Размер видео: 1280 X 720853 X 480640 X 360
Показать панель управления
Автовоспроизведение
Автоповтор
จำได้สมัย 60 ปีกว่า หนังขายยา ตรากุญแจ ฉายหนังอินเดีย ที่สุรินทร์ วี่งตามจนฝุ่นตลบ อดีตไม่เคยลืมเลือน
ดูคลิปฟังบรรยาย...แป๊ปเดียวครับ..ความทรงจำช่วงวัยเด็กก็แบ่นปรื๊ดเข้ามาในหัว...แต่ได้แค่แอบยิ้มกับความสุขที่ได้นึกภาพย้อนเรื่องราวที่ผ่านมาในช่วงนั้น...ทั้งๆที่อยากจะหัวเราะเต็มสตรีมเมื่อมีภาพติดตลกกับเพื่อนๆวัยยุคสมัยนั้นแทรกเข้ามาในบางตอนของภาพความจำในหัว..กับความสุขและเสียงหัวเราะที่ได้วิ่งเล่นกับเพื่อนรอบๆบริเวณที่หนังมาฉาย..😆😊...ขอบคุณครับสำหรับความสุขที่ทำให้ได้นึกถึงเพื่อนๆสมัยวัยเด็กๆ...
หนังกลางแปลงหรือหนังขายยามีมากว่า๖๕ปีแล้วครับ ขายสินค้าหลายอย่างเช่นผงชูรส ผงซักฟอกฯและหนังงานวัดด้วย เด็กๆผู้ใหญ่ต่างมีความสุขตามหมู่บ้านกิ่งอำเภอ ห่างความเจริญไฟฟ้าไม่มี หนังต้องใช้เครื่องปั่นไฟเองครับ ขอบคุณท่านผู้นำเสนอนำภาพรถหนังมาให้ชม เด็กรุ่นหลังไม่เคยเห็น
สมัยผมยังเด็กในต่างจังหวัด เคยเห็น
รถจิ๊บสี่ล้อใหญ่ของบริษัทเพ็ญภาค(ตราพญานาค)เมื่อปี2515ระบบ16ม.ม./ฉายภาพยนตร์เรื่อง/ชาติลำชี/เพลงวอนลมฝากรักบุปผาสายชลกำลังปัง/และก็เรื่อง/ป้อมปืนตาพระยา/สมบัติ/อรัญญา/
ผมได้ดูตอนเด็ก ตัวหนังไม่เท่าไร ฮาแต่คนพากษ์ ส่วนยา ไม่เคยซื้อเป็นเด็กไม่รู้จะซื้อไปทำไม อาศัยดูฟรี กับ ฮากับเสียงพากษ์หนัง คิดถึงตอนเด็กจังมรความสุขมากๆ
เป็นความบันเทิงของคนชนบท สมัยก่อนไม่มีทีวีดู ต้องรอความบันเทิงมาหา เช่นมีวงดนตรีมาเปิดวิก งานงานวัด หรือมีหนังขายยา วันไหนมีหนังขายยามาชาวบ้านก็ตื่นเต้นดีใจ ตอนกลางวันรถขายยาก็จะวิ่งประกาศว่าคืนนี้จะมีหนังฉายที่สนามอะไรก็ว่าไป พอใกล้ค่ำชาวบ้านก็จะหอบเสื่อไปปูไปจองที่เพื่อรอดูหนัง และรอบๆก็จะมีพ่อค้าแม่ค้านำอาหาร-ขนมมาขายด้วย พอหนังจะฉายรถหนังก็จะบอกพ่อค้าแม่ค้าช่วยพลางไฟ หนังจะได้ชัดๆ ก็เครื่องหลอดนะครับ ต่อมาพัฒนาเป็นเครื่องอาร์ค 35 ม.ม ชัดแจ๋วเล้ย โดยเฉพาะรถหนังของโอวัลตินนี่ชอบมาก รถใหญ่ทันสมัยและติดตั้งเครื่องอาร์คด้วยแล
ผมก็คนยุคนั้น ผมอยู่ศรีสะเกษครับ ที่ผมเคยเห็นก็คือถ่านไฟฉายตรา ๕ แพะ ขายแป้งฟอวิล ขายน้ำหอมคลีโอพัตรา โอวัลติน ประสะนอแรด ประมาณนี้ครับ พูดแล้วคิดถึงอดีตครับ
คุณพ่อรับราชการที่ จ.สุรินทร์ อยู่ตะเข็บชายแดน จะมีรถขายยา ฉายไปขายยาไป แหล่งบันเทิงบ้านทุ่ง 💐☺️
หนังขายยายุคยายมักฉายตามลานวัดหรือสนามหญ้ากว้างๆ คนดูนำเสื่อไปปูจองที่นั่งรอบๆบริเวณมีแม่ค้านำของขบเคี้ยวไปขายให้คนดูเช่น ปลาหมึกย่าง ถั่วเปยี ถั่วลิสง อ้อย ขนมปังทาเนยปิ้ง หลายครั้งที่คนดูต้องอดทนรอดูต่อตอนสนุกๆที่รถขายยาหยุดขายยาให้ชาวบ้านจนกว่าจะขายยาได้จนพอใจแล้วถึงจะได้ดูต่อ หนังเรื่องหนึ่งกว่าจะจบต้องรอดูหลายตอนกว่าจะจบ แต่ทุกคนก็ดูจนจบเพราะมันคือความบันเทิงสำหรับชาวบ้านที่มีอยู่น้อยนิดในสมัยนั้น
เห็นรถหนังขายยาแล้วคิดถึงสมัยตอนเด็กๆเมื่อ50กว่าปีก่อนครับ ขายยาพยาธิ ขายอายิโน๊ะโมโต๊ะ(ผงชูรส) ขายน้ำอัดลมยี่ห้อหนึ่งแสบที่สุดที่ผมจำได้เขาขายรอบละ10แก้วคนนั่งดูหนังไม่ช่วยซื้อให้หมดคนพากย์หนังบอกฉายต่อไม่ได้เพราะน้ำแข็งละลายเขาขายน้ำไม่ได้เพราะฉะนั้นคนดูต้องซื้อให้หมด10แก้วต่อถึงจะฉายหนังให้ดูต่อ หนังกำลังมันๆตอนเขาหยุด บางคนยอมซื้อเพื่อจะได้ดูหนังต่อ นี่แหละวิถีชีวิตคนในสมัย50กว่าปีก่อนตอนนั้นผมอายุราว6-7ปี ถ้าจำไม่ผิดหลังจากนั้นประมาณ10ก็หมดยุคหนังขายยา แต่กลับมีหนังจอยักษ์ของ แอ๊ด เทวดา
ผมชอบดูหนังกลางแปลงมาก และสมัยพ.ศ.ราว2510-20 หนังมาขายยาประจำแถวบ้าน
ผมเกิด.2541ผมทันดูยุคับ.แต่สมัยผมเป็นหนังกลางแปลง.ขายยาฆ่าพยาธิครับ.สกลนครครับ.หาดูยากแล้วครับ
เคยดูตอนเป็นเด็ก ประมาณ50กว่าปีมาแล้วเหมือนหลายๆท่าน มีทั้งยา ผงซักฟอก สบู่ ช่วงที่หยุดฉายหนังแล้วขายยาหรือสินค้าก็จะมีเทคนิคการพูดโน้มน้าวให้คนซื้อของพอสมควร คิดดูแล้วคณะของคนฉายหนังและขายยามีความอดทนมาก เดินทางไปในเขตชนบทที่ไม่มีไฟฟ้าต้องใช้เครื่องปั่นไฟ นอนตามวัดหรือโรงเรียนในหมู่บ้าน หรือบ้านของผู้ใหญ่บ้านหรือกำนัน ท่านเหล่านี้คงล้มหายตายจากไปแล้ว คนที่เคยดูหนังขายยาก็เหลือไว้เพียงความทรงจำซึ่งสมัยนี้ไม่มีแล้ว
หนังยานี่มีหลายบริษัท ไม่ใช่แค่ขายยาเท่านั้น ขายถ่านไฟฉาย ตราห้าแพะ ตรากบจนถึงขายเครื่องสำอางดีแซมเบอร์ก็มี พอใช้ฟิลม์ 35 มม.มันจะมีเส้นฝนมากกว่าฟิล์ม 16 มม.
ก็เคยเห็นเกือบทุกยี่ห้อที่อยู่ในนี้ ส่วนมากจะทัน ระบบ35มม.ชอบมากตอนนั้นเพราะว่ามีวิธีเดียวที่เราจะได้ดูหนังกับเขา หนังโรงเราหมดสิทธิ์ไม่มีเงินดู
อ.ท่าเรือ จ.อยุธยา ฉายที่หน้า รร นิตยาเก่าหลังสถานีรถไฟ ซึ่งเป็นลานยิงเป้าเสือใบ เสือขาวปล้นร้านทองเมื่อ 60 ปีก่อนด้วย จะมีอ้อยควั้น ขนมปังสีน้ำตาลร้อยเป็นพวงมาลัย ผลไม้เสียบไม้แช่อิ่มสีแดงสีเขียวต่างๆ
พอหนังกำลังสนุกก็เปิดไฟขายยาเลย😁😁
สมัยหนัง16มม.ดูคนพากย์สนุกดียิ่งหนังผี
สมัยผมเป็นเด็กสัก 60ปีผ่านมาบ้านผม อยุธยาไม่มีรถขายยาหรอกครับมีแต่เรือขายยาแทนรถเพราะบ้านผม
จำได้สมัย 60 ปีกว่า หนังขายยา ตรากุญแจ ฉายหนังอินเดีย ที่สุรินทร์ วี่งตามจนฝุ่นตลบ อดีตไม่เคยลืมเลือน
ดูคลิปฟังบรรยาย...แป๊ปเดียวครับ..ความทรงจำช่วงวัยเด็กก็แบ่นปรื๊ดเข้ามาในหัว...แต่ได้แค่แอบยิ้มกับความสุขที่ได้นึกภาพย้อนเรื่องราวที่ผ่านมาในช่วงนั้น...ทั้งๆที่อยากจะหัวเราะเต็มสตรีมเมื่อมีภาพติดตลกกับเพื่อนๆวัยยุคสมัยนั้นแทรกเข้ามาในบางตอนของภาพความจำในหัว..กับความสุขและเสียงหัวเราะที่ได้วิ่งเล่นกับเพื่อนรอบๆบริเวณที่หนังมาฉาย..😆😊...ขอบคุณครับสำหรับความสุขที่ทำให้ได้นึกถึงเพื่อนๆสมัยวัยเด็กๆ...
หนังกลางแปลงหรือหนังขายยามีมากว่า๖๕ปีแล้วครับ ขายสินค้าหลายอย่างเช่นผงชูรส ผงซักฟอกฯและหนังงานวัดด้วย เด็กๆผู้ใหญ่ต่างมีความสุขตามหมู่บ้านกิ่งอำเภอ ห่างความเจริญไฟฟ้าไม่มี หนังต้องใช้เครื่องปั่นไฟเองครับ ขอบคุณท่านผู้นำเสนอนำภาพรถหนังมาให้ชม เด็กรุ่นหลังไม่เคยเห็น
สมัยผมยังเด็กในต่างจังหวัด เคยเห็น
รถจิ๊บสี่ล้อใหญ่ของบริษัทเพ็ญภาค(ตราพญานาค)เมื่อปี2515ระบบ16ม.ม./ฉายภาพยนตร์เรื่อง/ชาติลำชี/เพลงวอนลมฝากรักบุปผาสายชลกำลังปัง/และก็เรื่อง/ป้อมปืนตาพระยา/สมบัติ/อรัญญา/
ผมได้ดูตอนเด็ก ตัวหนังไม่เท่าไร ฮาแต่คนพากษ์ ส่วนยา ไม่เคยซื้อเป็นเด็กไม่รู้จะซื้อไปทำไม อาศัยดูฟรี กับ ฮากับเสียงพากษ์หนัง คิดถึงตอนเด็กจังมรความสุขมากๆ
เป็นความบันเทิงของคนชนบท สมัยก่อนไม่มีทีวีดู ต้องรอความบันเทิงมาหา เช่นมีวงดนตรีมาเปิดวิก งานงานวัด หรือมีหนังขายยา วันไหนมีหนังขายยามาชาวบ้านก็ตื่นเต้นดีใจ ตอนกลางวันรถขายยาก็จะวิ่งประกาศว่าคืนนี้จะมีหนังฉายที่สนามอะไรก็ว่าไป พอใกล้ค่ำชาวบ้านก็จะหอบเสื่อไปปูไปจองที่เพื่อรอดูหนัง และรอบๆก็จะมีพ่อค้าแม่ค้านำอาหาร-ขนมมาขายด้วย พอหนังจะฉายรถหนังก็จะบอกพ่อค้าแม่ค้าช่วยพลางไฟ หนังจะได้ชัดๆ ก็เครื่องหลอดนะครับ ต่อมาพัฒนาเป็นเครื่องอาร์ค 35 ม.ม ชัดแจ๋วเล้ย โดยเฉพาะรถหนังของโอวัลตินนี่ชอบมาก รถใหญ่ทันสมัยและติดตั้งเครื่องอาร์คด้วยแล
ผมก็คนยุคนั้น ผมอยู่ศรีสะเกษครับ ที่ผมเคยเห็นก็คือถ่านไฟฉายตรา ๕ แพะ ขายแป้งฟอวิล ขายน้ำหอมคลีโอพัตรา โอวัลติน ประสะนอแรด ประมาณนี้ครับ พูดแล้วคิดถึงอดีตครับ
คุณพ่อรับราชการที่ จ.สุรินทร์ อยู่ตะเข็บชายแดน จะมีรถขายยา ฉายไปขายยาไป แหล่งบันเทิงบ้านทุ่ง 💐☺️
หนังขายยายุคยายมักฉายตามลานวัดหรือสนามหญ้ากว้างๆ คนดูนำเสื่อไปปูจองที่นั่งรอบๆบริเวณมีแม่ค้านำของขบเคี้ยวไปขายให้คนดูเช่น ปลาหมึกย่าง ถั่วเปยี ถั่วลิสง อ้อย ขนมปังทาเนยปิ้ง หลายครั้งที่คนดูต้องอดทนรอดูต่อตอนสนุกๆที่รถขายยาหยุดขายยาให้ชาวบ้านจนกว่าจะขายยาได้จนพอใจแล้วถึงจะได้ดูต่อ หนังเรื่องหนึ่งกว่าจะจบต้องรอดูหลายตอนกว่าจะจบ แต่ทุกคนก็ดูจนจบเพราะมันคือความบันเทิงสำหรับชาวบ้านที่มีอยู่น้อยนิดในสมัยนั้น
เห็นรถหนังขายยาแล้วคิดถึงสมัยตอนเด็กๆเมื่อ50กว่าปีก่อนครับ ขายยาพยาธิ ขายอายิโน๊ะโมโต๊ะ(ผงชูรส) ขายน้ำอัดลมยี่ห้อหนึ่งแสบที่สุดที่ผมจำได้เขาขายรอบละ10แก้วคนนั่งดูหนังไม่ช่วยซื้อให้หมดคนพากย์หนังบอกฉายต่อไม่ได้เพราะน้ำแข็งละลายเขาขายน้ำไม่ได้เพราะฉะนั้นคนดูต้องซื้อให้หมด10แก้วต่อถึงจะฉายหนังให้ดูต่อ หนังกำลังมันๆตอนเขาหยุด บางคนยอมซื้อเพื่อจะได้ดูหนังต่อ นี่แหละวิถีชีวิตคนในสมัย50กว่าปีก่อนตอนนั้นผมอายุราว6-7ปี ถ้าจำไม่ผิดหลังจากนั้นประมาณ10ก็หมดยุคหนังขายยา แต่กลับมีหนังจอยักษ์ของ แอ๊ด เทวดา
ผมชอบดูหนังกลางแปลงมาก และสมัยพ.ศ.ราว2510-20 หนังมาขายยาประจำแถวบ้าน
ผมเกิด.2541ผมทันดูยุคับ.แต่สมัยผมเป็นหนังกลางแปลง.ขายยาฆ่าพยาธิครับ.สกลนครครับ.หาดูยากแล้วครับ
เคยดูตอนเป็นเด็ก ประมาณ50กว่าปีมาแล้วเหมือนหลายๆท่าน มีทั้งยา ผงซักฟอก สบู่ ช่วงที่หยุดฉายหนังแล้วขายยาหรือสินค้าก็จะมีเทคนิคการพูดโน้มน้าวให้คนซื้อของพอสมควร คิดดูแล้วคณะของคนฉายหนังและขายยามีความอดทนมาก เดินทางไปในเขตชนบทที่ไม่มีไฟฟ้าต้องใช้เครื่องปั่นไฟ นอนตามวัดหรือโรงเรียนในหมู่บ้าน หรือบ้านของผู้ใหญ่บ้านหรือกำนัน ท่านเหล่านี้คงล้มหายตายจากไปแล้ว คนที่เคยดูหนังขายยาก็เหลือไว้เพียงความทรงจำซึ่งสมัยนี้ไม่มีแล้ว
หนังยานี่มีหลายบริษัท ไม่ใช่แค่ขายยาเท่านั้น ขายถ่านไฟฉาย ตราห้าแพะ ตรากบจนถึงขายเครื่องสำอางดีแซมเบอร์ก็มี พอใช้ฟิลม์ 35 มม.มันจะมีเส้นฝนมากกว่าฟิล์ม 16 มม.
ก็เคยเห็นเกือบทุกยี่ห้อที่อยู่ในนี้ ส่วนมากจะทัน ระบบ35มม.ชอบมากตอนนั้นเพราะว่ามีวิธีเดียวที่เราจะได้ดูหนังกับเขา หนังโรงเราหมดสิทธิ์ไม่มีเงินดู
อ.ท่าเรือ จ.อยุธยา ฉายที่หน้า รร นิตยาเก่าหลังสถานีรถไฟ ซึ่งเป็นลานยิงเป้าเสือใบ เสือขาวปล้นร้านทองเมื่อ 60 ปีก่อนด้วย จะมีอ้อยควั้น ขนมปังสีน้ำตาลร้อยเป็นพวงมาลัย ผลไม้เสียบไม้แช่อิ่มสีแดงสีเขียวต่างๆ
พอหนังกำลังสนุกก็เปิดไฟขายยาเลย😁😁
สมัยหนัง16มม.ดูคนพากย์สนุกดียิ่งหนังผี
สมัยผมเป็นเด็กสัก 60ปีผ่านมาบ้านผม อยุธยาไม่มีรถขายยาหรอกครับมีแต่เรือขายยาแทนรถเพราะบ้านผม