Temat jest świetnym odzwierciedleniem kryzysu relacji. Związki nie są już tak trwałe jak kiedyś. Zakładając możliwość rozstania o wiele bezpieczniej jest mieć psa niż dziecko.
Związki nie są tak trwałe jak kiedyś, bo ludzie nie boją się, wziąć rozwodu jak nie pasuje im małżeństwo czy łatwiej znaleźć partnera, który np. cie lepiej traktuje
@@mm34756 były legalne. Natomiast ludzie rozumieli że nie zawsze jest kolorowo i o relacje należy walczyć, a nie zmieniać gdy cokolwiek pójdzie nie tak. Moja babcia i jej trzy siostry miały mężów całe swoje życie i nikt ich do tego nie przymuszal.
@@aerismirabile3531 Dożyliśmy czasów kiedy ludzie powielają fake news tak samo jak media głównego nurtu bo w ten sposób zrzucając odpowiedzialność na kogoś/coś innego mogą poczuć się lepiej.
@@aerismirabile3531 tutaj znowu ubierasz zdanie w taki sposób aby pokazac w jak okrutnym panstwie zyjemy. Nie bez powodu cesarskie cięcie nie jest stosowane na życzenie bo niesie ze sobą szereg komplikacji dla matki jak i dziecka i niestety taka mama mogłaby pochopnie podjąć decyzje o takim zabiegu. Nie zmienia to faktu że gdy lekarz zauważy że to cesarskie cięcie jest potrzebne to go dokonuje u nas ten odsetek wynosi 42% i jest jednym z najwyższych w europie.
A co jest zlego w tym ze ktos nie chce dzieci, ma zwierzatko i jenkocha lub woli od posiadania dziecka? Co zlego jest w seksie dla przyjemnosci a nie dla prokreacji? Wam juz do konca odjebalo ze ktos sobie dziecko zwierzakiem zastepuje 😂🤣😂
To nie jest tak, że przychodzi taki magiczny dzień, gdzie każdy człowiek podejmuje decyzję czy będzie mieć dziecko czy psa. Jest to wynik naprawdę różnorodnych czynników, które z resztą w większości są opisane w tym odcinku. Jeśli natomiast chodzi o rodzaj relacji z dzieckiem, psem czy kotem to wszystko zależy od opiekuna, jego stylu przywiązywania się i osobowości. Jeśli nie zdążyłam sobie poukładać własnego wnętrza czy po prostu jestem niedojrzała emocjonalnie to nie ważne czy będę mieć męża, dziecko, psa czy kota, moje relacje będą obciążone ciężarem moich problemów. I fakt, wtedy mogę traktować takiego psa jak obiekt kompensacji. Ale równocześnie tę samą rolę może spełniać dziecko czy partner. Natomiast jak mam kontakt ze sobą, jestem emocjonalnie dojrzała i potrafię brać odpowiedzialność za siebie, moje decyzje jak i relacje jakie tworzę, to opieka nad psem czy posiadanie dziecka nie stanie się czymś wypaczonym, a wspaniałym wyzwaniem, które zmusza do samorozwoju i ciągłego udoskonalania samego siebie. Jest też kwestia losu, jakkolwiek banalnie to nie zabrzmi. Znalezienie odpowiedniego i stabilnego partnera nie jest czymś oczywistym i czymś co na pewno trafi się każdemu. Nie każdy też ma potrzebę posiadania dzieci co nie znaczy od razu że dzieci nienawidzi. Nie każdy też ma potrzebę bycia w stałym związku, co nie znaczy od razu że jest osobą egoistyczną. Naprawdę życie pisze ludziom bardzo różne scenariusze. I czy będziemy mieć rodzinę, czy pieska, czy zaszyjemy się samotnie w lesie w Bieszczadach, to i tak ostatecznie rozchodzi się o to, jak sobie radzimy sami ze sobą i czy umiemy nadawać naszemu życiu sens.
Feminizm promowany chyba we wszystkich mainstreamowych mediach = depopulacja i majątki które przejmą miliarderzy za bezcen, bo jak emeryci będą bezpotomnie schodzić z tego świata to rynek zostanie zalany mieszkaniami, ziemią, autami itp. Kto by chciał mieć dziecko z panną która uważa je za "zlepek komórek do usunięcia", chce balować do 40tki w międzyczasie zaliczając setki przygodnych "relacji" z wizją związku w którym ona nie robi nic, a facet wszystko i w każdej chwili może go wymienić na innego bez żadnych konsekwencji? Tutaj jest problem o którym wszyscy boją się mówić.
Wraz z żoną jesteśmy młodym małżeństwem i absolutnie ten film ze mną rezonuje. Mamy dwa koty, które traktujemy jak własne dzieci. Czasem trudno nam związać koniec z końcem, na ten moment jeszcze wynajmujemy mieszkanie i przy galopującej inflacji dziecko jest ostatnim, o czym chcemy myśleć. Do tego w związku ze wzrostem samoświadomości wśród obecnych młodych dorosłych, staje się to jaśniejsze że odpowiedzialność jest większa, niż kiedykolwiek można by przypuszczać, bo potem takie dziecko wchodzi w dorosłość z zaburzeniami osobowości lub innymi tego typu trudnościami. Jeśli wiemy, że nie możemy być wystarczająco dobrzy dla tego dziecka, to uważamy decyzję o posiadaniu w takiej chwili potomstwa za egoistyczną. Tyle chciałem dodać od siebie, może taki proces myślowy również innym Millenialsom/GenZ odstrasza posiadanie potomstwa. Pozdrawiam i dziękuję za ten materiał.
Dokładnie! Mamy taką samą sytuacje, lepiej najpierw się czegoś dorobić, chociażby swojego mieszkania i zdobyć dobra prace/rozwinąć firmę aby dziecko miało godne życie.
Ja wynajmuje, firmę z trudem rozwijam od lat, o własnym mogę na razie zapomnieć. Mamy 2 dzieci i powiem wam jedno - rodzina to My a nie nasz status własnościowy. Co sobie jeszcze wymyślicie by nie założyć rodziny? Zanim osiagniecie co chcecie pozostaną wam tylko pieski i kotki do wychowania
@@marcinchocho5081 Przedstawiłem swoje spostrzeżenia, właściwie byłem ciekawy, czy inni młodzi ludzie to podzielają. Trudno jest wyjść ze swojej bańki informacyjnej i poznać inne perspektywy. Dziękuję, że wyraziłeś swoje zdanie i życzę dla Was wiele miłości.
No to już wyższa głupotą. Powinniście płacić trzykrotność podatków.Zobaczymy jak te psy i koty zapracują na waszą emeryturę. Nie pisz mi tylko że nie lubię zwierząt, bo mam w domu zwierzęta ,ale one są na właściwym miejscu . Bez dzieci świat przestanie istnieć ,o to właśnie chodzi małej grupie psycholi , która chce przejąć świat ,a wy jak te kotki pieski na dwóch skarconych łapach wykonujecie ich 😈 plan.
Pytanie na końcu odcinka to: "Co myślisz o posiadaniu zwierzęcia jako zamiennika dziecka?" - Tak długo jeżeli właściciel będzie będzie dbał o swojego pupila z należytym szacunkiem i dobrymi warunkami to jest to dla mnie w porządku, niż jakby miał mieć dziecko które zostawi, na które nie jest gotowy, z partnerem którego nie kocha i nie będąc gotowy życiowo. Trzeba poruszyć temat - Pies to nie dziecko. Coraz więcej młodych ludzi ma problemy psychiczne oraz związane ze stabilizacją życiową, Takie osoby nie powinny mieć dodatkowego ciężaru w postaci wychowywania dziecka jeżeli nie są na to gotowi. Najpierw trzeba zadbać o siebie, żeby potem mieć warunki na to, żeby zadbać o drugą osobę, następnie WSPÓLNIE powinno zadbać się o dzieci, żeby miały dobre dzieciństwo a potem żeby były nauczone jak wejść w dorosły świat.
Zgadzam się że zwierzę to nie człowiek. I naprawdę nie można zwierząt traktować jak ludzi. To niestety nie jest normalne. I nie mówię tego żeby kogoś stygmatyzowac. Po prostu jesteśmy różnymi gatunkami i każdego trzeba traktować z szacunkiem ale też uwzględniając to z kim mamy do czynienia. Można być doskonałym opiekunem dla zwierzaka tratując go z szacunkiem ale nie jak dziecko. Mam wątpliwości czy odwrotnie też to daje takie świetne rezultaty.
@@VesperTheBatZabrakło, bo kanał, pomimo że mogłoby się wydawać na pierwszy rzut oka, że jest swoistym wybawieniem na tle reszty treści w internecie, również gra na emocjach jak reszta tego ścieku. Narracja wokół tego co obecnie jest modne, czyli w tym wypadku oranie psiarzy czy kociarzy, bo ci śmieli mieć oddzielne zdanie od reszty oszołomów, którzy z kolei będą pchać się w dzieci pomimo znikomej dojrzałości emocjonalnej. Np. hitem jest decydowanie się na dziecko podczas kryzysu w małżeństwie, tak jakby dziecko było swoistym klejem, który z powrotem naprawi związek, a w rzeczywistości małżeństwo się w całości sypie, a dzieciak dorasta z jednym rodzicem albo w najlepszym przypadku ma kontakt z obydwoma oczywiście z tym drugim tylko podczas weekendów. No ale najważniejsze, że rodzice nadali nowe życie, a nie przelali swoje uczucia na zwierzaka.
Jak to jest że nasi rodzice żyli mając o wiele cięższe problemy związane z sytacją zyciową a jakoś udało im się nas urodzić i wychować bez pierdolenia o problemach psychicznych? Czy może obecnie szukamy problemów tam gdzie ich nie ma żeby mieć wymówke?
Posiadanie dzieci to olbrzymi przywilej jaki nas może spotkać w życiu. Satysfakcja i radość nieporównywalna z niczym innym. Codziennie dziękuję Bogu, za ich obecność. Dają sile i motywacje, by pracować nad sobą, walczyć o lepszy świat 💪🏻
"Żyj i i daj żyć innym" to tak bezrefleksyjne, nihilistyczne pierdolenie, że odpowiedź jest NIE, należy narzucać innym reguły życia bo się pogubią. Jak nie narzucisz dobrych wzorców to będą przyjmować te represyjne właśnie jak psy -> bezwiednie godzić się na wszystko.
@@Lux-rg4wv okej to zmuś wszystkich do rodzenia i posiadania dzieci, bo ty tak chcesz, najwyżej będzie więcej Madzi z Sosnowca, Kamilkow z Częstochowy, ale najważniejsze żeby lux-rg4wv miał satysfakcję, że nie ma nihilistycznego gadania, chyba jesteśmy gotowi na takie poświęcenie :). To ile masz dzieci lux?
Piesek tzw tańszy substytut dziecka, Podobnie jest dzisiaj innymi sferami w życiu, np. pornografia, sexzabawki- tak samo zastępuje się drugiego człowieka tańszym substytutem. A social media, substytutem fizycznego uczucia bycia w "grupie/wspólnocie", akceptowanym itd.
@@sienkiewiczmonika1161 Dlatego nazywa się to substytutem. Niektóre nawet więcej szkodzą niż rzeczywiście pomagają coś zastąpić, bo relacji nie da się zastąpić
Nie padło jeszcze jedno pytanie/obserwacja, która może wpływać na decyzję: dziecko czy pies. Zwrócił na to uwagę Carlin (ten komik, naprawdę) - na wzmiankę o małych psach czy kotach wszyscy się rozczulili. Wzmianka o małych dzieciach wywołała reakcję zgoła przeciwną. I wtedy Carlin zapytał: "Co z nami jest nie tak? Co poszło źle, że wolimy młode innych gatunków od własnych?". Nie wiem, czy były robione jakieś badania dotyczące tej kwestii, ale mam dane pośrednie. W reklamie istnieje coś takiego jak motywator - czynnik przyciągający uwagę i wywołujący pozytywne emocje, gdy znajdzie się w przekazie reklamowym. Hierarchia tych motywatorów (ustanowiona na podstawie całkiem sporej ilości badań psychologicznych i socjologicznych przeprowadzonych nie tylko w tym, lecz także w poprzednim wieku) wygląda następująco: 1. goła baba (działa niezależnie od płci odbiorców, choć na kobiety i mężczyzn inaczej), 2. pieski i kotki oraz inne młode zwierzęta, 3. małe dzieci. Oczywiście lista jest dłuższa, ale tak przedstawia się podium...
Ogólnie ciekawe jest to jak zmieniło się podejście do dzieci i ich mienie przez ostatnich parę dekad/stuleci. Jeszcze niedawno większość ludzi żyła na wsi i żyła z rolnictwa, a do tego potrzeba rąk do pracy czyli dzieci. Kiedyś mienie dzieci było przydatne i w ogóle potrzebne jeśli chciało się zapewnić sobie przetrwanie. Obecnie sytuacja się odwróciła i dziecko jest bardziej kulą u nogi niż pożytkiem. Kiedyś dziecko po prostu patrzyło na rodziców i się od nich uczyło. Teraz musi skończyć najróżniejsze szkoły żeby w ogóle mieć szansę na pracę. Dochodziła też pewnie kwestia przedłużenia linii rodowej, przekazania majątku i w ogóle. Dzisiaj jest to raczej mało ważne Drugą kwestią jest to ile dzieci zostało poczętych niejako z nudów. Pamiętam był taki przykład że 9 miesięcy po jakiejś dużej awarii sieci energetycznej urodziło się sporo nadprogramowych dzieci. Ludzie kiedyś zwyczajnie nie mieli za bardzo co robić i działo się co się działo i były z tego dzieciaki.
@@HubiKoshioj zdziwiłbyś się ile osób robi sobie dziecko byle majątek nie wpadł w ręce pozostałej rodziny. To wszystko zależy bo dzisiaj niby faktycznie masz obowiązek nauki ale na dobrą sprawę nie potrzebujesz nawet tego wykształcenia podstawowego żeby być bogatszym niż 3 lub więcej poprzednie pokolenia razem wzięte. Jest też wiele rodzin na poziomie gdzie nie zamienia się dzieci na zwierzęta bo ci ludzie po prostu dbają o siebie by nie mieć żadnych zaburzeń. Czasu też się zmieniają, w bogacących się społeczeństwach dzietność spada co wywiera wpływ na innowacje np zastępowanie pracowników robotami a dzięki temu usuwanie zawodów bez znaczącego wkładu w społeczeństwo np kasjerów.
@@Drabonade”jakoś żyją” - a ty nie masz narcystycznych zaburzen osobowości? Moja matka mówiła identycznie i ma stwierdzone zaburzenia narcystyczne - covert narcissist. Nie jest ci przyjemnie jak robisz coś dla dziecka? Jak się cieszysz ze dajesz mu pozytywne emocje? Szkoda ci pieniędzy żeby dać miły wieczor czy dzień swojemu dziecku? Musisz dawać minimum bo po co dawać więcej? „Kiedys to dawali dzieciom tyle co psom i było dobrze” - tragedia. Ogromny RED FLAG. Nie pozdrawiam
@@DrabonadeA co to za życie w biedzie i bez żadnych perspektyw. Zresztą jak ty niby masz zrozumieć takich ludzi, skoro pierdzisz w fotelu siedząc w domu po latach darmowej edukacji i z dostępem do opieki medycznej na wyciągnięcie ręki? O bieżącej wodzie i toalecie nawet nie wspomnę.
Ja niestety jestem dzieckiem rodziców, którzy dzieci mieć nie chcieli, ale po ślubie wypadało mieć. Mieli ogromną presję społeczna, której nie byli w stanie unieść i stworzyli dziecko. Mam 31 lat i do dzisiaj muszę pracować nad moimi brakami, ich błędami i znęcaniem nade mną w dzieciństwie psychicznym i fizycznym. Nie zamierzam mieć dzieci, bo nie mam własnego lokum i perspektyw na to prędko nie widzę. Nie stać mnie na to, nie chcę dalej przekazywać negatywych wzorców i po prostu dzieci nie chce i nie lubię. Jestem w szczęśliwym związku, ale dzieci oboje nie chcemy. A zwierzęta uwielbiam i jestem otoczona nimi od zawsze i nie wyobrażam sobie życie bez ich towarzystwa.
Nie została poruszona moim zdaniem jeszcze jedna kwestia. Dla mnie dzieciństwo było piekłem. Oschłość ze strony rodziców, bak empatii, zrozumienia, brak miłości. Ja już jako dziecko postanowiłam ,że nie będę mieć dzieci , bo za bardzo bałam się ,że będę jak moi rodzice. Nie chciałam nikomu tego zrobić. Są osoby , które ze względu na różne traumy boją się mieć dzieci... Teraz pies jest dla mnie wszystkim.
Mam tak samo , nie odnalazła bym się z dzieckiem jak codziennie byłam lana pasem całe moje dzieciństwo . Jak słyszę wrzeszczące dziecko to mam ochotę mu przylać żeby przestało, dlatego się nie rozmnażamy i nie powielam złych wzorców.
Z tych racjonlnych: Mysle ze wiele osob moze pochodzic z "dysfunkcyjnych" rodzin i zdwac sobie sprwe jak duzy wplym ma dziecinstwo na dorosle zycie i po prostu nie czyja sie na silach albo nie chca powielac tych dysfunkcyjnych schematow.. Z tych odklejonych: Mysle ze jako gatunek ulegamy mechanizmom samoregulacji.. Pomimo dobrych warunkow srodowiskowych jest masa czynnikow zachecajacych do braku dzieci a niewiele do ich posiadania.
Ludzie generalnie nie wybiegają myślami aż tak naprzód, gdyby tak było, to każdy wiedziałby jakie konsekwencje czekają w sytaucji, gdy nie ma zastępowalności pokoleń. Ja od samej analizy części tych konwencji dostaje dreszczy, nie mówiąc już o odczuciu ich na własnej skórze.
Sam nie mam żony ani dzieci jeszcze. Ale kolega co ze mną w pokoju pracuje ma trójkę dzieci, 6,12 i 15 lat, najmłodsza córka. Z kolei inny kolega z pracy ma żonę i 2 psy. I jak potrafi narzekać jak to ludzie nie wiedzą jak to jest ciężko mając 2 psy. Szok. Kolega który ma trójkę dzieci, w tym 2 dorastających synów, nie narzeka. A wiem, że ma różnie. A zawsze pozytywny i uśmiechnięty, za co go podziwiam i stanowi dla mnie przykład w pewnych kwestiach.
mój facet odkąd zmienił pracę to właśnie przez współpracowników, którzy cały czas narzekają na dzieci, również stał się niechętny do rodzicielstwa, dodatkowo, wszyscy ci jego kumple dojeżdżają do pracy w dni powszednie a tylko na weekendy wracają do domu (mój nie, bo mieszkamy blisko), więc ze swoimi dziećmi przebywają względnie mało.
W sumie z tymi pasmi to faktycznie może być trochę roboty, bo pies zawsze będzie czakał na obsługę, a dzieci z każdym rokiem są coraz bardziej samodzielne. 6, 12 i 15 lat to duże dzieciaki i już potrafią rodzicom pomóc, a jak są jeszcze dobrze wychowane, to sama duma. A taki pies to ani zakupów nie zrobi, ani nie poodkurza..... nawet sobie tyłka nie podetrze ;) I żeby nie było, kocham pieski i kotki, no ale gdzie je porównywać do dzieci. One powinny być kupowane dla dzieci, a nie zamiast dzieci.
Obecnie kobiety które chcą mieć dzieci, to zazwyczaj albo nie mają godności (szczególnie te młode bo starsze są często na zasadzie albo teraz albo nigdy), lub swoją samotność lub inne problemy chcą zastępować dzieckiem. Rodzenie dzieci to odczłowieczenie (wcześniej tak też było) i nikt z tym nic nie robi. Kobiety są traktowane jak inkubatory, a dla lekarzy i położnych ważniejszy jest płód czy noworodek niż rodzące. Czym mniej kobiet spontanicznie podchodzących do porodu, czyli tych myślących i rozumiejących z czym to się wiąże, to tym dzieci będzie mniej. Kiedyś był większy przyrost naturalny bo mnóstwo tak zwanych nieświadomych kobiet rodziło dzieci, czyli nie wiedziały jakie cierpienie je czeka podczas porodu (chociażby z braku internetu). Obecnie czym będzie więcej świadomych kobiet tym będzie mniej dzieci i maksymalnie jedno jeśli w ogóle. Kobiety nie chcą cesarek, nie chcą znieczuleń w kręgosłup. One chcą godności i nie traktowania z góry, a tego nie ma w szpitalach. Jest tyle rzeczy do zmiany o czym mówią fundacje zajmujące się porodami, a rząd z tym nic nie robi i jak widać po postulatach ten obecny też nie zamierza (mowa chociażby o zakazie nacinania krocza, podawania sztucznej oksytocyny, zmuszania do rodzenia z pozycjach poziomych/ginekologicznych).
Moim zdaniem ludzie którzy nie są gotowi na dziecko poprostu nie powinni go mieć krzywda w takim przypadku dzieje się zarówno dziecku jak i rodzicowi. Lepiej jest posiadać psa który będzie rozpieszczony niż dziecko które będzie zaniedbywane . Rodzice powinni myśleć o tym na jaki los skazują człowieka którego powołuja na świat i za którego biorą pełną odpowiedzialność . Dzieci to nie pieski które trzeba nakarmić 2 razy dziennie i wyjść na spacer czasem pogłaskać i masz spokój
Moim zdanie trzeba się ogarnąć i brać odpowiedzialność w własne ręce a nie usuwać problem albo go unikać, tak całe życie można robić i być nieudacznikiem życiowym na wielu płaszczyznach i tak mówie tu o kobietach wiecznie uciekających od jakichkolwiek problemów, faceci przyparci do muru jednak częściej sie ogarniają chodź w tch czasach jest z tym znacznie gorzej.
Jako pedagog, który zrezygnował z zawodu przez to, co widział i z czym się mierzył, by zachować swoje zdrowie psychiczne, zaznaczę, że jest jeszcze inny czynnik braku decyzji o dziecku. Wg mnie to jest samoświadomość tego, czy rozwiązaliśmy swoje psychiczne problemy, trudności charakteru i przepracowaliśmy swoje traumy w sposób, który pozwoli na to, by nie przekazać ich dziecku. Moim zdaniem obecne dzieci są nieszczęśliwe, bo mało kto myśli w ten sposób, dla większości posiadanie dziecka to po prostu życiowy etap do odhaczenia, bo "wszyscy tak robią". Nie, to tak nie wygląda, niestety. W tym wypadku dużo lepiej jest mieć psa niż dziecko. A dlaczego? Bo pies nie jest zwierzęciem rozumnym w takim stopniu, jak człowiek, nie przeżywa problemów psychicznych, nie niesie bagażu wychowania przez całe swoje życie. Ludzie mają instynkt opiekuńczy, ale jeśli czują, że nie są gotowi psychicznie to naprawdę lepiej, żeby decyzję o dziecku odłożyli na czas terapii czy innego procesu pomagającego ustabilizować swoją osobowość, nastawienie, przepracować trudności. Tylko wtedy jest szansa, by wychować mądrych, dobrych, wartościowych, szczęśliwych i kochających siebie oraz innych młodych ludzi.
Zgadzam się ze wszystkim co napisałaś o dzieciach, też boli mnie gdy widzę jak rodzice traktują swoje dzieci. Co do psa się nie zgodzę, pies przeżywa taką samą gamę emocji jak człowiek i to jak traktujemy psa i się z nim komunikujemy ma ogromne znaczenie. Pies mówi językiem ciała, a nim trudno się komuś poskarżyć.
@@create_Nie chodziło mi o to, że pies nie odczuwa emocji. Chodziło mi o to, że nawet, jeśli masz problemy osobowościowe, zmagasz się z traumami to nie odbije się to tak na psie, jak na żywym człowieku zupełnie zdanym na Ciebie, którego uczysz życia, podejścia do świata, do siebie itp. To jest nieporównywalne.
@@ThePaniLenka moim zdaniem odbije się podobnie, z tym że pies jest do końca życia ode mnie zależny i nie przechodzi "sprawdzianu" tak jak dziecko przy wchodzeniu w dorosłość - wybór kariery, partnera, jak sobie radzi w tych rolach itd.
Pisałam już na ten temat ale nspisze jeszcze raz na temat piesków I kotków . Niestety jest to lansowany trend, moda - co oznacza biznes na wielką skalę To są zachowania irracjonalne ,które personifikują szczególnie pieski / rasy drogie/ . Jedna pani napisała, że " traktuje psa jak syna" Odesłałam ją do Tworek na konsultację ( wraz z synem ) Występuje rowniez duży problem z zakłócaniem ciszy nocnej . Obraz współczesnej kobiety : w lewej rece srajphone ,w prawej ręce bsznurek Na sznurku gad z kokardką i w kubraczku . Gad psi Bogu ducha winien że zrobili z niego psiego idiote. To są niestety ludzie niereformowalni ,którzy z uporem maniaka twierdzą, że zwierzęciu jest najlepiej w betonowym bloku na 8 p.,na chemicznej karmie, 10 h w samotności z kuwetą i dwukrotnym spacerem po asfalcie w huku ,smrodzie i chaosie miejskim. Rasy duże trzymane w blokachi miastach pominę... bo wkradna się wulgaryzmy. dziękuję
nigdy w sumie nie myślałam o tym że zastępuje dziecko czymkolwiek. Od zawsze nie chciałam dzieci. Dosłownie - nawet jak byłam w podstawówce to już wtedy wszystkie inne piszczące dzieci mnie irytowały, a z wiekiem sie to tylko umocniło bo znam więcej wad. Pierwszego kota musiałam wziąć bo nie było innej opcji, potem wzielam mu drugiego do towarzystwa. Kocham je, ale nie zastępuje nimi nikogo.
@@MrWoojohnod wczesnego dzieciństwa towarzyszy mi pies lub kot. Do dziś się to nie zmieniło. Czy jako dziecko rekompensowalam sobie brak dziecka? Czy moi rodzice, którzy mieli już trójkę dzieci rekompensowali sobie brak czwartego i piątego dziecka psem i kotem?
@@MrWoojohnAle antynatalizm jest realnym zjawiskiem a nie "wydaje ci się". Pierdolenie typu że coś się komuś wydaje to jest zwyczajna projekcja zwłaszcza o ludziach których nie znasz. Przypomina mi to te stare baby które żyją w mentalnym XIX wieku i gadają że "O jak znajdziesz sobie chłopa/kobietę to ona cię ustawi i już będzie ci się chciało." No pozdrawiam taką mentalność że ty musisz sobie znaleźć suzerena który ci powie co masz robić w życiu i wymuszać albo perswadować na tobie coś czego ty nie chcesz wewnętrznie zrobić bo yyyy noooo tradycja mówi że "chłop i kobieta muszą razem być i dzieciaka mieć a nawet kilka no kurła jak to tak że ludzie się nie chcą wiązać w XXI wieku", czyli wieku gdzie co tydzień pojawiają się nowe choroby cywilizacyjne.
Nareszcie świadomość ludzka doświadcza przebudzenia. Dziecko to skrajna forma egoizmu, nikt go się nie pyta czy chce się urodzić w naszej rodzinie. Stawiamy je przed faktem dokonanym. Tylko nieliczni mają piękne życie, większość z nas nieustannie cierpi z mniejszym lub większym natężeniem. Myślicie, że jestem szalony, ale spójrzcie w lustro i powiedzcie, czy potraficie żyć bez używek, albo kiedy czuliście spokój lub bezwarunkowe szczęście. Gwarantuje, że tylko święci to potrafią. Wszyscy okłamujemy się wzajemnie myśląc, że sprowadzenie nowego życia rozwiąże nasze problemy lub nada sens absurdowi istnienia. Niestety, żyjemy, bo inni nie zdali egzaminu z empatii. Jest to podobne do denuncjowania w stalinizmie, skoro mnie torturują to podam nazwiska kolejnych. Skoro żyję to niech ktoś też się z tym światem pierdoli. Idź wyprostowany wśród tych co na kolanach.
Idąc tym tokiem myślenia szczęśliwi mogą być ludzie tylko bogaci, o odpowiedniej pozycji społecznej. Trochę zbyt bardzo porównujemy się z innymi. Jest mnóstwo przypadków ludzi ze zniszczona psychiką mimo urodzenia się w dobrze usytuowanej rodzinie. Myśle, ze głównym kryterium w chęci posiadania dzieci to chęć opieki i miłości dla dziecka. I nie trzeba zarabiać ogromnych pieniędzy.
Tak, potrafię żyć bez używek i czerpać radość z różnych sytuacji życiowych. Nie jestem w tym odosobniona. Bycie rodzicem to wielka sztuka i odpowiedzialność ale i wielki dar. Ale może faktycznie, mając taki tok myślenia lepiej nie powoływać dzieci na świat. Grunt żeby każdy z nas czuł się dobrze w swojej skórze i swoimi wyborami.
Myślę, że ludzkość nie wyginie. Jak już, to jedynie szeroko rozumiana "kultura zachodu". Po prostu Europejczycy zostaną zastąpieni przez ludzi z rejonów Afryki i bliskiego wschodu, gdzie takich problemów nie mają. Podejrzewam, że mieszkańcy Imperium Rzymskiego byli, u schyłku owego tworu, zaniepokojeni (delikatnie mówiąc) zmianami, ale historia pokazuje, że świat i życie poszło dalej. Oczywiście negatywnym aspektem jest fakt, że po antyku, nastało wtedy średniowiecze zwane przez niektórych wiekami ciemnymi, ale ostatecznie ludzkość stale się rozwija. W związku z tym, że twój (łaciński) model cywilizacyjny upada, smutek jednak pozostaje...
Taki właśnie jest plan. Taka przyszłość ma czekać białego człowieka w rozumieniu pewnych grup etnicznych. Azjaci, Hindusi czy Afrykańczycy mogą oczywiście rozmnażać się do woli, a Białym wmawia się, że posiadanie dziecka jest nieekologiczne i szkodliwe dla planety.
Miałem psa, teraz mam dzieci. Dzieci innych od zawsze są mi obojętne albo mnie wkurzają. Własne dzieci to zupełnie co innego. Każdemu życzę tyle miłości ile ja dostaje teraz. Pies w jakimś stopniu może zastąpić te emocje i uczucia. Psa jeszcze kiedyś będę chciał przygarnąć na pewno.
Miałam psa, potem dzieci. Pies jest fajny, ale posiadanie psa nie da się porównać do dzieci. To tak jak nie da się porównać wrotek do prowadzenia z sukcesem własnej firmy.
@@marianna9253Nie zrozumiem stwierdzenia, że mężczyźni mniej się angażują. W normalnych warunkach, dziecko to decyzja obojga rodziców; i zarówno mama, jak i tata są odpowiedzialni za wychowanie, kształtowanie małego potomka. Oboje są tak samo potrzebni swoim pociechom; oczywiście w różnym etapie dorastania mniej lub więcej.
@@marianna9253 ja nie mam dzieci, ale jak pomyślę o porodzie, o nacinaniu, bólach i byciu traktowana źle w szpitalu to zwyczajnie nie chce. Potrzeba miłości mam zapewniona ze strony partnera. Jeżeli będę musiała podjąć racjonalnie taka decyzję to czuje, że nie będę miała dzieci. Koszta według mnie przeważają (w sensie kosztów i zysków). Jedynie partner wywiera presję, bo chciałby mieć duża rodzinę. Ja takiej potrzeby nie czuje, tzn jeżeli mam rodzic to wolę nie mieć dzieci.
Zacznijmy od tego, że cała masa ludzi nie nadaje się do roli rodzica o czym tu nie zostało wspomniane. Tak samo nie wspomniano tu o np możliwości i ryzyka tego, że nasze dziecko może urodzić się niepełnosprawne ;/ A reszta to tak jak podsumowane jest to w filmie. Brak odpowiedniego partnera. Brak własnego mieszkania/domu Brak stabilności Chęć rozwoju i zwiedzania świata. Wszystkiemu przeszkadza dziecko. Myślę, że to właśnie będzie iść w tą stronę, że pary na pierwsze dziecko będą się decydować w okolicach 30+ lat jak już ustabilizują swoje życie. Przygarnięcie psiaka myślę jest lepszą opcją dla wszystkich, którzy nie są gotowi na dziecko. A tym bardziej jest to świetna opcja dla singli
tylko że te 30 lat to nie jest przekroczenie magicznej bareiry stabilizacji i możliwości urodzenia dziecka przez kobietę. Jakby mainstream nie promował wiecznego odkładania decyzji o wejściu w dorosłość i w Polsce posiadanie dzieci opłacało się jak edukacja wyższa (jak w Czechach dostaje się liczne ulgi podatkowe z tytułu posiadania dzieci i rynek pracy jest dostosowany pod kobiety z małymi dziećmi i było więcej prac na niepełny etat, młodzi ludzie pewniej by zakładali rodziny). Z resztą jak znajdziesz ludzi żyjących poza social mediami to zorientujesz się, że są twardo stąpający po ziemi 20-latkowie, którzy nie chcieliby decyzji o wejściu w dorosłość wiecznie odkładać.
@@ghostka2854 Dziecko ma być tą decyzją o wejściu w dorosłość? No nieźle. Też znam wiele osób zaradnych w tym młodym wieku (sam jestem studentem + praca) i wśród znajomych to okrągłe 0 osób jest zainteresowana posiadaniem dziecka. Kobiety to wręcz odpowiadały śmiechem na takie pytanie. Tu nie chodzi o jakieś wieczne odkładanie. Po prostu odpowiednia edukacja i dobrze płatna praca to fundament pod przyszłość. Posiadanie własnego mieszkania to kolejny punkt do tego warto też zgromadzić dużą sumę na koncie jeśli ktoś planuje dziecko. No i partner/partnerka. Jeśli ktoś może miał to szczęście i znalazł "miłość życia" jeszcze za czasów szkolnych to może i mają w planach wcześnie mieć dziecko, ale reszta? 30 lat to po prostu wiek, przy którym większość ludzi jest już na tyle dojrzała i przygotowana by o tym myśleć. A że inni chcą wcześniej - ich decyzja.
Rozpieszczaniem nie powinno sie nazywać kupowania specjalistycznej karmy bo tylko karmy dobrej jakości (a nie po prostu markowe) z dużą zawartością mięsa lub barf są w stanie sprawić że nas pies lub kot będzie w dobrym stanie. Często fryzjer dla psa jest po prostu niezbędny żeby żył komfortowo (np przez rase)
@@create_ jeśli mogę dać ci radę to zainteresuj się właśnie barfem bo gotowane jedzenie nie ma odpowiednich wartości odżywczych dla psa. Tzn trudno jest to dosuplentowac. A to nie takie skomplikowane jak się wydaje ;)
Dokładnie. Podawanie psu dobrej jakości karmy oraz jego pielęgnacja to po prostu bycie dobrym właścicielem, nie żadne rozpieszczanie. Mój pies np. choruje na zapalenie trzustki, więc musi dostawać specjalistyczną karmę. Do tego jest to rasa długowłosa, więc wymaga sporo pielęgnacji (czesania, odżywek, fryzjera, etc.) i jest to wyraźnie napisane w opisie tej rasy, ja sobie tego nie wymyśliłam 🤷♀️
Nic się niestanie, gdy zostawimy pupila samego w domu? Moje doświadczenia są takie, że gdy jedna sąsiadka zostawia psa, ten wyje z rozpaczy. Z kolei pies sąsiadów z piętra niżej szczeka i drapie drzwi. Nie można ani odpocząć, ani popracować, a te zwierzęta zwyczajnie cierpią. Moim zdaniem traktowanie zwierząt, w tym przypadku psów, jako środka do rekompensowania sobie czegoś to duże przegięcie... świadczy raczej o problemie z sobą samym do rozwiązania np na psychoterapii. Zwierzęta mają własne, charakterystyczne dla nich potrzeby, często zapominamy, że psy muszą się po prostu ruszać i męczą się w małych mieszkaniach.
Tak sie pozwole przypierdolic jako naczelny psiarz xd Zostawianie pupila samego w domu fakt tez jest problemem, natomiat no trzeba je uczyc ze sie wychodzi z domu i wraca co nie. Co do tego ze nie mozna odpoczac czy pies szczeka wyje, wybrales mieszkanie w bloku z wszystkimi plusami i minusami tego i to zaakceptuj. Wkurwia mnie niemilosiernie jak ktos tak pierdoli ze pies szczeka, a dziecko drze morde i gra w pilke kolo samochodow, i co lepiej? Oba komentarze sa chujowe tylko po prostu z 2 stron tej samej barykady.
Pies ma lęk separacyjny, próbowałeś rozmawiać z właścicielami? To jest bardzo męczące dla sąsiadów, ale najbardziej dla psa, ale da się to pokonać tylko właściciele muszą chcieć.
To się właśnie dzieje, gdy ludzie, którzy się naśmiewają i wyzywają osoby, które traktują zwierzę jak dziecko, sami kupują sobie psa. Nawet tutaj "fryzjer dla psa" zostało nazwane rozpieszczaniem, a nie dbaniem o dobrostan pupila, a co dopiero behawiorysta? Dbanie o zdrowie i zadowolenie istoty żyjącej może być wyśmiane tylko przez ludzi z zaburzoną empatią
Czyli nic nie wiesz na temat psów i ich potrzeb. Wielkość mieszkania nie ma żadnego znaczenia jeśli pies ma spełnione potrzeby gatunkowe. Może nie warto się wypowiadać jak się nie ma wiedzy.
Za miesiąc mam 30 lat. W wieku 18 chciałem założyć rodzinę ale gdy po szkole poszedłem do pracy i zobaczyłem jak wygląda "dorosłe" życie pracując... To mi się totalnie ode chciało zakładania rodziny. Z roku na rok coraz bardziej jestem na nie. Wzrastająca inflacja, ryzyko wojny (nie oszukujmy się, konflikt wschodni jest zbyt blisko i może nas dotknąć) zakaz aborcji w wypadku zagrożenia życia mojej partnerki (mają to w dupie tak naprawdę byleby dziecko się urodziło nawet półmartwe) albo dziecko z downem, które wymaga ciągłej opieki przez resztę jego życia. Siada wtedy psychika i może jest jedna osoba więcej na świecie ale 2 osoby (rodzice) tak naprawdę już nie mają życia. Rozmawiam o tym dużo ze znajomymi i mówią, że przez te czynniki nie chcą mieć dziecka. Szczególnie, że było dużo przypadków głośnych w Polsce gdzie kobiety umierały by donieść nieżywy płód. Po prostu kobiety się boją rodzić a faceci boją się o stratę ukochanej osoby. No i oczywiście zarobki. Większość ludzi ma kredyty na takie sumy by kupić jakieś mieszkanie w Warszawie, że kolejne wydatki w postaci dziecka sprawią, że będą żyli od pierwszego do pierwszego albo nawet w biedzie. Nie każdy dostanie w spadku 5 mieszkań i działkę a jak już to nie w wieku 20-30 lat jeśli śmierć nie będzie nagła... Mówi się też, że kto na starość poda szklankę z wodą? Wystarczy, że dziecko stwierdzi, że się wyprowadza bo w kraju słabo z robotą i w innym kraju założy rodzinę. Nie wróci by się tobą zająć. Odda do domu spokojnej starości, chatę sprzeda i siema. Jakiś czas temu widziałem ogłoszenie o sprzedaż mieszkania ze starszą osobą w środku ale spokojnie bo niedługo umrze więc nie ma problemu... Za cenę jednego dziecka, zakładając, że bym odkładał te 300k przez 18 lat to na starość bym miał taki full serwis, że te panie co by się mną zajmowały by chodziły ubrane jak w restauracjach hooters i by mi szampana nalewały do ust z pępka... Z jednej strony jak tak dalej pójdzie to w Polsce będzie naprawdę słabo z ludnością a z drugiej strony czemu ja mam sobie robić dziecko skoro nie chcę się męczyć i wolę wziąć kota. I takie myślenie ma bardzo dużo osób w tym kraju. Zresztą nie tylko w Polsce...
Nie ma zakazu aborcji w tym kraju w razie jakiegokolwiek zagrożenia życia a nawet zdrowia! Przestańcie powtarzać takie ściemy! I jak pokazują statystyki nie doszło do urodzenia ani jednego dziecka pochodzącego z czynu zabronionego z ostatniego roku. Względy ekonomiczne jak najbardziej. Kiedyś pracowała jedna osoba w rodzinie i utrzymywała od 3-do 5 dzieci lekko. Do lekarza nie czekało się pół roku i nie brakowało pieniędzy a każdy miał gdzie mieszkać. Nikt nie brał kredytów. itd.
Nie ma u nas zakazu aborcji w przypadku zagrożenia życia, a incydenty o których mówisz to pojedyńcze przypadki. Na tle krajów Europy mamy mało zgonów z powodu ciąży, pomimo że te mają legalną aborcję na życzenie.
W zasadzie mozna to strescic do stwierdzenia, ze kto chce znajdzie sposob a kto nie chce znajdzie powod. Warszawa do dobre miasto dla osob z dobra korporacyjna pensja - jezeli zarabisz ponizej 10k to lepiej przeniesc sie do mniejszego miasta zamiast ladowac sie w kredyt na 15 - 20 lat. Odnosnie pomyslow rzadu odnosnie aborcji - tu znowu wracamy do zarobkow. Jak Cie stac to w razie potrzeby jedziesz za granice. 90% problemow ktore opisales zalatwia po prostu kasa. A to jest cos na co masz wplyw. Wiesz, tuz po wojnie nie bylo niczego i ludzie mieli po 6-7 dzieci. Nikt mi sie wmowi, ze teraz jest ciezej. Jest latwiej tylko ludziom zmienily sie priorytety.
Ja uważam że to wynik tego że ludzie już nie poddają się presji rodziny i społeczeństwa i mają dzieci tylko i wyłącznie gdy sami tego naprawdę chcą. Cóż świadome planowanie rodziny zamiast mnożenia się jak pantofelek nie jest bynajmniej powodem do płaczu. Spójrzcie na Nigerię i Europę. Dzietność to nie jest wyznacznik rozwoju ani postępu więc nie musi być czymś co musimy koniecznie odzyskać. Nigdy dzietność nie będzie tak niska żebyśmy wyginęli a w przyszłości wszystkie problemy z tym związane rozwiąże automatyzacja.
Na razie zaliczamy rozwój ponieważ jeszcze jako tako jest dużo osób pracujących ale fakt, że już teraz na jednego emeryta przypada 2.6 pracujących gdzie jeszcze 10-20 lat temu ta mina była dwukrotnie większa nie napawa optymizmem a wiedząc że mamy tendencję spadkową zapowiada się, że nasze pokolenie, tych co dopiero wchodzą na rynek, nie będzie miał kto opłacać i uratuja sie tylko ci z oszczednosciami nie napawa optymizmem.
@@igiberg3197 Pytanie czy za te dziesiąt lat będzie na tyle miejsc pracy w Polsce, by przy tendencji wzrostowej (gdyby taka była) każdy mógł pracować. Może więc lepiej że jest spadkowa.
@@hypralz Pies nie jest krzyżówką tylko pod gatunkiem wilka po prostu wilk udomowiony tylko że przez to że jest on tyle lat udomowiony odróżnia go od wilka znaczy dalej są kuzynami i nie wiem co to ma do komentarz powyżej
Psy niczego nie uczą bo nie mają takich zdolności do przekazywania wiedzy. Można wyciągnąć jakieś wnioski obserwując zarówno siebie, swoje reakcje jak i psa oraz płynące z tego wzajemne zależności i powiązania.
Mam wrażenie że w tym filmie porównuje się posiadanie zwierzaka do posiadania małego dziecka. Dzieci są małe przez jakiś czas i stale rosną , dojrzewają, ewoluują. Dzieci nabywają coraz to nowych umiejętności i się zmieniają ( z czasem mogą nas przerosnąć 😂) Zmieniają się również ich potrzeby. W ramach ciekawostki opiszę pewną sytuację . Moja koleżanka która nie chce mieć dzieci ( nie mam nic do tego) palnęła przy moim synku, który zaczął mi marudzić żebym mu kupiła kolejną słodką rzecz :" dobrze że ja mam pieska" . Oczywiście mój 4 letni synek wszystko słyszał i rozumiał w końcu to człowiek ( byłam trochę zawiedziona jej osobą jak również porównaniem mojego dziecka do psa zwłaszcza w jego obecności ) . Oczywiście nie podejrzewam aby wszyskie osoby które nie decydują się na dzieci rzucały podobne teksty. Domyślam się że moja koleżanka nie widzi w dziecu człowieka lub stale tłumaczy przed sobą swój wybór .
niektórzy rodzice też się zachowują tak jakby nie wiedzieli że dzieci to świadomi ludzie, przeklinają przy nich, uprawiają seks w pokoju w którym przebywa dziecko
I to jest właśnie mega słabe. Każdy ma swoj wybór, ale po co mówić coś takiego jeszcze w obecności dziecka. Fajna „koleżanka”, raczej chciała Ci dopiec, ze ona nie ma takich „problemów”. Zazwyczaj takie uszczypliwości biorą się z zazdrości.
To nie ma nic wspólnego z posiadaniem zwierząt albo dzieci. Osoba, która potrafi tak wypowiedzieć się przy dziecku po prostu nie ma empatii i nie będzie dobrym opiekunem również dla zwierzęcia. Jedynie krzywda jest mniejsza.
To zjawisko jest nie tylko szkodliwe spolecznie ale i dla samych zwierzat. Pies to pies, a nadmierna antropomorfizacja jest destruktywna dla psychiki zwierzecia. Pies traktowany jak dziecko nie ma przestrzeni do wyrażania swoich naturalnych zachowań, nie ma wsparcia w swoim właścicielu i jest zwyczajnie nieszczęśliwy. Jako behawiorystka zwierząt kazdego dnia widzę jak ludzie robią krzywdę swoim ,,ukochanym'' pupilom. Szczegolnie małe psy żyją w ciągłej frystracji, wycofaniu społecznym i strachu przed własnym cieniem. Noszone na rękach, czy wożone w wózkach na spacerach, przegrzewane w niepotrzebnych im ubrankach, karmione resztkami, obsypywane niechcianym kontaktem fizycznym, zupełnie zagubione w otaczającym je świecie. Pies to pies.
Po przeszłym prawie 14-lenim związku mogę powiedzieć z pełną odpowiedzialnością....... Kobieta cię zostawi Dzieci cię zostawią Pies zawsze przy Tobie będzie .
Instynkt opiekuńczy nie występuje u każdego i u różnych ludzi w różnym natężeniu. Jeśli występuje, to preferowaną istotą, którą chcemy objąć opieką może być u niektórych WŁAŚNIE piesek lub kotek a nie bachor. Postawienie tezy o zastępowaniu jest zatem błędnym uogólnieniem. Nie każdy opiekun psa/kota nazywa go dzieckiem/synkiem. Koncentracja na tego typu karykaturalnych zachowaniach powinna być uczciwie zestawiona z równie groteskowymi zachowaniami dzietnych a nie z normalnymi dzietnymi. JEDYNĄ słuszną motywacją do rozmnażania jest AUTENTYCZNA płynąca z WEWNĄTRZ potrzeba a nie naciski natrętnych manipulujących płodzisławów.
@@jwarsztat2389 z nerwów ;) fakt, dziecko nie jest winne temu, że znajduje się w środku sporu między płodzisławami a ludźmi, którzy chcą przestać być prztykani i demonizowani :)
Bolszewickie państwo masowo je produkuje różnymi zapomogami, bezwzględną wojną toczoną przeciwko normalnym rodzinom i niezwykle agresywną demoralizacją już od najmłodszych lat.
Kiedyś bardziej piętnowano rozwodników, rodzina naciskała na to, żeby byli razem, 2 ludzi było razem tylko, żeby dzieci miały oboje rodziców. Także rozwój social media się do tego przyczynił - dużo łatwiej znaleźć nowego partnera, kiedy w związku zaczyna się źle dziać.
Niektórzy po prostu nie chcą mieć dzieci lub nie nadają się do roli rodzica. Osobiście nie wyobrażam sobie posiadać w życiu dziecka, bo po prostu wiem, że do tego nie pasuję oraz dzieci po prostu mnie denerwują. Posiadam psa, którego traktuje jak członka rodziny i w pewnym sensie przyjaciela, ale nigdy nie przyszłoby mi do głowy nazwać go moim "dzieckiem" , bo po prostu wypadłoby to moim zdaniem dziwnie. Znam wiele małżeństw, gdzie zamiast dziecka para decydowała się na psa, bo żadnej ze stron dziecko nie odpowiadało i moim zdaniem każdy ma prawo do takiej decyzji. :/
Jako DDA w pełni się pod tym podpisuję :) . Swoich rodziców nienawidzę, ludzie w ogóle mnie irytują (a zwłaszcza tak irracjonalnie postępujące byty jak dzieci) a wizja bycia rodzicem po prostu mnie przeraża. Po co mam krzywdzić zarówno taki byt, jak i siebie? No ale niektórym ludziom nie przetłumaczysz. Poza tym nasza cywilizacja tak się rozwinęła, że zjawisko spadku dzietności jest naturalne i, moim zdaniem, całkiem pożądane - surowce w końcu się wyczerpią, a tak liczna siła robocza nie jest już w dobie automatyzacji potrzebna.
Zabrakło drugiej strony medalu czyli przedstawienia konsekwencji nieodpowiedzialnego rodzicielstwa. Przypadków ludzi zaburzonych psychicznie i opętanych nałogami (np. alkoholizmem), niezdolnych do utrzymania stabilnej rodziny, którzy garną się do płodzenia. Zabrakło Ci umiejętności patrzenia out of box czy odwagi by poruszyć cienie rodzicielstwa?
Jestem 30-letnią mamą malego dziecka i dodam kilka słów od siebie. Znam mnóstwo par, które chciałyby zostać rodzicami, lecz leczenie niepłodności w Polsce jest niesamowicie kosztowne (mam na myśli inne metody niż in vitro). Sama na leczenie wydawałam ok. 800-1000 zł miesiecznie (w latach 2019-2021). Paradoksalnie, samo utrzymanie dziecka w pierwszym roku życia było tańsze!
@@jakechilling4992Czasem warto być realista, gdy w okolicy ludzie cie zawodzą to dlaczego masz psa traktować gorzej niż ludzi którzy nie zasługują na dobre traktowanie. I to nie tak ze mam wybujałe ego bo z domu jestem nauczony bycia kulturalnym i miłym dla wszystkich dookoła dopóki sobie tego samodzielnie nie przekreśla.
Brakuje według mnie najwazniejszego. Strachu przed dzieckiem niepełnosprawnym w znacznym stopniu. Skąd mlodzi ludzie bez mieszkania lub właśnie wziętym na kredyt by zaczyc żyć na swoim mają miec na lekarzy itp pieniadze? Nie poruszam tutaj tematu NFZ bo nerwy są zbedne. A zwykla wizyta u specjalisty z pelnym badaniem oraz ewentualnymi lekami juz jest dla wielu z nas problemem finansowym. Najpierw ustatkujmy siebie by zapewnić przyszłość dziecku bo niestety 500+, 800+ czy 1000+ tutaj sprawy nie rozwiązuje.
Tak to tez ważny aspekt. Jednak to trochę obieranie najgorszego scenariusza. Tez nie wiemy czy sami nie staniemy się niepełnosprawni bądź nasi najbliżsi, tez trzeba będzie pieniądze z pod ziemi brać.. Takich rzeczy nigdy się nie wie, a życie jest nieprzewidywalne.
Myślę, że ważnym aspektem jest to w jakiej rodzinie się wychowywaliśmy. A że większość Polaków w wieku "reprodukcyjnym" ma rodziców, którzy żyli w czasach PRLu, którzy również mieli rodziców po ciężkich przeżyciach, wie jak posiadanie dzieci w nieodpowiednim miejscu i czasie może zniszczyć to dziecko. Skąd się wziął sterotyp starego pijanego, który się na ciebie drze o byle co, czy matki, która krzyczy jak coś zjesz przed wigilią? Z tego, że wiele ludzi mając nasrane w głowach, zdecydowali się na dziecko, którym się źle zaopiekowali. Nikt nie chce powtórzyć tych błędów, dlatego istnieje duża obawa przed posiadaniem dziecka i tego czy na pewno jestem na nie gotow*
I większość z nas wychowywała się w "niepełnych" rodzinach. Matka - cały dom i dzieciaki na jej głowie, często opiekujaca się jednocześnie starszymi i schorowanymi członkami rodziny i ojciec - wiecznie nieobecny w domu, od rana do nocy w pracy albo w garażu/przed telewizorem, który nie wie nawet, w której klasie jesteś i jak raz musiał iść na wywiadówkę do szkoły to zamiast do gimnazujm pojechał do podstawówki xd
Odnoszac sie do pytania na koncu: Ja, moja najniższa krajowa i wybitnie szpetna morda stwierdzamy że bezdomne kotki też potrzebują miłości. Zatem bedzie kot.
@@Marcin-wx5mf Ale ja nie marudzę tylko wstawiłam komentarz który można skrócić do: wolę koty. Poza tym, nie wiem czy wiesz, być może nie słyszałeś, to taka tajemna wiedza, ale ci zdradzę: Zmiana pracy w obecnych czasach nie jest ani najłatwiejszym ani najrozsądniejszym ani najbezpieczniejszym (o ile nie masz diabelsko bogatych i hojnych rodziców) pomysłem. Ja wiem! Ja wiem, kontrowersyjne, trochę ciężkie do wyobrażenia sobie, być może wyniszczające światopoglądowo, ale taka prawda 🙃
No i ekstra. Dajmy żyć innym tak jak chcą żyć. Dla mnie ogrom argumentów przemawia za tym, aby dzieci nie mieć, dla mojego męża i wielu osób z otoczenia również. 🙂 za to mamy psiaka, którego traktujemy jak członka rodziny. Jego wierność, radość jak wracamy, bezwarunkowa miłość jest wspaniała. Dodatkowo jest adopcji i czuć taka „wdzięczność”. Uwielbiamy ciszę, spokój, wysypianie się, a także uwielbiamy WYGODNE życie pod nas, a nie pod dziecko. A ktoś inny może mieć odwrotnie i mieć ogromna chęć poświęcenia wszystkiego dla dzieci. I git. Żyj jak chcesz i daj żyć innym jak chcą. A argument, który zaraz ktoś napisze z emeryturą… No cóż, sama sobie na nią pracuje i nie liczę na Państwo.
Tylko że jak pojawia się pies to też życie się zmienia i to pod psy miałem parę psów które naprawdę wymagały opieki i zaangażowania w wychowanie,tresurę i różne czynniki.Wakacje ? Zapomnij bo nie ma gdzie psa zostawić.To była ciągła praca nad nimi nie były to psy które na dłużej zostawisz samego prędzej by rozpierdol zrobiły w domu .Jak się pojawiły to byliśmy właśnie wygodni,cisza itp a przy nich schudłem z kilkanaście kilo bo lubiły ruch biegać,treningi więc to ja musiałem pod nie zmienić życie.Poprostu trzeba było robić tak by zawsze ktoś był w domu i ktoś również się nimi zajął jak ja byłem w pracy.Wysypianie się ? Przy Belgu i Dobermanie się naśpisz jak już weekend a te o 6 prawie rano już aby się bawić aby biegać.To był wyjątkowy czas ale dziś mam dziecko i uczę go szacunku do zwierzęt ale jeżeli mam już mieć psa to zdecyduje się na łatwiejszą rasę do ogarnięcia nie musi być typowym kanapowcem ale już napewno nie będzie to Belg i doberman ale jakaś z umiarkowanym temperamentem że i poćwicze z psem ale i też kiedy trzeba to i odpocznie
Jestem kobietą i mam 24 lata. Mam koleżanki, które mają od 1 do 5 dzieci, a jesteśmy w tym samym wieku. Osobiście uważam, że jakikolwiek zwierzak jest okej, aczkolwiek określenie „zamiast dziecka” niezbyt na miejscu. Związki potrzebują pewnego rodzaju spoiwa w postaci wspólnego mieszkania czy też zwierzęcia. Uważam że powinno się zacząć od mienia wspólnego zwierzaka, bo to pokazuje jak możemy liczyć na drugą osobę w związku oraz jak się rozkładają obowiązki. Czy partner będzie miał problem wyjść o 6:00 z psem w deszcz i finalnie tego nie zrobi, czy też będzie wiedział że to obowiązek i cokolwiek by się wydarzyło to trzeba to zrobić. Daje to idealny wgląd w to jakie podejście będzie miał do dziecka. A dlaczego? Otóż obydwie istoty potrzebują opieki, miłości i odpowiedzialnego podejścia. Jeśli partner zawodzi na tym poletku, to nie ma co myśleć że się to poprawi gdy będzie wspólny potomek, bo tym bardziej będzie miał ciagle pretensje a to że płacze a to że głodne a to że pielucha brudna. Także uważam że to że aktualne związki decydują sie na zwierzaka nie jest niczym innym jak odpowiedzialnym podejściem do zakładania rodziny. Nie rzucają się na głęboką wodę tylko stopniowo zwiększają odpowiedzialność. Jak w takim związku mającym zwierzaka przyjdzie na świat dziecko to młodzi nauczeni już zwierzęciem wiedzą np jak dostosować swoje harmonogramy aby to grało spójnie. Dodatkowo jeszcze subiektywnie powiem. Wolę mieć z partnerem takiego pieska czy kotka, bo boję się ciąży. Boję się zmian jakie zachodzą w organizmie. Bycie bombą hormonalną. Bycie narażoną na komplikacje porodowe prowadzące do zgonu mojego i/lub dziecka. Boję się że stanie się na świecie coś co sprawi, ze nie będę miała możliwości wychowania dziecka w spokoju i miłości bez strachu (najbliższy przykład Ukrainy wystarczy). Strach przed wieloma czynnikami + ból jaki niesie za sobą posiadanie potomstwa czy to fizyczny czy psychiczny sprawia że odrzucam wizję posiadania dziecka. Wiem, że nie jestem jedyną mającą tego typu podejście. Aktualnie jesteśmy pokoleniem bardziej świadomym niż nasi rodzice. Mamy wiedzę na temat chorób psychicznych, traum. Pragniemy za wszelką cenę zmienić podejście wychowawcze do nowych pokoleń, aby nie musiały doświadczać niezrozumienia z jakim my się borykaliśmy (a to i tak mało powiedziane). Mając na głowie taki ciężar odpowiedzialności dużo lepiej jest świadomie powiedzieć „nie chce posiadać potomstwa bo wiem z jakimi to się wiąże konsekwencjami i aktualnie nie podołam” niż decydowanie się na dziecko pod wpływem impulsu np wspólnego mieszkania czy ślubu, a później narażać dziecko na różną formę patologii wychowawczej, której sami możemy nie być świadomi a w dorosłości dziecko wypomni. Jeszcze patrząc na komentarze. Jeśli ktoś myśli że kolejne pokolenia będą robić na nasze emerytury, to mocno współczuje. Od lat wiadomo że ten cały system jest a kant rozbić, a życie bez problemów finansowych jesteśmy w stanie zapewnić sobie my sami. Nie liczmy na przyszłe pokolenia w tej kwestii, bo nie są nam niczego winne, a coraz więcej osób i tak rezygnuje z tych składek bo może i chce. Tak samo kwestia ma się z flagowym „kto ci poda szklankę na starość” no ludzie. To że stworzyliście kolejne pokolenie nie znaczy że muszą was niańczyć. Oni nie mają najmniejszego obowiązku się wami zajmować a jak dadzą was do domu starców to powinniście się cieszyć. Miejmy właśnie w sobie tę odpowiedzialność. Stworzenie dziecka zapewnienie mu dachu nad głową i wspieranie w rozwoju nie upoważnia nas do wymagania od nich by w ich życiowym prime (powiedzmy 40 lat) kiedy osiągną fajny poziom stabilizacji, będą się nami opiekować. Może warto w końcu wziąć się za siebie i sprawić że nikt nie będzie musiał tej szklanki podawać, bo sobie sami dobrze będziemy radzić.
Dokładnie. Ja długo nie chciałam dziecka. Właśnie dlatego że bałam się ciąży i porodu. Gdy miałam 31-32 lata była pandemia i wojna obok wiec nie chciałam. Bałam się w pandemii być w ciąży. Teraz mam 34 lata staramy sie od jakiegoś czasu ale niestety nic. 😢 żałuje trochę że nie zdecydowałam się wtedy gdy niezbyt chciałam może chociaż udało by sie od razu. No ale zmuszać się do ciazy tez bez sensu.
Zapomniałeś wspomnieć o fakcie, że sporo ludzi nie decyduje się na dzieci podając argument, że "nie chcą sprowadzać dziecka na TAKI świat" - kryzys nie tylko gospodarczy ale też klimatyczny, plus niepewność przyszłości nie tylko swojej jako rodzica ale też dziecka jako późniejszego członka społeczeństwa.
ta kto wie jak technologie I.A. zmienią rynek pracy i czy za 25 lat programista będzie mieć pracę czy I.A. zrobi wszystko. Klimat też jest niestabilny w Niemczech tornada o dużej sile u nas skażenie odry na 30 lat, a na koniec inflacja ponad 10% r/r Nawet w Chinach to już zauważyli i liczba ludności przestał rosnąć.🤔
mówisz o antynataliźmie, poglądzie w którym nie chce się sprowadzać życia na świat zarówno z powodów jaki nowe życie będzie miało dla tego świata jak i dla samego życia. Najbardziej nie ekologiczną rzeczą jaką można zrobić jest urodzenie dziecka + sprowadzanie dziecka na świat który jest zagrożony katastrofą klimatyczną jest niemoralne
Uważam, że posiadanie psa, kota, ... generalnie zwierząt domowych ułatwia wychowywanie dzieci, systematyzuje prowadzenie domu, uczy odpowiedzialności, empatii, sprzyja aktywności fizycznej. Nie wydaje mi się aby można było mieć zwierzątko zamiast dzieci, lub dzieci zamiast pupila. W zdrowo funkcjonującej rodzinie te dwie sprawy się nie wykluczają. Niestety ktoś wmówił młodym kobietom, że muszą brać udział w wyścigu szczurów do kariery. Panowie są mniej podatni na takie manipulacje. Niestety wiele kobiet koło 40 dopiero zauważa bezsens takiego postrzegania kariery, ale biologicznie jest często za późno na posiadanie dzieci, zwykle z wielkim trudem udaje się mieć jedno.
Jak to określił mój brat, psi tatuś, na całonocnym grillowaniu z kumplami i piwem: jakbym miał dziecko, to by mnie tu nie było, dobrze wybrałem. Dziękuje koniec tematu xd *komentarz dla zasięgu* A tak na serio, jeśli mówimy o takim rozpieszczaniu "piecków" specjalistycznymi karmami czy wizytami u groomera, to takie samo dbanie o zdrowie pupila jak o własne. Tak pies może, przeżyć na byle karmie z marketu, ale sami chcemy jeść zdrowo, lepsza karma = zdrowsza. Jak ktoś ma zwierzaki o długiej sierści to wie, że raz na jakiś czas dobrze je zabrać od profesjonalnego salonu, zwłaszcza w okresach linienia. Co do ubranek, to są też rasy o bardzo krótkiej sierści i takie bez, im trzeba zapewnić dodatkową ochronne przed zimnem. Przydatne są też butki na lato, bo pupil może poparzyć sobie poduszeczki od nagrzanego asfaltu (ale raczej zaleca się chodzenie wcześnie rano albo późno wieczorem). Osobiście wole, żeby ludzie poświęcali rodzicielką uwagę zwierzakowi, jeśli ktoś uważa to za złe, niech przywiąże swoje dziecko łańcuchem do drzewa w ogródku za domen i ograniczy interakcje do dawania jedzenia rano i wieczorem. A nie chwila.... nikogo nie stać na dom z ogrodem.... hymmm.... a co tam, nie patyczkujmy się, od razu najlepiej wyrzucić dziecko na ulice z jadącego auta, najlepiej takie półroczne, jak już się znudzi c:
Warto wspomnieć też o innych wyzwaniach dla potencjalnych przyszłych rodziców. Mianowicie chodzi o brak wystarczającej ilości żłobków + ograniczone godziny ich działania. Rodzice pracujący na dwie zmiany czasem nie mogą dopasować godzin pracy do godzin ich otwarcia, a w dzisiejszych czasach żeby się utrzymać potrzeba dwójki pracujących rodziców. Czasy kiedy tatusia pensja wystarczyła skończyły się w latach 90. Dziadkowie też pracują często dłużej niż wymaga tego minimum emerytalne żeby jakoś wiązać koniec z końcem i nie mają wystarczająco dużo czasu, żeby pomóc młodym. Takich prostych przykładów zabrakło w tym filmie. Mógłbym jeszcze kilka podobnych podać, ale zachęcam autora filmu do szerszej analizy.
Proszę wspomnieć o braku chęci brania odpowiedzialności za innych. Najłatwiej zwalić winę na wszystko dookoła. Taka sytuacja jest we wszystkich krajach rozwiniętych, więc winienie systemu w Polsce to zupełnie nie ogarnianie tematu.
Dodatkowo kwestia bezpiecznej aborcji w wypadku wad płodu - dla wielu kobiet to bardzo ważny element, i wolą nie ryzykować starania się o dziecko jeżeli czeka ich perspektywa wyjazdu za granicę po bezpieczne zakończenie ciąży
Od zawsze chciałam mieć psa, nigdy dzieci. Zapominacie, że większość ludzi nie rekompensuje sobie braku posiadania dziecka zwierzęciem. Mamy je dlatego, że są inne, nie są tak wymagające jak dzieci. Ich pielęgnacja jest inna, zakres obowiązków wokół zwierząt jest inny. Pies (niestety) krócej żyje, szybciej dorasta, wymaga mniej nakładów finansowych, emocjonalnych, wychowawczych (nawet wymagające rasy). Poza tym żeby mieć psa czy inne zwierzę domowe nie trzeba ponosić dramatycznych dla zdrowia i ciała skutków ciąży i porodu. Nigdy nie zdecyduję się na dzieci, bo nie ma żadnych, dosłownie żadnych korzyści z ich posiadania. Gdy pojawia się dyskusja dot. posiadania dzieci, nikt nigdy nie dał mi satysfakcjonującego argumentu za ich posiadaniem. Wszyscy młodzi rodzice cieszą się gdy wyrwą się z domu, non stop narzekają na swoje życie z niemowlakami. Szczęście? Każdy definiuje je inaczej. Egoizm? Być może egoizmem jest właśnie narcystyczna chęć przekazania swoich genów. Nie oszukujmy się- większość naszego potomstwa będzie niewolnikami systemu i korporacji tak jak my jesteśmy. Emerytury? Słaby argument za posiadaniem potomstwa. Nie mówiąc już o tym, że dziecko może urodzić się chore i wtedy całe życie należy poświęcić na opiekę, żebranie od państwa i bardzo często kobiety zostają z tym same, bo facet się ulatnia. Podsumowując: dla mnie nie ma ani jednej korzyści w posiadaniu dziecka/dzieci. Lubię spokojne, harmonijne, poukładane życie. Tak samo uważa mój mąż, jesteśmy razem 12 lat, oboje 30+.
xD widzę mózgi młodym ludziom są już nieźle wyprane przez social media. Jak można podejmować taką decyzję o posiadaniu dziecka w przyszłości jak się jest samym emocjonalnie dzieckiem? Do tego trzeba dojrzeć, a w obecnych czasach ten wiek jest przesunięty w okolicach 30+, a nie jak nasi rodzice 20+. Dzisiaj jest kult pieniądza, masz pracować do śmierci ze sznurkiem na szyj w postaci kredytu na mieszkanie i nowego samochodu. To jest najważniejsze.
Ja mam dziecko i jestem mega zadowolony z tego i kocham swojego syna,nie każdy facet zostawi swoją kobiete gdy jest chore dziecko więc nie generalizuj,u mnie psy się wychowują z dzieckiem i ze mną,fakt jest ciężko ale da sie.Dla mnie czas z synem jest najlepszym czasem wolę to niż imprezy,to ludzie narzekają że ja za dużo z nim czasu spędzam ale mam to w dupie bo zazdroszczą
Ale emerytury powinny byc z tego co my wypracujemy na siebie a nie nasze dzieci wiec wyciaganie tego argumentu jest smieszne bo to wina systemu a nie poszczegulnych ludzi któzy wolą kotka albo poprostu nie chca miec dzieci
Jak to mówił poeta, róbta se co chceta. Żyjemy w wolnym kraju w którym nikt nie powinien zmuszać kogoś do posiadania dziecka, więc jak chcesz mieć pieska to twoja sprawa, a jak chcesz dziecko, to też twoja sprawa i nikt nie może mieć na to wpływu nie licząc ciebie samego. Masz jedno życie i TY masz o nim zdecydować, a nie rodzice czy partie polityczne. Twoje życiez twoja sprawa.
Zmuszać nie można, tak jak i do pracy, ale to nie znaczy, że nie można krytykować zachowań, które nie prowadzą danej społeczności do przodu. Jak ktoś żyje z zasiłków i nie pracuje, to też możemy tę osobę krytykować, tak samo jak ktoś przepala zasoby na jakieś psy czy koty, zamiast w coś wartościowego, np. dzieci
@@chrisclaus763no nie uważam że powinno się to krytykować. Nie każdy się nadaje do opieki nad dziećmi i niestety nie wszyscy są tego świadomi, np. patologiczna część społeczeństwa. Jak ktoś sobie życzy to niech ma dzieci, jak ktoś nie czuje się na siłach to nie ma sensu tego piętnować.
Jako dorosły facet psiarz dla mnie zwierzak to część rodziny. Czy określam czasem pieska słowem "syneczek"? Tak . Czy uważam go za syna? Nie. Czy zastępuje mi syna którego nie mam? Nie, bo ponprosru nienchce mieć dzieci (jakoś nie specjalnie chciałem). Od dziecka miałem psa za towarzysza i tak mi zostało. Gdy jakiś odchodził za tęczowy most to boli i mówiłem sobie, że kolejnego nie będzie, lecz zawsze jakiś bezdomny się przybłąkał i przygarniałem. Sądzę, że zwierzak nie zastąpi dziecka i gadanie, że dla kogoś zwierzak pełni taką rolę to przesada. Dziwne jest jednak, że tak często osoby posiadające psiaka/kota i bardzo przywiązane do swojego pupila, są tak często właśnie atakowane przez innych ludzi... Przecież taka osoba nikomu krzywdy nie robi. Najczęściej krytyka leci ze strony matek. Nie wiem z czego to wynika. Chcą podbudować swoje ego? Chcą poniżyć kogoś kto woli mieć zwierzaka a nie chce dzieci? Zauważyliście, że często osoby które mówią "nie chce mieć dzieci" jest atakowana przez osoby posiadające dzieci? Czy osoby mające dzieci odbierają stanowisko "nie chce mieć dzieci" tak jakby ktoś im mówił w twarz "twoje dzieci są odpychające"?
zauwazylam to. I uwazam, ze w spoleczenstwie panuje presja na wmawianie wszystkim ze dzieci to szczescie, a podwazanie tego faktu wiaze sie z ogramna agresja dzieciatych. Wszelkie minusy rodzicielstwa sa tematem tabu. Mysle ze ta agresja jest mechanizmem obronnym przed brutalna prawda? ze rodzicielstwo wcale nie jest takie fajne? i matka predzej opluje niedzieciata niz przyzna sie do tego bo to by oznaczalo ze cale jej zycie i jej wartosc na czym ja zbudowala legla w gruzach.
To bardzo dobrze, że "pragnienie opieki nad kimś" czy jakkolwiek to nazwać, można realizować dowolnie. Jak ktoś nie lubi dzieci i wie, że będą mu znacznie ograniczać któryś z ważniejszych dla niego celów życiowych, to może realizować się właśnie jako opiekun zwierząt, ale także udzielać się socjalnie, czy to przez opiekę w wolontaracie czy kierowanie grupą ludzi. Dobry mentor w karierze/nauce jest czasem jak drugi rodzic. Jakkolwiek gospodarka upada przez nie rodzące się dzieci, to pojedynczej jednostce potomstwo nie jest już potrzebne do przeżycia i jest łatwiej niż kiedykolwiek realizować się zawodowo - a to także sprzyja ogólnemu dobrobytowi społeczeństwa. Więc o ile ktoś w późniejszym etapie życia nie będzie ostro żałował, że nie zdecydował się na dzieci, to wszystko w porządku.
W moim przypadku było trochę inaczej, po kilku latach związku zdecydowaliśmy się kupić szczeniaka i nie powiem był on traktowany jak dziecko, przeznaczalismy na niego fortune, aczkolwiek po 5 latach na świat przyszła córeczka i dzięki temu, że wczensiej mieliśmy psiaka, miałem zupełnie inne podejście do obowiązków związanych z dzieckiem, było nam o wiele łatwiej od początku. Natomiast nigdy nie zdecydowałabym się zastąpić dziecka zwierzęciem.
Zapoznaj sie z badaniami na temat płodnosci w społeczenstwie, Problem polega na tym ze kobietą coraz ciężej zajsc w ciąże bo zywnosc jest mega przetworzona i zawiera zwiazki hamujące hormony i antybiotyki. To jest najwiekszy problem a nie to czy ktos chce miec psa. Myslicie dlaczego w sejmie jest teraz tyle debat o In Vitro??? społeczenstwo staje sie bezpłodne.
Dobra rocznik 96 tutaj i dorzuce swoje pare groszy: - hajs! Kurwa zarabiajac 8k brutto nie moge sobie wynajac mieszkania pod Warszawa, tak tu mam prace, wiec jak ja mam myslec kurwa o dziecku? - hajs x2 KOSZT CZEGOKOLWIEK DLA KASZOJADA TO JAKIES ABSTRAKCYJNE KWOTY SA - rodzina, wychowywalem sie z rodzenstwem, bylo nas 3 dzieci +2 doroslych w 3 pokojowym mieszkaniu, po glowie sobie niby nie chodzilismy ale kurwa no nie wyobrazam sobie zeby moje jakiekolwiek dziecko mialo sie tak wychowywac - spierdolona gospodarka i spoleczenstwo, mam miec dziecko zeby ono cierpialo tyle co ja? X lat chujowej jakosci szkoly + chujowej jakosci studiow ( no tu moz przesadzam), ale sfera socjalna dla rodzin to jest abstrakja, ja nie mowie ze chce 5000+ na dzieciaka, ale zeby chociaz mydlo bylo w szkolach i jakies pomoce dydaktyczne, i zeby te plecaki nie wazyly 50kg, po prostu nie chce zeby to dziecko mialo tak samo meczace zycie jak ja mialem, i podejrzewam ze jak wiekszosc tej generacji. - a chcialbym tez moc spelnic jakies swoje male marzenia zanim to dziekco sie pojawi, bo jak juz sie pojawi a nic nie osiagnalem w zyicu co chcialem, nawet z tych drobnych rzeczy to to dziecko bedzie mnie zwyczajnie frustrowac - A PO KOLEJNE CHUJ KOMU DO TEGO JAK ZWIERZE TRAKTUJE JAK NIC ZLEGO MU SIE NIE DZIEJE, co nie podoba sie jakiejs Helence, przepraszam Helenki, ze moj pies ma lepiej niz jej dziekco? No i chuj Cie to boli to moj wybor, a bo nie bedzie emerytur tak? Kurwa w emerytury to wierza Ci sami ludzie co w swietego mikolaja. Nie pozdrawiam, nie zapraszam do dyskusji, komentarz dla statystyk.
Moje 2 córki to najlepsze co mnie w życiu spotkało. Kiedy nie miałem dzieci to nawet nie przypuszczałem że mogą one dać tyle szczęścia i nadać życiu prawdziwy sens.
w nagrodę za zajmowanie się psami zamiast dziećmi będzie eutanazja zamiast emerytury - nie będzie pokrycia na dobra, bo nieliczne dzieci będą samolubne i zabiorą wszystko z mocy nowego prawa.
Po pierwsze posiadanie dzieci to nie jest "potrzeba". To nie jest jak oddychanie, spanie czy jedzenie. Jedni chcą, drudzy nie. Po drugie nie cierpię hasła w stylu "kiedy już DOJRZEJESZ do tej odpowiedzialnej roli...". Ta, bo wszyscy, którzy chcą mieć dzieci są tacy dojrzali.
Największymi egoistami i hipokrytami są ludzie, którzy maja dzieci i próbują wmówić ci, że też musisz je mieć bo inaczej będziesz samolubnym chujem i nikt ci szklanki wody na starość nie przyniesie. Nawet jakbym miał dzieci to na pewno bym nie chciał, żeby musiały mi dupę na starość podcierać bo sam fakt, że musiałyby to robić byłby dla mnie wystarczającym dyskomfortem psychicznym i już bym wolał tornado-kicka w kalendarz zajebać.
@@saskia3691spoko, nie będą musiały. Nikt normalny w tym państwie na stare lata nie zostanie ;) Twoje dzieci za to będą robić na nierobów, wszystkich tych +500, morderców, gwałcicieli itp
Pies tak, Psynek nie :) Mieszkając w Warszawie czasami boję się wychodzić na spacer z psem, bo lekkie szarpnięcie go za złe zachowanie czy delikatny kuksaniec żeby pokazać, że coś źle zrobił nie raz kończyło się krzykami, robieniem zdjęć i grożeniem wrzucenia na lokalną grupę facebookową ze strony psich mam, które utraciły jakiekolwiek zdroworozsądkowe myślenie.
Przeglądając komentarze znalazłem co najmniej kilka, w których różne osoby podawały nieszczęśliwe dzieciństwo lub dysfunkcyjną rodzinę jako główną przyczynę niechęci do posiadania potomstwa. Szanuję Wasz wybór. Wasze życie - Wasza sprawa i nic mi do tego. Osobiście jednak nie zgadzam się z taką postawą. Delikatnie mówiąc miałem nieszczęśliwe dzieciństwo. Ojciec nadużywał alkoholu. Matka była i jest typowym narcyzem. Rodzice nie zbudowali ze mną jakiejkolwiek relacji. Wydawało im się, że wystarczy zapewnić mi dach nad głową, pełną michę i książki do szkoły. Doświadczyłem hodowli, a nie wychowania. Nie przypominam sobie, bym kiedykolwiek bawił się z rodzicami, bym kiedykolwiek usłyszał "kocham Cię", bym kiedykolwiek wyszedł z nimi do restauracji czy wyjechał na wakacje. Nie mieliśmy żadnych wspólnych pasji. Nawet nie potrafili/nie chcieli mnie nigdy wysłuchać (teraz gdy chcę się komuś wygadać, wolę zadzwonić do teściowej niż do własnej matki). Po co o tym wszystkim piszę? Już w wieku nastoletnim narodziło się we mnie ogromne pragnienie do założenia własnej rodziny. Miałem szczęście trafić na odpowiednią kobietę. Po wielu latach związku i ciągłej pracy nad sobą pojawiła się dwójka dzieci. Staram się być najlepszym tatą, będąc jednocześnie świadomym własnych deficytów i kontynuując pracę nad sobą. Nie jest lekko. Zdarzają się nawet momenty, gdy myślę sobie, że tacy ludzie jak ja nie powinni zakładać rodziny. Rodzicielstwo jest najbardziej wymagającym wyzwaniem w moim życiu. Jednak najpiekniejsze momenty w moim życiu również związane są z dziećmi. Nic nie może równać się ze szczęściem, gdy słyszę "kocham Cię tato", gdy widzę uśmiech na twarzy moich dzieci, gdy zdaję sobie sprawę, że bez wahania poświęciłbym moje życie, by ich ocalić. Jeśli miałaś/miałeś trudne dzieciństwo i jest to jedyny argument przeciwko założeniu rodziny, to prosze Cię tylko, żebyś to przemyślał(a). Być może odbierasz sobie szansę na najpiękniejszą przygodę w Twoim życiu. Nie musisz być alkoholikiem, tylko dlatego że pił Twój ojciec. Nie musisz być oziębła wobec wlasnych dzieci, tylko dlatego, że Twoja matka była taka wobec Ciebie. Nie jesteś sumą błędów własnych rodziców. Masz własną historię do napisania. Powodzenia!
Znam sporo ludzi w wieku lat 30, 40 lat którzy mają swoje mieszkania bo je dostali po dziadkach nie musząc się babrać kredytami. Inni dostali po rodzicach którzy sobie kupili domy oddając mieszkania szczęśliwym latoroślom. A pomimo tego że mają mieszkania, niezłe prace to nie mają dzieci i nie chcą mieć. Powodów może być wiele. Od wygodnictwa przez traumy wychowawcze, choroby a na poglądach skrajnie lewicowych kończąc. .
Jasne, ludzie maja różne powody, te wymienione przez Ciebie sa prawdziwe. Dodałabym też negatywne (czasami wręcz wrogie) nastawienie społeczeństwa do rodzin (miejsca z zakazem wstępu dla dzieci, np. restauracje, wyśmiewanie rodzin jako "DEJÓW", nazywanie matek "madkami", powszechne nazywanie dzieci "gówniakami" itp). To też ma swoje przyczyny, ale za dużo trzeba byłoby pisać żeby przyzwoicie to streścić. Nie lekceważyłabym jednak statusu materialnego. Przynajmniej w przypadku ludzi, którzy chca mieć dzieci. Osoby odpowiedzialne (lepiej wykształcone albo po prostu bardziej świadome kosztów życia/konsekwencji/etc) nie zdecyduja się na dzieci dopóki ich sytuacja materialna nie będzie zadowalajaca/stabilna. Wydaje mi się, że własne mieszkanie (przynajmniej na kredyt) to jakieś minimum. Przykładowo majac dzieci skreślasz się na starcie we wszystkich "konkursach" na wynajem mieszkania. Rozumiem właścicieli mieszkań, ale naprawdę sytuacja jest bardzo złożona. Z kolei małe mieszkanie w większym mieście to koszt od 500k wzwyż. Biorac kredyt na takie mieszkanie, musisz spłacić ostatecznie ponad 1mln... Czy ta klitka jest tego warta? Czy to dziecko będzie miało chociaż swój pokój w takim mieszkaniu? Nikt świadomie nie zakłada sobie pętli na szyję, a jesteśmy coraz bardziej świadomi i decydujac się na dzieci z miłości, chcemy zapewnić im przynajmniej przyzwoite życie. Ksiażkę można napisać analizujac przyczyny a i tak można jakiś istotny czynnik pominać xd
Skoro nieposiadanie dziecka to według ciebie wygodnictwo to posiadanie dziecka to co? Masochizm? Masz dzieciaka bo lubisz się męczyć? Idiotyzm. Tym którzy nie mogą mieć tez powiesz że są wygodni? Czy musza mieć plakietkę na czole że nie mają bo nie mogą? Kazdy żyje jak chce. Posiadanie dziecka to nie tortura a brak dziecka to nie wygodnictwo po prostu życie bez dziecka.
Wracam z pracy przed godz 18. Kiedy mam mieć czas na dziecko? Dziecko wymaga ode mnie l4 w pracy, jak wygląda sprawa z żłobkami bo nie mam co liczyć na babcie? Zamiast 500plus mozna było wybudować żłobki, przedszkola i zmienić system edukacji żebym nie musiała siedzieć z dziećmi do 21 na zadaniami domowymi.
@@Giorgiio69nie, dawniej dzieci wychowywało się na odjebkę. Zobacz sobie statystyki zgonów dzieci teraz a kiedyś %. Kiedyś ludzie rodzili dzieci a jak była bieda to dzieci zostawiali. Zobacz ile % kiedyś było sierot, ile jest teraz. Procentowo, a nie liczbowo, byście nie używali argumentów "ale dzieci jest mniej" :3.
i juz widac ze nie masz dziecka. myslenie sie kompletnie zmienia to raz, dwa to wcale nie zajmuje az tyle czasu. Duzo filmow sie ludzie naogladali sie filmow ze to okropnie drogie...okazuje sie ze nie. Jak sie tak na maxa spiąć to jedzenie ubranka i środki higieny miesiecznie wychodzą właśnie około 500-800zł aktualnie. Ubranka kupuje z vinted, produkty z DEALZ i Rossmana, pieluszki w Biedronce i spoko jest. Gorzej jak choruje to wtedy leki okolo 50-60 plus inne rzeczy jak np kropelki do noska etc. A tak to jest super i zmienia sie myslenie z egoisty dzieciaka na rodzica który wyskubie ostatnie oszczednosci eby dziecku kupic np ulubione chrupki
@@rumianekPL Niech zgadnę pewnie nie splacasz kredytu i nie myślisz o tym, zeby dziecko zapiezpieczyć na przyszłość tylko "radź sobie" ;) Nie podliczasz dodatkowych zajęć, wakacji etc tylko jedzenie i spanie ;)
xD Jeśli chwalisz się że spłacasz kredyt bankrucie to aż mnie rozpierdala z śmiechu xD. Niema to jak być dłużnikiem na ile masz długu 800k, 1.2kk , 1.5kk? xD @@olagerta8199
Kupowanie specjalistycznej karmy to nie jest rozpuszczanie zwierzęcia. Dobra dieta w przypadku zwierzęcia, to dokładnie tak jak w przypadku człowieka, warunek konieczny dla utrzymania organizmu w dobrym zdrowiu.
Adoptowane dziecko może być dzieckiem a zwierzę nie? Zwierzęta mają uczucia i posiadają emocje. To chrześcijanizm wpoił nam do dziwne przeświadczenie że człowiek jest najważniejszy. Nic nie świadczy o tym że jesteśmy ważniejsi oprócz religijnych bzdur. To jak kto traktuje żywe stworzenia świadczy o poziomie logicznego myślenia i empatii danej osoby. Stawianie siebie na piedestale jest takie żałosne : ) nie jest to ani buddyzm ani hipisowska ułuda. Wszyscy żyjemy na tej samej ziemi i nie ma ani jednego dowodu by wierzyć w to że jesteśmy ważniejsi lub lepsi.
Zwierze jest dzieckiem matki od ktorej zostalo zabrane zebys ty mogla sobie je wziac na chate i sie bawic w dom. Co to ma wspolnego z religia w ogole? XD@@Mangafluxgaming
@@Mangafluxgaming ŻE CO? nigdzie nie stwierdziłam, że jesteśmy jakkolwiek lepsi od innych zwierząt, jesteśmy po prostu różni od siebie. Nikt mi nie wmówi że posiadanie dziecka jest równoznaczne posiadaniu jakiegokolwiek zwierzęcia. Nie nazywanie swojego pupila dzieckiem nie jest związane z brakiem jakiejkolwiek empatii bądź umiejętności logicznego myślenia xdd Takie uczucia jak opiekuńczość, odpowiedzialność i empatia nie są "zarezerwowane" tylko dla dzieci. W ogóle odniesienie się do poglądów religijnych danej osoby w tym komentarzu całkowicie niepotrzebne, i zbędne, czysta nadinterpretacja.
Ale tu nie ma co się dziwić. Do jakoś 24-26 roku życia ludzie studiują. Dopiero potem zaczynają myśleć o karierze. Zanim się dorobimy własnego mieszkania to już jesteśmy w okolicy 40, a to trochę zbyt późno na 1 dziecko. Ja w prawdzie zaczęłam „normalną” pracę zawodową w wieku 23 lat, ślub w tym samym wieku, ale nie mam poczucia pełnej stabilności- oszczędzanie na mieszkanie, brak umowy na stałe. To nie zachęca do decyzji o dziecku
tzw. kult pieniądza. Trza mieć mieszkanie, nowe auto, iphona itp. Moi rodzice nic nie mieli, a mnie wychowali, pracowali często na 1,5 etatu i do tego nie pobierali żadnego 500+, bonu turystycznego, karty dużej rodziny, brak książek, mundurków do szkoły czy czego tam jeszcze. Nie mieli samochodu, korzystali z komunikacji. Mieszkanie mieli w jakimś kredycie, który dopiero ja im spłaciłem :)
@@Giorgiio69 no i to też nie do końca jest odpowiedzialne. Jak bym planowała dziecko to bym mu chciała zapewnić po prostu dobry byt. Zwłaszcza że nie istnieje już praktycznie najem z dziećmi. Więc co, wyprowadzka do rodziców?
@@Giorgiio69Widzisz, Twoi rodzice nie mieli nic, ale potrzebowali mieć, stąd praca na 1.5 etatu. Różnica między tamtymi a aktualnymi czasami jest taka, że kiedyś myślało się o pieniądzu po fakcie, a teraz przed nim :)
3:51 wspomnianą kwotę należy pomniejszyć o otrzymywane co miesiąc na przestrzeni osiemnastu lat 500 złotych (łącznie ponad 100 tysięcy). Zostaje więc statystyczne (wg jednego, akurat tego instytutu) około 200 tysięcy do zarobienia przez 18 lat. Dużo? To mniej niż 1000 złotych miesięcznie, a jest życie. Dodam, że można wydać więcej, a można wydać mniej. Są teściowie, dziadkowie, wujkowie, a od nich mnóstwo prezentów i pomocy na przestrzeni tych lat. Są darmowe książki i zabawki. Są ledwo noszone ciuszki z drugiej ręki za grosze. W trudniejszych przypadkach są nawet zasiłki i zapomogi. Martwi mnie, że potencjalnych rodziców straszy się kosztami. Jeżeli ktoś wie, jak żyć oszczędnie, nie musi się bać posiadania dziecka.
Mi szczerze wydaje się że ludzie decydują się na zwierzęta zamiast dzieci bo po prostu zwierzęta zawsze będą od nich uzależnione i nie mają do końca własnej woli, gdzie w przypadku ludzi tak nie jest przez co ta pierwsza relacja wydaje się prostsza i bardziej satysfakcjonująca. Ludzie przychodzą i odchodzą, a zwierzę może z nami zostać do śmierci(tego zwierzęcia).
To naturalne, przyzwyczailiśmy się do prostych rozwiązań. Pies nie ma tak złożonej psychiki i nie leveluje tak bardzo. Z tym, że pies również nie zostanie z właścicielem tak długo jak dziecko z rodzicem. Pod tym względem współczuję miłośnikom czworonogów
Też mam takie obserwacje. Pies będzie zawsze uzależniony od człowieka i jest bardzo łatwy w obsłudze. Dziecko wymaga trudu, ale relacja i miłość są nie do porównania.
Do śmierci zwierzęcia, czyli niedługo. W najlepszym wypadku kilkanaście lat. A z dziecka robi się w tym czasie osoba dorosła, o to ona ma przeżyć rodziców, i w normalnych zdrowych relacjach trwa to całe życie
Jestem ojcem półrocznego dzieciaka. To jest katorga i nie dziwie sie że ludzie wolą kotka lub pieska adoptować. Wszystkie punkt przeciw posiadaniu potomstwa są w 100% trafne..
Głowa do góry! Za kilka miesięcy będzie prościej, a to tylko czas - będziesz się z tego śmiać za rok :) Dodatkowo - jak z dzieckiem jest przerąbane na starcie to zazwyczaj właśnie po okresie 6-9 miesięcy wszystko się zmienia, a te dzieci co na starcie głównie spały zaczynają odpierdalać :D Czas szybko leci, powodzenia!
Jako milenials i osoba będąca w związku małżeńskim dodam swojej trzy grosze. Nie chcemy mieć dziecka przez obecne tępo życia. Widzę jak ludzie z dziećmi nie mają na nic czasu i spada ich standard życia. Nie pasuje nam obecna wizja życia, a nie możemy sobie pozwolić żeby jedna osoba nie pracowała i mogła zajmować się dziećmi. Musiałbym zarabiać kilkanaście tysięcy zł żebyśmy nie od czyli spadku standardu życia. Oboje czujemy się oszukani przez system, czujemy że system ma nas w dupie, więc nie mamy zamiaru dać systemowi kolejnego niewolnika. Nie czujemy żeby system wspieral rodziny, nie czujemy żadnego zaufania do rządzących (do każdego jednego z nich zerowe zaufanie). Nie czujemy stabilizacji w życiu (istnieje coś tkaiego w ogóle?). Sytuacja gdzie ja i moja żona zmienialiśmy pracę już trzy razy częściej niż nasi rodzice. Do wychowania dziecka potrzebna jest cała wioska mówią, tylko tej wioski już dawno nie ma. Nie podobają nam się też obecne czasy, wartości, to co jest promowane i w jaki sposób. Niech ten świat umiera bo na to zasłużył.
Kiedy ktoś przesadza, traktuje psa jak swojego "malutkiego dzidziusia" to uwierzcie mi, że często później taki pupil nie pozwala nawet podejść do swojego pana/pani - taki jest "zazdrosny". Wiem co mówię. Temat rzeka, możnaby się wywodzić ale po co się bez celu kłócić i denerwować 🥀 i tak każdy zrobi jak będzie uważał. Pozdrawiam wszystkich serdecznie 🌷
Nie pozwala bo traktuje swojego opiekuna jako zasób, a nie dlatego, że był rozpieszczony. Tak jak czasami pies broni zabawki, jedzenia, miski czy nawet swoich żygów. To jest inny problem 😉
Co za idiotyczne gadanie, moje dwa yorki to przytulanki ktore lgną do wszystki mch a sa traktowane jak czlonek rodziny i pewnie według wss jak dzieci, z partnerka nie bedziemy miec dzieci ale mamy zwierzaki i traktujemy je jak dzieci, i co w tym zlego?
Jestem psiarą i może trochę wypowiem się czemu niektórzy ludzie wolą psy od dzieci mimo, że osobiście w przyszłości chciałabym mieć jedno i drugie. Pies jest w stanie w tym świecie przepełnionym coraz większą ilością chorób związanych z samotnością dać nam bezwarunkową miłość, zawsze. To niesamowite, że pies cieszy się każdym naszym przyjściem do pracy, jest gotów wykonywać każde nasze polecenie i ciągle czujemy, że to co dla niego robimy nie jest mu obojętne. Pies po prostu bardziej się odwdzięcza i tego nie jest w stanie dać żaden człowiek bo ludzie mają trochę inną psychikę. To czy dany gatunek mógł się rozmnażać zależało od tego jak bardzo był przydatny człowiekowi więc psy nauczyły się robić dla nas wszystko, za to człowiek nawet mały jest osobną jednostką która może się odwdzięczyć ale nie musi. W świecie w którym tak bardzo pragniemy tej miłości bo jesteśmy samotni wizja posiadania kogoś kto nigdy nas nie opuści jest niezwykle kusząca.
Tylko że jak dobrze wychowasz dziecko to będzie bardziej wdzięczne, przydatniejsze i kochańsze niż pies, pies Ci na starośc szklanki nie poda nie pomoże podjechać do lekarza ani nie pójdzie w góry czy nie pogra na konsoli, z psa nie będziesz tak dumna jak z dziecka, poprostu pies to takie pójście na łatwiznę w dzisiejszych wygodnych czasach.
W dodatku dziecko jest ogromna odpowiedzialnością i inwestycją, myślę że jeśli ktoś nie jest gotowy i pewny rodzicielstwa to dobrze że decyduje się na tańszego i łatwiejszego w utrzymaniu psa.
@@ukaszwu6528 dzisiejsze czasy nie są wogóle wygodne a trudniejsze niż jakiekolwiek inne. Kryzys samotności rośnie tak jak ilość chorób psychicznych. Dobrze wychowane dziecko będzie dużo większym wynagrodzeniem na starość niż pies jednak to my jesteśmy dla dzieci i nawet robiąc wszystko dobrze możemy nie otrzymywać w zamian nic. Sama pamiętam jak będąc nastolatką czasami byłam solą w oku dla moich rodziców mimo, że oni robili dla mnie wszystko. Dopiero teraz to zrozumiałam ale nie cofnę tego ile przykrości im mogłam sprawić. Pies taki nigdy nie będzie, pies zawsze będzie okazywał człowiekowi zainteresowanie i będzie się cieszył nawet z najmniejszych rzeczy. Dziecko też kiedyś nas opuści, będzie miało swoje życie, pies tego nie zrobi. Wydaje mi się, że wynika to z braku kontaktu z innymi ludźmi, relacje nie są tak silne jak kiedyś, ludzie przychodzą i odchodzą więc szukamy relacji w której druga strona nigdy nas nie zostawi
@@thefoxiee1335 Wyobraź sobie że więcej dzieci w rodzeństwie likwiduje problem samotności, gdy rodzice nie są obecni z powodu pracy przez 1/3 doby - więcej dzieci oznacza jednostki kompetentne społecznie, które szybko się usamodzielniają od rodziców naśladując te nieco starsze
@@ukaszwu6528 Nie poda szklanki? Jakbym był starym dziadkiem z alzheimerem, który nie pamięta na drugi dzień jak się nazywa oraz imion dzieci, nie potrafi się samodzielnie napić oraz potrzebuje pampersów to bym wolał się poddać eutanazji. Taka starość to żadna starość, a jedynie wegetacja i przedłużanie nieuniknionego.
Należałoby rozważyć to zjawisko w szerszym kontekście. Czasami ludzie świadomie odpuszczają decyzję o posiadaniu dziecka, ponieważ...nie chcą robić mu krzywdy. Przykład? Zbyt wysokie ryzyko wystąpienia choroby u potomka, albo fakt, że dana osoba wyszła z domu ubogiego w miłość i właściwe wzorce. To ostatnie rozumiem. Ja i mój mąż pochodzimy z dysfunkcyjnych familii. Chcieliśmy mieć szczęśliwą rodzinę. Nasze radosne dziecko, które często powtarza, jak bardzo kocha nas i nasz dom jest największą nagrodą. Nie zamieniłabym tego sukcesu na nic. Szanuję jednak priorytety innych.
@@nen22 Każdy będzie żył jak chce, ale tylko w trzech przypadkach: A.) Każdy będzie sobie żył osobno na swojej własnej małej, samowystarczalnej wyspie. B.) Wprowadzimy system libertariański, czyli nie ma państwa, wszystko jest prywatne nawet z sądami i wojskiem, wtedy ludzie lokalnie będą sobie swoje prawa ustalać w zależności od danej potrzeby. C.) Życie w wirtualnej rzeczywistości. W każdym innym przypadku, tworzymy społeczeństwo, którego członkowie są między sobą zależni, a każde dobre czy zle decyzje, np brak dzieci, złe prawo, odbije się na wszystkich, czy im się to podobna czy nie.
Nie wiem dlaczego mlodsze pokolenia sa tak demonizowane poprzez brak checi posiadania dzieci. Ja od swoich rodzicow nie dostalam tyle uwagi, ciepla, milosci (ojciec alkoholik) ba nawet moje potrzeby materialne nie byly zaspokajane gdzie juz jako 14 letnie dziecko chodzilam sobie dorobic przez to tez chodze na terapie aby naprawic najpierw siebie. Nie chce zgotowac tego samego losu swojemu dziecku. Przez to jak traktowali mnie rodzice czuje ze moge nigdy nie byc gotowa aby posiadac potomstwo.
Nie mam dzieci, nie chcę mieć dzieci i nigdy mnie one nie interesowały, zwierzęta kochałam za to od małego i już jako kilkulatka ratowałam różne stworzonka i zajmowałam się własnymi, dlatego w moim przypadku posiadanie zwierząt jest czymś oczywistym w moim życiu. Nie ma tu żadnego zastępowania dzieciaka czworonogiem. Moje koty i pies to i tak znajdy, którym chciałam zapewnić lepsze życie. Mam silną potrzebę ratowania istniejących żyć i gdybym jednak w przyszłości jakimś cudem chciała mieć dziecko, wolałabym adopcję.
Brzmisz jak moja siostra, też ratowała wszystkie stworzonka z ulicy. upierała się na te koty koty koty, żadnych dzieci żadnego męża, tylko te koty koty koty, ostatecznie sytuacja ją przerosła i popełniła samobójstwo, (do samego końca wmawiając wszystkim jaka to jest szczęśliwa, niezależna i że nie potrzebuje nikogo w życiu) na łeb jej się rzuciła w końcu ta samotność. Tak mi ją przypomniałaś, bo jakby to ona pisała...:'''(
Niechęć do rodzenia lub chęć pomocy jest złą motywacją w adopcji i możesz nie przejść przez diagnozę psychologa. Przynajmniej w ośrodku z którego korzystaliśmy
Kurva najpierw trzeba mieć warunki aby takie dziecko mieć no i trzeba z kim je mieć xD Mając 25 lat myślę że nie ma sensu szukać drugiej połówki na siłę. Jestem gotów umrzeć w samotności ,a czy jest to złe podejście? Może i tak ale jeśli sam nie widzę sensu życia i nwm co dalej robić z sobą to lepiej nikomu życia nie spierdolic.
23 lata here, mam podobnie tylko mój styl życia opiera się na totalnych wyjebanych jajcach i własnym szczęściu, nie chce partnerki, nie chce związku i nie chce dzieci. Każda z tych rzeczy przeczy mojemu funkcjonowaniu który polega tak: robota>dom>jedzenie>gransko>spanie i tak w kółko i mi to pasi :)
bo życie nie ma sensu generalnie, nie prosiliśmy się na ten świat a teraz musimy sobie zająć czymś czas, po to jest praca, tak to widzę. Przykre to jest. Poza tym w pewnym wieku już życie nie ekscytuje ta jak dawniej
Prosta sprawa nie czytaj tych komentarzy bo prawda jest taka że gówno innym do tego czy będziesz miał te dzieci czy nie ;) Większość to sfrustrowani rodzice którzy na siłę próbują innych uszczęśliwiać a drudzy to patriotyczne marudy płaczące nad polską demografią ale mogę się założyć że nie mają więcej niż 3 dzieci podczas gdy moi dziadkowie mieli po 10
Szkoda, że moi rodzice starali się o mnie, a nie machnęli ręką po 3 latach starań. Niepotrzebnie urodziłem się i jest mi dane tu być i umrzeć w bliższej lub dalszej przyszłości.
@@karoltarodzki6971Nakłanianie do samobójstwa jest przestępstwem (art 151 kk), a Ty nie jesteś anonimowy w Internecie. Jako, że jest to ścigane z urzędu- w łatwy sposób zgłaszam Cię do prokuratury, spodziewaj się listu w ciągu kilku miesięcy, pozdrawiam.
@@rafalziolek to niech tak nie biadoli nad swoim losem. Żadne to odkrycie, że prędzej czy później każdego z nas czeka śmierć, taki wszystkim los jest przeznaczony od narodzin. Ważne jest to co z danym nam czasem zrobimy, więc zamiast się tym zadręczać to warto z życia korzystać.
@@katarzyna535Jeśli nie patrzymy na potrzeby dziadków - owszem. Jeśli korzystamy z pomocy, która jest oferowana nie widzę w tym nic złego. Im tez pomagali zazwyczaj ich rodzice.
Wychowywanie i rodzenie jest piekielnie trudne a np chore dziecko czy też zdrowotne konsekwencje ciąży to horror - w Polsce nie ma opieki lekarskiej tylko dilowanie lekami.
Wychowałam się w domu gdzie doświadczałam ogromnej przemocy ze strony moich „rodziców”, fizycznej psychicznej i seksualnej. Nie chcę mieć dzieci bo rodzinę kojarzę z czymś traumatycznym, również jej zakładanie, to nie jest decyzja którą podjęłam po pewnego dnia, po prostu całe moje ciało spina się, stresuje i traktuje jak zagrożenie opcje posiadania dziecka. Nie chcę nawet integrować się z rodziną mojego partnera, bo po prostu starczy mi czegoś takiego jak „rodzina” Co ciekawe pracowałam z dziećmi 2 lata i dzieci bardzo mnie lubią, wykorzystałam te zdolności i pomagam jaki wolontariuszka w fundacji dla dzieci i młodzieży z trudnych domów które tez doświadczyły wiele złego. Nie lubie dzieci ale jeszcze bardziej nie lubie jak ktoś je krzywdzi.
Każdy przechodzi jakieś traumy nie każdy ma łatwo dlaczego dobierasz sobie możliwość miłości rodziny oparcia To że u ciebie w domu tak było to nie oznaczają że będzie tak w twoim domu masz oczy mózg potrafisz rozumieć pojmować pewnie odrzuciłaś już miłość swojego życia . Idź na terapie
W moim przypadku myślę, że posiadanie zwierząt jest najlepszym rozwiązaniem. Traktuje swoje psy jak dzieci i nie mam z tym problemu. Moje psy są energiczne, aktywne i żyją lepiej niż niejeden człowiek. Cieszę się, że nie posiadam dzieci. Dużo czasu zajęło mi pogodzenie się z tym, że nie będę miała dzieci. Męczyła mnie presją spoleczna i wieczne życzenia dziecka od wszystkich na około. Był czas, że miałam duże parcie na posiadanie potomstwa; aż wkoncu dotarło do mnie że podświadomie nigdy nie chciałam mieć dzieci i że moje psy są moim życiem, moim szczęściem. Jest mi z tym dobrze. Uświadomiłam sobie, że nie muszę, ale mogę żyć jak tylko chcę. I to jest cudowne. Decyzja należy do nas.
Pracuję w przedszkolu jako nauczycielka i lektor języka angielskiego, i naprawdę lubię dzieci, natomiast prywatnie póki co mamy z mężem "tylko" psiecko ;p a mam już 36 lat. Powody są różne, ale na pewno NIE jest nim nielubienie dzieci i niechęć do nich, bo oboje dzieci lubimy. Ogólnie to temat rzeka, zbieram teraz to wszystko "do kupy" na terapii. Kochani boomerzy, zrozumcie, że to ze ktos dzieci nie ma, nie oznacza TYLKO że nie chce lub nie może. Czasem chce i może, ale na drodze stają jeszcze inne okoliczności i sytuacje, które utrudniają podjęcie takiej decyzji, jednej z najwazniejszych w życiu...
Weź się nie dowartościowuj, bo dla młodych ludzi to właśnie ty jesteś już 36-letnim boomerem. Czas nikogo nie oszczędza i im starsi jesteśmy tym szybciej galopuje, zanim się obejrzysz to będzie za późno na dziecko.
@@karoltarodzki6971zgodnie z podziałem jestem millenialsem 😅, dzięki za troskę, ale nie jest mi potrzebna ;) Twoi rodzice jak widać za wcześnie się zdecydowali bo jak widać po efektach, nie byli w stanie dobrze cie wychować 😂 nie pozdrawiam
Zdecydowanie za krótki materiał na tak poważny temat. Nie poruszyliście bardzo ważnego zagadnienia : o ile osób mniej w obecnych czasach może liczyć na pomoc rodziny, a szczególności dziadków w pomocy nad opieką nad dzieckiem. Aspekt ekonomiczny jest ogromnie ważny i śmiem twierdzić na pierwszym miejscu. Zapominamy jednak, że w wychowaniu dziecka bierze udział tz. "wioska" na którą mnóstwo osób niestety nie może liczyć. Pominięty został też aspekt tego, że wiele osób rezygnuje z rodzicielstwa, bo nie otrzymali stabilnych wzorców. Być może powstanie cz. 2? I wtedy może skupienie padnie na polski grunt i jak to u nas jest, a nie głównie na przykładach zza oceanu.
Mam na imię Anna, jestem żoną Piotra. Kiedyś miałam psa trzymanego od szczeniaka przez 12 lat. Miałam z nią silną więź emocjonalną. Gdy Simba zdechła płakałam jak dziecko. Potem wyszłam za mąż i urodziłam 3 dzieci - naturalnie i bez znieczulenia. Dla ich zdrowia i wspólnej więzi a także za radą dr Jacka Pulikowskiego oraz jego żony Jadwigi, zrezygnowałam z pracy zawodowej by się skupić na wychowywaniu dzieci. Podobnie było w moim domu rodzinnym. Tata pracował a mama była zajmowała się nami i dbała o dom. Chociaż nasze dzieci mogą to nie chodzą do przedszkola. Bawią się ze sobą na wzajem. Wszyscy razem chodzimy na spscer, po zakupy itp. Dzieci choć małe pomagają mi w kuchni a tacie w majsterkowaniu. Nie mamy telewizora a dzieciom nie dsjemy tabletów czy telefonów do reki. Każde z nich długo karmiłam piersią, a najmłodsze dziecko wciąż karmię. Wzrusza mnie fakt ich rozwoju, zdobywania wiedzy i nowych umiejętności, a także podobieństwa do nas ‐ rodziców i do ich dziadków. Oczywiście, że trzeba z wielu rzeczy rezygnować ale nigdy nie patrzyłam na nasze dzieci przez pryzmat pieniędzy, tzn ile one nas kosztują. Przecież i mnie i moich braci rodzice kiedyś wykarmili i wychowali ‐ normalna sprawa. I nikt nas z tego ile zjedliśmy nie rozliczał. Zwierzęta żyją krócej. Mogą być dodatkiem do rodziny i ją w ten sposób wzbogacić. Ale z wyboru zamiast dzieci? Never ever !
Warto też wspomnieć o tym że nawet jedno dziecko zmienia rodziców. Życie jakie do tej pory prowadzili kończy się. Gdy patrzę wstecz na osoby które dziś mają dzieci a kiedyś nie miały to osobiście dostrzegam zmiany na minus. Wieczne zmęczenie, brak chęci do dodatkowych zajęć czy spotkań, brak czasu, znieczulenie na problemy innych, brak pieniędzy. Gdy to wszystko obserwuję zupełnie nie chcę być na miejscu tych mam i ojców. Za to ludzie którzy mają psy nie zmieniają się niedopoznania, wręcz przeciwnie
Wszystko wymaga czasu jestem z partnerem od 10 lat, 2 lata po ślubie, od 1.5 roku mamy pinczerke, a teraz się staramy o dziecko, mamy kredyt na mieszkanie i za rok będzie oddane, bo się buduje. Coś za coś. Ja zawsze chciałam mieć dzieci a mam 29 lat, mąż 30 i dopiero jesteśmy dojrzali, to rzeczywiście poważna decyzja i odważna, zwłaszcza w tym kraju, gdzie jest coraz trudniej żyć, no ale co ma być to będzie. Jak nie teraz to kiedy 😂
chciałbym żeby psy miały możliwość by pracować na nasze emerytury XD
dosłownie
W końcu na kanale pojawiają się treści RedPillowe. Bardzo mnie to cieszy
tak jak w sims 2, koty i psy mozna wysylac do pracy i czesto zarabiaja wiecej od samych simow
tak chyba myślą ci ludzie co zastępują dziecko zwięrzęciem
Poleganie na emeryturze jest naiwne. :D
Temat jest świetnym odzwierciedleniem kryzysu relacji. Związki nie są już tak trwałe jak kiedyś. Zakładając możliwość rozstania o wiele bezpieczniej jest mieć psa niż dziecko.
Nie tylko, mimo trwałych związków nie ma potrzeby posiadania dzieci w obecnych czasach i kosztach.
Związki nie są tak trwałe jak kiedyś, bo ludzie nie boją się, wziąć rozwodu jak nie pasuje im małżeństwo czy łatwiej znaleźć partnera, który np. cie lepiej traktuje
Nie należy się bać rozstania. To naturalny proces gdy uczucie wypala się.
Zawsze bawi mnie słuchanie jak to kiedyś związki były trwałe, gdzie to były małżeństwa aranżowane przez rodziców, a rozwody nie były legalne.
@@mm34756 były legalne. Natomiast ludzie rozumieli że nie zawsze jest kolorowo i o relacje należy walczyć, a nie zmieniać gdy cokolwiek pójdzie nie tak. Moja babcia i jej trzy siostry miały mężów całe swoje życie i nikt ich do tego nie przymuszal.
Dożyliśmy czasów kiedy bezpieczniej deklarować niechęć do dzieci niż do zwierząt "domowych". Gratuluję odwagi w krytyce tego zjawiska.
Dokładnie
@@aerismirabile3531 Dożyliśmy czasów kiedy ludzie powielają fake news tak samo jak media głównego nurtu bo w ten sposób zrzucając odpowiedzialność na kogoś/coś innego mogą poczuć się lepiej.
@@aerismirabile3531 tutaj znowu ubierasz zdanie w taki sposób aby pokazac w jak okrutnym panstwie zyjemy. Nie bez powodu cesarskie cięcie nie jest stosowane na życzenie bo niesie ze sobą szereg komplikacji dla matki jak i dziecka i niestety taka mama mogłaby pochopnie podjąć decyzje o takim zabiegu. Nie zmienia to faktu że gdy lekarz zauważy że to cesarskie cięcie jest potrzebne to go dokonuje u nas ten odsetek wynosi 42% i jest jednym z najwyższych w europie.
A co jest zlego w tym ze ktos nie chce dzieci, ma zwierzatko i jenkocha lub woli od posiadania dziecka? Co zlego jest w seksie dla przyjemnosci a nie dla prokreacji? Wam juz do konca odjebalo ze ktos sobie dziecko zwierzakiem zastepuje 😂🤣😂
Co jest nie tak w nie checi do malego dzieciaka?
To nie jest tak, że przychodzi taki magiczny dzień, gdzie każdy człowiek podejmuje decyzję czy będzie mieć dziecko czy psa. Jest to wynik naprawdę różnorodnych czynników, które z resztą w większości są opisane w tym odcinku. Jeśli natomiast chodzi o rodzaj relacji z dzieckiem, psem czy kotem to wszystko zależy od opiekuna, jego stylu przywiązywania się i osobowości. Jeśli nie zdążyłam sobie poukładać własnego wnętrza czy po prostu jestem niedojrzała emocjonalnie to nie ważne czy będę mieć męża, dziecko, psa czy kota, moje relacje będą obciążone ciężarem moich problemów. I fakt, wtedy mogę traktować takiego psa jak obiekt kompensacji. Ale równocześnie tę samą rolę może spełniać dziecko czy partner. Natomiast jak mam kontakt ze sobą, jestem emocjonalnie dojrzała i potrafię brać odpowiedzialność za siebie, moje decyzje jak i relacje jakie tworzę, to opieka nad psem czy posiadanie dziecka nie stanie się czymś wypaczonym, a wspaniałym wyzwaniem, które zmusza do samorozwoju i ciągłego udoskonalania samego siebie.
Jest też kwestia losu, jakkolwiek banalnie to nie zabrzmi. Znalezienie odpowiedniego i stabilnego partnera nie jest czymś oczywistym i czymś co na pewno trafi się każdemu. Nie każdy też ma potrzebę posiadania dzieci co nie znaczy od razu że dzieci nienawidzi. Nie każdy też ma potrzebę bycia w stałym związku, co nie znaczy od razu że jest osobą egoistyczną. Naprawdę życie pisze ludziom bardzo różne scenariusze. I czy będziemy mieć rodzinę, czy pieska, czy zaszyjemy się samotnie w lesie w Bieszczadach, to i tak ostatecznie rozchodzi się o to, jak sobie radzimy sami ze sobą i czy umiemy nadawać naszemu życiu sens.
W punkt.
piękne
Feminizm promowany chyba we wszystkich mainstreamowych mediach = depopulacja i majątki które przejmą miliarderzy za bezcen, bo jak emeryci będą bezpotomnie schodzić z tego świata to rynek zostanie zalany mieszkaniami, ziemią, autami itp.
Kto by chciał mieć dziecko z panną która uważa je za "zlepek komórek do usunięcia", chce balować do 40tki w międzyczasie zaliczając setki przygodnych "relacji" z wizją związku w którym ona nie robi nic, a facet wszystko i w każdej chwili może go wymienić na innego bez żadnych konsekwencji? Tutaj jest problem o którym wszyscy boją się mówić.
Popieram w 100%
Wreszcie jakieś słowa rozsądku i nauki
Wraz z żoną jesteśmy młodym małżeństwem i absolutnie ten film ze mną rezonuje. Mamy dwa koty, które traktujemy jak własne dzieci. Czasem trudno nam związać koniec z końcem, na ten moment jeszcze wynajmujemy mieszkanie i przy galopującej inflacji dziecko jest ostatnim, o czym chcemy myśleć. Do tego w związku ze wzrostem samoświadomości wśród obecnych młodych dorosłych, staje się to jaśniejsze że odpowiedzialność jest większa, niż kiedykolwiek można by przypuszczać, bo potem takie dziecko wchodzi w dorosłość z zaburzeniami osobowości lub innymi tego typu trudnościami. Jeśli wiemy, że nie możemy być wystarczająco dobrzy dla tego dziecka, to uważamy decyzję o posiadaniu w takiej chwili potomstwa za egoistyczną. Tyle chciałem dodać od siebie, może taki proces myślowy również innym Millenialsom/GenZ odstrasza posiadanie potomstwa. Pozdrawiam i dziękuję za ten materiał.
Dokładnie! Mamy taką samą sytuacje, lepiej najpierw się czegoś dorobić, chociażby swojego mieszkania i zdobyć dobra prace/rozwinąć firmę aby dziecko miało godne życie.
Ja wynajmuje, firmę z trudem rozwijam od lat, o własnym mogę na razie zapomnieć. Mamy 2 dzieci i powiem wam jedno - rodzina to My a nie nasz status własnościowy. Co sobie jeszcze wymyślicie by nie założyć rodziny? Zanim osiagniecie co chcecie pozostaną wam tylko pieski i kotki do wychowania
@@marcinchocho5081 Przedstawiłem swoje spostrzeżenia, właściwie byłem ciekawy, czy inni młodzi ludzie to podzielają. Trudno jest wyjść ze swojej bańki informacyjnej i poznać inne perspektywy. Dziękuję, że wyraziłeś swoje zdanie i życzę dla Was wiele miłości.
No to już wyższa głupotą. Powinniście płacić trzykrotność podatków.Zobaczymy jak te psy i koty zapracują na waszą emeryturę. Nie pisz mi tylko że nie lubię zwierząt, bo mam w domu zwierzęta ,ale one są na właściwym miejscu . Bez dzieci świat przestanie istnieć ,o to właśnie chodzi małej grupie psycholi , która chce przejąć świat ,a wy jak te kotki pieski na dwóch skarconych łapach wykonujecie ich 😈 plan.
@@marcinchocho5081 "Co sobie jeszcze wymyślicie by nie założyć rodziny?" Rodzina to nie jest żaden obowiązek.
Pytanie na końcu odcinka to: "Co myślisz o posiadaniu zwierzęcia jako zamiennika dziecka?" - Tak długo jeżeli właściciel będzie będzie dbał o swojego pupila z należytym szacunkiem i dobrymi warunkami to jest to dla mnie w porządku, niż jakby miał mieć dziecko które zostawi, na które nie jest gotowy, z partnerem którego nie kocha i nie będąc gotowy życiowo.
Trzeba poruszyć temat - Pies to nie dziecko. Coraz więcej młodych ludzi ma problemy psychiczne oraz związane ze stabilizacją życiową, Takie osoby nie powinny mieć dodatkowego ciężaru w postaci wychowywania dziecka jeżeli nie są na to gotowi. Najpierw trzeba zadbać o siebie, żeby potem mieć warunki na to, żeby zadbać o drugą osobę, następnie WSPÓLNIE powinno zadbać się o dzieci, żeby miały dobre dzieciństwo a potem żeby były nauczone jak wejść w dorosły świat.
Dobrze powiedziane. Rzeczywiście zabrakło tego w materiale
Zgadzam się że zwierzę to nie człowiek. I naprawdę nie można zwierząt traktować jak ludzi. To niestety nie jest normalne. I nie mówię tego żeby kogoś stygmatyzowac. Po prostu jesteśmy różnymi gatunkami i każdego trzeba traktować z szacunkiem ale też uwzględniając to z kim mamy do czynienia. Można być doskonałym opiekunem dla zwierzaka tratując go z szacunkiem ale nie jak dziecko. Mam wątpliwości czy odwrotnie też to daje takie świetne rezultaty.
@@VesperTheBatZabrakło, bo kanał, pomimo że mogłoby się wydawać na pierwszy rzut oka, że jest swoistym wybawieniem na tle reszty treści w internecie, również gra na emocjach jak reszta tego ścieku. Narracja wokół tego co obecnie jest modne, czyli w tym wypadku oranie psiarzy czy kociarzy, bo ci śmieli mieć oddzielne zdanie od reszty oszołomów, którzy z kolei będą pchać się w dzieci pomimo znikomej dojrzałości emocjonalnej. Np. hitem jest decydowanie się na dziecko podczas kryzysu w małżeństwie, tak jakby dziecko było swoistym klejem, który z powrotem naprawi związek, a w rzeczywistości małżeństwo się w całości sypie, a dzieciak dorasta z jednym rodzicem albo w najlepszym przypadku ma kontakt z obydwoma oczywiście z tym drugim tylko podczas weekendów. No ale najważniejsze, że rodzice nadali nowe życie, a nie przelali swoje uczucia na zwierzaka.
Czytajmy więcej Wykop to pomoga w życiu
Jak to jest że nasi rodzice żyli mając o wiele cięższe problemy związane z sytacją zyciową a jakoś udało im się nas urodzić i wychować bez pierdolenia o problemach psychicznych? Czy może obecnie szukamy problemów tam gdzie ich nie ma żeby mieć wymówke?
Posiadanie dzieci to olbrzymi przywilej jaki nas może spotkać w życiu. Satysfakcja i radość nieporównywalna z niczym innym. Codziennie dziękuję Bogu, za ich obecność. Dają sile i motywacje, by pracować nad sobą, walczyć o lepszy świat 💪🏻
Czasami macierzyństwo blokuje matkę przed pójściem do pracy więc tak kolorowo nie jest
żyjmy i dajmy żyć innym. Lepiej żeby ktoś miał psa i traktował go jak dziecko, niż miał dziecko i traktował je jak psa.
W przypadku ludzi traktującym psa jak człowieka, wyrażenie: ,,traktować dziecko” jak psa nabiera nowego znaczenia.
@@dziewczynazsekskamerek a w przypadku ludzi trzymających psa na łańcuchu bez dostępu do wody?
@@dziewczynazsekskamerek Hahaha true story bro xD
"Żyj i i daj żyć innym" to tak bezrefleksyjne, nihilistyczne pierdolenie, że odpowiedź jest NIE, należy narzucać innym reguły życia bo się pogubią. Jak nie narzucisz dobrych wzorców to będą przyjmować te represyjne właśnie jak psy -> bezwiednie godzić się na wszystko.
@@Lux-rg4wv okej to zmuś wszystkich do rodzenia i posiadania dzieci, bo ty tak chcesz, najwyżej będzie więcej Madzi z Sosnowca, Kamilkow z Częstochowy, ale najważniejsze żeby lux-rg4wv miał satysfakcję, że nie ma nihilistycznego gadania, chyba jesteśmy gotowi na takie poświęcenie :). To ile masz dzieci lux?
Piesek tzw tańszy substytut dziecka,
Podobnie jest dzisiaj innymi sferami w życiu, np. pornografia, sexzabawki- tak samo zastępuje się drugiego człowieka tańszym substytutem.
A social media, substytutem fizycznego uczucia bycia w "grupie/wspólnocie", akceptowanym itd.
Ale to i tak nie to samo.
Jeść pizzę ≠ wyobrażać sobie, że się je pizzę.
@@sienkiewiczmonika1161
Dlatego nazywa się to substytutem. Niektóre nawet więcej szkodzą niż rzeczywiście pomagają coś zastąpić, bo relacji nie da się zastąpić
@@sienkiewiczmonika1161zamiast pizzy w restauracji na poziomie kupujesz zamiennik z supermarketu.
Piwo bezalkoholowe, kiełbasa wegańska, trzecia płeć itp.
no głupie troche bo ludzie wbijaja się w lata, traca lata...piesek odchodzi i w sumie zostają z niczym
Nie padło jeszcze jedno pytanie/obserwacja, która może wpływać na decyzję: dziecko czy pies. Zwrócił na to uwagę Carlin (ten komik, naprawdę) - na wzmiankę o małych psach czy kotach wszyscy się rozczulili. Wzmianka o małych dzieciach wywołała reakcję zgoła przeciwną. I wtedy Carlin zapytał: "Co z nami jest nie tak? Co poszło źle, że wolimy młode innych gatunków od własnych?". Nie wiem, czy były robione jakieś badania dotyczące tej kwestii, ale mam dane pośrednie. W reklamie istnieje coś takiego jak motywator - czynnik przyciągający uwagę i wywołujący pozytywne emocje, gdy znajdzie się w przekazie reklamowym. Hierarchia tych motywatorów (ustanowiona na podstawie całkiem sporej ilości badań psychologicznych i socjologicznych przeprowadzonych nie tylko w tym, lecz także w poprzednim wieku) wygląda następująco: 1. goła baba (działa niezależnie od płci odbiorców, choć na kobiety i mężczyzn inaczej), 2. pieski i kotki oraz inne młode zwierzęta, 3. małe dzieci. Oczywiście lista jest dłuższa, ale tak przedstawia się podium...
Zapytaj się starych panien dlaczego posiadają psy z dużym przyrodzeniem. To nie są wcale takie rzadkie przypadki.
Ogólnie ciekawe jest to jak zmieniło się podejście do dzieci i ich mienie przez ostatnich parę dekad/stuleci.
Jeszcze niedawno większość ludzi żyła na wsi i żyła z rolnictwa, a do tego potrzeba rąk do pracy czyli dzieci. Kiedyś mienie dzieci było przydatne i w ogóle potrzebne jeśli chciało się zapewnić sobie przetrwanie. Obecnie sytuacja się odwróciła i dziecko jest bardziej kulą u nogi niż pożytkiem. Kiedyś dziecko po prostu patrzyło na rodziców i się od nich uczyło. Teraz musi skończyć najróżniejsze szkoły żeby w ogóle mieć szansę na pracę. Dochodziła też pewnie kwestia przedłużenia linii rodowej, przekazania majątku i w ogóle. Dzisiaj jest to raczej mało ważne
Drugą kwestią jest to ile dzieci zostało poczętych niejako z nudów. Pamiętam był taki przykład że 9 miesięcy po jakiejś dużej awarii sieci energetycznej urodziło się sporo nadprogramowych dzieci. Ludzie kiedyś zwyczajnie nie mieli za bardzo co robić i działo się co się działo i były z tego dzieciaki.
@@HubiKoshioj zdziwiłbyś się ile osób robi sobie dziecko byle majątek nie wpadł w ręce pozostałej rodziny.
To wszystko zależy bo dzisiaj niby faktycznie masz obowiązek nauki ale na dobrą sprawę nie potrzebujesz nawet tego wykształcenia podstawowego żeby być bogatszym niż 3 lub więcej poprzednie pokolenia razem wzięte.
Jest też wiele rodzin na poziomie gdzie nie zamienia się dzieci na zwierzęta bo ci ludzie po prostu dbają o siebie by nie mieć żadnych zaburzeń.
Czasu też się zmieniają, w bogacących się społeczeństwach dzietność spada co wywiera wpływ na innowacje np zastępowanie pracowników robotami a dzięki temu usuwanie zawodów bez znaczącego wkładu w społeczeństwo np kasjerów.
@@dziewczynazsekskamerekwolę iść do kasy niż do automatu kasowego 😉
@@dziewczynazsekskamerek nie odpisuj więcej. Odłącz sobie internet.
200 lat temu koszt wychowania przeciętnego dziecka na wsi był porównywalny z kosztem utrzymania psa. Dziś jak jest, każdy widzi.
To jest wymysł krajów bogatych, w krajach trzeciego świata nie kupujesz dziecku nowego smartfona co tydzień i jakoś żyją rodziny po 10 osób bez 500+
@@Drabonade”jakoś żyją” - a ty nie masz narcystycznych zaburzen osobowości? Moja matka mówiła identycznie i ma stwierdzone zaburzenia narcystyczne - covert narcissist. Nie jest ci przyjemnie jak robisz coś dla dziecka? Jak się cieszysz ze dajesz mu pozytywne emocje? Szkoda ci pieniędzy żeby dać miły wieczor czy dzień swojemu dziecku? Musisz dawać minimum bo po co dawać więcej? „Kiedys to dawali dzieciom tyle co psom i było dobrze” - tragedia. Ogromny RED FLAG. Nie pozdrawiam
@@PsychoLOSZKA1zapomniałaś leków wziąć.
@@DrabonadeA co to za życie w biedzie i bez żadnych perspektyw. Zresztą jak ty niby masz zrozumieć takich ludzi, skoro pierdzisz w fotelu siedząc w domu po latach darmowej edukacji i z dostępem do opieki medycznej na wyciągnięcie ręki? O bieżącej wodzie i toalecie nawet nie wspomnę.
@@karolnienen8119 shaming oraz inne metody manipulacji i kontroli na mnie nie działają. Prymitywna próba narcyzie
Współczuję dzieciom których rodzice zdecydowali sie je mieć pomimo tego że nie chcieli/zrobili to pod presją.
Dlatego aborcja powinna byc legalna
A ja nie, życie jest spoko
Ja niestety jestem dzieckiem rodziców, którzy dzieci mieć nie chcieli, ale po ślubie wypadało mieć. Mieli ogromną presję społeczna, której nie byli w stanie unieść i stworzyli dziecko. Mam 31 lat i do dzisiaj muszę pracować nad moimi brakami, ich błędami i znęcaniem nade mną w dzieciństwie psychicznym i fizycznym. Nie zamierzam mieć dzieci, bo nie mam własnego lokum i perspektyw na to prędko nie widzę. Nie stać mnie na to, nie chcę dalej przekazywać negatywych wzorców i po prostu dzieci nie chce i nie lubię. Jestem w szczęśliwym związku, ale dzieci oboje nie chcemy. A zwierzęta uwielbiam i jestem otoczona nimi od zawsze i nie wyobrażam sobie życie bez ich towarzystwa.
Bo jesteś tumanem haha ja przez 40 lat ne spotkałem takich par haha
szanuje, po prostu@@tojatojatoja
Nie została poruszona moim zdaniem jeszcze jedna kwestia. Dla mnie dzieciństwo było piekłem. Oschłość ze strony rodziców, bak empatii, zrozumienia, brak miłości. Ja już jako dziecko postanowiłam ,że nie będę mieć dzieci , bo za bardzo bałam się ,że będę jak moi rodzice. Nie chciałam nikomu tego zrobić. Są osoby , które ze względu na różne traumy boją się mieć dzieci... Teraz pies jest dla mnie wszystkim.
Wiedz że jesteś kochana.
Jesteś wspaniała ❤❤❤
Do psychologa, bo masz bardzo namieszane w glowie. Wyprostowac to i tyle, bo tym samym dajesz sie rkzywdzic dalej swoim rodzicom
Mam tak samo , nie odnalazła bym się z dzieckiem jak codziennie byłam lana pasem całe moje dzieciństwo . Jak słyszę wrzeszczące dziecko to mam ochotę mu przylać żeby przestało, dlatego się nie rozmnażamy i nie powielam złych wzorców.
Fajna wymówka
Z tych racjonlnych: Mysle ze wiele osob moze pochodzic z "dysfunkcyjnych" rodzin i zdwac sobie sprwe jak duzy wplym ma dziecinstwo na dorosle zycie i po prostu nie czyja sie na silach albo nie chca powielac tych dysfunkcyjnych schematow..
Z tych odklejonych: Mysle ze jako gatunek ulegamy mechanizmom samoregulacji.. Pomimo dobrych warunkow srodowiskowych jest masa czynnikow zachecajacych do braku dzieci a niewiele do ich posiadania.
2x 👏🏻👏🏻👏🏻
W punkt!
Popieram 👏
Ludzie generalnie nie wybiegają myślami aż tak naprzód, gdyby tak było, to każdy wiedziałby jakie konsekwencje czekają w sytaucji, gdy nie ma zastępowalności pokoleń. Ja od samej analizy części tych konwencji dostaje dreszczy, nie mówiąc już o odczuciu ich na własnej skórze.
@@MrWoojohn Rozwiniesz temat?
Sam nie mam żony ani dzieci jeszcze. Ale kolega co ze mną w pokoju pracuje ma trójkę dzieci, 6,12 i 15 lat, najmłodsza córka. Z kolei inny kolega z pracy ma żonę i 2 psy. I jak potrafi narzekać jak to ludzie nie wiedzą jak to jest ciężko mając 2 psy. Szok. Kolega który ma trójkę dzieci, w tym 2 dorastających synów, nie narzeka. A wiem, że ma różnie. A zawsze pozytywny i uśmiechnięty, za co go podziwiam i stanowi dla mnie przykład w pewnych kwestiach.
mój facet odkąd zmienił pracę to właśnie przez współpracowników, którzy cały czas narzekają na dzieci, również stał się niechętny do rodzicielstwa, dodatkowo, wszyscy ci jego kumple dojeżdżają do pracy w dni powszednie a tylko na weekendy wracają do domu (mój nie, bo mieszkamy blisko), więc ze swoimi dziećmi przebywają względnie mało.
@@ellie5912 Kto pytał... Zachowaj dla siebie kto Ci robi pięściówę w weekendy.
W sumie z tymi pasmi to faktycznie może być trochę roboty, bo pies zawsze będzie czakał na obsługę, a dzieci z każdym rokiem są coraz bardziej samodzielne. 6, 12 i 15 lat to duże dzieciaki i już potrafią rodzicom pomóc, a jak są jeszcze dobrze wychowane, to sama duma.
A taki pies to ani zakupów nie zrobi, ani nie poodkurza..... nawet sobie tyłka nie podetrze ;)
I żeby nie było, kocham pieski i kotki, no ale gdzie je porównywać do dzieci. One powinny być kupowane dla dzieci, a nie zamiast dzieci.
Banda frajerów @@ellie5912
Obecnie kobiety które chcą mieć dzieci, to zazwyczaj albo nie mają godności (szczególnie te młode bo starsze są często na zasadzie albo teraz albo nigdy), lub swoją samotność lub inne problemy chcą zastępować dzieckiem. Rodzenie dzieci to odczłowieczenie (wcześniej tak też było) i nikt z tym nic nie robi. Kobiety są traktowane jak inkubatory, a dla lekarzy i położnych ważniejszy jest płód czy noworodek niż rodzące. Czym mniej kobiet spontanicznie podchodzących do porodu, czyli tych myślących i rozumiejących z czym to się wiąże, to tym dzieci będzie mniej. Kiedyś był większy przyrost naturalny bo mnóstwo tak zwanych nieświadomych kobiet rodziło dzieci, czyli nie wiedziały jakie cierpienie je czeka podczas porodu (chociażby z braku internetu). Obecnie czym będzie więcej świadomych kobiet tym będzie mniej dzieci i maksymalnie jedno jeśli w ogóle.
Kobiety nie chcą cesarek, nie chcą znieczuleń w kręgosłup. One chcą godności i nie traktowania z góry, a tego nie ma w szpitalach. Jest tyle rzeczy do zmiany o czym mówią fundacje zajmujące się porodami, a rząd z tym nic nie robi i jak widać po postulatach ten obecny też nie zamierza (mowa chociażby o zakazie nacinania krocza, podawania sztucznej oksytocyny, zmuszania do rodzenia z pozycjach poziomych/ginekologicznych).
Trolujesz?
@@monikashark1125 przecież prawdę napisał.
Moim zdaniem ludzie którzy nie są gotowi na dziecko poprostu nie powinni go mieć krzywda w takim przypadku dzieje się zarówno dziecku jak i rodzicowi. Lepiej jest posiadać psa który będzie rozpieszczony niż dziecko które będzie zaniedbywane . Rodzice powinni myśleć o tym na jaki los skazują człowieka którego powołuja na świat i za którego biorą pełną odpowiedzialność . Dzieci to nie pieski które trzeba nakarmić 2 razy dziennie i wyjść na spacer czasem pogłaskać i masz spokój
Moim zdanie trzeba się ogarnąć i brać odpowiedzialność w własne ręce a nie usuwać problem albo go unikać, tak całe życie można robić i być nieudacznikiem życiowym na wielu płaszczyznach i tak mówie tu o kobietach wiecznie uciekających od jakichkolwiek problemów, faceci przyparci do muru jednak częściej sie ogarniają chodź w tch czasach jest z tym znacznie gorzej.
Zgadzam się. Przy czym fakt że osób po 30 które potrafią ogarnąć tylko siebie i ewentualnie psa jest zatrważająco dużo.
Jako pedagog, który zrezygnował z zawodu przez to, co widział i z czym się mierzył, by zachować swoje zdrowie psychiczne, zaznaczę, że jest jeszcze inny czynnik braku decyzji o dziecku. Wg mnie to jest samoświadomość tego, czy rozwiązaliśmy swoje psychiczne problemy, trudności charakteru i przepracowaliśmy swoje traumy w sposób, który pozwoli na to, by nie przekazać ich dziecku. Moim zdaniem obecne dzieci są nieszczęśliwe, bo mało kto myśli w ten sposób, dla większości posiadanie dziecka to po prostu życiowy etap do odhaczenia, bo "wszyscy tak robią". Nie, to tak nie wygląda, niestety. W tym wypadku dużo lepiej jest mieć psa niż dziecko. A dlaczego? Bo pies nie jest zwierzęciem rozumnym w takim stopniu, jak człowiek, nie przeżywa problemów psychicznych, nie niesie bagażu wychowania przez całe swoje życie. Ludzie mają instynkt opiekuńczy, ale jeśli czują, że nie są gotowi psychicznie to naprawdę lepiej, żeby decyzję o dziecku odłożyli na czas terapii czy innego procesu pomagającego ustabilizować swoją osobowość, nastawienie, przepracować trudności. Tylko wtedy jest szansa, by wychować mądrych, dobrych, wartościowych, szczęśliwych i kochających siebie oraz innych młodych ludzi.
Zgadzam się ze wszystkim co napisałaś o dzieciach, też boli mnie gdy widzę jak rodzice traktują swoje dzieci. Co do psa się nie zgodzę, pies przeżywa taką samą gamę emocji jak człowiek i to jak traktujemy psa i się z nim komunikujemy ma ogromne znaczenie. Pies mówi językiem ciała, a nim trudno się komuś poskarżyć.
@@create_Nie chodziło mi o to, że pies nie odczuwa emocji. Chodziło mi o to, że nawet, jeśli masz problemy osobowościowe, zmagasz się z traumami to nie odbije się to tak na psie, jak na żywym człowieku zupełnie zdanym na Ciebie, którego uczysz życia, podejścia do świata, do siebie itp. To jest nieporównywalne.
@@ThePaniLenka moim zdaniem odbije się podobnie, z tym że pies jest do końca życia ode mnie zależny i nie przechodzi "sprawdzianu" tak jak dziecko przy wchodzeniu w dorosłość - wybór kariery, partnera, jak sobie radzi w tych rolach itd.
Dokładnie o to chodzi! ❤
Pisałam już na ten temat ale nspisze jeszcze raz na temat piesków I kotków .
Niestety jest to lansowany trend,
moda - co oznacza biznes na wielką skalę
To są zachowania irracjonalne ,które personifikują szczególnie pieski /
rasy drogie/ .
Jedna pani napisała, że " traktuje psa jak syna"
Odesłałam ją do Tworek na konsultację ( wraz z synem )
Występuje rowniez duży problem z zakłócaniem ciszy nocnej .
Obraz współczesnej kobiety : w lewej rece srajphone ,w prawej ręce bsznurek
Na sznurku gad z kokardką i w kubraczku .
Gad psi Bogu ducha winien że zrobili z niego psiego idiote.
To są niestety ludzie niereformowalni ,którzy z uporem maniaka twierdzą, że zwierzęciu jest najlepiej w betonowym bloku na 8 p.,na chemicznej karmie, 10 h w samotności z kuwetą i dwukrotnym spacerem po asfalcie w huku ,smrodzie i chaosie miejskim.
Rasy duże trzymane w blokachi miastach pominę... bo wkradna się wulgaryzmy. dziękuję
nigdy w sumie nie myślałam o tym że zastępuje dziecko czymkolwiek. Od zawsze nie chciałam dzieci. Dosłownie - nawet jak byłam w podstawówce to już wtedy wszystkie inne piszczące dzieci mnie irytowały, a z wiekiem sie to tylko umocniło bo znam więcej wad. Pierwszego kota musiałam wziąć bo nie było innej opcji, potem wzielam mu drugiego do towarzystwa. Kocham je, ale nie zastępuje nimi nikogo.
Tak Ci się tylko wydaje
@@MrWoojohnod wczesnego dzieciństwa towarzyszy mi pies lub kot. Do dziś się to nie zmieniło. Czy jako dziecko rekompensowalam sobie brak dziecka? Czy moi rodzice, którzy mieli już trójkę dzieci rekompensowali sobie brak czwartego i piątego dziecka psem i kotem?
@@MiaMal-xx6mk O Tobie nie mówiłem. Mam na myśli osoby dorosłe, które wmawiają sobie, że dzieci nie lubią, ale zwierzęta traktują jak dzieci.
@@MrWoojohnAle antynatalizm jest realnym zjawiskiem a nie "wydaje ci się". Pierdolenie typu że coś się komuś wydaje to jest zwyczajna projekcja zwłaszcza o ludziach których nie znasz. Przypomina mi to te stare baby które żyją w mentalnym XIX wieku i gadają że "O jak znajdziesz sobie chłopa/kobietę to ona cię ustawi i już będzie ci się chciało." No pozdrawiam taką mentalność że ty musisz sobie znaleźć suzerena który ci powie co masz robić w życiu i wymuszać albo perswadować na tobie coś czego ty nie chcesz wewnętrznie zrobić bo yyyy noooo tradycja mówi że "chłop i kobieta muszą razem być i dzieciaka mieć a nawet kilka no kurła jak to tak że ludzie się nie chcą wiązać w XXI wieku", czyli wieku gdzie co tydzień pojawiają się nowe choroby cywilizacyjne.
@@MrWoojohn Ale Ty nie jesteś od tego by się "do kogoś" i "za kogoś" wypowiadać. Są rzeczy które człowiek nie lubi i koniec dyskusji.
Nareszcie świadomość ludzka doświadcza przebudzenia.
Dziecko to skrajna forma egoizmu, nikt go się nie pyta czy chce się urodzić w naszej rodzinie. Stawiamy je przed faktem dokonanym. Tylko nieliczni mają piękne życie, większość z nas nieustannie cierpi z mniejszym lub większym natężeniem. Myślicie, że jestem szalony, ale spójrzcie w lustro i powiedzcie, czy potraficie żyć bez używek, albo kiedy czuliście spokój lub bezwarunkowe szczęście. Gwarantuje, że tylko święci to potrafią. Wszyscy okłamujemy się wzajemnie myśląc, że sprowadzenie nowego życia rozwiąże nasze problemy lub nada sens absurdowi istnienia.
Niestety, żyjemy, bo inni nie zdali egzaminu z empatii. Jest to podobne do denuncjowania w stalinizmie, skoro mnie torturują to podam nazwiska kolejnych. Skoro żyję to niech ktoś też się z tym światem pierdoli.
Idź wyprostowany wśród tych co na kolanach.
Jak ktoś może się pytać dziecka czy się chce urodzić j, jezeli go wcześniej nie bylo .
Tak samo myślę, a jak mówię to innym to zderzam się ze ścianą, więc boje się poruszać ten temat...
Idąc tym tokiem myślenia szczęśliwi mogą być ludzie tylko bogaci, o odpowiedniej pozycji społecznej. Trochę zbyt bardzo porównujemy się z innymi. Jest mnóstwo przypadków ludzi ze zniszczona psychiką mimo urodzenia się w dobrze usytuowanej rodzinie. Myśle, ze głównym kryterium w chęci posiadania dzieci to chęć opieki i miłości dla dziecka. I nie trzeba zarabiać ogromnych pieniędzy.
Tak, potrafię żyć bez używek i czerpać radość z różnych sytuacji życiowych. Nie jestem w tym odosobniona.
Bycie rodzicem to wielka sztuka i odpowiedzialność ale i wielki dar. Ale może faktycznie, mając taki tok myślenia lepiej nie powoływać dzieci na świat. Grunt żeby każdy z nas czuł się dobrze w swojej skórze i swoimi wyborami.
Myślę, że ludzkość nie wyginie. Jak już, to jedynie szeroko rozumiana "kultura zachodu". Po prostu Europejczycy zostaną zastąpieni przez ludzi z rejonów Afryki i bliskiego wschodu, gdzie takich problemów nie mają. Podejrzewam, że mieszkańcy Imperium Rzymskiego byli, u schyłku owego tworu, zaniepokojeni (delikatnie mówiąc) zmianami, ale historia pokazuje, że świat i życie poszło dalej. Oczywiście negatywnym aspektem jest fakt, że po antyku, nastało wtedy średniowiecze zwane przez niektórych wiekami ciemnymi, ale ostatecznie ludzkość stale się rozwija. W związku z tym, że twój (łaciński) model cywilizacyjny upada, smutek jednak pozostaje...
Taki właśnie jest plan. Taka przyszłość ma czekać białego człowieka w rozumieniu pewnych grup etnicznych. Azjaci, Hindusi czy Afrykańczycy mogą oczywiście rozmnażać się do woli, a Białym wmawia się, że posiadanie dziecka jest nieekologiczne i szkodliwe dla planety.
Miałem psa, teraz mam dzieci. Dzieci innych od zawsze są mi obojętne albo mnie wkurzają. Własne dzieci to zupełnie co innego. Każdemu życzę tyle miłości ile ja dostaje teraz. Pies w jakimś stopniu może zastąpić te emocje i uczucia. Psa jeszcze kiedyś będę chciał przygarnąć na pewno.
Miałam psa, potem dzieci. Pies jest fajny, ale posiadanie psa nie da się porównać do dzieci. To tak jak nie da się porównać wrotek do prowadzenia z sukcesem własnej firmy.
@@katarzynasowka5450jej ale jesteście kochani
Dzieci dużo dają ale też dużo zabierają zwłaszcza kobiecie. Faceci to wiadomo- niewiele się angażują więc dla nich dziecko to sama radość.
@@marianna9253Nie zrozumiem stwierdzenia, że mężczyźni mniej się angażują. W normalnych warunkach, dziecko to decyzja obojga rodziców; i zarówno mama, jak i tata są odpowiedzialni za wychowanie, kształtowanie małego potomka. Oboje są tak samo potrzebni swoim pociechom; oczywiście w różnym etapie dorastania mniej lub więcej.
@@marianna9253 ja nie mam dzieci, ale jak pomyślę o porodzie, o nacinaniu, bólach i byciu traktowana źle w szpitalu to zwyczajnie nie chce. Potrzeba miłości mam zapewniona ze strony partnera. Jeżeli będę musiała podjąć racjonalnie taka decyzję to czuje, że nie będę miała dzieci. Koszta według mnie przeważają (w sensie kosztów i zysków). Jedynie partner wywiera presję, bo chciałby mieć duża rodzinę. Ja takiej potrzeby nie czuje, tzn jeżeli mam rodzic to wolę nie mieć dzieci.
Zacznijmy od tego, że cała masa ludzi nie nadaje się do roli rodzica o czym tu nie zostało wspomniane.
Tak samo nie wspomniano tu o np możliwości i ryzyka tego, że nasze dziecko może urodzić się niepełnosprawne ;/
A reszta to tak jak podsumowane jest to w filmie.
Brak odpowiedniego partnera.
Brak własnego mieszkania/domu
Brak stabilności
Chęć rozwoju i zwiedzania świata.
Wszystkiemu przeszkadza dziecko.
Myślę, że to właśnie będzie iść w tą stronę, że pary na pierwsze dziecko będą się decydować w okolicach 30+ lat jak już ustabilizują swoje życie.
Przygarnięcie psiaka myślę jest lepszą opcją dla wszystkich, którzy nie są gotowi na dziecko.
A tym bardziej jest to świetna opcja dla singli
Szkoda że demografia polski na tym traci.
tylko że te 30 lat to nie jest przekroczenie magicznej bareiry stabilizacji i możliwości urodzenia dziecka przez kobietę.
Jakby mainstream nie promował wiecznego odkładania decyzji o wejściu w dorosłość i w Polsce posiadanie dzieci opłacało się jak edukacja wyższa (jak w Czechach dostaje się liczne ulgi podatkowe z tytułu posiadania dzieci i rynek pracy jest dostosowany pod kobiety z małymi dziećmi i było więcej prac na niepełny etat, młodzi ludzie pewniej by zakładali rodziny).
Z resztą jak znajdziesz ludzi żyjących poza social mediami to zorientujesz się, że są twardo stąpający po ziemi 20-latkowie, którzy nie chcieliby decyzji o wejściu w dorosłość wiecznie odkładać.
@@Revolwerowiec2137 Tylko to nie jest problem jedynie Polski, a wielu krajów.
@@ghostka2854 Dziecko ma być tą decyzją o wejściu w dorosłość?
No nieźle.
Też znam wiele osób zaradnych w tym młodym wieku (sam jestem studentem + praca) i wśród znajomych to okrągłe 0 osób jest zainteresowana posiadaniem dziecka. Kobiety to wręcz odpowiadały śmiechem na takie pytanie.
Tu nie chodzi o jakieś wieczne odkładanie.
Po prostu odpowiednia edukacja i dobrze płatna praca to fundament pod przyszłość. Posiadanie własnego mieszkania to kolejny punkt do tego warto też zgromadzić dużą sumę na koncie jeśli ktoś planuje dziecko.
No i partner/partnerka. Jeśli ktoś może miał to szczęście i znalazł "miłość życia" jeszcze za czasów szkolnych to może i mają w planach wcześnie mieć dziecko, ale reszta?
30 lat to po prostu wiek, przy którym większość ludzi jest już na tyle dojrzała i przygotowana by o tym myśleć.
A że inni chcą wcześniej - ich decyzja.
@@pajacpajac530 niestety
Rozpieszczaniem nie powinno sie nazywać kupowania specjalistycznej karmy bo tylko karmy dobrej jakości (a nie po prostu markowe) z dużą zawartością mięsa lub barf są w stanie sprawić że nas pies lub kot będzie w dobrym stanie. Często fryzjer dla psa jest po prostu niezbędny żeby żył komfortowo (np przez rase)
Nie kupuję psu karmy, gotuję mu :D ubranie nosi zimą bo bez niego się trzęsie
@@create_ jeśli mogę dać ci radę to zainteresuj się właśnie barfem bo gotowane jedzenie nie ma odpowiednich wartości odżywczych dla psa. Tzn trudno jest to dosuplentowac. A to nie takie skomplikowane jak się wydaje ;)
Dokładnie, to tak jakby ktos powiedział że dziecko rozpieszcza bo daje zdrowe jedzenie, gotuje obiady itp zamiast zamówić maka dla niego XD
Dokładnie. Podawanie psu dobrej jakości karmy oraz jego pielęgnacja to po prostu bycie dobrym właścicielem, nie żadne rozpieszczanie. Mój pies np. choruje na zapalenie trzustki, więc musi dostawać specjalistyczną karmę. Do tego jest to rasa długowłosa, więc wymaga sporo pielęgnacji (czesania, odżywek, fryzjera, etc.) i jest to wyraźnie napisane w opisie tej rasy, ja sobie tego nie wymyśliłam 🤷♀️
Nic się niestanie, gdy zostawimy pupila samego w domu? Moje doświadczenia są takie, że gdy jedna sąsiadka zostawia psa, ten wyje z rozpaczy. Z kolei pies sąsiadów z piętra niżej szczeka i drapie drzwi. Nie można ani odpocząć, ani popracować, a te zwierzęta zwyczajnie cierpią. Moim zdaniem traktowanie zwierząt, w tym przypadku psów, jako środka do rekompensowania sobie czegoś to duże przegięcie... świadczy raczej o problemie z sobą samym do rozwiązania np na psychoterapii. Zwierzęta mają własne, charakterystyczne dla nich potrzeby, często zapominamy, że psy muszą się po prostu ruszać i męczą się w małych mieszkaniach.
Tak sie pozwole przypierdolic jako naczelny psiarz xd
Zostawianie pupila samego w domu fakt tez jest problemem, natomiat no trzeba je uczyc ze sie wychodzi z domu i wraca co nie. Co do tego ze nie mozna odpoczac czy pies szczeka wyje, wybrales mieszkanie w bloku z wszystkimi plusami i minusami tego i to zaakceptuj. Wkurwia mnie niemilosiernie jak ktos tak pierdoli ze pies szczeka, a dziecko drze morde i gra w pilke kolo samochodow, i co lepiej? Oba komentarze sa chujowe tylko po prostu z 2 stron tej samej barykady.
Pies ma lęk separacyjny, próbowałeś rozmawiać z właścicielami? To jest bardzo męczące dla sąsiadów, ale najbardziej dla psa, ale da się to pokonać tylko właściciele muszą chcieć.
Zacznijmy od tego że trzeba mieć nieźle na umyśle by sprowadzać do kurnika zwierzę które potrzebuje wychodzić swobodnie na dwór.
To się właśnie dzieje, gdy ludzie, którzy się naśmiewają i wyzywają osoby, które traktują zwierzę jak dziecko, sami kupują sobie psa. Nawet tutaj "fryzjer dla psa" zostało nazwane rozpieszczaniem, a nie dbaniem o dobrostan pupila, a co dopiero behawiorysta? Dbanie o zdrowie i zadowolenie istoty żyjącej może być wyśmiane tylko przez ludzi z zaburzoną empatią
Czyli nic nie wiesz na temat psów i ich potrzeb. Wielkość mieszkania nie ma żadnego znaczenia jeśli pies ma spełnione potrzeby gatunkowe. Może nie warto się wypowiadać jak się nie ma wiedzy.
Za miesiąc mam 30 lat. W wieku 18 chciałem założyć rodzinę ale gdy po szkole poszedłem do pracy i zobaczyłem jak wygląda "dorosłe" życie pracując... To mi się totalnie ode chciało zakładania rodziny. Z roku na rok coraz bardziej jestem na nie. Wzrastająca inflacja, ryzyko wojny (nie oszukujmy się, konflikt wschodni jest zbyt blisko i może nas dotknąć) zakaz aborcji w wypadku zagrożenia życia mojej partnerki (mają to w dupie tak naprawdę byleby dziecko się urodziło nawet półmartwe) albo dziecko z downem, które wymaga ciągłej opieki przez resztę jego życia. Siada wtedy psychika i może jest jedna osoba więcej na świecie ale 2 osoby (rodzice) tak naprawdę już nie mają życia. Rozmawiam o tym dużo ze znajomymi i mówią, że przez te czynniki nie chcą mieć dziecka. Szczególnie, że było dużo przypadków głośnych w Polsce gdzie kobiety umierały by donieść nieżywy płód. Po prostu kobiety się boją rodzić a faceci boją się o stratę ukochanej osoby. No i oczywiście zarobki. Większość ludzi ma kredyty na takie sumy by kupić jakieś mieszkanie w Warszawie, że kolejne wydatki w postaci dziecka sprawią, że będą żyli od pierwszego do pierwszego albo nawet w biedzie. Nie każdy dostanie w spadku 5 mieszkań i działkę a jak już to nie w wieku 20-30 lat jeśli śmierć nie będzie nagła... Mówi się też, że kto na starość poda szklankę z wodą? Wystarczy, że dziecko stwierdzi, że się wyprowadza bo w kraju słabo z robotą i w innym kraju założy rodzinę. Nie wróci by się tobą zająć. Odda do domu spokojnej starości, chatę sprzeda i siema. Jakiś czas temu widziałem ogłoszenie o sprzedaż mieszkania ze starszą osobą w środku ale spokojnie bo niedługo umrze więc nie ma problemu... Za cenę jednego dziecka, zakładając, że bym odkładał te 300k przez 18 lat to na starość bym miał taki full serwis, że te panie co by się mną zajmowały by chodziły ubrane jak w restauracjach hooters i by mi szampana nalewały do ust z pępka... Z jednej strony jak tak dalej pójdzie to w Polsce będzie naprawdę słabo z ludnością a z drugiej strony czemu ja mam sobie robić dziecko skoro nie chcę się męczyć i wolę wziąć kota. I takie myślenie ma bardzo dużo osób w tym kraju. Zresztą nie tylko w Polsce...
Nie ma zakazu aborcji w tym kraju w razie jakiegokolwiek zagrożenia życia a nawet zdrowia! Przestańcie powtarzać takie ściemy! I jak pokazują statystyki nie doszło do urodzenia ani jednego dziecka pochodzącego z czynu zabronionego z ostatniego roku. Względy ekonomiczne jak najbardziej. Kiedyś pracowała jedna osoba w rodzinie i utrzymywała od 3-do 5 dzieci lekko. Do lekarza nie czekało się pół roku i nie brakowało pieniędzy a każdy miał gdzie mieszkać. Nikt nie brał kredytów. itd.
Nie ma u nas zakazu aborcji w przypadku zagrożenia życia, a incydenty o których mówisz to pojedyńcze przypadki. Na tle krajów Europy mamy mało zgonów z powodu ciąży, pomimo że te mają legalną aborcję na życzenie.
W zasadzie mozna to strescic do stwierdzenia, ze kto chce znajdzie sposob a kto nie chce znajdzie powod. Warszawa do dobre miasto dla osob z dobra korporacyjna pensja - jezeli zarabisz ponizej 10k to lepiej przeniesc sie do mniejszego miasta zamiast ladowac sie w kredyt na 15 - 20 lat. Odnosnie pomyslow rzadu odnosnie aborcji - tu znowu wracamy do zarobkow. Jak Cie stac to w razie potrzeby jedziesz za granice. 90% problemow ktore opisales zalatwia po prostu kasa. A to jest cos na co masz wplyw. Wiesz, tuz po wojnie nie bylo niczego i ludzie mieli po 6-7 dzieci. Nikt mi sie wmowi, ze teraz jest ciezej. Jest latwiej tylko ludziom zmienily sie priorytety.
@@km01101 Ale i tak moim zdaniem to jeden z kluczowych powodów braku dzietności.
Ja uważam że to wynik tego że ludzie już nie poddają się presji rodziny i społeczeństwa i mają dzieci tylko i wyłącznie gdy sami tego naprawdę chcą. Cóż świadome planowanie rodziny zamiast mnożenia się jak pantofelek nie jest bynajmniej powodem do płaczu. Spójrzcie na Nigerię i Europę. Dzietność to nie jest wyznacznik rozwoju ani postępu więc nie musi być czymś co musimy koniecznie odzyskać. Nigdy dzietność nie będzie tak niska żebyśmy wyginęli a w przyszłości wszystkie problemy z tym związane rozwiąże automatyzacja.
Na razie zaliczamy rozwój ponieważ jeszcze jako tako jest dużo osób pracujących ale fakt, że już teraz na jednego emeryta przypada 2.6 pracujących gdzie jeszcze 10-20 lat temu ta mina była dwukrotnie większa nie napawa optymizmem a wiedząc że mamy tendencję spadkową zapowiada się, że nasze pokolenie, tych co dopiero wchodzą na rynek, nie będzie miał kto opłacać i uratuja sie tylko ci z oszczednosciami nie napawa optymizmem.
@@igiberg3197 Pytanie czy za te dziesiąt lat będzie na tyle miejsc pracy w Polsce, by przy tendencji wzrostowej (gdyby taka była) każdy mógł pracować. Może więc lepiej że jest spadkowa.
@@uzytkownik7 co? Co jest tendencją spadkową? Praca xd?
@@johnnybravo8582Nie, nie praca. Widzę czytanie ze zrozumieniem nadal jest sporym problemem.
Miłej emeryturki w takim razie 😘
Pies najlepszy przyjaciel człowieka. Przyjaciel który nigdy nie zastąpi dziecka. Psy uczą odpowiedzialności ale to nie to samo. Super film 🍿
ale brednie ! Pies to wilk albo krzyżówka z lisem lub hieną
@@hypralz Pies nie jest krzyżówką tylko pod gatunkiem wilka po prostu wilk udomowiony tylko że przez to że jest on tyle lat udomowiony odróżnia go od wilka znaczy dalej są kuzynami i nie wiem co to ma do komentarz powyżej
@@hypralz z lisem lub hieną? Może od razu z motylem albo krokodylem
Psy niczego nie uczą bo nie mają takich zdolności do przekazywania wiedzy. Można wyciągnąć jakieś wnioski obserwując zarówno siebie, swoje reakcje jak i psa oraz płynące z tego wzajemne zależności i powiązania.
to nie to samo, racja. psy są lepsze.
Mam wrażenie że w tym filmie porównuje się posiadanie zwierzaka do posiadania małego dziecka. Dzieci są małe przez jakiś czas i stale rosną , dojrzewają, ewoluują. Dzieci nabywają coraz to nowych umiejętności i się zmieniają ( z czasem mogą nas przerosnąć 😂) Zmieniają się również ich potrzeby. W ramach ciekawostki opiszę pewną sytuację . Moja koleżanka która nie chce mieć dzieci ( nie mam nic do tego) palnęła przy moim synku, który zaczął mi marudzić żebym mu kupiła kolejną słodką rzecz :" dobrze że ja mam pieska" . Oczywiście mój 4 letni synek wszystko słyszał i rozumiał w końcu to człowiek ( byłam trochę zawiedziona jej osobą jak również porównaniem mojego dziecka do psa zwłaszcza w jego obecności ) . Oczywiście nie podejrzewam aby wszyskie osoby które nie decydują się na dzieci rzucały podobne teksty. Domyślam się że moja koleżanka nie widzi w dziecu człowieka lub stale tłumaczy przed sobą swój wybór .
Hahaha
niektórzy rodzice też się zachowują tak jakby nie wiedzieli że dzieci to świadomi ludzie, przeklinają przy nich, uprawiają seks w pokoju w którym przebywa dziecko
I to jest właśnie mega słabe. Każdy ma swoj wybór, ale po co mówić coś takiego jeszcze w obecności dziecka. Fajna „koleżanka”, raczej chciała Ci dopiec, ze ona nie ma takich „problemów”. Zazwyczaj takie uszczypliwości biorą się z zazdrości.
To nie ma nic wspólnego z posiadaniem zwierząt albo dzieci. Osoba, która potrafi tak wypowiedzieć się przy dziecku po prostu nie ma empatii i nie będzie dobrym opiekunem również dla zwierzęcia. Jedynie krzywda jest mniejsza.
brawa dla koleżanki
To zjawisko jest nie tylko szkodliwe spolecznie ale i dla samych zwierzat. Pies to pies, a nadmierna antropomorfizacja jest destruktywna dla psychiki zwierzecia. Pies traktowany jak dziecko nie ma przestrzeni do wyrażania swoich naturalnych zachowań, nie ma wsparcia w swoim właścicielu i jest zwyczajnie nieszczęśliwy. Jako behawiorystka zwierząt kazdego dnia widzę jak ludzie robią krzywdę swoim ,,ukochanym'' pupilom. Szczegolnie małe psy żyją w ciągłej frystracji, wycofaniu społecznym i strachu przed własnym cieniem. Noszone na rękach, czy wożone w wózkach na spacerach, przegrzewane w niepotrzebnych im ubrankach, karmione resztkami, obsypywane niechcianym kontaktem fizycznym, zupełnie zagubione w otaczającym je świecie. Pies to pies.
Po przeszłym prawie 14-lenim związku mogę powiedzieć z pełną odpowiedzialnością.......
Kobieta cię zostawi
Dzieci cię zostawią
Pies zawsze przy Tobie będzie .
Srały muchy będzie wiosna
Szczególnie że żyją od 7-14 lat to faktycznie na zawsze😂
Instynkt opiekuńczy nie występuje u każdego i u różnych ludzi w różnym natężeniu. Jeśli występuje, to preferowaną istotą, którą chcemy objąć opieką może być u niektórych WŁAŚNIE piesek lub kotek a nie bachor. Postawienie tezy o zastępowaniu jest zatem błędnym uogólnieniem. Nie każdy opiekun psa/kota nazywa go dzieckiem/synkiem. Koncentracja na tego typu karykaturalnych zachowaniach powinna być uczciwie zestawiona z równie groteskowymi zachowaniami dzietnych a nie z normalnymi dzietnymi. JEDYNĄ słuszną motywacją do rozmnażania jest AUTENTYCZNA płynąca z WEWNĄTRZ potrzeba a nie naciski natrętnych manipulujących płodzisławów.
Wszystko spoko tylko po co to nacechowane negatywne określenie „bachor”?
@@jwarsztat2389 z nerwów ;) fakt, dziecko nie jest winne temu, że znajduje się w środku sporu między płodzisławami a ludźmi, którzy chcą przestać być prztykani i demonizowani :)
Może jakiś odcinek o tym skąd w dzisiejszych czasach taki wysyp samotnych matek?
Bolszewickie państwo masowo je produkuje różnymi zapomogami, bezwzględną wojną toczoną przeciwko normalnym rodzinom i niezwykle agresywną demoralizacją już od najmłodszych lat.
Toż to są matki boskie naszych czasów
Kiedyś bardziej piętnowano rozwodników, rodzina naciskała na to, żeby byli razem, 2 ludzi było razem tylko, żeby dzieci miały oboje rodziców. Także rozwój social media się do tego przyczynił - dużo łatwiej znaleźć nowego partnera, kiedy w związku zaczyna się źle dziać.
Za dużo się puszczają z byle kim i byle gdzie.
@@DariuszMGTOWNo i wyjaśnione XD kiedyś się puszczały z odpowiednimi mężczyznami i w odpowiednich miejscach X D
Gorzej, kiedy ludzie zastępują pieska dzieckiem.
Niektórzy po prostu nie chcą mieć dzieci lub nie nadają się do roli rodzica. Osobiście nie wyobrażam sobie posiadać w życiu dziecka, bo po prostu wiem, że do tego nie pasuję oraz dzieci po prostu mnie denerwują. Posiadam psa, którego traktuje jak członka rodziny i w pewnym sensie przyjaciela, ale nigdy nie przyszłoby mi do głowy nazwać go moim "dzieckiem" , bo po prostu wypadłoby to moim zdaniem dziwnie. Znam wiele małżeństw, gdzie zamiast dziecka para decydowała się na psa, bo żadnej ze stron dziecko nie odpowiadało i moim zdaniem każdy ma prawo do takiej decyzji. :/
Jako DDA w pełni się pod tym podpisuję :) . Swoich rodziców nienawidzę, ludzie w ogóle mnie irytują (a zwłaszcza tak irracjonalnie postępujące byty jak dzieci) a wizja bycia rodzicem po prostu mnie przeraża. Po co mam krzywdzić zarówno taki byt, jak i siebie? No ale niektórym ludziom nie przetłumaczysz. Poza tym nasza cywilizacja tak się rozwinęła, że zjawisko spadku dzietności jest naturalne i, moim zdaniem, całkiem pożądane - surowce w końcu się wyczerpią, a tak liczna siła robocza nie jest już w dobie automatyzacji potrzebna.
Zabrakło drugiej strony medalu czyli przedstawienia konsekwencji nieodpowiedzialnego rodzicielstwa. Przypadków ludzi zaburzonych psychicznie i opętanych nałogami (np. alkoholizmem), niezdolnych do utrzymania stabilnej rodziny, którzy garną się do płodzenia. Zabrakło Ci umiejętności patrzenia out of box czy odwagi by poruszyć cienie rodzicielstwa?
Tobie brak chęci sprawdzenia innych filmów gdzie mówił o cieniach rodzicielstwa
Jestem 30-letnią mamą malego dziecka i dodam kilka słów od siebie. Znam mnóstwo par, które chciałyby zostać rodzicami, lecz leczenie niepłodności w Polsce jest niesamowicie kosztowne (mam na myśli inne metody niż in vitro). Sama na leczenie wydawałam ok. 800-1000 zł miesiecznie (w latach 2019-2021). Paradoksalnie, samo utrzymanie dziecka w pierwszym roku życia było tańsze!
Plaga naszych czasów... Synek piesek, córeczka kotek...
Od dawna na to zwracałem uwagę, wybija sie tu też traktowanie swojego psa lepiej niż innego człowieka.
Bo psy i koty są bardziej wartościowe niż większość ludzi, Ciebie to dziwi?
@@ewelinaszyktanc8733 myśle że ludzie którzy tak myślą, sami nie są dużo warci
Bo ludzie to coorwy! Wykorzystuja, plotkuja, sa przy tobie poki maja z tego korzysci. Co ciebie tutaj dziwi?!
@@Yuukinea mów za siebie
@@jakechilling4992Czasem warto być realista, gdy w okolicy ludzie cie zawodzą to dlaczego masz psa traktować gorzej niż ludzi którzy nie zasługują na dobre traktowanie. I to nie tak ze mam wybujałe ego bo z domu jestem nauczony bycia kulturalnym i miłym dla wszystkich dookoła dopóki sobie tego samodzielnie nie przekreśla.
Brakuje według mnie najwazniejszego. Strachu przed dzieckiem niepełnosprawnym w znacznym stopniu. Skąd mlodzi ludzie bez mieszkania lub właśnie wziętym na kredyt by zaczyc żyć na swoim mają miec na lekarzy itp pieniadze? Nie poruszam tutaj tematu NFZ bo nerwy są zbedne. A zwykla wizyta u specjalisty z pelnym badaniem oraz ewentualnymi lekami juz jest dla wielu z nas problemem finansowym. Najpierw ustatkujmy siebie by zapewnić przyszłość dziecku bo niestety 500+, 800+ czy 1000+ tutaj sprawy nie rozwiązuje.
Tak to tez ważny aspekt. Jednak to trochę obieranie najgorszego scenariusza. Tez nie wiemy czy sami nie staniemy się niepełnosprawni bądź nasi najbliżsi, tez trzeba będzie pieniądze z pod ziemi brać.. Takich rzeczy nigdy się nie wie, a życie jest nieprzewidywalne.
Myślę, że ważnym aspektem jest to w jakiej rodzinie się wychowywaliśmy. A że większość Polaków w wieku "reprodukcyjnym" ma rodziców, którzy żyli w czasach PRLu, którzy również mieli rodziców po ciężkich przeżyciach, wie jak posiadanie dzieci w nieodpowiednim miejscu i czasie może zniszczyć to dziecko. Skąd się wziął sterotyp starego pijanego, który się na ciebie drze o byle co, czy matki, która krzyczy jak coś zjesz przed wigilią? Z tego, że wiele ludzi mając nasrane w głowach, zdecydowali się na dziecko, którym się źle zaopiekowali. Nikt nie chce powtórzyć tych błędów, dlatego istnieje duża obawa przed posiadaniem dziecka i tego czy na pewno jestem na nie gotow*
👍
Dokładnie tak.
I większość z nas wychowywała się w "niepełnych" rodzinach. Matka - cały dom i dzieciaki na jej głowie, często opiekujaca się jednocześnie starszymi i schorowanymi członkami rodziny i ojciec - wiecznie nieobecny w domu, od rana do nocy w pracy albo w garażu/przed telewizorem, który nie wie nawet, w której klasie jesteś i jak raz musiał iść na wywiadówkę do szkoły to zamiast do gimnazujm pojechał do podstawówki xd
Odnoszac sie do pytania na koncu:
Ja, moja najniższa krajowa i wybitnie szpetna morda stwierdzamy że bezdomne kotki też potrzebują miłości. Zatem bedzie kot.
Oj nie przesadzaj z tą brzydotą. Na pewno nie jest tak źle.
to weź się za siebie, zmień prace na lepsza, idź na siłownię a nie marudzisz
@@Marcin-wx5mf Ale ja nie marudzę tylko wstawiłam komentarz który można skrócić do: wolę koty.
Poza tym, nie wiem czy wiesz, być może nie słyszałeś, to taka tajemna wiedza, ale ci zdradzę:
Zmiana pracy w obecnych czasach nie jest ani najłatwiejszym ani najrozsądniejszym ani najbezpieczniejszym (o ile nie masz diabelsko bogatych i hojnych rodziców) pomysłem.
Ja wiem! Ja wiem, kontrowersyjne, trochę ciężkie do wyobrażenia sobie, być może wyniszczające światopoglądowo, ale taka prawda 🙃
No i ekstra. Dajmy żyć innym tak jak chcą żyć. Dla mnie ogrom argumentów przemawia za tym, aby dzieci nie mieć, dla mojego męża i wielu osób z otoczenia również. 🙂 za to mamy psiaka, którego traktujemy jak członka rodziny. Jego wierność, radość jak wracamy, bezwarunkowa miłość jest wspaniała. Dodatkowo jest adopcji i czuć taka „wdzięczność”. Uwielbiamy ciszę, spokój, wysypianie się, a także uwielbiamy WYGODNE życie pod nas, a nie pod dziecko. A ktoś inny może mieć odwrotnie i mieć ogromna chęć poświęcenia wszystkiego dla dzieci. I git.
Żyj jak chcesz i daj żyć innym jak chcą.
A argument, który zaraz ktoś napisze z emeryturą… No cóż, sama sobie na nią pracuje i nie liczę na Państwo.
Tylko że jak pojawia się pies to też życie się zmienia i to pod psy miałem parę psów które naprawdę wymagały opieki i zaangażowania w wychowanie,tresurę i różne czynniki.Wakacje ? Zapomnij bo nie ma gdzie psa zostawić.To była ciągła praca nad nimi nie były to psy które na dłużej zostawisz samego prędzej by rozpierdol zrobiły w domu .Jak się pojawiły to byliśmy właśnie wygodni,cisza itp a przy nich schudłem z kilkanaście kilo bo lubiły ruch biegać,treningi więc to ja musiałem pod nie zmienić życie.Poprostu trzeba było robić tak by zawsze ktoś był w domu i ktoś również się nimi zajął jak ja byłem w pracy.Wysypianie się ? Przy Belgu i Dobermanie się naśpisz jak już weekend a te o 6 prawie rano już aby się bawić aby biegać.To był wyjątkowy czas ale dziś mam dziecko i uczę go szacunku do zwierzęt ale jeżeli mam już mieć psa to zdecyduje się na łatwiejszą rasę do ogarnięcia nie musi być typowym kanapowcem ale już napewno nie będzie to Belg i doberman ale jakaś z umiarkowanym temperamentem że i poćwicze z psem ale i też kiedy trzeba to i odpocznie
Jestem kobietą i mam 24 lata. Mam koleżanki, które mają od 1 do 5 dzieci, a jesteśmy w tym samym wieku. Osobiście uważam, że jakikolwiek zwierzak jest okej, aczkolwiek określenie „zamiast dziecka” niezbyt na miejscu. Związki potrzebują pewnego rodzaju spoiwa w postaci wspólnego mieszkania czy też zwierzęcia. Uważam że powinno się zacząć od mienia wspólnego zwierzaka, bo to pokazuje jak możemy liczyć na drugą osobę w związku oraz jak się rozkładają obowiązki. Czy partner będzie miał problem wyjść o 6:00 z psem w deszcz i finalnie tego nie zrobi, czy też będzie wiedział że to obowiązek i cokolwiek by się wydarzyło to trzeba to zrobić. Daje to idealny wgląd w to jakie podejście będzie miał do dziecka. A dlaczego? Otóż obydwie istoty potrzebują opieki, miłości i odpowiedzialnego podejścia. Jeśli partner zawodzi na tym poletku, to nie ma co myśleć że się to poprawi gdy będzie wspólny potomek, bo tym bardziej będzie miał ciagle pretensje a to że płacze a to że głodne a to że pielucha brudna. Także uważam że to że aktualne związki decydują sie na zwierzaka nie jest niczym innym jak odpowiedzialnym podejściem do zakładania rodziny. Nie rzucają się na głęboką wodę tylko stopniowo zwiększają odpowiedzialność. Jak w takim związku mającym zwierzaka przyjdzie na świat dziecko to młodzi nauczeni już zwierzęciem wiedzą np jak dostosować swoje harmonogramy aby to grało spójnie.
Dodatkowo jeszcze subiektywnie powiem. Wolę mieć z partnerem takiego pieska czy kotka, bo boję się ciąży. Boję się zmian jakie zachodzą w organizmie. Bycie bombą hormonalną. Bycie narażoną na komplikacje porodowe prowadzące do zgonu mojego i/lub dziecka. Boję się że stanie się na świecie coś co sprawi, ze nie będę miała możliwości wychowania dziecka w spokoju i miłości bez strachu (najbliższy przykład Ukrainy wystarczy). Strach przed wieloma czynnikami + ból jaki niesie za sobą posiadanie potomstwa czy to fizyczny czy psychiczny sprawia że odrzucam wizję posiadania dziecka. Wiem, że nie jestem jedyną mającą tego typu podejście. Aktualnie jesteśmy pokoleniem bardziej świadomym niż nasi rodzice. Mamy wiedzę na temat chorób psychicznych, traum. Pragniemy za wszelką cenę zmienić podejście wychowawcze do nowych pokoleń, aby nie musiały doświadczać niezrozumienia z jakim my się borykaliśmy (a to i tak mało powiedziane). Mając na głowie taki ciężar odpowiedzialności dużo lepiej jest świadomie powiedzieć „nie chce posiadać potomstwa bo wiem z jakimi to się wiąże konsekwencjami i aktualnie nie podołam” niż decydowanie się na dziecko pod wpływem impulsu np wspólnego mieszkania czy ślubu, a później narażać dziecko na różną formę patologii wychowawczej, której sami możemy nie być świadomi a w dorosłości dziecko wypomni.
Jeszcze patrząc na komentarze. Jeśli ktoś myśli że kolejne pokolenia będą robić na nasze emerytury, to mocno współczuje. Od lat wiadomo że ten cały system jest a kant rozbić, a życie bez problemów finansowych jesteśmy w stanie zapewnić sobie my sami. Nie liczmy na przyszłe pokolenia w tej kwestii, bo nie są nam niczego winne, a coraz więcej osób i tak rezygnuje z tych składek bo może i chce. Tak samo kwestia ma się z flagowym „kto ci poda szklankę na starość” no ludzie. To że stworzyliście kolejne pokolenie nie znaczy że muszą was niańczyć. Oni nie mają najmniejszego obowiązku się wami zajmować a jak dadzą was do domu starców to powinniście się cieszyć. Miejmy właśnie w sobie tę odpowiedzialność. Stworzenie dziecka zapewnienie mu dachu nad głową i wspieranie w rozwoju nie upoważnia nas do wymagania od nich by w ich życiowym prime (powiedzmy 40 lat) kiedy osiągną fajny poziom stabilizacji, będą się nami opiekować. Może warto w końcu wziąć się za siebie i sprawić że nikt nie będzie musiał tej szklanki podawać, bo sobie sami dobrze będziemy radzić.
Dokładnie. Ja długo nie chciałam dziecka. Właśnie dlatego że bałam się ciąży i porodu. Gdy miałam 31-32 lata była pandemia i wojna obok wiec nie chciałam. Bałam się w pandemii być w ciąży. Teraz mam 34 lata staramy sie od jakiegoś czasu ale niestety nic. 😢 żałuje trochę że nie zdecydowałam się wtedy gdy niezbyt chciałam może chociaż udało by sie od razu. No ale zmuszać się do ciazy tez bez sensu.
Zapomniałeś wspomnieć o fakcie, że sporo ludzi nie decyduje się na dzieci podając argument, że "nie chcą sprowadzać dziecka na TAKI świat" - kryzys nie tylko gospodarczy ale też klimatyczny, plus niepewność przyszłości nie tylko swojej jako rodzica ale też dziecka jako późniejszego członka społeczeństwa.
Niezła odklejka.
@@Kamil-uw7redlaczego odklejka?
ta kto wie jak technologie I.A. zmienią rynek pracy i czy za 25 lat programista będzie mieć pracę czy I.A. zrobi wszystko. Klimat też jest niestabilny w Niemczech tornada o dużej sile u nas skażenie odry na 30 lat, a na koniec inflacja ponad 10% r/r Nawet w Chinach to już zauważyli i liczba ludności przestał rosnąć.🤔
mówisz o antynataliźmie, poglądzie w którym nie chce się sprowadzać życia na świat zarówno z powodów jaki nowe życie będzie miało dla tego świata jak i dla samego życia. Najbardziej nie ekologiczną rzeczą jaką można zrobić jest urodzenie dziecka + sprowadzanie dziecka na świat który jest zagrożony katastrofą klimatyczną jest niemoralne
@@shyandshame Dziękuje za podanie Profesjonalnej Psychologicznej nazwy.🙂
I dobrze schroniska przepełnione :) zawsze lepiej tak niż mieć dziecko na siłę
dokładnie
Uważam, że posiadanie psa, kota, ... generalnie zwierząt domowych ułatwia wychowywanie dzieci, systematyzuje prowadzenie domu, uczy odpowiedzialności, empatii, sprzyja aktywności fizycznej. Nie wydaje mi się aby można było mieć zwierzątko zamiast dzieci, lub dzieci zamiast pupila. W zdrowo funkcjonującej rodzinie te dwie sprawy się nie wykluczają. Niestety ktoś wmówił młodym kobietom, że muszą brać udział w wyścigu szczurów do kariery. Panowie są mniej podatni na takie manipulacje. Niestety wiele kobiet koło 40 dopiero zauważa bezsens takiego postrzegania kariery, ale biologicznie jest często za późno na posiadanie dzieci, zwykle z wielkim trudem udaje się mieć jedno.
Jak to określił mój brat, psi tatuś, na całonocnym grillowaniu z kumplami i piwem: jakbym miał dziecko, to by mnie tu nie było, dobrze wybrałem. Dziękuje koniec tematu xd
*komentarz dla zasięgu*
A tak na serio, jeśli mówimy o takim rozpieszczaniu "piecków" specjalistycznymi karmami czy wizytami u groomera, to takie samo dbanie o zdrowie pupila jak o własne. Tak pies może, przeżyć na byle karmie z marketu, ale sami chcemy jeść zdrowo, lepsza karma = zdrowsza. Jak ktoś ma zwierzaki o długiej sierści to wie, że raz na jakiś czas dobrze je zabrać od profesjonalnego salonu, zwłaszcza w okresach linienia. Co do ubranek, to są też rasy o bardzo krótkiej sierści i takie bez, im trzeba zapewnić dodatkową ochronne przed zimnem. Przydatne są też butki na lato, bo pupil może poparzyć sobie poduszeczki od nagrzanego asfaltu (ale raczej zaleca się chodzenie wcześnie rano albo późno wieczorem).
Osobiście wole, żeby ludzie poświęcali rodzicielką uwagę zwierzakowi, jeśli ktoś uważa to za złe, niech przywiąże swoje dziecko łańcuchem do drzewa w ogródku za domen i ograniczy interakcje do dawania jedzenia rano i wieczorem. A nie chwila.... nikogo nie stać na dom z ogrodem.... hymmm.... a co tam, nie patyczkujmy się, od razu najlepiej wyrzucić dziecko na ulice z jadącego auta, najlepiej takie półroczne, jak już się znudzi c:
po tych wypowiedziach widać jak zryty masz łeb od tych pchlarzy.
Warto wspomnieć też o innych wyzwaniach dla potencjalnych przyszłych rodziców. Mianowicie chodzi o brak wystarczającej ilości żłobków + ograniczone godziny ich działania. Rodzice pracujący na dwie zmiany czasem nie mogą dopasować godzin pracy do godzin ich otwarcia, a w dzisiejszych czasach żeby się utrzymać potrzeba dwójki pracujących rodziców. Czasy kiedy tatusia pensja wystarczyła skończyły się w latach 90. Dziadkowie też pracują często dłużej niż wymaga tego minimum emerytalne żeby jakoś wiązać koniec z końcem i nie mają wystarczająco dużo czasu, żeby pomóc młodym. Takich prostych przykładów zabrakło w tym filmie. Mógłbym jeszcze kilka podobnych podać, ale zachęcam autora filmu do szerszej analizy.
Proszę wspomnieć o braku chęci brania odpowiedzialności za innych. Najłatwiej zwalić winę na wszystko dookoła. Taka sytuacja jest we wszystkich krajach rozwiniętych, więc winienie systemu w Polsce to zupełnie nie ogarnianie tematu.
Dodatkowo kwestia bezpiecznej aborcji w wypadku wad płodu - dla wielu kobiet to bardzo ważny element, i wolą nie ryzykować starania się o dziecko jeżeli czeka ich perspektywa wyjazdu za granicę po bezpieczne zakończenie ciąży
@@joannadziao8448dokładnie, lub moment, w którym jakiś lekarz wybierze ratowanie płodu za cenę życia matki
Oj będzie tu ZADYMA w komentarzach ;D
Dzieje się 🔥🔥🔥🐘🔥🔥🔥🔥🔥
Cytując pewną szkocką Laserową Świnie NAFO "Wojownicy klawiatury, ZBIÓRKA !"
Od zawsze chciałam mieć psa, nigdy dzieci. Zapominacie, że większość ludzi nie rekompensuje sobie braku posiadania dziecka zwierzęciem. Mamy je dlatego, że są inne, nie są tak wymagające jak dzieci. Ich pielęgnacja jest inna, zakres obowiązków wokół zwierząt jest inny. Pies (niestety) krócej żyje, szybciej dorasta, wymaga mniej nakładów finansowych, emocjonalnych, wychowawczych (nawet wymagające rasy). Poza tym żeby mieć psa czy inne zwierzę domowe nie trzeba ponosić dramatycznych dla zdrowia i ciała skutków ciąży i porodu. Nigdy nie zdecyduję się na dzieci, bo nie ma żadnych, dosłownie żadnych korzyści z ich posiadania. Gdy pojawia się dyskusja dot. posiadania dzieci, nikt nigdy nie dał mi satysfakcjonującego argumentu za ich posiadaniem. Wszyscy młodzi rodzice cieszą się gdy wyrwą się z domu, non stop narzekają na swoje życie z niemowlakami. Szczęście? Każdy definiuje je inaczej. Egoizm? Być może egoizmem jest właśnie narcystyczna chęć przekazania swoich genów. Nie oszukujmy się- większość naszego potomstwa będzie niewolnikami systemu i korporacji tak jak my jesteśmy. Emerytury? Słaby argument za posiadaniem potomstwa. Nie mówiąc już o tym, że dziecko może urodzić się chore i wtedy całe życie należy poświęcić na opiekę, żebranie od państwa i bardzo często kobiety zostają z tym same, bo facet się ulatnia.
Podsumowując: dla mnie nie ma ani jednej korzyści w posiadaniu dziecka/dzieci. Lubię spokojne, harmonijne, poukładane życie. Tak samo uważa mój mąż, jesteśmy razem 12 lat, oboje 30+.
xD widzę mózgi młodym ludziom są już nieźle wyprane przez social media. Jak można podejmować taką decyzję o posiadaniu dziecka w przyszłości jak się jest samym emocjonalnie dzieckiem? Do tego trzeba dojrzeć, a w obecnych czasach ten wiek jest przesunięty w okolicach 30+, a nie jak nasi rodzice 20+. Dzisiaj jest kult pieniądza, masz pracować do śmierci ze sznurkiem na szyj w postaci kredytu na mieszkanie i nowego samochodu. To jest najważniejsze.
Ja mam dziecko i jestem mega zadowolony z tego i kocham swojego syna,nie każdy facet zostawi swoją kobiete gdy jest chore dziecko więc nie generalizuj,u mnie psy się wychowują z dzieckiem i ze mną,fakt jest ciężko ale da sie.Dla mnie czas z synem jest najlepszym czasem wolę to niż imprezy,to ludzie narzekają że ja za dużo z nim czasu spędzam ale mam to w dupie bo zazdroszczą
@@marcinluberadzki6422 ale nie byłeś w ciąży i nie urodziłeś. Tak to ja tez mogę mieć dziecko tylko gdyby ktoś je urodził.
Ale emerytury powinny byc z tego co my wypracujemy na siebie a nie nasze dzieci wiec wyciaganie tego argumentu jest smieszne bo to wina systemu a nie poszczegulnych ludzi któzy wolą kotka albo poprostu nie chca miec dzieci
A nadopiekuńczość może występować również na takiego bachora więc to jest żaden argument
Złote słowa ❤
A kto będzie pracował w szpitalu,sklepie, fabryce jak wszyscy przejdą na emeryturę?
@@agatastrychalska Obcokrajowcy :P
@@agatastrychalska nadal bym nierobila dzieci tylko po to bo nie będzie komu pracować
Jak to mówił poeta, róbta se co chceta. Żyjemy w wolnym kraju w którym nikt nie powinien zmuszać kogoś do posiadania dziecka, więc jak chcesz mieć pieska to twoja sprawa, a jak chcesz dziecko, to też twoja sprawa i nikt nie może mieć na to wpływu nie licząc ciebie samego. Masz jedno życie i TY masz o nim zdecydować, a nie rodzice czy partie polityczne. Twoje życiez twoja sprawa.
Zmuszać nie można, tak jak i do pracy, ale to nie znaczy, że nie można krytykować zachowań, które nie prowadzą danej społeczności do przodu. Jak ktoś żyje z zasiłków i nie pracuje, to też możemy tę osobę krytykować, tak samo jak ktoś przepala zasoby na jakieś psy czy koty, zamiast w coś wartościowego, np. dzieci
ta wolnym... ._.
@@chrisclaus763 Ty przepal na coś wartościowego np. na psychiatrę
@@chrisclaus763Dzieci mają być bardziej wartościowe niż psy czy koty? 😂 Nie ma szans
@@chrisclaus763no nie uważam że powinno się to krytykować. Nie każdy się nadaje do opieki nad dziećmi i niestety nie wszyscy są tego świadomi, np. patologiczna część społeczeństwa. Jak ktoś sobie życzy to niech ma dzieci, jak ktoś nie czuje się na siłach to nie ma sensu tego piętnować.
Jako dorosły facet psiarz dla mnie zwierzak to część rodziny. Czy określam czasem pieska słowem "syneczek"? Tak . Czy uważam go za syna? Nie. Czy zastępuje mi syna którego nie mam? Nie, bo ponprosru nienchce mieć dzieci (jakoś nie specjalnie chciałem). Od dziecka miałem psa za towarzysza i tak mi zostało. Gdy jakiś odchodził za tęczowy most to boli i mówiłem sobie, że kolejnego nie będzie, lecz zawsze jakiś bezdomny się przybłąkał i przygarniałem.
Sądzę, że zwierzak nie zastąpi dziecka i gadanie, że dla kogoś zwierzak pełni taką rolę to przesada.
Dziwne jest jednak, że tak często osoby posiadające psiaka/kota i bardzo przywiązane do swojego pupila, są tak często właśnie atakowane przez innych ludzi... Przecież taka osoba nikomu krzywdy nie robi. Najczęściej krytyka leci ze strony matek. Nie wiem z czego to wynika. Chcą podbudować swoje ego? Chcą poniżyć kogoś kto woli mieć zwierzaka a nie chce dzieci?
Zauważyliście, że często osoby które mówią "nie chce mieć dzieci" jest atakowana przez osoby posiadające dzieci? Czy osoby mające dzieci odbierają stanowisko "nie chce mieć dzieci" tak jakby ktoś im mówił w twarz "twoje dzieci są odpychające"?
zauwazylam to. I uwazam, ze w spoleczenstwie panuje presja na wmawianie wszystkim ze dzieci to szczescie, a podwazanie tego faktu wiaze sie z ogramna agresja dzieciatych. Wszelkie minusy rodzicielstwa sa tematem tabu. Mysle ze ta agresja jest mechanizmem obronnym przed brutalna prawda? ze rodzicielstwo wcale nie jest takie fajne? i matka predzej opluje niedzieciata niz przyzna sie do tego bo to by oznaczalo ze cale jej zycie i jej wartosc na czym ja zbudowala legla w gruzach.
To bardzo dobrze, że "pragnienie opieki nad kimś" czy jakkolwiek to nazwać, można realizować dowolnie. Jak ktoś nie lubi dzieci i wie, że będą mu znacznie ograniczać któryś z ważniejszych dla niego celów życiowych, to może realizować się właśnie jako opiekun zwierząt, ale także udzielać się socjalnie, czy to przez opiekę w wolontaracie czy kierowanie grupą ludzi. Dobry mentor w karierze/nauce jest czasem jak drugi rodzic. Jakkolwiek gospodarka upada przez nie rodzące się dzieci, to pojedynczej jednostce potomstwo nie jest już potrzebne do przeżycia i jest łatwiej niż kiedykolwiek realizować się zawodowo - a to także sprzyja ogólnemu dobrobytowi społeczeństwa. Więc o ile ktoś w późniejszym etapie życia nie będzie ostro żałował, że nie zdecydował się na dzieci, to wszystko w porządku.
Będą żałowali wszędzie brakuje pracowników. Kto będzie rolnikiem i hodował rośliny.....
@@paninukaimigranci
@@paninuka brakuje pracowników? Obecnie to jest kilkadziesiąt chętnych na pojedyncze stanowisko i ciężko znaleźć pracę, szczególnie osobom po 40stce.
@@dinu2404 nie ma nauczycieli nie ma murarzy itp ślusarz. Nie wiem skąd ty masz takie informacje
W moim przypadku było trochę inaczej, po kilku latach związku zdecydowaliśmy się kupić szczeniaka i nie powiem był on traktowany jak dziecko, przeznaczalismy na niego fortune, aczkolwiek po 5 latach na świat przyszła córeczka i dzięki temu, że wczensiej mieliśmy psiaka, miałem zupełnie inne podejście do obowiązków związanych z dzieckiem, było nam o wiele łatwiej od początku. Natomiast nigdy nie zdecydowałabym się zastąpić dziecka zwierzęciem.
Zapoznaj sie z badaniami na temat płodnosci w społeczenstwie, Problem polega na tym ze kobietą coraz ciężej zajsc w ciąże bo zywnosc jest mega przetworzona i zawiera zwiazki hamujące hormony i antybiotyki. To jest najwiekszy problem a nie to czy ktos chce miec psa. Myslicie dlaczego w sejmie jest teraz tyle debat o In Vitro??? społeczenstwo staje sie bezpłodne.
Dobra rocznik 96 tutaj i dorzuce swoje pare groszy:
- hajs! Kurwa zarabiajac 8k brutto nie moge sobie wynajac mieszkania pod Warszawa, tak tu mam prace, wiec jak ja mam myslec kurwa o dziecku?
- hajs x2 KOSZT CZEGOKOLWIEK DLA KASZOJADA TO JAKIES ABSTRAKCYJNE KWOTY SA
- rodzina, wychowywalem sie z rodzenstwem, bylo nas 3 dzieci +2 doroslych w 3 pokojowym mieszkaniu, po glowie sobie niby nie chodzilismy ale kurwa no nie wyobrazam sobie zeby moje jakiekolwiek dziecko mialo sie tak wychowywac
- spierdolona gospodarka i spoleczenstwo, mam miec dziecko zeby ono cierpialo tyle co ja? X lat chujowej jakosci szkoly + chujowej jakosci studiow ( no tu moz przesadzam), ale sfera socjalna dla rodzin to jest abstrakja, ja nie mowie ze chce 5000+ na dzieciaka, ale zeby chociaz mydlo bylo w szkolach i jakies pomoce dydaktyczne, i zeby te plecaki nie wazyly 50kg, po prostu nie chce zeby to dziecko mialo tak samo meczace zycie jak ja mialem, i podejrzewam ze jak wiekszosc tej generacji.
- a chcialbym tez moc spelnic jakies swoje male marzenia zanim to dziekco sie pojawi, bo jak juz sie pojawi a nic nie osiagnalem w zyicu co chcialem, nawet z tych drobnych rzeczy to to dziecko bedzie mnie zwyczajnie frustrowac
- A PO KOLEJNE CHUJ KOMU DO TEGO JAK ZWIERZE TRAKTUJE JAK NIC ZLEGO MU SIE NIE DZIEJE, co nie podoba sie jakiejs Helence, przepraszam Helenki, ze moj pies ma lepiej niz jej dziekco? No i chuj Cie to boli to moj wybor, a bo nie bedzie emerytur tak? Kurwa w emerytury to wierza Ci sami ludzie co w swietego mikolaja.
Nie pozdrawiam, nie zapraszam do dyskusji, komentarz dla statystyk.
Żale godne politowania
Nie musisz się nikomu tłumaczyć jak ktoś będzie Ci wmawiał dziecko to dzwoń na policje i zgłaszaj napastowanie seksualne ;)
Wiem, że nie zapraszasz do dyskusji, ale mam podobne odczucia w tej kwestii. Rocznik 95 pozdrawia.
Moje 2 córki to najlepsze co mnie w życiu spotkało. Kiedy nie miałem dzieci to nawet nie przypuszczałem że mogą one dać tyle szczęścia i nadać życiu prawdziwy sens.
wow, ja mam na odwrót. mam jedną córkę, którą kocham, ale na pewno więcej dzieci mieć nie chcę i macierzyństwo w ogóle nie nadaje sensu mojemu życiu.
w nagrodę za zajmowanie się psami zamiast dziećmi będzie eutanazja zamiast emerytury - nie będzie pokrycia na dobra, bo nieliczne dzieci będą samolubne i zabiorą wszystko z mocy nowego prawa.
Po pierwsze posiadanie dzieci to nie jest "potrzeba". To nie jest jak oddychanie, spanie czy jedzenie. Jedni chcą, drudzy nie. Po drugie nie cierpię hasła w stylu "kiedy już DOJRZEJESZ do tej odpowiedzialnej roli...". Ta, bo wszyscy, którzy chcą mieć dzieci są tacy dojrzali.
mnie te teksty zawsze bawiły
Dokładnie. Maja dzieci bo mają, bo gumka pękła, bo wypada mieć, bo wszyscy mają, bo taka kolej rzeczy że po ślubie dziecko, mają bo chcą
Największymi egoistami i hipokrytami są ludzie, którzy maja dzieci i próbują wmówić ci, że też musisz je mieć bo inaczej będziesz samolubnym chujem i nikt ci szklanki wody na starość nie przyniesie. Nawet jakbym miał dzieci to na pewno bym nie chciał, żeby musiały mi dupę na starość podcierać bo sam fakt, że musiałyby to robić byłby dla mnie wystarczającym dyskomfortem psychicznym i już bym wolał tornado-kicka w kalendarz zajebać.
Zawsze jak słyszę tekst o szklance wody to mam przed oczami mojego psa który przynosi mi butelkę z wodą XDDD
@@BlackVeilBridesArm Oby tylko moje dzieci nie musiały utrzymywać twojego dupska emeryturą dla ciebie ani go podcierać w domu starców ;)
@@saskia3691spoko, nie będą musiały. Nikt normalny w tym państwie na stare lata nie zostanie ;)
Twoje dzieci za to będą robić na nierobów, wszystkich tych +500, morderców, gwałcicieli itp
Pies tak, Psynek nie :)
Mieszkając w Warszawie czasami boję się wychodzić na spacer z psem, bo lekkie szarpnięcie go za złe zachowanie czy delikatny kuksaniec żeby pokazać, że coś źle zrobił nie raz kończyło się krzykami, robieniem zdjęć i grożeniem wrzucenia na lokalną grupę facebookową ze strony psich mam, które utraciły jakiekolwiek zdroworozsądkowe myślenie.
Przeglądając komentarze znalazłem co najmniej kilka, w których różne osoby podawały nieszczęśliwe dzieciństwo lub dysfunkcyjną rodzinę jako główną przyczynę niechęci do posiadania potomstwa.
Szanuję Wasz wybór. Wasze życie - Wasza sprawa i nic mi do tego.
Osobiście jednak nie zgadzam się z taką postawą.
Delikatnie mówiąc miałem nieszczęśliwe dzieciństwo. Ojciec nadużywał alkoholu. Matka była i jest typowym narcyzem. Rodzice nie zbudowali ze mną jakiejkolwiek relacji. Wydawało im się, że wystarczy zapewnić mi dach nad głową, pełną michę i książki do szkoły. Doświadczyłem hodowli, a nie wychowania.
Nie przypominam sobie, bym kiedykolwiek bawił się z rodzicami, bym kiedykolwiek usłyszał "kocham Cię", bym kiedykolwiek wyszedł z nimi do restauracji czy wyjechał na wakacje. Nie mieliśmy żadnych wspólnych pasji. Nawet nie potrafili/nie chcieli mnie nigdy wysłuchać (teraz gdy chcę się komuś wygadać, wolę zadzwonić do teściowej niż do własnej matki).
Po co o tym wszystkim piszę?
Już w wieku nastoletnim narodziło się we mnie ogromne pragnienie do założenia własnej rodziny. Miałem szczęście trafić na odpowiednią kobietę. Po wielu latach związku i ciągłej pracy nad sobą
pojawiła się dwójka dzieci. Staram się być najlepszym tatą, będąc jednocześnie świadomym własnych deficytów i kontynuując pracę nad sobą.
Nie jest lekko. Zdarzają się nawet momenty, gdy myślę sobie, że tacy ludzie jak ja nie powinni zakładać rodziny. Rodzicielstwo jest najbardziej wymagającym wyzwaniem w moim życiu.
Jednak najpiekniejsze momenty w moim życiu również związane są z dziećmi. Nic nie może równać się ze szczęściem, gdy słyszę "kocham Cię tato", gdy widzę uśmiech na twarzy moich dzieci, gdy zdaję sobie sprawę, że bez wahania poświęciłbym moje życie, by ich ocalić.
Jeśli miałaś/miałeś trudne dzieciństwo i jest to jedyny argument przeciwko założeniu rodziny, to prosze Cię tylko, żebyś to przemyślał(a). Być może odbierasz sobie szansę na najpiękniejszą przygodę w Twoim życiu.
Nie musisz być alkoholikiem, tylko dlatego że pił Twój ojciec.
Nie musisz być oziębła wobec wlasnych dzieci, tylko dlatego, że Twoja matka była taka wobec Ciebie.
Nie jesteś sumą błędów własnych rodziców.
Masz własną historię do napisania.
Powodzenia!
Znam sporo ludzi w wieku lat 30, 40 lat którzy mają swoje mieszkania bo je dostali po dziadkach nie musząc się babrać kredytami. Inni dostali po rodzicach którzy sobie kupili domy oddając mieszkania szczęśliwym latoroślom. A pomimo tego że mają mieszkania, niezłe prace to nie mają dzieci i nie chcą mieć. Powodów może być wiele. Od wygodnictwa przez traumy wychowawcze, choroby a na poglądach skrajnie lewicowych kończąc. .
Ale też trzeba to uszanować że ktoś chce być szczęśliwy żyjąc sam lub tylko z partnerem i tyle mu do życia wystarcza.
Jasne, ludzie maja różne powody, te wymienione przez Ciebie sa prawdziwe. Dodałabym też negatywne (czasami wręcz wrogie) nastawienie społeczeństwa do rodzin (miejsca z zakazem wstępu dla dzieci, np. restauracje, wyśmiewanie rodzin jako "DEJÓW", nazywanie matek "madkami", powszechne nazywanie dzieci "gówniakami" itp). To też ma swoje przyczyny, ale za dużo trzeba byłoby pisać żeby przyzwoicie to streścić. Nie lekceważyłabym jednak statusu materialnego. Przynajmniej w przypadku ludzi, którzy chca mieć dzieci. Osoby odpowiedzialne (lepiej wykształcone albo po prostu bardziej świadome kosztów życia/konsekwencji/etc) nie zdecyduja się na dzieci dopóki ich sytuacja materialna nie będzie zadowalajaca/stabilna. Wydaje mi się, że własne mieszkanie (przynajmniej na kredyt) to jakieś minimum. Przykładowo majac dzieci skreślasz się na starcie we wszystkich "konkursach" na wynajem mieszkania. Rozumiem właścicieli mieszkań, ale naprawdę sytuacja jest bardzo złożona. Z kolei małe mieszkanie w większym mieście to koszt od 500k wzwyż. Biorac kredyt na takie mieszkanie, musisz spłacić ostatecznie ponad 1mln... Czy ta klitka jest tego warta? Czy to dziecko będzie miało chociaż swój pokój w takim mieszkaniu? Nikt świadomie nie zakłada sobie pętli na szyję, a jesteśmy coraz bardziej świadomi i decydujac się na dzieci z miłości, chcemy zapewnić im przynajmniej przyzwoite życie. Ksiażkę można napisać analizujac przyczyny a i tak można jakiś istotny czynnik pominać xd
Skoro nieposiadanie dziecka to według ciebie wygodnictwo to posiadanie dziecka to co? Masochizm? Masz dzieciaka bo lubisz się męczyć? Idiotyzm. Tym którzy nie mogą mieć tez powiesz że są wygodni? Czy musza mieć plakietkę na czole że nie mają bo nie mogą?
Kazdy żyje jak chce. Posiadanie dziecka to nie tortura a brak dziecka to nie wygodnictwo po prostu życie bez dziecka.
Ja nie mam psa ani kota ale za to mam mole w szafie. 😅
Mam troje dzieci już dorosłych i prawie dorosłych, ale psa też kocham 😂
koszty i niepewność maleje wraz z przyzwyczajeniem, życzę żeby i ciebie kochano.
Wracam z pracy przed godz 18. Kiedy mam mieć czas na dziecko? Dziecko wymaga ode mnie l4 w pracy, jak wygląda sprawa z żłobkami bo nie mam co liczyć na babcie? Zamiast 500plus mozna było wybudować żłobki, przedszkola i zmienić system edukacji żebym nie musiała siedzieć z dziećmi do 21 na zadaniami domowymi.
Hmmm dawniej rodziło się ponad 800 tys. dzieci, obecnie 290 tys., więc chyba nie ma problemów z żłobkami, szkołą, nauczycielami itp.
@@Giorgiio69nie, dawniej dzieci wychowywało się na odjebkę. Zobacz sobie statystyki zgonów dzieci teraz a kiedyś %. Kiedyś ludzie rodzili dzieci a jak była bieda to dzieci zostawiali. Zobacz ile % kiedyś było sierot, ile jest teraz. Procentowo, a nie liczbowo, byście nie używali argumentów "ale dzieci jest mniej" :3.
i juz widac ze nie masz dziecka. myslenie sie kompletnie zmienia to raz, dwa to wcale nie zajmuje az tyle czasu. Duzo filmow sie ludzie naogladali sie filmow ze to okropnie drogie...okazuje sie ze nie. Jak sie tak na maxa spiąć to jedzenie ubranka i środki higieny miesiecznie wychodzą właśnie około 500-800zł aktualnie. Ubranka kupuje z vinted, produkty z DEALZ i Rossmana, pieluszki w Biedronce i spoko jest. Gorzej jak choruje to wtedy leki okolo 50-60 plus inne rzeczy jak np kropelki do noska etc. A tak to jest super i zmienia sie myslenie z egoisty dzieciaka na rodzica który wyskubie ostatnie oszczednosci eby dziecku kupic np ulubione chrupki
@@rumianekPL Niech zgadnę pewnie nie splacasz kredytu i nie myślisz o tym, zeby dziecko zapiezpieczyć na przyszłość tylko "radź sobie" ;) Nie podliczasz dodatkowych zajęć, wakacji etc tylko jedzenie i spanie ;)
xD Jeśli chwalisz się że spłacasz kredyt bankrucie to aż mnie rozpierdala z śmiechu xD. Niema to jak być dłużnikiem na ile masz długu 800k, 1.2kk , 1.5kk? xD @@olagerta8199
Drąca japę żona, bachory, alimenty, a może je chce mieć po prostu psa i święty spokój? Chuj wam do tego?
Kupowanie specjalistycznej karmy to nie jest rozpuszczanie zwierzęcia. Dobra dieta w przypadku zwierzęcia, to dokładnie tak jak w przypadku człowieka, warunek konieczny dla utrzymania organizmu w dobrym zdrowiu.
Gotuję sobie, żebym była zdrowa i z tego samego powodu gotuję psu :)
Dla mnie zawsze dziwnym było nazywanie zwierzęcia dzieckiem xdd Sama mam psa który jest aż za nadto rozpieszczony ale błagam, są jakieś granice.
Ja tam nazywam swojego dzieckiem, ale to bardziej dla jaj xd
Trigeruje tak moją mame która czeka na wnuki, a ja nazywam pieska jej wnusiem :D
Adoptowane dziecko może być dzieckiem a zwierzę nie? Zwierzęta mają uczucia i posiadają emocje. To chrześcijanizm wpoił nam do dziwne przeświadczenie że człowiek jest najważniejszy. Nic nie świadczy o tym że jesteśmy ważniejsi oprócz religijnych bzdur. To jak kto traktuje żywe stworzenia świadczy o poziomie logicznego myślenia i empatii danej osoby. Stawianie siebie na piedestale jest takie żałosne : ) nie jest to ani buddyzm ani hipisowska ułuda. Wszyscy żyjemy na tej samej ziemi i nie ma ani jednego dowodu by wierzyć w to że jesteśmy ważniejsi lub lepsi.
Zwierze jest dzieckiem matki od ktorej zostalo zabrane zebys ty mogla sobie je wziac na chate i sie bawic w dom. Co to ma wspolnego z religia w ogole? XD@@Mangafluxgaming
@@Mangafluxgaming ŻE CO? nigdzie nie stwierdziłam, że jesteśmy jakkolwiek lepsi od innych zwierząt, jesteśmy po prostu różni od siebie. Nikt mi nie wmówi że posiadanie dziecka jest równoznaczne posiadaniu jakiegokolwiek zwierzęcia. Nie nazywanie swojego pupila dzieckiem nie jest związane z brakiem jakiejkolwiek empatii bądź umiejętności logicznego myślenia xdd Takie uczucia jak opiekuńczość, odpowiedzialność i empatia nie są "zarezerwowane" tylko dla dzieci. W ogóle odniesienie się do poglądów religijnych danej osoby w tym komentarzu całkowicie niepotrzebne, i zbędne, czysta nadinterpretacja.
@@Mangafluxgamingzwierzę to bezmyślna istota która chce sie rozmnażać i przeżyć. Nie rob z niej czegokolwiek jakkolwiek inteligentnego xdd
Nareszcie ktoś poruszył ten temat
To nic nie zmieni. Bezdzietni i tak beda szczesliwi 🎉
Dajmy 500+ żeby ludzie mieli więcej dzieci. Jednocześnie rozpierdolmy gospodarkę żeby ludzie sobie uświadomili że nie stać ich na dzieci.
3:19 to nie jest rozpieszczanie, tylko normalna opieka nad psem.
dokładnie XD
Ale tu nie ma co się dziwić. Do jakoś 24-26 roku życia ludzie studiują. Dopiero potem zaczynają myśleć o karierze. Zanim się dorobimy własnego mieszkania to już jesteśmy w okolicy 40, a to trochę zbyt późno na 1 dziecko. Ja w prawdzie zaczęłam „normalną” pracę zawodową w wieku 23 lat, ślub w tym samym wieku, ale nie mam poczucia pełnej stabilności- oszczędzanie na mieszkanie, brak umowy na stałe. To nie zachęca do decyzji o dziecku
tzw. kult pieniądza. Trza mieć mieszkanie, nowe auto, iphona itp. Moi rodzice nic nie mieli, a mnie wychowali, pracowali często na 1,5 etatu i do tego nie pobierali żadnego 500+, bonu turystycznego, karty dużej rodziny, brak książek, mundurków do szkoły czy czego tam jeszcze. Nie mieli samochodu, korzystali z komunikacji. Mieszkanie mieli w jakimś kredycie, który dopiero ja im spłaciłem :)
@@Giorgiio69 no i to też nie do końca jest odpowiedzialne. Jak bym planowała dziecko to bym mu chciała zapewnić po prostu dobry byt. Zwłaszcza że nie istnieje już praktycznie najem z dziećmi. Więc co, wyprowadzka do rodziców?
@@Giorgiio69Widzisz, Twoi rodzice nie mieli nic, ale potrzebowali mieć, stąd praca na 1.5 etatu. Różnica między tamtymi a aktualnymi czasami jest taka, że kiedyś myślało się o pieniądzu po fakcie, a teraz przed nim :)
3:51 wspomnianą kwotę należy pomniejszyć o otrzymywane co miesiąc na przestrzeni osiemnastu lat 500 złotych (łącznie ponad 100 tysięcy). Zostaje więc statystyczne (wg jednego, akurat tego instytutu) około 200 tysięcy do zarobienia przez 18 lat. Dużo? To mniej niż 1000 złotych miesięcznie, a jest życie.
Dodam, że można wydać więcej, a można wydać mniej. Są teściowie, dziadkowie, wujkowie, a od nich mnóstwo prezentów i pomocy na przestrzeni tych lat. Są darmowe książki i zabawki. Są ledwo noszone ciuszki z drugiej ręki za grosze. W trudniejszych przypadkach są nawet zasiłki i zapomogi. Martwi mnie, że potencjalnych rodziców straszy się kosztami. Jeżeli ktoś wie, jak żyć oszczędnie, nie musi się bać posiadania dziecka.
Mi szczerze wydaje się że ludzie decydują się na zwierzęta zamiast dzieci bo po prostu zwierzęta zawsze będą od nich uzależnione i nie mają do końca własnej woli, gdzie w przypadku ludzi tak nie jest przez co ta pierwsza relacja wydaje się prostsza i bardziej satysfakcjonująca. Ludzie przychodzą i odchodzą, a zwierzę może z nami zostać do śmierci(tego zwierzęcia).
To naturalne, przyzwyczailiśmy się do prostych rozwiązań. Pies nie ma tak złożonej psychiki i nie leveluje tak bardzo. Z tym, że pies również nie zostanie z właścicielem tak długo jak dziecko z rodzicem. Pod tym względem współczuję miłośnikom czworonogów
Też mam takie obserwacje. Pies będzie zawsze uzależniony od człowieka i jest bardzo łatwy w obsłudze. Dziecko wymaga trudu, ale relacja i miłość są nie do porównania.
nie każdy się nadaje do dzieci, niektórzy są zbyt spierdoleni psychicznie, nie do naprawienia, a nieszczęśliwi rodzice to nieszczęśliwe dzieci
Do śmierci zwierzęcia, czyli niedługo. W najlepszym wypadku kilkanaście lat. A z dziecka robi się w tym czasie osoba dorosła, o to ona ma przeżyć rodziców, i w normalnych zdrowych relacjach trwa to całe życie
Zwierzęta nie powiedzą im że wypadało by nie rzucać skarpetek na telewizor 😂
Proste życie.
Jestem ojcem półrocznego dzieciaka. To jest katorga i nie dziwie sie że ludzie wolą kotka lub pieska adoptować. Wszystkie punkt przeciw posiadaniu potomstwa są w 100% trafne..
Głowa do góry! Za kilka miesięcy będzie prościej, a to tylko czas - będziesz się z tego śmiać za rok :) Dodatkowo - jak z dzieckiem jest przerąbane na starcie to zazwyczaj właśnie po okresie 6-9 miesięcy wszystko się zmienia, a te dzieci co na starcie głównie spały zaczynają odpierdalać :D Czas szybko leci, powodzenia!
poczekaj aż będzie miał 4 lata he he będzie super jeszcze
Dopiero od 3 roku zycia jak zacznie dobrze mowic bedzie ok. Musisz sie uzbroic w cierpliwosc
Spokojnie, będzie tylko gorzej 😂. Jak już przestanie być dzieckiem, a zacznie być nastolatkiem to dopiero da ci popalić 😂
Jako milenials i osoba będąca w związku małżeńskim dodam swojej trzy grosze. Nie chcemy mieć dziecka przez obecne tępo życia. Widzę jak ludzie z dziećmi nie mają na nic czasu i spada ich standard życia. Nie pasuje nam obecna wizja życia, a nie możemy sobie pozwolić żeby jedna osoba nie pracowała i mogła zajmować się dziećmi. Musiałbym zarabiać kilkanaście tysięcy zł żebyśmy nie od czyli spadku standardu życia. Oboje czujemy się oszukani przez system, czujemy że system ma nas w dupie, więc nie mamy zamiaru dać systemowi kolejnego niewolnika. Nie czujemy żeby system wspieral rodziny, nie czujemy żadnego zaufania do rządzących (do każdego jednego z nich zerowe zaufanie). Nie czujemy stabilizacji w życiu (istnieje coś tkaiego w ogóle?). Sytuacja gdzie ja i moja żona zmienialiśmy pracę już trzy razy częściej niż nasi rodzice. Do wychowania dziecka potrzebna jest cała wioska mówią, tylko tej wioski już dawno nie ma. Nie podobają nam się też obecne czasy, wartości, to co jest promowane i w jaki sposób. Niech ten świat umiera bo na to zasłużył.
Kiedy ktoś przesadza, traktuje psa jak swojego "malutkiego dzidziusia" to uwierzcie mi, że często później taki pupil nie pozwala nawet podejść do swojego pana/pani - taki jest "zazdrosny".
Wiem co mówię.
Temat rzeka, możnaby się wywodzić ale po co się bez celu kłócić i denerwować 🥀 i tak każdy zrobi jak będzie uważał.
Pozdrawiam wszystkich serdecznie 🌷
Nie pozwala bo traktuje swojego opiekuna jako zasób, a nie dlatego, że był rozpieszczony. Tak jak czasami pies broni zabawki, jedzenia, miski czy nawet swoich żygów. To jest inny problem 😉
Ale ma to i plusy
Co za idiotyczne gadanie, moje dwa yorki to przytulanki ktore lgną do wszystki mch a sa traktowane jak czlonek rodziny i pewnie według wss jak dzieci, z partnerka nie bedziemy miec dzieci ale mamy zwierzaki i traktujemy je jak dzieci, i co w tym zlego?
@@bartomiejkowalski3727 No nic, żyj jak dotąd żaden komentarz z YT nie powinien tego zmienić 😁 Wesołych Świąt 🌷
@@Gicha95 polecam pomyslec o tych ktorzy nie moga posiadac dzieci a chca, nawet i pctych co po prostu nie chca a nie pisac głupoty
Jestem psiarą i może trochę wypowiem się czemu niektórzy ludzie wolą psy od dzieci mimo, że osobiście w przyszłości chciałabym mieć jedno i drugie. Pies jest w stanie w tym świecie przepełnionym coraz większą ilością chorób związanych z samotnością dać nam bezwarunkową miłość, zawsze. To niesamowite, że pies cieszy się każdym naszym przyjściem do pracy, jest gotów wykonywać każde nasze polecenie i ciągle czujemy, że to co dla niego robimy nie jest mu obojętne. Pies po prostu bardziej się odwdzięcza i tego nie jest w stanie dać żaden człowiek bo ludzie mają trochę inną psychikę. To czy dany gatunek mógł się rozmnażać zależało od tego jak bardzo był przydatny człowiekowi więc psy nauczyły się robić dla nas wszystko, za to człowiek nawet mały jest osobną jednostką która może się odwdzięczyć ale nie musi. W świecie w którym tak bardzo pragniemy tej miłości bo jesteśmy samotni wizja posiadania kogoś kto nigdy nas nie opuści jest niezwykle kusząca.
Tylko że jak dobrze wychowasz dziecko to będzie bardziej wdzięczne, przydatniejsze i kochańsze niż pies, pies Ci na starośc szklanki nie poda nie pomoże podjechać do lekarza ani nie pójdzie w góry czy nie pogra na konsoli, z psa nie będziesz tak dumna jak z dziecka, poprostu pies to takie pójście na łatwiznę w dzisiejszych wygodnych czasach.
W dodatku dziecko jest ogromna odpowiedzialnością i inwestycją, myślę że jeśli ktoś nie jest gotowy i pewny rodzicielstwa to dobrze że decyduje się na tańszego i łatwiejszego w utrzymaniu psa.
@@ukaszwu6528 dzisiejsze czasy nie są wogóle wygodne a trudniejsze niż jakiekolwiek inne. Kryzys samotności rośnie tak jak ilość chorób psychicznych. Dobrze wychowane dziecko będzie dużo większym wynagrodzeniem na starość niż pies jednak to my jesteśmy dla dzieci i nawet robiąc wszystko dobrze możemy nie otrzymywać w zamian nic. Sama pamiętam jak będąc nastolatką czasami byłam solą w oku dla moich rodziców mimo, że oni robili dla mnie wszystko. Dopiero teraz to zrozumiałam ale nie cofnę tego ile przykrości im mogłam sprawić. Pies taki nigdy nie będzie, pies zawsze będzie okazywał człowiekowi zainteresowanie i będzie się cieszył nawet z najmniejszych rzeczy. Dziecko też kiedyś nas opuści, będzie miało swoje życie, pies tego nie zrobi. Wydaje mi się, że wynika to z braku kontaktu z innymi ludźmi, relacje nie są tak silne jak kiedyś, ludzie przychodzą i odchodzą więc szukamy relacji w której druga strona nigdy nas nie zostawi
@@thefoxiee1335
Wyobraź sobie że więcej dzieci w rodzeństwie likwiduje problem samotności, gdy rodzice nie są obecni z powodu pracy przez 1/3 doby - więcej dzieci oznacza jednostki kompetentne społecznie, które szybko się usamodzielniają od rodziców naśladując te nieco starsze
@@ukaszwu6528 Nie poda szklanki? Jakbym był starym dziadkiem z alzheimerem, który nie pamięta na drugi dzień jak się nazywa oraz imion dzieci, nie potrafi się samodzielnie napić oraz potrzebuje pampersów to bym wolał się poddać eutanazji. Taka starość to żadna starość, a jedynie wegetacja i przedłużanie nieuniknionego.
Należałoby rozważyć to zjawisko w szerszym kontekście. Czasami ludzie świadomie odpuszczają decyzję o posiadaniu dziecka, ponieważ...nie chcą robić mu krzywdy. Przykład? Zbyt wysokie ryzyko wystąpienia choroby u potomka, albo fakt, że dana osoba wyszła z domu ubogiego w miłość i właściwe wzorce.
To ostatnie rozumiem. Ja i mój mąż pochodzimy z dysfunkcyjnych familii. Chcieliśmy mieć szczęśliwą rodzinę. Nasze radosne dziecko, które często powtarza, jak bardzo kocha nas i nasz dom jest największą nagrodą. Nie zamieniłabym tego sukcesu na nic. Szanuję jednak priorytety innych.
Brawo za ostatni akapit!❤
Niech każdy żyje jak chce...
XD
@@milowwy7955co w tym śmiesznego?
@@nen22 Każdy będzie żył jak chce, ale tylko w trzech przypadkach:
A.) Każdy będzie sobie żył osobno na swojej własnej małej, samowystarczalnej wyspie.
B.) Wprowadzimy system libertariański, czyli nie ma państwa, wszystko jest prywatne nawet z sądami i wojskiem, wtedy ludzie lokalnie będą sobie swoje prawa ustalać w zależności od danej potrzeby.
C.) Życie w wirtualnej rzeczywistości.
W każdym innym przypadku, tworzymy społeczeństwo, którego członkowie są między sobą zależni, a każde dobre czy zle decyzje, np brak dzieci, złe prawo, odbije się na wszystkich, czy im się to podobna czy nie.
no nie do konca jesli liczysz na godziwy zus....
Zmuszanie do posiadania dziecka jest słabe. To kobieta będzie musiała żyć z ewentualnymi powikłaniami.
Nie wiem dlaczego mlodsze pokolenia sa tak demonizowane poprzez brak checi posiadania dzieci. Ja od swoich rodzicow nie dostalam tyle uwagi, ciepla, milosci (ojciec alkoholik) ba nawet moje potrzeby materialne nie byly zaspokajane gdzie juz jako 14 letnie dziecko chodzilam sobie dorobic przez to tez chodze na terapie aby naprawic najpierw siebie. Nie chce zgotowac tego samego losu swojemu dziecku. Przez to jak traktowali mnie rodzice czuje ze moge nigdy nie byc gotowa aby posiadac potomstwo.
Posiadanie dziecka w naszych czasach powinno być karane jako zbrodnia.
Nie mam dzieci, nie chcę mieć dzieci i nigdy mnie one nie interesowały, zwierzęta kochałam za to od małego i już jako kilkulatka ratowałam różne stworzonka i zajmowałam się własnymi, dlatego w moim przypadku posiadanie zwierząt jest czymś oczywistym w moim życiu. Nie ma tu żadnego zastępowania dzieciaka czworonogiem. Moje koty i pies to i tak znajdy, którym chciałam zapewnić lepsze życie. Mam silną potrzebę ratowania istniejących żyć i gdybym jednak w przyszłości jakimś cudem chciała mieć dziecko, wolałabym adopcję.
Brzmisz jak moja siostra, też ratowała wszystkie stworzonka z ulicy. upierała się na te koty koty koty, żadnych dzieci żadnego męża, tylko te koty koty koty, ostatecznie sytuacja ją przerosła i popełniła samobójstwo, (do samego końca wmawiając wszystkim jaka to jest szczęśliwa, niezależna i że nie potrzebuje nikogo w życiu) na łeb jej się rzuciła w końcu ta samotność. Tak mi ją przypomniałaś, bo jakby to ona pisała...:'''(
Boże przeczytalem "wolałabym aborcje" 💀
Niechęć do rodzenia lub chęć pomocy jest złą motywacją w adopcji i możesz nie przejść przez diagnozę psychologa.
Przynajmniej w ośrodku z którego korzystaliśmy
Team pjeski!
Kurva najpierw trzeba mieć warunki aby takie dziecko mieć no i trzeba z kim je mieć xD Mając 25 lat myślę że nie ma sensu szukać drugiej połówki na siłę. Jestem gotów umrzeć w samotności ,a czy jest to złe podejście? Może i tak ale jeśli sam nie widzę sensu życia i nwm co dalej robić z sobą to lepiej nikomu życia nie spierdolic.
23 lata here, mam podobnie tylko mój styl życia opiera się na totalnych wyjebanych jajcach i własnym szczęściu, nie chce partnerki, nie chce związku i nie chce dzieci.
Każda z tych rzeczy przeczy mojemu funkcjonowaniu który polega tak: robota>dom>jedzenie>gransko>spanie i tak w kółko i mi to pasi :)
bo życie nie ma sensu generalnie, nie prosiliśmy się na ten świat a teraz musimy sobie zająć czymś czas, po to jest praca, tak to widzę. Przykre to jest. Poza tym w pewnym wieku już życie nie ekscytuje ta jak dawniej
Prosta sprawa nie czytaj tych komentarzy bo prawda jest taka że gówno innym do tego czy będziesz miał te dzieci czy nie ;) Większość to sfrustrowani rodzice którzy na siłę próbują innych uszczęśliwiać a drudzy to patriotyczne marudy płaczące nad polską demografią ale mogę się założyć że nie mają więcej niż 3 dzieci podczas gdy moi dziadkowie mieli po 10
Szkoda, że moi rodzice starali się o mnie, a nie machnęli ręką po 3 latach starań. Niepotrzebnie urodziłem się i jest mi dane tu być i umrzeć w bliższej lub dalszej przyszłości.
To na co czekasz? Bierzesz sznur i jedziesz.
@@karoltarodzki6971Nakłanianie do samobójstwa jest przestępstwem (art 151 kk), a Ty nie jesteś anonimowy w Internecie. Jako, że jest to ścigane z urzędu- w łatwy sposób zgłaszam Cię do prokuratury, spodziewaj się listu w ciągu kilku miesięcy, pozdrawiam.
@@karoltarodzki6971 oblech!!!
@@karoltarodzki6971 za podżeganie do samobójstwa można dostać wyrok, zastanów się co piszesz.
@@rafalziolek to niech tak nie biadoli nad swoim losem. Żadne to odkrycie, że prędzej czy później każdego z nas czeka śmierć, taki wszystkim los jest przeznaczony od narodzin. Ważne jest to co z danym nam czasem zrobimy, więc zamiast się tym zadręczać to warto z życia korzystać.
Ciekawym zjawiskiem jest też coraz częstszy pogląd wśród rodziców, że korzystanie z pomocy dziadków to wykorzystywanie ich.
Bo często to jest wykorzystywanie ich
@@katarzyna535Jeśli nie patrzymy na potrzeby dziadków - owszem. Jeśli korzystamy z pomocy, która jest oferowana nie widzę w tym nic złego. Im tez pomagali zazwyczaj ich rodzice.
Wychowywanie i rodzenie jest piekielnie trudne a np chore dziecko czy też zdrowotne konsekwencje ciąży to horror - w Polsce nie ma opieki lekarskiej tylko dilowanie lekami.
Wychowałam się w domu gdzie doświadczałam ogromnej przemocy ze strony moich „rodziców”, fizycznej psychicznej i seksualnej. Nie chcę mieć dzieci bo rodzinę kojarzę z czymś traumatycznym, również jej zakładanie, to nie jest decyzja którą podjęłam po pewnego dnia, po prostu całe moje ciało spina się, stresuje i traktuje jak zagrożenie opcje posiadania dziecka. Nie chcę nawet integrować się z rodziną mojego partnera, bo po prostu starczy mi czegoś takiego jak „rodzina”
Co ciekawe pracowałam z dziećmi 2 lata i dzieci bardzo mnie lubią, wykorzystałam te zdolności i pomagam jaki wolontariuszka w fundacji dla dzieci i młodzieży z trudnych domów które tez doświadczyły wiele złego. Nie lubie dzieci ale jeszcze bardziej nie lubie jak ktoś je krzywdzi.
Brawo można nie lubieć dzieci ale nie wolno krzywdzić
Każdy przechodzi jakieś traumy nie każdy ma łatwo dlaczego dobierasz sobie możliwość miłości rodziny oparcia
To że u ciebie w domu tak było to nie oznaczają że będzie tak w twoim domu masz oczy mózg potrafisz rozumieć pojmować pewnie odrzuciłaś już miłość swojego życia .
Idź na terapie
Dzieci zeszły na psy xD
W punkt😂
W moim przypadku myślę, że posiadanie zwierząt jest najlepszym rozwiązaniem. Traktuje swoje psy jak dzieci i nie mam z tym problemu. Moje psy są energiczne, aktywne i żyją lepiej niż niejeden człowiek. Cieszę się, że nie posiadam dzieci. Dużo czasu zajęło mi pogodzenie się z tym, że nie będę miała dzieci. Męczyła mnie presją spoleczna i wieczne życzenia dziecka od wszystkich na około. Był czas, że miałam duże parcie na posiadanie potomstwa; aż wkoncu dotarło do mnie że podświadomie nigdy nie chciałam mieć dzieci i że moje psy są moim życiem, moim szczęściem. Jest mi z tym dobrze. Uświadomiłam sobie, że nie muszę, ale mogę żyć jak tylko chcę. I to jest cudowne. Decyzja należy do nas.
Pracuję w przedszkolu jako nauczycielka i lektor języka angielskiego, i naprawdę lubię dzieci, natomiast prywatnie póki co mamy z mężem "tylko" psiecko ;p a mam już 36 lat. Powody są różne, ale na pewno NIE jest nim nielubienie dzieci i niechęć do nich, bo oboje dzieci lubimy. Ogólnie to temat rzeka, zbieram teraz to wszystko "do kupy" na terapii. Kochani boomerzy, zrozumcie, że to ze ktos dzieci nie ma, nie oznacza TYLKO że nie chce lub nie może. Czasem chce i może, ale na drodze stają jeszcze inne okoliczności i sytuacje, które utrudniają podjęcie takiej decyzji, jednej z najwazniejszych w życiu...
Weź się nie dowartościowuj, bo dla młodych ludzi to właśnie ty jesteś już 36-letnim boomerem. Czas nikogo nie oszczędza i im starsi jesteśmy tym szybciej galopuje, zanim się obejrzysz to będzie za późno na dziecko.
@@karoltarodzki6971zgodnie z podziałem jestem millenialsem 😅, dzięki za troskę, ale nie jest mi potrzebna ;) Twoi rodzice jak widać za wcześnie się zdecydowali bo jak widać po efektach, nie byli w stanie dobrze cie wychować 😂 nie pozdrawiam
@@HappyToSeeYou87 tak, jesteś super.
Zdecydowanie za krótki materiał na tak poważny temat. Nie poruszyliście bardzo ważnego zagadnienia : o ile osób mniej w obecnych czasach może liczyć na pomoc rodziny, a szczególności dziadków w pomocy nad opieką nad dzieckiem. Aspekt ekonomiczny jest ogromnie ważny i śmiem twierdzić na pierwszym miejscu. Zapominamy jednak, że w wychowaniu dziecka bierze udział tz. "wioska" na którą mnóstwo osób niestety nie może liczyć. Pominięty został też aspekt tego, że wiele osób rezygnuje z rodzicielstwa, bo nie otrzymali stabilnych wzorców.
Być może powstanie cz. 2? I wtedy może skupienie padnie na polski grunt i jak to u nas jest, a nie głównie na przykładach zza oceanu.
Mam na imię Anna, jestem żoną Piotra. Kiedyś miałam psa trzymanego od szczeniaka przez 12 lat. Miałam z nią silną więź emocjonalną. Gdy Simba zdechła płakałam jak dziecko. Potem wyszłam za mąż i urodziłam 3 dzieci - naturalnie i bez znieczulenia. Dla ich zdrowia i wspólnej więzi a także za radą dr Jacka Pulikowskiego oraz jego żony Jadwigi, zrezygnowałam z pracy zawodowej by się skupić na wychowywaniu dzieci. Podobnie było w moim domu rodzinnym. Tata pracował a mama była zajmowała się nami i dbała o dom. Chociaż nasze dzieci mogą to nie chodzą do przedszkola. Bawią się ze sobą na wzajem. Wszyscy razem chodzimy na spscer, po zakupy itp. Dzieci choć małe pomagają mi w kuchni a tacie w majsterkowaniu. Nie mamy telewizora a dzieciom nie dsjemy tabletów czy telefonów do reki. Każde z nich długo karmiłam piersią, a najmłodsze dziecko wciąż karmię. Wzrusza mnie fakt ich rozwoju, zdobywania wiedzy i nowych umiejętności, a także podobieństwa do nas ‐ rodziców i do ich dziadków. Oczywiście, że trzeba z wielu rzeczy rezygnować ale nigdy nie patrzyłam na nasze dzieci przez pryzmat pieniędzy, tzn ile one nas kosztują. Przecież i mnie i moich braci rodzice kiedyś wykarmili i wychowali ‐ normalna sprawa. I nikt nas z tego ile zjedliśmy nie rozliczał.
Zwierzęta żyją krócej. Mogą być dodatkiem do rodziny i ją w ten sposób wzbogacić. Ale z wyboru zamiast dzieci? Never ever !
Hahaha świetnie wszystko idzie zgodnie z planem
Aj waj, goj się dowiedział!
Warto też wspomnieć o tym że nawet jedno dziecko zmienia rodziców. Życie jakie do tej pory prowadzili kończy się. Gdy patrzę wstecz na osoby które dziś mają dzieci a kiedyś nie miały to osobiście dostrzegam zmiany na minus. Wieczne zmęczenie, brak chęci do dodatkowych zajęć czy spotkań, brak czasu, znieczulenie na problemy innych, brak pieniędzy. Gdy to wszystko obserwuję zupełnie nie chcę być na miejscu tych mam i ojców. Za to ludzie którzy mają psy nie zmieniają się niedopoznania, wręcz przeciwnie
Wszystko wymaga czasu jestem z partnerem od 10 lat, 2 lata po ślubie, od 1.5 roku mamy pinczerke, a teraz się staramy o dziecko, mamy kredyt na mieszkanie i za rok będzie oddane, bo się buduje. Coś za coś. Ja zawsze chciałam mieć dzieci a mam 29 lat, mąż 30 i dopiero jesteśmy dojrzali, to rzeczywiście poważna decyzja i odważna, zwłaszcza w tym kraju, gdzie jest coraz trudniej żyć, no ale co ma być to będzie. Jak nie teraz to kiedy 😂