Maluchy zgubiły się w lesie. Opowiadały, że wcale nie były tam bez opieki! Seria: Tajemnice świata
HTML-код
- Опубликовано: 21 окт 2024
- @szepthankipodcast
@SzepthankiTrueMysteries
Dziękuję, że tu jesteś :)
Oto mój kanał, Szept(H)anki True Mysteries, gdzie znajdziesz "Wasze prawdziwe niesamowite opowieści" oraz różnego typu inne tajemnice świata:
/ @szepthankitruemysteries
Jeśli lubisz historie true crime zapraszam także na:
/ @szepthankipodcast
Jeśli podoba Ci się to co robię, możesz wesprzeć kanały:
patronite.pl/s...
SZEPT(H)ANKI ZNAJDZIESZ TU:
/ @szepthankipodcast
/ szepthanki
open.spotify.c...
/ szepthanki-podcast
www.instagram/szepthanki_podcast
KONTAKT: e-mail: szepthanka@gmail.com
Pamiętam gdy byłam mała jeździłam na taką totalną wieś. Sama mieszkałam na wsi obok ale tam to był zupełnie inny swiat.
Latem gotowało się w kuchni zwanej parnikiem. To był taki drewniany budynek z murowaną piwnicą. Była tam też kuchnia fajerkowa na drewno. Obok stała szafka z przyprawami z których właściwie był tylko słoik cukru, słoik pieprzu i słoik soli.
Pamietam jak miałam killka lat a babcia coś gotowała i chciala żebym podała jej słoik z solą. Ja jej mówię, że nie ma. Ona mówi żebym sprawdziła jeszcze raz. No i jeszcze raz patrzę i nie ma. Babcia nawet nie spojrzala na tę półkę a była obok. Powiedziała: To te skrzaty. One czasem psocą. Trzeba je będzie przebłagać. Nawet nie patrzyła na mnie ani na półkę. Minęła chwila, ona się krzątała przy tej kuchni i garach. Podeszła do tej półki i wzięła z niej tę sól, której tam chwilę wcześniej nie było. Tam tego słoika było! Puste miejsce było! Na babci nie zrobiło to żadnego wrażenia. Starsi ludzie nie tyle wierzyli tu w skrzaty ale o nich wiedzieli. Babcia mówiła, że one czasem coś chowają albo odwrotnie coś podrzucają albo przestawiają. Nie wiem jak sie te skrzaty przebłagało ale podobno dawne gospodynie wiedziały. Tyle wtedy powiedziała babcia a ja uznałam, że tak to po prostu jest. Przypomniało mi się to dopiero dzięki tej historii. Babcia jeszcze żyje ale nie kontaktuje jak kiedyś i nie mogę jej zapytać o inne historie ze skrzatami.
Uwielbiam historie i duchach natury, które pomagają ludziom. Jak byłem dzieckiem to często z nimi rozmawiałem, często wyglądały jak małe cienie, i tak jak ta dziewczyna, sprawiały że się zaczynało czuć bardzo szczęśliwym i bezpiecznym.
Cudowna opowieść dziękuję Haniu od razu poprawil mi sie humor i jakoś inaczej mija dzień
O, jak pieknie❤
I dodam króciutki cytat z wiersza Lechonia:
"Biedni ci, co nie mogą uwierzyć w rusałki, ani a duchy, we wróżby...."
My w tym materialistycznym sposobie postrzegania świata, zignorowaliśmy sferę duchową i tak trudno nam popatrzec na inne wydarzenia czy zjawiska jako integralną, tylko zapomnianą część naszego życia.Ludzie tak bardzo boją sie być posądzeni o bycie szurem, ach i tym nienaukowym czlowiekiem, że nawet jak mają osobiste doświadczenia, które uratowaly im życie to zaprzeczają i nic nie zyskują poza wewnętrznym zamieszaniem i osamotnieniem. Caly zignorowany przez nas swiat czeka na przygarnięcie i uszanowanie. Może paradoksalnie pomoże w tym nauka, ale kwantowa... Przypomniał mi się jakiś przepis drogowy z Irlandii, ktory radzi, aby ludzie w lesie zachowywali się cicho bo denerwuje to skrzaty❤ Jak dla mnie👍
Piękne ❤️
Opowieści piękne, chce się w nie uwierzyć a propos opowiadań dzieci...Ja z dzieciństwa pamiętam, że w nocy się budziłam a rybki, które tata hodował zamieniały się w małych ludzi i opowiadały mi różne historię. Tata opowiadał, że rozpoznawałam pleć rybek, były panie rybki i panowie rybki - podobno miałam rację . Może dzieci zauważają więcej a później tracą tę zdolność.🤔❤
Nie wiem czy w to wierzyc i co o tym w ogole myslec, ale moja babka byla bardzo przywiazans do pewnych jakichs swoich wierzen czy czym to bylo? Nie wiem. Dzis nic juz nie zostalo z tradycji rodzinnych a moja rodzina choc o szlacheckim pochodzeniu zyla z uprawy ziemi. Moja babka od strony ojca i jej siostry nosza jeszcze tytul szlachecki, ale pamietam to doskonale, wlasnie moja babka i jej siostra blizniaczka za mlodu uprawialy ziemie i z tego zyly. Obydwie obdarzone znakomitym talentem ( moja babka, Maria Potoczna, z Wrzesniewskich) to uznana i nagradzana poetka i propagatorka kultury. Wlasnie ona, nie wiem dlaczego mowila zawsze, ze po zbiorach na kazdym polu trzeba zostawic cos dla "stworzen", ktorymi wg niej mialy byc wlasnie krasnale i inne stworzenia jak szczygly i polne myszki.
Po kolacji w domu nie sprzatalo sie stolu i wszystkie okruszki musialy na noc zostac wlasnie na stole. Nie mozna bylo ich smiesc na podloge, bo byloby to obraza dla stworzen ( czyli krasnali ) ktore noca mialy jesc to, co zostalo na stole i to, co bylo czyste. Tylko ze stolu. Krasnale, ktore zyly gdzies pod podloga albo chronily sie w sianie w oborach wg. niej przynosily szczescie i musialy byc darzone szacunkiem. Trzeba bylo o nie dbac. Inaczej opuszczaly domostwo i wraz z nimi odchodzila wszelka pomyslnosc.
Jako maly chlopiec wierzylem w to bardzo! Dzis mieszkam w miescie baaardzo daleko od domu w ktorym wyroslem i choc nie ma tu krasnali to zawsze wsrod roslin pod oknami zostawiam stworzeniom wode do picia ktora codziennie zmieniam i okruszki... Zwykle widze motyle, pszczoly, golebie, zblakane mlode szczury, kosy, bezdomne koty, jeze, czasami tutejsze zaskronce (takie pstrokate, czarne w zolte cetki i wielkie, nie to, co nasze zaskronce...) Co z tego ze to szczury czy weze, to tez zywe stworzenia ktore pragna albo sa glodne a tutaj od maja do pazdziernika jest strasznie goraco i ta woda i te okruszki ratuja wiele zyc... Moje kocury tylko obserwuja z okien i czasem mysle, ze wiedza cos czego ja nie wiem ale sa pewne, ze ja o tym wiem. Bo kiedy tylko dzieje sie cos o czym wg nich musze wiedziec, to tak wrzeszcza, ze do poki tego nie sprawdze to nie ma spokoju.
Jestem prawie przekonany, ze moje koty wiedza o krasnalalach i ze nocami szarzuja po domu albo razem laza gdzies po tych ich zakamarkach w ogrodach i w parku pod domem a to wielki park! I sa tu nawet lesne orchidee. Podobno to ulubione kwiaty krasnali! Nie wiem tego, choc jestem botanikiem, ale kto wie, kto wie...
😊🌹
Witam serdecznie Pani Haneczko :>
Zabieram się za dalsze słuchanie, tak myślę gdzieś do piętnastej będę tutaj w gościnie u Pani, a później wieczorem przejdę się na spacer, na kanał Pani Kasi :>
Trzeba dotrzymywać danego słowa :>( Mówię / piszę, o sobie :>)
Dziękuję ślicznie, kłaniam się i pozdrawiam skromnie :>
Staram się być racjonalna, ale powiem szczerze, że przynajmniej w części tych opowieści jest coś, czego nie da się do końca wyjaśnić, a gdy się próbuj, to te racjonalne wyjaśnienia wydają się mocno naciągane, bo musiałaby zaistnieć ( i to razem)spora masa czynników rzadko się przytrafiających, by te sceptyczne teorie się potierdziły. Nie w każdej historii, ale sądzę, że część tego typu historii to dowód na to, że wiara przodków w pewne rzeczy nie we wszystkich kwestiach była po prostu "zabobonna". Są rzeczy na te świecie, które my ludzie nowocześni po prostu wypieramy, a to jak je wyjaśnić, to już inna kwestia... Mam 3 niezależne historie od osób, które się nie znają i nie mogły ze sobą skonsultować tego , co napiszę, czy też się wzajemnie inspirować. Od każdej z nich w opowieściach pojawia się wspólny motyw związany właśnie z lasem, przyroda pośród pól i łąk, czy też rzeczami, któe się działy po zmroku w domu. Pierwszy kolega opowiadał, że jak był małym chłopcem , czasem chadzał z dziadkiem do lasu, czy na takie łąki i ten kolega właśnie (do pewnego wieku) widywał świetliste istoty, które różnie opisywał. I widywał je tylko on, nigdy dziadek, którego pytał się, czy też je widzi, bądź próbował je wskazywać. To było coś bardzo realnego. Z czasem zdolność postrzegania tych istot zanikła z wiekiem. Podobnie było w przypadku dwóch kolejnych osób. Koleżanka z innego miasta, często w lasach za dzieciaka (za dnia i wieczorem- tak jak kolega pierwszy) widywała małe świetliste postaci, które przybierały różne kształty. Podobnie jak jej poprzednik, którego opisałam, nie czuła ona, by te "cosie" były złe. Ostatnia znana mi osoba,pochodząca z jeszcze innej miejscowości opisywała, że widziała, że widziała takie świetliste istoty, ale czasem pojawiały się w pokoju, gdzie ta osoba spała (a mieszkała na wsi), ale po zmroku. Zgadzają się opisy tych istot u wszystkich tych 3 informatorów, postrzeganie ich w miejscach z reguły związanych z naturą i tylko dostrzeganie ich do momentu osiągnięcia przez informatorów pewnego wieku. Może faktycznie ten świat wcale nie jest do końca taki, jaki wydaje się być? A wątków osób, które poszly do lasu (jako już dorosłe, którym zdarzyło się coś, związanego z np. brakiem poczucia czasu, lub gubieniem się w miejscach dobrze znanych, słyszących lub widzących coś dziwnego znam całkiem sporo, ale to inna i długa opowieść.
Myślę, że w tych opowieściach jest ziarenko prawdy ,bo przecież krasnoludki istnieją, ktoś w końcu musi znajdywać mi ciągle gubione klucze ,czy przykrywać mnie w nocy ... Pozdrawiam Haniu
Mogłabym słuchać i słuchać 🤩
Haniu jaka piekna historia!!!
Mogla bym sluchac godzinami takich opowiadan!!!
Dziekuje i serdecznie pozdrawiam!!❤
Piękne te opowieści. Czasami natura i przyroda ocala życie. Dziękuję.
Uważam, że w legendach jest ziarno prawdy.Osobiście ja wierzę w tego typu przekazy i z wielką przyjemnością wysłuchałam dzisiejszy, nie wspomina-
jąć osobę która umiliła dzisiejszy dzień.
Bardzo ciekawe spotkanie z tzw. "żywym folklorem" Hania zaserwowała nam w tym odcinku! Wielkie dzięki! Czy to wszystko prawda? Nie wiem. Czy miałam frajdę z wysłuchania dzisiejszych opowieści? Jak najbardziej! 🧚♀️🧙♂️🙂👍
Skrzaty domowe to małe spryciarze , ile razy jak coś co dokładnie wiem gdzie kładłam mi znikało , Przeszukałam wszystko 50 razy nic !w takim przypadku pozostaje tylko wyznaczyć granicę , np do jutra macie oddać dany przedmiot a w zamian kładę tutaj otwarta paczkę np skittelsow ,zdaje sobie sprawę jak niedorzecznie to brzmi... ale zawsze po takim czymś do 24h zguba magicznie się pojawiała.Zresztą to nic w porównaniu do portalu w szafie i ludziach cienia którzy nocami przyglądają się śpiącym domownika (o tych pierwsza zaczęła mówić moja malutka , że dziadek zmarły odwiedza ją w nocy , na to babcia przyznała się że bardzo często dużo postaci wychodzi z naszego pokoju i obserwuja, najstraszniejszy jest żółtooki jegomość w cylindrze)
Cudownie się słuchało tych historii ❤❤
Dziękuję Haneczko. Dziękuję Andżeliko. Znów uroniłam łzy.
Witaj Haniu❤️❤️❤️
Obecna i tu😁🥰
Witam serdecznie! Pięknie opowieści, które mogą być powiązane z prawdziwymi wydarzeniami, a przecież tak piękne, fascynujące, cóż na to powiedzieć fantastyczne. W dawnych czasach ludzie tak tłumaczyli sobie!!! Dziękuję wszystkim autorom, a Tobie Haneczko za ten przekaz. Pozdrawiam cieplutko 😍😍😍😍😍😍💝💝💝💝💝
Mam nadzieję, że jest w tym ziarno prawdy, to znaczyłoby, że las za moim domem może być miejscem bardziej magicznym niż sądziłam
Witaj Haniu. Ja często opiekuję się moimi przeukochanymi Wnusiami. Ileż mnie naopowiadały straszliwych koszmarów.. Sugerowałem wezwanie policji lub innych służb - był zdecydowany odpór. ICH koszmarne opowieści, nie pokrywały się z realiami. Haniu, ja jestem odporny na takie opowieści. Chodzi o to, żeby dziadek coś konkretnego dokupił. Haniu, dziękuję i pozdrawiam1
Witam serdecznie Pani Haniu, ❤ i już słucham z zaciekawieniem
Cudne....
Dziękuję za opowieści. Pozdrawiam cieplutko. Spokojnej Niedzieli. ☺☺👍👍💜💜🐭🐭
Jak ja uwielbiam Hanie i jej podcasty ❤pozdrawiam Hanie i słuchaczy
Mnie kiedyś jakiś chłopak powiedział, że wyglądam jak rusałka i że nie wiedział, że one schodzą tu na ziemię. Od razu mi się przypomniało to zdanie, jak tego słuchałam. 😂
Czestym zjawiskiem byly świetliki , prowadziły w ciemną noc zagubioną osobę pod sam próg domu.. Ale kiedyś byly bardzo ciemne noce.Nie bylo prądu w domach sni oświetlonych ulic..
Skrzaty, gnomy, nimfy, krasnoludki, czyli tzw. "żywy folklor" były opisywane na całym świecie. Często lubią pokazywać się w pobliżu wody. Znam relację, też sprzed kilkudziesięciu lat. Dorosły facet, rzeźnik, realista, spotkał skrzata nad strumykiem w górach. Mały stworek nabierał wody do wiaderka. Facet dostał niemal traumy. Nie żyje od lat, ale zanim umarł opowiedział to mojemu tacie. W czasie opowieści trzęsły mu się ręce.
Dziękuję i pozdrawiam serdecznie ❤.
Fantastyczna historia 😊
👍👍👍
Bardzo bym chciała, żeby te historie były prawdziwe. Myśle, ze jeśli chodzi o tę druga to szansa jest spora.
Bardzo tez bym chciała spotkać taka postać.
❤❤❤
ja też tylko by był księciem z bajki. A jeśli ufo to nie wykorzystali jej ?
Dziękujemy.
Dziękuję, Kochana ❤️
❤❤❤❤❤❤❤❤
👍
Oczywiście , ze te istotki istnieją , tylko nie każdemu dane jest ich zobaczyc , chociaż niektórzy je widza
👍 Вподобайка каналу та автору !!!
Dzieki za te drzeszczyki!
🤔
...jak zawsze ciekawa i w napięciu nam dana historia!-Dziękuję 🙂
Serdecznie pozdrawiam/życzę milej niedzieli Haniu tobie i wszystkim 🙋♀
Mój dziadek pochodził z Litwy,a konkretnie z okolic Wilna i mówił, że na te krasnoludki u niego mówiono "Parstuki".
Udanego dnia Haniu:)
Dzień dobry Haniu pozdrawiam 😊
Aż uwierzylam w te skrzaty. .. kto wie co w trawie piszczy😉
Witaj Haneczko 😘💖
Bardzo fajne historie.
Myślę że talent odziedziczył pan po swojej babci 👍👍
Polecam historię Haley Zega, niesamowicie byłoby usłyszeć ją w Twoim wykonaniu ❤
Może czasem otwiera się jakiś portal do innego świata, który pozwala przetrwać.
Przestałam wierzyć w ewolucję, więc zupełnie serio mogę wierzyć w istnienie skrzatów. To dowód na opiekę Pana Boga w ekstremalnych przypadkach
Haneczko właśnie odkryłam, że Ktoś Cię naśladuje tworząc drugi podcast gdzie to słuchacze przesyłają swoje historie 🙉🙊
Mam nadzieję, że mimo wszystko te nasze prawdziwe historie z dreszczykiem nie ucierpią... Buziaki
@@SzepthankiTrueMysteries nie ucierpią na pewno 😍
Ani chybi, a mala dziewczynke porwalo UFO. Chyba, ze zaopiekowaly sie nia skrzaty.
To tak jakby to samo
No nie wiem. Moi bizcy mówili, że Biez zwodzi z dogi, zwodził. Już nie ma Kogo zapytac,ale zwodził. . To byl opis raptem 20 metrów iść w tą, albo w tamtą.
Jestem za wierzę bo mi sie przydazylo ale nie moge mówić o tym aby nie być sondzona i uznana za wariatkę
Chcę opowiedzieć moja historia mieszkam w Irlandii 6 lat temu w moim pokoju wieczorem spadł obraz taki dekoracy byłam w szoku ale może coś tam następnego dnia doszły mnie wiadomość że mój szwagier spadł z rusztowania po tej wiadomości byłam z szoku ale najgorsze przyszło puzniej powiedziałam o tym Tacie a on tak się tym przejmował że dostał wylewu i umarł po swoim domem moi rodzice byli dobrzy dla nas alesie ranili bardzo moja mama mówiła że tata zdechnie MB a ulicy i tak się stalo
Słuchałam już tutaj bardzo podobnej historii o zaginionej dziewczynce. Moim zdaniem nie ma tutaj watku paranormalnego. Zmęczone, głodne, prawdopodobnie odwodnione dziecko, ktore dodaje sobie w jakiś sposób otuchy i albo wymyśla sobie jakieś istoty albo interpretuje jakieś inne zjawisko jako zbliżające się istoty. Możliwe że ma halucynacje, możliwe że lęk i wyobraźnia przejmują stery.
🙋👍👏❤️
💙🖤💚💜
Haniu, unikaj nagrywania filmów bezpośrednio po weekendzie, bo masz wtedy lekko obniżony ton głosu ;)
Niestety weekend nie ma tu nic do rzeczy, a szkoda 😉 Pozdrawiam serdecznie
Dziewczynka
Mogła przejść
Do świata równoległego .
Jeżeli człowiek wierzy
To jest .