6. Π.Ι.Ε.Β. - Λεμονιά
HTML-код
- Опубликовано: 6 фев 2025
- Subscribe: / @panagiotisvasileiou3563
Π.Ι.Ε.Βασιλείου - Λεμονιά
Στίχοι / Ερμηνεία - Π.Ι.Ε.Βασιλείου
Μουσική παραγωγή / Προγραμματισμός - Sumo Beats
Μίξη - Sumo Beats & Sativa
Mastering - Sativa
Ηχογράφηση - Mellow Studio
-
Εικαστική επιμέλεια - Nove
Edit - Παναγιώτης Φίκαρης (MFS Edit Lab)
Σχεδιασμός ιδεογράμματος - Q.B. Mix
-
Παραγωγή - The Bad Poetry Social Club
-
Special thanks Bearsushi
Links
Π.Ι.Ε.Βασιλείου
FB - / panagiotis.vasileiou.5
IG - www.instagram....
Sumo Beats
FB - / sumobeats
IG - www.instagram....
Sativa
FB - / sativabadc
IG - / sativa_badq_logostimis
Φανή Γρύλλη (Wolfpeach)
FB - / nafi.p.dell
IG - www.instagram....
Ελευθερία Παύλου (Wolfpeach)
FB - / eleftheria.pavlou.18
IG - / ele.pvl
Αλεξάνδρα Επίθετη
FB - / alexandra.epitheti
IG - / epitheti_
Παναγιώτης Φίκαρης (MFS)
FB - / panagiotismfsociety
IG - www.instagram....
Ιωάννα Σπέντζου
FB - / iwanna.spentzou
IG - / ion_sp
Νove
FB - / noveart89
IG - / nove.art89
Q.B. Mix
FB - / qbmix
IG - / qbmix_stc
Black Spot Studio
FB - / blackspotstudios
IG - / blackspotstudio
Mellow Studio
FB - / mellowstudioathens
IG - / mellowstudio_
Κείμενο
(Αντίο, θα τα πούμε, ίσως και σύντομα.)
Φάγαμε,
ήπιαμε,
μιλήσαμε,
γελάσαμε,
κλάψαμε.
Άναψα τσιγάρο.
Ζητάω τον λογαριασμό.
Ο σερβιτόρος μαζεύει το τραπέζι
και η σερβιτόρα μας φέρνει ζεστές πετσέτες, που μύριζαν λεμόνι.
Όλα εξαφανίστηκαν για λίγο.
Ησυχία και ο καπνός του τσιγάρου μου.
Θυμάμαι την μάνα του πατέρα μου
και την λεμονιά της στην αυλή.
Έβγαζε πάντα πολλά, μεγάλα και ζουμερά λεμόνια.
Από όταν πέθανε η γριά μαράζωσε το δέντρο.
Το δέντρο που κρεμιόμουν από πάνω του, όντας παιδί, πέθανε,
πέθανε μαζί της.
Δεν ξαναπήγα σε αυτή την αυλή.
Ποτέ.
Την ρώτησα κάποτε.
"Μα πως φτάνεις τόσο ψηλά γιαγιά;"
Μου απάντησε.
"Αρκεί να υπάρχει ανάγκη και φτάνουμε ό,τι θέλουμε."
Δεν κατάλαβα.
Την ξαναρώτησα αμέσως.
"Και όταν σε τρυπάνε τα αγκάθια δεν πονάς;"
Μου λέει τότε.
"Πονώ αλλά αφού θέλει να με τρυπίσει για να δώσει αυτό που θέλω την αφήνω και με τρυπάει.
Και έτσι φτιάχνουμε νόστιμο φαΐ
και είμαστε όλοι εντάξει.
και εσείς και εγώ και η λεμονιά."
Η γιαγιά μου τάιζε ένα δέντρο με το αίμα της,
για να έχω εγώ ένα πιάτο νοστιμότερο.
Αυτό την έκανε Αγία αν όχι δεύτερο Χριστό, μέσα στο κεφάλι μου.
Έβαλα την πετσέτα στην τσέπη μου, χωρίς δεύτερη σκέψη
και σηκώθηκα από το τραπέζι να πάρω λίγο αέρα.
-Πως φτάνεις τόσο ψηλά, γιαγιά;
-Άρκει να υπάρχει ανάγκη και φτάνουμε ο,τι θέλουμε.
Μπράβο ρε φίλε! Μπράβο σε όλους σας!🤜🤛
!
Ρε φιλε πως με συγκινησες ετσι.. σε ευχαριστω για το ταξιδι που μου επετρεψες εντεχνως να κανω.
🙏
Να σαι καλά Παναγιώτη.
ευανθια ρεμπουτσικα - τ αστερι και η ευχη, για οποιον του αρεσε η μουσικη
"Αρκεί να υπάρχει ανάγκη και φτάνουμε ό,τι θέλουμε"