AHMET KAYA-UNUTAMAM SENİ.
HTML-код
- Опубликовано: 29 апр 2022
- Unutur gibi olursun bazen. Bir süre. Ondan önce nasıl akıyorsa öyle akıyor gibi gelir hayat. Bir süre. Başka şeylerle uğraşıp, başka şeylerle heyecanlanıp, başka şeylere üzülürsün. Ama bir süre. Oysa hepsi eksiktir. Her neyle meşgulsen tam da onun ortasında geliverir gülüşü aklına. O an aklını kaybedersin. Ve o an başka her şey anlamsızlaşır. Koşarak onun yanına gitmek istersin. Elinden tutmak, alıp onu, kimsenin kimseye değmediği bir yere kaçırıp, dizlerine yatmak istersin bütün yorgunluklarını diz kapaklarına gömüp. Koşamazsın. Öylece kalakalırsın. Ne ona gidebilirsin ne bulunduğun yerde kalabilirsin. Onun dışında her şey anlamını yitirir. Sessizce her neredeysen uzaklaşırsın. Aklında bir tek o, dudaklarında acı bir ıslık, davasına ihanet etmiş ama bundan zerrece pişmanlık duymayan bir suçlu gibi, içine içine akıtırsın akmaktan utanan tüm yaşlarını. Çünkü aşktır bunun adı ve aşk başka her şeyi unutturacak kadar kuvvetli bir gerekçedir. Neye mi? Kendisinden başka her şeye..
Bazı vedalar vedasızdır.
Hiç kimse de dindiremezdi zaten, tekrar tekrar edilen vedaların sancısını.
Soluğumuzda büyüyen koskoca bir ah’tır sadece bize ‘veda’dan arda kalan…
Vedasız vedalara ağlayalım mı seninle ?
Şimdiye kadar nasıl yaşadıysan gene öyle yaşayacaksın sanırsın.
Sonra beklenmedik bir anda biri çıkar gelir.
Etrafındaki kimseye benzemez.
Kendini bu yeni insanın aynasında görmeye başlarsın.
Var olanı değil, sende eksik olanı gösteren sihirli bir aynadır ve sen bunca zaman aslında hep bir eksiklik duygusuyla yaşadığını bilmediğin bir şeye hasretlik çektiğini anlarsın.
Şamar gibi iner hakikat suratına [!]