"Dla całego świata możesz być nikim, dla kogoś możesz być całym światem" -- powiedział Mały Książę do Róży. Ale to samo mógłby powiedzieć Joel do Ellie. I wielu innych bohaterów "The Last of Us" do swoich bliskich. Mój esej o filozofii TLOU to pożegnanie z tym uniwersum na dłuższy czas. Mam nadzieję, że Wam się spodoba.
(SPOILER ALERT!) Nie mogę się z zgodzić z tezą że jest to miłość a nie egoizm. Wydaje mi się że miłość, nawet nieidealna jest pełna szacunku do tego, kogo się kocha. Joel nie uszanował Ellie, nie uwzględnił jej woli. Dlatego on kocha... ale siebie i robi wszystko żeby rana w nim siedząca znów się nie odezwała. Postawmy się w pozycji osoby Ellie. Czy chcielibyśmy takiego ojca jak on? Ja nie, w życiu. Porównajmy jego i Ellie wątek do Billa i Franka. Bill miał serce w kawałkach kiedy Frank powiedział mu co zamierza. I Bill to uszanował, chociaż był na pewno w środku w agonii. Ale nadal to uszanował. Porówanie Joela do Billa jest moim zdaniem obrazą dla Billa. Zgodzę się że Joel jest bardziej podobny do Henrego, ale nie do końca, bo Sam wie co robi Henry, Ellie nie. Oczywiście, może się domyśla itd, ale to tylko tym bardziej dziwi. Gdyby była dorosłą kobietą, zdzieliłaby go w twarz i zerwałaby z nim relację, bo stosunek Joela do niej okazuje się mega creepy. U Joela nie ma szacunku i autentycznej miłości. Jest obsesja i rana. Joel swoją ranę chowa i robi wszystko aby ją zagłuszyć. O ile dojrzalsze byłoby przesłanie tego serialu gdyby Joel mógł się faktycznie pożegnać z Ellie, zrozumiałby że Sarah i potem Ellie nie były JEGO WŁASNOŚCIĄ, tylko go kochały, jak ojca, a on powinien odpowiedzieć tym samym. Dlatego wybacz droga redakcjo Bez Schematu, ale nie zgodzę się z Waszą opinią. Cały serial ma imo depresyjne przesłanie, pokazuje w każdym wątku (może trochę poza Billem i Frankiem) triumf egoizmu i ciemnej strony natury ludzkiej. Tak ludzie robią błędy, nieraz są po prostu źli, ale to jest patologia, która ludkzość przez wieki zwalcza. Wojna na Ukrainie - tak straszna rzecz, ale przyjęcie uchodźców w Polsce to był wylew dobra, empatii i miłości, która wg. serialu TLOU nie istnieje. W tym serialu miłość jest tylko maską na zwyrodnienie zwane egoizmem. Poza tym macie świetny kanał i powodzenia w waszych działaniach :)
@@landehor2104a kto dał Ellie wybór, którego Twoim zdaniem nie uszanował Joel? Przed operacją Świetliki nie zapytały jej o zdanie i sam ten fakt czyni z nich morderców.
@@MisiekJB Ellie podjęła decyzję. Przypomnij sobie rozmowę z Joelem przed dotarciem do Świetlików. cały czas parła do tego, aby jej odporność miała sens. Oczywiście można tutaj zakładać że może Ellie by speniała i nawet załóżmy to na potrzeby dyskusji. Kłamstwo Joela zabiera jej wybór w taki sam sposób jak Świetliki (które swoją droga są najmniej sympatyczną grupą w serialu, bałagan w organizacji i niekompetentni jako żołnierze vide 2 odcinek i ostatni w którym Joel ich rozwala jak profesjonalny Rambo :)) Swoją droga jej odporność w świetle serialu robi dużą dziurę w całym świecie TLOU. Skoro jej odporność bardziej wynikała z okoliczności jej narodzin (tak rozumiem rozmowę Joela i Marlene) to przez te wszystkie lata Fedra jej nie zbadała grzybowykrywaczem? To by wyszło dużo wczesniej że ma w organizmie zarodniki. No ale cóż... Nie chcę zaczynać dyskusji o świecie w TLOU, bo to w porównaniu np. do TWD (które tez wybitnym dziełem nie jest, ale światotworstwo robi lepiej) bo śwatotwórstwo ostatecznie jest ubogie.
@@landehor2104 Gdyby zakończenie było takie, jak proponujesz, dostalibyśmy kolejną smutną historię o godzeniu się z losem własnym i bliskich, a na dodatek o zbawieniu świata. W tym przypadku jest zupełnie inaczej i to jest siła tej opowieści. Argument, że Joel nie kochał i nie szanował Ellie, brzmi tak, jakbyśmy oglądali inne seriale. Tak jakby Joel w momencie poznania Ellie stwierdził, że ta zastąpi mu córkę. On nie chciał jej w swoim życiu, bardzo długo dojrzewał do tego, żeby się nią zaopiekować. Ich wspólna droga pozwoliła mu na nowo się otworzyć i, właśnie, pokochać kolejne dziecko. To, że jego ostateczna decyzja mogła być częściowo kierowana egoizmem, wcale tego nie przekreśla. A fakt, że Ellie wypełniła w sercu Joela pustkę, nie oznacza, że jej nie kochał.
@@landehor2104 teoretyczne rozważania Ellie, że ich droga powinna doprowadzić do zakładanego skutku i mieć sens w żadnej mierze nie jest podjęciem przez nią decyzji o poświęceniu swojego życia w tym celu.
Wszystko spoko, tylko plan Firefly miał 2 cechy: 1) Był nieracjonalnie ryzykowny. Sprowadzał się do "hej, mamy JEDYNĄ odporną osobę, więc zabijemy ją pierwszego dnia po spotkaniu, bo WIERZYMY, że MOŻE uda nam się stworzyć szczepionkę". A jak się nie uda, to co? 2) Był nienegocjowalny. Nie było opcji rozmowy, typu "hej, mamy taki pomysł - Ellie, co Ty na to?". "Joel, masz może inne pomysły, może dowiedziałeś się czegoś istotnego w trakcie podróży?". Było granatem po uszach, kolbą w łeb, i jak się nie oddali to zabić. W Grze o Tron była taka kapłanka (Melisandre?), dla której receptą na każdy problem było złożenie kogoś w ofierze. Firefly mi ją przypominają. W tym sensie decyzję Joela można bronić z pozycji czysto racjonalnych, a nie emocjonalnych. Prostu wybił bandę fanatyków, którzy chcieli zabić dziewczynę, "bo ich lekarz uważa że...".
Dokładnie mojej mamy i moje przemyślenia w tej materii. Amatorstwo i irracjonalność Świetlików i brak nawet zwykłej rozmowy, nawet próby przekonania Elle do poświęcenia się, na co mogłaby się nawet zgodzić. Zakładanie ze 100% szansą że "Joel zniszczył szanse na lek" jest naprawdę mocno naciągane. Żadne fakty pokazane w serialu nie wskazują że Świetliki w ogóle mają takie możliwości a jednocześnie wskazują swoją nieudolność na każdym kroku.
Też takie mam odczucia... Nie grałam w TLOU, a w serialu ewidentnie w napisach było "Nasz lekarz uważa, że kordyceps rośnie w niej od urodzenia. (...) wytwarza jakiś przekaźnik chemiczny i inny kordyceps bierze ją za swoją. (...) On (lekarz) myśli, że to lekarstwo.". Wszystko tu jest tak bardzo "może/myśli/uważa", a potem by było "ojojojoj, pomylił się" i zabiliby jedyną żywą, odporną osobę, a teraz ktoś odkryje, że lekarstwem jednak była jej ślina czy może trzeba dać się ugryźć i w tym czasie coś podać, ale nie,nie mamy więcej próbek...
Rozumiem świetliki, kiedy od 20 lat jest epidemia, ludzie są zdesperowani, żeby nie "utonąc" będą się trzymać "przytwy", a po 2 jaki ktoś się ciebie zapytał czy chcerz umżeć za innych to byś zgodził? a ona by sie zgodziła (znając part ll możliwe)? jeśli by się nie zgodziła to co, to mają ją zostawić?
@@hubpl8497 Ale tu nie chodzi o zostawienie, tylko o problem z pomysłem wyjmowania mózgu pierwszego dnia badań. To jest nieodwracalne.Tak jak napisała @sizdis - a co jeśli lekarstwem jest ślina? Albo osocze? Albo szpik kostny? Lekkomyślne poświęcenie Ellie zniszczyłoby szansę na lek. Im się tylko wydawało, że chodzi o mózg.
Do tego jest jeszcze wątek nieobecny w grze - profesor mykologii z Kalkuty, która w drugim odcinku na pytanie o szczepionkę powiedziała: "Zbombardujcie miasto". Jeśli czołowy ekspert w dziedzinie z całym pre-apokaliptycznym zapleczem nie widzi możliwości stworzenia szczepionki, trudno liczyć żeby bandzie rebeliantów z lekarzem nieznanej specjalizacji na czele udało się to zrobić za jednym podejściem.
Filip każdy twój film ogląda i słucha się jak zahipnotyzowany. Twoje materiały powinny być puszczane w szkołach. Genialny esej, wyrazy uznania dla montażysty i WIELKIE DZIĘKI dla Ciebie za twój wysiłek by dostarczać nam to złoto. Może to co teraz zacytuję nie jest powiązane z The Last of Us, ale jakby to powiedział Dario ze Ślepnąc od świateł "Ty jesteś bardzo ciekawy gość.(...)Dobrze sobie to wymyśliłeś. Dobrze siebie sobie wymyśliłeś".
Wiedziałem, że muszę podziękować, jak wjechał Dario 🥹 dziękuję, naprawdę. W imieniu swoim i montażysty Michała, który ukradł ten esej swoją wrażliwością i pracą 🫡
@@BezSchematu Zgadzam się z p. Michałem. Może na początku budzi pewną konsternację poważny i nieco pompatyczny ton, ale naprawdę, wspaniale się tego wszystkiego słucha. Jesteś mniej więcej kimś takim dla popkultury, jak Marcin Kydryński dla muzyki świata :)
Nie ważne ile, ważne jak i ten materiał to potwierdza, bo dostaliśmy kolejny wspaniały esej z chyba najlepszym jak dotąd montażem. Jeśli chodzi o samo The Last of Us, to myślę, że właśnie dzięki zakończeniu jest to jedna z najwybitniejszych gier jaka kiedykolwiek powstała, bo pobudziła miliony fanów do dyskusji na lata. To, co zrobił Joel, według mnie nie można nazwać nawet decyzją, jest to konieczność, która następuje, gdy kogoś się kocha, tworzy się z drugim człowiekiem nierozerwalną więź i relację. I myślę, że ja, jak i wiele innych osób postąpiłoby podobnie, bo nawet gdy jeden świat dookoła nas umiera, z drugą osobą jesteśmy w stanie stworzyć nowy, który będzie sprawiał, że chcemy iść dalej.
Pięknie napisane. Ja zrobiłbym dokładnie to samo. Każdy rodzic który kocha swoje dziecko, rodzone czy przybrane, jest w stanie poświęcić i zrobić naprawdę wiele, żeby je ochronić.
Odkryłem ten kanał stosunkowo niedawno z rekomendacji Rocka podczas słuchania podcastu "Rock i Borys" i muszę przyznać, że jesteś dla mnie odkryciem roku. Uwielbiam Twoją wrażliwość, spojrzenie na różne dzieła popkultury oraz sposób w jaki o nich opowiadasz. Bardzo się cieszę, że trafiłem na Twój kanał, bo to imo prawdziwe złoto, perełka w zalewie yotubowego barachła. Pozdrawiam i rób co robisz, bo jesteś w tym dobry
Kiedy pierwszy raz przechodziłem The Last of Us podchodziłem do tej gry jak do wielu innych, ot jakbym grał w kolejne Unharted. Bardzo szybko zostałem sprowadzony na ziemię wstępem, a dalsza część gry tylko utwierdzała mnie w przekonaniu, że to nie będzie "po prostu gra", byłem wtedy jeszcze dzieciakiem, nie łapałem jeszcze wszystkiego tak dobrze, nie myślałem mimo ciężkiego klimatu i wrażeń z rozgrywki o momencie kiedy ratujemy Ellie. Potem przeszedłem te grę jeszcze 2 lub 3 razy, znając już historię ale przeżywając ją pełniej i w bardziej dojrzały sposób. Przy każdym podejściu zastanawiałem się jakby to było gdybym to ja tam stał, gdybym to ja trzymał pistolet po przebiciu się na blok operacyjny. Nie jestem religijny, nie wyznaję żadnego sformalizowanego kodeksu moralnego, bywam egoistyczny ale zgadzam się zazwyczaj, że dobro wspólne może być ważniejsze niż pojedynczego człowieka. A mimo to ani razu nie miałem wątpliwości pociągając za wirtualny spust. Obecnie jestem w trakcie ogrywania części drugiej, jestem chyba w okolicach połowy albo za połową historii, nie lubię spojlerów więc nie sprawdzałem ile mnie jeszcze czeka. Zastanawiałem się, czy wiedząc już co będzie potem, mając choć cień przypuszczeń albo gdyby Joel poznał w szpitalu Abby, gdyby wiedział, że to jej ojciec krył się za chirurgiczną maseczką, czy to by w tamtym momencie coś zmieniło... I stwierdzam, że nie, że nawet gdyby jakimś cudem Joel wiedział jak ta historia się dalej potoczy i tak pociągnąłby za spust i ocalił Ellie i, że gdybym to ja jako gracz miał podjąć decyzję to, też bym ten spust nacisnął i nie mam dla tego żadnego moralnego, czy filozoficznego uzasadnienia, żadnej mądrej sentencji, jedyny powód to to, że ja też bym się pewnie nie wahał...
Powiem Ci, że jak słuchałem tego eseju to miałem aż ciarki, a jak czytałeś cytat z Małego Księcia i ta muzyka w tle to aż miałem łzy w oczach. Ten esej to naprawdę wspaniala robota. Jeśli chodzi o wybór i moralność Joela to ciężko powiedzieć bo możemy tylko wchodzić w filozofię. Bo czy mamy prawo ocenić jego wybór, czy też będziemy potrafic zrozumieć jego ból. Milosc nie jest racjonalna czy też zero jedynkowa. Bo czy też swietlki gdyby mieli lekarstwo to podzielili się nim ze światem czy zachowali je dla siebie i według swojej moralności by ocenili kto może je otrzymać, a kto nie. Trzeba żyć z wyborem, którego się dokonało i w tym przypadku Joel będzie żyć z swoim wyborem, który ma wpływ na innych Bo czy w naszych czasach tak się też nie dzieje teraz kiedy ktoś na wysokich stanowiskach czy w innych państwach nie dokonuje wyboru ktory jest dobry, a skutki oddziałują na nas ale to już taka filozofia. Pozdrowienia dla wszystkich fanów Bez Schematu
Obejrzałam The last of us nie mając wcześniej pojęcia, że jest to serial na podstawie gry. Skusił mnie tylko dlatego, ze jest to produkcja HBO i dlatego, że główne role odgrywają aktorzy, których znam z GOT. Dodam, że graczem nie jestem, jedyne w co grałam w życiu to Simsy😂😂. Muszę jednak przyznać, że jeżeli gry fabularne są tak emocjonujące jak ten serial, to wcale się nie dziwię, że gracze tak kochają to źródło rozrywki. Niestety nikt ze znajomych nie widział jeszcze tego serialu i nie miałam z kim o nim porozmawiać. Przypadkiem trafiłam na twoje szybkie recenzje i tak się wciągnęłam, że oglądałam również potem wasze szczegółowe omówienia i analizy poszczególnych odcinków. Bardzo spodobał mi się Twój sposób przekazu i to jak z sercem opowiadasz i zarażasz entuzjazmem. Jeżeli mówią na ciebie fanboy, to ja właśnie stałam się fangirl Tlou ❤ Jeżeli będę miała kiedyś okazję zagrać w jakąś grę, to obowiązkowo musi to być właśnie ten tytuł. Zostaję tutaj na dłużej i w wolnym czasie lecę z omówieniami Rodu smoka 😊
Miłość daje wolność i zniewala zarazem, leczy i infekuje, daje szczęście i sprowadza cierpienie. Piękny materiał, godne (czasowe) pożegnanie tematyki TLOU na B/S.
W kwestii dylematu moralnego który poruszasz ciągle wkrada się w całej przestrzeni publicznej pewien skrót myślowy, chciałabym zadać mu kłam i myślę że nie jestem jedyna. Otóż wcale nie trzeba być rodzicem żeby poświęcić cały świat dla jednej osoby. Gdyby to miało uratować życie mojego męża zabiłbym wszystko i wszystkich abyśmy mogli oboje dalej żyć i być razem. Krótka piłka. Kto myśli że nie uratowałby swojej ukochanej osoby nawet skazując ludzkość na zagładę musi być hipokrytą, albo nie potrafi kochać.
Ja bym zwrócił uwagę na jeszcze jednen aspekt. Joel już raz stracił ukochaną osobę - córkę, w imię ratowania ludzkości. Czy faktycznie przyczyniło się to do ratowania ludzkości? Fedra, Kanibale Dawida, itd. wszyscy pragną Twojego poświęcenia w imię dobra które sami definiują. Świetliki, które nie pytają o zdanie Ellie nie wiele się tutaj różnią. Można uznać Joela za realiste a nie egoistę.
Świetny materiał! Oglądam z "małym" poślizgiem, ale to chyba dobrze bo już na spokojnie po przetrawieniu adaptacji TLoU i wielu materiałów na temat serialu i gry... Twój esej skłania do refleksji i za to dziękuję ^^ Jak ja bym się zachował, ciężkie pytanie... Słyszę w głowie teraz dwa głosy, jeden mówi "Uratowałbym świat, to tylko jedna śmierć, Ellie by tego chciała", ale drugi mówi "Nie pie**ol! Nie można dziecka skazać na śmierć w imię niczego. To nie jej decyzja, ona nie wie.". Tylko, że nie jestem ani ojcem ani nawet bratem... Nie mam pojęcia jak naprawdę bym się zachował. Pewnie instynktownie, podpaliłbym świat by ratować bliską mi osobę. Czy po fakcie czułbym się z tym dobrze? Raczej nie. Czy też bym ją okłamał? Pewnie ze strachu przed prawdą, konsekwencjami i samym sobą raczej tak. W takiej sytuacji chyba po prostu nie ma dobrego wyboru... Oby nikt nigdy po za grami i serialami nie musiał takich dokonywać, ale to chyba marzenie ściętej głowy.
Dziękuję za ten głęboki esej - wspaniałe podsumowanie tego sezonu. Daje do myślenia nie tylko o bohaterach - pozwoliłeś, żeby wybrzmiała podjęta decyzja. Pytania, które zadajesz uderzają głęboko a stawiane tezy - prowadzą do zaskakującej radykalizacji własnych decyzji. Nagle okazuje się, że jesteśmy w stanie poświęcić świat i pozwolić mu płonąć dla kogoś, kto nas "oswoił".
" (...) To przykład elektronicznej sztuki, w której najmocniej wybrzmiewają echa odwiecznych dylematów o tym, ile powinno się poświecić dla dobra innych, jak dużo jednostka jest winna społeczeństwu. I czy naprawdę dobro ogółu musi przeważyć nad dobrem tej jednostki. Gra w żaden sposób nieidąca na skróty, której bohaterowie po prostu muszą przejść całą tę wspólną drogę po to, by sprzeczne racje, które dochodzą do głosu w końcowych minutach, przebiły się przez strefę komfortu gracza i wywołały w nim poznawczy dysonans. Po to, by go zabolało. Wreszcie gra, która w żaden sposób nie koloryzuje poczynań tychże bohaterów. I na szczęście także ich nie wartościuje, nie kategoryzuje. Ani na chwilę nie popada w banał, nie sili się na tanie moralizatorstwo. Wszelkie oceny pozostawia odbiorcy. I co najważniejsze - zostawia go jeszcze z czymś. Mianowicie z niedającym wewnętrznego spokoju pytaniem, na które trochę strach sobie odpowiedzieć: jak wielu z nas, będąc ostatnimi z nas, wybrałoby identycznie w sytuacji, w jakiej finalnie znalazł się Joel…" To cytat z mojej recenzji TloU. Doskonale rozumiem co chciałeś powiedzieć. Oglądam Twoje materiały od jakiegoś czasu. Robisz kapitalną robotę. Pozdrawiam.
Ja już myślałem, że wyczerpałeś temat tlou, ale trzymałeś jeszcze asy w rękawie w postaci Małego Księcia czy "dylematu wagonika" chociażby. A przy zapowiedzi Part 2 obleciały mnie ciary! Kapitalny montaż jest w tym odcinku. Naprawdę godne pożegnanie na jakiś czas z The Last of Us na kanale. Mega materiał.
Zacząłem oglądać Twój kanał tylko i wyłącznie z powodu serialu 'The Last of us" i z każdym podsumowaniem zrobionym przez Ciebie i Twoich znajomych było coraz lepiej a ten materiał i porównanie TEGO serialu do "Małego Księcia" to już majstersztyk. Powiem tak: jestem Joel i oswojony zrobię wszystko tak jak on, bez mrugnięcia oka i zastanawiania się nad większymi ideami.... bo nie ma większego lub mniejszego zła (Wiedźmin) więc trzeba patrzeć wyłącznie sercem (oswojeniem) i tyle... PS naprawdę super robota , tak trzymaj
Mi odpowiedź na to pytanie przychodzi szybko: jestem mamą. Oczywiście, że uratowałabym swoje dziecko. Nie mogłabym żyć ze świadomością, że mojego syna ukochanego skazałam na śmierć. ALE. Co, gdyby wokół mnie, gdy podejmowalabym taką decyzję, gdy mój syn byłby jedyną opcją ratunku, byli inni rodzice ze swoimi dziećmi, które mogłyby zostać dzięki temu uratowane? Nie tak jak tu, w TLoU, wojskowi i jeden rodzic z córką. Więcej dzieci. Więcej rodziców. Czy umiałabym świadomie skazać na potencjalnie szybką śmierć te wszystkie dzieci? Dla mnie to są dylematy nie do rozwiązania. Ja się tylko modlę, żebym nigdy nie musiała ich podejmować tak naprawdę.
A oklamalas bys swojego syna w czyms co jest dla niego ważne? Wiedzac ze sprawa jest dla niego ważna? Oczywiście ze zaden rodzic by nie poswiecil swojego dziecka dla wyzszego dobra bo dla rodzica jego dziecko jest kims najważniejszym. Jednak kłamstwo niszczy nawet najczystsze uczucie.
Nie da się szczerze powiedzieć, co zrobiłoby się w sytuacji granicznej, jeśli wcześniej takowej się nie przeżyło. Możemy gdybać, możemy fantazjować, albo zwyczajnie kłamać (siebie/innych) - ale jeśli tego nie doświadczyliśmy, to nie będziemy znać odp. na to pytanie.
Doskonały esej . A zarazem idealne podsumowanie tego dlaczego kocham ten serial. Można się czepiać szczegółów zastanawiać się czy to jest 8/10 czy 10/10 ale to wszystko schodzi na dalszy plan gdy zaczynamy się zastanawiać nad ESENCJĄ tego czym jest The last of us . Czy poświęciłabym swoje dziecko dla innych ? Nie. Nie w takich okolicznościach. Innych czyli kogo ? Tych którzy przez wszystkie lata byli dla nas zagrożeniem większym niż grzyb ? ;) A z drugiej strony z boku doskonale widzimy że Joel przekroczył pewną cienką czerwoną linię. Z jednej strony to oczywiste i zrozumiałe że okłamał Ellie kiedy stało się już to co się stało. To jego wina i kwestia jego sumiebia nie ma prawa w takiej chwili zwalać tego na nią. Z drugiej strony wiemy że Ellie to nie jest "dziecko" takie jak Sara w jej wieku. Ma inny bagaż doświadczeń ,jest dojrzalsza, jest świadomą młodą kobietą ,która jak trzeba to z bronią w ręku broni i siebie i Joela. Czy takiej osobie można odmówić prawa do decydowania samej o sobie???
Temat "co jesteś w stanie zrobić dla miłości" jest w sumie źródłem dla jeszcze wielu rozważań i inspiracji. Sama spotkałam się z tym w Lidze Legend gdzie całe wydarzenie "Zrujnowanie" dotyczyło tego jak upadły król Viego był w stanie zrujnować (wink wink) cały świat dla swojej ukochanej. I jeśli miałabym powiedzieć czy była to słuszna droga, cóż, gdybym była na jego miejscu i miała te same możliwości co on, postąpiłabym tak samo... moje zwycięstwo zależałoby pewnie od tego czy moja miłość jest silniejsza od miłości osób, które walczą w obronie tego co kochają, a ja staram się zniszczyć. Super materiał jak zwykle na wysokim poziomie merytorycznym i montażowym, chcę więcej!
Mam zgoła odmiennie zdanie od reszty komentujących. Według mnie Filip mówiąc o TLOU trochę przesadza koloryzując i dodając dramaturgii do oklepanych już wiele razy motywów. Mam wrażenie, ze rozmawiamy tutaj o jakimś arcydziele, a w rzeczywistości historia zaprezentowana w serialu jest dosyć trywialna. Bardziej podoba mi się zdanie Grzegorza i Krzysztofa, którzy są nieco bardziej wnikliwi. Z eseju Filipa dużo nie wynika, a wnioski z niego płynące są raczej oczywiste, ale to tylko moja osobista opinia. Mimo to świetny materiał, uwielbiam ten kanał. Fajnie jest posłuchać opinii innych ludzi, a zwłaszcza jeżeli mają oni dar krasomówstwa. Trzymaj się Filip, wraz z Tobą czekam na Sukcesję. Piona!
Jestem z Tobą od odcinków live, kiedy omawialiście kazdy kolejny epizod TLoU i to byla najlepiej dana subskrypcja w ostatnich miesiącach. Dziękuję Ci za ten film, za ten esej. Przeżywam koniec TLoU od tygodnia, a nawet nie zdawałam sobie sprawy, jak potrzebowałam takiego materiału. Domknąłeś mi dużo rzeczy w głowie, dużo też otworzyłeś. I tak sobie myślę, że ten świat jeszcze stoi, bo ma właśnie tak wrażliwych Ludzi. I za to Ci dziękuję. A co do dyskusji- dla mnie sprawa jest jasna: rozumiem Joela. Nie jestem mamą, ale wyobrażam sobie, że postąpiłabym tak samo. W środku czuję tylko duży niepokój na myśl, jakie konsekwencje w relacji z Ellie może poniesc Joel (nie znam gry, nie wiem nic). I smutno mi (oby niepotrzebnie 🙏), bo bardzo bym chciała, żeby ta wyjątkowa relacja przetrwała. Filip - dzięki. I oczywiście szacunek dla Montażysty.
Ja również byłem od początku analiz i cieszę się, że tu trafiłem. Piękne ,, pożegnanie", ale miejmy nadzieję do rychłego zobaczenia przy okazji part II, tylko od twórców zależy, kiedy spotkamy się tu ponownie 😮❤
Na starcie gratuluję dobrego materiału. Montażowo i scenariuszowo super, doceniam przemycanie wątków filozoficznych. Dylemat moralny zawarty w grze to jak dla mnie dylemat wagonika, tylu ilu jest ludzi na świecie - tyle będzie rozwiązań. Raczej nie jestem entuzjastą traktowania moralności jako pojęcia bezwzględnie poznanego. W przypadku wyboru Joel vs Świetliki - jak dla mnie oczywiście - każda ze stron ma swoje argumenty i nie podejmuję się oceny. Liczę jedynie na to, że nigdy w życiu nie zostanę postawiony przed podobnym wyborem. Z racji tego, że to ostatni na jakiś czas materiał z TLOU na Twoim kanale - mała polecajka z mojej strony. Jeśli lubisz historię postapo z relacją rodzic-dziecko, polecam książkę 'Droga' McCarthy'ego (i przygotuj sobie melisę na uspokojenie bo jest grubo), a w zakresie rozważań o sensie świata, który się kończy - 'Ostatni brzeg' Shute'a. Pozdrawiam serdecznie.
Przyszłam posłuchać dobrego eseju przy kawie i się nie zawiodłam. Ale nadal mi mało... serial się skończył, recki obejrzane, esej obejrzany... kiedy wychodzi sezon 2 ?!
Zacznę od tego, że jestem w w mniejszości fanów serialu, ponieważ najpierw obejrzałem serial, a dopiero po serialu zdecydowałem się na zakup PS5 właśnie ze względu na to, żeby poznać historię obu gier The Last of Us. Wiedziałem mniej więcej o co chodzi w historii gry, ale nigdy nie zagłębiałem się bardziej w fabułę. Zdecydowanie bardzo dużo mnie ominęło, ale nie miałem wcześniej Playstation i nie wiedziałem jak dobra historia przeszła mi koło nosa. Jedna z najlepszych gier, w jakie grałem. Dodam tylko, że jestem osobą, u której bardzo ciężko wywołać jakiekolwiek emocje, a grze się udało. Jestem świeżo po ukończeniu dwóch części gry i cieszy mnie to, że w serialu nie było tak dużo zabijania jak w grze, wtedy byłby to zdecydowany overkill. Czekam teraz z niecierpliwością na drugi sezon. Mam nadzieję, że twórcy mimo wszystko, będą w stanie czymś zaskoczyć, ale jeśli będzie to po prostu kopia z gry to wcale nie będę zawiedziony, ponieważ historia naprawdę jest wybitna.
Obejrzałem Twój materiał i widzę, że myślimy podobnie. Poniżej zapisałem komentarz, który napisałem już na samym początku Twojego materiału. I z czasem okazało się, że nasze spostrzeżenia są bardzo podobne. Oglądałem serial, oglądałem "let's playe", oglądałem wiele reakcji youtuberów na serial. Praktycznie wszyscy wychwalali zbrodnie Joela, bo robił to dla Ellie. A jednocześnie krytykowali zbrodnie, które popełniali Kathleen, David czy inni. A prawdą jest to, że oni robili dokładnie to samo dla swoich, co dla "swojej" Ellie robił Joel. Ta każda grupa bohaterów może być przedstawiona jako stado, które dba o dobro własnego stada. I tak Katleen zabijała kolaborantów, by uchronić swoich ludzi przed złem, David zabijał innych by utrzymać przy życiu swoje "stadko". Wszyscy inni byli jednak przez widzów piętnowani za swoje zbrodnie, natomiast zbrodnie Joela nie były widziane w złym świetle. Końcówka gry jak i serialu pokazuje natomiast egoistyczne zachowanie Joela, który nie był w stanie pogodzić się z kolejną stratą "swojej" córki. Wizja uratowania ludzkości, kosztem życia Ellie, była dla niego nie do zniesienia. Jedyną osobą, która była w stanie to zrobić, była Marlene, która niejako była "przyszywaną" mamą dla Ellie. Gra nie wyjaśnia kim dla Marlene była Ellie. Dopiero serial opowiada historię, że Ellie była córką jej przyjaciółki, którą Marlene obiecała się zająć i wychować. I tylko ona była w stanie dla dobra ludzkości, poświęcić życie Ellie, ponad własne dobro. Pozdrawiam.
Jeśli chodzi o mnie to nie potrzebowałbym apokalipsy, bo jeśli pijany kierowca zabiłby moją córkę to ja na bank idę do więzienia bo na miejscu skręcam mu kark i wszystkim osobom które były z nim w aucie , że mu na to pozwoliły. ZAJE...Ł BYM.
Niepotrzebny podział- pytanie kto ma racje Joel czy świetliki Oboje maja rację, a Marlene popełnia błąd nie doceniając Joela. Czy możliwe jest by oboje racje mieli ? Marlen i świetliki zabijając Ellie chcą ratować ludzkość. Joel zabijając świetliki chce ratować Ellie- całą swoją ludzkość. Mówisz ze winna jest bezwarunkowa miłość, koniecznie trzeba tu szukać winy? Bezwarunkowa miłość to patrzenia na druga osobę jak na czesc siebie... Z jedną poprawką- można złożyć ofiarę z siebie dla tej drugiej osoby, lub dla czegokolwiek, ale odwrotnie -nie. I o ile mogę jakoś usprawiedliwić to że oczekujemy od kogoś jego osobistej ofiary- to oczekiwanie ze zabije kogoś kogo kocha to zbyt duze okrucieństwo. To jakby strażacy gasili pożary swoimi dziećmi i żonami - a policjanci zaganiali by sie przed kulami swoimi bliskimi. Od Joela zażądano ofiary- ofiary z kochanej przez niego osoby. To nie ważne ze miał "tylko" odejść. To od Niego zażądano zabicia Ellie. Nie dano mu możliwości podjęcia decyzji- jedyna osoba która mogła na niego wpłynąć to była wlasnie Ellie- której tez nie dano okazji na podjęcie decyzji. I to było bez porównania gorsze od wyboru- jeśli umrzesz Ty- być może uratujemy ludzkość. Paradoksalnie- jako ateista, oczekując od Joela tej ofiary- oczekujesz ofiary Abrahama- dla Ludzkości która jest Bogiem. Joel nie miał po prostu wyjścia. A Marlene go nie doceniła. Gdyby wiedziała ze Joel Ellie kocha- powinna natychmiast strzelić mu w głowę. Bez rozmów bez tłumaczenia. Bez zadawania bólu. Jestem w stanie zrozumieć i ją. Ale popełniła błąd- być może stchórzyła. Tu jest spora niekonsekwencja bo Marlene każe swoim ludziom porzucić go przy drodze zostawiając mu tylko nóż? Wiec to tez wyrok. ale taki z umyciem rak.
Jeżeli moje dziecko otwarcie powiedziałoby mi „mamo chce to zrobić” musiałabym na to pozwolić. Cierpiałabym niewyobrazalny ból, ale taka była wola mojego dziecka.
Wow, co za rzetelny i świetnie zrealizowany materiał. Jestem zachwycony tym krótkim, lecz wartościowym esejem o miłości w świecie The Last of Us. I te nawiązania do Małego Księcia ❤. Doceniam serce i pracę włożoną w ten materiał . Dziękuję bardzo za ten jakże piękny i mądry esej
Tyle, że Elli zdecydowała. W poprzednim odcinku, kiedy w dokładnie takiej samej sytuacji okazała pogardę dla Davida za kanibalizm. Bo jedyna różnica jest taka, że tu stawki są większe. Problem natomiast jest taki sam - mam prawo kogoś poświęcić, żeby moja społeczność przeżyła. Tu nie ma różnicy pomiędzy tym, czy społeczność to wioska czy świat moim zdaniem, a jakoś decyzja Elli, żeby walczyć z Davidem jest moralnie jednoznaczna, a tu nagle nie jest, bo można pomóc całemu światu. Patrząc z zewnątrz i motywacja, i metody Marlene i Davida były identyczne, więc w czym jest ta różnica, że zabicie kogoś, żeby przetrwała wioska źle, a zabicie, żeby skończyć infekcje już niejednoznaczne?
Zdecydowanie w świecie, który widzimy w grze/serialu, moralność Kanta nie ma racji bytu. Ta rzeczywistość bowiem stawia ludzi sytuacjach, rządzących się zasadami świata zwierząt, w którym pojęcie dobra i zła nie istnieje. Uniwersum z ogólnoświatową pandemią i potworami zakażonymi grzybem nie jest już światem ludzi, trudno więc w ogóle mówić w nim o kategoriach dobro/zło - wchodzimy bowiem w tryb przetrwania, gdzie musimy zrównać się z lwem polującym na antylopę czy niedźwiedziem, broniącym swojej gawry. Tych dwóch istot moralnie nie oceniamy. Tragizmem całego motywu jest więc fakt, że w świecie organizacyjnie i u źródła pozbawionym ludzkiej moralności, ludźmi wciąż pozostajemy. Dokonujemy więc nieocenialnych etycznie wyborów, jednocześnie odruchowo interpretując je jako dobre/złe i w dodatku podejmując je pod wpływem naszych subiektywnych emocji (co jeszcze bardziej komplikuje sprawę, bo w tym świecie relatywizm moralny nie jest tylko teorią, jest faktem ;) ). Chyba Shopenhauer pisał, że człowiek może być wolny tylko wtedy, gdy jest samotny - jak już zaczyna się jakiegoś liska oswajać, odpowiedzialność zabiera tę wolność, a wówczas automatycznie wkraczamy na ścieżkę dokonywania wyborów, gdzie każdy indywidualnie jest czyimś liskiem i Małym Księciem. Czekam na analogiczny esej o części drugiej, która jak wiemy już w ogóle pojęcie moralności przenosi na inny level.
Niestety tak dramatyczne zakończenie mamy w zasadzie przez głupotę świetlików. Wiedzieli z kim mają do czynienia, Joel wyrobił sobie renomę i Marlene sama mówiła, że jest ostatnią osobą, u której chciałaby mieć dług, a mimo to minutę później postąpiła skrajnie nieracjonalnie. To oczywiste, że po tylu wspólnych doświadczeniach są dla siebie bliscy. Gdyby pozwoliła im porozmawiać i poinformowała o wszystkim Ellie nie odbierając jej sprawczości wszystko potoczyłoby się inaczej. Joel uszanowałby jej decyzję, choć pewnie zadbał też o to, by nie działali tak histerycznie, a przeprowadzili wcześniej inne badania. To jedyna odporna osoba, a oni postanowili ją natychmiast pokroić i zabić. Skrajnie nieodpowiedzialne. Ellie i Joel mieli wspólne plany na "później", Ellie miała przed sobą całe życie. Świetliki postanowiły za nich, że po prostu ich z tego obrabuja. Bez pytania, w imię zdefiniowanego przez siebie wyższego dobra.
Dzieki za ten esej Filipie, naprawde trafna analiza, myślę że na miejscu Joela nie postąpiłabym inaczej oczywiście rozpatrując to w kategoriach tak zniszczonego moralnie świata. Ciekaw jestem jak wyglądałaby decyzja w sytuacji bardziej przyziemnej, gdyby Ellie była środkiem do wynalezienia szczepionki na przykład na złośliwy nowotwór w naszym świecie, czy miałoby to wpływ na decyzję Joela i czy miałoby to wpływ na pytanie jakie nam zadałeś, co my byśmy zrobili.
Jak bym postąpopił? Oczywiście, że bym powybijał gnojków, którzy chcieliby skrzywdzić kochaną mi osobę albo sam bym zginął próbując. Zwłaszcza w takich okolicznościach jak Joel.
Czy poświęcenie całego świata dla jednej osoby jest niemoralne? Oczywiście, że tak. Czy obchodziłaby mnie moralność, gdyby chodziło o moich bliskich? Absolutnie nie.
Man pytanie do gry TLOU. Jak jest jesień i Joel z Ellie dochodzą do elektrowni wodnej gdzie spotykają Tommiego, ale wcześniej mogą iść na grób tego młodego mużynka. Jakim cudem oni ten grub zrobili, skoro ich tam jeszcze nie było i musieli się dopiero dostać w miejsce grobu?? Druga sprawa, jakim cudem Joel wiedział, że narośl kordycepsu wrosła w mózg Ellie, skoro on dopiero się wybudził w szpitalu zaraz po wyniesieniu Ellie na brzeg. Mi się to zupełnie nie dodaje.
Czy ja wiem czy z miłości? Według mnie miłość byłaby, gdyby faktycznie Joel chciał, żeby to Ellie zdecydowała cyz chce się poświęcić, w sensie wybrałby jej szczęście. Joel nie jest kierowany miłością, a strachem. Strachem przed samotnością, kolejną strata sensu życia, kolejnym złamaniem jego życia. A może to byla jakaś mieszanka jednego i drugiego. Sam nie wiem co bym zrobił, więc nie oceniam moralnie, ale stwierdzam co czuję - mam trójkę dzieci, za którymi szaleję, wiem co robię że strachu, a co z miłości. Najczęściej są to dwie rozne decyzje.
Ja mam wrażenie, że Joel i Ellie są jednocześnie i Małym Księciem oraz Lisem. Bo oni oboje się nawzajem oswajają, przekonują do siebie a na końcu - są gotowi zrobić wszystko by chronić to drugie. Żadna ze stron nie 'dominuje' (kiepskie słowo, ale nie mam lepszego) w tej chęci zacieśnienia więzi. One po prostu się tworzą. I to jest piękne w TLoU. Nie zgodzę się z tym, że David jest trudnym przypadkiem. Jego pobudki są proste i czyste jak łza. Tu jest po prostu zderzenie systemów moralności, czy raczej doświadczeń. David został postawiony pod ścianą, ledwo przetrwali a ktoś musiał ich poprowadzić. Poszli za nim. Odrzucił egoizm w imię przetrwania - tak dla siebie, jak i ludzi którzy znaleźli się pod jego opieką. Dla mnie to była najlepsza postać drugoplanowa tego serialu. Niejednoznaczna, dla nas moralnie odpychająca - ale jednak potrafimy zrozumieć tak jego jak i motywy które nim kierowały. Aż do końca.... Z drugiej strony mamy 'klasyczny' system moralności, który nie dotarł jeszcze do próby którą David przeszedł. Ciekaw jestem kim stała by się Ellie będąc na jego miejscu? Chętnie bym przeczytał fanfic który opowiada o alternatywnej rzeczywistości w której to Ellie przyjmuje jego ofertę.... I jesteś pierwszą osobą, która wymówiła imię i nazwisko autora Małego Księcia poprawnie! Szacun za to Piękny esej, jak zwykle zresztą ;]
Bardzo ciekawa uwaga. Trochę o tym myślałem pisząc ten esej: oboje są i Lisem i Małym Księciem. Oboje się oswajają i oboje się potrzebują. Jest między nimi (nie)bezpieczna symetria. Dzięki za piękne słowa.
Super, że ktoś zauważył to wspólne oswajanie bo tak to też dla mnie wyglądało... przełamywali się oboje... i stali się odpowiedzialni za to co oswoili... dla mnie Dawid nie był trudnym przypadkiem tylko pokazaniem jak świetnie w takiej sytuacji może się odnaleźć ktoś taki jak on, predator, psychopata i manipulator, grzyb mu stworzył idealne warunki do polowania na słabszych i przejmowania kontroli to był wdzięczny i zrobił sobie kult, jedynym jego problemem był fakt, że nie za bardzo miał jak polować na młode dziewczyny w tak małej społeczności więc nie dziwię się, że gdy pojawiła się Ellie to popłynął i pokazał prawdziwą twarz i to, że tak jak ci ludzie są mu potrzebni tak ma ich w sumie gdzieś bo go jednak ograniczają mimo władzy, którą mu dali... co do Ellie to mogłaby faktycznie zostać dzikim zwierzęciem (bez obrażania zwierząt) bez Joela i tego oswojenia, nie miałaby nic co by ją trochę uziemiło w przestrzeni... co prawda takie uziemienie ogranicza nas do stawiania na pierwszym miejscu swojego stada i bronienia go za wszelką cenę ale dla mnie to zawsze lepsza opcja w takich warunkach mimo wszystkich konsekwencji jakie ze sobą niesie
@@jd-blank Nie do końca się zgodzę z tym polowaniem na słabszych. Ja bardziej widzę człowieka poddanego próbie, który zrozumiał iż jedynym sposobem na przetrwanie, jest w jego przypadku 'religia'. Kapłani od zawsze byli traktowani inaczej. Tak zdobył pewnego rodzaju władzę i szacunek, która niestety huknęła go w twarz w momencie gdy okazało się, że musi stać się faktycznym liderem i zacząć podejmować trudne decyzje. Bo wiedział, że sam nie przetrwa. Dlatego właśnie wspomniałem o odrzuceniu egoizmu. Muszę poszukać, czy coś więcej wiadomo o tej postaci SPRZED momentu jak poznajemy go w serialu.
@@Falmic po prostu każdy z nas ma inny punkt widzenia :-) co jest spoko i świadczy tylko o tym jak bardzo się te postaci udały i jak dobrze serial je pokazał
Fajny materiał, problem w tym że moim zdaniem totalnie chybiony. Bo by tak podchodzić do głównego dylematu tej historii, ten dylemat musi mieć jakieś fundamenty, a tych zdecydowanie brakuje. Zadam pytanie wprost i jasno. Skąd pewność, a to wyraziłeś w tym materiale, że Świetlikom się uda stworzyć lek/szczepionkę? Przedstawiany jest ten aspekt jak jakaś oczywista oczywistość i kompletnie nie rozumiem na jakiej podstawie te wnioski są wyciągane. Bo realnie, tak realnie, jedyne co "mamy" to słowa ich samych że "mają jakiś pomysł". Popatrzmy na tą grupę z perpektywy tego serialu. Nie wykazują oni specjalnej sprawności w działaniach. Zajmują się prymytiwną działalnością terrorystyczną. Nie potrafią obronić się przed byle jakimi atakami i mają wieczne problemy. Nie umieją nawet przetransportować samej Elle tam gdzie chcą. Stąd rzeź na początku serialu, stąd ta akcja gdzie Tess ginie, czy stąd w ogóle ta podróż na drugi koniec USA, bo realnie Joel nie miał nawet pojęcia gdzie odnaleźć tych "ratujących świat" świetlików. To jest aspekt zewnętrzny. Potem dochodzi sam 9 odcinek. Naukowcem okazuje się jeden chirurg i pielięgniąrki. Od kiedy chirurg jest ekspertem od walki z grzybem i od kiedy jeden człowiek rozwiązuje takie problemy? I ja wiem że "post apo" ale to jest tylko 20 lat post apo. Organizacja która rzeczywiście poważnie by potraktowała walkę o lek, miała by więcej naukowców w szeregach. Chirurg nie jest naukowcem. To rzemieślnik. Dziecko to wie. Dodatkowo, porywając Elle i Joela stawiają ich przed faktem dokonanym. Nie dają decyzji nikomu. W ogóle postępują jakby im się spieszyło, co nie ma totalnie sensu. Są pośródku niczego, mają unikatową osobę odporną na grzyba i zamiast sprawę zaplanować i przemyśleć od razu chcą ją kroić i zabić. A co jeśli jej grzyb w głowie działa, dlatego że Elle żyje i poza organizmem zwyczajnie umrze? A co jeśli to jakaś mutacja? A co jeśli to jakaś symbioza potrzebują osoby do działania? Nic nie wiedzą nasze Świetliki, nie mają o niczym pojęcia, zero badań i analiz, ale postanawiają kroić pacjenta i już. A my mamy im zaufać że oni "zrobią lek" bo tak? Sorry. Ja tego nie kupuje w ogóle. Ten dylemat dla mnie nie ma sensu. Świetliki są dla mnie bandą amatorów i terrorystów. Joel nie "skazał ludzkości na zaglądę". Joel odbił dziewczynę z rąk porywaczy.
Masz bardzo trzeźwe spojrzenie na tę sprawę i co do zasady uważam, że masz rację. Na obronę eseju można powiedzieć, że serial cechuje pewna umowność i oczekuje on od nas, że uwierzymy słowom Szefowej Świetlików (zapomniałem imienia), a nie nędzy, którą widzą nasze oczy. Natomiast ja też podzielam Twój pogląd - powinni pokazać naukowców z prawdziwego zdarzenia, eksperymenty, wyniki badań; wszystko to powinno trwać znacznie dłużej, niż widzieliśmy w serialu. Bo tam faktycznie wyszło na to, że Joel wyciągnął dzieciaka z łap lunatyków.
Zgadzam się, dodatkowo Joel nie zaprzepaścił szansy na lek, Elli żyje, jedynie kilkanaście osób i lekarz (nie wiadomo czy kompetentny, który chciał uśmiercić jedyną odporną osobę) nie przeżył, nie wiadomo czy inne ośrodki naukowe nie przetrwały
Chciałbym tak wierzyć, że większość ludzi jest dobra, jak wydaje się mi, że jest zła. Pomimo tego oddałbym życie za choćby szansę uratowania ludzkości. Nie dawałoby mi to spokoju.
Esej 10/10 muzyka, montaz a cytaty... Mistrzostwo swiata . Pomimo ze czesto mam inne zdanie na temat odcinkow, sytuacji, poprowadzenia fabuly w serialu, to jednak bardzo lubie ogladac odcinki ktore tworzysz, widac jak duzo pracy, pasji (serca) w to wkladasz co bardzo cenie i swietnie sie to oglada. Dave powiedzial to czym wszyscy w tym swiecie sie kierowali a tego nie mowili, a moralnosc jest pojeciem wzglednym i przez kazdego interpretowanym pod siebie.
Szkoda, że nie wspomniałeś o Marlonie i Florence w kontekście miłości, bo ich zdystansowany, pełen humoru i uczucia akapit dodał oddechu do historii :D
Świat może płonąć, ale dla Joela ważne są kolejne minuty, godziny, dni i lata u boku Ellie. Nie wziął tylko poprawki na dwie istotne rzeczy: prawda prędzej czy później wyjdzie na jaw i że Ellie dorasta i zmienia się. Ale to już jak wiemy w kolejnym sezonie. Jakby powiedziała Ellie: To be continued ;)
Joel to dorosły facet stracił córkę Tess i pewnie innych bliskich. Doskonale wie w zyciu traci sie bliskich ludzie umiersja sa wypadki. To co zrobił oklamujac Elli sprawi gdy prawda wyjdzie na jaw straci ja i w bardziej dokliwszy sposób niz to jak by umarła. Elli bedxie żyć bedzie obok nienawidzac go za to kłamstwo. Bo on ją okłamał a to sprawia ze miłość znika zaufanie znika poczucie bezpieczeństwa znika.
Wybitne są Twoje eseje ten równierz. Małego księcie się nie spodziewałem tak jak nie spodziewałem się jak pięknie się wpasuje w tę historię. Ja jestem trochę team Joel. Trochę bo tu nie ma dobrych wyborów. Myślę że postąpiłbym podobnie (z tą różnicą że to pierwszy strażnik by mnie zabił). Wiem też że gdybać sobie o takich rzeczach to można ale bardziej przeraża mnie myśl że mógłbym pozwolić na zabicie swojego dziecka. Tak na poważnie mój problem z Joelem polega na kłamstwie i tym że nigdy nie wyjaśnił Ellie tego co się wydarzyło. Joel wybija pół szpitala a potem tchórzy na trudnej dla niego rozmowie. Musi wiedzieć że to nie ma prawa nie odbić się na ich relacji. Dziewczyna idzie na badania a budzi się w aucie z Joelem poczęstowana tak grubo szytą ściemą że wali na kilometr. To musiało zrobić Ellie w głowie straszny zamęt i narastać aż do wybuchu. Tu stawiam kropkę bo nie chce spoilerować. Wiemy co się potem dzieje.
A co by zmienilo powiedzenie prawdy ? Dla Joela powiedzenie prawdy Po tej akcji jest równoznaczne ze strzałem w głowę. Czy tego nalezy sie tego spodziewac/wymagać ?
@@stanisawszpara1829 No tak jak napisałem. To kłamstwo musiało wyjść bo jest żałosne. I Joel musiał to wiedzieć. Joel miał też poźniej 5 (do part two )lat żeby jakoś Ellie wytłumaczyć co się wydarzyło. Ja uważam że była możliwość wyjaśnienia tej całej sytuacji. Tak żeby nie stracić jakiegokolwiek zaufani czy reIacji. lepiej żeby Joel sam to powiedział niż żeby Ellie miała jakoś sama dojść do tego i wysnuć swoje wnioski. Podkreślam: mając na uwadze że to kłamstwo nie ma prawa się uchować.
@@ciosnek5 ta relacja byla stracona i Joel o tym dobrze wiedział. Myslisz ze jechał z nieprzytomna Ellie samochodem i myslal sobie "udalo sie"? Nie wierze. Raczej myslał- Co ja zrobilem. I co Ona o mnie pomyśli.
@@stanisawszpara1829 Co Joel myślał to nie wiem ani nie próbuje zgadywać. Nie uważam żeby ta relacja była stracona nawet w obliczu kłamstwa Joela. Są wręcz powody myśleć żei tak była szansa jej posklejania.
W odpowiedzi na Twoje pytanie nie mam wątpliwości, z mojej perspektywy ojca, że nie tylko wybił bym świetliki w szpitalu ale pewnie dorzuciłbym jeszcze nawet Jackson byle tylko ratować moją córkę. Pewnie bym miał wyrzuty sumienia, pewnie ona by miała mi to za złe bo to ludzkie i to jest pięknie ukazane w serialu. Pytanie tylko czy on kocha naprawdę jak rodzic córkę tak bezwarunkowo czy też egoistycznie nie chce przeżywać swojego bólu raz jeszcze. A może oba na raz, bo to też ludzkie.
Jestem w trakcie ogrywania Part II, ale wydaje mi się, że decyzja Joela, jak najbardziej zrozumiała dla każdego w takiej rzeczywistości, niesie swoje konsekwencje (karma) i początkuje domino zdarzeń nie do przewidzenia w momencie kłamstwa Joela (bo kto by o tym myślał w czasie zaraz)
Joel to dorosły facet z bagazem doświadczeń i pownien wiedzieć ze klamstwa zawsze wychodzą na jaw. Im dluzej oklamuje im dłużej bedac przy Elli nie wyznając prawdy tym bardziej ona bedzie cierpieć gdy dopuści do siebie prawdę. Bo moim zdaniem ona od początku wiedziała że on kłamie
Z serialu i waszych rozmów o serialu zapamiętam na pewno jedną rzecz, biorąc pod uwagę temat wyborów moralnych bohaterów, nie wiem, czy mam o niej pisać, ale jak zacząłem, to już powiem, dla wielu może się ona wydać błaha, dlatego nie dzielę się nią łatwo, chodzi o to, że ta rzecz wbiła mi się w głowę niczym nabój z pistoletu Joela, chodzi o to, że możemy komentować i chciałem skomentować, co na pewno zapamiętam z tego serialu, no więc 1, 2, 3 no więc chodzi o to, że to była żywa żyrafa. Dziękuję i przepraszam.
Ludzkiego życia nie można wartościować i porównywać matematycznie z życiem innych ludzi, bo gdzie wtedy ustanowimy granicę? Czy poświęcić jednostkę można tylko za miliony czy za każdą ilość żyć większą od poświęconej osoby?
Gdyby chodziło o moją córkę to ratowała bym moją córkę mając w dupie cały świat. Co tam miliony ludzi na świecie - liczy się dla mnie tylko moje dziecko
Nie odpowiem jak bym się zachował gdyby chodziło o moje dzieci. Ale mój chory mózg często robi mi ćwiczenia z "katastrofalnych" ale realnych scenariuszy. Takich o których nie chcesz głośno mówić, żeby nie przyciągnąć pecha. I każde takie rozważanie jest trudne, ale chyba pozwala zrozumieć swoją moralność, swoje cele i plany i przygotować się mentalnie do działania pod gigantyczną presją. A pół żartem pół serio mam dylemat czy zagrać w tlou 2 czy czekać na serial...
@@MateuszHauschild to na Twoim miejscu, mając możliwość, ogralbym teraz pierwszą część, potem obejrzał drugi sezon, jeśli masz tyle cierpliwośći, by zaczekać, a dopiero potem odpalił na PC/konsoli part 2. Ale istnieje szansa, że zobaczysz, ile walorów niesie za sobą gra, i po prostu odpalisz jedna po drugiej, a serialowo sobie wnioski wyciągniesz od drugiej strony 😎
9:36 "w tym świecie nie powinniśmy już myśleć w kategorii moralności, powinniśmy robić to, co słuszne" a to nie jest to samo? xD Gdy robi się coś co jest słuszne to wiadomo, że jest to moralne... bo robisz coś dobrego dla jakiejś osoby/jakichś ludzi, nawet jeśli jest to drastyczne... Nie każdego da sie uratować.
Oczywiście, że nie. Można zrobic coś słusznego w swoim przekonaniu i mieć jednocześnie świadomość głębokiej niemoralności takiego postepowania. Myślę, że dokładnie to myślał Joel.
Ale kogoś dziwi wybór Joela? Przecież nie było nawet pewności, że szczepionka zadziała, to były wszystko przypuszczenia. A jeśli śmierć Ellie nic by nie dała?
Czy jesteście pewni że odebrał? No trochę nie chce mi się wierzyć ze to był ostatni taki lekarze na świecie. Ba ostatni w Stanach. Kto wie moze nawet TLOU 3 da Ellie taką szansę.
Od lat jestem z tym poglądem w mniejszości. Ale muszę to z siebie wyrzucić: Joel jest najgorzym skur**synem na świecie. Pamiętam jak grając pierwszy raz w grę kombinowałem chyba z 30min jak nie ratować Ellie. Bo nie mogłem uwierzyć że twórcy każą mi realizować w zasadzie jednoznaczne "evil ending", nie dając mi żadnego wyboru. A potem zajrzałem do internetu i odkryłem że jestem chyba jedyną osobą na świecie która tak to odebrała...
w grę nie grałam, znam tylko serial. I wydaje mi się, na podstawie tego, co wiem o Świetlikach i społeczeństwie przedstawionym w serialu, że Joel podjął słuszną decyzję. Nie wygląda na to, żeby organizacja miała zasoby i środki pozwalające na masową produkcję szczepionki. Serial spędził za to wiele czasu pokazując nam, że bojownicy o wolność nie są kryształowi, że za wielkimi hasłami kryją się kwestionowalne działania i motywację. Jeśli szczepionka by powstała,m to jako element walki z rządem, nie jako lek dla wszystkich. To raz. Dwa - czy w tym świecie, gdzie granice między dobrem i złem się zatarły, więzi społeczne rozpadły, a ludzie zostali zmuszeni do koszmarnych rzeczy w imię przetrwania, da się w ogóle zbudować społeczeństwo? Czy da się przywrócić ład, kiedy ludzie już wiedzą, jak to jest żyć bez niego? Czy poświęcą siły i środki, budując dobro wspólne, kiedy we wspólnotę nie wierzą? Oczywiście, podnosiliśmy się jako ludzkość z kataklizmów, wojen, niewyobrażalnego zła. Ale każde społeczeństwo potrzebuje mitu założycielskiego. Jaki mit może przyświecać społeczeństwu Joelów? Oni widzieli już najgorsze w ludziach, sami z resztą dopuszczali się zbrodni, jak budować wspólnotę na takim gruncie? Dla Joela decyzja w ogóle nie jest trudna, bo on w społeczeństwo i w ludzi nie wierzy, nie wydaje się z resztą żeby specjalnie wierzył i przed pandemią. Próbuje więc ocalić jedyne dobro, jakie widzi. Nie jest to decyzja wybitnie moralna, ale nasze reguły odnoszą się do świata, w którym można je stosować, nie do takiego, gdzie przetrwanie jest imperatywem (vide Herling Grudziński w Innym świecie, który stwierdza, że człowiek jest ludzki w ludzkich warunkach). Zakładam, że decyzja o okłamaniu Ellie wybuchnie Joelowi w twarz, bo dziewczyna ma w sobie młodzieńczy idealizm i raczej nie będzie w stanie zrozumieć jego motywacji. Ale niezależnie od tego, co się stanie, jestem przekonana, że Joel nie będzie jej żałował, nawet jeśli Ellie nigdy mu tego nie wybaczy.
Jako ojciec zrobiłbym tak samo jak Joel. Moje dziecko jest warte dla mnie więcej niż cały świat. Poza tym ten świat w TLOU nie wiem czy zasługuje na takie poświęcenie.
A nie białaczka? Nie chciałem tego pisać ale masę rzeczy pomyliłeś w omawianiu serialu. Gdzie sam miałeś pretensję do widzów kanału że nieuważnie oglądają. Żeby cytuje "nie odkurzali w czasie oglądania" 😅 ps skoro sam tak często się mylisz pomimo że to Twoja ukochana gra to nie miej pretensji do innych.
Sorry ale nieraz wprowadzasz takich ludzi jak ja w błąd, którzy nie grali w gry. Nie dość że są różnice między serialem a grą to jeszcze dochodzą pomyłki.
Tak, białaczka, pomyliłem się. I nijak nie zmienia to postaci rzeczy: to wciąż choroba, która zagraża życiu. A teraz masz szansę rozwinąć swój ton pretensji i podprzeć go swoimi dodatkowymi zarzutami, którym poświęciłeś cały akapit bez jednego konkretu. Gdzie jeszcze „wprowadzam ludzi takich jak ty w błąd”?
@@BezSchematu w świecie tak nieprzyjaznym życiu jak The last of us to pewnie i "katar" zagraża życiu. Fascynujący świat, chciałbym go poznać lepiej ale w gry niestety nie pogram bo jestem fanem xboxa. Zobaczymy co wniesie drugi sezon.
Czy to jeszcze kanał o grach, filmach, serialach, czy już tylko o The Last of us? Rozumiem fascynację autora kanału tym światem. Ja osobiście lubię obie części gry, serial trochę mniej lubię, ale i tak daleko mi do zachwytów i ocen 10/10 dla tych produkcji. Wracając jednak do sedna, dla mnie co za dużo to nie zdrowo i już naprawdę czuję znużenie, kiedy na kolejnym kanale RUclips widzę tysięczny materiał o The Last of us, ale to tylko takie moje przemyślenie. Autor kanału i tak będzie go prowadził według własnego uznania, ja już z materiałów o TLOU wysiadłem jakiś czas temu z przejedzenia, ale chętnie posłucham czegoś o innych produkcjach bo Pana umiejętność opowiadania stoi na Top poziomie i z przyjemnością się ogląda filmy tutaj.
Bez przesady - popatrz na inne omawiane produkcje, też ilość filmów per temat jest ogromna. I za to się właśnie lubi ten kanał (przynajmniej ja lubię). Za wszechstronne omawianie tematu. Pamiętaj jednak, iż jako widz masz wielką moc - możesz sam zdecydować, czy tematyka filmu Cię interesuje, czy nie i na tej podstawie podjąć decyzję o jego oglądaniu, bądź nie :p Po 2, Ja odnoszę takie wrażenie, iż dla Filipa prowadzenie kanału, to możliwość wyrażenia siebie, tego co mu się podoba a co nie. Taka egoistyczna potrzeba dzielenia się ze światem, swoimi przemyśleniami. Co go poruszyło, co zdenerwowało. Szanujmy takich autorów, bo nie ma ich już zbyt wielu. Ja mu nawet w pewien sposób zazdroszczę, bo mimo iż chciałbym robić to samo - to jestem zbyt wielkim tchórzem by nawet spróbować z własnymi produkcjami.
@@Falmic Teraz dopiero zauważyłem wpis autora kanału, że to już materiał kończący na jakiś czas temat The Last of us na kanale więc mój błąd, że akurat tutaj wylewam swoje żale. A co do Twojego komentarza to zgadzam się z większością tego co napisałeś. Mój komentarz to była bardziej moja osobista obserwacja, że przejadł mi się już wszędobylski temat TLOU i byłem ciekaw ewentualnie co inni mają do powiedzenia w tej kwestii. Absolutnie nic krytycznego czy ofensywnego w kierunku twórcy kanału, bo szanuje bardzo jego pracę i tak jak dobrze napisałeś, szacunek i uznanie mu się należy bo mało jest osób tak drobiazgowo i wnikliwie podchodzących do swojej pracy, widać rękę prawdziwego pasjonata.
Uwielbiam Ciebie słuchać. Ale mam jedną prośbę. Przestań, do cholery, wpuszczać w background to dziwne popukiwanie! Proszę jako osoba, skonfundowana, co tak stuka cały czas, a także jako osoba niedosłysząca xD
@@BezSchematu myślę że w 2 sezonie będziesz musiał więcej tłumaczyć ludzią tą fabułę a tym bardziej zakończenie które bardzo różnie jest interpretowane. Pozdrawiam serdecznie.
O ile parę lat temu może jeszcze grałbym teraz moralnego aniołka i gadał brednie że liczy się dobro ogółu itp to teraz po kilku latach, prawdziwym kochaniu i doświadczeniu TLOU jestem prawie pewny że nawet gdybym na 100% wiedział że lekarstwo zostanie stworzone i zadziała na miejscu Joela postąpił bym dokładnie tak samo
Zrobiłbym to samo co Joel uratowałbym Ellie. Joel nie mógł uratować swojej córki więc życie dało mu drugą szanse i tym razem nie pozwolił aby znowu się ta sama historia powtórzyła.
"Dla całego świata możesz być nikim, dla kogoś możesz być całym światem" -- powiedział Mały Książę do Róży. Ale to samo mógłby powiedzieć Joel do Ellie. I wielu innych bohaterów "The Last of Us" do swoich bliskich. Mój esej o filozofii TLOU to pożegnanie z tym uniwersum na dłuższy czas. Mam nadzieję, że Wam się spodoba.
(SPOILER ALERT!)
Nie mogę się z zgodzić z tezą że jest to miłość a nie egoizm. Wydaje mi się że miłość, nawet nieidealna jest pełna szacunku do tego, kogo się kocha. Joel nie uszanował Ellie, nie uwzględnił jej woli. Dlatego on kocha... ale siebie i robi wszystko żeby rana w nim siedząca znów się nie odezwała. Postawmy się w pozycji osoby Ellie. Czy chcielibyśmy takiego ojca jak on? Ja nie, w życiu. Porównajmy jego i Ellie wątek do Billa i Franka. Bill miał serce w kawałkach kiedy Frank powiedział mu co zamierza. I Bill to uszanował, chociaż był na pewno w środku w agonii. Ale nadal to uszanował. Porówanie Joela do Billa jest moim zdaniem obrazą dla Billa. Zgodzę się że Joel jest bardziej podobny do Henrego, ale nie do końca, bo Sam wie co robi Henry, Ellie nie. Oczywiście, może się domyśla itd, ale to tylko tym bardziej dziwi. Gdyby była dorosłą kobietą, zdzieliłaby go w twarz i zerwałaby z nim relację, bo stosunek Joela do niej okazuje się mega creepy.
U Joela nie ma szacunku i autentycznej miłości. Jest obsesja i rana. Joel swoją ranę chowa i robi wszystko aby ją zagłuszyć. O ile dojrzalsze byłoby przesłanie tego serialu gdyby Joel mógł się faktycznie pożegnać z Ellie, zrozumiałby że Sarah i potem Ellie nie były JEGO WŁASNOŚCIĄ, tylko go kochały, jak ojca, a on powinien odpowiedzieć tym samym.
Dlatego wybacz droga redakcjo Bez Schematu, ale nie zgodzę się z Waszą opinią. Cały serial ma imo depresyjne przesłanie, pokazuje w każdym wątku (może trochę poza Billem i Frankiem) triumf egoizmu i ciemnej strony natury ludzkiej. Tak ludzie robią błędy, nieraz są po prostu źli, ale to jest patologia, która ludkzość przez wieki zwalcza. Wojna na Ukrainie - tak straszna rzecz, ale przyjęcie uchodźców w Polsce to był wylew dobra, empatii i miłości, która wg. serialu TLOU nie istnieje. W tym serialu miłość jest tylko maską na zwyrodnienie zwane egoizmem.
Poza tym macie świetny kanał i powodzenia w waszych działaniach :)
@@landehor2104a kto dał Ellie wybór, którego Twoim zdaniem nie uszanował Joel? Przed operacją Świetliki nie zapytały jej o zdanie i sam ten fakt czyni z nich morderców.
@@MisiekJB Ellie podjęła decyzję. Przypomnij sobie rozmowę z Joelem przed dotarciem do Świetlików. cały czas parła do tego, aby jej odporność miała sens. Oczywiście można tutaj zakładać że może Ellie by speniała i nawet załóżmy to na potrzeby dyskusji. Kłamstwo Joela zabiera jej wybór w taki sam sposób jak Świetliki (które swoją droga są najmniej sympatyczną grupą w serialu, bałagan w organizacji i niekompetentni jako żołnierze vide 2 odcinek i ostatni w którym Joel ich rozwala jak profesjonalny Rambo :))
Swoją droga jej odporność w świetle serialu robi dużą dziurę w całym świecie TLOU. Skoro jej odporność bardziej wynikała z okoliczności jej narodzin (tak rozumiem rozmowę Joela i Marlene) to przez te wszystkie lata Fedra jej nie zbadała grzybowykrywaczem? To by wyszło dużo wczesniej że ma w organizmie zarodniki. No ale cóż... Nie chcę zaczynać dyskusji o świecie w TLOU, bo to w porównaniu np. do TWD (które tez wybitnym dziełem nie jest, ale światotworstwo robi lepiej) bo śwatotwórstwo ostatecznie jest ubogie.
@@landehor2104 Gdyby zakończenie było takie, jak proponujesz, dostalibyśmy kolejną smutną historię o godzeniu się z losem własnym i bliskich, a na dodatek o zbawieniu świata. W tym przypadku jest zupełnie inaczej i to jest siła tej opowieści. Argument, że Joel nie kochał i nie szanował Ellie, brzmi tak, jakbyśmy oglądali inne seriale. Tak jakby Joel w momencie poznania Ellie stwierdził, że ta zastąpi mu córkę. On nie chciał jej w swoim życiu, bardzo długo dojrzewał do tego, żeby się nią zaopiekować. Ich wspólna droga pozwoliła mu na nowo się otworzyć i, właśnie, pokochać kolejne dziecko. To, że jego ostateczna decyzja mogła być częściowo kierowana egoizmem, wcale tego nie przekreśla. A fakt, że Ellie wypełniła w sercu Joela pustkę, nie oznacza, że jej nie kochał.
@@landehor2104 teoretyczne rozważania Ellie, że ich droga powinna doprowadzić do zakładanego skutku i mieć sens w żadnej mierze nie jest podjęciem przez nią decyzji o poświęceniu swojego życia w tym celu.
Wszystko spoko, tylko plan Firefly miał 2 cechy:
1) Był nieracjonalnie ryzykowny. Sprowadzał się do "hej, mamy JEDYNĄ odporną osobę, więc zabijemy ją pierwszego dnia po spotkaniu, bo WIERZYMY, że MOŻE uda nam się stworzyć szczepionkę". A jak się nie uda, to co?
2) Był nienegocjowalny. Nie było opcji rozmowy, typu "hej, mamy taki pomysł - Ellie, co Ty na to?". "Joel, masz może inne pomysły, może dowiedziałeś się czegoś istotnego w trakcie podróży?". Było granatem po uszach, kolbą w łeb, i jak się nie oddali to zabić.
W Grze o Tron była taka kapłanka (Melisandre?), dla której receptą na każdy problem było złożenie kogoś w ofierze. Firefly mi ją przypominają.
W tym sensie decyzję Joela można bronić z pozycji czysto racjonalnych, a nie emocjonalnych. Prostu wybił bandę fanatyków, którzy chcieli zabić dziewczynę, "bo ich lekarz uważa że...".
Dokładnie mojej mamy i moje przemyślenia w tej materii. Amatorstwo i irracjonalność Świetlików i brak nawet zwykłej rozmowy, nawet próby przekonania Elle do poświęcenia się, na co mogłaby się nawet zgodzić. Zakładanie ze 100% szansą że "Joel zniszczył szanse na lek" jest naprawdę mocno naciągane. Żadne fakty pokazane w serialu nie wskazują że Świetliki w ogóle mają takie możliwości a jednocześnie wskazują swoją nieudolność na każdym kroku.
Też takie mam odczucia... Nie grałam w TLOU, a w serialu ewidentnie w napisach było "Nasz lekarz uważa, że kordyceps rośnie w niej od urodzenia. (...) wytwarza jakiś przekaźnik chemiczny i inny kordyceps bierze ją za swoją. (...) On (lekarz) myśli, że to lekarstwo.". Wszystko tu jest tak bardzo "może/myśli/uważa", a potem by było "ojojojoj, pomylił się" i zabiliby jedyną żywą, odporną osobę, a teraz ktoś odkryje, że lekarstwem jednak była jej ślina czy może trzeba dać się ugryźć i w tym czasie coś podać, ale nie,nie mamy więcej próbek...
Rozumiem świetliki, kiedy od 20 lat jest epidemia, ludzie są zdesperowani, żeby nie "utonąc" będą się trzymać "przytwy", a po 2 jaki ktoś się ciebie zapytał czy chcerz umżeć za innych to byś zgodził? a ona by sie zgodziła (znając part ll możliwe)? jeśli by się nie zgodziła to co, to mają ją zostawić?
@@hubpl8497 Ale tu nie chodzi o zostawienie, tylko o problem z pomysłem wyjmowania mózgu pierwszego dnia badań. To jest nieodwracalne.Tak jak napisała @sizdis - a co jeśli lekarstwem jest ślina? Albo osocze? Albo szpik kostny? Lekkomyślne poświęcenie Ellie zniszczyłoby szansę na lek. Im się tylko wydawało, że chodzi o mózg.
Do tego jest jeszcze wątek nieobecny w grze - profesor mykologii z Kalkuty, która w drugim odcinku na pytanie o szczepionkę powiedziała: "Zbombardujcie miasto". Jeśli czołowy ekspert w dziedzinie z całym pre-apokaliptycznym zapleczem nie widzi możliwości stworzenia szczepionki, trudno liczyć żeby bandzie rebeliantów z lekarzem nieznanej specjalizacji na czele udało się to zrobić za jednym podejściem.
Filip każdy twój film ogląda i słucha się jak zahipnotyzowany. Twoje materiały powinny być puszczane w szkołach. Genialny esej, wyrazy uznania dla montażysty i WIELKIE DZIĘKI dla Ciebie za twój wysiłek by dostarczać nam to złoto. Może to co teraz zacytuję nie jest powiązane z The Last of Us, ale jakby to powiedział Dario ze Ślepnąc od świateł "Ty jesteś bardzo ciekawy gość.(...)Dobrze sobie to wymyśliłeś. Dobrze siebie sobie wymyśliłeś".
Wiedziałem, że muszę podziękować, jak wjechał Dario 🥹 dziękuję, naprawdę. W imieniu swoim i montażysty Michała, który ukradł ten esej swoją wrażliwością i pracą 🫡
@@BezSchematu Zgadzam się z p. Michałem. Może na początku budzi pewną konsternację poważny i nieco pompatyczny ton, ale naprawdę, wspaniale się tego wszystkiego słucha. Jesteś mniej więcej kimś takim dla popkultury, jak Marcin Kydryński dla muzyki świata :)
Nie ważne ile, ważne jak i ten materiał to potwierdza, bo dostaliśmy kolejny wspaniały esej z chyba najlepszym jak dotąd montażem. Jeśli chodzi o samo The Last of Us, to myślę, że właśnie dzięki zakończeniu jest to jedna z najwybitniejszych gier jaka kiedykolwiek powstała, bo pobudziła miliony fanów do dyskusji na lata. To, co zrobił Joel, według mnie nie można nazwać nawet decyzją, jest to konieczność, która następuje, gdy kogoś się kocha, tworzy się z drugim człowiekiem nierozerwalną więź i relację. I myślę, że ja, jak i wiele innych osób postąpiłoby podobnie, bo nawet gdy jeden świat dookoła nas umiera, z drugą osobą jesteśmy w stanie stworzyć nowy, który będzie sprawiał, że chcemy iść dalej.
„To nie była decyzja, to była konieczność”. Muszę to zapamiętać. I dziękuję za piękne słowa.
Pięknie napisane. Ja zrobiłbym dokładnie to samo. Każdy rodzic który kocha swoje dziecko, rodzone czy przybrane, jest w stanie poświęcić i zrobić naprawdę wiele, żeby je ochronić.
W punkt- to była konieczność. Joel nie miał wyjścia- zrobil to co musiał.
"Ludzie mają naturę plemienną, a im trudniejsza sytuacja, tym te plemiona mniejsze" - Amos z serialu The Expanse. Plemię Joela było 2-osobowe :)
Odkryłem ten kanał stosunkowo niedawno z rekomendacji Rocka podczas słuchania podcastu "Rock i Borys" i muszę przyznać, że jesteś dla mnie odkryciem roku. Uwielbiam Twoją wrażliwość, spojrzenie na różne dzieła popkultury oraz sposób w jaki o nich opowiadasz. Bardzo się cieszę, że trafiłem na Twój kanał, bo to imo prawdziwe złoto, perełka w zalewie yotubowego barachła.
Pozdrawiam i rób co robisz, bo jesteś w tym dobry
Pięknie Ci dziękuję
Kiedy pierwszy raz przechodziłem The Last of Us podchodziłem do tej gry jak do wielu innych, ot jakbym grał w kolejne Unharted. Bardzo szybko zostałem sprowadzony na ziemię wstępem, a dalsza część gry tylko utwierdzała mnie w przekonaniu, że to nie będzie "po prostu gra", byłem wtedy jeszcze dzieciakiem, nie łapałem jeszcze wszystkiego tak dobrze, nie myślałem mimo ciężkiego klimatu i wrażeń z rozgrywki o momencie kiedy ratujemy Ellie. Potem przeszedłem te grę jeszcze 2 lub 3 razy, znając już historię ale przeżywając ją pełniej i w bardziej dojrzały sposób. Przy każdym podejściu zastanawiałem się jakby to było gdybym to ja tam stał, gdybym to ja trzymał pistolet po przebiciu się na blok operacyjny. Nie jestem religijny, nie wyznaję żadnego sformalizowanego kodeksu moralnego, bywam egoistyczny ale zgadzam się zazwyczaj, że dobro wspólne może być ważniejsze niż pojedynczego człowieka. A mimo to ani razu nie miałem wątpliwości pociągając za wirtualny spust. Obecnie jestem w trakcie ogrywania części drugiej, jestem chyba w okolicach połowy albo za połową historii, nie lubię spojlerów więc nie sprawdzałem ile mnie jeszcze czeka. Zastanawiałem się, czy wiedząc już co będzie potem, mając choć cień przypuszczeń albo gdyby Joel poznał w szpitalu Abby, gdyby wiedział, że to jej ojciec krył się za chirurgiczną maseczką, czy to by w tamtym momencie coś zmieniło... I stwierdzam, że nie, że nawet gdyby jakimś cudem Joel wiedział jak ta historia się dalej potoczy i tak pociągnąłby za spust i ocalił Ellie i, że gdybym to ja jako gracz miał podjąć decyzję to, też bym ten spust nacisnął i nie mam dla tego żadnego moralnego, czy filozoficznego uzasadnienia, żadnej mądrej sentencji, jedyny powód to to, że ja też bym się pewnie nie wahał...
Powiem Ci, że jak słuchałem tego eseju to miałem aż ciarki, a jak czytałeś cytat z Małego Księcia i ta muzyka w tle to aż miałem łzy w oczach. Ten esej to naprawdę wspaniala robota. Jeśli chodzi o wybór i moralność Joela to ciężko powiedzieć bo możemy tylko wchodzić w filozofię. Bo czy mamy prawo ocenić jego wybór, czy też będziemy potrafic zrozumieć jego ból. Milosc nie jest racjonalna czy też zero jedynkowa. Bo czy też swietlki gdyby mieli lekarstwo to podzielili się nim ze światem czy zachowali je dla siebie i według swojej moralności by ocenili kto może je otrzymać, a kto nie. Trzeba żyć z wyborem, którego się dokonało i w tym przypadku Joel będzie żyć z swoim wyborem, który ma wpływ na innych Bo czy w naszych czasach tak się też nie dzieje teraz kiedy ktoś na wysokich stanowiskach czy w innych państwach nie dokonuje wyboru ktory jest dobry, a skutki oddziałują na nas ale to już taka filozofia. Pozdrowienia dla wszystkich fanów Bez Schematu
Obejrzałam The last of us nie mając wcześniej pojęcia, że jest to serial na podstawie gry. Skusił mnie tylko dlatego, ze jest to produkcja HBO i dlatego, że główne role odgrywają aktorzy, których znam z GOT. Dodam, że graczem nie jestem, jedyne w co grałam w życiu to Simsy😂😂. Muszę jednak przyznać, że jeżeli gry fabularne są tak emocjonujące jak ten serial, to wcale się nie dziwię, że gracze tak kochają to źródło rozrywki. Niestety nikt ze znajomych nie widział jeszcze tego serialu i nie miałam z kim o nim porozmawiać. Przypadkiem trafiłam na twoje szybkie recenzje i tak się wciągnęłam, że oglądałam również potem wasze szczegółowe omówienia i analizy poszczególnych odcinków. Bardzo spodobał mi się Twój sposób przekazu i to jak z sercem opowiadasz i zarażasz entuzjazmem. Jeżeli mówią na ciebie fanboy, to ja właśnie stałam się fangirl Tlou ❤ Jeżeli będę miała kiedyś okazję zagrać w jakąś grę, to obowiązkowo musi to być właśnie ten tytuł.
Zostaję tutaj na dłużej i w wolnym czasie lecę z omówieniami Rodu smoka 😊
Miłość daje wolność i zniewala zarazem, leczy i infekuje, daje szczęście i sprowadza cierpienie. Piękny materiał, godne (czasowe) pożegnanie tematyki TLOU na B/S.
W kwestii dylematu moralnego który poruszasz ciągle wkrada się w całej przestrzeni publicznej pewien skrót myślowy, chciałabym zadać mu kłam i myślę że nie jestem jedyna. Otóż wcale nie trzeba być rodzicem żeby poświęcić cały świat dla jednej osoby. Gdyby to miało uratować życie mojego męża zabiłbym wszystko i wszystkich abyśmy mogli oboje dalej żyć i być razem. Krótka piłka. Kto myśli że nie uratowałby swojej ukochanej osoby nawet skazując ludzkość na zagładę musi być hipokrytą, albo nie potrafi kochać.
Ja bym zwrócił uwagę na jeszcze jednen aspekt. Joel już raz stracił ukochaną osobę - córkę, w imię ratowania ludzkości. Czy faktycznie przyczyniło się to do ratowania ludzkości? Fedra, Kanibale Dawida, itd. wszyscy pragną Twojego poświęcenia w imię dobra które sami definiują. Świetliki, które nie pytają o zdanie Ellie nie wiele się tutaj różnią. Można uznać Joela za realiste a nie egoistę.
Świetny materiał! Oglądam z "małym" poślizgiem, ale to chyba dobrze bo już na spokojnie po przetrawieniu adaptacji TLoU i wielu materiałów na temat serialu i gry... Twój esej skłania do refleksji i za to dziękuję ^^
Jak ja bym się zachował, ciężkie pytanie... Słyszę w głowie teraz dwa głosy, jeden mówi "Uratowałbym świat, to tylko jedna śmierć, Ellie by tego chciała", ale drugi mówi "Nie pie**ol! Nie można dziecka skazać na śmierć w imię niczego. To nie jej decyzja, ona nie wie.". Tylko, że nie jestem ani ojcem ani nawet bratem... Nie mam pojęcia jak naprawdę bym się zachował. Pewnie instynktownie, podpaliłbym świat by ratować bliską mi osobę. Czy po fakcie czułbym się z tym dobrze? Raczej nie. Czy też bym ją okłamał? Pewnie ze strachu przed prawdą, konsekwencjami i samym sobą raczej tak. W takiej sytuacji chyba po prostu nie ma dobrego wyboru... Oby nikt nigdy po za grami i serialami nie musiał takich dokonywać, ale to chyba marzenie ściętej głowy.
Nie ma miłości bezwarunkowej, a jeśli nawet przyjmiemy, że ktoś tak może "kochać" to wtedy jest to czyste zło.
Dziękuję za ten głęboki esej - wspaniałe podsumowanie tego sezonu. Daje do myślenia nie tylko o bohaterach - pozwoliłeś, żeby wybrzmiała podjęta decyzja. Pytania, które zadajesz uderzają głęboko a stawiane tezy - prowadzą do zaskakującej radykalizacji własnych decyzji. Nagle okazuje się, że jesteśmy w stanie poświęcić świat i pozwolić mu płonąć dla kogoś, kto nas "oswoił".
" (...) To przykład elektronicznej sztuki, w której najmocniej wybrzmiewają echa odwiecznych dylematów o tym, ile powinno się poświecić dla dobra innych, jak dużo jednostka jest winna społeczeństwu. I czy naprawdę dobro ogółu musi przeważyć nad dobrem tej jednostki. Gra w żaden sposób nieidąca na skróty, której bohaterowie po prostu muszą przejść całą tę wspólną drogę po to, by sprzeczne racje, które dochodzą do głosu w końcowych minutach, przebiły się przez strefę komfortu gracza i wywołały w nim poznawczy dysonans. Po to, by go zabolało. Wreszcie gra, która w żaden sposób nie koloryzuje poczynań tychże bohaterów. I na szczęście także ich nie wartościuje, nie kategoryzuje. Ani na chwilę nie popada w banał, nie sili się na tanie moralizatorstwo. Wszelkie oceny pozostawia odbiorcy. I co najważniejsze - zostawia go jeszcze z czymś. Mianowicie z niedającym wewnętrznego spokoju pytaniem, na które trochę strach sobie odpowiedzieć: jak wielu z nas, będąc ostatnimi z nas, wybrałoby identycznie w sytuacji, w jakiej finalnie znalazł się Joel…"
To cytat z mojej recenzji TloU. Doskonale rozumiem co chciałeś powiedzieć. Oglądam Twoje materiały od jakiegoś czasu. Robisz kapitalną robotę. Pozdrawiam.
Ja już myślałem, że wyczerpałeś temat tlou, ale trzymałeś jeszcze asy w rękawie w postaci Małego Księcia czy "dylematu wagonika" chociażby. A przy zapowiedzi Part 2 obleciały mnie ciary! Kapitalny montaż jest w tym odcinku. Naprawdę godne pożegnanie na jakiś czas z The Last of Us na kanale. Mega materiał.
Zacząłem oglądać Twój kanał tylko i wyłącznie z powodu serialu 'The Last of us" i z każdym podsumowaniem zrobionym przez Ciebie i Twoich znajomych było coraz lepiej a ten materiał i porównanie TEGO serialu do "Małego Księcia" to już majstersztyk. Powiem tak: jestem Joel i oswojony zrobię wszystko tak jak on, bez mrugnięcia oka i zastanawiania się nad większymi ideami.... bo nie ma większego lub mniejszego zła (Wiedźmin) więc trzeba patrzeć wyłącznie sercem (oswojeniem) i tyle...
PS naprawdę super robota , tak trzymaj
Mi odpowiedź na to pytanie przychodzi szybko: jestem mamą. Oczywiście, że uratowałabym swoje dziecko. Nie mogłabym żyć ze świadomością, że mojego syna ukochanego skazałam na śmierć.
ALE.
Co, gdyby wokół mnie, gdy podejmowalabym taką decyzję, gdy mój syn byłby jedyną opcją ratunku, byli inni rodzice ze swoimi dziećmi, które mogłyby zostać dzięki temu uratowane? Nie tak jak tu, w TLoU, wojskowi i jeden rodzic z córką. Więcej dzieci. Więcej rodziców. Czy umiałabym świadomie skazać na potencjalnie szybką śmierć te wszystkie dzieci?
Dla mnie to są dylematy nie do rozwiązania. Ja się tylko modlę, żebym nigdy nie musiała ich podejmować tak naprawdę.
A oklamalas bys swojego syna w czyms co jest dla niego ważne? Wiedzac ze sprawa jest dla niego ważna? Oczywiście ze zaden rodzic by nie poswiecil swojego dziecka dla wyzszego dobra bo dla rodzica jego dziecko jest kims najważniejszym. Jednak kłamstwo niszczy nawet najczystsze uczucie.
Nie da się szczerze powiedzieć, co zrobiłoby się w sytuacji granicznej, jeśli wcześniej takowej się nie przeżyło. Możemy gdybać, możemy fantazjować, albo zwyczajnie kłamać (siebie/innych) - ale jeśli tego nie doświadczyliśmy, to nie będziemy znać odp. na to pytanie.
Tego absolutnie nie da się zdefiniować. Możemy twierdzić jedno a jeżeli staniemy przed takim wyborem, zrobimy coś kompletnie innego.
Doskonały esej . A zarazem idealne podsumowanie tego dlaczego kocham ten serial. Można się czepiać szczegółów zastanawiać się czy to jest 8/10 czy 10/10 ale to wszystko schodzi na dalszy plan gdy zaczynamy się zastanawiać nad ESENCJĄ tego czym jest The last of us .
Czy poświęciłabym swoje dziecko dla innych ?
Nie. Nie w takich okolicznościach. Innych czyli kogo ? Tych którzy przez wszystkie lata byli dla nas zagrożeniem większym niż grzyb ? ;)
A z drugiej strony z boku doskonale widzimy że Joel przekroczył pewną cienką czerwoną linię. Z jednej strony to oczywiste i zrozumiałe że okłamał Ellie kiedy stało się już to co się stało. To jego wina i kwestia jego sumiebia nie ma prawa w takiej chwili zwalać tego na nią. Z drugiej strony wiemy że Ellie to nie jest "dziecko" takie jak Sara w jej wieku. Ma inny bagaż doświadczeń ,jest dojrzalsza, jest świadomą młodą kobietą ,która jak trzeba to z bronią w ręku broni i siebie i Joela. Czy takiej osobie można odmówić prawa do decydowania samej o sobie???
Temat "co jesteś w stanie zrobić dla miłości" jest w sumie źródłem dla jeszcze wielu rozważań i inspiracji. Sama spotkałam się z tym w Lidze Legend gdzie całe wydarzenie "Zrujnowanie" dotyczyło tego jak upadły król Viego był w stanie zrujnować (wink wink) cały świat dla swojej ukochanej. I jeśli miałabym powiedzieć czy była to słuszna droga, cóż, gdybym była na jego miejscu i miała te same możliwości co on, postąpiłabym tak samo... moje zwycięstwo zależałoby pewnie od tego czy moja miłość jest silniejsza od miłości osób, które walczą w obronie tego co kochają, a ja staram się zniszczyć. Super materiał jak zwykle na wysokim poziomie merytorycznym i montażowym, chcę więcej!
Świetny materiał!
Mam zgoła odmiennie zdanie od reszty komentujących. Według mnie Filip mówiąc o TLOU trochę przesadza koloryzując i dodając dramaturgii do oklepanych już wiele razy motywów. Mam wrażenie, ze rozmawiamy tutaj o jakimś arcydziele, a w rzeczywistości historia zaprezentowana w serialu jest dosyć trywialna. Bardziej podoba mi się zdanie Grzegorza i Krzysztofa, którzy są nieco bardziej wnikliwi. Z eseju Filipa dużo nie wynika, a wnioski z niego płynące są raczej oczywiste, ale to tylko moja osobista opinia. Mimo to świetny materiał, uwielbiam ten kanał. Fajnie jest posłuchać opinii innych ludzi, a zwłaszcza jeżeli mają oni dar krasomówstwa. Trzymaj się Filip, wraz z Tobą czekam na Sukcesję. Piona!
Jestem z Tobą od odcinków live, kiedy omawialiście kazdy kolejny epizod TLoU i to byla najlepiej dana subskrypcja w ostatnich miesiącach. Dziękuję Ci za ten film, za ten esej. Przeżywam koniec TLoU od tygodnia, a nawet nie zdawałam sobie sprawy, jak potrzebowałam takiego materiału. Domknąłeś mi dużo rzeczy w głowie, dużo też otworzyłeś. I tak sobie myślę, że ten świat jeszcze stoi, bo ma właśnie tak wrażliwych Ludzi. I za to Ci dziękuję.
A co do dyskusji- dla mnie sprawa jest jasna: rozumiem Joela. Nie jestem mamą, ale wyobrażam sobie, że postąpiłabym tak samo. W środku czuję tylko duży niepokój na myśl, jakie konsekwencje w relacji z Ellie może poniesc Joel (nie znam gry, nie wiem nic). I smutno mi (oby niepotrzebnie 🙏), bo bardzo bym chciała, żeby ta wyjątkowa relacja przetrwała.
Filip - dzięki.
I oczywiście szacunek dla Montażysty.
Pięknie dziękuję 🥹
Ja również byłem od początku analiz i cieszę się, że tu trafiłem. Piękne ,, pożegnanie", ale miejmy nadzieję do rychłego zobaczenia przy okazji part II, tylko od twórców zależy, kiedy spotkamy się tu ponownie 😮❤
@@bartoszsiwczak966 Czytałam gdzieś, że premiera drugiego sezonu ma być dopiero w 2025 roku 😭 Oby coś się stało i było szybciej 💜
@karolina
Ale to nie do mnie tak ! Do mnie nie !
A ogrywalas pierwszą część czy tylko serial ? 😁😋
@@bartoszsiwczak966 Tylko serial 🙈 Więc nie wiem totalnie nic o fabule dalej 😁
Na starcie gratuluję dobrego materiału. Montażowo i scenariuszowo super, doceniam przemycanie wątków filozoficznych. Dylemat moralny zawarty w grze to jak dla mnie dylemat wagonika, tylu ilu jest ludzi na świecie - tyle będzie rozwiązań. Raczej nie jestem entuzjastą traktowania moralności jako pojęcia bezwzględnie poznanego. W przypadku wyboru Joel vs Świetliki - jak dla mnie oczywiście - każda ze stron ma swoje argumenty i nie podejmuję się oceny. Liczę jedynie na to, że nigdy w życiu nie zostanę postawiony przed podobnym wyborem. Z racji tego, że to ostatni na jakiś czas materiał z TLOU na Twoim kanale - mała polecajka z mojej strony. Jeśli lubisz historię postapo z relacją rodzic-dziecko, polecam książkę 'Droga' McCarthy'ego (i przygotuj sobie melisę na uspokojenie bo jest grubo), a w zakresie rozważań o sensie świata, który się kończy - 'Ostatni brzeg' Shute'a. Pozdrawiam serdecznie.
zrobiłbym to co Joel, i w Part 2, Joel do Ellie mówi że za każdym razem zrobiły to samo, za każdym razem popełniłby to samo dla niej
14:07 Chciałbym się nigdy o tym nie przekonać
Przyszłam posłuchać dobrego eseju przy kawie i się nie zawiodłam. Ale nadal mi mało... serial się skończył, recki obejrzane, esej obejrzany... kiedy wychodzi sezon 2 ?!
Zacznę od tego, że jestem w w mniejszości fanów serialu, ponieważ najpierw obejrzałem serial, a dopiero po serialu zdecydowałem się na zakup PS5 właśnie ze względu na to, żeby poznać historię obu gier The Last of Us. Wiedziałem mniej więcej o co chodzi w historii gry, ale nigdy nie zagłębiałem się bardziej w fabułę. Zdecydowanie bardzo dużo mnie ominęło, ale nie miałem wcześniej Playstation i nie wiedziałem jak dobra historia przeszła mi koło nosa. Jedna z najlepszych gier, w jakie grałem. Dodam tylko, że jestem osobą, u której bardzo ciężko wywołać jakiekolwiek emocje, a grze się udało. Jestem świeżo po ukończeniu dwóch części gry i cieszy mnie to, że w serialu nie było tak dużo zabijania jak w grze, wtedy byłby to zdecydowany overkill. Czekam teraz z niecierpliwością na drugi sezon. Mam nadzieję, że twórcy mimo wszystko, będą w stanie czymś zaskoczyć, ale jeśli będzie to po prostu kopia z gry to wcale nie będę zawiedziony, ponieważ historia naprawdę jest wybitna.
Kevin Penkin ,,Music"
Obejrzałem Twój materiał i widzę, że myślimy podobnie. Poniżej zapisałem komentarz, który napisałem już na samym początku Twojego materiału. I z czasem okazało się, że nasze spostrzeżenia są bardzo podobne.
Oglądałem serial, oglądałem "let's playe", oglądałem wiele reakcji youtuberów na serial. Praktycznie wszyscy wychwalali zbrodnie Joela, bo robił to dla Ellie. A jednocześnie krytykowali zbrodnie, które popełniali Kathleen, David czy inni. A prawdą jest to, że oni robili dokładnie to samo dla swoich, co dla "swojej" Ellie robił Joel. Ta każda grupa bohaterów może być przedstawiona jako stado, które dba o dobro własnego stada. I tak Katleen zabijała kolaborantów, by uchronić swoich ludzi przed złem, David zabijał innych by utrzymać przy życiu swoje "stadko". Wszyscy inni byli jednak przez widzów piętnowani za swoje zbrodnie, natomiast zbrodnie Joela nie były widziane w złym świetle.
Końcówka gry jak i serialu pokazuje natomiast egoistyczne zachowanie Joela, który nie był w stanie pogodzić się z kolejną stratą "swojej" córki. Wizja uratowania ludzkości, kosztem życia Ellie, była dla niego nie do zniesienia.
Jedyną osobą, która była w stanie to zrobić, była Marlene, która niejako była "przyszywaną" mamą dla Ellie. Gra nie wyjaśnia kim dla Marlene była Ellie. Dopiero serial opowiada historię, że Ellie była córką jej przyjaciółki, którą Marlene obiecała się zająć i wychować. I tylko ona była w stanie dla dobra ludzkości, poświęcić życie Ellie, ponad własne dobro.
Pozdrawiam.
Jeśli chodzi o mnie to nie potrzebowałbym apokalipsy, bo jeśli pijany kierowca zabiłby moją córkę to ja na bank idę do więzienia bo na miejscu skręcam mu kark i wszystkim osobom które były z nim w aucie , że mu na to pozwoliły. ZAJE...Ł BYM.
Niepotrzebny podział- pytanie kto ma racje Joel czy świetliki
Oboje maja rację, a Marlene popełnia błąd nie doceniając Joela.
Czy możliwe jest by oboje racje mieli ?
Marlen i świetliki zabijając Ellie chcą ratować ludzkość.
Joel zabijając świetliki chce ratować Ellie- całą swoją ludzkość.
Mówisz ze winna jest bezwarunkowa miłość, koniecznie trzeba tu szukać winy?
Bezwarunkowa miłość to patrzenia na druga osobę jak na czesc siebie...
Z jedną poprawką- można złożyć ofiarę z siebie dla tej drugiej osoby, lub dla czegokolwiek, ale odwrotnie -nie.
I o ile mogę jakoś usprawiedliwić to że oczekujemy od kogoś jego osobistej ofiary- to oczekiwanie ze zabije kogoś kogo kocha to zbyt duze okrucieństwo.
To jakby strażacy gasili pożary swoimi dziećmi i żonami - a policjanci zaganiali by sie przed kulami swoimi bliskimi.
Od Joela zażądano ofiary- ofiary z kochanej przez niego osoby. To nie ważne ze miał "tylko" odejść. To od Niego zażądano zabicia Ellie.
Nie dano mu możliwości podjęcia decyzji- jedyna osoba która mogła na niego wpłynąć to była wlasnie Ellie- której tez nie dano okazji na podjęcie decyzji.
I to było bez porównania gorsze od wyboru- jeśli umrzesz Ty- być może uratujemy ludzkość.
Paradoksalnie- jako ateista, oczekując od Joela tej ofiary- oczekujesz ofiary Abrahama- dla Ludzkości która jest Bogiem.
Joel nie miał po prostu wyjścia.
A Marlene go nie doceniła. Gdyby wiedziała ze Joel Ellie kocha- powinna natychmiast strzelić mu w głowę.
Bez rozmów bez tłumaczenia. Bez zadawania bólu.
Jestem w stanie zrozumieć i ją. Ale popełniła błąd- być może stchórzyła.
Tu jest spora niekonsekwencja bo Marlene każe swoim ludziom porzucić go przy drodze zostawiając mu tylko nóż? Wiec to tez wyrok. ale taki z umyciem rak.
Jeżeli moje dziecko otwarcie powiedziałoby mi „mamo chce to zrobić” musiałabym na to pozwolić. Cierpiałabym niewyobrazalny ból, ale taka była wola mojego dziecka.
REWELACYJNY ESEJ! MONTAŻ, MUZYKA. Ponadto niesamowicie trafne nawiązania do Małego księcia 😀 Kapitalna robota! Brawo
Wow, co za rzetelny i świetnie zrealizowany materiał. Jestem zachwycony tym krótkim, lecz wartościowym esejem o miłości w świecie The Last of Us. I te nawiązania do Małego Księcia ❤. Doceniam serce i pracę włożoną w ten materiał . Dziękuję bardzo za ten jakże piękny i mądry esej
Tyle, że Elli zdecydowała. W poprzednim odcinku, kiedy w dokładnie takiej samej sytuacji okazała pogardę dla Davida za kanibalizm. Bo jedyna różnica jest taka, że tu stawki są większe. Problem natomiast jest taki sam - mam prawo kogoś poświęcić, żeby moja społeczność przeżyła. Tu nie ma różnicy pomiędzy tym, czy społeczność to wioska czy świat moim zdaniem, a jakoś decyzja Elli, żeby walczyć z Davidem jest moralnie jednoznaczna, a tu nagle nie jest, bo można pomóc całemu światu. Patrząc z zewnątrz i motywacja, i metody Marlene i Davida były identyczne, więc w czym jest ta różnica, że zabicie kogoś, żeby przetrwała wioska źle, a zabicie, żeby skończyć infekcje już niejednoznaczne?
Zdecydowanie w świecie, który widzimy w grze/serialu, moralność Kanta nie ma racji bytu. Ta rzeczywistość bowiem stawia ludzi sytuacjach, rządzących się zasadami świata zwierząt, w którym pojęcie dobra i zła nie istnieje. Uniwersum z ogólnoświatową pandemią i potworami zakażonymi grzybem nie jest już światem ludzi, trudno więc w ogóle mówić w nim o kategoriach dobro/zło - wchodzimy bowiem w tryb przetrwania, gdzie musimy zrównać się z lwem polującym na antylopę czy niedźwiedziem, broniącym swojej gawry. Tych dwóch istot moralnie nie oceniamy. Tragizmem całego motywu jest więc fakt, że w świecie organizacyjnie i u źródła pozbawionym ludzkiej moralności, ludźmi wciąż pozostajemy. Dokonujemy więc nieocenialnych etycznie wyborów, jednocześnie odruchowo interpretując je jako dobre/złe i w dodatku podejmując je pod wpływem naszych subiektywnych emocji (co jeszcze bardziej komplikuje sprawę, bo w tym świecie relatywizm moralny nie jest tylko teorią, jest faktem ;) ).
Chyba Shopenhauer pisał, że człowiek może być wolny tylko wtedy, gdy jest samotny - jak już zaczyna się jakiegoś liska oswajać, odpowiedzialność zabiera tę wolność, a wówczas automatycznie wkraczamy na ścieżkę dokonywania wyborów, gdzie każdy indywidualnie jest czyimś liskiem i Małym Księciem.
Czekam na analogiczny esej o części drugiej, która jak wiemy już w ogóle pojęcie moralności przenosi na inny level.
Niestety tak dramatyczne zakończenie mamy w zasadzie przez głupotę świetlików. Wiedzieli z kim mają do czynienia, Joel wyrobił sobie renomę i Marlene sama mówiła, że jest ostatnią osobą, u której chciałaby mieć dług, a mimo to minutę później postąpiła skrajnie nieracjonalnie. To oczywiste, że po tylu wspólnych doświadczeniach są dla siebie bliscy. Gdyby pozwoliła im porozmawiać i poinformowała o wszystkim Ellie nie odbierając jej sprawczości wszystko potoczyłoby się inaczej. Joel uszanowałby jej decyzję, choć pewnie zadbał też o to, by nie działali tak histerycznie, a przeprowadzili wcześniej inne badania. To jedyna odporna osoba, a oni postanowili ją natychmiast pokroić i zabić. Skrajnie nieodpowiedzialne. Ellie i Joel mieli wspólne plany na "później", Ellie miała przed sobą całe życie. Świetliki postanowiły za nich, że po prostu ich z tego obrabuja. Bez pytania, w imię zdefiniowanego przez siebie wyższego dobra.
Dzieki za ten esej Filipie, naprawde trafna analiza, myślę że na miejscu Joela nie postąpiłabym inaczej oczywiście rozpatrując to w kategoriach tak zniszczonego moralnie świata. Ciekaw jestem jak wyglądałaby decyzja w sytuacji bardziej przyziemnej, gdyby Ellie była środkiem do wynalezienia szczepionki na przykład na złośliwy nowotwór w naszym świecie, czy miałoby to wpływ na decyzję Joela i czy miałoby to wpływ na pytanie jakie nam zadałeś, co my byśmy zrobili.
Jak bym postąpopił?
Oczywiście, że bym powybijał gnojków, którzy chcieliby skrzywdzić kochaną mi osobę albo sam bym zginął próbując.
Zwłaszcza w takich okolicznościach jak Joel.
Jak zawsze świetny odcinek
Czy poświęcenie całego świata dla jednej osoby jest niemoralne? Oczywiście, że tak.
Czy obchodziłaby mnie moralność, gdyby chodziło o moich bliskich? Absolutnie nie.
Man pytanie do gry TLOU.
Jak jest jesień i Joel z Ellie dochodzą do elektrowni wodnej gdzie spotykają Tommiego, ale wcześniej mogą iść na grób tego młodego mużynka. Jakim cudem oni ten grub zrobili, skoro ich tam jeszcze nie było i musieli się dopiero dostać w miejsce grobu??
Druga sprawa, jakim cudem Joel wiedział, że narośl kordycepsu wrosła w mózg Ellie, skoro on dopiero się wybudził w szpitalu zaraz po wyniesieniu Ellie na brzeg.
Mi się to zupełnie nie dodaje.
5:50 a to nie była czasem Białaczka, ale moge sie mylic, chodzi mi o serial bo w grze to juz nie pamietam co bylo
Była, pomyliłem się
Nie muszę oglądać do końca daje lajka już na początku❤
Bardzo dobry materiał! Nie wiem co mam powiedzieć.
Czy ja wiem czy z miłości? Według mnie miłość byłaby, gdyby faktycznie Joel chciał, żeby to Ellie zdecydowała cyz chce się poświęcić, w sensie wybrałby jej szczęście.
Joel nie jest kierowany miłością, a strachem. Strachem przed samotnością, kolejną strata sensu życia, kolejnym złamaniem jego życia.
A może to byla jakaś mieszanka jednego i drugiego. Sam nie wiem co bym zrobił, więc nie oceniam moralnie, ale stwierdzam co czuję - mam trójkę dzieci, za którymi szaleję, wiem co robię że strachu, a co z miłości. Najczęściej są to dwie rozne decyzje.
To że ten kanał na tylko tyle subow, jest diagnoza społeczeństwa.
Ja mam wrażenie, że Joel i Ellie są jednocześnie i Małym Księciem oraz Lisem. Bo oni oboje się nawzajem oswajają, przekonują do siebie a na końcu - są gotowi zrobić wszystko by chronić to drugie. Żadna ze stron nie 'dominuje' (kiepskie słowo, ale nie mam lepszego) w tej chęci zacieśnienia więzi. One po prostu się tworzą. I to jest piękne w TLoU.
Nie zgodzę się z tym, że David jest trudnym przypadkiem. Jego pobudki są proste i czyste jak łza. Tu jest po prostu zderzenie systemów moralności, czy raczej doświadczeń.
David został postawiony pod ścianą, ledwo przetrwali a ktoś musiał ich poprowadzić. Poszli za nim. Odrzucił egoizm w imię przetrwania - tak dla siebie, jak i ludzi którzy znaleźli się pod jego opieką. Dla mnie to była najlepsza postać drugoplanowa tego serialu. Niejednoznaczna, dla nas moralnie odpychająca - ale jednak potrafimy zrozumieć tak jego jak i motywy które nim kierowały. Aż do końca.... Z drugiej strony mamy 'klasyczny' system moralności, który nie dotarł jeszcze do próby którą David przeszedł. Ciekaw jestem kim stała by się Ellie będąc na jego miejscu? Chętnie bym przeczytał fanfic który opowiada o alternatywnej rzeczywistości w której to Ellie przyjmuje jego ofertę....
I jesteś pierwszą osobą, która wymówiła imię i nazwisko autora Małego Księcia poprawnie! Szacun za to
Piękny esej, jak zwykle zresztą ;]
Bardzo ciekawa uwaga. Trochę o tym myślałem pisząc ten esej: oboje są i Lisem i Małym Księciem. Oboje się oswajają i oboje się potrzebują. Jest między nimi (nie)bezpieczna symetria.
Dzięki za piękne słowa.
Super, że ktoś zauważył to wspólne oswajanie bo tak to też dla mnie wyglądało... przełamywali się oboje... i stali się odpowiedzialni za to co oswoili... dla mnie Dawid nie był trudnym przypadkiem tylko pokazaniem jak świetnie w takiej sytuacji może się odnaleźć ktoś taki jak on, predator, psychopata i manipulator, grzyb mu stworzył idealne warunki do polowania na słabszych i przejmowania kontroli to był wdzięczny i zrobił sobie kult, jedynym jego problemem był fakt, że nie za bardzo miał jak polować na młode dziewczyny w tak małej społeczności więc nie dziwię się, że gdy pojawiła się Ellie to popłynął i pokazał prawdziwą twarz i to, że tak jak ci ludzie są mu potrzebni tak ma ich w sumie gdzieś bo go jednak ograniczają mimo władzy, którą mu dali... co do Ellie to mogłaby faktycznie zostać dzikim zwierzęciem (bez obrażania zwierząt) bez Joela i tego oswojenia, nie miałaby nic co by ją trochę uziemiło w przestrzeni... co prawda takie uziemienie ogranicza nas do stawiania na pierwszym miejscu swojego stada i bronienia go za wszelką cenę ale dla mnie to zawsze lepsza opcja w takich warunkach mimo wszystkich konsekwencji jakie ze sobą niesie
@@jd-blank Nie do końca się zgodzę z tym polowaniem na słabszych. Ja bardziej widzę człowieka poddanego próbie, który zrozumiał iż jedynym sposobem na przetrwanie, jest w jego przypadku 'religia'. Kapłani od zawsze byli traktowani inaczej. Tak zdobył pewnego rodzaju władzę i szacunek, która niestety huknęła go w twarz w momencie gdy okazało się, że musi stać się faktycznym liderem i zacząć podejmować trudne decyzje. Bo wiedział, że sam nie przetrwa. Dlatego właśnie wspomniałem o odrzuceniu egoizmu. Muszę poszukać, czy coś więcej wiadomo o tej postaci SPRZED momentu jak poznajemy go w serialu.
@@Falmic po prostu każdy z nas ma inny punkt widzenia :-) co jest spoko i świadczy tylko o tym jak bardzo się te postaci udały i jak dobrze serial je pokazał
@@jd-blank couldn’t agree more
Muzyka w tym filmie:👌
A znasz może co to za melodia która leci w 4:16 np.?
@@ViserionTheFirsttu chyba wszystko to soundtruck z tlou, dokładnie ten fragment to "the path (a new beginning) gustavo santaolalla
Nie mogę się już doczekać 2 sezonu
Przepiękne porównanie do małego księcia
Fajny materiał, problem w tym że moim zdaniem totalnie chybiony. Bo by tak podchodzić do głównego dylematu tej historii, ten dylemat musi mieć jakieś fundamenty, a tych zdecydowanie brakuje.
Zadam pytanie wprost i jasno. Skąd pewność, a to wyraziłeś w tym materiale, że Świetlikom się uda stworzyć lek/szczepionkę? Przedstawiany jest ten aspekt jak jakaś oczywista oczywistość i kompletnie nie rozumiem na jakiej podstawie te wnioski są wyciągane. Bo realnie, tak realnie, jedyne co "mamy" to słowa ich samych że "mają jakiś pomysł".
Popatrzmy na tą grupę z perpektywy tego serialu. Nie wykazują oni specjalnej sprawności w działaniach. Zajmują się prymytiwną działalnością terrorystyczną. Nie potrafią obronić się przed byle jakimi atakami i mają wieczne problemy. Nie umieją nawet przetransportować samej Elle tam gdzie chcą. Stąd rzeź na początku serialu, stąd ta akcja gdzie Tess ginie, czy stąd w ogóle ta podróż na drugi koniec USA, bo realnie Joel nie miał nawet pojęcia gdzie odnaleźć tych "ratujących świat" świetlików.
To jest aspekt zewnętrzny.
Potem dochodzi sam 9 odcinek. Naukowcem okazuje się jeden chirurg i pielięgniąrki. Od kiedy chirurg jest ekspertem od walki z grzybem i od kiedy jeden człowiek rozwiązuje takie problemy? I ja wiem że "post apo" ale to jest tylko 20 lat post apo. Organizacja która rzeczywiście poważnie by potraktowała walkę o lek, miała by więcej naukowców w szeregach. Chirurg nie jest naukowcem. To rzemieślnik. Dziecko to wie.
Dodatkowo, porywając Elle i Joela stawiają ich przed faktem dokonanym. Nie dają decyzji nikomu. W ogóle postępują jakby im się spieszyło, co nie ma totalnie sensu. Są pośródku niczego, mają unikatową osobę odporną na grzyba i zamiast sprawę zaplanować i przemyśleć od razu chcą ją kroić i zabić.
A co jeśli jej grzyb w głowie działa, dlatego że Elle żyje i poza organizmem zwyczajnie umrze? A co jeśli to jakaś mutacja? A co jeśli to jakaś symbioza potrzebują osoby do działania? Nic nie wiedzą nasze Świetliki, nie mają o niczym pojęcia, zero badań i analiz, ale postanawiają kroić pacjenta i już. A my mamy im zaufać że oni "zrobią lek" bo tak?
Sorry. Ja tego nie kupuje w ogóle. Ten dylemat dla mnie nie ma sensu. Świetliki są dla mnie bandą amatorów i terrorystów. Joel nie "skazał ludzkości na zaglądę". Joel odbił dziewczynę z rąk porywaczy.
Masz bardzo trzeźwe spojrzenie na tę sprawę i co do zasady uważam, że masz rację. Na obronę eseju można powiedzieć, że serial cechuje pewna umowność i oczekuje on od nas, że uwierzymy słowom Szefowej Świetlików (zapomniałem imienia), a nie nędzy, którą widzą nasze oczy. Natomiast ja też podzielam Twój pogląd - powinni pokazać naukowców z prawdziwego zdarzenia, eksperymenty, wyniki badań; wszystko to powinno trwać znacznie dłużej, niż widzieliśmy w serialu. Bo tam faktycznie wyszło na to, że Joel wyciągnął dzieciaka z łap lunatyków.
100% racji. Dlatego właśnie ja postąpił byłbym tak jak Joel.
Zgadzam się, dodatkowo Joel nie zaprzepaścił szansy na lek, Elli żyje, jedynie kilkanaście osób i lekarz (nie wiadomo czy kompetentny, który chciał uśmiercić jedyną odporną osobę) nie przeżył, nie wiadomo czy inne ośrodki naukowe nie przetrwały
Chciałbym tak wierzyć, że większość ludzi jest dobra, jak wydaje się mi, że jest zła. Pomimo tego oddałbym życie za choćby szansę uratowania ludzkości. Nie dawałoby mi to spokoju.
Esej 10/10 muzyka, montaz a cytaty... Mistrzostwo swiata . Pomimo ze czesto mam inne zdanie na temat odcinkow, sytuacji, poprowadzenia fabuly w serialu, to jednak bardzo lubie ogladac odcinki ktore tworzysz, widac jak duzo pracy, pasji (serca) w to wkladasz co bardzo cenie i swietnie sie to oglada. Dave powiedzial to czym wszyscy w tym swiecie sie kierowali a tego nie mowili, a moralnosc jest pojeciem wzglednym i przez kazdego interpretowanym pod siebie.
Szkoda, że nie wspomniałeś o Marlonie i Florence w kontekście miłości, bo ich zdystansowany, pełen humoru i uczucia akapit dodał oddechu do historii :D
Świat może płonąć, ale dla Joela ważne są kolejne minuty, godziny, dni i lata u boku Ellie. Nie wziął tylko poprawki na dwie istotne rzeczy: prawda prędzej czy później wyjdzie na jaw i że Ellie dorasta i zmienia się. Ale to już jak wiemy w kolejnym sezonie. Jakby powiedziała Ellie: To be continued ;)
Joel to dorosły facet stracił córkę Tess i pewnie innych bliskich. Doskonale wie w zyciu traci sie bliskich ludzie umiersja sa wypadki. To co zrobił oklamujac Elli sprawi gdy prawda wyjdzie na jaw straci ja i w bardziej dokliwszy sposób niz to jak by umarła. Elli bedxie żyć bedzie obok nienawidzac go za to kłamstwo. Bo on ją okłamał a to sprawia ze miłość znika zaufanie znika poczucie bezpieczeństwa znika.
Wybitne są Twoje eseje ten równierz. Małego księcie się nie spodziewałem tak jak nie spodziewałem się jak pięknie się wpasuje w tę historię. Ja jestem trochę team Joel. Trochę bo tu nie ma dobrych wyborów. Myślę że postąpiłbym podobnie (z tą różnicą że to pierwszy strażnik by mnie zabił). Wiem też że gdybać sobie o takich rzeczach to można ale bardziej przeraża mnie myśl że mógłbym pozwolić na zabicie swojego dziecka.
Tak na poważnie mój problem z Joelem polega na kłamstwie i tym że nigdy nie wyjaśnił Ellie tego co się wydarzyło. Joel wybija pół szpitala a potem tchórzy na trudnej dla niego rozmowie. Musi wiedzieć że to nie ma prawa nie odbić się na ich relacji. Dziewczyna idzie na badania a budzi się w aucie z Joelem poczęstowana tak grubo szytą ściemą że wali na kilometr. To musiało zrobić Ellie w głowie straszny zamęt i narastać aż do wybuchu. Tu stawiam kropkę bo nie chce spoilerować. Wiemy co się potem dzieje.
A co by zmienilo powiedzenie prawdy ? Dla Joela powiedzenie prawdy Po tej akcji jest równoznaczne ze strzałem w głowę. Czy tego nalezy sie tego spodziewac/wymagać ?
@@stanisawszpara1829 No tak jak napisałem. To kłamstwo musiało wyjść bo jest żałosne. I Joel musiał to wiedzieć. Joel miał też poźniej 5 (do part two )lat żeby jakoś Ellie wytłumaczyć co się wydarzyło. Ja uważam że była możliwość wyjaśnienia tej całej sytuacji. Tak żeby nie stracić jakiegokolwiek zaufani czy reIacji. lepiej żeby Joel sam to powiedział niż żeby Ellie miała jakoś sama dojść do tego i wysnuć swoje wnioski. Podkreślam: mając na uwadze że to kłamstwo nie ma prawa się uchować.
@@ciosnek5 ta relacja byla stracona i Joel o tym dobrze wiedział. Myslisz ze jechał z nieprzytomna Ellie samochodem i myslal sobie "udalo sie"? Nie wierze. Raczej myslał- Co ja zrobilem. I co Ona o mnie pomyśli.
@@stanisawszpara1829 Co Joel myślał to nie wiem ani nie próbuje zgadywać. Nie uważam żeby ta relacja była stracona nawet w obliczu kłamstwa Joela. Są wręcz powody myśleć żei tak była szansa jej posklejania.
@@ciosnek5 spekulacje co myslal jeden czy drugi bohater to sedno wszystkich tych dywagacji :)
W odpowiedzi na Twoje pytanie nie mam wątpliwości, z mojej perspektywy ojca, że nie tylko wybił bym świetliki w szpitalu ale pewnie dorzuciłbym jeszcze nawet Jackson byle tylko ratować moją córkę. Pewnie bym miał wyrzuty sumienia, pewnie ona by miała mi to za złe bo to ludzkie i to jest pięknie ukazane w serialu. Pytanie tylko czy on kocha naprawdę jak rodzic córkę tak bezwarunkowo czy też egoistycznie nie chce przeżywać swojego bólu raz jeszcze. A może oba na raz, bo to też ludzkie.
Siedzę, oglądam i przez 15 min mam ciągle ciarki. Przegenialne !!!
Jestem w trakcie ogrywania Part II, ale wydaje mi się, że decyzja Joela, jak najbardziej zrozumiała dla każdego w takiej rzeczywistości, niesie swoje konsekwencje (karma) i początkuje domino zdarzeń nie do przewidzenia w momencie kłamstwa Joela (bo kto by o tym myślał w czasie zaraz)
Joel to dorosły facet z bagazem doświadczeń i pownien wiedzieć ze klamstwa zawsze wychodzą na jaw. Im dluzej oklamuje im dłużej bedac przy Elli nie wyznając prawdy tym bardziej ona bedzie cierpieć gdy dopuści do siebie prawdę. Bo moim zdaniem ona od początku wiedziała że on kłamie
Z serialu i waszych rozmów o serialu zapamiętam na pewno jedną rzecz, biorąc pod uwagę temat wyborów moralnych bohaterów, nie wiem, czy mam o niej pisać, ale jak zacząłem, to już powiem, dla wielu może się ona wydać błaha, dlatego nie dzielę się nią łatwo, chodzi o to, że ta rzecz wbiła mi się w głowę niczym nabój z pistoletu Joela, chodzi o to, że możemy komentować i chciałem skomentować, co na pewno zapamiętam z tego serialu, no więc 1, 2, 3 no więc chodzi o to, że to była żywa żyrafa. Dziękuję i przepraszam.
Mi jako odpowiedź przychodzi na myśl tylko jeden cytat "Kiedyś z jedną dziewczynę dałbym sobie rękę uciąć..."
Świetny esej 👏
Ludzkiego życia nie można wartościować i porównywać matematycznie z życiem innych ludzi, bo gdzie wtedy ustanowimy granicę? Czy poświęcić jednostkę można tylko za miliony czy za każdą ilość żyć większą od poświęconej osoby?
Gdyby chodziło o moją córkę to ratowała bym moją córkę mając w dupie cały świat. Co tam miliony ludzi na świecie - liczy się dla mnie tylko moje dziecko
Błagam, niech mi ktoś powie co to za muzyka w 2:09 Szukałem jej wszędzie i nic. Zaczynam popadać w szaleństwo i desperację
Co Twoja mama powiedziała na cały sezon? bardzo mnie to ciekawi
Że jest bardzo zadowolona i to piękna, brutalna historia o przetrwaniu i przyjaźni (sic!)
@@BezSchematu ciekawe jak się wypowie o 2 sezonie:)
@@natalia4303 jeśli odwzorują oryginał dobrze, pewnie bedzie jeszcze bardziej zachwycona
;)
@@natrzezwoniewarto8678 oj tak! :))
BIAŁACZKA!!1!1! NIE CUKRZYCA!
Nie odpowiem jak bym się zachował gdyby chodziło o moje dzieci. Ale mój chory mózg często robi mi ćwiczenia z "katastrofalnych" ale realnych scenariuszy. Takich o których nie chcesz głośno mówić, żeby nie przyciągnąć pecha. I każde takie rozważanie jest trudne, ale chyba pozwala zrozumieć swoją moralność, swoje cele i plany i przygotować się mentalnie do działania pod gigantyczną presją. A pół żartem pół serio mam dylemat czy zagrać w tlou 2 czy czekać na serial...
A jaka jest kolejność, w której ograleś lub obejrzałeś part I ?
@@bartoszsiwczak966 tylko oglądałem ;)
@@MateuszHauschild to na Twoim miejscu, mając możliwość, ogralbym teraz pierwszą część, potem obejrzał drugi sezon, jeśli masz tyle cierpliwośći, by zaczekać, a dopiero potem odpalił na PC/konsoli part 2. Ale istnieje szansa, że zobaczysz, ile walorów niesie za sobą gra, i po prostu odpalisz jedna po drugiej, a serialowo sobie wnioski wyciągniesz od drugiej strony 😎
Przejmujący materiał, mnóstwo świetnych spostrzeżeń 💖
dziwnie sie patrzy na Bezschemata w obu soczewkach
1 uwaga Tylko polska wersja gry. ;)
O staryyy, ale mi wjechałeś na banie! Wzruszyłem się tym odcinkiem!
Na prawdę kawał dobrej roboty!
A jak ty byś postąpił?
Cóż rozumiem wybór Joela jednak ja uszanował bym wolę ellie ponieważ to ona tak jak kazdy z nas ma mniejszą bądz większą kontrolę nad swoim losem .
kocham the last of us i własnie gdzie piosenka joela czekam na sezon 2
9:36 "w tym świecie nie powinniśmy już myśleć w kategorii moralności, powinniśmy robić to, co słuszne" a to nie jest to samo? xD Gdy robi się coś co jest słuszne to wiadomo, że jest to moralne... bo robisz coś dobrego dla jakiejś osoby/jakichś ludzi, nawet jeśli jest to drastyczne... Nie każdego da sie uratować.
Oczywiście, że nie. Można zrobic coś słusznego w swoim przekonaniu i mieć jednocześnie świadomość głębokiej niemoralności takiego postepowania. Myślę, że dokładnie to myślał Joel.
@@BezSchematu może, ale nie jest tak w każdym przypadku. W większości przypadków to i to jest raczej nierozłaczne.
Co to za pytanie? Tak samo, przecież to jest jedyna normalna decyzja w całym tym pojebanym świecie.
TLOU2 trzeba zagrać.
Dobry esej!
Krótko....jestem rodzicem a więc postąpiłbym tak samo jak Joel.
Filip dzięki za materiały o TLOU ;)
Ale kogoś dziwi wybór Joela? Przecież nie było nawet pewności, że szczepionka zadziała, to były wszystko przypuszczenia. A jeśli śmierć Ellie nic by nie dała?
Myślę, że kwestia działa / nie działa ma najmniejsze znaczenie w przypadku tego dylematu. Joel odebrał szansę, żeby się o tym przekonać.
@@BezSchematu no odebrał, ale jako ojciec doskonale rozumiem taką decyzję
ja nawet w świecie post-apo nie uważam za etyczne zabijania dzieci w eksperymentach medycznych
Czy jesteście pewni że odebrał? No trochę nie chce mi się wierzyć ze to był ostatni taki lekarze na świecie. Ba ostatni w Stanach. Kto wie moze nawet TLOU 3 da Ellie taką szansę.
@@tomekSAID On nie był jej ojcem xD
Moim skromnym zdaniem na postawie TLoU powinna powstać jeszcze książka.
Od lat jestem z tym poglądem w mniejszości. Ale muszę to z siebie wyrzucić:
Joel jest najgorzym skur**synem na świecie.
Pamiętam jak grając pierwszy raz w grę kombinowałem chyba z 30min jak nie ratować Ellie. Bo nie mogłem uwierzyć że twórcy każą mi realizować w zasadzie jednoznaczne "evil ending", nie dając mi żadnego wyboru.
A potem zajrzałem do internetu i odkryłem że jestem chyba jedyną osobą na świecie która tak to odebrała...
w grę nie grałam, znam tylko serial. I wydaje mi się, na podstawie tego, co wiem o Świetlikach i społeczeństwie przedstawionym w serialu, że Joel podjął słuszną decyzję.
Nie wygląda na to, żeby organizacja miała zasoby i środki pozwalające na masową produkcję szczepionki. Serial spędził za to wiele czasu pokazując nam, że bojownicy o wolność nie są kryształowi, że za wielkimi hasłami kryją się kwestionowalne działania i motywację. Jeśli szczepionka by powstała,m to jako element walki z rządem, nie jako lek dla wszystkich. To raz. Dwa - czy w tym świecie, gdzie granice między dobrem i złem się zatarły, więzi społeczne rozpadły, a ludzie zostali zmuszeni do koszmarnych rzeczy w imię przetrwania, da się w ogóle zbudować społeczeństwo? Czy da się przywrócić ład, kiedy ludzie już wiedzą, jak to jest żyć bez niego? Czy poświęcą siły i środki, budując dobro wspólne, kiedy we wspólnotę nie wierzą? Oczywiście, podnosiliśmy się jako ludzkość z kataklizmów, wojen, niewyobrażalnego zła. Ale każde społeczeństwo potrzebuje mitu założycielskiego. Jaki mit może przyświecać społeczeństwu Joelów? Oni widzieli już najgorsze w ludziach, sami z resztą dopuszczali się zbrodni, jak budować wspólnotę na takim gruncie? Dla Joela decyzja w ogóle nie jest trudna, bo on w społeczeństwo i w ludzi nie wierzy, nie wydaje się z resztą żeby specjalnie wierzył i przed pandemią. Próbuje więc ocalić jedyne dobro, jakie widzi. Nie jest to decyzja wybitnie moralna, ale nasze reguły odnoszą się do świata, w którym można je stosować, nie do takiego, gdzie przetrwanie jest imperatywem (vide Herling Grudziński w Innym świecie, który stwierdza, że człowiek jest ludzki w ludzkich warunkach).
Zakładam, że decyzja o okłamaniu Ellie wybuchnie Joelowi w twarz, bo dziewczyna ma w sobie młodzieńczy idealizm i raczej nie będzie w stanie zrozumieć jego motywacji. Ale niezależnie od tego, co się stanie, jestem przekonana, że Joel nie będzie jej żałował, nawet jeśli Ellie nigdy mu tego nie wybaczy.
Jako ojciec zrobiłbym tak samo jak Joel. Moje dziecko jest warte dla mnie więcej niż cały świat. Poza tym ten świat w TLOU nie wiem czy zasługuje na takie poświęcenie.
Jak postapił by Bóg.. Jak postąpił by Jezus..
Nagłówek z dzisiaj - Niebezpieczny grzyb rozprzestrzenia się w USA. Śmiertelność chorych sięga 60 procent :D
😲
A nie białaczka? Nie chciałem tego pisać ale masę rzeczy pomyliłeś w omawianiu serialu. Gdzie sam miałeś pretensję do widzów kanału że nieuważnie oglądają. Żeby cytuje "nie odkurzali w czasie oglądania" 😅 ps skoro sam tak często się mylisz pomimo że to Twoja ukochana gra to nie miej pretensji do innych.
Sorry ale nieraz wprowadzasz takich ludzi jak ja w błąd, którzy nie grali w gry. Nie dość że są różnice między serialem a grą to jeszcze dochodzą pomyłki.
Tak, białaczka, pomyliłem się. I nijak nie zmienia to postaci rzeczy: to wciąż choroba, która zagraża życiu.
A teraz masz szansę rozwinąć swój ton pretensji i podprzeć go swoimi dodatkowymi zarzutami, którym poświęciłeś cały akapit bez jednego konkretu. Gdzie jeszcze „wprowadzam ludzi takich jak ty w błąd”?
@@BezSchematu w świecie tak nieprzyjaznym życiu jak The last of us to pewnie i "katar" zagraża życiu. Fascynujący świat, chciałbym go poznać lepiej ale w gry niestety nie pogram bo jestem fanem xboxa. Zobaczymy co wniesie drugi sezon.
Czy to jeszcze kanał o grach, filmach, serialach, czy już tylko o The Last of us?
Rozumiem fascynację autora kanału tym światem. Ja osobiście lubię obie części gry, serial trochę mniej lubię, ale i tak daleko mi do zachwytów i ocen 10/10 dla tych produkcji.
Wracając jednak do sedna, dla mnie co za dużo to nie zdrowo i już naprawdę czuję znużenie, kiedy na kolejnym kanale RUclips widzę tysięczny materiał o The Last of us, ale to tylko takie moje przemyślenie.
Autor kanału i tak będzie go prowadził według własnego uznania, ja już z materiałów o TLOU wysiadłem jakiś czas temu z przejedzenia, ale chętnie posłucham czegoś o innych produkcjach bo Pana umiejętność opowiadania stoi na Top poziomie i z przyjemnością się ogląda filmy tutaj.
Bez przesady - popatrz na inne omawiane produkcje, też ilość filmów per temat jest ogromna. I za to się właśnie lubi ten kanał (przynajmniej ja lubię). Za wszechstronne omawianie tematu. Pamiętaj jednak, iż jako widz masz wielką moc - możesz sam zdecydować, czy tematyka filmu Cię interesuje, czy nie i na tej podstawie podjąć decyzję o jego oglądaniu, bądź nie :p
Po 2, Ja odnoszę takie wrażenie, iż dla Filipa prowadzenie kanału, to możliwość wyrażenia siebie, tego co mu się podoba a co nie. Taka egoistyczna potrzeba dzielenia się ze światem, swoimi przemyśleniami. Co go poruszyło, co zdenerwowało. Szanujmy takich autorów, bo nie ma ich już zbyt wielu.
Ja mu nawet w pewien sposób zazdroszczę, bo mimo iż chciałbym robić to samo - to jestem zbyt wielkim tchórzem by nawet spróbować z własnymi produkcjami.
@@Falmic Teraz dopiero zauważyłem wpis autora kanału, że to już materiał kończący na jakiś czas temat The Last of us na kanale więc mój błąd, że akurat tutaj wylewam swoje żale.
A co do Twojego komentarza to zgadzam się z większością tego co napisałeś. Mój komentarz to była bardziej moja osobista obserwacja, że przejadł mi się już wszędobylski temat TLOU i byłem ciekaw ewentualnie co inni mają do powiedzenia w tej kwestii. Absolutnie nic krytycznego czy ofensywnego w kierunku twórcy kanału, bo szanuje bardzo jego pracę i tak jak dobrze napisałeś, szacunek i uznanie mu się należy bo mało jest osób tak drobiazgowo i wnikliwie podchodzących do swojej pracy, widać rękę prawdziwego pasjonata.
@@quentinx9279 po to są komentarze, by żale wylewać xd
Raz, powiedziałem wyraźnie, że to ostatni materiał o TLOU.
Dwa, to esej.
Trzy, ledwie miesiąc temu wypuściłem inny dwuczęściowy esej o God of War.
@@BezSchematu xD
Pytanei tez brzmi co zrobiłaby Ellie gdyby to chodziło o Joela 😆
To bez znaczenia gdy sie kocha.
Uwielbiam Ciebie słuchać. Ale mam jedną prośbę.
Przestań, do cholery, wpuszczać w background to dziwne popukiwanie!
Proszę jako osoba, skonfundowana, co tak stuka cały czas, a także jako osoba niedosłysząca xD
Nie mam pojęcia o co Ci chodzi.
Zemsta tego chciałem w 2 części zemsty.
Jest jej w nadmiarze.
@@BezSchematu myślę że w 2 sezonie będziesz musiał więcej tłumaczyć ludzią tą fabułę a tym bardziej zakończenie które bardzo różnie jest interpretowane. Pozdrawiam serdecznie.
O ile parę lat temu może jeszcze grałbym teraz moralnego aniołka i gadał brednie że liczy się dobro ogółu itp to teraz po kilku latach, prawdziwym kochaniu i doświadczeniu TLOU jestem prawie pewny że nawet gdybym na 100% wiedział że lekarstwo zostanie stworzone i zadziała na miejscu Joela postąpił bym dokładnie tak samo
:)
Joel uwzględnił decyzję Ellie i pogodził się z tego konsekwencjami.
Grzybowe szaleństwo Filipa idzie w kime. Ale powróci.
Zrobiłbym to samo co Joel uratowałbym Ellie. Joel nie mógł uratować swojej córki więc życie dało mu drugą szanse i tym razem nie pozwolił aby znowu się ta sama historia powtórzyła.
Po co robić tyle filmików o tak przeciętnym serialu? :D