น้ำมันผี

Поделиться
HTML-код
  • Опубликовано: 8 фев 2025
  • สายลมเย็นย่ำในยามพลบค่ำพัดเอื่อยๆ
    พาความวังเวงแผ่กระจายไปทั่วบริเวณ
    สร้างบรรยากาศเงียบสงัดประหลาดๆ
    แม้จะอยู่ท่ามกลางเมืองใหญ่ก็ตาม
    เสียงไฟนีออนสว่างวาบเหนือหัว
    ดวงไฟวอมแวมดูเหมือนจะสั่นบางๆ
    ราวกับต้องมนตร์
    เรืองรองกลางความมืดที่โรยตัวลงมา
    ในร้านกาแฟเล็กๆ
    แห่งหนึ่งที่อยู่ท้ายซอยลึก
    ชายหนุ่มชื่อนัท
    กำลังนั่งอยู่โต๊ะริมสุดติดหน้าต่างกระจก
    ด้วยท่าทางเคร่งเครียดและสับสนในใจ
    เขาเป็นชายหนุ่มที่หน้าตาหล่อเหลา
    แบบที่ใครเห็นเป็นต้องหันมองซ้ำ
    ดวงตาสีดำชัดเจนดูจริงใจ
    คิ้วหนาเป็นสันทำให้ใบหน้าได้รูปคมคาย
    จมูกโด่งรับกับโหนกแก้ม
    และมีรอยยิ้มที่ดูนุ่มนวลอบอุ่น
    แต่ตรงข้ามกับภาพลักษณ์ภายนอก
    เขากลับไม่มีความมั่นใจเอาเสียเลย
    การแต่งตัวของนัทมักจะเรียบง่าย
    สวมเสื้อยืดสีขาวมีลายเล็กน้อย
    กางเกงยีนส์สีซีดรองเท้าผ้าใบเก่าๆ
    แต่สะอาดสะอ้าน
    ดูแล้วมีเสน่ห์ของคนไม่ปรุงแต่ง
    นัทนั่งคอตก
    มองแก้วกาแฟที่ตั้งอยู่บนโต๊ะอย่างเหม่อลอย
    แผ่นหลังและไหล่ที่งุ้มลงเล็กน้อย
    สื่อถึงความอัดอั้นและไม่สบายใจ
    เขาพยายามรวบรวมความกล้าในใจ
    แต่ก็ไม่เคยทำได้สำเร็จ
    และต้นเหตุของความกังวลนั้นก็ไม่ใช่ใครอื่น
    นั่นคือมีนา
    ผู้หญิงคนเดียวที่เขาหลงใหล
    อาจพูดได้ว่าในชีวิตเขา
    ไม่เคยต้องการผู้หญิงคนไหนขนาดนี้มาก่อน
    สวยใช่ไหมล่ะ
    เสียงเพื่อนของนัทที่ชื่อเต้ ดังขึ้น
    หลังจากเลื่อนเก้าอี้มานั่งตรงข้าม
    นัทเงยหน้าขึ้นเล็กน้อยมองเพื่อนที่ยิ้มเหมือนรู้ทัน
    เต้เป็นคนรูปร่างค่อนข้างผอมสูง
    ผมสั้นสบายๆแต่งกายทันสมัย
    ใส่เสื้อเชิ้ตลายสก็อตทับด้วยเสื้อยืด
    มีแว่นดำคาดอยู่บนหัว
    ผิวคล้ำเพราะชอบเล่นกีฬาเป็นประจำ
    เต้จัดว่าเป็นเพื่อนที่รู้ใจนัทที่สุด
    แกพูดเรื่องอะไรวะ
    นัทถามเสียงเบา
    พยายามเก็บอาการ
    แต่ชัดเจนว่าเขาคิดถึงผู้หญิงคนเดิมอยู่ไม่ห่าง
    ก็เรื่องคนที่แกชอบไง.
    ฉันเห็นแกแอบมองมีนาอีกละ
    ทุกวันเลยนะมีคนสวยๆ
    เข้าหาตั้งเยอะแยะทำไมไม่สนบ้างวะ
    นางแบบที่เป็นลูกพี่ลูกน้องฉัน
    มาจีบแกยังไงแกก็ไม่เอา
    เต้โคลงหัวมองเพื่อนอย่างปลงๆ
    ..ไม่รู้สิ
    ฉันแค่ไม่อยากให้ใครยัดเยียดให้
    ฉันสนใจแค่.
    เธอคนนั้น
    นัทขยับมือประสานกันแน่น
    ท่าทีของเขาดูเกร็งมากขึ้นเรื่อยๆ
    เต้มองตาเพื่อนแล้วก็ถอนหายใจ
    แล้วนี่แกจะเอายังไงต่อ
    ถ้าทำตัวงี้แกก็แห้วตลอดนะ
    นัทยังคงตอบกลับด้วยดวงตาหม่นหมอง
    ฉัน
    …ไม่กล้าจริงๆว่ะ
    บางทีตอนสบตากันเธอก็ดูนิ่งจนฉันอ่านไม่ออก
    ว่าเธอคิดยังไง
    ฉันเลยเป็นฝ่ายหลบตาตลอด
    ถ้าอยากสมหวังก็ต้องลุยสิวะ
    เต้ตบบ่านัทดังปุ
    ฉันมีวิธีบางอย่างอยากแนะนำแกนะ
    มันอาจจะฟังดูไม่ค่อยน่าไว้ใจ
    แต่มันได้ผลแน่นอน
    นัทขมวดคิ้ว
    แม้จะไม่มั่นใจ
    แต่ก็อยากฟังเพื่อน
    วิธีอะไรของแก
    น้ำมันพลาย
    เต้กระซิบบอกเสียงเบา
    จนแผ่วแทบไม่ได้ยิน
    นัทสะดุ้งในใจ
    แต่ก็ตอบกลับเสียงห้วน
    อย่าบอกนะว่าคือ
    ไสยศาสตร์พวกนี้น่ะเหรอ
    ขณะพูดคอเขาแห้งผากขึ้นมาทันที
    เต้ยักไหล่พลางตีสีหน้าจริงจัง
    ฉันรู้จักอาจารย์ทำเสน่คนหนึ่ง
    เป็นผู้เฒ่าจากทางอีสาน
    ไม่น่าเชื่อก็ต้องเชื่อเถอะ
    เขาคนนี้เคยช่วยเพื่อนฉันอีกคนหนึ่ง
    เรื่องรักๆแบบเดียวกันนี้มาแล้ว
    แววตาของนัทสั่นระริก
    มีแววของความหวังเล็กน้อย
    แต่ก็ปนความหวาดกลัว
    เพราะเขาไม่เคยยุ่งเกี่ยวกับเรื่องเหนือธรรมชาติมาก่อน
    แล้วมันไม่อันตรายเหรอวะเต้
    นิดหน่อย
    …ถ้าแกควบคุมตัวเองไม่อยู่
    เต้ตอบเรียบๆแต่ท่าทางมีเลศนัย
    พอพูดจบก็ยื่นนามบัตรที่เขียนด้วยลายมือ
    พร้อมเบอร์โทรศัพท์มาให้
    ถ้าแกอยากเจออาจารย์คนนั้น
    ฉันจัดการนัดหมายให้ได้
    แต่แกต้องแน่ใจก่อนนะว่าพร้อมจะรับผลที่ตามมา
    ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น
    นัทจ้องนามบัตรนั้น
    เขารู้สึกถึงลมเย็นวูบแปลกๆ
    พัดผ่านแผ่นหลัง
    จิตใจเต้นแรงด้วยความกังวลและหวาดหวั่น
    ผสมกับความอยากรู้อยากลองอย่างห้ามไม่อยู่
    ฉันแค่อยากให้เธอคนนั้น
    หันมาสนใจฉันบ้าง
    …แค่สักนิดก็ยังดี เขาพึมพำเสียงเบา
    น้ำเสียงเหมือนกำลังยืนอยู่บนปากเหว
    ถ้าแกตัดสินใจได้
    ก็ไปกับฉันพรุ่งนี้เย็น
    เต้ขยับตัวลุก
    ยกแก้วกาแฟในมือขึ้นจิบจนหมด
    แล้วก็วางแก้วลง
    ก่อนโน้มตัวเข้ามาใกล้เอ่ยเสียงราบเรียบ
    แต่ระวังไว้อย่างนะนัท.
    ของแบบนี้
    ถ้าแกรับมันเข้ามาในชีวิตแล้ว
    มันจะไม่ยอมออกไปง่ายๆ
    พูดจบ
    เต้ก็ยกยิ้มเล็กๆ
    แบบบอกไม่ถูกว่าเป็นยิ้มจริงใจ
    หรือกำลังปั่นหัวเพื่อน
    บรรยากาศในร้านกลับมาเงียบเหมือนเดิม
    สายตาคนรอบข้างในร้านเหมือนจะจับจ้องมาที่นัท
    และเต้อย่างแปลกประหลาด
    ราวกับรู้ว่าพวกเขาคุยเรื่องลึกลับลี้ลับอยู่
    นัทนั่งนิ่ง…
    ความลังเลตีตื้นขึ้นมาจนหัวใจเต้นโครมคราม
    ในหัวเขาเต็มไปด้วยภาพของมีนา
    รอยยิ้มบางๆภายใต้แววตาที่ดูนิ่ง
    มีสเน่ห์อย่างประหลาดไม่เหมือนใคร
    มันทำให้เขาแทบคลั่ง
    เหมือนคนที่เสพติดภาพนั้นไปเรียบร้อยแล้ว
    มันจะคุ้มจริงๆเหรอ
    เขาเงยหน้ามองไปนอกหน้าต่าง
    ถามย้ำกับตัวเองเบาๆ
    และภาพสุดท้ายในสมองก็คือดวงตาของมีนา
    กลมใสและเยือกเย็น
    แต่เต็มไปด้วยแรงดึงดูดอย่างน่าประหลาด

Комментарии • 90