𐙚 𝑌𝑎𝑙𝑛ı𝑧𝑐𝑎 𝑘𝑢𝑟𝑔𝑢𝑑𝑎𝑛 𝑖𝑏𝑎𝑟𝑒𝑡𝑡𝑖𝑟. “𝗠𝗮𝗳𝘆𝗮 𝗦𝗲𝘃𝗴𝗶𝗹𝗶𝗻 𝗦𝗮𝗻𝗮 𝗖̧𝗼𝗸 𝗗𝘂̈𝘀̧𝗸𝘂̈𝗻𝗱𝘂̈𝗿” ✩ 𝘑𝘦𝘰𝘯 𝘑𝘶𝘯𝘨𝘬𝘰𝘰𝘬 𝟤𝟧 ⋆ 𝘒𝘪𝘮 𝘔𝘪𝘯𝘫𝘢𝘦 𝟤𝟤 ✩ Jungkook, geceyi yalnız geçirmekten hiç hoşlanmazdı. Mafyanın karanlık dünyasında geçirdiği her an, içindeki boşluğu biraz daha büyütüyordu. Soğuk, sert bakışlar ve gaddar ruh hali bir şekilde ona yapışmıştı; ama Minjae’ye her vardığında, her şey değişiyordu. Minjae, Jungkook’un kaybolan parçalarını birleştiriyor, onu bir bütün haline getiriyordu. Birlikte olduğunda, dünya sadece ikisi için dönüyor gibiydi. Bir akşam, Jungkook’un adımları evin içine girdiğinde, o gerginlik yine yüzüne yansımıştı. Gözlerinde, geceyi ve günün karmaşasını taşıyan bir yorgunluk vardı. O kadar fazla şey geçiyordu zihninden… Ama içeri adım attığında, gözleri Minjae’nin sessizce pencere kenarındaki koltukta oturduğunu gördü. Minjae, her zaman olduğu gibi, ona hiçbir şey söylemeden sadece varlığıyla huzur veriyordu. Minjae, Jungkook’u fark ettiğinde hafifçe gülümsedi. Gülümsemesi, Jungkook’un içindeki gerilimi bir an olsun hafifletmeye yetiyordu. “Yeni geldin… Nasıl geçti?” dedi Minjae, yavaşça yerinden kalkıp Jungkook’un yanına doğru ilerlerken. Jungkook, başını sallayarak derin bir nefes aldı. “Her şey kötü… Ama yine de gitmek zorundaydım.” dedi, elleri cebine girmişti. Gözleri Minjae’ye kaymadan duramıyordu, ama içindeki karanlık öylesine derindi ki, tam olarak ne hissettiğini ifade edemiyordu. Minjae, Jungkook’un soğuk tavrını gördü. O, her zaman böyleydi; dışarıya karşı sert, mesafeli. Ama Minjae, Jungkook’un içine girdiğinde, onu anlıyordu. Onunla konuşarak, onu sakinleştirerek ona ulaşabiliyordu. “Beni görmek seni rahatlatıyor, değil mi?” dedi Minjae, yavaşça Jungkook’a yaklaşıp ellerini tutarak. Jungkook, onu gerçekten görmek, yanında olmak istiyordu ama bazen kelimeler boğuluyordu dilinde. Jungkook, gözlerini kapatıp derin bir nefes aldı. “Evet… Ama seni görmek her zaman yeterli olmuyor, Minjae,” dedi, sesindeki kararsızlık dikkat çekiciydi. “Bazen o kadar karanlık hissediyorum ki, senin yanındayken bile kaybolmuş gibi oluyorum.” Minjae, gözlerindeki hüzünle ona baktı, ancak yine de gülümsedi. "Karanlık olabilirsin... ama biliyorsun, seninle olmak her zaman bir yol buluyor. Her zaman... seninle bir yolum var." Jungkook, Minjae'nin bu sözlerinden bir an için daha fazla etkilenmişti. İçindeki boşluk, bir nebze de olsa hafifliyordu. Ama yine de karanlık tarafı, kalbinde hep bir iz bırakıyordu. “Bazen seni korkutuyorum, değil mi?” dedi Jungkook, Minjae’nin ellerine bakarak. Minjae, başını hafifçe eğdi ve Jungkook’a bir adım daha yaklaştı. “Korkmuyorum. Çünkü seni tanıyorum… Ve senin karanlığında bile bir ışık var. O ışık, senin olduğun yer... Her zaman seninle olacağım, Jungkook. Bunu unutma.” Jungkook’un göğsüne bir ağırlık oturdu. Bir an Minjae’ye sımsıkı sarılmak istedi ama hala korkuyordu; korkusu, Minjae’yi kaybetmekti. Bu düşünce, her şeyin üstündeydi çünkü Minjae, Jungkook’un hayatındaki nadir parçalardan biriydi. O, karanlık dünyada ona kalacak bir yer, bir yuva sunuyordu. Ve Jungkook, her zaman dışarıdaki dünyadan daha çok Minjae’ye ihtiyacı olduğunu biliyordu. “Beni her gördüğünde, seni daha çok seviyorum, biliyor musun?” dedi Jungkook, Minjae’ye doğru adım attı ve onu kollarına aldı. “Ama bazen o kadar çok seni seviyorum ki, bu bana büyük bir yük gibi geliyor. Seninle olmak istiyorum, ama seni kaybetme korkusuyla da doluyorum.” Minjae, başını onun göğsüne yasladı ve gözlerini kapattı. Jungkook’un kalp atışlarını hissederek, “O korkuya, o kaybetme korkusuna gerek yok. Ben buradayım. Hep burada olacağım. Senin karanlık tarafında bile ben seni seviyorum. Korkma, çünkü ben seni bırakmayacağım.” dedi. Jungkook, Minjae’nin sözlerinin içindeki sıcaklıkla biraz daha sakinleşti. Minjae’nin varlığı, ona bir şeyler öğretmişti. Korkularının üstesinden gelmeyi, başkalarına güvenmeyi, sevmenin ne demek olduğunu. Kendisinin kim olduğunu zaman zaman kaybetse de, Minjae onun kim olduğunu hatırlatan bir pusulaydı. Bir süre sessizlik oldu. Jungkook, Minjae’yi kollarında tutarken, dünyanın gidişatının, hayatın karanlık yönlerinin bir önemi yoktu. Minjae ile birlikteyken, her şeyin bir anlamı vardı. “Beni tam olarak anlaman ne kadar güzel…” dedi Jungkook, Minjae’nin saçlarını okşayarak. “Herkes beni yalnızca bir mafya olarak görür, ama sen her zaman içimdeki kaybolan parçaları buldun. Bunu nasıl yapıyorsun?” Minjae, başını hafifçe kaldırıp gözlerine bakarak, “Çünkü ben seni seviyorum, Jungkook. Ve seni sevmek, seni anlamak demek. Her şey seninle birlikte anlamlı. Senin içindeki karanlıkla bile, seni sevmenin bir yolu var. Biz, bir bütünüz.” dedi, elleriyle Jungkook’un yüzünü nazikçe tutarak. Jungkook, Minjae’nin sözlerinden içindeki tüm karanlıkların dağıldığını hissetti. Bir an, belki de ilk kez, dünyanın en güçlü adamı değil, sadece Minjae’nin sevdiği biri olmanın huzurunu hissetti. ༯ 𝓢𝓞𝓝 ༯
𐙚 𝑌𝑎𝑙𝑛ı𝑧𝑐𝑎 𝑘𝑢𝑟𝑔𝑢𝑑𝑎𝑛 𝑖𝑏𝑎𝑟𝑒𝑡𝑡𝑖𝑟.
“𝗠𝗮𝗳𝘆𝗮 𝗦𝗲𝘃𝗴𝗶𝗹𝗶𝗻 𝗦𝗮𝗻𝗮 𝗖̧𝗼𝗸 𝗗𝘂̈𝘀̧𝗸𝘂̈𝗻𝗱𝘂̈𝗿”
✩ 𝘑𝘦𝘰𝘯 𝘑𝘶𝘯𝘨𝘬𝘰𝘰𝘬 𝟤𝟧 ⋆ 𝘒𝘪𝘮 𝘔𝘪𝘯𝘫𝘢𝘦 𝟤𝟤 ✩
Jungkook, geceyi yalnız geçirmekten hiç hoşlanmazdı. Mafyanın karanlık dünyasında geçirdiği her an, içindeki boşluğu biraz daha büyütüyordu.
Soğuk, sert bakışlar ve gaddar ruh hali bir şekilde ona yapışmıştı; ama Minjae’ye her vardığında, her şey değişiyordu. Minjae, Jungkook’un kaybolan parçalarını birleştiriyor, onu bir bütün haline getiriyordu. Birlikte olduğunda, dünya sadece ikisi için dönüyor gibiydi.
Bir akşam, Jungkook’un adımları evin içine girdiğinde, o gerginlik yine yüzüne yansımıştı. Gözlerinde, geceyi ve günün karmaşasını taşıyan bir yorgunluk vardı. O kadar fazla şey geçiyordu zihninden… Ama içeri adım attığında, gözleri Minjae’nin sessizce pencere kenarındaki koltukta oturduğunu gördü. Minjae, her zaman olduğu gibi, ona hiçbir şey söylemeden sadece varlığıyla huzur veriyordu.
Minjae, Jungkook’u fark ettiğinde hafifçe gülümsedi. Gülümsemesi, Jungkook’un içindeki gerilimi bir an olsun hafifletmeye yetiyordu. “Yeni geldin… Nasıl geçti?” dedi Minjae, yavaşça yerinden kalkıp Jungkook’un yanına doğru ilerlerken.
Jungkook, başını sallayarak derin bir nefes aldı. “Her şey kötü… Ama yine de gitmek zorundaydım.” dedi, elleri cebine girmişti. Gözleri Minjae’ye kaymadan duramıyordu, ama içindeki karanlık öylesine derindi ki, tam olarak ne hissettiğini ifade edemiyordu.
Minjae, Jungkook’un soğuk tavrını gördü. O, her zaman böyleydi; dışarıya karşı sert, mesafeli. Ama Minjae, Jungkook’un içine girdiğinde, onu anlıyordu. Onunla konuşarak, onu sakinleştirerek ona ulaşabiliyordu.
“Beni görmek seni rahatlatıyor, değil mi?” dedi Minjae, yavaşça Jungkook’a yaklaşıp ellerini tutarak. Jungkook, onu gerçekten görmek, yanında olmak istiyordu ama bazen kelimeler boğuluyordu dilinde.
Jungkook, gözlerini kapatıp derin bir nefes aldı. “Evet… Ama seni görmek her zaman yeterli olmuyor, Minjae,” dedi, sesindeki kararsızlık dikkat çekiciydi. “Bazen o kadar karanlık hissediyorum ki, senin yanındayken bile kaybolmuş gibi oluyorum.”
Minjae, gözlerindeki hüzünle ona baktı, ancak yine de gülümsedi. "Karanlık olabilirsin... ama biliyorsun, seninle olmak her zaman bir yol buluyor. Her zaman... seninle bir yolum var."
Jungkook, Minjae'nin bu sözlerinden bir an için daha fazla etkilenmişti. İçindeki boşluk, bir nebze de olsa hafifliyordu. Ama yine de karanlık tarafı, kalbinde hep bir iz bırakıyordu. “Bazen seni korkutuyorum, değil mi?” dedi Jungkook, Minjae’nin ellerine bakarak.
Minjae, başını hafifçe eğdi ve Jungkook’a bir adım daha yaklaştı. “Korkmuyorum. Çünkü seni tanıyorum… Ve senin karanlığında bile bir ışık var. O ışık, senin olduğun yer... Her zaman seninle olacağım, Jungkook. Bunu unutma.”
Jungkook’un göğsüne bir ağırlık oturdu. Bir an Minjae’ye sımsıkı sarılmak istedi ama hala korkuyordu; korkusu, Minjae’yi kaybetmekti. Bu düşünce, her şeyin üstündeydi çünkü Minjae, Jungkook’un hayatındaki nadir parçalardan biriydi. O, karanlık dünyada ona kalacak bir yer, bir yuva sunuyordu. Ve Jungkook, her zaman dışarıdaki dünyadan daha çok Minjae’ye ihtiyacı olduğunu biliyordu.
“Beni her gördüğünde, seni daha çok seviyorum, biliyor musun?” dedi Jungkook, Minjae’ye doğru adım attı ve onu kollarına aldı. “Ama bazen o kadar çok seni seviyorum ki, bu bana büyük bir yük gibi geliyor. Seninle olmak istiyorum, ama seni kaybetme korkusuyla da doluyorum.”
Minjae, başını onun göğsüne yasladı ve gözlerini kapattı. Jungkook’un kalp atışlarını hissederek, “O korkuya, o kaybetme korkusuna gerek yok. Ben buradayım. Hep burada olacağım. Senin karanlık tarafında bile ben seni seviyorum. Korkma, çünkü ben seni bırakmayacağım.” dedi.
Jungkook, Minjae’nin sözlerinin içindeki sıcaklıkla biraz daha sakinleşti. Minjae’nin varlığı, ona bir şeyler öğretmişti. Korkularının üstesinden gelmeyi, başkalarına güvenmeyi, sevmenin ne demek olduğunu. Kendisinin kim olduğunu zaman zaman kaybetse de, Minjae onun kim olduğunu hatırlatan bir pusulaydı.
Bir süre sessizlik oldu. Jungkook, Minjae’yi kollarında tutarken, dünyanın gidişatının, hayatın karanlık yönlerinin bir önemi yoktu. Minjae ile birlikteyken, her şeyin bir anlamı vardı.
“Beni tam olarak anlaman ne kadar güzel…” dedi Jungkook, Minjae’nin saçlarını okşayarak. “Herkes beni yalnızca bir mafya olarak görür, ama sen her zaman içimdeki kaybolan parçaları buldun. Bunu nasıl yapıyorsun?”
Minjae, başını hafifçe kaldırıp gözlerine bakarak, “Çünkü ben seni seviyorum, Jungkook. Ve seni sevmek, seni anlamak demek. Her şey seninle birlikte anlamlı. Senin içindeki karanlıkla bile, seni sevmenin bir yolu var. Biz, bir bütünüz.” dedi, elleriyle Jungkook’un yüzünü nazikçe tutarak.
Jungkook, Minjae’nin sözlerinden içindeki tüm karanlıkların dağıldığını hissetti. Bir an, belki de ilk kez, dünyanın en güçlü adamı değil, sadece Minjae’nin sevdiği biri olmanın huzurunu hissetti.
༯ 𝓢𝓞𝓝 ༯
Askm yarisi yok nerde
@ OneShot bu kadar..
@@rroutee askm kusura bakma bana sadece ilk paragraf gözüktü diğeri yoktu kusura bakmaa🩷⭐🫂💌
@Eeditörnazolii Ne kusuru balım, önemli değil🫠
@@rroutee 🫂🥹✨💌🎀
Abi böyle bir mafya çıkmazsa karşıma evlenmiyorum nokta.
😻👊🏻🔥
YENİ ABONEN VATANA MİLLETE HAYIRLI OLSUN ❤
🥹🥹💓
@ ❤️❤️🎀
Aşkım bu gün döktürmüşsün hepsini okudum ve bayıldım mükemmelsin güzelimmmmm
@@Billie-w4v Çok teşekkür ederimm, beğenmenize çok sevindimm🩷
@jeongr4s balim beğenmek ne kelime b-a-y-ı-l-d-ı-m
Güzelim benim ya gene döktürmüş
@@Billie-w4v 🩷🩷
⭐️⭐️⭐️⭐️
Çok güzel ellerine sağlık
@@semanurkalnc775 Çok teşekkür ederim🩷
Aktifliğin şaka mı bebeğim🪐🤍🎀
@@BillieBossa_Nova Sürekli aktif olacağıımm🩷
Hayatım konuya ihtiyacın varmı acaba
@Senasfrgl Hayır aşkım🩷
Harikaaaa yaaaaa offf🤍🤍bayildimmm 💞
@@Jeon_jungkook-o6m Çok teşekkür ederim🩷
Çok güzel olmuş ❤❤
@@yagmurdalgic63 Çok teşekkür ederim🩷
Pp kardesligiii
@@jungreyx Aaaa🩷🎉