2 aydır tek dinlediğim şarkı. Yalnızlık gerçekten çok zor. Şarkının isminin tam bana hitap etmesi, şarkıcının ismininde bana hitap etmesi, şarkının sözleri… Yatak odamda, kafamda içinde ki düşünceler ile arkada bu şarkıyı dinlemek…
Kardeşlerimden, sevdiklerimden, düşmanlarımdan, dostlarımdan uzakta, yalnız yaşamak benim için daha iyi, kendimle yaşamak istiyorum, başka hiçbir şeyle değil.☹☹
Senin sayende yeni şarkılar ve şarkıcılar keşfediyorum. Özellikle dark academia tarzı şarkılara ilgim var ve senin kanalında sadece dark academia da değil, her tarzdan şarkılar var ve bu çok güzel bir şey
bu sarkiyi her dinleyisimde tuylerim diken diken oluyor, nasil anlatsam bilmiyorum ama dusuncelerime ve hislerime tercume oluyor bi baska seviyorum bu sarkiyi
Ediyor ama artık belli bir süreden sonra boşa devam ediyor sırf nefes hakkımı tüketmek İcin nefes alıyorsun belki herseyin vardır ama o olmadığı için hiçbir şeyin de yoktur
Bu şarkının her bir kelimesi,her bir melodisini tüm varlığımda hissediyorum... Her gün yaşamak için kendime bir bahane bulmaya çalışıyorum. Zihnim o kadar yorgun ki duygularımı bile doğru dürüst hissedemiyorum. Son üç gündür içimden sadece gelen tek şey "eve" gitmek.Aslında evin neresi olduğundan da emin değilim ama bu evrende olmadığı kesin. Hiçliğe karışmak istiyorum sanırım hiç yaşamamış gibi olmak beni rahatsız etmiyor.( Keşke rahatsız etseydi,keşke ölmekten korksaydım,böyle olsaydı tam olarak gitmek istemediğim anlamına gelirdi ama ben gerçekten bırakmak istiyorum her şeyi.) Üzerine yıllardır düşündüm defalarca kez aynı hislerle aynı noktada buldum kendimi. İçimde bir yerde hala yardım isteyen bir tarafın kıvranıp durduğunu görmek beni mahvediyor, çünkü ben duygularımı açıkça insanların önünde yaşadığımda da alay edildi, aşağılandı, insanlar bu kadar duygusal olduğum için çesitli laflar söylediler, ailem bile benim ne hissettiğimi umursamıyorken ben nasıl olur da yardım isteyebilirim? Benzer hisleri yaşayan bir arkadaşım bana umursamamayı öğretti ama bu bana göre bir şey değil,bunu fark ettim.Artık maske takıyorum ve insanların saçma sapan tepkileriyle uğraşmak zorunda değilim onun sayesinde :) Ama bu şekilde bir hayaletten farkım yok. Bu kadar duygusal ve hassas olmayı ben istemedim kahretsin ki böyle bi dünyada bu "kusurlarla" doğdum. İşte umut böylesine delice bir şey, bütün bunlara rağmen anlamaya çalışacak, anlatamasa bile en azından sarılacak birine o kadar ihtiyacım var ki. İnsanlara duygusal destek vermek ve onları anlamak için çok uğraşıyorum ama bir kişinin bile biraz olsun beni anlamaya çalışmaması kalbimi o kadar kırıyor öylesine yalnız hissettiriyor ki.Bir hayaletten farkım yok sanki. Umarım yakın zamanda artık giderim çünkü daha ne kadar buna tahammül edebilirim bilmiyorum.
Yanlız değilsin. Hissettiklerini ben de hissettim ve yaşadıklarını tıpa tıp aynı olmasa da ben de yaşadım. Biz kendimizi yanlız ve dışlanmış hissediyoruz, ama bu bizim suçumuz değil. İçinde bulunduğumuz zamanda bir bokluk var. Sıkma canını kardeş
Naif ve kibar olmanın ağırlı var üzerimde ve bu satırları okurken ki burukluğumu sana anlatamam.. umarım bir an önce huzurla kaplı olur çevren. Kelimelerin gücüne inanıyorum ve eğer seni incitecek bir cümle dahi kurabiliyorlarsa hayatındaki insanlar onları hayatından çıkarma sen onların hayatından çıkmalısın çünkü senin kalbindeki inceliği asla hak etmiyorlar. Kendini sev kendine değer ver 🥺🥰💗🫶🏻🫂
10. Sınıf bitmişti. Bu yaz instada takılırken kızın biri bana istek attı ama ben mi ilk attım o mu hatırlamıyorum. Dedim tipik sanal kaşarı işte, çünkü takipçi sayısı da 110 civarıydı. Bu kızla konuşuyorduk; ortak arkadaşlardan tanışmıştık, samimi olmuştuk ve dost gibiydik. Ama sonu pek iyi gitmiyordu ve ben 1 ay boyunca ortadan kayboldum. Ama hep onu düşünüyordum. Onunla konuşmak çok zevkliydi. Onunla konuşmayı kendi isteğimle kestiğimde ve o buna izin verdiğinde üzülmekle yetinmiştim. O da beni özlemişti. Dayanamadım ve başka bir fake hesaptan yazdım. Çünkü gerçek adımı kullanırsam benim telefon numaramı resimlerimi yayanlar beni rahatsız edebilirdi. Bunlar bir örgüttü. Kız da bunları biliyordu ve hep benimle beraberdi, bana destek oluyordu. Tabii aslında kız için geri dönmedim. Çok eski bir arkadaşımla, shitpost piyasasında bir zamanlar yıllar önce kaybolan biz ikilinin ününü geri getirmeye çalışacaktık. Planı o kurmuştu. Fake hesaplarımızla sohbet gruplarına girip orada herkesle samimi olacaktık, espri yapacaktık. Ama biz biraz hastalıklı insanlar olacaktık. Hayvan sapıklığı falan yapacaktık. Cidden işe yarıyordu. İnsanlar gerçek kimliğimizi öğrenince şaşıracaktı. Ama bu çok önemli bir olay değildi. Ve dedi ki boş iş biz bunu bırakalım. Tamam dedim, o esnada da benim kıza yazıyordum ben. Dedim ki ben buydum aslında diye. Tahmin ettim ama emin olamadım güzel rol yapıyorsun falan dedi. "Beni özledin mi?" diye sordu. "Özledim desem nolur?" Dedim. "Bir şey olmaz" Dedi ve ben de "özledim" yazdım. O da hemen ardından sarılma emojisi attı. Bu bir serüvenin başlangıcıydı. Artık adını koymuştuk ilişkinin. Ama güven problemlerimiz, üstünlük kurma çabalarımız, ön yargılarımız, ailelerimiz, çevremiz, alışkanlıklarımız, kıskançlıklarımızın esiri olduk. Evlenme hayali kurardık, buluşma hayalleri kurardık, nasıl öpüşeceğimizi, nasıl sevişeceğimizi, çocuklarımıza nasıl iyi ebeveynler olacağımızı bile konuşurduk; ama sık sık kavgalarla ayrılıp, onun engellemesi ve benim çabamla barışırdık. Çok şey değişti ilişkimizde. Daha farklı bir ilişki dinamiğimiz oldu ve birbirimize saatlerimizi veriyorduk artık. Onu üzmemek için elimden geleni yapıyordum, kendim de üzülüyordum, ama yine de birbirimize gecenin bir yarısı ağlamalı sesler atıyorduk işte. Birbirimizin yaşamının bir parçası olmuştuk. Yiyecek ve sudan önce geliyorduk. Ders zaten hiç çalışmıyorduk. Ekrandan birbirimizle sevişiyorduk sadece. Bu ilişki ona iyi gelmiş olabilirdi; ama ben dünyanın en güzel kızıyla sevgiliyim diye birisine göstersem, "Ben de bir zamanlar onunla sevgiliydim." demesinden korkuyordum. Hep egoma yenik düştüm. O beni aldattı mı bilmiyorum. Ona hiç bir zaman güvenmedim ve belki de haklıydım. Çünkü sonu çok kötü bitmişti. Benim için çok fedakârlık yapmıştı. Ama son ettiğimiz kavgada bana haksızlık etmişti. Bana aktif değilken cinsel şeyler yazma derdi. Ailesinin görmesinden endişe ediyordu, çünkü bir kere yakalanmıştık ve zor duruma düşmüştük. Ben de yazmayacağıma dair söz vermiştim. Bu sözde durmak ne kadar zor olabilirdi ki? Duramamıştım işte. Hormonlarıma yenilmiştim. Yakalanmadı. Ama çok kızdı ve beni terketti. Aradan haftalar geçti ve ben ona yazdığımda beni anında affetti. Ama durum biraz farklıydı. Takipçi sayısı iki katına çıkmıştı. 48'den 95'e Fırlamıştı. Ona sorarsanız hâlâ bunda herhangi bir sorun görmez. Ben ise çok öfkelenip bitirdim ve o da anında engelledi. Tabi ben barışmak için değil ama, hesap sormak için tekrar yazdım. O da ilişkiyi çocuk oyuncağına çevirdiğimi söyledi ve oradan da engelledi. Ben de yemedim, içmedim, uyumadım ve ertesi gün tekrar yazdım. Ama bu sefer hakaretler etmiştim. Çoğunlukla haksız ithamlarda bulunmuş olsam da hakaret etmekte haklıydım. Sonra karşılıklı birbirimizi engelledik. 6 Aylık ilişki sona ermişti. Aylar sonra tekrar konuştuğumuzda yüzleşmiştik. Bazı şeyler açığa kavuşmuştu. Artık beni sevmediğini ve unuttuğunu söyledi. Ben de eyvallah dedim, onun için ağlamayı bıraktım. O eyvallah aslında eyvallah değildi. Hiç bir şeyi unutmadım. Ondan iyi bir noktaya gelip ondan intikam alacaktım. Bir gün elimdeki hiç bir şeyin kıymetini bilemediğim için yorulmuştum ve kolumu jiletle ufak ufak çiziyordum. Bir tanesi şak diye aniden oturdu. Cildim birden açıldı ve altında beyaz bir tabaka göründü. Çok derindi. Çok kn aktı. İstemeden olmuştu ama yapacak bir şey yoktu. Anneme haber verdim ağladı falan ama sonunda acile gittik. 6 dikiş atıldı. Geriye kalan ise kolumdaki faça izi ve eşofmanımdaki kan izi. 1 Aydır da bu iki arkadaşla yaşıyoruz. Arada anlaşamıyoruz ama onları da epey sevdim. Herkesten kendimi izole ettim. İlk defa ders çalışmak için yemin ettim. Bu halimden memnun değilim. Arkadaşlarımla istesem aramı yaparım ve bu beni mutlu eder. Ama hepsinin geçici olduğunun farkına vardım. Dolayısıyla onlardan ödün veriyorum. Günlük yazıyorum, spor yapıyorum ve video paylaşıyorum. Daha önümde uzun bir yol var. Kanalımda daha pek çok şey paylaşacağım. İsterseniz takip edebilirsiniz.
Bu şarkıyı bana attığın zamanı hatırlıyorum. Kötü bir dönemden geçiyordun her daim yanında olduğumu düşünüyordum. Elimden geldigi kadar olmuştum da ama Cassiel, benim için de kötü hissettiğini, sessizce köşende sevdiğini hiçbir zaman düşünemedim. Kendimi kötü hissetmene layık göremedim, sevmene de öyle sen de inandıramadın. Zaten tüm kapıları suratıma kapatmıştın; sen bana gelmeden gelemezdim. Şu an kalbim boş, seninkinde ise birileri var. Onunla yanlış zamanda tanıştığını düşünüyorsun muhtemelen ama senin yanlış zamanda tanıştığın kişi bendim. İkimizinde köşesine çekilip sevmesi birbirimize layık olmadığımızı düşünmemiz ve her şeyin başlamadan bitmesi bana koyan şey. Seni unuttum sadece ihtimaller canımı yakıyor. Yine de sen bunları hiçbir zaman bilmeyeceksin çünkü bir şeylerin olmamasını kabullenmek değer verdiğin birinin canının yandığını görememek kadar acıtmıyor.
Ama çiçekler nazlı ve biraz kaprislidir. Toprak bunu göze alarak bağrına basmaz mı çiçeği..Toprak en cömert olan, en bağrına basan değil midir..Öyle olması gerekmez mi? Sırf çiçek mevsim geçişinde darbelerle kırıldı diye onu bırakıp terk mi etmeli..Hayır. Toprak gurur yapmaz, çiçeği de olduğu gibi kabul eder.
2 aydır tek dinlediğim şarkı. Yalnızlık gerçekten çok zor. Şarkının isminin tam bana hitap etmesi, şarkıcının ismininde bana hitap etmesi, şarkının sözleri… Yatak odamda, kafamda içinde ki düşünceler ile arkada bu şarkıyı dinlemek…
Kardeşlerimden, sevdiklerimden, düşmanlarımdan, dostlarımdan uzakta, yalnız yaşamak benim için daha iyi, kendimle yaşamak istiyorum, başka hiçbir şeyle değil.☹☹
@@خالدعبدالواحد-ت1ض öyle olmuyor dostum işte ya belli süre sonra. Hayata tutunacak dal arıyor insan
@@خالدعبدالواحد-ت1ض Yalnız kalmak ve yalnızlığı seçmek aynı şey değil.
Bu şarkıyı dinledikçe içim de kelebekler uçuşuyor ve mutlu oluyorum 🖤
Bende de tam tersi bir etki yaratıyor dibe çekiliyormuş gibi hissediyorum
@@neslihanmanga ben de duyusuzlaşıyorum, sanki bir boşlukta yere çakılıyormuşum gibi.
@@ithachi994 aynı duyguları hissediyorsak sana bir şarkı önereyim o halde, bu şarkı da melankolik. The Weeknd - Montreal
@@neslihanmanga güzel şarkı, bir tane de ben öneriyorum "The irrepressibles- in this shirt"
Bu şarkıyı gün batımında sahilde tek başına dinlemeni öneririm eğer imkanın varsa.
Senin sayende yeni şarkılar ve şarkıcılar keşfediyorum. Özellikle dark academia tarzı şarkılara ilgim var ve senin kanalında sadece dark academia da değil, her tarzdan şarkılar var ve bu çok güzel bir şey
Kesinlikle katılıyorum. Çok güzel keşfetmediğim şarkıları bu kanal sayesinde keşfettim ve müzik zevkimin uyduğu insanlarla bir arada olmak çok güzel.
teşekkür ederimm :') dark academia'yı bilen birilerin olması çok sevindirdi
🖤
rica etsem, dark academia hakkında bilgi verir misiniz?
benim saflığım bu dünya için fazla saf olmayın sizi kullanırlar.
I felt that
bu sarkiyi her dinleyisimde tuylerim diken diken oluyor, nasil anlatsam bilmiyorum ama dusuncelerime ve hislerime tercume oluyor bi baska seviyorum bu sarkiyi
Bu sarki o kadar mukemmel ki 2 yildir en sevdigim sarki hicbiri yerini tutamadı cok cok farkli fazla aşırı guzel
yaşıyo musun hala en sevdiğin şarkı mı dövmesini yaptırıcam yakında
Kendi içimde boğuluyorum resmen
Beni bir kere daha sevmesi için her şeyimi verirdim.
Ağlarken iyi gidiyo
Aldım biraları ses bombasıyla etrafa huzur dağıtıyorum
Şarkıyı yenilerde keşfettim ve çevirisi karşıma çıktı
Gerçekten her damlasına kadar müzik zevkin mükemmel
Birisi yardım etsin ölüp gitmeden
Senin eşsiz müzik zevkin çok mükemmel 😌 bu hesabı seviyorum..
Herseye ragman hayat devam ediyor müziği 🖤
Ediyor ama artık belli bir süreden sonra boşa devam ediyor sırf nefes hakkımı tüketmek İcin nefes alıyorsun belki herseyin vardır ama o olmadığı için hiçbir şeyin de yoktur
Sürekli dinlediğim çevremden artık yeter amk gibi tepkiler aldığım müzik sabrettim ve çevirisine 2 ay sonra baktım. Beni yanıltmadı. Eline sağlık.
Şarkının içindeki rahatlık...
ellerine sağlık bu şarkıyı ilk duyduğumda efkarlanmıştım hakıymışım.
Bu şarkının her bir kelimesi,her bir melodisini tüm varlığımda hissediyorum...
Her gün yaşamak için kendime bir bahane bulmaya çalışıyorum. Zihnim o kadar yorgun ki duygularımı bile doğru dürüst hissedemiyorum. Son üç gündür içimden sadece gelen tek şey "eve" gitmek.Aslında evin neresi olduğundan da emin değilim ama bu evrende olmadığı kesin. Hiçliğe karışmak istiyorum sanırım hiç yaşamamış gibi olmak beni rahatsız etmiyor.( Keşke rahatsız etseydi,keşke ölmekten korksaydım,böyle olsaydı tam olarak gitmek istemediğim anlamına gelirdi ama ben gerçekten bırakmak istiyorum her şeyi.)
Üzerine yıllardır düşündüm defalarca kez aynı hislerle aynı noktada buldum kendimi.
İçimde bir yerde hala yardım isteyen bir tarafın kıvranıp durduğunu görmek beni mahvediyor, çünkü ben duygularımı açıkça insanların önünde yaşadığımda da alay edildi, aşağılandı, insanlar bu kadar duygusal olduğum için çesitli laflar söylediler, ailem bile benim ne hissettiğimi umursamıyorken ben nasıl olur da yardım isteyebilirim? Benzer hisleri yaşayan bir arkadaşım bana umursamamayı öğretti ama bu bana göre bir şey değil,bunu fark ettim.Artık maske takıyorum ve insanların saçma sapan tepkileriyle uğraşmak zorunda değilim onun sayesinde :) Ama bu şekilde bir hayaletten farkım yok.
Bu kadar duygusal ve hassas olmayı ben istemedim kahretsin ki böyle bi dünyada bu "kusurlarla" doğdum.
İşte umut böylesine delice bir şey, bütün bunlara rağmen anlamaya çalışacak, anlatamasa bile en azından sarılacak birine o kadar ihtiyacım var ki. İnsanlara duygusal destek vermek ve onları anlamak için çok uğraşıyorum ama bir kişinin bile biraz olsun beni anlamaya çalışmaması kalbimi o kadar kırıyor öylesine yalnız hissettiriyor ki.Bir hayaletten farkım yok sanki. Umarım yakın zamanda artık giderim çünkü daha ne kadar buna tahammül edebilirim bilmiyorum.
Sanki kendimi okudum.ya hayatımın her anısını senin yazdığın her satıri okurken gözlerimin önünde geçti adeta
Yanlız değilsin. Hissettiklerini ben de hissettim ve yaşadıklarını tıpa tıp aynı olmasa da ben de yaşadım. Biz kendimizi yanlız ve dışlanmış hissediyoruz, ama bu bizim suçumuz değil. İçinde bulunduğumuz zamanda bir bokluk var. Sıkma canını kardeş
Naif ve kibar olmanın ağırlı var üzerimde ve bu satırları okurken ki burukluğumu sana anlatamam.. umarım bir an önce huzurla kaplı olur çevren. Kelimelerin gücüne inanıyorum ve eğer seni incitecek bir cümle dahi kurabiliyorlarsa hayatındaki insanlar onları hayatından çıkarma sen onların hayatından çıkmalısın çünkü senin kalbindeki inceliği asla hak etmiyorlar. Kendini sev kendine değer ver 🥺🥰💗🫶🏻🫂
10. Sınıf bitmişti. Bu yaz instada takılırken kızın biri bana istek attı ama ben mi ilk attım o mu hatırlamıyorum. Dedim tipik sanal kaşarı işte, çünkü takipçi sayısı da 110 civarıydı. Bu kızla konuşuyorduk; ortak arkadaşlardan tanışmıştık, samimi olmuştuk ve dost gibiydik. Ama sonu pek iyi gitmiyordu ve ben 1 ay boyunca ortadan kayboldum. Ama hep onu düşünüyordum. Onunla konuşmak çok zevkliydi. Onunla konuşmayı kendi isteğimle kestiğimde ve o buna izin verdiğinde üzülmekle yetinmiştim. O da beni özlemişti. Dayanamadım ve başka bir fake hesaptan yazdım. Çünkü gerçek adımı kullanırsam benim telefon numaramı resimlerimi yayanlar beni rahatsız edebilirdi. Bunlar bir örgüttü. Kız da bunları biliyordu ve hep benimle beraberdi, bana destek oluyordu. Tabii aslında kız için geri dönmedim. Çok eski bir arkadaşımla, shitpost piyasasında bir zamanlar yıllar önce kaybolan biz ikilinin ününü geri getirmeye çalışacaktık. Planı o kurmuştu. Fake hesaplarımızla sohbet gruplarına girip orada herkesle samimi olacaktık, espri yapacaktık. Ama biz biraz hastalıklı insanlar olacaktık. Hayvan sapıklığı falan yapacaktık. Cidden işe yarıyordu. İnsanlar gerçek kimliğimizi öğrenince şaşıracaktı. Ama bu çok önemli bir olay değildi. Ve dedi ki boş iş biz bunu bırakalım. Tamam dedim, o esnada da benim kıza yazıyordum ben. Dedim ki ben buydum aslında diye. Tahmin ettim ama emin olamadım güzel rol yapıyorsun falan dedi. "Beni özledin mi?" diye sordu. "Özledim desem nolur?" Dedim. "Bir şey olmaz" Dedi ve ben de "özledim" yazdım. O da hemen ardından sarılma emojisi attı. Bu bir serüvenin başlangıcıydı. Artık adını koymuştuk ilişkinin. Ama güven problemlerimiz, üstünlük kurma çabalarımız, ön yargılarımız, ailelerimiz, çevremiz, alışkanlıklarımız, kıskançlıklarımızın esiri olduk. Evlenme hayali kurardık, buluşma hayalleri kurardık, nasıl öpüşeceğimizi, nasıl sevişeceğimizi, çocuklarımıza nasıl iyi ebeveynler olacağımızı bile konuşurduk; ama sık sık kavgalarla ayrılıp, onun engellemesi ve benim çabamla barışırdık. Çok şey değişti ilişkimizde. Daha farklı bir ilişki dinamiğimiz oldu ve birbirimize saatlerimizi veriyorduk artık. Onu üzmemek için elimden geleni yapıyordum, kendim de üzülüyordum, ama yine de birbirimize gecenin bir yarısı ağlamalı sesler atıyorduk işte. Birbirimizin yaşamının bir parçası olmuştuk. Yiyecek ve sudan önce geliyorduk. Ders zaten hiç çalışmıyorduk. Ekrandan birbirimizle sevişiyorduk sadece. Bu ilişki ona iyi gelmiş olabilirdi; ama ben dünyanın en güzel kızıyla sevgiliyim diye birisine göstersem, "Ben de bir zamanlar onunla sevgiliydim." demesinden korkuyordum. Hep egoma yenik düştüm. O beni aldattı mı bilmiyorum. Ona hiç bir zaman güvenmedim ve belki de haklıydım. Çünkü sonu çok kötü bitmişti. Benim için çok fedakârlık yapmıştı. Ama son ettiğimiz kavgada bana haksızlık etmişti. Bana aktif değilken cinsel şeyler yazma derdi. Ailesinin görmesinden endişe ediyordu, çünkü bir kere yakalanmıştık ve zor duruma düşmüştük. Ben de yazmayacağıma dair söz vermiştim. Bu sözde durmak ne kadar zor olabilirdi ki? Duramamıştım işte. Hormonlarıma yenilmiştim. Yakalanmadı. Ama çok kızdı ve beni terketti. Aradan haftalar geçti ve ben ona yazdığımda beni anında affetti. Ama durum biraz farklıydı. Takipçi sayısı iki katına çıkmıştı. 48'den 95'e Fırlamıştı. Ona sorarsanız hâlâ bunda herhangi bir sorun görmez. Ben ise çok öfkelenip bitirdim ve o da anında engelledi. Tabi ben barışmak için değil ama, hesap sormak için tekrar yazdım. O da ilişkiyi çocuk oyuncağına çevirdiğimi söyledi ve oradan da engelledi. Ben de yemedim, içmedim, uyumadım ve ertesi gün tekrar yazdım. Ama bu sefer hakaretler etmiştim. Çoğunlukla haksız ithamlarda bulunmuş olsam da hakaret etmekte haklıydım. Sonra karşılıklı birbirimizi engelledik. 6 Aylık ilişki sona ermişti. Aylar sonra tekrar konuştuğumuzda yüzleşmiştik. Bazı şeyler açığa kavuşmuştu. Artık beni sevmediğini ve unuttuğunu söyledi. Ben de eyvallah dedim, onun için ağlamayı bıraktım. O eyvallah aslında eyvallah değildi. Hiç bir şeyi unutmadım. Ondan iyi bir noktaya gelip ondan intikam alacaktım. Bir gün elimdeki hiç bir şeyin kıymetini bilemediğim için yorulmuştum ve kolumu jiletle ufak ufak çiziyordum. Bir tanesi şak diye aniden oturdu. Cildim birden açıldı ve altında beyaz bir tabaka göründü. Çok derindi. Çok kn aktı. İstemeden olmuştu ama yapacak bir şey yoktu. Anneme haber verdim ağladı falan ama sonunda acile gittik. 6 dikiş atıldı. Geriye kalan ise kolumdaki faça izi ve eşofmanımdaki kan izi. 1 Aydır da bu iki arkadaşla yaşıyoruz. Arada anlaşamıyoruz ama onları da epey sevdim. Herkesten kendimi izole ettim. İlk defa ders çalışmak için yemin ettim. Bu halimden memnun değilim. Arkadaşlarımla istesem aramı yaparım ve bu beni mutlu eder. Ama hepsinin geçici olduğunun farkına vardım. Dolayısıyla onlardan ödün veriyorum. Günlük yazıyorum, spor yapıyorum ve video paylaşıyorum. Daha önümde uzun bir yol var. Kanalımda daha pek çok şey paylaşacağım. İsterseniz takip edebilirsiniz.
Bu şarkıyı bana attığın zamanı hatırlıyorum. Kötü bir dönemden geçiyordun her daim yanında olduğumu düşünüyordum. Elimden geldigi kadar olmuştum da ama Cassiel, benim için de kötü hissettiğini, sessizce köşende sevdiğini hiçbir zaman düşünemedim. Kendimi kötü hissetmene layık göremedim, sevmene de öyle sen de inandıramadın. Zaten tüm kapıları suratıma kapatmıştın; sen bana gelmeden gelemezdim. Şu an kalbim boş, seninkinde ise birileri var. Onunla yanlış zamanda tanıştığını düşünüyorsun muhtemelen ama senin yanlış zamanda tanıştığın kişi bendim. İkimizinde köşesine çekilip sevmesi birbirimize layık olmadığımızı düşünmemiz ve her şeyin başlamadan bitmesi bana koyan şey. Seni unuttum sadece ihtimaller canımı yakıyor. Yine de sen bunları hiçbir zaman bilmeyeceksin çünkü bir şeylerin olmamasını kabullenmek değer verdiğin birinin canının yandığını görememek kadar acıtmıyor.
Söylediğim her şey bir ızdırap onun için.
Bu kanaldaki bütün şarkıları gezmeyi planlıyorum.
Kalabalık bir yalnizim aslında hersey birbirine karışmış gibi bu şarkıyı tüm ruhumda hissettim
Birisi bana yardım etsin ölüp gitmeden
Ölüyorum
çok güzel 💜
👍🏻🔥💙
Bazı çiçekler bazı topraklarda olmuyor
Ama çiçekler nazlı ve biraz kaprislidir. Toprak bunu göze alarak bağrına basmaz mı çiçeği..Toprak en cömert olan, en bağrına basan değil midir..Öyle olması gerekmez mi?
Sırf çiçek mevsim geçişinde darbelerle kırıldı diye onu bırakıp terk mi etmeli..Hayır. Toprak gurur yapmaz, çiçeği de olduğu gibi kabul eder.
en iyi üzücü müzik
Yıldız başka galaksilerdeymiş
Keşke ya da boşver Eren
Geride güzel şeyler kalmıştır belki de Eren sandığın kadar değildir belki
Daha kötüdür belki
🌙
Oha
İki yil olmus
Yasiyor musun
Bu kanalın sahibi ile acil tanışmalıyım.
:')
Bense evlenmeli 🤤
Film nedir bilen varsa çok sevinirim
açıklama kısmında yazıyor ^^