~Jeon Jungkook İle Hayal Et~ ^04.17^ ^Şarkı:Derinden/Barı Diri^ ^İYİ OKUMALAR...^ -Lykia KISA BİR NOT: 3 AYDIR VİDEO ATMIYORDUK. SINAVLAR OKUL DERKEN ZAMAN BULAMADIK. ARDINDAN DA BÜYÜK Bİ FELAKET OLAN DEPREM YAŞADIK. PSİKOLOJİMİZİ DÜZELTMEYE ÇALIŞIRKEN ANCA ZAMAN BULABİLDİK. VE ORTAYA BU HİKAYE ÇIKTI. UMARIM BEĞENİRSİNİZ... Park Vien & Jeon Jungkook Gördüğüm kabus ile yerimden sıçradım. Kalbimin çok hızlı atmasınının yanında nefes alış verişimde hızlıydı. Telefonumu elime alıp aklıma ilk gelen kişiye mesaj attım. 03.48: +Jungkook uyudun mu? 03.48:+ Uyumuyorsan lütfen bana dönüş yap Şuan da tek dileğimin Jungkook'un uyumuyor olmasıydı. Içimde ki sıkıntıyı anlatırsam anlayacağını ve beni sakinleştiriceğini düşündüğüm tek insandı. 03.50: -Güzelim ben uyumadım ama sen neden ayaktasın? 03.50:+ Bi kabus gördüm ve çok korkup uyandım. Sonrasında içimde kötü bir his oluştu ve gitmiyor. Sanki bişey olacakmış gibi.. 03.51: -Bebeğim benim, korkma. Her ne kadar şuan da yanında olmasam bile ben burdayım. Korkma... 03.52:+Neden böyle oldu anlamadım. 03.54:- Dediğim gibi sevgilim bişey olmayacak. Sen şimdi uyumaya çalış ben sabah gelir seni alırım tamam mı bitanem? 03.56: + Tamam, ama erken gel kendini fazla özletme.. Iyi geceler sevgilim 03.56:- Iyi geceler güzelimm... Kendimi sakinleştirmeye çalışırken bi yandan da uyumaya çalışıyordum. Sonra bi anda kalkıp telefonu elime aldım ve Jungkook a tekrar mesaj attım. 04.05:+ Jk? 04.05:- Burdayım bebeğim 04.05:+ Seni çok seviyorum bunu bil 04.06:- bunu ben zaten biliyorum hayatım ama noldu da birden söyledin 04.06:+ illa bişey olması gerekmez. Içimden geldi ve söyledim 04.07:- peki peki sustum. Ve sende şundan emin ol ki seni i kadar çok seviyorum ki kelimelerle anlatamam bile... Kısa bir süreliğine Sırıtıp telefonu kapattım. Yastığımın yanına koyup huzurlu bir uyku dileyerek gözlerimi kapattım. ... Jk'dan Saat tam 04.17 de büyük bir sallantı ile uyandı tüm ülke. Kendime geldiğim anda telefonumu buldum ve Vien'i aradım. Ama hat bi türlü düşmüyordu. Hatlarda sorun olduğunu düşünüp mesaj attım. -Vien sevgilim iyi misin? -Vien cevap ver lütfen -korkutma beni lütfen -Sevgilim yaz lütfen ara beni bi ses ver nolursun. Mesajlarıma devam ederken bi taraftan arayıp bı taraftan da koşarak Vien'in evine gidiyordum. Arabayı yolun kenarına bırakmıştım çünkü deprem den dolayı büyük bir trafik vardı. Koşmaya devam ederken hala binaların çöktüğünü görüyordum. Ve bu beni daha çok korkutuyordu. Vien'in apartmanın önüne geldiğimde ise yıkıldığını gördüm. O an benim de dünyamın yıkıldığını farkettim. Insanlar bir olmuş enkaz altındakileri çıkarmaya çalışıyorlardı. Bende bi umutla enkaz altında kalan sevdiğim kadını arıyordum... ... Hava aydınlandığı sıra da kurtarma ekipleri geldi. Şuan tek dileğim Vien'in , canımın diğer yarısı olan kadının yaşamasıydı... Dakikalar saatler birbirini kovalarken bir cok sağ beden çıkıyordu. Ama bunun yanında oldukçada fazla ceset çıkıyordu. Ve Vien hala bulunamamıştı.. Enkaz a bi şekilde girip bende yardım etmeye çalıştım. Kepçe dikkatli şekilde duvarları kaldırırken diger insanlar ise beden var mı diye bakıyordu. Vien'in odasının olduğu tarafa doğru gidince pembe bir albüm buldum ve onun Vien'e ait olduğunu anladım. Albümü de alıp bı köşeye oturdum. Içini açınca bizim fotoğraflarımız olduğunu gördüm. Her sayfasını çok güzel süslenmişti. Keşke şuan yanımda olsaydı ve beraber baksaydık bu albüme. Gözlerimden yaşlar akmaya devam ederken bi cesedin daha çıkarıldığı haberi geldi. O tarafa dogru gidip baktım. Vien mi diye. Sevdiğim kadın dibimde cansız bir şekilde yatıyordu. Bana bakmıyordu. Gülmüyordu. Benimle konuşmuyordu. Kötü olsa bile hoşuma giden esprilerinden yapmıyordu. Elinden tuttuğumda ise elinin buz gibi olduğunu hissettim. -Vien kalk lütfen sen duramazsin soğukta. Hadi sevgilim kalk ve bana gidelim. Ben yine senin kucağına yatayım, sen saçlarımı okşa, beraber pasta yapalım ve onu hunharca yiyelim, yine beraber hayal kuralım ve sonrasında uyuyakalalım, evi yine beraber temizleyelim bak sana söz veriyorum sesimi bile çıkartmayacağım. Ama sen yeter ki kalk burdan gidelim. Sen olmazsan olmaz. Beni bırakmazsın. Böyle anlaşmadık biz seninle... Nolursun kalk sevdiğim kadın uyan hadi... Görevli gelip siyah ceset torbasına koydu Vien'i. Işte o anda anladım öldüğünü, bu dünyadan ayrıldığını. Bu haksızlıktı. Bu olmamalıydı. Sen ölmemeliydin Vien. Hak etmedin ölmeyi... ... 3 saat sonra Vien'in cansız bedeni ile mezarlığa gelip toprağa emanet ettim onu. Belki orada daha mutlu olurdu ama ben burda mutsuz ve yalnızdım. Üstüne toprağını atıp herkes dağılınca kenara oturdum. -Sevgilim. Bıraktın beni, bizi bıraktın ve gittin. Neden? Neden yaptın böyle birşeyi? Hani söz vermiştik biz asla ayrılmayacaktık. Biz beraber yaşlanıp beraber ölecektik. Sözünü tutmadın. Ama benim bildiğim Vien sözünü tutar. Sözlerine sadıktır. Vien sen ölümü hak etmedin. Sana hiç yakışmadı toprak ve beyaz kefen. Ben sana beyaz kefen yerine beyaz gelinlik giydirecektim. Biz buraya büyüklerimizi ziyarete gelecekken ben artık senin mi mezarına ziyarete geleceğim? Istemiyorum bunu. Biz bu topraklara beraber çiçek ekecektik, senin üstüne atmayacaktık. Olmadı bu. Ben mutsuzum bari sen mutlu ol be güzelim. Ben seni her gün Ziyaret edeceğim, tek bırakmayacağım. Sende beni yalnız bırakma. Seni çok sevdim seviyorum ve seveceğim de... Huzurla uyu güzel kadınım...
![°Jeon Jungkook ile hayal et° Sevgilin onu aldattığını sanar [oneshot]](http://i.ytimg.com/vi/AvEHtchYRiU/mqdefault.jpg)
![°Jeon Jungkook ile hayal et° Sevgilin onu aldattığını sanar [oneshot]](/img/tr.png)
~Jeon Jungkook İle Hayal Et~
^04.17^
^Şarkı:Derinden/Barı Diri^
^İYİ OKUMALAR...^
-Lykia
KISA BİR NOT: 3 AYDIR VİDEO ATMIYORDUK. SINAVLAR OKUL DERKEN ZAMAN BULAMADIK. ARDINDAN DA BÜYÜK Bİ FELAKET OLAN DEPREM YAŞADIK. PSİKOLOJİMİZİ DÜZELTMEYE ÇALIŞIRKEN ANCA ZAMAN BULABİLDİK. VE ORTAYA BU HİKAYE ÇIKTI. UMARIM BEĞENİRSİNİZ...
Park Vien & Jeon Jungkook
Gördüğüm kabus ile yerimden sıçradım. Kalbimin çok hızlı atmasınının yanında nefes alış verişimde hızlıydı. Telefonumu elime alıp aklıma ilk gelen kişiye mesaj attım.
03.48: +Jungkook uyudun mu?
03.48:+ Uyumuyorsan lütfen bana dönüş yap
Şuan da tek dileğimin Jungkook'un uyumuyor olmasıydı. Içimde ki sıkıntıyı anlatırsam anlayacağını ve beni sakinleştiriceğini düşündüğüm tek insandı.
03.50: -Güzelim ben uyumadım ama sen neden ayaktasın?
03.50:+ Bi kabus gördüm ve çok korkup uyandım. Sonrasında içimde kötü bir his oluştu ve gitmiyor. Sanki bişey olacakmış gibi..
03.51: -Bebeğim benim, korkma. Her ne kadar şuan da yanında olmasam bile ben burdayım. Korkma...
03.52:+Neden böyle oldu anlamadım.
03.54:- Dediğim gibi sevgilim bişey olmayacak. Sen şimdi uyumaya çalış ben sabah gelir seni alırım tamam mı bitanem?
03.56: + Tamam, ama erken gel kendini fazla özletme.. Iyi geceler sevgilim
03.56:- Iyi geceler güzelimm...
Kendimi sakinleştirmeye çalışırken bi yandan da uyumaya çalışıyordum. Sonra bi anda kalkıp telefonu elime aldım ve Jungkook a tekrar mesaj attım.
04.05:+ Jk?
04.05:- Burdayım bebeğim
04.05:+ Seni çok seviyorum bunu bil
04.06:- bunu ben zaten biliyorum hayatım ama noldu da birden söyledin
04.06:+ illa bişey olması gerekmez. Içimden geldi ve söyledim
04.07:- peki peki sustum. Ve sende şundan emin ol ki seni i kadar çok seviyorum ki kelimelerle anlatamam bile...
Kısa bir süreliğine Sırıtıp telefonu kapattım. Yastığımın yanına koyup huzurlu bir uyku dileyerek gözlerimi kapattım.
...
Jk'dan
Saat tam 04.17 de büyük bir sallantı ile uyandı tüm ülke. Kendime geldiğim anda telefonumu buldum ve Vien'i aradım. Ama hat bi türlü düşmüyordu. Hatlarda sorun olduğunu düşünüp mesaj attım.
-Vien sevgilim iyi misin?
-Vien cevap ver lütfen
-korkutma beni lütfen
-Sevgilim yaz lütfen ara beni bi ses ver nolursun.
Mesajlarıma devam ederken bi taraftan arayıp bı taraftan da koşarak Vien'in evine gidiyordum. Arabayı yolun kenarına bırakmıştım çünkü deprem den dolayı büyük bir trafik vardı. Koşmaya devam ederken hala binaların çöktüğünü görüyordum. Ve bu beni daha çok korkutuyordu. Vien'in apartmanın önüne geldiğimde ise yıkıldığını gördüm. O an benim de dünyamın yıkıldığını farkettim.
Insanlar bir olmuş enkaz altındakileri çıkarmaya çalışıyorlardı. Bende bi umutla enkaz altında kalan sevdiğim kadını arıyordum...
...
Hava aydınlandığı sıra da kurtarma ekipleri geldi. Şuan tek dileğim Vien'in , canımın diğer yarısı olan kadının yaşamasıydı...
Dakikalar saatler birbirini kovalarken bir cok sağ beden çıkıyordu. Ama bunun yanında oldukçada fazla ceset çıkıyordu. Ve Vien hala bulunamamıştı..
Enkaz a bi şekilde girip bende yardım etmeye çalıştım. Kepçe dikkatli şekilde duvarları kaldırırken diger insanlar ise beden var mı diye bakıyordu. Vien'in odasının olduğu tarafa doğru gidince pembe bir albüm buldum ve onun Vien'e ait olduğunu anladım.
Albümü de alıp bı köşeye oturdum. Içini açınca bizim fotoğraflarımız olduğunu gördüm. Her sayfasını çok güzel süslenmişti. Keşke şuan yanımda olsaydı ve beraber baksaydık bu albüme. Gözlerimden yaşlar akmaya devam ederken bi cesedin daha çıkarıldığı haberi geldi. O tarafa dogru gidip baktım. Vien mi diye.
Sevdiğim kadın dibimde cansız bir şekilde yatıyordu. Bana bakmıyordu. Gülmüyordu. Benimle konuşmuyordu. Kötü olsa bile hoşuma giden esprilerinden yapmıyordu. Elinden tuttuğumda ise elinin buz gibi olduğunu hissettim.
-Vien kalk lütfen sen duramazsin soğukta. Hadi sevgilim kalk ve bana gidelim. Ben yine senin kucağına yatayım, sen saçlarımı okşa, beraber pasta yapalım ve onu hunharca yiyelim, yine beraber hayal kuralım ve sonrasında uyuyakalalım, evi yine beraber temizleyelim bak sana söz veriyorum sesimi bile çıkartmayacağım. Ama sen yeter ki kalk burdan gidelim. Sen olmazsan olmaz. Beni bırakmazsın. Böyle anlaşmadık biz seninle... Nolursun kalk sevdiğim kadın uyan hadi...
Görevli gelip siyah ceset torbasına koydu Vien'i. Işte o anda anladım öldüğünü, bu dünyadan ayrıldığını. Bu haksızlıktı. Bu olmamalıydı. Sen ölmemeliydin Vien. Hak etmedin ölmeyi...
...
3 saat sonra Vien'in cansız bedeni ile mezarlığa gelip toprağa emanet ettim onu. Belki orada daha mutlu olurdu ama ben burda mutsuz ve yalnızdım. Üstüne toprağını atıp herkes dağılınca kenara oturdum.
-Sevgilim. Bıraktın beni, bizi bıraktın ve gittin. Neden? Neden yaptın böyle birşeyi? Hani söz vermiştik biz asla ayrılmayacaktık. Biz beraber yaşlanıp beraber ölecektik. Sözünü tutmadın. Ama benim bildiğim Vien sözünü tutar. Sözlerine sadıktır. Vien sen ölümü hak etmedin. Sana hiç yakışmadı toprak ve beyaz kefen. Ben sana beyaz kefen yerine beyaz gelinlik giydirecektim. Biz buraya büyüklerimizi ziyarete gelecekken ben artık senin mi mezarına ziyarete geleceğim? Istemiyorum bunu. Biz bu topraklara beraber çiçek ekecektik, senin üstüne atmayacaktık. Olmadı bu. Ben mutsuzum bari sen mutlu ol be güzelim. Ben seni her gün Ziyaret edeceğim, tek bırakmayacağım. Sende beni yalnız bırakma. Seni çok sevdim seviyorum ve seveceğim de... Huzurla uyu güzel kadınım...
Saka maka agladim lan cok guzell🥺♥️♥️