Historia kościoła w Sobocisku

Dziś Sobocisko jest oddalone od głównych dróg, ale w średniowieczu znajdowało się na szlaku handlowym łączącym Wrocław z Ołomuńcem. Nazwa miejscowości, lokowanej na prawie niemieckim, zapewne pochodzi od sobotnich targów. Ważnym faktem historycznym jest informacja, że jeszcze w połowie XIX w. we wsi odprawiano nabożeństwa w języku polskim.
Najciekawszym zabytkiem w Sobocisku jest kościół pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Jest to budowla gotycka, wzniesiona na początku XIV w. Wiadomo jednak, że istniała tu wcześniejsza świątynia powstała na przełomie XII i XIII w. W dokumentach z 1145 r. miejscowość i jej dobra należały do klasztoru św. Wincentego na wrocławskim Ołbinie. Obecna budowla jest ceglana, orientowana, przykryta dwuspadowym dachem. Ma jedną nawę, z węższym i niższym prezbiterium. Ściany wzmocnione są przyporami. W oknach prezbiterium na ścianie wschodniej i na wieży zachowały się manswerki. Od strony północnej do bryły kościoła dobudowane są kaplica i zakrystia, zaś od południowej kruchta. Od zachodu wznosi się wieża, obecnie przykryta niskim czterospadowym dachem. Na początku XVIII w., gdy odbudowywano kościół ze zniszczeń spowodowanych wojną trzydziestoletnią, zyskał wiele cech barokowych. Na rycinie Fryderyka Bernarda Wernera widać wyższe zakończenie wieży oraz cebulasty hełm nad kruchtą od strony probostwa.