منم چند سال کف پام درد میکنه گاهی پاشنه ام هست گاهی کناره کف پام از بیرون گاهی استخوان روی کف پام کفی طبی و صندل طبی استفاده میکنم ولی همچنان ذوق ذوق و درد دارم حالا اشتراکی استفاده نکردم هم کفی طبی و هم سلیکونی
@@somaye7137 درده بدی هست لامصب. من که حسابی چندین هفته ارزو‌داشت پاهام رو کامل روی زمین بذارم. بخاطرش فشار بدنم روی زانوهام و یه پای دیگم بیشتر شده بود. واقعا اینکه میگن هیچ نعمتی مثل سلامتی نیست یه حقیقته بزرگه
من چند سال هست که استفاده میکنم ، خیلی خویه ، ولی برای شما که خیلی میایستید ، کفی پا عالیه که در کفشتون بزارید هردوتاشو با هم استفاده کنید، هم کفی ، و هم این سیلیکونهارو 👍🏼
من در آلمان هستم ، اینجا دکتر مینویسه برامون پامونو اندارهگیری میکنن ، بعد برامون درست میکنن، یک‌نوع دیگه هم هست که میتونیم خودمون بخریم، اون هم خوبه ، ولی اینجا بیمه یک مقداری از پولشو میده ، برای این هستش که پیش دکتر میرم ، ولی در آمریکا فکر میکنم خودتون باید بخرید بیمه شما فرق میکنه اون هم خوبه ، ولی درد پاتونو خیلی کمتر میکنه حتی به کمرتون هم زیاد فشار نمیاره موقع ایستادن
چقد بد که بخاطر نیاز مالی مجبور باشی درد بدنت رو نادیده بگیری و کار کنی و بدن اینو می فهمه وقتی جسم نیاز به استراحت داره از طریق درد میگه بابا من استراحت میخوام ولی اینقد که ترس نبودن پول داریم با همون درد کار میکنیم و بعد مشکل از یه جای دیگه ب روش دیگه میزنه بیرون بیشتر مواقع هم روان می ترکه 😢
خیلی وقتا چیزا اون جوری که دلمون میخواد نیست عزیزم. گاهی نیازه مالیه، گاهی مسئولیتات، گاهی هم ممکنه مجبور نباشی سرکار بری، ولی بازم یکی باید خونه رو بگردونه، رسیدگی کنه، بچه ها رو ببره و بیاره خریدا رو انجام بده. مخصوصا تو غربت که مادر و پدر و خواهر و برادری نیست فقط ادم خودشه و خودش قبلا بچه اولم که کوچک بود ایران بودم. دور و برم شلوغ بود. هم خانواده خودم و هم خانواده همسرم. کمک به حالم بودن خیلی. وقتی اومدم خارج از کشور و اینجا بچه دار شدم خیلی فرق داشت. دیگه کارا همه با خودم بود. ولی الهی شکر خدا همه جوره پشتم رو داره. نه فقط من بلکه هوای تک تکمون رو داره. مگه ادم تا کجا میتونه خانواده و مامان و باباش رو همراش ببره یا تضمین کنه که اوضاع مالی همیشه خوبه و فقط بشینه و لذتش رو ببره؟! حضور و حمایتش همه جا تو کم و زیادا باهامونه. پا به پا و شونه به شونمون باهامون حرکت میکنه. اون هستش، ما نیستیم!!! خیلی وقتا از خدا که غافل میشیم توی یه دنیای وسیع و گنده و پر پیچ و خم گم میشیم اونقدری که خودمون رو هم گاهی اوقات گم میکنیم. اونوقته که تو کار روزگار که بماند توی کار خودمونم میمونیم. حضورش همیشه قدرت زانوهام و امید تو قلبم بوده و هست. مامانم، خونه ام، رفیقام، خاطره هام رو وقتی از ایران بیرون اومدم به اجبار جا گذاشتم. ولی میدونی چی تا حالا نگه ام داشته. خودم بهش فکر میکردم‌مدتها، اینکه خدا رو جا نذاشتم. کسی نمیتونست اونو ازم بگیره الهی شکر. ولی از بین میرفتم. یعنی اون منو جا نذاشت و همراهمه همیشه. کم و زیادا میگذره. واسه همه هم پیش میاد به جورای مختلف ولی واسه شخص من تنها چیزی که هیچ وقت ارزشش رو از دست نمیده ارتباطم با اوست. چون میدونم فقط اون بکارم میاد و بس. فقط اون تو تنهاییام باهام میمونه و بس، فقط اون پناه و امینم هست و بس. بقیه ادما حتی همسر و بچه هامون،موقعیت اجتماعی، ثروت، شهرت، زیبایی، سلامت تا یه جایی و تا مدتی محدود همراهیمون میکنن. چه خوشمون بیاد و چه نیاد، این واقعیت روزگاره. اگه ارتباطی که با خدا داریم نزدیک و صمیمی و عاشقانه و خالصانه باشه؛ هر وقت هر کدوم از این داشته هامون تو زندگی کم و زیاد شه، ناراحت میشیم اما باز دوباره کمکمون میکنه و. دستمون رو میگیره و بلندمون میکنه. و دوباره قوی ادامه میدیم مجبوریم که ادامه بدیم. دلمون به حضور همیشگی حق قرصه. یادمون باشه که حتی اگه ما اونو یادمون رفته باشه، یا برامون نادرست تعریفش کرده باشن، یا ازش دلخور باشیم و باورش نداشته باشیم؛ از عشق اون به ما کم نمیکنه. اون همچنان عاشقانه و بی انتظار سایه به سایمون در حرکته و چراغ مسیرمون رو روشن میکنه و روزیمون رو‌می رسونه. چه ما شاکرش باشیم و چه نباشیم. عشقش به بنده هاش خیلی برتر از عشق پدر و‌مادر به بچه هاشونه. نور الهی همیشه تو قلب و زندگیت پر باشه عزیزه دل من🩷
@@AsuAbadi-ni7ek جالبه که میگی به سکوت رسیدم. منم وقتی خودم رو با بقیه خانواده که پور همند و ایرانپ مقایسه میکنم میبینم خیلی ساکت تر شدم. انگار دیگه طاقت سر و صدا و شلوغی زیاد رو کمتر دارم. مدلم عوض شده از وقتی دور افتادم
درود و سپاس بسیار عالی بود عزیزم کاربردی بود👏👏👌👌🍀🍀💚💚
سپاس از شما بانو❤
خدا راشکر که بهتر شدید و امیدوارم که هرچه زودتر بهبودی کامل یابید .
ممنون فاطمه خانم عزیز منم حتما میگیرم ❤
@@taherehnazeri6493 💐💐
منم چند سال کف پام درد میکنه گاهی پاشنه ام هست گاهی کناره کف پام از بیرون گاهی استخوان روی کف پام کفی طبی و صندل طبی استفاده میکنم ولی همچنان ذوق ذوق و درد دارم حالا اشتراکی استفاده نکردم هم کفی طبی و هم سلیکونی
@@somaye7137 درده بدی هست لامصب. من که حسابی چندین هفته ارزو‌داشت پاهام رو کامل روی زمین بذارم. بخاطرش فشار بدنم روی زانوهام و یه پای دیگم بیشتر شده بود. واقعا اینکه میگن هیچ نعمتی مثل سلامتی نیست یه حقیقته بزرگه
من چند سال هست که استفاده میکنم ، خیلی خویه ، ولی برای شما که خیلی میایستید ، کفی پا عالیه که در کفشتون بزارید هردوتاشو با هم استفاده کنید، هم کفی ، و هم این سیلیکونهارو 👍🏼
@@nazaninzolfaghary7011 کفی نگرفتم ولی باید بگیرم. چون قوس کف پا رو‌هم‌تصحیح میکنه. شما چه نوعیش رو استفاده کردی که راضی بودی؟
من در آلمان هستم ، اینجا دکتر مینویسه برامون پامونو اندارهگیری میکنن ، بعد برامون درست میکنن، یک‌نوع دیگه هم هست که میتونیم خودمون بخریم، اون هم خوبه ، ولی اینجا بیمه یک مقداری از پولشو میده ، برای این هستش که پیش دکتر میرم ، ولی در آمریکا فکر میکنم خودتون باید بخرید بیمه شما فرق میکنه اون هم خوبه ، ولی درد پاتونو خیلی کمتر میکنه حتی به کمرتون هم زیاد فشار نمیاره موقع ایستادن
اتفاقا درد کف پای منو هم همین ها نجات داد حدود ۱۰ سال پیش ...واصلا تو این چند وقت دیگه دردم برنگشته البته من خار پاشنه هم داشتم
@@SomayehGhasemi-o3t خیلی چیزه خوبیه. من باورم نمیشد اثر انچنانی داشته باشه. خدا خیرش بده هر کسی اینا رو طراحی کرده و ساخته😄
چقد بد که بخاطر نیاز مالی مجبور باشی درد بدنت رو نادیده بگیری و کار کنی و بدن اینو می فهمه وقتی جسم نیاز به استراحت داره از طریق درد میگه بابا من استراحت میخوام ولی اینقد که ترس نبودن پول داریم با همون درد کار میکنیم و بعد مشکل از یه جای دیگه ب روش دیگه میزنه بیرون بیشتر مواقع هم روان می ترکه 😢
خیلی وقتا چیزا اون جوری که دلمون میخواد نیست عزیزم. گاهی نیازه مالیه، گاهی مسئولیتات، گاهی هم ممکنه مجبور نباشی سرکار بری، ولی بازم یکی باید خونه رو بگردونه، رسیدگی کنه، بچه ها رو ببره و بیاره خریدا رو انجام بده. مخصوصا تو غربت که مادر و پدر و خواهر و برادری نیست فقط ادم خودشه و خودش
قبلا بچه اولم که کوچک بود ایران بودم. دور و برم شلوغ بود. هم خانواده خودم و هم خانواده همسرم. کمک به حالم بودن خیلی. وقتی اومدم خارج از کشور و اینجا بچه دار شدم خیلی فرق داشت.
دیگه کارا همه با خودم بود.
ولی الهی شکر خدا همه جوره پشتم رو داره. نه فقط من بلکه هوای تک تکمون رو داره.
مگه ادم تا کجا میتونه خانواده و مامان و باباش رو همراش ببره یا تضمین کنه که اوضاع مالی همیشه خوبه و فقط بشینه و لذتش رو ببره؟!
حضور و حمایتش همه جا تو کم و زیادا باهامونه. پا به پا و شونه به شونمون باهامون حرکت میکنه.
اون هستش، ما نیستیم!!! خیلی وقتا از خدا که غافل میشیم توی یه دنیای وسیع و گنده و پر پیچ و خم گم میشیم اونقدری که خودمون رو هم گاهی اوقات گم میکنیم. اونوقته که تو کار روزگار که بماند توی کار خودمونم میمونیم.
حضورش همیشه قدرت زانوهام و امید تو قلبم بوده و هست. مامانم، خونه ام، رفیقام، خاطره هام رو وقتی از ایران بیرون اومدم به اجبار جا گذاشتم.
ولی میدونی چی تا حالا نگه ام داشته. خودم بهش فکر میکردم‌مدتها، اینکه خدا رو جا نذاشتم. کسی نمیتونست اونو ازم بگیره الهی شکر. ولی از بین میرفتم.
یعنی اون منو جا نذاشت و همراهمه همیشه. کم و زیادا میگذره. واسه همه هم پیش میاد به جورای مختلف ولی واسه شخص من تنها چیزی که هیچ وقت ارزشش رو از دست نمیده ارتباطم با اوست. چون میدونم فقط اون بکارم میاد و بس. فقط اون تو تنهاییام باهام میمونه و بس، فقط اون پناه و امینم هست و بس.
بقیه ادما حتی همسر و بچه هامون،موقعیت اجتماعی، ثروت، شهرت، زیبایی، سلامت تا یه جایی و تا مدتی محدود همراهیمون میکنن. چه خوشمون بیاد و چه نیاد، این واقعیت روزگاره.
اگه ارتباطی که با خدا داریم نزدیک و صمیمی و عاشقانه و خالصانه باشه؛ هر وقت هر کدوم از این داشته هامون تو زندگی کم و زیاد شه، ناراحت میشیم اما باز دوباره کمکمون میکنه و. دستمون رو میگیره و بلندمون میکنه. و دوباره قوی ادامه میدیم مجبوریم که ادامه بدیم. دلمون به حضور همیشگی حق قرصه.
یادمون باشه که حتی اگه ما اونو یادمون رفته باشه، یا برامون نادرست تعریفش کرده باشن، یا ازش دلخور باشیم و باورش نداشته باشیم؛
از عشق اون به ما کم نمیکنه. اون همچنان عاشقانه و بی انتظار سایه به سایمون در حرکته و چراغ مسیرمون رو روشن میکنه و روزیمون رو‌می رسونه. چه ما شاکرش باشیم و چه نباشیم. عشقش به بنده هاش خیلی برتر از عشق پدر و‌مادر به بچه هاشونه.
نور الهی همیشه تو قلب و زندگیت پر باشه عزیزه دل من🩷
چون خودم تو غربتم می فهمم و زندگیش کردم یه مسئولیت تحمیلی اجباری اینقد حرف دارم که به سکوت رسیدم
@@AsuAbadi-ni7ek عزیزه دلم. فدای اون دل زیبا وتنگت. امیدوارم شرایط واست روز به روز بهتر شه و‌از زندگی لذت ببری. هم‌خودت و‌هم خانواده ات
@@AsuAbadi-ni7ek جالبه که میگی به سکوت رسیدم. منم وقتی خودم رو با بقیه خانواده که پور همند و ایرانپ مقایسه میکنم میبینم خیلی ساکت تر شدم. انگار دیگه طاقت سر و صدا و شلوغی زیاد رو کمتر دارم. مدلم عوض شده از وقتی دور افتادم