owlcat hep böyle: adım başı savaşa sokacak kafasında bir mantıkları var, paso üzerine düşman atıyorlar. önceki pathfinder oyunlarında paso rare / uncommon yaratık çıkıyor karşına: 100 metre önce 10 tane fey dövüyorsun, 100 metre sonra 10 tane treant dövüyorsun, 50 metre sonra bir owlbear dövüyorsun vesaire. bir kişinin hayatı boyunca görüp görebileceği kadar farklı düşmanı sen 500 metre ilerleyerek görüp kesiyorsun. bir noktadan sonra sıkıyor...
pf wotr'ı 600 saat oynamış biri olarak,kesinlikle katılıyorum rogue trader dövüşlerinin angarya olduğuna.pf'de de aynı olay vardı,bir komutan olarak askerlerini yönetirken diğer tarafta birebir çatışmaya da giriyordun komutan olarak,ama dövüşler daha doluydu.ttrpg oynatırken gm'lerin EN çok yaptığı hatayı yapmışlar,dövüşü uzatmışlar ve üstüne dövüşler epic bile değil...benim ekibimde space marin var,acaba karşıya 20 tane köylü koyup hepsine ayrı ayrı tur verip benim zamanımı çalmasan mı?
Merakla beklediğim ilk izlenim geldiğini gördüğümde direkt yapıştım. Savaş konusunda çok katılıyorum, benim gibi old school crpgleri bile ayıla bayıla oynayan benim için dahi gereksiz bir düşman yoğunluğu var. Owlcat stüdyosunun Pathfinder Kingmaker, Pathinder Wotr oyunlarını da oynayan birisi olarak söyleyebilirim ki combat dışındaki tüm alanlarda daha da ileriye gitmişler. Özellikle Pathfinder Wotr'de her ne kadar mythic path sisteminin güzelliğinden dolayı hikayesine ve bu pathler sayesinde değişen pek çok şeye ağzım açık kalsa da daha karakter yaratırken bir takım eski oyunların hatasına düşerek aligment seçtirip, diyalogların yanında (evil, good) yazması rolplayi biraz baltalıyordu. Pillars of Eternity, Planescape vb. oyunlar ise aligment seçtirmek yerine seçtiğimiz diyaloglarda da herhangi bir şekilde iyi ve kötü diye belirtmeden gerçekten rol yaptığımızı hissettirerek zamanla seçtiğimiz diyaloglara göre aligment'ımızı belirlemesi çok daha hoş oluyordu benim adıma. Çünkü oyunun en başında daha evreni, hikayeyi deneyimlemeden lawful evil seçen ben, daha sonrasında evreni tanıyıp yapmak istediğim rol konusunda fikrim değişse de kolay kolay lawful nötr olamıyordum. Ve sonra artık en başta evil seçtik evil gidelim diye mecbur evil seçeneklere tıklamak zorunda kalıyordum. Rogue Trader'da bu durumdan vazgeçmeleri hoşuma gidiyor. Genellikle crpg oyunlarının combat mekaniklerinden ziyade narrative üzerinden uyguladıkları mekaniklere bakan birisi olarak combattan sıkılıp easy'e alıp savaşları hoplaya zıplaya geçtikten sonra çok daha fazla keyif almaya başladım. Pathfinder Wotr'yi de öyle oynamıştım keza. Ama onun sorunu düşman çokluğu veya combat gereksizliğinden ziyade Pathfinder settinginin çok zor olmasıydı. Maalesef Rogue Trader'da ilk oyunları olan Pathfinder Kingmaker'daki hatalarına geri dönmüşler, keza hele ki o oyundaki son görevinde öyle gereksiz öyle saçma bir zindan tasarımı vardı ki savaşmak çok sıkıcı bir hale geliyordu. Seçimlerimizin etki edip etmediğini söyleyecek olursak, ben henüz bitirmedim ama başka inceleme yapan yabancı tecrübeli bir kaç rpg kanalının söylediklerine göre bu konuda da tatmini sağlanıyormuş. Keza yine Kingmaker'da başarılı olamadıkları ama Wotr'de mythic path ile başarı sağladıkları bir olaydı bu. Genel olarak aslında sadece narrative üzerinden yaptığım bir yorum oldu, mekanik konulardaki yetersizliğimden dolayı özür dilerim ama inceleme gerçekten çok faydalı olmuş. Şahsen Warhammer evrenini bilmeyen ama merak eden birisi olarak verdiğim 750 liradan mutluyum çünkü en az 100-150 saat oynayacakmışım gibi hissediyorum. Ama cidden crpg türüne aşık olup okumayı çok seven insanlar alsın sadece. Çünkü oyun çok fazla wall of text içeriyor. Baldur's Gate 3 gibi anlatımı görselliklerle zenginleşmiş diyaloglara bölüp, yine görsellikle desteklenmiş kısa ama güzel betimlemelerle sağlamıyor bunu. Baldurs Gate 3 bir tiyatro oyunu gibi bu oyun ise roman gibi daha çok. Ve elbette bir tiyatro oyununu izlemek daha keyifli. Yine de roman okumanın da ayrı bir cazibesi de yok değil.
Rogue trader'ın en büyük hatası normalde wotr da aldıkları yeni dizayn tasarımlarını kullanmayıp kingmakerda aldıklarını revize ettiler, zaten bg3 çıkmadan önce çoktan bitmiş oyun o yüzden bir alıntı yapabileceklerini düşünmedim ama kingmakerdaki eski mekanikleri neden kullandılar hala anlayamadım.
Owlcat’in bu oyunu haricinde oynadigim oyunu Pathfinder Kingmaker’di. O da kurekle mezar kazar gibi angaryali bir oyundu ve bu acidan benim sevdigim bir isti. Larian’daki dinamikligi Owlcat’te bulmuyor olmak acikcasi benim hosuma gidiyor, crpglar ve turn based oyunlarda biraz clunky/hantal seyleri seven birisiyim. 2023 yilinda bir oyun bana atlarina binip giden o guzel crpg underdoglari Lionheart ve Arcanum’u hatirlatiyorsa gerisi teferruattir. Kalaslik=good old days ❤
baldurs gate çok iyiydi ama bu kadar iyi olması çıtamızı tıpkı senin de söyledigin gibi o kadar yükseltti ki... zaten oyun begenemiyordum iyice oyunsuz kaldim.
Roguet Trader’i henüz oynamadım fakat aynı yapımcının bir önceki oyunu olan Wrath Of The Righteous’u oynuyorum şu sıralar. Larian’ın oyunları ve Disco Elysium dışında neredeyse her modern crpg’de aynı sorun var. Angarya questler ve combatlar. Disco Elysium zaten Fate’i baz alan bir oyun dolayısıyla oyunda exp kazanma derdi ya da fail olduğunda sana questi kapatma gibi sorunları yok. Larian da exp kazanma derdini, angarya işlerle değil tamamiyle hand crafted olan, random değil de gerçekten bir şeye hizmet eden combatlarla kapatıyor, içerikle kapatıyor. Ama Owlcat’in hala izinden gittiği bu ilkel kalmış angarya quest + combatlar, oyuncuya tecrübe kazandırma derdinden. Ama işte oyunu daha kompakt yapmak, düzgün içerikle oyuncuyu ödüllendirmek yerine hala bunu tercih etmeleri beni de çok koparıyor oyundan. Sadece oynanış sıkıcı olmuyor, bir de narrative’i bozuyor. O arayı nasıl dolduracaklarını bilemiyorlar diyeceğim ama işte Larian gibi bir örnek var yan tarafta. Onlar da daha dün küçük, biraz daha niş bir yapımcıydı, ona rağmen Divinity Original Sin gibi oyunlar çıkarttılar. Owlcat gibi crpglere hala bu açıdan yaklaşan diğer firmaların oyunlarının şansı çok daha azaldı artık BG3’ten sonra.
Oynadığım en ama en balanssız/dengesiz oyundu droplamak zorunda kaldım. 4. Chapterın sonuna kadar savaşlar aşırı derecede kolayken defilier isminde bir robot çıktı 4. Chapterın sonunda, defalarca denememe rağmen yenemedim, zaten savaşlar aşırı uzun, derken internetten o savaşı skiplemenin yolunu öğrendim skipledim, bu sefer final bossuna geldim, final bossunun ilk kısmında bir chaos marinele savaşılıyordu düşünün stuck olduğum o savaştan sonra gelen bu savaş bebek işiydi ama bu savaştan sonra gelen edge of daybreak savaşında yine stuck oldum gece 11den sabah 7ye kadar denedim yine geçemedim. Yahu oyun tasarımı 101dir oyun zorluğu oyun süresi boyunca bir merdiven şeklinde olur, bunda bu şekilde: ________________/\_/
Oyuna sonradan custom difficultyde bütün herşeyi en kolaya çekerek hiç yan görev yapmadan rushlayarak bitirdim. Oyundan çok keyif aldım fakat bunun tek sebebi daha önce hiçbir bilgim olmayan 40k evrenine girmemi sağlamasıydı oyunun verdiği lore ile de yetinmedim haftalardır hergün wh40kwikisini okuyup duruyorum, ben ki star warsu fantastikle sci fi karışır mı diye sevmeyen, geleneksel blade runner tarzı felsefi sci fi'ya bağlı biriyim, 40k evrenine aşık oldum resmen. Oyun sadece lore olsa çok iyi fakat mekaniksel anlamda kötü ama 40k evrenine çok iyi sokuyor.
@@MissZencefil ben Batirdiklarini düşünmüyorum aksine Warhammer Fantasy'i gün yüzüne çıkardılar dlc konusunda biraz sacmaladilar naggarotta kislev ne arıyor yahu
İmparatorluk ölüyor biz hayla Rouge Tradercılık oynuyoruz games workshop bir şeyide mantıklıyap space marineler bile artık kendi gezegenlerinden çıkamaz halde imparatorluk ikiye bölündü Lion El Johnson geri geldi biz rogue tradercılık oynuyoruz aciz tek vadıfları paralı asker olan yasal korsanlarmı yoksa caliban savaşını ve lionun geridönüsünü anlatabilicek bir oyunmu daha iyi olurdu sizce yada horus heresy'de geçen bir imperial fists oyunumu adı bile hazır Defenders of the terra sizce bu dediğim hikayelerin mi hangi sizce daha iyi korsan olmakmı yoksa bu dediğim hikayelerde savaşan bir space marine veya bir chaptain olmakmı daha iyi sizce?
Space Marine oyunu var zaten yetmedi mi br br br bolter sıkıyosun. Korsan değil Rogue Trader'lar kendi bölgelerinde genellikle Imperium'un zar zor yetiştiği yerlerde gereken müdaheleleri yapabilme kaynağı ve yetkisi olan az sayıda asil aileler. Bazıları korsan gibi davranabilir... tıpkı mesela Red Corsairs gibi Space Marine'lerden çıkanlar gibi. Sayılı Warhammer oyunu dışında hepsinde Space Marine var zaten. Lion önce demansını yensin dfdf
yani problem asi ya da serseri değiller, normalde yasak bişiyi yapıyolar ama izinleri var. Asilzade gibiler hani. Kesin vardır buna uygun bi kelime osmanlı ünvanları içinde.
olay örgüsünü İMP üzerinden anlatıyorlar. ayrıca en çok space marine den bıkman lazımdı, koca İmparatorluğu bir tek onlar savunuyormuş gibi gösteriyorlar.
Anlattığına göre bırak Baldurs Gate 3'ü, Divinity Original Sin 2'ninde gerisinde kalmış gibi gözüküyor. Ben ilk fragmanını gördüğümde çok heyecanlanıp sonra Owlcat'in yaptığını duyunca hayal kırıklığına uğramıştım Pathfinder: Kingmaker'ı oynamış biri olarak. Sadece birkaç saat oynamıştım ama P:K çok yaşlı bir oyun gibi gelmişti ve bunun da üstüne diyaloglarda çok kötüydü, en affedilemez kısmı buydu benim için (Belki yanlış karakterlerle takılmayı seçtim bilmiyorum). Sonra oynanış çıkınca ve bu oyun da gözüme çok eski gözükünce tamamen bırakmıştım takip etmeyi. Tahmin ettiğim gibi vasat bir iş olmuş anlaşılan. PS: P:K'den önce DOS2'yi oynamıştım ben de ve sürekli onunla karşılaştırmıştım ister istemez. Owlcat hep Larian'nın kurbanı oluyor.
Hayatımda oyunlarının en çok Türkçe olmasını istediğim oyun firması. Pathfinder oynamak hayalim valla. Ama geliştirici ekipte Rum kesimindenmiş, diğer ofisleride Ermenistanda. O iş zor yani 😃😃
sanki analarını becermişiz gibi bizden nefret ediyorlar. alt tarafı topraklarını ele geçirdik. ne kültürlerine dokunduk ne dinlerine, keşke dokunup genleriyle oynasaydık.
owlcat hep böyle: adım başı savaşa sokacak kafasında bir mantıkları var, paso üzerine düşman atıyorlar.
önceki pathfinder oyunlarında paso rare / uncommon yaratık çıkıyor karşına: 100 metre önce 10 tane fey dövüyorsun, 100 metre sonra 10 tane treant dövüyorsun, 50 metre sonra bir owlbear dövüyorsun vesaire. bir kişinin hayatı boyunca görüp görebileceği kadar farklı düşmanı sen 500 metre ilerleyerek görüp kesiyorsun. bir noktadan sonra sıkıyor...
Owlcat toplar ya oyuncu dostu bir firma ve oyunlarını geliştirmeye yıllarca devam ediyorlar.
pf wotr'ı 600 saat oynamış biri olarak,kesinlikle katılıyorum rogue trader dövüşlerinin angarya olduğuna.pf'de de aynı olay vardı,bir komutan olarak askerlerini yönetirken diğer tarafta birebir çatışmaya da giriyordun komutan olarak,ama dövüşler daha doluydu.ttrpg oynatırken gm'lerin EN çok yaptığı hatayı yapmışlar,dövüşü uzatmışlar ve üstüne dövüşler epic bile değil...benim ekibimde space marin var,acaba karşıya 20 tane köylü koyup hepsine ayrı ayrı tur verip benim zamanımı çalmasan mı?
aynen öyle, bi de hp sponge hepsi
Merakla beklediğim ilk izlenim geldiğini gördüğümde direkt yapıştım. Savaş konusunda çok katılıyorum, benim gibi old school crpgleri bile ayıla bayıla oynayan benim için dahi gereksiz bir düşman yoğunluğu var. Owlcat stüdyosunun Pathfinder Kingmaker, Pathinder Wotr oyunlarını da oynayan birisi olarak söyleyebilirim ki combat dışındaki tüm alanlarda daha da ileriye gitmişler. Özellikle Pathfinder Wotr'de her ne kadar mythic path sisteminin güzelliğinden dolayı hikayesine ve bu pathler sayesinde değişen pek çok şeye ağzım açık kalsa da daha karakter yaratırken bir takım eski oyunların hatasına düşerek aligment seçtirip, diyalogların yanında (evil, good) yazması rolplayi biraz baltalıyordu. Pillars of Eternity, Planescape vb. oyunlar ise aligment seçtirmek yerine seçtiğimiz diyaloglarda da herhangi bir şekilde iyi ve kötü diye belirtmeden gerçekten rol yaptığımızı hissettirerek zamanla seçtiğimiz diyaloglara göre aligment'ımızı belirlemesi çok daha hoş oluyordu benim adıma. Çünkü oyunun en başında daha evreni, hikayeyi deneyimlemeden lawful evil seçen ben, daha sonrasında evreni tanıyıp yapmak istediğim rol konusunda fikrim değişse de kolay kolay lawful nötr olamıyordum. Ve sonra artık en başta evil seçtik evil gidelim diye mecbur evil seçeneklere tıklamak zorunda kalıyordum. Rogue Trader'da bu durumdan vazgeçmeleri hoşuma gidiyor.
Genellikle crpg oyunlarının combat mekaniklerinden ziyade narrative üzerinden uyguladıkları mekaniklere bakan birisi olarak combattan sıkılıp easy'e alıp savaşları hoplaya zıplaya geçtikten sonra çok daha fazla keyif almaya başladım. Pathfinder Wotr'yi de öyle oynamıştım keza. Ama onun sorunu düşman çokluğu veya combat gereksizliğinden ziyade Pathfinder settinginin çok zor olmasıydı. Maalesef Rogue Trader'da ilk oyunları olan Pathfinder Kingmaker'daki hatalarına geri dönmüşler, keza hele ki o oyundaki son görevinde öyle gereksiz öyle saçma bir zindan tasarımı vardı ki savaşmak çok sıkıcı bir hale geliyordu.
Seçimlerimizin etki edip etmediğini söyleyecek olursak, ben henüz bitirmedim ama başka inceleme yapan yabancı tecrübeli bir kaç rpg kanalının söylediklerine göre bu konuda da tatmini sağlanıyormuş. Keza yine Kingmaker'da başarılı olamadıkları ama Wotr'de mythic path ile başarı sağladıkları bir olaydı bu.
Genel olarak aslında sadece narrative üzerinden yaptığım bir yorum oldu, mekanik konulardaki yetersizliğimden dolayı özür dilerim ama inceleme gerçekten çok faydalı olmuş. Şahsen Warhammer evrenini bilmeyen ama merak eden birisi olarak verdiğim 750 liradan mutluyum çünkü en az 100-150 saat oynayacakmışım gibi hissediyorum. Ama cidden crpg türüne aşık olup okumayı çok seven insanlar alsın sadece. Çünkü oyun çok fazla wall of text içeriyor. Baldur's Gate 3 gibi anlatımı görselliklerle zenginleşmiş diyaloglara bölüp, yine görsellikle desteklenmiş kısa ama güzel betimlemelerle sağlamıyor bunu. Baldurs Gate 3 bir tiyatro oyunu gibi bu oyun ise roman gibi daha çok. Ve elbette bir tiyatro oyununu izlemek daha keyifli. Yine de roman okumanın da ayrı bir cazibesi de yok değil.
her dövüşten 5 düşman çıkarsak çözülür gibi kdkdkd
@@MissZencefil Ay gerçekten ya. :D
Boşa zaman kaybetmeyin imparatoriçem Imperial Guard lejyonumla hizmetinizdeyim
biz Dawn of War: Winter Assault'a dönelim. "We die standing..."
Rogue trader'ın en büyük hatası normalde wotr da aldıkları yeni dizayn tasarımlarını kullanmayıp kingmakerda aldıklarını revize ettiler, zaten bg3 çıkmadan önce çoktan bitmiş oyun o yüzden bir alıntı yapabileceklerini düşünmedim ama kingmakerdaki eski mekanikleri neden kullandılar hala anlayamadım.
Owlcat’in bu oyunu haricinde oynadigim oyunu Pathfinder Kingmaker’di. O da kurekle mezar kazar gibi angaryali bir oyundu ve bu acidan benim sevdigim bir isti. Larian’daki dinamikligi Owlcat’te bulmuyor olmak acikcasi benim hosuma gidiyor, crpglar ve turn based oyunlarda biraz clunky/hantal seyleri seven birisiyim.
2023 yilinda bir oyun bana atlarina binip giden o guzel crpg underdoglari Lionheart ve Arcanum’u hatirlatiyorsa gerisi teferruattir. Kalaslik=good old days ❤
baldurs gate çok iyiydi ama bu kadar iyi olması çıtamızı tıpkı senin de söyledigin gibi o kadar yükseltti ki... zaten oyun begenemiyordum iyice oyunsuz kaldim.
Roguet Trader’i henüz oynamadım fakat aynı yapımcının bir önceki oyunu olan Wrath Of The Righteous’u oynuyorum şu sıralar. Larian’ın oyunları ve Disco Elysium dışında neredeyse her modern crpg’de aynı sorun var. Angarya questler ve combatlar. Disco Elysium zaten Fate’i baz alan bir oyun dolayısıyla oyunda exp kazanma derdi ya da fail olduğunda sana questi kapatma gibi sorunları yok. Larian da exp kazanma derdini, angarya işlerle değil tamamiyle hand crafted olan, random değil de gerçekten bir şeye hizmet eden combatlarla kapatıyor, içerikle kapatıyor. Ama Owlcat’in hala izinden gittiği bu ilkel kalmış angarya quest + combatlar, oyuncuya tecrübe kazandırma derdinden. Ama işte oyunu daha kompakt yapmak, düzgün içerikle oyuncuyu ödüllendirmek yerine hala bunu tercih etmeleri beni de çok koparıyor oyundan. Sadece oynanış sıkıcı olmuyor, bir de narrative’i bozuyor. O arayı nasıl dolduracaklarını bilemiyorlar diyeceğim ama işte Larian gibi bir örnek var yan tarafta. Onlar da daha dün küçük, biraz daha niş bir yapımcıydı, ona rağmen Divinity Original Sin gibi oyunlar çıkarttılar. Owlcat gibi crpglere hala bu açıdan yaklaşan diğer firmaların oyunlarının şansı çok daha azaldı artık BG3’ten sonra.
mesela sanki 3 act crpg yapılabiliyormuş gibi 5 act yapması owlcat’in kdkd
Oynadığım en ama en balanssız/dengesiz oyundu droplamak zorunda kaldım. 4. Chapterın sonuna kadar savaşlar aşırı derecede kolayken defilier isminde bir robot çıktı 4. Chapterın sonunda, defalarca denememe rağmen yenemedim, zaten savaşlar aşırı uzun, derken internetten o savaşı skiplemenin yolunu öğrendim skipledim, bu sefer final bossuna geldim, final bossunun ilk kısmında bir chaos marinele savaşılıyordu düşünün stuck olduğum o savaştan sonra gelen bu savaş bebek işiydi ama bu savaştan sonra gelen edge of daybreak savaşında yine stuck oldum gece 11den sabah 7ye kadar denedim yine geçemedim. Yahu oyun tasarımı 101dir oyun zorluğu oyun süresi boyunca bir merdiven şeklinde olur, bunda bu şekilde:
________________/\_/
evet difficulty spike'lar çok kötü ve ne yazık ki kitlesi çok fan, post release survey'de difficulty okey yaa çıkmış sonuç şok oldum.
Oyuna sonradan custom difficultyde bütün herşeyi en kolaya çekerek hiç yan görev yapmadan rushlayarak bitirdim. Oyundan çok keyif aldım fakat bunun tek sebebi daha önce hiçbir bilgim olmayan 40k evrenine girmemi sağlamasıydı oyunun verdiği lore ile de yetinmedim haftalardır hergün wh40kwikisini okuyup duruyorum, ben ki star warsu fantastikle sci fi karışır mı diye sevmeyen, geleneksel blade runner tarzı felsefi sci fi'ya bağlı biriyim, 40k evrenine aşık oldum resmen. Oyun sadece lore olsa çok iyi fakat mekaniksel anlamda kötü ama 40k evrenine çok iyi sokuyor.
Warhammer 40k ne kadar daha çok bilinse de Warhammer Fantasy çok daha iyi eğer fantasy içeriği olsaydı baldurs gate konusmazdik bile
CA de keşke onu batırmasaydı
@@MissZencefil ben Batirdiklarini düşünmüyorum aksine Warhammer Fantasy'i gün yüzüne çıkardılar dlc konusunda biraz sacmaladilar naggarotta kislev ne arıyor yahu
Dnd rogutrader gelsin frp olsun
ben daha fazla rpg oyun içeriği gelmesini isterim
İmparatorluk ölüyor biz hayla Rouge Tradercılık oynuyoruz games workshop bir şeyide mantıklıyap space marineler bile artık kendi gezegenlerinden çıkamaz halde imparatorluk ikiye bölündü Lion El Johnson geri geldi biz rogue tradercılık oynuyoruz aciz tek vadıfları paralı asker olan yasal korsanlarmı yoksa caliban savaşını ve lionun geridönüsünü anlatabilicek bir oyunmu daha iyi olurdu sizce yada horus heresy'de geçen bir imperial fists oyunumu adı bile hazır Defenders of the terra sizce bu dediğim hikayelerin mi hangi sizce daha iyi korsan olmakmı yoksa bu dediğim hikayelerde savaşan bir space marine veya bir chaptain olmakmı daha iyi sizce?
Space Marine oyunu var zaten yetmedi mi br br br bolter sıkıyosun. Korsan değil Rogue Trader'lar kendi bölgelerinde genellikle Imperium'un zar zor yetiştiği yerlerde gereken müdaheleleri yapabilme kaynağı ve yetkisi olan az sayıda asil aileler. Bazıları korsan gibi davranabilir... tıpkı mesela Red Corsairs gibi Space Marine'lerden çıkanlar gibi. Sayılı Warhammer oyunu dışında hepsinde Space Marine var zaten. Lion önce demansını yensin dfdf
İmparatorluk ölüyor mu ? indemantus crusade ile büyük yarığın o taraflarında büyük zaferler kazandık. ne ölmesi ?
Satın almayı düşünüyordum. Artık düşünmüyorum
Fate sisteminde warhammer 40k oynatıyorum. Sizce "rogue trader" kelimesini nasıl türkçeleştirmeliyim?
Külhanbeyi kdkdkd ama külhanın anlamı tam uymuyo :d
Serseri Tacir?@@MissZencefil
@@kertilmeyenkele6148 Asi Tacir
yani problem asi ya da serseri değiller, normalde yasak bişiyi yapıyolar ama izinleri var. Asilzade gibiler hani. Kesin vardır buna uygun bi kelime osmanlı ünvanları içinde.
"Deli sevdam" olsun @@wrghstfatih
40k da her oyun space marine yada imparatorluk üzerine. Bu sebepten bf beni çok sıktı. Sanki koca evrende başka ırklar yokmuş gibi. 😂
Dawn of War I ve II'de campaignleri mevcut ama ben de özellikle Space Marine'lerden bıktım djfkdfj
@@MissZencefil dawn of war sout storm ultimate apocalipse mod en iyisiydi 👍
Heritec
Pardon ama git lore öğren space marineler ayrı bir ırk deil hepsi önceden insandı sadece genetiğiyle oynandı
olay örgüsünü İMP üzerinden anlatıyorlar. ayrıca en çok space marine den bıkman lazımdı, koca İmparatorluğu bir tek onlar savunuyormuş gibi gösteriyorlar.
Kendiniz hikaye yasip dnd rogue trader rpgsi yapin komik ve eylenceli olur cansungur eldenringi bitirince sıkılıyor eminim macera istiyor
warhammer frpsi gelcek yakında
Anlattığına göre bırak Baldurs Gate 3'ü, Divinity Original Sin 2'ninde gerisinde kalmış gibi gözüküyor. Ben ilk fragmanını gördüğümde çok heyecanlanıp sonra Owlcat'in yaptığını duyunca hayal kırıklığına uğramıştım Pathfinder: Kingmaker'ı oynamış biri olarak. Sadece birkaç saat oynamıştım ama P:K çok yaşlı bir oyun gibi gelmişti ve bunun da üstüne diyaloglarda çok kötüydü, en affedilemez kısmı buydu benim için (Belki yanlış karakterlerle takılmayı seçtim bilmiyorum). Sonra oynanış çıkınca ve bu oyun da gözüme çok eski gözükünce tamamen bırakmıştım takip etmeyi. Tahmin ettiğim gibi vasat bir iş olmuş anlaşılan.
PS: P:K'den önce DOS2'yi oynamıştım ben de ve sürekli onunla karşılaştırmıştım ister istemez. Owlcat hep Larian'nın kurbanı oluyor.
çok fazla hype var oyunu saran, warhammercılar spidermanciler gibi tepki veriyor. Bu combat sistemi ile zor.
Hayatımda oyunlarının en çok Türkçe olmasını istediğim oyun firması. Pathfinder oynamak hayalim valla. Ama geliştirici ekipte Rum kesimindenmiş, diğer ofisleride Ermenistanda. O iş zor yani 😃😃
sanki analarını becermişiz gibi bizden nefret ediyorlar. alt tarafı topraklarını ele geçirdik. ne kültürlerine dokunduk ne dinlerine, keşke dokunup genleriyle oynasaydık.
geliştirici ekip rus, ukrayna olayından sonra batıdan boykot yememek için rum kesimi ve ermenistana taşıdılar ofislerini.