Jak studiować BEZ OCEN? Krzysztof M. Maj i Natalia Schmidt-Polończyk | pop!cast naukowy 🚀 12
HTML-код
- Опубликовано: 31 июл 2024
- Czy tutoring to przyszłość edukacji? O tym w najnowszym odcinku Bunkra Nauki rozmawiają @KrzysztofMMaj i @doktorkatutorka-nataliasch1955. Jaki jest sekret dobrej relacji wykładowcy ze studentem? Dla kogo jest tutoring? Jakie kompetencje wynosi student z takich zajęć? Odkrywamy kulisy tej mało popularnej formy edukacji, która - zdaniem naszych rozmówców - powinna być szeroko dostępna.
Dajcie znać w komentarzach, czy mieliście do czynienia z tutoringiem albo chcielibyście spróbować!
Prowadzący: Krzysztof M. Maj - adiunkt na Wydziale Humanistycznym AGH, znawca gier wideo, youtuber na @KrzysztofMMaj . Tutor akademicki.
Gość: Natalia Schmidt-Polończyk - adiunkt na Wydziale Inżynierii Lądowej i Gospodarki Zasobami AGH, naukowczyni, doktor nauk technicznych, tutorka akademicka, trenerka interpersonalna, Rzeczniczka Nauki. Na Instagramie działa jako Doktorka Tutorka ( / doktorka_tutorka , gdzie edukuje i prowadzi Kobiecy Kwadrans Naukowy.
00:00 Wstęp
2:46 Rodzaje tutoringu
5:15 Inna relacja z wykładowcą
10:45 Elementy tutoringu na studiach?
13:55 Tipy dla przyszłego tutora
18:00 Czy oceny są nam potrzebne?
23:16 Kompetencje, które daje nam tutoring
28:18 Przesłanie dla widzów
👉 Instagram Bunkra Nauki: / bunkier.nauki
👉 Dźwięk - radio17.pl
👉 Realizacja - mine.agh.edu.pl
👉 Studio nagrań - odlewnictwo.agh.edu.pl
👉 Oprawa graficzna - / mishka.photo
Specjalne podziękowania dla:
👉 AGH Solar Boat Team - aghsolarboat.pl
👉 Laboratorium Re:Senster:Lab - senster.agh.edu.pl oraz Władz Wydziału Odlewnictwa za pomoc w organizacji nagrań 🙂 
Наука
Badania naukowe: można się skupić do 45 minut
Krzysztof Maj: streamy po 8h XD
Krzysztof to jest moje odkrycie roku, a chłop przez swoją aktywność zakreśla ślady kanałów innych ludzi, którym warto dać swój czas, bo bezproblemowo oddają. Super sie słuchało!
Niesamowicie miło mi to czytać, dziękuję!!! Wysłałbym emoji jamnika, ale to mogę tylko na swoim kanale, więc tu musi mi wystarczyć ogień 🔥
🔥🔥🔥
Trafiłem na Krzysztofa przed wakacjami i z każdym filmem odkrywam go coraz bardziej! Cudnie się słuchało, a i każda następna osoba, którą poniekąd poznaję dzięki niemu, słucha się z równie zapartym tchem 😊
24:20 W kontekście mówienia o swoich wadach i zaletach - w jednej sytuacji coś będzie wadą, a w innej zaletą.
Ja jestem typem, który w projektach lubi siedzieć długo i potrzebuje dużo czasu, żeby się w nie wkręcić. A mam kolegę, który w projekty wchodzi szybko i po pół roku jest znudzony.
On uważał to za wadę, a według mnie to zaleta - w zespołach są potrzebne osoby, które projekt rozkręcają i takie, które potem będą go utrzymywać, więc każdy zespół potrzebuje i takich i takich ludzi. Innymi słowy i cecha szybkiego zapalania się i cecha długodystansowca są potrzebne często jednocześnie, tylko są zaspokajane przez różnych członków tego zespołu.
" Nie każdego nauczę tego samego"- bardzo ważny fragment. Ja bym powiedziała, że prawdą jest, że nauczyciel czy dydaktyk nikogo nie uczy, ale każdemu pomaga odkryć jak najłatwiej i naskuteczniej można zaspokoić swoją ciekawość dotyczącą danego wycinka rzeczywistości. I tym jest dydaktyka, podsycaniem ciekawości i pokazywaniem narzędzi i sposobów na takie zorganizowanie sobie działań w czasie, które pozwolą tą ciekawość zaspokoić przynajmniej w jakiejś części. I dydaktyka musi być też otwartością na to, że czyjaś ciekawość dotyczy innych kwestii niż nasza ciekawość. NIgdy nie zapomnę jak od dziecka, które twierdziło, że "nie znosi nauki" dzięki jego ciekawości co do fioletowej barwy pewnego minerału dowiedziałam się, że jeden i ten sam związke chemiczny może minerałom w różnych częściach świata w zależności od różnych temperatur i od zróżnicowanego ciśnienia nadawać albo barwę fioletową albo żółtą. I nigdy, przy mojej pasji do minerałów, chyba nie odkryłabym tylu faktów na ten temat gdyby nie pytanie tego dziecka " no, ale dlaczego ten kamień ma ten kolor? A nie inny?". I bycie tutorem to też taka umiejętność przyjmowania cudzych zadziwień jak swoich własnych. I umiejętność myślenia, że może ja nauczę się dzięki twojej ciekawości świata czegoś nowego o tym co do tej pory wydawało mi się oczywiste. I to jest ten moment kiedy dydaktyk opiera się pokusie powiedzenia, że " no tak, ten minerał właśnie ma z reguły taką fioletową barwę. O zobacz w atlasie minearologii tu masz na zdjęciu, że to właśnie często taki fioletowy kamień." Także wiedzę trzeba mieć, trzeba umieć do niej siegnąć. Bo trzeba wiedzieć, że o barwie decydują związki chemicnze i procesy geologiczne. Ale trzeba tez umieć zatrzymać się i na chwilę zakwestionować "oczywiste oczywistości" bo co jeśli jednak skład minerału nie oznacza że on zawsze musi wybarwić się na fioletowo? I co ma na to wpływ? A jak akurat jest mocno fioletowy to dlaczego? Dlaczego inny egzemplarz jest jaśniejszy? Czemu np. te najciemniejsze to akurat z Kolumbii?
Studia bez ocen to jest dla mnie marzenie. Po spojrzeniu na cały system z boku i poznaniu swojego sposobu na naukę, wiem że system edukacji który dzisiaj funkcjonuje nie jest dla mnie. Niestety pewnie nie zdąży się to zmienić do czasu kiedy będę chciała iść na studia, jednak z każdym kolejnym filmem jaki widzę, wiem że wszystko idzie to w dobrą stronę. Chciałabym też się przyłożyć do zmiany, bo każda dołożona cegiełka, buduje większą świadomość o tym w jak wyniszczającym środowisku musimy się "rozwijać". Bardzo dziękuję za pracę jaką wykonujecie
Może trzeba zacząć pracować nad sobą aby mniej się przejmować ocenami i mieć bardziej podejście zdane/niezdane. I traktowanie każdej oceny wyższej niż 3 jako informację o zapasie miejsca.
Ale cudownie jest zobaczyć Krzysztofa i Panią Natalię w jednej rozmowie! :)
Zdecydowane moi ulubieńcy jeśli chodzi o podejście do nauki, uwielbiam śledzić na instagramie :D
Świetny odcinek, czekam na coraz szerszy rozwoju tutoringu i żałuję, że ja już nie będę mieć takiej okazji.
Dziękujemy 😍
serial LOTR ma jedną niezaprzeczalną zaletę, pozwoliło poznać Krzysztofa.
Nie wychodzmy POZA strefe komfortu. Poszerzajmy strefe komfortu. Wbrew pozorom to ogromna roznica, jezeli czlowiek wczuje sie mocno w te dwa sposoby ujecia sprawy.
Najmocniej przykuł moją uwagę temat kompetencji komunikacyjnych a szczególnie kwestia tego, że bardziej umiemy mówić o swoich wadach, aniżeli o zaletach.
Dodałbym do tego fakt, że nasz naród cechuje się dużą tendencją do umniejszania sobie i nie pokładania wiary w siebie bądź w innych z dominującą myślą "I tak to nic nie zmieni"
Dlatego też tak bardzo ja jak i w zasadzie cały pierwszy rok lingwistyki stosowanej cenimy sobie zajęcia z konwersacji, gdzie poza rozmawianiem między sobą rozmawiamy też z wykładowcą, który pełen pozytywnego nastawienia i poczucia humoru sprawia, że wychodzimy z zajęć nie tylko z poszerzonymi kompetencjami, ale też i z ogromną radością.
Tymczasem wykłady z psychologii komunikacji mogę streścić jednym wnioskiem, mianowicie "brak relacji z innymi ludźmi = jesteś w dupie"
Miłego dnia wszystkim
Życzymy, żeby jak najwiecej zajęć było tak pozytywnych, jak te z konwersacji❤
@@bunkiernauki Dziękuję
5:25 Jak ja wiele lat podstawówki rozwiązywałem zadania, ale inaczej niż według schematu i byłem za to karany niższymi ocenami. Nauczyciele tylko tłumaczyli, że im smutno z tego powodu, ale uczą mnie podstawy programowej, która obowiązuje na egzaminach, a od nich oczekuje się, żebym dobrze zdał egzamin. Dwóch, może trzech nauczycieli (z matematyki, co ciekawe) uznawali mi odpowiedzi, ale zaznaczali mi, że to dobre rozwiązanie, dobry sposób myślenia, ale na egzaminie za to nie dostanę punktów, więc muszę nauczyć się tez tego schematycznego sposobu - i jak ja jestem wdzięczny tym ostatnim nauczycielom.
A potem jak byłem na studiach i potem w pracy ile nastresowałęm się, bo odruchowo chciałem się dostosować do jakiegoś schematu, a często schematu nie było i totalnie nie wiedziałem bez tego jak coś zrobić, bo byłem święcie przekonany, że do wszystkiego jest jakiś wzór. Dzisiaj się z tego śmieję, ale to straszne jak szkołą "wytresowała" mnie do schematów.
Dla mnie pójście do szkoły było marzeniem ale poziom.... uśrednianie ucznia. ktoś kiedyś napisał artykuł że nasz system podstawowego kształcenia jest Kobietą. My mamy gorzej. Więcej znam pasjonatów mężczyzn niż kobiet.
@@vislu6268 W starym pokoleniu (kiedy ja byłem uczniem, czyli jakieś 15-20 lat temu), faktycznie pasjonatów nauczycieli było więcej niż nauczycielek.
Dzisiaj u moich dzieci czy wśród znajomych, to zdecydowanie kobiety nadreprezentują zaangażowanych wśród zawodu nauczycielskiego, wprowadzają nowości, braki ocen, tutoring, itp.
Ale to moje obserwacje, więc co najwyżej to anegdota.
@@andrzejdubiel3263 w starym jesteśmy w podobnym wieku i staro się nie czuję i nie wyglądam nawet :). Zawód jest nie godnie wynagradzany to też przez to.
@@vislu6268 miałem na myśli naszych nauczycieli, nie nas :D
Super, to było bardzo ciekawe. Nie zgadzam się jednak że aby się rozwijać trzeba zawsze wychodzić ze swojej strefy komfortu. Uważam, że wtedy może to być postrzegane jako jakąś walka z samym sobą, kolejne zmaganie które trzeba przejść. Najlepszy rozwój jest wtedy gdy to zaczyna kiełkować w nas samych, a mamy to szczęście gdy na swojej drodze spotkamy osobę która nam w tym pomoże lub będziemy wiedzieli do kogo kompetentego się zgłosić. A ze strefy komfortu nie zawsze dobrze jest wychodzić - jeśli czujemy opór bardzo silny może to też świadczyć o garnicach naszego wnętrza, o inherentnych aspektach osobowości których nie należy naruszać. Pozdrawiam i mam nadzieję że będzie więcej materiałów o rozwoju !
Dziękujemy za ciekawy komentarz! 🙂 Też mamy nadzieję, że będzie więcej takich materiałów 😉
U mnie seminaria dyplomowe polegały na przedstawianiu wyników swojej pracy dyplomowej. Wpierw to była głównie teoria, zastosowania itp a potem już bardziej rzeczy realnie stworzone. Całkiem dobrze wychodziłem na tym, ale to była najbardziej stresująca rzecz - gdyż człowiek musiał wytrwać pod ogniem pytań innych studentów, które były znacznie trudniejsze niż te od prowadzącego. Raczej skok na bardzo głęboką wodę, przed którym bardzo przydał by się tutoring. To na pewno była super sprawa z tymi seminariami, które były dokładnie tym, czym miały być, ale skok na bardzo głęboką wodę bardziej zniechęcał niektórych studentów, niż wspomagał ich rozwój. Ścisłe kierunki i skomplikowane prace dyplomowe... współczesne nauki ścisłe są na tyle bogate w wiedzę, że po prostu w ramach jednego kierunku na studiach studenci bardzo mało wiedzą o zagadnieniach z pracy dyplomowych kolegów, gdyż potrafią one poruszać totalnie inne regiony wiedzy - wolę nawet nie podawać przykładów - np zastosowanie sieci neuronowych z jednej strony a z drugiej materiałoznawstwo a z trzeciej symulacje rozchodzenia się światła. Tłumaczenie innym rzeczy, które mogą być dla nich nowe, to wyższa szkoła jazdy i pierwsza nieśmiała próba działań dydaktycznych, które no... wymagają właśnie umiejętności miękkich, których studentów po prostu uczy się za mało. Co mi po takich kursach, kiedy byłem tuż po studiach, to już nie ten tryb pracy.
Na wydziale Biologii UAM mamy dwa programy tutoringowe i jeden z nich jest dostępny dla wszystkich, co wyjątkowo mnie zaskoczyło. Dostałam się do niego, będąc na pierwszym roku i nie mając jeszcze nawet żadnych ocen. Polecam serdecznie.
Fantastyczna wiadomość! ❤️
Super odcinek. Proszę o więcej. Dziękuję!
Cieszymy się❤ Będzie więcej! 😀
Taki tutoring dla chętnych na studiach byłby ogromną pomocą zwłaszcza przy oswojeniu się ze zmianą stylu nauczania. Sama jestem chętna skorzystać, lecz niestety nie należę do prymusów 😓
skończyłem studia z wyróżnieniem... po dwóch latach pracy nadal miewam momenty kiedy zamarzam w tremie nie wiedząc jak coś zrobić... zamiast zapytać jak coś zrobić. Ostatnio usiadłem z wicedyrektorem biura żeby omówić kilka koncepcji projektu nad którym pracujemy. na początku rozmowy dostałem krwotoku z nosa...
On sam wykłada czasem na akademii i narzeka że czuje się jakby równie dobrze mógł mówić do ściany bo nawet na oczywistości studenci nie potrafią odpowiedzieć. Odpowiadam mu wtedy że jestem po drugiej stronie barykady. Mentalne trzymanie w kajdanach i *FOBIA* przed przesłuchaniem to stan polskiej młodzieży. Na egzaminie na 7 semestrze studiów architektury znajoma nie potrafiła odpowiedzieć z czego robi się beton. NA TRZECIM ROKU STUDIÓW!
pozdrawiam...
Sam miałem fobie przed akademikami( trwało kilka tygodni) ale to przeszło jak zacząłem traktować ich jak przewodników w danej specjalizacji (dodam że jestem pasjonatem wielu dziedzin ( już od podstawówki). Kajdany sami sobie zakładamy.
Racja że studenci mają problemy w komunikacji bo mają przecież MESSENGERY + randki są przez internet (to już dla dr Maja zagadnienie)
Dodatkowo BRAK zainteresowań - filmy ? zdrowy styl życia (czytaj pozdróże itp)? .
Wiele razy spotkałem się z brakiem podstaw ( myślę czasem że na dany kierunek powinno się wprowadzić >>>> Wymagania Wstępne ) do studiowania.
Mega ciekawa rozmowa, pomogła mi zauważyć czemu moje seminaria i pisanie prac dyplomowych skończyły się dla mnie stresem tak wielkim, że po dziś dzień się za mną ciągną konsekwencje. Oczekiwałam tutoringu, a nie kolejnych ćwiczeń, na których czytam teksty, przygotowuję prezentację i potem zamykam temat. Aż mi się smutno zrobiło, że tyle godzin poszło do piachu i podręcznego zestawu PTSD, gdy rozwiązanie było takie proste i desperacko próbowałam do niego dotrzeć.
Podoba mi się również, że to była prawdziwa rozmowa, a nie spotkanie z jakąś głową - nie nie, dwóch tutorów rozmawiających o swoich doświadczeniach. Mega sprawa!
Dziękujemy! Taki mamy zamiar - żeby to były po prostu ciekawe rozmowy ciekawych ludzi! ☺
A jak ktoś chce genialne pytania dla tutorów, na przykład dla studentów Politechnik to np. autentyczne neidawne pytanie od młodzieży " A no co mi w życiu Twierdzenie Euklidesa? " albo "Po co uczniom szkoły o profilu gastronomicznym nauka fizyki ?" A zakresu umiejętności miękkich dla inżynierów " Jak ja mam się dowiedzieć od współpracownika z Japonii , że coś zrobiłem źle jak on się tylko cały czas uśmiecha i niczego do mnie nie mówi?"
Wstyd przyznać - moja pierwsza wizyta, pierwszy film z Bunkra. Chyba zostanę tu na dłużej :D
Cudowny materiał!
P.S.
Cóż za inny Krzysztof w porównaniu do vloga ;)
Ja tylko ubrałem czarną koszulę! XD
@@KrzysztofMMaj taki spokojny ;) Ale to nie jest przytyk ani do jednego Krzysztofa, ani drugiego. Obu uwielbiam :D
Miło nam! Polecamy rozgościć się na dłużej! I nadrobić pozostałe, także ciekawe materiały 😄😄
@@bunkiernauki a dziękuję za zaproszenie :D Nadrabiam, nadrabiam - 3. materiał Krzysztofa :D
@@Hugon1979 Cieszymy się! 🙂
To ja mam pytanie: chciałbym zostać Tutorem o czego najlepiej zacząć przygotowania do takiej roli?
Jestem trochę zawiedziony, w całym materiale nie ma zbliżenia na skarpetki Krzysztofa i nie wiem co na nich jest. Dlatego muszę ocenić ten odcinek na 9/10. Fajny materiał jak widać sporo z niego wyniosłem.
Uchylam rąbka tajemnicy: Iron Man! Jak zawsze na tych nagraniach!
@@KrzysztofMMaj A czemu akurat on?
Chciałoby się żeby Arcymagos był moim Tutorem❤️😥
Z jednej strony fajnie, nowocześnie podejście do pojedyńczego studenta z drugiej oceniamy kto zasługuje na podstawie ocen. Tylko mi się wydaje, że większość osób, które "farmią" oceny są zwykle niespecjalnie ogarnięte w krytycznym myśleniu, bo nie potrafili rozwalić na czynniki pierwsze najprostszego sposobu terroru? Jasne wszystkich się da tego nauczyć, ale chciałbym zobaczyć eksperyment, gdzie na takie zajęcia w jednym roku weźmie się tych czwórkowych, czy nawet trójkowych i w jakiś sposób nawet nienaukowy porównać trudność prowadzenia takich zajęć hah :>
Brutalnie mówiąc, jeśli ktoś przychodzi na studia dla farmienia ocen, to od samego początku ma złe założenia. JASNE, chore reguły dystrybucji stypendiów nie ułatwiają wyzbycia się ocen, ale to się da zrobić. Naukowcy rozwiązują na co dzień nie takie problemy. Ten pozostaje nierozwiązany tylko dlatego, że nikomu się nie chce tego zrobić odważnie na dużą skalę
Ulala, Pani Natalia 10/10
Chcesz mieć tutorig to musisz mieś punkciki (wysoką średnią), nie masz? No trudno - kiepie - nie dla Ciebie tutoring.
No i to jest potworna głupota. Obydwoje się z tym zgadzamy.
Panie doktorze test zainteresowań, rozmowa z kandydatem. Można stwierdzić czy student jest pasjonatem, to widać po rozmowie. Często Ci trójkowi są lecz z różnych powodów nie mogą średniej wypracować.
@@vislu6268 czasem nie mają wyższych ocen, bo albo mają swoje zdanie na dany temat (nie po drodze takim z sylabusem czasami) albo są zainteresowani innym przedmiotem/wąskim przedziałem przedmiotu
@@czarekmajzel6550 "sylabusem czasami" . Oj tak pozmieniałbym kilka semestrów ;)
No smutne to jest
Co do tutoringu. Trzeba dobierać tutorów, a nie kierować tam kolejnych pracowników bo tak trzeba. Na Uniwersytecie Warszawskim są dwa programy które można nazwać tutoringiem. MISMAP i MISH. I są studenci którzy nie są po tym zadowoleni bo nie wszyscy tam skierowani są dobrymi tutorami.
Tak. Na szczęście tam, gdzie pracuję, tutorem może być tylko osoba po certyfikowanym szkoleniu.
@@KrzysztofMMaj a macie wymóg ponownego szkolenia po kilku latach?
@@KrzysztofMMaj Zacznijmy od tego, że sama certyfikacja to za mało. Do bycia tutorem trzeba mieć predyspozycje. Na mojej uczelni był obowiązkowy tutoring, ale nie każdy komu powierzono ten obowiązek miał do tego predyspozycje. I niestety nie są to te same predyspozycje co predyspozycje do dydaktyki bo tutor musi umieć wyjść poza chęć przekazania tego, co ma do przekazania i musi być np. bardziej otwarty na niekonwencjonalne pomysły na praktyczne zastosowanie tej wiedzy czy np. ścieżki kariery jakie są w sobie w stanie wymyślić osoby, które mu w zakresie tutoringu podlegają. Fakt, dobrze by tutor był praktykiem w swojej dziedzinie, ale jeśli jest kimś kto pracuje z praktykami , z ekspertami, jest popularyzatorem wiedzy z jakiejś dziedziny i np. zna ścieżki kariery różnych ekspertów z branży to też może się sprawdzić. Z takimi osobami miałam do czynienia i były dość dobre w tutoringu. Czy da się to wprowadzić w edukacji publicznej? No gdyby na pedagogice czy na studiach doktoranckich był to trening obowiązkowy to być może. Inaczej trudno mi to sobie wyobrazić. Kompletny brak ocen w edukacji? Myślę , że w szkolnictwie branżowym, zawodowym jakiś element certyfikacji/ standaryzacji czyli ocen jednak zostanie. Myślę, że zwłaszcza w pracach precyzyjnych czy z substancjami niebezpiecznymi raczej nie ucieknie się od jakiegoś oceniania postępów w nauce na tle większej grupy czy rówieśników bo to byłoby dla ludzi i dla firm czy branż niebezpieczne. To jest ukryty koszt utrzymania standardów jakości i bezpieczeństwa pracy.
Niczego się nie dowiedziałam czym właściwie jest ten mentoring.
A czego się chciałaś dowiedzieć? To też trudno powiedzieć na dużym poziomie ogólności, ale najprościej tak: wyobraź sobie naukę, tylko bez przedmiotów, egzaminów i podstaw programowych, a w postaci rozmów o interesującym projekcie. Here. That's it.
@@KrzysztofMMaj no ale taki mentor cokolwiek wie na temat, który chcę zgłębić? czy wie tak trochę, częściowo i ewentualnie wie po jakie książki sięgnąć?