Czasem lubię wpadać na ten kanał, żeby Was posłuchać. Zazwyczaj nie czytam nic z poleceń, bo mój gust jest totalnie różny. Coś jednak tknęło mnie, gdy Anna zachwycała się Divine Rivals w podsumowaniu rocznym, więc kiedy wpadła na Legimi, nie wahałam się. Tym bardziej, że cały czas szukam serii na miarę "Lustrzanny" Christelle Dabos, którą to uwielbiam. Nie żałuję przeczytania Divine Rivals, ale jednak dla mnie książka z gatunku: sympatycznie się czyta, za miesiąc nie będę pamiętać. Tak tutaj wszystko jest... rozwodnione. Po łebkach, za krótkie, zbyt szybkie, żeby się zaangażować i pokochać tych bohaterów. Za mało wojny w wojnie, za mało romansu w romansie, za mało fantasy w fantasy, chociaż ja tam akurat lubię jak jest coś bardziej w stylu urban fantasy - zwykły świat z elementami fantastycznymi, ale dlaczego ludzie nagle poszli za Dacrem a inni za Envą? Strona mitu mi nie wystarcza za dostateczne wytłumaczenie tego konfliktu. Tym bardziej, że konflikty nigdy nie są zero jedynkowe. Książka z potencjałem, naprawdę fajnym pomysłem, ale zabrakło autorce talentu?, wytrwałości?, czasu?, dobrych doradców? Nie wiem. Po prostu coś tu się nie spina jak trzeba. Ostatnie 50 stron - naprawdę było mi obojętne jak to się zakończy. Nie zaangażowałam się w tych bohaterów i fabułę, ale spędziłam całkiem miłe popołudnie. Miły przeciętniak, pośrodku stawki - 3/5. Pozdrawiam Was serdecznie!
Padło tu słowo "eleganckie" "subtelne" "piękne" i bardzo trafnie !! Ta książka jest jak hollywoodzki film z lat 40tych, z czasów "Casablanki", wcześniej Vivien Leigh i "Przeminęło z wiatrem", Lauren Bacall, filmów o pierwszej wojnie światowej - kiedy wojny były innymi strasznymi wojnami a i ludzie byli inni. Honor, prawdomowność i maniery znaczyly wiele. No i nie zapominajmy, że Roman to ... chłopiec, zaledwie 19letni. Dojrzały, dorosły, ale nie ma nawet 20 lat ! Wow ..... pełen crush
Wczoraj skończyłam i przyszłam tę książkę tutaj "rozchodzić". Już wiem dlaczego tak pokochałam Romana - przecież moim pierwszym książkowym crushem był Gilbert 🫣😍
Polecam przeczytać serię o Kate Daniels Ilony Andrews jak dla mnie najlepsze Urban fantasy jakie czytałam. Pozycja obowiązkowa dla fanów Mercedes Thomson
Czytałam Dylogię Cadence tej autorki i pokochałam ją, również za relacje między bohaterami. Mamy tu rivals to lovers i wątek małżeństwa z rozsądku, który jest przecudowny. Adaira, Jack, Sidra i Torin skradli moje serce w Rzece zaklęteh
Skojarzenie Anny z 1917 jest bardzo trafne, bo Ross piszę w podziękowaniach, że inspirowała się tym filmem, a soundtrack z niego jest w playliście Ross do Divine Rivals na spotify, zresztą wraz z muzyką z Pokuty 😉
Ja się tak wynudziłam na tej książce... Beznadziejna, schematyczna, zupełnie mnie nie wciągnęła Ale mam nadzieję, że będzie recenzja mojego ukochanego The Atlas Paradox ♥️
Kilka miesięcy temu zobaczyłam, jak Anna zachwyca się Divine Rivals. Zaintrygowana jej reakcjami i opisem, postanowiłam kupić tę książkę. I przepadłam całkiem. Przez siedem lat (!) nie czytałam książki, którą tak bym pokochała. Zgadzam się z absolutnie wszystkim, co mówi tutaj Anna. I tak samo jak Ona mam fioła na punkcie wymuskanych, eleganckich, błyskotliwych, trochę powściągliwych młodzieńców - generalnie też jestem po frajerskiej stronie romantasy 😁. Dlatego tak straszliwie boję się czytać Ruthless Vows. Leży sobie ta książka koło mojego łóżka i choć nie mogę się doczekać, aż dowiem się, co było dalej, to po tym, jak zobaczyłam u Anny trzy gwiazdki na goodreads nie wiem, co mam myśleć. Boję się tego okropnie. Zwłaszcza że DR, jak już można to było wywnioskować z tego, co tu naskrobałam - wskakuje na króciutką listę książek życia. Zaopatrzyłam się jeszcze w polski przekład, który ukazał się parę dni temu, głównie po to, żeby sprawdzić, jak wypada. No i moim zdaniem "no tak średnio bym powiedział". Mam wrażenie, że Ross w Divine Rivals bardzo waży słowa, stara się, żeby wypowiedzi bohaterów były autentyczne ale jednocześnie piękne. Podobnie z narracją. Natomiast przekład bardzo ten język spłaszcza. Tekst robi się momentami pokraczny. Sprawdzałam też kilka rozwiązań przekładowych, które były podchwytliwe (gry językowe itd.). Byłam zawiedziona - można to było zrobić lepiej moim zdaniem. Ale kim ja jestem, żeby kwestionować wybory tłumacza? Jedynie marnym czytelniczym prochem. Choć może po prostu się czepiam, dlatego że już tak przywiązałam się do oryginału. Anyway: Anna help, nie wiem, co mam robić z życiem i Ruthless Vows
@@Margot4454 Dokładnie! Ja się w dodatku bardzo boje, że to się nie skończy dobrze, a nie cierpię nieszczęśliwych zakończeń. Bardzo chcę wierzyć, że oni będą mieli swój ogród i razem się zestarzeją. Dopóki nie otworzę to mam zakończenie Schrodingera
Jak się ucieszyłam z tej recenzji, o matko 😂 Już dawno książka nie wzbudziła we mnie tyle emocji, co ta. Często miałam w głowie, myśl pt. "Czemu to takie jest?", a potem "Takie czyli jakie???". A po końcówce wyszło mi, że takie czyli zarąbiste 😆 Odniesienia do mitów mega i mnie osobiście scena łóżkowa podobała się w tej delikatnej (klasycznej? xd) powiedzmy formie. Wręcz się ucieszyłam z niej 😁 PS Wasza recenzja chyba uświadomiła mi, że potrzebuję ekranizacji tej książki z muzyką z 1917 xD
Jeśli chodzi o typ książkowego crusha, to jestem zdecydowanie team Marta 😆 Co nie zmienia faktu, że zainteresowałyście mnie tą książką i zamierzam sobie kupić. Sprawdzę, czy zauroczy mnie ten frajer 😁 Jestem bardzo ciekawa, jaki by był męski bohater wykreowany przez Was, w jakiejś wspólnej romanfantasy 😜
Ta książka może się stać TĄ książką 2024 roku. Mam wrażenie, że jeszcze we mnie urośnie. Na razie jestem świeżo po skończeniu i jeszcze jej nie przetrawiłam. Ale kocham w niej wszystko, a szczególnie koncept magicznych maszyn do pisania. Czy w literaturze jest coś bardziej cool? I don't think so.
mnie to tylko zastanawia, czemu w good read Awards Divine Rivals było jako ya fantasy, a fourth wing jako romantasy, gdzie w tym pierwszym romansu jest 10x więcej XD
dlatego, ze uzyto sprymityzowanych pseudo-nowoczesnych kryteriów = ilość i "głębokość" (pun intended) scen seksu. Fourth Wing ma je obecne i full opisane a to w oczach oceniajacych "adult" (oni widzą seks jako romans) a w Divine Rivals jest delikatnie, subtelnie i elegancko no to widzą mało (wcale) dosadnego seksu czyli "young adult" bo malo seksu wg nich malo romansu. Zupelnie sie nie zgadzam.
Mnie ta książka totalnie oczarowała klimatem, estetyką i Romanem 😂 mam jednak kilka ale (UWAGA, SPOILERY PONIŻEJ): - zgadzam się, że Ross bardzo dobrze przedstawia wojnę... Z pewnymi wyjątkami. 1 - Iris dziwi się, czemu miasteczko jest zaciemnione, mimo że do frontu nie jest tak daleko, a potem dowiadujemy się, że istnieje groźba bombardowań. 2 - przed rzeczonym bombardowaniem bohaterki chowają się na piętrze. 3 - jedzenia jakoś nie brakuje w tym świecie, mimo tego, że wojna przecież pochłonęłaby większość zasobów. Ale jak najbardziej zgadzam się, że napięcie JEST (scena w okopach, albo Roman na polu, JEZU!) - twist z Forestem totalnie przewidziałam, nie wiem, może to kwestia tego, że naoglądałam się za dużo filmów wojennych xD i jakoś nie porwała mnie ta końcówka. Przy okazji kolejna dziura fabularna - skoro Iris nie miala kasy, to mieszkanie po takim czasie powinno zostać wynajęte komuś innemu - no i to, ze Roman wiedział, że pisze z Iris i nie mógł się zebrać, żeby jej powiedzieć, tylko w to brnął, było jednak trochę creepy. Tak samo scena rozwiązania tego "konfliktu" między nimi, freakout Iris i reakcja Romana... No nie. (KONIEC SPOILERÓW) Ale to jedyne poważniejsze zarzuty. Poza tymi wyjątkami dawno nie czułam tyle dzikich emocji podczas lektury 🔥
Totalnie przepadłam czytając Divine Rivals. Myślę że długo nie będzie tak pięknie napisanego romansu i takim cudownym językiem. Niestety Ruthless vows skupił się nie na relacjach Romana i Iris ale na historii i bogach. Moim zdaniem nie wyszło to na dobre. Pierwszy tom stoi interakcjami między głównymi bohaterami. W drugim spotykają się dosłownie kilka razy. Jeśli będziecie recenzować drugi tom to się więcej wypowiem, ale Marto- nie sądzę 😉
- On tu wygląda dosłownie jak definicja frajera - Marta Gajewska 16.01. 2024.
Czasem lubię wpadać na ten kanał, żeby Was posłuchać. Zazwyczaj nie czytam nic z poleceń, bo mój gust jest totalnie różny. Coś jednak tknęło mnie, gdy Anna zachwycała się Divine Rivals w podsumowaniu rocznym, więc kiedy wpadła na Legimi, nie wahałam się. Tym bardziej, że cały czas szukam serii na miarę "Lustrzanny" Christelle Dabos, którą to uwielbiam.
Nie żałuję przeczytania Divine Rivals, ale jednak dla mnie książka z gatunku: sympatycznie się czyta, za miesiąc nie będę pamiętać. Tak tutaj wszystko jest... rozwodnione. Po łebkach, za krótkie, zbyt szybkie, żeby się zaangażować i pokochać tych bohaterów. Za mało wojny w wojnie, za mało romansu w romansie, za mało fantasy w fantasy, chociaż ja tam akurat lubię jak jest coś bardziej w stylu urban fantasy - zwykły świat z elementami fantastycznymi, ale dlaczego ludzie nagle poszli za Dacrem a inni za Envą? Strona mitu mi nie wystarcza za dostateczne wytłumaczenie tego konfliktu. Tym bardziej, że konflikty nigdy nie są zero jedynkowe. Książka z potencjałem, naprawdę fajnym pomysłem, ale zabrakło autorce talentu?, wytrwałości?, czasu?, dobrych doradców? Nie wiem. Po prostu coś tu się nie spina jak trzeba. Ostatnie 50 stron - naprawdę było mi obojętne jak to się zakończy. Nie zaangażowałam się w tych bohaterów i fabułę, ale spędziłam całkiem miłe popołudnie.
Miły przeciętniak, pośrodku stawki - 3/5.
Pozdrawiam Was serdecznie!
ja: 500 złotych to dużo za książkę
Anna: tu jest TA scena z perspektywy Romana
ja: 500 złotych? w sumie uczciwa cena
Padło tu słowo "eleganckie" "subtelne" "piękne" i bardzo trafnie !! Ta książka jest jak hollywoodzki film z lat 40tych, z czasów "Casablanki", wcześniej Vivien Leigh i "Przeminęło z wiatrem", Lauren Bacall, filmów o pierwszej wojnie światowej - kiedy wojny były innymi strasznymi wojnami a i ludzie byli inni. Honor, prawdomowność i maniery znaczyly wiele. No i nie zapominajmy, że Roman to ... chłopiec, zaledwie 19letni. Dojrzały, dorosły, ale nie ma nawet 20 lat ! Wow ..... pełen crush
Wczoraj skończyłam i przyszłam tę książkę tutaj "rozchodzić". Już wiem dlaczego tak pokochałam Romana - przecież moim pierwszym książkowym crushem był Gilbert 🫣😍
Polecam przeczytać serię o Kate Daniels Ilony Andrews jak dla mnie najlepsze Urban fantasy jakie czytałam. Pozycja obowiązkowa dla fanów Mercedes Thomson
Czytałam Dylogię Cadence tej autorki i pokochałam ją, również za relacje między bohaterami. Mamy tu rivals to lovers i wątek małżeństwa z rozsądku, który jest przecudowny. Adaira, Jack, Sidra i Torin skradli moje serce w Rzece zaklęteh
W polskim wydaniu na okładce jest angielski tytuł, ale też przetłumaczona wersja Pojedynek Bogów. Ta limitowana edycja jest przepiękna!
Skojarzenie Anny z 1917 jest bardzo trafne, bo Ross piszę w podziękowaniach, że inspirowała się tym filmem, a soundtrack z niego jest w playliście Ross do Divine Rivals na spotify, zresztą wraz z muzyką z Pokuty 😉
Ja się tak wynudziłam na tej książce... Beznadziejna, schematyczna, zupełnie mnie nie wciągnęła
Ale mam nadzieję, że będzie recenzja mojego ukochanego The Atlas Paradox ♥️
Kilka miesięcy temu zobaczyłam, jak Anna zachwyca się Divine Rivals. Zaintrygowana jej reakcjami i opisem, postanowiłam kupić tę książkę. I przepadłam całkiem. Przez siedem lat (!) nie czytałam książki, którą tak bym pokochała. Zgadzam się z absolutnie wszystkim, co mówi tutaj Anna. I tak samo jak Ona mam fioła na punkcie wymuskanych, eleganckich, błyskotliwych, trochę powściągliwych młodzieńców - generalnie też jestem po frajerskiej stronie romantasy 😁. Dlatego tak straszliwie boję się czytać Ruthless Vows. Leży sobie ta książka koło mojego łóżka i choć nie mogę się doczekać, aż dowiem się, co było dalej, to po tym, jak zobaczyłam u Anny trzy gwiazdki na goodreads nie wiem, co mam myśleć. Boję się tego okropnie. Zwłaszcza że DR, jak już można to było wywnioskować z tego, co tu naskrobałam - wskakuje na króciutką listę książek życia.
Zaopatrzyłam się jeszcze w polski przekład, który ukazał się parę dni temu, głównie po to, żeby sprawdzić, jak wypada. No i moim zdaniem "no tak średnio bym powiedział". Mam wrażenie, że Ross w Divine Rivals bardzo waży słowa, stara się, żeby wypowiedzi bohaterów były autentyczne ale jednocześnie piękne. Podobnie z narracją. Natomiast przekład bardzo ten język spłaszcza. Tekst robi się momentami pokraczny. Sprawdzałam też kilka rozwiązań przekładowych, które były podchwytliwe (gry językowe itd.). Byłam zawiedziona - można to było zrobić lepiej moim zdaniem. Ale kim ja jestem, żeby kwestionować wybory tłumacza? Jedynie marnym czytelniczym prochem.
Choć może po prostu się czepiam, dlatego że już tak przywiązałam się do oryginału.
Anyway: Anna help, nie wiem, co mam robić z życiem i Ruthless Vows
cóż, jestem w tymże samym nastroju i punkcie, Ruthless Vows czekają a ja boję się zmącić piękno pierwszej książki.
@@Margot4454 Dokładnie! Ja się w dodatku bardzo boje, że to się nie skończy dobrze, a nie cierpię nieszczęśliwych zakończeń. Bardzo chcę wierzyć, że oni będą mieli swój ogród i razem się zestarzeją. Dopóki nie otworzę to mam zakończenie Schrodingera
Pamiętam jeden filmik z sierpnia jak mowiłyście i divine rivals - i w końcu się doczekałam! ❤
Jak się ucieszyłam z tej recenzji, o matko 😂 Już dawno książka nie wzbudziła we mnie tyle emocji, co ta. Często miałam w głowie, myśl pt. "Czemu to takie jest?", a potem "Takie czyli jakie???". A po końcówce wyszło mi, że takie czyli zarąbiste 😆 Odniesienia do mitów mega i mnie osobiście scena łóżkowa podobała się w tej delikatnej (klasycznej? xd) powiedzmy formie. Wręcz się ucieszyłam z niej 😁
PS Wasza recenzja chyba uświadomiła mi, że potrzebuję ekranizacji tej książki z muzyką z 1917 xD
Ta książka przyszła do mnie wczoraj. Od rana czytam w pracy 😂
Jeśli chodzi o typ książkowego crusha, to jestem zdecydowanie team Marta 😆 Co nie zmienia faktu, że zainteresowałyście mnie tą książką i zamierzam sobie kupić. Sprawdzę, czy zauroczy mnie ten frajer 😁 Jestem bardzo ciekawa, jaki by był męski bohater wykreowany przez Was, w jakiejś wspólnej romanfantasy 😜
Ta ksiazka byla CUDOWNA ale po negatywnej opinii Anny nie wiem czy dawac szanse drugiej czesci hdushhs
Ta książka może się stać TĄ książką 2024 roku. Mam wrażenie, że jeszcze we mnie urośnie. Na razie jestem świeżo po skończeniu i jeszcze jej nie przetrawiłam. Ale kocham w niej wszystko, a szczególnie koncept magicznych maszyn do pisania. Czy w literaturze jest coś bardziej cool? I don't think so.
Kiedy polska premiera 2 części?
Czytałam na 1 tchu. Książka poszła na raz, nie było innej opcji.
No nie znowu muszę zakupić kolejną książkę 😂
mnie to tylko zastanawia, czemu w good read Awards Divine Rivals było jako ya fantasy, a fourth wing jako romantasy, gdzie w tym pierwszym romansu jest 10x więcej XD
dlatego, ze uzyto sprymityzowanych pseudo-nowoczesnych kryteriów = ilość i "głębokość" (pun intended) scen seksu. Fourth Wing ma je obecne i full opisane a to w oczach oceniajacych "adult" (oni widzą seks jako romans) a w Divine Rivals jest delikatnie, subtelnie i elegancko no to widzą mało (wcale) dosadnego seksu czyli "young adult" bo malo seksu wg nich malo romansu. Zupelnie sie nie zgadzam.
Mnie ta książka totalnie oczarowała klimatem, estetyką i Romanem 😂 mam jednak kilka ale (UWAGA, SPOILERY PONIŻEJ):
- zgadzam się, że Ross bardzo dobrze przedstawia wojnę... Z pewnymi wyjątkami. 1 - Iris dziwi się, czemu miasteczko jest zaciemnione, mimo że do frontu nie jest tak daleko, a potem dowiadujemy się, że istnieje groźba bombardowań. 2 - przed rzeczonym bombardowaniem bohaterki chowają się na piętrze. 3 - jedzenia jakoś nie brakuje w tym świecie, mimo tego, że wojna przecież pochłonęłaby większość zasobów.
Ale jak najbardziej zgadzam się, że napięcie JEST (scena w okopach, albo Roman na polu, JEZU!)
- twist z Forestem totalnie przewidziałam, nie wiem, może to kwestia tego, że naoglądałam się za dużo filmów wojennych xD i jakoś nie porwała mnie ta końcówka. Przy okazji kolejna dziura fabularna - skoro Iris nie miala kasy, to mieszkanie po takim czasie powinno zostać wynajęte komuś innemu
- no i to, ze Roman wiedział, że pisze z Iris i nie mógł się zebrać, żeby jej powiedzieć, tylko w to brnął, było jednak trochę creepy. Tak samo scena rozwiązania tego "konfliktu" między nimi, freakout Iris i reakcja Romana... No nie.
(KONIEC SPOILERÓW)
Ale to jedyne poważniejsze zarzuty. Poza tymi wyjątkami dawno nie czułam tyle dzikich emocji podczas lektury 🔥
Totalnie przepadłam czytając Divine Rivals. Myślę że długo nie będzie tak pięknie napisanego romansu i takim cudownym językiem.
Niestety Ruthless vows skupił się nie na relacjach Romana i Iris ale na historii i bogach. Moim zdaniem nie wyszło to na dobre.
Pierwszy tom stoi interakcjami między głównymi bohaterami. W drugim spotykają się dosłownie kilka razy. Jeśli będziecie recenzować drugi tom to się więcej wypowiem, ale Marto- nie sądzę 😉
❤❤
Crushujemy ? Znaczy że co?
Znaczy, że go kochają, zresztą, nie wierzę, że trzeba to komuś tłumaczyć.
Ja w końcu przeczytałam i nie podobała mi się. Ani relacja głównych bohaterów, ani świat, który miał ogromny potencjał ale był zbudowany miernie.
Nie znam człowieka... Crushujcie... Obejrzę później... Wiecie, wena ważniejsza...
no... i... nie... dzisiaj... jutro nadrobię... Elo...
Jestem... Zastanawiam się, po której waszej recenzji, zacznę czytać książki...
❤❤❤