_Min Yoongi ile hayal et_ *written by Lina* ⚜Hikayenin gerçeklikle alakası yoktur ⚜Fikir benimdir, başkasıyla benzerlik varsa haberim yok ⚜Hikayede ismi geçen hiç bir idolü kötülemek, linçlemek, shiplemek gibi bir amacım yok ⚜Smut yazmıyorum ⚜Oppacı değilim ⚜Yazım hatası varsa kusura bakmayın ⚜ *Abone olurmusun aşk?❤️* 𝄞:"Murat Boz~Özledim" Hikaye; _Haksız yere hapse giren kocan yıllar sonra çıkar_ _Min Yoongi:28_ _Lee Yuna:26_ ♡İyi okumalar aşk♡ ➺➺➺➺➺➺➺➺➺➺➺➺➺➺➺➺➺➺➺ *_Yn⭒Yuna_* *_Yg⭒Yoongi_* Yuna'dan Elimdeki temizlik bezini ıslattıktan sonra camları silmağa başlamıştım.Saatlerdir evi temizliyordum ve bitmek bilmiyordu.Ellerim acımağa başlamıştı artık. Bir yandan camı temizlemeğe çalışırken diğer yandanda göz yaşlarımı akıtıyordum.Bıkmıştım artık, vana yapmadıkları kalmamıştı. Camı silmeği bırakıp ağlamağa başlamıştım.Taki başımda dikilen taş kalpli, acımasız kadının sesini duyana kadar Hy(Hyun-Ah):Zırlamağı kes ve işini yap! (İsmi ben uydurdum fazla takılmayım sdkmhg) Yn:Neden bana bunu yapıyorsunuz?Size ne yaptım ben? Hy:Bana karşımı geliyorsun sen?!Geçen geceden sonra hâlâ akıllanmadınmı, yoksa canın yine dayakmı istiyor? Yn:Saatlerdir evi temizliyorum biraz dinlenmem gerek, yorgunluktan bayılacağım artık. Demiştim cılız çıkan sesimle... Hy:Dayak yiyerek bayılmaktan iyidir!Şimdi mız-mızlanmağı bırak ve işini yap.Daha yemek yapacaksın! Ümitsizce tekrar camı silmeğe devam etmiştim.Ellerim yara içinde kalmıştı... Camın iç kısmını sildikten sonra sıra dışına gelmişti.Pencerenin kenarından tutunarak silmeğe çalışıyordum büyük camlarını. Birden başım dönmüş, düşecek gibi olmuştum.Ama pencereden tutup dengemi düzeltmiş ve aşağı inmiştim. Başım dönmeğe davam ediyordu hâlâ.Saha fazla davam etmeden kovayı ve bezleri alıp banyoya geldim. Eşyaları dolaba yerleştirdikten sonra ellerimide yıkatıp çıkmıştım. Her an yorgunluktan bayıla bilirdim, ama kendimi tutmağa çalışıyordum.Çünkü eğer böğle birşey olursa başıma kötü şeyler gelirdi. Korkuyordum...Bu güne kadar bana yaşattıkları ilerde neler yaşata bilecekleri hakkında beni tedirgin ediyordu. Yoongi'yi o kadar özlemiştim ki...Keşke burda olsaydı.Beni herkesten, herşeyden korurdu... Oyalanamadan mutfağa gelip yemek yapmak için gerekli malzemeleri çıkarmıştım.Dikkatle yemeği hazırlamağa başladım. Eğer kötü olursa...yine şiddet görecektim. ••• Yemeği taptıktan sonra sofrayıda hazırlayıp hemen odama çıkmıştım.Onların gözü önünde olmak istemiyordum. Odama geldiğimde hava kararmağa başladığı için hafif karanlıktı.Işığı açmadan gelip yatağıma oturdum. Biraz sonra sessiz odada yalnızca benim kısık sesli ağlamalarım duyuluyordu. O kadar yorulmuştum ki bu hayattan...Beni seven tek kişiyide kaybetmiştim.Oysa o burda olsaydı herşey çok farklı olurdu. Yn:Nerdesin Yoongi?Neden beni bıraktın ha, neden? Ağlayara konuşuyordum soluk duvarlara.Bu evdeki göz yaşlarımı onlar saklıyordu.Burda ağlamam bile yasaktı. Oturduğum yerden kalkıp odadaki aynanın karşısına geçtim.Kendime bektığımda bule acımak geliyordu içimden. Bana yaptıkları....o igrenç şeylerden sonra kendimi tenıyamıyacak kadar değişmiştim. Vücudumun her yeri morluk içindeydi.Asla kapanmayacak olan yaralar vardı kalbimde ve bunların hepsini sevdiğim adamın ailesi yapmıştı bana. Neden diye çok sorguladım, ama asla cevabı bulamamıştım... ••• Akşam olmuş her kes odasına geçmişti.Bonyodan çıktıktan sonra raftaki anahtarı alarak kapıyı kilitlemek için yaklaştım. Korkuyordum, gece gelip bana zarar vermelerinden. Kapıyı kilitlemek için elimi uzattığımda içimde bir korku oluşmuştu. Yn:Ya gelip kapıyı açamazlarsa...biterim... Kararsızca kapının önünde bekledikten sonra kapıyı kilitlemiştim.Ne olursa olsun aynı şeyleri bir daha yaşamak istemiyordum. Anahtarı aldığım yere bıraktıktan sonra hava almak için balkona çıktım.Karanlık gökyüzünde parlayan yıldızları izlemeğe başladım. Yn:İğrenç hayatımda sana olan sevgime benziyor bu yıldızlar.Karanlık evin içinde parlayan tek şey benim için... Saatlerce gökyüzünü seyr etmişdim bıkmadan.Saat keçti bilmiyorum ama gece yarısını geçeli uzun zaman olmuştur. Kaçmağa bile çalışmıyordum artık.Ümid etmetği unutturmuştular bana. Biraz daha gecenin soğuk esintisinde yıldızları izlemiş ardından içeri girmiştim.İçeriside dışarıdan pek farklı değildi, soğuktu. Uyumak için yalvaran gözlerim yatağı bulduğunda midem bulanmıştı.Bu yatağa baktıkça gözümde tekrar-tekrar canlanıyordu o anlar. *∆Burda yazılmış olayları sakın denemeyin!!∆* Yere eğilip duvara yaslanarak oturdum.Yanımda duran komidinin çekmecesini açıp içinden jileti çıkardım.Kolumu sıyırıp açtığımda önceden kestiğim yerler ortaya çıkmıştı. (Jilet-tıraş bıçağı.Kısa olması için jilet yazacağım) Pisikolojim darma-duman olmuştu.Yıllardır çektiğim onca acıyı delirmeden böğle atlatmıştım belkide. Jileti koluma yaklaştırıp derime bastırdığımda çıkan kanlar rahatlatmıştı sanki beni.... •••Ertesi gün Sabah duyduğum bağırışlarla uyanmıştım.Ne olduğunu anlamak için dışarı çıktığımda O iğrenç herif ve annesi kavga ediyorlardı. Fark edilememeğe çalışarak onları dinliyordum. "Ne demek çıkaracaksın?!" "O olmadan şirketi idare edemiyorsun!" "Onu oraya yollamak için o kadar uğraştıktan sonra asla yapmam!Hedefime ulaşmağa çok az kaldı!" "Zaten iki seneye çıkacak,ama senin beş yıla ihtiyacın var!" "Avukatlar tuttum hall edecem!" "Şirketi batırmanın senin için nelere meal olacağını hiç düşünmüyormusun?" (meal- *maal* olarak yazıldığından emin değilim) "Şirket batmayacak ve o herif ordan çıkmayacak!" "Sana bir ay!Eğer işleri toparlamazsan kendi yöntemlerime baş vurmaktan çekinmem bilmiş ol!" Birden midem bulanınca hemen koşarak banyoya geldim. _ Elimi-yüzümü yıkadıktan sonra banyodan çıkmıştım. Yn:Onlar Y-Yoongi hakkındamı konuşuyorlardı?İyi ama bir insan kendi evladına neden bunu yapar? Ben deşüncelerimle boğuşurken yine bağırmağa başlamıştı o kadın. Hy:Yuna!Buraya gel! Salona geldiğimde koltukta oturmuş ciddi bir yüz ifadesi takınmıştı. Hy:Ne duydun? Yn:N-ne? Hy:Sana ne duydun dedim!Cevap bu olmamalıydı..! Kahretsin beni görmüştü.Ne yapıcam şimdi?... İçimi yavaş-yavaş bir korku sarmağa başlarken cevap verdim. Yn:B-ben birşey duymadım.. Hy:Bana yalan söğleme seni küçük s*rtük! Diyerek vana tokak atmıştı.Attığı tokatla yüzüm yana doğru savrulmuştu.Gözlerim dolmuşti bile.İşte yine başlıyorduk. Hy:Eğer ki bir daha odandaa ben çağırmadan çıkars- Yn:Peki... Hy:Odana git! Arkamı dönmüş adımlamağa başlamıştım.Birkaç adımın ardından durdum ve arkamı döndüm. Yn:Bana bir kez olsun acıdınmı? Hy:Ne saçmalıyorsun?! Yn:Anladım... Diyip yukarı çıkmıştım.Odaya gelip öğlece dikilmeğe başladım.Herşey beynimin içinde dönüp duruyordu... *_Beni dövmeleri, yediğim dayaklar, sayısın int@har girişimim, o ş€refsizin bana yaptığı iğrençlikler, kendime verdiğim zararlar, beni kullanmaları..._* Tek-tek gözümün önüne geliyordu hepsi.Neden sevmemişti kimse beni?Dünya neden bu kadar zalim bir yerdi benim için?Neden herkes karşımdaydı? Ağlamalarım şiddetlenirken aklıma son zamanlarda sürekli midemin bulanması gelmişti.İki haftadır sürekli başım dönüyor ve k*suyordum. Yn:İki haftadır ne oldu ban- Aklıma gele şeyle daha fazla ağlamağa başlamıştım.Ya o ş€refsizden...... Yh: Hayır hayır hayır....b-bu olamaz....! Ne yapacağımı bilmeden sadece ağlıyordum. Yaklaşık 20 dakika öğlece kaldıktan sonra aklıma Yoongi'nin en yakın adamı geldi.Yoongi hapse girdiğinden beri bana yardım eden tek kişiydi. Hızla bakona çıkıp aşağıya bakındım.Onu gördüğümde kimsenin duymaması için açlak sesle çağırdım. Jy(Janyong):Efendim Yuna hanım. (isim yine benden) Yn:Bana yerdım etmen gerek.. Jy:Ne konuda.. Yn: Eczaneye gidip bana h-hamilelik testi alırmısın.....? Jy:Neden böğle bir şeye ihtiyacınız var ki? Bu sorusuna karşın başımı başka yere çeviridm ve sessiz kaldım.O kadar iğrenç bir durumdu ki bu... Jy:P-peki ben hemen alıp geleyim. Yn:Burda olacağım.... O gittikten sonra böğle birşeyin olamayacağına inandırmağa çalışıyordum kendimi. Bir süre sonra geri gelmiş ve elindeki minik poşeti balkona atmıştı. Yn:Teşekkür ederim Janyong... Jy:Birşey değil yenge- yani Yuna hanım.. Ona zoraki bir gülümseme sunduktan sonra içeri girmiştim.Hazır değildim, hemde hiç... Eğer doğruysa nasıl dayanacağım buna?Yoongi'ye ne söğleyeceğim.... Derin bir nefes aldıktan sonra banyoya doğru adımlamıştım. ••• _Devamı aşağıda aşk_
_Devamı_ ••• Avcumda sıktığım teste bakmağa bir türlü bakamıyordum.Ellerim tutriyordu.Ben böğle nasıl yaşayacağım....nasıl kendimi temiz hiss edeceğim....? Yerimden kalkıp teste bakmadan yatağa fırlatmıştım. Yn:Ş€refsiz p*ç! Elimi yüzümü yıkamak için banyoya gelmiştim.Aynanın karşısına geçmiş kendime bakıyordum. Yn:İğrençsin!Artık bir çöpten farkın yok!Neden kendini savunmadın neden izlin verdin ha?! Uzunca kendimi sorguladıktan sonra titreyen ellerimle yüzümü yıkamış banyodan çıkmıştım. O kadar yorulmuşt ki kalbim, dayanamıyordum artık. Gözlerim yatağın üzerinde gezindikten sonra testin olmadığını fark ettim. Yn:Nereye gitti bu? Etrafa baktıktan sonra bulamayıp, belki o kadın almıştır diğe aşağı indim. Tahmin ettiğim gibi ondaydı.Testi önüne koymuş koltukta oturuyordu. Yavaş adımlarla yaklaşıp başında dikilmeğe başlamıştım. Hy:Kimden bu bebek? Yn:N-ne? Hy:Öğlumu kimile aldattın? Yn:Ne diyorsunuz?!Ben kimseyle- Hy:Bunu söğleyeceksin! Anlamaz bakışlarımı ona yönelttiğimde bana bakarak konuşmasına devam etti. Hy:Yoongi'ye böğle söğleyeceksin! Yn:H-hayır!Bunu yapmicam! Hy:Sen kimsin ki bana karşı geliyorsun?!Sana ne dediysem onu yapacaksın! Yn:S-sen nasıl bir cadısın?! Hy:Laflarına dikkat et seni- Yn:Yeter!Artık hiç birşeye dikkat etmiycem!Bunca yıl vana yapmadığın işkence kalmadı!Ne geçti elina ha, ne işine yaradı acı keçmem?! Hy:Bana bağırmayl kes s*rtük! Yn:Oğlunla ikiniz bir olup bana neler yaptınız!Beni sevmeği bir gün olsun denemedin bile!Senin gözünde hep aşağıda olan, ailesi olmayan, zayıf, güçsüz, ezebileceğin biri oldum!Benim tek suçum senin öğlunu sevmekti be!Senin yüzünden pisikolojim bozuldu, ağlamaktan gözlerim kör olacak neredeyse!Ama bunların hiç biri umrunda bile değil....Bu güne kadar bana dediğin, yaptığın herşeye karşı sustum ama artık bitti! Tam elini kaldırıp bana vuracağı sırada kapı çalmıştı.Onu umursamdan kapıya doğru yürümeğe başladım. Kapıya vardığımda göz yaşalrımı silip açtım. Karşımda gördüğüm kişiyle gözlerim sonuna kadar açılmıştı.Donup kalmıştım adeta. *Gelen Yoongi'ydi...* Ben yerimde donup kalmışken Yoongi yüzündeki mükemmel gülümsemesiyle bana sım-sıkı sarılmıştı. Yg:Sevgilimm... Ağzımı açıp tek kelime söğleyememiştim...Sanki rüyada gibiydim.Yıllardır görmediğim yüzü tekrar görmek kalbimi durma noktasına getirmişti. Yg:Seni nasıl özledim anlatamam güzelim... O bana sarılmış saçlarımı öpüp koklarken ben sadece duruyordum. Yg:Sevgilim birşey söğlemiycekmisin? Benden ayrılıp yüzüme anlamaz gözlerle bakmağa başlamıştı.Bense uzun süren sessizliğimin ardından rüyadan uyanmış gibi oldum. Göz yaşlarım tekrar akmağa başladı, ama bu sefer sevinçten akıyordu.Kollarımı Yoongi'nin boynuna dolamamla kaybolan gülümsemesi tekrardan yüzede yerini almıştı. Ağladığım için titrek çıkan sesimle konuşmuştum. Yn:Bende seni ç-ok özledim sevgilim.... Kokusunu tekrar duymak içimde solan güllerin tekrar açmasına sebep olmuştu sanki.Ölen ruhum geri dirilmişti bir anda. İçim-içime sığmıyordu.Beklenmedik bir anda böğle birşey yaşamak tarif edilemez bir mutluluk yaratmıştı bende. Yn:S-sevgilim sen n-nasıl... Yg:Biliyorum şaşırdın, ama önce içeri geçelim.Herşeyi anlatacağım. Kapıyı kapatıp ardından el-ele tutuşarak içeri gitmiştik.Tek bir saniye bile bırakmak istemiyordum onu. İçeri geldiğimizde Yoongi'yi görmesiyle annesini yüzü bem-beyaz olmuştu.Öz oğlunu kandırıp hapse yollamıştı ve şimdi onun çıktığını görmek büyük bir korkuya kapılmasına sebep olmuştu. Yoongi bunların hepsinden habersiz olsada ben anlamıştım bakışlarından. Yg:Annecim... Hy:Y-Yoongi...? Yoongi annesine sarılmak için yaklaşırken o hâlâ ne olduğunu anlamağa çalışıyordu. Yg:Oğluna hoş geldin demiycekmisin? Hy:Hoş g-geldin oğlum... İkisi sarılırken ben göz yaşlarımı silmekle uğraşıyordum.Birden gözüme sehpanın üzerinde olan test çarpmıştı.Yoongi onu görürse herşey çok kötü olurdu. Yg:Abim nerde şirkettemi? Hy:Evet oğlum, şirkette... Hyun-ah'ta bu durumun farkındaydı.Oda Yoongi'nin görmesini istemiyordu.Çünkü eğer görürse Herşeyi Yoongi'ye söğleyeceğimi biliyordu. Gizlice testi alıp saklamış ve bana bakmıştı."Sessiz kal" diyordu bakışlarıyla. ••• Ailesiyle özlem giderdikten sonra dinlenmek için odasına gelmişti Yoongi.O banyodayken ben yatakta oturmuş onu bekliyordum. Biraz sonra çıkmış saçlarını kurutmağa başlamıştı. Ben ona bunları nasıl söyleceğimi düşünürken o beni izlemeğe koyulmuştu. Yg:Bebeğim ne düşünüyorsun böğle? Yn:Ben şeyi düşünüyorum... Yg:Neyi düşünüyor benim karım? Yn:Sevgilim benim sana.. birşey soğlemem gerek. Gelip yanıma oturmuş, bana çevrilerek sorar gözlerele bajamağa başlamıştı. Yn:Ama bitirmeme izim ver olurmu? Yg:Tamam güzelim, söğle. Derin bir nefes alıp olan herşeyi istisnası anlatmağa başladım. Bazen durup hefes alıyor ve devam ediyordum.Kendim yaşamış olsamda bana yaptıklarını tekrardan hatırlamak benim için çok zordu.... Konuşurken bir yandanda ellerimle oynuyordum.Yoongi'nin gözlerine bile bakamıyordum. Bitirdiğimde kafamı kaldırıp baktığımda gözlerini dolduğunu hatta ağladığını görmüştüm.Bu onu ağlarken ilk görüşümdü. Yg:Y-Yuna s-sen neler söğlüyorsun? Yn:Biliyorum o senin annen ama ben gerçeği söğlüyorum.Lütfen bana inan- Ben lafımı bitirmeden bana sarılmıştı. Sarılmasıyla kendimi bırakmıştım.Hüngür-hüngür ağlıyordum. Yg:Şşş...sakin ol güzelim g-geçti.Bak ben yanındayım artık, kimse sana zarar veremez! Beni sakinleştirdikten sonra ikimizde hazırlanıp aşağı inmiştik. Aşağı indiğimizde Yoongi'nin annesi sofra hazırlatmıştı. Hy:Ah- oğlum geldinizmi bende size sofra- Yg:KES SESİNİ! Hy:Noluyor Yoongi? Yg:Sen ne olduğunu daha iyi biliyorsun!Sen ve o s*kik oğlun bir daha karıma dokunamauacaksınız! Hy:Ne söğledi bu s*rtük sana?!Nasıl giridi aklı- Yoongi'nin ona tokat atmasıyla susmuştu.Ben sadece olanları izlemekle yetiniyordum.O kadınla uğraşmak bile istemiyordum. Yg:Eğer bir daha Yuna hakkında böğle şeyler söğlersen seni yaşatmam!Sen ve o p*ç oğlun bir daha karıma yaklaşamicaksınız! Hy:Hemeh defol git bu evden! Yoongi histerik bir gülüş atmış ardından söyle söğlemişti Yg:Gidicez, senin kokuşmuş evinde kalacak değiliz!Ama maalesef sende kalamayacaksın! Hy:B-bu da ne demek? Yg:Sana hapisanedeki en güzel yatağı verdirteceğim merak etme! Yoongi sözünü bitirdikten sonra elimden tutmuş ve birlikte dışarı çıkmıştık. •••Yazar'dan Aradan üç ay geçmişti.Yoongi ve Yuna yeni bir eve taşınmışlardı. Hyun-ah ve oğlu birçok suçtan yargılanarak hapse girmişlerdi.Ve uzun yıllar çıkamayacaklardı da.Çıksalar bile eski zenginlikleri yoktu artık. Yoongi sayesinde kazandıkları paraların hepsini geri almıştı genç adam. Janyong'u yanına almış ve şirketin başına tekrar geçmişti Yoongi.Artık sevdiği kadınla birlikte mutlu bir hayat yaşıyorlardı. Bebeğa gelecek olusak, her ne kadar istemeselerde aldırmıştılar onu.Bu şekilde dünyaya gelmesindense hiç gelememesini seçmişlerdi. Yoongi Yuna'nın kolundaki ve vücudundaki yaraları görmüş sevdiği kadının hem psikolijik hem de fiziksel olarak destek almasını sağlamıştı. Böğlelikle ikisi bir-birini iyileştirmiş ve mutlu bir hayat sürmeğe başlamışlardı... *_𝒮𝓸𝓃_* written by ℒ𝒾𝓃𝒶 ➺➺➺➺➺➺➺➺➺➺➺➺➺➺➺➺➺➺➺ Bu güne kadar yazdığım en uzun TB hikaye bu.Gerçekten çok uğraştım, bir ara bitmiycrk felan sandım ama şükür bitti... Sizi çok seviyorum aşklarımm❤️ *Buraya kadar okuduysan anone olurmusun aşk*
Mükemmel olmuş ama dikkatimi çeken birşeyi söylemek istiyorum kelimelerin çoğusunda neden "ğ" harfi var daha öncede bazılarında gördüm kelimeler normalde böyle değilki? Sadece merak ettim o yüzden sordum
_Min Yoongi ile hayal et_
*written by Lina*
⚜Hikayenin gerçeklikle alakası yoktur
⚜Fikir benimdir, başkasıyla benzerlik varsa haberim yok
⚜Hikayede ismi geçen hiç bir idolü kötülemek, linçlemek, shiplemek gibi bir amacım yok
⚜Smut yazmıyorum
⚜Oppacı değilim
⚜Yazım hatası varsa kusura bakmayın
⚜ *Abone olurmusun aşk?❤️*
𝄞:"Murat Boz~Özledim"
Hikaye;
_Haksız yere hapse giren kocan yıllar sonra çıkar_
_Min Yoongi:28_
_Lee Yuna:26_
♡İyi okumalar aşk♡
➺➺➺➺➺➺➺➺➺➺➺➺➺➺➺➺➺➺➺
*_Yn⭒Yuna_*
*_Yg⭒Yoongi_*
Yuna'dan
Elimdeki temizlik bezini ıslattıktan sonra camları silmağa başlamıştım.Saatlerdir evi temizliyordum ve bitmek bilmiyordu.Ellerim acımağa başlamıştı artık.
Bir yandan camı temizlemeğe çalışırken diğer yandanda göz yaşlarımı akıtıyordum.Bıkmıştım artık, vana yapmadıkları kalmamıştı.
Camı silmeği bırakıp ağlamağa başlamıştım.Taki başımda dikilen taş kalpli, acımasız kadının sesini duyana kadar
Hy(Hyun-Ah):Zırlamağı kes ve işini yap!
(İsmi ben uydurdum fazla takılmayım sdkmhg)
Yn:Neden bana bunu yapıyorsunuz?Size ne yaptım ben?
Hy:Bana karşımı geliyorsun sen?!Geçen geceden sonra hâlâ akıllanmadınmı, yoksa canın yine dayakmı istiyor?
Yn:Saatlerdir evi temizliyorum biraz dinlenmem gerek, yorgunluktan bayılacağım artık.
Demiştim cılız çıkan sesimle...
Hy:Dayak yiyerek bayılmaktan iyidir!Şimdi mız-mızlanmağı bırak ve işini yap.Daha yemek yapacaksın!
Ümitsizce tekrar camı silmeğe devam etmiştim.Ellerim yara içinde kalmıştı...
Camın iç kısmını sildikten sonra sıra dışına gelmişti.Pencerenin kenarından tutunarak silmeğe çalışıyordum büyük camlarını.
Birden başım dönmüş, düşecek gibi olmuştum.Ama pencereden tutup dengemi düzeltmiş ve aşağı inmiştim.
Başım dönmeğe davam ediyordu hâlâ.Saha fazla davam etmeden kovayı ve bezleri alıp banyoya geldim.
Eşyaları dolaba yerleştirdikten sonra ellerimide yıkatıp çıkmıştım.
Her an yorgunluktan bayıla bilirdim, ama kendimi tutmağa çalışıyordum.Çünkü eğer böğle birşey olursa başıma kötü şeyler gelirdi.
Korkuyordum...Bu güne kadar bana yaşattıkları ilerde neler yaşata bilecekleri hakkında beni tedirgin ediyordu.
Yoongi'yi o kadar özlemiştim ki...Keşke burda olsaydı.Beni herkesten, herşeyden korurdu...
Oyalanamadan mutfağa gelip yemek yapmak için gerekli malzemeleri çıkarmıştım.Dikkatle yemeği hazırlamağa başladım.
Eğer kötü olursa...yine şiddet görecektim.
•••
Yemeği taptıktan sonra sofrayıda hazırlayıp hemen odama çıkmıştım.Onların gözü önünde olmak istemiyordum.
Odama geldiğimde hava kararmağa başladığı için hafif karanlıktı.Işığı açmadan gelip yatağıma oturdum.
Biraz sonra sessiz odada yalnızca benim kısık sesli ağlamalarım duyuluyordu.
O kadar yorulmuştum ki bu hayattan...Beni seven tek kişiyide kaybetmiştim.Oysa o burda olsaydı herşey çok farklı olurdu.
Yn:Nerdesin Yoongi?Neden beni bıraktın ha, neden?
Ağlayara konuşuyordum soluk duvarlara.Bu evdeki göz yaşlarımı onlar saklıyordu.Burda ağlamam bile yasaktı.
Oturduğum yerden kalkıp odadaki aynanın karşısına geçtim.Kendime bektığımda bule acımak geliyordu içimden.
Bana yaptıkları....o igrenç şeylerden sonra kendimi tenıyamıyacak kadar değişmiştim.
Vücudumun her yeri morluk içindeydi.Asla kapanmayacak olan yaralar vardı kalbimde ve bunların hepsini sevdiğim adamın ailesi yapmıştı bana.
Neden diye çok sorguladım, ama asla cevabı bulamamıştım...
•••
Akşam olmuş her kes odasına geçmişti.Bonyodan çıktıktan sonra raftaki anahtarı alarak kapıyı kilitlemek için yaklaştım.
Korkuyordum, gece gelip bana zarar vermelerinden.
Kapıyı kilitlemek için elimi uzattığımda içimde bir korku oluşmuştu.
Yn:Ya gelip kapıyı açamazlarsa...biterim...
Kararsızca kapının önünde bekledikten sonra kapıyı kilitlemiştim.Ne olursa olsun aynı şeyleri bir daha yaşamak istemiyordum.
Anahtarı aldığım yere bıraktıktan sonra hava almak için balkona çıktım.Karanlık gökyüzünde parlayan yıldızları izlemeğe başladım.
Yn:İğrenç hayatımda sana olan sevgime benziyor bu yıldızlar.Karanlık evin içinde parlayan tek şey benim için...
Saatlerce gökyüzünü seyr etmişdim bıkmadan.Saat keçti bilmiyorum ama gece yarısını geçeli uzun zaman olmuştur.
Kaçmağa bile çalışmıyordum artık.Ümid etmetği unutturmuştular bana.
Biraz daha gecenin soğuk esintisinde yıldızları izlemiş ardından içeri girmiştim.İçeriside dışarıdan pek farklı değildi, soğuktu.
Uyumak için yalvaran gözlerim yatağı bulduğunda midem bulanmıştı.Bu yatağa baktıkça gözümde tekrar-tekrar canlanıyordu o anlar.
*∆Burda yazılmış olayları sakın denemeyin!!∆*
Yere eğilip duvara yaslanarak oturdum.Yanımda duran komidinin çekmecesini açıp içinden jileti çıkardım.Kolumu sıyırıp açtığımda önceden kestiğim yerler ortaya çıkmıştı.
(Jilet-tıraş bıçağı.Kısa olması için jilet yazacağım)
Pisikolojim darma-duman olmuştu.Yıllardır çektiğim onca acıyı delirmeden böğle atlatmıştım belkide.
Jileti koluma yaklaştırıp derime bastırdığımda çıkan kanlar rahatlatmıştı sanki beni....
•••Ertesi gün
Sabah duyduğum bağırışlarla uyanmıştım.Ne olduğunu anlamak için dışarı çıktığımda O iğrenç herif ve annesi kavga ediyorlardı.
Fark edilememeğe çalışarak onları dinliyordum.
"Ne demek çıkaracaksın?!"
"O olmadan şirketi idare edemiyorsun!"
"Onu oraya yollamak için o kadar uğraştıktan sonra asla yapmam!Hedefime ulaşmağa çok az kaldı!"
"Zaten iki seneye çıkacak,ama senin beş yıla ihtiyacın var!"
"Avukatlar tuttum hall edecem!"
"Şirketi batırmanın senin için nelere meal olacağını hiç düşünmüyormusun?"
(meal- *maal* olarak yazıldığından emin değilim)
"Şirket batmayacak ve o herif ordan çıkmayacak!"
"Sana bir ay!Eğer işleri toparlamazsan kendi yöntemlerime baş vurmaktan çekinmem bilmiş ol!"
Birden midem bulanınca hemen koşarak banyoya geldim.
_
Elimi-yüzümü yıkadıktan sonra banyodan çıkmıştım.
Yn:Onlar Y-Yoongi hakkındamı konuşuyorlardı?İyi ama bir insan kendi evladına neden bunu yapar?
Ben deşüncelerimle boğuşurken yine bağırmağa başlamıştı o kadın.
Hy:Yuna!Buraya gel!
Salona geldiğimde koltukta oturmuş ciddi bir yüz ifadesi takınmıştı.
Hy:Ne duydun?
Yn:N-ne?
Hy:Sana ne duydun dedim!Cevap bu olmamalıydı..!
Kahretsin beni görmüştü.Ne yapıcam şimdi?... İçimi yavaş-yavaş bir korku sarmağa başlarken cevap verdim.
Yn:B-ben birşey duymadım..
Hy:Bana yalan söğleme seni küçük s*rtük!
Diyerek vana tokak atmıştı.Attığı tokatla yüzüm yana doğru savrulmuştu.Gözlerim dolmuşti bile.İşte yine başlıyorduk.
Hy:Eğer ki bir daha odandaa ben çağırmadan çıkars-
Yn:Peki...
Hy:Odana git!
Arkamı dönmüş adımlamağa başlamıştım.Birkaç adımın ardından durdum ve arkamı döndüm.
Yn:Bana bir kez olsun acıdınmı?
Hy:Ne saçmalıyorsun?!
Yn:Anladım...
Diyip yukarı çıkmıştım.Odaya gelip öğlece dikilmeğe başladım.Herşey beynimin içinde dönüp duruyordu...
*_Beni dövmeleri, yediğim dayaklar, sayısın int@har girişimim, o ş€refsizin bana yaptığı iğrençlikler, kendime verdiğim zararlar, beni kullanmaları..._*
Tek-tek gözümün önüne geliyordu hepsi.Neden sevmemişti kimse beni?Dünya neden bu kadar zalim bir yerdi benim için?Neden herkes karşımdaydı?
Ağlamalarım şiddetlenirken aklıma son zamanlarda sürekli midemin bulanması gelmişti.İki haftadır sürekli başım dönüyor ve k*suyordum.
Yn:İki haftadır ne oldu ban-
Aklıma gele şeyle daha fazla ağlamağa başlamıştım.Ya o ş€refsizden......
Yh: Hayır hayır hayır....b-bu olamaz....!
Ne yapacağımı bilmeden sadece ağlıyordum.
Yaklaşık 20 dakika öğlece kaldıktan sonra aklıma Yoongi'nin en yakın adamı geldi.Yoongi hapse girdiğinden beri bana yardım eden tek kişiydi.
Hızla bakona çıkıp aşağıya bakındım.Onu gördüğümde kimsenin duymaması için açlak sesle çağırdım.
Jy(Janyong):Efendim Yuna hanım.
(isim yine benden)
Yn:Bana yerdım etmen gerek..
Jy:Ne konuda..
Yn: Eczaneye gidip bana h-hamilelik testi alırmısın.....?
Jy:Neden böğle bir şeye ihtiyacınız var ki?
Bu sorusuna karşın başımı başka yere çeviridm ve sessiz kaldım.O kadar iğrenç bir durumdu ki bu...
Jy:P-peki ben hemen alıp geleyim.
Yn:Burda olacağım....
O gittikten sonra böğle birşeyin olamayacağına inandırmağa çalışıyordum kendimi.
Bir süre sonra geri gelmiş ve elindeki minik poşeti balkona atmıştı.
Yn:Teşekkür ederim Janyong...
Jy:Birşey değil yenge- yani Yuna hanım..
Ona zoraki bir gülümseme sunduktan sonra içeri girmiştim.Hazır değildim, hemde hiç... Eğer doğruysa nasıl dayanacağım buna?Yoongi'ye ne söğleyeceğim....
Derin bir nefes aldıktan sonra banyoya doğru adımlamıştım.
•••
_Devamı aşağıda aşk_
_Devamı_
•••
Avcumda sıktığım teste bakmağa bir türlü bakamıyordum.Ellerim tutriyordu.Ben böğle nasıl yaşayacağım....nasıl kendimi temiz hiss edeceğim....?
Yerimden kalkıp teste bakmadan yatağa fırlatmıştım.
Yn:Ş€refsiz p*ç!
Elimi yüzümü yıkamak için banyoya gelmiştim.Aynanın karşısına geçmiş kendime bakıyordum.
Yn:İğrençsin!Artık bir çöpten farkın yok!Neden kendini savunmadın neden izlin verdin ha?!
Uzunca kendimi sorguladıktan sonra titreyen ellerimle yüzümü yıkamış banyodan çıkmıştım.
O kadar yorulmuşt ki kalbim, dayanamıyordum artık.
Gözlerim yatağın üzerinde gezindikten sonra testin olmadığını fark ettim.
Yn:Nereye gitti bu?
Etrafa baktıktan sonra bulamayıp, belki o kadın almıştır diğe aşağı indim.
Tahmin ettiğim gibi ondaydı.Testi önüne koymuş koltukta oturuyordu.
Yavaş adımlarla yaklaşıp başında dikilmeğe başlamıştım.
Hy:Kimden bu bebek?
Yn:N-ne?
Hy:Öğlumu kimile aldattın?
Yn:Ne diyorsunuz?!Ben kimseyle-
Hy:Bunu söğleyeceksin!
Anlamaz bakışlarımı ona yönelttiğimde bana bakarak konuşmasına devam etti.
Hy:Yoongi'ye böğle söğleyeceksin!
Yn:H-hayır!Bunu yapmicam!
Hy:Sen kimsin ki bana karşı geliyorsun?!Sana ne dediysem onu yapacaksın!
Yn:S-sen nasıl bir cadısın?!
Hy:Laflarına dikkat et seni-
Yn:Yeter!Artık hiç birşeye dikkat etmiycem!Bunca yıl vana yapmadığın işkence kalmadı!Ne geçti elina ha, ne işine yaradı acı keçmem?!
Hy:Bana bağırmayl kes s*rtük!
Yn:Oğlunla ikiniz bir olup bana neler yaptınız!Beni sevmeği bir gün olsun denemedin bile!Senin gözünde hep aşağıda olan, ailesi olmayan, zayıf, güçsüz, ezebileceğin biri oldum!Benim tek suçum senin öğlunu sevmekti be!Senin yüzünden pisikolojim bozuldu, ağlamaktan gözlerim kör olacak neredeyse!Ama bunların hiç biri umrunda bile değil....Bu güne kadar bana dediğin, yaptığın herşeye karşı sustum ama artık bitti!
Tam elini kaldırıp bana vuracağı sırada kapı çalmıştı.Onu umursamdan kapıya doğru yürümeğe başladım.
Kapıya vardığımda göz yaşalrımı silip açtım.
Karşımda gördüğüm kişiyle gözlerim sonuna kadar açılmıştı.Donup kalmıştım adeta.
*Gelen Yoongi'ydi...*
Ben yerimde donup kalmışken Yoongi yüzündeki mükemmel gülümsemesiyle bana sım-sıkı sarılmıştı.
Yg:Sevgilimm...
Ağzımı açıp tek kelime söğleyememiştim...Sanki rüyada gibiydim.Yıllardır görmediğim yüzü tekrar görmek kalbimi durma noktasına getirmişti.
Yg:Seni nasıl özledim anlatamam güzelim...
O bana sarılmış saçlarımı öpüp koklarken ben sadece duruyordum.
Yg:Sevgilim birşey söğlemiycekmisin?
Benden ayrılıp yüzüme anlamaz gözlerle bakmağa başlamıştı.Bense uzun süren sessizliğimin ardından rüyadan uyanmış gibi oldum.
Göz yaşlarım tekrar akmağa başladı, ama bu sefer sevinçten akıyordu.Kollarımı Yoongi'nin boynuna dolamamla kaybolan gülümsemesi tekrardan yüzede yerini almıştı.
Ağladığım için titrek çıkan sesimle konuşmuştum.
Yn:Bende seni ç-ok özledim sevgilim....
Kokusunu tekrar duymak içimde solan güllerin tekrar açmasına sebep olmuştu sanki.Ölen ruhum geri dirilmişti bir anda.
İçim-içime sığmıyordu.Beklenmedik bir anda böğle birşey yaşamak tarif edilemez bir mutluluk yaratmıştı bende.
Yn:S-sevgilim sen n-nasıl...
Yg:Biliyorum şaşırdın, ama önce içeri geçelim.Herşeyi anlatacağım.
Kapıyı kapatıp ardından el-ele tutuşarak içeri gitmiştik.Tek bir saniye bile bırakmak istemiyordum onu.
İçeri geldiğimizde Yoongi'yi görmesiyle annesini yüzü bem-beyaz olmuştu.Öz oğlunu kandırıp hapse yollamıştı ve şimdi onun çıktığını görmek büyük bir korkuya kapılmasına sebep olmuştu.
Yoongi bunların hepsinden habersiz olsada ben anlamıştım bakışlarından.
Yg:Annecim...
Hy:Y-Yoongi...?
Yoongi annesine sarılmak için yaklaşırken o hâlâ ne olduğunu anlamağa çalışıyordu.
Yg:Oğluna hoş geldin demiycekmisin?
Hy:Hoş g-geldin oğlum...
İkisi sarılırken ben göz yaşlarımı silmekle uğraşıyordum.Birden gözüme sehpanın üzerinde olan test çarpmıştı.Yoongi onu görürse herşey çok kötü olurdu.
Yg:Abim nerde şirkettemi?
Hy:Evet oğlum, şirkette...
Hyun-ah'ta bu durumun farkındaydı.Oda Yoongi'nin görmesini istemiyordu.Çünkü eğer görürse Herşeyi Yoongi'ye söğleyeceğimi biliyordu.
Gizlice testi alıp saklamış ve bana bakmıştı."Sessiz kal" diyordu bakışlarıyla.
•••
Ailesiyle özlem giderdikten sonra dinlenmek için odasına gelmişti Yoongi.O banyodayken ben yatakta oturmuş onu bekliyordum.
Biraz sonra çıkmış saçlarını kurutmağa başlamıştı.
Ben ona bunları nasıl söyleceğimi düşünürken o beni izlemeğe koyulmuştu.
Yg:Bebeğim ne düşünüyorsun böğle?
Yn:Ben şeyi düşünüyorum...
Yg:Neyi düşünüyor benim karım?
Yn:Sevgilim benim sana.. birşey soğlemem gerek.
Gelip yanıma oturmuş, bana çevrilerek sorar gözlerele bajamağa başlamıştı.
Yn:Ama bitirmeme izim ver olurmu?
Yg:Tamam güzelim, söğle.
Derin bir nefes alıp olan herşeyi istisnası anlatmağa başladım.
Bazen durup hefes alıyor ve devam ediyordum.Kendim yaşamış olsamda bana yaptıklarını tekrardan hatırlamak benim için çok zordu....
Konuşurken bir yandanda ellerimle oynuyordum.Yoongi'nin gözlerine bile bakamıyordum.
Bitirdiğimde kafamı kaldırıp baktığımda gözlerini dolduğunu hatta ağladığını görmüştüm.Bu onu ağlarken ilk görüşümdü.
Yg:Y-Yuna s-sen neler söğlüyorsun?
Yn:Biliyorum o senin annen ama ben gerçeği söğlüyorum.Lütfen bana inan-
Ben lafımı bitirmeden bana sarılmıştı.
Sarılmasıyla kendimi bırakmıştım.Hüngür-hüngür ağlıyordum.
Yg:Şşş...sakin ol güzelim g-geçti.Bak ben yanındayım artık, kimse sana zarar veremez!
Beni sakinleştirdikten sonra ikimizde hazırlanıp aşağı inmiştik.
Aşağı indiğimizde Yoongi'nin annesi sofra hazırlatmıştı.
Hy:Ah- oğlum geldinizmi bende size sofra-
Yg:KES SESİNİ!
Hy:Noluyor Yoongi?
Yg:Sen ne olduğunu daha iyi biliyorsun!Sen ve o s*kik oğlun bir daha karıma dokunamauacaksınız!
Hy:Ne söğledi bu s*rtük sana?!Nasıl giridi aklı-
Yoongi'nin ona tokat atmasıyla susmuştu.Ben sadece olanları izlemekle yetiniyordum.O kadınla uğraşmak bile istemiyordum.
Yg:Eğer bir daha Yuna hakkında böğle şeyler söğlersen seni yaşatmam!Sen ve o p*ç oğlun bir daha karıma yaklaşamicaksınız!
Hy:Hemeh defol git bu evden!
Yoongi histerik bir gülüş atmış ardından söyle söğlemişti
Yg:Gidicez, senin kokuşmuş evinde kalacak değiliz!Ama maalesef sende kalamayacaksın!
Hy:B-bu da ne demek?
Yg:Sana hapisanedeki en güzel yatağı verdirteceğim merak etme!
Yoongi sözünü bitirdikten sonra elimden tutmuş ve birlikte dışarı çıkmıştık.
•••Yazar'dan
Aradan üç ay geçmişti.Yoongi ve Yuna yeni bir eve taşınmışlardı.
Hyun-ah ve oğlu birçok suçtan yargılanarak hapse girmişlerdi.Ve uzun yıllar çıkamayacaklardı da.Çıksalar bile eski zenginlikleri yoktu artık.
Yoongi sayesinde kazandıkları paraların hepsini geri almıştı genç adam.
Janyong'u yanına almış ve şirketin başına tekrar geçmişti Yoongi.Artık sevdiği kadınla birlikte mutlu bir hayat yaşıyorlardı.
Bebeğa gelecek olusak, her ne kadar istemeselerde aldırmıştılar onu.Bu şekilde dünyaya gelmesindense hiç gelememesini seçmişlerdi.
Yoongi Yuna'nın kolundaki ve vücudundaki yaraları görmüş sevdiği kadının hem psikolijik hem de fiziksel olarak destek almasını sağlamıştı.
Böğlelikle ikisi bir-birini iyileştirmiş ve mutlu bir hayat sürmeğe başlamışlardı...
*_𝒮𝓸𝓃_* written by ℒ𝒾𝓃𝒶
➺➺➺➺➺➺➺➺➺➺➺➺➺➺➺➺➺➺➺
Bu güne kadar yazdığım en uzun TB hikaye bu.Gerçekten çok uğraştım, bir ara bitmiycrk felan sandım ama şükür bitti...
Sizi çok seviyorum aşklarımm❤️
*Buraya kadar okuduysan anone olurmusun aşk*
Assirrri iyi olmusss okurken agladim sonundada mutlulukdan agladimmmm ellerine saglikkk seni cok seviyorumm❤❤❤
@@RoyaCebiyeva-yg7ld Teşekkürler ederim aşkm ❤️❤️😘
@@gunlinA_jeon.g
Asil ben tesekkur ederimm🥰🥰
@@RoyaCebiyeva-yg7ld 💗🧚🏻♀️✨🥰
Çok güzel olmuş❤️
Ellerine saglik harika olmus😻
Teşekkürler ❤️😘
Mükemmel olmuş ama dikkatimi çeken birşeyi söylemek istiyorum kelimelerin çoğusunda neden "ğ" harfi var daha öncede bazılarında gördüm kelimeler normalde böyle değilki? Sadece merak ettim o yüzden sordum
Bu konuda pek iyi değilim kusura bakma
Efso❤
Çok güzel olmuşşş 💜💜💜
Teşekkürler aşkm💜
@@gunlinA_jeon.g 💜