@@denemedenemeogli8611 ona bakılırsa herkes de kendini kurtarmayı hayal edecek noktaya gelmez. Anlatmaya çalıştığım şey: insanın düşüncelerine yiyebileceği sert darbenin boyutu
Henüz 25 yaşındayım, 26'ya az kaldı... belirsizlik ve geç kalmışlık hissi, bir de gelecek kaygısı elbette... berbat hisler bunlar. Küçükken her şeyin zamanı olduğunu düşünürdük, bazı şeyler öyle öğretildi çünkü. Büyüğünce öğrenirsin, zamanı geldiğinde olur, yaparsın denile denile hayatın bize her şeyi altın tepside sunacağını umut ettik, ne olacağımızı bilmiyorduk ancak vakti geldiğinde bir şey olacaktık elbette. Maalesef bilinçsiz bir çevrede ve insanlarla büyümek de insanın hayatını büyük oranda etkileyen, kaderinin bir parçası. Bazı insanlar küçük yaşta büyük avantajlara sahip oluyor, Olimpiyat şampiyonlarının çocuklarını o alanlarda küçük yaştan itibaren yetiştirmesi gibi... Ben de bu kafa karışıklığından çok fazla zaman kaybına uğradım ve bu beni daha da çok karamsarlık ve kaygıya itti. Çok fazla çalışabileceğim alan var, çoğuna da ilgim var, zaman ve çaba sarf ettikten sonra hepsinde de gayet başarılıyım, peki hangisi? Hangisine gitmeliyim? Ne olmalıyım? Benim bu dünyadaki amacım, görevim ne? Doğru kararları vermeliyim diye diye senelerce hiçbirini olamadım. Bu beni psikolojik bir bunalıma sokmaya başladı, günler geçti, aylar geçti, yıllar geçti ve ben artık zaman algımı yitirmeye başladım. Son zamanlarda artık bu durumdan bir şekilde kurtulmam gerektiğinin bilincinde olarak bir şeyler yapmaya karar verdim, yine aynı döngü, ne yapmalıyım, hangisini? Derken çok fazla düşünmeden birinden başlamaya karar verdim. Velhasılıkelam çok fazla düşünmeyin, kafayı yersiniz. Başlayın gitsin, hangisinden demeyin birinden başlayın işte çünkü hayat düşünceden değil eylemlerden ibarettir, ne düşündüğünüz değil ne yaptığınız şekillendirir hayatınızı. Kendime de bu konuda hep şu sözü hatırlatırım: "En kötü karar, kararsızlıktan iyidir." Bazen düşünürüm mesela onca yıl hangisini seçmeliyim ne olmalıyım diye karar vermeye çalışarak hiçbir şey yapamadan heba ettiğim zamanı, istediğim alanların içinden belki de en son isteyeceğimi seçip onu dahi yapsaydım en azından şu ana kadar o alanda kaç yıllık bir tecrübe sahibi olmuş olacaktım. Ha beğenmedim mi? Tamam bırak başka alana geç, en azından bomboş geçmiş yıllar yerine tecrübe kazanmış olacaksın. Şimdi bir farkı yok, yine şu an başlıyorsun ama o yılların bunun kararını vermeye çalışmakla geçmiş. Aslında en önemli olan ve bizlerin en çok unuttuğu şey bulunduğumuz anda yaşadığımızdır, "an"ınızı değerlendirin, geçmişi de geleceği de salın gitsin, şu an kendinize ne katabiliyorsanız onu katmaya çalışın, hangi alanda olduğu ne olduğu önemli değil. Bomboş geçeceğine, bilgi bilgidir. Kitap mı okuyacaksın? al kitaplığından birini, oku gitsin. Fazla düşünme, şimdi hangisini önce okusam?diye, giden senden gidiyor, anlarını ne kadar doldurursan o kadar anıların olur. Bir de elbette bu düşüncelerden kaçmak için ertelemeyi bırak, hayatın elinden kayıp gider. Erteleme hiçbir şeyi, en iyisi mi? bu mu? Demeden yap işte bir şeyleri, o an ne denk gelirse onunla ilgilen, onu öğren, anlarını verimli geçir. Sevgi ve saygıyla kalın :)
@@serdarklnc4759ve sonucunda elindeki fırsatları bile değerlendirmekten aciz hayal kırıklığı birikintilerine dönüştük. Farklı olduğumuza ne güzel inanmıştık halbuki
Nereden çıktınız karşıma gece gece? 53 yaşındayım, benim 37 yaşımdaki hallerime o kadar benziyorsunuz ki. Hatta bir cümlenin sonunda söylenen basit gibi gözüken "bilmiyorum" sözü bile etkiledi beni. Çünkü çok samimi ve gerçek. Bütün video öyle. Buram buram yaşam deneyimi kokuyor...Ben de çocukken "bu kız büyüyünce bir şey olacak" beklentisi ile büyütüldüm. Ve her konuya meraklıydım, ve başarırdım. Ben de insanlığa bir faydam olmalı bu kadar potansiyel çöpe gitmesin, diye kendimi paraladım yıllarca. Sonra hiçbir şey olmadı (m). Şu an şöyle düşünüyorum: carpe diem. Günün keyfini çıkar. Dünyayı değiştirmek o kadar da kolay değil. Hele tek bir insanın işi hiç değil. Sıradan olmak demişsiniz. Tarihe geçince bir şey olmuyor. Onlar da ölümlü. Ama süper videoydu. Kaç senedir youtube izliyorsam, bugüne kadar gördüğüm en dolu ve kaliteli ve özgün içerikti türkçe dilinde ve belki de tüm dillerde. Ve samimi. Hatta çıtayı nasıl yukarı çekmişseniz, yorumlar bile bir başka. Keşke karşılıklı uzun uzun konuşabilseydik burada söylenenler hakkında. Şu yorumu yazdım ama karmakarışık yazdım. İçime hiç sinmedi. Neyse kalsın.
@@eftelay4641 merhaba eftelay, 20 yaşındaki kendimle konuşma şansım olsaydı, ona şunu derdim: başkalarının (toplumun) senden beklentilerini önemseme, hatta bunu içselleştirdiğin için kendi kendinden beklentilerini de gözden geçir. O beklentiler bütün dengeyi bozuyor. Sen sana en fazla fayda getirecek şeye odaklan. Fayda derken dengeli bir yaşam ilkesiyle hareket et: entellektüel etkinlik, fiziksel etkinlik, sosyal etkinlik, eğlenceli etkinlik. Beslenmene dikkat et. Sigaradan uzak dur. Ben hangi yoldayım diye sorarsan sanatı seçtim: çizim, yazma, ve son olarak müzik. Umarım faydalı olmuştur. Karşılıklı konuşmak gibi olmasa da.
Merhaba. 18 yaşındayım hatta 19 yaşıma aylar kaldı. bu yaşım tahminimden zorlu ve yıpratıcı geçti diyebilirim. o kadar fazla düşündüm ki; ne olmalıyım, ne olsam daha iyi olur, ya gelecekte pişman olursam vs vs. Geçmişteki pişmanlıklarımı düşünmekten de günüme odaklanamaz olmuş ne yapacağımı bilmez bir hale geldim. İyi olmaya ve güne odaklanmaya çalışıyorum epey zorlu ancak çabalıyorum en azından sizin de verebileceğiniz bir tavsiye olursa inanın çok mutlu olurum. Karışık yazdım demişsiniz ancak ben çok güzel anladım, okudum efendim. Gerçekte görüp tanıdığım biri olmanızı ne çok isterdim.. dilerim hayat mutlu eder sizi
@@umudukrkbirliseli2327 iyi akşamlar, herhalde üniversite sınavına hazırlanıyorsunuz, yorumunuzda en çok dikkatimi çeken konu pişman olmaktan korkmak gelecek kararlarınızı verirken. Bu konuda söyleyebileceğim şeyler şunlar: bir kere biz plan yaparken hayatın da kendi planları olduğuna çok inanan bir insanım. Kaderciyim de denebilir. Ama bu hiçbir çaba harcamayıp kaderim neyse o olsun anlamında bir inanç değil. Aksine, elimden geleni yaparım, ama olmazsa, hayatın benim için başka planı varmış demeyi öğrendim yıllar içinde. Ayrıca bir yol seçtiniz diyelim ve olmadı ya da beğenmediniz. O yolda ilerlemek zorunda değilsiniz. Baştan başlayabilirsiniz. Evet bu bir miktar zaman kaybı demek ve çok arzu edilen bir şey değil ama dünyanın sonu değil yanlış bir yola sapmak. Telafisi var. Bir de 18 yaşındayken insanın en büyük eksiği deneyim oluyor haliyle. İş hayatını tanımıyor oluyorsunuz. Size verebileceğim en değerli öneri, aklınızdaki meslekler konusunda o işte çalışan insanlar bulup, onlardan size 10 dk zaman ayırmalarını rica edip, mesleklerinin güzel ve zor kısımlarını paylaşmalarını rica etmeniz. Mümkünse aynı meslekten birkaç değişik kişiyle bu araştırmanızı tamamlamanız. Yani başkalarının deneyimlerinden faydalanmanız. Dilerim hayat sizi de mutlu eder ve kırılan umudunuzu sarıp sarmalar. Sevgilerimle.
Alerji yaşıyorum birkaç gündür. Aşırı halsizlik, burun kaşınması, göz yorgunluğu dahil etkileri var. Nezle değilim. Videodaki bezgin kişinin kusuruna bakmayınız.
@@reha37 Konya' da Sait Selçuk Atıcı isminde bir kulak burun boğaz hekimi var. İşinde çok iyi devletten ayrılıp kendi muayenesinde şu an, ben devletten tanıyorum. Alerji için aç karna doğal bal + çörek otunu tavsiye ediyordu. Her gelen hastasına ufak not kağıttlarıyla ilgilenen işinde hakikaten iyi birisi. Telefondan bilgi almak iyi olabilir belki Abdullah bey, benim babam arıcılık yapıyor ama gelin görün aç karna bal bana alerji yaptığı için o dediği şeyi yapamadim. Telefondan bilgi almak iyi olabilir. Geçmiş olsun..
Hem yanlış bi yolda oldugunu farketmissiniz ve itiraf ediyorsunuz, hem de ısrarla kendinizle sürekli övünerek herseyi yapabilme yanilgisinda ısrar ediyorsunuz. bu büyük bi yanılgı. Herkes herseyi yapamaz. Belki kabiliyetsizdir, belki kafa doludur musait degildir, belki o bilgiye ulasmaiyirdur, belki belki belki... Ama mutlaka yapamadigi bircok sey vardir. Herseyi yapabilirim düşüncesi insanı önce egiist sonra intihara kadar sürükler. Ya da Neden yapamadigina sürekli kılıf bulur sizin gibi. Yapamadım çünkü yanlis yonlendirildim bla bla bla. Hayır ya yetenegin yoktur. Kabul etmek özgürlüktür. Tavsiye ederim. Bu arada lise 1'de hem koro şefi, hem sınıfın matematik sorularını çözen minik matematik öğretmeni, hem fizik hem kimya hem biyoloji hem sağlık hem beden eğitimi hem resim dersinde açık ara farkla sınıftan farkliydim. Hatta sinifa önculuk yapan kişiydim. Ama sizin gibi yeteneğim olmayan şeyler için beni yanlış yönlendirdiler aslında bir dahiydim demedim. Siz boş vermişsiniz, aşırı kötümserseniz, Biz olmasak yapılacak pek bir şey kalmadı O yüzden çok da bir değerimiz yok kafasındasınız, bu şekilde gençlere çok kötü örnek olmuşsunuz. Kesinlikle hepimizin bir değeri var, bu ne kadar sığ bir düşünce. Ne yani Edison elektriği bulmamış olsaydı, Biz elektriğin varlığını bilmiyor olurduk ve siz yine bunları mı söyleyecektiniz, bizim bir değerimiz yok çünkü bulunacak bir şey kalmadı? Ne? Sözü bile var bunun. En iyisi daha yapılmadı!!! Kendi ilginç hayatinizda yaşadığınız sadece kendi tecrübeleriniz var, tutmuş burda umutsuzlugu ogretmeye calisiyorsunuz. Kendinizi çok üstün goruyorsunuz, sıkıntı!
söylediklerinize katılıyorum ancak bir noktayı blokajlı buldum. hayatta en iyi olduğumuz konuyu ararken burada dünyanın iyisi olmak zorunda değiliz ki. sadece en çok neyi yaparken zamanın nasıl geçtiğini anlamıyoruz ona bakmalıyız gibi düşünüyorum. aslında bu çoğu kişide olduğu gibi bende de çok zor çünkü günümüz çağında içimizdeki çocuğa sormaya kimse zaman ayıramıyor. birçok alanda yetenekli olabilirsin ancak çok az şeyi severek yaparsın. dünyanın buna ihtiyacının olup olmaması umrumda değil, ben böyle kendimi gerçekleştirebileceksem bunu yapmaya hakkım var. dünyada bir yer kaplayan herkes gibi.
27 yaşındayım. Aynı şekilde "potensiyelli" gelecek vadeden çocuklardan biriydim. Aşırı başarım yoktu sadece farklı düşünüyordum. Yıllar geçti, hala ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. Sadece seyahat ediyorum sürekli kendimden mi kaçmaya çalışıyorum yoksa yeni kültür mü görmek istiyorum bilmiyorum.. eskiden olsa ikincisi derdim. Pek de zeki hissedemiyorum körelmiş gibiyim sanki. Bilmiyorum aynı yoldan geçenler var mı..
hiç poker oynadın mı? oyunun başında kazanma olasılığını sana dağıtılan kartlardan anlayamazsın. Ortaya açılan kartlar belirler. En alakasız kartlarla bile kazanma şansın vardır. Sen elindeki kartlarla en iyi oyununu oyna, gerisini şansa bırak.
benzer durumdayım hatta bazen seyahat iseği tavan yaparken bazende bulunduğum odadan dışarı bir adım atmak istemezsin neyi eksik yapıyoruz bimiyorum yeterince şey denemiyormuyum acaba dedim kendimce bir ara sonra doğru vakit henüz gelmedi heralde diye düşündüm ve halen o istediğim şeyi bulduğumda hazır olmak için çabalıyorum kaçırmayayım diye bilemiyorum belki kaçtı belkide daha var
Bir iki ay içinde 27 olmak üzereyim. Bende aynı durumdayım. Okulu gönderdikleri ve etrafımdakilerin söylemesine göre okudum. Mutlu muyum sanmıyorum. Elinde mesleğin diploman var işte yapsana diyorlar ne güzel yazılım mühendisisin diyorlar. Ankara da çalıştım özel sektörü gördüm. Sonra arkadaşlarla şirket kurduk orada da işleri gevşek tuttuk batırdık. Şimdi de askerliği bitirdim. 7-8 aydır bizimkilerin yanında zeytin silkeleyip tarla sürüyorum koyun boku temizliyorum. Ne yapıyorum bilmiyorum. Mandıra filozofu gibi hissediyorum kendimi ve en az 8-9 yıldır 70 yaşında hissediyorum kendimi. Toplumun beklentisi ne varsa hiçbirini yapasım yok. Yıllardır zaten onların istediklerini, kendimin hiç umursamadığı işler yaptım hayatımı asla kendim için yaşayamadım. Hayatımda heyecan yaptığım umursadığım tek sınav ehliyet sınavıydı. Hiç ders çalışmadan yaptım bunları istesem yapabiliyorum ama yapmak isteyemiyorum. Fakat insanların senden beklentileri asla bitmiyor. Hayt çok bok
Aynı şeyleri paylaşıyoruz. Gelecek vadeden çocuktum. Çok başarılıydım, uzun süre psikolojik danışmanlık istersen puanımın yüksekliğine aldanıp hukuk yazdım. Mezun olana kadar geleceğimle ilgili hiçbir şey düşünmedim. Yapabileceğimi, iyi paralar kazanacağımı düşündüm sadece ama öyle bir yanıldım ki.. İşi şuan bırakmış durumdayım. Ne yapacağımı bilmediğim bir süreçte pişmanlıklarımla beraber yeni bir yola adım atmaya çalışıyorum..
15 yıl önce mühendisliğe giriş dersinde bölüm başkanı tüm sınıfa hayallerini sormuştu. Google, Facebook, silikon vadisinde şirket , hacker olmak etc.. herkesin bi hayali vardı. Ben de, iyi bir insan olacağım dedim. Herkes off felsefe yapıyor dedi ama ben şu üzerinde konuştuğunuz tuzaklara yakalanmıştım çoktan ve kendimce tek çıkış noktam tüm diğer hedeflerin üstünde beni gerçekten hayatta tutacak bir amac edinmekti. 15 yıl sonra hala aynı kafa karışıklığı ile devam ediyorum. Ve ben de tüm öğretmenleri evine gelen, elini attığı herseyi kotaran , çok küçük yaşında büyük kitaplarla zehirlenmiş biriydim. Artık anladım ki herşey bir karardır. Kaosun içinde her an yeni kararlar vererek devam ediyoruz.
Bu hal çok zor. Çıkabilene aşk olsun. Bahis konusu düşüncede olan insanlarin kendini analiz etmesiyle geçiyor hayatı. Acı olan şu ki, geçiyor hayatı.. Yaşamadığın hayatın edebiyatını yapmaya soyunuyorsun sonra. Yaşasaydım yazar mıydım hiç demesi gibi şairin.
Bende böyleyim .Her şey olmak isteyen hiçbir şey olamıyor.Hemen harekete geçmek lazım.18 yaşındayım akademik olarak başarılıyım ama sanata ,ticarete ,felsefeye de (aklıma gelmeyen illaki vardır)çok ilgim var .Ancak bu konularda avantajım yok.Belki hobi olarak yaparım.Çok farklı konular gibi gözüküyor ama hepsini isteyebiliyorsun işte .Üniversite olarak da tıp istiyorum .Ama kodlamaya yapay zekaya da ilgim var , kitap felan okurum bunlar hakkında pyhton öğrenmeye başlamıştım yazın.Gerçekten çok büyük karmaşık bir labirent bu.Buradan kurtulmaya çalışmanın yersiz bir çaba olduğunu anladım. Önemli olan çıkışa ulaşmak değil sadece yolda geçirdiklerin sanırım.Belki çıkış bile yoktur ya da çok daha kötüdür .Bu yüzden avantajlı olduğum konudan ilerleyeceğim ve bunu düşünmeyeceğim.Tabi hobi olarak bazı şeyleri hayatımın bir köşesine sığdırabilirim.Kararsız olmak en kötüsü bir karar verip başlamak lazım.
ben de 19 yaşındayım tamamen dediğin gibiyim. sevdiğim her alanda çok iyi olmak, o alandan mutlaka bir ürün koymak istiyorum ortaya. hobi bir süre sonra iş, görev gibi bişeye dönüyor. hayatı kaçırmaktan korkuyorum
Yazılım hiç sandığınız gibi bir alan değil malesef. Ortaya bir ürün koymak ayrı bir mesele iş hayatında kendine yer edinmek bir mesele. Okulda 5. Yılım teorik bilgi güzeldi ilgimi çeken kısımları vardı fakat iş hayatı konusunda henüz yeniyim belki konuşmam için çok erken ama hayatımın tamamının iş olacağını düşünüyorum ve bu beni rahatsız ediyor. Demek istediğim şu aslında işten çıkıyorum ve o gün o iş bitmiyor hala aklımda yer eden kısımlar var yapmam gerekenleri düşünüyorum vs çok yorucu geliyor. Hayatı sorguluyorum nöbmvcnbc içimi dökmüş gibi oldum kusura bakmayın okuyanlar bmvmbcnvc
ben de 18 yaşındayım aynen bu yazılanlar gibi hissediyorum. bir kaç sene önce her şeyi yapabileceğimi düşünüyordum bir kaç yüzyıl öncesi polimatları gibi. Öyle olmadığımı, çoğu konuda yetersiz olduğumu düşünmeye başladım olay istemekle olmuyormuş bir çok faktör şans çevre genetik her şey işin içine karışıyor bunları farkedince düşüncelerin bir düzene oturuyor ama üzüldüğünle kalıyorsun. Ama böyle de süremez sonuçta kendi hayatımız belki gelecekte ailelerimiz için bir sorumluluk almak lazım ve en önemlisi güçlü yönlerimiz olduğunu unutmamak, onları tutkuyla harmanlayıp ortaya bir şey çıkarmak lazım.
İnsanın nihai amacı her zaman mutluluğu yakalamak. Mutlu olmaksa ne olduğunla ilgili değil. Mutluluk, hakkındaki klişe söylemlerin doğru olduğu ama klişe olduğu için kimsenin takmadığı, bu klişeler aleminin altı doldurulsa büyük bir yekün tutacak çok uzun bir konu o yüzden o işi sana bırakıyorum. Ne olmak istediğinle ilgili... O şeyi gerçekten kendin mi istiyorsun, yoksa insanların senin başarını bilmesini mi istiyorsun. Gerçekten neyi istediğini bilebilmek, gerçeği kendine itiraf edebilecek cesarete sahip olmaktır. İnsan her şey olmak istemez, olmak istediği şeylerin avantajına sahip olmak ister.
Yalnızca videonun sonundaki bir cümleye katılmıyorum. Bizim için sıradan biri değilsiniz. Bir işle uğraşırken arkada videolarını dinlediğim bir dost, bazen hayat dersi aldığım bir öğretmen, bazen ağabey...
Siz, bu teknoloji çağının kirliliğinde karşıma çıktığınız için oldukça memnun olduğum birisiniz öncelikle. Merak saldığımız şeylerin peşinden gitmeliyiz evet, ama günün sonunda meraklarımız ve malesef bir yere varamamamız bizi duygusal ve psikolojik açıdan yıkıp yorduğunda, tutunacak dalımız olması için o an düzenli olarak çalıştığımız iş bize teselli olacaktır. Samimi cevabınız için teşekkürler.
17 yaşımın ortasındayım sizi keşfette gördüm. Yakında üniversite sınavına gireceğim, bölüm seçmem gerekecek o nedenle ilgimi çektiniz ve videoya tıkladım. Video kafa karışıklığımı inanılmaz giderdi çok teşekkür ediyorum tecrübelerinizi paylaştığınız için. Sizdeki duruma benzer bi durumum var her işi yapabiliyorum. Ama "ne olursam çok mutlu olurum" sorusu ile de başım dertteydi. Sanırım haklısınız, bulmama gerek yok .Ben direkt olarak bir şeyler üretmeyi ve çalışmayı seviyorum. Ve bu nedenle de çok geniş çalışma alanları sunan bir meslekten yana yapacağım tercihimi. Çok teşekkür ediyorum size❤
Zaman zaman kafamın içinde oluşan fikirleri, düşünceleri düzenli şekilde söylemişsiniz. Polimat olma hevesi ile kendimi kaybetmişken, bir anda zamanın realitesi beni vurdu. Bir işi görmelisin hem de iyi, çok iyi yapmalısın diye düşündüm. Bir yerlerde artık ben de ne olmalıyım sorusunu saldım. Geçinmek için bir seçeneği(kendimiz için her yönden avantajlı hangisi ise) seçmek uygun gibi geliyor. Polimatvari olma, her şeye merak durdurulamıyor. Onu da ek olarak aldım ve devam ediyorum.
Memur olmak için okudum, olamadım. Ağır sanayide iş buldum, bu sayede 2 ayda 15 kilo verip hem sağlığıma kavuştum hem de bedenen, psikolojik olarak güçlenme sürecine girdim. Hayallerimi erteliyorum, önümdeki yoldan ilerleyeceğim.
denediğin her şeyi iyi yaptığın zaman en iyiyi bulmanın bir önemi yok. yapabildiklerin arasında hayat boyu yapmaktan keyif alacağın değil seni iyi hissettiren ve bu noktadan sonra kendine ve dünyaya en faydalı olabileceğin ölçütünü öncelikleyerek seçim yapman en doğru seçim olacaktır. Yani demem o ki iyiler arasında seçim yapman gerektiğinde en iyiyi aramak hayatta mükemmele ulaşmaya çalışmaktır. mükemmele oynamak zaman kaybı ve verimsizlikten başka bir şey değildir. mükemmeli arama , iyi hissettiren bir iyiye odaklan.
uzun zaman üstüne youtubeda bulduğum farlı özel bir konu. bende en iyi ne yaparım bilmiyorum. ne zaman birşey düşünsem hep daha iyi yapan o konuda uzmanlaşmış kişileri görünce çok zaman harcamam gerektiği aklıma geliyor ve vazgeçiyorum. insan ömrü çok kısa zaman hızlı geçiyor. ne yaparsak yapalım aslında hiçbir önemi yok. çok önemli biride olmayı başarsak, hiç kimse de olsak değişen bir şey yok. çok kısa bir sürede göz açıp kapayıncaya kadar yaşayıp ölüp unutulmuş olacağız o kadar.
Abartacağım ; bu videoyu milyon kere izleyebilirim. Bu ikinci izlemem(ardarda. Zaten yeni keşfettim sizleri). Ne yapayım çok çok beğendim. Katkınız için teşekkür ederim. Işığınız artarak daim olsun🙏
Hocam insan kendini başkalarıyla kıyaslamadan var olamaz. Başkalarından daha iyi yapacağını düşündüğünüz şey sizin yapmak istediğiniz şey oluyor çünkü ödül yüksek. X zamanda daha çok keyif alıyorsun.
Ne istediğini bilmek lüks bir şey,bu konudan ben de muzdaribim .Öğretmenlik bitirdim ve döner kesiyorum :) Bakalim ne olacak Galiba ben yeni bir şeyleri deneyimlemeyi seviyorum,e zaten bir mesleği ömür boyu yapmak artık gittikçe azalan bir durum.Bugün döner keseriz,yarın başka bir iş :)
abi o kadar şey denemişsin hayatta en çok neyi yaparken mutluyduysan en çok ne içine siniyorduysa onun için gelmişsindir dünyaya.Hiçbiri mutlu etmiyorsa ve aramaktan yorulduysan da dediğin gibi 1 saniye sonra araba çarpıp ölebiliriz.Kendine sürekli zulüm yaşatacağına öylesine yaşa ve öl.Dediğin gibi hayat o kadar da önemli değil .Öylesine yaşıyoruz.Sadece öylesine yaşarken çok duygu dolu anlar yaşarsak öylesine değilmiş de anlamlı bi hayatmış gibi geliyor.
Henuz 15 yasindayim ve soylediginiz sozleri anlamdirmak gercekten benim icin cok zor ama yine de sozlerinizin degerli oldugunu fark edebiliyorum. Ayni anlattiginiz gibi eger hem is olarak yapma imkanim hem de ilgim olan bisey ariyorum. Bu seye herseyimi feda etmeye butun hayatimi bunu adamaya hazirim. Biliyorum fazla iddiali konusuyorum ama gerektiginden fazla hirsli biriyim ben. Ilgim olan herseyde insanlarla yarismaya calisiyorum ama cogu zaman alt yapim yetmiyor. Ailemin meslegini yapmak istemiyorum ilgimi cekmiyor her ne kadar alt yapim olsa da. Ama ben 15 yasinda herseye gec kalmis hissediyorum. Bu hirsimi bazen oyuna bazen spora harciyorum ama maalesef bunlari meslek olarak yapamam. Baska seyler ariyorum ama bulamiyorum. Potansiyelimi gec fark etmekten cok korkuyorum. Aslinda artik cevremdeki insanlar bile benden birsey beklemiyor. Bunu onlara kanitlamaya calismaktan biktim sanirim. Ya da belki de ben kendimi fazla buyutuyorum. Belki de potansiyelim yok oldukca siradan biriyim ve siradan bi hayat yasayacagim. Ama ben bundan korkuyorum ve bu olasilik beni olasiya urkutuyor.
Herşeyin aslında bir süreç olduğunu yani birşey olmak dediğiniz şeyin olmakta olmaniz olduğunu, bir konuda baskalarinin gozunde en olmak degilde kendi icinizden baktiginiz bir cercevede kabul ederseniz. Bence siz de halen bulmaktasiniz, dediginiz gibi zaten hala ariyorsunuz. Gidebileceginiz en uzun mesafeye gitmek icin zaten surekli ariyor olmak gerekir ve siz buradasiniz. Allah yolunuzu açık etsin. Bazen yoruluyor insan ama siz zaten içinizdekileri takip ediyorsunuz. Boyle bir video yapip paylastiginiz icin de tebrik ederim
Üniversite sınavına hazırlanıyorum ve tuhaf bir şekilde benimde her şeye merakım var her şeyde belli bi oranda başarı sağlayabiliyorum.Bu beni cidden yedi bitirdi çünkü kararsız ve çaresiz kaldım. Bi ara depresyona girdim her şeyi saldım sonra.1 senemi boşuna geçirmiştim.Bu sene en azından bir şeyler yapayım karaya çıkayım gemiyi sonrasını düşünürüm modundayım.Ama kendimi susturabilmiş değilim ve bu iğrenç bir his.Ordan oraya savruluyor gibi hissediyorum çünkü dümeni nereye kıracağımı bilemiyorum.Bu sefer gittiğim yolda zaman kaybı oluyor.Sıkıştım kaldım sanırım çöp olacağımdan korkuyorum bu sistemde aynı zamanda.Korkmamın bir sebebi de savaşlar,krizler sonucu gerçekten hayatta kalabilecek miyim ?Ekonomik bağımsızlığımı sağlayabilecek miyim vs.Dehşet rekabet var çok stres var .Üni kazandın iş yine bitmiyor.İş bulması var devlete gireceksen KPSS var.E torpilde var ahlaksızlık da var.O kadar çalıştın çabaladın torpilsiz buldun ne için asgari maaştan azıcık daha fazla alıp yaşamak için.Eşşek gibi çalıştın para aldın ama hak ettiğin miktar da değil bu sebeple iyi bir evde de oturamıyorsun, sağlıklı beslenemiyorsun.Abi biri bana söyleyebilir mi neden çalışayım ki ? E çok zengin bir aileden gelmedim tanıdık yok babadan gelen bir iş yok.Çalışsam da çalışmayıp kasiyer olsam da asgari ücretle başlayacağım iş hayatına.Üstüne üstlük çalışsam eşşek gibi daha da zoruma gidecek.Ben neden sistemin kölesi olmak zorundayım.Ben daha 17 yaşımdayım neden böyle şeyleri düşünüp kaygılanıp stresten kafayı yemek zorundayım.Bu yoruma cidden içimi döktüm bi fikri olan varsa yani yardımı olabilicek biri lütfen yorum atmaktan çekinmesin.Söylediğim şeyleri aptalca bulsa bile
@berradoj bende sana diyorum ki mezunların asla boşta kalmadığı kesin atandığı tek öğretmenlik ingilizce öğretmenliğidir ondan diyorum kpss ye formaliteden giriyorlar mutlaka atanılıyor
Abdullah abi çoğu zaman bi şeyi başarabileceğimiz hissine kapılınca bunun olabileceğini biliyoruz ama başka şeyler de aklımızı çeliyor aynı zamanda. kişi kendinin aklının yettiğini düşündüğünde kendini borçlu ya da en azından bu olanağı kullanması gerekiyormuş gibi hissediyor. Neyi en iyi yaparız diye düşünürken iyi yapabileceğimizi kestirdiğimiz bu uğraşlara yaşamımızı vermezsek bu hiç gerçekleşmeyecek belki de büyük bir mutluluk ya da önemi büyük bir sonuç (yine evrene ya da topluma bir borç düşüncesi ile) gerçekleşmeyecek diye düşünüyoruz sonra da bir bir kendini gösteren bu farklı farklı ilgi alanlarına kafamızı bir bir çeviriyoruz. Gerçeğin özüne bakınca her şey mutlulukla ilgili hiç bir şeyi yapmakta borçlu değiliz ve bu sahip olduğumuzu düşündüğümüz yetenek ile hiç bir biçimde bağlantılı olmak zorunda değil. Yaşam o kadar da karmaşık değil en özünde hepimiz insanız ve de hayvanız. Ne mutlu ediyorsa onu yapmak gerek zaten bizi mutlu eden çoğu zaman başkalarını da mutlu ediyor üretim açısından bakınca. Bu da devam edersek bu uğraşta iyi ve mutlu olacağımız ve para oluşturacağı anlamına geliyor. Ama dediğin gibi bu sadece elden kaçacak potansiyel mutluluk ve bunu gerçekleştirme borcu ile de ilgili değil insan bir şeyden keyif aldımı bir başka şeyi yapmak istiyor bir de başka şeyi. En mantıklısı oturup tek bir şey yapmak ve parayı bundan kazanmaya çalışmak. Mutluluk paradan önemlidir mutlu olduğun işi yap gibi söylemler doğrudur eyvallah ama para da kazanacağın ve mutlu eden işi yapmak gerek. Sonra zaten kazanınca başka şeylerle de uğraşmamak için bir neden yok. Yaşamın çoğu istemeden yapılan işle saçma şeylerle geçiyor zaten bundan kurtulmak için ne gerekiyorsa yapmak tek bir şeye tutunup uğraşıp ekonomik ve mutluluk anlamında yükselmek gerekiyor. Hepimiz insanız yapabileceğimiz çok şey yok kendini sorgulamak önemli ama yaşamda bir şeyi başarabilmek için bir süre düşünmeden bir şeyi sürekli yapmak gerek ve bu sevdiğin bir şey olmalı. Kimse tüm gün sevmediği işine gidip gelmekten mutlu değil. İnsanın elinde mutlulukla yapıp yaşamını kazanabileceği bir şey varken bunu kenara köşeye atmaması buna sarılması ve kendisini taşımasına izin vermesi gerekiyor. gözünü yumup düşünmeden yaşamın akmasına izin vermek gerek.
Sporcu olabılırmısım ama bunu 20 yaşında fark ettım dikkat problemıme ragmen dövüş sporlarının içindeyken tüm dikkatim orda. Sporculuk Türkiye' de bu yaştan sonra para kazanabileceğim iş değil hocam bu beni maalesef üzer. Yönetim Bilişim Sistemleri okuyorum ve o bölümü bitirip dövüş sporlarını bir hobi olarak devam edeceğim gibi gözüküyor:/
Yapma. Gözüne darbe alsan tedavisi yok. Tıp teknolojisi 0 diyebilirim. Kulağına darbe alsan tedavisi yok. Yani birçok sorunun tedavisi yok. Dövüş çok tehlikeli. Dişin kırılır tedavisi yok.
@anzi719 şu an wingchun yapıyorum GSB de hocamız ücret almadan veriyor bize ders ama bjj üzerine birşeyler yapmak isterim fakat biraz tuzlu geliyor fiyatlar. Dövüşte bilirsiniz büyük organizasyonlarda dovusup kendi isminizin reklam gücünü arttirmazsaniz para mara yok ustune para vermek gerekir. O yüzden ben yarışlara katılmayı isterim ama gelir sağlayacak kadar paralar kazanamam. Veya ben gözümde büyütüyorum.
Hocam boks öğrenmeni öneririm eğer bu işi belli bir yer kadar getirmek istiyorsan. İlerde de üstüne grapling eklersin bjj gibi judo gibi tadından yenmez. Sporcu olmasan dahil en azından hem canlı hissedersin hem de kendine güvenin artar.
Ahmet Uluçay’a değenmenize çok sevindim. Kitaplarını okudum ve sonunda gerçekten derin bir karamsarlığa gömülmüştüm. Hayatın şans vermediği bir insana, kendisi hiç şans vermemiş gibi. Bazen çok yetenekli olduğunuzu düşündüğümüz konular bize doğrultulmuş silahta olabilir.
bende siz gibiyim lise bittikten sonra dışardan kendimi geliştirdim hobilerime yöneldim şuan 3 işide aynanda yapabilecek kapasitedeyim. fakat eskiden oyunculuk veya müzik alanına merakım vardı. hala da hevesim var. her işle uğraştım fakat ne zaman hevesle başlayıp o işte uzmanlaşmaya başlayınca bunalıp bırakıyorum. bu huyumdan kurtulamıyorum. şuandada boşluktayım.
Bu huyundan gerçekten kurtulman gerekiyor mu? Böyle mutluysan sorun yok. Tekrar tekrar yeni şeyler öğrenmeyi seviyorsun. Bizim aile de genel olarak böyle. Buna maymun iştahlı diyorlar. Ama değil. Bu merak, çocuk merakı, heyecan ve adrenalin Tabii ki, yine video izlemeden yorumlardayim 😂
@wws1s ben şu anda 56 yaşındayım. Senin söylediğinin aynısını söylüyorum bu noktadan. Ama geri dönsem hayatı nasıl yaşardım? Aynen yaşadığım gibi yaşardım. Etrafima bakıyorum. Benden çok paraları var. Ama ben daha çok eğlenmişim. Çocuğumu kendim büyütmüşüm mesela. Matematikçi ve yazılımcı olmama rağmen, yapmadığım iş kaldı tabii ki. Ama en eğlenerek anlattıklarım pazarcılık, sandviç satmak, bir ara şoförlük te yaptım 😂😂😂 Ömrün hayallerinin ötesinde güzel, bereketli ve keyifli olsun 🙏
@wws1s Aaa bu arada birbirinden farklı işler yaptığım için, daha geniş bir perspektife sahiptim(sanırım) Çalıştığım şirketler bana zam yapmalara doyamazdı 😂 Bir ayda biter diye elime verdikleri işi, 10 dakikada tamamlayabiliyordum 😂
En iyi olduğumuz konuyu keşfetmek için gereken maddi yeterliliğe hiçbir zaman gelemeyebiliriz. O yüzden, yaparken hoşuma giden, maddi ihtiyacımı karşılayan ve insanlığa faydalı olan şeyler üzerine çalışmak isterim.
Videolarınızı çok yeni keşfettim. Kimsiniz siz? Alanınız nedir? Eğitim durumunuz? Bununla alakalı videonuz varsa yahut bu konu ile alakalı video çekmeyi düşünüyorsanız beklemekteyim.
23 yaşında yeni mezun olmuş kendime biraz süre tanımış ve bu konulardan kafası karışan biriyim. bununla beraber kafamı karıştıran zincirleme faktörler de var doğrusu. ama bu videoyu izlemek çok iyi geldi. teşekkür ediyorum sizlere..
Abi ben olaya şöyle bakıyorum: Hayatta en iyi yapabildiğim şey değil beni tamamlayacak şey önemli. Yani ne yaparsam tamamlanırım? Bu şeyi iyi ya da kötü yapabilirsin ama sadece yapıyor olmak senin hayatını anlamlandırır. Benim babam inşaatçı, ben de mimar oldum. Kişilik olarak mükemmeliyetçi ve sistemli biriyim. İnşaat sektöründe gelişigüzel yapılan işleri görmek yetmedi bir de işimi iyi yapmaya çalıştığım için alay konusu oldum. En güzeli onları kendi hallerine bırakmak ve kendime yeni bir yol açmak diye düşünüyorum. Çünkü bana ihtiyaçları yok ve ben lazım olmadığım sahayı işgal etmem.
Benim de bunu kabullenmem zaman almıştı ama kabul ettim. Paramı alıp keyfime bakacağım, sonsuz ihtimallerle de mutlu olmaya çalışacağım :) insan kendine ya da mesleklere anlam yüklemeye çok meyilli ama denizde kumuz bu düşünce beni rahatlatıyor.
50 60 yaşında yeni tutkularını keşfeden insanlar var insanlar çok ümitsiz ve sığ kalıplardan bakmaya meyilli bir yandan haklılar bir şey diyemiyorum ancak hayat bu kadar dar bir mercekten bakılabilecek kadar ufak değil etrafımızdaki insanların bile hayata bakış açısı bize oranla bambaşka oluyor :) hayat güzel her şeye rağmen.
Herkes her şeyi yapabilir örneği çok doğru bence ama bunu tercih edip denemek belki bir ömür alır o da doğru ama herkesin , yeterince isterse diğer insanların yapabildiği her şeyi yapabileceği gerçeğini bilmek bile çok rahatlatıcı bence bu sayede hayatta tek bir şey yapmaya odaklanabilirsin.
🥎Videonun Ana Noktaları Öz Farkındalık ve Refleksiyon: Yazar, öz farkındalığın temel önemini vurguluyor. En iyi olduğumuz konuyu keşfetmek için kendimizi derinlemesine tanımamız ve düzenli olarak düşünmemiz gerekiyor. Kendi güçlü ve zayıf yönlerimiz, ilgi alanlarımız ve tutkularımız hakkında düşünmek için zaman ayırmak çok önemli. Yazar, günlük tutmayı veya düzenli olarak meditasyon yapmayı öneriyor. Kendimize "Boş zamanlarımda ne yapmaktan hoşlanırım?" veya "Hangi aktiviteler bana enerji verir?" gibi sorular sormanın önemini vurguluyor. Deneyimler ve İlgi Alanları: Yazar, farklı deneyimler kazanmanın ve çeşitli ilgi alanlarına yönelmenin önemini vurguluyor. Bu, neyi gerçekten sevdiğimizi ve ne konuda iyi olduğumuzu keşfetmemize yardımcı olur. Hata yapmaktan veya başarısız olmaktan korkmamamız gerektiğini belirtiyor, çünkü bu öğrenme sürecinin bir parçasıdır. Her deneyim, olumlu veya olumsuz, kişisel gelişime katkıda bulunur. Yazar, yeni hobiler denemeyi, atölye çalışmalarına katılmayı ve çeşitli alanlarda faaliyet göstermeyi öneriyor. Başkalarından Geri Bildirim Almak: Arkadaşlardan, aileden ve meslektaşlardan geri bildirim almak, kendi güçlü yönlerimizi tanımamıza çok yardımcı olabilir. Yazar, yapıcı geri bildirime açık olmanın ve bunu bir gelişim aracı olarak kullanmanın önemini vurguluyor. Güvenilir kişilerden oluşan bir ağ kurmayı ve bu kişilerin dürüst ve yardımcı geri bildirimler vermesini sağlamayı öneriyor. Bu, kör noktaları fark etmemize ve yeni bakış açıları kazanmamıza yardımcı olabilir. Yazar, düzenli geri bildirim görüşmeleri yapmayı ve aktif olarak görüş ve tavsiyeler istemeyi öneriyor. Sürekli Öğrenme ve Gelişim: Yazar, sürekli öğrenmenin ve kişisel gelişimin önemini vurguluyor. Yaptığımız işte daha iyi olmak için sürekli olarak kendimizi geliştirmemiz ve yeni beceriler öğrenmemiz gerekiyor. Kitap okumayı, çevrimiçi kurslara katılmayı ve ilgili alandaki uzmanlarla iletişim kurmayı öneriyor. Bu, kendi bilgimizi genişletmemize ve güncel kalmamıza yardımcı olur. Yazar, hedefler belirlemenin ve bu hedeflere ulaşmak için bir plan yapmanın önemini de vurguluyor. Bu, odaklanmış ve motive kalmamıza yardımcı olabilir. Sabır ve Dayanıklılık: Öz farkındalık ve kendi güçlü yönlerimizi keşfetme yolculuğu sabır ve dayanıklılık gerektirir. Yazar, izleyicileri pes etmemeye ve sürekli olarak kendileri üzerinde çalışmaya teşvik ediyor, hatta geri dönüşler olsa bile. Başarının genellikle zaman aldığını ve ilerlemeler yavaş olduğunda cesaretimizin kırılmaması gerektiğini vurguluyor. Devam etmek ve sürekli olarak kendimizi geliştirmek önemlidir. Yazar, zorluklar ve geri dönüşlerle nasıl başa çıkılacağı hakkında da konuşuyor. Olumlu yönlere odaklanmayı ve hatalardan ders çıkarmayı öneriyor. Yazarın Önemli Açıklamaları Öz Farkındalık Anahtardır: Yazar, öz farkındalığın kendi güçlü yönlerimizi keşfetmenin anahtarı olduğunu sürekli olarak vurguluyor. Kendimizi derinlemesine anlamadan, ne konuda gerçekten iyi olduğumuzu bulmak zor. Çeşitli Deneyimler Kazanmak: Yazar, izleyicileri çeşitli deneyimler kazanmaya ve yeni şeylere açık olmaya teşvik ediyor. Sadece farklı aktiviteleri deneyerek neyi gerçekten sevdiğimizi bulabiliriz. Geri Bildirimi Kullanmak: Başkalarından geri bildirim almak, öz farkındalık için değerli bir araçtır. Yazar, aktif olarak geri bildirim istemeyi ve bunu gelişim için yapıcı bir şekilde kullanmayı öneriyor. Sürekli Öğrenme: Yazar, sürekli öğrenmenin ve kişisel gelişimin önemini vurguluyor. Kendimizi sürekli olarak geliştirmemiz ve yeni beceriler öğrenmemiz gerekiyor. Sabır ve Dayanıklılık: Öz farkındalık yolculuğu sabır ve dayanıklılık gerektirir. Yazar, izleyicileri pes etmemeye ve sürekli olarak kendileri üzerinde çalışmaya teşvik ediyor. Öne Çıkan Anlar Giriş: Yazar, videoya konunun önemini açıklayarak başlıyor ve en iyi olduğumuz konuyu keşfetmenin neden önemli olduğunu anlatıyor. Kişisel Anılar: Yazar, öz farkındalık ve refleksiyonun önemini vurgulamak için kişisel anılarını ve deneyimlerini paylaşıyor. Bu hikayeler, kavramları daha somut ve anlaşılır hale getiriyor. Pratik İpuçları: Yazar, kendi güçlü yönlerimizi keşfetmek için pratik ipuçları ve tavsiyeler veriyor, örneğin deneyim kazanmak ve geri bildirim almak gibi. Bu ipuçları, izleyicilerin kendi hayatlarında uygulayabilecekleri somut ve uygulanabilir öneriler sunuyor. Motivasyon Mesajları: Video, izleyicileri sabırlı ve dayanıklı olmaya teşvik eden motivasyon mesajlarıyla sona eriyor. Yazar, herkesin kendi güçlü yönlerini keşfetme ve geliştirme yeteneğine sahip olduğunu ve bunun için gerekli çalışmayı yapmaya hazır olmaları gerektiğini vurguluyor.🪄
Ben her konuda iyiyim hhhh 33 yaşındayim bir şey kazanamadım 😂 ama bir şey öğrendim şu an çocuğuma öğreteceğim tek şey çok konuda iyi olmak değil bir konu seçsin ve o konuda kendine geliştirsin. Ben zamanıma kaybettim 4 dil örendim çizim yaptım heykel hatta bilgisayarda gragiker sonra satış uzmanı ve spor ve bir sürü şey öğrendim ama keşke tek konuda kalsaydım o konuda çalışıp kendime geliştitseydim. 😂
hocam 2 3 yıldan beri aklımı sürekli kurcalayan bir meseleydi bu benim için çok güzel değinmişsiniz teşekkürler.Çocukluğum benim de benzer geçti.Sürekli parlak çocuk olma,örnek gösterilme bende ilerleyen yıllarda rehavete ve tembelliğe dönüştü ya zaten istersem olur,istersem yaparım düşünceleri ile hiçbir şey yapmadım.Yaş 25 geldi okulu bitirmeye çalışıyorum hala şu son 2 sene baya zor geçti.
ne olduğum umrumda değil sadece zengin olmak istiyorum.zengin olmak için herşeyi yaparım tüm gücümü enerjimi veririm. ama sorun zengin olmanın net bi yolu olmaması doktor olmak istiyorsan yolu belli anne baba olmak istiyorsan yolu belli ama benim için yol belli değil işin zor kısmı bu
Bunun biraz da yaşam kontratımızla alakalı bir konu olduğunu düşünüyorum. Yani örneğin Mozart mozart olana kadar belki de kaç yaşam boyunca müzisyen olmayı seçmiş ve o işte ustalaşmıştır. Ama bu yaşama gelirken hepimiz "bir işte" ustalaşmayı seçmiyoruz. İnsan ilişkilerinde, duygu kontrolünde, yakınlarımızın tekamülünde öğretmen ve katkı olarak, vizyon geliştirmede, analiz etmede vs vs daha farklı konularda da yani "görünür dünyada para eden şekilde veya topluma sunulabilecek veya meslek olacak bir konu" olmayadabilir. Kimimizde bir işte ustalaşmaya değil eksik olduğu yönleri geliştirmeye geliyor. O yüzden insanlar işini iyi yapmasa bile ona karşı merhametli ve şevkatli olmayı seçebiliriz. Yani herkesin bütünün bir parçası olduğu aşikar. Herkes işi yapan değil yapılan işi deneyimleyen veya işi yapacak olanı yetiştirenler de olmalı. Dolayısıyla bir işi iyi yapmak derken konuyu meslek olarak anlamamalı. Konuyu daha geniş perspektifte ele almalı ve herkes kendisinin bütünün eşsiz bir parçası olduğunu bilmeli.
Bir tık demoralize eden bir video oldu benim için bu sefer. Yeni mezun oldum üniversiteden ve ne yapmam gerektiği konusunda güvensiz ve kararsızım. Ben de oturdum uzmanlık sinavına çalışayım dedim. Evet daha fazla uzmana ihtiyaç yok zaten o yüzden bir sınav var, meslekte çokça da insan var zaten bu yüzden sınava giriyorum. Tek amacım kendimi kurtarmak. İdeal falan kalmadı gerçekten hocam. Diş hekimiyim mesela ben ama şu gekiyor aklıma hep keşke genetik falan okusaydın. Anam babam da diş hekimi değil, akrabalardan da yok kimse. Üniversiteyi de anadolu şehrinde okudum çevre de yapamadım. Yapayalnız kaldım debelenip duruyorum
Diş hekimliği çok güzel meslek, eğer gerçekten sağlam çalışırsaniz insanlar memnun kalır ve cok guzel çevre edinirsiniz, uzman çok ama gerçekten kaliteli iş yapan az var bu meslekte, isminiz için birkaç yıl çalışırsınız, ama sonra isminiz sizin icin çalışacak, o yüzden genetikle falan kafayı yormak yerine işinizi iyi yapmaya bakın ve hayatınızda en güzel kaderinizi yaşayın, babanız anneniz diş hekimi değil ama sizin cocugunuzun bir diş hekimi ebeveyni olacak, bu Rabbinize şükretmek için yeter. 🎉 Ben mesela diş hekimi kadının yanina giderken onun oğlu da bu mesleğe girdi fakat annesi kadar çok başarılı degildi ve bu yüzden kendinize haksızlık etmeyin. Allah yardımcınız olsun, ne de olsa herkesin en az 28 dişi var ve bu meslekte bol bol uzman lazim, çünkü kimse kendi dişinin kanalını ilaclayamaz.
@birsensyuleyman890 teşekkür ederim güzel yorumunuz için, her ne kadar tanımasam da sizi iyi bir insan olduğunuzu hissettim. Türkiyede her meslek grubu artık sıkıntıda, şans faktörü devreye giriyor. Güzel bir hayat için çabalamaya devam
Bedeva olsa, hiç ücret para vs vermeyecekler, bu koşullar altında hangi işi yapardın? bu sorunun cevabı senin mesleğin dostum, bende aynı şekilde çok alan değiştiridm ilgilendim vs fakat bu soru insanı rahatlatıyor.
Aslında kurgu yapan biri için filmi izlerken ancak kurguyu düşünebilmek kötü olmayabilir. Kaçınılmaz olması ile beraber sinema gibi bir formun duygulara dokunmak için nasıl derinleştiğini görmekte belki de bir sakınca yoktur. Bir yönetmen de bir sinema filmi izlediğinde ancak yönetmen gözüyle izleyebilir ama o daha derin bir keyif duyumsayabilir. Sanırım Carl Sagan diyordu herkes bilim insanlarını biraz daha soğuk ve romanizmden uzak bulabilir halbuki gökyüzüne güneş batarken kızıllığını veren şeyin neler olduğunu bilmekte duygularına da biyolojisi ölçüsünde hakim olabilen biri için bir kusur yoktur.
Dostum söylediğin şeylerin yüzde 99 una katılıyorum. Felsefe disipliniyle düşününce doğru bir hayatın formülü olmadığını da düşünüyorum. Senin materyalist yaşam hakkındaki fikirlerini bende evlilik için düşünüyorum, yalnız farklı bir pencereden bakmak adına, nasıl çok eşli kabilelerde ki gibi cinsel hastalık sebebiyle dünyada pek bir iz bırakmadan gitmek üzerinde düşününce ne kadar ağır ise burjuvazi (şehir hayatı) nin olduğu yerde hiçbir branş üzerinde ustalaşmamak da aynı oranda ağır ve yoksun hissettiriyor. Saygılar
Peki yaptığımız şeyi nasıl sevebiliriz? Hiçbir şeyden keyif aldığımı hissedemiyorum uzun süredir. Yaptığım işi de severek yapmıyorum. Sevilecek 1 yan bile bulamıyorum hatta. Bu gibi durumlarda neler yapabiliriz sizce?
Eğer ömrünü şu an yaptığın işle geçiremeyeceğini düşünüyorsan bırakmayı düşünmelisin. Eğer bahsettiğin kısa süreliğine yapmak zorunda olduğun bir işi eğlenceli hale getirmekse ya da uzun bir süre de olsa gerçekten yapmak zorunda olduğun bir işten zevk almak istemense, bu işi neden yapmak zorundasın? Buna cevabını düşün. Sonra da yaptığın işle ilişkilendir. Yapmak zorunda olduğum işlerde sevdiğim hiçbir yan bulamayınca ben de bir şeyleri yapmak için sevmek zorunda olmadığımı kendime kabul ettirdim. Yapmak zorundaysam yapıyorum, zevk almıyorum belki ama sorumluluğumu yerine getirdiğim için, yapmak zorunda olma sebebim sürekli aklımda olduğu için o iş bana zevk vermese de, sorumluluklarımı yerine getirmenin verdiği rahatlamayı veriyor. Benim için bu yeterli. Mecburen.
Bir şeyi iyi yaptığında onu sevmeye başlıyor insan. Çok seçici olmadan bir alan seçip ya da şuan yaptığın işi iyi yapmayı denersen onu sevmeye de başlarsın.
Şu sohbetle beraber şimdiye kadar paylaştığın videoların da ışığında bence daha sonrasında bahsedebileceğin şeylerden bazıları şunlar olabilir abi; insanın öleceğinin farkına vardıkça yaşadığı tüm deneyimleri kalıcı hale getirmek için, benliğinin ölümsüz olabilmesinin bir yolunu bulma güdüsü ve bunun evrim, psikoloji, antropoloji gibi farklı alanlarda yorumlanması. Entellektüellilik insanlığın ilerlemesi için ilham verici olabilmesi ile beraber gerekli midir ve bu kendini var edebilme, ölümsüz olma güdüsü; entelektüelliğin zıttı mıdır? Ayrıca bu soru iletişim araçlarının yaygınlaştığı farklı zamanlarda farklı yorumlanabileceği türden bir soru mudur?
Yazıyorum siliyorum yazıyorum siliyorum bir şey yazacağım. Şu hayata, ne için görevlendirildiysen onu yaşamaya geliyorsun Görevini bilirsen şanslısın, o nimet sana bahşedilmiş. Yok bilemezsen imtihan gereği eninde sonunda oyalanacaksın, sürükleneceksin, zaman kaybedeceksin... Ama şunu bil ki Karar mercii sen değilsin..Sen seçen taraf değilsin...Sadece mecburen akışta kalman gerekiyor.
En iyi olduğun mesleği bulmak bir boyut, kapitalizm yüzünden diğer insanlarla rekabet başka bir boyut. En iyi olduğum mesleği yapıyorum diye karnımı doyurabileceğimin garantisi yok. O yüzden iş bulup para kazanmak acil. En iyi olduğun işi yapmak emekli olunca, hobi olarak olur. Para kazanamasan da en iyi şekilde eğlencesine yaparsın, sıkılmazsın. Sonra belki para kazandırır.
@@aliylmaz594 Tabi ki. Örnek veriyorum satranç oynamayı seviyorum diye Eskişehir şampiyonu olabileceğim anlamına gelmiyor. Tamamen IQ seviyesiyle alakalı. Sevmekle alakalı değil. İstediğin kadar sev, şampiyonluk için sevmek yetmez.
@@tradingviewindicatorguides895 aslında kapitalizm en azından bir fırsat sunuyor. Eski çağ burjuva döneminde olsak kölelikten veya fakirlikten kurtulmak imkansıza yakındı. O vakit kendimizi bulmamız ve sevdiğimiz işi yapma ihtimalimiz düşerdi. Aslında bu sistem de insanları sınıfsallaştırıyor ama en azından zinciri kırma ihtimali de veriyor
Abi 3 kere izledim belki bir 3 kere daha izlerim çok faydalı bir video. Ama bu videodaki sorudan daha da önemli bir sorum var. Hayatta neyi sevdiğimiz nasıl keşfedilir ?
Keşke sizinle karşılıklı konuşabilsem. 25 yaşındayım iyi bir üniversiteden mezun oldum. Önümde binlerce seçenek var, tavsiyeler var. Dediğiniz özgüvene de bu yaşta ulaştım bile. Çalışarak ne istersem yapabileceğimi biliyorum. Dediğiniz gibi 50 sene çalışsam da vinci gibi çizebilir, 55 sene çalışsam uzaya çıkabilirim. Hepsinin farkında olmakla birlikte sizinle çok benzeyen bir hayatım var. Size sormak istediğim şu kendi 25 yaşınıza ne söylemek isterdiniz? Zira ben artık bu maymun iştahlılıktan bıktım, bu döngüden sıkıldım. Ne yapmam gerektiğini değil ne istediğimi bulmak mesele. Çünkü istediğim şeyle uğraşırken mutlu olacağım, ancak istediğim şeyle uğraşırken 50 yılımı vermeyi göze alacağım. Peki ben ne istiyorum? Neyi en iyi yapabilirim değil, neyden keyif alıyorum? İşte bunu bulamamak cehennem gibi. Sonra bir bilgece söz vardır o geliyor aklıma: “ sevmediği işi yapan aptal, sevdiği işi yapan zeki, yaptığı işi sevebilen dahidir.” Biraz da bunu konuşalım sizinle… saygılar
İşlerin hepsi bahane ; hangi işte bulunursaniz ondan keyif alacak bir yön, iyi olacak bir çabayi gösterip nihayetinde başarılı olursunuz.... Bu bakış açısı çok güzeldi.. "İşi sevecegim şekilde değiştiririm "
Senin kendini kurtarmaya ihtiyacın var çağı kurtarmaya ihtiyacın yok potansiyel evrenler içinde bu evrende harika hayatı yaşıyor olmaya ihtiyacın yok yolda ilerledikçe yeni kapılar açılıyor, (potansiyel geleceği öngörebilirsin ama yeni kapıları da sıcak karşılamalısın ve bunların açılmasına izin vermelisin) bizim planlarımız değil stratejilerimiz olmalı. doğuştan bir avantaj varsa, gidin o avantajı kullanın, o avantajı kullandıktan sonra istediğini yap. kendini kandırmadığından emin ol!
"Taktik, yapacak bir şey olduğunda ne yapacağını bilmektir; strateji, yapacak bir şey olmadığında ne yapacağını bilmektir." -Tartakower
Güzel
bu laf satranç için söylendi :d
nereden buluyorsunuz böyle sözleri ya çok mu kitap okuyorsunuz (ciddi soruyorum)
Yapacak bir şey kalmamışsa kabullenmek kolaydır. Asıl çaresizlik kendine "elimden geleni yaptım mı?" diye sormaktır...
Bunları bilmek içi ne yapmak gerek bana kitap önerilmişim
Herkes dünyayı kurtarmayı hayal eder, sonunda kendimizi kurtarmayı hayal ettiğimiz hale geliriz
herkes dünyayı kurtarmayı mı hayal ediyomuş
Herkes değil; sadece çok iyi insanlar dünyayı kurtarmayı hayâl eder. Bak bazılarına çok garip gelmiş bu sözün.
@@denemedenemeogli8611 ona bakılırsa herkes de kendini kurtarmayı hayal edecek noktaya gelmez. Anlatmaya çalıştığım şey: insanın düşüncelerine yiyebileceği sert darbenin boyutu
☺️
Henüz 25 yaşındayım, 26'ya az kaldı... belirsizlik ve geç kalmışlık hissi, bir de gelecek kaygısı elbette... berbat hisler bunlar. Küçükken her şeyin zamanı olduğunu düşünürdük, bazı şeyler öyle öğretildi çünkü. Büyüğünce öğrenirsin, zamanı geldiğinde olur, yaparsın denile denile hayatın bize her şeyi altın tepside sunacağını umut ettik, ne olacağımızı bilmiyorduk ancak vakti geldiğinde bir şey olacaktık elbette. Maalesef bilinçsiz bir çevrede ve insanlarla büyümek de insanın hayatını büyük oranda etkileyen, kaderinin bir parçası. Bazı insanlar küçük yaşta büyük avantajlara sahip oluyor, Olimpiyat şampiyonlarının çocuklarını o alanlarda küçük yaştan itibaren yetiştirmesi gibi...
Ben de bu kafa karışıklığından çok fazla zaman kaybına uğradım ve bu beni daha da çok karamsarlık ve kaygıya itti. Çok fazla çalışabileceğim alan var, çoğuna da ilgim var, zaman ve çaba sarf ettikten sonra hepsinde de gayet başarılıyım, peki hangisi? Hangisine gitmeliyim? Ne olmalıyım? Benim bu dünyadaki amacım, görevim ne? Doğru kararları vermeliyim diye diye senelerce hiçbirini olamadım. Bu beni psikolojik bir bunalıma sokmaya başladı, günler geçti, aylar geçti, yıllar geçti ve ben artık zaman algımı yitirmeye başladım.
Son zamanlarda artık bu durumdan bir şekilde kurtulmam gerektiğinin bilincinde olarak bir şeyler yapmaya karar verdim, yine aynı döngü, ne yapmalıyım, hangisini? Derken çok fazla düşünmeden birinden başlamaya karar verdim. Velhasılıkelam çok fazla düşünmeyin, kafayı yersiniz. Başlayın gitsin, hangisinden demeyin birinden başlayın işte çünkü hayat düşünceden değil eylemlerden ibarettir, ne düşündüğünüz değil ne yaptığınız şekillendirir hayatınızı. Kendime de bu konuda hep şu sözü hatırlatırım:
"En kötü karar, kararsızlıktan iyidir."
Bazen düşünürüm mesela onca yıl hangisini seçmeliyim ne olmalıyım diye karar vermeye çalışarak hiçbir şey yapamadan heba ettiğim zamanı, istediğim alanların içinden belki de en son isteyeceğimi seçip onu dahi yapsaydım en azından şu ana kadar o alanda kaç yıllık bir tecrübe sahibi olmuş olacaktım. Ha beğenmedim mi? Tamam bırak başka alana geç, en azından bomboş geçmiş yıllar yerine tecrübe kazanmış olacaksın. Şimdi bir farkı yok, yine şu an başlıyorsun ama o yılların bunun kararını vermeye çalışmakla geçmiş.
Aslında en önemli olan ve bizlerin en çok unuttuğu şey bulunduğumuz anda yaşadığımızdır, "an"ınızı değerlendirin, geçmişi de geleceği de salın gitsin, şu an kendinize ne katabiliyorsanız onu katmaya çalışın, hangi alanda olduğu ne olduğu önemli değil. Bomboş geçeceğine, bilgi bilgidir. Kitap mı okuyacaksın? al kitaplığından birini, oku gitsin. Fazla düşünme, şimdi hangisini önce okusam?diye, giden senden gidiyor, anlarını ne kadar doldurursan o kadar anıların olur.
Bir de elbette bu düşüncelerden kaçmak için ertelemeyi bırak, hayatın elinden kayıp gider. Erteleme hiçbir şeyi, en iyisi mi? bu mu? Demeden yap işte bir şeyleri, o an ne denk gelirse onunla ilgilen, onu öğren, anlarını verimli geçir.
Sevgi ve saygıyla kalın :)
Seni o kadar iyi anliyorum ki, o kadar iyi anliyorum ki... Keske bu kadar iyi anlamasaydim.
İlaç gibi geldi bu video ve bu yorum. Teşekkürler🙏
İnsanın en ağır yükü gerçekleştiremediği potansiyelidir. Bu yüzden olsa gerek toplum; pes etmiş ölü ruhlarla doludur.
sıradan insanları nasıl kandırdılar ama böyle :D
@@serdarklnc4759ve sonucunda elindeki fırsatları bile değerlendirmekten aciz hayal kırıklığı birikintilerine dönüştük. Farklı olduğumuza ne güzel inanmıştık halbuki
Nereden çıktınız karşıma gece gece? 53 yaşındayım, benim 37 yaşımdaki hallerime o kadar benziyorsunuz ki. Hatta bir cümlenin sonunda söylenen basit gibi gözüken "bilmiyorum" sözü bile etkiledi beni. Çünkü çok samimi ve gerçek. Bütün video öyle. Buram buram yaşam deneyimi kokuyor...Ben de çocukken "bu kız büyüyünce bir şey olacak" beklentisi ile büyütüldüm. Ve her konuya meraklıydım, ve başarırdım. Ben de insanlığa bir faydam olmalı bu kadar potansiyel çöpe gitmesin, diye kendimi paraladım yıllarca. Sonra hiçbir şey olmadı (m). Şu an şöyle düşünüyorum: carpe diem. Günün keyfini çıkar. Dünyayı değiştirmek o kadar da kolay değil. Hele tek bir insanın işi hiç değil. Sıradan olmak demişsiniz. Tarihe geçince bir şey olmuyor. Onlar da ölümlü. Ama süper videoydu. Kaç senedir youtube izliyorsam, bugüne kadar gördüğüm en dolu ve kaliteli ve özgün içerikti türkçe dilinde ve belki de tüm dillerde. Ve samimi. Hatta çıtayı nasıl yukarı çekmişseniz, yorumlar bile bir başka. Keşke karşılıklı uzun uzun konuşabilseydik burada söylenenler hakkında. Şu yorumu yazdım ama karmakarışık yazdım. İçime hiç sinmedi. Neyse kalsın.
Sizinle sohbet etmek çok isterim. 20 yaşındayım ve benzer bir durumdayım
@@eftelay4641 merhaba eftelay, 20 yaşındaki kendimle konuşma şansım olsaydı, ona şunu derdim: başkalarının (toplumun) senden beklentilerini önemseme, hatta bunu içselleştirdiğin için kendi kendinden beklentilerini de gözden geçir. O beklentiler bütün dengeyi bozuyor. Sen sana en fazla fayda getirecek şeye odaklan. Fayda derken dengeli bir yaşam ilkesiyle hareket et: entellektüel etkinlik, fiziksel etkinlik, sosyal etkinlik, eğlenceli etkinlik. Beslenmene dikkat et. Sigaradan uzak dur. Ben hangi yoldayım diye sorarsan sanatı seçtim: çizim, yazma, ve son olarak müzik. Umarım faydalı olmuştur. Karşılıklı konuşmak gibi olmasa da.
Merhaba. 18 yaşındayım hatta 19 yaşıma aylar kaldı. bu yaşım tahminimden zorlu ve yıpratıcı geçti diyebilirim. o kadar fazla düşündüm ki; ne olmalıyım, ne olsam daha iyi olur, ya gelecekte pişman olursam vs vs. Geçmişteki pişmanlıklarımı düşünmekten de günüme odaklanamaz olmuş ne yapacağımı bilmez bir hale geldim. İyi olmaya ve güne odaklanmaya çalışıyorum epey zorlu ancak çabalıyorum en azından sizin de verebileceğiniz bir tavsiye olursa inanın çok mutlu olurum. Karışık yazdım demişsiniz ancak ben çok güzel anladım, okudum efendim. Gerçekte görüp tanıdığım biri olmanızı ne çok isterdim.. dilerim hayat mutlu eder sizi
@@umudukrkbirliseli2327 iyi akşamlar, herhalde üniversite sınavına hazırlanıyorsunuz, yorumunuzda en çok dikkatimi çeken konu pişman olmaktan korkmak gelecek kararlarınızı verirken. Bu konuda söyleyebileceğim şeyler şunlar: bir kere biz plan yaparken hayatın da kendi planları olduğuna çok inanan bir insanım. Kaderciyim de denebilir. Ama bu hiçbir çaba harcamayıp kaderim neyse o olsun anlamında bir inanç değil. Aksine, elimden geleni yaparım, ama olmazsa, hayatın benim için başka planı varmış demeyi öğrendim yıllar içinde. Ayrıca bir yol seçtiniz diyelim ve olmadı ya da beğenmediniz. O yolda ilerlemek zorunda değilsiniz. Baştan başlayabilirsiniz. Evet bu bir miktar zaman kaybı demek ve çok arzu edilen bir şey değil ama dünyanın sonu değil yanlış bir yola sapmak. Telafisi var. Bir de 18 yaşındayken insanın en büyük eksiği deneyim oluyor haliyle. İş hayatını tanımıyor oluyorsunuz. Size verebileceğim en değerli öneri, aklınızdaki meslekler konusunda o işte çalışan insanlar bulup, onlardan size 10 dk zaman ayırmalarını rica edip, mesleklerinin güzel ve zor kısımlarını paylaşmalarını rica etmeniz. Mümkünse aynı meslekten birkaç değişik kişiyle bu araştırmanızı tamamlamanız. Yani başkalarının deneyimlerinden faydalanmanız. Dilerim hayat sizi de mutlu eder ve kırılan umudunuzu sarıp sarmalar. Sevgilerimle.
Alerji yaşıyorum birkaç gündür. Aşırı halsizlik, burun kaşınması, göz yorgunluğu dahil etkileri var. Nezle değilim. Videodaki bezgin kişinin kusuruna bakmayınız.
@@reha37 Konya' da Sait Selçuk Atıcı isminde bir kulak burun boğaz hekimi var. İşinde çok iyi devletten ayrılıp kendi muayenesinde şu an, ben devletten tanıyorum.
Alerji için aç karna doğal bal + çörek otunu tavsiye ediyordu.
Her gelen hastasına ufak not kağıttlarıyla ilgilenen işinde hakikaten iyi birisi. Telefondan bilgi almak iyi olabilir belki Abdullah bey, benim babam arıcılık yapıyor ama gelin görün aç karna bal bana alerji yaptığı için o dediği şeyi yapamadim. Telefondan bilgi almak iyi olabilir. Geçmiş olsun..
Allerjik rinit mi?
Hem yanlış bi yolda oldugunu farketmissiniz ve itiraf ediyorsunuz, hem de ısrarla kendinizle sürekli övünerek herseyi yapabilme yanilgisinda ısrar ediyorsunuz. bu büyük bi yanılgı. Herkes herseyi yapamaz. Belki kabiliyetsizdir, belki kafa doludur musait degildir, belki o bilgiye ulasmaiyirdur, belki belki belki... Ama mutlaka yapamadigi bircok sey vardir. Herseyi yapabilirim düşüncesi insanı önce egiist sonra intihara kadar sürükler. Ya da Neden yapamadigina sürekli kılıf bulur sizin gibi. Yapamadım çünkü yanlis yonlendirildim bla bla bla. Hayır ya yetenegin yoktur. Kabul etmek özgürlüktür. Tavsiye ederim. Bu arada lise 1'de hem koro şefi, hem sınıfın matematik sorularını çözen minik matematik öğretmeni, hem fizik hem kimya hem biyoloji hem sağlık hem beden eğitimi hem resim dersinde açık ara farkla sınıftan farkliydim. Hatta sinifa önculuk yapan kişiydim. Ama sizin gibi yeteneğim olmayan şeyler için beni yanlış yönlendirdiler aslında bir dahiydim demedim.
Siz boş vermişsiniz, aşırı kötümserseniz, Biz olmasak yapılacak pek bir şey kalmadı O yüzden çok da bir değerimiz yok kafasındasınız, bu şekilde gençlere çok kötü örnek olmuşsunuz. Kesinlikle hepimizin bir değeri var, bu ne kadar sığ bir düşünce. Ne yani Edison elektriği bulmamış olsaydı, Biz elektriğin varlığını bilmiyor olurduk ve siz yine bunları mı söyleyecektiniz, bizim bir değerimiz yok çünkü bulunacak bir şey kalmadı? Ne? Sözü bile var bunun. En iyisi daha yapılmadı!!! Kendi ilginç hayatinizda yaşadığınız sadece kendi tecrübeleriniz var, tutmuş burda umutsuzlugu ogretmeye calisiyorsunuz. Kendinizi çok üstün goruyorsunuz, sıkıntı!
Yaşadığınız ortamda küf var mı? Dolap arkalarına bakın. Gluten ve şeker alerjisi de olabilir. Bir süre bakıp gözlemleyebilirsiniz
Çok geçmiş olsun. Allah’tan acil şifalar diliyorum.
söylediklerinize katılıyorum ancak bir noktayı blokajlı buldum. hayatta en iyi olduğumuz konuyu ararken burada dünyanın iyisi olmak zorunda değiliz ki. sadece en çok neyi yaparken zamanın nasıl geçtiğini anlamıyoruz ona bakmalıyız gibi düşünüyorum. aslında bu çoğu kişide olduğu gibi bende de çok zor çünkü günümüz çağında içimizdeki çocuğa sormaya kimse zaman ayıramıyor. birçok alanda yetenekli olabilirsin ancak çok az şeyi severek yaparsın. dünyanın buna ihtiyacının olup olmaması umrumda değil, ben böyle kendimi gerçekleştirebileceksem bunu yapmaya hakkım var. dünyada bir yer kaplayan herkes gibi.
27 yaşındayım. Aynı şekilde "potensiyelli" gelecek vadeden çocuklardan biriydim. Aşırı başarım yoktu sadece farklı düşünüyordum. Yıllar geçti, hala ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. Sadece seyahat ediyorum sürekli kendimden mi kaçmaya çalışıyorum yoksa yeni kültür mü görmek istiyorum bilmiyorum.. eskiden olsa ikincisi derdim. Pek de zeki hissedemiyorum körelmiş gibiyim sanki. Bilmiyorum aynı yoldan geçenler var mı..
hiç poker oynadın mı? oyunun başında kazanma olasılığını sana dağıtılan kartlardan anlayamazsın. Ortaya açılan kartlar belirler. En alakasız kartlarla bile kazanma şansın vardır. Sen elindeki kartlarla en iyi oyununu oyna, gerisini şansa bırak.
benzer durumdayım hatta bazen seyahat iseği tavan yaparken bazende bulunduğum odadan dışarı bir adım atmak istemezsin neyi eksik yapıyoruz bimiyorum yeterince şey denemiyormuyum acaba dedim kendimce bir ara sonra doğru vakit henüz gelmedi heralde diye düşündüm ve halen o istediğim şeyi bulduğumda hazır olmak için çabalıyorum kaçırmayayım diye bilemiyorum belki kaçtı belkide daha var
Aynı şeyleri yaşıyoruz
Bir iki ay içinde 27 olmak üzereyim. Bende aynı durumdayım. Okulu gönderdikleri ve etrafımdakilerin söylemesine göre okudum. Mutlu muyum sanmıyorum. Elinde mesleğin diploman var işte yapsana diyorlar ne güzel yazılım mühendisisin diyorlar. Ankara da çalıştım özel sektörü gördüm. Sonra arkadaşlarla şirket kurduk orada da işleri gevşek tuttuk batırdık. Şimdi de askerliği bitirdim. 7-8 aydır bizimkilerin yanında zeytin silkeleyip tarla sürüyorum koyun boku temizliyorum. Ne yapıyorum bilmiyorum. Mandıra filozofu gibi hissediyorum kendimi ve en az 8-9 yıldır 70 yaşında hissediyorum kendimi. Toplumun beklentisi ne varsa hiçbirini yapasım yok. Yıllardır zaten onların istediklerini, kendimin hiç umursamadığı işler yaptım hayatımı asla kendim için yaşayamadım. Hayatımda heyecan yaptığım umursadığım tek sınav ehliyet sınavıydı. Hiç ders çalışmadan yaptım bunları istesem yapabiliyorum ama yapmak isteyemiyorum. Fakat insanların senden beklentileri asla bitmiyor. Hayt çok bok
Aynı şeyleri paylaşıyoruz. Gelecek vadeden çocuktum. Çok başarılıydım, uzun süre psikolojik danışmanlık istersen puanımın yüksekliğine aldanıp hukuk yazdım. Mezun olana kadar geleceğimle ilgili hiçbir şey düşünmedim. Yapabileceğimi, iyi paralar kazanacağımı düşündüm sadece ama öyle bir yanıldım ki.. İşi şuan bırakmış durumdayım. Ne yapacağımı bilmediğim bir süreçte pişmanlıklarımla beraber yeni bir yola adım atmaya çalışıyorum..
15 yıl önce mühendisliğe giriş dersinde bölüm başkanı tüm sınıfa hayallerini sormuştu. Google, Facebook, silikon vadisinde şirket , hacker olmak etc.. herkesin bi hayali vardı. Ben de, iyi bir insan olacağım dedim. Herkes off felsefe yapıyor dedi ama ben şu üzerinde konuştuğunuz tuzaklara yakalanmıştım çoktan ve kendimce tek çıkış noktam tüm diğer hedeflerin üstünde beni gerçekten hayatta tutacak bir amac edinmekti. 15 yıl sonra hala aynı kafa karışıklığı ile devam ediyorum. Ve ben de tüm öğretmenleri evine gelen, elini attığı herseyi kotaran , çok küçük yaşında büyük kitaplarla zehirlenmiş biriydim. Artık anladım ki herşey bir karardır. Kaosun içinde her an yeni kararlar vererek devam ediyoruz.
Bu hal çok zor. Çıkabilene aşk olsun. Bahis konusu düşüncede olan insanlarin kendini analiz etmesiyle geçiyor hayatı. Acı olan şu ki, geçiyor hayatı.. Yaşamadığın hayatın edebiyatını yapmaya soyunuyorsun sonra. Yaşasaydım yazar mıydım hiç demesi gibi şairin.
Bende böyleyim .Her şey olmak isteyen hiçbir şey olamıyor.Hemen harekete geçmek lazım.18 yaşındayım akademik olarak başarılıyım ama sanata ,ticarete ,felsefeye de (aklıma gelmeyen illaki vardır)çok ilgim var .Ancak bu konularda avantajım yok.Belki hobi olarak yaparım.Çok farklı konular gibi gözüküyor ama hepsini isteyebiliyorsun işte .Üniversite olarak da tıp istiyorum .Ama kodlamaya yapay zekaya da ilgim var , kitap felan okurum bunlar hakkında pyhton öğrenmeye başlamıştım yazın.Gerçekten çok büyük karmaşık bir labirent bu.Buradan kurtulmaya çalışmanın yersiz bir çaba olduğunu anladım. Önemli olan çıkışa ulaşmak değil sadece yolda geçirdiklerin sanırım.Belki çıkış bile yoktur ya da çok daha kötüdür .Bu yüzden avantajlı olduğum konudan ilerleyeceğim ve bunu düşünmeyeceğim.Tabi hobi olarak bazı şeyleri hayatımın bir köşesine sığdırabilirim.Kararsız olmak en kötüsü bir karar verip başlamak lazım.
ben de 19 yaşındayım tamamen dediğin gibiyim. sevdiğim her alanda çok iyi olmak, o alandan mutlaka bir ürün koymak istiyorum ortaya. hobi bir süre sonra iş, görev gibi bişeye dönüyor. hayatı kaçırmaktan korkuyorum
@@zeyuserHer ikiniz de yaşınızın üzerinde olgunluğa, bilince erişmişsiniz. Maşaallah, Rabbim sizi esirgesin. Yolunuz, bahtınız açık olsun🤲
Yazılım hiç sandığınız gibi bir alan değil malesef. Ortaya bir ürün koymak ayrı bir mesele iş hayatında kendine yer edinmek bir mesele. Okulda 5. Yılım teorik bilgi güzeldi ilgimi çeken kısımları vardı fakat iş hayatı konusunda henüz yeniyim belki konuşmam için çok erken ama hayatımın tamamının iş olacağını düşünüyorum ve bu beni rahatsız ediyor. Demek istediğim şu aslında işten çıkıyorum ve o gün o iş bitmiyor hala aklımda yer eden kısımlar var yapmam gerekenleri düşünüyorum vs çok yorucu geliyor. Hayatı sorguluyorum nöbmvcnbc içimi dökmüş gibi oldum kusura bakmayın okuyanlar bmvmbcnvc
ben de 18 yaşındayım aynen bu yazılanlar gibi hissediyorum. bir kaç sene önce her şeyi yapabileceğimi düşünüyordum bir kaç yüzyıl öncesi polimatları gibi. Öyle olmadığımı, çoğu konuda yetersiz olduğumu düşünmeye başladım olay istemekle olmuyormuş bir çok faktör şans çevre genetik her şey işin içine karışıyor bunları farkedince düşüncelerin bir düzene oturuyor ama üzüldüğünle kalıyorsun. Ama böyle de süremez sonuçta kendi hayatımız belki gelecekte ailelerimiz için bir sorumluluk almak lazım ve en önemlisi güçlü yönlerimiz olduğunu unutmamak, onları tutkuyla harmanlayıp ortaya bir şey çıkarmak lazım.
İnsanın nihai amacı her zaman mutluluğu yakalamak. Mutlu olmaksa ne olduğunla ilgili değil. Mutluluk, hakkındaki klişe söylemlerin doğru olduğu ama klişe olduğu için kimsenin takmadığı, bu klişeler aleminin altı doldurulsa büyük bir yekün tutacak çok uzun bir konu o yüzden o işi sana bırakıyorum. Ne olmak istediğinle ilgili... O şeyi gerçekten kendin mi istiyorsun, yoksa insanların senin başarını bilmesini mi istiyorsun. Gerçekten neyi istediğini bilebilmek, gerçeği kendine itiraf edebilecek cesarete sahip olmaktır. İnsan her şey olmak istemez, olmak istediği şeylerin avantajına sahip olmak ister.
Yalnızca videonun sonundaki bir cümleye katılmıyorum. Bizim için sıradan biri değilsiniz. Bir işle uğraşırken arkada videolarını dinlediğim bir dost, bazen hayat dersi aldığım bir öğretmen, bazen ağabey...
Siz, bu teknoloji çağının kirliliğinde karşıma çıktığınız için oldukça memnun olduğum birisiniz öncelikle.
Merak saldığımız şeylerin peşinden gitmeliyiz evet, ama günün sonunda meraklarımız ve malesef bir yere varamamamız bizi duygusal ve psikolojik açıdan yıkıp yorduğunda, tutunacak dalımız olması için o an düzenli olarak çalıştığımız iş bize teselli olacaktır.
Samimi cevabınız için teşekkürler.
17 yaşımın ortasındayım sizi keşfette gördüm. Yakında üniversite sınavına gireceğim, bölüm seçmem gerekecek o nedenle ilgimi çektiniz ve videoya tıkladım. Video kafa karışıklığımı inanılmaz giderdi çok teşekkür ediyorum tecrübelerinizi paylaştığınız için. Sizdeki duruma benzer bi durumum var her işi yapabiliyorum. Ama "ne olursam çok mutlu olurum" sorusu ile de başım dertteydi. Sanırım haklısınız, bulmama gerek yok .Ben direkt olarak bir şeyler üretmeyi ve çalışmayı seviyorum. Ve bu nedenle de çok geniş çalışma alanları sunan bir meslekten yana yapacağım tercihimi. Çok teşekkür ediyorum size❤
Zaman zaman kafamın içinde oluşan fikirleri, düşünceleri düzenli şekilde söylemişsiniz. Polimat olma hevesi ile kendimi kaybetmişken, bir anda zamanın realitesi beni vurdu. Bir işi görmelisin hem de iyi, çok iyi yapmalısın diye düşündüm. Bir yerlerde artık ben de ne olmalıyım sorusunu saldım. Geçinmek için bir seçeneği(kendimiz için her yönden avantajlı hangisi ise) seçmek uygun gibi geliyor. Polimatvari olma, her şeye merak durdurulamıyor. Onu da ek olarak aldım ve devam ediyorum.
Hayatta mutlu olmaya çalışmak değil de mutsuz olmamayı başarmak ve bunu sürekli hale getirmek önemli olan
Harika tespitler.
kendimce çıkardığım ders şu oldu: çocukluğumuz hangi iş ya da işlerle geçtiyse o işle yola devam etmek en makul yol gibi...
Bir çok şeye yeteneğin var. Sen yolunu aramışsın ve daha arayacaksın. Hayat yolda olmaktır. Bende bunu anladım.
Memur olmak için okudum, olamadım. Ağır sanayide iş buldum, bu sayede 2 ayda 15 kilo verip hem sağlığıma kavuştum hem de bedenen, psikolojik olarak güçlenme sürecine girdim. Hayallerimi erteliyorum, önümdeki yoldan ilerleyeceğim.
denediğin her şeyi iyi yaptığın zaman en iyiyi bulmanın bir önemi yok. yapabildiklerin arasında hayat boyu yapmaktan keyif alacağın değil seni iyi hissettiren ve bu noktadan sonra kendine ve dünyaya en faydalı olabileceğin ölçütünü öncelikleyerek seçim yapman en doğru seçim olacaktır. Yani demem o ki iyiler arasında seçim yapman gerektiğinde en iyiyi aramak hayatta mükemmele ulaşmaya çalışmaktır. mükemmele oynamak zaman kaybı ve verimsizlikten başka bir şey değildir. mükemmeli arama , iyi hissettiren bir iyiye odaklan.
Çok yönlü olmak en güzeli 👏🏻
uzun zaman üstüne youtubeda bulduğum farlı özel bir konu. bende en iyi ne yaparım bilmiyorum. ne zaman birşey düşünsem hep daha iyi yapan o konuda uzmanlaşmış kişileri görünce çok zaman harcamam gerektiği aklıma geliyor ve vazgeçiyorum. insan ömrü çok kısa zaman hızlı geçiyor. ne yaparsak yapalım aslında hiçbir önemi yok. çok önemli biride olmayı başarsak, hiç kimse de olsak değişen bir şey yok. çok kısa bir sürede göz açıp kapayıncaya kadar yaşayıp ölüp unutulmuş olacağız o kadar.
Abartacağım ; bu videoyu milyon kere izleyebilirim. Bu ikinci izlemem(ardarda. Zaten yeni keşfettim sizleri). Ne yapayım çok çok beğendim. Katkınız için teşekkür ederim. Işığınız artarak daim olsun🙏
Hocam insan kendini başkalarıyla kıyaslamadan var olamaz. Başkalarından daha iyi yapacağını düşündüğünüz şey sizin yapmak istediğiniz şey oluyor çünkü ödül yüksek. X zamanda daha çok keyif alıyorsun.
Ne istediğini bilmek lüks bir şey,bu konudan ben de muzdaribim .Öğretmenlik bitirdim ve döner kesiyorum :) Bakalim ne olacak
Galiba ben yeni bir şeyleri deneyimlemeyi seviyorum,e zaten bir mesleği ömür boyu yapmak artık gittikçe azalan bir durum.Bugün döner keseriz,yarın başka bir iş :)
Bazen kabullenmek, insanı özgürleştirebilir
abi o kadar şey denemişsin hayatta en çok neyi yaparken mutluyduysan en çok ne içine siniyorduysa onun için gelmişsindir dünyaya.Hiçbiri mutlu etmiyorsa ve aramaktan yorulduysan da dediğin gibi 1 saniye sonra araba çarpıp ölebiliriz.Kendine sürekli zulüm yaşatacağına öylesine yaşa ve öl.Dediğin gibi hayat o kadar da önemli değil .Öylesine yaşıyoruz.Sadece öylesine yaşarken çok duygu dolu anlar yaşarsak öylesine değilmiş de anlamlı bi hayatmış gibi geliyor.
Henuz 15 yasindayim ve soylediginiz sozleri anlamdirmak gercekten benim icin cok zor ama yine de sozlerinizin degerli oldugunu fark edebiliyorum. Ayni anlattiginiz gibi eger hem is olarak yapma imkanim hem de ilgim olan bisey ariyorum. Bu seye herseyimi feda etmeye butun hayatimi bunu adamaya hazirim. Biliyorum fazla iddiali konusuyorum ama gerektiginden fazla hirsli biriyim ben. Ilgim olan herseyde insanlarla yarismaya calisiyorum ama cogu zaman alt yapim yetmiyor. Ailemin meslegini yapmak istemiyorum ilgimi cekmiyor her ne kadar alt yapim olsa da. Ama ben 15 yasinda herseye gec kalmis hissediyorum. Bu hirsimi bazen oyuna bazen spora harciyorum ama maalesef bunlari meslek olarak yapamam. Baska seyler ariyorum ama bulamiyorum. Potansiyelimi gec fark etmekten cok korkuyorum. Aslinda artik cevremdeki insanlar bile benden birsey beklemiyor. Bunu onlara kanitlamaya calismaktan biktim sanirim. Ya da belki de ben kendimi fazla buyutuyorum. Belki de potansiyelim yok oldukca siradan biriyim ve siradan bi hayat yasayacagim. Ama ben bundan korkuyorum ve bu olasilik beni olasiya urkutuyor.
Hocam Ben yarını bile planlamiyorum, bugünden sorumlu olduğumu biliyorum ve Hiç kimse vazgeçilmez değildir Çok haklısınız
Herşeyin aslında bir süreç olduğunu yani birşey olmak dediğiniz şeyin olmakta olmaniz olduğunu, bir konuda baskalarinin gozunde en olmak degilde kendi icinizden baktiginiz bir cercevede kabul ederseniz.
Bence siz de halen bulmaktasiniz, dediginiz gibi zaten hala ariyorsunuz. Gidebileceginiz en uzun mesafeye gitmek icin zaten surekli ariyor olmak gerekir ve siz buradasiniz.
Allah yolunuzu açık etsin.
Bazen yoruluyor insan ama siz zaten içinizdekileri takip ediyorsunuz. Boyle bir video yapip paylastiginiz icin de tebrik ederim
19 yaşındayım. Aynı şekilde hissediyorum.
Üniversite sınavına hazırlanıyorum ve tuhaf bir şekilde benimde her şeye merakım var her şeyde belli bi oranda başarı sağlayabiliyorum.Bu beni cidden yedi bitirdi çünkü kararsız ve çaresiz kaldım. Bi ara depresyona girdim her şeyi saldım sonra.1 senemi boşuna geçirmiştim.Bu sene en azından bir şeyler yapayım karaya çıkayım gemiyi sonrasını düşünürüm modundayım.Ama kendimi susturabilmiş değilim ve bu iğrenç bir his.Ordan oraya savruluyor gibi hissediyorum çünkü dümeni nereye kıracağımı bilemiyorum.Bu sefer gittiğim yolda zaman kaybı oluyor.Sıkıştım kaldım sanırım çöp olacağımdan korkuyorum bu sistemde aynı zamanda.Korkmamın bir sebebi de savaşlar,krizler sonucu gerçekten hayatta kalabilecek miyim ?Ekonomik bağımsızlığımı sağlayabilecek miyim vs.Dehşet rekabet var çok stres var .Üni kazandın iş yine bitmiyor.İş bulması var devlete gireceksen KPSS var.E torpilde var ahlaksızlık da var.O kadar çalıştın çabaladın torpilsiz buldun ne için asgari maaştan azıcık daha fazla alıp yaşamak için.Eşşek gibi çalıştın para aldın ama hak ettiğin miktar da değil bu sebeple iyi bir evde de oturamıyorsun, sağlıklı beslenemiyorsun.Abi biri bana söyleyebilir mi neden çalışayım ki ? E çok zengin bir aileden gelmedim tanıdık yok babadan gelen bir iş yok.Çalışsam da çalışmayıp kasiyer olsam da asgari ücretle başlayacağım iş hayatına.Üstüne üstlük çalışsam eşşek gibi daha da zoruma gidecek.Ben neden sistemin kölesi olmak zorundayım.Ben daha 17 yaşımdayım neden böyle şeyleri düşünüp kaygılanıp stresten kafayı yemek zorundayım.Bu yoruma cidden içimi döktüm bi fikri olan varsa yani yardımı olabilicek biri lütfen yorum atmaktan çekinmesin.Söylediğim şeyleri aptalca bulsa bile
Aynı durumun içerisindeyim,iki ucu boklu değnek
Garanti bi meslek oku benim bildiğim tıp ebelik ve ingilizce öğretmenliği var
@@ilovemyself-w bende bunları yapamam en iyisi iyi ünide yapabileceğin bölümü okumak
@@ilovemyself-w tıp benlik değil ağır çalışma şartları öğretmen olmayı düşündüm fakat kpss muhabbetini bahsettim yukarıda
@berradoj bende sana diyorum ki mezunların asla boşta kalmadığı kesin atandığı tek öğretmenlik ingilizce öğretmenliğidir ondan diyorum kpss ye formaliteden giriyorlar mutlaka atanılıyor
Abdullah abi çoğu zaman bi şeyi başarabileceğimiz hissine kapılınca bunun olabileceğini biliyoruz ama başka şeyler de aklımızı çeliyor aynı zamanda. kişi kendinin aklının yettiğini düşündüğünde kendini borçlu ya da en azından bu olanağı kullanması gerekiyormuş gibi hissediyor. Neyi en iyi yaparız diye düşünürken iyi yapabileceğimizi kestirdiğimiz bu uğraşlara yaşamımızı vermezsek bu hiç gerçekleşmeyecek belki de büyük bir mutluluk ya da önemi büyük bir sonuç (yine evrene ya da topluma bir borç düşüncesi ile) gerçekleşmeyecek diye düşünüyoruz sonra da bir bir kendini gösteren bu farklı farklı ilgi alanlarına kafamızı bir bir çeviriyoruz. Gerçeğin özüne bakınca her şey mutlulukla ilgili hiç bir şeyi yapmakta borçlu değiliz ve bu sahip olduğumuzu düşündüğümüz yetenek ile hiç bir biçimde bağlantılı olmak zorunda değil. Yaşam o kadar da karmaşık değil en özünde hepimiz insanız ve de hayvanız. Ne mutlu ediyorsa onu yapmak gerek zaten bizi mutlu eden çoğu zaman başkalarını da mutlu ediyor üretim açısından bakınca. Bu da devam edersek bu uğraşta iyi ve mutlu olacağımız ve para oluşturacağı anlamına geliyor. Ama dediğin gibi bu sadece elden kaçacak potansiyel mutluluk ve bunu gerçekleştirme borcu ile de ilgili değil insan bir şeyden keyif aldımı bir başka şeyi yapmak istiyor bir de başka şeyi. En mantıklısı oturup tek bir şey yapmak ve parayı bundan kazanmaya çalışmak. Mutluluk paradan önemlidir mutlu olduğun işi yap gibi söylemler doğrudur eyvallah ama para da kazanacağın ve mutlu eden işi yapmak gerek. Sonra zaten kazanınca başka şeylerle de uğraşmamak için bir neden yok. Yaşamın çoğu istemeden yapılan işle saçma şeylerle geçiyor zaten bundan kurtulmak için ne gerekiyorsa yapmak tek bir şeye tutunup uğraşıp ekonomik ve mutluluk anlamında yükselmek gerekiyor. Hepimiz insanız yapabileceğimiz çok şey yok kendini sorgulamak önemli ama yaşamda bir şeyi başarabilmek için bir süre düşünmeden bir şeyi sürekli yapmak gerek ve bu sevdiğin bir şey olmalı. Kimse tüm gün sevmediği işine gidip gelmekten mutlu değil. İnsanın elinde mutlulukla yapıp yaşamını kazanabileceği bir şey varken bunu kenara köşeye atmaması buna sarılması ve kendisini taşımasına izin vermesi gerekiyor. gözünü yumup düşünmeden yaşamın akmasına izin vermek gerek.
Sporcu olabılırmısım ama bunu 20 yaşında fark ettım dikkat problemıme ragmen dövüş sporlarının içindeyken tüm dikkatim orda. Sporculuk Türkiye' de bu yaştan sonra para kazanabileceğim iş değil hocam bu beni maalesef üzer. Yönetim Bilişim Sistemleri okuyorum ve o bölümü bitirip dövüş sporlarını bir hobi olarak devam edeceğim gibi gözüküyor:/
Yapma. Gözüne darbe alsan tedavisi yok. Tıp teknolojisi 0 diyebilirim. Kulağına darbe alsan tedavisi yok. Yani birçok sorunun tedavisi yok. Dövüş çok tehlikeli. Dişin kırılır tedavisi yok.
20 yaş dövüş sporu için çok geç değil. Sonuçta futbol tenis gibi değil. Umudunu kaybetme bence
@anzi719 şu an wingchun yapıyorum GSB de hocamız ücret almadan veriyor bize ders ama bjj üzerine birşeyler yapmak isterim fakat biraz tuzlu geliyor fiyatlar. Dövüşte bilirsiniz büyük organizasyonlarda dovusup kendi isminizin reklam gücünü arttirmazsaniz para mara yok ustune para vermek gerekir. O yüzden ben yarışlara katılmayı isterim ama gelir sağlayacak kadar paralar kazanamam. Veya ben gözümde büyütüyorum.
Hocam boks öğrenmeni öneririm eğer bu işi belli bir yer kadar getirmek istiyorsan. İlerde de üstüne grapling eklersin bjj gibi judo gibi tadından yenmez. Sporcu olmasan dahil en azından hem canlı hissedersin hem de kendine güvenin artar.
@@arda3035 kesinlikle ben bunu yaparken çok zevk alıyorum en kötü ihtimal en büyük hobim olarak hayatımda kalır
Kanalınızı yeni keşfettim 2 video izledim her ikisinden de aşırı verim aldım, yarın daha fazla kurcalıyacam :)
"Doğru bakış açısı yoktur, çok yönlü bakış açısı vardır " -T.K.
Ahmet Uluçay’a değenmenize çok sevindim. Kitaplarını okudum ve sonunda gerçekten derin bir karamsarlığa gömülmüştüm. Hayatın şans vermediği bir insana, kendisi hiç şans vermemiş gibi. Bazen çok yetenekli olduğunuzu düşündüğümüz konular bize doğrultulmuş silahta olabilir.
Çok teşekkür ederim. Birkaç aydır bu konu hakkında düşünüyordum. Bu video bana cevap gibi oldu.
bende siz gibiyim lise bittikten sonra dışardan kendimi geliştirdim hobilerime yöneldim şuan 3 işide aynanda yapabilecek kapasitedeyim. fakat eskiden oyunculuk veya müzik alanına merakım vardı. hala da hevesim var. her işle uğraştım fakat ne zaman hevesle başlayıp o işte uzmanlaşmaya başlayınca bunalıp bırakıyorum. bu huyumdan kurtulamıyorum. şuandada boşluktayım.
Bu huyundan gerçekten kurtulman gerekiyor mu?
Böyle mutluysan sorun yok.
Tekrar tekrar yeni şeyler öğrenmeyi seviyorsun.
Bizim aile de genel olarak böyle.
Buna maymun iştahlı diyorlar. Ama değil.
Bu merak, çocuk merakı, heyecan ve adrenalin
Tabii ki, yine video izlemeden yorumlardayim 😂
@@hayat.oyundur evet. belki 10 şeyle uğraşmak yerine bir işe yönelip uzman olsaydım güzel paralar kazandıgm bir işim olurdu
@wws1s ben şu anda 56 yaşındayım.
Senin söylediğinin aynısını söylüyorum bu noktadan.
Ama geri dönsem hayatı nasıl yaşardım?
Aynen yaşadığım gibi yaşardım.
Etrafima bakıyorum.
Benden çok paraları var.
Ama ben daha çok eğlenmişim.
Çocuğumu kendim büyütmüşüm mesela.
Matematikçi ve yazılımcı olmama rağmen, yapmadığım iş kaldı tabii ki.
Ama en eğlenerek anlattıklarım pazarcılık, sandviç satmak, bir ara şoförlük te yaptım 😂😂😂
Ömrün hayallerinin ötesinde güzel, bereketli ve keyifli olsun 🙏
@wws1s Aaa bu arada birbirinden farklı işler yaptığım için, daha geniş bir perspektife sahiptim(sanırım)
Çalıştığım şirketler bana zam yapmalara doyamazdı 😂
Bir ayda biter diye elime verdikleri işi, 10 dakikada tamamlayabiliyordum 😂
En iyi olduğumuz konuyu keşfetmek için gereken maddi yeterliliğe hiçbir zaman gelemeyebiliriz. O yüzden, yaparken hoşuma giden, maddi ihtiyacımı karşılayan ve insanlığa faydalı olan şeyler üzerine çalışmak isterim.
Videolarınızı çok yeni keşfettim. Kimsiniz siz? Alanınız nedir? Eğitim durumunuz? Bununla alakalı videonuz varsa yahut bu konu ile alakalı video çekmeyi düşünüyorsanız beklemekteyim.
23 yaşında yeni mezun olmuş kendime biraz süre tanımış ve bu konulardan kafası karışan biriyim. bununla beraber kafamı karıştıran zincirleme faktörler de var doğrusu. ama bu videoyu izlemek çok iyi geldi. teşekkür ediyorum sizlere..
Abi ben olaya şöyle bakıyorum: Hayatta en iyi yapabildiğim şey değil beni tamamlayacak şey önemli. Yani ne yaparsam tamamlanırım? Bu şeyi iyi ya da kötü yapabilirsin ama sadece yapıyor olmak senin hayatını anlamlandırır. Benim babam inşaatçı, ben de mimar oldum. Kişilik olarak mükemmeliyetçi ve sistemli biriyim. İnşaat sektöründe gelişigüzel yapılan işleri görmek yetmedi bir de işimi iyi yapmaya çalıştığım için alay konusu oldum. En güzeli onları kendi hallerine bırakmak ve kendime yeni bir yol açmak diye düşünüyorum. Çünkü bana ihtiyaçları yok ve ben lazım olmadığım sahayı işgal etmem.
Aynaya bakıyor gibi hissettim..
Naçizane: Huzur egodan sıyrılıp teslim olmanın güçsüzlük veya kayıp olmadığını anladığında gelir.
Benim de bunu kabullenmem zaman almıştı ama kabul ettim. Paramı alıp keyfime bakacağım, sonsuz ihtimallerle de mutlu olmaya çalışacağım :) insan kendine ya da mesleklere anlam yüklemeye çok meyilli ama denizde kumuz bu düşünce beni rahatlatıyor.
50 60 yaşında yeni tutkularını keşfeden insanlar var insanlar çok ümitsiz ve sığ kalıplardan bakmaya meyilli bir yandan haklılar bir şey diyemiyorum ancak hayat bu kadar dar bir mercekten bakılabilecek kadar ufak değil etrafımızdaki insanların bile hayata bakış açısı bize oranla bambaşka oluyor :) hayat güzel her şeye rağmen.
hayatı kendine göre optimize etmek
Herkes her şeyi yapabilir örneği çok doğru bence ama bunu tercih edip denemek belki bir ömür alır o da doğru ama herkesin , yeterince isterse diğer insanların yapabildiği her şeyi yapabileceği gerçeğini bilmek bile çok rahatlatıcı bence bu sayede hayatta tek bir şey yapmaya odaklanabilirsin.
🥎Videonun Ana Noktaları
Öz Farkındalık ve Refleksiyon:
Yazar, öz farkındalığın temel önemini vurguluyor. En iyi olduğumuz konuyu keşfetmek için kendimizi derinlemesine tanımamız ve düzenli olarak düşünmemiz gerekiyor.
Kendi güçlü ve zayıf yönlerimiz, ilgi alanlarımız ve tutkularımız hakkında düşünmek için zaman ayırmak çok önemli. Yazar, günlük tutmayı veya düzenli olarak meditasyon yapmayı öneriyor.
Kendimize "Boş zamanlarımda ne yapmaktan hoşlanırım?" veya "Hangi aktiviteler bana enerji verir?" gibi sorular sormanın önemini vurguluyor.
Deneyimler ve İlgi Alanları:
Yazar, farklı deneyimler kazanmanın ve çeşitli ilgi alanlarına yönelmenin önemini vurguluyor. Bu, neyi gerçekten sevdiğimizi ve ne konuda iyi olduğumuzu keşfetmemize yardımcı olur.
Hata yapmaktan veya başarısız olmaktan korkmamamız gerektiğini belirtiyor, çünkü bu öğrenme sürecinin bir parçasıdır. Her deneyim, olumlu veya olumsuz, kişisel gelişime katkıda bulunur.
Yazar, yeni hobiler denemeyi, atölye çalışmalarına katılmayı ve çeşitli alanlarda faaliyet göstermeyi öneriyor.
Başkalarından Geri Bildirim Almak:
Arkadaşlardan, aileden ve meslektaşlardan geri bildirim almak, kendi güçlü yönlerimizi tanımamıza çok yardımcı olabilir. Yazar, yapıcı geri bildirime açık olmanın ve bunu bir gelişim aracı olarak kullanmanın önemini vurguluyor.
Güvenilir kişilerden oluşan bir ağ kurmayı ve bu kişilerin dürüst ve yardımcı geri bildirimler vermesini sağlamayı öneriyor. Bu, kör noktaları fark etmemize ve yeni bakış açıları kazanmamıza yardımcı olabilir.
Yazar, düzenli geri bildirim görüşmeleri yapmayı ve aktif olarak görüş ve tavsiyeler istemeyi öneriyor.
Sürekli Öğrenme ve Gelişim:
Yazar, sürekli öğrenmenin ve kişisel gelişimin önemini vurguluyor. Yaptığımız işte daha iyi olmak için sürekli olarak kendimizi geliştirmemiz ve yeni beceriler öğrenmemiz gerekiyor.
Kitap okumayı, çevrimiçi kurslara katılmayı ve ilgili alandaki uzmanlarla iletişim kurmayı öneriyor. Bu, kendi bilgimizi genişletmemize ve güncel kalmamıza yardımcı olur.
Yazar, hedefler belirlemenin ve bu hedeflere ulaşmak için bir plan yapmanın önemini de vurguluyor. Bu, odaklanmış ve motive kalmamıza yardımcı olabilir.
Sabır ve Dayanıklılık:
Öz farkındalık ve kendi güçlü yönlerimizi keşfetme yolculuğu sabır ve dayanıklılık gerektirir. Yazar, izleyicileri pes etmemeye ve sürekli olarak kendileri üzerinde çalışmaya teşvik ediyor, hatta geri dönüşler olsa bile.
Başarının genellikle zaman aldığını ve ilerlemeler yavaş olduğunda cesaretimizin kırılmaması gerektiğini vurguluyor. Devam etmek ve sürekli olarak kendimizi geliştirmek önemlidir.
Yazar, zorluklar ve geri dönüşlerle nasıl başa çıkılacağı hakkında da konuşuyor. Olumlu yönlere odaklanmayı ve hatalardan ders çıkarmayı öneriyor.
Yazarın Önemli Açıklamaları
Öz Farkındalık Anahtardır: Yazar, öz farkındalığın kendi güçlü yönlerimizi keşfetmenin anahtarı olduğunu sürekli olarak vurguluyor. Kendimizi derinlemesine anlamadan, ne konuda gerçekten iyi olduğumuzu bulmak zor.
Çeşitli Deneyimler Kazanmak: Yazar, izleyicileri çeşitli deneyimler kazanmaya ve yeni şeylere açık olmaya teşvik ediyor. Sadece farklı aktiviteleri deneyerek neyi gerçekten sevdiğimizi bulabiliriz.
Geri Bildirimi Kullanmak: Başkalarından geri bildirim almak, öz farkındalık için değerli bir araçtır. Yazar, aktif olarak geri bildirim istemeyi ve bunu gelişim için yapıcı bir şekilde kullanmayı öneriyor.
Sürekli Öğrenme: Yazar, sürekli öğrenmenin ve kişisel gelişimin önemini vurguluyor. Kendimizi sürekli olarak geliştirmemiz ve yeni beceriler öğrenmemiz gerekiyor.
Sabır ve Dayanıklılık: Öz farkındalık yolculuğu sabır ve dayanıklılık gerektirir. Yazar, izleyicileri pes etmemeye ve sürekli olarak kendileri üzerinde çalışmaya teşvik ediyor.
Öne Çıkan Anlar
Giriş: Yazar, videoya konunun önemini açıklayarak başlıyor ve en iyi olduğumuz konuyu keşfetmenin neden önemli olduğunu anlatıyor.
Kişisel Anılar: Yazar, öz farkındalık ve refleksiyonun önemini vurgulamak için kişisel anılarını ve deneyimlerini paylaşıyor. Bu hikayeler, kavramları daha somut ve anlaşılır hale getiriyor.
Pratik İpuçları: Yazar, kendi güçlü yönlerimizi keşfetmek için pratik ipuçları ve tavsiyeler veriyor, örneğin deneyim kazanmak ve geri bildirim almak gibi. Bu ipuçları, izleyicilerin kendi hayatlarında uygulayabilecekleri somut ve uygulanabilir öneriler sunuyor.
Motivasyon Mesajları: Video, izleyicileri sabırlı ve dayanıklı olmaya teşvik eden motivasyon mesajlarıyla sona eriyor. Yazar, herkesin kendi güçlü yönlerini keşfetme ve geliştirme yeteneğine sahip olduğunu ve bunun için gerekli çalışmayı yapmaya hazır olmaları gerektiğini vurguluyor.🪄
Hayat elinizdeki kartları en iyi oynamaktır
HOCAMMMM NESİNİZ SİZ YA DUYGULARIMA TERCÜMANNNN çok kaliteli adamsınız
Keşke daha fazla dinleyebilsek sizi farklı konularda
Resmen yaşadığım karmaşayı işlediğiniz bir video ❤ Böyle bir video çektiğiniz için teşekkürler
Ben her konuda iyiyim hhhh 33 yaşındayim bir şey kazanamadım 😂 ama bir şey öğrendim şu an çocuğuma öğreteceğim tek şey çok konuda iyi olmak değil bir konu seçsin ve o konuda kendine geliştirsin. Ben zamanıma kaybettim 4 dil örendim çizim yaptım heykel hatta bilgisayarda gragiker sonra satış uzmanı ve spor ve bir sürü şey öğrendim ama keşke tek konuda kalsaydım o konuda çalışıp kendime geliştitseydim. 😂
bu videoyu her hafta bir kere izlicem muhtemelen
hocam 2 3 yıldan beri aklımı sürekli kurcalayan bir meseleydi bu benim için çok güzel değinmişsiniz teşekkürler.Çocukluğum benim de benzer geçti.Sürekli parlak çocuk olma,örnek gösterilme bende ilerleyen yıllarda rehavete ve tembelliğe dönüştü ya zaten istersem olur,istersem yaparım düşünceleri ile hiçbir şey yapmadım.Yaş 25 geldi okulu bitirmeye çalışıyorum hala şu son 2 sene baya zor geçti.
Sizinle iletisime geçebilir miyiz
Selam ben senin yapacağın işi buldum dostum insanlara mutlu yap onlara mutluluğu ögret zaten bu dünyaya mutluluğu yaşamak için geldik saygılar
Harika
Bu abimizin 10 sene önceki haliyiz 20 ler bitiyor 30 lar başlıyor...Aynılarını yaşadık,yaşıyoruz.Bakalım bu yolculuk nerede bitecek.
Beton yetmez dediğim insanlardan
Belki de, herkes sadece kendini kurtarmaya kafa yorsa, bu dünyayı ve bu hayatı birlikde değişmiş ve ya düzgünü neyse işte, kurtarabiliriz..
ne olduğum umrumda değil sadece zengin olmak istiyorum.zengin olmak için herşeyi yaparım tüm gücümü enerjimi veririm. ama sorun zengin olmanın net bi yolu olmaması doktor olmak istiyorsan yolu belli anne baba olmak istiyorsan yolu belli ama benim için yol belli değil işin zor kısmı bu
Bunun biraz da yaşam kontratımızla alakalı bir konu olduğunu düşünüyorum. Yani örneğin Mozart mozart olana kadar belki de kaç yaşam boyunca müzisyen olmayı seçmiş ve o işte ustalaşmıştır. Ama bu yaşama gelirken hepimiz "bir işte" ustalaşmayı seçmiyoruz. İnsan ilişkilerinde, duygu kontrolünde, yakınlarımızın tekamülünde öğretmen ve katkı olarak, vizyon geliştirmede, analiz etmede vs vs daha farklı konularda da yani "görünür dünyada para eden şekilde veya topluma sunulabilecek veya meslek olacak bir konu" olmayadabilir. Kimimizde bir işte ustalaşmaya değil eksik olduğu yönleri geliştirmeye geliyor. O yüzden insanlar işini iyi yapmasa bile ona karşı merhametli ve şevkatli olmayı seçebiliriz. Yani herkesin bütünün bir parçası olduğu aşikar. Herkes işi yapan değil yapılan işi deneyimleyen veya işi yapacak olanı yetiştirenler de olmalı. Dolayısıyla bir işi iyi yapmak derken konuyu meslek olarak anlamamalı. Konuyu daha geniş perspektifte ele almalı ve herkes kendisinin bütünün eşsiz bir parçası olduğunu bilmeli.
Abi sen sıradan biri değilsin ki. Paralel evrenlerdeki en havalı rehalardan birisin. Farkında değilsin galiba
Oha abi seni Twitterda takip ediyordum şans eseri youtubede karşıma çıktın ilk defa seni canlı görüyorum omg
Teşekkür ederim.✨️
38 yaşındayım, yaşadıklarının aynısını yaşadım ve seni çok iyi anlıyorum
Ben dünyanın en iyi gitaristi olma yolundayım
kral sorun yok güzel konuştun
Bir tık demoralize eden bir video oldu benim için bu sefer. Yeni mezun oldum üniversiteden ve ne yapmam gerektiği konusunda güvensiz ve kararsızım. Ben de oturdum uzmanlık sinavına çalışayım dedim. Evet daha fazla uzmana ihtiyaç yok zaten o yüzden bir sınav var, meslekte çokça da insan var zaten bu yüzden sınava giriyorum. Tek amacım kendimi kurtarmak. İdeal falan kalmadı gerçekten hocam. Diş hekimiyim mesela ben ama şu gekiyor aklıma hep keşke genetik falan okusaydın. Anam babam da diş hekimi değil, akrabalardan da yok kimse. Üniversiteyi de anadolu şehrinde okudum çevre de yapamadım. Yapayalnız kaldım debelenip duruyorum
Diş hekimliği çok güzel meslek, eğer gerçekten sağlam çalışırsaniz insanlar memnun kalır ve cok guzel çevre edinirsiniz, uzman çok ama gerçekten kaliteli iş yapan az var bu meslekte, isminiz için birkaç yıl çalışırsınız, ama sonra isminiz sizin icin çalışacak, o yüzden genetikle falan kafayı yormak yerine işinizi iyi yapmaya bakın ve hayatınızda en güzel kaderinizi yaşayın, babanız anneniz diş hekimi değil ama sizin cocugunuzun bir diş hekimi ebeveyni olacak, bu Rabbinize şükretmek için yeter. 🎉 Ben mesela diş hekimi kadının yanina giderken onun oğlu da bu mesleğe girdi fakat annesi kadar çok başarılı degildi ve bu yüzden kendinize haksızlık etmeyin. Allah yardımcınız olsun, ne de olsa herkesin en az 28 dişi var ve bu meslekte bol bol uzman lazim, çünkü kimse kendi dişinin kanalını ilaclayamaz.
@birsensyuleyman890 teşekkür ederim güzel yorumunuz için, her ne kadar tanımasam da sizi iyi bir insan olduğunuzu hissettim. Türkiyede her meslek grubu artık sıkıntıda, şans faktörü devreye giriyor. Güzel bir hayat için çabalamaya devam
hayatda en iyi olduğumuz konuyu bulmak için en sevmediğimiz en kötü yollardan giderekde gelebiir
Lütfen kitaplarınızdan birer tane Eskişehir Halk Kütüphanesi'ne bağışlar mısınız?Size ihtiyacımız var
deha olunmaz doğulur reha😉✋
Bedeva olsa, hiç ücret para vs vermeyecekler, bu koşullar altında hangi işi yapardın? bu sorunun cevabı senin mesleğin dostum, bende aynı şekilde çok alan değiştiridm ilgilendim vs fakat bu soru insanı rahatlatıyor.
14:00 da abimizin anlattıklarını daha iyi anlayabilmek için "outliers" kıtabının okunmasını tavsiye ederim.
Aslında kurgu yapan biri için filmi izlerken ancak kurguyu düşünebilmek kötü olmayabilir. Kaçınılmaz olması ile beraber sinema gibi bir formun duygulara dokunmak için nasıl derinleştiğini görmekte belki de bir sakınca yoktur. Bir yönetmen de bir sinema filmi izlediğinde ancak yönetmen gözüyle izleyebilir ama o daha derin bir keyif duyumsayabilir. Sanırım Carl Sagan diyordu herkes bilim insanlarını biraz daha soğuk ve romanizmden uzak bulabilir halbuki gökyüzüne güneş batarken kızıllığını veren şeyin neler olduğunu bilmekte duygularına da biyolojisi ölçüsünde hakim olabilen biri için bir kusur yoktur.
İÇ HUZURU NEYLE UYUMLANIYORSA ONU DENEYİMLEMEK. İŞ DALI DEĞİŞTİRMEK TEKAMÜLDÜR
9:01 modumuz bu olsun 😀
Düşüncelerinizi bizimle paylaştığınız için teşekkür ederiz
Hocam süpersiniz. Bu değindiğiniz konular... Anasayfama çıktığı için çok mutluyum.
Ağzına sağlık abi ❤
aynı dertten muzdaripmişiz abi
Dostum söylediğin şeylerin yüzde 99 una katılıyorum. Felsefe disipliniyle düşününce doğru bir hayatın formülü olmadığını da düşünüyorum. Senin materyalist yaşam hakkındaki fikirlerini bende evlilik için düşünüyorum, yalnız farklı bir pencereden bakmak adına, nasıl çok eşli kabilelerde ki gibi cinsel hastalık sebebiyle dünyada pek bir iz bırakmadan gitmek üzerinde düşününce ne kadar ağır ise burjuvazi (şehir hayatı) nin olduğu yerde hiçbir branş üzerinde ustalaşmamak da aynı oranda ağır ve yoksun hissettiriyor. Saygılar
Peki yaptığımız şeyi nasıl sevebiliriz? Hiçbir şeyden keyif aldığımı hissedemiyorum uzun süredir. Yaptığım işi de severek yapmıyorum. Sevilecek 1 yan bile bulamıyorum hatta. Bu gibi durumlarda neler yapabiliriz sizce?
Eğer ömrünü şu an yaptığın işle geçiremeyeceğini düşünüyorsan bırakmayı düşünmelisin. Eğer bahsettiğin kısa süreliğine yapmak zorunda olduğun bir işi eğlenceli hale getirmekse ya da uzun bir süre de olsa gerçekten yapmak zorunda olduğun bir işten zevk almak istemense, bu işi neden yapmak zorundasın? Buna cevabını düşün. Sonra da yaptığın işle ilişkilendir. Yapmak zorunda olduğum işlerde sevdiğim hiçbir yan bulamayınca ben de bir şeyleri yapmak için sevmek zorunda olmadığımı kendime kabul ettirdim. Yapmak zorundaysam yapıyorum, zevk almıyorum belki ama sorumluluğumu yerine getirdiğim için, yapmak zorunda olma sebebim sürekli aklımda olduğu için o iş bana zevk vermese de, sorumluluklarımı yerine getirmenin verdiği rahatlamayı veriyor. Benim için bu yeterli. Mecburen.
Bir şeyi iyi yaptığında onu sevmeye başlıyor insan. Çok seçici olmadan bir alan seçip ya da şuan yaptığın işi iyi yapmayı denersen onu sevmeye de başlarsın.
@@talkorleave katılıyorum.Hiç sevmediğim işe 2 yıl sonrasında alıştım.Şimdi işi yaparken zevk alıyorum.
Güzel insan 🙏
BEĞENİYORUM...
Bu soruyu son iki gündür düşünüyorum ve içimden dualar ediyordum. Bu video hiçbir arama geçmişi vs. olmadan nasıl karşıma çıktı? 😅
Dayı sen nereden çıktın karşıma ya kadere bak
Şu sohbetle beraber şimdiye kadar paylaştığın videoların da ışığında bence daha sonrasında bahsedebileceğin şeylerden bazıları şunlar olabilir abi; insanın öleceğinin farkına vardıkça yaşadığı tüm deneyimleri kalıcı hale getirmek için, benliğinin ölümsüz olabilmesinin bir yolunu bulma güdüsü ve bunun evrim, psikoloji, antropoloji gibi farklı alanlarda yorumlanması. Entellektüellilik insanlığın ilerlemesi için ilham verici olabilmesi ile beraber gerekli midir ve bu kendini var edebilme, ölümsüz olma güdüsü; entelektüelliğin zıttı mıdır? Ayrıca bu soru iletişim araçlarının yaygınlaştığı farklı zamanlarda farklı yorumlanabileceği türden bir soru mudur?
ünlü bir psikolog 3 kızına da doğuştan itibaren satranç öğretti ve hepsi usta oldu.
Önemli olan farklı konularda kendini geliştirmek
hrkes farklı deneyimler yaşıyor ve farklı deneyimlerle büyüyor, kendinizi sadece hayalinizdeki kendiniz ve olduğunuz kndiniz ile kıyaslayın.
Yazıyorum siliyorum yazıyorum siliyorum
bir şey yazacağım. Şu hayata, ne için görevlendirildiysen onu yaşamaya geliyorsun
Görevini bilirsen şanslısın, o nimet sana bahşedilmiş.
Yok bilemezsen imtihan gereği eninde sonunda oyalanacaksın, sürükleneceksin, zaman kaybedeceksin...
Ama şunu bil ki
Karar mercii sen değilsin..Sen seçen taraf değilsin...Sadece mecburen akışta kalman gerekiyor.
En iyi olduğun mesleği bulmak bir boyut, kapitalizm yüzünden diğer insanlarla rekabet başka bir boyut. En iyi olduğum mesleği yapıyorum diye karnımı doyurabileceğimin garantisi yok. O yüzden iş bulup para kazanmak acil. En iyi olduğun işi yapmak emekli olunca, hobi olarak olur. Para kazanamasan da en iyi şekilde eğlencesine yaparsın, sıkılmazsın. Sonra belki para kazandırır.
en iyi oldugun bir meslek olması gerektiğini sana sistem düşündürtüyor senin olayın sadece yaşamak
@@aliylmaz594 Tabi ki. Örnek veriyorum satranç oynamayı seviyorum diye Eskişehir şampiyonu olabileceğim anlamına gelmiyor. Tamamen IQ seviyesiyle alakalı. Sevmekle alakalı değil. İstediğin kadar sev, şampiyonluk için sevmek yetmez.
@@tradingviewindicatorguides895 aslında kapitalizm en azından bir fırsat sunuyor. Eski çağ burjuva döneminde olsak kölelikten veya fakirlikten kurtulmak imkansıza yakındı. O vakit kendimizi bulmamız ve sevdiğimiz işi yapma ihtimalimiz düşerdi. Aslında bu sistem de insanları sınıfsallaştırıyor ama en azından zinciri kırma ihtimali de veriyor
Abi 3 kere izledim belki bir 3 kere daha izlerim çok faydalı bir video. Ama bu videodaki sorudan daha da önemli bir sorum var. Hayatta neyi sevdiğimiz nasıl keşfedilir ?
Yaşadığımız psikolojik bunalımlar ile ilgili içerik gelir mi abi.
10:57 o kadar aklıma oturdu ki bu cümle bir ömür kalkmaz umarım..
Kendimin erkek versiyonunu izledim sanki 🙁 akıllı ve sempatik tüm çocuklara yüklenen aşırı beklenti ve yansıyan yönsüzlük duygusu…🎉
Keşke sizinle karşılıklı konuşabilsem. 25 yaşındayım iyi bir üniversiteden mezun oldum. Önümde binlerce seçenek var, tavsiyeler var. Dediğiniz özgüvene de bu yaşta ulaştım bile. Çalışarak ne istersem yapabileceğimi biliyorum. Dediğiniz gibi 50 sene çalışsam da vinci gibi çizebilir, 55 sene çalışsam uzaya çıkabilirim. Hepsinin farkında olmakla birlikte sizinle çok benzeyen bir hayatım var. Size sormak istediğim şu kendi 25 yaşınıza ne söylemek isterdiniz? Zira ben artık bu maymun iştahlılıktan bıktım, bu döngüden sıkıldım. Ne yapmam gerektiğini değil ne istediğimi bulmak mesele. Çünkü istediğim şeyle uğraşırken mutlu olacağım, ancak istediğim şeyle uğraşırken 50 yılımı vermeyi göze alacağım. Peki ben ne istiyorum? Neyi en iyi yapabilirim değil, neyden keyif alıyorum? İşte bunu bulamamak cehennem gibi. Sonra bir bilgece söz vardır o geliyor aklıma: “ sevmediği işi yapan aptal, sevdiği işi yapan zeki, yaptığı işi sevebilen dahidir.” Biraz da bunu konuşalım sizinle… saygılar
İşlerin hepsi bahane ; hangi işte bulunursaniz ondan keyif alacak bir yön, iyi olacak bir çabayi gösterip nihayetinde başarılı olursunuz....
Bu bakış açısı çok güzeldi..
"İşi sevecegim şekilde değiştiririm "
Senin kendini kurtarmaya ihtiyacın var çağı kurtarmaya ihtiyacın yok
potansiyel evrenler içinde bu evrende harika hayatı yaşıyor olmaya ihtiyacın yok
yolda ilerledikçe yeni kapılar açılıyor, (potansiyel geleceği öngörebilirsin ama yeni kapıları da sıcak karşılamalısın ve bunların açılmasına izin vermelisin)
bizim planlarımız değil stratejilerimiz olmalı.
doğuştan bir avantaj varsa, gidin o avantajı kullanın, o avantajı kullandıktan sonra istediğini yap.
kendini kandırmadığından emin ol!