Hadjidakis/Χατζιδάκις: 6 λαϊκές ζωγραφιές/6 popular pictures

Μπαλέτο για πιάνο πάνω σε λαϊκές μελωδίες
1. Συννεφιασμένη Κυριακή (Β. Τσιτσάνης)
2. Αρχόντισσα (Β.Τσιτσάνης)
3. Συννέφιασε, ψιλή βροχούλα έπιασε (Γ.Μητσάκης)
4. Αμαξάς (Απ. Χατζηχρήστος)
5. Πάμε τσάρκα στο Μπαξέ Τσιφλίκι (Β.Τσιτσάνης)
6. Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι (Απ. Καλδάρας)
Ballet based on six "Rebetika" (greek popular songs)
1. Cloudy Sunday (V. Tsitsanis)
2. Lady (V. Tsitsanis)
3. Louds brought dizzle (G. Mitsakis)
4. The couchman (Ap. Xatzichristos)
5. To Bakse Tsiflik (V. Tsitsanis)
6. Moonless Night (Ap. Kaldaras)
Πιάνο/Piano
Δανάη Καρά
Danae Kara

[@stelios23605]

Ο Χατζηδάκις ήταν ένας και μοναδικός.

[@magdamagdacrysostomidou210]

Χατζηδάκης μουσική που μας συναρπάζει .!! Τέλεια.!!!!!!!

[@zaharoula-ic1uw]

1) 0:17 Συννεφιασμένη Κυριακή
2) 5:45 Αρχόντισσα
3) 8:44 Συννέφιασε, ψίλη βροχούλα έπιασε
4) 10:44 Αμαξάς
5) 13:13 Πάμε βόλτα στο Μπαξέ Τσιφλίκι
6) 14:52 Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι
🎶

[@jean-jacquessimon6703]

Hadjidakis était un génie. Merveilleuse musique, populaire ou sérieuse.

[@msmetan]

καταπληκτικός Χατζιδάκις..

[@lekadis]

Νομίζω ότι τουλάχιστον η εκτέλεση της "Συννεφιασμένης Κυριακής" είναι σεμιναριακού επιπέδου. Η Δανάη Καρρά και στα 6 είναι παρά πολύ καλή.

[@couleursdubonheur]

Ο Χατζιδάκις, παίρνει έξι ρεμπέτικα τραγούδια, έξι μελωδίες, και τους αφαιρεί τα λόγια και τον ντρίλινο επενδύτη.
Σε μια προσπάθεια φυγής όχι προς τα έξω, όπως μπορεί εύκολα κανείς να παρανοήσει , αλλά προς τα μέσα, αφαιρεί τα περισσότερα ρεαλιστικά στοιχεία από τα τραγούδια, και οδηγεί τον ακροατή στην καρδιά της μελωδίας. Κι εκεί, δίχως βαρίδια πια, βάζει μια Ελλάδα να χορέψει, αλλά όχι αυτούς τους χορούς που γνωρίζει.
Απελευθερώνει τον χορευτή από τη γνώριμη χορογραφία και τον σπρώχνει - με τη βοήθεια της Ραλλούς Μάνου - να χτυπήσει την πόρτα της μεγάλης τέχνης. Ντύνει τα τραγούδια του με πέπλα διάφανα και τα αφήνει να τρέξουν, έτσι μισόγυμνα, πάνω στην άμμο. Τα αφήνει να συναντηθούν με τον Εμπειρίκο και τον Ελύτη, με την ποίηση της Σαπφώς και του Αρχίλοχου, κι ακόμα με πανέμορφους αρχαγγέλους που στη ζωγραφική του Τσαρούχη μοιάζουν με φτερωτούς έρωτες.
Λέω ότι αφαιρεί τα περισσότερα ρεαλιστικά στοιχεία από αυτά τα τραγούδια και όχι όλα, γιατί πιστεύω πως θα μπορούσαν να εξελιχθούν πολύ περισσότερο.
Τι θα έκανε ας πούμε ένας Έλληνας Στραβίνσκι (με το δικό του μυθολογικό, ιστορικό, φιλοσοφικό και μουσικό παρελθόν) αν τα έπιανε στα δικά του χέρια; Έχοντας το παράδειγμα της «Ιεροτελεστίας της Άνοιξης», μπορούμε να φανταστούμε. Ας φέρουμε ακόμα στον νου μας και τη χορευτική πλευρά από την ίδια παράσταση που δόθηκε στο Παρίσι, στις 29 Μαΐου 1913. Ο Νιζίνσκι παραμερίζει τις σύγχρονες κινήσεις, διεισδύει στο ανθρώπινο σώμα, και αγγίζει το ξεχασμένο απολίθωμα. Η έκρηξη ήταν αναπόφευκτη.

[@dinos_catsoulis]

Πηγή ;

[@EleusisdiagoridonBlogspotGR]

Ευγε Ρόδιε

[@dobermanarro3732]

👍

[@GaiaArtGallery]

ακουμε

[@gusaquarius]

Γράφω ένα σχόλιο όχι τόσο για τις Έξι Λαϊκές Ζωγραφιές, αλλά για το σχόλιο του χρήστη Αντωνάκη που με εξέπληξε, μιάς και δε μου δίνει δυνατότητα απάντησης το Yourube... Ένας άνθρωπος που νιώθει έτσι για το Μάνο είναι αυτόματα ένας αδελφός μου, όπως και ο ίδιος ο Μάνος, που είναι από τους στενότερους συγγενείς της Ψυχής μου... Χαίρε "Αντωνάκη" ! ! !

[@user-sv1ov4ux9k]

!!!!!!!!!!!

[@jean-jacquessimon6703]

Est-ce Danae Kara au piano ?

[@zissimoskalarrytis3865]

Oui

[@georgandor4244]

13:13