സൂര്യനെല്ലിപ്പൂവ് (SuryanelliFlower)
HTML-код
- Опубликовано: 8 дек 2024
- എഴുതിയത് മിനി ഉതുപ്പ് (Mini Uthup)
ആലാപനം ലക്ഷ്മി പ്രകാശ് മണ്ഡപത്തിൽ
സൂര്യനെല്ലിപ്പൂവ്
ഒന്നായ നിനക്കല്ലാതാർക്കിതു സമർപ്പിക്കാൻ
എന്നാണു വരികളായ് വിരിയുന്നതുള്ളിൽ പൂക്കൾ!...!
എന്നോട് ക്ഷമിക്കണേ..അവയിലൊന്ന് ഒരു വാടിയ പൂവാണ്.ഒരു പാവം സൂര്യനെല്ലിപ്പൂവ് ഇവളെക്കൂടി ആ പാദാരവിന്ദങ്ങളിൽ സമർപ്പിക്കാതെ എൻ്റെ മനസ്സ് ശാന്തമാവുകയില്ല. കനിവ് തോന്നി അവിടുന്ന് ഈ പൂവിൽ പ്രസാദിക്കണേ.....
സ്മൃതിയിൽ ഉടക്കുന്ന ഇതൾ പിഞ്ഞിപ്പോയ , പിച്ചിക്കീറപ്പെട്ട, വാടിയ, മഹാ ബലിയായ പൂവുകൾ വേദനയാകുന്നു.കാലപ്രവാഹത്തി ൻ്റെ പേമാരിയിൽ അടർന്ന് തെറിച്ച് വീണു പോയ ഒരു പാവം സുന്ദരിപ്പൂവ് . ഈ പൂവ് ഒരൊറ്റപ്പെട്ട പൂവല്ല.അനേകം പൂക്കളിൽ ഒരുവൾ മാത്രം.
സൂര്യനെല്ലിപ്പൂവ്
പാടിയിട്ടില്ലാ കൊമ്പിൽ
പൂഞ്ചിറകുരുമ്മി
തൻ മോഹനരാമായണം
ആ ശുകപ്പറവകൾ...
ഒടിക്കയുണ്ടായില്ലാ
ധനുസ്സൊന്നും എനിക്കായി
തുടിക്കും കരൾ മെല്ലെ
കൊതിച്ചു കനക്കുമ്പോൾ
വേൾക്കയുണ്ടായിട്ടില്ലാ
രാഘവൻ എൻ കണ്ഠത്തിൽ
പൂമാല ചാർത്തി സദസ്സാകെയുംതരിക്കുമ്പോൾ
വരുവാനില്ലാ രാമഹസ്തങ്ങൾ
പണിപ്പെട്ടു ചമയിച്ചീടാനൊന്നീ
ശുഷ്കിച്ച പാദങ്ങളെ
കണ്ടിട്ടില്ലൊരിക്കലും
ലങ്കയും കടലും
ഈ കണ്ണിൻ്റെ ചരിത്രത്തിൽ
എങ്കിലും ഞാനീ
വ്യർത്ഥ വ്യർത്ഥമായ്
തുടരുമീ ഇരുട്ടിൻ കയങ്ങളിൽ
കണ്ണടക്കുവാനാതുഴറുന്നല്ലോ
ഉറങ്ങുതിതാ ശാന്തം.
അറിയില്ലിവനാര് ...!
ലവനോ കുശനാമോ..?
വീരബാഹുക്കൾ ചേർത്ത് .?
ഉറങ്ങുന്നിതാ ശാന്തമിവനാര്
ലവനോ കുശനാമോ
രാജ ബാഹുക്കൾ ചേർത്ത്..?!!
ചുറ്റിനും കൺപീലികൾ
വിടർത്തി ആദ്യം ചെന്ന
നഗ്നമാം വിദ്യാലയത്തിരു
മുറ്റമേ സാക്ഷി !
നീ അറിയുന്നൂ
എൻ്റെ ഹൃദയച്ചോപ്പാ
യുവ കോമളനൊരു
ജ്യേഷ്ഠസോദരൻ
വിളിച്ചപ്പോൾ
നീ അറിയുന്നൂ എൻ്റെ
ഹൃദയച്ചോപ്പ് അവൻ
നീട്ടിയ മധുരത്തിന്നൊപ്പം
ഞാൻ തിരിച്ചപ്പോൾ,
ധർമമേകുവാൻ കരൾ
വരച്ച രേഖാസീമ
ഉർവിഗന്ധിയെൻ പാദം
കടന്നു നടന്നപ്പോൾ,
വിപിനാന്തത്തിൽ
പേടമാൻ പോലെ
വ്യാഘ്രവ്യൂഹം ചമച്ച
ചതിയൊന്നിൽ വീണു
ഞാൻ പിടഞ്ഞപ്പോൾ....
ഇന്നു ഞാൻ അറിയുന്നൂ
കല്ലുകൾ വർഷിച്ചെന്നെ
കൊല്ലുമീ തെരുവിൻ്റെ
ക്രൂരത ചിരിക്കുമ്പോൾ....
ഇന്നു ഞാൻ അറിയുന്നൂ
കഴിഞ്ഞതെല്ലാം ഇന്നു
മാത്രമാണറിയുന്നത്
അതിൻ്റെ പരമാർത്ഥം...!
ചൂളയിൽ വേവുന്നൊരീ
ഹൃദയം തണുക്കുവാൻ
ആളുന്ന വിശപ്പിനെ
ആറ്റുവാൻ കഴിവീല....
തള്ളുകില്ലല്ലോ കാട്ടിൻ
നടുവിൽ രാമാജ്ഞകൾ
പൊള്ളുന്ന കൈകൾ കൂപ്പി
ലക്ഷ്മണ കുമാരനും
പടഹ ധ്വനിയുമായ്
യാഗാശ്വ പാദങ്ങളീ
പിടയും കരൾത്തട്ടിൽ
കുളമ്പിൻ ധ്വനി ചേർക്കേ...
നൊമ്പരം ചുവക്കുന്ന
കൺകളാൽ കുശലവ-
പ്പൈതങ്ങൾ പിരിഞ്ഞെന്നെ
തനിച്ചാക്കുമോ പക്ഷേ....
വരുവാനില്ലാ രാമകാരുണ്യം
ഒടുവിൽ ഈ
തളർന്ന ഹൃദയത്തെ
ഇനിയും ത്യജിക്കുവാൻ
പിളരാൻ വഴിയില്ലാ
സർവ്വം മറന്നീ
ഭൂമി ഹൃദയം എനിക്കായ്
സീതയല്ലല്ലോ ഇവൾ...
സീതയല്ലല്ലോ ഇവൾ...(3)
പൂക്കളെ ഓർക്കുമ്പോൾ അമ്മമ്മയെ ഓർക്കണം.നെല്ലിടിക്കുമ്പോൾ കൈ കുടുങ്ങി പോയിട്ട് പോയ നഖം വരാൻ മടിച്ചു മടിച്ചു വളർന്നു നിൽക്കുന്ന മോതിര വിരലിലുള്ള പൂ പോലെ മൃദുലമായ ആ കൈകളാണ് എനിക്ക് ആദ്യാക്ഷരം വിരിയിച്ചു തന്നത്.അനന്ത വിശാലവും അത് പോൽ അനാധവുമായിരുന്ന ആ കരൾപ്പൂവും ഞാൻ ഭാവ സമർപ്പണം ചെയ്യുന്നു.എൻ്റെ സ്നേഹവും കടപ്പാടും ഈ പ്രപഞ്ചത്തോട് മുഴുവനുമാണ്. പ്രകൃതിയാ ഈ പൂക്കളിൽ വന്നു പോയ ഊനങ്ങളെല്ലാം സാരമാക്കാതെ ക്ഷമാപൂർവം സ്വീകരിക്കാൻ മനസ്സാകണമേ എന്നു മാത്രം ഏവരോടും പ്രാർത്ഥിക്കുന്നു.
Super 👌🏻😊
#സൂര്യനെല്ലിപ്പൂവ് ( SooryanelliFlower )
ആലാപനം Lakshmi Prakash Mandapathil
*സൂര്യനെല്ലിപ്പൂവ്*
പാടിയിട്ടില്ലാ കൊമ്പിൽ
പൂഞ്ചിറകുരുമ്മി
തൻ മോഹനരാമായണം
ആ ശുകപ്പറവകൾ...
ഒടിക്കയുണ്ടായില്ലാ
ധനുസ്സൊന്നും എനിക്കായി
തുടിക്കും കരൾ മെല്ലെ
കൊതിച്ചു കനക്കുമ്പോൾ
വേൾക്കയുണ്ടായിട്ടില്ലാ
രാഘവൻ എൻ കണ്ഠത്തിൽ
പൂമാല ചാർത്തി സദസ്സാകെയുംതരിക്കുമ്പോൾ
വരുവാനില്ലാ രാമഹസ്തങ്ങൾ
പണിപ്പെട്ടു ചമയിച്ചീടാനൊന്നീ
ശുഷ്കിച്ച പാദങ്ങളെ
കണ്ടിട്ടില്ലൊരിക്കലും
ലങ്കയും കടലും
ഈ കണ്ണിൻ്റെ ചരിത്രത്തിൽ
എങ്കിലും ഞാനീ
വ്യർത്ഥ വ്യർത്ഥമായ്
തുടരുമീ ഇരുട്ടിൻ കയങ്ങളിൽ
കണ്ണടക്കുവാനാതുഴറുന്നല്ലോ
ഉറങ്ങുതിതാ ശാന്തം.
അറിയില്ലിവനാര് ...!
ലവനോ കുശനാമോ..?
വീരബാഹുക്കൾ ചേർത്ത് .?
ഉറങ്ങുതിതാ ശാന്തമിവനാര്
ലവനോ കുശനാമോ..?
രാജബാഹുക്കൾ ചേർത്ത് .?!!
ചുറ്റിനും കൺപീലികൾ
വിടർത്തി ആദ്യം ചെന്ന
നഗ്നമാം വിദ്യാലയത്തിരു
മുറ്റമേ സാക്ഷി !
നീ അറിയുന്നൂ
എൻ്റെ ഹൃദയച്ചോപ്പാ
യുവ കോമളനൊരു
ജ്യേഷ്ഠസോദരൻ
വിളിച്ചപ്പോൾ
നീ അറിയുന്നൂ എൻ്റെ
ഹൃദയച്ചോപ്പ് അവൻ
നീട്ടിയ മധുരത്തിന്നൊപ്പം
ഞാൻ തിരിച്ചപ്പോൾ,
ധർമമേകുവാൻ കരൾ
വരച്ച രേഖാസീമ
ഉർവിഗന്ധിയെൻ പാദം
കടന്നു നടന്നപ്പോൾ,
വിപിനാന്തത്തിൽ
പേടമാൻ പോലെ
വ്യാഘ്രവ്യൂഹം ചമച്ച
ചതിയൊന്നിൽ വീണു
ഞാൻ പിടഞ്ഞപ്പോൾ....
ഇന്നു ഞാൻ അറിയുന്നൂ
കല്ലുകൾ വർഷിച്ചെന്നെ
കൊല്ലുമീ തെരുവിൻ്റെ
ക്രൂരത ചിരിക്കുമ്പോൾ....
ഇന്നു ഞാൻ അറിയുന്നൂ
കഴിഞ്ഞതെല്ലാം ഇന്നു
മാത്രമാണറിയുന്നത്
അതിൻ്റെ പരമാർത്ഥം...!
ചൂളയിൽ വേവുന്നൊരീ
ഹൃദയം തണുക്കുവാൻ
ആളുന്ന വിശപ്പിനെ
ആറ്റുവാൻ കഴിവീല....
തള്ളുകില്ലല്ലോ കാട്ടിൻ
നടുവിൽ രാമാജ്ഞകൾ
പൊള്ളുന്ന കൈകൾ കൂപ്പി
ലക്ഷ്മണ കുമാരനും
പടഹ ധ്വനിയുമായ്
യാഗാശ്വ പാദങ്ങളീ
പിടയും കരൾത്തട്ടിൽ
കുളമ്പിൻ ധ്വനി ചേർക്കേ...
നൊമ്പരം ചുവക്കുന്ന
കൺകളാൽ കുശലവ-
പ്പൈതങ്ങൾ പിരിഞ്ഞെന്നെ
തനിച്ചാക്കുമോ പക്ഷേ....
വരുവാനില്ലാ രാമകാരുണ്യം
ഒടുവിൽ ഈ
തളർന്ന ഹൃദയത്തെ
ഇനിയും ത്യജിക്കുവാൻ
പിളരാൻ വഴിയില്ലാ
സർവ്വം മറന്നീ
ഭൂമി ഹൃദയം എനിക്കായ്
സീതയല്ലല്ലോ ഇവൾ...
സീതയല്ലല്ലോ ഇവൾ...(3)
👌👌👌
Thank you...