7.10 Lied voor de komende tijd In dit moment zul je het moeten voelen Door je heen voelen woelen in zijn overdaad In dit moment zul je de muziek moeten horen Onbezoedeld herboren terwijl hij vergaat In dit moment moet je je lief zien lopen De ogen wijd open naar hoe het leeft in de stad In dit moment zul je mee moeten dansen Op het lied van de kansen dat je steeds weer vergat En de dagen vervliegen, de nachten bedriegen We zijn maar een flikkering En ook al kun je het niet vatten Je er niet totaal aan bezatten En zit je er nooit middenin Elk moment is van alles opnieuw het begin In dit moment zul je je huis moeten bouwen Op jezelf vertrouwen om de troep te weerstaan In dit moment moet je jezelf verliezen Door de onzekerheid vliegen uit je schuilplaats vandaan In dit moment moet je proberen te denken Langs de randen te zwenken tot je hoofd ervan bloedt In dit moment is alles voorlopig We zijn hier wanhopig, maar voor de rest gaat het goed En de dagen vervliegen de nachten bedriegen We zijn maar een flikkering En ook al kun je het niet vatten Je er niet totaal aan bezatten En zit je er nooit middenin Elk moment is van alles opnieuw het begin In dit moment zul je het moeten zeggen Het voor ze neer moeten leggen als een belijdenis In dit moment zul je stil moeten zwijgen Je mening ontstijgen, het laten zijn wat het is In dit moment zul je het moeten geven En niet zo maar even, maar voor altijd In dit moment heb je alleen nog je dromen Om te ontkomen aan de vergetelheid De dagen vervliegen de nachten bedriegen We zijn maar een flikkering En ook al kun je het niet vatten Je er niet totaal aan bezatten En zit je er nooit middenin Elk moment is van alles opnieuw het begin
Mooie meid Mooie meid Deuk in mijn deugdzaamheid Hoe je door de avond glijdt Als een schip Verleidelijk gevaar Waar ik als verstomd naar staar Me steeds weer op te pletter vaar Als op een klip Verend lijf Waarin ik van de schrik verstijf Waar ik uitgeput op achterblijf Terwijl jij knort Glinsterende parelscherf Kakelend boerenerf Dat elke keer als ik sterf Nog wilder wordt Ja, laat je duiven vallen in de hete zonneschijn Maak van het water in mijn kruiken uitgelezen rode wijn En geef glans aan het gedrocht van mijn eindeloze tocht door de woestijn Boze stokebrand Weelderig misverstand Ik ben maar een figurant In je spel Ik drentel rond je dromentrog In de ban van je volmaakt bedrog Nee, het is niet waar maar toch Ik voel het wel Ja, kom met al je kleuren zoals je bent bedoeld Laat je verfijnde geuren geuren superieur en onderkoeld En geef je beest zijn bak met vreten Zodat hij voor even weer zal weten wat hij voelt Ja, laat je duiven vallen in de hete zonneschijn Maak van het water in mijn kruiken uitgelezen rode wijn En geef glans aan het gedrocht van mijn eindeloze tocht door de woestijn
3.20 moeder Moeder kom nog eens praten in mijn droom Over toen, onverbloemd en zonder schroom Over hoe het er aan toe ging vroeger bij ons thuis Wat er broeide in dat huis Moeder kom nog eens zitten in uw stoel Praten over uw verzwegen gevoel Dat al die drank en herrie helemaal niet uw wereld was Dat u liever een ander leven had gehad Als u komt maak ik vuur Er ligt nog hout zat in de schuur Ga niet weg voordat het gloort en alles is gezegd Over hoe we elkaar niet zagen in de overvloed Hoe uw hart stilaan is doodgebloed Moeder, ga nog eens staan op het gazon De duiven koeren nog op het balkon En uit het huis de zoete klanken Van liedjes zwoel en glad De liefde die u nooit hebt gehad Moeder, kijk nog eens goed naar uw verloren zoon De verkleurde rest van een vergeten droom We zijn inmiddels allebei al zoveel kwijtgeraakt Dat we voor elkaar zijn vrijgemaakt Als u gaat wacht dan even Ik wil u in mijn armen nemen Als eerste van u afgedreven, nu dicht tegen u aan Om die diepe band te voelen onder al het praten En u te kunnen laten gaan
7.10
Lied voor de komende tijd
In dit moment zul je het moeten voelen
Door je heen voelen woelen in zijn overdaad
In dit moment zul je de muziek moeten horen
Onbezoedeld herboren terwijl hij vergaat
In dit moment moet je je lief zien lopen
De ogen wijd open naar hoe het leeft in de stad
In dit moment zul je mee moeten dansen
Op het lied van de kansen dat je steeds weer vergat
En de dagen vervliegen,
de nachten bedriegen
We zijn maar een flikkering
En ook al kun je het niet vatten
Je er niet totaal aan bezatten
En zit je er nooit middenin
Elk moment is van alles opnieuw het begin
In dit moment zul je je huis moeten bouwen
Op jezelf vertrouwen om de troep te weerstaan
In dit moment moet je jezelf verliezen
Door de onzekerheid vliegen uit je schuilplaats vandaan
In dit moment moet je proberen te denken
Langs de randen te zwenken tot je hoofd ervan bloedt
In dit moment is alles voorlopig
We zijn hier wanhopig, maar voor de rest gaat het goed
En de dagen vervliegen
de nachten bedriegen
We zijn maar een flikkering
En ook al kun je het niet vatten
Je er niet totaal aan bezatten
En zit je er nooit middenin
Elk moment is van alles opnieuw het begin
In dit moment zul je het moeten zeggen
Het voor ze neer moeten leggen als een belijdenis
In dit moment zul je stil moeten zwijgen
Je mening ontstijgen, het laten zijn wat het is
In dit moment zul je het moeten geven
En niet zo maar even, maar voor altijd
In dit moment heb je alleen nog je dromen
Om te ontkomen aan de vergetelheid
De dagen vervliegen
de nachten bedriegen
We zijn maar een flikkering
En ook al kun je het niet vatten
Je er niet totaal aan bezatten
En zit je er nooit middenin
Elk moment is van alles opnieuw het begin
Mooie meid
Mooie meid
Deuk in mijn deugdzaamheid
Hoe je door de avond glijdt
Als een schip
Verleidelijk gevaar
Waar ik als verstomd naar staar
Me steeds weer op te pletter vaar
Als op een klip
Verend lijf
Waarin ik van de schrik verstijf
Waar ik uitgeput op achterblijf
Terwijl jij knort
Glinsterende parelscherf
Kakelend boerenerf
Dat elke keer als ik sterf
Nog wilder wordt
Ja, laat je duiven vallen in de
hete zonneschijn
Maak van het water in mijn kruiken
uitgelezen rode wijn
En geef glans aan het gedrocht
van mijn eindeloze tocht
door de woestijn
Boze stokebrand
Weelderig misverstand
Ik ben maar een figurant
In je spel
Ik drentel rond je dromentrog
In de ban van je volmaakt bedrog
Nee, het is niet waar maar toch
Ik voel het wel
Ja, kom met al je kleuren
zoals je bent bedoeld
Laat je verfijnde geuren geuren
superieur en onderkoeld
En geef je beest zijn bak met vreten
Zodat hij voor even weer zal weten
wat hij voelt
Ja, laat je duiven vallen in de
hete zonneschijn
Maak van het water in mijn kruiken
uitgelezen rode wijn
En geef glans aan het gedrocht
van mijn eindeloze tocht
door de woestijn
3.20 moeder
Moeder kom nog eens praten in mijn droom
Over toen, onverbloemd en zonder schroom
Over hoe het er aan toe ging vroeger bij ons thuis
Wat er broeide in dat huis
Moeder kom nog eens zitten in uw stoel
Praten over uw verzwegen gevoel
Dat al die drank en herrie helemaal niet uw wereld was
Dat u liever een ander leven had gehad
Als u komt maak ik vuur
Er ligt nog hout zat in de schuur
Ga niet weg voordat het gloort en alles is gezegd
Over hoe we elkaar niet zagen in de overvloed
Hoe uw hart stilaan is doodgebloed
Moeder, ga nog eens staan op het gazon
De duiven koeren nog op het balkon
En uit het huis de zoete klanken
Van liedjes zwoel en glad
De liefde die u nooit hebt gehad
Moeder, kijk nog eens goed naar uw verloren zoon
De verkleurde rest van een vergeten droom
We zijn inmiddels allebei al zoveel kwijtgeraakt
Dat we voor elkaar zijn vrijgemaakt
Als u gaat wacht dan even
Ik wil u in mijn armen nemen
Als eerste van u afgedreven, nu dicht tegen u aan
Om die diepe band te voelen onder al het praten
En u te kunnen laten gaan
Schitterend !
vraagje , komt hij uit friesland?
Nope, het diepe zuiden :-)
Wow!
Ravenstein