Dergilerimize Sahip Çıkalım
HTML-код
- Опубликовано: 15 окт 2024
- Pandemiyle birlikte zaten zor durumda olan dergicilik sektörü iyice zora girdi. Bizim de çorbasında emeğimizin olduğu dergiler de dahil olmak üzere, hayatta kalmakta zorlanan bu hayatımızın en önemli parçalarına destek vermemiz gerekiyor.
#oyundergisi #oyungezer #level
Disket Kutusu'nu Desteklemek İçin Siz De KATIL 'ın: ► / @disketkutusu
Disket Kutusu'na Abone Olun:
► www.youtube.co...
Abi ne desem bilemiyorum ya. CD Oyun ve Level'la başladım dergi olaylarına, sonra hepiniz Oyungezer'i kurdunuz birleşip. O 2007'deki blog yazıları, dergi ismi seçmeceler, forumdaki muhabbetler, derginin Orange Box'ın da yetişmesi için bir ay geç çıkması falan hala aklımda. İlk sayıyı nereye gitsem hala yanımda taşırım. Oyun zevkimi falan geçtim müzik zevkimde (o ilk sayıdaki Parabol-Parabola esprisinden Tool'u öğrenmiş olmam =D), kişiliğimde bile etkiniz acayip büyük. Göktuğ abinin GİM'lerinin büyük etkisi var RUclips maceramda, ardından dergiye dahil olmak istemem de hepinizin çok etkisi var.
Ayrıca sana kırgınım Sinan abi ya, ben geldikten çok kısa bir süre sonra dergiyi bıraktın kişisel algılayacağım ben onu hep =P
:D Öyle deme yaa
yeeeey,tool ve agun zagun
Oda bir şeymi? Benim oyungezerin ilk aldığım sayısı Eylül 2016(sinan abinin ayrıldığı sayı). 4 sene boyunca aralıksız her ay oyungezer okudum ama Sinan abinin okuduğum tek sayısı ayrılma yazısıydı. Şimdi ben bunu nasıl kişisel algılamıyım 😢
Selamlar, sizi ilk kez '98 Ocak'ında almıştım. O zamanlar orta 2'ye gidiyordum. Tamamen şans eseri olmuştu aslında. Çünkü bizim ev ilçe merkezine biraz uzak olduğu için bu tarz dergiler pek gelmiyordu. Dolayısıyla haberim de yoktu. Gerçi ufacık çocuk olduğum için neredeyse hiçbir şey hakkında doğru dürüst bilgim yoktu. Çok soğuk olduğunu hatırladığım o Ocak günü sizin derginizi ilçe merkezinde denk geldiğim bir marketten aldım ve günler haftalar boyunca ezberlercesine defalarca baştan sona okudum.
Oyun incelemeleri zaten aklımı başından alıyordu. Henüz bilgisayarım yoktu ve sizin açıklamalarınızı okuduktan sonra oynanışı hep kafamda hayal edip duruyordum. Oyunların tuşlarını, menüleri ezberlemeye çalışıyordum. Kültür-sanat köşeniz ise ayrı bir olaydı. Daha önce hiç duymadığım, görmediğim müzik, film, etkinliklerden vs. bahsediyordunuz. İlk kez duyduğum bu şeyler beni çok etkiliyordu ve derin düşlere daldığım bambaşka bir alemde hissediyordum kendimi. Mesela Sinan abi, sen derginin açılışındaki bir editör yazında Babylon 5 dizisini bitirdiğini ve sonunda çok hüzünlendiğini söylemiştin. O zamana kadar hayatında televizyonda gösterilenler hariç yabancı dizi izlememiş olan beni delicesine merakta bırakmıştın. Şu anda o diziyi ben de izliyorum ve son sezonundayım :)
Eskiden derginizdeki yazıları o kadar çok tekrar okuyordum ki yazım tarzından hangi açıklamayı kimin yazdığını çok net tahmin edebiliyordum. Üstüne sizin yazıların arasına sıkıştırdığınız mavralarınız, birbirinize laf atmalarınız olunca dergiyi okumak acayip zevkli oluyordu. Mesela hatırlarım da bir sayınızda çapkın doktor Onur Bayram'ın soyadı, açıkladığı her oyunun altında farklı yazıyordu (Bayram, Baryam, Bariam vs.), sanırım bilerek yaptığınız bir şakaydı. Arada sırada eski sayılara bakarım da hem çok büyük keyif alırım hem de hüzünlenirim. Bir düşünüşte aklımda kalanlar: yapışık ikizler Batu-Gökhan, dergide ilk kez resimlerinizi görünce bir garip hissetmem, Burak abiyi resimdeki pozu sebebiyle havalı ve yanına zor yanaşılır biri zannetmem, yıllar sonra videolarını izleyince hiç de öyle olmadığını anlamam, Serpil-Tuğbek evlilik resmini görünce şok olmam (gerçi olmayan var mıydı?), Berker "Maddog" Güngör'ün okuyucu mektuplarında gerekli gördüğü durumlarda kallavi fırçalar basması, hatta hiç unutmam matematik dersinden mektup yazdıklarını söyleyip nasıl oyun yapımcısı oluruz diye soran ergenlere "Bu kafayla giderseniz sizden bir halt olmaz" şeklinde terslemesi, o zamanlar derginin daha rahat bir havada olması, biz böyleyiz, seven sever, sevmeyene eyvallah tarzı bir Rock havasının bulunması, Sinan abinin editör yazılarında kimi zaman oldukça agresif yazılar yazması (bu piyasanın en iyisi biziz, satışlarımızla bunu herkese gösteriyoruz vs.), kimi yazılarda isim yerine mahlas kullanılması, yıllar süren kim bu Blaxis, Maddog vs. geyikleri... Biraz daha düşünsem, eski sayıları karıştrısam daha çok şey çıkar.
Bu arada aklıma takılan bir konu var. Sizin bir sayınızda çeşitli canlandırmalar yaptığınız fotoğraflarınızı görmüştüm. Doktor önlüklü haliniz, 30'lu 40'lı yıllarda bir kumarhaneyi canlandırdığınız haliniz ve koşucu şort tişört giydiğiniz fotoğrafları hatırlıyorum. Bunlar ne içindi? Videosu var mı? Varsa izleyebileceğimiz bir yer var mı? Yılladır merak eder dururum.
Sonuç olarak Maddog gelsin ve sarı gömlekli adamı anlatsın.
Hadi eyvallah.
Yil 2000. Ailemin bilgisayar almak icin parası yok. Bende de oyun merakı en ust seviyede. O yillar oyun merakımı sizinle yasattım. O dergileri okuyarak oyunlari tekrar tekrar kafamda bitirdim.
Şimdi yillar geçti. Evde son model pc var. Switch var. Playstation var. Hala oyun oynuyorum ve sanirim ölene kadar da oyun oynamaya devam edeceğim. Ama hicbir oyun sizin sayenizde kafamda canlandirdiklarim kadar güzel olmayacak.
Güzel insanlarsınız. Iyi ki varsiniz
Yıl 2000, PC vardı ama mahalle cdcisinde oyunlar kısıtlı tabii yani bir şey degismiyordu pek de :) O inceleme defalarca okunurdu, defalarca oyun hayal edilirdi
Sizi takip eden insanlar arasında doktor, mühendis, akademisyen, mimar, sanatçı vs. çok var.. Level ve Oyungezer dönemlerinde sizinle Posta Kutusu dışında hep pasif iletişimde olduğumuz için buralara yazmayı tercih etmiyoruz ama takip ediyoruz, merak etmeyin. Burak Akmenek ile çektiğiniz videolar bize eski günleri hatırlattığından bu videoların artmasını istiyoruz :)
Ben de her dergiyi defalarca okurdum. Okurken kendimi oyunu oynuyormuş gibi hayal ederdim. Yazılarınızla büyüdük dersem yalan olmaz. İyi ki varsınız.
Burası kaliteli youtuberlar dolmuş ;)
@@mr.potato4917 bu abilerin hayatımızda çok gÜzel bir yeri vardır 😊
@@Evliveoyuncu valla Burak abim benim yaşım yetmez onları pek bilmeye ama level dergilerine bakmışlığım var.Göktuğ Yüksel ve Sinan Akkol gibi abilerimizi youtube aracılığıyla tanıdım kesinlikle çok iyi abiler
Kıdemli bir Level ve akabinde Oyungezer okuruydum. Sinan Abi'den edindiğim en mühim yaklaşım, bir üretim içinde olma, tüketiciliğin içinde tıkanıp kalmama, ucundan köşesinden de olsa bir değer üretebilmenin önemiydi. Dergideki köşe yazılarında "Oyun dünyasına dalıp sabaha karşı anca yatan; önce vize ve arkasından final dönemini es geçenlerden olmayın." diye yazardı hedef kitlesine. Gerçekten de bir şekilde bir şeyler üretebilirsen kendini çok daha iyi hissediyorsun, özsaygı yerine geliyor ve belki daha büyük işlere kalkışabilmek için zinde hissediyorsun.
Oyungezer yeni kurulduğunda yepyeni bir derginin kurulma heyecanını, ticari olarak tutma-tutturamama endişesini bizzat okuyucular da hissediyordu. O dönem okuyucu mektupları köşesini hatırlıyorum: "Parasızım, dergiyi alabilmek için gerekli son 50 kuruşu yerde buldum o sayede aldım" diyenler; "Siz düzlüğe çıkana kadar her ay üçer tane alacağım" diye yazanlar, samimiyyet ve birliktelik duygularıyla dolu yıllardı...
Keşke o dergilere emek veren herkese hakkı verilseydi de insanlar *kullanıldıklarını hissedip* birer birer kaçmasalardı o dergilerden. Adını yazmayayım, sevdiğim ve dergiye girmeme vesile olan bir abimin işten ayrılırken "Kaç git olum buradan, kendine düzgün bir hayat kur. Burada kullandırtma kendini." lafları kulağımda çınlar bugün bile.
Ne olursa olsun güzel zamanlar yaşadık. Teşekkürler bize bu güzel zamanları yaşatan herkese.
İmza: Bir zamanlar derginin birinde editörlük yapan, sonradan abi sözü dinleyerek kaçıp giden ve kendine başka bir hayat kuran eski bir yazar.
Gameshow, Level, Cd oyun, Oyungezer... Hemen hepsini ilk sayılarında bu yana alıyorum. Dergilere ilişkin en tatlı hatıram ise sanırım annemin bir gün "ne olacak bu kadar dergi, evin bir kısmı artık dergilere ait" dediği an olarak aklımda kalmış :) Evlenip evden ayrıldığımda ne kadar haklı olduğunu kolilerle taşıdığım dergilerden anladım. Sizler ile birlikte çok eğlenerek yaş aldık. İyiki hayatlarımıza dokundunuz, iyiki varsınız.
Ben 2000li abim ise 96lı.Karı-koca memur çocuğu olduğumuzdan böyle dergileri alma şansımız hep olurdu ,hem level hem oyungezer alır her ay hangi dergi daha iyi yapmış diye bakardık abimle genellikle.Sonra açıkçası sürekli oyungezer almaya başlamıştık sinan abi sebebiyle :D.(2008-2009'dan itibaren koleksiyona başlamıştık ).2013'e kadar her ay neredeyse sürekli aldık oyungezer ve leveli,üstüne de uykusuz penguen vs. de kaçırmadan almaya çalışırdık(özellikle abim çok dikkat ederdi muhteşem bir koleksiyonu vardı.)Sonra bir takım sebeplerden anne babamızı aynı anda kaybettik ve apar topar taşınmak zorunda kaldık.Bütün koleksiyonumuz da eski evimizde kaldı,sadece oyungezer ve levelden aldığımız trailer cd'leri ve posterleri alabildik.Şu an daha iyi anlıyorum abimin neden sürekli onları koleksiyon olarak topladığını kendi de oldukça üzülmüştü bir daha koleksiyonunu bulamayınca.Ne zaman bi oyungezer görsem aklıma o koleksiyon gelir oldukça üzülürüm.Bu yazıyı yazma sebebim de biraz sinan abi ve oyungezerinin bana olan etkisi :D .Sinan abinin kızıyla oynadığı oyunları ,kendi, videolarını vs izleyerek benim için zor olan 4 lise senesi geçirdim ve bu senelerde sürekli evden getirdiğimiz eski sayıları okurdum.Bu sene ise YKS'de 2400e girip odtü işletme kazandım abim ise Ankara Tıp mezunu,Bu sene Gülhane'de Anestezi uzmanlığı kazandı Tus ile.İkimiz de çok severdik oyungezeri hele sinan abinin outlast videoları falan vardı özellikle onları gece korkarak izler yine de izlerdim :D Bu videolar aslında zor zamanlarda beni ayakta tuttu/neler için çalışmam gerektiğini hayatın anlamsız olmadığını gösterdi denebilir biraz.Özellikle oyungezerin benim ve abimin hayatındaki yeri çok büyük.Biraz içimi dökmek istedim her zaman sinan abiye olan sevgimi ve bana olan etkisini söylemek istemişimdir :D(videoda bahsedilen evli ve oyuncuyu da çok severek izlerdim özellikle last of us serisini :D )
Bu mesaj için yapıyoruz işte bu işi hala. Sağol, varol yazdığın için... Özellikle anılarında yer etmiş bir Oyungezer sayısı var mı? Arşivimden çıkartıp, imzalayıp bizzat göndereceğim sana. Hatta abine de sor, ikinize de göndereceğim.
Bana mail at mutlaka: sinanakkol@gmail.com - Sinan
Sinan abinin dergiyi koklaması...Hangimiz yapmadık ki.Yeni alınmış dergi kokusu.Ohh misss(ti).
"Bu 5 bin kişi diğer 500 bin kişiyi sallar. " :) Sizin yüzünüzden dergi bayisiyle kavga edecek duruma gelirdik. Dergi mutlaka 5 gün geç çıkardı. Adamı telefonla arayarak hayattan bezdirmiştim. Siz bizim için bir sembolsünüz. O dönemde cidden bize aile kavramını yaşatarak öğrettiniz. Binlerce insan arasında bir bağ kurduğunuz. O bağ kopmaması dileğiyle.
32 yaşında akademisyenim kısa zamanda doktoramı alıcam, çocukluktan beri hayatımıza dokundunuz iyikide dokundunuz. Uzun süre görüşmeyen arkadaşların buluşmasında ki heyecan gibi her ay koşa koşa alırdık dergiyi (yada elden ele dolaştırırdık malum maddi durumlar). Ana ekip köşe yazılarını da bırakınca oyungezeri bir noktadan sonra bırakmıştım artık benim yaş grubuma hitap etmediği için. Dediğiniz gibi hayat git gide kötüleşiyor, bizde ancak sizlerle eskileri hatırlayınca mutlu olabiliyoruz. Ama desteklemek için ne yapılmalı bilmiyorum, maddi desteğin sürdürülebilir olduğunu düşünmüyorum. Belki de mazide kalmalı güzel şeyler. Yada henüz hızla değişen dünyaya nasıl adapte olacağımızı henüz keşfedemedik.
Dergiler benim için her zaman görsel bir şölendi. Doksanlara yetişememiş bir genç olarak (yaş 22) lise zamanında tanıştım ve üniversite zamanı gelince de düzenli olarak Chip, Level, Oyungezer, Popular Science gibi kolay erişilebilir dergileri alır oldum. Kendimi bildim bileli tasarımla, görsellikle ilgili biri olarak da dergi tasarımlarına, özellikle Oyungezer'in sayfa tasarımlarına bayılırdım. Ayrıca oyunlarla ilgili sadece oynamanın dışında birilerinin bu içeriklerle ilgili düşünmesi, yazılar yazması, fikirler üretmesi ve ortaya somut bir baskı çıkarması da oldukça hoşuma gidiyordu. Bugünlerde ise her ay baskıları takip etmek yerini dijital okur olmaya bıraktı. Bir de dergi yanında verilen CD'ler vardı ki bu benim için gerçekten başlı başına bir eğlenceydi. CD içindeki ufak tefek masaüstü yazılımlarını, oyun demolarını, mini oyunları hatta o nadiren verilen "tam sürüm" oyunları kurcalamak benim için bambaşka bir aktiviteydi. Posterler vardı mesela, üniversite zamanında kaldığım evde odamın duvarları hep Oyungezer posterleriyle kaplıydı. Dergileri sonradan yakalamış biri olmama rağmen bunlar çok keyif aldığım deneyimlerdi. Konudan bağımsız olarak sizleri de siz olduğunuz için takip ediyorum. Bence de milyonlar bir kenara, sizin ve kemik izleyici kitlenizin kıymeti çok başka. Umarım günü gelir ve ben de kendi stüdyomda sizleri bir videoda ağırlar ve muhabbetin dibine vururum. :)
Kücukluğumuz sizlerin dergileri ile gecti suanda saygı duyarak yaptığınız isi takdir ediyoruz . Lütfen sık video yüklemeyi bırakmayın . Saygılarla Dr ibrahim
Efsanesiniz benim için. Çok seviliyorsunuz. :D
Oyun dergileriyle buyudum. 37 yasimdayim ve hala bu kadar oyunlari seviyorsam sebebi dergilerdir ve ozellikle de Oyungezerin ayri bir yeri var. Hergun kapanacaklar diye panikteyim. 3 tane dijital aboneligim var. Eski dergileri de sirayla satin aliyorum uygulamadan ki bi faydam dokunsun. Umarim daha yillarca yayina devam edebilirler...
90-91 yılları Amiga Dünyası ve Uçantürk dergisi... iple çekerdim çıkmalarını satır satır okurdum. Resmen içerdim. Amigacıydım ve bundan acayip gururluydum. Açık bir pencereden apayrı bir dünyaya bakar gibi pixel dünyasında maceradan maceraya koşar aradaki boşlukları dolduran hayal dünyamızla o mecralar bizim bizde oraların parçası olurduk. Tüketip değersizleştirmez tükettikçe şevkimiz aşkımız ve sadakatimiz artardı. Bir kadınla bir gece geçirip sonraki sabahta başka bir kadına yollanan bir sahte aşık değil sadece leyla için çöllerde mecnun olur chani için dune'da shai hulud üzerinde gezinen muaddib olurduk.
Oyunlar bizim için bu dünyada bulamadığımız her şeyin içinde olduğu alternatif bir evrendi.
Çok güzel günlerdi. Yazının büyüsü başkadır:)
Ne yazık ki benim yaşım ne Level'ın ne Oyungezer'in de başına yetişmedi, 21 yaşlarında bir gencim. Dergi okumayı hep seviyordum ama oyun dergiciliği trenine geç bindim. Olsun sorun değil, geç olsa da bindiğim, siz dahil birçok kişiyi okuduğum için sonsuz mutluyum. Sizlerin olumlu yönde etkilediği insanlar, benim gibi gençleri de etkiledi. Bir nevi hocamızın hocasısınız. Her şey için teşekkürler. #dergilerimizesahipçıkalım
Yorumlarda gördüğüm kadarıyla en genç takipçi benim galiba ya. Sinan abiyle E3 2012 döneminde Oyungezer harika bir gow ascension kapağı yapmıştı. İlk defa o zaman bir dergi almıştım o günden beri hala devam ederim oyungezer almaya. 12 yaşındaydım o sıra artık 21 yaşına gidiyoruz vay be. Duygulanmamak elde değil.
Ocak 1998 den beri Level, ilk sayısı dan beri de Oyungezer almaya devam ediyorum ve etmeyede devam edeceğim. Okul yıllarımız Sinan, Tuğbek, Berker, Burak abi ve Serpil abla ile geçti. Kimler gelip geçmediki bu dergilerden? İsmini hatırlayamadığım onlarca editör tanıdım. Şimdi geçmişe dönüp bakıyorumda hepimiz yaşlandık ve zaman gerçekten hızla akıp gidiyor. Basılı yayına sonuna kadar destek verelim arkadaşlar. Bu efsaneleri yaşatmak boynumuzun borcu bence.
Abi ben hala daha Oyungezer 2015 yılın oyunları videosunu açıp izliyorum. Güzel zamanlardı...
Aynısını ben de yapıyorum senede bir. Fallout 4 vs Witcher 3...
Sizleri izlerken gerçekten duygulandım. 97 yılında Level'a girdiğinden beri seni, Burak ağabeyi ve diğer çalıştığın birçok kişiyi takip ediyorum. 23 yıl geçmiş Sinan ağabey. Bu arada 37 yaşındayım. Sizlerin tayfadanım ama 50 de olsam sizler Sinan ağabey Burak ağabey olacaksınız benim için. Ben de mühendislik mezunuyum. Sizlerle büyüdüm resmen. Dergilerdeki yazılarınızı okuyarak çok güzel zamanlar geçirdim. Şimdi de izleyerek geçiriyorum. Hey gidi yıllar. Her neyse son zamanlarda çok yazamasam da ara ara yazıyorum böyle videolarınıza yorumlar. Dinozor tayfasından biri olarak sizi çok seviyorum. 14 yaşındaydım ilk Level dergisi aldığımda ve sen Sinan abi ilk Level'a başladığında :) Şimdi ise evli, bir kızı olan bir babayım. Ama o yılları düşününce ve o yıllardaki sizi ve kendimi hatırladıkça hala içerde bir yerde o 14 yaşındaki Eser' i bulduğum için de mutluyum. Hepsi sizin samimiyetinizden ve sizi gerçekten 2.aile gibi görüp sevmekten kaynaklı. Bunun başka bir açıklaması olamaz. Biraz duygusal oldu çünkü 23 yıl öncesine kadar gittim. Ve zamanın ne kadar çabuk geçtiğini bir kez daha fark ettim. Seviliyorsunuz hepiniz :) Umarım yorumu görürsünüz. Sevgi ve saygılar...
OYUNGEZER için sonuna kadar destek olun. Kaybolmaması gereken bir değer, nefis bir dergi. Dört dörtlük tasarım, retro, medya.. Çıkan en güzel dergilerden.
Bu dergi kapanmamalı. 12 TL ya da daha fazlasını ödeyerek (çok hızlı ve pratikçe ödeyebiliyorsunuz) dijital halini bedavaya almayın. Kaç kişi bunu üretirken hayatlarını da idame etmek zorunda. Onları tamamen başka işler yapmaya itmeyin. OYUNGEZER devam etmeli.
yardımcı olduğunuz evden kaçan samsunlu teen hikayesi dergilerden daha değerliymiş yalnız.. helal olsun
:)
Serpil ve Tuğbek ile pcgamer'da, Gök++ ile cdoyun'da, sizlerle level'da tanıştım. Hani dergilerde çok anımız var diyorsunuz ya, bizim hiç yüzyüze tanışmadığımız sizlerle daha çok anımız var. Abi gibi, kardeş gibi, arkadaş gibiydiniz bizim için. Okurken çok eğlendik bazen de kederlendik. "Bir gün, gün batımına doğru ayaklarımızı sallandırarak otururken, iyi ki yapmışız be diyeceğiz" demiştin abi. Hala aklımda o yazın. İyi ki yapmışsınız. Ayrıca kırmayıp oyungezer 100. Sayısını imzalayarak gönderdiğin için de tekrar sağol Sinan abi. İyi ki hayatımızda yer edindiniz, bundan sonra da var olmanız ümidiyle.
Okuma kulturumun gelişmesinde birinci pay anneme, ikinci pay oyun dergilerine aittir. Açıkçası basılı dergilerin bitmesi kaçınılmaz hale geldi ama yeni nesilin o tadı asla alamayacak olmasına üzülüyorum.
Güzel bir kültürdu, güzel insanları okuduk, cocuk-ergen halimizle bize iyi örnek oldular. Bakıyorum bugünkü çocuklar da oyunla ilgili içeriğe erisiyorlar ama bu tip insanları değil, Twitch üzerindeki garabet tipleri örnek alarak erisiyorlar. Bu da onlar adına üzücü :)
Ya lütfen, bulun artık şu eski Gameshow yazarlarından birilerini de, konuk edin. Zebani, engin abla, Mac, Meg... hangisi olursa.
Sinan abi 99'dan beri oncesinde Level'dan sonrasinda Oyungezer'den seni takip ediyordum. Artik RUclips'dan devam ediyorum. Ilkokuldan bu yana senin de parcasi oldugun calismalar sayesinde hem guzel bir hobim oldu hem de sizin incelediginiz oyunlar sayesinde Ingilizcem ortaokuldan itibaren iyi olmustur. Su anda Italya'da arastirmaci olarak calisiyorum ve artik sadece oyungezeri yillik olarak dijital olarak aliyorum ve seni buradan takip ediyorum.
Turkiye'de yasadigim evde hem Level hem de Oyungezer dergileri hala duruyor hatta bu yuzden Turkiye'de yasayan ailemden arada azar yiyorum. Atacaz diyorlar atmayin diyorum :) Turkiye'de yasarken arada eski sayilara acar bakardim. Oyun onerileri zaten basindan beri derginin bir parcasiydi ama sonralarda gelen kitap, film, dizi vb onerileri de beni bir cok guzel eserle tanistirdi. Tesekkurler hersey icin.
Bu günlerde bilgisayar toplamak zor muhabbetleri yapıyoruz fakat bundan 15-20 yıl önce de bilgisayar toplamak zordu. 80lerde genç/çocuk olan abilerimizin ve ablalarımızın durumunun benzerini biz 90ların başlarında doğmuş nesil de yaşadık. ABD'de insanlar o zamanlarda multiplayer oyunlar dahi oynayabiliyorken buralarda abisi/ablası bilgisayar gerektirecek işlerle uğraşmayanlar ya da kendisi ailenin en büyük çocuğu olup da henüz ilkokul/ortaokul çağında olanlar için bilgisayar çoğu zaman okullar haricinde görmesi mümkün olmayan cihazlardı, özellikle de benim gibi anası babası bakkal, kunduracı, kasap, terzi gibi mesleklerle meşgul olan çocuklar için eve bilgisayar girmesi çok zordu. En fazla bir adet NES imitasyonu cihaz ya da durumu daha iyi olanlarda bir adet SEGA cihaz olurdu, özellikle Micro Genius'un NES imitasyonu cihazları meşhurdu. Bir yandan da çoğu zaman ya mahalleden bir arkadaşınızın evinde ya da sizden yaşça büyük bir akrabanızın(bu akraba genelde kuzen ya da dayı olur) evinde bir bilgisayar olduğunu bilir, bu kişilerden birinin evinde olabildiğince çok zaman geçirerek bilgisayar denilen cihazı kurcalamaya, onu öğrenmeye çalışırdınız. Ben de bu bilgisayar dünyasına böyle girmiştim. Hem mahalleden arkadaşımda, hem dayımlarda hem de bir kuzenimde bilgisayar vardı. Hafta sonlarını iple çekerdim çünkü ya dayıma ya da kuzenime gidip bilgisayarı izlemeye(o zamanlar bilgisayarı izlemek bile başlı başına heyecan verici bir olaydı), kurcalamaya fırsatım olurdu. Hafta sonlarının gelmesini beklerken o hafta sonu bilgisayarla bir araya geldiğimde neler olacağına dair kurduğum hayallerin en büyük kaynağı da Sinan ve Burak abilerin bahsettiği oyun dergileriydi. Level, CD Oyun dergileriyle tanıştığımda yıl 96-97 idi. Kuzenimden aşırdığım dergileri hafta içi tekrar tekrar okurdum. Fallout'u, CnC'yi, Thief'i, Half-Life'ı ve daha nice kült oyun serisinin ilk oyunlarını oralarda tanımıştım. Şimdilerde karşı olduğum korsan oyun CDsi piyasası da altın çağına doğru yol alıyordu. Her oyun her yerde bulunmazdı hatta dergilerde okuduğumuz oyunlardan bazılarını Türkiye'de hiç bulamadığımız bile oluyordu. İşte böyle bir zamanda Level, CD Oyun gibi video oyunu dergileri o zamanlar oynama şansı bulamadığımız o oyunları oynuyormuş hissini yaşatan yazılarla doluydu. Aynı oyun incelemesini, aynı oyun tam çözümünü(o zamanlar oyunların tam çözümünü sadece dergilerden okuyabiliyorduk, özellikle İngilizce seviyemizin çok altta olması sebebiyle RPG oyunları için bu tarz oyun çözümleri elzemdi) onlarca kez okuduğum oluyordu. Her okuyuşumda aynı tadı alabiliyordum. İstediğimiz oyunu satın alma şansımızın olmadığı o yıllarda, bu dergilerle verilen demo CDlerinin tadı da bambaşkaydı. Ayrıca oyunlar haricinde FRP, fantastik edebiyat, bilim-kurgu gibi çok farklı kültürlere ait bilgileri de internete erişimim olmadığı o zamanlarda bu dergiler sayesinde öğrendim. 2000li yıllara geldiğimizde dergiler de çeşitlendi, dergilerin yanında verilen CDlerin içeriği de gelişti. Progamer, PC Oyun, Oyuncu, GamePro, GameWorld, EGM vs. bir sürü dergi ortaya çıktı ve ortadan kayboldu. Son olarak da Oyungezer piyasaya çıktı. Forumlarında çok zaman geçirdim. Her derginin farklı bir tadı farklı bir tarzı vardı fakat analog birçok şeyi bitiren dijital çağ video oyunu dergiciliğini de bitirme aşamasına geldi. Üzücü sona yaklaşsak da 29 yaşında genç bir mühendis/akademisyen olarak o güzel dönemi yaşayan en genç nesle dahil olmaktan daima mutluluk duyacağım. Sinan abi ile en son Üsküdar'da bir seminerinde denk gelmiştik, oturup güzel de sohbet etmiştik. Ayrı kalmamak dileğiyle.
Not: Alınmaca, gücenmece olmasın fakat Level'in 100. sayısının yeri bende çok ayrıdır.
Nasıl bütün değerler tek tek gidiyor... O kadar şey kaybettik ki artık bu hafiflikle hakikaten uçamamız lazım oyle dediler çünkü yeni sisteme geçerken...
97 den beri sizlerle beraberim. Sizin yazılarınızı okuyarak ve hayaller kurarak büyüdüm. Çok şanslı biri olarak mesleğim medya içinde oldu ve sizlerle tanışma fırsatı buldum :) Sinan abi ile ilk görüşmemi hatırlıyorum heyecandan elim ayağım buz kesmişti :) Elimden geldiğince karınca kararınca destek olmaya çalıştım hep bundan sonrada farklı olmaz. Sizler gibi insanların bu sistem içinde var olması lazım. Umarım uzun yıllar hep beraber devam ederiz. Saygılar...
Level,Cd Oyun, Oyungezer... Ne güzel günlerdi. Cd'deki demoları acaba bilgisayarım kaldıracak mı diye heyecan yapardım :) Yazıları keyifle okurdum ve birçok oyunla öyle tanıştım. World of Warcraft: Burning Crusade tanıtımıyla başladığım Warcraft serüveninin 13.yılındayım neredeyse :) Şimdi 35 yaşında evli bir adamım ve dünyanın stresinden uzaklaşmak için hala oyun oynuyorum. Oyun kültürümün gelişmesindeki mihenk taşlarından biridir bu dergiler.
Akasya Avmde 3 sene önce Sinan abiyle karşılaşmıştık ve doğumgünümdü o gün. Sinan abiyi canlı görmek beni o kadar heyecanlandırmıştı ki hala eşim anlatır o zamanı :) Sanırım biraz kıskanmış olabilir :)
Bavulla ofise gelen abi nin hikayesini daha öncede anlatmıştın abi. Aynı zevkle dinledim
Eski bir dergi takipçisi olarak, bırakın yeni nesili, benim gibi dinazorları bile dergilere çekmek artık çok zor. Bedava Pdf indirip okumak bile zulüm geliyor. Eski dönemde oyunlarla ilgili materyallere ulaşmak imkansızdı galiba, çünkü o dergiyle gelen Cd'deki demolarla kendimizden geçiyor, ön inceleme/inceleme yazılarıyla şimdiki RUclips gameplay videoları tadında eğlenceli dakikalar yaşıyorduk. Yazan kişilerin çoğuna aşinaydık, ve sonlardaki bireysel köşelerinde hayata dair paylaşımlarını da merak ediyorduk. Şimdi telefonumda takip ettiğim birkaç yabancı oyun sitesi var. Çok hızlı şekilde haberler güncelleniyor, iki saat sonra baktığımda bile onlarca yeni haber okuyabiliyorum. Oyungezer'in sitesini de bu döngüye dahil ettim, Adblock'ta istisna oluşturdum, mutlaka oraya da bakmaya çalışıyorum. Heyecanlandığım bir oyunla ilgili anında RUclips'dan saatlarce sürecek oynanış videoları, incelemeler izleyebiliyorum. Sizlerin kanalını da takibe aldım. Dergiyi edinene kadar içerisindeki birçok haber ve görsele çoktan erişmiş oluyorum. Yeni nesil zaten oynamayı bırakmış, Twitch'ten milleti seyrediyor. Diyeceğim o ki, oyun dergiciliğinin yerini IGN, Gamespot, Eurogamer, Giant Bomb benzeri internet sitelerine bırakma zamanı geldi de geçiyor. Artık onların bile gücü azalmaya başladı, trendleri artık puanlar değil yayıncılar belirliyor(bkz Among Us, Fall Guys, Photophasma?? vs.). Eski hayali Level'da yazar olmak olan bir şahıs olarak konuya bakışım maalesef bu şekilde. Sizleri izlemek bana eski günlerimi hatırlatıyor ve keyif veriyor. Yeni jenerasyona da katacağınız şeyler olduğunu düşünüyorum, yeni bir dönüşüme katkı sağlayabilirsiniz. Umarım güzel projelerinizin devamı gelir.
Merhabalar hocam, yaşım 18 olmasına rağmen eski nesil oyun kültürlerini gerek videolarda olsun gerek dergilerde olsun pek çok şey öğrendim sizlerden. Sizler bir nevi bizlerin hocaları, abileri oldunuz. Sadece oyun olarak değil iş ahlakı olarak da pek çok şey öğrendim. Şuan Sabancı üniversitesin de okuyorum ve gelecekte Türkiye'ye ait büyük bir oyun şirketi kurmak istiyorum. Şayet zor bir hedef olsa bile bu yoldaki bazı adımlarımı atmamda büyük yardımlarınız oldu tekrardan teşekkürler, saygılar.
İlk okulun sonlarında Amiga dergileriyle tanıştım. Sonra Gameshow, Level, Oyungezer diye devam etti. O yaşlarda anlatım gücü, üslup, oyunlar ve değinilen başka konular sayesinde çocuk/ergen/genç aklıma entelektüel bir boyut katıyordu dergiler. Çizgi romanlarla birlikte bana okumayı sevdiren şeylerden birisi de oyun dergileri oldu.
Ayrıca birkaç kere sadece notepad'de bile olsa (o zaman öyle her bilgisayarda office yoktu :)) dergi yazısı formatında oynadığım oyunlarla ilgili bir şeyler yazdığım olmuştu. Sonra hepsini silmiştim :)
97 yılından beri önce Level, Gameshow ve sonrasında Oyungezer ile oyun dergilerini halen takip ederim. Yolun sonu malesef gelmişti dergiler için. Günün şartları ve ekonomik koşullar basılı dergilerin dijitale dönüşmesini gerektiriyor. Yaklaşık 2 senedir ogzyi poşetlerini bile açmadan arşivime koymaktayım yıllar sonra çocukluk anılarını tekrar yaşayabileyim, poşetinden çıkmış dergi kokusunu alabileyim diye.
Bundan uzun süre önce sizler bizim için Süperstar' dınız. Hayallerimizde bile canlandıramadığımız işleri yapar oyunlar oynardınız. Sayfalardaki her bir satırı kaçırmadan okurdum. Oyun incelemelerinin yanı sıra dergideki işleyişin mizahla anlatıldığı bölümleri çok severdim. Dergiciliğin sonu malum. Şu an için ise bizler için daha ulaşılabilir durumdasınız. Yaptığınız ve yapacağınız her şey ve çocukluğumuza gençliğimize kattığınız her şey için teşekkürler.
Ya Burak Abinin evlendiğinde arabaya binerken bir resmi vardı 99 yada 100lü sayılarda. 2003teki köşe yazılarınızı da çok severdim. Keşke o zamanlar çocuk olmasaydım da sizinle çalışma imkanım olsaydı. :) Gel görki güzel anılardı abi o dergiler, yazan içinde okuyan içinde.
Aklıma gelmişken kimin yazdığını hatırlamıyorum ama yine 2003lü sayılarda 73 75 77 bunlardan birisinde blinç altı sohbetleri vardı köşe yazısı olarak hala aklımdadır orada muhabbetler falan az çok.
2010 senesinde paramı biriktirerek ilk bilgisayarımı toplama kararı almıştım, 2000 senesinden beri eski bir pc ile idare ediyordum. Oynadığım oyunlar MMORPG ve CS 1.6 tarzında ömür çürüten cinstendi. 2010 yılında madem bilgisayarım da henüz elimde yok derken bir gün migrosta level ile tanıştım. O zaman bu zamandır eksiksiz sayı kaçırmadan takip ediyorum. Bütün odamın duvarları duvar kağıdı tadında ciciş posterlerle kaplı. Okuyarak iştahımın kabardığı oyunları say say bitmez. Beni başka dünyalarla tanıştırıp resmen yelpazemi genişletti. Posta kutusu köşesi de uzun süredir ilgimi çekiyordu. Uğurlu sayım olan 22 sağolsun 222. Level sayısında benim fotoğrafım yayınlandı ve çok mutlu oldum. Dergi koleksiyonumu saklarım, destek amaçlı ve poster amaçlı hala takip eder tuvalete telefon ile gitmek yerine dergi ile gitmeye özen gösteririm :D Sağolsun varolsunlar ne kadar zor bir olduğu çok açık ekonomik açıdan. Umarım kaybolmazlar. Old school sayılan bir gamer olarak her şeyi dijitalde satın alır kullanırım ama insan günün sonunda elinde somut bir şey görmek renkli bir şeye dokunmak istiyor. Kimileri kutulu oyun alıyor kimileri dergi sayfalarını kokluyor. Saygılar efendim, keep up the good work!
90'lı yılların sonunda babamın hediye olarak aldığı İnternetsiz bir pc'nin dünyaya açılan kapısı olmuştu benim için level. Sinan Akkol ile tanışmam da o yıllara denk geliyor. Kapağında Aliens vs predetor olan sayıyı almıştım ilk. Onun yazdığı oyun incelemeleri, yazıları ve okuyucu mektupları köşesi o kadar samimi geliyordu ki, her satırını, kelimesini okumakla kalmaz sonraki aylarda da tekrar tekrar okurdum. Ayın okuyucu incisi olmak bile isterdim orada adımın görünebilmesi, benim de derginin minicik bir parçası olabilmem için. LEVEL sonrasında oyungezerle devam ettik aynı zamanda da onlarla birlikte yıllarımızı geçirdik. Şimdi son 3 yıldır fiziksel dergi almıyorum, Sinan akkol'u takip edip old school ihtiyacımı onunla gideriyorum. Bu arada bilgisayarımı ilk aldığım zaman Lise1 öğrencisiydim ve ilk günden itibaren oyunlarla yatıp kalkıyordum. Yıllar geçti şimdi uzman doktor oldum. Oyun oynamak kariyerim açısından bana hiçbir zaman engel olmadı, aksine bir motivasyon kaynağı oldu. Selamlar.
Ne güzel yıllardı, burada neden PC Gamer'ı anmadınız merak ettim. Türkiye'de çıktığında resmen piyasayı sallamış ve kalitesiyle ağzımız açık kalmıştı, hatta dergi ile beraber full oyun verme modası onlarla başlamıştı. Sonrasında Level olarak full oyun olayına dahil olup "Heroes Might and Magic 3" verince dumur olmama sebep olmuştunuz. Güzel yıllardı harbi, o kadar yıl demeye fırsatım olmadı ama kısmet bugüneymiş, eline emeğine sağlık Sinan, sayende (sayenizde) çok güzel, keyifli vakit geçirdik. Şimdi buradan takip ediyorum, başarılarınız daim olsun. Sevgiler
merhabalar çokça sevgiler öncelikle! videoyu izlerken buruk bir tebessümle izledim. dergicilik iki yıla bitecek dendiğinde aynı sinan abi gibi üzüldüm kendi kendime tepki verdim. hala kitapları, dergileri benim gibi somut haliyle okumak isteyen okurlar için gerçekten çok üzücü bir durum.
dergi olaylarına oyungezer ile başlamıştım. hala en sevdiğim ve biricik dergidir benim için. selam oyungezer kısmına heyecanla ve yayımlanmaz belki endişesiyle kıpır kıpır bir ay beklediğim zamanları hatırlıyorum. dergiyi alıp parayı ödediğim gibi açtığım dergide yazdığım yazıyı görünce az sevinçten çığlık atmadım alış veriş merkezinin ortasında :')
şu an okuduğum bölüm ve yapmak istediğim alanda ilerlemek içi bana çok harika bir yol çizmeme vesile oldunuz, teşekkür ederim. oyun, dizi, film, kitap konularında etrafımda konuşacak kimse olmadığında tekrar tekrar dergileri karıştırır mutlu olurdum, sizinle sohbet ediyor gibi sevinirdim.
bana kattığınız tüm bu değerler için teşekkür ederim. her zaman yolunuz umarım çok çok açık olur.
Cok doğru söylüyorsunuz. Dergi aldığım zamanlarda çokça kitap okuyordum. Şimdi dergi almayı birakinca kitap okumayi bıraktığımı da farkettim. Bundan sonra her ay alacağım.
Hep destek tam destek. Iyiki varsiniz
2008 civarı evimizde internet yoktu, ağabeylerim ogz alıp getirirdi. Büyük zevkle resimlere bakar okurdum. Çoğu kişi gibi oyunu hayal ederdim. Yaş 12-13. Neyse ki kendimi bildim bileli konsolumuz olduğu için oyunlar içimde çok ukde kalmıyordu. Sonra Sinan abi, Göktuğ vs bayağı hoşuma gitmişti. Üç yıllık arşiv yapmıştım. Arşivim şuan çöpte. Sağol anne... Elimde iki sayı kaldı, ogz ve level. Açar açar bakarım. Özellikle e3 gamescom sayıları benim için önemliydi bu oyun çıktı mı diye bakardım. Dergi okuma kültürünü sizinle kazanmıştım. Şimdi bi dergi artık az buz paraya değil. 3.50 liraya aldığım popular science olmuş bilmem kaç lira, 7 liralık ogz olmuş kaç lira. Kişisel kütüphanem için kitap zor topluyorum artık. Beş kitap yüz lira. Her neyse. İyiki varsınız dinozorlar! Sizde olmasanız oyun dünyası garip gurip tiplerin elinde kalacak.
Sinan abiyi takip etmeye başladığımda tam 7 yıl önce 15 yaşındaydım. Sayesinde yazılım biliyorum ve mühendislik okudum. Yetmedi üstüne büyük oyunlar için iyi yönetim gerekir fikrini edindiğim için bir taraftan kod yazmaya devam ederken bir taraftan da işletme okumaya karar verip üniversiteye kabul oldum. Baho Ağayla "-O ne? Ne yapıyor?" ismine sahip olması gereken video serisine da ayrı selamlar :)
şu yaşıma geldim (33) hayatımda gameshow'u takip ettiğim gibi hiçbir şeyi takip etmedim. o heyecan, sevgi, samimiyet başkaydı. 13 yaşlarımda falandım tabii, sonra yıllarca hem oyun hem mizah dergileri takip ettim, GSci olduğumdan level almazdım ancak oyungezerin kurulmasına şahit oldum onu da yıllarca takip ettim ancak sonra eve gazete almayı bıraktığımız gibi dergi almayı da bıraktık. napalım, yılların hatırına sayılsın bizi mazur görsünler artık :)
ps: eski mail hesabımda muderle olan yazışmalarım halen duruyor. bir gameshow sayısında kendine mail atanlara teşekkür ederken benim ismimi de yazmıştı, ismim gameshow'da basıldı diye sevinmiştim haha.
Oyungezer gerçekten müthiş tasarımlarla geliyor. Dergiler hakkında geniş yelpazede bilgi sahibi değilim ama top nokta benim için Oyungezerdir. Kimlerin emeğiyse buradan tebrik edeyim, görmeyecek ama :) Okumadan sadece sayfalara göz gezdirmek bile keyifliydi.
Genel olarak oyunlara uzaklaşınca dergiye de uzaklaştım otomatik olarak. Üzücü ama Oyungezer maceramın sonuna gelmiş olabilirim. Ama hayatımın hangi dönemi olursa olsun bi' yerden adını duyunca, birinin elinde görünce, taşınırken eski kutularımın içinde sayılarıyla karşılaşınca her zaman çocukluğumun & gençliğimin gözümün önüne geleceğine eminim. Dergi çalışanlarını, efsane film karakterleri gibi aklımın bir köşesinde taşıyacağım :) Size mektupla maille ulaşan yüzlerce insan olmuştur ama eminim ki tahmin ve hayal edemeyeceğiniz kadar insanın hayatına dokunmuşsunuzdur. Pek fazla hayat bunun verdiği hazza ulaşamayacak. Öyle ya da böyle bu hikaye bitse bile kendinizi şanslı görmelisiniz. Ne zaman durup düşünseniz bileceksiniz ki sizinle gülmüş sizinle üzülmüş Oyungezer'le büyümüş mühendisler, doktorlar, öğretmenler ortalıkta cirit atıyor :)
Sinan Akkol, M. Berker Güngör, Tuğbek Ölek, Faruk Furkan Akıncı ve Serpil Ulutürk gibi isimler ile büyümek büyük ayrıcalık bana göre. Çok şey öğrendim kendilerinden, ne beklerdik bayilerin önlerinde hep geç çıkardı iki dergide 🙂 ah sarı gömlekli adam 😂
Level dergisini 2002 Şubat veya Mart sayısından, 2007Oyungezerin ilk sayısı çıkana kadar takip ettim. O sene bizim eve ilk defa PC gelmişti ve o sayının kapak konusu Medal of Honor Allied Assaulttu. Oyungezer dergisini de 2012 yılına kadar falan almaya devam ettim. Level dergisinde Berker Güngör'ün yazılarına hastaydım. Özellikle bir Morrowind incelemesi vardı hala hatırlıyorum. Oyunu o kadar muhteşem bir şekilde anlatmıştıki, yazıyı okur okumaz gaza gelip oyunu satın aldım, ondan sonra da saatlerce başından kalkamadım. Bir de onun kardeşi vardı Can Güngör galiba. Onun da eski RPG oyunları ile ilgili bir köşesi vardı SSI oyunları falan daha önce hiçbir yerde duymadığım DOS oyunlarını anlatıyordu. Oyunlar ve popüler kültür hakkında bilmediğim birçok şeyi oyun dergilerinden öğrendim. Güzel günlerdi
Ali Güngör kardeşi. Technopat ekibinde.
@@celiktel İsmi Aliydi doğru Can nerden çıktı :) . Evet Technopattalar biliyorum ama uzun zamandır sesleri çıkmıyor. Videolarını falan görmüyorum
Sinan abi valla bazen seni gördüğümde duygulanıyorum yani ilk 2013 gibi senle ve Talha Aynacı abi ile tanışmışımdır şimdi 21 yaşına geldim hala sizi izliyorum ve hala ikiniz de çok kaliteli içerik üreticilerisiniz. Malesef bu piyasanın eski tadı kalmadı ya da büyüdüğümüz için bize öyle geliyor
Sinan Akkol'la 98 yılında tanıştım Level Dergisi aracılığıyla. Ergenliğim onun gibi kaliteli bir adamın yazılarını takip ederek geçti. Hatta bir zamanlar onun nicki olan 'blaxis' i çalmıştım. O derece seviyordum ve hala sevgimden birşey kaybetmedim. Takipçinim.
Sadece oyun dergilerim için bir kitapligim var. Oyungezer dolduruyor çoğunu. Annem 8-10 yıllık level dergilerini atmasa su an full dolu olurdu.
Ya Sinan abi daha önce yapmıştıniz ama daha uzunundan planescape ve baldurs gate ovmeli upuzun bir video yapsanız konuklarla falan kalabalık. Ne harika olur ya...
Benim aldığım ilk oyun dergisi 2007 eylül ayının oyungezer dergisiydi. Çok hoşuma gitmişti, çünkü o zaman elimde 2002 model eski bir pc olduğu için yeni oyunların nasıl olduğunu gördüğümde çok heyecanlanmıştım. Sonraki ay almaya gittiğimde ise onun yerine level ı bulduğum için ona da öyle başlamıştım :D 2015 yılına kadar bir şekilde bazen oyungezeri, bazen leveli, bazende biriktirdiğim lise harçlıklarımla 2 sini birden alıyordum. 2015 te üniversiteye başladıktan sonra, derslerime bakmaktan dergileri biraz unuttum diyebilirim :( Şu anda oyunlara ve oyun kültürüne bu kadar hakim olmamı sağlayan bu dergilerin, benden sonraki nesillere de bana olduğu gibi onlara da ilham olur umarım.
CD oyun, Gameshow ların sonunu yakaladım. Sonra level, oyungezer vs. Yaş 35 e dayanmış. Bu arada askeri personelim. Sene 2008 suları Somali'ye gittim (fırkateyn-korsan muhabbetleri). Gitmeden önce anneme 6 ay boyunda oyun dergimi almayı unutma dediğimi hala hatılarım :) Ne zaman telefonla arasam kadıncağız "evladım dergini aldım merak etme" derdi :)
Sinan abi seni orta okul dan beri takip ediyorum şimdi üniversiteden mezun oldum 23 yaşındayım , Oyungezer deki "İlk 10 dakika" videolarına bayılıyordum. Her zaman seviliyorsun abi. Eskiden oyungezer dergi koleksiyonum vardı ama dergilerle çok zaman geçirdiğim için babam hepsini toplayıp çöpe atmıştı o günden beride bir daha dergi almadım abi :D
Levelin 100. sayisi o kadar komikti ki, o sayiyi asla unutamam. Hem Levelda hem Oyungezerdeki tum kose yazilarini okurdum. Bu dergilerin bendeki yeri cok baska. Tesekkurler bu guzel icerik icin.
Rica ederiz :) Level'ın 100. sayısı için 2-3 ay önceden hazırlanmaya başlamıştık, hem o ayın sayısına hazırlanıyor, hem de 100. sayının ekstra içeriklere çalışıyorduk. Hey gidi günler heey :)
Benim için tek oyun dergisi Gameshow'dur.Yaşadıklarımda anlatılmayacak kadar özeldir güzel dergimle.
99 dan beri oyun dergisi takip ederim,hic destegimi eksik etmedim,hala da destegimi eksik etmeyecegim insallah.Herkes de sahip ciksin bu dergilere cunku bunlar son kalelerimiz.Kaliteli icerige sahip cikmadigimiz surece oyun sektorunu civik ve kultursuz tipler goturmeye dogru gidecek.Nereye goturdukleri de belli...
Birkaç arkadaş daha yazmış, maalesef Oyungezer'i yurt dışından almaya çalışınca kart kabul edilmiyor. Sadece Magzter'dan yıllık abone olunabiliyor. Oysa ki her ay $20-25 gibi bir miktarı düzenli olarak ödemeyi hedefliyordum. Pek sevgili Serpil Hanımlar, Tuğbek Beyler konuya eğilirse çok mutlu olurum.
Özlediğimiz disket kutusu vidyosu.
Oyungezer in bütün sayılari var. Artık çoğu sayfasını okumama rağmen alışkanlıkdan almaya devam ediyordum. Bu pandemi sonrası basılı derginin eksikliğini baya baya hissettim. Bu arada keşke disket kutusu adlı bir basili yayın da çıkartsanız:)
Oyunları çok seviyoruz!
Sene 2000. Lise hazırlık. Ayın başından itibaren iple çekmeye başladığımız Level'in yeni sayısını elimize alır almaz, akşamına buz gibi bir kolayla "Level keyfi"... Hey gidi yıllar.
eskiden dedem ile balıkersie sırf level dergisi almak için 2 saat yol gidiyordum. cd yada dvd çok fark ettiriyordu hatta cdini o yanık kokusu bile dergini poşet içine işlerdi. şimdi bakkala gitmek zor geliyor ki hoş bakkalda geldiği zar zor. dergicilik bitmedi retro dergisi çıkarıp yine dvd usb poster vs bir şey verilebilir. ingilterede bu tarz bir kaç dergi var. ama ısrarla pc oyuncluğu sadece dergi olarak değil fiziksel olarak yaşamamayı seçiyor. demo olayı ozellikle. tony hawksın demosuna bırak fizikseli digital olarakda şuan ulaşamıyoruz pre order yapanlara vermişler demoyu. oyungezer ile levelin birinin retro koşesi yapıp bir şeyler vermesi gerek bence. level geçen sene eski oyunların posterlerini verdi bir iki o zaman ben aldım. sıfır lira verip oyungezeri okuyunca normal bir blog sayfasında oyun haberleri okumuş hissi veriyor. aynı şey değil. dergiciliğin pc için en buyuk düşmanı pcnin blueraya geçmemesidir bana göre. oyun konsolu dergiciliğide öldü sega ve ps1 nintendo 64 zamanı çok iyidi çünkü herkesin kendie özel çok oyunu vardı ve çok kaliteli dergilerdi. işte o zamanın sega dergisini çıkaran ekibin bir parçası bu günkü şuanda oyun ve donanım olarak herkesin ağzına baktığı digital foundary kanalı. eski level pc oyun dergisidi şuan ki level ve oyungezer daha .ok konsol oyun dergisiç şöyle dergideki oyun inceleyenler konsoldan daha çok incelikleri kabak gibi belli. şöyle bir şey okuyamazsın mesela bu oyun için şu ayarlar daha iyi gibi vs. eskisi gibi hissettirmemesinin en buyuk sebebi bu bence. ben şuan ki level ve oyun gezerde tüm ayını haftasını verip oyun incleyecek adam olduğuna inanmıyorum. passion yok. youtuba çok güveniyor herkes ve oraya geçmek için yavaştan bir hareket vardı zaten ama unutmasınlar zamanın youtubedan bile once var olan en buyuk oyun medyası game trailers sitesi bile kapandı ki bu adamlar trailerı ilke verme hakkına sahipdi youtubedan bile once. dünya olarakda vr başlığının ve oyunlarının dergisi olmaması bence tam bir rezalettir. vrın yaygınlaşmama tanınmama bir sebebidir. herkes internetden ulaşıyor vs yok öyle bir dünya. ancak hobisi olaranlar ulaşır dergisi ise herkese ulaşır. eski dergilerden dergi olarak değil ama verdikleri oyun demosu cdsi kalitesi oalrak pc magazine dergisni anmak istiyorum. pc magazine 99 yılında verdiği her demo cdsi aşırı kaliteliydi. quake 3 arena ve nocturne demosunun olduğu efsane sayıyı unutumayorum hala bugun oynadağım bir çok oyundan daha çok vakit geçirdim o cdde. bavulla ofise gelen çocuk lazım şimdi passion lazım. ben olsam ona şans verirdim sen evden yolla biz sana köşe ayırıcaz derdim.
FRP ve Black metal içeriği vardı Game show dergisinin . Level dergi de sağlam oyun cd leri verirdi ( adventure özellikle ) son yıllara doğru GamePro dergisi almaya başlamıştım ( Türkçe ) Artık eski tadı yok ben de dergilerin ; Bilemiyorum Altan bilemiyorum....
Oyungezere son 2 ayda parasal anlamda yardımcı olmaya çalıştım. Bir oyuna vereceğim parayı dergiye veririm daha iyi düşüncesi ile hareket etmek lazım. Eski kafalı olarak belki daha duygusal yaklaşıyoruz ancak basılı medyanın önemini kaybedince anlamayalım. Şimdiden bilelim.
İki dergiyede 4 senedir aboneyim.Oyungezer için gerçekten çok üzülüyorum.Değerlerimizi kaybediyoruz,alışkanlıklarımız gidiyor.Digital dergi,haberlerin bu kadar anlık yayıldığı zamanda saçma geliyor bana.Kağıt kokusunu hissetmek isteyen benim gibi insanlar için elde tablet telefon adapte olmak çok zor.Oyungezere birileri destek olmalı,umarım kaybetmeyiz.
Zamanında kütüphane çökertecek kadar dergim vardı ancak günümüzde anca 3-5 tane evladiyelik kaldı elimde, aralarında gameshow kara final sayısı ve sinan akkol imzalı level ocak 98 sayısı var :p o arkadaşlardan bir demet: i.imgur.com/kgwJsgK.jpg
Türkiyede unutulan bir oyun dergisi var, GamePro. O da şahane dergiydi aslında. Multiplatform dergi diye geçiyordu ama daha çok konsol ağırlıklıydı. Ben 99 Ağustosda Playstasion1'i yeni almıştım, sadece Fifa falan oynuyordum. O dergi sayesinde Final Fantasylerden ,Metal Gear Solidlerden falan haberim oldu. Sanırım 2001 yılında dergi kapandı. Son sayısının kapağında Return to Castle Wofenstein vardı yanlış hatırlamıyorsam. Dergi 2 sene falan hayatta kalabildi
@@gllmll7227 bence wolfensteindi ama %100 emin değilim. Bir de GamePro yazarlarının bazıları, dergi kapandıktan sonra Level'a geçti. Benim bildiğim biri Fırat Akyıldız diğeri de Volkan Turandı sanırım
@@GeckotrKasim olabilir oyleyse ama o sayi ile ilgili hic bilgi bulamadim
Ekim 2001 sayısında Commandos vardı. Kasım 2001 kapağında Fifa 2002 vardı. Gerisini bilmiyorum.
En üzüldüğüm şey dergi zamanını kaçırmam çok güzeller hala var olan dergiler var ama okuyasım gelmiyor
Çok beğenerek izledim. Teşekkürler.
gameshow çok iyiydi ilk sayıları siyah beyaz hatta fotokopi gibi bir kalitesi vardı renkliye geçmek için çok çabaladılar ama oda uzun sürmedi..sonradan PCgamer ilgimi çekmişti ama fazla almadım..
Bu ikilinin olduğu videoları daha çok görmek istiyoruz !
oyungezer in o şekilde olduğunu bilmiyordum... vay be buraya kadar mış demek
Teşekkürler
Sinan abi dream tv de yanlıs hatırlamıyorsam sizinde aralarında oldugunuz oyunları tanıttıgınız bir program vardı.Gecmisi özledigimiz bu yıllarda sizlerle teselli buluyoruz...
Hot tv diye bir kanal vardi 2001-2003 arasi Burak falan oradaydi
@@gllmll7227 next level diye bir program yapıyorlardı. Bir de sanırım number one tvde miydi Burakla başka bir elemanın sunduğu bir program vardı
Ben Level almaya devam ediyorum zaten şuanda videoda söylediği gibi Oyungezer satışta değil sadece dijitali var. Ona da elimden geldiğince deste veriyorum. Dergicilik lütfen ölmesin hepimiz destek olalım.
Küçükken bende çok severdim dergiden oyun incelemesi okumayı. Şimdi direk oynarlarken izliyoruz dergicilik cortladı bence.
Biz gençlere faydanız emin olun tahmininizden daha fazla olmuştur abi :) İkizlerden Emre :D
Ah ah abiya su dergileri okudugumuz donemi cok ozledim nerde benim eski turkiyem
harikasinız👍👏👏👏
internetin gelişmesi tüm dünyada yazili medyayi öldürdü,Gamepro bile 2011'de yayın hayatına son vermiş
Ne günlerdi ya... Sinan'ın arkasına dizilip monitöründen video izlemek, yan masasında DVD hazırlamak, adını hatırlayamadığım pastanede bir şeyler yemek, PES maçları ve daha neler neler. Bu arada Amiga Dünyası'ndan da öncesi, yıllar sonra öğrendim ki babam 1980'li yılların ortalarında ZX Spectrum Kulübü diye bir kulüp kurmuş Türkiye'de ve mektup aracılığıyla kullanıcıları bir araya toplamaya çalışmış. Bu mektuplardan birini kendim göremesem de Retrojen forumlarında bulmuştum :)
Oyungezer hayatımdaki net bir şekilde en önemli basılı üründür.
Kasım 2001 Commndos 2 kapaklı level, o gün Sinan abi ile tanıştım :)
Gameshow ne güzeldi yaşlanmışım
Ankara ve Voltran ekibi der susarım :)
Abi artık migros'da zor bulunuyor Oyungezer.Sadece LEVEL var. Neden acaba?
0:09 Demek ki dünya üzerinde dergileri koklayan tek insan ben değilmişim teşekkürler Sinan abi :D
Valla şahsen dergide yazmak istiyorum abi n'apmam lazım diyen herkese yazmayın diyorum ne yalan söyleyeyim.
Çünkü yeni neslin beklentisi çok fazla, iyi para kazanacaklarını zannediyorlar ama kazanamıyorsunuz. Bu işi yapmanın en güzel yanı dilediğiniz gibi yazıp (ki dergiden dergiye makas yiyebiliyorsunuz. Şu an Level'da Kürşat'tan minimum makası yediğim için mutluyum) bunun basılı olduğunu görüp, okuyucu ile bağ kurmak; ,işin en zevkli kısmı bu. Gameshow'da para almadan yazdım (abi siz 125 lira alırken orada yazarların çoğu para bile almıyordu :)), Level ve Oyungezer'den alınan ücretleri duysalar zaten yeni neslin dudağı uçuklar korkudan. Aslında düşünüyorum da bu işten kazandığım en güzel para 15 yaşında PC Oyun'da hiç umudumuz olmadan gönderdiğimiz ve dergiye basıldığını gördüğümüzde çok şaşırdığımız Sabre Team yazısıydı (bi de üstüne gayet güzel ücret aldığımızı görünce daha da şaşırmıştık. Hatta o yazıdan sonra PC Oyun okuyuculara inceleme göndermeleri için cesaretlendirici bir yazı yazmıştı). İşin manevi zevki sizi tatmin edecekse evet yazın ama para kazanacağınızı düşünüyorsanız unutun.
Gameshow'da, Oyungezer'de ve Level'da iki dönem yazmış biri olarak aldığım en güzel hediye tanıştığım güzel insanlar (ki 14 yaşında olan okuyucularım şu an 25 26 yaşında, halen beraber oyun oynuyoruz) Ama ne yalan söyleyeyim artık kalemi bırakma zamanı geldi gibi hissediyorum.
Sonradan not: Ne yalan söyleyeyim benim için TR'de Gameshow'dan sonra dergicilik bitti. O dönem hep farklıydı, Polat "Zebani" Yarışçı gibisi gelmedi (MAC'çiler saldırır şimdi :)).
Abi bugün Koztağı'nda seni görmüş olabilir miyim?
Olabilirsin :)
o güzel degilerden (level/oyun gezer) jumbo boy çöp poşetiyle atmışlığım var :) Vurmayın Anne baskısı :D
Future is now old man.
Burak bey, Level dergisindeki bir yazınızda "kaldırımın ortasından yürüyen insanlara sinir oluyorum" dediğinizi hatırlıyorum :)
Sinan abi level dan ayrıldıgından beri dergi almıyorum , oyungezere de ısınamadım.. işin finansal boyutu bir kenara ama böyle daha mı iyi sanki be bilemedim..?
'Had safhada' videoları yapmaya ne dersiniz?
Yurt dışında olduğum için sadece senelik dijital üyelik alabiliyorum :( bedava sayıların parasını verip destek olmaya çalışınca kartımı kabul etmiyor
99 2000 yılı level dergileri hala duruyor bende.