Размер видео: 1280 X 720853 X 480640 X 360
Показать панель управления
Автовоспроизведение
Автоповтор
ถึงพี่จอร์จ มีความเปลี่ยนแปลงนึงที่ผมสังเกตได้ใน 100 วันของโควิดไดอารี่ คือ แม่พี่ชินกับการออกกล้องมากขึ้นเยอะเลย หวังว่าจะได้เห็นคุณแม่มาออกคุ้กกิ้งมากขึ้นนะครับถึงพี่ฮ่องผมเดาไว้เล่นๆว่า ถ้าตอนสุดท้ายพี่ทาสีดำทั้งหมด คงตลกร้ายน่าดู ซึ่งพี่ทำจริงๆด้วย 555แต่กลายเป็นว่า มันไม่ตลก แต่กลับรู้สึกหวิวๆมากกว่า มันเหมือนเป็นสัญลักษณ์การปิดฉากของโควิดไดอารี่นี้เลย ผมว่างานศิลปะชิ้นนี้มันทำหน้าที่ของมันได้สุดยอดมากเลยนะ มันอาจจะไม่ได้สวยงาม แต่สอนหลายสิ่งหลายอย่างเกี่ยวกับงานศิลปะได้อย่างยอดเยี่ยม ทั้งความกล้าที่จะลองทำอะไรแบบไม่กลัวผิด ความสนุกในการได้ลองทำสิ่งต่างๆ และงานศิลปะเป็นมากกว่าความสวยงาม แต่ถ้ามันสร้างความรู้สึกอะไรบางอย่างให้ผู้รับได้ นั่นก็ถือว่าเป็นงานศิลปะที่ยอมเยี่ยมเช่นเดียวกัน ขอบคุณพี่ที่สรรค์สร้างงานศิลปะชิ้นนี้ รวมถึงโปรเจ็ควาดแลกกันสัตว์ด้วยนะครับถึงมิกไซสุดยอดมากกับความถึกทนในการทำงานโปรเจ็คนี้ รู้สึกได้ถึงการตั้งใจทำอย่างเต็มที่ในทุกตอน การเล่าเรื่องที่บรรจงเลือกบรรจงตัดอย่างดี หมดโควิดไดอารี่ พี่ๆควรให้มิกไซ ลาพักร้อนซัก 7วัน7คืนนะ 555และขอบคุณพี่ๆและทีมงานที่เหลือกับการทำโปรเจ็คนี้ การที่ต้องมีคลิปทุกวันโดยยังคงคุณภาพระดับนี้ไว้ได้ พวกพี่สุดยอดมากเลยครับติดตามเสมอ และ ตลอดไปครับ
พี่หลุยส์ หลงรัก Poker
ใจหวิวเลยค่ะ ต่อจากนี้ถึงจะไม่มีคลิปทุกวันแต่ก็จะติดตามตลอดไป
เหมือนกับถ้าอยากเห็นเส้นทั้งหมดที่ขีดมาก็คือต้องไปดู โครวิดไดอารี่ทั้งหมด
แงงง กลับมาดูแบบรวดเดียวแล้วพออ่านถึงตรงที่พูดถึงพี่ฮ่อง ร้องไห้เฉยเลยยยย
@@lackofenergy6331เส้นที่2ไม่ได้ถ่ายครับ โป๊ะ!!!!!!!!!!!!!!
เป็นภาพที่ถ้าดูด้วยตา ก็จะเห็นแค่สีดำ แต่ถ้าดูด้วยความรู้สึก จะเห็นสีสันมากมาย
NewJersey1996 ❤️ รส.ดีที่ติดตามตั้งแต่แรกๆ รู้ตัวอีกทีก็100epแล้ว5555
ตอนนี้โควิดในทวิชก็จบแล้ว ขอบคุณพวกพี่ที่ make my day ดูตั้งแต่ตกงานใหม่ ๆ จนตอนนี้ก็ยังไม่มีงานทำ ปกติต้องตื่นมาดูทุกวันแต่หลังจากนี้จะไม่มีแล้ว ก็จะติดตามคลิปอื่น ๆ ของพวกพี่ ๆ ต่อไปปล. ขอบคุณพี่ฮ่องเต้ที่ให้ความรู้วิธีล้างแอร์ ไปซื้อโฟมล้างแอร์ตามพี่เลยค่ะ แล้วก็ได้รู้จัก MT tape หาอะไรมาตกแต่งห้อง แต่ยังไม่เจอเทปที่ติดดี ๆ เลย ติดแล้วรูปหล่นตลอดสุดท้ายนี้ Have a nice day ปีเปิลลล เรายังต้องใช้ชีวิตกันต่อไป
Mooklarat เป็นกำลังใจให้นะครับ ขอให้ได้งานทำไวๆนะครับ ❤️
เหมือนกันเลยค่ะ จั้งแต่ตกงานใหม่ๆ ทำให้ไม่เหงาเลย
@@EARTH_-lc4tp ขอบคุณมากนะคะ 😊
@@atitasuwanburee390 เป็นกำลังใจให้กันและกันค่ะ 🍀
ถ้าบอกว่า เดาไว้อยู่แล้วว่าสุดท้ายมันต้องมีอะไรที่ทำให้ภาพนี้กลายเป็น "ตำนาน" แล้วมันก็เป็นจริงดังคิด มันคือสิ่งดี ๆ ที่ประกอบด้วย เส้น ทั้งหมด 98+ถมดำ 1 เส้น ที่มีเรื่องราว มีอารมณ์ที่พวกผมนั่งกินข้าวตอนเช้า แล้วก็เสพย์ไป ลุ้นไปว่าวันนี้ ตาฮ่อง จะขีดเส้นแบบไหน วันที่แกให้คนอื่นขีดไปแล้วต้องอดใจไม่ขีด ก็ลุ้นกับแกว่า "อย่าขีดนะ อย่าขีดนะ" 5555 มันคืออารมณ์ร่วมทั้งหมดจากคนหลาย (น่าจะหมื่นหรือแสนคน) ที่ได้เสพย์ภาพศิลป์ชิ้นนี้เข้าไป สุดยอดครับ "ชีวิตสั้น ศิลปะยืนยาว"พรุ่งนี้ (ในยูทูป) ก็คงสุดท้ายแล้วสินะ เอาจริง ๆ ถ้ามีการเรนเดอร์เอามารวมทั้งหมดตั้งแต่วันที่ 1-100 แล้ว เป็นไฟล์เดียว ก็จะนั่งดู นั่งฟังไปเรื่อย ๆ เพลินๆ ตอนทำงาน แล้วย้อนกลับไปนึกถึงวันนั้นว่า เออมีอะไรเกิดขึ้นบ้าง ทุกวันต้องมีเสียง "แป๋ว แว๊ด แป๋ว แว๊ด" ต้องมี "Have a good day People" และ โจทย์ วาดแลกกันสัตว์ ก็คงสามารถพูดได้เต็มปากแล้วว่า "รับทราบโปรดักชั่น" คือ "Production House" คุณภาพดีที่สุด แห่งหนึ่งในประเทศไทย แล้วจะตามไปติดตามใน Twitch เพิ่มเติมครับผม
ขอบคุณพี่จอร์จและทีมงานรับทราบทุกๆคนจากใจ covid diaryมีความหมายกับเรามากๆ มันทำให้ทุกๆเช้าของเรามีเป้าหมาย เป็นการเริ่มต้นของเช้าวันใหม่ในทุกๆวัน ทำให้เรากลับมาวาดรูปอีกครั้งหลังจากแพสชั่นหายไปนาน ทำให้เราได้เห็นมุมมองพี่อิสระผ่านบทบาทคุณพ่อ ได้เห็นความมองโลกสมัยใหม่ของแม่พี่จอร์จ ได้รู้ว่าพี่ฮ่องเต้รองเพลงเพราะมาก ได้เห็นสกิลตัดต่อของพี่มิกซ์ที่โคตรเท่ ได้เห็นคาแรกเตอร์ของทุกๆคนชัดขึ้นมากๆ เหลืออีกตอนก็จะจบแล้ว แต่เราขอบคุณมากๆ ขอบคุณจรกใจที่ covid diary ได้กลายเป็นเพื่อนชั่วคราวของเราในสถานการณ์แบบนี้ได้ดีมากๆ💛
8:07 ต้นกล้าตอนถอดแว่นหล่อมาก เพิ่งเคยเห็น คือฟีลพระเอกญี่ปุ่นจ๋าเลยอ่ะ
ตอนดูพี่ฮ่องสเปรย์สี แอบมีน้ำตาซึมเบาๆ เหมือนผูกพันไปแล้ว แถมเพลงยังบิ้วตูไปอีกอยากเสนอให้มีคลิปรวมการขีดเส้นตั้งแต่เส้นแรกจนเส้นสุดท้ายตอนแสดงภาพให้ใส่เป็น description ที่ Gallery เลย
เตงน้ำตาซึม เราไห้สะอื้นเลยค่ะ ไม่รู้อินอะไร
มีคนเป็นแบบเราด้วย 55 ภาพที่ขีดแต่ละเส้นมันชัดเจนขึ้นมาในหัว มันรู้สึกคิดถึง แล้วรู้สึกว่าจบแล้วหรอวะ... ที่ทำมาทั้งหมด จบแล้วหรอวะ แต่ก็มีความสุขตอนเห็นทุกอย่างเป็นสีดำ ⬛️
@@themaaomps น้ำตาซึมด้วย แงงงง ก่อนหน้านี้ก็ไม่เคยอินอะไรเลยนะ แต่ตอนลงสีดำนี่คือแบบ นั่งพูดomgๆๆอยู่หน้าจอx10รอบ แล้วไอเจ้าเพลงบ้า แกทำให้ชั้นเศร้า น้ำตาไหลเฉยเลย คิดว่าตัวเองบ้าจริงแล้ว ดีที่มีคนเป็นเหมือนกัน555
แปลกแต่จริงภาพยิ่งดำมึดแต่เรากับเห็นสีที่ชัดเจน
หลังจากจบ COVID DIARY แล้ว อยากให้พี่จอร์จทำ Wedding Diary พี่จอร์จพี่จิ๋ว รอดูนะคะ🥰
ดันๆครับ
+++
++++++
ดันๆๆๆๆๆ
ซีนพี่ฮ่องเต้โถมสีดำคือไม่ต้องมีสักคำพูด แต่เรารู้สึกได้จริง emotionalล้วนๆ เราคงคิดถึง covid diaryมากๆ🥺🤍
ยอมรับว่า day98 ตอนพี่ฮ่องสเปย์ก็ขมวดคิ้วตอนดูแบบอะไรวะ พอมาวันนี้ day99 สุดท้ายแล้วเรากับเออมันโอเควะ โอเคเลย มันอธิบายไม่ถูกแต่มันไม่ได้สงสัยแบบเมื่อวานกลับยิ้มออกมาเฉย ๆ ซะอย่างงั้น ติดตามรับทราบเสมอ ขอให้ทุกวันเป็นวันที่ดี ชดช้อยยยยยยยยยยย
ขมวดคิ้วจริงๆ พี่แกสเปรย์ทับซะเกือบหมด
เราเห็นมันมาตั้งแต่เส้นแรก เห็นว่ามันผ่านอะไรมาบ้าง ใครมีความสุขบ้างกับการได้ขีดเส้นลงไป covid diary เป็นอะไรที่ต้องตื่นมาดู มันกลายเป็นdailyไปแล้ว ไม่เคยเหงากับการอยู่บ้าน เพราะทุกครั้งที่กดเข้ายูทูปมันจะมีนี้แหละให้ดูแล้วหนึ่ง ผูกพันธ์นะ 99วันไม่ใช่น้อยๆ ขอบคุณพี่ๆทุกคน รู้เลยว่าทุกคนเหนื่อย แต่พวกพี่ก็ไม่ยอมแพ้ โดยเฉพาะพี่มิก พี่ได้ใจมาก พี่ต้องภูมิใจนะ พี่เก่งมากจริงๆ นับถือเลย ต่อจากนี้ก็เดินต่อไปด้วยกันนะพี่ จะหนับหนุนจะอยู่ข้างๆ พวกพี่คือความสุขจริงๆแหละ
เหลืออีกแค่ตอนเดียวแล้ว ใจหายนิดนึงระหว่างช่วงอยู่บ้านรอดูคลิปทุกเช้าตลอด ตอนนี้ต้องรีบตื่นไปเรียนแทนแล้ว ได้เรียนรู้หลายๆอย่างจากไดอารี่เยอะแยะเลย ขอบคุณที่ทำออกมานะคะ💘
กลับมาดูอีกครั้ง ซีนพี่ฮ่องทำน้ำตาไหลพราก ไม่รู้ทำไม อาจจะเพราะครั้งแรกที่ได้ดูเราพอจะคาดเดาได้ว่าพี่ฮ่องจะทำอะไรกับมัน เพราะว่ามันมีเหตุที่ทำให้เราคิดและผลลัพธ์ก็ออกมาตามที่คิด นั่นอาจจะทำให้ครั้งแรกเราไม่รู้สึกอะไรมากมายนัก แต่ครั้งนี้ไม่รู้อะไรที่มัน impact เรามากขนาดนี้ มันอาจจะเป็นเพราะความคิดถึง หรืออาจจะเป็นเพราะเราทิ้งเหตุและผลไป เลยเหลือแต่ความ emotional ล้วนๆ คิดถึง COVID DIARY มากๆ คิดถึงความรู้สึกตื่นเต้นในทุกๆวันที่ตื่นมาแล้วเราเจอกันทุกเช้า คิดถึงความใจหายในตอนที่ที่ซีรีส์นี้ใกล้จะจบลง และคงจะเป็นแบบนี้อีกในหลายๆครั้งที่ได้กลับมาดู
ตอนเห็นภาพเป็นสีเขียวก็ซึมๆ พยายามฮึบไว้ พอเทสีดำลง อยู่ดีๆไอ้ที่พยายามฮึบไว้ก็ทลายออกมา จนคนในที่ทำงานตกใจว่าเป็นอะไรงดงาม...คารวะ จากใจจริง
ยอมรับว่าแทบร้องไห้เลยตอนสีดำถมหมด คือส่วนนึงมันก็คือความสวยงามของรูปนี้แหละ อีกส่วนคือเพลง ชื่นชมพี่มิกซ์มากๆ ครับ ถ้าดนตรีไม่ส่ง ตัดไม่ดี ซีนนี้ตายแน่ขอบคุณพี่ๆ ทุกคน ทุกรายการตลอดโควิด ทั้งศิลปะล่ะ ทั้งมามาซิตุ๊ด คุ๊กกิ้ง เกมบอย 8ท ตุ้ยนุ้ย ไลฟ์ต่างๆ และ ที่อาจจะลืมพูดถึง เยียวยาจิตใจจริงๆขอบคุณทีมรับทราบ ทั้งทีมไทย ทีมเมกา สัตว์ทุกตัวทั้งกล้วย เปซ ชดช้อย มอมแมม อีโก้ หมาพี่จอร์จอีกตัว แล้วก็อื่นๆ ที่อาจตกหล่นไปขอบคุณวาดแลกกันสัตว์ที่เราแทบไม่ว่างวาดเลย ฮือออออ ยังไงก็ขอบคุณนะครับ ถ้าว่าง จะมาไล่วาดรักๆๆๆ ซัพพอร์ตตลอดไปปปป
ความสุดยอดของภาพพี่ฮ่องเต้ คือ ถ้าเอาไปแสดงแล้วมีคนสนใจอยากรู้ว่าใต้สีดำมันเป็นภาพยังไงก็ต้องมาดู covid diary เท่านั้น ถ้าตั้งชื่อว่า behind the black น่าจะเข้ากันนะ
ภาพมันเศร้ามาก เส้นแต่ละเส้น คือที่ดูมาแต่ละตอน คือการขีดแต่ละเส้นของพี่เขาเนี้ยทุกคนที่ขีด มีทั้งรอยยิ้มความสนุกกับการขีดเส้นมาหลายเส้น เหมือนจะสอนให้เราปลงกับทุกสิ่งเลย555
รู้สึกใจหายมากกกกกกก โควิดไดอารี่กำลังจะจบจริงๆแล้ว ยิ่งเห็นตอนพี่ฮ่องเต้ระบายสีดำอะมันทำให้รู้สึกเหมือนกับเป็นการจบของไดอารี่ หลังจากนี่ก็จะเป็นการตื่นไปเรียนไม่ใช่ตื่นมาดูไดอารี่นี้แล้วด้วย55555555 ต้องคิดถึงชดช้อยมากแน่ๆ แต่ก็ติดตามไอจีน้องอยู่ เป็นทีมโปรดักชั่นที่สุดยอดกันมากค่ะ เยี่ยม!
ทำไมรู้สึกว่าพี่ต้นกล้าลุคนี้ แม่งโครตหล่ออ
จริง ปกติก็น่ารักอยู่แล้ว แต่พอเจอลุคเพิ่งตื่นวน.คือ ตายไปเลยแง
ฮือ คงคิดถึงน่าดู ตัดความรู้สึกของทุกๆคนในโควิดไดอารี่มาให้ดูหน่อยนะคะ คงคิดถึงน่าดู ทั้งพี่ฮ่องเต้ พี่ส้ม พี่มิกซ์ ทุกคนที่เอากาแฟมาส่งทุกๆคนที่อยู่ในนี้. กล้วย อีโก้ ชดช้อย เปส มอมแมม คิดถึงทุกคนมากค่ะ ชอบพี่ฮ่องบอมรูปมาก เชื่อว่าทุกคนไม่ได้เห็นแค่ภาพดำๆแน่นอน เรื่องราวต่างๆมากมาย อยู่ในภาพนั้นขอบคุณที่อยู่เคียงข้างกันนะคะ
ตอนพี่ฮ่องขีดเส้นนี่สะอึกอ่ะ แต่ตอนพี่มิกอ่ะ น้ำตามาเลย ขอบคุณตลอด100 วันที่ผ่านมาและน้องจะรอซีรีส์ต่อไป ไม่ว่าจะเป็นอะไรก็ตาม have a good day people
เป็นรายการที่เราต้องดูก่อนเริ่มวันเริ่มทำงาน มันกลับกลายเป็นเราคุ้นชินและรอคอยในวันต่อๆไป จากที่รู้สึกผูกพันธ์ก็ยิ่งผูกพันธ์มากขึ้นไปอีก ขอบคุณที่ทำโปรเจ็คนี้ขึ้นมานะคะ ขอบคุณที่ทำงานกันอย่างหนัก ขอบคุณทีมงานทุกๆคน ทั้งทีมตัดทีมใส่ซับทีมคิดงานทีมรับทราบ มันดีมากจริงๆ ขอบคุณนะคะ :)
ตั้งแต่นาทีที่ 14:50 พอดูสิ่งที่พี่ฮ่องเต้ทำแล้วภาพในเกือบร้อยตอนมันย้อนกลับมาเป็นฉากๆ พร้อมกับฟังเพลงไปเบาๆ ได้อารมณ์เศร้ามาก TT
เสียงดนตรีก็เหมือนอนิเมะที่กำลังจะจบ ฮือออออ
ไม่ชอบคำว่าวันสุดท้ายเลยแต่สักวันมันก็ต้องมาถึงอยู่ดีขอบคุณที่อยู่ด้วยกันตลอดทั้งโควิดนะค่ะ
เข้าใจแล้วว่า รูปลักษณ์ ไม่สำคัญเท่าเรื่องราว หมายความว่ายังไงเป็นภาพสีดำ ที่มีความสุขมากมาย จริงๆขอบคุณมากครับผม
ทำรวมซีนเฉพาะฉากขีดเส้นให้หน่อยได้มั้ยครับ แต่ละตอนๆมันสนุกดี มีเรื่องราว ปล.วันนี้ตอนเห็นพี่ฮ่องละเลงดำแล้วใจหวิวๆเลย
พี่ขวัญน่ารักมากเลยยย ถึงพี่ ๆ ทุกคนนะคะ รู้สึกใจหายมากที่จะจบแล้ว แต่บอกตามตรงว่าเราผูกพันมาก ๆ เลย ทุกวันเราก็ตื่นมาดูแล้วก็ได้หัวเราะกับชีวิตของพวกพี่ ๆ เหมือนได้กลับมาสนิทกันมากขึ้น ได้เห็นมุมมองที่ไม่เคยเห็น ได้เรียนรู้ว่าเออ มันก็มีคนทำแบบเราเหมือนกัน และสุดท้ายคือเราเหมือนได้อยู่ด้วยกัน อาจจะดูเหมือนเว่อมาก 555 แต่ก็ขอบคุณจริง ๆ นะคะ เราติดตามตลอด ในวันที่ชีวิตบ้า ๆ บอ ๆ ก็ยังมีคนบ้า ๆ บอ ๆ ไปกับเรา มันสนุกจริง ๆ ขอบคุณที่มา made my 100 days ค่ะ have a good day people หลังจากนี้ขอให้สุขภาพแข็งแรงค่ะ
เข้าใจพี่ฮ้องเต้เลยอะ คือความทรงจำของช่วง โควิดdairy มันอยู่ในรูปนี้ตลอดไป เวลาเราเห็นรูปนี้เราก็เห็นภาพต่างๆของพวกพี่ๆตอนโควิด มันแบบ แง่ๆๆ พิมไปก็จะร้องไห้ ต้องคิดถึงแน่ๆเลย แล้วจะตามไปดูนะคะ
ชีวิตผมห่างไกลศิลปะมากๆ จนได้มาดูศิลปะล่ะ และได้เห็นน่าจะทุกเส้นที่ทุกคนขีดลงไปจนถึงสีดำสุดท้าย มีความรู้สึกมากมายเลยครับ แน่นอนมีความรู้สึกเสียดายรวมอยู่ด้วย แต่ถ้ารวมทั้งหมดแล้วคงเป็นความรู้สึกดีดีที่ได้เสพ ขอบคุณครับเอ่อ ผมชอบเอาไปบอกหลายๆคนข้างๆผมว่าทุกคนใน Covid Diary แม่งเท่ว่ะ
เศร้าจัง เหมือนการ์ตูนเรื่องโปรดกำลังจะจบลงเลย รักพวกพี่นะ❤
รูปพี่ฮ่องเต้ตอนลงสีหมึกดำ มันทำให้ย้อนไปถึงภาพเก่า ๆมีทั้งความมึนงง ความสนุก เสียงหัวเราะ จากความรู้สึกที่แต่ละวันขีด 1 เส้น ณ เวลาตอนนั้นๆที่ผ่านมา มันรู้สึกรอคอยในแต่ละวันว่าจะออกมาเป็นแบบไหน บางทีเราอาจจะลืมของวันเก่า ๆ เพราะเพียงแค่เราเห็นในสิ่งใหม่ของวันถัดไป แต่พอมาวันนี้ สีดำ ที่ลงไปนั้น ไม่ได้แสดงถึงสิ่งที่มันหายไป แต่มันเหมือนกับสิ่งที่ปกปิดความรู้สึกทุกๆอย่างในตลอดเวลาที่ผ่านมา แอบยิ้มและน้ำตาซึมนิดๆ เพราะว่ามันกำลังจะหมดไป ... "หมดที่ไม่ได้แปลว่าหาย และหายที่แปลว่ามันคงมีอยู่" รักทีมงานทุกคนครับเป็นกำลังใจให้ครับ
รูปที่พี่ฮ่องเต้วาด เส้นที่พี่วาดที่ขีดมันในทุกๆวันมันเหมือนกับการใช้ชีวิตในแต่ละวัน แผ่นกระดาษเหมือนกับชีวิตเราที่พึ่งเกิดมา มันว่างเปล่า แล้วในแต่ละวันก็ค่อยๆมีเส้นวันละเส้น เติมเต็มแผ่นกระดาษใบนั้น เราที่ขีดส้นมันเอง คนรอบข้างเราที่คอยช่วยเราขีดเส้นในแต่ละวัน เส้นในแต่ละวันก็มีสีสันของมัน สีสันในการใช้ชีวิต มีหมองบ้าง สดใสบ้าง มันคือชีวิต แต่สุดท้ายมันก็ต้องมีจุดจบ ตอนพี่ถมดำ ผมรู้สึกแบบ จุกอะ มันคือชีวิตอะ มันต้องมีจุดจบ และจุดจบมันก็ไม่มีอะไรเลย ดำมืด ไม่มีแล้ว จบ แต่ภายใต้สีดำนั้น มันก็ตือชีวิตที่เราผ่านมันมา มันเป็น Story ที่แบบ อธิบายไม่ถูกอะ5555 ขอบคุณพวกพี่ๆมากที่คอยอยู่กับพวกเราเสมอ ขอบคุณครับ (นี่เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผมที่ผมมองนะ ไม่ถูกใจใครผมต้องขอโทษด้วย) (_/\_)
สิ่งที่เกิดขึ้นในช่วงโควิต คือพี่ถ่ายคลิปเป็นประจำสิ่งที่ผมประจําในทุกๆวันคือดู covid- diary ตื่นมาเปิดดูทุกวันเลยขอบคุณครับ :)
ขอบคุณพวกพี่นะคะที่ทำคลิปวีดีโอดีให้พวกเราได้รับชม 100 ตอนมันเยอะมากๆเลยค่ะ พี่ๆเหมือนอยู่กับพวกเรามาตลอดในช่วงโควิด ขอบคุณจากใจจริงๆเลยค่ะ
อยากรู้ซาวด์แบ็คกราวด์ตอนพี่ฮ่องเต้ละเลงสีจัง เพราะมากกก😍😍
+1
คุ้นมากเลยว่าเป็นซาวด์คล้ายๆเรื่อง อารีเอตี้ของค่ายจิบลิเลยอ่ะ ให้ความรู้สึกนั้นจริงๆ
余韻叙情(E-6) ครับ เซิร์ชในยูทูปน่าจะเจอนะ
ชื่อเพลง Yoin' Yojou (e-6)จากเรื่อง"Kareshi kanojo no jijou" ACT 3.0เริ่มนาทีที่ 22.26 ครับruclips.net/video/1ZwiGsU4Pf4/видео.html
noomotaku [nononon] หู้ววว ขอบคุณค่า
เหมือนน้องเปซให้หวยเลย5555 ขอบคุณที่ทำรายการนี้นะคะเหมือนได้มีเพื่อนเพิ่มในช่วงโควิดแก้เหงาเลยค่ะ
ชอบตอนจบคลิปจัง 17:33อรุณสวัสดิ์ครับ โควิดไดอารี่ วันสุดท้าย..
เพลงช่วงพี่ฮ่องเต้ละเลงสีดำ ชื่อเพลง Yoin' Yojou (e-6)จากเรื่อง "Kareshi kanojo no jijou" ACT 3.0เริ่มนาทีที่ 22.26 ครับruclips.net/video/1ZwiGsU4Pf4/видео.html
ขอบคุณมากๆเลยค่ะ ใช้shazam หาไม่เจอ เกือบเศร้าแล้ว ขอบคุณมากๆนะคะ
ขอบคุณมากครับ ฉากนั้นทำความรู้สึกจมมากจนอยากจะลงไปดนตรีนี้มาฟังอีกรอบ
เป็นคนนึงที่ดู Covid Diary ช้ากว่าคนอื่นๆ มารู้เอาทีหลังแล้วว่ามีรายการแบบนี้ของช่องนี้ ไล่ดูเหมือนคนดองซีรีย์ยาวๆเลย ตั้งแต่ day 1 - day 99 ใช้เวลาประมาณ 4 วันเต็มๆ สลับกับช่วงวันหยุดพอดี ขอบคุณทุกคนครับที่ทำคลิปดีๆออกมาให้พวกเราดู #พี่มิกผมเป็นกำลังใจให้พี่นะ
พี่มิกโคตรเท่เลยตอนสุดท้ายๆๆๆชอบการตัดมากๆๆ คารวะต่อไปหนูต้อง wfh แบบไม่มีคลิปพี่ๆดูทุกพักเที่ยงแล้วสินะ ;-; ขอบคุณมากๆที่อยู่มาเป็นเพื่อนกันตั้ง 100 วันค่ะ 🙏🏻💞✨
ผลงานชิ้นนี้ของพี่มิกไซคือสุดจิงคับ การตัดต่อ การใส่ซาวด์ มันเยี่ยมจิงๆคับ ขอบคุนที่สร้างผลงานดีๆให้ผมได้ชมทุกวันครับ
ผมว่าเท่นะที่พี่ฮ่องทำ อีกหน่อยใครมาเห็นงานนี้เขาก็คงจะงงๆแต่ถ้าเป็นครที่รู้สตอรี่ของ100วันนี้รู้ว่าด้านในมีคนมากมาย มีเรื่องราวมากมาย จากเส้นและอารมณ์ของเส้นที่ต่างกัน การที่พี่ฮ่องทำเหมือนเป็นการปิดผนึกทุกเรื่องราวนั้นไว้ในผ้าใบตลอดการ
เราดู Covid Diary ของ RUBSARB มาทุกวันอะ ดูจนรู้สึกผูกพันกับรายการโดยไม่รู้ตัว 3 เดือนรายการมันเป็นส่วนหนึ่งของทุกๆ วัน มันมีอิทธิพลต่อเราเยอะมาก ให้ทำห้องใหม่ ออกกำลังกาย ทำอาหาร ซื้อของเล่น555 พัฒนาตัวเอง ตอนสุดท้ายคงเป็น nice day อีกวัน ขอบคุณที่อยู่เป็นเพื่อนกันตลอดคะ
หมดโควิด ไดอารี่ คิดถึงน้องเปซ ชดช้อย กล้วย มอมแมแน่เลย
ถ้าเป็นไปได้ และถ้าทำให้จะขอบพระคุณเป็นอย่างมากครับหลังจากครบ 100 EP แล้ว อยากให้เอาคลิปทั้งหมดมารวมเป็นคลิปเดียวเหมือนทริปอเมริกา 8 ชม.เลยครับอาจจะแบ่งเป็น 2 Part Part ละ 50 ตอนก็ได้ครับ เพราะความยาวของคลิปแต่ละวัน รวมทั้งหมดเกือบ 17 ชม. ด้วยครับ
ขอบคุณ Covid Diary มากๆครับ ที่ทำให้คนว่างงานอย่างผมอยากตื่นทุกเช้าเพื่อมาดูรายการนี้ แล้วผมจะติดตามรับทราบต่อไปครับ
ดูcovid diaryมาทุกตอน วันนี้เห็นพี่ฮ่องเต้ทำรูปเป็นสีดำคือ เรารู้สึกจะร้องไห้ เหมือนมันรู้สึกว่า เออนะ มันจบลงแล้ว ภายในความสีดำมันมีเรื่องราว storyต่างๆมากมายอ่ะ มันเป็นอารมณ์ที่บอกไม่ถูกจริงๆ จะเสียใจก็ไม่ใช่ แค่ให้ความรู้สึกว่าอยากร้องไห้ น้ำตาจะไหล
น้ำตาจะไหลตอนที่พี่ฮ่องเต้ บอมรูปอะ มันเหมือนอะไรบอกไม่ถูกแต่มันซึ้ง มันดี มันร้าย หลายอย่างมันปนไปหมดอะแล้วคือ ชอบบบบ
ได้ยินพี่จอร์จบอกฝันดีแล้วหนูจะร้องไห้ พี่จอร์จเหมือนแฟนหนูเลยค่ะ ดูพี่จอร์จหนูเห็นรูปแฟนหนูซ้อนทับ แล้วหนูก็เลิกกับเค้าแล้ว น้องเปซน่ารักมาก พอรู้ว่าโตวิดไดอารี่จะจบหนูต้องคิดถึงมากแน่ๆ ทั้งชดช้อย ทั้งพวกพี่ๆ ขอบคุณพวกพี่ๆรับทราบที่ทำให้วันที่แสนแย่วันนี้ดีขึ้นมาไม่มากก็น้อย เป็นกำลังใจให้พวกพี่ๆนะคะ
พน.ในยูทูปจะเป็นคลิปสุดท้ายแล้วมันหวิวแปลกๆแหะ;-; ปล. ตอนพี่ฮ่องถมดำนี่ขำ ขำมาก ขำอะไรไม่รู้แต่ขำมากๆ พี่ฮ่องว้ย! ชอบมาก555555
พี่ฮ่องเต้ แมร่ง สุดยอด อะ คืองานนี้ ถ้าใครไม่รู้ที่มาจะไม่เข้าใจงานเลย ขนลุกเลยคับ ลุกโดยไม่มีอะไรกั้น
ผมมองภาพพี่ฮ่องเต้แล้วมันเศร้ามากอ่ะอารมณ์มันเศร้า มันท้อ มันหมดศัทรากับสิ่งรอบตัว มันให้อารมณ์แบบนี้คือตัวตนของกูเลยอ่ะภาพที่ถูกขีดวันล่ะเส้น วันล่ะอารมณ์ บางวันมีเพื่อนช่วยกันขีดหลายๆเส้นทุกๆวันเส้นจะเปลี่ยนไป จะสั้นจะยาว เส้นหนา เส้นบาง มีผิวสัมผัสลึกตื้นแต่สุดท้ายก็จบลงด้วยสีดำเกือบทั้งผื้น ตรงนี้แหละที่มันเศร้าเพราะมันเหมือนสท้อนภาพในสังคมเลยว่า ที่ผ่านเราจะเป็นคนยังไง ทำอะไรมาบ้างคนอื่นก็ไม่ได้รับรู้ด้วยกับตัวเรา ถ้าเราไม่ได้เล่าเรื่องห้ฟัง ถ้ามองผิวเผินจะเห็นแค่เบื้องหน้าของตัวเราแค่นั้นเองทั้งที่ข้างในตัวเรานั้นมีอะไรมากมายกว่าที่คิด แต่มันคือตัวตนของเราเอง และมันอยู่ที่ว่าเราจะนำเสนอมันออกมายังไง
ชอบดนตรีประกอบตอนคุณฮ่องเต้ถมสี พอเห็นเมื่อวานก็พอเดาได้ว่าจะทำแบบนี้เป็นเหมือนบันทึกเรื่องราวที่เราได้ดูด้วยกัน เฟรมดำที่มีสีต่าง ๆ เส้นต่าง ๆ อยู่ภายในขอบคุณทีมงานที่ตั้งใจถ่าย ตั้งใจทำ ทำให้ช่วงกักตัวได้มีอะไรดูปล. อยากรู้รอบเอวตาจ๊อบว่าลดเหลือเท่าไหร่ 555
ลายเซ็นพี่ mickpsy จริงๆ เลย กับ soundtrack persona ตอนได้ยินตอนจบคลิปนี่ยิ้มเลย
พี่ฮ่อง Blackout ของพี่โคตรมีสีสันเลยขอบคุณทุกคนสำหรับโปรเจกต์นี้มากๆ ดูโควิดไดอารี่จนกลายเป็นรูทีนไปแล้วคงคิดถึง ละยังจะติดตามต่อๆไปนะพี่
ไม่รู้ทำไมตอนเห็นพี่ฮ่องเต้ ละเลงสีด้วยมือ น้ำตาไหลอะ เราหยุดงานพร้อมกันกับวันที่covid dialy ใน youtube ลงวันแรก เพราะงั้นวันนี้มันเป็น99วัน ที่เราอยู่กับพวกพี่ๆเค้าทุกๆคนเอาจริงๆดูทุกวัน เห็นทุกวัน จนคิดว่าตัวเองสนิทกะพวกพี่เค้าแล้วอะ 55555 เหมือนเห็นหน้าเพื่อนทุกวันเศร้านะคะ ที่มันครบ100แล้ว การที่ได้ตื่นมาดูพวกพี่ๆทุกคนในทุกๆวันตลอด100วัน มีความสุขมากๆค่ะ ขอบคุณมากๆนะคะ
ดูซีนพี่ฮ่องละน้ำตาซึม ความรู้สึกมันมากมายจังเลย เราที่ตื่นมาดูทุกวัน มันชินกลายเป็นกิจวัตรอย่างนึงไปแล้ว กลายเปนว่าพน.เป็นสุดท้ายแล้วไม่พร้อมเลย;-;
ใจหายเลยค่ะ พรุ่งนี้วันสุดท้ายแล้ว หวิวมากๆ เลย 😂สำหรับเรา เกือบ 100 วันที่ผ่านมาชีวิตเปลี่ยนไปนะ แต่ไปในทางที่มีแต่ความสิ้นหวัง อับจนหนทาง รู้สึกว่าตัวเองเป็นตัวปัญหาตลอดเวลา แต่ก็มีรายการนี้เป็นเหมือนเพื่อนหนึ่งคนที่มาชวนคุย ชวนเล่น ให้อย่างน้อยใน 10 นาทีต่อวันเราก็ไม่คิดถึงเรื่องแย่ๆ ขอบคุณมากจริงๆ นะคะ เราอาจจะไม่ได้เริ่มอะไรใหม่ในเกือบ 100 วันที่ผ่านมา แต่เรากำลังเริ่มมันต่อจากนี้ และเรา (หวังว่า) จะทำมันได้ค่ะ 😊ปล. หน่วงใจมากตอนที่พี่ฮ่องขีดเส้นนี้ หนูจะร้องไห้เลย จริงๆ นะ คงเป็นความผูกพัน 100 ตอนของพวกพี่ๆ กับคนดูอย่างเรา ไม่คิดเลยว่าจะมากมายขนาดนี้ขอบคุณอีกครั้งนะคะโควิดไดอารี่ 😂
ฉากพี่ฮ่องเต้ทำแม่งอิมแพคผมโคตรๆเลย ตอนแรกก็รู้สึกเฉยๆกับการพี่ราดสีดำลงไปในงานเพราะเหมือนที่พี่พูดเลยว่าทุกคนคงเดาไว้แล้ว แต่ไม่รู้ว่ะจู่ๆก็ย้อนกลับไปดูแล้วรู้สึกอิมแพคขึ้นมาเฉยเลย ขอบคุณสำหรับซีรีส์ยาวๆครับ
ตอนละเลงสีดำลงไป นี่ขนลุกเลยอะ แบบเหมือนอยู่ด้วยกันมานาน แบบบรรยากาศมาด้วย
ถึงพี่ฮ่องเต้ เดาไม่ยากจริง แต่มันจะเป็นอมตะไปตลอดกาล และอยู่ในใจเสมอ
ครั้งนี้ถือเป็นคอมเม้นแรกในการเล่นยูทูปของผม ผมติดตาม ช่อง รับทราบมาพอสมควร และ ได้ดู Covid diary ทุกตอน พอมาถึงตอนนี้บอกเลยใจหายเหมือนกันครับ ที่คิดว่าพุ้งนี้จะเป็นตอนสุดท้าย แระเส้นสุดท้ายของพี่ฮ่องเต้ มันเศร้าจริงๆ ขอบคุณที่อยู่เป็นเพื่อนกันตลอดครับ
ตอนพี่ฮ่องเต้ขีดเส้นคือจะร้องไห้เลย 100วันผ่านไปเร็วจริง ขอบคุณที่ทำให้โควิดที่ผ่านมามีอะไรดีๆที่น่าจดจำนะคะ
จริง เราร้องไห้เลยอะ
ทั้งๆที่เดาไว้ว่าพี่ฮ่องเต้คงทาสีดำแน่ๆ พอได้เห็นจริงๆใจหายมากเลย ภาพนี้อาจไม่สวย แต่มีคุณค่าทางคิดใจมากเลยทุกครั้งที่มีคำว่าตอนจบเราจะใจหายเสมอ รู้สึกผูกพันธ์มากจริงๆค่ะ วันนี้ในทวิชคงเป็นตอนสุดท้ายแล้ว แต่จะรอดูในยูทูปเหมือนทุกวันที่ผ่านมาขอบคุณที่พวกพี่ที่สร้างรอยยิ้มนะคะ แต่ยังไงชีวิตเราก็ต้องมูฟออน รอติดตามผลงานต่อๆไปนะคะ
ใจหายมากๆ ยิ่งตอนวาดรูปสุดท้ายน้ำตาไหลเฉยเลยอยากดูน้องๆ ชดช้อย อีโก้ กล้วย มอมแมม เจ้าเปซ ต่ออยากดูบ้านคุณจอร์จที่น่ารักกันทั้งบ้านต่ออยากดูน้องภูมิ ซึ่งน้องน่ารักขึ้นเรื่อยๆอยากดูคุณเจงรีวิว30 วิ. ที่เหมือนเดิมตลอดๆ แต่มันน่ารักดีอยากดูคุณฮ่องเต้ มาร้องเพลงให้ฟังอีกอยากรู้ว่าต่อไปเอวแปะจะลดลงมั้ยอย่างดูกิจกรรมของคุณอิสที่พักหลังๆนี่เยอะขึ้นเรื่อยๆอยากดูการตัดคลิปที่โบ๊ะบ๊ะแบบนี้ต่อขอบคุณโควิดไดอารี่
ชอบเวลาพี่จอร์จกัยพี่จิ๋วคุยกัน ยิ่งพอถ่ายโควิดยิ่งได้เห็นมากขึ้น น่าร๊ากกกกกก
ทุกเส้นที่ขีดมาก็เหมือน สิ่งที่ผ่านเข้ามาในชีวิต มีหลายสีสันหลายรสชาติ สีดำที่กลบทุกอย่างเหมือนกับเปลือกนอกที่ห่อหุ้มเราไว้จากตัวตนภายใน ไม่มีใครรู้จักตัวเรามากกว่าตัวเราจริงๆ #เป็นตัวเรา พีเจงก็มา5555
ใจหาย ใจหาย ใจหาย งื้ออขอบคุณสำหรับ 100วันที่ผ่านมานะคะ ขอบคุณมากจริงๆค่ะ
จริงๆแบบคิดว่า ถ้าใช้สีถมทับไปทั้งหมดจะเป็นยังไง แต่ไม่คิดว่าพี่ฮ่องเต้จะทำจริง สุดยอดเลยค่ะ
พี่ฮ่องเต้คือปิดฉากเจ้าเฟรมนั่นแล้ว ความรู้สึกแบบ สุดยอดว่ะๆๆๆ
เป็น 100 ตอนที่มีคุณค่าและทรงพลังมาก ได้อะไรๆดีๆจาก 100 คลิปนี้ มากมาย จนพูดเป็นคำพูดไม่ได้ เป็นความรู้่สึกที่ 100 วันไม่มีอะไร ซ้ำกันเลยสักวัน ในแต่ละวันที่ดู ขอบคุณมากๆกับ Covid Dairy ที่ผ้่านมา 100 วันมากๆ ผลิต รายการดีๆออกมาให้รับชมกันอีกเยอะแบบ non stop กันไปเลย ไม่ต้องกล้วเหนื่อยครับ แฟนเป็นกำลังใจให้เสมอครับ สู้ๆ ครับ #Have a nice day people ครับ #บายCovid Dairy
พี่มิกหล่อนะคะเนี่ย555555555 อรุณสวัสดิ์ค่ะวันสุดท้าย ขอบคุณที่อยู่ด้วยกันมานะ
หืออออ 99แล้วหรอ อยากให้มีนานๆเลยค่ะ🥺🥺❤️
ว่าเเล้วว่าพี่ฮ่องเต้ต้องทำเเบบนี้คิดเหมือนกันเลยค่ะ สำหรับหนูคิดว่ามันเหมือนเอาไปฝังดินเลยค่ะ ให้มันซีลเก็บไว้ตลอดไปเลยค่ะ
เห็นพี่ฮ่องละเลงเส้นสุดท้าย ผมนั่งน้ำตาไหลเฉยเลยอ่ะครับ ไม่ได้เสียดายแต่คิดว่าเหมือนอะไรสักอย่างมันกำลังจะจบลง
พอถึงตอน ที่พี่ฮ่องเต้ทาสีดำทั้งหมด ความรู้สึกแรกคือไม่เข้าใจว่าทำไหมต้องสีดำ พอกดหยุดแล้วนั่งดูรูปที่เป็นสีดำกลับความรู้สึกเข้าใจความเป็นศิลปะนะ แบบก็มันคือศิลปะ จะเป็นสีอะไรก็เป็นศิลปะ แต่ก็นึกถึงภาพตอนเก่าที่พี่ฮ่องเต้ กับ คนอื่นในช่องช่วยกันขีดเส้นแต่ละเส้นทุกวัน วันละเส้น เลยทำให้รู้สึกว่า ไม่เข้าใจกับเข้าใจไปพร้อมๆกัน (ความเห็นส่วนตัวนะครับ)
พี่ฮ่องเมื่อวานรู้สึกเศร้า วันนี้หนูดูแล้วน้ำตาไหลเลยวะ
งานของพี่ฮ่องเต้และกระบวนการที่เกิดขึ้นคือสะเทือนอารมณ์ผมอยู่พอสมควร สำหรับday99เป็นไม่กี่วินาทีที่ทำให้ผมน้ำตาคลอ ขอบคุณแรงบันดาลใจครับ
4:35 ได้ยินพี่จิ๋วว่าทำลูก 555555555 ดีที่มีซับ
ภาพสุดท้าย ไม่รู้นะ ทำไมผมมองไม่เป็นสีดำเลย ทั้งที่มันมีแต่สีดำ ขอบคุณ รายการนี้มากๆๆครับ ผมจะตามไปดูรูปนี้แน่นอน
จู่ๆก็รู้สึกโหวงๆทั้งที่รู้อยู่ว่าจะทำถึง100ตอน ขอบคุณทีมงานทุกคนนะคะ
คงจะคิดถึงทุกๆวัน เพราะเหมือนเพื่อนตลอดช่วงที่ผ่านมา ขอบคุณครับทุกๆคนน~~
การที่พี่ฮ่องเตทำแบบนั่นมันจบดีนะ.ถ้าเป็นคนอื่นที่ไม่ได้ดูโควิดไดอารี่คงเห็นเป็นแค่ภาพสีดำแต่ถ้าเป็นคนดูโควิดไดอารี่ก็จะทราบว่าในสีดำนั่นมีเส้นหลายๆเส้นที่ซ่อนอยู่ด้านใน.คือต้องดูหรือติดตามอ่ะถึงรู้ที่มาของเส้นต่างๆ
เข้าใจตวามรู้สึกของพี่ฮ่องเต้นะครับในความเป็นศิลปิน ภาพๆนั้นมันรวมเรื่องราวมามากมายถ้ามันสื่ออารมณ์ได้มากเลยเป็นผมเองผมก็รู้สึกใจหายถ้าเป็นผมก็จะคงทำแบบลงสีแบบนี้เหมือนกัน ดูแล้วรู้สึก Sad มากๆเลย 😭😭😭😭
แอบใจหาย จะไม่มีคลิปคอยให้ดูตอนกินข้าวแล้ว จะบอกให้ทำเป็นคลิปไดอารี่ปกติก็ไม่ได้ ไม่งั้นซีรีส์นี้ก็จะไม่ขลัง แงๆ รักนะคะ
Covid-19 ruined my day,Covid Diary make my day.
เชี่ย พี่มิกซ์ตัดงานยันเช้า สุดจริงครับ
ใจหายตอนเห็นพี่ฮ่องเต้ทาสีดำตอนสุดท้าย ไม่เคยติดตามอะไรมาได้นานขนาดนี้ ดูไปดูมา โอ้โห 99วันแล้ว ไม่น่าเชื่อ :) เป้นเหมือนกิจวัตรประจำวันที่ต้องตื่นมาเปิดดูทุกวันตอนกินข้าวอย่างที่พี่จอร์จบอก เวลามีผลในการติดตามคลิปพี่ๆทุกวัน มันพอเหมาะและพอดีอย่างไม่น่าเชื่อ ว่าแล้วก็แวะไป river city ดีกว่า ;]
ตั้งแต่วันที่ covid diary ออกมาประมาณ 50กว่าๆตอน ก็มีคิดในใจว่า พี่ฮ่องน่าจะถมสีตอนจบ แล้ววันที่ 98 ก็ถมเขียวไปซะเยอะ เลยยิ่งคิดว่าน่าจะถมจริงๆ สุดท้ายก็ตามสไตล์แก ผมนี่อย่างชอบเลย 555
ต้องคิดถึงรายการนี้มากแน่ๆเลยยย
แค่น้องเปซอยู่นิ่งๆ ก็น่ารักแล้วววว
พี่ฮ่องเต้ สุดยอดเลยครับ ชอบมาก ๆ ขอบคุณที่ขีดเส้นให้ดู ชอบมาก ๆ
ใจหายโคตรๆเลยว่ะพี่ ขอบคุณพี่ๆมากๆที่ทำไดอารี่นี้ขึ้นมา เหมือนมีเพื่อนอยู่ด้วยตลอดช่วงโควิดจริงๆ Have a nice day พี๊เพิล ✌🏻
แบบน้ำตาคลอตอนรูปกลายเป็นสีดำ ทุกอย่างมันอยู่ภายในนั้นจริงๆ ใจหายจัง พนจะจบลงแล้วㅠㅜㅠㅜ
คือปกติหนูจะมาดูตอนเที่ยนก็กินข้าวไปด้วยเเต่วันนี้คือหนูไปรร.วันเเรกก็ต้องมาดูตอนเย็นเเทน
พอเอาเข้าจริงๆมันใจหายเลยนะ ขอบคุณcovid diary ที่ทำให้ได้ทำในสิ่งที่อยากทำเเล้วลงมือทำมันก็ไม่รู้สึกเสียดายอะไรเลย ขอบคุณพี่ฮ่องที่ทำให้หนูมีเเรงบันดาลใจกลับมาวาดรูปได้ ขอบคุณพีๆรับทราบทุกคนค่ะที่คอยมอบความสุขตลอดสามเดือน ขอบคุณพี่มิกที่ทำงานหนักสุดท้ายนี้ haveagooddaypeople...
ต้องคิดถึงน้องๆทุกตัวแน่ๆเลย น้อนน้อนนนน่ารักกกกกกก ☺️☺️☺️
เรื่องภาพขีดเส้น ไม่เคยรู้สึกว่าสวย ส่วนนึ่งคือไม่เข้าใจ แต่รู้สึกสนุกเวลาดูคนอื่นๆ ที่พี่ฮ่องเชิญให้มีส่วนร่วมในการขีด จนมาวันนี้ที่ไม่ขีดเส้นแล้ว แต่กลายเป็นสีดำทั้งหมด กลับรู้สึกว่ามันสวยขึ้นมาเลย รู้สึกดีที่ได้ดูมันมาตั้งแต่ต้นจาก2-3เส้นจนมันเต็มเฟรม จนมันกลายเป็นสีดำ ทุกสีที่ลงไปมันมีเรื่องราวจริงๆ
ขอบคุณคอนเทนท์ดีๆแบบนี้นะคะ good bye people แล้วมาใช้ชีวิตต่อกันเถอะ
พี่ต้นกล้าตอนสะลึมสะลือน่ารักจัง~
ขนลุกกับภาพนี้จริงคิดไว้แล้วว่าน่าจะแบบนี้แต่มองให้ดีมันก็บ่งบอกถึงตัวตนที่เกิดขึ้นในแต่ละการได้พบเจอผู้คนที่แตกต่างสี สุดท้ายก็รวมกันเป็นสีดำ ที่ภายใต้นั้นเก็บเรื่องราวและความทรงจำไว้
ถึงพี่จอร์จ
มีความเปลี่ยนแปลงนึงที่ผมสังเกตได้ใน 100 วันของโควิดไดอารี่ คือ แม่พี่ชินกับการออกกล้องมากขึ้นเยอะเลย หวังว่าจะได้เห็นคุณแม่มาออกคุ้กกิ้งมากขึ้นนะครับ
ถึงพี่ฮ่อง
ผมเดาไว้เล่นๆว่า ถ้าตอนสุดท้ายพี่ทาสีดำทั้งหมด คงตลกร้ายน่าดู ซึ่งพี่ทำจริงๆด้วย 555
แต่กลายเป็นว่า มันไม่ตลก แต่กลับรู้สึกหวิวๆมากกว่า มันเหมือนเป็นสัญลักษณ์การปิดฉากของโควิดไดอารี่นี้เลย ผมว่างานศิลปะชิ้นนี้มันทำหน้าที่ของมันได้สุดยอดมากเลยนะ มันอาจจะไม่ได้สวยงาม แต่สอนหลายสิ่งหลายอย่างเกี่ยวกับงานศิลปะได้อย่างยอดเยี่ยม ทั้งความกล้าที่จะลองทำอะไรแบบไม่กลัวผิด ความสนุกในการได้ลองทำสิ่งต่างๆ และงานศิลปะเป็นมากกว่าความสวยงาม แต่ถ้ามันสร้างความรู้สึกอะไรบางอย่างให้ผู้รับได้ นั่นก็ถือว่าเป็นงานศิลปะที่ยอมเยี่ยมเช่นเดียวกัน ขอบคุณพี่ที่สรรค์สร้างงานศิลปะชิ้นนี้ รวมถึงโปรเจ็ควาดแลกกันสัตว์ด้วยนะครับ
ถึงมิกไซ
สุดยอดมากกับความถึกทนในการทำงานโปรเจ็คนี้ รู้สึกได้ถึงการตั้งใจทำอย่างเต็มที่ในทุกตอน การเล่าเรื่องที่บรรจงเลือกบรรจงตัดอย่างดี หมดโควิดไดอารี่ พี่ๆควรให้มิกไซ ลาพักร้อนซัก 7วัน7คืนนะ 555
และขอบคุณพี่ๆและทีมงานที่เหลือกับการทำโปรเจ็คนี้ การที่ต้องมีคลิปทุกวันโดยยังคงคุณภาพระดับนี้ไว้ได้ พวกพี่สุดยอดมากเลยครับ
ติดตามเสมอ และ ตลอดไปครับ
พี่หลุยส์
หลงรัก Poker
ใจหวิวเลยค่ะ ต่อจากนี้ถึงจะไม่มีคลิปทุกวันแต่ก็จะติดตามตลอดไป
เหมือนกับถ้าอยากเห็นเส้นทั้งหมดที่ขีดมาก็คือต้องไปดู โครวิดไดอารี่ทั้งหมด
แงงง กลับมาดูแบบรวดเดียวแล้วพออ่านถึงตรงที่พูดถึงพี่ฮ่อง ร้องไห้เฉยเลยยยย
@@lackofenergy6331เส้นที่2ไม่ได้ถ่ายครับ โป๊ะ!!!!!!!!!!!!!!
เป็นภาพที่ถ้าดูด้วยตา ก็จะเห็นแค่สีดำ แต่ถ้าดูด้วยความรู้สึก จะเห็นสีสันมากมาย
NewJersey1996 ❤️ รส.ดีที่ติดตามตั้งแต่แรกๆ รู้ตัวอีกทีก็100epแล้ว5555
ตอนนี้โควิดในทวิชก็จบแล้ว ขอบคุณพวกพี่ที่ make my day ดูตั้งแต่ตกงานใหม่ ๆ จนตอนนี้ก็ยังไม่มีงานทำ ปกติต้องตื่นมาดูทุกวันแต่หลังจากนี้จะไม่มีแล้ว ก็จะติดตามคลิปอื่น ๆ ของพวกพี่ ๆ ต่อไป
ปล. ขอบคุณพี่ฮ่องเต้ที่ให้ความรู้วิธีล้างแอร์ ไปซื้อโฟมล้างแอร์ตามพี่เลยค่ะ แล้วก็ได้รู้จัก MT tape หาอะไรมาตกแต่งห้อง แต่ยังไม่เจอเทปที่ติดดี ๆ เลย ติดแล้วรูปหล่นตลอด
สุดท้ายนี้ Have a nice day ปีเปิลลล เรายังต้องใช้ชีวิตกันต่อไป
Mooklarat เป็นกำลังใจให้นะครับ ขอให้ได้งานทำไวๆนะครับ ❤️
เหมือนกันเลยค่ะ จั้งแต่ตกงานใหม่ๆ ทำให้ไม่เหงาเลย
@@EARTH_-lc4tp ขอบคุณมากนะคะ 😊
@@atitasuwanburee390 เป็นกำลังใจให้กันและกันค่ะ 🍀
ถ้าบอกว่า เดาไว้อยู่แล้วว่าสุดท้ายมันต้องมีอะไรที่ทำให้ภาพนี้กลายเป็น "ตำนาน" แล้วมันก็เป็นจริงดังคิด มันคือสิ่งดี ๆ ที่ประกอบด้วย เส้น ทั้งหมด 98+ถมดำ 1 เส้น ที่มีเรื่องราว มีอารมณ์ที่พวกผมนั่งกินข้าวตอนเช้า แล้วก็เสพย์ไป ลุ้นไปว่าวันนี้ ตาฮ่อง จะขีดเส้นแบบไหน วันที่แกให้คนอื่นขีดไปแล้วต้องอดใจไม่ขีด ก็ลุ้นกับแกว่า "อย่าขีดนะ อย่าขีดนะ" 5555 มันคืออารมณ์ร่วมทั้งหมดจากคนหลาย (น่าจะหมื่นหรือแสนคน) ที่ได้เสพย์ภาพศิลป์ชิ้นนี้เข้าไป สุดยอดครับ "ชีวิตสั้น ศิลปะยืนยาว"
พรุ่งนี้ (ในยูทูป) ก็คงสุดท้ายแล้วสินะ เอาจริง ๆ ถ้ามีการเรนเดอร์เอามารวมทั้งหมดตั้งแต่วันที่ 1-100 แล้ว เป็นไฟล์เดียว ก็จะนั่งดู นั่งฟังไปเรื่อย ๆ เพลินๆ ตอนทำงาน แล้วย้อนกลับไปนึกถึงวันนั้นว่า เออมีอะไรเกิดขึ้นบ้าง ทุกวันต้องมีเสียง "แป๋ว แว๊ด แป๋ว แว๊ด" ต้องมี "Have a good day People" และ โจทย์ วาดแลกกันสัตว์
ก็คงสามารถพูดได้เต็มปากแล้วว่า "รับทราบโปรดักชั่น" คือ "Production House" คุณภาพดีที่สุด แห่งหนึ่งในประเทศไทย แล้วจะตามไปติดตามใน Twitch เพิ่มเติมครับผม
ขอบคุณพี่จอร์จและทีมงานรับทราบทุกๆคนจากใจ
covid diaryมีความหมายกับเรามากๆ มันทำให้ทุกๆเช้าของเรามีเป้าหมาย เป็นการเริ่มต้นของเช้าวันใหม่ในทุกๆวัน ทำให้เรากลับมาวาดรูปอีกครั้งหลังจากแพสชั่นหายไปนาน ทำให้เราได้เห็นมุมมองพี่อิสระผ่านบทบาทคุณพ่อ ได้เห็นความมองโลกสมัยใหม่ของแม่พี่จอร์จ ได้รู้ว่าพี่ฮ่องเต้รองเพลงเพราะมาก ได้เห็นสกิลตัดต่อของพี่มิกซ์ที่โคตรเท่ ได้เห็นคาแรกเตอร์ของทุกๆคนชัดขึ้นมากๆ เหลืออีกตอนก็จะจบแล้ว แต่เราขอบคุณมากๆ ขอบคุณจรกใจที่ covid diary ได้กลายเป็นเพื่อนชั่วคราวของเราในสถานการณ์แบบนี้ได้ดีมากๆ💛
8:07 ต้นกล้าตอนถอดแว่นหล่อมาก เพิ่งเคยเห็น คือฟีลพระเอกญี่ปุ่นจ๋าเลยอ่ะ
ตอนดูพี่ฮ่องสเปรย์สี แอบมีน้ำตาซึมเบาๆ เหมือนผูกพันไปแล้ว แถมเพลงยังบิ้วตูไปอีก
อยากเสนอให้มีคลิปรวมการขีดเส้นตั้งแต่เส้นแรกจนเส้นสุดท้าย
ตอนแสดงภาพให้ใส่เป็น description ที่ Gallery เลย
เตงน้ำตาซึม เราไห้สะอื้นเลยค่ะ ไม่รู้อินอะไร
มีคนเป็นแบบเราด้วย 55
ภาพที่ขีดแต่ละเส้นมันชัดเจนขึ้นมาในหัว มันรู้สึกคิดถึง แล้วรู้สึกว่าจบแล้วหรอวะ... ที่ทำมาทั้งหมด จบแล้วหรอวะ แต่ก็มีความสุขตอนเห็นทุกอย่างเป็นสีดำ ⬛️
@@themaaomps น้ำตาซึมด้วย แงงงง ก่อนหน้านี้ก็ไม่เคยอินอะไรเลยนะ แต่ตอนลงสีดำนี่คือแบบ นั่งพูดomgๆๆอยู่หน้าจอx10รอบ แล้วไอเจ้าเพลงบ้า แกทำให้ชั้นเศร้า น้ำตาไหลเฉยเลย คิดว่าตัวเองบ้าจริงแล้ว ดีที่มีคนเป็นเหมือนกัน555
แปลกแต่จริงภาพยิ่งดำมึดแต่เรากับเห็นสีที่ชัดเจน
หลังจากจบ COVID DIARY แล้ว อยากให้พี่จอร์จทำ Wedding Diary พี่จอร์จพี่จิ๋ว รอดูนะคะ🥰
ดันๆครับ
+++
++++++
++++++
ดันๆๆๆๆๆ
ซีนพี่ฮ่องเต้โถมสีดำคือไม่ต้องมีสักคำพูด แต่เรารู้สึกได้จริง emotionalล้วนๆ เราคงคิดถึง covid diaryมากๆ🥺🤍
ยอมรับว่า day98 ตอนพี่ฮ่องสเปย์ก็ขมวดคิ้วตอนดูแบบอะไรวะ
พอมาวันนี้ day99 สุดท้ายแล้วเรากับเออมันโอเควะ โอเคเลย
มันอธิบายไม่ถูกแต่มันไม่ได้สงสัยแบบเมื่อวานกลับยิ้มออกมาเฉย ๆ ซะอย่างงั้น
ติดตามรับทราบเสมอ ขอให้ทุกวันเป็นวันที่ดี ชดช้อยยยยยยยยยยย
ขมวดคิ้วจริงๆ พี่แกสเปรย์ทับซะเกือบหมด
เราเห็นมันมาตั้งแต่เส้นแรก เห็นว่ามันผ่านอะไรมาบ้าง ใครมีความสุขบ้างกับการได้ขีดเส้นลงไป covid diary เป็นอะไรที่ต้องตื่นมาดู มันกลายเป็นdailyไปแล้ว ไม่เคยเหงากับการอยู่บ้าน เพราะทุกครั้งที่กดเข้ายูทูปมันจะมีนี้แหละให้ดูแล้วหนึ่ง ผูกพันธ์นะ 99วันไม่ใช่น้อยๆ ขอบคุณพี่ๆทุกคน รู้เลยว่าทุกคนเหนื่อย แต่พวกพี่ก็ไม่ยอมแพ้ โดยเฉพาะพี่มิก พี่ได้ใจมาก พี่ต้องภูมิใจนะ พี่เก่งมากจริงๆ นับถือเลย ต่อจากนี้ก็เดินต่อไปด้วยกันนะพี่ จะหนับหนุนจะอยู่ข้างๆ พวกพี่คือความสุขจริงๆแหละ
เหลืออีกแค่ตอนเดียวแล้ว ใจหายนิดนึงระหว่างช่วงอยู่บ้านรอดูคลิปทุกเช้าตลอด ตอนนี้ต้องรีบตื่นไปเรียนแทนแล้ว ได้เรียนรู้หลายๆอย่างจากไดอารี่เยอะแยะเลย ขอบคุณที่ทำออกมานะคะ💘
กลับมาดูอีกครั้ง ซีนพี่ฮ่องทำน้ำตาไหลพราก ไม่รู้ทำไม อาจจะเพราะครั้งแรกที่ได้ดูเราพอจะคาดเดาได้ว่าพี่ฮ่องจะทำอะไรกับมัน เพราะว่ามันมีเหตุที่ทำให้เราคิดและผลลัพธ์ก็ออกมาตามที่คิด นั่นอาจจะทำให้ครั้งแรกเราไม่รู้สึกอะไรมากมายนัก แต่ครั้งนี้ไม่รู้อะไรที่มัน impact เรามากขนาดนี้ มันอาจจะเป็นเพราะความคิดถึง หรืออาจจะเป็นเพราะเราทิ้งเหตุและผลไป เลยเหลือแต่ความ emotional ล้วนๆ คิดถึง COVID DIARY มากๆ คิดถึงความรู้สึกตื่นเต้นในทุกๆวันที่ตื่นมาแล้วเราเจอกันทุกเช้า คิดถึงความใจหายในตอนที่ที่ซีรีส์นี้ใกล้จะจบลง และคงจะเป็นแบบนี้อีกในหลายๆครั้งที่ได้กลับมาดู
ตอนเห็นภาพเป็นสีเขียวก็ซึมๆ พยายามฮึบไว้ พอเทสีดำลง อยู่ดีๆไอ้ที่พยายามฮึบไว้ก็ทลายออกมา จนคนในที่ทำงานตกใจว่าเป็นอะไร
งดงาม...
คารวะ จากใจจริง
ยอมรับว่าแทบร้องไห้เลยตอนสีดำถมหมด คือส่วนนึงมันก็คือความสวยงามของรูปนี้แหละ อีกส่วนคือเพลง ชื่นชมพี่มิกซ์มากๆ ครับ ถ้าดนตรีไม่ส่ง ตัดไม่ดี ซีนนี้ตายแน่
ขอบคุณพี่ๆ ทุกคน ทุกรายการตลอดโควิด ทั้งศิลปะล่ะ ทั้งมามาซิตุ๊ด คุ๊กกิ้ง เกมบอย 8ท ตุ้ยนุ้ย ไลฟ์ต่างๆ และ ที่อาจจะลืมพูดถึง เยียวยาจิตใจจริงๆ
ขอบคุณทีมรับทราบ ทั้งทีมไทย ทีมเมกา สัตว์ทุกตัวทั้งกล้วย เปซ ชดช้อย มอมแมม อีโก้ หมาพี่จอร์จอีกตัว แล้วก็อื่นๆ ที่อาจตกหล่นไป
ขอบคุณวาดแลกกันสัตว์ที่เราแทบไม่ว่างวาดเลย ฮือออออ ยังไงก็ขอบคุณนะครับ ถ้าว่าง จะมาไล่วาด
รักๆๆๆ ซัพพอร์ตตลอดไปปปป
ความสุดยอดของภาพพี่ฮ่องเต้ คือ ถ้าเอาไปแสดงแล้วมีคนสนใจอยากรู้ว่าใต้สีดำมันเป็นภาพยังไงก็ต้องมาดู covid diary เท่านั้น ถ้าตั้งชื่อว่า behind the black น่าจะเข้ากันนะ
ภาพมันเศร้ามาก เส้นแต่ละเส้น คือที่ดูมาแต่ละตอน คือการขีดแต่ละเส้นของพี่เขาเนี้ยทุกคนที่ขีด มีทั้งรอยยิ้มความสนุกกับการขีดเส้นมาหลายเส้น เหมือนจะสอนให้เราปลงกับทุกสิ่งเลย555
รู้สึกใจหายมากกกกกกก โควิดไดอารี่กำลังจะจบจริงๆแล้ว ยิ่งเห็นตอนพี่ฮ่องเต้ระบายสีดำอะมันทำให้รู้สึกเหมือนกับเป็นการจบของไดอารี่ หลังจากนี่ก็จะเป็นการตื่นไปเรียนไม่ใช่ตื่นมาดูไดอารี่นี้แล้วด้วย55555555 ต้องคิดถึงชดช้อยมากแน่ๆ แต่ก็ติดตามไอจีน้องอยู่ เป็นทีมโปรดักชั่นที่สุดยอดกันมากค่ะ เยี่ยม!
ทำไมรู้สึกว่าพี่ต้นกล้าลุคนี้ แม่งโครตหล่ออ
จริง ปกติก็น่ารักอยู่แล้ว แต่พอเจอลุคเพิ่งตื่นวน.คือ ตายไปเลยแง
ฮือ คงคิดถึงน่าดู ตัดความรู้สึกของทุกๆคนในโควิดไดอารี่มาให้ดูหน่อยนะคะ คงคิดถึงน่าดู ทั้งพี่ฮ่องเต้ พี่ส้ม พี่มิกซ์ ทุกคนที่เอากาแฟมาส่งทุกๆคนที่อยู่ในนี้. กล้วย อีโก้ ชดช้อย เปส มอมแมม คิดถึงทุกคนมากค่ะ ชอบพี่ฮ่องบอมรูปมาก เชื่อว่าทุกคนไม่ได้เห็นแค่ภาพดำๆแน่นอน เรื่องราวต่างๆมากมาย อยู่ในภาพนั้นขอบคุณที่อยู่เคียงข้างกันนะคะ
ตอนพี่ฮ่องขีดเส้นนี่สะอึกอ่ะ แต่ตอนพี่มิกอ่ะ น้ำตามาเลย ขอบคุณตลอด100 วันที่ผ่านมาและน้องจะรอซีรีส์ต่อไป ไม่ว่าจะเป็นอะไรก็ตาม have a good day people
เป็นรายการที่เราต้องดูก่อนเริ่มวันเริ่มทำงาน มันกลับกลายเป็นเราคุ้นชินและรอคอยในวันต่อๆไป จากที่รู้สึกผูกพันธ์ก็ยิ่งผูกพันธ์มากขึ้นไปอีก ขอบคุณที่ทำโปรเจ็คนี้ขึ้นมานะคะ ขอบคุณที่ทำงานกันอย่างหนัก ขอบคุณทีมงานทุกๆคน ทั้งทีมตัดทีมใส่ซับทีมคิดงานทีมรับทราบ มันดีมากจริงๆ ขอบคุณนะคะ :)
ตั้งแต่นาทีที่ 14:50 พอดูสิ่งที่พี่ฮ่องเต้ทำแล้วภาพในเกือบร้อยตอนมันย้อนกลับมาเป็นฉากๆ พร้อมกับฟังเพลงไปเบาๆ ได้อารมณ์เศร้ามาก TT
เสียงดนตรีก็เหมือนอนิเมะที่กำลังจะจบ ฮือออออ
ไม่ชอบคำว่าวันสุดท้ายเลย
แต่สักวันมันก็ต้องมาถึงอยู่ดี
ขอบคุณที่อยู่ด้วยกันตลอดทั้งโควิดนะค่ะ
เข้าใจแล้วว่า รูปลักษณ์ ไม่สำคัญเท่าเรื่องราว หมายความว่ายังไง
เป็นภาพสีดำ ที่มีความสุขมากมาย จริงๆ
ขอบคุณมากครับผม
ทำรวมซีนเฉพาะฉากขีดเส้นให้หน่อยได้มั้ยครับ แต่ละตอนๆมันสนุกดี มีเรื่องราว ปล.วันนี้ตอนเห็นพี่ฮ่องละเลงดำแล้วใจหวิวๆเลย
พี่ขวัญน่ารักมากเลยยย
ถึงพี่ ๆ ทุกคนนะคะ รู้สึกใจหายมากที่จะจบแล้ว แต่บอกตามตรงว่าเราผูกพันมาก ๆ เลย ทุกวันเราก็ตื่นมาดูแล้วก็ได้หัวเราะกับชีวิตของพวกพี่ ๆ เหมือนได้กลับมาสนิทกันมากขึ้น ได้เห็นมุมมองที่ไม่เคยเห็น ได้เรียนรู้ว่าเออ มันก็มีคนทำแบบเราเหมือนกัน และสุดท้ายคือเราเหมือนได้อยู่ด้วยกัน อาจจะดูเหมือนเว่อมาก 555 แต่ก็ขอบคุณจริง ๆ นะคะ เราติดตามตลอด ในวันที่ชีวิตบ้า ๆ บอ ๆ ก็ยังมีคนบ้า ๆ บอ ๆ ไปกับเรา มันสนุกจริง ๆ ขอบคุณที่มา made my 100 days ค่ะ have a good day people หลังจากนี้ขอให้สุขภาพแข็งแรงค่ะ
เข้าใจพี่ฮ้องเต้เลยอะ คือความทรงจำของช่วง โควิดdairy มันอยู่ในรูปนี้ตลอดไป เวลาเราเห็นรูปนี้เราก็เห็นภาพต่างๆของพวกพี่ๆตอนโควิด มันแบบ แง่ๆๆ พิมไปก็จะร้องไห้ ต้องคิดถึงแน่ๆเลย แล้วจะตามไปดูนะคะ
ชีวิตผมห่างไกลศิลปะมากๆ จนได้มาดูศิลปะล่ะ และได้เห็นน่าจะทุกเส้นที่ทุกคนขีดลงไปจนถึงสีดำสุดท้าย มีความรู้สึกมากมายเลยครับ แน่นอนมีความรู้สึกเสียดายรวมอยู่ด้วย แต่ถ้ารวมทั้งหมดแล้วคงเป็นความรู้สึกดีดีที่ได้เสพ ขอบคุณครับ
เอ่อ ผมชอบเอาไปบอกหลายๆคนข้างๆผมว่าทุกคนใน Covid Diary แม่งเท่ว่ะ
เศร้าจัง เหมือนการ์ตูนเรื่องโปรดกำลังจะจบลงเลย รักพวกพี่นะ❤
รูปพี่ฮ่องเต้ตอนลงสีหมึกดำ มันทำให้ย้อนไปถึงภาพเก่า ๆมีทั้งความมึนงง ความสนุก เสียงหัวเราะ จากความรู้สึกที่แต่ละวันขีด 1 เส้น ณ เวลาตอนนั้นๆที่ผ่านมา มันรู้สึกรอคอยในแต่ละวันว่าจะออกมาเป็นแบบไหน บางทีเราอาจจะลืมของวันเก่า ๆ เพราะเพียงแค่เราเห็นในสิ่งใหม่ของวันถัดไป แต่พอมาวันนี้ สีดำ ที่ลงไปนั้น ไม่ได้แสดงถึงสิ่งที่มันหายไป แต่มันเหมือนกับสิ่งที่ปกปิดความรู้สึกทุกๆอย่างในตลอดเวลาที่ผ่านมา แอบยิ้มและน้ำตาซึมนิดๆ เพราะว่ามันกำลังจะหมดไป ... "หมดที่ไม่ได้แปลว่าหาย และหายที่แปลว่ามันคงมีอยู่" รักทีมงานทุกคนครับเป็นกำลังใจให้ครับ
รูปที่พี่ฮ่องเต้วาด เส้นที่พี่วาดที่ขีดมันในทุกๆวันมันเหมือนกับการใช้ชีวิตในแต่ละวัน แผ่นกระดาษเหมือนกับชีวิตเราที่พึ่งเกิดมา มันว่างเปล่า แล้วในแต่ละวันก็ค่อยๆมีเส้นวันละเส้น เติมเต็มแผ่นกระดาษใบนั้น เราที่ขีดส้นมันเอง คนรอบข้างเราที่คอยช่วยเราขีดเส้นในแต่ละวัน เส้นในแต่ละวันก็มีสีสันของมัน สีสันในการใช้ชีวิต มีหมองบ้าง สดใสบ้าง มันคือชีวิต แต่สุดท้ายมันก็ต้องมีจุดจบ ตอนพี่ถมดำ ผมรู้สึกแบบ จุกอะ มันคือชีวิตอะ มันต้องมีจุดจบ และจุดจบมันก็ไม่มีอะไรเลย ดำมืด ไม่มีแล้ว จบ แต่ภายใต้สีดำนั้น มันก็ตือชีวิตที่เราผ่านมันมา มันเป็น Story ที่แบบ อธิบายไม่ถูกอะ5555 ขอบคุณพวกพี่ๆมากที่คอยอยู่กับพวกเราเสมอ ขอบคุณครับ (นี่เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผมที่ผมมองนะ ไม่ถูกใจใครผมต้องขอโทษด้วย) (_/\_)
สิ่งที่เกิดขึ้นในช่วงโควิต คือพี่ถ่ายคลิปเป็นประจำสิ่งที่ผมประจําในทุกๆวันคือดู covid- diary ตื่นมาเปิดดูทุกวันเลยขอบคุณครับ :)
ขอบคุณพวกพี่นะคะที่ทำคลิปวีดีโอดีให้พวกเราได้รับชม 100 ตอนมันเยอะมากๆเลยค่ะ พี่ๆเหมือนอยู่กับพวกเรามาตลอดในช่วงโควิด ขอบคุณจากใจจริงๆเลยค่ะ
อยากรู้ซาวด์แบ็คกราวด์ตอนพี่ฮ่องเต้ละเลงสีจัง เพราะมากกก😍😍
+1
คุ้นมากเลยว่าเป็นซาวด์คล้ายๆเรื่อง อารีเอตี้ของค่ายจิบลิเลยอ่ะ ให้ความรู้สึกนั้นจริงๆ
余韻叙情(E-6) ครับ เซิร์ชในยูทูปน่าจะเจอนะ
ชื่อเพลง Yoin' Yojou (e-6)
จากเรื่อง
"Kareshi kanojo no jijou" ACT 3.0
เริ่มนาทีที่ 22.26 ครับ
ruclips.net/video/1ZwiGsU4Pf4/видео.html
noomotaku [nononon] หู้ววว ขอบคุณค่า
เหมือนน้องเปซให้หวยเลย5555 ขอบคุณที่ทำรายการนี้นะคะเหมือนได้มีเพื่อนเพิ่มในช่วงโควิดแก้เหงาเลยค่ะ
ชอบตอนจบคลิปจัง
17:33
อรุณสวัสดิ์ครับ โควิดไดอารี่ วันสุดท้าย..
เพลงช่วงพี่ฮ่องเต้ละเลงสีดำ
ชื่อเพลง Yoin' Yojou (e-6)
จากเรื่อง
"Kareshi kanojo no jijou" ACT 3.0
เริ่มนาทีที่ 22.26 ครับ
ruclips.net/video/1ZwiGsU4Pf4/видео.html
ขอบคุณมากๆเลยค่ะ ใช้shazam หาไม่เจอ เกือบเศร้าแล้ว ขอบคุณมากๆนะคะ
ขอบคุณมากครับ ฉากนั้นทำความรู้สึกจมมากจนอยากจะลงไปดนตรีนี้มาฟังอีกรอบ
เป็นคนนึงที่ดู Covid Diary ช้ากว่าคนอื่นๆ มารู้เอาทีหลังแล้วว่ามีรายการแบบนี้ของช่องนี้
ไล่ดูเหมือนคนดองซีรีย์ยาวๆเลย ตั้งแต่ day 1 - day 99 ใช้เวลาประมาณ 4 วันเต็มๆ สลับกับช่วงวันหยุดพอดี
ขอบคุณทุกคนครับที่ทำคลิปดีๆออกมาให้พวกเราดู #พี่มิกผมเป็นกำลังใจให้พี่นะ
พี่มิกโคตรเท่เลยตอนสุดท้ายๆๆๆ
ชอบการตัดมากๆๆ คารวะ
ต่อไปหนูต้อง wfh แบบไม่มีคลิปพี่ๆดูทุกพักเที่ยงแล้วสินะ ;-; ขอบคุณมากๆที่อยู่มาเป็นเพื่อนกันตั้ง 100 วันค่ะ 🙏🏻💞✨
ผลงานชิ้นนี้ของพี่มิกไซคือสุดจิงคับ การตัดต่อ การใส่ซาวด์ มันเยี่ยมจิงๆคับ ขอบคุนที่สร้างผลงานดีๆให้ผมได้ชมทุกวันครับ
ผมว่าเท่นะที่พี่ฮ่องทำ อีกหน่อยใครมาเห็นงานนี้เขาก็คงจะงงๆแต่ถ้าเป็นครที่รู้สตอรี่ของ100วันนี้รู้ว่าด้านในมีคนมากมาย มีเรื่องราวมากมาย จากเส้นและอารมณ์ของเส้นที่ต่างกัน การที่พี่ฮ่องทำเหมือนเป็นการปิดผนึกทุกเรื่องราวนั้นไว้ในผ้าใบตลอดการ
เราดู Covid Diary ของ RUBSARB มาทุกวันอะ ดูจนรู้สึกผูกพันกับรายการโดยไม่รู้ตัว 3 เดือนรายการมันเป็นส่วนหนึ่งของทุกๆ วัน มันมีอิทธิพลต่อเราเยอะมาก ให้ทำห้องใหม่ ออกกำลังกาย ทำอาหาร ซื้อของเล่น555 พัฒนาตัวเอง ตอนสุดท้ายคงเป็น nice day อีกวัน ขอบคุณที่อยู่เป็นเพื่อนกันตลอดคะ
หมดโควิด ไดอารี่ คิดถึงน้องเปซ ชดช้อย กล้วย มอมแมแน่เลย
ถ้าเป็นไปได้ และถ้าทำให้จะขอบพระคุณเป็นอย่างมากครับ
หลังจากครบ 100 EP แล้ว อยากให้เอาคลิปทั้งหมดมารวมเป็นคลิปเดียวเหมือนทริปอเมริกา 8 ชม.เลยครับ
อาจจะแบ่งเป็น 2 Part Part ละ 50 ตอนก็ได้ครับ เพราะความยาวของคลิปแต่ละวัน รวมทั้งหมดเกือบ 17 ชม. ด้วยครับ
ขอบคุณ Covid Diary มากๆครับ ที่ทำให้คนว่างงานอย่างผมอยากตื่นทุกเช้าเพื่อมาดูรายการนี้ แล้วผมจะติดตามรับทราบต่อไปครับ
ดูcovid diaryมาทุกตอน วันนี้เห็นพี่ฮ่องเต้ทำรูปเป็นสีดำคือ เรารู้สึกจะร้องไห้ เหมือนมันรู้สึกว่า เออนะ มันจบลงแล้ว ภายในความสีดำมันมีเรื่องราว storyต่างๆมากมายอ่ะ มันเป็นอารมณ์ที่บอกไม่ถูกจริงๆ จะเสียใจก็ไม่ใช่ แค่ให้ความรู้สึกว่าอยากร้องไห้ น้ำตาจะไหล
น้ำตาจะไหลตอนที่พี่ฮ่องเต้ บอมรูปอะ มันเหมือนอะไรบอกไม่ถูกแต่มันซึ้ง มันดี มันร้าย หลายอย่างมันปนไปหมดอะแล้วคือ ชอบบบบ
ได้ยินพี่จอร์จบอกฝันดีแล้วหนูจะร้องไห้ พี่จอร์จเหมือนแฟนหนูเลยค่ะ ดูพี่จอร์จหนูเห็นรูปแฟนหนูซ้อนทับ แล้วหนูก็เลิกกับเค้าแล้ว น้องเปซน่ารักมาก พอรู้ว่าโตวิดไดอารี่จะจบหนูต้องคิดถึงมากแน่ๆ ทั้งชดช้อย ทั้งพวกพี่ๆ ขอบคุณพวกพี่ๆรับทราบที่ทำให้วันที่แสนแย่วันนี้ดีขึ้นมาไม่มากก็น้อย เป็นกำลังใจให้พวกพี่ๆนะคะ
พน.ในยูทูปจะเป็นคลิปสุดท้ายแล้วมันหวิวแปลกๆแหะ;-;
ปล. ตอนพี่ฮ่องถมดำนี่ขำ ขำมาก ขำอะไรไม่รู้แต่ขำมากๆ พี่ฮ่องว้ย! ชอบมาก555555
พี่ฮ่องเต้ แมร่ง สุดยอด อะ คืองานนี้ ถ้าใครไม่รู้ที่มาจะไม่เข้าใจงานเลย ขนลุกเลยคับ ลุกโดยไม่มีอะไรกั้น
ผมมองภาพพี่ฮ่องเต้แล้วมันเศร้ามากอ่ะ
อารมณ์มันเศร้า มันท้อ มันหมดศัทรากับสิ่งรอบตัว มันให้อารมณ์แบบนี้คือตัวตนของกูเลยอ่ะ
ภาพที่ถูกขีดวันล่ะเส้น วันล่ะอารมณ์ บางวันมีเพื่อนช่วยกันขีดหลายๆเส้น
ทุกๆวันเส้นจะเปลี่ยนไป จะสั้นจะยาว เส้นหนา เส้นบาง มีผิวสัมผัสลึกตื้น
แต่สุดท้ายก็จบลงด้วยสีดำเกือบทั้งผื้น ตรงนี้แหละที่มันเศร้า
เพราะมันเหมือนสท้อนภาพในสังคมเลยว่า ที่ผ่านเราจะเป็นคนยังไง ทำอะไรมาบ้าง
คนอื่นก็ไม่ได้รับรู้ด้วยกับตัวเรา ถ้าเราไม่ได้เล่าเรื่องห้ฟัง ถ้ามองผิวเผินจะเห็นแค่เบื้องหน้าของตัวเราแค่นั้นเอง
ทั้งที่ข้างในตัวเรานั้นมีอะไรมากมายกว่าที่คิด
แต่มันคือตัวตนของเราเอง และมันอยู่ที่ว่าเราจะนำเสนอมันออกมายังไง
ชอบดนตรีประกอบตอนคุณฮ่องเต้ถมสี พอเห็นเมื่อวานก็พอเดาได้ว่าจะทำแบบนี้
เป็นเหมือนบันทึกเรื่องราวที่เราได้ดูด้วยกัน เฟรมดำที่มีสีต่าง ๆ เส้นต่าง ๆ อยู่ภายใน
ขอบคุณทีมงานที่ตั้งใจถ่าย ตั้งใจทำ ทำให้ช่วงกักตัวได้มีอะไรดู
ปล. อยากรู้รอบเอวตาจ๊อบว่าลดเหลือเท่าไหร่ 555
ลายเซ็นพี่ mickpsy จริงๆ เลย กับ soundtrack persona ตอนได้ยินตอนจบคลิปนี่ยิ้มเลย
พี่ฮ่อง Blackout ของพี่โคตรมีสีสันเลย
ขอบคุณทุกคนสำหรับโปรเจกต์นี้มากๆ ดูโควิดไดอารี่จนกลายเป็นรูทีนไปแล้ว
คงคิดถึง ละยังจะติดตามต่อๆไปนะพี่
ไม่รู้ทำไมตอนเห็นพี่ฮ่องเต้ ละเลงสีด้วยมือ
น้ำตาไหลอะ เราหยุดงานพร้อมกันกับวันที่covid dialy ใน youtube ลงวันแรก เพราะงั้นวันนี้มันเป็น99วัน ที่เราอยู่กับพวกพี่ๆเค้าทุกๆคน
เอาจริงๆดูทุกวัน เห็นทุกวัน จนคิดว่าตัวเองสนิทกะพวกพี่เค้าแล้วอะ 55555 เหมือนเห็นหน้าเพื่อนทุกวัน
เศร้านะคะ ที่มันครบ100แล้ว
การที่ได้ตื่นมาดูพวกพี่ๆทุกคนในทุกๆวันตลอด100วัน มีความสุขมากๆค่ะ
ขอบคุณมากๆนะคะ
ดูซีนพี่ฮ่องละน้ำตาซึม ความรู้สึกมันมากมายจังเลย เราที่ตื่นมาดูทุกวัน มันชินกลายเป็นกิจวัตรอย่างนึงไปแล้ว กลายเปนว่าพน.เป็นสุดท้ายแล้วไม่พร้อมเลย;-;
ใจหายเลยค่ะ พรุ่งนี้วันสุดท้ายแล้ว หวิวมากๆ เลย 😂
สำหรับเรา เกือบ 100 วันที่ผ่านมาชีวิตเปลี่ยนไปนะ แต่ไปในทางที่มีแต่ความสิ้นหวัง อับจนหนทาง รู้สึกว่าตัวเองเป็นตัวปัญหาตลอดเวลา แต่ก็มีรายการนี้เป็นเหมือนเพื่อนหนึ่งคนที่มาชวนคุย ชวนเล่น ให้อย่างน้อยใน 10 นาทีต่อวันเราก็ไม่คิดถึงเรื่องแย่ๆ ขอบคุณมากจริงๆ นะคะ เราอาจจะไม่ได้เริ่มอะไรใหม่ในเกือบ 100 วันที่ผ่านมา แต่เรากำลังเริ่มมันต่อจากนี้ และเรา (หวังว่า) จะทำมันได้ค่ะ 😊
ปล. หน่วงใจมากตอนที่พี่ฮ่องขีดเส้นนี้ หนูจะร้องไห้เลย จริงๆ นะ คงเป็นความผูกพัน 100 ตอนของพวกพี่ๆ กับคนดูอย่างเรา ไม่คิดเลยว่าจะมากมายขนาดนี้ขอบคุณอีกครั้งนะคะโควิดไดอารี่ 😂
ฉากพี่ฮ่องเต้ทำแม่งอิมแพคผมโคตรๆเลย ตอนแรกก็รู้สึกเฉยๆกับการพี่ราดสีดำลงไปในงานเพราะเหมือนที่พี่พูดเลยว่าทุกคนคงเดาไว้แล้ว แต่ไม่รู้ว่ะจู่ๆก็ย้อนกลับไปดูแล้วรู้สึกอิมแพคขึ้นมาเฉยเลย ขอบคุณสำหรับซีรีส์ยาวๆครับ
ตอนละเลงสีดำลงไป นี่ขนลุกเลยอะ แบบเหมือนอยู่ด้วยกันมานาน แบบบรรยากาศมาด้วย
ถึงพี่ฮ่องเต้ เดาไม่ยากจริง แต่มันจะเป็นอมตะไปตลอดกาล และอยู่ในใจเสมอ
ครั้งนี้ถือเป็นคอมเม้นแรกในการเล่นยูทูปของผม ผมติดตาม ช่อง รับทราบมาพอสมควร และ ได้ดู Covid diary ทุกตอน พอมาถึงตอนนี้บอกเลยใจหายเหมือนกันครับ ที่คิดว่าพุ้งนี้จะเป็นตอนสุดท้าย แระเส้นสุดท้ายของพี่ฮ่องเต้ มันเศร้าจริงๆ ขอบคุณที่อยู่เป็นเพื่อนกันตลอดครับ
ตอนพี่ฮ่องเต้ขีดเส้นคือจะร้องไห้เลย 100วันผ่านไปเร็วจริง ขอบคุณที่ทำให้โควิดที่ผ่านมามีอะไรดีๆที่น่าจดจำนะคะ
จริง เราร้องไห้เลยอะ
ทั้งๆที่เดาไว้ว่าพี่ฮ่องเต้คงทาสีดำแน่ๆ พอได้เห็นจริงๆใจหายมากเลย ภาพนี้อาจไม่สวย แต่มีคุณค่าทางคิดใจมากเลย
ทุกครั้งที่มีคำว่าตอนจบเราจะใจหายเสมอ รู้สึกผูกพันธ์มากจริงๆค่ะ วันนี้ในทวิชคงเป็นตอนสุดท้ายแล้ว แต่จะรอดูในยูทูปเหมือนทุกวันที่ผ่านมา
ขอบคุณที่พวกพี่ที่สร้างรอยยิ้มนะคะ แต่ยังไงชีวิตเราก็ต้องมูฟออน รอติดตามผลงานต่อๆไปนะคะ
ใจหายมากๆ ยิ่งตอนวาดรูปสุดท้ายน้ำตาไหลเฉยเลย
อยากดูน้องๆ ชดช้อย อีโก้ กล้วย มอมแมม เจ้าเปซ ต่อ
อยากดูบ้านคุณจอร์จที่น่ารักกันทั้งบ้านต่อ
อยากดูน้องภูมิ ซึ่งน้องน่ารักขึ้นเรื่อยๆ
อยากดูคุณเจงรีวิว30 วิ. ที่เหมือนเดิมตลอดๆ แต่มันน่ารักดี
อยากดูคุณฮ่องเต้ มาร้องเพลงให้ฟังอีก
อยากรู้ว่าต่อไปเอวแปะจะลดลงมั้ย
อย่างดูกิจกรรมของคุณอิสที่พักหลังๆนี่เยอะขึ้นเรื่อยๆ
อยากดูการตัดคลิปที่โบ๊ะบ๊ะแบบนี้ต่อ
ขอบคุณโควิดไดอารี่
ชอบเวลาพี่จอร์จกัยพี่จิ๋วคุยกัน ยิ่งพอถ่ายโควิดยิ่งได้เห็นมากขึ้น น่าร๊ากกกกกก
ทุกเส้นที่ขีดมาก็เหมือน สิ่งที่ผ่านเข้ามาในชีวิต มีหลายสีสันหลายรสชาติ สีดำที่กลบทุกอย่างเหมือนกับเปลือกนอกที่ห่อหุ้มเราไว้จากตัวตนภายใน ไม่มีใครรู้จักตัวเรามากกว่าตัวเราจริงๆ #เป็นตัวเรา พีเจงก็มา5555
ใจหาย ใจหาย ใจหาย งื้ออขอบคุณสำหรับ 100วันที่ผ่านมานะคะ ขอบคุณมากจริงๆค่ะ
จริงๆแบบคิดว่า ถ้าใช้สีถมทับไปทั้งหมดจะเป็นยังไง แต่ไม่คิดว่าพี่ฮ่องเต้จะทำจริง สุดยอดเลยค่ะ
พี่ฮ่องเต้คือปิดฉากเจ้าเฟรมนั่นแล้ว ความรู้สึกแบบ สุดยอดว่ะๆๆๆ
เป็น 100 ตอนที่มีคุณค่าและทรงพลังมาก ได้อะไรๆดีๆจาก 100 คลิปนี้ มากมาย จนพูดเป็นคำพูดไม่ได้ เป็นความรู้่สึกที่ 100 วันไม่มีอะไร ซ้ำกันเลยสักวัน ในแต่ละวันที่ดู
ขอบคุณมากๆกับ Covid Dairy ที่ผ้่านมา 100 วันมากๆ ผลิต รายการดีๆออกมาให้รับชมกันอีกเยอะแบบ non stop กันไปเลย ไม่ต้องกล้วเหนื่อยครับ แฟนเป็นกำลังใจให้เสมอครับ
สู้ๆ ครับ
#Have a nice day people ครับ
#บายCovid Dairy
พี่มิกหล่อนะคะเนี่ย555555555 อรุณสวัสดิ์ค่ะวันสุดท้าย ขอบคุณที่อยู่ด้วยกันมานะ
หืออออ 99แล้วหรอ อยากให้มีนานๆเลยค่ะ🥺🥺❤️
ว่าเเล้วว่าพี่ฮ่องเต้ต้องทำเเบบนี้คิดเหมือนกันเลยค่ะ สำหรับหนูคิดว่ามันเหมือนเอาไปฝังดินเลยค่ะ ให้มันซีลเก็บไว้ตลอดไปเลยค่ะ
เห็นพี่ฮ่องละเลงเส้นสุดท้าย ผมนั่งน้ำตาไหลเฉยเลยอ่ะครับ ไม่ได้เสียดายแต่คิดว่าเหมือนอะไรสักอย่างมันกำลังจะจบลง
พอถึงตอน ที่พี่ฮ่องเต้ทาสีดำทั้งหมด ความรู้สึกแรกคือไม่เข้าใจว่าทำไหมต้องสีดำ พอกดหยุดแล้วนั่งดูรูปที่เป็นสีดำกลับความรู้สึกเข้าใจความเป็นศิลปะนะ แบบก็มันคือศิลปะ จะเป็นสีอะไรก็เป็นศิลปะ แต่ก็นึกถึงภาพตอนเก่าที่พี่ฮ่องเต้ กับ คนอื่นในช่องช่วยกันขีดเส้นแต่ละเส้นทุกวัน วันละเส้น เลยทำให้รู้สึกว่า ไม่เข้าใจกับเข้าใจไปพร้อมๆกัน (ความเห็นส่วนตัวนะครับ)
พี่ฮ่องเมื่อวานรู้สึกเศร้า วันนี้หนูดูแล้วน้ำตาไหลเลยวะ
งานของพี่ฮ่องเต้และกระบวนการที่เกิดขึ้นคือสะเทือนอารมณ์ผมอยู่พอสมควร สำหรับday99เป็นไม่กี่วินาทีที่ทำให้ผมน้ำตาคลอ ขอบคุณแรงบันดาลใจครับ
4:35 ได้ยินพี่จิ๋วว่าทำลูก 555555555 ดีที่มีซับ
ภาพสุดท้าย ไม่รู้นะ ทำไมผมมองไม่เป็นสีดำเลย ทั้งที่มันมีแต่สีดำ ขอบคุณ รายการนี้มากๆๆครับ ผมจะตามไปดูรูปนี้แน่นอน
จู่ๆก็รู้สึกโหวงๆทั้งที่รู้อยู่ว่าจะทำถึง100ตอน ขอบคุณทีมงานทุกคนนะคะ
คงจะคิดถึงทุกๆวัน เพราะเหมือนเพื่อนตลอดช่วงที่ผ่านมา ขอบคุณครับทุกๆคนน~~
การที่พี่ฮ่องเตทำแบบนั่นมันจบดีนะ.ถ้าเป็นคนอื่นที่ไม่ได้ดูโควิดไดอารี่คงเห็นเป็นแค่ภาพสีดำแต่ถ้าเป็นคนดูโควิดไดอารี่ก็จะทราบว่าในสีดำนั่นมีเส้นหลายๆเส้นที่ซ่อนอยู่ด้านใน.คือต้องดูหรือติดตามอ่ะถึงรู้ที่มาของเส้นต่างๆ
เข้าใจตวามรู้สึกของพี่ฮ่องเต้นะครับในความเป็นศิลปิน ภาพๆนั้นมันรวมเรื่องราวมามากมายถ้ามันสื่ออารมณ์ได้มากเลยเป็นผมเองผมก็รู้สึกใจหายถ้าเป็นผมก็จะคงทำแบบลงสีแบบนี้เหมือนกัน ดูแล้วรู้สึก Sad มากๆเลย 😭😭😭😭
แอบใจหาย จะไม่มีคลิปคอยให้ดูตอนกินข้าวแล้ว จะบอกให้ทำเป็นคลิปไดอารี่ปกติก็ไม่ได้ ไม่งั้นซีรีส์นี้ก็จะไม่ขลัง แงๆ รักนะคะ
Covid-19 ruined my day,
Covid Diary make my day.
เชี่ย พี่มิกซ์ตัดงานยันเช้า สุดจริงครับ
ใจหายตอนเห็นพี่ฮ่องเต้ทาสีดำตอนสุดท้าย
ไม่เคยติดตามอะไรมาได้นานขนาดนี้ ดูไปดูมา โอ้โห 99วันแล้ว ไม่น่าเชื่อ :)
เป้นเหมือนกิจวัตรประจำวันที่ต้องตื่นมาเปิดดูทุกวันตอนกินข้าว
อย่างที่พี่จอร์จบอก เวลามีผลในการติดตามคลิปพี่ๆทุกวัน มันพอเหมาะและพอดีอย่างไม่น่าเชื่อ
ว่าแล้วก็แวะไป river city ดีกว่า ;]
ตั้งแต่วันที่ covid diary ออกมาประมาณ 50กว่าๆตอน ก็มีคิดในใจว่า พี่ฮ่องน่าจะถมสีตอนจบ แล้ววันที่ 98 ก็ถมเขียวไปซะเยอะ เลยยิ่งคิดว่าน่าจะถมจริงๆ สุดท้ายก็ตามสไตล์แก ผมนี่อย่างชอบเลย 555
ต้องคิดถึงรายการนี้มากแน่ๆเลยยย
แค่น้องเปซอยู่นิ่งๆ ก็น่ารักแล้วววว
พี่ฮ่องเต้ สุดยอดเลยครับ ชอบมาก ๆ ขอบคุณที่ขีดเส้นให้ดู ชอบมาก ๆ
ใจหายโคตรๆเลยว่ะพี่ ขอบคุณพี่ๆมากๆที่ทำไดอารี่นี้ขึ้นมา เหมือนมีเพื่อนอยู่ด้วยตลอดช่วงโควิดจริงๆ Have a nice day พี๊เพิล ✌🏻
แบบน้ำตาคลอตอนรูปกลายเป็นสีดำ ทุกอย่างมันอยู่ภายในนั้นจริงๆ ใจหายจัง พนจะจบลงแล้วㅠㅜㅠㅜ
คือปกติหนูจะมาดูตอนเที่ยนก็กินข้าวไปด้วยเเต่วันนี้คือหนูไปรร.วันเเรกก็ต้องมาดูตอนเย็นเเทน
พอเอาเข้าจริงๆมันใจหายเลยนะ ขอบคุณcovid diary ที่ทำให้ได้ทำในสิ่งที่อยากทำเเล้วลงมือทำมันก็ไม่รู้สึกเสียดายอะไรเลย ขอบคุณพี่ฮ่องที่ทำให้หนูมีเเรงบันดาลใจกลับมาวาดรูปได้ ขอบคุณพีๆรับทราบทุกคนค่ะที่คอยมอบความสุขตลอดสามเดือน ขอบคุณพี่มิกที่ทำงานหนักสุดท้ายนี้ haveagooddaypeople...
ต้องคิดถึงน้องๆทุกตัวแน่ๆเลย น้อนน้อนนนน่ารักกกกกกก ☺️☺️☺️
เรื่องภาพขีดเส้น ไม่เคยรู้สึกว่าสวย ส่วนนึ่งคือไม่เข้าใจ แต่รู้สึกสนุกเวลาดูคนอื่นๆ ที่พี่ฮ่องเชิญให้มีส่วนร่วมในการขีด จนมาวันนี้ที่ไม่ขีดเส้นแล้ว แต่กลายเป็นสีดำทั้งหมด กลับรู้สึกว่ามันสวยขึ้นมาเลย รู้สึกดีที่ได้ดูมันมาตั้งแต่ต้นจาก2-3เส้นจนมันเต็มเฟรม จนมันกลายเป็นสีดำ ทุกสีที่ลงไปมันมีเรื่องราวจริงๆ
ขอบคุณคอนเทนท์ดีๆแบบนี้นะคะ good bye people แล้วมาใช้ชีวิตต่อกันเถอะ
พี่ต้นกล้าตอนสะลึมสะลือน่ารักจัง~
ขนลุกกับภาพนี้จริงคิดไว้แล้วว่าน่าจะแบบนี้แต่มองให้ดีมันก็บ่งบอกถึงตัวตนที่เกิดขึ้นในแต่ละการได้พบเจอผู้คนที่แตกต่างสี สุดท้ายก็รวมกันเป็นสีดำ ที่ภายใต้นั้นเก็บเรื่องราวและความทรงจำไว้