Zdawałem dwa razy niedługo mam trzecie podejście. Zrobiłem takie głupie błędy że nawet nie wyjechałem z placu, a na jazdach robiłem wszystko perfekcyjnie. Jeździć potrafię całkiem dobrze bo do sklepu czasami jeżdżę samochodem ojca pomimo braku uprawnień, a na egzaminie stres i pustka.
Mam dokładnie to samo. Za pierwszym razem było najlepiej bo 'nie zdążyłam' się zestresować tak bardzo. Dopiero w momencie popełnienia błędu na drodze ogarnął mnie tak silny stres uniemożliwiający wyjście z sytuacji (ruszanie pod górkę po zmianie światła). Za drugim razem stres czułam od samego wyjścia z ośrodka, do tego stopnia że w sekundę zapomniałam jaki to miał być nr samochodu, do którego miałam podejść. Nogi i ręce mi się trzęsły - ostatecznie poległam na łuku. Za trzecim razem wyjechałam na miasto, ale w czasie parkowania zapomniałam dać kierunek. Za czwartym razem przygotowując się do do jazdy po łuku zapomniałam włączyć światła mijania. Ewidentnie w moim przypadku stres paraliżuje mnie i blokuje pamięć.
Gdyby można było uczyć się z osobą posiadającą prawo jazdy to ludzie by przychodzili na egzamin przygotowani a nie po 30 godz kursu liczyli na szczęscie że może instruktor dobrze ich nauczył a może nie. Jak się wybiera szkołę jazdy to do końca niewiesz na co trafisz.
Ciężki temat ale i ciekawy.Kategorię B robiłem w 93 roku bez najmniejszych oznak stresu.Zdane z pierwszym razem.Teraz jestem w trakcie robienia kat A.Kierowca ze mnie dobry,doświadczony,na drodze zachowuję rozsądek i spokój,przepisy ruchu drogowego nie stanowią dla mnie tajemnicy.Rzadko miałem do czynienia jedynie z kierującym ruchem policjantem oraz tramwajami.Nie mniej testy na kat. przerobiłem od dechy do dechy,na egzamin teoretyczny szedłem pewny siebie.Ale już na egzaminie po wszystkich wyjaśnieniach instruktora łapy mi zaczęły chodzić tak,że prawą ręką trzymałem lewą by przypadkiem nie nacisnąć złej ikony.Egzamin 74/74 co prawda ale sam byłem zdziwiony poziomem stresu u mnie.Pytania wydawały mi się bardzo łatwe,może aż za łatwe.Siedząca obok mnie dziewczyna śmiała się ze mnie jak trzymałem sobie rękę by nie drżała.Sama co prawda nie zdała ale za to miała luz niespotykany.Przede mną egzamin praktyczny.Ponieważ na co dzień jeżdżę oczywiście "czymś tam" to podstawy jakoś połapałem dość szybko."Ósemka",slalom wolny itd. to wszystko problemu nie stanowi.Największy kłopot to slalom szybki ale już się wkręcam powoli.Dodam,że na kurs szedłem na pewniaka,bo co tam moto,żadna nowość.Rzeczywistość okazuje sie jednak całkiem inna.Sam jestem ciekaw mojej reakcji na egzaminie praktycznym,choć moim zdaniem dużą rolę odgrywa również sam egzaminator.To ważne czy jest osobą spokojną,czy to jest nerwus,czy potrafi wywołać w egzaminowanym pozytywne emocje czy jest na odwrót.Oczywiście dobre przygotowanie to większa pewność siebie,choć nie zawsze ,co pokazuje mój przypadek na egzaminie teoretycznym.Co ciekawe , jeżdżąc po mieście motocyklem nadal mam ten sam spokój co jeżdżąc autem,jestem pewien swoich umiejętności,choć drobne błędy się zdarzają jak każdemu.Myślę,że funkcjonuje tu taki mechanizm "ja muszę".Często jak nam na czymś zależy stajemy sie bardziej pobudzeni,nie chcemy popełnić za wszelka cenę błędu,jesteśmy spięci,zachodzą nieznane nam procesy chemiczne w naszym mózgu,które uniemożliwiają nam koncentrację na celu.O szczegóły tych procesów niestety najlepiej zapytać ludzi kształconych w tym kierunku.Czy można wyeliminować stres z dnia na dzień ?Nie sądzę.Myślę,że to wymaga dłuższego procesu.
Panie Doktorze a co zrobić gdy 'łapie mnie' paniczny strach prowadzący do zapomnienia o wszystkim i mimo dobrego przygotowania nie wie się absolutnie nic?
Panie Darku proszę Pana o radę a właściwie o poradę. Sytuację mam dokładnie taką jak Pan. Prawo jazdy mam od wielu lat, milion (albo więcej) przejechanych kilometrów, parę tysięcy na 125, podczas szkolenia wszystko wychodzi super. Egzamin, serce w gardle, totalny paraliż. Emocjonalna masakra i oczywiście wynik negatywny. Nie pomagają żadne techniki, relaksacje, oddychania itp. Kiedyś lekarz domowy przepisał mi na kłopoty ze snem lek o nazwie Bellergot. Nie robił chyba na mnie większego wrażenia więc go odstawiłem. Teraz bardzo poważnie zastanawiam się czy przed egzaminem który mam za kilka dni nie wziąć jednej tabletki. Wiem że lek ten zawiera Luminal i wiem że jest Pan raczej przeciwnikiem tego typu metod ale ponieważ tonący brzytwy się chwyta chciałbym poznać pańską opinię. A jeśli będzie ona "na tak" to ile godzin przed egzaminem go zarzyć? Będę bardzo wdzięczny za pomoc. Pozdrawiam.
i według mnie każdy może być kierowca po prostu jeden nauczy się i będzie juz czuł się pewnie po 20 h a inny po 50 czy 60 i to chyba nie żaden wstyd sam zamian zdałem wyjedzilem około 40 h z dwoma instruktorami
to wyłączenie to było straszne za 1 razem zamiast zmienić pas i skręcić w lewo zacząłem skręcać z prawego pasa xd teraz to wydaje się śmieszne ale tak jak mówisz kupiłem sobie 4 godziny i chyba zaraz przed jeszcze 3 albo 2 i odrazu człowiek się mniej stresuje
Mimo tego że jeżdżę dobrze :) podchodziłam już 6 razy do egzaminu teraz będzie 7 raz dzisiaj hmm 5razy nie wyjechałam z placu mimo że plac robię perfekcyjnie zawsze pewnego razu poszłam na egzamin dodam że nigdy po czasie nie byłam wywołana tego dnia 30min opóźnienia myślałam już że dziś nie będę miała egzaminu że może dni pomylili i nastawiłam się że nie będzie egzaminu i stres minął a tu nagle moje nazwisko i poszłam było super plac szybko poszedł bezbłędnie i na mieście super ale ostatnia prosta i wyjechała mi Elka inna i oblałam za wymuszenie. Zobaczymy dziś jak to będzie :)
Zdawałem dwa razy niedługo mam trzecie podejście. Zrobiłem takie głupie błędy że nawet nie wyjechałem z placu, a na jazdach robiłem wszystko perfekcyjnie. Jeździć potrafię całkiem dobrze bo do sklepu czasami jeżdżę samochodem ojca pomimo braku uprawnień, a na egzaminie stres i pustka.
Mam dokładnie to samo. Za pierwszym razem było najlepiej bo 'nie zdążyłam' się zestresować tak bardzo. Dopiero w momencie popełnienia błędu na drodze ogarnął mnie tak silny stres uniemożliwiający wyjście z sytuacji (ruszanie pod górkę po zmianie światła). Za drugim razem stres czułam od samego wyjścia z ośrodka, do tego stopnia że w sekundę zapomniałam jaki to miał być nr samochodu, do którego miałam podejść. Nogi i ręce mi się trzęsły - ostatecznie poległam na łuku. Za trzecim razem wyjechałam na miasto, ale w czasie parkowania zapomniałam dać kierunek. Za czwartym razem przygotowując się do do jazdy po łuku zapomniałam włączyć światła mijania. Ewidentnie w moim przypadku stres paraliżuje mnie i blokuje pamięć.
Mam tak samo 😟
Gdyby można było uczyć się z osobą posiadającą prawo jazdy to ludzie by przychodzili na egzamin przygotowani a nie po 30 godz kursu liczyli na szczęscie że może instruktor dobrze ich nauczył a może nie. Jak się wybiera szkołę jazdy to do końca niewiesz na co trafisz.
Ciężki temat ale i ciekawy.Kategorię B robiłem w 93 roku bez najmniejszych oznak stresu.Zdane z pierwszym razem.Teraz jestem w trakcie robienia kat A.Kierowca ze mnie dobry,doświadczony,na drodze zachowuję rozsądek i spokój,przepisy ruchu drogowego nie stanowią dla mnie tajemnicy.Rzadko miałem do czynienia jedynie z kierującym ruchem policjantem oraz tramwajami.Nie mniej testy na kat. przerobiłem od dechy do dechy,na egzamin teoretyczny szedłem pewny siebie.Ale już na egzaminie po wszystkich wyjaśnieniach instruktora łapy mi zaczęły chodzić tak,że prawą ręką trzymałem lewą by przypadkiem nie nacisnąć złej ikony.Egzamin 74/74 co prawda ale sam byłem zdziwiony poziomem stresu u mnie.Pytania wydawały mi się bardzo łatwe,może aż za łatwe.Siedząca obok mnie dziewczyna śmiała się ze mnie jak trzymałem sobie rękę by nie drżała.Sama co prawda nie zdała ale za to miała luz niespotykany.Przede mną egzamin praktyczny.Ponieważ na co dzień jeżdżę oczywiście "czymś tam" to podstawy jakoś połapałem dość szybko."Ósemka",slalom wolny itd. to wszystko problemu nie stanowi.Największy kłopot to slalom szybki ale już się wkręcam powoli.Dodam,że na kurs szedłem na pewniaka,bo co tam moto,żadna nowość.Rzeczywistość okazuje sie jednak całkiem inna.Sam jestem ciekaw mojej reakcji na egzaminie praktycznym,choć moim zdaniem dużą rolę odgrywa również sam egzaminator.To ważne czy jest osobą spokojną,czy to jest nerwus,czy potrafi wywołać w egzaminowanym pozytywne emocje czy jest na odwrót.Oczywiście dobre przygotowanie to większa pewność siebie,choć nie zawsze ,co pokazuje mój przypadek na egzaminie teoretycznym.Co ciekawe , jeżdżąc po mieście motocyklem nadal mam ten sam spokój co jeżdżąc autem,jestem pewien swoich umiejętności,choć drobne błędy się zdarzają jak każdemu.Myślę,że funkcjonuje tu taki mechanizm "ja muszę".Często jak nam na czymś zależy stajemy sie bardziej pobudzeni,nie chcemy popełnić za wszelka cenę błędu,jesteśmy spięci,zachodzą nieznane nam procesy chemiczne w naszym mózgu,które uniemożliwiają nam koncentrację na celu.O szczegóły tych procesów niestety najlepiej zapytać ludzi kształconych w tym kierunku.Czy można wyeliminować stres z dnia na dzień ?Nie sądzę.Myślę,że to wymaga dłuższego procesu.
Dziękuję Panie Dariuszu.Świetny budujący materiał. 👏👏👏👏👏👏
Panie Doktorze a co zrobić gdy 'łapie mnie' paniczny strach prowadzący do zapomnienia o wszystkim i mimo dobrego przygotowania nie wie się absolutnie nic?
Panie Darku proszę Pana o radę a właściwie o poradę. Sytuację mam dokładnie taką jak Pan. Prawo jazdy mam od wielu lat, milion (albo więcej) przejechanych kilometrów, parę tysięcy na 125, podczas szkolenia wszystko wychodzi super. Egzamin, serce w gardle, totalny paraliż. Emocjonalna masakra i oczywiście wynik negatywny. Nie pomagają żadne techniki, relaksacje, oddychania itp. Kiedyś lekarz domowy przepisał mi na kłopoty ze snem lek o nazwie Bellergot. Nie robił chyba na mnie większego wrażenia więc go odstawiłem. Teraz bardzo poważnie zastanawiam się czy przed egzaminem który mam za kilka dni nie wziąć jednej tabletki. Wiem że lek ten zawiera Luminal i wiem że jest Pan raczej przeciwnikiem tego typu metod ale ponieważ tonący brzytwy się chwyta chciałbym poznać pańską opinię. A jeśli będzie ona "na tak" to ile godzin przed egzaminem go zarzyć? Będę bardzo wdzięczny za pomoc. Pozdrawiam.
i według mnie każdy może być kierowca po prostu jeden nauczy się i będzie juz czuł się pewnie po 20 h a inny po 50 czy 60 i to chyba nie żaden wstyd sam zamian zdałem wyjedzilem około 40 h z dwoma instruktorami
To mało te 40.
to wyłączenie to było straszne za 1 razem zamiast zmienić pas i skręcić w lewo zacząłem skręcać z prawego pasa xd teraz to wydaje się śmieszne ale tak jak mówisz kupiłem sobie 4 godziny i chyba zaraz przed jeszcze 3 albo 2 i odrazu człowiek się mniej stresuje
Panie Dariuszu a jak okiełznać skaczącą na sprzęgle nogę?
Mimo tego że jeżdżę dobrze :) podchodziłam już 6 razy do egzaminu teraz będzie 7 raz dzisiaj hmm 5razy nie wyjechałam z placu mimo że plac robię perfekcyjnie zawsze pewnego razu poszłam na egzamin dodam że nigdy po czasie nie byłam wywołana tego dnia 30min opóźnienia myślałam już że dziś nie będę miała egzaminu że może dni pomylili i nastawiłam się że nie będzie egzaminu i stres minął a tu nagle moje nazwisko i poszłam było super plac szybko poszedł bezbłędnie i na mieście super ale ostatnia prosta i wyjechała mi Elka inna i oblałam za wymuszenie. Zobaczymy dziś jak to będzie :)
Dasz radę
Czekolada pomaga ale nie cała tabliczka ;)))
we wtorek mam egzamin stres mnie blokuje czarna dziura w głowie,,,,:/
I jak poszło? Ja mam dzisia egzamin😔
@@mariaszczurek4923 jak poszło?:DD
@@daria3597 zdałam 😉 to już tyle czasu temu ale pamiętam, że stres był ogromny
proszę o kontakt telefoniczny.