Geofity

Przechadzając się wiosną wśród fanerofitów i chamefitów, uwagę zwracamy głównie na wyczekiwane przez całą zimę kryptofity. Stąpamy coraz ostrożniej, bo i terofity zaczynają już kiełkować. Kruche i soczyste liścienie, łodygi, liście częściowo chronione są przez zrzucone zimowym wiatrem suche gałązki, a częściowo przez ściółkę amortyzującą kroki. Wiosna nie jest czasem tupania, ale lekkiego stąpania. W okresie, gdy rośliny potrzebują mnóstwa wody do wzrostu, cenny jest też każdy nieuszkodzony korzeń.
W „Types biologiques pour la géographie botanique.” z 1905 roku Christen C. Raunkiær wprowadził pojęcie form życiowych roślin. Zależnie od strategii przetrwania okresu spoczynku stosowanej przez konkretne grupy w systemie Raunkiaera drzewa i krzewy zalicza się do fanerofitów, krzewinki i byliny do chamefitów lub hemikryptofitów a rośliny wodne do hydrofitów. Terofity to rośliny jednoroczne, które niekorzystny czas wolą przetrwać w postaci nasion. Wśród skrytopączkowych - kryptofitów są geofity, którym poświęcamy ten odcinek.