ŚWIETNA lekcja. Pięknie dziękuję, że jest tu na YT za darmo! Zaczęłam się uczyć tureckiego, to mój kolejny język - i wiem, że do najłatwiejszych nie należy. Ale omówione kwestie brzmią bardzo logicznie. Ja i mój chłopak - Turek - jesteśmy wdzięczni za Pani pracę!
świetnie wyłożone zasady ... nawet nie wiedziałam, że turecki to taki przyjazny i nieskomplikowany język... ..przynajmniej tak miło i prosto brzmi z Pani ust... dziękuję za lekcję...
Dziękuję za tę lekcję, b. dobrze wytłumaczone. Przy okazji zapytam - czy istnieją jakieś zasady na którą sylabę pada akcent przy wymawianiu? Może nagra Pani o tym lekcję? Z góry dziękuję.
Dziękuję bardzo! Generalnie akcent pada na ostatnią sylabę, chyba że sufiks na końcu jest nieakcentowany - w filmach mówię, czy dany sufiks jest akcentowany, czy nie. Przykładem nieakcentowanego sufiksu jest sufiks osobowy: np benim w znaczeniu „to ja” ma akcent na pierwszą sylabę, natomiast benim w znaczeniu „mój/moje” (z sufiksem posesywnym, który jest akcentowany) ma akcent na ostatnią sylabę. To jeden z bardzo nielicznych przykładów, kiedy akcent zmienia znaczenie słowa 🙂
Merhaba! przepraszam za późną odpowiedź. Cieszę się bardzo, że film jest pomocny! Co do słowników - nie ma na polskim rynku słownika idealnego. Ja sama często korzystam (trochę z przyzwyczajenia) ze starego słownika Antonowicz-Bauer i Dubińskiego. Jest przestarzały (trochę archaiczne słownictwo i brakuje bardzo współczesnych słów) ale na poziomie nawet średniozaawansowanym daje radę. Podobno świetny jest słownik (tylko turecko-polski) Marii Kozłowskiej, ale nie dość, że horrendalnie drogi, to jeszcze praktycznie nie do zdobycia. Ze słownikó anglojęzycznych papierowych polecam kultowego Redhouse'a, ale wygodniej jest korzystać z internetowego Tureng (sama korzystam często). Pozdrawiam również z Krakowa ;)
Witam, ma kilka pytań: 1.Rozumiem, że wszystkie czasowniki kończą się tylko i wyłącznie na mak, mek? I jest to odpowiednik naszego ć na końcu czasownika? 2.Czy czasowniki mające dodatkowy człon et kończą się wyłącznie z mek? 3.Dlaczego w 13:20 w ostatnim przykładzie dodany jest ü skoro kończy się na e? Czy nie powinno być i? Może zbyt dużo informacji na raz i sam się pogubiłem ;) Pozdrawiam
1. bezokoliczniki kończą się na -mak/mek, jeśli tworzymy formę czasu, używamy rdzenia czasownika. Są słowniki, które pokazują tylko rdzenie czasowników, bez dodawania tego sufiksu -mak/-mek. To jest taki umowny bezokolicznik i zazwyczaj tak pokazuje się je w słownikach. Można to uznać właśnie za takie nasze -ć 2. tak, et- zawsze będzie w formie etmek, bo po e w et- musi być e w sufiksie -mek 3. w tej grupie czasowników (rdzenie zakończone na a lub e) samogłoskę sufiksu dodajemy nie według samogłoski, którą wyrzuciliśmy, ale według tej, która nam zostaje, czyli özl- > ö, a po ö w sufiksie musimy mieć ü to normalne, że na początku wszystko się myli i nie wydaje się wcale oczywiste, trzeba trochę czasu, żeby się wszystko ułożyło w głowie. Filmik można sobie obejrzeć kilka razy dla utrwalenia ;). Na pocieszenie powiem, że większość czasów tworzy się prościej niż czas teraźniejszy :)
@@Seticio a gdybym chciał użyć w zdaniu czasownika nieodmienionego np. Lubię czytać, biegać, rysować. Wtedy piszemy z sufiksem czy jakoś to odmieniamy? Bardzo dziękuję za błyskawiczną odpowiedź :)
@@k.szaroldinho to zależy, z czym chcemy ten polski bezokolicznik połączyć w zdaniu tureckim. Z czasownikiem istemek (chcieć) łączy się taki 'zwykły' bezokolicznik zakończony na -mak/-mek. Z czasownikiem sevmek (lubić) musimy już użyć rzeczownika stworzonego z rdzenia czasownika i sufiksu -ma/-me i do tego jeszcze zawyczaj sufiksu biernika (bo sevmek - lubić łączy się z biernikiem, podobnie jak w polskim) np: okumayı seviyorum, koşmayı seviyorum ale okumak istiyorum, koşmak istiyorum
@@Seticio uff brzmi jak czarna magia :P po czasie pewnie to ogarnę, na razie chcę zrozumieć podstawy i czas teraźniejszy. Przed chwilą oglądałem Pani film o wymawianiu słówek :) jak dobrze będzie szło to za jakiś czas skleję jakieś zdanie. Jeszcze raz dziękuję, görüşürüz!
W przypadku: -Kto siedzi w salonie? -Salonda kim oturuyor? Dość często odruchowo daję podmiot w dalszej części zdania. I mam pytanie do powyższego przykładu z salonem: napisałem: Kim salonda oturuyor. Jest to dopuszczalna forma czy salon w tym przypadku musi być na pierwszym miejscu?
Oba zdania są poprawne, różnica jest subtelna i dotyczy kontekstu: Salonda kim oturuyor? Akcent znaczeniowy pada bardziej na kim (mniej na salon) a w zdaniu Kim salonda oturuyor istotniejsze jest, ktoś, o kogo pytamy, siedzi akurat w salonie. Generalnie im wyraz bliżej orzeczenia, tym ważniejszy.
To prawda, że na początku może się to wszystko wydawać pogmatwane, ale ćwiczenie czyni mistrza! Odmieniaj jak najwięcej czasowników przez osoby, do tej lekcji zawsze możesz wrócić w każdej chwili, żeby coś powtórzyć. Kolay gelsin!
Nie jestem pewna, czy zrozumiałam pytanie. -yor to sufiks czasu teraźniejszego: gidiyor - idzie, uyuyor - śpi, yapıyor - robi, podczas gdy -mak² to zasadniczo sufiks bezokolicznika: gitmek - iść, uyumak - spać, yapmak - robić.
Merhaba! Powtarzam, powtarzam... Co rusz wracam do którejść z lekcji - a to coś zapomniałam, czegoś nie jestem pewna, coś muszę sprawdzić 🤓Uff! Dziś nowa bomba. Interesująca, bardzo mi się podoba! Kiedy opanuję??! Aktualnie chyba muszę... zapanować nad "tupotem tureckich mew" 😉 Niemniej nie poddaję się. Pozdrawiam serdecznie, miłego dnia ❤🌺
Jak to mówią - ćwiczenie czyni mistrza ;) Początki są trudne, ale potem jaka satysfakcja! Czas teraźniejszy może troszkę skomplikowany, ale za to tak często się przewija w filmach, serialach czy piosenkach, że można się go nauczyć ze słuchu. Kolay gelsin i miłego dnia!
@@Seticio Sağol! O dziwo mniej problemów mam z czasownikami aniżeli z var/yok gdzie każdemu należy przypisać co do niego należy lub nie :)) Iyi günler 🌞
ŚWIETNA lekcja. Pięknie dziękuję, że jest tu na YT za darmo! Zaczęłam się uczyć tureckiego, to mój kolejny język - i wiem, że do najłatwiejszych nie należy. Ale omówione kwestie brzmią bardzo logicznie. Ja i mój chłopak - Turek - jesteśmy wdzięczni za Pani pracę!
świetnie wyłożone zasady ... nawet nie wiedziałam, że turecki to taki przyjazny i nieskomplikowany język... ..przynajmniej tak miło i prosto brzmi z Pani ust...
dziękuję za lekcję...
Dziękuję bardzo za świetne wytłumaczenie
Dziękuję bardzo ❤️
dzieki super!!
Dziękuję za tę lekcję, b. dobrze wytłumaczone. Przy okazji zapytam - czy istnieją jakieś zasady na którą sylabę pada akcent przy wymawianiu? Może nagra Pani o tym lekcję? Z góry dziękuję.
Dziękuję bardzo! Generalnie akcent pada na ostatnią sylabę, chyba że sufiks na końcu jest nieakcentowany - w filmach mówię, czy dany sufiks jest akcentowany, czy nie. Przykładem nieakcentowanego sufiksu jest sufiks osobowy: np benim w znaczeniu „to ja” ma akcent na pierwszą sylabę, natomiast benim w znaczeniu „mój/moje” (z sufiksem posesywnym, który jest akcentowany) ma akcent na ostatnią sylabę. To jeden z bardzo nielicznych przykładów, kiedy akcent zmienia znaczenie słowa 🙂
ZŁOTO.
Dziękuję za ten film.
Świetnie uporządkował mi wiedzę na temat czasowników.
Mam jeszcze pytanie:
Jaki słownik Pani poleca?
Pozdrawiam z Krakowa
Merhaba! przepraszam za późną odpowiedź. Cieszę się bardzo, że film jest pomocny! Co do słowników - nie ma na polskim rynku słownika idealnego. Ja sama często korzystam (trochę z przyzwyczajenia) ze starego słownika Antonowicz-Bauer i Dubińskiego. Jest przestarzały (trochę archaiczne słownictwo i brakuje bardzo współczesnych słów) ale na poziomie nawet średniozaawansowanym daje radę. Podobno świetny jest słownik (tylko turecko-polski) Marii Kozłowskiej, ale nie dość, że horrendalnie drogi, to jeszcze praktycznie nie do zdobycia. Ze słownikó anglojęzycznych papierowych polecam kultowego Redhouse'a, ale wygodniej jest korzystać z internetowego Tureng (sama korzystam często). Pozdrawiam również z Krakowa ;)
Witam:) dlaczego w 21:12 w odpowiedzi na pyt. "turkce biliyor musun?" odp jest również w 2giej osobie?
Merhaba! To dlatego, że te zdania nie są dialogiem, a ilustracją odmiany danego czasownika w danej osobie (w tym przypadku - drugiej). Pozdrawiam!
@@Seticio ah! dobrze:) dziękuję za odpowiedź!
Witam, ma kilka pytań:
1.Rozumiem, że wszystkie czasowniki kończą się tylko i wyłącznie na mak, mek? I jest to odpowiednik naszego ć na końcu czasownika?
2.Czy czasowniki mające dodatkowy człon et kończą się wyłącznie z mek?
3.Dlaczego w 13:20 w ostatnim przykładzie dodany jest ü skoro kończy się na e? Czy nie powinno być i? Może zbyt dużo informacji na raz i sam się pogubiłem ;)
Pozdrawiam
1. bezokoliczniki kończą się na -mak/mek, jeśli tworzymy formę czasu, używamy rdzenia czasownika. Są słowniki, które pokazują tylko rdzenie czasowników, bez dodawania tego sufiksu -mak/-mek. To jest taki umowny bezokolicznik i zazwyczaj tak pokazuje się je w słownikach. Można to uznać właśnie za takie nasze -ć
2. tak, et- zawsze będzie w formie etmek, bo po e w et- musi być e w sufiksie -mek
3. w tej grupie czasowników (rdzenie zakończone na a lub e) samogłoskę sufiksu dodajemy nie według samogłoski, którą wyrzuciliśmy, ale według tej, która nam zostaje, czyli özl- > ö, a po ö w sufiksie musimy mieć ü
to normalne, że na początku wszystko się myli i nie wydaje się wcale oczywiste, trzeba trochę czasu, żeby się wszystko ułożyło w głowie. Filmik można sobie obejrzeć kilka razy dla utrwalenia ;). Na pocieszenie powiem, że większość czasów tworzy się prościej niż czas teraźniejszy :)
@@Seticio a gdybym chciał użyć w zdaniu czasownika nieodmienionego np. Lubię czytać, biegać, rysować. Wtedy piszemy z sufiksem czy jakoś to odmieniamy?
Bardzo dziękuję za błyskawiczną odpowiedź :)
@@k.szaroldinho to zależy, z czym chcemy ten polski bezokolicznik połączyć w zdaniu tureckim. Z czasownikiem istemek (chcieć) łączy się taki 'zwykły' bezokolicznik zakończony na -mak/-mek. Z czasownikiem sevmek (lubić) musimy już użyć rzeczownika stworzonego z rdzenia czasownika i sufiksu -ma/-me i do tego jeszcze zawyczaj sufiksu biernika (bo sevmek - lubić łączy się z biernikiem, podobnie jak w polskim) np: okumayı seviyorum, koşmayı seviyorum ale okumak istiyorum, koşmak istiyorum
@@Seticio uff brzmi jak czarna magia :P po czasie pewnie to ogarnę, na razie chcę zrozumieć podstawy i czas teraźniejszy. Przed chwilą oglądałem Pani film o wymawianiu słówek :) jak dobrze będzie szło to za jakiś czas skleję jakieś zdanie. Jeszcze raz dziękuję, görüşürüz!
W przypadku: -Kto siedzi w salonie? -Salonda kim oturuyor?
Dość często odruchowo daję podmiot w dalszej części zdania. I mam pytanie do powyższego przykładu z salonem: napisałem: Kim salonda oturuyor. Jest to dopuszczalna forma czy salon w tym przypadku musi być na pierwszym miejscu?
Oba zdania są poprawne, różnica jest subtelna i dotyczy kontekstu: Salonda kim oturuyor? Akcent znaczeniowy pada bardziej na kim (mniej na salon) a w zdaniu Kim salonda oturuyor istotniejsze jest, ktoś, o kogo pytamy, siedzi akurat w salonie. Generalnie im wyraz bliżej orzeczenia, tym ważniejszy.
@@Seticio rozumiem, tyle dobrego :D postaram się zapamiętać, dziękuję za odpowiedź, teşekkür ederim!
@@k.szaroldinho zrozumienie takich niuansów to bardzo dużo! Rica ederim, ne demek 🙂
Super lekcja ale ciężko zapamiętać wszystko mi się myli ale nie poddaje😘
To prawda, że na początku może się to wszystko wydawać pogmatwane, ale ćwiczenie czyni mistrza! Odmieniaj jak najwięcej czasowników przez osoby, do tej lekcji zawsze możesz wrócić w każdej chwili, żeby coś powtórzyć. Kolay gelsin!
Dlaczego jest ,, elif parkta oynUyor mu? a w odpowiedzi (..) oynAmiyor ?
Tworzenie zaprzeczeń jest wyjaśnione w filmie, od 19. minuty. Forma onyamıyor jest stworzona od zaprzeczonego oynaMAmak, a twierdząca od oynamak
Czym się różni mak² od yor skoro na polską logike oba to bezokoliczniki. tylko po dodaniu (w j. polskim) zaimka osobowego wyraz to bez okolicznik
Nie jestem pewna, czy zrozumiałam pytanie. -yor to sufiks czasu teraźniejszego: gidiyor - idzie, uyuyor - śpi, yapıyor - robi, podczas gdy -mak² to zasadniczo sufiks bezokolicznika: gitmek - iść, uyumak - spać, yapmak - robić.
Merhaba! Powtarzam, powtarzam... Co rusz wracam do którejść z lekcji - a to coś zapomniałam, czegoś nie jestem pewna, coś muszę sprawdzić 🤓Uff! Dziś nowa bomba. Interesująca, bardzo mi się podoba! Kiedy opanuję??!
Aktualnie chyba muszę... zapanować nad "tupotem tureckich mew" 😉 Niemniej nie poddaję się.
Pozdrawiam serdecznie, miłego dnia ❤🌺
Jak to mówią - ćwiczenie czyni mistrza ;) Początki są trudne, ale potem jaka satysfakcja! Czas teraźniejszy może troszkę skomplikowany, ale za to tak często się przewija w filmach, serialach czy piosenkach, że można się go nauczyć ze słuchu.
Kolay gelsin i miłego dnia!
@@Seticio Sağol! O dziwo mniej problemów mam z czasownikami aniżeli z var/yok gdzie każdemu należy przypisać co do niego należy lub nie :))
Iyi günler 🌞
@@marieta1352 rzeczywiście, tureckie 'mieć' jest wyjątkowo nieintuicyjne dla nas, ale po pewnym czasie staje się zupełnie naturalne