Το ακούω όσο θυμάμαι τη ζωή μου και έφτασα 37 να το ακούω ακόμα και τα μάτια μου να μην συγκρατούν τα δάκρυα. Εκεί, δίπλα μου σε κάθε δύσκολη στιγμή να αγγίζει τη ψυχή μου. Ευχαριστούμε Παυλάρα.
αυτο που ποναει πιο πολυ ειναι οτι δεν μπορεσα να μεινω παιδι..μεσα μου αυτο το παιδι θελει να ζησει αυτη την ηρεμια και την χαρα που ενιωθα τοτε..που με αγγιζαν τραγουδια βαθεια και εβλεπα τους φιλους μου με τοση αγαπη,προσμονη !
Για εσάς που φύγατε άδικα και μας αφήσατε πίσω να πονάμε .. Για τους φίλους μου ... Που ποδοπάτησαν τον θεσμό της φιλίας .. Για πρόσωπα που σκότωσαν την αγάπη μας ... Για τα βλέμματά σας .. Που Ακόμα και τώρα .. Όταν σας βλέπω διαβάζω στα μάτια σας τις στιγμές μας .. Τα χρόνια που πέρασαν .. Θυμάμαι τα χαμόγελά μας .. Θυμάμαι τις μυρωδιές σας .. Να 'στε πάντα καλά ..
Τι μου θύμισες τώρα ρε φίλε..καλοκαίρι, στο χωριό, απογευματόβραδο, στο μπαλκόνι του σπιτιού μου να ακούω συνέχεια αυτό ακριβώς το album. Ένα ολόκληρο καλοκαίρο με το ξεσαλλονίκη το έβγαλα...
Κάποτε το συνδύαζα με χαμένους έρωτες... Αλλά τώρα που το ακούω, μετά από τόσα χρόνια, το μόνο που μου έρχεται στο μυαλό είναι η σιωπή η δική μου. που δεν μίλησα να πω ένα σ'αγαπώ σε άτομα που πραγματικά το άξιζαν για όσα με δίδαξαν και με έκαναν αυτό που είμαι.. Δακρύζω για την σιωπή μου στις στιγμές που έπρεπε να πω την πιο δύσκολη λέξη του κόσμου.
Δεν θέλω να έρθουν οι γιορτές.... δεν αντέχω αυτόν τον κόμπο στο λαιμό και χαμόγελα που κρύβουν πόνο... πόνο και θλίψη...μη μας ξεχνάς σ αυτή τη χώρα που ναυάγησες....ελπίζω να περνάς όμορφα.μας λείπεις...
Παιδιά, για όλους εμάς που μας λείπει κάποιος, να θυμόμαστε πως αυτό που μας λείπει δεν είναι το συγκεκριμένο άτομο, αλλά τα συναισθήματα που έχουμε συνδυάσει με ανθρώπους, μέρη και εμπειρίες. Και επίσης να θυμόμαστε πως, ως νεότεροι, αισθανόμασταν τα πάντα πιο έντονα. Μην κολλάμε σε άτομα, μπορούμε να ξανανιώσουμε το ίδιο με νέους ανθρώπους στη ζωή μας. Απλά πρέπει να τους αφήσουμε να μας "αγγίξουν" όπως όταν είμασταν νεότεροι και αθωότεροι.
το πιο ευστοχο σχολιο που εχω δει ποτε.ειναι οτι ακριβωσ δεν μπορεσα να εκσηγησω τουσ τελευταιουσ μηνεσ...που ολα απλα αλλαξαν..σευχαριστω ρε φιλε για τα απιθανα σου λογια που ειναι τοσο αληθηνα
Το αγαπημένο σου τραγούδι................ Ήσουν μόλις 15 χρονών................ Έφυγες από τροχαίο δυστύχημα............ Ήσουν παιδί ακόμα............ Έκανες όνειρα......... Μάρκο δεν έχεις φύγει ποτέ από κοντά μας............αυτό το τραγούδι θα σε φέρνει πάντα κοντά μας.............. 06/12/1998
Και ποιος να το έλεγε και να το πιστέψει ότι μετά από 20 ολοκληρα χρόνια ((21/05/20))θα έρθει κοντά σου και ο Μανώλης ...........και εκείνος από τροχαίο.............. πλέον είστε μαζί περνάτε όμορφα έχετε τόσα πολλά να πείτε.......... Να μας προσέχετε........... Ελπίζω να περνάτε καλά.......... Κάποια στιγμή θα συναντηθουμε και πάλι όλα τα φιλαράκια................ Καλή αντάμωση 😢😢😢
«Όταν δεν θα είμαι πια εδώ, ελπίζω όλα όσα έκανα να εξαφανιστούν, εκτός από τη μνήμη του γεγονότος ότι υπήρξε ένας άνθρωπος που δεν τα παράτησε. Που δεν παραιτήθηκε»
..Παλιά φωτογραφία ..Στην άδεια παραλία ..Σιωπή ..Ήρθα εδώ που ξάπλωνες ..Στο σημείο που μ' αγκάλιασες ..Που μ' άγγιξες για τελευταία φορά .. Όλο μου το είναι ήσουν ..Κοιτάζοντας την θάλασσα αναπολώ όλα μας τα καλοκαίρια .. Κι όχι μόνο .. Αστέρι μου.. Αυτό που ζήσαμε εμείς θα το φυλάξω για πάντα στην καρδιά μου ..Καρδιά μου..
Αυτό είναι το τραγούδι μας...Και τώρα που φεύγεις ελπίζω πού και πού να το ακούς και να θυμάσαι αυτό που είχαμε. Έλεγες ότι είναι πολύ μελαγχολικό, αλλά βγήκε αληθινό. Κρίμα που το άφησες τόσο εύκολα και που δεν κατάλαβες ποια είμαι. Τελικά κάποιες φορές νικάει ο φόβος...Καλή τύχη στη ζωή σου και να προσέχεις. Υ.Γ. Χάρηκα που σε γνώρισα και που είχαμε κάτι τόσο όμορφο. Μ.Α
αυτο το τραγουδι με κανει να ταξιδευω για λιγο μεσα στο μυαλο κ την ψυχη της γιαγιας μου που πασχει απο ανοια τα τελευταια χρονια...μελαγχολια,νοσταλγια μα παντα απειρη αγαπη για τις στιγμες που εχουμε περασει και περναμε μαζι...να σε προσεχουν οι μαγισσες γιαγιακα μου εκει στη χωρα που ναυαγησες..σ αγαπαω το ιδιο πολυ οπως στην παλια φωτογραφια...
Εντάξει τα έχουμε πει όλα στα σχόλια πιο κάτω.. Μαρεσει που αυτό το κομμάτι είναι σαν μνημείο για όλους μας..Μας ενώνει με ένα μοναδικό τρόπο...Επίσης με εντυπωσιάζει το ότι αγγίζει διαφορετικούς ανθρώπους.. Μέχρι κ πιο οι σκληροί πιστεύω αφήνονται να τους παρασύρει.. Έργο τέχνης πραγματικά
Η ζωη μας βαζει μερικες φορες σε δυσκολες δοκιμασιες και εμεις πρεπει να τις υποστουμε με οποιο κοστος! Η ζωη ειναι μικρη και πρεπει να την ζησουμε οπως θελουνε να την ορισουμε εμεις!!!
Ο πατέρας μου άκουγε μόνο λαϊκά αλλά όταν έβαζα αυτό το τραγούδι έκλεινε τα μάτια του το άκουγε και χαμογελούσε μου λεγε να ζω τα όνειρά μου όπως τα θέλω και να λέω αυτό που αισθάνομαι σε άτομα που αγαπώ γιατί η ζωή περνά πολύ γρήγορα και θα το μετανιώσω δυστυχώς τον έχασα πολύ νωρίς χωρίς να του πω αυτά που νιώθω σαν γιος προς πατέρα καλό ταξίδι πατέρα μου ❤❤❤😢😢😢
η γιαγια μου εχει ανοια , αλλα μερικες φορες επανερχεται.μια φορα ξεσπασε σε κλαμματα και ειπε συγνωμη που λεω χαζομαρες.πιστευω πως αν ειναι να χαθεις .να χαθεις μια και καλη μες το βυθο, γιατι αν επανερχεσαι στον αφρο ειναι πολυ δυσκολο γιατι ξερεις οτι θα ξαναφυγεις
Πολύ δυσκολο αυτό που περναει. Ισως την βοηθουσε κάθε φορα που επανέρχεται να της θυμιζει καποιος πως οσο είναι στο "βυθο" δεν είναι μόνη της αλλα έχει αγαπημενα προσωπα γυρω της που την φροντιζουν με αγαπη, περιμενοντας ποτε θα επανερθει στον αφρο για να μοιραστουν μαζι της καποιες στιγμες. Καποιες στιγμες που εχουν μεγαλη σημασια για αυτους. Σκουπισε της τα δακρυα και πες της πως ολοι στα ονειρα μας λεμε χαζομάρες και ότι παρολο που "κοιμαται" λιγο παραπανω από ότι παλιοτερα, και ο "βυθος" και ο "αφρος" είναι σημαντικες στιγμες που μοιράζεστε μαζι της. Πρεπει, με την βοηθεια σας, να συνεχισει να προσπαθει να βρισκει νοημα, κινητρο, και χαρα. Μεχρι και την τελευταια της βουτιά.
gewrgia ana Να κρατάς ευλαβικά τις στιγμές που επανέρχεται. ...και όταν είναι χαμένη να της λες πάντα ότι την αγαπάς. ....Η γιαγιά μου είχε άνοια και πριν το τέλος δεν μας αναγνώριζε....αλλά δεν σταμάτησα ποτέ να της το λέω μέχρι την τελευταία της στιγμή....γιατί ακόμα και αν η ίδια το ξεχνούσε ή με ξεχνούσε έπρεπε να της το θυμίζω....οπότε να χαίρεσαι όταν θυμάται. ...Είναι στιγμές ευτυχίας και για τις δυο σας....
Απο τις χειρότερες αρρώστιες είναι η άνοια. Είχε και ο παππούς μου για αρκετά καιρό και πέθανε πριν 2 χρόνια. Δυστυχώς τα τελευταία στάδια της ασθένειας είναι πολύ άσχημα, γι'αυτό κράτησε στη μνήμη σου και τις αναλαμπές και όλα όσα σου λέει τώρα που μπορεί και μιλάει. Μακάρι να μην ήμουν μικρή όταν ο παππούς μου άρχισε να αρρωσταίνει και να είχα προλάβει να τον γνωρίσω περισσότερο. Καλό κουράγιο Γεωργία.
Αφιερωμένο στον αρραβωνιαστικο μου που ειμασταν μαζί 1 χρόνο. Ήταν το καλύτερο παιδί και έφυγε τόσο αιφνίδια. Καλό ταξίδι αγγελούδι μου. Μάλλον ήθελε να σε πάρει μαζι του ο Θεούλης γιατί ήσουν το καλύτερο παιδί του κόσμου. Σε αγαπώ...❤ και θα σε αγαπώ παντα
"Θυμάμαι που γελούσες να μείνω μου ζητούσες.......παιδί." γιατί όποτε το ακούω σε θυμάμαι, γιατί όποτε μου λείπεις κοιτάω τον ουρανό και ξέρω ότι είσαι δίπλα μου.....και ας μην σε βλέπω......15 χρόνια και είναι σαν χθές ....... που πήγες εκεί ψηλά!!!!
Κάθε φορά που ακούω αυτό το κομμάτι θυμάμαι τον μεγάλο έρωτα της ζωής μου. Ήταν ένα αγαπημένο του κομμάτι! Ποτέ δεν με πίστεψες! Ποτέ ίσως δεν σε κατάλαβα! Πάντα θα είσαι μέσα στο μυαλό, την ψυχή και την καρδιά μου! Κι ας πέρασαν χρόνια! Όσα κι αν περάσουν! Ας είσαι καλά!
Κάπως έτσι έφυγε ένας πολύ αγαπημένος φίλος μου πριν από λίγες μέρες....Στο βυθό....Ακριβώς όπως και το τραγούδι. Το οποίο το λάτρευε.Ποσο σημαδιακό....Καλό ταξίδι Αντώνη.Καλη αντάμωση...
Θείε πέρασε πολύς καιρός... πάλι καλά προλάβαμε και ανταλάξαμε το ποιο σημαντικό πράγμα... σας αγαπάω όλους είπες και άλλα πολλά... και σου απάντησα... ασυμβίβαστος, επαναστάτης στην ζωή και πολύ ευαίσθητος... θα σε αγαπάω για πάντα σε ευχαριστώ για όλα...
Το άκουγα όταν ήμουν φαντάρος. Μέσα από τον φράχτη, το απόγευμα, την ώρα που έδυε ο ήλιος και χαλάρωναν τα πράγματα και σκεφτόμουν την (μετέπειτα) γυναίκα μου. Πόσο γλυκά έκοβα τις φλέβες μου...
δεκαπεντε χρονια που εισαι ψηλα...ημουν τεσσαρων οταν εφυγες,,,δεν ξερω αν μ' ακους...αν με βλεπεις οταν ερχομαι κοντα σου..κανεις δεν με πιστευει οταν λεω πως σε θυμαμαι...πως μου λειπεις...θα ηθελα να ησουν εδω...να δεις τι εχω καταφερει...εστω για μια φορα...μου λειπεις τοσο πολυ...
Η νοστάλγια λένε πολλοί ότι δε σε αφήνει να ζεις το παρόν, όμως μερικές φορές είναι εκείνη η νοσταλγία που σε κάνει να θες να δημιουργήσεις ένα καλύτερο παρόν.....γιατί ακούγοντας αυτά τα τραγούδια που γεννάνε εκείνα τα συναίσθηματα θα ήθελες να τα ξαναζήσεις....
ενα τραγουδι που σου βγαζει στην επιφανεια τους μεγαλυτερους πονους σου!Νομιζεις πως τους ξεφορτωθηκες αλλα ειναι παντα μεσα σου κ εμφανιζονται με δακρυα στα ματια! Μου λειπεις μανα..Ησουν η καλυτερη μου φιλη.
Αυτό το τραγούδι χαρακτηρίζεται ως ΖΩΗ περισσότερο και όχι σαν τραγούδι.Είναι κάτι υπέροχο και πιστεύω οτι κανένας άλλος δεν θα μπορούσε να γράψει και να ερμηνεύσει έτσι ένα τραγούδι.
«Ο πατέρας έχει άνοια. Θυμάται μόνο τη μητέρα, τη φτώχεια των παιδικών του χρόνων, την οδό του σπιτιού μας,όχι τον αριθμό, ονόματα φυτών και δένδρων και να είναι ευγενής με όλους. Ξέρει ότι με γνωρίζει, αλλά πια δεν με αναγνωρίζει. Εκπλήσσεται με τον άνδρα που του συστήνεται ως γιος του. Μας κοιτάζει με ένα ντροπαλό χαμόγελο, σαν να ζητάει συγγνώμη που ξέχασε. Δεν παραπονιέται ποτέ. Απλώς κάπου κάπου τα βάζει με φανταστικούς εχθρούς. Η βιωμένη ζωή του εμφανίζεται ξαφνικά , όμως , κρατάει λίγο. Μετά πάλι σκηνοθετεί - κάθε φορά αλλιώς - τα σπαράγματα της μνήμης. Συναινώ με τις μεταβαλλόμενες βεβαιότητές του, τι νόημα έχει να τον διορθώνω; Του αρέσει πάντα ο ήλιος και το κρύο νερό. Προτιμάει τα γνώριμα φορεμένα ρούχα του, τα καινούργια τα αντιμετωπίζει όμοια με αφιλόξενο τοπίο. Απορεί με τα κλειστά διαμερίσματα. «Πού πήγαν όλοι, γιατί τα αγόρασαν αφού θα έφευγαν;» αναρωτιέται αναστατωμένος». «Η κρίση , πατέρα». Μερικά χρόνια πριν κουβεντιάζαμε γι’ αυτήν, τώρα μοιάζει να μην καταλαβαίνει. Φωτίζεται το πρόσωπό του όταν βλέπει παιδιά . Και εκείνα - γνωστά, άγνωστα - τον αγκαλιάζουν ανεπιφύλακτα. Τον κοιτάζω διαπεραστικά μήπως τον φέρω πίσω από την άγνωστη χώρα. Είναι μεγάλη η απόσταση και πια δεν γίνεται να γυρίσει. Μου λείπει ο λησμονημένος εαυτός του. Μιλήστε με τους δικούς σας όσο είναι καιρός. Μπορεί να σας τους κλέψει αυτή η καταραμένη ομίχλη του μυαλού».Ενα κείμενο της Μαρίας Χούκλη ❤
ημασταν μικρα παιδια... για σενα μαλλον δεν αξιζε και τα παρατησες... πλεον ειμαι με καποιον που με αγαπαει πραγματικα. Μετα απο τοσα χρονια ομως ακομα σε σκεφτομαι..ν'σαι καλα και ελπιζω να εισαι ευτυχισμενος αυτο το τραγουδι τα λεει ολα..
Μπορεί να ταιριάζαμε σαν δυο σταγόνες νερό, αλλά ποτέ δεν έζησα αυτό που ήθελα πιο πολύ, ποτέ δεν είπα το πιο όμορφο απ΄όλα.. Άρα ποτέ δεν θα κοιτάξω πίσω και θα πω αυτούς τους ωραίους στίχους του Παύλου.. Πώς μερικοί άνθρωποι συμβιβάζονται με μια σχέση σαρκική..; Σε ευχαριστώ όπως και να΄χει..
"Θυμάμαι που γελούσες...να μείνω μου ζητούσες παιδί..." Μα μεγάλωσα απότομα. Άγρια. Βίαια. Και είναι βραδια σαν κι αυτα,που θυμάμαι τα χρόνια που ήμουν παιδί. Τα ανέμελα χρόνια😔🥺
Καλό σου ταξίδι παππού μου.... Θα σε θυμάμαι πάντα με το χαμόγελο που μου χάριζες καθε φορά που σε κοιτούσα στα ματια... Πόση αγάπη χωρίς να χρειάζεται να πούμε τπτ... Καλή αντάμωση... Σ'αγαπώ... Το χριστινακι σου
λιγοι ειναι οι ανθρωποι που μπορουν να σε κανουν να νιωσεις με τετοιο τροπο ενα τραγουδι και αυτα που λεει...πραγματικα οταν ακουω τα τραγουδια αυτα ταξιδευω σε αλλο κοσμο...και χτες που τον ειδα μαγευτικα απο την τελειοτητα και την ομορφια των τραγουδιων...μπραβο..!!
Κάθε τραγούδι είναι μαγικό και αυτό είναι άλλο ένα.Όλα τα σημαντικά στην ζωή σου έρχονται απρόοπτα χωρίς να τα καταλάβεις και με ένα χαμόγελο τους σου αλλάζουν την ζωή !για μένα υπάρχει ένας τέτοιος άνθρωπος που τον αγαπάω πολύ.! ΥΓ:για την καλύτερη φίλη του κόσμου που με έκανε ευτυχισμένη με την παρουσία της !💝(είμαι πολύ τυχερή που σε έχω !)😊💗
Αυτό το τραγούδι μου φέρνει τόσες αναμνήσεις. Όχι μόνο με ανθρώπους,αλλά κυρίως με καταστάσεις που έζησα και πράγματα που έγιναν και (μάλλον) δεν πρόκειται να ξαναγίνουν. Γιατί στο μυαλό μου τα ´χω ως να μου ανοίγουν τα μάτια και να μου δείχνουν ότι υπάρχει και αυτή η πτυχή της ζωής. Πραγματικά πολύ λυπητερό το πως περνούν τα χρόνια,τελειώνουν καταστάσεις και τάσεις,αλλάζουν τα δεδομένα προς το χειρότερο κατά κανόνα και συνειδητοποιείς πως δεν τα χάρηκες όλα αυτά όπως έπρεπε....
μου λειπεις πολυ ..πλεον σε βλεπω μονο σε μια φωτογραφια .. και τωρα μονο σιωπη ..σ αγαπω πολυ και μου λειπεις μακαρι να εισαι καπου και να με βλεπεις ελπιζω να μην πονας πια ...να εισαι καλα
Μου φέρνει αναμνήσεις..που έχουν χαθεί στο χρόνο...σαν τον αφρό της θάλασσας που αφριζε τόσο ωραία στον καλοκαιρινό ήλιο αλλά όταν έσκαγε το κύμα χανόταν και γκρέμιζε και κάστρα που είχαν όνειρα και τα έκαναν παιδιά!!!
ποσο θλιβερο ειναι να βλεπεις τοσο πολλους ανθρωπους,ακομα και νεους, να πιστευουν στην μετα θανατον αυτουσια συνεχιση της υπαρξης....και να πιστευουν πως οσοι χανονται,συνεχιζουν να τους βλεπουν απο "εκει ψηλα".....πραγματικα θλιβερο...
Δεν είναι η αγάπη που πονάει. Είναι η φαινομενική έλλειψη της αγάπης όταν χάνουμε κάποιον που αγαπήσαμε, γιατί εκείνη τη στιγμή συνδέουμε την αγάπη με την απώλεια. Η αγάπη όμως ποτέ δεν σταμάτησε να υπάρχει, όση αγάπη έδωσες, ένιωσες κ πήρες δεν θα χαθεί ποτέ. Είναι στην ουσία το μόνο που σε συνδέει με αυτόν που αγάπησες κ είσαι τυχερός που την ένιωσες. Δεν έχει χρόνο ούτε όρια. Είναι αέναη κ θα σε ακολουθεί πάντα.
Παλιά φωτογραφία Στην άδεια παραλία Σιωπή Κοιτάζω απ’ το μπαλκόνι Το δρόμο που θολώνει Η βροχή Λένε πως στη χώρα που ναυάγησες Βασιλεύουν οι μάγισσες Βουλιάζουνε στο βυθό και σε βγάζουνε Στον αφρό Λένε πως μας άφηνες στα κύματα Φυλαχτά και μηνύματα Τα βρήκανε τα πουλιά και χαθήκανε Ξαφνικά Η πόλη σαν καράβι Τα φώτα της ανάβει Γιορτή Θυμάμαι που γελούσες Να μείνω μου ζητούσες Παιδί
@DaRkAnGeL19041 εγώ το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι κάθε φορά που ακούω αυτό το τραγούδι, παραλύω ολόκληρος...Μένω ακίνητος ασυναίσθητα..., απλά ακούω, ονειρεύομαι και ταξιδεύω... νιώθω υπνωτισμένος από τη μαγεία του..Και μόλις τελειώνει, πραγματικά αναρωτιέμαι πού βρίσκομαι και νιώθω ένα περίεργο συναίσθημα, πολύ όμορφο...!Μια γλυκιά μελαγχολία..!!Παύλο, μας μαγεύεις...!!
Μου θυμίζει εσένα με τα υπέροχα μαλλιά και την τόσο ξεχωριστή ομορφιά,ακαταμάχητη.Πότε δεν είχα την ευκαιρία να σου τα πω όλα αυτά που ένιωθα και ήθελα να νιώσω.Πράγματα διαφορετικά,μοναδικά.Ίσως είναι καλύτερα έτσι τι να πω.
εμενα γιατι καθε φορα που ακουω αυτο το τραγουδι μου θυμιζει συνεχεια τους singles 2 ???εκει που η ρανια πεταει την φωτογραφια του λουκα στην θαλασσα!!! σ αυτη την σκηνη ακουσα πρωτη φορα το τραγουδι και το λατρεψα!
Στη φιλη μου Βασιλική που εφυγε 29.ο6.2018 απο τοτε αλλαξε η σκεψη το συναισθημά μου ολη η ζωή μου αλλά παντα μεσα στη σιωπή με προστατευει με αυτο το γλυκο της χαμογελο .. στα ονειρά μου .Να λετε αυτα που αισθανεστε εκει που θελετε γιατί ερχεται καποτε & απροσμενα η κραυγή και γινεται σιωπή!
Θυμάμαι μου γελούσες..Χρόνια μας πολλά γιατί πάντα μαζί θα γιορτάζουμε εμείς..Μια σφιχτή αγκαλίτσα και πολλά φιλάκια που θα έλεγες κι εσύ..Από το τζιτζιριγκάκι πες στον παππού..Θα σας αγαπάω πάντα..
Η σιωπή κρύβει μέσα της μερικές φορές τις πιο μαγικά όμορφες λέξεις που δεν ήθελαν να γίνουν αέρας μέσα από την μεταμόρφωση τους σε λέξεις, γιατί όλα στην τελική όλα τα πιο βαθιά συναισθήματα είναι Σιωπή... ( χ.γ. 1.1.25_52
Θυμάμαι που γελούσες... Να μείνω μου ζητούσες... Παιδί... Μετράω μέρες να γυρίσεις... ΣΑΝ ΠΑΙΔΊ... Θυμάμαι εκείνη την νύχτα που κοιμόμασταν αγκαλιά που με εσφιγγες ακόμα κ στον ύπνο σου... Κ εγώ γκρινιαξα γιατί ιδρωναμε κ οι δύο κ δεν μπόρεσα να ξεκουραστώ καλά, σου είπα κοιμήσου ήσυχα δεν φευγω... Κ μου είπες... Εγώ δεν θέλω την ησυχία μου... Την είχα δύο χρόνια... Κάθε φορά που πλησιάζω θάλασσα κ μυριζω την αλμύρα... Αναπολώ την μέρα που σε αφήσαμε στο λιμάνι... Καλή τύχη σπουργιτακι μου... Με την βοήθεια του Θεού... ❤️
Το ακούω όσο θυμάμαι τη ζωή μου και έφτασα 37 να το ακούω ακόμα και τα μάτια μου να μην συγκρατούν τα δάκρυα. Εκεί, δίπλα μου σε κάθε δύσκολη στιγμή να αγγίζει τη ψυχή μου. Ευχαριστούμε Παυλάρα.
αυτο που ποναει πιο πολυ ειναι οτι δεν μπορεσα να μεινω παιδι..μεσα μου αυτο το παιδι θελει να ζησει αυτη την ηρεμια και την χαρα που ενιωθα τοτε..που με αγγιζαν τραγουδια βαθεια και εβλεπα τους φιλους μου με τοση αγαπη,προσμονη !
1/3/23. Για όλα αυτά τα παιδιά που χάσαν τόσο άδοξα την ζωή τους. Εθνικό πένθος!!
Καλό ταξίδι άγγελοι!!
Για εσάς που φύγατε άδικα και μας αφήσατε πίσω να πονάμε .. Για τους φίλους μου ... Που ποδοπάτησαν τον θεσμό της φιλίας .. Για πρόσωπα που σκότωσαν την αγάπη μας ... Για τα βλέμματά σας .. Που Ακόμα και τώρα .. Όταν σας βλέπω διαβάζω στα μάτια σας τις στιγμές μας .. Τα χρόνια που πέρασαν .. Θυμάμαι τα χαμόγελά μας .. Θυμάμαι τις μυρωδιές σας .. Να 'στε πάντα καλά ..
Τι ωραίο σχόλιο. Αν έκλαιγα πριν τώρα έχω πλανταξει
Με αγγίξες πολύ...
Αυτό...τα είπες όλα...
Έγραψες...
💖
1995, 16 χρονών, το βραδυ στο κρεβάτι με το walkman και την αντεγραμμένη κασεττα ξυλινα σπαθιά να παίζει Ξεσσαλονίκη
Hip-hop χάνομαιιιιι
Λέει πολύ η φάση αυτή.
exv akoma mia tin kasseta kai egw, tin kouvalousa mazi me to kassetofwno stis ekdromes tou sxoleiou
Τι μου θύμισες τώρα ρε φίλε..καλοκαίρι, στο χωριό, απογευματόβραδο, στο μπαλκόνι του σπιτιού μου να ακούω συνέχεια αυτό ακριβώς το album. Ένα ολόκληρο καλοκαίρο με το ξεσαλλονίκη το έβγαλα...
Ανατριχιασα ρε συ με την περιγραφή...άγνωστες λέξεις για τα νέα παιδιά...θύμησες όμορφες από τη πιο αθώα ηλικία μας...
Μετά από τόσα χρόνια το λατρεύω αυτό το τραγούδι. Μου θυμίζει την αγάπη μου, τα νιάτα μου και την αθωότητα εκείνης της εποχής
Ναι έτσι.. Αυτό... Τα νιάτα μας θα αθώα χρόνια μας!!!
Κάποτε το συνδύαζα με χαμένους έρωτες...
Αλλά τώρα που το ακούω, μετά από τόσα χρόνια, το μόνο που μου έρχεται στο μυαλό είναι η σιωπή η δική μου. που δεν μίλησα να πω ένα σ'αγαπώ σε άτομα που πραγματικά το άξιζαν για όσα με δίδαξαν και με έκαναν αυτό που είμαι.. Δακρύζω για την σιωπή μου στις στιγμές που έπρεπε να πω την πιο δύσκολη λέξη του κόσμου.
Αν κρίνω κι'απο τον εαυτό μου είναι αυτό που λες. Τα λόγια που δεν είπαμε ποτέ μας, δύσκολη λέξη να την πεις αλλά εύκολη να τη νιώσεις
Μεγάλη αλήθεια.. Ευτυχώς είδα το σχόλιο σου σήμερα κ με ξύπνησες...
@@yiannislagaras7344 Τέλειο αυτό που είπες.
1 απλο γαμημενο σαγαπω,,,,γιατι να μην βγαινει κ μετα οταν χανεις τα ατομα ...να γαμιεσαι ψυχολογικα
Μπράβο φίλε. Ακριβώς έτσι. Όταν το τραγούδι καταφέρνει να μοιράσει την ίδια σκέψη σε τόσα στόματα, έχει πετύχει το σκοπό του... Να είσαι καλά.
Δεν θέλω να έρθουν οι γιορτές.... δεν αντέχω αυτόν τον κόμπο στο λαιμό και χαμόγελα που κρύβουν πόνο... πόνο και θλίψη...μη μας ξεχνάς σ αυτή τη χώρα που ναυάγησες....ελπίζω να περνάς όμορφα.μας λείπεις...
Τόσο ευαίσθητο άκουσμα, υπέροχοι στίχοι που αγγίζουν κάθε σημείο της ψυχής μας .
Παιδιά, για όλους εμάς που μας λείπει κάποιος, να θυμόμαστε πως αυτό που μας λείπει δεν είναι το συγκεκριμένο άτομο, αλλά τα συναισθήματα που έχουμε συνδυάσει με ανθρώπους, μέρη και εμπειρίες. Και επίσης να θυμόμαστε πως, ως νεότεροι, αισθανόμασταν τα πάντα πιο έντονα. Μην κολλάμε σε άτομα, μπορούμε να ξανανιώσουμε το ίδιο με νέους ανθρώπους στη ζωή μας. Απλά πρέπει να τους αφήσουμε να μας "αγγίξουν" όπως όταν είμασταν νεότεροι και αθωότεροι.
είπες ότι έχω μέσα στο μυαλό μου αυτήν τήν στιγμή, να σαι καλά ρε μπαγασα..
💪👏
το πιο ευστοχο σχολιο που εχω δει ποτε.ειναι οτι ακριβωσ δεν μπορεσα να εκσηγησω τουσ τελευταιουσ μηνεσ...που ολα απλα αλλαξαν..σευχαριστω ρε φιλε για τα απιθανα σου λογια που ειναι τοσο αληθηνα
Σωστότατος!!
τι ωραια λογια ekok
Ονειρεύομαι έναν κόσμο που θα είναι τόσο γλυκός , αγνός , ευγενικός και ατόφια καθαρός ψυχικά όσο αυτό το κομμάτι αυτής της καταπληκτικής μπάντας.
Ένα ΕΕ
ς
Το αγαπημένο σου τραγούδι................ Ήσουν μόλις 15 χρονών................ Έφυγες από τροχαίο δυστύχημα............ Ήσουν παιδί ακόμα............ Έκανες όνειρα......... Μάρκο δεν έχεις φύγει ποτέ από κοντά μας............αυτό το τραγούδι θα σε φέρνει πάντα κοντά μας.............. 06/12/1998
Και ποιος να το έλεγε και να το πιστέψει ότι μετά από 20 ολοκληρα χρόνια ((21/05/20))θα έρθει κοντά σου και ο Μανώλης ...........και εκείνος από τροχαίο.............. πλέον είστε μαζί περνάτε όμορφα έχετε τόσα πολλά να πείτε.......... Να μας προσέχετε........... Ελπίζω να περνάτε καλά.......... Κάποια στιγμή θα συναντηθουμε και πάλι όλα τα φιλαράκια................ Καλή αντάμωση 😢😢😢
«Όταν δεν θα είμαι πια εδώ, ελπίζω όλα όσα έκανα να εξαφανιστούν, εκτός από τη μνήμη του γεγονότος ότι υπήρξε ένας άνθρωπος που δεν τα παράτησε. Που δεν παραιτήθηκε»
Να είστε όλοι καλά ρε... Και όσοι δεν έχουμε επαφές πια εδώ κάτω... Και όσοι είστε "πάνω". Αγάπη.
Καλά ρε
Η πιο όμορφη σιωπή! Πόσα ταξίδια έκανε το μυαλό μ'αυτό το κομμάτι..
..Παλιά φωτογραφία ..Στην άδεια παραλία ..Σιωπή ..Ήρθα εδώ που ξάπλωνες ..Στο σημείο που μ' αγκάλιασες ..Που μ' άγγιξες για τελευταία φορά .. Όλο μου το είναι ήσουν ..Κοιτάζοντας την θάλασσα αναπολώ όλα μας τα καλοκαίρια .. Κι όχι μόνο .. Αστέρι μου.. Αυτό που ζήσαμε εμείς θα το φυλάξω για πάντα στην καρδιά μου ..Καρδιά μου..
Αυτό είναι το τραγούδι μας...Και τώρα που φεύγεις ελπίζω πού και πού να το ακούς και να θυμάσαι αυτό που είχαμε. Έλεγες ότι είναι πολύ μελαγχολικό, αλλά βγήκε αληθινό. Κρίμα που το άφησες τόσο εύκολα και που δεν κατάλαβες ποια είμαι. Τελικά κάποιες φορές νικάει ο φόβος...Καλή τύχη στη ζωή σου και να προσέχεις.
Υ.Γ. Χάρηκα που σε γνώρισα και που είχαμε κάτι τόσο όμορφο. Μ.Α
με πλημμυριζει μια γλυκια μελαγχολια καθε φορα που ακουω αυτο το κομματι....
υπενθυμιζει δυστυχως οτι ολα τα ωραια εχουν καποτε ενα αδοξο τελος!!!
αυτο το τραγουδι με κανει να ταξιδευω για λιγο μεσα στο μυαλο κ την ψυχη της γιαγιας μου που πασχει απο ανοια τα τελευταια χρονια...μελαγχολια,νοσταλγια μα παντα απειρη αγαπη για τις στιγμες που εχουμε περασει και περναμε μαζι...να σε προσεχουν οι μαγισσες γιαγιακα μου εκει στη χωρα που ναυαγησες..σ αγαπαω το ιδιο πολυ οπως στην παλια φωτογραφια...
Πόση ευαισθησία έχουν τα λόγια σου....
Εντάξει τα έχουμε πει όλα στα σχόλια πιο κάτω.. Μαρεσει που αυτό το κομμάτι είναι σαν μνημείο για όλους μας..Μας ενώνει με ένα μοναδικό τρόπο...Επίσης με εντυπωσιάζει το ότι αγγίζει διαφορετικούς ανθρώπους.. Μέχρι κ πιο οι σκληροί πιστεύω αφήνονται να τους παρασύρει..
Έργο τέχνης πραγματικά
Η ζωη μας βαζει μερικες φορες σε δυσκολες δοκιμασιες και εμεις πρεπει να τις υποστουμε με οποιο κοστος! Η ζωη ειναι μικρη και πρεπει να την ζησουμε οπως θελουνε να την ορισουμε εμεις!!!
Ο πατέρας μου άκουγε μόνο λαϊκά αλλά όταν έβαζα αυτό το τραγούδι έκλεινε τα μάτια του το άκουγε και χαμογελούσε μου λεγε να ζω τα όνειρά μου όπως τα θέλω και να λέω αυτό που αισθάνομαι σε άτομα που αγαπώ γιατί η ζωή περνά πολύ γρήγορα και θα το μετανιώσω δυστυχώς τον έχασα πολύ νωρίς χωρίς να του πω αυτά που νιώθω σαν γιος προς πατέρα καλό ταξίδι πατέρα μου ❤❤❤😢😢😢
την αγάπη μου
Καμιά φορά οι σιωπές ακούγονται πιο πολύ απ' τις φωνές...
Θυμάμαι που γελούσες να μείνω μου ζητούσες παιδί..Τι υπέροχοι στίχοι..
η γιαγια μου εχει ανοια , αλλα μερικες φορες επανερχεται.μια φορα ξεσπασε σε κλαμματα και ειπε συγνωμη που λεω χαζομαρες.πιστευω πως αν ειναι να χαθεις .να χαθεις μια και καλη μες το βυθο, γιατι αν επανερχεσαι στον αφρο ειναι πολυ δυσκολο γιατι ξερεις οτι θα ξαναφυγεις
gewrgia ana
Πολύ δυσκολο αυτό που περναει. Ισως την βοηθουσε κάθε φορα που επανέρχεται να της θυμιζει καποιος πως οσο είναι στο "βυθο" δεν είναι μόνη της αλλα έχει αγαπημενα προσωπα γυρω της που την φροντιζουν με αγαπη, περιμενοντας ποτε θα επανερθει στον αφρο για να μοιραστουν μαζι της καποιες στιγμες. Καποιες στιγμες που εχουν μεγαλη σημασια για αυτους. Σκουπισε της τα δακρυα και πες της πως ολοι στα ονειρα μας λεμε χαζομάρες και ότι παρολο που "κοιμαται" λιγο παραπανω από ότι παλιοτερα, και ο "βυθος" και ο "αφρος" είναι σημαντικες στιγμες που μοιράζεστε μαζι της. Πρεπει, με την βοηθεια σας, να συνεχισει να προσπαθει να βρισκει νοημα, κινητρο, και χαρα. Μεχρι και την τελευταια της βουτιά.
σε ευχαριστω πολυ φιλε μου.να σαι καλα! πολυ ομορφο και θετικο αυτο που ειπες,δεν το χα σκεφτει ποτε ετσι.
gewrgia ana Να κρατάς ευλαβικά τις στιγμές που επανέρχεται. ...και όταν είναι χαμένη να της λες πάντα ότι την αγαπάς. ....Η γιαγιά μου είχε άνοια και πριν το τέλος δεν μας αναγνώριζε....αλλά δεν σταμάτησα ποτέ να της το λέω μέχρι την τελευταία της στιγμή....γιατί ακόμα και αν η ίδια το ξεχνούσε ή με ξεχνούσε έπρεπε να της το θυμίζω....οπότε να χαίρεσαι όταν θυμάται. ...Είναι στιγμές ευτυχίας και για τις δυο σας....
Απο τις χειρότερες αρρώστιες είναι η άνοια. Είχε και ο παππούς μου για αρκετά καιρό και πέθανε πριν 2 χρόνια. Δυστυχώς τα τελευταία στάδια της ασθένειας είναι πολύ άσχημα, γι'αυτό κράτησε στη μνήμη σου και τις αναλαμπές και όλα όσα σου λέει τώρα που μπορεί και μιλάει. Μακάρι να μην ήμουν μικρή όταν ο παππούς μου άρχισε να αρρωσταίνει και να είχα προλάβει να τον γνωρίσω περισσότερο. Καλό κουράγιο Γεωργία.
Αφιερωμένο στον αρραβωνιαστικο μου που ειμασταν μαζί 1 χρόνο. Ήταν το καλύτερο παιδί και έφυγε τόσο αιφνίδια. Καλό ταξίδι αγγελούδι μου. Μάλλον ήθελε να σε πάρει μαζι του ο Θεούλης γιατί ήσουν το καλύτερο παιδί του κόσμου. Σε αγαπώ...❤ και θα σε αγαπώ παντα
σπανια ακους ενα πολυ ωραιο τραγουδι κ σκρολαρεις στα σχολια κ βλεπεις διαμαντια απο ατομα που λενε το τι νιωθουν ενω το ακουν
Έχεις πολύ δίκιο.
Παλιά φωτογραφία
στην άδεια παραλία
σιωπή....
Τελευταίος φοιτητικός μου χρόνος στην Θεσσαλονίκη. Και πονάει.....
Όταν μιλάει η αταξία
η τάξη να σωπαίνει.
Έχει μεγάλη πείρα ο χαμός.
Κική Δημουλά.
...
"Θυμάμαι που γελούσες
να μείνω μου ζητούσες.......παιδί." γιατί όποτε το ακούω σε θυμάμαι, γιατί όποτε μου λείπεις κοιτάω τον ουρανό και ξέρω ότι είσαι δίπλα μου.....και ας μην σε βλέπω......15 χρόνια και είναι σαν χθές ....... που πήγες εκεί ψηλά!!!!
Κάθε φορά που ακούω αυτό το κομμάτι θυμάμαι τον μεγάλο έρωτα της ζωής μου. Ήταν ένα αγαπημένο του κομμάτι! Ποτέ δεν με πίστεψες! Ποτέ ίσως δεν σε κατάλαβα! Πάντα θα είσαι μέσα στο μυαλό, την ψυχή και την καρδιά μου! Κι ας πέρασαν χρόνια! Όσα κι αν περάσουν! Ας είσαι καλά!
Κάπως έτσι έφυγε ένας πολύ αγαπημένος φίλος μου πριν από λίγες μέρες....Στο βυθό....Ακριβώς όπως και το τραγούδι. Το οποίο το λάτρευε.Ποσο σημαδιακό....Καλό ταξίδι Αντώνη.Καλη αντάμωση...
Θείε πέρασε πολύς καιρός... πάλι καλά προλάβαμε και ανταλάξαμε το ποιο σημαντικό πράγμα... σας αγαπάω όλους είπες και άλλα πολλά... και σου απάντησα...
ασυμβίβαστος, επαναστάτης στην ζωή και πολύ ευαίσθητος... θα σε αγαπάω για πάντα σε ευχαριστώ για όλα...
Αυτό το τραγούδι είναι για όλα όσα δεν είπαμε...Γαμωτο.. Έπρεπε να τα πούμε..
καμιά φορά το να σε καταλαβαίνει κάποιος που δεν γνώρισες ποτέ είναι η μεγαλύτερη βοήθεια για ένα ακόμη χαμόγελο...σε ευχαριστώ.... :)
Το άκουγα όταν ήμουν φαντάρος. Μέσα από τον φράχτη, το απόγευμα, την ώρα που έδυε ο ήλιος και χαλάρωναν τα πράγματα και σκεφτόμουν την (μετέπειτα) γυναίκα μου. Πόσο γλυκά έκοβα τις φλέβες μου...
Ένα απ τα καλύτερα ελληνικά κομμάτια όλων των εποχών στην Ελληνική ροκ -και γενικότερα ίσως-!
δεκαπεντε χρονια που εισαι ψηλα...ημουν τεσσαρων οταν εφυγες,,,δεν ξερω αν μ' ακους...αν με βλεπεις οταν ερχομαι κοντα σου..κανεις δεν με πιστευει οταν λεω πως σε θυμαμαι...πως μου λειπεις...θα ηθελα να ησουν εδω...να δεις τι εχω καταφερει...εστω για μια φορα...μου λειπεις τοσο πολυ...
κάποιος κάποτε μου είπε ότι αυτό είναι το πιο μελαγχολικό τραγούδι που υπάρχει....είχε δίκιο τελικά ....
🖤
Αυτό ή το "άνθρωποι μονάχοι"?.. Δύσκολο debate
Ώρες ώρες νομίζω πως αν ένα τραγούδι με χαρακτηριζε ολοκληρωτικά θα ήταν αυτό! Ειναι εκπληκτικό, γεμάτο συναίσθημα και αλήθεια
Μ' αυτά μεγαλώσαμε... Και τώρα? Παλεύουμε να μη μεγαλώσουμε άλλο μάλλον....
Βιαζομασταν να μεγαλώσουμε... κανείς δε μας είπε πως είναι παγίδα..
ΣΩΡΑΙΟΣ ΚΑΙ ΜΕΤΡΑΣ
Αχ,ναι συμφωνώ απόλυτα
Πόσο δίκαιο έχεις
Με μια πρόταση τα είπες όλα..
Μια σιωπή που ξυπνά τα πιο δυνατά συναισθήματα και ξεθαβει τις πιο μακρινές αναμνήσεις...θυμάμαι που γελούσες να μείνω μου ζητούσες παιδί...♡
Η νοστάλγια λένε πολλοί ότι δε σε αφήνει να ζεις το παρόν, όμως μερικές φορές είναι εκείνη η νοσταλγία που σε κάνει να θες να δημιουργήσεις ένα καλύτερο παρόν.....γιατί ακούγοντας αυτά τα τραγούδια που γεννάνε εκείνα τα συναίσθηματα θα ήθελες να τα ξαναζήσεις....
Το καλύτερο σχόλιο εβερ
ενα τραγουδι που σου βγαζει στην επιφανεια τους μεγαλυτερους πονους σου!Νομιζεις πως τους ξεφορτωθηκες αλλα ειναι παντα μεσα σου κ εμφανιζονται με δακρυα στα ματια!
Μου λειπεις μανα..Ησουν η καλυτερη μου φιλη.
Αυτό το τραγούδι χαρακτηρίζεται ως ΖΩΗ περισσότερο και όχι σαν τραγούδι.Είναι κάτι υπέροχο και πιστεύω οτι κανένας άλλος δεν θα μπορούσε να γράψει και να ερμηνεύσει έτσι ένα τραγούδι.
My Greek woman sent me this and I absolutely loved it!
«Ο πατέρας έχει άνοια. Θυμάται μόνο τη μητέρα, τη φτώχεια των παιδικών του χρόνων, την οδό του σπιτιού μας,όχι τον αριθμό, ονόματα φυτών και δένδρων και να είναι ευγενής με όλους. Ξέρει ότι με γνωρίζει, αλλά πια δεν με αναγνωρίζει. Εκπλήσσεται με τον άνδρα που του συστήνεται ως γιος του. Μας κοιτάζει με ένα ντροπαλό χαμόγελο, σαν να ζητάει συγγνώμη που ξέχασε. Δεν παραπονιέται ποτέ. Απλώς κάπου κάπου τα βάζει με φανταστικούς εχθρούς. Η βιωμένη ζωή του εμφανίζεται ξαφνικά , όμως , κρατάει λίγο. Μετά πάλι σκηνοθετεί - κάθε φορά αλλιώς - τα σπαράγματα της μνήμης. Συναινώ με τις μεταβαλλόμενες βεβαιότητές του, τι νόημα έχει να τον διορθώνω; Του αρέσει πάντα ο ήλιος και το κρύο νερό. Προτιμάει τα γνώριμα φορεμένα ρούχα του, τα καινούργια τα αντιμετωπίζει όμοια με αφιλόξενο τοπίο. Απορεί με τα κλειστά διαμερίσματα. «Πού πήγαν όλοι, γιατί τα αγόρασαν αφού θα έφευγαν;» αναρωτιέται αναστατωμένος». «Η κρίση , πατέρα». Μερικά χρόνια πριν κουβεντιάζαμε γι’ αυτήν, τώρα μοιάζει να μην καταλαβαίνει. Φωτίζεται το πρόσωπό του όταν βλέπει παιδιά . Και εκείνα - γνωστά, άγνωστα - τον αγκαλιάζουν ανεπιφύλακτα. Τον κοιτάζω διαπεραστικά μήπως τον φέρω πίσω από την άγνωστη χώρα. Είναι μεγάλη η απόσταση και πια δεν γίνεται να γυρίσει. Μου λείπει ο λησμονημένος εαυτός του. Μιλήστε με τους δικούς σας όσο είναι καιρός. Μπορεί να σας τους κλέψει αυτή η καταραμένη ομίχλη του μυαλού».Ενα κείμενο της Μαρίας Χούκλη ❤
💔
Η μεγαλυτερη αγαπη μεχρι σημερα και για παντα!!!Υπεροχος ζωγραφος τραγουδαει για μας
ημασταν μικρα παιδια...
για σενα μαλλον δεν αξιζε και τα παρατησες...
πλεον ειμαι με καποιον που με αγαπαει πραγματικα. Μετα απο τοσα χρονια ομως ακομα σε σκεφτομαι..ν'σαι καλα και ελπιζω να εισαι ευτυχισμενος
αυτο το τραγουδι τα λεει ολα..
Καψούρα ακόμα?
Only silence... Siopi, nostalgia, such a beautiful song touches the soul
Μπορεί να ταιριάζαμε σαν δυο σταγόνες νερό, αλλά ποτέ δεν έζησα αυτό που ήθελα πιο πολύ, ποτέ δεν είπα το πιο όμορφο απ΄όλα.. Άρα ποτέ δεν θα κοιτάξω πίσω και θα πω αυτούς τους ωραίους στίχους του Παύλου..
Πώς μερικοί άνθρωποι συμβιβάζονται με μια σχέση σαρκική..;
Σε ευχαριστώ όπως και να΄χει..
Τι όμορφα συναισθήματα που δημιουργεί...χωρίς να ξέρεις γιατί και χωρίς να τα έχεις ζήσει ποτέ...Κάποτε...ίσως...ποιος ξέρει...
Παλιά,,, φωτογραφία,,,,,μα πόσες όμορφες στιγμές αναμνήσεις!!!!!!!
'Απώλεια' το ισχυρότερο συναίσθημα.. Σε τσακίζει....
"Θυμάμαι που γελούσες...να μείνω μου ζητούσες παιδί..."
Μα μεγάλωσα απότομα. Άγρια. Βίαια. Και είναι βραδια σαν κι αυτα,που θυμάμαι τα χρόνια που ήμουν παιδί. Τα ανέμελα χρόνια😔🥺
Καλό σου ταξίδι παππού μου.... Θα σε θυμάμαι πάντα με το χαμόγελο που μου χάριζες καθε φορά που σε κοιτούσα στα ματια... Πόση αγάπη χωρίς να χρειάζεται να πούμε τπτ... Καλή αντάμωση... Σ'αγαπώ... Το χριστινακι σου
6 μηνες και ακομη με στοιχειωνει αυτο το " αντιο" που δεν προλαβα να του πω ...
λιγοι ειναι οι ανθρωποι που μπορουν να σε κανουν να νιωσεις με τετοιο τροπο ενα τραγουδι και αυτα που λεει...πραγματικα οταν ακουω τα τραγουδια αυτα ταξιδευω σε αλλο κοσμο...και χτες που τον ειδα μαγευτικα απο την τελειοτητα και την ομορφια των τραγουδιων...μπραβο..!!
Πανέμορφο... Και πόσο ωραία μελωδία..
Έναν χρόνο σιωπή έναν χρόνο χωρίς εσένα και μας λείπεις πολύ αδερφέ μου 😭😭😭😭
Κάθε τραγούδι είναι μαγικό και αυτό είναι άλλο ένα.Όλα τα σημαντικά στην ζωή σου έρχονται απρόοπτα χωρίς να τα καταλάβεις και με ένα χαμόγελο τους σου αλλάζουν την ζωή !για μένα υπάρχει ένας τέτοιος άνθρωπος που τον αγαπάω πολύ.!
ΥΓ:για την καλύτερη φίλη του κόσμου που με έκανε ευτυχισμένη με την παρουσία της !💝(είμαι πολύ τυχερή που σε έχω !)😊💗
2001 Φέρρες Έβρου Καβησός 561ΤΠ θαλαμοφύλακας βράδυ να το ακούω στο κασετόφωνο δύο ώρες.... ❤️ 270 ΕΣΣΟ.... ❤️
12 ΕΜΑ 329 δορισκος
Λείπεις μπαγάσα, εκεί ψηλά !
τόσο υπέροχο, τόσο πολύ!! Η μουσική είναι τρομερή! Σχεδόν σε ταξιδεύει..
Παλιά φωτογραφία ... Σιωπή Σιωπή με την πιο όμορφη μελωδία που σε ταξιδεύει στην δική σου Σιωπή ....
Αυτό που μας στοιχειώνει όλους δεν είναι οι λέξεις τελικά αλλά η σιωπή.. ως αυτά που δεν είπαμε η ως απάντηση που την πήραμε.... 11/3/2020
Πόσες πικραμένες ψυχές βρήκανε καταφύγιο σε αυτό το τραγούδι....
***** tpt de vrikane ..apla parapanw mikses
***** ΠΟΛΛΕΣ...............
πολλες
Lefteris Greece πολλές
mia moutza πολλες μυξες
ΤΟ ΑΦΙΕΡΩΝΩ ΣΤΟΥΣ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΥΣ ΠΟΥ ΕΧΑΣΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΩΜΕΝΟ ΣΕ ΕΡΩΤΕΣ!!!
Μπαμπακα μου θα σ'αγαπω για παντα.....οσα χρονια και αν περασουν.....
Καλό ταξίδι Πατέρα...Μόνο σιωπή και θλίψη τώρα πια...
Αυτό το τραγούδι μου φέρνει τόσες αναμνήσεις. Όχι μόνο με ανθρώπους,αλλά κυρίως με καταστάσεις που έζησα και πράγματα που έγιναν και (μάλλον) δεν πρόκειται να ξαναγίνουν. Γιατί στο μυαλό μου τα ´χω ως να μου ανοίγουν τα μάτια και να μου δείχνουν ότι υπάρχει και αυτή η πτυχή της ζωής. Πραγματικά πολύ λυπητερό το πως περνούν τα χρόνια,τελειώνουν καταστάσεις και τάσεις,αλλάζουν τα δεδομένα προς το χειρότερο κατά κανόνα και συνειδητοποιείς πως δεν τα χάρηκες όλα αυτά όπως έπρεπε....
Υπέροχο Τραγούδι...!!!Απλά σε ταξιδεύει....!!!
μου λειπεις πολυ ..πλεον σε βλεπω μονο σε μια φωτογραφια .. και τωρα μονο σιωπη ..σ αγαπω πολυ και μου λειπεις μακαρι να εισαι καπου και να με βλεπεις ελπιζω να μην πονας πια ...να εισαι καλα
Μου φέρνει αναμνήσεις..που έχουν χαθεί στο χρόνο...σαν τον αφρό της θάλασσας που αφριζε τόσο ωραία στον καλοκαιρινό ήλιο αλλά όταν έσκαγε το κύμα χανόταν και γκρέμιζε και κάστρα που είχαν όνειρα και τα έκαναν παιδιά!!!
Τέλειο όσα χρόνια και να περάσουν....
το τραγούδι αυτό έίναι μαγικό..... το ακούς κ σε ταξιδεύει...... σε άλλους κόσμους..... μαγικούς....
αυτη η σιωπη ειναι που μας κατεστρεψε..!
ποσο θλιβερο ειναι να βλεπεις τοσο πολλους ανθρωπους,ακομα και νεους, να πιστευουν στην μετα θανατον αυτουσια συνεχιση της υπαρξης....και να πιστευουν πως οσοι χανονται,συνεχιζουν να τους βλεπουν απο "εκει ψηλα".....πραγματικα θλιβερο...
Γιατί κάτι τοσο όμορφο όπως η αγάπη πρέπει να πονάει τόσο....μα τόσο πολύ....
Δεν είναι η αγάπη που πονάει. Είναι η φαινομενική έλλειψη της αγάπης όταν χάνουμε κάποιον που αγαπήσαμε, γιατί εκείνη τη στιγμή συνδέουμε την αγάπη με την απώλεια. Η αγάπη όμως ποτέ δεν σταμάτησε να υπάρχει, όση αγάπη έδωσες, ένιωσες κ πήρες δεν θα χαθεί ποτέ. Είναι στην ουσία το μόνο που σε συνδέει με αυτόν που αγάπησες κ είσαι τυχερός που την ένιωσες. Δεν έχει χρόνο ούτε όρια. Είναι αέναη κ θα σε ακολουθεί πάντα.
Παλιά φωτογραφία
Στην άδεια παραλία
Σιωπή
Κοιτάζω απ’ το μπαλκόνι
Το δρόμο που θολώνει
Η βροχή
Λένε πως στη χώρα που ναυάγησες
Βασιλεύουν οι μάγισσες
Βουλιάζουνε στο βυθό και σε βγάζουνε
Στον αφρό
Λένε πως μας άφηνες στα κύματα
Φυλαχτά και μηνύματα
Τα βρήκανε τα πουλιά και χαθήκανε
Ξαφνικά
Η πόλη σαν καράβι
Τα φώτα της ανάβει
Γιορτή
Θυμάμαι που γελούσες
Να μείνω μου ζητούσες
Παιδί
@DaRkAnGeL19041 εγώ το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι κάθε φορά που ακούω αυτό το τραγούδι, παραλύω ολόκληρος...Μένω ακίνητος ασυναίσθητα..., απλά ακούω, ονειρεύομαι και ταξιδεύω... νιώθω υπνωτισμένος από τη μαγεία του..Και μόλις τελειώνει, πραγματικά αναρωτιέμαι πού βρίσκομαι και νιώθω ένα περίεργο συναίσθημα, πολύ όμορφο...!Μια γλυκιά μελαγχολία..!!Παύλο, μας μαγεύεις...!!
Μου θυμίζει εσένα με τα υπέροχα μαλλιά και την τόσο ξεχωριστή ομορφιά,ακαταμάχητη.Πότε δεν είχα την ευκαιρία να σου τα πω όλα αυτά που ένιωθα και ήθελα να νιώσω.Πράγματα διαφορετικά,μοναδικά.Ίσως είναι καλύτερα έτσι τι να πω.
Μανούλα μου σε έχασα από κοντά μου αλλά θα είσαι πάντα στο μυαλό και στη καρδιά μου!💔12/2/2023
εμενα γιατι καθε φορα που ακουω αυτο το τραγουδι μου θυμιζει συνεχεια τους singles 2 ???εκει που η ρανια πεταει την φωτογραφια του λουκα στην θαλασσα!!! σ αυτη την σκηνη ακουσα πρωτη φορα το τραγουδι και το λατρεψα!
Οσα χρονια κι αν περασουν παντα θα με πορωνει.
Σιωπή, χιλιάδες λέξεις σε μία.
Πόσο δίκιο έχεις!
C'est beau, mélancolique ... 🫶
Κάθε φορά που άκου αυτό το τραγούδι , μετά από τόσα χρόνια πάντα διαβάζω τα ίδια και τα ίδια σχόλια. Το ίδιο μαγικά
μανουλα μου, ξερω πως μια μερα θα γυρισω εδω, με τα ιδια δακρυα που εχω σημερα διπλα σου. δεν μπορω να ελπιζω αλλο. σαγαπω
παυλιδη αγαπη μονο για εσενα φωναρα στιχαρες μουσικη την αγαπη μας ακομα και τωρα
ονειρικό ...μαγικό..απο τα καλυτερα τραγούδια που έχουν γραφτεί ποτέ
Μου λείπεις, μου λείπουν οι στιγμές μας. Μου λείπεις εσυ. Που έκανες τη ζωή να αποκτά το νόημα που της αξίζει 💖
Στη φιλη μου Βασιλική που εφυγε 29.ο6.2018 απο τοτε αλλαξε η σκεψη το συναισθημά μου ολη η ζωή μου αλλά παντα μεσα στη σιωπή με προστατευει με αυτο το γλυκο της χαμογελο .. στα ονειρά μου .Να λετε αυτα που αισθανεστε εκει που θελετε γιατί ερχεται καποτε & απροσμενα η κραυγή και γινεται σιωπή!
Όσες φορές και αν το ακούσεις πάντα το ίδιο συναίσθημα. ♡
What an amazing song... ne harika bir şarkı... che bella canzone...♥️
Θυμάμαι μου γελούσες..Χρόνια μας πολλά γιατί πάντα μαζί θα γιορτάζουμε εμείς..Μια σφιχτή αγκαλίτσα και πολλά φιλάκια που θα έλεγες κι εσύ..Από το τζιτζιριγκάκι πες στον παππού..Θα σας αγαπάω πάντα..
Η σιωπή κρύβει μέσα της μερικές φορές τις πιο μαγικά όμορφες λέξεις που δεν ήθελαν να γίνουν αέρας μέσα από την μεταμόρφωση τους σε λέξεις, γιατί όλα στην τελική όλα τα πιο βαθιά συναισθήματα είναι Σιωπή... ( χ.γ. 1.1.25_52
Θυμάμαι που γελούσες... Να μείνω μου ζητούσες... Παιδί...
Μετράω μέρες να γυρίσεις... ΣΑΝ ΠΑΙΔΊ...
Θυμάμαι εκείνη την νύχτα που κοιμόμασταν αγκαλιά που με εσφιγγες ακόμα κ στον ύπνο σου... Κ εγώ γκρινιαξα γιατί ιδρωναμε κ οι δύο κ δεν μπόρεσα να ξεκουραστώ καλά, σου είπα κοιμήσου ήσυχα δεν φευγω... Κ μου είπες... Εγώ δεν θέλω την ησυχία μου... Την είχα δύο χρόνια...
Κάθε φορά που πλησιάζω θάλασσα κ μυριζω την αλμύρα... Αναπολώ την μέρα που σε αφήσαμε στο λιμάνι... Καλή τύχη σπουργιτακι μου... Με την βοήθεια του Θεού... ❤️
Λείπεις σε όλους μας μα πιο πολύ στα παιδιά σου.ευχομαι να τις βλέπεις από εκεί που είσαι κ να τις καμαρώνεις......17/8/2017
"..λένε πως μας άφηνες στα κύματα φυλαχτά και μηνύματα..." Καλό ταξίδι παππού μου..
Πάντα μου δημιουργούσε ένα περίεργο συναίσθημα, κάτι σαν νοσταλγία..Κάθε φορά που το ακούω θέλω να κλάψω, από χαρά..
Είναι απλά πολύ όμορφο..!