Ja się nie mogę nadziwić, czemu macie tak mało subów. Poziom merytoryki i rozrywki jest u Was tak bardzo wyważony, mało kto potrafi zrobić taką dobrą robotę. Nawet jeśli poruszanie trudniej i ważne tematy, to robicie to w tak genialny sposób, że ja zawsze po zakończeniu filmiku mam takie, to już?! Ja chce jeszcze! Potem przez parę dni wracam myślami do tego co mówiłyście i się nad tym zastanawiawiam. Kończąc, dziękuję Wam bardzo.
Oglądając ten filmik przebiegłam wzrokiem po swoich półkach i doszlam do wniosku, że rzeczywiście większość moich ukochanych książek jest mi tak bliskie, ze względu na utożsamianie się z bohaterami.
wasza dyskusja przypomniała mi o pewnym fakcie z mojego życia, że dawno temu (w 2k17 XD) na polskim rynku pojawiła się pierwsza książka, w której główną bohaterką dziewczyna aseksualna, czyli Milion Odsłon Tash i ja jako 17/18-letnia osoba aseksualna, po wielu próbach dyskusji nie wiedząca jak wytłumaczyć znajomym czym jest ta aseksualność, kupowałam wszystkim tę książkę i mówiłam "przeczytaj, ja też tak mam" XD jakiś rok temu przeczytałam jeszcze raz tę książkę i się zorientowałam, że to nie jest aż tak dobra reprezentacja, ale jak to wychodziło nie było niczego innego gdzie bohater był taki jak ja i byłam zachwycona tym, że mogę przeczytać o kimś, kto ma tak jak ja, a jednoczesnie moi znajomi mogli też bardziej się wgłębić w temat aseksualności
Ogólnie reprezentacja osób o różnych orientacjach i tożsamościach płciowych w książkach, ale też ogólnie w popkulturze jest mega ważna. Na szczęście idzie to w coraz lepszym kierunku 🥰
@@gloriabiadun7134 totalnie się zgadzam!!! zwłaszcza w literaturze młodzieżowej i dla dzieci jest to bardzo ważne (choć oczywiście dla starszych czytelników także), żeby dzieciaki i nastolatki, gdy dorastają, mogły poczuć, że nie są same i że jest to całkowicie normalne. i bardzo sie cieszę, że na polskim rynku pojawia się dużo "porządnych" reprezentacji niecispłciowych i nieheteronormatywnych osób, które dobrze wyjaśniają te tematy 🥰
Dobry wieczór. Znakomite. Melchior Wańkowicz miał takie określenie "odłatwiać temat". To jest właśnie to. Odłatwiacie i dajecie do myślenia. W zasadzie uczelnia niepotrzebna, skoro jest kanał na YT ;)
Ja od dziecka czytałam dużo, z perspektywy czasu widzę że(podświadomie) szukałam bohaterów z którymi mogłam się utożsamić, jak każdy człowieka, ale dla mnie było to tak ważne bo czułam się samotna. Teraz nie mam aż tak dużej potrzeby, ale zawsze jakoś książka w której mogę się ut ożsamych z czymś jest w niektórych moment tak jest potrzebna.
A ja od zawsze zakochiwałam się w literaturze z którą może nie tyle się utożsamiam, co bardzo bym sobie tego życzyła. Niekoniecznie lubię czytać losy podobnych do mnie bohaterów, bo książki stanowią dla mnie odskocznię od rzeczywistości, więc analogicznie nie cieszy mnie czytanie o problemach zbliżonych do własnych. Zawsze wybieram książki przedstawiające bohaterów jakimi chciałabym być, ale nie zawsze jestem. Myślę też, że robiłam tak od kiedy pamiętam i z niechęcią przyznaję, że ciągle w dużej mierze uzależniam od tego swoje wybory książkowe. Z jednej strony uważam, że bardzo dobre jest wychodzenie poza utarte schematy i adresowanie literatury do częściej pomijanych odbiorców, ale z drugiej wiem, że sama nie sięgnę po tego typu książki lub nie będę w stanie docenić ich faktycznej wartości.
28:18 To ja się włączę do tego fragmentu! Mam większy rozmiar piersi i dlatego podobało mi się, kiedy w "Słodkich kłamstewkach" lub innych romansidłach bohaterki też tak miały i mówiły o tym jako o problemie.
Mi w książkach i innych dziełach popkultury ciągle brakuje osób z niepełnosprawnościami. Czasami mam nawet wrażenia, że nie ma ich za wiele, bo nie są atrakcyjne. Sam jestem jedną z nich i bardzo mi się spodobał fakt, że w MCU pojawiła się kobieta zmagająca z problemami pewnej grupy OzN. Oby w przyszłości ruszył ten temat bardziej
Ja mam jeszcze refleksję na temat tego pierwszego aspektu o którym wspomniałyście czyli „normalizowania” obecności mniejszości w mediach. Marta wywołała do tablicy Dary Anioła więc idźmy w to: czytając Dary Anioła w roku 2013 po raz pierwszy w życiu zobaczyłam nie-hetero związek który był PO PROSTU częścią powieści. Homofobia w 2013 w Polsce wyglądała inaczej niż teraz. Mówiło się „geje niech se będą ale mają się nie obnosić, niech siedzą w domach”. A mediach nie było ich wcale, poza jakimiś sensacyjnymi treściami w stylu ukrytej prawdy, gdy w wielkim plot-twiście jeden z bohaterów okazywał się _ (tu wstaw dowolną literkę z LGBT+). Ja wychowałam się w bardzo otwartej rodzinie, która od zawsze powtarzała mi że nie-cis-hetero osoby są równie wartościowe... a jednak przeżyłam szok czytając Dary. Jest to pewnie jeden z powodów dla którego zawsze będę bronić Clare. Tak, z perspektywy dzisiejszej tamta reprezentacja wygląda średnio, ale ważne że gdzieś tam w Polsce jedna mała dziewczynka powiedziała kiedyś „zaraz, to tak można???” czytając o Magnusie i Alecu. To był najnormalniejszy na świecie wątek romantyczny, bez fetyszyzowania czy opierania go na homofobii i walce przeciw niej. Reprezentacja faktycznie może zmieniać patrzenie na świat i jest wartościowa nie tylko dla osób których to dotyczy (pisze to biała, hetero, cis-kobieta 😋) Ostatecznie i tak wracamy tu do „stopni subiektywizmu” jak to określiła Marta, ale chyba właśnie o to chodzi, żeby każdy znalazł gdzieś ten kawałeczek siebie i poczuł się zrozumiany. Na koniec zdanie prywaty: ja znalazłam ten kawałeczek siebie w „Niewidzialnym życiu Addie LaRue” ale dość niespodziewanie bo w postaci Henryego. Gdy po raz pierwszy w życiu poczułam jak ktoś zajrzał w moją duszę i wypisał wszystkie wątpliwości i zmartwienia, dosłownie miałam łzy w oczach. Widziałam bohatera dokonującego złych wyborów i mierzącego się z konsekwencjami... ale wiedziałam że ja na jego miejscu postąpiłabym tak samo. Nie mogłam przestać myśleć o tej książce tygodniami... piękna sprawa, mam nadzieję że każdego to kiedyś spotka 🥰
Wyobraziłam sobie jak mogłyby wyglądać zaliczenia z wykładów Anny 😉 Uwielbiam wasze pogadanki, które są dosyć luźnie, a jednocześnie pokazują i uwypuklają dane problemy, przez co poszerzają się horyzonty innych, a także zadaje się samemu pytania, których wcześniej zupełnie się nie miało lub na nie nie wpadło. Sorry za tak długie zdanie. Pozdrawiam cieplutko 😊 i czekam z niecierpliwością na więcej takich materiałów
Anno, na Twoje zajęcia chodziłabym z przyjemnością ❤️ najprzyjemniejszy moment każdych zajęć to słuchanie mądrych ludzi i dyskusja z kimś znającym się na rzeczy. Laski już tak długo Was oglądam i mi się nie nudzi słuchanie Waszych argumentacji. Kocham 😍
Uświadomiłyście mi że w książkach nie szukam bohaterów z którymi mogłabym się identyfikować. Przeciwnie, wolę te w których bohaterowie są inni ode mnie. A najlepiej kiedy są moim przeciwieństwem bo nie chciałabym czytać o sobie.
Ja w bookmediach jestem od pół roku i teraz akurat czytam opowiadanie które szczególnie pokazuje takie popularne społecznie i niespecjalnie fajne zachowania a wcześniej tego nie zauważyłam więc dopiero teraz widzę jak książki uczą i otwierają horyzonty
Uwielbiam to w jaki sposób prowadzicie ten kanał - na luzie, ale jednak z merytorycznymi elementami, co bardzo wzbogaca odbiór treści. Z radością chodziłabym na wykłady Anny, mimo ze jestem team matma xD Proszę o więcej takich "esejów" #wykladyBestselerek #esejeBestselerek
Uwielbiam wasze booktalki, nawet jak sama nie miałam takich rozkmin, to naprawdę miło się was słucha i dajecie dużo słuchaczowi do myślenia. I ogółem uwielbiam was słuchać
Ja uważam (wysoki poziom subiemtywizacji) że jeśli coś dotyczy konkretnie mnie to będe tą książke bardziej cenić i nie widze w tym nic złego Jeśli widze że ktoś może się utożsamiac też pewnie będe bardziej cenic taką książkę ale jest mniejsza szansa na reread a wieksza na polecenie komuś No więc szczęśliwego dnia rotacji Ziemi!!
Na "obiektywiźmie" w humanistyce opiera się matura podstawowa z polskiego 🙂 Co autor miał na myśli w tym fragmencie? Co? Tej odpowiedzi nie ma w kluczu, zerujemy Pozdrawia tegoroczna maturzystka
Hm🤔ja kiedyś „wchodziłam” w bohatera i żyłam fabułą a obecnie raczej „stoję” obok i chyba to mi przyszło z wiekiem 🤷♀️zauważyłam że większy dystans mam do prowadzonej narracji
Odnosząc się do przykładu z LGBT i Feliksem: teoretycznie bardziej obiektywna jest ocena osoby spoza środowiska - tak samo jak z wcześniejszym stopniowaniem obiektywności. Jeżeli ktoś ocenia książkę przez pryzmat tego, czy identyfikuje się z bohaterami to mniej subiektywna jest opinia kogoś kto patrzy na to przez kunszt. Z drugiej strony osoba z danego środowiska może skrytykować książkę za brak realizmu, ale w wypadku kiedy ten realizm jest na odpowiednim poziomie to przestaje mieć sens
Owszem ja również szukałam i lubię bohaterów książki z którymi mogę się utożsamić. Książki, gazety, telewizja, media społecznościowe itd. Już i tak bardzo promują mniejszości. Nawet uważam że jest to aż tak trąbione z każdej strony. W efekcie problemy tych mniejszości są powszechnie znane i normalizowane. Nawet oprócz filmów o tej tematyce jest już program o telewizyjny czego nie było. Młodsze pokolenia są bardziej otwarte. Nie czytam takich książek a mimo wszystko wiem z innych źródeł jakie są problemy mniejszości. Choć muszę przyznać że to ciągle ewoluuje i czasem się już można pogubić. Niestety to też oddziałowuje na nas heteroseksualnych i chce nam się zabrać nasze prawa. Jak np. Pomysl zakazanych słów UE pani /pan bo kogoś może to urazić bo może się nie identyfikuje z pulcia.
Nie oglądam pamiętników wampirów - mam jakieś standardy - ale Nina Dobrev definitywnie jest biała. Bo jest z Bułgarii. Gdyby była z Gruzji - z rejonu Abchazji - to no... Sprawdzić czy dziadek nie był afroabchazem or afrogruzinem. Tutaj to najwyżej pra x30 dziadek mógłby być z czarnej Afryki.
Właśnie nie wiem jak można pomyśleć, że ona jest czarnoskóra. Ciężko o bardziej kaukaskie rysy twarzy, jeśli to kwestia jej karnacji, to wystarczy zobaczyć chociaż jedno jej zdjęcie w czerni i bieli
Myśle ze to może wynikać po prostu z faktu, że ten serial był emitowany dosyć dawno temu (1 sezon 2009), wiec jeśli dziewczyny to wtedy oglądały to po tych paru ładnych latach można zapomnieć lub pomylić niektóre fakty. Fakt faktem, nina dobrev jest z Bułgarii i jest zdecydowanie białą kobietą, ale nie da się jednak ukryć że ma cerę bardziej opaloną, oliwkową a włosy ciemne, kiedy w książce bohaterka jest blondynką z porcelanową skóra. Tutaj chyba chodziło i to, że pod względem wyglądu ta „oryginalna” a serialowa Elena nie są do siebie w żaden sposób podobne
@@jaa_pauloo może mieć jakieś domieszki bo go Bułgaria, taki trochę tygiel kulturowy. Ale odległe w czasie. No w Polsce też będą ludzie z mieszanym pochodzeniem i afrykańskimi genami ;) spadek po Sobieskim. Ale pewnie po setkach lat będzie to najwyżej typ włosów nr 3. Ja mam korzenie Ormiańsko-Turecko-Żydowskie i też raczej oliwkową karnacje, i też parę razy latem ktoś mi zasugerował że mam wracać do Afryki. Nie wiem może ludziom ten odcień to się z Afryką kojarzy ale nie.
Ja się nie mogę nadziwić, czemu macie tak mało subów. Poziom merytoryki i rozrywki jest u Was tak bardzo wyważony, mało kto potrafi zrobić taką dobrą robotę. Nawet jeśli poruszanie trudniej i ważne tematy, to robicie to w tak genialny sposób, że ja zawsze po zakończeniu filmiku mam takie, to już?! Ja chce jeszcze! Potem przez parę dni wracam myślami do tego co mówiłyście i się nad tym zastanawiawiam. Kończąc, dziękuję Wam bardzo.
🥺🥺🥺🥺🥺💜💜💜💜
Oglądając ten filmik przebiegłam wzrokiem po swoich półkach i doszlam do wniosku, że rzeczywiście większość moich ukochanych książek jest mi tak bliskie, ze względu na utożsamianie się z bohaterami.
Nie lubiłam chodzić na wykłady przez całe studia, ale miałabym 100% obecności na zajęciach z Anną. Super się was słucha!
No kurde :D
@@Bestselerki I think
wasza dyskusja przypomniała mi o pewnym fakcie z mojego życia, że dawno temu (w 2k17 XD) na polskim rynku pojawiła się pierwsza książka, w której główną bohaterką dziewczyna aseksualna, czyli Milion Odsłon Tash i ja jako 17/18-letnia osoba aseksualna, po wielu próbach dyskusji nie wiedząca jak wytłumaczyć znajomym czym jest ta aseksualność, kupowałam wszystkim tę książkę i mówiłam "przeczytaj, ja też tak mam" XD jakiś rok temu przeczytałam jeszcze raz tę książkę i się zorientowałam, że to nie jest aż tak dobra reprezentacja, ale jak to wychodziło nie było niczego innego gdzie bohater był taki jak ja i byłam zachwycona tym, że mogę przeczytać o kimś, kto ma tak jak ja, a jednoczesnie moi znajomi mogli też bardziej się wgłębić w temat aseksualności
Ogólnie reprezentacja osób o różnych orientacjach i tożsamościach płciowych w książkach, ale też ogólnie w popkulturze jest mega ważna. Na szczęście idzie to w coraz lepszym kierunku 🥰
@@gloriabiadun7134 totalnie się zgadzam!!! zwłaszcza w literaturze młodzieżowej i dla dzieci jest to bardzo ważne (choć oczywiście dla starszych czytelników także), żeby dzieciaki i nastolatki, gdy dorastają, mogły poczuć, że nie są same i że jest to całkowicie normalne. i bardzo sie cieszę, że na polskim rynku pojawia się dużo "porządnych" reprezentacji niecispłciowych i nieheteronormatywnych osób, które dobrze wyjaśniają te tematy 🥰
niestety reprezentacja aseksualnych osób leży i to bardzo boli, bo w pewnym momencie wręcz nie jestem w stanie wyjaśnić znajomym tego kim jestem
Dobry wieczór. Znakomite.
Melchior Wańkowicz miał takie określenie "odłatwiać temat". To jest właśnie to. Odłatwiacie i dajecie do myślenia. W zasadzie uczelnia niepotrzebna, skoro jest kanał na YT ;)
Ja od dziecka czytałam dużo, z perspektywy czasu widzę że(podświadomie) szukałam bohaterów z którymi mogłam się utożsamić, jak każdy człowieka, ale dla mnie było to tak ważne bo czułam się samotna. Teraz nie mam aż tak dużej potrzeby, ale zawsze jakoś książka w której mogę się ut ożsamych z czymś jest w niektórych moment tak jest potrzebna.
Chyba w takim razie każdy na pewnym etapie tak miał 🤔
A ja od zawsze zakochiwałam się w literaturze z którą może nie tyle się utożsamiam, co bardzo bym sobie tego życzyła. Niekoniecznie lubię czytać losy podobnych do mnie bohaterów, bo książki stanowią dla mnie odskocznię od rzeczywistości, więc analogicznie nie cieszy mnie czytanie o problemach zbliżonych do własnych. Zawsze wybieram książki przedstawiające bohaterów jakimi chciałabym być, ale nie zawsze jestem. Myślę też, że robiłam tak od kiedy pamiętam i z niechęcią przyznaję, że ciągle w dużej mierze uzależniam od tego swoje wybory książkowe. Z jednej strony uważam, że bardzo dobre jest wychodzenie poza utarte schematy i adresowanie literatury do częściej pomijanych odbiorców, ale z drugiej wiem, że sama nie sięgnę po tego typu książki lub nie będę w stanie docenić ich faktycznej wartości.
28:18 To ja się włączę do tego fragmentu! Mam większy rozmiar piersi i dlatego podobało mi się, kiedy w "Słodkich kłamstewkach" lub innych romansidłach bohaterki też tak miały i mówiły o tym jako o problemie.
Mi w książkach i innych dziełach popkultury ciągle brakuje osób z niepełnosprawnościami. Czasami mam nawet wrażenia, że nie ma ich za wiele, bo nie są atrakcyjne. Sam jestem jedną z nich i bardzo mi się spodobał fakt, że w MCU pojawiła się kobieta zmagająca z problemami pewnej grupy OzN. Oby w przyszłości ruszył ten temat bardziej
3:20 Anna po prostu myśli jak naukowiec - Anna zostań naukowcem, będę czytała 😁
Uwielbiam Was słuchać! Ekstra, że poruszacie takie tematy i je rozwijacie, mozna sobie uswiadomic niektore rzeczy.. Wincyjjjjj!!!
To zdanie Anny na końcu było przewspaniałe, że teraz kolej na to, aby inne dziewczyny miały swoją Syrenkę i Anne Boleyn tak dalej. Proste i piękne.
Odkryłam ten kanał 2 tygodnie temu i już się uzależniłam ❤️ Ten kanał to złoto! Nie mogę zrozumieć czemu tutaj nie ma więcej subów. Pozdrawiam!
Ja mam jeszcze refleksję na temat tego pierwszego aspektu o którym wspomniałyście czyli „normalizowania” obecności mniejszości w mediach. Marta wywołała do tablicy Dary Anioła więc idźmy w to: czytając Dary Anioła w roku 2013 po raz pierwszy w życiu zobaczyłam nie-hetero związek który był PO PROSTU częścią powieści.
Homofobia w 2013 w Polsce wyglądała inaczej niż teraz. Mówiło się „geje niech se będą ale mają się nie obnosić, niech siedzą w domach”. A mediach nie było ich wcale, poza jakimiś sensacyjnymi treściami w stylu ukrytej prawdy, gdy w wielkim plot-twiście jeden z bohaterów okazywał się _ (tu wstaw dowolną literkę z LGBT+). Ja wychowałam się w bardzo otwartej rodzinie, która od zawsze powtarzała mi że nie-cis-hetero osoby są równie wartościowe... a jednak przeżyłam szok czytając Dary.
Jest to pewnie jeden z powodów dla którego zawsze będę bronić Clare. Tak, z perspektywy dzisiejszej tamta reprezentacja wygląda średnio, ale ważne że gdzieś tam w Polsce jedna mała dziewczynka powiedziała kiedyś „zaraz, to tak można???” czytając o Magnusie i Alecu. To był najnormalniejszy na świecie wątek romantyczny, bez fetyszyzowania czy opierania go na homofobii i walce przeciw niej. Reprezentacja faktycznie może zmieniać patrzenie na świat i jest wartościowa nie tylko dla osób których to dotyczy (pisze to biała, hetero, cis-kobieta 😋)
Ostatecznie i tak wracamy tu do „stopni subiektywizmu” jak to określiła Marta, ale chyba właśnie o to chodzi, żeby każdy znalazł gdzieś ten kawałeczek siebie i poczuł się zrozumiany.
Na koniec zdanie prywaty: ja znalazłam ten kawałeczek siebie w „Niewidzialnym życiu Addie LaRue” ale dość niespodziewanie bo w postaci Henryego. Gdy po raz pierwszy w życiu poczułam jak ktoś zajrzał w moją duszę i wypisał wszystkie wątpliwości i zmartwienia, dosłownie miałam łzy w oczach. Widziałam bohatera dokonującego złych wyborów i mierzącego się z konsekwencjami... ale wiedziałam że ja na jego miejscu postąpiłabym tak samo. Nie mogłam przestać myśleć o tej książce tygodniami... piękna sprawa, mam nadzieję że każdego to kiedyś spotka 🥰
Bardzo fajna dyskusja! Lubię jak kierujecie światło na rzeczy, o których nie myślę a jednak fajnie po filmie pomyśleć. :D
KOŃCÓWKA GENIALNA
Wyobraziłam sobie jak mogłyby wyglądać zaliczenia z wykładów Anny 😉
Uwielbiam wasze pogadanki, które są dosyć luźnie, a jednocześnie pokazują i uwypuklają dane problemy, przez co poszerzają się horyzonty innych, a także zadaje się samemu pytania, których wcześniej zupełnie się nie miało lub na nie nie wpadło. Sorry za tak długie zdanie.
Pozdrawiam cieplutko 😊 i czekam z niecierpliwością na więcej takich materiałów
Ten booktalk był czymś, czego w tym momencie bardzo potrzebowałem
Anno, na Twoje zajęcia chodziłabym z przyjemnością ❤️ najprzyjemniejszy moment każdych zajęć to słuchanie mądrych ludzi i dyskusja z kimś znającym się na rzeczy. Laski już tak długo Was oglądam i mi się nie nudzi słuchanie Waszych argumentacji. Kocham 😍
Uświadomiłyście mi że w książkach nie szukam bohaterów z którymi mogłabym się identyfikować. Przeciwnie, wolę te w których bohaterowie są inni ode mnie. A najlepiej kiedy są moim przeciwieństwem bo nie chciałabym czytać o sobie.
A i owszem lubimy booktalki ❤️
A my lubimy Ciebie❤
Ja w bookmediach jestem od pół roku i teraz akurat czytam opowiadanie które szczególnie pokazuje takie popularne społecznie i niespecjalnie fajne zachowania a wcześniej tego nie zauważyłam więc dopiero teraz widzę jak książki uczą i otwierają horyzonty
Uwielbiam to w jaki sposób prowadzicie ten kanał - na luzie, ale jednak z merytorycznymi elementami, co bardzo wzbogaca odbiór treści. Z radością chodziłabym na wykłady Anny, mimo ze jestem team matma xD Proszę o więcej takich "esejów" #wykladyBestselerek #esejeBestselerek
Anno, rozumiem Cię. Na pohybel obiektywizmowi w humanistyce! Co do filmu: dzięki wielkie za niego, otworzyło mi to oczy.
Uwielbiam wasze booktalki, nawet jak sama nie miałam takich rozkmin, to naprawdę miło się was słucha i dajecie dużo słuchaczowi do myślenia. I ogółem uwielbiam was słuchać
Uwielbiam Was słuchać 💜
Ja uważam (wysoki poziom subiemtywizacji) że jeśli coś dotyczy konkretnie mnie to będe tą książke bardziej cenić i nie widze w tym nic złego
Jeśli widze że ktoś może się utożsamiac też pewnie będe bardziej cenic taką książkę ale jest mniejsza szansa na reread a wieksza na polecenie komuś
No więc szczęśliwego dnia rotacji Ziemi!!
Jak zwykle cudnie spędzony czas z Waszym filmem 👍
Wchodzę na yt, a tu taka miła niespodzianka😍🥰
Łooooooooooooooooo aż mnie zmiotło. zrobiłyście dobrą robotę.
Mówiłam to już ale jeszcze powtórzę - booktalk to moja ulubiona Wasza seria 🙂
Bardzo lubię słuchać Waszych rozkmin. Czekam na powrót podcastu Anny, o ile jest to kiedyś w planach. 🥺
Na "obiektywiźmie" w humanistyce opiera się matura podstawowa z polskiego 🙂 Co autor miał na myśli w tym fragmencie? Co? Tej odpowiedzi nie ma w kluczu, zerujemy
Pozdrawia tegoroczna maturzystka
Hm🤔ja kiedyś „wchodziłam” w bohatera i żyłam fabułą a obecnie raczej „stoję” obok i chyba to mi przyszło z wiekiem 🤷♀️zauważyłam że większy dystans mam do prowadzonej narracji
aaa uwielbiam Wasze booktalki!
❤️
Anno, zbingeowalam wszystkie odcinki Twojego podcastu, masz w planach nagrywanie nowych? Mam objawy odstawienia ;)
37:50 ,, Nie chciej poznać swojego idola"
Anno idź na ten doktorat 😂
Nina Dobrev jest Bułgarką ;-)
Dokładnie więc nawet ma bliżej kulturowo-rasowo Polski niż większość innych aktorów.
Odnosząc się do przykładu z LGBT i Feliksem: teoretycznie bardziej obiektywna jest ocena osoby spoza środowiska - tak samo jak z wcześniejszym stopniowaniem obiektywności. Jeżeli ktoś ocenia książkę przez pryzmat tego, czy identyfikuje się z bohaterami to mniej subiektywna jest opinia kogoś kto patrzy na to przez kunszt. Z drugiej strony osoba z danego środowiska może skrytykować książkę za brak realizmu, ale w wypadku kiedy ten realizm jest na odpowiednim poziomie to przestaje mieć sens
Ja bym z wielką chęcią chodziła na zajęcia prowadzone przez Annę!
moglabym was sluchac godzinami
Owszem ja również szukałam i lubię bohaterów książki z którymi mogę się utożsamić. Książki, gazety, telewizja, media społecznościowe itd. Już i tak bardzo promują mniejszości. Nawet uważam że jest to aż tak trąbione z każdej strony. W efekcie problemy tych mniejszości są powszechnie znane i normalizowane. Nawet oprócz filmów o tej tematyce jest już program o telewizyjny czego nie było. Młodsze pokolenia są bardziej otwarte. Nie czytam takich książek a mimo wszystko wiem z innych źródeł jakie są problemy mniejszości. Choć muszę przyznać że to ciągle ewoluuje i czasem się już można pogubić. Niestety to też oddziałowuje na nas heteroseksualnych i chce nam się zabrać nasze prawa. Jak np. Pomysl zakazanych słów UE pani /pan bo kogoś może to urazić bo może się nie identyfikuje z pulcia.
Lubie Wasze głosy, a na targi trafie tylko po to by wyjść z Wami na fajkę!
Nie oglądam pamiętników wampirów - mam jakieś standardy - ale Nina Dobrev definitywnie jest biała. Bo jest z Bułgarii.
Gdyby była z Gruzji - z rejonu Abchazji - to no... Sprawdzić czy dziadek nie był afroabchazem or afrogruzinem.
Tutaj to najwyżej pra x30 dziadek mógłby być z czarnej Afryki.
Właśnie nie wiem jak można pomyśleć, że ona jest czarnoskóra. Ciężko o bardziej kaukaskie rysy twarzy, jeśli to kwestia jej karnacji, to wystarczy zobaczyć chociaż jedno jej zdjęcie w czerni i bieli
Myśle ze to może wynikać po prostu z faktu, że ten serial był emitowany dosyć dawno temu (1 sezon 2009), wiec jeśli dziewczyny to wtedy oglądały to po tych paru ładnych latach można zapomnieć lub pomylić niektóre fakty. Fakt faktem, nina dobrev jest z Bułgarii i jest zdecydowanie białą kobietą, ale nie da się jednak ukryć że ma cerę bardziej opaloną, oliwkową a włosy ciemne, kiedy w książce bohaterka jest blondynką z porcelanową skóra. Tutaj chyba chodziło i to, że pod względem wyglądu ta „oryginalna” a serialowa Elena nie są do siebie w żaden sposób podobne
@@jaa_pauloo może mieć jakieś domieszki bo go Bułgaria, taki trochę tygiel kulturowy. Ale odległe w czasie.
No w Polsce też będą ludzie z mieszanym pochodzeniem i afrykańskimi genami ;) spadek po Sobieskim. Ale pewnie po setkach lat będzie to najwyżej typ włosów nr 3.
Ja mam korzenie Ormiańsko-Turecko-Żydowskie i też raczej oliwkową karnacje, i też parę razy latem ktoś mi zasugerował że mam wracać do Afryki. Nie wiem może ludziom ten odcień to się z Afryką kojarzy ale nie.
Nina Dobrev nie jest biała?! Wtf?
Nina Dobrev to Bułgarka, a nie ciemnoskóra
❤️❤️❤️