หายจากโลกนี้ไปอยู่คนเดียวบ้าง | ความสุขโดยสังเกต EP.15
HTML-код
- Опубликовано: 14 ноя 2019
- คลิปพอดแคสต์ย้ายไปลงที่ช่องยูทูบ THE STANDARD PODCAST แล้ว กดติดตามเพื่อไม่ให้พลาดตอนใหม่ๆ bit.ly/SUBthestandardpodcast
ความเงียบมีผลอย่างไรต่อชีวิตที่เป็นสุข การใช้ชีวิตในโลกที่เต็มไปด้วยเสียงรบกวนลดทอนความสุขของเราอย่างไรบ้าง และมีเหตุผลอะไรที่เราควร ‘อยากอยู่เงียบๆ คนเดียว’ บ้างในแต่ละวัน
---------------
THE STANDARD PODCAST : EYE-OPENING FOR YOUR EARS
พอดแคสต์จากสำนักข่าว THE STANDARD
Website : www.thestandard.co/podcast
SoundCloud: / thestandardpodcast
Spotify : open.spotify.com/show/6Sq8FnI...
Twitter : / thestandardpod
Facebook : / thestandardth
#ความสุขโดยสังเกต #TheStandardPodcast #TheStandardco #TheStandardth 
Хобби
คลิปพอดแคสต์ย้ายไปลงที่ช่องยูทูบ THE STANDARD PODCAST แล้ว bit.ly/SUBthestandardpodcast กดติดตามเพื่อให้ไม่พลาดคลิปใหม่ๆ
0ชชชชชชช00ชชช0ช0
lllll 😍L 😂 lol lol Loki
@@bts-pp8hi ช
@@bts-pp8hi ก็บอกมาว่าไรเลยๆๆได้เลยค่ะแต่ถ้าช่วยอะไรได้เลยเลยว่าใครมายุ่งอะไรเลยเลยว่าใครชช่วยชาชไป😊😊😊ชชช่วยได้เลยค่ะแต่ถ้าถ้ามันมามาเลย😊ชชชช😊ช่วยชาไปทั้งตัวและและมัน😊ชชชชช😊ชชชชชชชชชชชชช่วยได้เลยค่ะแต่ถ้าถ้ามันมามามาเลยว่ามันมันไม่เด้งออกได้ได้ไปเลยไม่ไปก็เท่านั้นถ้า😊😊ชชชชชชชชชชชชชช😊😊😊😊ช่วยได้เลยเลยเลยเลยเลยเลยต้องเอาตังตังมาละ😊ช่วยได้เลยค่ะค่ะไม่ไปก็ก็บอกไปว่าใครใครคืออะไรอะไรที่ที่เราเราต้องต้อง😊ชชชช😊😊😊😊ชชชชชชชชชชชชชชชชช😊ช่วยได้เลยเลยต้องต้องมีมีไรไรก็ก็บอกบอกไม่ไปก็เท่านั้นเท่านั้นที่ที่เราจะไม่ตอบเราเราเราเราต้องมาคุยคุยได้ได้ได้ได้ไปไปไปนอนนอนนอนนอนนอนไม่ไม่ไม่ไม่ไม่😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊ชช่วยได้ได้ได้ไปเลยไม่ไม่ไปก็ก็ชชชชชบอกชให้ให้ให้ได้เลยเลยเลยเลยเลยต้องต้องมีมีไรไรไรก็ก็ก็บอกบอกบอกไม่ไปไปไปไปไปนอน😊😊😊😊😊ชชช่วยได้เลยเลยต้องเอาเอาไว้ไว้ในในบ้านบ้านบ้านออนนเสื้อลายไปเลยเลยต้องเอาเอาเอาไว้ไว้ไว้ไว้ไว้ไว้ไว้ในบ้านออออออออออโต้โต้โต้😊ชช่วยได้ได้ไปเลยเลยเลยต้องต้องมีไรให้ให้ให้ได้เลยเลยต้องต้องต้องต้องมีไรไรก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็บอกบอกบอกบอกบอกบอกบอกบอกไม่ชชชชชช😊ชชชชชชชช😊ชชชชช😊😊😊ชชชชช่วยได้ได้ได้ไปไปไปไปนอนนอนนอนนอนนอนนอนนอนนอนนอนนอนนอนนอนนอนนอนนอนนอนนอนนอนนอนนอนนอนนอนนอนนอนนอนนอนนอนนอนนอนนอนนอนนอนนอนนอนนอนนอนนอนนอนนอนนอนนอนนอนนอนนอนนอนนอนนอนนอนชนอน😊ก็ก็ก็ก็ก็ก็ชก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ชก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็😊😊ช่วยได้ไหมคะคะคะคะคะคะคะคะคะคะคะคะคะคะคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงชคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงคิดถึงชชชชช😊😊ชชชชชชชชชชชชชชชชได้ได้ได้ได้ได้ได้ได้ได้ไปไปไปไปไปไปไปไปไปไปไปไปไปไปไปไปไปไปไปไปไปไปไปไปไปไปไปไปไปไปไปชไปไปไปเลยเลยเลยเลยเลยเลยเลยเลยเลยเลยเลยเลยเลยเลยเลยเลยเลยเลยเลยเลย😊ต้องต้องต้องชต้องต้องต้องต้องต้องต้องต้องต้องต้องต้อง😊ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็😊บอกบอกบอกบอกบอก😊ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็ก็😊บอกบอกบอกบอกบอกบอกบอกบอกบอกบอกบอกบอกบอกบอกบอกบอกบอกบอกบอกบอกบอกบอกบอกบอกบอกบอกบอกบอกบอกบอกบอกบอกบอกบอกบอกบอกบอกบอกบอกบอกบอกบอกบอกบอกบอกบอกบอกบอกบอกบอก😊ก็😊😊ได้ได้ได้ได้ได้ได้ได้ได้ได้ได้ได้ได้ได้ได้ได้ได้ได้ได้ได้ได้ได้ได้ได้😊ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่😊ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่😊ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่😊ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่😊ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่😊ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่😊ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่😊ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่😊ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่😊ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่😊ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่😊ไม่ไม่ไม่ไม่😊ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่😊😊ช่วย😊😊😊😊😊ช่วยบอก😊😊😊ช😊😊😊ช😊😊😊😊😊ช่วย😊😊😊😊😊😊😊ช่วย😊😊😊ช😊😊😊😊😊😊ช่วย😊😊😊😊😊😊😊😊😊ช😊ชชช😊😊ช😊😊😊😊😊ช😊😊😊😊😊😊
ตอนแรกเรานึกว่าเราเป็นคนโรคจิตเหมือนกันนะชอบอยู่คนเดียว คือตอนนี้อยู่คนเดียวไม่ได้เจอเพื่อนเจอคนรู้จักมา 3-4ปีแล้ว เพราะอะไร เพราะไม่อยากเจอใครเลย โซเชียลมีเดียก็ปิดหมดมา 3-4ปีนั่นแหละ อยู่ดีๆก็นึกอยากอยู่คนเดียวไม่อยากเจอไม่อยากพูดคุยกับใครแต่เรายังไม่สุดโต่งถึงขั้นเข้าป่าอะ พอได้มาอยู่กับตัวเองมากจริงๆหนังสือที่อ่าน พอร์ดแคสที่ฟังมันทำให้เปลี่ยนความคิดจากแต่ก่อนขึ้นมา เรื่องที่เราเคยเครียดเมื่อก่อนพอฟังพออ่านอะไรหลายๆอย่างที่มันทำให้เข้าใจโลกมากขึ้น หรือ ทำให้ความคิดเปลี่ยนมากขึ้นละเรื่องในอดีตที่เคยเครียดมาตลอดกลับกลายเป็นเรื่องตลกไร้สาระไปเลย ไม่น่าเชื่อว่าแต่ก่อนตัวเองจะมาเครียดเรื่องอะไรแบบนี้ แต่พออยู่กับตัวเองมากขึ้นก็ได้รู้จักตัวเองมากขึ้นจริงๆ เพื่อนทักสาระทุกข์สุขดิบไม่ค่อยได้คุยกันเลยไม่เจอกันนานเก็บตัวแบบนี้มีปัญหาอะไรป่าววะ เหงามั้ย เพื่อนเราคงคิดว่าชีวิตเราน่าสงสาร แต่ไม่เลย อยู่คนเดียวได้โฟกัสสิ่งที่ตัวเองคิดเงียบๆมันกลับมีความสุขมากกว่าซะอีก รุ่นน้องบางคนเพื่อนเยอะแต่พอเขาไปสังสรรค์กันเพื่อนกลับไม่ชวน ทิ้งให้มันอยู่คนเดียวมันกลับเหงา ต่างกับเรา เพื่อนแทบจะไม่มีละ ไม่เคยรู้สึกว่าเหงาสักครั้งเลย เพราะบางทีกับการได้อยู่คนเดียวมันมีอะไรให้ทำตั้งหลายอย่างมากกว่า
ตี๋ฮุนวินเนอร์ แฟนเลาว์ คล้ายๆกันเลยครับ
me too :)
Yeahh มีเพื่อนแล้ว 😜🤭 เรา introvert ของแท้เลย
เหมื่อนกันเลย ผมคิดว่าสังคมไทย เฟสบุค ไอจี อินสตราแกรม ข่าว ต่างๆนาๆ มันทำลายความสงบสุขในชีวิตมากๆ ตอนนี้ก็เลยปิดโซเชียลหมดเลย ชีวิตมีความสุขมากๆ ได้เรียนรู้ว่าตัวเองชอบอะไรจริงๆ(เพราะบางทีเห็นเพื่อนในเฟสบุคไปเที่ยวนุ่นนี่ ซื้อของนุ้นนี้มาอวด ก็รู้สึกว่าอยากได้กับเขาบ้าง ซึ่งตรงนี้ทำให้เรารู้สึกทุกข์ไปอีก) พอมาอยุ่เงียบๆ ก็ได้ทำอะไรที่เราชอบจริงๆ อยู่กับสิ่งที่เรามีความสุขจริงๆ เหมือนกับว่าหลุดออกมาจากคอนเสริตเสียงดังๆ แล้วก็จะได้ยินเสียงของตัวเองชัดจริงๆ
จีบ555
Introvert ถูกใจสิ่งนี้ ❤️
คนรอบตัวเรานี่แหละ คอยทำร้ายเรา ทั้งคำพูด และการกระทำ มันเลยทำให้อยากอยู่คนเดียว..
รัก คห. นี้ ใช่เลย
จริงคับ
ใช่คะ
จริงคับ
จริงค่ะ
ผมทำงาน7-11เเถวหาดบางเเสน ทุกๆครั้งที่ผมเข้าดึกผมจะรีบทำงานให้เสร็จก่อนตี5 เเล้วออกไปนั่งที่ริมหาดคนเดียว โดยไม่เอาโทรศัพท์ไป ผมรู้สึกดีมากๆได้นั่งฟังเสียงคลื่นได้ดูพระจันทร์ตกเเล้วดวงอาทิตขึ้น เเล้วคิดอะไรได้หลายอย่างมากๆ สำหรับผมการอยู่คนเดียวในเวลาสั่นๆนั้น มันรู้สึกดีมากๆ
ไม่มีโทรสับ แล้วอยู่คนเดียวสบายใจจิง
ชอบโมเม้นต์นี้จัง..
มันเป็นความรู้สึกที่ดีมากจริงๆค่ะ ไปนั่งชมหาด เสียงคลื่น เสียงลม ชมพระอาทิตย์ขึ้นคนเดียวโดยไม่มีคนอื่นเลยสักคน เราจากคนที่ไม่ชอบตื่นเช้า แต่ต้องลุกเพื่อไปถ่ายวิดีโอโดยไม่มีเสียงคนรบกวน ตอนนี้ถ้ามีโอกาสไปทะเลจะรีบตื่นไปนั่งชมหาดแต่เช้าทุกครั้งค่ะ นั่งดูธรรมชาติ นั่งพิจารณาตัวเอง😊
เดือนหน้าวันที่20/10/20
จะครบ1ปีที่ย้ายกลับมาอยู่กรุงเทพ
เร็วจัง เห็นน้องสำลีบอกอยู่บางแสน
เลยคิดถึงบ้างแสน😭😭😂😂🥳🥳🤗🤗🤩🤩🤩🤩🤩🤩🤩🤩🤗🤗
ชอบนะการทำแบบที่คุณว่า แต่จะดีกว่ามั้ยถ้าเราเลือกบังคับใจตนเองให้ไม่หยิบมือถือ ปิดเครื่องเลยก็ได้ เพราะมันจะโคตรสำคัญเลย หากคุณเกิดอแุบัติเหตุแล้วอยู่คุนเดียวไม่มีใครเห็น มันอาจเป็นวินาทีเป็นตายเลยก็ได้ ที่ผมพูดไปเพราะหวังดี และผมผ่านจุดๆนั้นมาแล้ว
เราว่า.มีเยอะนะคนที่มีแนวคิดแบบนี้.
แค่ไม่เปิดเผย.ตัว.
เคยไปวิปัสนา 10 วัน ห้ามพูด ห้ามคุย โดนยึดมือถือ ตอนนั้นเห็นตัวเองชัดมากกว่าตัวเองเป็นคนว้าวุ่นขนาดไหน แม้ตัวจริงจะพูดน้อย ไม่โวยวาย ใจดี แต่พออยู่เงียบๆจริงๆ มันทำให้เห็นว่าข้างในใจเรา สมองของเรามันวุ่นวายขนาดไหน
ใช่ที่ โกเอ็นก้า ไหมคะ อยากไปสักตรั้งหนึ่งเหมือนกัน
@@Nana-du6pd ป่าวจ้า ไปสวนโมกข์ที่สุราษมาค่ะ
ทำที่ไหนครับ
@@user-jf8gb9br8p สวนโมกข์ สุราษค่ะ
ืิิ
จริงๆ ถ้าเราไม่หลงในการสมมุติ คนก็เป็นแค่ ส่วนหนึ่งของธรรมชาติ เล็กมากๆ ในโลกใบนี้...
การอยู่คนเดียว ก็คือ การกลับไปเรียนรู้ กลับไปสู่ธรรมชาติที่แท้จริง...
👍🏻
เป็นสิ่งเล็ก ๆ ที่ละเอียดอ่อนเอามาก ๆ ค่ะ
ชอบแบบนี้นะมันทำให้รู้จักตัวเองมากขึ้น
ลึกและดี
คนเข้ามามีบทบาทและมีผลกระทบกับการใช้ชีวิตมากๆ ยิ่งหากคนที่โต้วาทีเป็นคนที่รักของหมู่มากเรายิ่งดูแย่ เช่นวันนี้มีเรื่องเถียงกับแม่ แม่ใช้เงินซื้อหวย4,000-5,000 แล้วแต่ว่างวดไหนได้เลขเยอะ เราบ่นๆๆๆ แล้วพี่สาวพูดขึ้นมาว่า แล้วไง? ชีวิตเกิดมาแค่ครั้งเดียว เล่นหวยจะเป็นไร คือเราดูเหี้ยไปเลย แม่ง พี่สาวเสือกเก่งทุกอย่าง สังคมยังต้องเป็นฝ่ายเข้าหานาง ในอดีตนางคงเก่งทุกเรื่องพ่อแม่ไม่ต้องสอนไม่ต้องบอกอะไรเลยเหงามั้งเลยมีเราเพิ่ม คือชีวิตยิ่งกว่านรกเนาะ พ่อก็มองค้อนมาตั้งแต่เด็กๆละ แค่วิ่งแข่งกับพี่สาวแล้วบอกว่าใครถึงเป็นคนสุดท้ายปิดประตูด้วย พ่อก็โพลงขึ้นมาเลย ว่า! "คำพูดการกระทำเหมือนเด็กวัดเลย" เฮ้ย ฮัลโหล?! กำลังสนุก เล่นกันขำๆ พูดขนาดนี้เลยเหรอ? ยิ่งแม่พูดกรอกหูตลอดเวลาว่า ตอนคลอดเราชักเราหัวใจหยุดเต้น หมอปั๊มฟื้น ไม่แน่ใจว่าคลอดนาน หรือปั๊มนาน สมองขาดอ็อกซิเจน เขาจะกล่าวหาเราตลอดว่าไม่ปกติ ชอบล้อปมว่าผมบาง พูดตลอดว่าไม่ต้องเรียนจบก็ได้ หรือ ออกจากโรงเรียนแล้วมาเรียนการศึกษานอกระบบแทนก็ได้ ชีวิตนี้คุณค่าหายไปไหนหมด
ชอบอยู่คนเดียวจนเป็นนิสัย เป็นพวก introvert
ไปเดินห้างคนเดียว ไปนั่งทานอาหารคนเดียว
มันสงบสุขดี ไม่วุ่นวายใจคะ
จริงค่ะ การไปไหนมาไหนคนเดียวมันกลับดีกว่าการมีใครสักคนไปด้วย เหมือนได้อยู่กับตัวเอง แฮปปี้มากๆ^^
@ดวงรัตน์ สุขะการค้า .. me too.
อยู่กับคนที่รู้จักเราคือพระเจ้าค่ะ ขอพระเจ้าอวยพรค่ะ เอเมน
ความเงียบจะทำให้เรารู้จักสังเกต และ รับฟัง
การที่อยู่กับเพื่อน.คน.สังคม.ได้สังเกตุ.เงียบๆ.แต่อย่าอยู่.กับเพื่อน.คนหมู่มาก.นานๆ.ผมก็ไม่ได้อะไรอีก.งาน.เงิน.การสังเกตุ.ไอเดีย.เกิดขึ้น.อีก.เมื่อไม่มีใคร.ต้อง.สลับกันครับ
ขอบคุณครับ.ผม.งง.ไม่คิดว่า.ผมโกหกไห้.ฟังบ้าง.รึ.ครับ.งง.ผม
ใช้ชีวิตคนเดียว 10 ปีแล้ว เหงานิดหน่อย. แต่จิดไม่ตกเพราะไม่มีใครสร้างปัญหาให้... มีความสุขมากกว่าอยู่ร่วมกับคนอื่น ซึ่งชีวิตมันเงียยดี ชอบมากๆ
เราถูกวัฒนธรรมหล่อหลอมให้เข้าใจว่าเราต้องมีสังคมเราต้องมีเพื่อน บางครั้งความเป็นจริงสังคมที่เราอยู่อาจเป็นสังคมที่เราเกลียดและทำให้เราเจีบปวดที่สุด
มีสังคมเอาไว้ เหมือนมีเครื่องช็อตไฟฟ้าไง
มันไม่ใช่วัฒนธรรมครับ มันสัญชาติญานการอยู่รอดของเผ่ามนุษ เลยทีเดว ถ้างั้นยุคน้ำแข็งต่างคนต่างอยู่ จะเอาอะไรไปสู้กับเสือเขี้ยวดาบ จะล้มช้างแมมมอดเพื่อมาทำอาหารได้อย่างไร สมัยก่อนมันยากครับ แต่สมัยนี้มันทำได้ เพราะ เทคโนโลยี อุปกรณ์พกพาอะไรต่างๆ หาได้ง่าย ทำให้สบายขึ้น
มีสังคมเพราะยังต้องพึ่งคนอื่นไง ถ้าไม่พึ่งคนอื่น คนอื่นก็ไม่สำคัญ
ชอบอยู่คนเดียวครับ เพราะมีความสุข
อยู่หลายคนมีต่างๆนาๆบ้างก็นินทาคน รู้สึกเบื่อกับการนินทาคน บางคนก็อิจฉาคนนั้นคนนี้ อยู่คนเดียวมีสุขมากครับ
สาธุจริงค่ะ
อยุคนเดียวมา 5 ปีละครับ ก็ดีนะครับ ดีจนไม่อยากอยุ่กับใคร
ISARA Chanel 🖤
เข้าใจเลยค่ะ มันดีจนไม่อยากอยู่กับใครจริงๆนะ5555
ผม 30 ปีละ
สู้ๆๆครับ การอยู่คนเดียวบางที่มันอาจจะทำให้เราค้นพบอะไรสักอย่าง
@@kittibadeekamphila8677 อยู่คนเดียวต้องสู้กะอะไรรึทำไมต้องสู้
เราintrovert ชอบทำอะไรคนเดียว
เวลาเล่น ก็เล่นกับตัวเอง(-_-) เหมือนตัวเอง
คุยในจินตนาการ ของตัวเอง
แนะนำฟังจบไปหาหนังเรื่อง into the wild (เข้าป่าหาชีวิต) ดูครับแล้วจะมีกำลังใจในการอยู่คนเดียวมากขึ้น
คอนโดเสียง ที่ตอนจบไข้ตายอยู่ในรถตู้ในป่าไหมคะ
@@rosemala8060 ช่ายๆ
ถ้าเขาเป็นคนพุทธคงออกบวชตลอดชีวิตก็เป็นได้
เราว่าในตอนสุดท้ายตอนจบของหนังเรื่องนี้ชี้ให้เห็นว่า 'Happiness only real when shared' นะคะ
@@Userdefined2011 ผมยังแอบเสียดายตอนจบของหนังเรื่องนี้เลยครับ ไม่อยากจะสปอยแต่อยากให้ไปดูจริง
เราเป็นขั้นที่รู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงของดวงจันทร์ เราพิสูจน์มาแล้วหลายครั้ง เราเคยเข้าป่าเพราะพ่อเป็นจิตอาสาพิทักษ์ช้าง ทุกคนเอาแต่เสียงดังและเคลื่อนไหวไม่หยุดเพราะตื่นตระหนกเมื่อไปในที่ๆไม่ใช่ของตัวเอง ไฟที่ส่องไปมาไม่ได้ทำให้พวกเค้าเห็นตัวช้างป่า แต่เราอยู่เงียบปิดไฟฉายและตัดตัวเองออกจากสภาพอื้ออึง เรากลับรู้สึกว่าช้างอยู่ตรงไหนโดยไม่ต้องมองเห็น เรารู้สึกถึงพลังงานชีวิตที่บอกขนาดได้เลยว่าใหญ่หรือเล็กแค่ไหน มันเป็นความรู้สึกที่ดีมาก ทุกคนสามารถเป็นแบบนี้ได้หากรู้จักตัวเองดีพอ รู้จักธรรมชาติมากพอ และกล้าที่จะแยกแยะถูกผิด ไม่ถือตัวหรือยึดติดกับอะไร มันคือความว่างที่ดีต่อทุกคน
คนที่จะอยู่ป่าได้ ต้องเงียบกว่าป่า ไม่งั้นจะถูกป่ากลืนกิน
คำนี้เหมาะกับคุณมากๆเลย
ว้าว คุณเชื่อมต่อเกือบตัวตนภายในของคุณได้ จนสัญชาตญาณของคุณมีความแม่นยำมาก ๆ
เคยๆเดิน.ป่า.คนเดียว.อายุ.สิบกว่า.ขวบ.น้าจะพาไปต่างประเทศ.ห้องแอร์.ชักผ้ามีแม่บ้าน.คนขับรถ.มี.แค่นั่ง.ฟังทำตามน้าสั่ง.กับข้าว.ไม่ต้อง.นอกจากน้าสะไภ้ใช้.แต่ก็.ไม่หนักอะไรมากครับ.ผมขอกลับ.มานี่.มาไม่ถูก.5555.เข้าป่า.อย่างที่เห็น.อยู่ห้องแอร.มันยังไงคุนๆชอบปะ.ยิ้ม.
เราก็ชอบอยู่คนเดียว ชอบความเงียบ ไม่ชอบพูด ไม่ชอบคุย บางทีรู้สึกว่าอยากเรียนภาษามือ เพื่อเอาไว้สื่อสารแบบไม่ต้องพูดเลย ชอบมองผู้คน แต่ไม่ชอบเข้าไปมีปฏิสัมพันธ์อะไร
เหมือนกัน เลยครับ ไม่ชอบการสุงสิงกับใคร รักความสงบ ไร้ ดราม่าดีครับ
ใครๆก็บอกว่าฉันร่าเริง ใครๆก็คงคิดว่าฉันมีความสุข ‘’
แต่ใครจะไปรู้ ว่าฉันนั้น introvert ขั้นสุด
ฉันเอายิ้มกว้างไว้ใช้กับคนอื่น แต่ไม่เคยได้ใช้กับตัวเองเลยสักครั้ง วันที่ตัดสินใจจะหายไป ฉันก็ยังหวังว่าสักวันฉันจะกลับมา แต่จะกลับมาเมื่อใจสงบแล้วเท่านั้น .
ฉันไม่มีใครให้ห่วงหา การจะอยู่หรือหายไปก็มีค่าเท่ากัน
เพราะฉะนั้นการที่ฉันไม่ต้องอยู่เพื่อรับรู้ชีวิตใครคงเป็นเซฟโซนที่ดีที่สุดของฉันเหมือนกัน ✌🏻
เรามักจะสำคัญเมื่อตรงนั้นไม่มีเราอยู่แล้ว 😔
podcast ของคุณนิ้วกลมส่วนใหญ่ ฟังแล้วรู้สึกได้ว่า มีแนวคิดมาจากปรัชญาพุทธ โดยเฉพาะพุทธนิกายเซ็น. และก็หยิบยกเอาเหตุการณ์จากหลายๆบุคคล ที่เชื่อว่า เป็นการ "ซาโตริ" หรือ "บรรลุธรรม".
แต่ถ้าให้ผมพูดอย่างตรงไปตรงมา คือ ตัวอย่างที่ยกมานั้น มันแค่ฟังดูคล้ายๆ คนที่บรรลุธรรม ... แต่ก็ยังไม่ใช่การบรรลุจริงๆ.
คีย์เวิร์ดในการบรรลุธรรมแบบเซ็น เช่น ไม่ทำอะไร หลอมรวม ไร้ตัวตน หุบปากเงียบ ไร้ความคิด ฯลฯ มันเป็นคำสั้นๆที่สามารถตีความได้หลากหลาย (หรือเรียกว่า "ปริศนาธรรม [โกอาน]" ). ที่แต่ละคนก็จะตีความในแบบของตัวเอง. ,,, แต่ที่ถูกต้องนั้น มันมีแค่แบบเดียว ที่จำเพาะเจาะจงมากๆ. ที่ต้องผ่านประสบการณ์(บางอย่าง ที่จำเพาะจงจง) ด้วยตัวเองก่อน ถึงจะเข้าใจจริงๆ.
มีความแตกต่างเกิดขึ้นในโลกปัจจุบัน. ชีวิตที่ผ่านมา 60 ปี. อยู่ท่ามกลางผู้คนเครือญาติในละแวกริมคลองฝั่งธนกรุงเทพมหานคร. ข้าวเช้าล้อมวงพี่น้องลูกป้าลูกอา บริเวณบ้านเดินถึงกันได้หมด กินข้าวได้ทุกบ้านโดยไม่ต้องบอก ไปโรงเรียนพร้อมกันพี่น้องเพื่อนบ้านด้วยเรือลำเดียวกัน ฝากกันไปฝากกันกลับ ตอนเย็นก็เช่นเดียวกัน. ล้อมวงช่วยผู้ใหญ่ทำกับข้าว ขูดมะพร้าว เด็ดผัก หั่น โน่นนี่นั่น เสร็จก็ตักแจกกันบ้านโน้น บ้านนี้ ล้างชามก็ช่วยกัน ทุกอย่างทุกกิจกรรมไม่ได้อยู่คนเดียวสักครั้ง เสาร์อาทิตย์ เข้าสวน ตัดทุเรียน เก็บมังคุค ห่อกระท้อน เก็บผักมาทำกับข้าวขนม. มาดองไว้กิน ชีวิตดูมีความสุขดีกว่าทุกวันนี้. ลูกทั้ง 2 คน มีห้องส่วนตัว วิถีชีวิตที่เปลี่ยนไป. ส่วนตัวแทบทุกอย่าง. ไม่มีกิจกรรมอะไรที่ทำด้วยกัน บ้านที่มีรั้วกั้น
2:49 เรื่องของชายที่เข้าป่า มีเฉลยอยู่ตรงที่ว่า เขาขโมยหนังสือมามากที่สุด. เพราะเขาก็ยังต้องการการพูดคุยปฏิสัมพันธ์กับสังคมมนุษย์อยู่. เพียงแต่ว่า เขาไม่ได้คุยกับคนตัวเป็นๆ แต่พูดคุยกับ "หนังสือ" แทน.
ก็เหมือนที่หลายๆคนที่เข้ามาคอมเม้นท์ว่าชอบอยู่คนเดียว. แต่การที่เข้ามาคอมเม้นท์ ก็เป็นการปฏิสัมพันธ์ผ่านโซเชี่ยลฯ รูปแบบหนึ่งเช่นกัน.
ใช่ค่ะ แต่เป็นปฏิสัมพันธ์สั้นๆเม้นแล้วไม่ได้มีขอคุยกันต่อแบบส่วนตัว ก็เหมือนกับชายในเรื่องที่เข้าป่า เขาก็ยังพูดคุยกับคนที่เดินเข้ามาในป่าเช่นกันนะคะ แต่แค่ทักทายกันสั้นๆ แล้วก็กลับมาใช้ชีวิตอย่างเงียบๆคนเดียวของเขาเช่นเคย
เราชอบการปฏิสัมพันธ์แบบนี้นะคะ ชอบอยู่กับเน็ตมากกว่าคนจริงๆมาก เพราะอย่างน้อยมันกรองได้ล่ะ ว่าจะเสพเรื่องอะไร เลือกเองได้เลย แต่กับคนจริงๆบางคน มันเลือกไม่ได้ว่าจะได้ยิน ได้ฟังเรื่องอะไรจากใคร บางเรื่องมันเกินรับเหมือนกันค่ะ
@@ayumishiraishi ช่างใช่
อืม จริงด้วย ไม่เคยคิดในมุมนี้มาก่อนเลย
สื่อสารทางเดียว
การอยู่กับตัวเองคนเดียว ไม่ต้องคุยกับใคร มีตัวเองเป็นเพื่อนที่หวังดีและซื่อสัตย์กับเรามากที่สุด มันทำให้ชีวิตสงบ สุขใจ มาก
ก่อนหน้านั้นหลายปีวางแผนการจัดการกับหน้าที่ที่เราต้องรับผิดชอบดูแล
พอหมดหน้าที่ของเราแล้ว
และตอนนี้ได้ใช้ชีวิตอยู่คนเดียว คือมันมีความสุขที่สุดเลย
ทุกวันนี้ ทำแต่งานเพื่อครอบครัว ไม่เคยมีความสุขเหมือนเป็นหุ่นยนค์ ลืมตาตื่น ล้างหน้า อาบน้ำ ไปทำงาน กลับห้อง วันอยู่แบบนี้4 ปีแล้วครับ มาอยู่เกาหลีคนเดียว 4ปี ทำวนๆอยู่อย่างนั้น อยากออกเดินไปเรื่อยๆแบบไม่มีจุดหมายเหนื่อยเหลือเกิน กับชีวิต แต่เพราะหน้าที่
ผมรู้สึก วุ่นวายมากครับชีวิต ทั้งการเรียน ทั้งการเงิน ทั้งการงาน ทุกๆวัน แทบจะไม่อยากตื่นขึ้นมาจากเตียงเลย
"ปัญหาของมนุษย์เกิดจากการนั่งอยู่เงียบๆคนเดียวไม่ได้" ชอบประโยคนี้คมดีนะ มันทำให้เรานึกถึงคนบางคนที่เจอในชีวิต เขามีอะไรที่ดีมากๆ เขามาจากครอบครัวที่ไม่มีฐานะ พ่อแม่แยกทางกัน เขาก็พยายามสู้ชิวิตจนมาวันหนึ่ง เขาได้จบการศึกษาที่ดี ได้งานดีๆ ผ่อนคอนโดจนหมด มีสังคมที่ดี แต่เขายังคงไม่มีความสุข ยังคงต้องการให้คนรอบข้างสนองความต้องการของเขาต้องการให้คนเคารพเขา ต้องการเป็นศูนย์กลางของทุกคน จนตัวเองเป็นทุกข์ เครียดหงุดหงิดทุกครั้งที่ไม่ได้รับการตอบสนอง ทั้งๆทีเขาได้สิ่งดีๆ ได้เพื่อนดีๆ รอบตัว แต่ปัญหาของเขาคืออยู่้เฉยๆ นิ่งๆ ไม่ได้จริงๆ ฟังที่ช่องนี้พูดแล้วนึกถึงคนนี้ขึ้นมาเลย
นี่ชีวิตชั้นเลย พื้นฐานไม่ดีแต่ก็พัฒนาตัวเองจนมีชีวิตที่ดีได้ สุดท้ายเราก็ตกหลุมตาย เพราะบินขึ้นไปสูงเกินตัว
ตั้งแต่เกิด ลืมตา จำความได้ เราโตมากับบ้านที่พ่อแม่ชอบแหกปาก ตะโกน ทะเลาะกัน สรรหาคำที่ทำร้ายจิตใจกันไปเรื่อยๆสุดท้ายเค้าก็รักกัน แต่เราในฐานะคนเป็นเด็กที่โตมากับอะไรแบบนี้ ทรมานสุดๆ พี่น้องเราก็เห็นแก่ตัว นิสัยไม่ดี ชอบโทษคนอื่นมากกว่าจะยอมรับในการกระทำของตัวเอง คำสุดท้ายที่เค้าพูดกับเรา คือ ไปตายซะ เราจำได้ดี เป็นครั้งสุดท้ายที่เราจำเสียงมันได้ จากนั้นเราไม่คุยอีกเลย พ่อชอบแดกดันคนในบ้านเรื่องที่ไม่ใช่เรื่องก็ไม่เคยยอม ดันทุรังทำต่อไปทั้งๆที่รู้ว่าคนในบ้านจะเป็นจะตายกับเรื่องนั้นอยู่แล้ว เราไม่เคยรู้เลยว่ามันเป็นสิ่งแย่ๆที่กระทบใจเรามาเรื่อยๆ ซึมเข้ามาในใจทีละนิดๆโดยที่เราเองก็ไม่รู้ตัว จนเราเริ่มโตขึ้น เริ่มเอาหลายๆเหตุการณ์มาปะติดปะต่อกัน มันก็ค่อนข้างชัดเจนว่าการที่คนๆนึงจะเจอเรื่องแย่ๆทุกๆวัน ทุกๆคืน มันทรมาน และส่งผลร้ายต่อสมอง ต่อจิตใจ ทัศนคติมากแค่ไหน ตอนเด็กๆเวลาเจอเรื่องแย่ๆเราก็ทำอะไรมากไม่ได้ ทำได้แค่ร้องไห้ และฟังเพลง เราจำความคิดตัวเองตอนเด็กได้ชัดเจน เราบอกกับตัวเองว่าจะต้องเก็บตังค์ หาตังค์ให้ได้เยอะๆ ทั้งๆที่ตอนนั้นเราเด็กมาก แต่มันชัดมาจนถึงตอนนี้เลย มีเหตุการณ์บางครั้งที่เวลามีปัญหากับเพื่อน เราปี๊ดแตกจนน่าตกใจ พอโตขึ้นอีกหน่อยเราดันทุรังหาทุกวิถีทางที่จะได้ไปเรียนต่อที่อื่นที่ไกลๆบ้าน ทั้งๆที่ทุกอย่างของเราอยู่จ.เดิมหมดเลย แต่เราก็จะไปให้ได้ พอมหาลัยก็เหมือนกัน ไปคนเดียวหัวโด่ ไม่เคยกลัวอะไรเลย หลายต่อครั้งที่เราสังเกตุนิสัยตัวเอง โลกภายนอกของเราไม่น่ากลัวเท่าสิ่งที่หลายๆคนเรียกว่า " บ้าน " คำง่ายๆที่เราไม่ค่อยจะเข้าใจความหมายที่แท้จริง พอโตขึ้นเราก็กลายเป็นคนที่ดูไม่แคร์ใครเลย เพราะรู้อยู่แล้วว่าสุดท้ายความสัมพันธ์เหล่านั้นมันจะจบยังไง จะช้าหรือจะเร็วก็แค่นั้นเอง เลยทำให้เรากลายเป็นคนนิสัยไม่ค่อยจะดีในสายตาใครต่อใครมากมาย ซึ่งเราก็ไม่สามารถมานั่งอธิบายเหตุผลได้ ว่าสิ่งที่เราอดทนและพบเจอมานั้นต้องใช้เวลาและน้ำตามาตั้งเท่าไหร่ก็ไม่รู้ จากที่เราเคยพยายามหลายครั้ง แต่มันไม่ช่วยอะไรเลย โลกสอนให้เรารู้ว่า มนุษย์ มีหลากหลายรูปแบบ สิ่งที่ผู้คนต้องการมันไม่ได้มีอะไรซับซ้อนเลย เพราะทุกคนจะแสดงออกให้เราเห็นชัดเจนเสมอ มันขึ้นกับว่าพอเรารับรู้แล้ว เราจะตัดสินใจยังไง ต้องการใช้ชีวิตแบบไหน บางคนทนอยู่เพราะเป็นคนง่ายๆ ยังไงก็ได้ จะด้วยผลประโยชน์ หรืออะไรก็ตาม กับบางคนก็ทนไม่ได้ เพราะมีเป้าหมายในชีวิตชัดเจน เอาเป็นเอาตาย ขอเลือกทางที่ตัดสินใจแล้วว่าจะเอาชีวิตตัวเองแลกกับสิ่งนั้นเลย พอถึงวัยนี้ช่วงแห่งความ ทรมาน เรียนรู้โลกกว้าง แล้วเราได้กลับไปอีกครั้ง ก็เกิดเหตุการณ์ใหญ่ๆหลายเรื่องกับหลายบุคคลที่เติบโตมาด้วยกัน เหมือนเป็น สึนามิ กับชีวิตเรายังไงไม่รู้ มันทำให้เราตัดสินใจและเรียนรู้ได้ง่ายมากว่า แท้จริงแล้วคนเราไม่ได้ต้องการอะไรไปมากกว่าความสบายใจเลย ทุกข์ สุข รัก โลภ โกรธ หลง ทุกคนต้องได้เรียนรู้สิ่งนี้ แต่ที่ดีต่อใจที่สุดมากกว่าทรัพย์สินเงินทอง พื้นฐานมันก็มาจาก ความสงบสุข ที่ๆซุกหัวนอนแล้วสามารถมีความสุขได้ มุมเล็กๆที่สบายใจ ไม่ใช่ต้องตื่นมาด้วยน้ำตา ความห่อเหี่ยวใจ หรือว่าวันนี้สุข อีกห้านาที หันหลังนินทากันแล้ว เกิดเป็นมนุษย์ต้องหัดเรียนรู้ที่จะเข้มแข็งและอดทนต่อใจ ต่อความคิดตัวเองให้เท่าทัน ถ้าใครทำได้เราบอกเลยว่า สวรรค์อยู่ที่ใจ มีจริงๆ
ครอบครัวหนูเป็นแบบนี้เลยค่ะ มันรู้สึกแย่มากที่ต้องมาเจออะไรที่ทำร้ายจิตใจเราในทุกๆวัน😩
เข้าใจว่าตัวเองเป็นจิตเภท (โรคซึมเศร้า) มาตลอดเลยค่ะ เพราะเข้าข่ายของการเป็นโรคนี้เกือบทุกข้อ และชอบอยู่คนเดียวซะเป็นส่วนใหญ่ ไม่อยากออกไปสังคม วุ่นวาย ถ้าไม่จำเป็นจริงก็ปฎิเสธทุกครั้งที่มีโอกาส แต่พอมาฟังคลิปนี้แล้วเข้าใจตัวเองเลยค่ะ ไม่ได้เป็นจิตเภท แต่แค่อยากรู้จักตัวเองให้มากขึ้นเท่านั้น ขอบคุณสำหรับคลิปที่ให้ข้อคิดดีๆนะคะ
ผมชอบอยู่คนเดียวนะแต่สังคมที่ผมอยู่มันบังคับให้ผมเข้าสังคม
podcast นี้ตรงกับชีวิตตอนนี้เลยค่ะ ฟังตั้งเเต่เเรกจนจบนี่เข้าใจทุกอย่างเลย ร่วมจะสองปีเเล้วค่ะ ที่ใช้ความเงียบฮีลตัวเอง หยุดมาพักมองตัวเองในอดีต ได้เรียนรู้อะไร เเล้วจะทำยังไงต่อไปในอนาคต รู้สึกชอบความเงียบมากกว่าเดิม ทุกวันจะเเบ่งเวลาให้ตัวเองได้ reflect ทบทวน ปรับปรุงนิสัยให้ดีขึ้น ทำแบบนี้ดีกับตัวเองมากๆ เลยค่ะ social media ก็ลบเพื่อนไปเยอะ เก็บเพื่อนที่ให้พลังบวกเราไว้ พยายามเลือกดู เลือกฟังอะไรที่เป็นประโยชน์กับตัวเองเท่านั้น ตัดอะไรที่ให้ความเพลิดเพลินที่ทำให้ลืม สิ่งสำคัญหลักๆ ที่ตั้งไว้ในแต่ละวันไป พวกนี้ก็ช่วยให้เราใช้ชีวิตได้ดีขึ้นเยอะเลยค่ะ
ความเงียบเป็นสะพานไปสู่ความสงบ
ความสงบเป็นหนทางสู่ความพ้นทุกข์
การอยู่คนเดียว มันเป็นการปล่อย กาย ใจ ความคิด ชีวิตให้สมดุลและเป็นอิสระ มันทำให้เรามีความสงบและความสุขจากข้างใน ทำให้เราเข้าใจชีวิตของตัวเอง การอยู่คนเดียวมีความสำคัญสำหรับการใช้ชีวิต
การอยู่คนเดียวกับการอยู่เงียบๆมันอาจจะเป็นสองสิ่งหรือสิ่งเดียวกันก็ได้นะคะ เราว่าการอยู่คนเดียวอาจเกิดจากต้องการหนีความวุ่นวายใจจากการปฏิสัมพันธ์กับผู้คน ซึ่งทุกคนต่างก็ต้องการช่วงเวลาอยู่คนเดียวไม่มากก็น้อย แต่การอยู่เงียบๆที่หมายถึงการอยู่คนเดียวโดยปราศจากความคิดใดๆ ไม่มีเครื่องมือสื่อสาร หนังสือ นั้นคือการปฏิบัติสมาธิภาวนาอย่างนึง การที่คนเราไม่วามารถอยู่เงียบๆได้ก็เพราะยังมีจิตใจที่ว้าวุ่นนั่นเองอะค่ะ
10 ปี ตั้งแต่เข้าใจเรื่องความรัก ระยะเวลา10ปี ไม่เคยประสบความสำเร็จในด้านความรักเลย ทุกวันนี้มันเหมือนปลงไปเลย อยากใช้ชีวิตคนเดียว บางทีมันคงอาจเหมาะกับเราจริงๆ แล้วก็ได้
พึ่งมาเจอพอร์ตแคสนี้ เคยคิดว่าตัวเองแปลกหรือเสี่ยงเป็นโลกซึมเศร้ามาตลอด จนได้ฟังพอร์ตแคสนี้ มันก็มีคนเป็นแบบนี้เราจริงๆนะ การอยู่คนเดียวมันไม่ได้น่ากลัวอย่างที่คิดเลย กลับมีความสุข และรู้จักตัวเองมากขึ้นด้วย ทุกวันนี้สื่อต่างๆ ทำให้เราคิดมากไปต่างๆนาๆ บางทีการหยุดดูสิ่งนี้ก็ช่วยขึ้นได้เยอะเหมือนกัน
อันนี้จริง สบายใจที่จะอยู่คนเดียวดีกว่า
Me Me ใช่เลย
เหมือนรู้สึกตัวตลอดเวลา ในทุกขณะว่า ตอนนี้รอบตัวคืออะไร หรือ รู้ลมหายใจตัวเอง ก็เหมือนพระ นั่งปฏิบัติธรรมนะคะ ไม่เหงา และไวมาก คืออยู่ได้ คือการปฏิบัติอย่างหนึ่ง และมีความสุข
หลังจากที่เราได้ย้ายเเละมาทำงานที่ต่างประเทศ เเละห่างจากครอบครัว ห่างจากเพื่อน เเละคนรู้จัก มาอยู่ท่ามกลางผู้คนที่ไม่เคยรู้จัก เเละภาษาที่ไม่คุ้นเคย เรากลายเป็นคนเเบบนี้ไปเลย แรกๆก็รู้สึกเหงาเเละสับสน เเต่พอได้ลองอยู่เเบบนี้ไปสักพัก เรากลายเป็นคนที่รู้สึกว่าชอบอยู่คนเดียวมากๆ มันรู้สึกสงบมีความสุขเมื่อได้อยู่กับตัวเอง เริ่มไม่ค่อยติดต่อ รับรู้ข่าวสารของผู้คน จนบางทีคิดว่าตัวเองแปลกหรือเปล่าหรือมีปัญหาอะไรมั้ย เเต่มันก็เป็นความรู้สึกที่อธิบายไม่ถูกจริงๆ ว่าทำไมเราถึงได้มีความสุขขนาดนี้เมื่ออยู่คนเดียว
10:34 ผมอ่านหนังสือ ของ มิยาโมโต้ มูซาชิ ก็คล้ายๆกันในตอนอยู่คนเดียวเพราะเป็นการฝึกสมาธิ และรับรู้สิ่งรอบตัว
พระพุทธเจ้าเป็นผู้ค้นพบเรื่องนี้แบบถูกต้องตรงประเด็นที่สุดมากว่า 2600 ปีแล้ว ธรรมะมีกำเนิดมาจากธรรมชาติ ธรรมชาติของจิตเป็นอย่างนั้น คือเป็นธาตุรู้ที่เปิดรับสิ่งเร้าต่างๆจากอายตนะภายนอกคือ ตา หู จมูก ลิ้น กาย และใจ สอดรับกับอายตนะภายในคือ รูป รส กลิ่น เสียง สัมผัส โผฏฐัพพะ และธรรมารมณ์ ก่อเป็นผัสสะ ซึ่งคือสิ่งที่ล่อลวงจิตว่าสิ่งเหล่านี้คือความสุข และเราก็หลอกทั้งตัวเองและผู้อื่นว่ามันคือความสุขจนลืมที่จะสังเกตความเป็นจริงไป อยู่กับจิตใจของตัวเอง เฝ้าดูการเกิดดับของสิ่งเหล่านี้จึงเป็นหนทางหลุดพ้นตามแนวทางของพระพุทธศาสนา
อยู่กับลมหายใจของตัวเอง หรืออานาปานสติ นั่นแหละครับหนทางที่ถูกตรง
เคยเป็นนะคะ ช่วงที่ว้าวุ่นใจ ใจไม่สงบ ทุกสิ่งรอบตัวรุมเร้า ทำให้เรายิ่งวุ่นวายใจ ตอนนั้นไม่มีความสุขเลย ทุกข์มาก ไม่รู้จะทำไง ตัดสินใจไปปฏิบัติธรรม ซึ่งตัวเองไม่ได้ทำเยอะเท่าไรนัก เวลาที่ใช้ไปคือการอ่านหนังสือธรรมะ และนั่งทบทวนเหตุการณ์ที่ทำให้เราวุ่นวายใจ ทบทวนความรู้สึกตัวเอง มีนั่งสมาธิ เดินจงกรมบ้างนิดหน่อย และก็ฟังเทศน์ รู้สึกสงบขึ้นได้บ้าง ใจไม่วุ่นวายเหมือนก่อนมา การอยู่คนเดียวมันช่วยเราได้จริงๆค่ะ
ความรู้สึกคล้ายๆกันเลยค่ะ ของเราแค่ต่างกันตรงที่ตอนไหนที่รู้สึกว้าวุ่นใจ ใจไม่สงบ เราอยากไปไหนสักที่ธรรมชาติ ต้นไม้ภูเขารึทะเลก็ได้ ฟังเสียงสงบๆจากรอบตัวโดยไม่มีเสียงผู้คนมาวุ่นวาย นั่งนิ่งๆคิดทบทวนตัวเอง
พอฟังพอดแคสนี้แล้วนึกถึงตัวเองเลยครับ ตอนเรียนมหาลัยเมื่อก่อนอยากมีเพื่อน อยากเป็นจุดสนใจของที่สาธารณะ แต่ตอนนี้เปลี่ยนไปเยอะ ไม่ชอบเที่ยวกับเพื่อน ติดต่อกับเพื่อนน้อยมาก รู้สึกว่าเบื่อผู้คน ตอนนี้ที่ติดต่อกันมีแค่คนเดียว มันก็ชวนเราไปพบปะสังสรรค์ แต่เราก็ปฏิเสธ เพราะเบื่อ ชอบอยู่แบบเงียบๆสันโดษมากกว่ามากกว่า
รักตัวเองให้เป็น เรามาคนเดียว เวลาไปก็ต้องไปคนเดียว อยู่คนเดียวทำให้เรามีสติมากขึ้น ชอบค่ะ
ผชอบไปไหนคนเดียว ทำอะไรด้วยตัวเอง และสอนลูกให้ช่วยเหลือตัวเองอย่าไปหวังพึ่งคนอื่น ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน ไม่ชอบความวุ่นวาย
ใช่ค่ะ เป็นความรู้สึกที่เชื่อมโยงกับพระเจ้าค่ะ
ขอพระเจ้าอวยพรค่ะ เอเมน.
ความเงียบเป็นความต้องการเดียว ที่ผู้แสวงหาของหรูหรารุ่นล่าสุดไม่มีวัน
ได้ครอบครอง
ความเงียบคือความหรูหรารูปแบบหนึ่ง ที่หลายคนยากจะเข้าใจ
- Erling Kagge -
Ekachai Jaiksuol ใช่ครับ
ใช่ครับ
มีความสุขมากกับการที่ใช้ชีวิตเงียบๆ. คนอื่นชอบมองว่าเรา ประหลาด เหงา จิตตก. ทำไมไม่คิดแบบพวกเขา.
😊😊😊 หารู้ไม่..ผมอาจความสุขมากกว่าหลายๆท่าน ที่มองมาที่ตัวผม..
บางคนมีความสุขกับการมีชีวิตตัวเองได้ชื่นชมกับสิ่งอื่น
บางคนมีความสุขกับการมีชีวิตที่คนอื่นมาชื่นชมตัวเอง
แค่เป้าหมายต่างกันแค่นี้ ชีวิตก็ต่างกันมากแล้วจริงๆครับ
เยี่ยม..
คุณเป็นนักเขียนได้นะคะ
ไช่เลยค่ะ❤️👍
อ่านคอมเมนท์แล้วรู้สึกมีเพื่อนเยอะแหะ
I'm not Thai, and I will very happy if you thai subtitle on every video so we can learn Thai from the voice and the text 😁
ก็พวกนักบวชในศาสนาต่างๆที่ชอบอยู่ตามป่าเขา เขามีความสุข เพราะมันเป็นไปตามระบบธรรมดาของธรรมชาติ เพราะร่างกายมนุษย์ก็เป็นส่วนหนึ่งของธรรมชาติ
คนเข้าถึงจะเข้าใจค่ะ คุณเข้าใจวาสนาดีมีบุญที่ดีๆมาด้วยดีที่สุดค่ะ คนเราตรงนี้แหละใครเข้าถึงสัจธรรมได้ก่อนใครมีชัยชีวิตแล้วค่ะ รวย จน มีเพื่อนไม่มีเพื่อนไม่เกรี่ยวกันเลยค่ะ สัจธรรมคือแม่ชีวิตของคนเราที่ได้เกิดมาจริงๆค่ะ เห็นรู้ก่อนเข้าใจก่อนสบายแล้วค่ะ เราก็ไปสายนี้ค่ะ คนเกิน3มิใช่ที่สงบที่แท้จริง นอนในท้องแม่ตั้ง9เดือน คนเดียวถือศีลสงบคนเดียวพอได้ลืมตาอ้าปากร้องพวกเราต้องสู้กับสัจธรรมจนสิ้นอายุขัยกันทุกๆคน สัจธรรมคือชีวิตค่ะมิใช่จนรวยดีกว่าแย่กว่าเหนือกว่าหรืออะไรทั้งนั้นนั่นคือมายาจอมปลอมต่อกันทุกๆคนอยู่ที่คนบางคนรู้แล้ว กับคนบางคนหลงเข้าไปแล้วค่ะ สวรรค์นรกคนเราตรงนี้เอง
พอมาอ่านคอมเม้นแล้ว ทำให้เรารู้ว่ามีคนแบบเราเยอะมากเหมือนกันนะ เหมือนชีวิตเราแปลก แตกต่างจากคนอื่น เพราะทุกคนที่เรารู้จัก ส่วนใหญ่ ล้วนแต่จะเป็นคนสังคม...(แต่แอบสงสัยว่า พวกเค้าเหล่านั้น ชอบแบบนั้นจริงๆเหรอ?)
ชีวิตเรา ก็คล้ายๆกับคอมเม้นหลายๆคอมเม้นเลย ที่ว่า ปิดเฟส ปิดไอจี ไม่โทรหาเพื่อนเก่า ไม่หาเพื่อนใหม่ ไม่ออกไปพบเจอใครเท่าไหร่ หากไม่จำเป็น ไม่เข้าสังคม อยากอยู่แค่กับตัวเอง
ตอนแรก..คิดว่าจะเป็นแบบบนี้แค่แปบเดียว ไปๆมาๆ ตอนนี้ก็เข้าปีที่2แล้ว แต่ไม่ได้รู้สึกเหงา ไม่ได้รู้เคว้งคว้าง หรือรู้สึกอะไรที่มันไม่ดีเลย แต่กลับกัน เราได้คิดอะไรมากขึ้น ได้ทำอะไรมากขึ้น ได้สัมผัสอะไรมากขึ้น
ต่างจากเมื่อก่อน...ไม่ว่าจะทำอะไร ก็ต้องนึกถึงคนอื่นก่อนตัวเองตลอด คิดว่าคนอื่นจะคิดกับเรายังไง คิดว่าคนอื่นจะพอใจเราไหม คิดว่าสิ่งที่ทำไปนั้น ผิดรึเปล่า แต่ตอนี้ .. เราไม่ต้องมาคอยตามใจแล้ว ตามใจตัวเองสุดๆไปเลย แต่ก็ต้องมีขอบเขตนะ
ไม่ต้องคอยส่องใครในเฟส หรือไอจี ว่าวันนี้เค้าไปเที่ยวที่ไหน เค้าไปกินร้านหรูๆร้านไหนบ้าง เค้าซื้อของอะไรใหม่ๆ เค้าทำตัวอวดรวย อวดแฟนกันยังไง เพราะถ้าสิ่งเหล่านั้น เป็นสิ่งที่ทำให้เราทุกข์ ... การได้อยู่คนเดียวแบบนี้ มันคงเป็นทางออกที่ดี
จริงอยู่...ที่บางครั้งเราไม่ค่อยมีใครให้ปรึกษา ไม่ค่อยได้เล่าเรื่องราวชีวิตที่พบเจอในแต่ละวันให้ใครฟัง แต่นั้นก็ไม่ใช่สิ่งที่จำเป็นหรอก เพราะที่ผ่านมา ก็ไม่เห็นจะมีใคร อยากฟังเรื่องราวของเราอย่าง จริงใจ ซักที ... เราเลยเลือกที่จะเก็บเรื่องราวต่างที่ดีเอาไว้ เผื่อว่าซักวัน อาจจะมีใครซักคนอย่างฟังมัน อย่างตั้งใจ
สุดท้ายแล้ว...การอยู่คนเดียว บางคนอาจจะไม่เข้าใจนะ จนกว่าจะได้เจอกับตัวเอง แต่วงการนี้ เข้าแล้วออกยากจริงๆ
ควรตัดสินใจให้ดีๆ ก่อนคิดจะอยู่คนเดียว..
จริงๆแล้วเราอยุ่คนเดียวก็ได้ในสิ่งแวดล้อมที่วุ่นวาย รุ้จักปฏิเสษให้เป็น อยุ่และใช้ชีวิตแบบเหมือนรุ้จักคนให้น้อยที่สุด ค่อยๆทำค่อยถอย ค่อยๆลด แล้ว ตัวตนจริงๆของเราจะออกมา จงเคารพความรุ้สึกของตัวเอง เคารพความคิดตัวเอง
ผมชอบนะเวลาได้อยู่คนเเดียว
มีความสุขกับการวางแผนกับตัวเอง
ไม่มีใครบ่นไม่มีใครว่าไม่มีใครรบกวน
เวลาจะทำอะไรไตร่ตรองกับตัวเองสนุกมากๆเลยล่ะ.
ผมว่าสมัยนี้เกือบทุกคนติดมือถือและโซเชียลมาก
โดยส่วนตัวแล้ว ชอบใช้ชีวิตแบบสงบเงียบๆ อยู่กับตัวเองมาโดยตลอด โลกภายนอกที่สัมผัสอยู่ทุกวันคิอการทำงาน นอกนั้นคืออยู่บ้านเงียบๆ ใช้เวลาอยู่กับตัวเอง คิด และใส่ใจกับจิตใจของตัวเอง มีความสุขอย่างบอกไม่ถูก ท่องเที่ยวทั่วโลกก็คนเดียว มีความสุขได้คุยกับคนแปลกหน้า แลกเปลี่ยนความคิดกับคนต่างความคิด คือเป็นช่วงเวลาที่วิเศษที่สุด และชีวิตนี้คงจะดำรงการอยู่กับตัวเองอีก มีความสุขกับตัวเอง อีกนานเท่านาน ขอบคุณสำหรับบทความที่ยอดเยี่ยมนะคะ🙏🙏
แรกๆผมก็คิดว่าผมแปลกขึ้น ผมเป็นคนร่าเริง สนุกสนาน แต่อยู่มาพักสัก เริ่มรู้สึกว่าทำไมเราต้องแขวงความสุขไว้กับคนอื่นและคนรอบตัวด้วย จากนั้นผมก้เริ่มอยู่กับตัวเอง ออกห่างจากเพื่อน ครอบครัว ผมรู้สึกสบายใจขึ้น ไม่ต้องสนใจใคร ไม่ต้องแคร์ใคร ไม่ต้องเอาความทุกข์ของคนอื่นมาใส่หัว ผมรู้สึกสงบและมีความสุขอีกแบบ สรุป เหมือนมันทำให้ผมรู้คำๆนึ่ง ความสุขกับความสนุกมันไม่ได้เหมือนกัน มันแค่เป็นรู้สึกที่ใกล้เคียงกัน
ผมเป็นซึมเศร้ามา2ปี ปัจจุบันรับยาอยู่ ผมรู้สึกมีความสุขเมื่อไหร่ ผมจำไม่ได้เลยด้วยซ้ำไป ความสุขสุดท้ายเท่าที่จำได้คือก่อนโควิทจะเข้ามา แล้วพอโควิทมามันพัดพาทุกสิ่งทุกอย่างไป ตอนนี้ทั้งนอนไม่รับ ไม่อยากทำอะไร ไม่อยากไปไหนต้องฝืนตัวเองตลอดทุกอย่างที่ทำงาน และกำลังทำ ต้องฝืนแม้กระทั้งยิ้ม ไม่มีทางออกและปัจจุบันไม่รู้เลยจะจัดการปัญหาที่รุมเร้ายังไง ไม่เคยหวังจะให้ใครมาเข้าใจ เพราะตัวผมเองยังไม่เข้าใจตัวผมเองเลย ปัจจุบันผมมองทุกสิ่งทุกอย่างไม่ยินดีอะไรเลยแถมเจอเรื่องร้ายๆกลับมาตอกความรู้สึกให้มันแย่ลงไปอีกต้องอดทนในทุกวันที่ตื่นมาต้องบังคับตัวเองให้นอนแม้ใช้ยานอนหลับก็ไม่สามารถนอนได้ นอนวันนึง1ถึง2ชั่วโมง ความรู้สึกทุกอย่างไม่อยากทำอะไรเลยความอดทนต่อสิ่งรอบตัวปัจจุบันแทบทนไม่ได้อยากระเบิดออกมา พยายามทำทุกทางแล้วจริงๆ วันนี้ไม่มีความสุขเลยพยายามแล้วจริงๆ
เขาออกจากกฏเกณฑ์สังคมที่มากเกินไป..
เพราะธรรมชาติก็มีกฏธรรมชาติอยู่แล้ว..
❤
จริงๆแล้วโลกในยุคนี้ มันเป็นเรื่องยากมากกว่าเมื่อก่อนมากเลยค่ะ เพราะเงินเข้ามาเป็นปัจจัยสำคัญของมนุษย์มากขึ้น ไม่ว่าทำอะไรก็ใช้เงินไปหมด ปกติแล้วเราเองมักจะอยู่คนเดียว แต่พอเราสู่วัยทำงานหาเงิน ตั้งแต่ทำงานทำให้เราไม่ได้อยู่เงียบๆคนเดียวเลยค่ะ จิตใจเราเองไม่สงบ ทำงานและเครียดกับเพื่อนร่วมงานตลอด เสาร์อาทิตย์ก็ให้มาทำงาน เราเริ่มรู้สึกว่าตัวเองร้องไห้บ่อยและรู้สึกเคว้งมากขึ้นเรื่อยๆ จนตอนนี้เราเองอยากออกจากงานพักสภาพจิตใจของตัวเอง และอยากอยู่กับตัวเองสักพัก ขอระบายหน่อยนะคะ ..
ยุคก่อน คนส่วนใหญ่ต้องเป็นทาสในเรือน ต้องถูกเกณฑ์ไปทำสงคราม ... น่าจะลำบากกว่านะ
@@failogy ที่เราหมายถึงความยาก ยากที่จะอยู่ตัวคนเดียวในสังคมการทำงานค่ะ เพราะมันต้องทำงานร่วมกัน เราไม่ได้หมายถึงความยากในการหาเงิน
ใช่เลยครับ
ผมใช้ชีวิตในเมือง และเคยมีแฟน คบกันมา11ปี เลิกกัน ผมทิ้งชีวิตในเมือง สังคม ทิ้งทุกอย่าง มาใช้ชีวิตใกล้ทะเล วันหยุด ผมซื้อของที่อยากทาน ซื้อเครื่องดื่ม นั่งตรงชายหาด นอนฟังเพลง คนเดียว ทุกวันนี้ผมชินแล้ว
เพราะจิตมีสภาพรู้อารมณ์ อารมณ์เป็นอาหารของจิต ถ้าไม่มีจิตก็ไม่ต้อง เห็น ได้ยิน ได้กลิ่น ลิ้มรส กายถูกกระทบสัมผัส
พระธุดงส์ ปลีกวิเวก อยู่กับจิตที่นิ่ง เราคือส่วนนึงกับธรรมชาติ
และคงจะดีถ้ามนุษย์เป็นหนึ่งเดียวกับธรรมชาติ
ตั้งแต่เรียนมหาลัยชีวิตเริ่มอยู่คนเดียวมากขึ้น เราเป็นคนที่ขี่หงุดหงิดง่ายชอบปวดหัว ทำให้เวลาไปกับเพื่อนเราอยากกลับแต่เพื่อนมันไม่อยาก ทำให้เราเลือกที่อยู่คนเดียวดีกว่ามันสบายใจกว่า แต่ช่วงแรกแอบกลัวสายตาผู้คนที่จ้องมองมาทำไมมาคนเดียวเพื่อนไม่คบหรออะไรทำทองนี้ แต่พอหลังเริ่มหน้าด้าน แล้วไงใครแคร์ ตอนนี้20เพิ่งพูดกับเพื่อนไปว่าอยากเข้าป่า เพราะกินมังสวิรัติคงอยู่ได้แหละ55555
เราเลยชัดแบบนี้ เรารำคาญคนเยอะมากความ เรื่องมาก ไปคนเดียวตัดสินใจฉับไว แปปเดียวจบกลับบ้านสบายใจ
เป็นเรืองธรรมดา ต่างความคิด ต่างสิ่งที่ต้องการ ก็เงียละ อยู่ที่เรา ถ้าไม่อยากก็ก็ไม่อยาก
Introvert
นั่นซี่ จะแคร์ความคิดคนทำไม สบายใจในเวย์ของตัวเองดีแล้ว
เหมือนเราเลย
ชอบอยู่คนเดียวค่ะ รู้สึกได้คิดอะไรต่างๆได้เต็มที่ ตอบข้อความบ้างเป็นครั้งคราว เวลาจะไปไหนก็ไปคนเดียว รู้สึกว่าพอกล้าที่จะทำอะไรคนเดียวมันก็ชิน เหมือนกับเราอยู่กับตัวเองมากขึ้น ตามใจตัวเอง กล้าปฏิเสธคนอื่นมากขึ้น อะไรที่ให้ไม่สบายใจก็จะไม่ยุ่ง มันทำให้เรามีเหตุผลขึ้น มองโลกกว้างขึ้น รู้จักตัวเองมากขึ้น อาจมีเหงาบ้างนิดหน่อย แต่ก็ยังดีกว่าไปรู้สึกอะไรมากมายกับโลกภายนอก
ขอบคุณที่มาแชร์เรื่องราวดีดีนะคะ
คนรอบตัวทำร้ายจิตใจ มันเจ็บใจสุดๆ จนอยากอยู่คนเดียว
ขอบคุณ จากใจจริงค่ะ😊
เป็นเนื้อหาที่ให้แง่คิดดีมากครับ ขอบคุณครับ
แต่จริงๆนะ ทุกครั้งที่เรารู้สึกไม่ดี เราจะอยู่เงียบๆ ไม่ต้องพยายามไม่คิด ปล่อยไปเลย สักแปปมันจะไปดิดเรื่องที่ดีเอง ครึ่งวัน หนีกหน่อยวันเดียวก็หาย เงียบๆหาอะไรทำ ล้างจาน เก็บบ้าน วาดรูป มันช่วยมากจริงๆไม่เก็บไว้❤
ขอบคุณที่แบ่งปันเรื่องราวดีๆ
ชอบการนำเสนอ เรากลัวการอยู่คนเดียวเลยต้องหาอะไรทำวุ่นวายไปหมด
อยากอยู่เงียบๆคนเดียวมานานแล้วค่ะ รักทุกวินาทีที่ได้อยู่คนเดียว ได้ทำอะไรที่ตนเองอยากทำ .. แต่ปัจจุบันโหยหา moment นั้นมากๆ ทุกเวลาต้องอุทิศเพื่อคนอื่นที่เขาเรียกร้องให้เราทำอะไรต่ออะไรให้พวกเค้าตลอดเวลา ..🤯อะไรๆก็กู.....แต่พอเรามีปัญหาจะขอความช่วยเหลือบ้าง เฉย ! ทุกคนบอกว่าเธอเก่งเธอแก้ปัญหาได้ ...เอาตรงๆชั้นไม่ได้เก่ง แค่ชั้นรักพวกคุณเลยพยายามหาทาง เพื่อช่วยแก้ปัญหาที่พวกคุณน่ะแหละสร้าง แล้วเทมาใส่หัวชั้นค่ะ ไม่ต้องมาเยินยอ. พวกคุณก็ทำได้แค่ไม่อยากกระดิกบั้นท้ายไปทำเท่านั้นเอง ..อยากอยู่เงียบๆคนเดียว ซักเดือน โดยที่ไม่ต้องรับการติดต่อใดๆ แก้ปัญหากันเอง อยู่กันเองให้ได้บ้าง ...หยุดยุ่งกับกูซักทีโว้ย ! 😡😡😡😡
ฟังแล้วนึกถึงการไปปฏิบัติธรรมด้วยคนค่ะ ช่วงออกมาใหม่ๆ รู้สึกว่าความรู้สึกนึกคิดตัวเองคมขึ้น แต่สภาวะนั้นพอมาอยู่ในโลกปกติไม่นานก็จะกลับมาเหมือนเดิม หลังๆ มานี่ก็รู้สึกว่าตัวเองอยากหายไปอยู่คนเดียวแบบนั้นอีกบ่อยๆ ค่ะ
ขอบคุณสำหรับเนื้อหาดีดีแบบนี้ครับ Fc นิ้วกลม
ขอบคุณเรื่องราวดีๆนะคะชอบมาก
อยู่คนเดียวระวังความคิด.อยู่กับมิตรระวังใจตัวเอง
เนื้อหาดีมากครับ ขอบคุณมากนะครับ
ขอบคุณพอสแคส นี้ครับ
ชอบมาก อยู่คนเดียว สบายใจดี
เราเคยเข้าครอสปฏิบัติธรรม ปิดวาจา7วัน ออกครอสมาได้เห็นใจตัวเองมาก อยู่คนเดียวเป็นไม่ขี้เหงา ไม่ขี้กลัว.
สมองมันคือความปั่นปรวนรวนเร. เราไม่สามารถอยู่คนเดียวได้. ต้องออกไปหาเรื่องวุ่นวายออกไปเรื่อยๆๆคนจนจดได้. แค่12วินาที. เท่านั้น. ปลาทอง9วินาที. คนเหลือแค่8วินาที. น้อยกว่าปลาทอง. อีกจ้า. จำๆๆๆๆๆๆตลอดชีวิต. จ้า
ฟังแล้วฟังอีก เราเข้าใจมากขึ้นไปอีก // อย่างเช่น พอสแคสนี้
คิดถึงรายการนี้จังค่ะ
ตั้งแต่แฟนบอกเลิกผมเริ่มอยู่คนเดียวทำอะไรคนเดียว ได้อ่านหนังสือเรื่อง เลิกเป็นคนดีแล้วจะมีความสุข หนังสือเริ่มนี้ทำให้ผมได้สะท้อนตัวเองว่าจริงๆแล้วนิสัยจริงๆแล้วเราเป็นคนยังไง ที่สำคัญเลยคือทำให้รู้ว่าความสุขของตัวเราเองที่จริงแล้วคือการไม่เอาชีวิตไปผูกมักกับใคร ตั้งแต่นั้นเมื่อก่อนผมไม่เคยอ่านหนังสือเลย แต่พอมีถึงตอนนี้ผมกับชอบอ่านหนังสือยิ่งอ่านยิ่งมีความสุข ผมไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าหนังสือจะเปลี่ยนชีวิตผมได้
เลีกเป็นคนใจอ่อน,ขี้สงสารแล้วจะมีความสุข,อยากลองทำแล้วละเพราะมีคนสวยโอกาสหรอกใช้เราฟรีๆ,,,❤
ขอบคุณมากๆ เลยนะครับสำหรับเรื่องเล่าดีๆ 😊
แนวคิดแปลกจากเรามาก จริงๆมีมุมชอบอยู่คนเดียวเหมือนกัน แต่ถ้าให้อยู่เป็นปีๆอยู่ไม่ได้แน่ๆ ฟังๆไปก็แอบรู้สึกตกใจมากโดยเฉพาะเป็นหนึ่งเดียวกับพระเจ้า(อาจตกใจมากเพราะเพิ่งดูหนังผีแม่ชีฝรั่งมา55555) แต่ได้มุมมองใหม่ๆจากการฟังอันนี้ รู้สึกมองเห็นโลกอีกมุมนึงขึ้นมาเลย55
อยู่คนเดียว ทําให้มี สมาธิมากขึ้น จิตโฟกัสกับสิ่งที่มีประโยชน์กับตัวเองเท่านั้น ส่งผลให้เราพัฒนาและสํารวจตัวเองได้ดี และได้ทําในสิ่งที่เราต้องการจริงๆได้สะดวก แต่สิ่งบางอย่างเราก้อต้องพึ่งพาคนอื่น 😌
เราชอบอยู่คนเดียวในแต่ละวัน เพราะทำงานเจอคนเยอะแยะไปหมด งานก็หลากหลายในบางวัน ทำงานจนหมดวันไม่รู้ตัว รู้สึกเร่งรีบในแต่ละวัน พอตกเย็นก็ชอบทำอะไรไปเงียบ ๆ คนเดียว ฟังข่าว ดูซีรีย์ ดูละคร บางวันต้องกลับมานั่งสมาธิหรือฟังธรรมะเพื่อจูนตัวเอง เราเป็นพวก introvert
ทุกวันนนี้อยู่คนเดียวแค่หกชั่วโมง
ดีมากแล้วค่ะ เงียบๆสบายๆ
ขอบคุณค่ะชอบฟัง
Alone but not lonely! เข้าใจและรับรู้ได้ ไล่ตามฟัง podcasts ของคุณนิ้วกลม ได้อะไรตกผลึกเยอะ จะตามเก็บฟังให้ครบค่ะ จากคนเริ่มแก่ 52 ปี @far far away ❄
จริงครับ คิดถึงอดีตบ้าง คิดไปในอนาคตบ้าง แต่ไม่ได้ใช้ชีวิตอยู่กับปัจจุบัน
ฟังหลายรอบมากก เป็นแง่คิดที่ไม่มีเบื่อ ชอบมาก❤❤
ดีมาดครับ ขอบคุณครับ
ฟังรอบที่3ละ ต้องฟังก่อนนอนอะ ถึงหลับสบาย ฟังแล้วสบายใจ
พ่อครับ คลิปนี้อยู่ในหลายๆคลิปที่พ่อดู ก่อนพ่อจะหนีออกจากบ้านป้าน้อยไป ไม่ว่ายังไงต้นเคารพในการตัดสินใจของพ่อนะครับ ขอแค่พ่อส่งข่าวมาบ้างว่าพ่อยังสบายดีอยู่ เป็นห่วงเสมอครับพ่อ รักมากๆนะครับ
อยู่คนเดียว..บางครั้งมีความสุขมากค่ะ.
การอยู่คนเดียวเป็นอิสระ ทั้งกาย วาจา ใจ ด้วยธรรมไม่เป็นทุกข์
คำตอบที่ตามหามาทั้งชีวิต เพิ่งกระจ่างเพราะคลิปนี้แหละครับ ขอบคุณ
ชอบพอดแคสต์นี้มากเลย ใครมีพอดแคสต์อื่น หรือหนังสือน่าสนใจ แนะนำหน่อยค่ะ ขอบคุณค่ะ
Seson
มีความสุขทุกครั้งที่ได้ฟัง
ขอบคุณครับ💗
มีประโยชน์มากเลยค่ะ