Naroep Vanonder wolken, gij, die ontstegen zijt, roep ik u na - vanuit de wervelende storm der blaren waarin wij samen waren, waar ik nog sta geschroeid van dromen en van licht berooid, roep ik u en bezweer ik u: als ooit door liefdes laatste doodlijke gena vertwijfeling verrukking achterhaalde in dat verdwenen zweven uit al zicht, straal dan het woord neer op dit aangezicht, hoe dat gij zijt ontvlogen en waarheen die gouden laatste dag dat ik u zag gelijk een leeuwerik, die niet meer daalde - o, ziel, die steeg en roekeloos verdween juublend elysisch uit het eenzaam licht. Adriaan Roland Holst
Mis hem nog elke dag 😢
Een van mijn lievelings dichters, en een van de grootste ter wereld... !!!
Naroep
Vanonder wolken, gij, die ontstegen zijt,
roep ik u na -
vanuit de wervelende storm der blaren
waarin wij samen waren,
waar ik nog sta
geschroeid van dromen en van licht berooid,
roep ik u en bezweer ik u: als ooit
door liefdes laatste doodlijke gena
vertwijfeling verrukking achterhaalde
in dat verdwenen zweven uit al zicht,
straal dan het woord neer op dit aangezicht,
hoe dat gij zijt ontvlogen en waarheen
die gouden laatste dag
dat ik u zag
gelijk een leeuwerik, die niet meer daalde -
o, ziel, die steeg en roekeloos verdween
juublend elysisch uit het eenzaam licht.
Adriaan Roland Holst
prins DER dichters, denk na.