αυτός ο αγώνας αυτός ο τελικός ήταν η σφραγίδα ότι ήρθαμε για να μείνουμε στα σαλόνια του παγκόσμιου μπάσκετ όσο κι αν δεν άρεσε σε αρκετές άλλες χώρες, ξανά ένα μεγάλο ευχαριστώ για τον δρόμο που ανοίξατε
παρακολουθώντας ξανά μετά από πολύ καιρό τον αγώνα δίνεται η εντύπωση ότι η δική μας ομάδα είχε "αδειάσει" από ενέργεια αλλά κι από κίνητρο, καθώς φορούσε το μετάλλιο στο στήθος της κι οι Γιούγκοι είχαν άγριες διαθέσεις και διψούσαν για μια ρεβάνς χωρίς όμως ο αντίπαλος να έχει την ίδια αγωνιστική διάθεση, πολλά χρόνια μετά θυμίζει ο τελικός στη Σαϊτάμα του 2006...
Spain played without his star Pau Gasol and even that way, they were much better than Greece, mainly because of their grear defense and 3point efficiency. Garbajosa was spectacular that day
ολόκληρος και με ελληνική περιγραφή... μου κάνει εντύπωση που δεν περιέγραψε ο Συρίγος ίσως ήθελε να μείνει ως η φωνή του θριάμβου του 87 γιατί ήξερε αυτός όπως και όλοι ότι αυτό το ματς δεν γινόταν να κερδίθει.
Δεν γινόταν να κερδίσει η εθνική μας ομάδα αυτό το ματς γιατί πολύ απλά έπαιξε με την καλύτερη εθνική ευρωπαϊκή ομάδα μπάσκετ όλων των εποχών Yugoslavia 1989!
Ουσιαστικά ήμασταν οι νικητές διότι κερδίσαμε τους παγκόσμιους πρωταθλητές στον ημιτελικό και η τυχερή Γιουγκοσλαβία μας αντιμετώπισε εξουθενωμένος. Την συγκεκριμένη περίοδο η Ελλάδα είχε σε παγκόσμιο επίπεδο την κορυφαία ομάδα εκτός επαγγελματιών με ηγέτη τον κορυφαίο αθλητή του πλανήτη Νίκο Γκάλη, το ταχύτερο πεντάρι τουλάχιστον στην Ευρώπη Παναγιώτη Φασούλα και μαζί με τον Γιαννάκη τον κορυφαίο Φάνη «μπέμπη» Χριστοδούλου που «έπνιγε» τους ταλαντούχους Γιουγκοσλάβους. Ευλογημένοι όσοι Έλληνες έζησαν αυτήν την ανεπανάληπτη ομάδα εναντίον της αχανούς Σοβιετική Ένωσης και της ενωμένης Γιουγκοσλαβίας για να μην αναφέρω την Γαλλία, την Ισπανία και την Ιταλία.
Πάντως όταν κοιτάζει κανείς τα ονόματα της μιας ομάδας και της άλλης και τα βάζει στην ζυγαριά, και διπλός να θεωρηθεί ότι πιάνεται ο Γκάλης, και ενάμισης ο Γιαννάκης, και πάλι δεν αρκεί.. Μιλάμε για τρομερή συγκέντρωση ονομάτων εδώ η Γιουγκοσλαβία...
αυτός ο αγώνας αυτός ο τελικός ήταν η σφραγίδα ότι ήρθαμε για να μείνουμε στα σαλόνια του παγκόσμιου μπάσκετ όσο κι αν δεν άρεσε σε αρκετές άλλες χώρες, ξανά ένα μεγάλο ευχαριστώ για τον δρόμο που ανοίξατε
Δεν γινόταν να κερδίσουμε αυτό το ματς!
Για μας το ότι πέρασαν τελικό με νίκη εναντίον της ΕΣΣΔ ήταν υπεραρκετό.
παρακολουθώντας ξανά μετά από πολύ καιρό τον αγώνα δίνεται η εντύπωση ότι η δική μας ομάδα είχε "αδειάσει" από ενέργεια αλλά κι από κίνητρο, καθώς φορούσε το μετάλλιο στο στήθος της κι οι Γιούγκοι είχαν άγριες διαθέσεις και διψούσαν για μια ρεβάνς χωρίς όμως ο αντίπαλος να έχει την ίδια αγωνιστική διάθεση, πολλά χρόνια μετά θυμίζει ο τελικός στη Σαϊτάμα του 2006...
Εκπληκτικό που τον βρήκες ολόκληρο και με ελληνική περιγραφή.
Ωραίος τελικός. Έτσι το πάθαμε και το 2006 πέξαμε ημιτελικό με ΗΠΑ (101-95) και κουρασμένοι ηττήθηκαμε 70-45
Ήταν πολυ καλύτεροι οι Γιουγκοσλαβοι. Δεν υπήρχε σύγκριση ανάμεσα στις δύο ομάδες.
Spain played without his star Pau Gasol and even that way, they were much better than Greece, mainly because of their grear defense and 3point efficiency.
Garbajosa was spectacular that day
ολόκληρος και με ελληνική περιγραφή...
μου κάνει εντύπωση που δεν περιέγραψε ο Συρίγος
ίσως ήθελε να μείνει ως η φωνή του θριάμβου του 87 γιατί ήξερε αυτός όπως και όλοι ότι αυτό το ματς δεν γινόταν να κερδίθει.
...μια πιο ρεαλιστική ερμηνεία είναι ότι μόλις είχε "πέσει" το ΠΑΣΟΚ και το κομματικά στην ΕΡΤ δίνανε και παίρνανε...
Δεν γινόταν να κερδίσει η εθνική μας ομάδα αυτό το ματς γιατί πολύ απλά έπαιξε με την καλύτερη εθνική ευρωπαϊκή ομάδα μπάσκετ όλων των εποχών Yugoslavia 1989!
Από το πρώτο λεπτό παραδόθηκαν.
Jug je bila prejaka u to vreme...niko iz evrope nije mogao ni sanjati da je pobedi...da je ostala ujedinjena bila bi dostojan rival amerikancima
Ουσιαστικά ήμασταν οι νικητές διότι κερδίσαμε τους παγκόσμιους πρωταθλητές στον ημιτελικό και η τυχερή Γιουγκοσλαβία μας αντιμετώπισε εξουθενωμένος.
Την συγκεκριμένη περίοδο η Ελλάδα είχε σε παγκόσμιο επίπεδο την κορυφαία ομάδα εκτός επαγγελματιών με ηγέτη τον κορυφαίο αθλητή του πλανήτη Νίκο Γκάλη, το ταχύτερο πεντάρι τουλάχιστον στην Ευρώπη Παναγιώτη Φασούλα και μαζί με τον Γιαννάκη τον κορυφαίο Φάνη «μπέμπη» Χριστοδούλου που «έπνιγε» τους ταλαντούχους Γιουγκοσλάβους.
Ευλογημένοι όσοι Έλληνες έζησαν αυτήν την ανεπανάληπτη ομάδα εναντίον της αχανούς Σοβιετική Ένωσης και της ενωμένης Γιουγκοσλαβίας για να μην αναφέρω την Γαλλία, την Ισπανία και την Ιταλία.
Ποια τυχερή ρε φίλε? Μας έπαιξαν και στον πρώτο αγώνα του Ευρωμπάσκετ και μας διέλυσαν 103-66 ,δν παιζόταν η συγκεκριμένη Γιουγκοσλαβία
Δεν παρακολούθησα τον αγώνα εώς το τέλος...αλλά Ο φασούλας στην άμυνα ήταν πουθενά...
Στο τέλος ο Γκάλης είπε στον Πέτροβιτς ήμαστε κουρασμένοι κ μας νικησατε
Πέτροβιτς, Ράτζα, Ντίβατς, Πάσπαλι, Βράνκοβιτς και Ντούντα ως coach.
Κι εμείς φυσικά ομαδάρα είχαμε!
Γκαλης νούμερο ένα απ όλους
@@sportbilly8347 Τον εξαφάνισε ο Πάσπαλι, ρόλο καμικάζι τον έδωσε ο Ντουντα!
Κούκοτς, Ντανίλοβιτς και Ζντοβτς επίσης παικταραδες!
Κούκος,Ράντζα, Ντανιλοβιτς,Ντιβατς ήταν σχετικά μικροί όμως,δεν είχαν φτάσει ακόμη στα επίπεδα που ήτανε αργότερα
Και οι Ιταλοί δεν ήταν απλοί παίκτες και η εθνική δυσκόλεψε την γιουγκοσλαβια στα ημιτελικά αλλά επαιξαν έξυπνα και νίκησαν
Πάντως όταν κοιτάζει κανείς τα ονόματα της μιας ομάδας και της άλλης και τα βάζει στην ζυγαριά, και διπλός να θεωρηθεί ότι πιάνεται ο Γκάλης, και ενάμισης ο Γιαννάκης, και πάλι δεν αρκεί.. Μιλάμε για τρομερή συγκέντρωση ονομάτων εδώ η Γιουγκοσλαβία...
Πέντε γκαληδες να χα η γιουγκοσλαβοι θα κλαιγανε
Kαθαρα στημένος αγώνας να κερδίση η γιουγκοσλαβια. Όσο γειά τους Ελληνες σπικερ. Τραγικοι😅😅😅😅