się przesiadłam)
-miała zdjęte buty swoje położne obok
-podwinięte nogi na oba siedzenia
-kapcie do chodzenia po pociągu
-jedzenie na siedzeniu z okruchami
To było bardzo ciekawe połączenie
Mam obolałe stopy i bardzo trudno mi "wytrzymać" nawet w odpowiednich butach. Czy rzeczywiście wielkim nietaktem będzie jeśli w pociągu włożę wygodne kapcie a buty na czas podróży schowam do reklamówki? Chyba nikogo tym nie skrzywdzę?
Trzeba było zwrócić uwagę. Ze świnią tak trzeba.
Widzę, że świetnie wytykacie innym błędy 😅 dlaczego oczekujecie od innych żeby zachowywali się tak jak wy sobie tego życzycie? To nieeleganckie... nie macie prawa
Bardzo dziękuję, jest mi to bardzo bliskie, podobnie byłam wychowana, jestem wdzięczna za to mojej rodzinie, że przekazała mi tego typu etykietę i ,,dyplomację". Pani wypowiedzi są dla mnie jak słowa najbliższych mi osób, które szanowały siebie i uczyły mnie szacunku do innych. Serdecznie pozdrawiam.
W mojej rodzinie nigdy i nikogo w żadnych okolicznosciach nie miało się prawa komentować.Natomiast istniał pewien "kod"...nam tylko znany... przy pomocy którego wyrażało się różne stopnie dezaprobaty .Były to pewne grymasy,odmiany min czy ruchy głowy.W ten sposób nie urażając nikogo przetrzymywało się trudne dla tzw."ludzi obytych" sytuacje.Pozdrawiam Panią i ogladajacych ze szczerym uśmiechem 😊
Ok zgadzam się z większością przytoczonych tu punktów aczkolwiek tak siedzę i myślę, że często bycie grzecznym, i uprzejmym jest odbierane jako słabość i taka osoba jest "pożerana" przez buraczane otoczenie, bo przykro to mówić ale niewiele jest osób grzecznych i empatycznych.
Dla mnie ciekawe jest,że poczucie bycia "lepszym" mają nawet osoby niekoniecznie zamożne,ale po prostu pochodzące z innego kraju, który powszechnie uważany jest za bogaty i/lub wpływowy. Nawet jeśli mieszkaniec tego kraju nie robi na co dzień ani od święta nic wartościowego, czuje się lepszy i zasługujący na lepsze traktowanie niż ktoś z innego mniej zamożnego kraju. Kiedy mieszkałam 4 lata w Austrii spotkałam się z taką sytuacją... na kursie językowym. Moja nauczycielka z dość znanej szkoły językowej weszła ze mną wtedy w taką dyskusję,że ludzie z Austrii mają dobry gust, dbają o swój wygląd, o detale, mają bardziej "wyszukane" życie, i że to świadczy o nich,że są lepszymi ludźmi od innych. Zatkało mnie... powiedziała to bez żadnego skrępowania siedząc naprzeciwko mnie, czyli poniekąd oceniając mnie jako mniej wartościowa osobę w swoich oczach, i w ogóle nie czuła,że zachowała się nietaktownie, by nie mówić chamsko. Na moją odpowiedź,że przecież każdy człowiek zasługuje na szacunek i równe traktowanie, nie umiała odpowiedzieć,nie chciała ani wprost się nie zgodzić,ani przyznać mi racji. Przykre to.
Odkąd pracownicy marketów są wyposażeni w słuchawki, zamiast używać ich do niezbędnych informacji całe skanowanie zakupów śmieją się i gadają jak sami do siebie, jest to bardzo okropne zachowanie względem klienta bo czasami nie wiadomo czy mówi już do mnie czy do słuchawki 🫤 Sama pracowałam w handlu i nauczona byłam szacunku na najwyższym poziomie ważny jest komfort klienta nie ważne czy sprzedawało się skarpety czy biżuterię szacunek w każdej branży musi być. (W brew pozorom szefowa od skarpet dbała o klienta najbardziej) Można? Można.
w moim mieście w kauflandzie nikt nie mówi wchodzącym klientom "dzień dobry" jedynie panie z lady są miłe, można nawiązać krótką pogawędkę
@@wrednakrolewna2229Dzień dobry zazwyczaj mówi ten, kto wchodzi.
Przyznaje się- słuchawki w uszach to ja 🙉 będę nad tym pracować 🫡
Witam
Dobrze, że Pani podaje dużo przykładów.
Miło się słucha.
Dla mnie to wszystko o czym się mówi tutaj to od dziecka wpojone odruchy- codzienność/ normalność.
Niestety coraz częściej mamy do czynienia z osobami mało kulturalnymi.
Uczmy się dobrego wychowania 😊
Kwestia ustępowania miejsca... Ja należę do pokolenia, dla którego to normalne, jako dziecko jeździłam z rodzicami komunikacją i oni mnie tego nauczyli. Dzisiejsza młodzież, to dzieci wożone wszędzie przez rodziców autami, jak się usamodzielniają zaczynają jeździć autobusem nawet o tym nie pomyślą, bo kto miał im to pokazać? Słuchawki na uszy i świata nie ma... Więc chyba moje pokolenie musi im świecić przykładem :D
Mi bardzo często zdarza się przepuścić ludzi w kolejce , właśnie w sytuacji kiedy moją mało rzeczy a ja dużo. W odwrotnej sytuacji niestety nie zdarzyło mi się, żeby ktoś mnie przepuścił w kolejce. A jak byłam w ciąży to wszyscy przede mną patrzyli w podłogę i udawali , że nie widzą. To nawet nie wyczucie taktu, tylko wg mnie zwykła ludzka uprzejmość.
"mnie" - na początku zdania
@@BozenaW-mq9rd Dziękuję za uwagę. Polecam jeszcze raz z uwagą posłuchać o czym Aleksandra mówi w filmie. Między innymi o wytykaniu błędów innym. Miłej niedzieli życzę. ☀️
Doskonale to rozumiem. Jestem i byłam w identycznej sytuacji. Wzrok w podłogę gdy byłam w ciąży - i nie mówię tu o sytuacji, gdy zakupy robiłam z kimś i było wsparcie, ale sama - ze sporym brzuchem, dużo produktów i okropne samopoczucie. Jedynie w rossmanie mnie wołano z końca kolejki. Za przejawy uprzejmości dziękowałam. Mimo to, sama przepuszczam ludzi nadal, a kobiety w ciąży zwłaszcza - dobrze wiem, jak fatalnie można w trakcie tego stanu się czuć. 😊
Aleksandro nie moge sie napatrzec na Ciebie!Wygladasz przecudownie !Masz wspanialy gust!Twe ubrania to pokazuja !
Dziękuję. Jestem na bieżąco ze wszystkimi nagraniami od Pani.
Olu a co myślisz o sytuacji w której przez rok czasu mówisz osobie (codzienne widywany pracownik innego oddziału pracujący na tym samym korytarzu) dzień dobry a ona cię ignoruje ? Czy zaprzestanie tego będzie kulturalne?
Potrzebny byłby,moim zdaniem,szerszy kontekst.Takie nieodpowiadanie może z czegoś wynikać.Może Twoje zachowanie było w jakimś momencie niewłaściwe? Np.plotki...itp.Warto przemyśleć...pz
Zaprzestanie tego będzie oczywistym wyciągnięciem wniosku z sytuacji.Jakie
znaczenie ma czy to będzie kulturalne?Kto to niby ma ocenić i dlaczego masz
się tą oceną przejmować?Są tysiące sytuacji gdzie należy postępować rozumnie,
a nie kulturalnie.Dziwię się,że po prostu nie odzywa się w Tobie godność,normalnie
godność nie pozwala na lekceważenie osoby,ale może pracujesz w korpo gdzie
gnoją pracowników właśnie po to,aby zatracić w nich ludzkie uczucia a wzbudzić
automatyzmy,na przykład bezsensowne powitania,które z zasady mają oznaczać
autentyczną ,naturalną sympatię,szacunek,więź,a nie stwarzać tego pozory.
Ostatecznie możesz zwrócić temu komuś uwagę typu: To pana/pani nie uczono,że
na powitanie przez kogoś się odpowiada również powitaniem?
Dziękuję za te cenne rady.
Często jestem w sytuacji latem, a nawet o innej porze roku, gdy tylko mocniej zaświeci słońce, kiedy rozmawiam ze spotkaną na spacerze osobą patrząc w jej okulary przeciwsłoneczne. Sytuacja analogiczna, jak ze słuchawkami w uszach. Frustracja wzmaga się, gdy szkiełka odbijają, jak lustro moją twarz.
Traktowanie drugiej osoby tak, jak byśmy sami chcieli być traktowani wiele ułatwia.
Mniej ambitne zawody,to głównie zawody służebne,bardzo potrzebne. Nie wszyscy mogą być kierownikami, musząc byc przecież pracownicy,bo nie byłoby kim kierować w wytwarzaniu dóbr. Należy być b wdzięcznym tym ,,mniej ambitnym",bo po prostu jestesmy sobie nawzajem potrzebni. Na tym polega pokora i miłość bliźniego. One są przepustką do szczęścia.
Jak wyglądały by ulice gdyby nie było ludzi,ktòrzy po innych je muszą sprzątać.
Trzeba szanować każdą pracę.
Może gdyby dawała pani clickbitowe "masakrujace" komentarze o innych, to miałaby Pani więcej zasięgów, ale przypuszczam, że duża część subskrybentów przyciągnęła Pani właśnie swoim taktem, dlatego, że Panią szanują i że to podejście robi się coraz rzadsze. Więc z takiej bardziej masowej społeczności mogłaby Pani byc dużo mniej zadowolona i dumna, niż z tej też przecież niemałej, którą zdobyła Pani dotychczasowym konsekwentnym postępowaniem. Krotko mówiąc: odwagi, tylko tak dalej!
😅
Śledzę wszystkie Pani filmy. I tak sobie myślę że część z tych porad oczywiście należy do tak zwanej etykiety. Bardzo dużo się dowiaduję, uczę się i na pewno będę stosować. Druga część porad należy do takich które jak dla mnie wynikają po prostu z zasady: "Nie rób drugiemu co Tobie niemiłe." Jak chrupanie pociąganie nosem, głośne rozmowy w komunikacji publicznej, wystawianie ryczącego głośnika na plaży itp. I tak się zastanawiam dlaczego ci ludzie nie zdają sobie sprawy że mogą tym przeszkadzać innym. Widać im nie przeszkadza takie zachowanie u innych osó. I to mnie trochę przeraża bo takich zachowań mam wrażenie jest coraz więcej.
To są psychopaci i ignoranci lub boty.
Bardzo dziękuję za cenne porady i sugestie. Pani Aleksandro, słucham/oglądam Pani porady od wielu miesięcy. Są one bardzo rzeczowe, konkretne i czynione z wielką klasą i wyczuciem. Dlatego jest Pani tak bardzo wiarygodna w swym przekazie. Raz jeszcze dziękuję i czekam na następne filmy.
Pani Aleksandro, w tym roku zrobiłam sobie listę książek, które chciałabym przeczytać i jedną z nich jest Pani książka "Z klasą - vademecum współczesnej damy" :) Super, że ktoś porusza takie tematy i zwraca uwagę na istotne rzeczy.
Kiedyś pracowałam w Szkocji i tam zawsze byłam przepuszczana do kasy, bo miałam kilka sztuk. Byłam wtedy taka niewychowana sama, było mi miło i nauczyłam się tego. W Polsce to robię, ale niestety nasze społeczeństwo pod tym względem jest nadal nie życzliwe. Ludzie byli tam milsi po prostu.
W Niemczech również notorycznie się zdarza, że ktoś przepuszcza mnie w kasie, bo mam mało rzeczy. W Polsce nigdy tego nie doświadczyłam.
Dzień dobry, dziękuję za spostrzeżenia.
Mam pytanie odnośnie stosunku do ludzi pracujących w obsłudze - zawsze dziękowałam kelnerom, a potem dowiedziałam się, że zasadniczo służby się właśnie nie zauważa podczas posiłków, że powinni oni być niewidzialni, i w ten sposób właśnie doceniamy ich pracę. Nie wiem, czy to nie jest przestarzała zasada, a moze dotyczy tylko bardzo eleganckich proszonych obiadów, ale pracowałam od tego czasu jako sekretarka i podawałam kawę w czasie spotkań i konferencji i przekonałam się na własnej skórze, że tak naprawdę dużo bardziej komfortowe jest dla wszystkich, także dla mnie, gdy wchodzę cicho, obsługuję, ewentualnie na stronie ktoś mnie o coś zapyta, niż gdybym miała pukać, przerywać rozmowę, stopować spotkanie aż wszyscy mi po kolei podziękują... Zależy to od towarzystwa, bo czasem jestem traktowana jak znajoma, na zupełnie równej stopie, co jest oczywiście miłe, ale to trochę inna sytuacja. Z drugiej strony, mnie samej byłoby trudno nie podziękować komuś chociaż skinieniem głowy czy uśmiechem, tak zupełnie kogoś nie zauważyć.
Zastanawiam się też, jak to wygląda w przypadku osób pracujących w ochronie - znowu, dziwne jest ignorować człowieka, a z drugiej strony zadaniem tej osoby jest być przezroczystym i skupionym nie na rozmowie z kimkolwiek, a na obserwacji sytuacji. (Nie mam tu na myśli panów ochroniarzy, którzy pełnią też niejako funkcję portierów czy recepcjonistów, tylko ochroniarzy na eventach - czy, jeśli ktoś bywa w takich sytuacjach, osobistych).
Zostawiam komentarz, bo też mnie to ciekawi
Dzień dobry 😊
Bardzo przydatne informacje 😊
Dziękuję bardzo 🤗
Super odcinek! Może kiedyś więcej o byciu eleganckim w pociągu/tramwaju/autobusie?
Były już odcinki, w których poruszałam te tematy (w częściach, nigdy nie było całego odcinka poświęconego temu tematowi), np. ruclips.net/video/U9JSjLINBA8/видео.html
W przyszłości na pewno jeszcze będę poruszała ten temat.
@@aleksandrapakula dziękuję ❤ lecę oglądać :D
Bardzo przydatne dziekuje
Cieszę się, że poruszasz tak ważny temat, elegancja i takt dzisiaj jest na wagę złota. Dziękuję za ten film ❤
Bardzo cenię Twoje filmy na RUclips, są bardzo merytoryczne i wskazują nawet te drobnostki (przyklad telefonu w sklepie), ktore na początku nawet nieświadomie, a potem juz coraz śmielej wdzierają się w naszą przestrzeń.
Bardzo dobry materiał. Dziekujemy❤
No to przykład: jestem nauczycielka, gdy popełnię jakiś błąd moja Pani Wicedyrektor przez ok miesiąc nie odpowiada mi "dzień dobry", nawet gdy jesteśmy na korytarzu tylko my dwie, a ja (zaznaczam, że jestem od Niej starsza) mówię Jej głośno "dzień dobry" Ona nawet nie spogląda (i to NIE jest sytuacja, w której mój błąd polegałby na obrażeniu Jej itp) dla mnie to jest zachowanie pasywno-agresywne i poniżające. Jej motto to: "na szacunek trzeba sobie zasłużyć", moje pytanie: ale czym? skoro nie wystarcza, że jestem człowiekiem to już dupa ;D w mojej szkole nawet Uczniowie są tym mottem usprawiedliwiani...skończymy w jaskini!!
Ha,ha,ha,,,,w tym środowisku jest mnóstwo głupich i prymitywnych ludzi.To nie
jest wielka filozofia/psychologia, po prostu cham myśli inaczej i nie ma sensu
tego roztrząsać.Jak Cię to męczy to zmień pracę,tych ludzi nie zmienisz. Znam
trochę to środowisko , wymieniałem się opiniami na temat tego środowiska z
wieloma "obiektywnymi" ludźmi i mamy wspólny wniosek,tam pracują ludzie
wskutek tzw. selekcji negatywnej,głównie niestety kobiety.Zresztą parę lat
temu był jakiś "strajk"/hucpa tego żałosnego środowiska i chyba każdy słyszał
piosenkę o piorunie,który trafia w prącie.Plandemia też pokazała głupotę i
nikczemność tych ludzi.
Pozdrawiam i życzę rozsądku.
Im dłużej żyję tym głębiej rozumiem aforyzm który przeczytałam jako młoda dziewczyna.. Takt to inteligencja serca. I w istocie.. gdy nasze wnętrz, nasze serce jest mądre - kierujemy się empatią, życzliwością, szacunkiem i wyrozumiałością to "elegancja w kontaktach z innymi " jest naturalna i nie jest konicznym myślenie "iż teraz jest czas na bycie eleganckim" bo Jesteśmy tacy zawsze.
Swietny Film. Podzielam Pani poglady.Serdecznie pozdrawiam ❤
Niestety z publicznym krytykowaniem innych i szydzeniem z kogoś spotykam się na codzień w swojej pracy. Jestem zmuszona do pracy w jednym pomieszczeniu z osobą, która w bardzo wulgarny sposób publicznie krytykuje innych współpracowników oraz w sposób szyderczy wypowiada się oczywiście nie w bezpośredniej konfrontacji z nimi tylko gdy ktoś wyjdzie z naszego biura ale za każdym razem skomentuje to głośno i bardzo wulgarnie. Niestety kierownictwo o tym wie i jest to tolerowne. Bardzo źle mi sie pracuje z tą osobą, bo wprowadza to toksyczną i nerwową atmosferę uniemożliwiającą skupienie się na swoich obowiązkach.
Takie zachowanie najczęściej wynika z braku pewności siebie i próbie zbudowania na czyjejś krzywdzie własnego ego. Przykro mi, że na co dzień musisz przebywać w towarzystwie takiej osoby.
@ludolfina626 jest to trudne, tym bardziej, że ta osoba ma bardzo dominujący charakter i wśród pozostałych współpracowników jest spuszczona kurtyna milczenia na jej zachowanie, bojąc się konfrontacji z takim toksykiem. Zastanawiam się, czy nie zacząć używać słuchawek w biurze próbując się odciąć o tych nieprzyjemnych komentarzy i czy to nie będzie odebrane jako zachowanie ignorujące innych współpracowników.
Przejdź na ten sam tryb a nawet "poziom" niżej,na próbę,zobaczysz co się stanie.
W razie czego powiesz,że Ci się udzieliło, z sympatii i szacunku przejęłaś styl.
Aleksandro, czy mogłabym prosić o nagranie odcinka o tym jak ubrać się i zachować na egzaminie? Pracuję na uczelni i chyba widziałam już wszystko- łącznie z szortami i klapkami na egzaminie.. Myślę, że temat byłby na czasie, bo wkrótce matury, potem sesja, obrony..
O tak!! Bardzo dobry temat! Egzamin w szkole, na uczelni, egzamin na prawo jazdy. Obecne nastolatki uważają, że spodnie biodrówki i top kryjący jedynie piersi to idealny strój na taką okazję. Dodatkowo piercing w pępku…I jeszcze skwaszona mina jak się uwagę zwróci. Ręce opadają. Kiedyś naprawdę było inaczej. Dzisiaj doszliśmy do etapu, że każdy może nosić co chce i gdzie chce. Nie raz na rozmowach kwalifikacyjnych widziałam kobiety w szortach i klapkach. Ok, było gorąco, ale jednak to nie wakacyjny spacer…
@@bognabogna3696 niestety, ale jedno i drugie jest wazne.
Bogna-a czy jednovwyklucza drugie? Czy jak osoba przyjdzie ubrana stosownie, to znaczy automatycznie, że niw na wiedzy. Co to w ogóle za argument? Ważna jest i wiedza i klasa, umiejętność zachowania się w poszczególnych sytuacjach.
@@karolinakarolina5406 Dokładnie tak! To ma być spójne- wiedzą w głowie, a kultura i klasa w ubiorze i zachowaniu. To dopiero pokazuje, że osoba jest naprawdę wysztalcona i na poziomie.
Dziękuję Olu, że poruszyłaś temat ustępowania miejsca kobietom w ciąży. Sama jestem teraz na samej końcówce ciąży, do tej pory nikt nigdzie nie ustąpił mi miejsca, ludzie specjalnie odwracają często wzrok. W 8 miesiącu jechałam pociągiem, miałam ze sobą niewielką walizkę, którą sama dałam radę włożyć na półkę nad siedzeniami, jednak mimo pełnego przedziału, nikt nie zaproponował pomocy. Jasne, gdybym kiepsko się czuła, nie jechałabym pewnie pociągiem, ale tu chodzi o zwykłą ludzką życzliwość.
PS Bardzo lubię Twoje materiały, i tutaj, i na instagramie :)
A ja szczerze powiem, że czasami mam problem, żeby określić, czy jakaś kobieta jest w ciąży (niektóre są dość szczupłe i po nich nie widać) czy ktoś jest lekko przy kości, bo jak się jest wyubieranym w kurtki nie kurtki, to czasem trudno określić, a głupio mi się tak komuś przyglądać. A no trochę też by było dziwne, gdybym ustąpiła mojej rówieśniczce miejsca w autobusie, a ona by była tylko przy kości, przecież ktoś by mógł się obrazić.
Gdy byłam w ciąży nikt nigdzie nie ustąpił mi miejsca ani w nie zaproponował pomocy. W bardzo gorący dzień prawie zasłabłam w aptece i poprosiłam o przepuszczenie w kolejce i spotkały mnie jedynie inwektywy. Na poczcie po odstaniu chyba 30 czy 40 min. poproszono mnie o przepuszczenie w kolejce (byłam w 7 miesiącu) i gdy odmówiłam prawie wywiązała się awantura. Nie spotkał mnie ani jeden miły gest. Moją koleżankę nawet jeden mocno nietrzeźwy pan poprosił o kupienie wódki, "bo jemu nie chcą sprzedać "- była na końcówce ciąży... itd. Okropne, jak kobiety w ciąży są traktowane.
@@justyna1059 Racja, trafna uwaga :) Nie mam absolutnie na myśli sytuacji, kiedy nie widać ciąży lub ma się wątpliwości. Przykłady które przytoczyłam dotyczyły mnie w zaawansowanej ciąży, kiedy byłam w rozpiętej kurtce np. w sklepie, albo w ogóle bez kurtki w pociągu. Nie mam do nikogo pretensji, rozumiem że każdy może źle się czuć, spieszyć się itp. Jestem po prostu bardzo zdziwiona, zawsze wydawało mi się że ustępowanie miejsca osobom starszym czy ciężarnym jest dość oczywiste, a jak widać niekoniecznie
@@magdalenakowalska6185Bardzo przykre to jest niestety :( Do momentu aż sama nie zaszłam w ciążę i ta ciąża nie stała się widoczna, nie myślałam że panuje aż taka znieczulica
Ja w ciąży byłam jakieś 6 lat temu i sytuacja wcale nie była lepsza. Mało tego, temat mnie na tyle intrygował, że trafiałam na jakieś posty w tym temacie i z ciekawości czytałam w komentarzach, co ludzie myślą o pierwszeństwie kobiet w ciąży. Drogie Panie, oczy otwierałam jakie nienawistne słowa w stronę kobiet w ciąży się tam wylewały: począwszy od haseł typu: „jak rozkładała nogi to niech teraz się martwi”, „ciąża to nie choroba”, „te to by tylko wymuszały i 500+”, „mnie nikt nie ustępował to ja też nie będę”, „jak źle się czuje to niech w domu siedzi”, a skończywszy na najgorszych wyzwiskach, będących synonimem pań lekkich obyczajów. Bardzo przykre ile nienawiści w ludziach siedzi.
Olu bardzo dziękuję Ci za te myśli. Mam podobne poglądy w kwestii kulturalnego zachowania. O ile byłby piękniejszy świat jeśli byśmy na co dzień pamiętali o tych zasadach. Cudowne myśli.
Trochę inna sytuacja, ale bardzo uciążliwa to palenie papierosów na balkonie czy w oknie. Mówię o mieszkaniu w bloku. Czy sąsiad z niższego piętra, który pali papierosa stojac w oknie, nie wie że dymi również mnie? W lecie muszę z tego powodu zamykać okna.
Jezcze ci powie, że przecież pali w swoim mieszkaniu więc o co ci chodzi 😂
To jest koszmarne! Też nie wiem jak z takimi ludźmi rozmawiać… raz trochę zaczepnie zapytałam pana czy mogę zrobić u niego pranie, bo moje suszące się na balkonie ma zapach jego papierosów… wyzwał mnie od gówniar
Mam ten sam problem. Zawsze znajdzie się jakiś sąsiad, obojętnie z której strony, który będzie palił na balkonie i do okna wszystko wlatuje, zwłaszcza latem, gdzie wymiana powietrza w mieszkaniu nie jest już taka dobra i smród unosi się dłużej. Czasem z nerwów pozwalam sobie na ostentacyjny komentarz w stronę dziecka „fuj a na dworze znowu ktoś pali brzydko papierosy i nam wchodzi do mieszkania” 🤭
No niestety taki urok mieszkania w bloku. Też mam z tym problem i latem co chwila latam i zamykam okno. A z kolei zimą palą w lazience i też się nosi po pionie 🥴 Mimo oficjalnego zakazu palenia na balkonach każdy to olewa...
@@terebintful ja bardzo głosno- ktos pali takie smierdzące papierosy ,,chyba to pety zbierane na ulicy . Po paru takich tekstach sasiad nie pali .
Bardzo dziekuje
Bardzo szanuję Panią właśnie za tą wewnętrzna elegancję. Za ten brak ocen i krytyki. Ogląda i słucha się Panią z ogromną przyjemnością. Dziękuję za wszystkie wskazówki.
Piękny materiał. Chciałabym jeszcze dowiedzieć się, jak postępować z osobami, które mają brzydki zwyczaj tzw. przerywania wypowiedzi.
Odnosnie ustępowania miejsc w komunikacji publicznej , to sa one dobrze oznaczone i te właśnie miejsca sa przeznaczone dla osób ' uprzywilejowanych ' . Pozostałe miejsca mozna ustapic , ale sie nie musi , nie każdy młody czlowiek cieszy sie dobrym zdrowiem i doskonala kondycja fizyczna .
Dziękuję bardzo za kolejny bardzo dobry filmik. Nigdy nie za dużo mówienia o zasadach, ktore przecież ułatwiają życie... Negatywny przykład z wczoraj. Moj mąż zwrócił uwagę panu, który głośno i długo rozmawiał w tramwaju przez telefon. Jaka była odpowiedź? Niech się pan przesiądzie, jak panu przeszkadzam😢. Na szczęście do rozmowy włączył się inny pasażer, popierając mojego męża. Jakże trudno przyznać się do błędu i np przeprosić albo po prostu zakończyć rozmowę.
Dziękuję za te informacje.
Plagą jest również rozmawianie przez głośnik czyli słyszę obie strony rozmawiające. Naprawdę mnie to nie interesuje a zmuszona jestem słuchać. I jeszcze oglądanie filmików lub słuchanie muzyki bez słuchawek. A to wszystko w komunikacji miejskiej. Jak kiedyś zwróciłam na to uwagę, to usłyszałam od Pana, że jemu przeszkadza szelest kartek książki, którą czytałam.
Rozmowy na głośnomówiącym to jedno, ale drugie, że mało kto informuje osobę po drugiej stronie, że ta jest słyszana przez połowę autobusu.
Jeśli nie jesteśmy sami, to powinniśmy zawsze pytać rozmówcę, czy możemy dać rozmowę na głośnomówiący, albo chociaż o tym fakcie poinformować.
Mój kolega, gdy prowadzi auto, a nie jedzie sam, zawsze jak odbiera mówi "jadę autem, mam Cię na głośnomówiącym, jedzie ze mną (np.) mój kolega". Ja wtedy ograniczam rozmowę do minimum i przedstawiam konkretnie sprawę w ktorej dzwonię, albo krepujac się obecnosci postronnego sluchacza mowie "ok, to nic ważnego, zadzwonie później". Czasami jedzie z kimś kogo znam, to przywitamy się, albo nawet tworzy się rozmowa w trójkę.
Witam, dziękuję za kolejny materiał 😊 Jeśli moge, mam pytanie. Czy w ogóle reagować na to, a jeśli tak- to jak, gdy osoba, z którą pracuję, traktuje mnie jako "tego niższego/ gorszego pracownika? Serdecznie pozdrawiam 🌷
Bardzo mądre i empatyczne spostrzeżenia.
Dzień dobry,
Chcę poruszyć temat z własnego" podwórka". Dotyczy mnie i mojej synowej. Bardzo nie podoba mi się jak przyjdę w odwiedziny do syna i synowej ( oczywiście zawsze wcześniej dzwonię czy mogę przyjechać odwiedzić moją wnusię ( 3 latka) oraz syna i synową.Od początku synowa jak tylko ją poznałam. Niggdy mnie nie słuchała jak chciałam porozmawiać na tematy ogólne albo ma nawyk, że jak już rozmawia ze mną to wpatruje się w telefon. Coś tam pisze np z koleżankami itd.
Ja bardzo lubię moją synową urodziła mi piękną wnusię, jest kobietą i szanuję ją jako człowieka.(ma 30 lat)
Od początku bardzo ją polubiłam. Też w każdej chwili jak młodzi mnie poproszą zawsze im chętnie pomagam.
Mam 60 lat ale jeszcze pracuję. Jestem nauczycielem matematyki.
Kiedyś delikatnie zwróciłam synowej uwagę, że jak ze mną rozmawia to, żeby skupiła się na rozmowie ze mną. A synowa mi odpowiedziała, że jej nie przeszkadza rozmawiać ze mną i w tym samym czasie pisać coś na telefonie. Ale mi to przeszkadza ponieważ uważam, że nie ma do mnie wtedy szcunku.
Mój mąż też to zauważył , że jak z nim rozmawiała to tak samo się zachowywała. Mój mąż powiedział, że nie będzie już z nią rozmawiać. On jest bardzo stanowczy i jak stwierdził cyt. nikt go nie będzie tak traktował. I nie odwiedza synowej bo mówi, że nie pozwoli aby synowa go poniżała.
Ja też trochę ograniczyłam kontakt.
Syn nie chce się wtrącać. Bo mówi, że jego żona jest taka jaka jest i musimy się z tym pogodzić.
Synowa jest wykształconą odobą. Razem z synem skończyli architekturę.
Ale ja uważam, że można być wykształconym człowiekiem a nie mieć kultury osobistej.
Bardzo bym chciała, żeby synowa się zmieniła.
Serdecznie pozdrawiam
Uważam, że powinnaś porozmawiać z nią w cztery oczy. Bez zarzutów, bez oskarżeń. Powiedz, że ją lubisz, lubisz spędzać z nimi czas. Chciałabyś, by Wasza relacja była bliska j dobra. Przeszkadza Ci, gdy w czasie rozmowy z Tobą korzysta z telefonu. Zapytaj, czy mogłaby spróbować ograniczyć korzystanie z niego w czasie Waszych spotkań. Niezwykle ważna jest tu dobra wola, ton głosu, sposób prowadzenia rozmowy. Rodzina jest bardzo ważna i nie warto rezygnować z relacji przez tak małe rzeczy.
Ja mam ten sam problem z koleżanką. Gdy tylko wyciąga komórkę, przerywam rozmowę z nią i wychodzę z pokoju. Czasami mówię:,, Widzę, że masz ważne sprawy, to jak skończysz czytać wiadomości, daj znać, chętnie z tobą porozmawiam". Nie ma co się obrażać na ludzi, trzeba umieć stawiać granice, np. pójść do innego pokoju za każdym razem, gdy synowa wyjmuje telefon.
Dokładnie, jak poprzedniczki pisały. Jestem dzieckiem lat 80tych, więc dobre maniery były mi mocno wpajane, ale już kilka lat młodsze pokolenie, nie wspominając o millenialsach trafiło na rozkwit cyfryzacji i Internetu, ich świat praktycznie kręci się tam. Niech Pani ma świadomość, że zachowanie synowej niekoniecznie jest jej objawem braku szacunku do Państwa, co powszechnym (niestety kompulsywnym) zachowaniem większości młodego pokolenia. Zresztą pojmujemy rzeczy w ten sposób, jaki sami czujemy. Jej nie przyszło do głowy, że Pani mogłoby przeszkadzać, że ona pisze, bo tak samo jej może nie przeszkadzać, gdy rozmówca pisze. Dlatego cenną wskazówką jest tu rada Pani Aleksandry - powiedzieć o swoich uczuciach w takiej sytuacji. Powodzenia! Rozmowy międzypokoleniowe są pasjonujące i wiele uczą obie strony 😊
Niestety, wyższe wykształcenie nie ma nic wspólnego z kulturą i znajomością zasad savoir vivre. Można być super wykształconym prostakiem. Dobre maniery powinno się wynosić z domu. Podstawowych zasad kultury - nie wykłada się na żadnym uniwersytecie. Dlatego powinno się o tym jak najwięcej mówić - szczególnie młodym. Jeśli ktoś nie wyniósł z domu dobrego wychowania - to powinien się dokształcić w tej kwestii lub Ktoś powinien w tym pomóc. Serdecznie pozdrawiam Gospodynie tego kanału oraz wszystkich Jej Gości.
Aleksandro, bardzo konkretny odcinek. Jezeli chodzi o Twoje pytanie, czy tworzyc tresci krytykujace, to osobiscie zawsze sie bym sie zapytala - co to wniesie do naszego rozwoju.... prawdopodobnie nic. A po co wysylac w swiat obrazliwe filmiki.
Mam to ogromne szczescie mieszkajac w Anglii, ze bylam na kilku banquet i uroczystosciach. To balsam dla duszy ogladac ludzi na poziomie. Rozmowy sa prowadzine po cichu, bez krzyczenia, small talk to podstawa zeby zapoznac osobe itd. Moj bliski przyjaciel powiedzial, " obserwujmy innych i uczmy sie od lepszych od nas". Dziekuje za tresci. Dorota
Dziękuję za Twój komentarz!
@
@
Najgorsze propo jedzenia w miejscu publicznym był lekarz medycyny pracy. Byłam w towarzystwie z osobą mi bliską i jak czekaliśmy na tej mojej osoby towarzyszącej kolej to była kobieta, która musiała oddać mocz do analizy. Problem w tym, ze siedzieliśmy praktycznie na przeciw niej, z pół metra dalej a ona ten pojemnik postawiła na podłodze przy wszystkich, prawie na środku drogi przed sobą i jeszcze jadła jak gdyby nigdy nic. Zamiast to schować albo postawic w bardziej przyzwoitym miejscu, jak chociażby pod nogami to stało to tak, ze jakby ktos się spieszył to na pewno by to kopnął i by się wylało. Okropieństwo, a minę miała taką jakby spotkanie z ludźmi było za kare.
Dzień dobry p. Aleksandro. Bardzo podoba mi się ten kanał i odkąd go słucham bardziej zwracam uwagę na moje zachowanie, ale też na zachowanie innych w pracy, podczas spotkan towarzyskich oraz w przestrzani publicznej. Dokonalam pewnego podzialu moich znajomych, ktorzy są taktowni na codzień oraz na tych nie znających podstawowych zasad dobrego zachowania. I co teraz? Czy zwracać uwagę? Czy jakoś zasugerować, że tak się nie robi, nie mówi, nie siedzi? Na razie tylko patrzę i słucham pani. Zauważyłam zmiany w moim zachowaniu i bardzo jest mi z nimi dobrze. Zatem dziękuję i serdecznie pozdrawiam ❤ Renata Blachura.
Ja nie zwracam uwagi znajomym, że źle się zachowują, bo nie jestem od tego. Nie jestem od wychowywania dorosłych znajomych. Oni powinni już być wychowani, tak mi się wydaje. Wychowywałam tylko swoje dziecko, zwracałam uwagę i poprawiałam jego błędy. Potem od nauczycieli w szkole i moich koleżanek słyszałam, że moje dziecko było jedyne, które umiało się zachować. Jak mój syn wrócił z wyjazdu szkolnego, to mi opowiadał, które dziecko co zrobiło niepoprawnie.
Jeśli to bliscy znajomi, można im zwrócić uwagę bez świadków :)
Śliczna kamizelka. Bardzo do Ciebie pasuje 👍
Bardzo chętnie oglądam Pani programy. O wielu zasadach wiedziałam , o niektórych się dowiedziałam za co jestem wdzięczna. ❤️ Oczywiście , co do formatu filmów, sposobu przedstawienia - jestem pod ogromnym wrażeniem . Proszę nic nie zmieniać ! Często oglądam i słucham z czystej przyjemności słuchania i oglądania właśnie. Gdyby ludzie byli w naszym kraju bardziej taktowni Polska byłaby jeszcze piękniejsza. Bo przecież bywa, że drobna uprzejmość , uśmiech taktowne przemilczenie nic nie kosztuje a dużo zmienia .Gorąco pozdrawiam i wytrwałości życzę w krzewieniu kultury ❤
Dziękuję za tak miłe słowa ♥️
Wow zdanie " nie ma drugiego człowieka" aż mnie tknęło, dokładnie opisana w jednym zdaniu współczesna codzienność
Zastanawiam się na ile pewne zasady kultury i elegancji stały się ostoją ableizmu. Osoby neuroróżnorodne miewają czasem trudność z modulacją głosu albo utrzymywaniem kontaktu wzrokowego. Osoby z niedosłuchem lub pochodzące z domów, gdzie ten niedosłuch występował, też mogą mieć problem z adekwatną głośnością. Osoby z ADHD czasem lepiej skupiają się na tym, co do nich mówimy, kiedy jednocześnie zajmują się czymś innym, niż siedząc z nami przy stoliku i patrząc w oczy. Pewnie sporo takich wyjątków można byłoby znaleźć. Pytanie na ile „nową elegancją” nie powinno być wychodzenie z założenia dobrej woli drugiej strony, tzn. Bez zakładania, że np. każdy kto nie utrzymuje kontaktu wzrokowego jest niezainteresowany i niegrzeczny
Jedyny porządny komentarz . Mnie osobiście irytuje , że ludzie nie myślą obiektywnie lecz subiektywnie stawiają siebie na pierwszym miejscu nie myśląc w ogóle o drugiej stronie . Wiadomo nikt nie chce czuć ani poniżany ani gorszy jednak nie wszyscy to rozumią . Dlatego u wszystkich wyszukują błędów tylko nie u siebie . Osobiście uważam, że lepiej z siebie zrobić błazna . Niektórzy poczują się dowartościowani i jest szansa ,że się zmienią na lepsze . Mądry nie będzie komentował ,a głupi no cóż ich po prostu mi żal
Bardzo potrzebny materiał ! 😊
Nic dodać, nic ująć.
Bardzo wartościowy materiał! Czy mogę zapytać skąd jest ta koszula?
tak jak wspominasz - były juz programy (np na Polsat Cafe, prowadzone przez tzw krytyków mody) traktujące o tym jak gwiazdy ubrały się na eventach i dlaczego wygladały korzystnie lub nie. Anegdoty i metafory byly częstokroć niewybredne i w moim odczuciu poniżej pasa. Sama uczę się, by powstrzymywać się czasem od komentarzy i zachować pewne uwagi dla siebie - nie tylko dotyczące stroju, ale tez zachowań. To takie oduczanie siebie samej tym, czym przesiąknęłam do tej pory.
Jakiego mikrofonu używasz?
Super ❤
Bardzo podoba mi się Twój kanał i treści na nim. 😊💛
Olusiu,jesteś genialna❤uczę się od Ciebie
Świetny odcinek. Poruszyła Pani bardzo ważne tematy ❤
Taki przypadek: przynoszenie swojej ulubionej kawy w termosiku do bawialni maluszków / sali zabaw przez mamusie. Tak więc do miejsca, w którym zazwyczaj jest także jakaś kawiarenka. Jednak, przychodząc do takiego miejsca de facto płacimy za każdą godzinę zabawy maluszka i to jest główne zalozenie tego miejsca... (Nie przychodzimy z założenia do kawiarni jako takiej) Przynosimy zresztą także przekąski i napoje dla swoich maluchów zazwyczaj (szczególnie dla tych najmłodszych). Nie ma też zakazu "wnoszenia swoich napojów i jedzenia". Eleganckie to, czy nie? Jakie jest Pani zdanie? 😊
Czesc, ciekawi mnie czy tzw cupping mozna robic w miejscach publicznych, ale nie mam na mysli np konkursow cuppingu, tylko podczas spotkania czy w kawiarni, czy to jest kulturalne. Będę wdzieczna za odpowiedz PS Dziekuję za swietny kontent
Mam kolegę, który mówił "poszłem" zamiast "poszedłem", nie poprawiałam go. Wyjątkiem była sytuacja, gdy chciał wrzucić posta na fb właśnie z tym błędem. Wtedy go poprawiłam (bez świadków).
Czy to było ok?
poszłem nie jest błędem
Elegancja jest pojęciem względnym i umownym .Ja sama ze sobą muszę czuć się dobrze i nikogo nie obchodzi jak ja się prezentuję.Ja lubię jeansy i jedwabną bluzkę z kamizelką i wyglądam super .Inna pani super wygląda w kościólkowych beżach z poliestru.I nikomu nic do tego , .
Dzień dobry.
Nie jestem za krytykowaniem konkretnych osób.
Miłej niedzieli.🍀
Bardzo pożyteczny odcinek, dziękuję!
Odnośnie ustępowania miejsca w środkach komunikacji. Jadę tramwajem 72 lata, z jednej strony słońce więc druga strona tramwaju zajęta, wchodzi pani z wyglądu moja rówieśnica i zwraca się do mnie, czy mogłaby pani ustąpić mi miejsca, rozejrzałam się i mówię są wolne miejsca. Pani na to tak ale z tamtej strony słońce świeci.
Nie mam problemu z tym, gdy ktoś trochę wolniej obsługuje bankomat, ale do szału doprowadzają mnie osoby blokujące urządzenie przez to, że sprawdzają salda dla 5 czy 10 kart, a potem zastanawiają się, którą wypłacić i ile i jeszcze w trakcie zmieniają zdanie, wracają jednak do którejś z tych poprzednich kart itd. Jeżeli nikt nie czeka w kolejce, baw się bankomatem do woli, ale jeżeli zaczyna się tworzyć kolejka - realizujesz potrzebną transakcję i zwalniasz maszynę. Saldo sprawdzisz sobie w aplikacji.
W moim otoczeniu jest dużo osób uznających zasady elegancji za przestarzałe, ograniczające, wręcz represyjne. Przecież nikomu nic do tego, jak jem, czy piję. Okruszki ludzka rzecz, rozmawianie z ustami pełnymi przemielonego jedzenia, gdy wypada z ust, to prawo wolności jednostki... mieszkam z kimś takim i już sama zaczęłam robić rzeczy, których wcześniej nie robiłam. Telefon pod ręką, rozmowa przy kasie (chic zawsze przepraszam kasjerkę, uśmiecham się z wdzięcznością za wyrozumiałość) czy siedzenie "po kowbojsku". Teraz mi głupio. Filmik zapiszę i będę wracać, sprawdzając, co jeszcze mam do zmiany. Dziękuję.
Pani Olu podała Pani całe mnóstwo zachowań , które w mojej opinii nie tyle są nieeleganckie co niegrzeczne, nieprofesjonalne, nietaktowne . Co do telefonu , wydaje mi się , że jednak go nie odbieramy w obecności innych osób, nawet ze słowem przepraszam , bo wyobraźmy sobie, że zaprosiła nas na obiad I dama RP , a ja jej powiem , przepraszam , ale dzwoni mój mąż i to jest naprawdę bardzo ważne …jeśli to jest naprawdę bardzo ważne pewnie odwołałabym spotkanie 😀😊
Najgorsze jest to że zasad dobrego zachowania trzeba "uczyć" ludzi na kursach, dobre zachowanie dawniej wynosiło się z domu. A nawet nie trzeba było tego uczyć w domach, ludzie mieli dobre maniery w genach. Niestety społeczeństwa staczają się powoli.
Zależy o jakich błędach mowa. Bo jeśli ktoś źle zawiązał krawat, albo użył niewłaściwego sztućca, to faktycznie nie ma co zwracać uwagi, ale jeśli ktoś wali głową w stół w restauracji, albo pali w miejscach nie przeznaczonych do tego i generalnie zakłóca porządek publiczny, wtedy wręcz trzeba zwrócić takiej osobie uwagę. Żeby wszystkim nam było lepiej, trzeba upominać takich ludzi.
W polskich realiach często coś co nie jest usankcjonowane prawnie ludzie odbierają na zasadzie: "mogę , bo nie ma zakazu". W nowych autobusach jest coraz więcej piktogramów na siedzeniach, bo nawet ktoś wchodzący o kulach często nie znajdował miejsca. Na egzaminy przychodzą niektórzy w nader swobodnym stroju, bo przecież "nie ma prawa mnie nie wpuścić".
Byłam świadkiem i uczestniczką takiej sytuacji: apteka - ludzie tam pracujący muszą się skupić aby nie pomylić leków etc. A tu przychodzi mężczyzna i rozmawia przez telefon tak głośno, że absolutnie wszyscy nawet na zapleczu go słyszeli. Co w takiej sytuacji. Zwrócić uwagę czy nie? Zaznaczam, że ja byłam tylko jedną z klientek..... Pozdrawiam bardzo serdecznie
Ja czesto spotykam sie z takim zachowaniem w srodkach transportu.Zadarza mi sie uprzejmie zwrocic uwage .
Napiszę jako były pracownik apteki... zawsze personel zwracał uwagę takim osobom. Używało się właśnie argumentu, że wydawane są leki ratujące życie i ten hałas rozprasza, a pomyłka może się okazać śmiertelna dla pacjenta. Po zagraniu kartą śmierci, nikt już właściwie nie wchodzi w dyskusję.
@@1mortalsin nawet nick masz śmiercionośny :)))