ტექსტი: უბანზე ბრალია, ისევ გამოსვლა არ გინდა, შენ უნდა გიხაროდეს ვინმემ თავი თუ აგარიდა, როცა სეირნობ მარტო დაგიმიზნებენ მანქანიდან და რა ვერ დაამუღამე უკვე შენი დრო გავიდა. მე მინდა ნაფიქრალის, საღი ფაიზაღი ქონდეს, სახეზე ნიღაბი ჩამოეხიათ მსახიობებს, მახსოვს ეს ქარები აფეთქებდა ნაღმებს და ბომბებს, მე როცა ნიავით ვეფერებოდი ნიამორებს. შევეცი კანონებს მათ რიგითებს და მაიორებს, ჩემგან გინება მათ არა ერთხელ გაიგონეს, ჩემკენ ისევ მუქი აგრესიის ქარი ქროდეს, ისეთი ბნელი ვარ რომ დეპრესიაც მაიგნორებს. უბანში საძმო ისევ გავამაგრებთ ბალაგანს, აქ ჩვენ ვერ ავიტანთ ყლე ბავშვების ბალაგანს, მახსოვს ვიყავით ემოციებით მდიდრები, ახლა ვრჩებით ფიქრებით და სხვადასხვანაიერები ფურცელი კალამი, მუზასთან გამოვცალე ბოცა უცვლელი სალამი ისევ იგივე გარემოცვა, გამოცვალეს ლოცვა ფიქრები გარყვნილი აქვთ, ამიტომ მათთვის ყველაფრის კეთება ადვილია გარემოში ოცნებების სიუხეშეს ვაწესებ, არ ვასვენენ ამ გონებას კიდევ უფრო ვაქეზებ, გადაკარგულ რაიონში რეგიონებს დავეძებ და მაპატიე ძვირფასო ყველაფერს ვავუარესებ. აღარ მაინტერესებ, გაქ ემოცია სტრესული, თქვენი ბიბლიოთეკაა დანაგვიანებული, ბევრი გენიოსი დარჩა არ აღიარებული და ბევრი მეომარი დარჩა განიარაღებული. არ არი მართებული თქვენი სიამაყე ბავშვებო და თქვენი ემოციებია ზეგავლენის გარშემო, არაფერია ქალაქში და გვირაბებში შევდივართ, ეს ცხოვრებაა თამაში, თქვენ სათამაშოები ხართ. ეგონა სიბნელეში არაფერს დაკარგავდა და მარტი იყო უხეში, ის შედარებებს მარტავდა, ჩათავდა ცივი ზამთარი და თითქოს წარსულს ჩაბარდა და ემოციებს ამინდები როგორ გადაფარვა. ღამეს ოცნებას გავატან შევეგებები ალიონს, ვერავინ ვერ მიაგნებდა ამ საუცხოო რაიონს, თუ აკვირდები აცივდა, ემოცია გაფატრე, სიმართლე გამარტივდა აქ სად ეხლა და სად ადრე მორიგი საუფსკრულეთი და უტყუარი კუპლეტი, მკვდარია საუკუნეთი და ამცდარია ტუბლეტი, ზამთარია მეცემა თოვლივით შუშა ხელებზე, დაკიდებული გვამები, ფრინველებს გავდა ხეებზე. ბოლოს გადაშენდებით ვით გადაშენდა ხედები, თუ გინდა ღმერთის დანახვა არ დაიჯერო ღმერთების, სუნთქავენ ცხედრები, კედლები ტოვებენ აქ ნიშნებს, ამიტომ ნებდები და ამბობ რაც კი ვერ აღნიშნეს. ვერ გათიშეს ვესაუბრები ჩემ კლავიშებს, თითქოს თეთრი ქვებით თამაშობდეს, წერა იგებს, ვერ გამიგეს, რო ვერ გამიგეს გამიხარდა, მერე ცუდი რატო არის მარტი განმიმარტა. ფრენა მოყვა ვარდნას, სხვა მე არ ვიყავი, როცა დავიღალე და მაინც დავიცავი, როცა შეიცვალა სურვილთა ტაეშანი, თასი დაიცალა და თითქოს შევიცანი, რომ ეს ღამე არი განაჩენი ჩემი სულის და თქვენი ნათება და მოწონება არ მეკუთვნის, ჩემი გულის ფესვები რომ იკვებება ბირთვით, ამიტომ ვერასოდეს დაჩაგრული ვერ მიირთვით. ამიტომ თქვენთან არ გამოირჩევა დუსციპლინით, ამიტომ დარაბებს უნდა რომ გაცდეს მისი ჟინით, როცა ქარები შეგაწუხებენ სინდისივით, და პატიოსნება დაგეფარები თივის ზვინით. ამიტომ ნუ იტირებთ, ან თუნდაც ნუ იცინით, და სანამ სუიციდით გამოჩნდება ფართო ველი, მანამდე ყურადღება გამოგივათ დუმილივით ,დარჩება ფიქრები წვიმის წვეთების მადლობელი. კომენტარებში გავაგრძელებ...❤
ვინახავ სიავეს და ღამეს ვესაუბრები, შეგუებული არიან მიძინებული უბნები, ეს ცარიელი ოცნება გავსებული რვეულები, და ამ ბოლო დროს მთელი ღამეები წერას ვუნდები. ვერასოდეს გავჩუმდები მე ამას ისევ ვიჩემებ, სანამ ღამეებს ითენებ და სხვა სახეებს იფერებ, მე ისევ წერით ვისვენებ და მარტო ვიწყებ სიარულს და მინდა ჩემში მუდამ ადგილი რომ ჰქონდეს სინანულს. რაც შეეხება პირადულს საინტერესო არაფერი, დაიწერება თუ რაიმეა დასაწერი, გასაცერი სიმართლე თემები ჩასაფრებულთა, მათ არ იციან ჩემი ხმა შინაარსები კრებულთა. ჩანასახი ეულთა ვერ ეგუება ვერავის შენ მერამდენედ მოგიწია შეცვლა ძველი სცენარის, და ამ კრებულთა კრებანი შეკვრა კონებათ ისევ მიწევს, მიწევს მუზა ღამის სიჩუმე და ჩემსას ისმენს. გაასხვისეს სხვათა ნაწერები შეიფერეს, ეს პლაგიატები თქვენ გასმენინებთ ჩემ სიმღერებს, დაასვენებენ თუ ვერ ჩერდება ვერ ისვენებს, უბედურებო ვხედავ სიცრუით ბედნიერებს. ანუ აქ არაფერს გისურვებენ კარგს, გიმზადებენ ხრამს თუ არ ჩაალაგებ ბარგს, ამიტომ ამ დარგს ბევრი ცუდი რამ ახლვას, როცა მოტყუებული თავები თავებს გიმარხავს. ამ პოეზიით გეახლე და მოაშორე სიახლე, თუ სიმდაბლეს დაგაკარგვინებს სიმაღლე, მიზანი დაისახე და უნდა გაყვე დასახულს რომ მიაღწიო გაზაფხულს და მოერიო დასასრულს. მედიდურობას იფერებს ფარებით გაჭრის სიბნელეს, აქ კოკაკოლის ქილებზე ავარჯიშებენ ქილერებს, ფიქრები დაგაიზმენებს და გეყოფა ის რაც იცი, ამ ნაწერებით გამოვცალე მეთვრამეტე სასმისი. დავყავი ბილიკები საწერად და საფიქრად და თქვენზე ძველი შთაბეჭდილებები უმალ გამიქრა, ბოლო სანთელი ჩამიქრა მაგრამ ხელს აღარ ჩავიქნევ, გზებს ისევ მარტო გავიგნებ და მინიშნებებს არ ვიღებ. ვიმატებ ნაწერებს თითქოს თავს უფრო ვიმეტებ, გათენებისას ვიფიქრებ ხასიათს გამოვიკეთებ, მე ვიცი შენი ნიღაბი და თუ რის გამო იკეთებ, ეგ უცხოა და ვიცი რო მაგას ვერ აცნობიერებ. ვაწყდები წერილებს ჩაყავსფრებულ სიძველით, ეს რეალობა ახსნადია ზეცისფერი სიზმრებით, ბანალურია ამაზე საუბარი ამ სიტყვებით და უხერხული ნამდვილად ამაში გამოგიტყდებით. გამოვლინდებით თქვენ გამოავლენთ თავს, როცა ტომის ბოლო თავს ვეღარ გამოაღწევთ ხრამს, არაფერი გინახავს თუ კი ნახე რასაც ამბობ არა,მე კიდე ფეხზე დავიკიდე ყველა მატყუარა ❤
შედევრი❤
es musika marto sulebs 🖤🖤🖤
მორიგი შედევრი❤
მამუ გენიოსი ხარ🖤
ramdeni udevs am kacs gulshi magara mevaseba amis bazari magri xar mamu 🖤🖤
"ანუ აქ არაფერს გისურვებენ კარგს"✨
გენიოსი ხარ❤
უმაგრესი კაცი 🥰🥰🤗💖 სულ მინდა რაღაც დავწერო...!დრო იტყვის დანარჩენს 👌👌👌✊✊😘
*Good Job ;) *
არ არის მართებული თქვენი სიამაყე ბავშვებო ✌💯
მამუ გენაცვალე ძმობილო, კარგი და გულიანი ბიჭი ხარ❤
ასტრალში რომ შეყავხარ ისეთია❤️👏
დღეს #1
წარმატებები ❤️ ძაან თესლია
🔥
მაგარი კაცი ხარ შეუბერე ბოლომდე
❤❤❤❤❤❤❤❤❤
🖤🖤🖤🖤👏🏿
მამუ ❤
♥️♥️♥️
❤❤🔥
✌️❤️
yoveltvis sinartles ambob mamu❤️
გენიოსია ეს ბიჭი 🖤
რატომ?
@@Nadareishvili ტრეკებს მოუსმინე, სავარაუდოდ აღარ იკითხავ
მათ არ იციან ჩემი ღრმა შინაარსები კრებულთა❤️❤️
👑✅
ტექსტი:
უბანზე ბრალია, ისევ გამოსვლა არ გინდა, შენ უნდა გიხაროდეს ვინმემ თავი თუ აგარიდა, როცა სეირნობ მარტო დაგიმიზნებენ მანქანიდან და რა ვერ დაამუღამე უკვე შენი დრო გავიდა.
მე მინდა ნაფიქრალის, საღი ფაიზაღი ქონდეს, სახეზე ნიღაბი ჩამოეხიათ მსახიობებს, მახსოვს ეს ქარები აფეთქებდა ნაღმებს და ბომბებს, მე როცა ნიავით ვეფერებოდი ნიამორებს.
შევეცი კანონებს მათ რიგითებს და მაიორებს, ჩემგან გინება მათ არა ერთხელ გაიგონეს, ჩემკენ ისევ მუქი აგრესიის ქარი ქროდეს, ისეთი ბნელი ვარ რომ დეპრესიაც მაიგნორებს.
უბანში საძმო ისევ გავამაგრებთ ბალაგანს, აქ ჩვენ ვერ ავიტანთ ყლე ბავშვების ბალაგანს, მახსოვს ვიყავით ემოციებით მდიდრები, ახლა ვრჩებით ფიქრებით და სხვადასხვანაიერები
ფურცელი კალამი, მუზასთან გამოვცალე ბოცა უცვლელი სალამი ისევ იგივე გარემოცვა, გამოცვალეს ლოცვა ფიქრები გარყვნილი აქვთ, ამიტომ მათთვის ყველაფრის კეთება ადვილია
გარემოში ოცნებების სიუხეშეს ვაწესებ, არ ვასვენენ ამ გონებას კიდევ უფრო ვაქეზებ, გადაკარგულ რაიონში რეგიონებს დავეძებ და მაპატიე ძვირფასო ყველაფერს ვავუარესებ.
აღარ მაინტერესებ, გაქ ემოცია სტრესული, თქვენი ბიბლიოთეკაა დანაგვიანებული, ბევრი გენიოსი დარჩა არ აღიარებული და ბევრი მეომარი დარჩა განიარაღებული.
არ არი მართებული თქვენი სიამაყე ბავშვებო და თქვენი ემოციებია ზეგავლენის გარშემო, არაფერია ქალაქში და გვირაბებში შევდივართ, ეს ცხოვრებაა თამაში, თქვენ სათამაშოები ხართ.
ეგონა სიბნელეში არაფერს დაკარგავდა და მარტი იყო უხეში, ის შედარებებს მარტავდა, ჩათავდა ცივი ზამთარი და თითქოს წარსულს ჩაბარდა და ემოციებს ამინდები როგორ გადაფარვა.
ღამეს ოცნებას გავატან შევეგებები ალიონს, ვერავინ ვერ მიაგნებდა ამ საუცხოო რაიონს, თუ აკვირდები აცივდა, ემოცია გაფატრე, სიმართლე გამარტივდა აქ სად ეხლა და სად ადრე
მორიგი საუფსკრულეთი და უტყუარი კუპლეტი, მკვდარია საუკუნეთი და ამცდარია ტუბლეტი, ზამთარია მეცემა თოვლივით შუშა ხელებზე, დაკიდებული გვამები, ფრინველებს გავდა ხეებზე.
ბოლოს გადაშენდებით ვით გადაშენდა ხედები, თუ გინდა ღმერთის დანახვა არ დაიჯერო ღმერთების, სუნთქავენ ცხედრები, კედლები ტოვებენ აქ ნიშნებს, ამიტომ ნებდები და ამბობ რაც კი ვერ აღნიშნეს.
ვერ გათიშეს ვესაუბრები ჩემ კლავიშებს, თითქოს თეთრი ქვებით თამაშობდეს, წერა იგებს, ვერ გამიგეს, რო ვერ გამიგეს გამიხარდა, მერე ცუდი რატო არის მარტი განმიმარტა.
ფრენა მოყვა ვარდნას, სხვა მე არ ვიყავი, როცა დავიღალე და მაინც დავიცავი, როცა შეიცვალა სურვილთა ტაეშანი, თასი დაიცალა და თითქოს შევიცანი, რომ ეს ღამე არი განაჩენი ჩემი სულის და თქვენი ნათება და მოწონება არ მეკუთვნის, ჩემი გულის ფესვები რომ იკვებება ბირთვით, ამიტომ ვერასოდეს დაჩაგრული ვერ მიირთვით.
ამიტომ თქვენთან არ გამოირჩევა დუსციპლინით, ამიტომ დარაბებს უნდა რომ გაცდეს მისი ჟინით, როცა ქარები შეგაწუხებენ სინდისივით, და პატიოსნება დაგეფარები თივის ზვინით.
ამიტომ ნუ იტირებთ, ან თუნდაც ნუ იცინით, და სანამ სუიციდით გამოჩნდება ფართო ველი, მანამდე ყურადღება გამოგივათ დუმილივით ,დარჩება ფიქრები წვიმის წვეთების მადლობელი.
კომენტარებში გავაგრძელებ...❤
ვინახავ სიავეს და ღამეს ვესაუბრები, შეგუებული არიან მიძინებული უბნები, ეს ცარიელი ოცნება გავსებული რვეულები, და ამ ბოლო დროს მთელი ღამეები წერას ვუნდები.
ვერასოდეს გავჩუმდები მე ამას ისევ ვიჩემებ, სანამ ღამეებს ითენებ და სხვა სახეებს იფერებ, მე ისევ წერით ვისვენებ და მარტო ვიწყებ სიარულს და მინდა ჩემში მუდამ ადგილი რომ ჰქონდეს სინანულს.
რაც შეეხება პირადულს საინტერესო არაფერი, დაიწერება თუ რაიმეა დასაწერი, გასაცერი სიმართლე თემები ჩასაფრებულთა, მათ არ იციან ჩემი ხმა შინაარსები კრებულთა.
ჩანასახი ეულთა ვერ ეგუება ვერავის შენ მერამდენედ მოგიწია შეცვლა ძველი სცენარის, და ამ კრებულთა კრებანი შეკვრა კონებათ ისევ მიწევს, მიწევს მუზა ღამის სიჩუმე და ჩემსას ისმენს.
გაასხვისეს სხვათა ნაწერები შეიფერეს, ეს პლაგიატები თქვენ გასმენინებთ ჩემ სიმღერებს, დაასვენებენ თუ ვერ ჩერდება ვერ ისვენებს, უბედურებო ვხედავ სიცრუით ბედნიერებს.
ანუ აქ არაფერს გისურვებენ კარგს, გიმზადებენ ხრამს თუ არ ჩაალაგებ ბარგს, ამიტომ ამ დარგს ბევრი ცუდი რამ ახლვას, როცა მოტყუებული თავები თავებს გიმარხავს.
ამ პოეზიით გეახლე და მოაშორე სიახლე, თუ სიმდაბლეს დაგაკარგვინებს სიმაღლე, მიზანი დაისახე და უნდა გაყვე დასახულს რომ მიაღწიო გაზაფხულს და მოერიო დასასრულს.
მედიდურობას იფერებს ფარებით გაჭრის სიბნელეს, აქ კოკაკოლის ქილებზე ავარჯიშებენ ქილერებს, ფიქრები დაგაიზმენებს და გეყოფა ის რაც იცი, ამ ნაწერებით გამოვცალე მეთვრამეტე სასმისი.
დავყავი ბილიკები საწერად და საფიქრად და თქვენზე ძველი შთაბეჭდილებები უმალ გამიქრა, ბოლო სანთელი ჩამიქრა მაგრამ ხელს აღარ ჩავიქნევ, გზებს ისევ მარტო გავიგნებ და მინიშნებებს არ ვიღებ.
ვიმატებ ნაწერებს თითქოს თავს უფრო ვიმეტებ, გათენებისას ვიფიქრებ ხასიათს გამოვიკეთებ, მე ვიცი შენი ნიღაბი და თუ რის გამო იკეთებ, ეგ უცხოა და ვიცი რო მაგას ვერ აცნობიერებ.
ვაწყდები წერილებს ჩაყავსფრებულ სიძველით, ეს რეალობა ახსნადია ზეცისფერი სიზმრებით, ბანალურია ამაზე საუბარი ამ სიტყვებით და უხერხული ნამდვილად ამაში გამოგიტყდებით.
გამოვლინდებით თქვენ გამოავლენთ თავს, როცა ტომის ბოლო თავს ვეღარ გამოაღწევთ ხრამს, არაფერი გინახავს თუ კი ნახე რასაც ამბობ არა,მე კიდე ფეხზე დავიკიდე ყველა მატყუარა
❤
😶😶👍👍
შეუდარებელი როგორ ყოველთვის
dzalian didi azrebi aq magrad davamugame sagol dzmao ❤
მამუ მაგარი კაცი რა თემებს ა 0:42 ძრობ
Batumshi geniosi gvyavs
gtxovt lirika gazret raa
🥹🥹🥹🥹
heh amat raags
gavagebinebt :/
❤❤🖤🤍