Δ.Ι.Α (Loopatic,Fee) - Λεωφόρος "Του Ποτέ" ft.Τσέκος,Αθηνογένης,Διττό Μοτίβο (Official Audio)

Поделиться
HTML-код
  • Опубликовано: 2 окт 2024
  • Δ.Ι.Α (Loopatic,Fee)
    Λεωφόρος "Του Ποτέ" 2019
    Στίχοι / Ερμηνεία - Loopatic,Fee,Τσέκος,Αθηνογένης,Δίττο Μοτίβο
    Παραγωγή - Loopatic
    Μίξη / Mastering - Loopatic @ Irish Rocks Studio
    Στίχοι:
    Loopatic:
    Λεωφόρος του ποτέ κι οδός ερήμου γωνία..
    τα βρύα πήραν αγκαλιά την πολυκατοικία..
    μπουκώσαν τα πνευμόνια μου υγρασία..
    Ομίχλη..γυμνά τα δέντρα,μάρμαρα σπασμένα στην πλατεία..δυσωδία..
    κοιτώ τα παγωμένα πρόσωπα να παρακολουθούν μέσα απ'τα καφενεία..
    την ανια να σπάσω προσπαθώντας έκανα φίλους μες στα νεκροταφεία..
    κοινωνία ώρα μηδέν..
    σκελετωμένοι πιστοί με χέρια σταυρωμένα εξυμνούν τα θεία..
    ένα τσιγάρο δρόμος Πατήσια-Αχερουσία..
    μια γραμμή μονάχα που χωρίζει μοναξιά κι ελευθερία..
    όσο περπατάω ευθεία..κάνει κύκλους το μυαλό μου..
    βαριέμαι να εξηγώ..σκηνοθετώ τον θάνατό μου..
    κι έχω επ' ώμου..το λαμπερο χαμογελό μου..
    πίσω απ'αυτό το νευρικό του τρόμου..
    πριν γίνω πυροτέχνημα στην άλλαγη του χρόνου
    2019..θανάτωσης των κόσμων και οι μισθωτοί στα κουπιά..
    κουτιά για συντροφιά..κορμιά γονατιστά..κι ο Σατανάς στα κρουστά..
    μα σου'χω μυστικά.αλήθειες που σπαν οστά..
    και θα στα σκάσω την ερχόμενη χρονιά..
    Fee:
    Παγιδευμένος στον ιστό
    πριν δω το πρώτο φως.
    Εκτός πορείας. Εκτός γραμμων.
    Εκτός χρόνου και πραγματικότητας.
    Νους προσηλωμένος στην αβεβαιότητα
    δεν άλλαζε συχνότητα,
    κολλούσε μόνιμα.
    Εμονικός και απόλυτος γελούσα
    μέχρι να φάω τα πρώτα δυο χαστούκια.
    Τώρα κάθομαι σούζα. Τώρα κάθεσαι σούζα.
    Πόδια στον ώμο. Αλάργα το δρόμο τραβάς που τραβούσα. Στα 'λεγα.
    Είπα στα 'λεγα, ας άκουγες να 'σουν σωστός.
    Περιορισμένος στις ορέξεις δε βρίσκεις πλεκτό.
    Μπάλα στην κερκίδα.
    Αν δεις οτι είδα σπας την πυξίδα.
    Πας όπου πάει κι όπου βγει, κατ' ευχήν, παρ' ελπίδα.
    Ανεπιστρεπτί στα ίδια..
    Αβλεπεί μαντραπήδα,
    τσαφ κι έγινα καπνός στη νύχτα.
    Ανάβουν φακούς να βρουν κάτι.
    Μιλάν με μίσος γι αγάπη.
    Με συναισθήματα κάλπικα
    βρίσκουν κάρβουνα στην κάλτσα στο τζάκι.
    Ίδια φάτσα. Ίδια ράτσα. Ίδια ανάγκη.
    Άλλη πάστα. Άλλη κάστα. Στα ίδια λάθη.
    Μάθημα καθε βήμα στη μάχη.
    Όλοι μονομάχοι κι όλοι για όλους.
    Ραπ να κόψουμε κώλους.
    Δέλτα Γιώτα Άλφα επ ώμου το 'βγαλα απ' τα έγκατα για τους νώθους.
    Το 'ζησα κι έσφαλα για ανθρώπους.
    Ξεκινάει ο απόπλους.
    Όσοι πιστοι στις θέσεις σας,
    οι υπόλοιποι στους ρόλους.
    Ψάχνω ενόχους.
    Τσέκος:
    Άχρονη πραγματικότητα αρχή δίχως τέλος
    σάπιο μέλος νεκρός γεννημένος καταραμένος
    ανθρώπινες υπάρξεις στο έλος τα κατώτερα στρώματα ανεβαίνουν με αυτόματα ηλιοβασιλέματα κόκκινα χαζεύεις από τα λασπόνερα ερπετά
    με χαμόγελα τα παίζουμε όλα για όλα αυτό
    είναι στη φύση μας θεοί σκότωσαν την πίστη μας
    ζούμε τις τελευταίες μέρες δεν υπάρχει έγκλημα
    μα πέφτουν βροχή οι σφαίρες και η TV τα απλοποιεί
    η κυβέρνηση φτιάχνει εγκληματίες σαν μάνα που τα παιδιά της κακοποιεί
    ενώ γείτονες κοιτάν από το τζαμί σιωπηλοί
    κι ήσυχα όλοι κοιμούνται ανενόχλητοι παραμυθιασμένοι
    μισούν τον εαυτό τους μα αγαπούν την πατρίδα τους σαν ταγμένοι
    αναδύομαι από τα στενά γεννιέμαι σαν στίχος
    πολεμιστές από τα παλιά και γνώριμος ο ήχος σαν ουρλιαχτό από το κενό σαν ξίφος στο στήθος
    Αθηνογένης:
    Καινούρια αρχή
    Γνώριμο τέλος
    Βαλε μήλο
    Βάζω βέλος
    Πάμε τώρα σ' άλλο σκελος
    Ν' ανασανω πριν κοπει
    Ο αέρας και βγω σαλεμενος
    Μπλαβιασμενο απλα με βρήκανε ασυγχωρητος
    Κι οχι συγχωρεμένος
    Το κρεββάτι διαστημόπλοιο
    Γι αλλα αστρικά ταξιδια
    Σα ποντικια τριγυρναμε
    Μεσα στ αστικα σκουπίδια
    Μας στολισανε με επιθετα
    Και τρωμε πριονιδια
    Ροκανιζοντας καθε μερα
    Τα ιδια και τα ιδια
    Ε και;;
    Ποσο θα αντεξω
    Αν απο σημερα μετρήσω
    Τα ποσά που χω χαλασει
    Για να ζησω
    Θα αδικησω καποιον σιγουρα
    Για να μπορω κι αλλο
    Να συνεχισω
    Οσα δε γινεται να κοψω
    Θα τα αυξησω (κανε πισω)
    Τεντωνει το σκοινί
    Μα δε μπορω να βρω ποτε μου ισορροπία
    Η ταλαντωση μου χε γινει μανια
    Το εξηγησα στην αυρα μου
    Μα ειχε σβηστεί μεσα στην αδικία
    Απλα δε χωραγα σ αυτη την κοινωνία
    Μαλακια
    Δίττο Μοτίβο:
    Είδα στο νού μου ποταμό , να παραμένω έξω απ την όχθη
    Σκέψεις βλέποντας να τρέχουν και ο,τι η ορμή του σπρώχνει
    Το συναίσθημα ο,τι διώχνει , τους ανθρώπους πλέον ενώνει
    Φαντασματα στην οπερα ,με αίμα στο σεντόνι
    Μπαρούτι στο κανόνι το κανονίσαμε μόνοι
    Σφυρήλατα δαμάσαμε το νού οτι θυμώνει
    Μπουκάραμε με κλωτσία απ την μπουκαπόρτα στο σαλόνι
    Και χρίσαμε το χάρο καπετάνιο στο τιμόνι
    Ισως να μαστε στη κόλαση ή περναμε συμπληγάδες
    Μπροστά απο γκρεμούς ρίχνοντας δάκρυα καταράκτες
    Τα μαντατα μετατρεψαμε νυχτα σε μαντινάδες
    Να μας νιώθει ο Σατανάς όταν τον πιάνουνε νταλκάδες
    Για πληγές που ο καθένας απαλύνει με καντάδες
    Άλλοι με φάρμακα και άλλοι με φαρμάκια στις κανάτες
    Αλλοι νηφάλιοι σε αλάνες και αλλοι σαν περικοκλάδες
    Κάποιοι κάτω από το χώμα και άλλοι πίσω από μάντρες

Комментарии • 15