ඉකිගසා සිත කෑ ගසාවී වේදනාවේ ගැලි ගැලී මගතොටේ ඇස රැවටුණා යලි නුඹේ රුව දෙනෙතේ මැවී
HTML-код
- Опубликовано: 19 окт 2024
- උන්මාද සඳ කණදරා වැව
සිඹින නිසසල රාත්‍රියේ
සංසාරගත ස්නේහයේ ඇඳි
රුව සොයයි සිත ප්‍රේමියේ
ලංවෙලා ඈ උන්නාට මම
තනිවෙලා ඒ හීනයේ
තවම පදරුත් සොයා වෙහෙසෙමි
නුඹ කියාදුන් ප්‍රේමයේ
ඉකිගසා සිත කෑ ගසාවී
වේදනාවේ ගැලි ගැලී
මගතොටේ ඇස රැවටුණා යලි
නුඹේ රුව දෙනෙතේ මැවී
ඇගෙ සුරත ගෙන ආ මගේ හැරදා
අතීතේ සෙවනැලී
නුඹෙ ලොවින් සමුගත් දිනේ සිට
ඉපදුනා මම මැරි මැරී
දහස් වැව් බැඳි පුරවරට ඇස
කඳුලු දියවර ලැබ දිදී
මා නමින් නුඹ නිසසලව හිඳ
මිහිමඩල සේ දුක විඳී
සෑ රදුන් වැඳ අප ඇවිද ගිය
සලපතල බිම පා ගැටී
තැලුණු මල යලි පුබුදුවන්නට
කොතෙක් පින් කෙරුවත් මදී
සමාවුව මැන ප්‍රේමියේ ...
මෙතෙක් මා කළ පින් මදී....
ගායනය: විශාරද අමරසිරි පීරිස් .
