Λευτέρης Ελευθερίου - To Drone (HD Official Audio Video)

Λευτέρης Ελευθερίου - To Drone (HD Official Audio Video)
μουσική Χρήστος Γιαννόπουλος Στίχοι: Βύρων Χαριτίδης
Τραγούδι: Λευτέρης Ελευθερίου
από το CD "Ηθοποιός σημαίνει και τραγούδι"
(p) & (c) musicmirror.gr / 2020
Links
Download links
▶iTunes apple.co/2Cm5dzj
▶Amazon amzn.to/3j5mgGB
▶Google Play bit.ly/2DMWRRH
Streaming links
▶Spotify spoti.fi/2DKIMnL
▶Deezer bit.ly/3haqICe
▶Tidal bit.ly/2DGZ7Kb
▶RUclips bit.ly/2ZApx97
Ενορχήστρωση: Χρήστος Γιαννόπουλος - Δημήτρης Χατζηγαλήνης
Programming: Δημήτρης Χατζηγαλήνης
Μπουζούκι - μπαγλαμάς - ούτι: Βασίλης Μαντόγλου
Κιθάρες: Χρήστος Γιαννόπουλος - Βασίλης Μαντόγλου
Πλήκτρα: Βασίλης Μαντόγλου - Δημήτρης Χατζηγαλήνης
Διδασκαλία φωνητικών: Χρήστος Γιαννόπουλος
Μίξη: Βασίλης Μαντόγλου - Δημήτρης Χατζηγαλήνης - Χρήστος Γιαννόπουλος
Διεύθυνση παραγωγής: Χρήστος Γιαννόπουλος
Φωνητικά: Φλώρα Χατζηγαλήνη
Φωνοληψία Studio LIBRA
Programming: Studio DIVA από Σεπτέμβρη μέχρι Νοέμβρη 2019
Το τραγούδι και το σινεμά είναι τέχνες άρρηκτα συνδεδεμένες από την αρχή που ο ήχος
μπήκε στην 7η τέχνη. Χιλιάδες μιούζικαλ αλλά και καταπληκτικές μουσικές και τραγούδια
έχουν γραφτεί μέχρι σήμερα για το παγκόσμιο σινεμά. Για τον ελληνικό κινηματογράφο
που άνθισε στις δεκαετίες 60 και 70 μέχρι να τον καταπιεί η τηλεόραση, το τραγούδι δεν
ήταν μόνο μέσον αλλά και αυτοσκοπός κάποιες φορές. Πολλές ελληνικές ταινίες έπαιρναν
τον τίτλο του τραγουδιού που κυριαρχούσε και πολλοί δημιουργοί και τραγουδιστές
έκαναν σπουδαίες καριέρες μέσα από τις ταινίες αυτές. Ηθοποιοί επίσης με μέτρια
φωνητικά προσόντα δοκίμαζαν, άλλες φορές νιαουρίζοντας κι άλλες με την θεατρική
υπερβολή του εκφραστικού τους μέσου, να ερμηνεύσουν τραγούδια του Ζαμπέτα, του
Πλέσσα, του Κατσαρου, του Χατζηδάκη, του Μουζάκη, του Καλδάρα και πολλών άλλων
συνθέτων. Πολλά από αυτά τα τραγούδια αγαπήθηκαν και τραγουδιούνται ακόμα σε
προγράμματα μαγαζιών. Ο Πουλόπουλος, η Μαρινέλα, ο Βοσκόπουλος, η Μανταλένα,
ο Δάκης, οι αδερφές Μπρόγιερ, ο Βιολάρης, η Μπέμπα Μπλανς, ο Χιώτης και η Λίντα, η
Λάουρα, ο Ξανθόπουλος και τόσοι άλλοι ερμήνευσαν αξέχαστα τραγούδια σε ελληνικές
ταινίες. Άλλες φορές οι ηθοποιοί τραγουδούσαν οι ίδιοι κι άλλες φορές έκαναν πλέι μπακ
με την φωνή του τραγουδιστή. Αυτή η αγάπη που είχα για τα τραγούδια του σινεμά από
την παιδική μου ηλικία, ήταν κι η αιτία που έκανα μια μεγάλη συλλογή πολύ αργότερα
από βυνίλια με τραγούδια από το ελληνικό σινεμά. Ο πρώτος επίσης προσωπικός μου
δίσκος το 1985 με τίτλο ΟΤΑΝ ΣΒΗΝΕΙ Η ΟΘΟΝΗ με το ομότιτλο τραγούδι ήταν από
την σχέση μου για το σινεμά. Από το 1985-88 σπούδασα σκηνοθεσία στην μεγάλη του
γένους Σχολή Σταυράκου. Ο λόγος ήταν για να προσεγγίσω περισσότερο το τραγούδι
από την σκηνοθετική του πλευρά και όχι βέβαια για να ασχοληθώ επαγγελματικά με την
σκηνοθεσία. Αυτές οι σπουδές με βοήθησαν πάρα πολύ στο γράψιμο, αλλά και στην
οργάνωση παραγωγής τραγουδιών. Επίσης ήμουν ο πρώτος που το 1990 μαζί με τον
Καζούλη, τον Θαλασσινό, την Μουτσάτσου, τον Νικολάου κ.α. έφτιαξα στη μουσική σκηνή
Contrast, ένα ομαδικό στιγμιότυπο με τραγούδια από το ελληνικό σινεμά. Από μια μεγάλη
συλλογή με σλάιντς που είχα, γινόταν ταυτόχρονα σε γιγαντοοθόνη προβολή από σκηνές
αγαπημένων ταινιών. Ήταν κάτι που είχε αγκαλιάσει κι αγαπήσει το κοινό μας και κάποια
χρονιά μετά, την συνταγή αυτή την ακολουθήσαν κι αλλά μαγαζιά και προγράμματα με
κινηματογραφικά τραγούδια. Έχω όμως την ικανοποίηση της πρωτιάς. Αυτή η διαχρονική
αγάπη για τα τραγούδια του σινεμά δεν έσβησε ποτέ και πολλά τραγούδια μου σαν
συνθέτης, έχουν επιρροές από τα αγαπημένα εκείνα τραγούδια. Άλλωστε και τρόπος που
προσεγγίζω τον κάθε στίχο που φτάνει στα χεριά μου, όπως και η πρώτη ανάγνωση που
κάνω με την κιθάρα στα χεριά, είναι καθαρά κινηματογραφικός. Οι εικόνες, η αρχή η μέση
και το τέλος, η κορύφωση στο ρεφρέν κλπ. είναι με μια καθαρά σκηνοθετική ματιά. Ειδικά
όταν ο στίχος έχει μια εσωτερική δύναμη, κουβαλάει για μένα μουσικές και μελωδίες. Τις
ακούω την ώρα που τον διαβάζω και νοιώθω πολύ απλά, πως μοιάζει με κάποιο τραγούδι
που το ξέρω καλά από καιρό. Όλα τα υπόλοιπα όταν θα πάρω την κιθάρα στα χεριά είναι
καθαρά διαδικαστικά... Είναι σαν τα τραγούδια που άκουγα παιδί στα σινεμά κι αμέσως τα
μάθαινα και τα τραγουδούσα...
Χρήστος Γιαννόπουλος