Derek Otte - Omgekeerde hoogtevrees (DE TIJD IS OM,)
HTML-код
- Опубликовано: 3 окт 2024
- Mijn eerste theatervoorstelling 'DE TIJD IS OM,' eindigt met het stuk 'Omgekeerde hoogtevrees'. Deze registratie is gemaakt tijdens de première in het Oude Luxor op 28 mei 2022. Tekst? Tuurlijk!
"De weg denken te weten kan de weg juist versperren. Staan ze verre van mij of woon ik ver van de sterren? Geen van de twee of wellicht allebei? Woon ik ver van de sterren of staan ze verre van mij? In een heldere nacht, zat ik en zweeg. Terwijl ik nadacht en omgekeerde hoogtevrees kreeg. Een deken van lichtpuntjes was al dat ik zag. Iets dat me sterrenstof tot nadenken gaf.
Wat is mijn perspectief werkelijk waard? Als mijn notie neerkomt op: alles verklaard vanuit aangeleerd, afgeleerd; zelden achter gekomen. Menen te weten; voor waar aangenomen. Ik keek en ik leek er alleen maar te zijn. Op mezelf onbeduidend, nietszeggend en klein. Als een stip in de ruimte, vanaf een punt in de tijd. Ik was eventjes niets, ik was eventjes kwijt.
Ik verhield zich tot niemand, iedereen werd ik: binnenin leefde wat eerst om ik heen. Niet alleen in het alles, onderdeel én geheel, ik leek eventjes alles in één. Er was geen lijn te bekennen; de cirkel was rond. Toen ik ontdekte… Dat ik niet bestond. Doorheen de kosmos, ik was heel, ik was al. Ik was helemaal nergens en daarmee overal.
Ik onthield, ik vergat, ik hield vast en liet los. De golven, de zee, de bomen, het bos. Ik kwam terug, ik bleef weg; beide voelden als zijn. En het mooie werd meer. En het zeer deed geen pijn. Ik was vrij van bewijslast en eigen gelijk: ik was er zo klein en zo groot tegelijk. Ik was vrij van verplichting, vrij van verdriet. En er was en er was en er was, er was niets.
Ik was genoeg, zo veel meer dan wat zelf. Eventjes één met het hemelgewelf. Geen perceptie maar perfectie, vreugde zonder strijd. Het perspectief voorbij; geen ruimte en geen tijd. Boven mij als onder mij, een wonder: dit bestaan. In ons, om ons, met ons, tot we overgaan. Overgaan in alles, de sterren stonden er nog steeds. De diepte daarboven, omgekeerde hoogtevrees.
Er begon zich een zin van het leven te vormen. Tot ik die punt… Weer een komma zag worden."
Meer werk checken? Ga naar www.derekotte.nl! 
Развлечения
Er is geen lijn te bekennen, de cirkel is rond👌 Als je de zin/lijn maar genoeg verdraaid wordt het vanzelf weer rond.
Mijn favoriete stuk uit de voorstelling. Ontroerend mooi.
Wat heerlijk om naar te luisteren!
Echt heel mooi ❤
Apart dat je je masterpeace eruit gehaald hebt.
Welk masterpiece bedoel je?
@@derek_otte je woorden zijn kunst. hij zal bedoelen allemaal, het hele verhaal