Sert Patronun Sinir Krizi Sırasında Sana Tokat Atar •İdollerimle hiçbir derdim yok •Smut yazmıyorum •Kurgudur Kim Taehyung-28 Jues Wendy-25 📀-Electric Love⚡ Kemerini bağla başlıyoruuuz :)) Daha öncesinde bantladığım sabah alarmımı tekrar bantlamak üzere yumruğumu geçirmiştim. Fakat biraz geç farketmiştim bana iyilik yapmak istediğini. Bir kaç dakika sonra derin bir her neyse çekip lavaboya ilerledim. Ardından hızlıca üzerime çoğunlukla iş günlerinde giydiğim takımımı giyip mutfağa koştum. Dolaptan süt ve gevreği çıkartarak bünyem için fazlasıyla sağlıklı(!) bir kahvaltı yapıp evden dışarı çıktım. SHİT! Anahtarım evin içinde kalmıştı. Kapıyı zorlamaya bile vaktim olmadığı için koşa koşa otobüs durağına gittim. Neyseki otobüsüm çabuk gelmişti. Hızlıca kartımı basıp çalıştığım şirkete doğru yol aldım. • Bay Kim çalışanları şirketin girişine dizmiş okulda yoklama alır gibi isim alıyordu. Kin- "Wendy!" Wendy- "Buradayım Bay Kim!" Kin- "Olduğun yerde kal Wendy!" Benim amacım topuklayarak sıraya sızmaktı. Bu manyak adam yine bozmuştu planlarımı. Tae- "Wendy! Sana son kez bahane hakkı veriyorum. Bir daha yok haberin olsun! Bu ne ya! Çiftlik mi burası isteyen istediği saatte girip çıkabiliyor!" Bay Tae'nin yaklaşık 10 dakika yaptığı ve her gün tekrarladığı(seven days a week aşskdmdk)gereksiz konuşmayı nihayet atlatıp mesaimize başlamıştık. Tae- "Wendy sen odama gel!" Aferin Wendy. Yediğin boku tekrar sıçıp birde zemine sıvadın. Koşarak Bay Tae'nin odasına gittim. Tae- "Masadaki dosyaların hepsinin imzası kontrol edilecek. Boş yerler varsa farkettiğin an bana getiriyorsun. Birde şu son projeyi anlatan bellek sendeydi. Onun çıktılarını alıp 23 numaralı dosyaya yerleştir." Wendy- "Tamamdır." Masadaki dosyaları kucaklayıp koşarak masama gittim. İmzalanmayan belgeleri dosyadan çıkartıp Bay Tae'ye götürdüm. İmzalarken yüzü pek hoşnut olmuşa benzemiyordu. Tae- "Wendy. Bu belgelerin hangi dosyaya ait olduğunu karıştırmamışsındır umarım." Ben de bu işten ayrılacağım günü düşünüp duruyordum. Al işte ayaklarına geldi Wendy. Wendy- "Şey Bay Kim." Tae- "Al şunları seni gözüm görmesin Wendy!" Wendy- "Tamamdır Bay Kim." Belgeleri alıp koşarak masama gittim. Dosyalar ve belgeler üstüste geldiğine göre en üstteki belge en üstteki dosyaya aitti. Tamam toparladın Wendy. Aferin. Şimdi son projenin bulunduğu usb bellek- usb bellek nerede!? Hemen çantamı yokladım fakat yoktu. Masamı karıştırıp hafızamı yoklayınca belleği evde bıraktığım geldi aklıma. Şimdi ne diyeceğim ben bu adama! Bir çözüm bulmak ya da önermek vaadiyle titreye titreye Bay Kim'in odasına gittim. Gir komutunu alır almaz odaya girdim. Bay Kim beni görünce bıkkınlıkla nefes verip neden geldiğini sordu. Wendy- "Dosyaların sırasını hallettim. Fakat bellek yanımda değil." Tae- "Çok güzel Wendy!" Alkış yaparak yanıma doğru geldi. Tae- "Bravo sana! Bazen seni işe aldığım güne küfürler savuruyorum. Şirketin yüz karasısın adeta!" Wendy- "Bu biraz ağır değil miydi sizce?" Tae- "Ağır mı? Fazlasıyla hafif Wendy! Şirketteki 1. yılını devirdin hala aynı hataları yapıyorsun! Kendine çeki düzen ver artık!" Wendy- "Ben olgun ve yeterince düzenli olduğumun bilincindeyim. Fakat siz hala-" Yüzüm hafif bir acıyla yana kaymıştı. Sözleri birer tokat değerindeyken bir de tokat atmadığı kalmıştı zaten. Al işte Wendy 5 kuruşluk oldun. Nerede senin onurun? Tae- "Bana cevap verme aptal! Bugün projeyi satın almak isteyen şirketle bir toplantımız var! O bellek bizim için ne kadar önemli biliyor musun!? Keşke senin gibi önemsiz birine sana oranla kat kat daha önemli olan bir şeyi vermeseydim." Daha fazla dayanamayıp koşar adımlarla odadan çıktım. Doğruca lavaboya gidip gözlüğümü bir kenara fırlatıp yüzüme şu çarptım. Kendine geldiğimde yerdeki kırık gözlüğümü görünce tekrardan ağlamaya başladım. Wendy- "Lanet olsun! Aptal Wendy bir işi de becer!" Yerdeki gözlüğümü alıp yıkadım ve koşarak masama gittim. Gözlüğümü çantaya koyup lensimi aldım ve tekrardan tuvalete gittim. Lensimi takıp masamdaki dosyaların kalanlarını kontrol edip Bay Tae'nin odasına götürdüm.
İkimizde tek bir kelime etmeden duruyorduk. Odada sadece kalem sesi duyuluyordu. Belgeler bittiğinde tam odadan çıkacakken Bay Kim konuştu. Tae- "2 gün sonra işlemlerin tamamlanacak." Wendy- "Ne işlemleri?" Tae- "İşten çıkarılma işlemlerin." Wendy- "Tamamdır." Belgeleri alıp odadan çıktım. Üzgün ya da pişman değildim. Masama geçip 2 saat sonra gerçekleşecek toplantı için son projeye ait birkaç görsel ayarladım. Usb belleği eve çalışmak için götürmüştüm ve projenin her detayını ezberlemiştim. 1 buçuk saatlik uğraşlarım sonucu sunumum sonlanmıştı. Toplantıya yarım saat vardı. Çantamı alıp lavaboya geçtim. Yanağımda hala hafif kızargınlık vardı. O bölgeyi makyajla kapatıp çok ağır bir rengi olmayan rujumu sürdüm. Toplantıya hazırdım. Gerekli dosyaları alıp hazırladığım sunumun belleğini cebime atıp toplantı odasına ilerledim. Odada sadece Bay Kim vardı. Tae- "Toplantıya katılacağını mı sanıyorsun?" Wendy- "Evet." Tae- "Yazık." Wendy- "Bu projede sizden daha çok emeğim var. Proje fikri bile bana ait. Herhalde katılacağım." Tae- "Kovulduğunu ne çabuk unuttun." Wendy- "Ne güzel işte. Son kez bir iyiliğim dokunur bu şirkete." Tae- "Belleği evde unutarak mı iyilik sağlayacaksın?" Wendy- "Evet." Tam o sırada rakibimiz olan Park Holding toplantı odasına girdi. CEO Park Jimin masanın başına oturdu. Ben Bay Park'ın sağına oturmuştum. Bay Kim ise soluna oturmuştu. Tae- "Şirketimize hoşgeldiniz Bay Park." Jimin- "Hoşbulduk Bay Kim." Tae- "Projemizin az çok ne ile ilgili olduğunu biliyorsunuz." Jimin- "Tabiki. Buraya da ayrıntılarını öğrenmeye geldik." Bay Kim sert gözleriyle bana baktı. Tae- "Tabiki." O sırada ayağa kalkıp devreye ben girdim. Wendy- "Sunumu ben gerçekleştireceğim Bay Park" Jimin- "İsminizi alabilir miyim?" Wendy- "Wendy." Bay Park bana gülümsedi. Ben de ona gülümsedim. Bay Kim bana hiçbir zaman böyle sıcak bir gülümseme sunmamıştı. Belleği projeksiyona takıp dosyayı açtım. Böylece sunum başlamış oldu. Yaklaşık 1 saatlik tanıtımın sonunda sunumum bitti. Bay Kim hariç herkes alkışlamıştı. Wendy- "Teşekkürler. İzninizle molaya çıkacağım." Jimin- "İzin sizin Bayan Wendy." Tekrardan gülümseyip odadan çıktım. Yavaş adımlarla asansöre ilerledim. Asansör tam kapanacakken bir el araya girdi. Elin boyutunun kazık kadar olmasından elin Bay Kim'e ait olduğunu anlamış asansörün köşesine doğru gitmiştim. Yine tam kapı kapanacakken bir el araya girdi. Bu sefer içeriye Bay Park girdi. Jimin- "Tekrardan merhaba Bayan Wendy." Wendy- "Merhaba Bay Park." Jimin- "Bildiğin çok güzel bir İtalyan restorantı var. Mola hakkımızı orada kullanmaya ne dersiniz?" Wendy- "Olur ama(Taehyung'a bakıp)mola sürem sadece 30 dakika ve 5 dakikası çoktan geçti." Jimin- "Bay Kim. Çalışanınızı bugünlük bana verebilir misiniz?" Tae- "Onunla işimiz var. Bana lazım. Belki daha sonra." Jimin- "Peki 1 saatliğine?" Tae- "Tamam ama gecikmeyin lütfen." Jimin- "Tabiki." Asansör zemin kata geldiğinde Bay Park kolunu açtı. Ben de koluna girdim ve şirketten çıktık. Bay Kim'e oranla daha insansıydı Bay Park. Gittiğimiz restorant çok şıktı. Yemek siparişlerimizi verip beklemeye başladık. Bir yandan da sohbet ediyorduk. Jimin- "Sunum size ait değil mi?" Wendy- "Evet. Toplantıya 2 saat kala hazırlamaya başladım." Jimin- "Gerçekten müthişsiniz." Wendy- "Normalde dosyanın orijinali bana verilmişti fakat onu evde unuttum. Bunu Bay Kim'e söyleyince çok sert bir tepki verdi." Jimin- "Taehyung benim çocukluk arkadaşım. Sözleri ağırdır." Wendy- "Sözleri de eli de çok ağır." Jimin- "Size dokundu mu yoksa(şiddet anlamında)?" Wendy- "Şu bellek işi yüzünden biraz tartıştık sonra bana tokat attı. Neyseki çok da sert değildi ama ondan böyle bir şey beklemezdim." Jimin- "Siz çok başarılı bir çalışansınız." Wendy- "Kovuldum desem inanır mısınız?" Jimin- "Ne!?" Wendy- "2 güne işlemlerim tamamlanıyor. Ondan sonra yeni bir iş bulmayı umuyorum." Jimin- "Benim baş asistanım olabilirsiniz." Wendy- "Gerçekten mi?" Jimin- "Evet. Çok iyisiniz gerçekten. Mükemmelsiniz. Bu sunum hayatımda gördüğüm en iyi sunumdu." Wendy- "Teşekkür ederim."
Yemeklerimiz gelmiş yemeye başlamıştık. Yemeğimiz bitince kasaya yöneldik ve elimi çantama götürdüğüm an Bay Park sert bir ses tonuyla "Sakın" dedi. Ödemeden sonra restoranttan çıktık. Arabaya bindik. Wendy- "Teşekkürler Bay Park." Bay Park bana elini uzattı. Jimin- "Bana Jimin diyebilirsin. Ben de sana Wendy diyeceğim." Wendy- "Tamam Jimin." Kemerini takıp arabayı sürmeye başlayınca ben de kemerimi taktım. Yolda bana 1 hafta sonra gerçekleşecek olan birleşme balosundan bahsetti. O sırada çoktan şirkete varmıştık. Jimin- "Taehyung söylemese bile sen de davetlisin. Gelmeyi unutma." Wendy- "Teşekkür ederim Jimin. Görüşmek üzere. Dur, az daha unutuyordum. Numaralarımız?" Jimin- "Ah doğru. Ben söyleyeyim sen kaydet." Birbirimizin numaralarını aldıktan sonra arabadan indim. Şirkete girir girmez sekreter koşarak yanıma geldi. S- "Bay Kim yine kriz geçiriyor." Wendy- "Tamam." S- "Ama bu sefer çok ciddi. Diğerlerine benzemiyor." Wendy- "Yine de ben bir bakayım." Asansöre binip Bay Kim'in odasına çıktım. Yerde oturuyordu. Böyle durumlarda sakinleşene kadar ona Taehyung dememe izin verirdi. Sessiz adımlarla odaya girip dolaptan ilaçlarını ve şırıngayı çıkarttım. Wendy- "Taehyung?" Cevap gelmeyince sakince yanına yaklaştım. Ona dokununca beni itti. Tae- "Wendy'i getirin bana! Sen git!" Wendy- "Taehyung bana bak. Ben Wendy'im." Tae- "Hayır sen Wendy değilsin. Wendy Jimin'le yemek yemeye gitti." Bunu söyledikten sonra ağlamaya başladı. Tae- "Ben ona vurdum. Ben çok kötüyüm. Ben çok kötüyüm. Ben çok kötüyüm!" Taehyung'un karşısına geçip yere bakan yüzünü elimle kaldırıp bana bakmasını sağladım. Wendy- "Bak buradayım ben." Taehyung beni görür görmez sımsıkı bir şekilde sarıldı.1 yıllık süreçte 4. kez kriz geçirmişti. Fakat ilk kez sarılmıştı bana. Wendy- "Al şu ilacı iç hemen." İlk defa sözümü ikiletmeyip ilacı içti. Şırıngayı koluna soktuktan sonra kucağıma yattı. Wendy- "Taehyung kalk." Beni duymuyordu. Çoktan dalmıştı uykuya. Ben de o uyanana kadar sadece bekledim. Beklerken hem uyudum hem de Taehyung'un terden karman çorman olmuş saçlarını düzelttim. • Tae- "Wendy, uyansana." Sıçrayıp uyanmıştım. Tae- "Saat akşam 9 olmuş. Ne zamandan beri uyuyoruz biz?" Wendy- "Jimin beni şirkete bıraktığında saat 7 olmuştu Bay Kim." Tae- "Bayağı gecikmişsin." Wendy- "Her neyse. Dizimden kalkar mısınız. Evime gitmem gerekli." Tae- "Ben bırakırım seni. Geç oldu." Wendy- "Kendim gidebilirim." Tae- "Ben bırakırım dedim." Daha fazla itiraz etmeden yerden kalkıp popomu çırptım. Ardından yere bıraktığım çantamı omzuma takıp Bay Kim'in hazırlanmasını bekledim. O da hazırlanınca şirketten çıktık. Arabaya bindiğimde aklıma anahtarı içeride unuttuğum geldi aklıma. Wendy- "(dışarıdan duyulabilecek bir fısıltıyla)Siktir." Taehyung garip garip bakmaya başladı bana. Tae- "Bir sorun mu var?" Wendy- "Sabah anahtarımı almayı unutmuştum. Bu saatte de çilingir bulabilir miyim bilmiyorum ama bir şekilde açacağım o kapıyı." Taehyung arabayı durdurup U çekip yönü değiştirdi. Tae- "Bugünlük bende kal." Wendy- "Daha önce de yaşadım kapıyı açmayı biliyorum." Tae- "Wendy, bu saatte dışarıda kalmana izin vermiyorum." Wendy- "Şu an şirkette değiliz." Defalarca kez söylememe rağmen Taehyung beni dinlememişti. Tae- "Wendy itirazlardan hoşlanmıyorum." Konuşmaktan yorulduğum için susmayı tercih ettim. Zaten 2 gün sonra birbirimizi görmeyeceğiz. Bir daha bu manyakla uğraşmayacağım. Orta büyüklükte bir villanın önünde durduğumuzda saat tam olarak 10'du. Önce Taehyung sonra ben eve girdik. Evin içi Taehyung'a göre fazlasıyla hoştu. Tae- "Sen benim yatağımda uyu. Ben koltukta yatarım." Wendy- "Üzerimdeki kıyafetler pek temiz değil. Ben koltukta yatarım." Tae- "Bekle bir saniye." Taehyung koşarak üst kata çıktı ve kısa bir süre içinde geri döndü. Elinde bol beyaz bir tişört ve bir şort vardı. Tae- "Al." Wendy- "Ben yine de koltukta yatayım." Taehyung bir anda koltuğa yattı. Tae- "Tüh! Koltuğu ben kaptım." Somurtarak üst kata çıktım. Üzerimdeki kıyafetlerden kurtulup Taehyung'un verdiklerini giydim.
Telefonumu alıp yatağa uzandım. Dakikalarca internette gezmeme rağmen hala uykum gelmiyordu. Yataktan kalkıp odadan çıktım. Taehyung'dan ses gelmiyordu. Koltuğa doğru yaklaştığımda büzülmüş bir şekilde yatan Taehyung'la karşılaştım. Etrafıma göz gezdirdim fakat battaniyeye dair pek bir şey yoktu etrafta. Birkaç dolabı karıştırdıktan sonra nihayet bir battaniye buldum. Taehyung'un üzerine örtüp açıkta kalan yerleri kapattım. Tekrar yatak odasına çıkıp yatağa uzandım. Bu gece uykusuzlukla savaş verecektim. • Gözlerimi yeni bir güne açmıştım. Telefonumu alıp saate baktığımda saatin 9'u geçtiğini gördüm. Yataktan kalkıp yüzümü bile yıkamadan aşağı indim. Taehyung hala uyuyordu. Ölüp ölmediğini kontrol etmek için bir süre boyunca onu izledim. Hareket etmiyordu. Wendy hazır zamanın varken kaç kızım. Wendy- "Bay Kim." Taehyung'u omzundan tutup salladım. Birkaç kez daha ismini söyledim fakat yaşam belirtisi yoktu. Sadece 1 yöntemim kalmıştı. Mutfağa gidip bir bardak su aldım. Korkma Wendy zaten kovmuştu seni. 3-2-1 ATEŞ! Taehyung sıçrayarak koltuktan kalktı. Tae- "Sen manyak mısın kızım!?" Wendy- "Bir türlü uyanmadınız. Sizi ölü sandım." Taehyung'un yüzünü ovup tekrar başladı konuşmaya. Tae- "Saat kaç?" Wendy- "Dokuz." Tae- "Ne! Çok geç kalmışız." Wendy- "Bugün benim tatil günüm. Yarın da eşyalarımı almak için geleceğim." Tae- "Niçin?" Wendy- "Beni kovdunuz." Tae- "Bir anlık öfkeyle söyledim ben onu. Ciddiye almamışsındır umarım." Wendy- "Fazlasıyla ciddiye alıp yeni şirketimi bile ayarladım." Tae- "Sen bayağı meraklıymışsın şirketten ayrılmaya." Wendy- "Mutlu bir çalışma ortamım olmadığı içindir. Ama Jimin'le mutlu olacağıma inanıyorum." Tae- "Park Holding'e mi geçeceksin?" Kafamla onayladım. Bana bir adım yaklaşıp hararetle konuşmaya başladı. Tae- "Onlar bizim rakip firmamız. Seni bilgi almak için kullanabilirler Wendy! Jimin'i tanımıyorsun." Wendy- "Hayır o iyi biri." Tae- "Sadece yemek yemeye gittiniz. Nasıl bir iyilik buldun onda?" Wendy- "Neyse ne işte. Şirkete geç kalıyoruz." Wendy yatak odasına bıraktığı kıyafetleri giyip Taehyung'un hazırlanmasını bekledi. Taehyung da hazır olunca evden çıktılar. Yol boyunca pek sohbet dönmedi aralarında. Şirkete girip odalarına geçmişlerdi. Taehyung kara kara düşünürken Wendy istifa belgesini hazırlamakla meşguldü. Belge tamamlanınca Taehyung'un yanına gitti. Tae- "Gel." Wendy odaya girdi belgesini masaya koydu. Taehyung belgenin başlğını okuyup gözlerini Wendy'e dikti. Tae- "Wendy hata yapıyorsun. Çok pişman olacaksın." Wendy- "Asıl hatayı şirketinizin asistan seçmelerine katılırken yaptım ve pişman oldum. Kararımdan dönmeyeceğim." Tae- "Son bir kez düşünmeni istiyorum. Jimin'in yapabileceklerini bilmiyorsun." Wendy- "Sizin gibi tokat atmaz, çalışanlarının en küçük hatasında bile onlara bağırmaz, sinirlendiği zaman onları saçma sapan şeylerle tehdit etmez. Siz bana hiçbir zaman iyi davranmadınız." Taehyung belgeyi imzaladı. Tae- "Yarın değil bugün çık şirketten." Wendy- "Ama arkadaşlarım-" Tae- "Bugün çık dedim sana! Anlamıyor musun aptal!" Wendy- "Eklemeyi unutmuşum. Jimin çalışanlarına asla hakaret etmez." Söylediklerimden sonra odadan çıktım ve hızla masama ilerleyip bana ait olan bütün eşyalarımı topladım. Boynumdaki kartı sekretere verdiğimde oturduğu sandalyeden kalkıp bana sımsıkı sarıldı. S- "Bir gün bunun yaşanacağını biliyordum ama bu kadar üzüleceğimi tahmin edemedim." Wendy- "En çok da seni özleyeceğim." S- "Ben de." • Şirketten çıkıp evime gitmek üzere bir taksi çağırdım. Evime gelmiştim fakat yine unutmuştum anahtarın evde olduğunu. Kapıyı açması için bir usta çağırdım. Yarım saat içinde de eve girdim. Her şey bir masal gibiydi. Bu eziyetli yolculuğum 1 yıl değil de 1 gün sürmüş gibiydi. Üzerimi değiştirip ılık bir duş aldıktan sonra Jimin'i aradım. Jimin- "Wendy?" Wendy- "Yarın başlamamı ister misin?" Jimin- "Bu da soru mu? Tabiki!" Wendy- "Saat kaç?" Jimin-"Biz mesaiye 9.30'da başlıyoruz. 10'da gelmen yeterli olacaktır." Wendy- "Tamam görüşürüz." Jimin- "Görüşürüz."
Sesi bile o kadar pozitifti ki..Taehyung'un sesi hep soluk çıkardı. Kendime akşam yemeği hazırlamak için mutfağa girdim. Yemeğimi yedim, ardından günün bütün yorgunluğunu yok etmek üzere yatağıma attım bedenimi. (...) Uyandığımda saat çoktan 9 olmuştu. Hızlıca hazırlanıp kahvaltımı yaptım. Tam evden çıkarken Taehyung'un arabasıyla karşılaştım. Taehyung arabaya yaslanmış telefona bakıyordu. Evden çıktığımı fark etmiş olacak ki kafasını bana çevirdi. Wendy- "Bir sorun mu var?" Tae- "Jimin'e mi gidiyorsun?" Wendy- "Önce ben sordum." Tae- "Evet sorun var." Wendy- "Yeni asistan bulamadın mı? Ya da sinir krizlerini dindiremiyorlar mı?" Tae- "Evet." Wendy- "Tamam. Bu benim sorunum değil." Tae- "Jimin'e mi-" Wendy- "Evet. Ona gidiyorum Taehyung." Tae- "Resmiyeti de yok etmişsin." Saatime baktım. Geç kalıyordum. Wendy- "Geç kalacağım." Tae- "Ben bırakırım seni. Hem şirketin yerini biliyor musun sen?" Aptal Wendy. Nasıl gitmeyi düşünüyordun cidden? Wendy- "Bilmiyorum." Tae- "Bin arabaya." Wendy- "Taksi çağıracağım." Tae- "Wendy." Oflayıp arabaya bindim. Wendy- "Hem sen neden geliyorsun? Bitti işte. Ben artık senin asistanın değilim. Şirketinle bir bağım da yok artık." Taehyung bana göz devirdikten sonra arabayı çalıştırdı. (...) Araba durunca elim hemen kapıya yöneldi. Fakat kapı kilitliydi. Tae- "Son kararın mı?" Wendy- "Aç şu kapıyı." Tae- "Wendy, ben seni bırakamıyorum. Nedenini ben de bilmiyorum ama yapamıyorum. Şirket sensiz çok eksik. Dün işe aldığım kız bütün görevlerini tam bir şekilde yerine getiriyor. Sen öyle değildin ve şirket daha eğlenceliydi." Wendy- "Sen o durumdan eğleniyor muydun? Senin eğlencen benim dramım. Aç artık şu kapıyı." Taehyung kapıyı istemsiz bir şekilde açtı. Tam görüşürüz derken kapıyı kapattığım için sözünün geri kalanı biraz boğuk çıkmıştı. Şirkete adımımı atar atmaz sekreter yanıma geldi. S- "Merhaba Bayan Wendy. Bay Park sizi odasında bekliyor. Ben sizi yönlendireceğim." Açıkçası böyle karışılanmayı beklemiyordum. Gülümseyerek sekreteri onayladım. Jimin'in odasına geldiğimizde sekreter yanımdan ayrıldı. Kapıyı çalıp içeri girdim. Jimin- "Hoşgeldin." Wendy- "Hoşbuldum." Jimin- "Gel otur." Jimin'in oturduğu koltuğa oturdum ve biraz sohbet ettik. Bana şirketten, kurallardan, çalışanlardan bahsetti. Günümüz böyle geçip gitti. Bahsettiği birleşme balosundan sonra işe başlayabileceğimi söyledi. (...) Jimin- "Saat 5 olmuş. Çıkabilirsin." Wendy- "Taehyung'un çalışma saatleri 9.00 - 20.00 arasıydı." Jimin- "O ne öyle. Sanki asker nöbeti." Wendy- "Başarının çok çalışmakla geleceğini düşünüyor." Jimin- "Tabi o da olmalı ama önemli olan çalışmaktan alınan verim. Eminim ki pertiniz çıkıyordur." Wendy- "Evet." Jimin- "Bu arada ben de 5'te çıkıyorum istersen seni evine bırakabilirim." Wendy- "Bana uyar." Jimin- "Tamam o zaman 5 dakika bekle." Jimin'in hazırlanmasını bekledim ve kısa süre sonra da şirketten çıktık. Jimin beni evime bıraktığında saat 17.30 olmuştu. Günün büyük bir bölümünü kendime ayırabilirdim. (...) _Günler, saatler birbirini kovaladı ve balo günü geldi çattı._ Makyajımın son dokunuşunu yaptıktan sonra sandalyeden kalkıp boy aynamın karşısına geçtim. Giydiğim uzun yırtmaçlı elbise beni oldukça uzun boylu göstermişti. O sırada telefonum çaldı. Jimin- "Ben geldim Wendy." Wendy- "Tamam geliyorum." Nude tonlarında bir stiletto giyip evden çıktım. Dışarıda yağmur atıştırıyordu. Arabaya biner binmez Jimin gaza bastı. Jimin- "Çok güzel olmuşsun." Wendy- "Teşekkür ederim." (...) Balonun olduğu mekana geldiğimizde valeler kapımızı açıp arabayı park etmek amacıyla götürdüler. Jimin de kolunu uzatıp girmemi işaret etti. Ardından birlikte salona girdik. Herkesin yanında bir kadın vardı. Muhtemelen asistanlar da davetliydi bu büyük baloya. Gözüm Taehyung'u aradı fakat onu bulamadım. Bir masaya geçtik ve Jimin birkaç adamla sohbet etmeye başladı. Benim gözlerimse kapıdaydı.. Taehyung kolunda bir kızla girdi devasa salona. Mutluydu yani en azından gülüyordu yüzü.
Jimin'in yanındaki adamlar gider gitmez Taehyung ve yanındaki kız yanımıza geldi. Jimin- "Merhaba Kim." Tae- "Merhaba Park." Jimin- "Yanındaki hanımefendi?" Tae- "Asistanım." Asistanı mı? O tavırları "asistan" dediği kıza mı sergiledi yani? Wendy, doların yanında Türk lirası gibi kalmışsın be kızım. Ne kadar da değersizmişsin. Elimi uzattım. Wendy- "Merhaba tatlım. Ben Bay Kim'in eski asistanıyım. Dikkat et sana da tokat atmasın." Söylediklerimin ardından sanki şaka yapıyormuşum gibi kahkaha attım. Taehyung da bozuntuya vermeden gülmek zorunda kaldı. Kız da şaka sandı garibim. Tuvalete gidip yanağındaki kızarıklığı kapatmaya çalışırken anlayacak ne demek istediğimi. Kısa süre sonra bir garson yanımıza geldi ve 4'ümüze de kadeh verdi. Wendy- "Teşekkürler ben içmiyorum." Jimin- "Bir kereliğine iç. Hem bir kadehten bir şey olmaz." Wendy- "Babam da çok içerdi. 1 kadehin neler yapabileceğini çok iyi biliyorum." Jimin- "Sen bilirsin. Zorlamaya gerek yok." Onlar kadehlerini tokuştururken bense arkadaki müziğe kaptırmıştım kendimi. Müziğin ritimlerine göre dans ediyordum kendi kendime. Tae- "Bayan Wendy müziği sevmiş gibisiniz." Wendy- "Evet. Çok hoş bir melodisi var." Tae- "Bayan Rosie(asistanı)dans etmeye ne dersiniz?" Rosie- "Tabiki." Taehyung ile asistanı dans etmek için salonun ortasına çıkan ilk çiftti. Jimin elimi tutup üzerine bir buse kondurdu. Jimin- "Bu dansı bana lütfeder misiniz?" Jimin'e gülerek cevap verdim. Wendy- "Tabiki bayım." Salonun ortasına geçip pozisyon aldık. İki elim de Jimin'in omzunda, onun elleriyse belimdeydi. Jimin gittikçe daha da çok yaklaştırıyordu beni. En sonunda yüzlerimizin çakışmaması için kafamı Jimin'in omzuna koydum. Kısa bir süre sonra da Jimin benden ayrıldı. Jimin- "Masamıza geçelim mi?" Wendy- "Olur." Masamıza geçtiğimizde Taehyung ve asistanıyla karşılaştık. Bizden önce bitirmişlerdi danslarını. Rosie- "İzninizle." Rosie lavabonun olduğu yöne doğru ilerledi. Jimin- "Ben de lavaboya gideceğim. Dans ederken biraz terledim." Jimin de gidince Taehyung ile baş başa kaldık. Taehyung yanımıza gelen garsonun tepsisini olduğu gibi masaya koydu ve kadehleri teker teker içmeye başladı. Wendy- "Taehyung yapma." Tae- "Bana karışma." Bunları söyledikten sonra diğer kadehleri de dikip masaya yaslandı. Tae- "O kadaaaar güzel olmuşsun ki. Karım olsaydın dayanamazdım güzelim." Wendy- "İyi misin?" Tae- "Ooo hem de çok iyiyim. O Jimin var ya o Jimin." Cidden o Jimin var ya o Jimin..Beni bu manyakla baş başa bıraktı. (Ek sahne eklemek istemediğim için hemen şöyle bir bilgi vereyim: Jimin ile Rosie eskiden sevgililerdi şimdi tekrar karşılaşıyorlar ve Jimin Rosie ile konuşabilmek için onun yanına gitti.) Taehyung beni belimden tutup kendine çekti ve kafasını boynuma gömdü. Arada sırada mırıldanıyordu. Wendy- "Taehyung burada onlarca insan var rezil oluyoruz." Tae- "Rezil mi?(Wendy'nin elini tutar ve bağırmaya başlar)Ben elini tuttuğum bu kadına aşığım! Daha bir şeyler söylemeye çalışan Taehyung'un ağzını kapattım ve hızlıca çıkış kapısına götürdüm. Wendy- "Taehyung bana bi bak!" Taehyung bana dikkatle bakmaya başladı. Wendy- "İçeride düzgün davran. Davet bittikten sonra istediğini yapabilirsin ama şimdi olmaz." Tae- "Ama ben şimdi senin dudaklarını öpmek istiyorum." Bu adam 2 haftada ne hale gelmiş böyle. Wendy- "Tamam Taehyung öp ama şimdi değil." Taehyung birkaç saniye etrafa bakındı. Sonra hızlıca yanağıma yaklaşıp minik bir öpücük kondurdu. Tae- "Bak kimse görmedi. Rezil olmadık." Taehyung kendi kendine bir şeyler söyleyip dururken ben de arabayı götüren valeyi çağırdım. Kısa süre sonra arabayı getirdi. Taehyung'u arabanın arkasına iteleyip kendimi de sürücü koltuğuna attım. Aynamı ve koltuğumu da ayarladıktan sonra sertçe gaza basmamla araba sarsıldı. Tae- "Yavaş sürsene be kadın! Kimden aldın ehliyeti?" Wendy- "Sus lan artık. Çarpıcam ağzına bir tane göreceksin ehliyeti." (...) Sağ salim evime gelebilmenin verdiği huzurla Taehyung'un ayık bedenini arabadan çekip çıkardım.
Olumm lavabodaydım biyanda karşıma çıkan yazı ✨BaNağ baĞk GöTüğ boKluĞ✨ kendimi anırmamak için zor tuttum döndüm döndüm geri okudum zayıyı 😂😂😂😂....ellerine sağlık devamı gelsin lütfe- PUAHAHA
Sert Patronun Sinir Krizi Sırasında Sana Tokat Atar
•İdollerimle hiçbir derdim yok
•Smut yazmıyorum
•Kurgudur
Kim Taehyung-28
Jues Wendy-25
📀-Electric Love⚡
Kemerini bağla başlıyoruuuz :))
Daha öncesinde bantladığım sabah alarmımı tekrar bantlamak üzere yumruğumu geçirmiştim. Fakat biraz geç farketmiştim bana iyilik yapmak istediğini. Bir kaç dakika sonra derin bir her neyse çekip lavaboya ilerledim. Ardından hızlıca üzerime çoğunlukla iş günlerinde giydiğim takımımı giyip mutfağa koştum. Dolaptan süt ve gevreği çıkartarak bünyem için fazlasıyla sağlıklı(!) bir kahvaltı yapıp evden dışarı çıktım.
SHİT! Anahtarım evin içinde kalmıştı. Kapıyı zorlamaya bile vaktim olmadığı için koşa koşa otobüs durağına gittim. Neyseki otobüsüm çabuk gelmişti. Hızlıca kartımı basıp çalıştığım şirkete doğru yol aldım.
•
Bay Kim çalışanları şirketin girişine dizmiş okulda yoklama alır gibi isim alıyordu.
Kin- "Wendy!"
Wendy- "Buradayım Bay Kim!"
Kin- "Olduğun yerde kal Wendy!"
Benim amacım topuklayarak sıraya sızmaktı. Bu manyak adam yine bozmuştu planlarımı.
Tae- "Wendy! Sana son kez bahane hakkı veriyorum. Bir daha yok haberin olsun! Bu ne ya! Çiftlik mi burası isteyen istediği saatte girip çıkabiliyor!"
Bay Tae'nin yaklaşık 10 dakika yaptığı ve her gün tekrarladığı(seven days a week aşskdmdk)gereksiz konuşmayı nihayet atlatıp mesaimize başlamıştık.
Tae- "Wendy sen odama gel!"
Aferin Wendy. Yediğin boku tekrar sıçıp birde zemine sıvadın. Koşarak Bay Tae'nin odasına gittim.
Tae- "Masadaki dosyaların hepsinin imzası kontrol edilecek. Boş yerler varsa farkettiğin an bana getiriyorsun. Birde şu son projeyi anlatan bellek sendeydi. Onun çıktılarını alıp 23 numaralı dosyaya yerleştir."
Wendy- "Tamamdır."
Masadaki dosyaları kucaklayıp koşarak masama gittim. İmzalanmayan belgeleri dosyadan çıkartıp Bay Tae'ye götürdüm. İmzalarken yüzü pek hoşnut olmuşa benzemiyordu.
Tae- "Wendy. Bu belgelerin hangi dosyaya ait olduğunu karıştırmamışsındır umarım."
Ben de bu işten ayrılacağım günü düşünüp duruyordum. Al işte ayaklarına geldi Wendy.
Wendy- "Şey Bay Kim."
Tae- "Al şunları seni gözüm görmesin Wendy!"
Wendy- "Tamamdır Bay Kim."
Belgeleri alıp koşarak masama gittim. Dosyalar ve belgeler üstüste geldiğine göre en üstteki belge en üstteki dosyaya aitti. Tamam toparladın Wendy. Aferin. Şimdi son projenin bulunduğu usb bellek- usb bellek nerede!? Hemen çantamı yokladım fakat yoktu. Masamı karıştırıp hafızamı yoklayınca belleği evde bıraktığım geldi aklıma. Şimdi ne diyeceğim ben bu adama! Bir çözüm bulmak ya da önermek vaadiyle titreye titreye Bay Kim'in odasına gittim. Gir komutunu alır almaz odaya girdim. Bay Kim beni görünce bıkkınlıkla nefes verip neden geldiğini sordu.
Wendy- "Dosyaların sırasını hallettim. Fakat bellek yanımda değil."
Tae- "Çok güzel Wendy!"
Alkış yaparak yanıma doğru geldi.
Tae- "Bravo sana! Bazen seni işe aldığım güne küfürler savuruyorum. Şirketin yüz karasısın adeta!"
Wendy- "Bu biraz ağır değil miydi sizce?"
Tae- "Ağır mı? Fazlasıyla hafif Wendy! Şirketteki 1. yılını devirdin hala aynı hataları yapıyorsun! Kendine çeki düzen ver artık!"
Wendy- "Ben olgun ve yeterince düzenli olduğumun bilincindeyim. Fakat siz hala-"
Yüzüm hafif bir acıyla yana kaymıştı. Sözleri birer tokat değerindeyken bir de tokat atmadığı kalmıştı zaten. Al işte Wendy 5 kuruşluk oldun. Nerede senin onurun?
Tae- "Bana cevap verme aptal! Bugün projeyi satın almak isteyen şirketle bir toplantımız var! O bellek bizim için ne kadar önemli biliyor musun!? Keşke senin gibi önemsiz birine sana oranla kat kat daha önemli olan bir şeyi vermeseydim."
Daha fazla dayanamayıp koşar adımlarla odadan çıktım. Doğruca lavaboya gidip gözlüğümü bir kenara fırlatıp yüzüme şu çarptım. Kendine geldiğimde yerdeki kırık gözlüğümü görünce tekrardan ağlamaya başladım.
Wendy- "Lanet olsun! Aptal Wendy bir işi de becer!"
Yerdeki gözlüğümü alıp yıkadım ve koşarak masama gittim. Gözlüğümü çantaya koyup lensimi aldım ve tekrardan tuvalete gittim. Lensimi takıp masamdaki dosyaların kalanlarını kontrol edip Bay Tae'nin odasına götürdüm.
İkimizde tek bir kelime etmeden duruyorduk. Odada sadece kalem sesi duyuluyordu. Belgeler bittiğinde tam odadan çıkacakken Bay Kim konuştu.
Tae- "2 gün sonra işlemlerin tamamlanacak."
Wendy- "Ne işlemleri?"
Tae- "İşten çıkarılma işlemlerin."
Wendy- "Tamamdır."
Belgeleri alıp odadan çıktım. Üzgün ya da pişman değildim. Masama geçip 2 saat sonra gerçekleşecek toplantı için son projeye ait birkaç görsel ayarladım. Usb belleği eve çalışmak için götürmüştüm ve projenin her detayını ezberlemiştim. 1 buçuk saatlik uğraşlarım sonucu sunumum sonlanmıştı. Toplantıya yarım saat vardı. Çantamı alıp lavaboya geçtim. Yanağımda hala hafif kızargınlık vardı. O bölgeyi makyajla kapatıp çok ağır bir rengi olmayan rujumu sürdüm. Toplantıya hazırdım. Gerekli dosyaları alıp hazırladığım sunumun belleğini cebime atıp toplantı odasına ilerledim. Odada sadece Bay Kim vardı.
Tae- "Toplantıya katılacağını mı sanıyorsun?"
Wendy- "Evet."
Tae- "Yazık."
Wendy- "Bu projede sizden daha çok emeğim var. Proje fikri bile bana ait. Herhalde katılacağım."
Tae- "Kovulduğunu ne çabuk unuttun."
Wendy- "Ne güzel işte. Son kez bir iyiliğim dokunur bu şirkete."
Tae- "Belleği evde unutarak mı iyilik sağlayacaksın?"
Wendy- "Evet."
Tam o sırada rakibimiz olan Park Holding toplantı odasına girdi. CEO Park Jimin masanın başına oturdu. Ben Bay Park'ın sağına oturmuştum. Bay Kim ise soluna oturmuştu.
Tae- "Şirketimize hoşgeldiniz Bay Park."
Jimin- "Hoşbulduk Bay Kim."
Tae- "Projemizin az çok ne ile ilgili olduğunu biliyorsunuz."
Jimin- "Tabiki. Buraya da ayrıntılarını öğrenmeye geldik."
Bay Kim sert gözleriyle bana baktı.
Tae- "Tabiki."
O sırada ayağa kalkıp devreye ben girdim.
Wendy- "Sunumu ben gerçekleştireceğim Bay Park"
Jimin- "İsminizi alabilir miyim?"
Wendy- "Wendy."
Bay Park bana gülümsedi. Ben de ona gülümsedim. Bay Kim bana hiçbir zaman böyle sıcak bir gülümseme sunmamıştı.
Belleği projeksiyona takıp dosyayı açtım. Böylece sunum başlamış oldu. Yaklaşık 1 saatlik tanıtımın sonunda sunumum bitti. Bay Kim hariç herkes alkışlamıştı.
Wendy- "Teşekkürler. İzninizle molaya çıkacağım."
Jimin- "İzin sizin Bayan Wendy."
Tekrardan gülümseyip odadan çıktım. Yavaş adımlarla asansöre ilerledim. Asansör tam kapanacakken bir el araya girdi. Elin boyutunun kazık kadar olmasından elin Bay Kim'e ait olduğunu anlamış asansörün köşesine doğru gitmiştim. Yine tam kapı kapanacakken bir el araya girdi. Bu sefer içeriye Bay Park girdi.
Jimin- "Tekrardan merhaba Bayan Wendy."
Wendy- "Merhaba Bay Park."
Jimin- "Bildiğin çok güzel bir İtalyan restorantı var. Mola hakkımızı orada kullanmaya ne dersiniz?"
Wendy- "Olur ama(Taehyung'a bakıp)mola sürem sadece 30 dakika ve 5 dakikası çoktan geçti."
Jimin- "Bay Kim. Çalışanınızı bugünlük bana verebilir misiniz?"
Tae- "Onunla işimiz var. Bana lazım. Belki daha sonra."
Jimin- "Peki 1 saatliğine?"
Tae- "Tamam ama gecikmeyin lütfen."
Jimin- "Tabiki."
Asansör zemin kata geldiğinde Bay Park kolunu açtı. Ben de koluna girdim ve şirketten çıktık. Bay Kim'e oranla daha insansıydı Bay Park. Gittiğimiz restorant çok şıktı. Yemek siparişlerimizi verip beklemeye başladık. Bir yandan da sohbet ediyorduk.
Jimin- "Sunum size ait değil mi?"
Wendy- "Evet. Toplantıya 2 saat kala hazırlamaya başladım."
Jimin- "Gerçekten müthişsiniz."
Wendy- "Normalde dosyanın orijinali bana verilmişti fakat onu evde unuttum. Bunu Bay Kim'e söyleyince çok sert bir tepki verdi."
Jimin- "Taehyung benim çocukluk arkadaşım. Sözleri ağırdır."
Wendy- "Sözleri de eli de çok ağır."
Jimin- "Size dokundu mu yoksa(şiddet anlamında)?"
Wendy- "Şu bellek işi yüzünden biraz tartıştık sonra bana tokat attı. Neyseki çok da sert değildi ama ondan böyle bir şey beklemezdim."
Jimin- "Siz çok başarılı bir çalışansınız."
Wendy- "Kovuldum desem inanır mısınız?"
Jimin- "Ne!?"
Wendy- "2 güne işlemlerim tamamlanıyor. Ondan sonra yeni bir iş bulmayı umuyorum."
Jimin- "Benim baş asistanım olabilirsiniz."
Wendy- "Gerçekten mi?"
Jimin- "Evet. Çok iyisiniz gerçekten. Mükemmelsiniz. Bu sunum hayatımda gördüğüm en iyi sunumdu."
Wendy- "Teşekkür ederim."
Yemeklerimiz gelmiş yemeye başlamıştık. Yemeğimiz bitince kasaya yöneldik ve elimi çantama götürdüğüm an Bay Park sert bir ses tonuyla "Sakın" dedi. Ödemeden sonra restoranttan çıktık. Arabaya bindik.
Wendy- "Teşekkürler Bay Park."
Bay Park bana elini uzattı.
Jimin- "Bana Jimin diyebilirsin. Ben de sana Wendy diyeceğim."
Wendy- "Tamam Jimin."
Kemerini takıp arabayı sürmeye başlayınca ben de kemerimi taktım. Yolda bana 1 hafta sonra gerçekleşecek olan birleşme balosundan bahsetti. O sırada çoktan şirkete varmıştık.
Jimin- "Taehyung söylemese bile sen de davetlisin. Gelmeyi unutma."
Wendy- "Teşekkür ederim Jimin. Görüşmek üzere. Dur, az daha unutuyordum. Numaralarımız?"
Jimin- "Ah doğru. Ben söyleyeyim sen kaydet."
Birbirimizin numaralarını aldıktan sonra arabadan indim. Şirkete girir girmez sekreter koşarak yanıma geldi.
S- "Bay Kim yine kriz geçiriyor."
Wendy- "Tamam."
S- "Ama bu sefer çok ciddi. Diğerlerine benzemiyor."
Wendy- "Yine de ben bir bakayım."
Asansöre binip Bay Kim'in odasına çıktım. Yerde oturuyordu. Böyle durumlarda sakinleşene kadar ona Taehyung dememe izin verirdi. Sessiz adımlarla odaya girip dolaptan ilaçlarını ve şırıngayı çıkarttım.
Wendy- "Taehyung?"
Cevap gelmeyince sakince yanına yaklaştım. Ona dokununca beni itti.
Tae- "Wendy'i getirin bana! Sen git!"
Wendy- "Taehyung bana bak. Ben Wendy'im."
Tae- "Hayır sen Wendy değilsin. Wendy Jimin'le yemek yemeye gitti."
Bunu söyledikten sonra ağlamaya başladı.
Tae- "Ben ona vurdum. Ben çok kötüyüm. Ben çok kötüyüm. Ben çok kötüyüm!"
Taehyung'un karşısına geçip yere bakan yüzünü elimle kaldırıp bana bakmasını sağladım.
Wendy- "Bak buradayım ben."
Taehyung beni görür görmez sımsıkı bir şekilde sarıldı.1 yıllık süreçte 4. kez kriz geçirmişti. Fakat ilk kez sarılmıştı bana.
Wendy- "Al şu ilacı iç hemen."
İlk defa sözümü ikiletmeyip ilacı içti. Şırıngayı koluna soktuktan sonra kucağıma yattı.
Wendy- "Taehyung kalk."
Beni duymuyordu. Çoktan dalmıştı uykuya. Ben de o uyanana kadar sadece bekledim. Beklerken hem uyudum hem de Taehyung'un terden karman çorman olmuş saçlarını düzelttim.
•
Tae- "Wendy, uyansana."
Sıçrayıp uyanmıştım.
Tae- "Saat akşam 9 olmuş. Ne zamandan beri uyuyoruz biz?"
Wendy- "Jimin beni şirkete bıraktığında saat 7 olmuştu Bay Kim."
Tae- "Bayağı gecikmişsin."
Wendy- "Her neyse. Dizimden kalkar mısınız. Evime gitmem gerekli."
Tae- "Ben bırakırım seni. Geç oldu."
Wendy- "Kendim gidebilirim."
Tae- "Ben bırakırım dedim."
Daha fazla itiraz etmeden yerden kalkıp popomu çırptım. Ardından yere bıraktığım çantamı omzuma takıp Bay Kim'in hazırlanmasını bekledim. O da hazırlanınca şirketten çıktık. Arabaya bindiğimde aklıma anahtarı içeride unuttuğum geldi aklıma.
Wendy- "(dışarıdan duyulabilecek bir fısıltıyla)Siktir."
Taehyung garip garip bakmaya başladı bana.
Tae- "Bir sorun mu var?"
Wendy- "Sabah anahtarımı almayı unutmuştum. Bu saatte de çilingir bulabilir miyim bilmiyorum ama bir şekilde açacağım o kapıyı."
Taehyung arabayı durdurup U çekip yönü değiştirdi.
Tae- "Bugünlük bende kal."
Wendy- "Daha önce de yaşadım kapıyı açmayı biliyorum."
Tae- "Wendy, bu saatte dışarıda kalmana izin vermiyorum."
Wendy- "Şu an şirkette değiliz."
Defalarca kez söylememe rağmen Taehyung beni dinlememişti.
Tae- "Wendy itirazlardan hoşlanmıyorum."
Konuşmaktan yorulduğum için susmayı tercih ettim. Zaten 2 gün sonra birbirimizi görmeyeceğiz. Bir daha bu manyakla uğraşmayacağım.
Orta büyüklükte bir villanın önünde durduğumuzda saat tam olarak 10'du. Önce Taehyung sonra ben eve girdik. Evin içi Taehyung'a göre fazlasıyla hoştu.
Tae- "Sen benim yatağımda uyu. Ben koltukta yatarım."
Wendy- "Üzerimdeki kıyafetler pek temiz değil. Ben koltukta yatarım."
Tae- "Bekle bir saniye."
Taehyung koşarak üst kata çıktı ve kısa bir süre içinde geri döndü. Elinde bol beyaz bir tişört ve bir şort vardı.
Tae- "Al."
Wendy- "Ben yine de koltukta yatayım."
Taehyung bir anda koltuğa yattı.
Tae- "Tüh! Koltuğu ben kaptım."
Somurtarak üst kata çıktım. Üzerimdeki kıyafetlerden kurtulup Taehyung'un verdiklerini giydim.
Telefonumu alıp yatağa uzandım. Dakikalarca internette gezmeme rağmen hala uykum gelmiyordu. Yataktan kalkıp odadan çıktım. Taehyung'dan ses gelmiyordu. Koltuğa doğru yaklaştığımda büzülmüş bir şekilde yatan Taehyung'la karşılaştım. Etrafıma göz gezdirdim fakat battaniyeye dair pek bir şey yoktu etrafta. Birkaç dolabı karıştırdıktan sonra nihayet bir battaniye buldum. Taehyung'un üzerine örtüp açıkta kalan yerleri kapattım. Tekrar yatak odasına çıkıp yatağa uzandım. Bu gece uykusuzlukla savaş verecektim.
•
Gözlerimi yeni bir güne açmıştım. Telefonumu alıp saate baktığımda saatin 9'u geçtiğini gördüm.
Yataktan kalkıp yüzümü bile yıkamadan aşağı indim. Taehyung hala uyuyordu. Ölüp ölmediğini kontrol etmek için bir süre boyunca onu izledim. Hareket etmiyordu. Wendy hazır zamanın varken kaç kızım.
Wendy- "Bay Kim."
Taehyung'u omzundan tutup salladım. Birkaç kez daha ismini söyledim fakat yaşam belirtisi yoktu.
Sadece 1 yöntemim kalmıştı. Mutfağa gidip bir bardak su aldım. Korkma Wendy zaten kovmuştu seni. 3-2-1 ATEŞ!
Taehyung sıçrayarak koltuktan kalktı.
Tae- "Sen manyak mısın kızım!?"
Wendy- "Bir türlü uyanmadınız. Sizi ölü sandım."
Taehyung'un yüzünü ovup tekrar başladı konuşmaya.
Tae- "Saat kaç?"
Wendy- "Dokuz."
Tae- "Ne! Çok geç kalmışız."
Wendy- "Bugün benim tatil günüm. Yarın da eşyalarımı almak için geleceğim."
Tae- "Niçin?"
Wendy- "Beni kovdunuz."
Tae- "Bir anlık öfkeyle söyledim ben onu. Ciddiye almamışsındır umarım."
Wendy- "Fazlasıyla ciddiye alıp yeni şirketimi bile ayarladım."
Tae- "Sen bayağı meraklıymışsın şirketten ayrılmaya."
Wendy- "Mutlu bir çalışma ortamım olmadığı içindir. Ama Jimin'le mutlu olacağıma inanıyorum."
Tae- "Park Holding'e mi geçeceksin?"
Kafamla onayladım. Bana bir adım yaklaşıp hararetle konuşmaya başladı.
Tae- "Onlar bizim rakip firmamız. Seni bilgi almak için kullanabilirler Wendy! Jimin'i tanımıyorsun."
Wendy- "Hayır o iyi biri."
Tae- "Sadece yemek yemeye gittiniz. Nasıl bir iyilik buldun onda?"
Wendy- "Neyse ne işte. Şirkete geç kalıyoruz."
Wendy yatak odasına bıraktığı kıyafetleri giyip Taehyung'un hazırlanmasını bekledi. Taehyung da hazır olunca evden çıktılar. Yol boyunca pek sohbet dönmedi aralarında. Şirkete girip odalarına geçmişlerdi. Taehyung kara kara düşünürken Wendy istifa belgesini hazırlamakla meşguldü. Belge tamamlanınca Taehyung'un yanına gitti.
Tae- "Gel."
Wendy odaya girdi belgesini masaya koydu. Taehyung belgenin başlğını okuyup gözlerini Wendy'e dikti.
Tae- "Wendy hata yapıyorsun. Çok pişman olacaksın."
Wendy- "Asıl hatayı şirketinizin asistan seçmelerine katılırken yaptım ve pişman oldum. Kararımdan dönmeyeceğim."
Tae- "Son bir kez düşünmeni istiyorum. Jimin'in yapabileceklerini bilmiyorsun."
Wendy- "Sizin gibi tokat atmaz, çalışanlarının en küçük hatasında bile onlara bağırmaz, sinirlendiği zaman onları saçma sapan şeylerle tehdit etmez. Siz bana hiçbir zaman iyi davranmadınız."
Taehyung belgeyi imzaladı.
Tae- "Yarın değil bugün çık şirketten."
Wendy- "Ama arkadaşlarım-"
Tae- "Bugün çık dedim sana! Anlamıyor musun aptal!"
Wendy- "Eklemeyi unutmuşum. Jimin çalışanlarına
asla hakaret etmez."
Söylediklerimden sonra odadan çıktım ve hızla masama ilerleyip bana ait olan bütün eşyalarımı topladım. Boynumdaki kartı sekretere verdiğimde oturduğu sandalyeden kalkıp bana sımsıkı sarıldı.
S- "Bir gün bunun yaşanacağını biliyordum ama bu kadar üzüleceğimi tahmin edemedim."
Wendy- "En çok da seni özleyeceğim."
S- "Ben de."
•
Şirketten çıkıp evime gitmek üzere bir taksi çağırdım. Evime gelmiştim fakat yine unutmuştum anahtarın evde olduğunu. Kapıyı açması için bir usta çağırdım. Yarım saat içinde de eve girdim.
Her şey bir masal gibiydi. Bu eziyetli yolculuğum
1 yıl değil de 1 gün sürmüş gibiydi.
Üzerimi değiştirip ılık bir duş aldıktan sonra Jimin'i aradım.
Jimin- "Wendy?"
Wendy- "Yarın başlamamı ister misin?"
Jimin- "Bu da soru mu? Tabiki!"
Wendy- "Saat kaç?"
Jimin-"Biz mesaiye 9.30'da başlıyoruz. 10'da gelmen yeterli olacaktır."
Wendy- "Tamam görüşürüz."
Jimin- "Görüşürüz."
Sesi bile o kadar pozitifti ki..Taehyung'un sesi hep soluk çıkardı.
Kendime akşam yemeği hazırlamak için mutfağa girdim. Yemeğimi yedim, ardından günün bütün yorgunluğunu yok etmek üzere yatağıma attım bedenimi.
(...)
Uyandığımda saat çoktan 9 olmuştu. Hızlıca hazırlanıp kahvaltımı yaptım. Tam evden çıkarken Taehyung'un arabasıyla karşılaştım. Taehyung arabaya yaslanmış telefona bakıyordu. Evden çıktığımı fark etmiş olacak ki kafasını bana çevirdi.
Wendy- "Bir sorun mu var?"
Tae- "Jimin'e mi gidiyorsun?"
Wendy- "Önce ben sordum."
Tae- "Evet sorun var."
Wendy- "Yeni asistan bulamadın mı? Ya da sinir krizlerini dindiremiyorlar mı?"
Tae- "Evet."
Wendy- "Tamam. Bu benim sorunum değil."
Tae- "Jimin'e mi-"
Wendy- "Evet. Ona gidiyorum Taehyung."
Tae- "Resmiyeti de yok etmişsin."
Saatime baktım. Geç kalıyordum.
Wendy- "Geç kalacağım."
Tae- "Ben bırakırım seni. Hem şirketin yerini biliyor musun sen?"
Aptal Wendy. Nasıl gitmeyi düşünüyordun cidden?
Wendy- "Bilmiyorum."
Tae- "Bin arabaya."
Wendy- "Taksi çağıracağım."
Tae- "Wendy."
Oflayıp arabaya bindim.
Wendy- "Hem sen neden geliyorsun? Bitti işte. Ben artık senin asistanın değilim. Şirketinle bir bağım da yok artık."
Taehyung bana göz devirdikten sonra arabayı çalıştırdı.
(...)
Araba durunca elim hemen kapıya yöneldi. Fakat kapı kilitliydi.
Tae- "Son kararın mı?"
Wendy- "Aç şu kapıyı."
Tae- "Wendy, ben seni bırakamıyorum. Nedenini ben de bilmiyorum ama yapamıyorum. Şirket sensiz çok eksik. Dün işe aldığım kız bütün görevlerini tam bir şekilde yerine getiriyor. Sen öyle değildin ve şirket daha eğlenceliydi."
Wendy- "Sen o durumdan eğleniyor muydun? Senin eğlencen benim dramım. Aç artık şu kapıyı."
Taehyung kapıyı istemsiz bir şekilde açtı. Tam görüşürüz derken kapıyı kapattığım için sözünün geri kalanı biraz boğuk çıkmıştı. Şirkete adımımı atar atmaz sekreter yanıma geldi.
S- "Merhaba Bayan Wendy. Bay Park sizi odasında bekliyor. Ben sizi yönlendireceğim."
Açıkçası böyle karışılanmayı beklemiyordum. Gülümseyerek sekreteri onayladım. Jimin'in odasına geldiğimizde sekreter yanımdan ayrıldı. Kapıyı çalıp içeri girdim.
Jimin- "Hoşgeldin."
Wendy- "Hoşbuldum."
Jimin- "Gel otur."
Jimin'in oturduğu koltuğa oturdum ve biraz sohbet ettik. Bana şirketten, kurallardan, çalışanlardan bahsetti. Günümüz böyle geçip gitti. Bahsettiği birleşme balosundan sonra işe başlayabileceğimi söyledi.
(...)
Jimin- "Saat 5 olmuş. Çıkabilirsin."
Wendy- "Taehyung'un çalışma saatleri 9.00 - 20.00 arasıydı."
Jimin- "O ne öyle. Sanki asker nöbeti."
Wendy- "Başarının çok çalışmakla geleceğini düşünüyor."
Jimin- "Tabi o da olmalı ama önemli olan çalışmaktan alınan verim. Eminim ki pertiniz çıkıyordur."
Wendy- "Evet."
Jimin- "Bu arada ben de 5'te çıkıyorum istersen seni evine bırakabilirim."
Wendy- "Bana uyar."
Jimin- "Tamam o zaman 5 dakika bekle."
Jimin'in hazırlanmasını bekledim ve kısa süre sonra da şirketten çıktık. Jimin beni evime bıraktığında saat 17.30 olmuştu. Günün büyük bir bölümünü kendime ayırabilirdim.
(...)
_Günler, saatler birbirini kovaladı ve balo günü geldi çattı._
Makyajımın son dokunuşunu yaptıktan sonra sandalyeden kalkıp boy aynamın karşısına geçtim. Giydiğim uzun yırtmaçlı elbise beni oldukça uzun boylu göstermişti. O sırada telefonum çaldı.
Jimin- "Ben geldim Wendy."
Wendy- "Tamam geliyorum."
Nude tonlarında bir stiletto giyip evden çıktım. Dışarıda yağmur atıştırıyordu. Arabaya biner binmez Jimin gaza bastı.
Jimin- "Çok güzel olmuşsun."
Wendy- "Teşekkür ederim."
(...)
Balonun olduğu mekana geldiğimizde valeler kapımızı açıp arabayı park etmek amacıyla götürdüler. Jimin de kolunu uzatıp girmemi işaret etti. Ardından birlikte salona girdik.
Herkesin yanında bir kadın vardı. Muhtemelen asistanlar da davetliydi bu büyük baloya. Gözüm Taehyung'u aradı fakat onu bulamadım. Bir masaya geçtik ve Jimin birkaç adamla sohbet etmeye başladı. Benim gözlerimse kapıdaydı..
Taehyung kolunda bir kızla girdi devasa salona. Mutluydu yani en azından gülüyordu yüzü.
Jimin'in yanındaki adamlar gider gitmez Taehyung ve yanındaki kız yanımıza geldi.
Jimin- "Merhaba Kim."
Tae- "Merhaba Park."
Jimin- "Yanındaki hanımefendi?"
Tae- "Asistanım."
Asistanı mı? O tavırları "asistan" dediği kıza mı sergiledi yani? Wendy, doların yanında Türk lirası gibi kalmışsın be kızım. Ne kadar da değersizmişsin.
Elimi uzattım.
Wendy- "Merhaba tatlım. Ben Bay Kim'in eski asistanıyım. Dikkat et sana da tokat atmasın."
Söylediklerimin ardından sanki şaka yapıyormuşum gibi kahkaha attım. Taehyung da bozuntuya vermeden gülmek zorunda kaldı. Kız da şaka sandı garibim. Tuvalete gidip yanağındaki kızarıklığı kapatmaya çalışırken anlayacak ne demek istediğimi.
Kısa süre sonra bir garson yanımıza geldi ve 4'ümüze de kadeh verdi.
Wendy- "Teşekkürler ben içmiyorum."
Jimin- "Bir kereliğine iç. Hem bir kadehten bir şey olmaz."
Wendy- "Babam da çok içerdi. 1 kadehin neler yapabileceğini çok iyi biliyorum."
Jimin- "Sen bilirsin. Zorlamaya gerek yok."
Onlar kadehlerini tokuştururken bense arkadaki müziğe kaptırmıştım kendimi. Müziğin ritimlerine göre dans ediyordum kendi kendime.
Tae- "Bayan Wendy müziği sevmiş gibisiniz."
Wendy- "Evet. Çok hoş bir melodisi var."
Tae- "Bayan Rosie(asistanı)dans etmeye ne dersiniz?"
Rosie- "Tabiki."
Taehyung ile asistanı dans etmek için salonun ortasına çıkan ilk çiftti. Jimin elimi tutup üzerine bir buse kondurdu.
Jimin- "Bu dansı bana lütfeder misiniz?"
Jimin'e gülerek cevap verdim.
Wendy- "Tabiki bayım."
Salonun ortasına geçip pozisyon aldık. İki elim de Jimin'in omzunda, onun elleriyse belimdeydi. Jimin gittikçe daha da çok yaklaştırıyordu beni. En sonunda yüzlerimizin çakışmaması için kafamı Jimin'in omzuna koydum. Kısa bir süre sonra da Jimin benden ayrıldı.
Jimin- "Masamıza geçelim mi?"
Wendy- "Olur."
Masamıza geçtiğimizde Taehyung ve asistanıyla karşılaştık. Bizden önce bitirmişlerdi danslarını.
Rosie- "İzninizle."
Rosie lavabonun olduğu yöne doğru ilerledi.
Jimin- "Ben de lavaboya gideceğim. Dans ederken biraz terledim."
Jimin de gidince Taehyung ile baş başa kaldık. Taehyung yanımıza gelen garsonun tepsisini olduğu gibi masaya koydu ve kadehleri teker teker içmeye başladı.
Wendy- "Taehyung yapma."
Tae- "Bana karışma."
Bunları söyledikten sonra diğer kadehleri de dikip masaya yaslandı.
Tae- "O kadaaaar güzel olmuşsun ki. Karım olsaydın dayanamazdım güzelim."
Wendy- "İyi misin?"
Tae- "Ooo hem de çok iyiyim. O Jimin var ya o Jimin."
Cidden o Jimin var ya o Jimin..Beni bu manyakla baş başa bıraktı.
(Ek sahne eklemek istemediğim için hemen şöyle bir bilgi vereyim: Jimin ile Rosie eskiden sevgililerdi şimdi tekrar karşılaşıyorlar ve Jimin Rosie ile konuşabilmek için onun yanına gitti.)
Taehyung beni belimden tutup kendine çekti ve kafasını boynuma gömdü. Arada sırada mırıldanıyordu.
Wendy- "Taehyung burada onlarca insan var rezil oluyoruz."
Tae- "Rezil mi?(Wendy'nin elini tutar ve bağırmaya başlar)Ben elini tuttuğum bu kadına aşığım!
Daha bir şeyler söylemeye çalışan Taehyung'un ağzını kapattım ve hızlıca çıkış kapısına götürdüm.
Wendy- "Taehyung bana bi bak!"
Taehyung bana dikkatle bakmaya başladı.
Wendy- "İçeride düzgün davran. Davet bittikten sonra istediğini yapabilirsin ama şimdi olmaz."
Tae- "Ama ben şimdi senin dudaklarını öpmek istiyorum."
Bu adam 2 haftada ne hale gelmiş böyle.
Wendy- "Tamam Taehyung öp ama şimdi değil."
Taehyung birkaç saniye etrafa bakındı. Sonra hızlıca yanağıma yaklaşıp minik bir öpücük kondurdu.
Tae- "Bak kimse görmedi. Rezil olmadık."
Taehyung kendi kendine bir şeyler söyleyip dururken ben de arabayı götüren valeyi çağırdım. Kısa süre sonra arabayı getirdi. Taehyung'u arabanın arkasına iteleyip kendimi de sürücü koltuğuna attım. Aynamı ve koltuğumu da ayarladıktan sonra sertçe gaza basmamla araba sarsıldı.
Tae- "Yavaş sürsene be kadın! Kimden aldın ehliyeti?"
Wendy- "Sus lan artık. Çarpıcam ağzına bir tane göreceksin ehliyeti."
(...)
Sağ salim evime gelebilmenin verdiği huzurla Taehyung'un ayık bedenini arabadan çekip çıkardım.
Okurken hikayenin icine girdim resmen o derce iyiydi
YA NASIL İÇİNE SİNMEYEBİLİR ŞAPŞİK YAZAR SENİ ÇOK GÜZEL OLMUŞ BUUU
Teşekkür ederimmm :-))
Ustaca yazılmış harikaydı eline emeğine sağlık
Jiminle rosie ye noldu acaba ISKCKSKHSPDNS
Anaa bu çok güzell💖😻
Olumm lavabodaydım biyanda karşıma çıkan yazı ✨BaNağ baĞk GöTüğ boKluĞ✨ kendimi anırmamak için zor tuttum döndüm döndüm geri okudum zayıyı 😂😂😂😂....ellerine sağlık devamı gelsin lütfe- PUAHAHA
KIZ ALLAH SENİ NE YAPMASIN SAYENDE ANIRDIM😂😂😅😂😅😂😅😂😅😅😂😅😂😅😅😅😂
@@staygirl-r6j TABİ CANIM GÖREVİMİZ-RHHRDHDHDBEBRB
Ksksks arkadaş olakmı?@@_Yoonmin_Taekook_Hyunlix_
@@staygirl-r6j olurrr
Olabilir (kusura bakma yorumu görmedim) @@staygirl-r6j
✨bAnA bAk GöTü BoKlUğ✨
Güzel olmuş ama jiminin şirketinden atıldıktan sonraki yer bence bir tık kısa olmuş ama yinede çokk tatlı yazmışsın ellerine sağlıkkk
Evet sana katılıyorum🙈Teşekkür ederim
✨Bana bak götü boklu jimin wendy i rahat bırak o benim✨ gmtü boklu dediği yerde batladım aw
Harika olmuş. Part 2 lütfeeennn
İlkkkkk ve yorum yoğ jsjd
Okunur agaaaaa
Çok güzeldiiiiii
38 saniye önce mi? 😂
Özel bölüm yap nolur
Üzgünüm yapmayacağım
@@dil_infinity sonu biraz hızlı bitti keşke şirkette neler oluyor onu görseydik,ellerine sağlık
@@dil_infinityya nolur
Pt2 yap lutfeeeen❤