پایانش رو من احساس میکنم درست درک نکردین .. چون من به عنوان یه مخاطب کاملا عادی سینما با همون يه بار دیدن فیلم متوجه پایانش شدم و پایانش اتفاقا بسیار زیبا و بامفهوم تموم شد و چون در ژانر کمدی تراژدی از جنس ابزورد این فیلم قرار داشت پس میطلبه که این تلخی ها رو هم در خودش داشته باشه و این یه چیز کاملا طبیعیه که در تمام فیلم هایی در این ژانر چنین حسی وجود داره..درمورد پایانش درواقع تمام ماجراهای فیلم از زمانی شروع شد که مجتبی با بازی بهرام رادان، عنکبوتی را بدون دلیل کشت تا این کشتن بدون دلیل موجودی بی آزار، سلسله اتفاقات رو رقم بزند. صحت در پایان فیلم، با تاکید بر همین موضوع، بار دیگر به صحنه کشتن عنکبوت فلش بک می‌زند و نشان می‌دهد تا اگر این موجود بی آزار را نکشته بودند، شکل دیگری از اتفاقات رقم می‌خورد. با نجات یک عنکبوت کوچک، رضا دوباره راهی مجلس عروسی اش می‌شد و بدون هیچ اتفاقی می‌توانست صبحانه اش را همراه همسرش با زرافه ها بخورد. زندگی در فیلم به همین اندازه شکننده و از دست رفتنی است و مرگ جایی همین گوشه و اطراف پرسه می‌زند تا از راه برسد و خیلی ساده یکی را همراه خودش ببرد.. درواقع غیر از بخشش و رفاقت و کارما، این فیلم در آخر نشون داد که(درسته مواد کشیدن شاید در اون لحظه میتونه به طرف حال خوبی بده اما همه اینا آنی و لحظه ایه) و چقدر اتفاقات بعد از مواد کشیدن میتونه برای افراد بد و شوم و جبران ناپذیر باشه..طوری که زندگی هیچ کدوم از کاراکترهای فیلم مثل اولش نشد. اون آخرشم که اینطوری به ما نشون دادن درواقع دنیای موازی و فرضی خود کارگردان بود که تو اون جهان با تغییر اندکی همه چیز میتونست شکل دیگر و بهتری به خودش بگیره یک جهان بهشت گونه که به اثر پروانه ای اشاره میکنه
Hallo❤ich liebe dich❤😂❤❤❤
از فیلم و سریال های خارجی بزار ایرانی نزار❤❤
باشه🥲
پایانش رو من احساس میکنم درست درک نکردین .. چون من به عنوان یه مخاطب کاملا عادی سینما با همون يه بار دیدن فیلم متوجه پایانش شدم و پایانش اتفاقا بسیار زیبا و بامفهوم تموم شد و چون در ژانر کمدی تراژدی از جنس ابزورد این فیلم قرار داشت پس میطلبه که این تلخی ها رو هم در خودش داشته باشه و این یه چیز کاملا طبیعیه که در تمام فیلم هایی در این ژانر چنین حسی وجود داره..درمورد پایانش درواقع تمام ماجراهای فیلم از زمانی شروع شد که مجتبی با بازی بهرام رادان، عنکبوتی را بدون دلیل کشت تا این کشتن بدون دلیل موجودی بی آزار، سلسله اتفاقات رو رقم بزند. صحت در پایان فیلم، با تاکید بر همین موضوع، بار دیگر به صحنه کشتن عنکبوت فلش بک می‌زند و نشان می‌دهد تا اگر این موجود بی آزار را نکشته بودند، شکل دیگری از اتفاقات رقم می‌خورد. با نجات یک عنکبوت کوچک، رضا دوباره راهی مجلس عروسی اش می‌شد و بدون هیچ اتفاقی می‌توانست صبحانه اش را همراه همسرش با زرافه ها بخورد. زندگی در فیلم به همین اندازه شکننده و از دست رفتنی است و مرگ جایی همین گوشه و اطراف پرسه می‌زند تا از راه برسد و خیلی ساده یکی را همراه خودش ببرد.. درواقع غیر از بخشش و رفاقت و کارما، این فیلم در آخر نشون داد که(درسته مواد کشیدن شاید در اون لحظه میتونه به طرف حال خوبی بده اما همه اینا آنی و لحظه ایه) و چقدر اتفاقات بعد از مواد کشیدن میتونه برای افراد بد و شوم و جبران ناپذیر باشه..طوری که زندگی هیچ کدوم از کاراکترهای فیلم مثل اولش نشد. اون آخرشم که اینطوری به ما نشون دادن درواقع دنیای موازی و فرضی خود کارگردان بود که تو اون جهان با تغییر اندکی همه چیز میتونست شکل دیگر و بهتری به خودش بگیره یک جهان بهشت گونه که به اثر پروانه ای اشاره میکنه
@@shimashokrollahzade با یه بخشی از حرفات موافقم و ممنونم که نظرتو رو به اشتراک گذاشتی😍