Czy diagnoza psychologa była OK? JOHNNY DEPP VS AMBER HEARD
HTML-код
- Опубликовано: 21 май 2022
- Dziś pogadamy sobie trochę o sprawie Amber i Johnego, ale z nieco innej perspektywy. Sprawdzimy czy diagnoza Amber postawiona przez psycholog odpowiada punktom diagnostycznym według ICD-10. Zestawimy je z zeznaniami i zachowaniami Amber na sali sądowej. Nie jest to jednak profesjonalna diagnoza (nie mamy możliwości przeprowadzenia z Amber wywiadu diagnostycznego itp.), film powinien być traktowany jako case study. Herbatki w dłoń i miłego oglądania :3.
TU TEŻ JESTEM:
Instagram: panipsycholoszka / panipsycholoszka
Grupka na fejsie: PSYCHO LOŻA / 601075410415631
Stronka na fejsie: / panipsycholoszka
Twitter: / ewaraclawska
Kontakt/ biznesy: contact.panipsycholoszka@gmail.com
Źródła/materiały/inspo/cytowania:
Kanał zuzy - koniecznie zobaczcie, jeśli jeszcze nie widzieliście, super robotę robi
/ suzannemariexoxo
• Video
www.medonet.pl/leki-od-a-do-z...
objawy-i-przyczyny-oraz-jak-mozna-sobie-z-nia-radzic,artykul,1733557.html
www.mp.pl/pacjent/psychiatria...
pl.wikipedia.org/wiki/Histrio...
podyplomie.pl/publish/system/...
1472559388
miejscedobrejterapii.pl/2017/1...
• Bandura's Bobo Doll Ex... 
Развлечения
Mega mi miło,że zagośćiłam w Twoim odcinku :D
Nam też jest miło, a do tego uczciwie zapracowane.
Zasługujesz 🥰
ale miło jak kobietki tak sie wspierają aż robi sie cieplo na serduszku:)
Super, bo robisz kawał dobrej roboty!
Zrobisz podobny odcinek o drugiej stronie tego konfliktu? Kojarzę, że dr. Curry zdiagnozowała też kilka zaburzeń u Johnny'ego i Suzanne o tym mówiła, więc można sobie sprawdzić. Ciekawa by była analiza np. zeznań jego przyjaciół albo po prostu jego zachowania w sądzie w Twoim wykonaniu
Od czasu przygotowania przeze mnie tego filmu wyszło kilka kolejnych smaczków pasujących do kryteriów diagnostycznych, więc jeśli je dostrzegliście, śmiało możecie dzielić się nimi w komentarzach :3
Kłamstwa kłamstwa kłamstwa.
Jak żyć z osobowoscia Borderline
ruclips.net/video/rft865aD-hI/видео.html
Na przykład te jakby listy miłosne Amber do Johnego oraz nowe nagrania audio
przy borderline dodałabym, że jej biseksualność może wiązać się z niestabilnym obrazem "ja" i typowe są również ryzykowne zachowania jak zażywanie narkotyków czy picie alkoholu, a wiemy że lubiła MDMA oraz wino w dużych ilościach.
@@nigirii Tak to można wszystko dopasować .Jak do znaków zodiaku.
Mam zdiagnozowane borderline w pakiecie z chorobą afektywną dwubiegunową. Zanim było to całe zeznanie pani psycholog na rozprawie wysłuchałam rozmów Amber z Deppem. Pierwsza myśl: ta kobieta ma borderline. Tak właśnie zachowuje się osoba z nieleczonym borderline. Sama się tak zachowywałam. Ale to jest do przepracowania z terapeutą. Nie każda osoba z borderline jest diabłem, można nad tym zapanować dzięki lekom i terapii. Trzeba być samoświadomym i dać sobie pomóc. Szkoda że na moją chorobę afektywną oprócz leków nic nie poradzę. Ciężko jest żyć z zaburzeniami i chorobami psychicznymi.
Ja z kolei mam borderline i doswiadczylam w przemocy i moja mysl
byla - ta kobieta doswiadczyla przemocy. Wlasnie przez zaburzenie czesto w dziwny sposob reaguje na przemoc, czesto wybuchem zlosci nieadekwatnym do sytuacji albo dysocjuję przez co nie jestem wiarygodna, bo to nie jest „książkowa” odpowiedz na przemoc, ale to nie znaczy, ze nie doświadczyłam przemocy albo, ze byłam agresorem. Ponadto przez dlugi czas wybieralam sobie na partnerow osoby socjopatyczne a w późniejszej fazie narcystyczne, bo to z boderline jak zamek i klucz. Ktoś Ciebie odrzuca albo leje i Ty robisz to samo, ale to nie znaczy, ze nie możesz paść ofiarą przemocy. Obie wersje są możliwe - może i mieć borderline, ale to nie znaczy, ze nie mogła doświadczać przemocy. Ponadto- to by wyjaśniało jej dziwne reakcje. Kiedy było ze mną bardzo źle raczej nie wiązałam się ze zdrowymi dobrze funkcjonującymi facetami, tacy mnie albo nie interesowali albo zostawiali po miesiącu. Więc to by było na niekorzyść Johnny’ego, bo zdrowa osoba ucieknie od bordera po max. kilku miesiącach.
@@MiaCNoir To że ktoś doświadczył przemocy to nie jest wytłumaczeniem tego że sam ją stosuje. Też doświadczyłam przemocy w dzieciństwie ale to niczym mnie nie usprawiedliwiało. Akurat ja miałam w miarę normalnych partnerów a i tak dałam im popalić. Nie można niczym się usprawiedliwiać bo nigdy nie przebrniemy przez etap dziecka, gdzie króluje akcja-reakcja. Tak przeszłość ma wpływ na przyszłość ale borderline nie zależy od tego czy masz przemocowego czy normalnego partnera. Jako dorosła osoba masz wgląd w siebie i umiesz ocenić siebie nawet jak tego nie przyjmujesz. Przeszłość nie może być wymówką nawet zaburzenie osobowości nie może być wymówką gdy masz je zdiagnozowane. Diagnoza to połowa sukcesu, potem już tylko twoja praca z terapeutą, ewentualne leki. Amber została zdiagnozowana przez psychologa ale się nie leczyła. Nie podjęła próby uratowania siebie i innych przed samą sobą. Ja odkąd mam diagnozę się leczę. Nie krzywdzę innych bo się leczę. Choruję również na ChAD o której diagnozie dowiedziałam się w zeszłym roku, które tworzy niezłe combo z borderline. Ale odkąd biorę leki konkretnie na tą chorobę i chodzę na terapię to wreszcie czuję się dobrze. Wreszcie siebie rozumiem. Pracuje nad sobą. Tak mogę się usprawiedliwiać i swoje zachowanie ale tylko przez to że nie miałam diagnozy i nie wiedziałam że jestem zaburzona i chora. Skoro aktorka spotykała się z psychologiem to pewnie została postawiona diagnoza. Mąż możliwe że chciał ją ratować skoro wysłał ją do specjalisty. Później to są już nasze wybory czy chcemy dalej tkwić w tym bagnie czy pozwolimy sobie pomóc. Mój mąż nie uciekł ode mnie mimo że dopiero po 3 latach naszej znajomości postawiono diagnozę. Może jakiś nienormalny jest?
Undiscovered - jest wiele rzeczy które możesz zrobić żeby sobie pomóc poza farmakologią a masz niewiele do stracenia. Na początek polecam poczytać o mikroflorze naszych jelit i to jak wpływa ona na działanie mózgu.
Rozumiem co czujesz. Jestes silna. Jest nas wiecej. Powinnismy sie wspierac. Zycze zdrowia i powodzenia.
Idealny timing. Akurat skończyłem sprzątania po obiadku i usiadłem do terki.
Sam jako facet miałem część cech bpd w okresie dorastania (moja matka ma bpd), ale udało mi się w miarę to opanować i finalnie w wieku 21 diagnoza okazała się negatywna. Widać, nie rozwinął się, dzięki szybkiej reakcji mojej wtedy przyjaciółki i pomocy psychoterapeuty. Temat jednak dalej jest dla mnie niezmiennie ciekawy.
Sprzątanie*
U mnie niestety się nie zatrzymało, mimo że siedem lat temu, w wieku 16 lat psychiatra powiedziała że jestem na drodze do tego zaburzenia. Oh well, życie, staram się jak mogę być jak najzdrowsza tho
@@purplepurina Nie wszystko zawsze sie udaje. Ważne by przynajmniej starac się nie zostawiac tego samemu sobie.
Mi też, w wieku 21 22 lat udałam się do psychologa następnie psychiatry ale później zdałam sobie sprawę, że to wina zaborczej matki i popijającego ojca , ogólnie sesje z psychoterapeuta mi pomogły a badania nie wykazały takiej choroby . Nie powiem, że czytanie nowinek w internecie przy słabym stanie psychicznym sprzyja przypananiu sobie chorób i jest wielce niewskazane i szkodliwe. Dodam jeszcze, że był to dla mnie burzliwy okres, studia, praca schudłam szybko z 10 kilo, przejmowanie się waga.
Jak coś to do wszystkich borderline to zaburzenie osobowsci, nie mylić tego chorobą. Zaburzenie osobowsci zostaje z nami na zawsze i nie ma na to leków.
Jestem książkowym przykładem DDD, a konkretnie DDA, jednak odkąd dwa lata temu w wieku 26 lat poszłam na terapię moje życie diametralnie się zmieniło. Przestałam krzywdzić nie tylko samą siebie pakując się zawsze w relacje, które znałam z rodzinnego domu, ale też przestałam krzywdzić innych- narzucając im z jednej strony swoją wielką nadopiekuńczość, a z drugiej mając żal, że (oczywiście przez innych, a jakże) zajmuje się problemami wszystkich, tylko nie własnymi A moimi z kolei nie zajmuje się już nikt. Od tamtej pory jestem bardzo GŁOŚNĄ REKLAMĄ DOBREJ TERAPII. To był najlepiej wydany hajs w moim życiu. Jasne, czasami schemaciki i tak wschodzą mi znienacka na pełnej, ale wtedy mam niemal zawsze autorefleksje "Hola, hola Seniorita, jesteś już duża dziewczynką, przestać znów robić kuku, wzorując się na małej Agniesi". Serio, jak macie podobnie - idźcie na terapie. Żyje się lepiej i lżej. Fajnie jest móc wreszcie pogodzić się ze swoim życiem i zaakceptować samą siebie
Cześć. Twój komentarz mnie zainspirował, ale chciałem się jeszcze dopytać Jeśli można:
1. Na jaki typ terapii uczęszczałaś?
2. Ile sesji odbyłaś?
3. Ile to kosztowało?
4. Jak długo to trwało?
Dzięki za ten komentarz bo chyba też się zdecyduję
Pozdrawiam
@@piotrnogas8448 Cześć :) Odpowiem na Twoje pytania, ale musisz wziąć poprawkę na to, że to, że coś dobrze zadziałało na mnie, niekoniecznie musi odnieść taki skutek na Tobie. Terapia to bardzo indywidualna kwestia każdej osoby. Ale przechodząc do konkretów .
1. Moja terapia była w nurcie poznawczo-behawioralnym. Wybrałam taką celowo, bo charakteryzuje się tym, że jest skuteczna, relatywnie krótka i skupiająca się na rozwiązywaniu konkretnych problemów. Pracowałam też z terapeutką z metodą EMDR, żeby poradzić sobie z atakami paniki, nasilającym się nieuzasadnionym lękiem i stresem pourazowym spowodowanym traumą z przeszłości. Generalnie- mi ten nurt podpasował 10/10.
2. Spotykałam się z terapeutką raz w tygodniu po 1 h, chyba, że wydarzyło się coś nagłego albo tak dużego, że wiedziałam, że nie omówię tego w godzinę, to sporadycznie wypadało częściej, ale to było z mojej inicjatywy.
3. Płaciłam mało, ponieważ tylko 75 złotych za sesję ALE - moja terapeutka była jeszcze w trakcie kształcenia się ( studia dawno skończyła oczywiście, chodziło o jakieś specjalistyczne kursy doszkalające) . Po ukończeniu kursu - dla nowych klientów -z 75 złotych podniosła się na 120 zł . Po dwóch latach widzę, że jej obecny cennik to już 145 złotych za godzinę (inflacja, covid, wojna, wiadomo). ALE i tak uważam, że w obecnych warunkach 145 zł za terapię w Warszawie, to bardzo uczciwa cena. Moi znajomi z pracy potrafili płacić nawet 350 złotych za godzinę terapii. Także warto poszukać i mieć punkt odniesienia.
4. Tak jak mówiłam : co do zasady raz w tygodniu po 1 h przez około rok i 2 miesiące mniej-więcej. Po ponad roku sama uznałam, że to czas by zakończyć terapię, bo dostałam już wszystkie narzędzia, których potrzebowałam. Ale są ludzie którzy chodzą na terapie 2 lub 5 lat - i to też jest okej, jeśli tyle potrzebują.
Mam nadzieję, że pomogłam :) Pozdrawiam!
EDIT: dodam może jeszcze na koniec, że (nie wiem jak to wygląda w innych nurtach terapeutycznych) u mnie terapia, to był rok całkiem sporej pracy, tj. pisanie zadań, tzw. wypracowań, listów, rozwiązywanie testów psychologicznych (na tej podstawie dostajesz diagnozę dotyczącą ewentualnych zaburzeń osobowości lub ich braku), wypełnianie tabelek pomagających mi w analizie moich stanów emocjonalnych i racjonalizacji ich, spisywanie lęków etc. etc.) . Chcę po prostu nakreślić, że to nie jest tak, że jedna godzina w tygodniu i temat z bańki, tylko, aby miało to sens, trzeba się przygotować na pracę, która czasami jest irytująca, ale za to daje całkiem szybkie i bardzo konkretne efekty. :)
Mnie trochę męczy to ciągłe bycie na czujce, czy nie wpadam w któryś ze starych schematów, nad którymi już pracuję, ale jeszcze się nie wykorzeniły całkiem. Zaczynam się zastanawiać, czy są takie rzeczy, które nigdy ze mnie nie wyjdą w 100% i już do końca życia będę musiała się pilnować.
Gdzieś kiedyś przeczytałam, że "Twoje nieprzepracowane problemy twoje dziecko będzie przepracowywało całe życie"...
@@succikae Takie natrętne myśli pod tytułem "czy do końca życia muszę się pilnować, czy nigdy nie zmienię tego co chcę zmienić" - to także tematy, które można z sukcesem przepracować na terapii. Nie znam Cię, ale myślę, że odpowiedź brzmi: jeśli to prawdziwie przepracujesz, to zostawisz to za sobą i poczujesz ulgę, a nawet jeśli od czasu do czasu będzie to wracać, to będziesz wiedzieć jak się z tym sprawnie uporać i nie będziesz się zamęczać. Trzymam mocno za Ciebie kciuki! :)
@@AgnieszkaZelek dzięki za rozbudowaną odpowiedź :)
Trochę brakuje szczegółów z życia Deppa bo facet w całej swojej karierze miał wiele agresywnych przypałów. W czasie kręcenia filmu w 2017 roku pobił menadżera na planie, był aresztowany za zniszczenie pokoju hotelowego.
Nie bronie Amber po prostu stwierdzam, że Johnny ma swoje problemy.
W tym całym szale ludzie idealizują Deppa więc warto przypomnieć, że nie mamy do czynienia z "gentlemanem z południa"
Wydaje mi się, że większość ludzi po prostu chce by Depp wygrał, bo w całym tym burdelu, tylko on został wywalony na pysk z branży. Ja sam uważam, że oboje generalnie są siebie warci. Wydawcy powinni albo mieć wyrąbane i dalej współpracować z Amber i Depp'em(no bo to typical problem w showbiznesie, wiele związków to żart), albo konsekwencja i wywalić obu, do czasu rozwiązania sprawy. Niestety, obecnie wystarczy tylko coś powiedzieć do jakiś tabloidów, poudawać łzy, i tym można komuś rozjechać karierę. Na tym etapie nie kibicuję Deppowi, tylko kibicuję prawdzie.
@@NowhereNowHere-hp5fq W tej sprawie trzeba powiedzieć jedno. Depp non stop łaził na fazie z resztą z zeznań świadków wychodzi, że tam wszyscy walili koks, grzyby albo upijali się do nieprzytomności. Amber tak czy inaczej by wygrała ten proces gdyby nie to, że aż tak wszystko przerysowała. Mogę uwierzyć, że pijany Depp uderzył ją w twarz z otwartej ręki podczas kłótni, ale w chwili gdy amber mówi że okładał ją kilkukrotnie z pięści w twarz ( mając na 5 sygnetów), a po 24h ona nie ma śladu na twarzy, to już się robi niesmaczna komedia. I mam nadzieję, że Depp to wygra. Bycie kutasem to jedno a robienie z kogoś potwora, który masakruje swoją żonę i ją gwałci to coś innego.
To, że pobił menagera w 2017 czyni go damskim bokserem? Wypije piwo w 2010 to w 2022 jestem alkoholikiem? Ma swoje problemy tak jak i Amber nie stroniła od narkotyków i wielu akcji co wyszło w sądzie. Trzeba zaznaczyć o co jest ten proces, bo jej żelaznym argumentem jest fakt bycia kobietą i łzy.
Ja myślę, że oboje mają trochę racji, a trochę kłamią, mam wrażenie, że nie oglądam procesu zwykłych ludzi, a jakiś film, w którym oboje grają
@@elio6630 O, to dokłanie komentarz, jaki chciałem uformować, ale mi się nie chciało.
Miłego dzionka wszystkim!
A dziękuje, dziękuje
Zaczynam oglądać z obawa ze znów kolejny odcinek wybielający Johnnego i oczerniającego Amber… „bo zła kobieta była - a on święty” 🤦🏻♀️🤦🏻♀️🤦🏻♀️
Niestety zawód… czyli wywód jest taki ze ktoś z zaburzeniem osobowości nie może być ofiara przemocy? Yyy Gdzie opinia drugiego specjalisty? Sorry ale ten wywód to jakaś porażka, podpisująca sie pod ogólny nurt oskarżeń w stronę 1 strony. Wg mnie obie strony maja wiele za uszami. Oboje - nie tylko Amber i nie tylko Johny. Chcącym zgłębić temat przez osobę która nie jest w żaden sposób stronnicza, polecam podcast dr Hondy. Przedstawia analizę tego co sie działo na sali sądowej w sposób rzetelny. Pozdro 🤘🏻
"(...) Są małżeństwem od 19 lat, z czego 18 spędzili na kłótniach. Poznali się w pracy, na wyjeździe integracyjnym. Podczas tzw. rundek rozpoczynających i kończących dzień jako jedyni odmawiali dzielenia się swoimi emocjami. Po trzech miesiącach od poznania, wypełnionych szczęściem, seksem i poczuciem zupełnego zjednoczenia, pobrali się. On podziwiał jej elokwencję, to, jak stawiała granice swoim koleżankom i jak gardziła serialami, telewizją i damskimi fatałaszkami. Ona uwielbiała jego błyskotliwość, poczucie humoru, cynizm, którym wygrywał każdą dyskusję, oraz niezwykłą zaradność. Jednak już kilka tygodni po ślubie rozpoczęły się ciche dni, poprzedzone gwałtownymi wybuchami, często krzykiem, słowami pełnymi ocen i wyzwisk. I jego, i ją łatwo zranić, nie tylko słowem, również spojrzeniem. W każdym z nich tkwi bowiem pragnienie miłości, czułości, którym nie zostali nakarmieni w dzieciństwie. Ona pochodzi z rodziny alkoholowej, a on był ofiarą przemocy. Zakochali się w tym, co znajduje się przed kurtyną (...) Dostrzegli w sobie nawzajem intrygującą, silną osobę i musieli przeczuwać, że za kurtyną mieszka przerażone, zrozpaczone i nigdy niekochane dziecko. Połączenie tych dwóch obszarów stanowi dziwnie kuszący, podniecający i znajomy przebłysk tego, że trafiło się na osobę ze swojego świata. I oto przed nim staje ona, a przed nią on - noszą w sobie tę samą pustkę, tę samą ranę, to samo pragnienie, a w końcu tę samą nadzieję na ratunek, a ratunku może udzielić tylko ktoś posiadający tę samą tajemnicę. Za ich kurtyną mieszka rozwścieczone dziecko, które nie potrafi poprosić wprost o miłość, które - aby przetrwać - wypracowało różne strategie, takie jak cynizm, elokwencja czy błyskotliwość. A to uwodzi. W takim związku prawie nigdy nie dochodzi do zawieszenia broni, podobnie jak w domu rodzinnym, partnerzy muszą być stale czujni, ponieważ w każdej chwili może spaść na głowę cios. „I dlatego ta ich część, która jest dzieckiem, jest zawsze sfrustrowana, rozgniewana i zawzięta. Ta złość narasta, dopóki nie osiągnie punktu, gdy rozwścieczone dziecko eksploduje zza kurtyny. Toteż muszą spędzić połowę życia na dziecinnej wściekłości na siebie nawzajem” - pisze Robin Skynner. Nie potrafią dostrzec, że nie są wściekli na partnera, politykę, spóźniony autobus, tylko na to, że nigdy nie dostali miłości, której pragną coraz bardziej zaborczo. Naiwnie liczą na ratunek, na to, że druga strona odgadnie i zaspokoi ich potrzeby. A ponieważ do tego skłonni są jedynie zakochani w pierwszym okresie ślepego uczucia, w późniejszym narasta spirala wściekłości. Łatwiej zmierzyć się z demonem swojego partnera niż z własnym.(...)
Dlaczego niektóre pary mimo kłótni i nieporozumień nie mogą się rozstać? Dlaczego równie mocno jak kochać, potrafią się ranić? Przyczyną jest to, co psychologowie nazywają toksyczną kurtyną, czyli obszar zepchniętych do podświadomości deficytów z dzieciństwa.(...)
W latach 50. Henry Dicks, pionier terapii małżeńskiej, opisał trzy powody, dla których ludzie dobierają się w pary. Pierwsze są motywy społeczne, takie jak pieniądze, pochodzenie, religia, status. Drugą kategorię stanowią indywidualne względy, takie jak wspólne zainteresowania, cechy charakteru, atrakcyjność fizyczna. Ostatnią - nieświadomy pociąg prowadzący do tzw. ślepego zakochania, powodowany silnym przekonaniem, że odnaleźliśmy właśnie tę osobę. Tak naprawdę, na nieświadomym poziomie, rozpoznaliśmy w tej osobie kogoś ze swojej rodziny. A ponieważ swoją rodzinę nosimy wszędzie ze sobą, wszyscy o podobnej psychologicznej historii także mogą nas rozpoznać. To żadna magia, tylko logiczny, psychologiczny mechanizm.(...) Zakochujemy się i tworzymy nową rodzinę na zasadzie ukrytych podobieństw, które rozpoznaje nasza nieświadomość. Wszystko przez kurtyny, czyli bariery, jakie dla pozornego bezpieczeństwa tworzy nasza psychika. Za nimi instynktownie chowamy wstydliwe uczucia, spychamy traumy i przykre doświadczenia. W nadziei, że - schowane - nie będą miały na nas wpływu. Paradoks polega na tym, że mają, i to większy, niż gdybyśmy przyjęli je do wiadomości.(...)
Takim parom ciężko się rozejść. Dopóki są razem, mogą udawać, że jest z nimi wszystko w porządku, przez to czują się bardziej zaradni, mądrzejsi, dostrzegają wyraźnie chłód i braki emocjonalne drugiej strony, które ochoczo i skrupulatnie piętnują, ale nie potrafią dostrzec tego samego w sobie. Każde twierdzi, że tylko reaguje, że przecież jest cierpliwe, że to druga strona zaczęła. Rozpoczyna się walka, po której może dojść do cichych dni, czasami krótkotrwałego rozstania, i znów wracają „anielskie” dni pełne bliskości, zrozumienia, łagodności. „Kiedy to się zdarza jednocześnie, obydwoje czują się i wydają innym nawet bliżsi i bardziej zajęci sobą nawzajem niż normalne pary, którym życie układa się całkiem dobrze. W takim okresie starają się wynagrodzić drugiej stronie wszystkie krzywdy, mówią, że nie zrobią tego nigdy więcej i naprawdę w to wierzą. Wczorajsza walka wydaje się złym snem. Nie potrafią zrozumieć, dlaczego do niej doszło i naprawdę są przekonani, że nic takiego się nie powtórzy” (...) A dzieje się tak dlatego, że autentyczny problem trafił ponownie za kurtynę. Zarówno jedno, jak i drugie nigdy nie zajęło się swoimi lękami - zakaz okazywania i brania miłości z dzieciństwa pozostał w nich wciąż żywy. Panicznie potrzebują związku, miłości, ale potrafią dawać i brać tylko taką miłość, jaką znają.(...)
Pocieszające jest to, że jeżeli potrafimy rozpoznać u siebie powyższy schemat, to problem nie znajduje się całkowicie za kurtyną, a to oznacza możliwość pracy nad sobą, np. w formie terapii. Opisana para stanowi tylko pewien procent związków, część osób pozostających w przeciętnie szczęśliwych układach nigdy nie zagląda za kurtynę, tkwiąc w dosyć bezpiecznej relacji. Cena, jaką za to płacą, to rutyna. Ale życie to zawsze kwestia wyboru."
Co potrafi nasza nieświadomość, kiedy nie zaglądamy w jej ocean? Otóż potrafi wiele, niekoniecznie w zgodzie z naszymi świadomymi dążeniami. Zachęcam, poczytajcie.
(Dobry to również wstęp do tego, by wyobrazić sobie, czym zajmuje się psychoterapia psychodynamiczna, nie tylko ta dla par)
"TOKSYCZNA KURTYNA. DLACZEGO NIEKTÓRE PARY NIE POTRAFIĄ SIĘ ROZSTAĆ MIMO KŁÓTNI I NIEPOROZUMIEŃ?"
Bardzo ciekawe, dziękuję za ten komentarz ✌️
Kiedy otrzymałam diagnozę "borderline" i zobaczyłam te wszystkie cechy to szczerze się przeraziłam. Ale tak naprawdę wszystko można ogarnąć , pracując nad sobą i korzystając z pomocy terapeutycznej. Dlatego chciałabym zaznaczyć, że to, co działo się z Amber to nie tyle borderline, a właśnie nieprzepracowany borderline, który tylko może sugerować jej pewne schematy, ale tak naprawdę to ona ma nad nimi sprawczość.
Czyli borderline.
@@kilos4655 nie, warto zaznaczyć różnice. Nie każda osoba z diagnozą będzie ci grozić, krzywdzić cie fizycznie i "odwalać" ciągle "chore akcje". Nad tym się pracuje i wrzucanie wszystkich do jednego worka jest po prostu krzywdzące.
@@natamisijulia7176 Akurat każda osoba zaburzona będzie odwalać. Nie wrzucanie do 1 wora, a stwierdzenie faktu.
Gwolli sprostowania: to nie jest najgłośniejsza "drama", tylko jeden z najgłośniejszych procesów sądowych w historii USA, porównywany rangą do procesu OJ Simpsona. Dram tego typu w Hollywood było sporo, bo była i historia Mela Gibsona, Kevina Spacey, Katie Homes i Toma Cruise, ostatnio Aleca Baldwina, a w świecie showbusinessu Whitney Houston, czy Rihanny, a to tylko kilka, które mi z głowy nie wyleciało ;).
Ja bym z chęcią usłyszała Twoje przemyślenia dotyczące drugiej pani psycholog, która zaprzeczyła pierwszej
Ja też
Szkoda, że nie wyraziłaś opinii pro po diagnozy drugiej pani psycholog. Wydaje mi się, że dużo osób z tą drugą panią się nie zgadza i w sumie liczyłam, że w filmiku do niej nawiąrzesz i powiesz o tym czy może mieć ona trochę racji czy też totalnie nie.
Pozderki i buziaki 😘
Wiedziałam, że poruszysz ten temat i bardzo się cieszę, że ten film powstał ❤❤❤
Świetny film! Z chęcią zobaczyłabym inne części z postępem sprawy sądowej w twoim wykonaniu.
uwielbiam Twoje analizy! Proces obserwuję właśnie u Susanne Marie i jeszcze przed odcinkiem z diagnozą, podejrzewałam, że Amber ma zaburzenie, strzelałam w border, ale jestem laikiem, więc nie byłam pewna :D
Jak nie ma się argumentów w sądzie to się wymyśla choroby :D
@@Regnarist Ta ekspertka była powołana przez team JD, żeby udowodnić, że Amber kłamie i wyolbrzymia. Nawet bez niej większość osób jest w stanie to stwierdzić - aktorka z niej kiepska, a dowody nie pokrywają się z opisami sytuacji.
@@Regnarist Borderline to nie choroba, to zaburzenie osobowości.
Prawdopodobnie trafiłem tutaj tylko z powodu tej sprawy. Ale przyjemnie się oglądało więc zostanę! :)
Dobrze, ale jedna uwaga. Te statystyki osób z zaburzeniami osobowości typu bordeline to osoby zdiagnozowane, a tak na prawde nie wiemy ile ludzi ma tego typu zaburzenia bo zwyczajnie sie nie zdiagnozowali.
Miłego spędzania wolnego czasu w Kanadzie. Pozdrawiam cieplutko ❤️❤️❤️
Czekałam na Twoje zdanie! Zastanawiam się czy się zgodzimy :D zabieram się do oglądania
Super, dzięki za materiał! Serio, nie miałam ochoty doktoryzować się z tego procesu, a jednak jestem ciekawa. Ty to tak zgrabnie streściłaś. Czekam teraz cierpliwie na analogiczną analizę Depp'a :)
chryste panie, ale trafiłaś z tą Marysią z 3B grającą Maryję w jasełkach... to byłam ja i skromnie mówiąc, wymiatałam w swojej roli.
fajny materiał, taki mało obiektywny ✨
Fajnie fajnie. Temat pięknie spłycony, spora część skopiowana z anglojęzycznych kanałów. Całokształt 8/10 jak dla młodego odbiorcy. Lubię twoją dykcję, jest urocza xd
Dzięki za ciekawy odcinek, pozdro 👍👍👍
Czekałam na ten filmik xd pozdrowionka dla Cb i rodzinki ❤️
Fajnie że omawiasz takie rzeczy z psychologicznego punktu widzenia! :DD
Super film, bardzo fajnie sie ogladało!
Świetny odcinek, prosimy o kolejne w temacie Johnnego i Amber
Dobre jak zwykle 😁
Dziękuję bardzo za film💖
dziekuje za te analize💚
Omg a ja dopiero co pisalam o podobny odc pod poprzednim filmem. Kocham cie
Uwielbiam Twoje filmy💚
komentarz dla zasięgu
Ludzka psychika jest pięknym mechanizmem, ale niestety bardzo podatnym na usterki.
Wow super odcinek!
No tak mądrze mówisz i ładnie mówisz. Zostawię suba. Życzę sukcesów.
Audio poniżej - to byłaby oscarowa rola, gdyby nie to, że jest sceną z życia. Silne zaburzenie, aż do levelu osoby niebezpieczniej. Tego nie trzeba rozumieć, wystarczy słuchać sposobu w jaki mówi.
Short - Amber Heard taunting & laughing at Johnny Depp
ale combo - masakra - fajna analiza - dzieki
Dopiero teraz mam czas na oglądnięcie ale świetnie :) Nasza Truskawkolożko
Bardzo dobry research 👏
świetny film!!
Bardzo dobry materiał.
Super film! ❤
Potrzebowałam tego. ❤️ Dziękuję
Oczywiście kciuk w górę jest. Uwielbiam Cię. A Susanne Marie wiernie sledze też. Miło było zobaczyć Was dwie w jednym materiale. Pozdr
Miniaturka mająca nastawić widza kto jest tym złym, a kto ofiarą.
super filmik
Czy chciałabyś kiedyś nagrać jakiś odcinek o zaburzeniu osobowości narcystycznym?
Odsyłam do dr Kopaniszyn z Master You Life :)
@@user-cs3ow7zw8w Kopaniszyn nie ma wiedzy, nie jest doktorem żadnym.
Wiesz Ty co, Ewo? Ciekawa byłaby w Twoim wykonaniu analiza zawartości głowy Jagny z "Chłopów". Tynknij, proszę, na ten temat
A to tam jest coś niejasne? 🙂
W sumie ciekawe
Nie tylko kciuk, ale i komentarz leci 😉
Fajny film. W paru odcinkach opowiadałaś nam już o zaburzeniach osobowości i myślę że przydał by się odcinek który był by tylko o nich bo zawsze jest o nich mowa tak przy okazji.
Pięknie ❤
No i Johnny znalazł sobie żonkę też przemocową. Gdzieś, kiedyś czytałem w jakiejś książce, że tak często bywa.
bardzo przyjemny odcineczek
Muzyka z sąsiedzi z piekła rodem! :D
no jestem w szoku, podobało mi się :P
W końcu jakaś mądra osóbka się o tym wypowiada, z chęcią posłucham, bo się już pogubiłam w tej sprawie ^^
Prawie że idealny collab się z tego zrobił :D Sama dałam suba Zuzie, by śledzić na bieżąco kolejne streszczenia z rozprawy, bo są one mega ciekawe. Super też, że i ty zrobiłaś filmik na ten temat.
Nigdy nie byłam fanką Deppa, więc nic o nim nie wiedziałam nawet piratów z Karaibow oglądam dopiero dzisiaj, więc na początku widząc tylko salę rozpraw i bierzące informacje związane z rozprawą byłam całkowicie za nim ( dalej jestem team Depp ale z dystansem) jednak w koncu trafiłam na fakty które pokazują że on też w kwestii agresji ma swoje za uszami i trochę to ze mnie zeszło - za pewne w tej sprawie Amber jest winna, ale tak naprawdę oboje powinni zaangażować sie w poważne leczenie zamiast w dramy i używki....rzeczywistość zwykle nie dzieli na dobrych i złych jest po prostu trudna i smutna
Tylko przez tę "dramę" JD bardzo dużo stracił. Johnny walczył o publiczną rozprawę, żeby świat poznał jego historię. Przyznaje się, że pił alkohol i zażywał narkotyki ale to on był ofiarą. Zawsze próbował unikać konfliktu, nigdy nie podniósł na nią ręki. Ale dla mediów i dużej części ludzi tylko kobieta jest zawsze pokrzywdzoną, biedną ofiarą.
@@Cherry_Jelly pisząc "dramy" nie miałam na myśli tylko tej rozprawy sądowej, o nią w najmniejszym stopniu, skoro mógł się powstrzymać od tego żeby jej nie oddać to analogicznie mógł się powstrzymać w mniej prowokujących sytuacjach gdzie tak naprawdę sam dokręcił dramę, od awantur z innymi ludźmi których na przykład zatrudniał albo choćby ta patetyczna akcja z nożem żeby ona go pocięła
@@95Mada Nie rozumiem jak Depp cokolwiek podkręca. Zawsze był bardzo prywatnym człowiekiem i nigdy nie wyciągał związkowych brudów. Amber go oczerniła więc w sądzie muszą udowodnić jej winę.
@@Cherry_Jelly ja nie mówię o wyciąganiu czegokolwiek publicznie
@@Cherry_Jelly chodzi tu o to jak ktoś zachowuje się w kontakcie/realcji z innymi ludźmi - może nie do końca dobrego słowa użyłam, ale chodzi tu też o konflikty itd
Wiem że to już jest "stary" filmik ale trochę się interesuje się tą sprawą więc chciałam znać to wszystko z pod konta psychologicznego. I kiedy wspomniałaś o tym, że Amber ma osobowość histroniczną to przypomina mi się filmik Damy Kier o Eli Gawin, gdzie padło stwierdzenie że ma to samo. Tak więc, tylko tyle chciałam powiedzieć. Plus to że ja współczuję Deepowi. Że musiał znosić tą wariatkę i dobrze że wygrał sprawę o zniesławienie. Mam nadzieję że następnym razem znajdzie sobie bardziej normalna kobietę.
Bardzo merytoryczny odcinek, mega przyjemnie mi się tego słuchało. Wartość dodana jest taka, że sobie powtórzyłam kryteria tych zaburzeń osobowości, więc super :D a i wielkie serducho ode mnie za wstawkę z Madzią Gessler, śmiechłam :D
Prywatnie jak najbardziej uważam, że diagnoza Amber jest spójna, jednak z punktu zawodowego zadziwia mnie fakt, że na sali wypowiada się parę specjalistów od zdrowia psychologicznego, również na temat Jonnego, i niektóry z nich stawiają diagnozy bez rozmowy z diagnozowanym, jedynie na podstawie informacji zasłyszanych od innych. Wydaje mi się, że potrzeba by było do tego wszystkiego powołanie biegłego psychologa, a nie, że każda strona ma swego specjalistę i stawia "konkretną" diagnozę. Ława przysięgłych, jeśli nie jest zaznajomiona z psychologia, może czuć pewne zmieszanie, brak trochę takich wyjaśnień podsumowujących. Od tego jest diagnoza różnicowa. Jedna ze specjalistek od strony Amber mówiła o PTSD w jej wypadku, czego też nie można wykluczyć, chociaż jak się tego słuchało to nie do końca objawy były spójne, raczej naciągane. Ale jednak przydałby się bardziej bezstronny specjalista od zdrowia psychicznego aby to jakoś podsumować i przedstawić ławie przysięgłych. Jestem ciekawa ich werdyktu. Pozdrawiam
Najlepszy komentarz! Czekałam aż ktoś to w końcu napisze.
Dziękuję że mnie wybrałaś ❤️❤️
Kurde dosłownie opisałaś moje dzieciństwo xD. Również jestem z rodziny dysfunkcyjnej. U mnie akurat nadużywanie w tym przypadku alkoholu było ze strony ojca. Wybuchy agresji zdarzały mi się w przeszłości nagminnie. A lęk przed porzuceniem towarzyszy mi już nie tak bardzo ale jednak do dnia dzisiejszego. Pracuję nad tym by uzdrowić cały ten syf ^^
Dzięki za odcinek, to mi pozwoliło trochę inaczej spojrzeć na mój dawny związek...
Mega szanuje za taki dokładny risercz
Fakt - zdecydowanie nie jest to #riserczziemkiewiczowski :) Tylko dużo lepszy.
No faktycznie "narobiła się", opierając swój resesrch na filmiku innej youtuberki.
Fajny kanał :)
Wpisze się, bo wtedy pewnie częściej mi będzie go proponowal.
Generalnie z opisów ich obojga wynika, że dobrali się jak w korcu maku i może to być jeden z tych przypadków, gdy nie da się powiedzieć że jedna strona jest zła a druga dobra.
trochę przykre jest to, jak bardzo stygmatyzowani są przez tę sprawę ludzie z bpd i jak duża fala hejtu spada na samo w sobie zaburzenie, co szczerze niekoniecznie dobrze działa na osoby, które same borykają się z czymś takim. i jasne, owszem, nie mogę zaprzeczyć, takie osoby są trudne, ale nie każdy jest od razu zły.
O to to
No niestety ludzie uwielbiają zrzucać winę, najpierw widzą zaburzenie a dopiero potem osobę. Ona jest taka przez to jaką jest osobą, a nie przez to co ma. Chociaż problemy psychiczne mogą to bardzo potęgować. No ogólnie wśród nas można spotkać osoby zarówno ogarnięte jak i toksyczne stereotypy. A niestety takie osoby robi nam bardzo złą reklamę.
Ja nie widzę żadnego hejtu na samo zaburzenie, a jedynie na osobę, która je ma, nie leczy się a to tego ćpa, pije i idzie w zaparte. Jest różnica.
@@olala137 to, że czegoś nie widzisz, nie znaczy, że zjawisko nie występuje. Jako osoba będąca na kilku internetowych grupkach wsparcia dla ludzi z bpd, czytałam i widziałam całkiem sporo screenów z prywatnych rozmów (które są tam często prostowane z pytaniami o rady i tego typu rzeczy), gdzie znajomi, czy partnerzy ludzi z tym zaburzeniem, cóż, potrafili napisać masę niemiłych słów, zerwać kontakt, czy wyszydzać w niezbyt wyszukany, aczkolwiek skuteczny sposób.
@@xBlackMoonLilith Jeśli taka osoba niszczy partnerowi życie, opowiada kompletnie niestworzone historie rodzinie i znajomym, notorycznie kłamie i stosuje agresję słowną, to nie widzę nic złego w zerwaniu z nią kontaktu. Oczywiście chęć pomocy jest bardzo dobra, ale ważne, żeby pamiętać, że inni też nie mogą tkwić w relacji, która w tak zły sposób funkcjonuje.
Super 🤩
Jestem tu 1 wszy raz i zostaje.Sub poleciał oczywiście.Pozdrawiam
Mam bordera i ChAD, szczerze to od początku sprawy patrząc na Amber widziałam ze ma ona cos z tego zaburzenia i tylko czekałam na jakaś diagnozę która potwierdziłaby moje przeczucia hah P.S do osób które się wykłócają na dole w komentarzach (nie chce sie już włączać do dyskusji) ja szczerze nie za bardzo rozumiem dlaczego ktoś miałby ukrywać ze ma jakieś zaburzenie przed swoim partnerem/znajomymi, ja na początku każdej znajomosci mówię ,,hej, powiem od razu żeby później nie było problemu ze mam bordera i jest ze mną różnie” głównie po to żeby ta osoba po prostu wiedziała i zrobiła z ta informacja i znajomością co będzie chciała🤷🏼♀️
W tytule filmu jeśli się nie mylę to zamiast Johny powinno być Johnny. Pozdrawiam cieplutko a filmik jak zawsze interesujący i ciekawy😇
Czasami moja krew w żyłach mocniej pulsuje gdy oglądam Ewę kilka lat i setny raz słyszę definicje jakiejś np. Książki z chorobami albo jakiejś stałe powtarzanej choroby. Ale....uważam ze jest to suuuuuper miłe ze nie trzeba oglądać całego jej kanału żeby znać różne definicje...❤️❤️❤️❤️
ale nostalgia weszła z muzyczka w tle z sąsiadów z piekła rodem KOCHAM po prostu
Czekam na film o analizie Johnnego Deppa :)
Dramoloszka
komentarz dla zasięgu :>
Ciężko się słucha takiego sposobu wymowy, ale masz wiedzę i tworzysz solidny kontent więc leci łapka w górę~
Jako ktoś, kogo eks miała na pewno zdiagnozowaną dwubiegunówkę (trochę spędziła na zamkniętym oddziale swego czasu) i możliwe, że borderline, słuchając o Amber mialem "flashbacki". Większość kłótni w związku była o dosłownie mało istotne rzeczy (u mnie jednak zawsze odpowiedzią był fight więc się wykłócałem co prowadziło do jej płaczu itp.). Zresztą kłótnia przez którą mnie zostawiła, zaczęła się od tego, że myslałem, że powiedziałem jej, by mi kupiła wodę (mam problem z koncentracją i często zapominam co mówię, albo mówię tak cicho, że nikt nie słyszy) , po czym zapytałem gdzie ta woda (grzecznie). Po odpowiedzi, że pytała się mnie kilka razy czy mi coś nie wziąć - mówiłem, że nie chcę, (potem chyba dodałem o tej wodzie sam do siebie - naprawdę nie pamiętam jak to było) odpowiedziałem nie no pytałem o wodę. Potem w sumie dałem za wygraną mówiąc pewnie obrażonym tonem: "Najwidoczniej jednak nie pytałem o wodę. Nieważne, dla mnie sprawa skończona" - zacząłem patrzeć się w telefon i po kilku sekundach patrzę, a ona płacze, mówiąc, że czuje się przeze mnie winna (jestem lekko nerwowyi naprawdę potrzebuję czasami chwili czy kilkunastu sekund, by się uspokoić). Mówię "mówiłem, dla mnie sprawa skończona" odpowiedziała, że dla niej nie, a potem to już efekt śnieżnej kuli. A że od rozstania chodzę na terapię, to psycholog gdy jej opowiadałem nie raz zauważała, że w wielu sytuacjach byłem prowokowany. Po rozstaniu moja była stwierdziła, że oczywiście związek był piekłem i że się nad nią znęcałem (ironicznie zawsze bała się, że ją zostawię, albo trochę jak Amber - co się stanie jak ja umrę albo ona i generalnie bała się, że śmierć nas rozdzieli albo, że beze mnie sobie nie poradzi). Oczywiście żeby nie było tak łatwo dostałem jeszcze w trakcie pierwszych kłótni w związku łatkę narcyza (poszedłem do psychologa, wysłany przez nią w zasadzie jako ultimatum), okazało sie, że nie mam takich zaburzeń (potem przestałem chodzić, bo "psycholog mną manipulował, pytając się czy uważam, że jestem prowokowany") a po rozstaniu socjopaty i tyrana. Oczywiście ona sobie wiedzie już całkiem wesołe życie a ja mam depresję i po 6 miesiącach dalej jest ciężko (będę brał leki). Nie wiem czemu to piszę, ale naprawdę czasami czuje się jak Johnny Deep, z tym że jednak dalej mi jej brakuje bo to jednak pierwsza miłość (26 lat, i trochę przeżywam to jak gówniarz, ale naprawdę byłem 1000% w to zaangażowany) no i przez niską samoocenę spełniło się to, że na nią nie zasługiwałem. Generalnie w ten rok (tyle trwał związek) działo się tyle abstrakcyjnych rzeczy że chyba książkę z tego napiszę (nie byłem święty, przez pewien okres czasu miałem problem z zaakceptowaniem jej religii, potrafiłem w trakcie kłótni źle reagować - nigdy jej nie uderzyłem ani nie obraziłem).
Super ppdsumowanie
Dobra robota! Leci subskrybcja odemnie
komentarz dla zasięgu :)
Moze pomysl o logopedzie i emisji glosu....
Loszko! Myślałaś może o nagraniu filmiku o ADHD i ADD?
Od stycznia mam diagnozę i fakt, że zdałam sobie sprawę z tego, że mogę być osobą neuroatypową (ADD) wypłynął z tego jak bardzo stereotypowo postrzegane jest ADHD. Chodzi mi o stereotyp nadpobudliwych chłopców w wieku wczesnej podstawówki. Prawda jest taka, że osoby z ADD i dziewczynki z ADHD są totalnie pomijane przez społeczeństwo.
Teraz sama próbuję troszkę "edukować" ludzi z nadzieją na to, że ktoś dostrzeże w sobie to samo co dostrzegłam ja będąc już niestety w klasie maturalnej :I
Wiem, że Naruciak nagrał o tym filmik więc myślę, że masz do czynienia z tym tematem nie tylko "teoretycznie", ale znasz taką osobę prywatnie
Nie po to skończyłaś łóżko kochana
Szkołę którą sobie wybrałaś a jeżeli ci ta szkoła pasowała to jestem happy. Uwielbiam jak w każdym filmiku rozbrajasz wszystko na części pierwsze. 😈💙💜💚💪👌💋 Oby tak dalej Łóżko ,☺️
8:03 Było to już wytłumaczone, że to nie aparat. Na sali sądowej nie robią zdjęć, to światło z ekranu przed nią. Po prostu na ekranie coś się zmieniło, stąd to światło. Jeśli chodzi o ten krótki klip, to ludzie więcej mówią o tym, że to wygląda jakby ona coś wciągała z tej chusteczki, szczególnie przez to co zrobiła potem. :D
Ktoś stwierdził gdzieś, że wciągała z chusteczki jakąś substancje by się popłakać, żeby "wyprodukować" łzy.
na sali sadowej robia zdjecia. Na dzisiejszej rozprawie fotograf siedzial w pierwszym rzedzie! Prawnicy ktorzy maja swoje kanaly na YT mowili ze pozowala do zdjec
@@HeavyMentalpl Source?
@@klaudian8245 na YT jest tego pełno, wystarczy poszukać
Dla zasięgu :)
Komentarz dla zasięgów 😘
Mój wykładowca tłumaczył to tak - jeżeli dziecko jest ofiarą lub świadkiem przemocy domowej w rodzinie, samo również wpada w taką relację, bo jakkolwiek chore się to nie wydaje, tylko to zna. Dlatego ludzie, którzy nie przeszli terapii po tym koszmarze, padają ofiarami agresorów / psychopatów.
Zasiegoloszka :p komentarz dla zasięgu 🍟
Myśle że ciekawym odcinkiem byłaby analiza Patricka z Elity ✌🏽
Warto zaznaczyć, że osoby z borderline mogą być dobrym partnerem w związku i nie są to osoby "niezdolne do miłości" itp. Ale choroba też nie jest usprawiedliwieniem do krzywdzenia innych. Oraz ten konflikt nie jest czarno-biały, każde z nich było ofiara przemocy
8:00 to jest fake informacja. Amber jak i sędzia mają taki monitor, na którym pokazują się dowody zdjęciowe/nagrania. To nie była poza do paparazzi na sali zdjęciowej tylko zmiana fotografii dowodowej, która wywołała takie migotanie światła. :)
prawnicy ktorzy byli na sali sadowej twierdza cos innego
Dzieki za podsumowanie ! Straszna historia wogole. Najgorsze ze to pogorszy stygnatyzacje osob cierpiacych na takie zaburzenia. Prpblemem tu jest ze oni sie nie lecza a nie samo zaburzenie. Johnny tez powinnien sie zastanowic czemu byl w takim zwiazku. No I alcoholism tez nie jest fajny
Potrzebuje filmu o wmawianiu sobie chorób psychicznych, za każdym razem jak słucham jakiegokolwiek twojego filmu czuje się jakbyś mówiła o mnie niepokojące to jest XD
Trzeba poczytać o nerwicy, natrectwach myślowych i hipohondrii 👍
Borderline to nie choroba
Fajne byłoby jeszcze dodatnie czegoś na temat tego co mówiła na druga psycholog, która zeznawała na korzyść Amber, i mówiła że zdiagnozowala u niej syndrom ofiary, a dr Curry stwierdziła że Amber takiego syndromu nie ma
Duża ambiwalencja. Z jednej strony mówiła wielkiej miłości i chęci pomocy z drugiej o pogardzie , nienawiści i złości. Gdy zadawano jej pytania wprost, dotyczące emocji. Nie umiała jednoznacznie odpowiedzieć. Bałagan w emocjach ogromny. Myślę, ze ona nie kłamie. Ona bardzo wierzy w to co mówi. Jej wiara w to co mówi, sztywność myślenia i zniekształcenia poznawcze to mieszanka ciężka do przejścia. Ten proces co prawda we fragmentach, ale oglądałam z uwagą, właśnie pod kontem sygnałów świadczących o zaburzeniu lub jego braku. PTSD sugerowane przez obronę jak dla mnie trochę na wyrost. Nie twierdze ze nie ma. Dynamika tego związku to był toksyk. Ale ten border to by się zgadzał. Co ja tam mogę wiedzieć z resztą 😂 jeszcze studiuję psycho😅 ale gdybym dostała taki filmik na zajęciach w ramach ćwiczeń to border i osobowość histrioniczna to byłyby moje typy 😉
Marta, brawo za opinię! 👏👏👏
Jako osoba która doświadczyła przemocy domowej powiem, że emocje nie są jasne w takiej sytuacji. Zwłaszcza jak osoba na której nam zależy ma swoje uzależnienia i chce się jej pomóc.
@@franial.4458 nie próbuje tego dyskredytować. To była toksyczna dynamika. W tym związku na pewno wydarzyło się wiele trudnych rzeczy. Brak jednoznaczności w konkretnie jej przypadku sprowadza się do Chaosu komunikacyjnego. Rozumiem, ze można w stosunku do jednej osoby mieć sprzeczne uczucia, ale słuchając jej wypowiedzi nie ma w nich konsekwencji. W jednej sytuacji mówi o miłości, a w innej o nienawiści w zależności od tego jak podpasuje kontekst. W swoim komentarzu odnosiłam się do prawdopodobnych objawów zaburzenia, a nie próbowałam podważać jej wiarygodność. Nie próbuje dociekać kto ma racje w tym sporze a kto nie. Tylko luźno omawiam pewne spostrzeżenia dotyczące zaburzenia osobowości.
@@franial.4458 Że co? Przecież Amber też waliła kryształy, zwalała na głowę Deppa swoją siostrę i ojca którzy ochoczo namawiali Deppa do brania razem z nimi, co przyznała siostra Amber w sądzie.