Dziękuję Andrzeju za kolejny mądry , autentyczny przekaz .Smutne jest to , że różne zaburzenia narcystyczne dotykają ludzi i zniekształcają życie innych .
Panie Andrzeju, przekaz jest fantastyczy! Pozwolę sobie skomentować kwestię Pańskiej 'wolnej wypowiedzi' proszę się absolutnie tym nie przejmować! Osobiscie puszczam sobie przyspieszenie 1.5 i jest idealnie. Robię to bardzo często u innych youtuberów również dostosowując merytorykę do mojego przyswajania wypowiedzi. To nie jest problem 🫶 Odnajduję tutaj zrozumienie, ktorego nie otrzymałam nigdzie indziej, a okazuje się to fundamentem osobowosci i przyjętych postaw wobec życia... Narcystyczni rodzice wpajają te postawy od maleńkości i dotąd nie miałam pojecia, że postępuję nie wedle uczuć a wedle wpojonych powinności, norm czy oczekiwań...
Mój mąż tak ma przez narcystyczną matkę! Niewiele mu się udaje w życiu a rodzice i inni też ciągle nazywali go nieudacznikiem. No właśnie jest taki wypalony bez energii.
smutna opowieść o życiu. Czy ktoś może dać komuś wsparcie w takiej sytuacji? Nie ma gotowych recept, każdy przypadek jest inny. Pierwszy krok jest zrobiony, jesteśmy świadomi co się działo, dzieje z nami. Drugi wymaga bardziej aktywnego podejścia z naszej strony. Pomimo bólu, wewnętrznego rozrywania należałoby beznamiętnie, nie emocjonalnie ( to nasza praca ze sobą) zobaczyć jak na filmie - w dystansie, neutralnie naszą sytuację i spróbować zaakceptować taki stan rzeczy usuwając z niego nasze ego ( to nasza praca ze sobą). I teraz najdłuższa i najbardziej wymagająca czasu praca nad, ze sobą. Gdy wiemy na czym stoimy, spróbujmy wyobrazić sobie jak miały by wyglądać nasze pogodne relacje z sobą i innymi i wyślijmy życzenie w przestrzeń z wiarą, że wszystko się DOBRZE zakończy. Gdy o tym procesie myślimy zawsze, stanowczo usuwajmy wkradające się zwątpienie. I jeśli w trakcie tej przemiany nie jest jeszcze DOBRZE, tzn , że to jeszcze nie koniec naszego uzdrawiania. Nie dramatyzujmy, bądźmy cierpliwi i pełni zrozumienia dla siebie . Jeśli ta moja koncepcja wg ciebie nie jest doskonała, to wierzę ,że jest w tobie taka moc kreacji, która da ci taką odwagę, że stworzysz dla siebie takie rozwiązanie , które w końcu da ci spokój i spełnienie. TY najlepiej wiesz co dla ciebie jest najlepsze. Szanuj, pokochaj siebie i nie dawaj się okradać innym, a przestrzeń da ci wsparcie przekraczające twoje wyobrażenie. ... Czy ktoś może dać komuś wsparcie w takiej sytuacji....TAK, tym ktosiem możesz być TY, jeśli weźmiesz sam za siebie odpowiedzialność. Bo masz tylko siebie. Cuda zdarzają się codziennie. Powodzenia
Dziękuję za to co pan robi ! Proszę mówić tak jak pan mówi czyli powoli bo to bardzo dobry przekaz. Ja o narcyzach to się dopiero uczę i mogę się skupić bardziej i lepiej to wszystko zrozumieć.
Rewela Panie Andrzeju, ten spokój, ten ton, wspaniale sie slucha a łódź moze jeszcze i na brzegu ale już to wszystko w nas płynie i znów sprawdza się ta stara prawda że nie ma tego złego co by na dobre nie wyszło. Siegamy po siebie jeszcze głębiej, dotykamy spraw jeszcze bliżej źródła, odkrywamy, błądzimy ale juz na nowych zasadach. Prosze tylko nie zwalniac tempa nagrywania filmów bo pewnie wszyscy czekamy na Pana nowe refleksje nad zyciem doceniając chęci dzielenia się nimi❤
Andrzeju, wykład porusza bardzo ważne, a rzadko omawiane sprawy. Dużo się dowiedziałem, zwłaszcza o tym energetycznym zasysaniu dzieci. Nie widzieliśmy się chyba 25 lat. Pozdrawiam, Łukasz.
Dziekuje, wnioski glebokie jak zawsze😊 W sumie niezli jestesmy, dalismy sobie przyzwolenie na to by narcyzi sie nami "zajeli" Wysoki poziom samozaorania i samodestrukcji.. Az przyjdzi do nas nasycenie tymi przygodami, pozadny zlosciowkurw i powiemy wszystkim wypad wtedy będziemy mogli w spokoju wszytko to swiadomie zauwazyc i zacząć ze soba "pracowac" wybaczajac sobie i innych bo w sumie oni pracowali dla nas🤔 im wyzej w rozwoju tym więcej paradoksow i wszystko sie uklada w trudny obrazek z puzli,
@@swiatduchafilmy yhyyy taaa właśnie mnie przeorała taka idealistka narcyzka, pani uczycielka 😊 Udało mi się wyzwolić z "próby" przejęcia mej duszy, bo tak jak wspominasz stoją za tym ciemni. Mało tego, podejrzewam...że oni są portalem dla ciemnych... Syna swego przejęła całkowicie. Pozbawiony został przez nią swej tożsamości. Marne szanse, by się wyzwolił... 45cio latek. Wdzięczność Andrzej 26:49 u za te podcasty. Jesteś bardzo potrzebny ❤❤❤
W szkole nie uczą najważniejszych rzeczy, żeby kryć i utrzymać w ryzach ten chory "system". Gdyby w szkole uświadomili takie poszkodowane dziecko, które wrociłoby do domu to co by zrobiło?
Dzieci są w kiepskiej sytuacji moralnie ponieważ są raz że poddane osobom dorosłym, a po drugie chcą mieć sens życia którego tutaj właśnie trochę brakuje.
Kobieta, która nie ma dzieci, bo bała się, że jej bycie matką będzie podwazane i będzie ciągle nekana. To mój przypadek. Odpuscilam sobie, walczę tylko o siebie a i tak nie jest łatwo. Pozdrawiam wszystkich
Tak, opresja tego typu potrafi przygnieść los człowieka. Mówi się o traumach przekazywanych w rodzinie. Jeśli wcześniejsze pokolenia nie zreflektuja się to kolejne może nie mieć dzieci bo będzie za trudno z powodu przekazywanych obciążeń.
Czy ktoś może dać komuś wsparcie w takiej sytuacji ? Nie ma gotowych recept, każdy przypadek jest inny. Pierwszy krok jest zrobiony, jesteśmy świadomi co się działo, dzieje z nami. Drugi wymaga bardziej aktywnego podejścia z naszej strony. Pomimo bólu, wewnętrznego rozrywania należałoby beznamiętnie, nie emocjonalnie ( to nasza praca ze sobą) zobaczyć jak na filmie - w dystansie, neutralnie naszą sytuację i spróbować zaakceptować taki stan rzeczy usuwając z niego nasze ego ( to nasza praca ze sobą). I teraz najdłuższa i najbardziej wymagająca czasu praca nad, ze sobą. Gdy wiemy na czym stoimy, spróbujmy wyobrazić sobie jak miały by wyglądać nasze pogodne relacje z sobą i innymi i wyślijmy życzenie w przestrzeń z wiarą, że wszystko się DOBRZE zakończy. Gdy o tym procesie myślimy zawsze, stanowczo usuwajmy wkradające się zwątpienie. I jeśli w trakcie tej przemiany nie jest DOBRZE, tzn. , że to jeszcze nie koniec naszego uzdrawiania. Nie dramatyzujmy, bądźmy cierpliwi i pełni zrozumienia dla siebie . Jeśli ta moja koncepcja wg ciebie nie jest doskonała, to wierzę ,że jest w tobie taka moc kreacji, która da ci taką odwagę, że stworzysz dla siebie takie rozwiązanie , które w końcu da ci spokój i spełnienie. TY najlepiej wiesz co dla ciebie jest najlepsze. Szanuj, pokochaj siebie i nie dawaj się okradać innym, a przestrzeń da ci wsparcie przekraczające twoje wyobrażenie. ... Czy ktoś może dać komuś wsparcie w takiej sytuacji....TAK, tym ktosiem możesz być TY jeśli weźmiesz sam za siebie odpowiedzialność. Bo masz tylko siebie. Cuda zdarzają się codziennie. Powodzenia
Ja jestem w tej sytuacji. Teraz moj syn ma lat 17 i juz wie mniej wiecej o co chodzi,niestety bol w sercu ma nadal.Rozmowy tylko i wylacznie.Tlumacz mu ze wszystko co przykrego mowi mu ojciec-nie jest o nim. Ze to nie jest jego wina ze jest jak jest. Najwazniejsze jest zeby dziecku na biezaco analizowac zle zachowania taty.Nie oczerniac ale pokazywac co jest dobre a co zle. W ten sposob Twoj syn bedzie uczyl sie zdrowych schematow.
Mi na przykład bardziej niż rozmowa pomaga wyjście gdzieś z domu do ludzi relaksuję się wtedy. Tylko żeby była miła, fajna przyjazna atmosfera to wtedy nawet jeśli nie mam humoru to i tak coś tam zawsze zostanie z takiego spotkania, że sie jednak rozweselę i mam miłe później wspomnienia. Również wyjazdy na plażę w spokojnej atmosferze. Siedzenie i tylko cìągle gadanie o tym co było, nie zawsze pomaga raczej rozdrapuje niezagojone rany a to chodzi o to, żeby nie dołować tylko właśnie otoczyć taką akceptacją i miłym spojrzeniem, uśmiechem to naprawdę pomaga. Jeśli nie od razu to z czasem, ważne żeby taka osoba czuła wsparcie, że może przyjść i porozmawiać kiedy ona będzie gotowa bez żadnego nacisku, bo jeszcze bardziej się w sobie zamknie. No i bez wyśmiewania oczywiście. To są tak głębokie rany, że takie osoby naprawdę są od najmłodszych lat krzywdzone przez najbliiższą rodzinę. Najbardziej to pomaga natura wyjazdy w spokojne miejsca, gdzie jest dużo spokoju i zieleni. (może rowerem pojeżdzić po ścieżkach w lesie). Gdzie można nabrać powietrza i się odprężyć, porządnie zregenerować siły.
Dziękuję za pytanie i dziękuję za podpowiedzi. Które myślę są bardzo sensowne. Ja teraz trochę ponarzekać daje się filmów o moralności która jest zniszczona przez osoby narcystyczne. I to jest duży kawał kłopotu. Zwłaszcza dla młodych ludzi, którzy szukają sensu życia. A jak to znaleźć sens życia w środowisku które jest sprowadzane moralnie. Młodzi są bardzo czuli na moralność a narcyz bardzo mocno ją niszczy. Tak więc proponowałbym też skupić się na moralności, którą trzeba odbudować. Na sensowności życia. Bez sensu życia młody będzie czuć bezsens życia. To nawet w słowach jest jednoznaczne!
Wspiera materialnie a potem rości sobie prawa do tego co zaoferował. Dziecko narcystyczne jest więc dłużnikiem do momentu kiedy nie spłaci wierzyciela. Jednak narcyz stosuje metodę wynikającą z pewnego prawa. Skoro dałem Ci pieniądze na samochód a Ty pojechałeś tym samochodem, znalazłeś prace i dzięki tej pracy kupiłeś sobie dom, to do tego domu też należą mi się prawa. Mogę Cię odwiedzać, nachodzić, robić przemeblowanie no bo przecież przyczyniłem się do tego że masz ten dom przecież. Warto więc póki jest się świadomym w miare wcześnie przerwać ten cykl roszczeń. Powiedzieć narcyzowi stanowcze: NIE. Lecz trzeba się liczyć z konsekwencjami, czego dotkneły "złote ręce" narcystycznego midasa, to zacznie się kruszyć, znikać. Nie należy wtedy tego żałować, należy temu pozwolić odejśc i budować swoje życie od nowa. Pamiętajmy że kto daje i zabiera, ten się poniewiera w piekle.
Tak, też to przeżyłem Takie zawalanie życia jak chmury niebo w Polsce zawalają. I nie ma kawałka swobodnego. Micromanagement. Mówią że dziecko jest przedłużeniem narcyza.
No tak jakoś natomiast to jest chyba przełom jakiś bo zacząłem rozumieć coś po nowemu troszeczkę. Rozpoznałem nadużycie moralne. To chyba jest obszar istotny a nie brany pod uwagę.
Dzieci niosą na swoich garbach ( energetycznie) takich rodziców.
Mhm
@@agatai8690 tak też w pewnym momencie życia wyczułem i odciąłem się jednak dalej czuje ze są podłączeni z każdym dniem coraz mniej
Dziękuję Andrzeju za kolejny mądry , autentyczny przekaz .Smutne jest to , że różne zaburzenia narcystyczne dotykają ludzi i zniekształcają życie innych .
Tak, tego jest bardzo dużo..
Jest niestety to dosyć znacznie wpływające na życie
Panie Andrzeju, przekaz jest fantastyczy!
Pozwolę sobie skomentować kwestię Pańskiej 'wolnej wypowiedzi' proszę się absolutnie tym nie przejmować! Osobiscie puszczam sobie przyspieszenie 1.5 i jest idealnie. Robię to bardzo często u innych youtuberów również dostosowując merytorykę do mojego przyswajania wypowiedzi. To nie jest problem 🫶 Odnajduję tutaj zrozumienie, ktorego nie otrzymałam nigdzie indziej, a okazuje się to fundamentem osobowosci i przyjętych postaw wobec życia... Narcystyczni rodzice wpajają te postawy od maleńkości i dotąd nie miałam pojecia, że postępuję nie wedle uczuć a wedle wpojonych powinności, norm czy oczekiwań...
Ano właśnie.
Dobrze jest rozpoznać i uświadomić sobie pewne podstawowe sprawy.
Mój mąż tak ma przez narcystyczną matkę! Niewiele mu się udaje w życiu a rodzice i inni też ciągle nazywali go nieudacznikiem. No właśnie jest taki wypalony bez energii.
I takie wypalenie i stan bez energii to może być z powodu właśnie nadużycia moralnego.
smutna opowieść o życiu. Czy ktoś może dać komuś wsparcie w takiej sytuacji? Nie ma gotowych recept, każdy przypadek jest inny. Pierwszy krok jest zrobiony, jesteśmy świadomi co się działo, dzieje z nami. Drugi wymaga bardziej aktywnego podejścia z naszej strony. Pomimo bólu, wewnętrznego rozrywania należałoby beznamiętnie, nie emocjonalnie ( to nasza praca ze sobą) zobaczyć jak na filmie - w dystansie, neutralnie naszą sytuację i spróbować zaakceptować taki stan rzeczy usuwając z niego nasze ego ( to nasza praca ze sobą). I teraz najdłuższa i najbardziej wymagająca czasu praca nad, ze sobą. Gdy wiemy na czym stoimy, spróbujmy wyobrazić sobie jak miały by wyglądać nasze pogodne relacje z sobą i innymi i wyślijmy życzenie w przestrzeń z wiarą, że wszystko się DOBRZE zakończy. Gdy o tym procesie myślimy zawsze, stanowczo usuwajmy wkradające się zwątpienie. I jeśli w trakcie tej przemiany nie jest jeszcze DOBRZE, tzn , że to jeszcze nie koniec naszego uzdrawiania. Nie dramatyzujmy, bądźmy cierpliwi i pełni zrozumienia dla siebie . Jeśli ta moja koncepcja wg ciebie nie jest doskonała, to wierzę ,że jest w tobie taka moc kreacji, która da ci taką odwagę, że stworzysz dla siebie takie rozwiązanie , które w końcu da ci spokój i spełnienie. TY najlepiej wiesz co dla ciebie jest najlepsze. Szanuj, pokochaj siebie i nie dawaj się okradać innym, a przestrzeń da ci wsparcie przekraczające twoje wyobrażenie. ... Czy ktoś może dać komuś wsparcie w takiej sytuacji....TAK, tym ktosiem możesz być TY, jeśli weźmiesz sam za siebie odpowiedzialność. Bo masz tylko siebie. Cuda zdarzają się codziennie. Powodzenia
Pieknie napisane❤
@@betibeti9579 dzięki🌞
Dzięki Zbyszku
Dziękuję za to co pan robi ! Proszę mówić tak jak pan mówi czyli powoli bo to bardzo dobry przekaz. Ja o narcyzach to się dopiero uczę i mogę się skupić bardziej i lepiej to wszystko zrozumieć.
O właśnie, o tym nie pomyślałem, że ktoś może się uczyć i wolna wypowiedź może być bardzo korzystna.
Pozdrawiam i życzę powodzenia!
Rewela Panie Andrzeju, ten spokój, ten ton, wspaniale sie slucha a łódź moze jeszcze i na brzegu ale już to wszystko w nas płynie i znów sprawdza się ta stara prawda że nie ma tego złego co by na dobre nie wyszło. Siegamy po siebie jeszcze głębiej, dotykamy spraw jeszcze bliżej źródła, odkrywamy, błądzimy ale juz na nowych zasadach. Prosze tylko nie zwalniac tempa nagrywania filmów bo pewnie wszyscy czekamy na Pana nowe refleksje nad zyciem doceniając chęci dzielenia się nimi❤
Dobrze powiedziane, łódź jest, a my dochodzimy do motywacji do pływania.
Smutne to wszystko, ale ta rosnaca swiadomosc juz NIE !
Wychodzimy z tego.
Proszę wolno mówić, proszę nic nie zmieniać bo jest wszystko w porządku, można się wyciszyć podczas słuchania.
można nadążyć
Dzięki
Bardzo ważny temat 💚
Tak
Niestety ja tak mam 😢
Andrzeju, wykład porusza bardzo ważne, a rzadko omawiane sprawy. Dużo się dowiedziałem, zwłaszcza o tym energetycznym zasysaniu dzieci. Nie widzieliśmy się chyba 25 lat. Pozdrawiam, Łukasz.
Cieszę się!
Również pozdrawiam.
Dziekuje, wnioski glebokie jak zawsze😊 W sumie niezli jestesmy, dalismy sobie przyzwolenie na to by narcyzi sie nami "zajeli" Wysoki poziom samozaorania i samodestrukcji.. Az przyjdzi do nas nasycenie tymi przygodami, pozadny zlosciowkurw i powiemy wszystkim wypad wtedy będziemy mogli w spokoju wszytko to swiadomie zauwazyc i zacząć ze soba "pracowac" wybaczajac sobie i innych bo w sumie oni pracowali dla nas🤔 im wyzej w rozwoju tym więcej paradoksow i wszystko sie uklada w trudny obrazek z puzli,
Tak, to jak z alkoholikiem który osiągnął swoje dno...
To nie jest ten miły świat uczony w szkole przez bandę idealistów zwanych nauczycielami.
Mysle ze lepiej jest odpuscic i zaakceptowac. Nie musimy nikomu nic wybaczac.Tak uwazam.
@@swiatduchafilmy yhyyy taaa właśnie mnie przeorała taka idealistka narcyzka, pani uczycielka 😊
Udało mi się wyzwolić z "próby" przejęcia mej duszy, bo tak jak wspominasz stoją za tym ciemni. Mało tego, podejrzewam...że oni są portalem dla ciemnych... Syna swego przejęła całkowicie. Pozbawiony został przez nią swej tożsamości. Marne szanse, by się wyzwolił... 45cio latek.
Wdzięczność Andrzej 26:49 u za te podcasty. Jesteś bardzo potrzebny ❤❤❤
Dziekuje❤
Prawda 💪👌✨
Dziękuję ❤
W szkole nie uczą najważniejszych rzeczy, żeby kryć i utrzymać w ryzach ten chory "system". Gdyby w szkole uświadomili takie poszkodowane dziecko, które wrociłoby do domu to co by zrobiło?
Dzieci są w kiepskiej sytuacji moralnie ponieważ są raz że poddane osobom dorosłym, a po drugie chcą mieć sens życia którego tutaj właśnie trochę brakuje.
Kobieta, która nie ma dzieci, bo bała się, że jej bycie matką będzie podwazane i będzie ciągle nekana. To mój przypadek. Odpuscilam sobie, walczę tylko o siebie a i tak nie jest łatwo. Pozdrawiam wszystkich
Tak, opresja tego typu potrafi przygnieść los człowieka.
Mówi się o traumach przekazywanych w rodzinie.
Jeśli wcześniejsze pokolenia nie zreflektuja się to kolejne może nie mieć dzieci bo będzie za trudno z powodu przekazywanych obciążeń.
a jak pomóc takiemu synowi, z którego tata wyssał sok? Wie Pan, jak pomóc?
Czy ktoś może dać komuś wsparcie w takiej sytuacji ? Nie ma gotowych recept, każdy przypadek jest inny. Pierwszy krok jest zrobiony, jesteśmy świadomi co się działo, dzieje z nami. Drugi wymaga bardziej aktywnego podejścia z naszej strony. Pomimo bólu, wewnętrznego rozrywania należałoby beznamiętnie, nie emocjonalnie ( to nasza praca ze sobą) zobaczyć jak na filmie - w dystansie, neutralnie naszą sytuację i spróbować zaakceptować taki stan rzeczy usuwając z niego nasze ego ( to nasza praca ze sobą). I teraz najdłuższa i najbardziej wymagająca czasu praca nad, ze sobą. Gdy wiemy na czym stoimy, spróbujmy wyobrazić sobie jak miały by wyglądać nasze pogodne relacje z sobą i innymi i wyślijmy życzenie w przestrzeń z wiarą, że wszystko się DOBRZE zakończy. Gdy o tym procesie myślimy zawsze, stanowczo usuwajmy wkradające się zwątpienie. I jeśli w trakcie tej przemiany nie jest DOBRZE, tzn. , że to jeszcze nie koniec naszego uzdrawiania. Nie dramatyzujmy, bądźmy cierpliwi i pełni zrozumienia dla siebie . Jeśli ta moja koncepcja wg ciebie nie jest doskonała, to wierzę ,że jest w tobie taka moc kreacji, która da ci taką odwagę, że stworzysz dla siebie takie rozwiązanie , które w końcu da ci spokój i spełnienie. TY najlepiej wiesz co dla ciebie jest najlepsze. Szanuj, pokochaj siebie i nie dawaj się okradać innym, a przestrzeń da ci wsparcie przekraczające twoje wyobrażenie. ... Czy ktoś może dać komuś wsparcie w takiej sytuacji....TAK, tym ktosiem możesz być TY jeśli weźmiesz sam za siebie odpowiedzialność. Bo masz tylko siebie. Cuda zdarzają się codziennie. Powodzenia
Ja jestem w tej sytuacji. Teraz moj syn ma lat 17 i juz wie mniej wiecej o co chodzi,niestety bol w sercu ma nadal.Rozmowy tylko i wylacznie.Tlumacz mu ze wszystko co przykrego mowi mu ojciec-nie jest o nim. Ze to nie jest jego wina ze jest jak jest. Najwazniejsze jest zeby dziecku na biezaco analizowac zle zachowania taty.Nie oczerniac ale pokazywac co jest dobre a co zle. W ten sposob Twoj syn bedzie uczyl sie zdrowych schematow.
Mi na przykład bardziej niż rozmowa pomaga wyjście gdzieś z domu do ludzi relaksuję się wtedy. Tylko żeby była miła, fajna przyjazna atmosfera to wtedy nawet jeśli nie mam humoru to i tak coś tam zawsze zostanie z takiego spotkania, że sie jednak rozweselę i mam miłe później wspomnienia. Również wyjazdy na plażę w spokojnej atmosferze. Siedzenie i tylko cìągle gadanie o tym co było, nie zawsze pomaga raczej rozdrapuje niezagojone rany a to chodzi o to, żeby nie dołować tylko właśnie otoczyć taką akceptacją i miłym spojrzeniem, uśmiechem to naprawdę pomaga. Jeśli nie od razu to z czasem, ważne żeby taka osoba czuła wsparcie, że może przyjść i porozmawiać kiedy ona będzie gotowa bez żadnego nacisku, bo jeszcze bardziej się w sobie zamknie. No i bez wyśmiewania oczywiście. To są tak głębokie rany, że takie osoby naprawdę są od najmłodszych lat krzywdzone przez najbliiższą rodzinę. Najbardziej to pomaga natura wyjazdy w spokojne miejsca, gdzie jest dużo spokoju i zieleni. (może rowerem pojeżdzić po ścieżkach w lesie). Gdzie można nabrać powietrza i się odprężyć, porządnie zregenerować siły.
Dziękuję za pytanie i dziękuję za podpowiedzi.
Które myślę są bardzo sensowne.
Ja teraz trochę ponarzekać daje się filmów o moralności która jest zniszczona przez osoby narcystyczne.
I to jest duży kawał kłopotu.
Zwłaszcza dla młodych ludzi, którzy szukają sensu życia.
A jak to znaleźć sens życia w środowisku które jest sprowadzane moralnie.
Młodzi są bardzo czuli na moralność a narcyz bardzo mocno ją niszczy.
Tak więc proponowałbym też skupić się na moralności, którą trzeba odbudować.
Na sensowności życia.
Bez sensu życia młody będzie czuć bezsens życia.
To nawet w słowach jest jednoznaczne!
Wspiera materialnie a potem rości sobie prawa do tego co zaoferował.
Dziecko narcystyczne jest więc dłużnikiem do momentu kiedy nie spłaci wierzyciela.
Jednak narcyz stosuje metodę wynikającą z pewnego prawa.
Skoro dałem Ci pieniądze na samochód a Ty pojechałeś tym samochodem, znalazłeś prace i dzięki tej pracy kupiłeś sobie dom, to do tego domu też należą mi się prawa.
Mogę Cię odwiedzać, nachodzić, robić przemeblowanie no bo przecież przyczyniłem się do tego że masz ten dom przecież.
Warto więc póki jest się świadomym w miare wcześnie przerwać ten cykl roszczeń.
Powiedzieć narcyzowi stanowcze: NIE.
Lecz trzeba się liczyć z konsekwencjami, czego dotkneły "złote ręce" narcystycznego midasa, to zacznie się kruszyć, znikać.
Nie należy wtedy tego żałować, należy temu pozwolić odejśc i budować swoje życie od nowa.
Pamiętajmy że kto daje i zabiera, ten się poniewiera w piekle.
Tak, też to przeżyłem
Takie zawalanie życia jak chmury niebo w Polsce zawalają. I nie ma kawałka swobodnego.
Micromanagement.
Mówią że dziecko jest przedłużeniem narcyza.
...Kiepski ma Pan dziś, Panie Andrzeju, nastrój... Przyjamniej tak słychać na nagraniu... No tak jest nieraz...
No tak jakoś natomiast to jest chyba przełom jakiś bo zacząłem rozumieć coś po nowemu troszeczkę.
Rozpoznałem nadużycie moralne.
To chyba jest obszar istotny a nie brany pod uwagę.
👋🤍🌲🌳🌄
🌼🌷☘️