Это видео недоступно.
Сожалеем об этом.
Hellblade: Senua's Sacrifice (PL) #9 - Zakończenie (Gameplay PL / Zagrajmy w)
HTML-код
- Опубликовано: 16 авг 2017
- ● Hellblade: Senua's Sacrifice (PL) i inne gry TANIO na www.g2a.com/r/kaftann (3% zwrotu z kodem KAFTANN)
● Więcej Hellblade: Senua's Sacrifice (PL), muzyka itp. poniżej!
● Facebook: www. kaftann
● Live: / kaftannlive
● FAQ, PC: bit.ly/kafFAQ
● Sieć partnerska: bit.ly/KafUFG
● Grupa Steam: steamcommunity.com/groups/kaftann
● Seria Zagrajmy w Hellblade: Senua's Sacrifice: • Hellblade: Senua's Sac...
● Hellblade: Senua's Sacrifice Recenzja: steamcommunity.com/id/kaftann/...
Tę serię znajdziesz wyszukując:
Hellblade: Senua's Sacrifice
Hellblade: Senua's Sacrifice PL
Hellblade: Senua's Sacrifice Gameplay PL
Hellblade: Senua's Sacrifice Gra
Hellblade: Senua's Sacrifice Po Polsku
Hellblade: Senua's Sacrifice Premiera
Hellblade: Senua's Sacrifice Horror
Zagrajmy w Hellblade: Senua's Sacrifice
Upragnione zakończenie wylądowało!
Mam nadzieję, że śledzicie fb.com/kaftann bo fajne zdjątko tam wylądowało w związku z nowymi projektami :-)
Idę.
Kaftann
Kaftan jeśli chcesz to dokładnie obadać, to sprawdź runy, każda runa ma odpowiednik w alfabecie.
Runa Kenaz (tak wygląda runa Kenaz" < " )to K
Jako schizofreniczka, powinnam mieć wiele do powiedzenia o tej grze. Jednakże nie jestem w stanie nic powiedzieć. Postać Senui (?) i przedstawiona jej walka z chorobą były tak wiarygodne, że się popłakałam. Dziewczyna była w zdecydowanie gorszym stanie niż ja a jednak poczułam z nią niesamowitą więź. Ten ostatni odcinek był najbardziej emocjonalny dla mnie. Chyba trochę zbyt. Potrzebowałam chwili na odpoczynek po obejrzeniu. A ty Kaftann jako gracz i komentator spisałeś się na medal.
Nie mam pojęcia co mogę powiedzieć osobie cierpiącej w ten sposób, więc pozostawiam Ci mocno trzymane kciuki i wszystkiego dobrego! Zdrówka i mnóstwa siły!
Teraz wszyscy mają schizofrenię.
Sincerely Naeshi kurczę czekałam aż ktoś to napisze. Dokładnie, to wszystko tak świetnie opisuje schizofrenie, cudowne uczucie kiedy ktoś przeżywa (prawie) to co ty i można poczuć się zrozumianym, jednak najbardziej przypominały mi momenty z bogiem iluzji, kiedy widziała rzeczy które nie są prawdziwe. Ale ja nie płakałam, nie potrafię :/
Przepiękna opowieść o sile miłości i walce z chorobą. Żeńska protagonistka nie ma kształtnego tyłeczka ani jędrnego biustu, przez co doceniać można jej siłę i wrażliwość, poczuć kwintesencję kobiecości. Senua paradoksalnie wygrywa walkę w swoim umyśle godząc się ze startą, akceptując rzeczywistość. Mroczny, psychodeliczno-mistyczny klimat jest zwieńczeniem całej rozgrywki. Dla mnie to swoisty majstersztyk wirtualnej rozrywki. Produkcja zaciera granicę między programem, a sztuką artystyczną. Zresztą... co tu gadać. Dobra robota Kaftanix. Dzięki że to nagrałeś.
"pieprzony most, wiedziałem żeby jechać obwodnicą" Xd
you make my day :D
Hehehehheheh tekst z obwodnicą był jedyny :D do tej pory się śmieję :D
Na zdrowie! :-)
Gra wspaniała, W Y B I T N A !! Produkcja najwyższej klasy. Dla gracza, dla widza - gra, którą po prostu przeżywa się wraz z bohaterem. Teraz mogę oficjalnie kontynuować tę przygodę w drugiej części wciągając się w kolejny twój gameplay. Kaftann, jesteś super twórcą na YT, nie zmieniaj się :)
ten moment gdy siedzisz na zakończeniu tej gry z łzami w oczach a rodzina pyta czy ok a ty nic nie jesteś wstanie powiedziec dziekuje że ją przeszedłeś ja tej przyjemności miec nie bedę a tak przeżyłem ta przygode dzię ki kaftann
Gra jest genialna. Ma klimat. A o jej genialności świadczy fakt, że Kaftann siedzi bardzo często cicho. Zapewne chłonie to, co serwują mu autorzy tej gry.
Udało mi się przejść grę! Momentami była ona dla mnie przerażająca ale i bardzo wciągająca. Tak myślałam że nie będzie już jej dane spotkać się z Dilionem. Bohaterce pozostało pogodzenie się ze śmiercią ukochanego tak jak to bywa w prawdziwym życiu. Gra daje wiele do myslenia. Jestem pod wrażeniem.
PS. Bardzo fajnie nagrany live ✌️
Swietna przygoda, Bardzo miło bylo ją spędzić w takim towarzystwie :D Swietny gameplay, wyczucie i to wspaniale uczucie jak czuje ze tez sie wkreciłeś. Nic dodać nic ujać. 10/10 :D
Moge sobie tylko wyobrazić jak zajebiście musiała wyglądać ta scena wraz z tą klimatyczną muzyką, no nic i tak było prze zajebiście, dziękuje Kaftann za prowadzenie tej serii, zakończenie wbiło mnie w ziemie, kocham gdy przy końcu ktoś z gry zwraca sie do nas jako graczy. Było naprawde zajebiście dzięki jeszcze raz, czekam na Bubg ;)
Jeju Kaftann jaki masz prześliczny głos uwielbiam ❤ W sposób jaki grasz normalnie dreszcze mnie przechodzą! Super daje łapkę W górę i zabieram się za oglądanie
Ten tytuł naprawdę wgniata w fotel. Postać Senui to nowa jakość kreowania postaci w grach, jakiej chyba jeszcze do tej pory nie było. Owszem stosowano już mo-cap, mo-cap twarzy również, ale w tym przypadku spokojnie możemy uznać, że przeniesiono aktorkę 1:1 do świata wirtualnego. Czytałem gdzieś, że aktorstwo nie jest jej pasją, i wcale za nim nie przepada, ale z pewnością ma do dego dar. Co do samej gry jeszcze, niesamowite wrażenie robią głosy, choć mogłyby być miejscami bardziej złowrogie. Świetna jest też muzyka, która czasami nasuwa na myśl Wardrunę, i świetnie pasuje do klimatu. No i zakończenie... Ciekawe czy poznanie wszystkich run jakoś na nie wpływa?
Jasny gwint. Słów brak. Genialna, smutna, pełna emocji. Piękna. Znowu dziękuję Kaftann za wspałania przygodę.
10/10 najlepsza gra jak jest odmianą po prostu krótko i na temat epicka
Jejku już jest! nowy, a zarazem ostatni odcinek biorę się za oglądanie tego świetnego dzieła :D daje kciuka do góry bo wiem, że w twoim wykonaniu będzie świetne i oglądam :)
Dzięki za mandacik zaufania! :-)
Rany, to było... ta gra była, jest... bardzo głęboka i o tylu rzeczach, problemach trapiących Senuę dowiedzieliśmy się z jej stanu psychicznego, z jej wewnętrznej wędrówki, która zakończyła się wnioskiem, że wszystko, również rzeczy niezwykle dla nas ważne, przemija i trzeba to przyjąć, zaakceptować. Takie jest przeznaczenie również nas samych. Ta ciemność... ona cały czas gdzieś tam jest i czyha, ale tylko przez pogodzenie się z rzeczywistością i wzięcie życia we własne ręce będziemy w stanie iść do przodu. W wolności. Przepiękna gra, daje bardzo dużo do myślenia. I jeszcze odziana w formę mitologiczną. Mistrzostwo. Dzięki, że nagrałeś tę grę ;)
Ta walka z tą bestią z cienia przypomniała mi pięknych przeciwników z Bloodborne, muzykę. Ah ta nostalgia :) Cieszę się, że mogłem obejrzeć Hellblade na Twoim kanale :)
Nie wiem, co powiedzieć. Jednocześnie brakuje mi słów i mam ochotę nimi eksplodować, ale nic nie jest w stanie wyrazić tego, co ta gra we mnie wywołała. WSZYSTKO jest w niej idealne zarówno od strony technicznej, rozgrywki jak i fabuły czy muzyki (przysięgam, że zaraz ściągnę cały soundtrack, jeśli tylko go znajdę). Cała historia ma sens od początku do końca, jest głęboka i wręcz magiczna, a zarazem bardzo uniwersalna. ,,Nawet w ciemności piękno i wspaniałości tego świata nigdy nas nie opuszczają. Zawsze tam są i czekają, byśmy znów je ujrzeli". Te dwa zdania, jak i zapewne wiele innych cytatów z Hellblade, znajdą się na mojej tablicy korkowej :') I przede wszystkim w sercu. Ta gra naprawdę głęboko tam sięga (swoją drogą, tak, popłakałam się pod koniec).
Kaftann, jak zwykle, wspaniale prowadziłeś tę serię. Dziękuję Ci za nią, bo gdyby nie to, najprawdopodobniej nigdy nie odkryłabym sama tego arcydzieła.
Hellblade przejdzie do historii.
Ach, i niech ktoś mi teraz spróbuje wmówić, że gry nie są sztuką :')
Soundtrack jest bombowy! :-)
Szkoda ,że taka krótka ale poza tym ,gra GENIALNA .Coś pięknego, niezwykły pomysł pokazania tutaj choroby psychicznej. Pozdrawiam
uff ja już myślałam, że ona umarła a tu takie zaskoczenie, nic innego nie mogę powiedzieć jak to, że gra genialna (choć na początku mnie trochę przynudziła), jeszcze do tego ta piękna muzyka, która była pod koniec 😍
Aaah, jestem zawiedziona zakończeniem, strasznie. Wszystko było dobrze do momentu cheesy kwestii o wielu historiach do opowiedzenia. Twórcy mówią: bądź zaciekawiona, zamiast mnie zaciekawić. Co mnie cieszy, oczy Senui były świetne - wyrażały kompletne zagubienie, trudność połączenia tego co z widzi z tym, co działo się w jej głowie. Poza tym chyba wszystko zostało powiedziane. Dobra robota Kaftann.
Dziękuję za te serię Kaftanie była genialna zarówno gra jak i prowadzący :D
Właśnie skończyłem ogrywać, całość w niecałe dwa dni. Gra majstersztyk!
Zgadza się! :-)
psycho dyliczna podróż zmęczonej duszy coś pięknego dziękuję. i pozdrawiam👍
Komentarz zawiera spoilery.
Zacznijmy od opowieści/legend, były dobrze opowiadane i przyciągały uwagę. Bardzo chętnie bym zobaczył kilka prequeli. Oprawę graficzną pozostawiam do własnej oceny, wg. mnie można by poprawić kolorystykę i gra wyglądały jeszcze lepiej. Soundtrack jest piękny, w odpowiednich momentach i odpowiednie utwory budowały klimat w grze. Fabuła na początku była zachęcająca, potem twórcy chyba się troszeczkę pogubili bo były pewne momenty niepotrzebne. Kaftann jako narrator jesteś świetny, wiesz w jakim momencie dodać komentarz by nie psuć klimatu. Dialogi są dobrze napisane i budowały klimat z ciekawością. Mimo że już 5 lat jesteś, to jeszcze musisz się kilku rzeczy nauczyć a staniesz się jedynym najlepszym youtuberem nagrywający gry. Niektórzy powinni brać lekcję od Ciebie. No to czas na zakończenie. Walka nie była jakoś porywająca a raczej irytująca na koniec. Kiedy bohaterka ginęła od miecza, nie byłem zdziwiony bo tak się to zapowiadało. W tym momencie dałbym 8, jednak jeden szczegół zmienił ocenę. Zwykle kiedy fabuła wywoła u mnie świeczki w oczach to już wiem że będzie dobrze, aczkolwiek nie najlepiej bo do płaczu nie doprowadziło. Walka Senui samej ze Sobą to ciekawe podejście i chętnie zobaczę sequel lub ciąg dalszy historii. Ostateczna moja ocena dla tej gry to 9.
To było... Wow.
Wspaniale było przejść tak wspaniały tytuł razem z Tobą, Kaftann, dziękuję.
Bardzo spodobała mi się postać samej Hel. Ma ona tutaj dwa znaczenia, prawda? W sensie jest boginią, ale także swoistą postacią schizofrenii, która na pewien sposób została pokonana. Tak czy siak, z początku wyobrażałam ją sobie jako piękną kobietę, a zarazem paskudną, której ciało w pewnym stopniu pokryte jest zgnilizną. Cóż, nie zawiodłam się, choć dostaliśmy coś bardziej... Prostego? Tak, proste, a jednak cholernie przerażające, zwłaszcza kilka odcinków temu.
Tak czy siak, dzięki, to było wspaniałe!
bo w mitologii nordyckiejest opisana jako olbrzymka na pół gnijąca :p dlatego końcowy wygląd Senui mi bardzo pasuje do opisu Heli
Gra genialna!
Będę musiał obejrzeć to jeszczę 3 razy zanim zakończenie do mnie dotrze..
Studio ninja Theory przeniosło nas w wspaniały świat, pokazując nam to czego na co dzień my "zwyczajni ludzie" nie widzimy i doświadczymy. Gdzie fikcja miesza się z jawą. Pokazanie niebanalnych rzeczy w niebanalny sposób. Muzyka słuchana w słuchawkach wciska w fotel i pozostaje długo w głowie... jak sama fabuła. I jeszcze co mnie urzekło to mimika twarzy Senua :)
Dzięki, Kaftan... Genialna gra. Boska fabuła i klimat, obłędna muzyka i widoki. Mechanika walki natomiast jest daremna :P
Uwielbiam twój głos!
Walka na moście EPICKa xD :P
Chciałabym napisać bardzo długi komentarz o tej grze, jaka była interesująca, dobrze zrobiona i, o rany, ta fabuła!
Niestety nie napisze nic z tego co czuję, bo po prostu nie mogę. Myślę że każdy ma własne indywidualne odczucia i przemyślenia o tej grze ale dla mnie było to coś bardzo wartościowego i pięknego, co warto zapamiętać.
Odmeldowuję się.
Łapa w górę i już przełączam na 55 cali :D
Oj to będzie show :D
Na młot Thora to już koniec.
MAJSTERSZTYK!!
Kaftan, chciałam spytać. Czy takie dosyć krótkie produkcje przechodzisz jednym tchem, czy robisz sobie kilka przerw od nagrywania ? Pozdrawiam cieplutko :)
Spacja jest do skakania :D
Stefan Zimecki - developer, mamy polaka w zespole developerów widzę :)
Coś czuję, że na końcu zapowiedzieli ciąg dalszy.
Przeszedłem ta opowieść kilka dni temu... I nie mogę się pozbierać. Zostałem zmiażdżony. Ciągle myślę o tym wszystkim co przeżyłem, co zobaczyłem i co usłyszałem. Jestem całkowicie rozbity. Mam wrażenie, że to wszystko ciągle we mnie żyje. Zastanawiam się jak wielka siłę i determinację miała Senua. Czy ja postąpił bym tak samo? Czy bym się nie poddał? Nie wiem. To wszystko stało się nagle zbyt trudne. Moment, w którym Senua mówi "żegnaj ukochany" to z jednej strony koniec jej walki, jej misji i wędrówki, a z drugiej strony katharsis- zamknięcie pewnego rozdziału w swoim życiu... cały czas mam przed oczami jak mówi "żegnaj" I odchodzi... tak po prostu... w nicość. Nie umiem opisać co czuje. Opowieść wywarła na mnie ogromne wrażenie i nie potrafię jeszcze bez emocji poradzić sobie z tym co przeżyłem...
niesamowita gra wczoraj sam skończyłem - chciałem zobaczyć czy da się "wygrać" ostatnią walkę zanim padłem walczyłem dobre 10-15 min a dźwięki muzyki dodawały mi sił choć pad już niewyrabiał ;pppp
To samo u mnie Walczyłem i walczyłem a tu jednak trzeba było się poddać : ]
Fajny Live
Kurde, wielka szkoda, że to już koniec chyba już nic mnie tak nie zaskoczy jak ta gra :( co dalej?
Swietna gra, zapadajaca w pamięć i wnikająca w głebokie pokłady podswiadomości. Sposób ukazania Helu i motyw katabazy głownej protagonistki przypomina mi troche Piekło Dantego z Boskiej Komedii. Zgadzacie sie?
jak działa na pc
Zobaczyłem sobie serię 2 lata później... a co! I z tego co zauważyłem hasłem przewodnim walk było "no przecież zrobiłem unik!" ;)
A co do zakończenia... pewnie ona sama wybiła całe swoje plemię za te wszystkie lata śmiechów i tym podobnych. Wyparła to jednak przypisując zdarzenie ludziom północy. Nauczyła się władać mieczem i zrobiła z tego użytek. Niebezpieczna kobita.
Kolejna gra po której będzie kac na tydzień
Ta gra od razu skojarzyła mi się ze ''Sklepami cynamonwymi"
Ciekawe skojarzenie :-)
Wiem, że trochę nieaktualne, ale przeszedłem tę grę wczoraj. Nie rozumiem trochę końcówki, ona w końcu nie uratowała tego męża?
Czyli przszła tą całą drogę tylko po to, żeby się pogodzić z tym, że on poprostu nie żyje i nie wróci? Bardzo bym prosił o wytłumaczenie mniej więcej. Sama gra mi się bardzo podobała, ale nie zrozumiałem samego zakończenia.
Pozdrawiam
vnv nation
Piękna opowieść wlasnie skonczylam gre.
ALE TA BOGOWA *HELL* WYGLONDO
TO *PRAWDA* JEST
SUPER *PSZYGODY* TAK
🆗💪⚡👍🆙
🥇🥇🥇🥇🥇🥇🥇🥇🥇🥇
🥇🥇🥇🥇🥇🥇🥇🥇🥇🥇
👩🏼👏👏👏👏👏👏👏👏😍
Świetna gra 😢
Zanim odcinek wleciał planowałam machnąć długi komentarz, dlaczego ta gra mi się nie podoba (a właściwie let's play, bo wiadomo, że grając samemu odbiór jest inny i człowiek nie nudzi się tak często, bo zwyczajnie ma władzę nad tym co robi, więc może wtedy moja opinia byłaby mniej krytyczna, ale dobra - koniec dygresji). Anyway. Zmęczył mnie ten odcinek i aż szkoda mi strzępić klawiszy, chyba że kogoś naprawdę interesuje moja opinia, bo umotywowana mogę się przemóc. :>
Aiose Mów więc ,a raczej pisz bo jestem ciekawa.
Dobrze więc. Ograniczę się do najbardziej istotnej dla mnie kwestii, bo w miarę jak czas minął mniejsze uwagi straciły dla mnie na znaczeniu. Przechodząc więc do rzeczy - będę pisać o schizofrenii.
Trzeba wiedzieć, że typów schizofrenii jest kilka, ale ta u Senui najbardziej przypomina paranoidalną, więc o takiej też pisać zamierzam. W takiej schizofrenii występują głównie urojenia prześladowcze i omamy (czyli głosy w głowie, halucynacje wzrokowe albo somatyczne).
Zacznijmy od omamów.
Omamy słuchowe, czyli głosy towarzyszące Senui. Mogę się mylić, ale z tego co pamiętam oprócz tego, że od czasu do czasu panikowały że Senua ich wszystkich zabije i mówiły jaka to jest głupia że idzie na pewną śmierć (i miały rację, ale zapomniały o jej plot armorze :P) to nie były zbytnio niemiłe czy uciążliwe dla bohaterki. Ba, pomagały jej w czasie walki (ostrzegały przed ciosem z tyłu) i eksploracji ("o tutaj, runa!")! Normalnie uznałabym je za dobre ziomki ;) Porównajmy to teraz z rzeczywistością. Wiedzę czerpię z biografii schizofrenika, czyli "Dzień, w którym umilkły głosy. Moja walka ze schizofrenią" autorstwa Kena Steele'a. Ken od 14 roku życia przez 32 lata słyszał głosy. Głosy pochwaliły go *raz* kiedy postanowił doprowadzić do obumarcia własnego mózgu poprzez przedawkowanie leków. A pomoc? Pomagały mu bardzo często, ale nie tak, jak można by się spodziewać. Pomagały mu popełnić samobójstwo. Udzielały mu dokładnych instrukcji, jak się powiesić, dokonać samospalenia czy zginąć na autostradzie. Dopingowały go, gdy uciekał że szpitala psychiatrycznego. Nie sądzę, żeby ktoś chciał otrzymywać taką "pomoc". To cud, że autor nie zabił się przez cały ten czas, ale trzeba przeczytać tę książkę, żeby dowiedzieć się, jakie miał szczęście w nieszczęściu. Anyway. Znaczącą część czasu głosy Kena go gnoiły. Kiedy nie udało mu się zabić, mówiły jaki jest beznadziejny nawet w tym. Miał urojenia, że nauczycielka omawia sekcję jego zwłok, a dziennikarz w telewizji przeprowadza z nim wywiad pośmiertny. Głosy obrażały go, wyśmiewały, wykorzystywały każdą tragedię, aby mu dokopać. Nie oczekiwałam czegoś aż tak radykalnego w grze, jak bezustanne nawoływania do samobójstwa, ale te głosy powinny być bardziej wrogie. Teraz można je nazwać neutralnymi, czy nawet przyjaznymi chwilami. Nie są uciążliwe, można je nawet zignorować.
Przejdźmy teraz do omamów wzrokowych. Z racji na uniwersum jest dla mnie niemożliwe stwierdzenie, czy one w ogóle w tej grze występują. Wiesz, w momencie w którym postać schodzi do świata umarłych ciężko ocenić, co jest prawdą, a co halucynacją. Nie znam się na mitologii celtyckiej/nordyckiej, ale wydaje mi się prawdopodobne by z tuneli wystawały ręce, wszędzie leżały trupy czy inne takie.
Powiem jak wg mnie lepiej by to wyglądało. Znasz serię książek Stevena Saylora o Gordianusie Poszukiwaczu? Są to książki historyczno-detektywistyczne, w której bohaterowie (starożytni Rzymianie) wierzą w swoją mitologię. Odprawiają wszystkie swoje obrzędy itd. Główny bohater też wierzy, ale jest bardziej sceptyczny. Mamy więc sytuacje, w której np. wszyscy myślą że morderstwa dokonał lemur (dusza zmarłego), ale okazuje się że był to zwykły człowiek. Zmierzam do tego, że można stworzyć uniwersum, w którym ludzie wierzą w bogów czy może magię i obce rzeczy tłumaczą sobie na swój sposób, korzystając z tej mitologii, ale żeby dla czytelnika/widza było logiczne wyjaśnienie. W Hellblade występuje takie zjawisko, ale tylko w retrospekcjach (ludzie wierzą, że Senua jest przeklęta, pochłania ją ciemność, a to tylko schizofrenia. W związku z jej innością przypisują jej sprowadzenie zarazy itd.) Gdyby akcja rozgrywała się w świecie nawet nordyckim/celtyckim, ale prawdziwym świecie, a nie w jakiejś krainie śmierci, można by fajnie pokazać jak jej omamy narastają, w zwykłych jaskiniach byłyby te wszystkie ręce ze ścian itd., ale odbiorca wiedziałby z pewnością że to wytwór schizofrenii, a nie zwykły wystrój świata umarłych.
Mogłoby być też tak, że Senua popłynęłaby do jakiegoś miejsca uznawanego za świat umarły, ale które byłoby w rzeczywistości zwyczajnym miejscem. Wtedy w trakcie swej wędrówki mogłaby stopniowo popadać w wytworzony w swoim umyśle świat. Możliwe nawet, że tak jest teraz w grze, ale jak dla mnie za mało jest wskazówek, by uznać to za zamysł twórców, co najwyżej jako teorię usprawiedliwiającą grę. :>
Pokrótce o urojeniach - można uznać, że ma urojenia prześladowcze (ciemność się na nią uwzięła czy coś w tym stylu).
Jeśli chodzi o omamy somatyczne, może występują, ale jeśli zakładamy, że świat śmierci jest prawdziwy to nie ma.
Przejdźmy teraz do moich propozycji, co mogłoby pojawić się w grze. Pierwsza z nich to "prank" na Senui. Głosy nagle zaczęłyby krzyczeć, że coś wyskoczyło za nią, kazać jej biec, a gdy skrypt wykryłby reakcję gracza (bieg albo odwrócenie się) głosy zaczynałyby się z niej szaleńczo śmiać, że dała się oszukać. U prawdziwych schizofreników coś takiego raczej nie występuje, ale dla takiej akcji mogłabym przymknąć oko. ;) Druga propozycja to aby w danej sekwencji głosów było naprawdę dużo, żeby były nie do wytrzymania. Przez całą grę nie można by tak robić, bo gracz zbytnio by się zmęczył, ale żeby chociaż w jednej sekwencji było naprawdę naprawdę dużo różnych, rozmawiających głosów, których hałas stopniowo by narastał. To akurat ma swoje uzasadnienie w rzeczywistości, gdyż Ken Steele skarżył się na większe natężenie głosów, gdy włączone było radio lub telewizor.
To tyle ode mnie. Na zakończenie nawiążę do komentarza schizofreniczki, która pisała, że dla niej ta gra była bardzo wiarygodna. Zapobiegawczo napiszę, gdyby ktoś chciał tego użyć jako kontrargument. Schizofrenicy są różni. Mamy ją, ale mamy też przykład Kena, którego schizofrenia było dużo cięższa od tej Senui, a do którego Senua wg mnie powinna być bardziej podobna, bo w końcu ona się nie leczyła, a Ken również nie brał leków (miały dla niego zbyt dotkliwe efekty uboczne i przez długi czas chował je pod językiem w szpitalach).
Dziękuję za uwagę. :>
+Aiose niby tak, ale gra sama w sobie miała osobie zdrowej mniej więcej przedstawić jak to może wyglądać, bardzo duża ilość sytuacji na powierzchni była jej urojeniami. Trochę znam mitologii nordyckiej, więc no :p W podziemiach wiadomo wygląda to już nieco inaczej. Głosy owszem nie gnoją jej za bardzo, ale jednak zauważ, że często jej mówią, że nie uda się jej, że jest idiotką. Bardziej są podzielone, część jest z nią, a część przeciwko niej. Jak dla mnie komuś zdrowemu w jakikolwiek sposób chociaż troche przybliża tą chorobę
49:32 Coś audio się zwaliło : (
Przez minutę. DZIĘKI RUclips, DZIĘKI... :D W renderze wszystko jest ok. Derp... Od około 50:35 powinno już być ok. Racja?
Yup . I nie martw się I FORGIVE YOU : )
Dziękuję!
Z tego co zdążyłem zauważyć na innych kanałach, to wyciszenie tego momentu nie występuje tylko u Ciebie. -_-
myśle że yt coś psuje :p
Jak wiecie na czacie miłość wszystko przezwycięży
Szkoda że już koniec
Pier.. ja już chyba umarłem 7razy i ch....
Chya nie ogarniam tego zakończenia... Senua w końcu odzyskała duszę Diliona? Zabiła Hell'e? Czy po prostu to wszytko się działo w jej głowie i w końcu zaakceptowala swoją chorobę/ciemność? Pozdroawiam i dziekuje za pięknie poprowadzoną grę.
Monika Sz myślę, że można to odbierać na dwa sposoby, ale najważniejsza jest jednak walka, którą Senua toczyła w samej sobie i w końcu ją zrozumiała, przyjęła prawdę, przesłanie tych dwóch wątków, podróży w zaświaty i choroby psychicznej, jest to samo :)
Zniszczyła mnie ta gra ;¬;
Kaftann 32:00 proszę nie przeklinać w końcu dzieci jak ja ciebie też oglądają ;)
Oceniając samą produkcję, jest to bez wątpienia gra obok, której nie przechodzi się obojętnie. Człowiek zawsze ma jednak niedosyt, ta liniowość produkcji, przejście z punktu A do B czasem przerywana mordobiciem, jest czasem przykra jeśli chodzi o oglądającego, gracz może i faktycznie jest pochłonięty graniem i tego nie dostrzega. Poruszona tutaj mitologia jest niewątpliwie, najjaśniejszym punktem a sama historia losów bohaterki, także jest wciągająca. Zaskakujące są też psychologiczne zagrywki producentów odnośnie możliwej utraty postępów gry, jeśli dopuścimy do zbyt wielu śmierci bohaterki, co jak się okazuje nie ma odzwierciedlenia w grze.. Ogólnie oceniam grę na bardzo wysokim poziomie ale w związku z tym iż jak wielokrotnie wspomniano wcześniej gra ma dotykać problemu psychozy (w video mówi się o schizofrenii), można by scharakteryzować ją z punktu widzenia głównej bohaterki, oczywiście uproszczając, jako zbiór nieprawdziwych wizji zakończonych pożegnaniem zmarłego ukochanego. Spodziewałem się jakiegoś większego WOW.