Mudansha Kai: Koei Kan Karate Do

Koei-Kan :
Ευτυχία ( ko )
Ευημερία ( ei )
Χώρος ( kan )
Yποδηλώνει την υποκείμενη φιλοσοφία της: «Ευημερία με ευτυχία προς το μέλλον» ή «Η Ευτυχία και η Ευημερία στον χώρο». Ο τελικός σκοπός του Koei-Kan , μέσω μαχητικής εκπαίδευσης και πειθαρχίας, είναι να καλλιεργήσει χαρακτήρα. Το Koei-Kan είναι αφιερωμένο στην ανάπτυξη του πνεύματος και ενθαρρύνει το άτομο να βρει την επιτυχία και την εκπλήρωση.
Το Koei-Kan Karate-Do είναι ένα παραδοσιακό σύστημα Ιαπωνικής πολεμικής τέχνης και ιδρύθηκε από τον kancho Eizo Onishi το 1952. Ίδρυσε το πρώτο του επίσημο dojo στις 2 Απριλίου 1954 στο Kanagawa-Ken της Ιαπωνίας. Ο δάσκαλος Onishi ήταν ο ανώτερος φοιτητής δύο πολύ διάσημων και εξεχόντων δασκάλων καράτε Οκινάουα:
O Kanken Toyama (1888-1966), ήταν ο βασικότερος δάσκαλος του Onishi Eizo. Εκπαιδεύτηκε στο Καράτε από τον Yasutsune Itosu, αρχηγό της σχολής Shuri-Te, τον Kanryo Higaonna, αρχηγό της σχολής Naha-Te καθώς και από τον master Itarasaki. Η εκπαίδευσή του συμπληρώθηκε με την εκπαίδευση όπλων από τους Chodo, Oshiro (1887-1968), Chosin Chibana (1887-1969) και Tani. Το 1925 ο Toyama πήγε στη Taiwan όπου εκπαιδεύτηκε στο κινέζικο kempo με τους master’s Chin και Pin. Το 1931 άνοιξε dojo στο Τόκιο με την επωνυμία «Shudokan». O Kanken Toyama, πρότεινε το όνομα ” Koei-Kan “ στον Onishi.
Στις 20 Μαρτίου 1930 άνοιξε το πρώτο dojo του στο Τόκιο, που το ονόμασε “Shu Do Kan”, που σημαίνει “η αίθουσα για τη μελέτη του τρόπου Καράτε”.
Το 1946 ίδρυσε την Ομοσπονδία “All Japan Karate-Do Association”, σε μια προσπάθειά του να ενώσει το Οκινουανέζικο με το Ιαπωνικό Καράτε.
Ο δεύτερος δάσκαλος του ήταν ο Juhatsu Kyoda (1888-1967). γεννήθηκε στη Naha της Okinawa και ήταν ο 2ος σπουδαιότερος δάσκαλος του Onishi. Δάσκαλος στο επάγγελμα ο Kyoda, υπήρξε μαθητής του K. Higaonna στον οποίο άρχισε την εκπαίδευση σε ηλικία 15 ετών. Μαθήτευσε μαζί με τον Chojun Miyagi, τον ιδρυτή του Goju Ryu Karate-Do, ο οποίος άρχισε την εκπαίδευση ένα μήνα αργότερα από τον Kyoda. Το 1932 άρχισε να μελετάει κινέζικο kempo από κάποιον Κινέζο δάσκαλο που ζούσε στην Okinawa. Το στυλ του Kyoda ονομάζεται, «toon ryu», το οποίο αναφέρεται στους δύο πρώτους χαρακτήρες του ονόματος του Higaonna.
Ο Eizo Onishi, κατάγεται από μια πολύ παλιά οικογένεια Samurai. Σπούδασε κινεζικές τέχνες με διάφορους δασκάλους, ιδιαίτερα με τον δάσκαλο Koichi Kyo έναν καθηγητή πανεπιστημίου από την Ταϊβάν.
Η διδασκαλία του Koei-kan προσκολλάται στην ηθική του budo: ταπεινότητα, αλήθεια, αυτοπειθαρχία, αυτονομία, ειρήνη, σεβασμό, ανιδιοτέλεια, τιμή και θάρρος.
Ολόκληρη η μελέτη σπουδών του Koei-Kan Karate-Do περιλαμβάνει τα εξής:
Τaiso : Πριν αρχίσει η πρακτική εξάσκηση του Karate γίνεται προκαταρκτικά καλλισθενική γυμναστική (jumbi undo) για να χαλαρώσουν και να δυναμώσουν οι μυς, οι αρθρώσεις, οι τένοντες και οι κλειδώσεις. Αυτές οι ασκήσεων αυξάνουν τη πρόσληψη οξυγόνου και διεγείρουν την κυκλοφορία του αίματος. Η καρδιά και οι πνεύμονες δυναμώνουν και δεν κουράζονται τόσο εύκολα κατά την διάρκεια εντατικής άσκησης.
Κihon waza : “Βασικές τεχνικές”, οι τεχνικές ταξινομούνται ως kihon και kaishu (προχωρημένες κινήσεις).
Tachi kata και Kamae (στάσεις και θέσεις επιφυλακής).
Kaichu Waza (προχωρημένες τεχνικές).
Tenshin waza : (τεχνικές μεταφοράς σώματος). Πρώτα ασκούνται οι μαθητές μόνοι τους προς όλες τις κατευθύνσεις, στη συνέχεια συνδυάζουν με μπλοκάρισμα, χτύπημα, κλωτσιές και γροθιές.
Kokyu Waza (τεχνικές αναπνοής)
Κata : Η εκμάθηση στα Kata (σειρά από προκαθορισμένες φόρμες που περιλαμβάνει τεχνικές άμυνας και επίθεσης σε νοητούς αντιπάλους) τονίζεται και “δουλεύεται” για να αναπτύξει ο ασκούμενος την ταχύτητα, το χρόνο δράσης- αντίδρασης, το συντονισμό, την ισορροπία, την εστίαση, την ακριβή αναπνοή, την επαφή με τα μάτια και τα γρήγορα αντανακλαστικά.
Kumite : Το Kumite είναι ένα από τα τρία κύρια τμήματα της προπόνησης καράτε, μαζί με το kata και το kihon. Το Kumite είναι το μέρος του καράτε στο οποίο ένα άτομο προπονείται ενάντια σε αντιπαλο. Οι αγωνιζόμενοι μπορούν να χρησιμοποιήσουν γροθιές, κλωτσιές ή ρίψεις.
Bogu : Μια μοναδική πτυχή του koei-kan είναι η χρήση bogu (πανοπλία ή προστατευτικό στολή), κατά τη διάρκεια πλήρους επαφής. Το bogu εφευρέθηκε από τον Eizo Onishi το 1955 και δοκιμάστηκε για πρώτη φορά στο πρωτάθλημα All Japan Karate-Do Shikoku Regional, το 1957. Ο εξοπλισμός κατά κάποιο τρόπο θυμίζει την πανοπλία που φορούσαν οι Ιάπωνες ξιφομάχοι, καθώς και την πανοπλία που χρησιμοποιούσαν οι ασκούμενοι του kendo.
Goshin-jitsu (τεχνικές αυτοάμυνας). Επικεντρώνεται στις πραγματικές καταστάσεις και πώς να κυριαρχήσει . Ως εκ τούτου, εφαρμόζει επίσης γόνατο, αγκώνες, κλειδώματα, μοχλούς, και χτυπήματα με την κόψη και τα δάχτυλα του χεριού.
Nage no kata: Είναι μορφή εξάσκησης σαρωμάτων και ρίψεων. Υπαρχουν πέντε σετ από πέντε τεχνικές το καθένα, σύνολο 25 τεχνικές.
Shime Waza (τεχνικές πνιγμού).
Hazumi Waza (τεχνικές αποφυγής αρπαγής).
Gyaku-Te.Τεχνικές με ανάποδες ή μη αναμενόμενες στρεβλώσεις, όπως ganseki otoshi , juji gatame , ude gaeshi...
Kobudo : 古武道.