มีการ์ตูนสั้นๆเรื่องนึงชื่อเรื่องว่า The boy, the mole, the fox and the horse ในเรื่อง the mole ถามเด็กผู้ชายว่า What do you want to be when you grow up? เด็กคนนั้นตอบว่า Kind. ผมว่าความฝันบางครั้งไม่จำเป็นต้องเป็นการทำงานหรือทำเงินก็ได้นะครับ ความฝันบางครั้งอาจเป็นเหมือนในการ์ตูนเรื่องนี้ เราอาจจะฝันจะเป็นคนที่เห็นอกเห็นใจผู้อื่น ฝันที่จะเอาชนะโรคร้าย ฝันที่จะเรียนรู้ไปจนวันตาย
นี่รอฟังเรื่องสุญนิยมและ อัตถิภาวะนิยม มาตั้งแต่อีพีแรก ในที่สุดก้มา มีหนังเกี่ยวกับปรัชญาเรื่องนี้ที่เราชอบมากคือ everything everywhere all at once ที่เพิ่งได้รางวัล oscar มา
In response to the nihilistic void, Nietzsche proposed the concept of the Übermensch or "Overman." This notion empowers individuals to rise above nihilism by asserting their will to create meaning.
00:00 Highlight
00:33 ความฝันในเรื่อง Blue Giant
07:51 คำถามเกี่ยวกับความฝัน
10:05 นิยามความฝัน เป้าหมาย ความหมายชีวิต
14:30 แนวคิดแบบ Essentialism
22:09 การสั่นคลอนของแนวคิดแบบ Essentialism
30:11 แนวคิดแบบ Nihilism
33:14 Moral Nihilism
35:49 ความเชื่อที่ปฏิเสธชีวิต
40:52 ทางออกคือการเผชิญหน้า
44:00 คำถามทิ้งท้าย
มีช่วงชีวิตนึงที่เราพยายามตามความฝัน ที่มารู้ทีหลังว่ามันไม่ใช่ความฝันเราเลย เราแค่อยากมีความฝันเหมือนคนอื่นแค่นั้นเอง เป็นช่วงที่สภาพแวดล้อม สื่อ ความคิด ทุกอย่างมันทำให้เรารู้สึกว่า
“การมีความฝัน = การรู้จักความหมายของชีวิต”
ซึ่งเรามาย้อนดูมัน toxic กับเรามากๆ สุดท้ายทุกวันนี้เราก็ยังตอบไม่ได้ว่าความฝันของเราคืออะไร และไม่พยายามตอบมันด้วย เราแค่ enjoy กับชีวิต พยายามลองทำอะไรใหม่ไปเรื่อยๆ ไม่กดดันตัวเอง และในบาง moment เรากลับชอบชีวิตแบบนี้ โดยไม่มีปลายทาง หรือ ไม่มี “ความฝัน” แบบที่คนในสังคมทั่วไปเข้าใจ
ผมชอบตอนสุดท้ายในเรื่องจิ๊กซอมาก ซึ่งผมอาจจะเป็นกลุ่มท้ายสุด ที่พอจิ๊กซอ หรือ “ความหมายของชีวิต” พังลง เราก็แค่ยอมรับมัน และหันไปทำสิ่งอื่น เพราะจริงๆแล้ว ไม่ใช่เราทุกคนจะชอบต่อจิ๊กซอ ผมคิดแบบนี้นะครับ
รอดู ep หน้าครับว่าเนื้อหาจะเป็นยังไง ชอบรายการมากครับ🥰
"มันโอเคนะ ถ้าคุณจะเป็นนักสำรวจ ตามหาความฝันอีกครั้ง ถึงแม้ว่าคุณจะไม่ใช่เด็กๆอีกแล้ว" ❤
เหมือนรายการอ่านใจ fc ได้ ชีวิตอยู่จุดที่ไร้ฝัน ไร้จุดหมาย ถามตัวเองอยู่ทุกวันจะเอายังไงกับชีวิตต่อ ทั้งที่ตอนอายุน้อยๆความฝันยิ่งใหญ่และเต็มเปี่ยม แล้วรายการก็ปล่อยคลิปนี้มาพอดี
จิงงง ชอบฟังตอนหาคำตอบกับชีวิต โหวงๆเหวงๆมากก
จริงค่ะ
จริงเลย
เคยเป็น เคยคิด เหมือนกันครับ ย้อนไปตั้งแต่เด็ก จนถึงอายุ25~26ปี ซึ่งยังตอบอะไรให้ตัวเองไม่ได้เลย ทุกๆอย่างเหมือนมันไม่ใช่ ไม่มั่นใจ ไม่มั่นคง แต่ปัจจุบันเรารู้ว่าชีวิตควรเป็นอย่างไร คร่าวๆละครับ ซึ่งสิ่งที่รู้นั้นเป็นไปไม่ได้แน่นอน แต่จะพยายามทำให้ดีที่สุดเท่าที่ความรู้ความสามารถที่เรามี
ใช่ ๆ ๆ โคตรจริงเลยอะ พิธีกร เตรียมการบ้าน และพูดออกมาได้เข้าใจ ครบถ้วน
ทัชหัวใจมาก ๆ
ชอบมากเลยครับ เราพยายามลากหลายสิ่งมาประกอบสร้างเป็นชุดคุณค่าเพื่อให้การดำรงอยู๋ของตัวเรามันดู make sense ทั้งที่จริงๆมันก็ไม่มีอะไรเลยจริงๆ ซึ่งในความไม่มีอะไรเราก็สามารถอยู่กับมันได้ โดยไม่ต้องเอาตัวเองไปผูกติดกับคำนิยามหรือชุดคุณค่าอะไร ถ้าเราเป็นอิสระจากข้างในและรู้เท่าทันมัน การใช้ชีวิตก็จะเบาขึ้น ก็แค่ปล่อยให้ชีวิตมันดำเนินไป พอปลดตัวเองออกจากคุณค่าเหล่านี้ได้ เราก็สามารถ master การมีอยู่ของตัวเองได้อย่างเข้าใจมันมากขึ้น
เคยอยู่ในช่วงชีวิตที่รู้สึกว่าชีวิตมันแย่มากๆ และเชื่อมั่นว่าถ้าเราพยายามมันต้องดีขึ้น แต่มันก็ไม่ดีขึ้น เป็นเวลาหลายปี จนได้ชุดความคิดนึงขึ้นมาใหม่ว่า "จริงๆคนเราไม่ต้องมีความสุขมากก็ได้มั้ง" คนเรามักจะคาดหวังถึงความสุข แต่จริงๆชีวิตมันก็ทั้งสุขและทุกข์ปนกัน อย่าคาดหวังความสุขมากเกินไป
แต่วันนึงผมกลับหลุดออกจากช่วงนั้นของชีวิตนั้นได้ และรู้สึกดีขึ้นมากจนรู้สึกว่าชีวิตที่เหลือคือโบนัส แล้วพอคิดแบบนั้นมันรู้สึกเบาขึ้นมากกับการไม่ต้องคาดหวังว่าเราจะต้องได้อะไรอย่างใจเรา แต่ก็ยังทำหน้าที่ต่างๆของเรา ยังอยากทำให้ครอบครัว คนรอบข้างมีความสุข เท่าที่เราจะทำได้นะ
สำหรับผมคิดว่าความหมายในชีวิตมันคงเหมือนการต่อเลโก้ไปเรื่อยๆ บางครั้งเราก็ต้องเรียนรู้ที่จะเอาบางชิ้นออก บางครั้งก็หาชิ้นใหม่ใส่เข้าไป ซึ่งแต่ละคนก็คงต้องสร้างแบบที่ตัวเองพอใจในแบบของตัวเอง
ไม่ยึดติดกัยสุขและทุกข์คือสิ่งที่ศาสนาพุทธสอนครับ
ชอบมาก จริงๆ ชีวิตเราไม่มีความหมายอะไรเลย แต่การไม่มีก็ไม่จำเป็นว่าไม่คู่ควร มันทำให้ชีวิตง่ายขึ้นในสังคมที่โคตรจะมีปัญหานี้เลย
หลังจากฟังจบ ได้แนวคิดที่ว่า เป้าหมายในชีวิตกลายเป็นบรรทัดฐานของสังคม ที่ผู้ที่อยู่ชั้นบนของพีระมิตเป็นผู้ขีดเขียนเอาไว้ ให้คนชนชั้นที่ต่ำกว่าเดินตาม หรือ ขายสินค้าที่เรียกว่า บรรทัดฐานของสั่งคม
ขอบคุณที่หยิบหัวข้อนี้ขึ้นมานะคะ เพราะว่าตอนนี่ก็กำลังอยู่ในช่วงตั้งคำถามกับตัวเองในเรื่องนี้เหมือนกัน เราเป็นคนที่ชอบตั้งเป้าหมายตลอด เป็นคนที่เชื่อว่าชีวิตตัวเองจะมีคุณค่าก็ต่อเมื่อทำเป้าหมายให้ได้ เราโตมากับแนวคิดแบบนี่มาเสมอเลยค่ะ
จนช่วงปีสองปีมานี้ เราทำเป้าหมายอะไรไม่สำเร็จสักอย่างเลย สอบไม่ติดมหาลัยทีเราเชื่อว่ามันคือคุณค่าของตัวเรา เรียนก็ไม่ได้ดีเหมือนกันสมัยก่อน ตั้งเป้าอะไรก็แป๊กไปซะหมด จนมันพัฒนามาในจุดที่เราคิดกับตัวเองว่า "หรือจริงๆเราล้มเหลวในฐานะมนุษย์" "หรือจริงๆชีวิตของเราตลอด19ปีที่ผ่านมาช่างไร้ความหมายไร้คุณค่า" เพราะดูคนรอบๆตัวเขาก็ใช้ชีวิตกันได้ "เหมือนคนปกติทั่วไป"
ลึกๆแล้ว เราก็ยังเชื่อนะคะว่าชีวิตเรามีคุณค่าในตัวมันเอง แต่พอเราเติบโตมากับแนวคิดที่ชีวิตจะมีคุณค่าก็ต่อเมื่อทำตามเป้าหมายได้ มันเลยทำให้เราย้อนแย้งกับตัวเองอยู่ดี ทำให้ในท้ายที่สุดเรายังหาคำตอบให้ตัวเองไม่ได้ว่า เราเกิดมาทำไม แล้วถ้าชีวิตเรามีคุณค่าด้วยตัวของมันเองงั้นคุณค่าของเราคืออะไร ถ้าไม่มีคุณค่าตรงนั้น เรายังมีสิทธื์จะเป็นมนุษย์ที่สามารถมีความสุขกับชีวิตตัวเองได้รึเปล่า
เราสมควรจะใช้ชีวิตต่อหรือไม่ แล้วถ้าอยากจะใช้ชีวิตต่อ เราต้องกลับไปพยายามอย่างหนักเพื่อทำในสิ่งที่เราเชื่อว่ามันคือคุณค่าของเราอีกหรือเปล่า
ตอบตัวเองไม่ได้เลยค่ะ แต่มันจะมีลึกๆในใจว่า เออ ชีวิตเรามันก็แค่นี้แหละ ไม่ต้องไปคิดหรือคาดหวังอะไรเยอะ พอเป็นแบบนั้นเราก็จะโล่งใจและรู้สึกสนุกกับชีวิตมากขึ่นจริงๆแม้ลึกๆในใจยังคงมีคำถามอยู่มากมายที่รอคำตอบอบู่
อีพีนี้เลยทำให้ฉุกคิดอะไรหลายๆอย่างเลยค่ะ ทำให้เราเข้าใจคำที่คนชอบพูดกันว่า ชีวิตเราเราเป็นคนกำหนด ได้ลึกมากขึ้นด้วย ขอบคุณนะคะ ตอนนี้รู้สึกโล่งใจและให้อภัยตัวเองที่ทำอะไรไม่ได้ตามเป้าหมายได้นิดหน่อยแล้ว ต่อจากนี้ก็จะพยายามใช้ชีวิตเพื่อตัวเองให้ได้ แม้มันอาจจะไม่ได้มีความหมายหรือตุณค่าอะไร แต่ก็ไม่เป็นไร จะพยายามใช้ต่อไปค่ะ
เป็น EP ที่เข้ามานั่งในใจมาก
ส่วนตัวมีความเชื่อแบบนี้ ศาสนา ศีลธรรม จริยธรรม ความดี ความเลว จุดมุ่งหมาย, เป้าหมายของชีวิต ล้วนไม่มี
มนุษย์สร้างสิ่งเหล่านี้ขึ้นมา เพื่อตอบสนองความต้องการของตนเองและสังคมในแต่ละสมัย ในแต่ละบริบทเท่านั้น คือเพื่อรักษาให้สังคมสงบสุข หรือจุดประสงค์อื่นใดก็ได้ตามบริบทในช่วงนั้น ๆ
ดังนั้น หากเราเลิกยึดถือความเชื่อเหล่านี้ แล้วสร้างชุดความเชื่อใหม่มายึดถือ สุดท้ายเมื่อเวลาผ่านไปเดี๋ยวมันก็พังทลายลงเหมือนเดิมนั่นแหละ ซึ่งน่าจะพังเร็วกว่าพวกแนวคิดศาสนาด้วย เพราะอันนั้นมนุษย์คิดและทะนุถนอมมาตั้งหลายพันปียังมีคนเลิกเชื่อเลย
ในช่วงสมัยวัยรุ่นได้เกิดแนวคิด Nihilism ขึ้นมาเอง จากการตั้งคำถามต่าง ๆ กับสังคม ก็พยายามออกตัวว่าปฏิเสธแนวคิดเดิม ๆ ทำตัวเฟียส ๆ เบียว ๆ แต่สุดท้ายเมื่อชีวิตมาถึงวัยทำงานเต็มตัวก็ไม่ได้ปฏิเสธมันแล้ว และมองว่าทุกแนวคิดความเชื่อมีเหตุผลเบื้องหลังของมัน ศีลธรรม จริยธรรม ยังคงปฏิบัติเหมือนเดิมด้วยความจำเป็น เพราะเรายังอาศัยอยู่ในสังคม ส่วนความดีบางอย่างก็ทำไปโดยไม่หวังผลบ้างตามความเมตตาที่มี
เป้าหมายทางด้านศาสนาไม่มี เป้าหมายคุณค่าของชีวิต ก็ไม่แน่ใจว่ายังมีอยู่ไหม แต่ก็ใช้ชีวิตเรื่อย ๆ ไปตามบริบทและข้อจำกัดของตัวเอง ในอนาคตจะมีความเชื่อแบบไหนก็ยังคาดเดาได้ยาก แต่เชื่อว่าทุกคนสามารถทบทวนตัวเอง และตั้งเป้าหมายให้กับชีวิตได้ตลอดเวลา หรือจะไม่ตั้งเป้าหมายอะไรก็ได้ แล้วแต่เลย
มีการ์ตูนสั้นๆเรื่องนึงชื่อเรื่องว่า The boy, the mole, the fox and the horse ในเรื่อง the mole ถามเด็กผู้ชายว่า What do you want to be when you grow up? เด็กคนนั้นตอบว่า Kind. ผมว่าความฝันบางครั้งไม่จำเป็นต้องเป็นการทำงานหรือทำเงินก็ได้นะครับ ความฝันบางครั้งอาจเป็นเหมือนในการ์ตูนเรื่องนี้ เราอาจจะฝันจะเป็นคนที่เห็นอกเห็นใจผู้อื่น ฝันที่จะเอาชนะโรคร้าย ฝันที่จะเรียนรู้ไปจนวันตาย
ดูแววตาน้องฟางแล้วดู lost เหมือนกันคลิปนี้ ผมเองก็คิดเห็นตรงกัน เคยคิดมาหลายครั้งว่าการเกิดมามันช่างไร้ความหมายมากๆ ไม่มีอะไรเลย
ผมว่าลองมองว่าการเกิดมา มันแค่เป็นขั้นตอนนึงของธรรมชาติ อยู่ให้มีความสุขก็พอละมั้ง
ใช่ แววตาว่างเปล่ามาก
ขอบคุณรายการนี้มากค่ะ ทุกหัวข้อเหมาะกับการตกผลึกเพื่อแก้ midlife crisis แล้วปล่อยทุกวันศุกร์ เหมาะกับการนั่งฟังแล้วนึกย้อนถึงชีวิตตลอดสัปดาห์ที่ผ่านมา ขอบคุณที่ทำให้คนที่ไม่ชอบออกไปไหนใน friday night อย่างเราไม่เหงา แถมแต่ละคลิปเราฟังมากกว่าหนึ่งรอบด้วย 😊 อยากให้ทำเรื่อยๆนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ
ในฐานะที่ผมเป็นนักปรัชญาแบบ Magical Realism (อภิปรัชญาสาขาหนึ่งที่ทั้งใหม่มากและโบราณมาก) มีความเห็นว่าอันที่จริงแล้วแนวทางหรือหลักการของการมีชีวิตอยู่ในแง่ของเป้าหมาย ความฝัน และความหมายของชีวิตนั้น จากปรัชญาสาขาของผมมันก็มีคำตอบที่ตายตัวสำหรับ Inter-Subjective Human Existence อยู่นะครับ เพียงแต่ว่ามันจะบอกกันโต้งๆ ไม่ได้ เพราะเรื่องแก่นแกนแบบนี้ก็เหมือนๆ กับความเป็นเต๋าน่ะครับ กล่าวคือเมื่อยิ่งพูดถึงมัน เราต่างก็จะยิ่งห่างไกลออกไปจากความเข้าใจในสิ่งนั้น พูดง่ายๆ ว่ายิ่งพูดถึงชีวิตจะยิ่งไม่เข้าใจชีวิตนั่นเอง---ถึงอย่างไรเสีย Magical Realism นั้นก็เป็นปรัชญาที่ยอมรับในทุกคำตอบจากอัตวิสัยของปัจเจกแต่ละคนด้วย คือจริงๆ มีกฎ แต่ไม่ได้ยึดกฎว่าเป็นหนึ่งเดียวที่สุดที่ใครจะไม่ทำตามหรือไม่เข้าใจในสารัตถะตามนี้ไม่ได้ สัจนิยมมหัศจรรย์รู้ซึ้งถึงคุณค่าที่แตกต่างกันของแต่ละคำตอบที่บุคคลใดก็ตามสามารถที่จะตอบตัวเองได้ ไม่ว่าชีวิตจะมีความหมายอย่างมากสำหรับใครสักคน หรือสำหรับใครบางคนแล้วชีวิตอาจไม่มีความหมายอะไรเลยก็ย่อมได้ครับ สิ่งสำคัญที่สัจนิยมมหัศจรรย์ต้องการจะนำเสนอจึงไม่ใช่เรื่องการให้ความหมาย (Definition) การตั้งเป้าหมาย (Purpose/Goal) และการเติมเต็มความฝัน (Dreams/Fullfillment) เป็นเรื่องหลักๆ ที่คนเราควรจะไตร่ตรองกับมันมากที่สุด ด้วยเหตุเพราะสิ่งเหล่านี้มีความเป็น Temporary Cycle ของชีวิตในแต่ละช่วงวัยด้วย พอบทบาทเปลี่ยน กาลเวลาเปลี่ยน เรื่องของเป้าหมาย ความหมาย ความฝัน มันก็จะเปลี่ยนตามครับ คือว่ามันไม่เที่ยงและเป็นเรื่องชั่วคราว สิ่งสำคัญกว่าคือวิถีในการดำเนินชีวิตให้เหมาะสมกับที่ตัวเองปรารถนาอยากจะมีชีวิตต่างหาก เรื่องวิถีมันไม่ตายตัว มันมีแนวทางที่เป็นรูปธรรม และเป็นเรื่องที่คนเราไม่จำเป็นจะต้องมาถกเถียงกันด้วยว่าจริงหรือไม่จริง ทว่าวิถีนั้นเองคือสิ่งที่ทั้งปัจเจกและสังคมมีส่วนร่วมไปด้วยกันเพื่อสร้าง Something New หรืออะไรสักอย่างที่ไม่ใช่แค่การถกเถียงเชิงนามธรรมอย่างที่นักปรัชญาทั้งหลายในสาขาอื่นๆ เคยถกกันมาอย่างไม่จบไม่สิ้น และถ้าคนเราไม่รู้ว่าวิถีที่ควรเป็น ควรเดิน ควรค่าสำหรับตัวเองเป็นวิถีแบบไหน ชีวิตมันก็จะสะเปะสะปะและบางครั้งอาจจะน่ากลัวยิ่งกว่าการไม่รู้หรือไม่มีความหมายในชีวิตด้วยซ้ำไปครับ อยากให้ดูตัวเองที่วิถีในการใช้ชีวิตกันให้มากครับ มันสำคัญจริงๆ เพราะถ้าเจอในแบบทึ่ใช่แล้ว ความเจริญก้าวหน้าก็จะตามมาแบบฮวบๆ เลย ไม่ว่าจะแค่กับตัวเอง หรือในสเกลที่ใหญ่กว่านั้นก็ตาม วิถีที่ชัดเจนและแน่แน่วจะทรงพลังมากสำหรับชีวิตทุกชีวิตบนโลกครับ ขอบคุณ 😊
หมายถึง ทุกคนสามารถสร้างวีถึชีวิตที่มีคุณค่าสำหรับตนเองได้เสมอ
สุดท้ายก็มาตายตรงคำว่า “ความเจริญก้าวหน้า”
การที่เรายิ่งพูดยิ่งไม่เข้าใจมันก็เป็นสิ่งดีแล้วนี่ครับ มันหมายความว่าเราเข้าใจมันมากยิ่งขึ้น เราคิดถึงสิ่งนั้นในเชิงที่ลึกซึ้งยิ่งขึ้น มันก็ต้องมีจุดหนึ่งที่เราจะหยุดแล้วมองกลับไปว่า บางทีเราก็เข้าใจในเรื่องนั้นมากพอสมควรแล้วนะ บางทีเราอาจจะไม่ต้องค้นหาคำตอบที่ไม่เข้าใจเพิ่มก็ได้ แล้วบางที เราก็แค่ลงมือทำมันจึงจะเข้าใจอย่างถ่องแท้
ใครตั้ง หรือตั้งเอง มีหนังสือรับรองนักปรัชญาหน้าใหม่หรือยัง หากสถาบันปรัชญาแห่ง ยอร์กไชน์ ไม่รับรอง ไม่ถือว่าเป็นนักปรัชญา
@@นักปรัชญาหมายเลข7รีเทิร์นส์นักปรัชญา ก็คงไม่มีอะไรซับซ้อน เพียงแต่ตัวเรานั้นสับสน วัฎจักรสิ่งมีชีวิตจะมีความหมายหรือไม่นั้นมันก็แค่สัญชาตญาณตามหลักวิทยาศาสตร์ถึงแม้เราจะไม่รู้ต้นกำเนิดชีวิต
มาเจอคลิปที่กำลังตามหาคำตอบให้กับชีวิตของตัวเองอยู่พอดีค่ะ และจะติดตามตอนต่อไปด้วยค่ะ ส่วนตัวแล้วตอนนี้มารู้ตัวว่าเลโก้ตามที่สังคมมองว่าดีมันไม่ใช่สำหรับเราอีกแล้วค่ะ อยากต่อและกำลังค้นหาการต่อเลโก้ของตัวเราเองจริงๆ ค่ะ ซึ่งยังไม่ค่อยแน่ใจซักเท่าไหร่ แต่ก็อยากต่อเลโก้ของตัวเองจริงๆค่ะ ขอบคุณคลิปดีดีเป็นประโยชน์มากค่ะ เป็นกำลังใจให้ทำคลิปต่อๆไปนะค่ะ
เคยมีความฝัน เคยพยายาม และเคยยอมรับว่าไม่ใช่ทุกคนที่จะมีโอกาสทำตามฝันได้สำเร็จ 🌻 แต่แล้วยังไง ใครจะมีหรือไม่มีความฝันพออยากจะตายหรืออยากจะอยู่ เราก๋กำหนดอะไรไม่ได้เลย
ความฝันคือการยึดติดกับอารมณ์ปรารถนาที่เราถูกหล่อหลอม ทำให้เราเชื่อในความฝันนั้น ๆ จากสิ่งที่ถูกปลูกฝังจากสิ่งแวดล้อมที่แตกต่างกัน
เหตุผลที่ธรรมชาติสร้างอารมณ์ปรารถนาขึ้นมา มันเป็นแค่หนึ่งในอารมณ์ที่สร้างปัจจัยในการอยู่รอดในแบบนั้น ๆ ตามสภาพแวดล้อมนั้น ๆ สุดท้ายแล้ว ผ่านไปนับร้อย พันปี หมื่นปีข้างหน้า ธรรมชาติจะเลือกร่วมกับปัจจัยอื่น ๆ รวมถึงความฝันแบบไหนที่สามารถขยายพันธุ์และคงอยู่ได้ดีที่สุด
ข้อดีของการมีเป้าหมายในชีวิตคือการมีแนวทางในการดำเนินชีวิตที่ทำให้มนุษย์คนหนึ่งทำหน้าที่ขยายพันธุ์ในแบบของตัวเอง และทุกคนมีส่วนกำหนดแนวทางของตน กระทบไปยังสังคม สู่เผ่าพันธุ์ในภาพรวมในแบบของตนเอง ทุกคนมีบทบาท ความเชื่อ และคุณค่า เพื่อกำหนดแนวความเป็นไปได้ที่มากมาย
แต่ถ้ามองลึกลงไปอีก มันก็คือการยึดติดทางด้านอารมณ์เพียงเท่านั้นเอง อิสระที่แท้จริงคืออิสระจากอารมณ์ ที่ไม่ยึดกับปัจจัยภายนอกทั้งปวง (ย้อนกลับมาถามว่า ถ้ามนุษย์ทุกคนมีเป้าหมายในการละทิ้งอารมณ์และกลายมาเป็นกระแสหลักของสังคม ย่อมส่งผลต่อการเกิดลดลง และดับสูญของเผ่าพันธุ์แน่นอน)
แล้วอะไรคือส่วนที่ควรทำกันแน่ล่ะ?
ยึดติดอารมณ์เพื่อขยายเผ่าพันธุ์ หรือละทิ้งอารมณ์เพื่อเป็นอิสระจากทั้งปวง ส่งผลต่อการขยายเผ่าพันธุ์ในที่สุด
ส่วนตัวขอสรุปว่า ในความเป็นจริง การสนองอารมณ์คือกระแสหลักในการดำรงเผ่าพันธุ์อยู่แล้ว เป็นไปได้ยากที่การละทิ้งอารมณ์จะมาเป็นกระแสหลัก เนื่องจากมันเป็นแนวคิดที่ฝืนธรรมชาติและยากในการปฏิบัติจริง
ติดตามทุกคลิปนะครับ❤❤❤
เป็นคำถาม และเป็นการถกความคิด หาคำตอบที่ดีมาก
เสียดายที่หากวิทยากรเข้าใจพุทธธรรมลึกพอ จะนำคำสอนแท้ๆ ทางพุทธมาคุยกันได้ตรงกว่านี้ แล้วจะนำทางผู้ฟังให้ได้คำตอบ ได้ดีกว่านี้มาก
คำสอนพุทธที่คุยกันในคลิปนี้ มาจากข้อมูลที่สอนตามๆ กันมาทั่วๆ ไป อาจใกล้เคียงคำสอนจริงประมาณครึ่งนึงเท่านั้น ชวนทุกท่านศึกษาค้นคว้าต่อกันนะครับ
เคยเป็นคนที่ทั้งเลโก้และจิ๊กซอว์ถูกพังลงค่ะ เขวไปพักใหญ่ จู่ๆวันนึงก็เปิดดู podcast ไปเรื่อย สุดท้ายก็ได้เจอกับความหวังใหม่ง่ายๆในชีวิต แค่อยากจะมีชีวิตอยู่ให้ยาวนานที่สุด เพื่อดูว่าโลกในอนาคตที่หมุนเร็วมากๆนี้ จะหมุนไปทางไหน จู่ๆก็จุดประกายให้อยากดูแลตัวเองในทุกด้านทั้งร่างกาย ใจ และจิตวิญญาณ แล้วความหมายของการมีชีวิตอยู่ก็ตามมาอย่างมหัศจรรย์ 🥰
เช่นกันค่ะ ถ้า เรายังมีลมหายใจ สมองดี การเรียนรู้ เพืรอพัฒนาสถานะ จิตวิญญาน เปนเรื่องสมควร
และจะไม่มีวันที่ใครจะหักล้างทำลายได้ ถ้า.เราไม่ละทิ้งเอง
ผมเคยคคุยกับพี่คนนึง เขาบอกว่า ชีวิตเราอาจจะไม่มีความหมาก็ได้ แต่เราสามารถมีความหมายสำหรับคนอื่นได้ เช่นคนที่เขารักเรา
ชอบๆ..แนวคิด.
เป็น Postcast.ที่ดีมากๆ
ชีวิตไร้ความหมาย ขอบคุณคลิปนี้ที่ 1. ได้รู้ว่าไม่ได้คิดอยู่คนเดียว 2. ไม่มีความหมายก็ช่างมัน ไม่มีฝันก็ช่างมัน เลโก้ล้มก็ไปทำอย่างอื่น!
ชอบรายการนี้ อยากให้คนไทยพูดถึงปรัชญาเยอะๆ เพราะชวนให้คิดครับ รอฟัง ep หน้า absurdism (รอฟังพี่ภาคินเล่าเรื่อง Myth of Sisyphus) ครับ
ถ้า.เปนชาวพุทธ คุณที่ชอบฟังปรัชญา..ท่านควรอ่านพุทธธรรมของท่าน ป.ปยุตโต หาได้ในอินเตอร์เนทนะคะ
Deep มาก ต้องฟังหลายรอบเลย
เปนเรื่องดีน่าสนับสนุนที่จะ สนทนาเรื่องความคืด ปรัชญา สำหรับส่วนตัว ผ่านจุดนี้มาแล้ว พบว่า แนวทางพุทธ นั้นดีที่สุด คือสิกขาคำสอนพุทธ
เจอเลโกคืออึ้งเลยครับ กำลังอยู่ในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อของชีวิตแบบนี้เลย
ช่วงนี้ผมกำลังรู้สึกว่า ชีวิต/โลก/จักรวาล/หรือแม้กระทั่งจิต เต็มไปด้วยความขัดแย้ง/ย้อนแย้งในตัวเอง. การที่เรามั่นใจในความรู้อะไรซักอย่าง อาจเพราะเรายังไม่รู้อีกด้านหนึ่งของมัน (duality). ราวกับว่า พวกเรากำลังอยู่ในเกม Divide and Rule ของบางสิ่งที่เหนือกว่า. และเป็นไปได้ว่าสุดท้ายแล้ว โสกราตีสอาจพูดถูก.
เมื่อสิ่งที่ถูกกำหนด (ภายนอก) ไม่สอดคล้องหรือปฏิเสธเรา จนสวรรค์ล่ม
ชีวิตเคว้งไปพักนึง ค่อยๆแสวงหาสิ่งที่เป็นความสุขสอดคล้องกับ กลไกของเรา จากนั้นค่อยๆทำ จนเกิดประโยชน์(ผล) นั่นเป็นคุณค่าแบบฉบับของเรา
อาจารย์พูดเก่งมากครับ อธิบายเรื่องเข้าใจยากให้เข้าใจง่าย
เกิดมาในครอบครัวที่ให้ความสำคัญกับเป้าหมายในชีวิต ถูกกดดันจนเกิดคำถามกับตัวเองว่า "ตัวเราที่ไร้ความหมาย จะมีค่าต่างอะไรจากคนที่ตายไปแล้ว" ถามตัวเองวนอยู่ซ้ำๆ "เกิดมาเพื่ออะไร" "มีชีวิตอยู่ทำไม ในเมื่อเราสร้างประโยชน์ให้กับสังคมไม่ได้" อยู่ในจุดด้อยค่าชีวิตตัวเอง อารมณ์แปรปรวน sensitive กับทุกเรื่อง ร้องไห้เหมือนบ้า เลยปลีกตัวจากสังคม จนวันนึ่งมองออกไปนอกหน้าต่าง เห็นนก ก็นึกได้ ทุกสิ่งที่เกิดมาล้วนมีความหมายในตัวมันเอง โดยไม่ต้องให้ความหมาย ในทาง นิเวศวิทยา ทุกอย่างมีความสัมพันธ์ เกื้อหนุนกัน และเพราะมีคนที่ไร้ความหมายในชีวิต เราถึงรู้ว่าคนที่มีความหมายในชีวิตเป็นยังไง สุดท้ายมนุษย์ก็ดำรงค์อยู่ได้ด้วยความคิดที่หลากหลายและแตกต่าง เพื่อให้ตระหนักถึงกันและกัน
ปล.รายการพูดคุยประเด็นที่น่าสนใจมาก รักเลย❤
จากใจเด็กหลังห้อง ความไม่พร้อมด้านฐานะ โภชนาการแค่ประทัง ช่วงวัยเด็กจึงดูเอ๋อๆเพื่อนแท้คือห้องสมุด สายตาแคลนหรือคำคน ถ้าเข้าถึงคำว่า ช่างแมร่ง วิวัฒนาการความฝันจะไล่ตามเราเอง😆
ขอขอบคุณ สำหรับความรู้ดีๆที่ถ่ายทอดให้กันครับ ❤
❤❤❤
ขอขอบคุณสำหรับการสนับสนุนและกำลังใจ ทีมงานจะพัฒนาคุณภาพของเนื้อหาและการนำเสนอคอนเทนต์ที่ดีต่อไปครับ ❤
ดูคอนเม้นนี้มาพูดเลยนะว่าทุกหัวข้อโดนหมด เหมือนกำลังคิดอยู่แล้วมีคนมาสรุปความคิดให้แบบตรงจังหวะทุกหัวข้อเลย แล้วคิดเหมือนพี่เค้าพูดมาหมดเลย ดีมากครับชอบทำเรื่อยๆ
จากวิทยาศาตร์สู่ปรัชญา คุณฟาง และ คุณภาคิน ทำหน้าที่ได้ดีครับ ด้วยคุณภาพของงานก็เป็นไม้บรรทัดการันตี หวังว่าคนดูจะไม่อกหักอีกน่ะครับ เพราะชอบรายการนี้ไปแล้ว
นี่รอฟังเรื่องสุญนิยมและ อัตถิภาวะนิยม มาตั้งแต่อีพีแรก ในที่สุดก้มา มีหนังเกี่ยวกับปรัชญาเรื่องนี้ที่เราชอบมากคือ everything everywhere all at once ที่เพิ่งได้รางวัล oscar มา
ถ้าเป็นสมัยก่อน อายุ 50 ก็ว่าแก่ ค่าเฉลี่ยอายุตอนนี้ คืน 100 นั่นหมายความว่า อายุ 50 ชีวิตเพิ่งเริ่ม .. ❤️❤️
คุณฟางคุณภาคินขอบคุณมากๆนะคะ😍
ไม่อยากให้รายการนี้รีบจบนะครับ แต่จะขอให้อย่าเลิกทำก็คงมากเกินไป
แต่ขอเสนอไอเดียว่าถ้าวันนึงหมดเรื่องจะชวนทำปรัชญา อยากให้ชวนทำปรัชญา ผ่านตัวละครหรือเหตุการณ์ในอดีต น่าจะน่าสนุก
ขอขอบคุณสำหรับการสนับสนุนและกำลังใจ ทีมงานจะพัฒนาคุณภาพของเนื้อหาและการนำเสนอคอนเทนต์ที่ดีต่อไปครับ ❤
❤❤❤❤❤
ชอบครับ เนื้อหาดี พิธีกรเก่ง ตอบโตั สื่อสารกนได้ดีน่าสนใจ
เป็นเรื่องที่ทำให้มาชวนคิดถึงความเชื่อ ศาสนา ของคนสมัยนี้ได้ดี ชาวพุทธในบัตรประชาชน ซึ่งตรงกับคนหลายๆคนมากๆ ชอบครับ
ผมได้ยินคำว่าสุญญตา Stoic มาจากที่อาจารย์วีระ พูดในรายการ คุยให้คืด ก็สงสียว่าแปลว่าอะไร มาไเ้ยินความหมายจากรายการนี้
ถึงแม้ชีวิตจะไม่มีความหมาย แต่ได้เกิดมาช่วงเวลาตรงกับคลิปนี้ก็มีความสุขแล้วค่ะ
สนุกอีกแล้ว ได้ดู blue giant เหมือนกันค่ะ ชอบเพลงมาก ดื่มด่ำสุดๆ
ชีวิตไม่ใช่จิ๊กซอว์แต่เป็นเลโก้
ชอบการให้ความหมายนี้มากๆ ค่ะ
เราชอบรายการนี้มากค่ะ
จริงๆชีวิตมันไม่ได้มีความหมายตั้งแต่ต้น แต่เราพยายามสร้างความหมายมันขึ้นมาแล้วผูกตัวเองไว้กับสิ่งนั้น พอสิ่งนั้นหายไป เรากลับรู้สึกว่าตัวเองไร้ค่า และเศร้าเสียใจ
แต่ในเมื่อเราเคยสร้างความหมายให้ชีวิตได้ นั่นหมายความว่าเราก็สร้างมันใหม่ได้เช่นกัน
ที่จริงทุกคนควรจะถามตัวเองก่อนครับว่า เป้าหมาย ในความหมายของแต่ละคนคืออะไร ส่วนตัวผมแล้วเชื่อว่าเป้าหมายคืออุปกรณ์ที่ช่วยทำให้ความฝันเป็นจริงครับ ความฝันที่ไร้ซึ้งเป้าหมายก็เป็นเพืยงแค่ความฝันลมๆเล้งๆครับ
รอฟังแนวคิดAbsurdismนะครับ ชอบแนวคิดของAlbert Camusมาก
ชีวิตนี้ไม่ต้องการอะไรมาก แค่สักพันล้านในบัญชี😊 หยอกๆ จริงๆมนุษย์ชนชั้นปกครองเป็นคนสร้างสตอรี่ เรื่องราวทุกอย่างเพื่อบังคับให้คนสังคมมีบทบาทแล้วเป้าหมายเพื่อรับใช้คนเหล่านั้น ทำให้ชีวิตเชื่อว่าการทำงานมีความหมาย ไม่งั้นทุกคนจะใช้ชีวิตตาม free will แล้วกลับไปใช้ชีวิตอย่างอิสระ และอยู่นอกกฎระเบียบ จนวุ่นวายอีกครั้ง
ความฝันของเราตอนนี้คงเป็น การมีส่วนทำให้ผู้คนรอบตัวที่เราอยู่มีชีวิต ความรู้หรือ แนวคิดที่ดีขึ้นซักเล็กน้อยแม้ว่าเราจะจากไปแล้วก็ตาม จริงๆจะบอกว่าเป็นความฝันก็ไม่ใช่ซะทีเดียว เพราะตอนนี้ก็ทำอยู่ การมีอยู่ของเราทำให้ goal ของเราเพิ่ม volume มากขึ้น แต่การที่ชีวิตของเราจบลงก็ไม่ได้ผิดกับ goal ที่ตั้งไว้เช่นกัน
ส่วนเรื่องของคำถาม ด้วยความที่เราไม่เอาปัจจัยภายนอกเป็นที่ตั้งเป็นเป้าหมายว่าเราต้องมีชีวิตอยู่เพื่อสิ่งนั้น ปราสาทเลโก้นั้นก็คือตัวเราเอง ถ้ามันจะพังลงก็คงต่อใหม่ได้ได้แล้วละเพราะตัวเราก็ตายไปแล้ว
เคยเป็นคริสเตียน มาตาสว่างตอนอายุ 29 ทุกๆความฝันที่มีพังหมด แต่ผมก็มีเป้าหมายใหม่ ใช้ชีวิตใหม่มีความสุขที่สุด ไม่เป็นภาระใคร โลกนี้มีสิ่งที่เราชอบหลายอย่าง สิ่งที่อยากทำหลายอย่าง พอไม่มีศาสนาก็อิสระดีได้ลองได้ทำ สนุกและมีความสุขในทุกๆวัน และไม่ให้ใครมาเอาเปรียบมาหลอกใช้อีก
EP นี้ก็ดีอีกแล้ว ขอบคุณนะคะ
ตอนนี้มีเนื้อหาหลายอย่างที่พาผมย้อนกลับไปมองช่วงชีวิตที่เผชิญกับโลกซึมเศร้าเลยครับ
เป็นช่วงเวลารู้สึกว่าคุณค่าที่มนุษย์เราเชิดชูนั้นค่อย ๆ พังทลายลงทีละขาจนเหลือแต่ความว่างเปล่า
จนถึงตอนที่ผมตัดสินใจว่าความหมายจะไม่มีก็ไม่เป็นไรเพราะเราสร้างมันขึ้นมาเองได้นี่นา
แม้ว่าความหมายที่ผมพยายามสร้างขึ้นมาจะยังเปลี่ยนแปลงไปมาบ้าง
แต่มันก็คงเหมือนกับตัวตนของเราที่เติบโตและเปลี่ยนรูปร่างหรือทิศทางอยู่เรื่อย ๆ
คงมีแต่เวลาที่จะตอบได้ครับว่าคุณค่าที่ผมเชื่อถือนั้นควรค่าและมีความหมายจริง ๆ รึเปล่า
ผมเคย สอบผ่าน กฟผ และมีทีมเข้ามาสัมพาด ถึง 5-7 ฝ่ายพร้อมกัน
คำถามข้อนึงที่เค้าถาม คือ ถามจริงๆนะ คุณสมบัติของคุณมันดี (มากกว่าหน้าที่ที่จะรับเข้าทำ) ทำไมถึงมาสมัครทำงานที่นี่กัน
ผมตอบไปครั้งแรก ตามมาตราฐานว่า ผมชอบงานรัฐวิสาหกิจครับ เพราะสวัสดิการและเป็นความภูมิใจของพ่อแม่ โดยเฉพาะ อา ของผมเคยอยากเข้าที่นี่มาก
ผมโดนถามอีกด้วยคำถามคล้ายเดิม ว่า ทำไมล่ะ ทำไมถึงอยากทำงาน ที่อาจจะง่ายกว่า ที่ตัวคุณทำได้
ผมตอบไปว่า ถ้าตัดเรื่องเงินออกไปนะครับ ผมอยากนั่งเล่นหมากรุก ไปวันๆ
ลองเดาเอานะครับว่า ผมได้งานไหม
อยากรู้คำตอบค่ะ
@@sarajana3274 ผมตกสัมพาดครับ 555555
ไม่ได้งาน เพราะดูเป็นคนไม่มีความรู้ สะกดคำผิดเยอะมาก
เดาว่าไม่ได้ คิดว่าคำตอบของคำถามแรกไม่ได้เกี่ยวข้องกับการทำให้องค์กรเขาดีขึ้น แต่เป็นเพราะสังคมมองว่างานนี้ คนที่ทำจะดูมีภาษีดีกว่า ??
ทั้ง2คนพูดได้ดีมาก ชอบฟัง
คิดว่าความฝันคือเครื่องปรุงของชีวิต
ตอนเรียนจบใหม่ๆ รู้สึกไม่มีอะไรอยากทำแล้ว ชีวิตมันว่างเปล่า ไร้กิเลส ไม่สนุกเลย
เลยกลับมาหากิเลส หาเป้าหมาย ให้ชีวิตมันอยากลุกมาทำอะไรต่อไป จนกว่าจะถึงวันสุดท้ายของชีวิต
ตอนนี้โฟกัสความสุข อะไรที่อยากทำก่อนตุยแล้วไม่นึกเสียดายตอนนั้น
สนุก
เข้มขันขึ้นเรื่อยๆ
ที่จริงชีวิตก็ไม่ได้มีความหมาย
แค่เกิดอยู่ สร้างขึ้น และดับไป
แค่ตอนที่มีชีวิตอยู่ ไม่ทำให้เราเดือนร้อน และคนรอบข้างไม่เดือนร้อนก็พอ
อีพีนี่ดีมากครับ อยากฟังตอนต่อไปที่เกี่ยวกับแนวทางการตอบปัญหา Nihilism เลยครับ อยากรู้ว่า Existentialism กับ Absurdism เค้าให้ความหมายกับชีวิตลึกๆไว้อย่างไร ปล.ชอบตัวอย่าง Jigsaw มากครับ
ดีมากๆเลยค่ะ สงสัยเรื่องนี้เหมือนกันค่ะ ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณสำหรับอาหารสมองประจำสัปดาห์ครับ 😊
ขอขอบคุณสำหรับการสนับสนุนและกำลังใจ ทีมงานจะพัฒนาคุณภาพของเนื้อหาและการนำเสนอคอนเทนต์ที่ดีต่อไปครับ ❤
🎉🎉🎉
กราบสำหรับยอดเงิน
Ep นี้ถูกใจมากครับ
ถ้าถามว่ามีไหมคนที่ไม่มีฝัน คนที่ตั้งคำถามกับตัวเองว่าชีวิตเรามีความหมายว่าอะไร หรืออะไรคือความหมายของชีวิตเรา... เราเอง เวลามีคนถามว่าอยากเติบโตไปเป็นอะไร อีก 5-10 ปี อยากทำอะไร เราตอบไม่ได้อ่ะ เรามองไม่เห็นตัวเองด้วยซ้ำว่าเราเก่งเรื่องอะไร ทั้งๆที่คนรอบตัวชอบบอกว่าเรามีความสามารถ เราเองเป็นคนไม่เชื่อในเรื่องของศาสนา ไม่เชื่อในโลกหน้า ไม่เชื่อในบาปบุญ แต่เชื่อแค่ในผลของการกระทำ ช่วยเหลือคนอื่นแค่เพราะเขากำลังเดือดร้อน ช่วยเพราะสถานการณ์ตอนนี้นๆ ถึงไม่มีกฎอะไรมาครอบ เราก็ทำเพราะแค่เราอยากทำ ทำเพราะไม่เดือดร้อนใคร ทำเพราะครอบครัวจะได้อยู่สบาย นี่แหละมั้งความฝันของเรา
อยากให้คุยเรื่อง “ทฤษฎี เหมารวม” เช่น คนประเทศชอบเป็นแบบนี้ คนจีนชอบพูดเสียงดัง หรือการเหยียดว่า คนประเทศนี้ประเทศนั้น นิสัยไม่ดี คนที่เชียร์ พรรคการเมืองนี้ ไม่ดี สติไม่ดี ในความเหมารวม คนเราอยู่ประเทศเดียวกันก็มีความหลากหลาย และหลายครั้งก็เหมารวมว่าเขาเหมือนกันหมด
คิดถึงช่วง ใดใดในโลก ล้วนฟิสิกส์ ขอแค่หาพิธีกรท่านใหม่ก็ได้ อยากฟังวิทยาศาสตร์เชิงอธิบาย
เพราะชีวิตไม่มีความหมาย จงใช้ชีวิตแบบที่ไม่ต้องกลับมามีชีวิตอีก นั้นอาจจะเป็นความหมายของนิพพานก็ได้
โดยส่วนตัวเชื่อเรื่องการตายแล้วกลับมาเกิดเพราะเกิดขึ้นกับคนในครอบครัว แต่ไม่ได้ถือเป็นสาระอะไร การวนเวียนซ้ำๆเกิด-ตายนี้แหละ ที่ทำให้ชีวิตมันไม่ได้มีอะไรเลย การหยุดวัฏจักรนี้ได้คือสิ้นสุดแล้วชีวิต มีคนรู้เรื่องนี้มามากกว่า2500ปี แต่ทำได้ยากยิ่ง😅
ตายแล้วเกิดใหม่เกิดขึ้นกับคนในครอบครัว…รบกวนเล่าให้ฟังได้ไหม
ชอบมากเลยครับ
ขอrequest ปรัชญาสงครามและสันติภาพหน่อยได้ไหมครับช่วงนี้มันค่อนข้างเดือดแล้ว อยากให้คนไทยใจเย็นๆกับเรื่องการเชียร์การฆ่าล้างลงสักนิด
เป็นคน Gen X ที่ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยมีความฝัน เพราะถูกกำหนดจากพ่อแม่ให้ว่าจะต้องเป็นอะไร หรือทำอะไร ใช้ชีวิตไปเรื่อยๆตามแผนที่พ่อแม่วางไว้ และก็ทำได้ตามนั้น ชีวิตทุกวันนี้ก็ราบรื่นไม่ได้รู้สึกลำบาก หน้าที่การงานที่ทำก็ให้ประโยชน์ทั้งกับคนอื่นและครอบครัว
จนมาเห็นเด็กรุ่นใหม่ ที่บางคนใช้ชีวิตวิ่งตามความฝันก็รู้สึกชื่นชม และสงสัยว่าอะไรนะ ที่หล่อหลอมให้เค้ามีความมุ่งมั่นได้ขนาดนั้น เพราะลองย้อนถามตัวเอง ก็ไม่เคยตอบตัวเองได้เลยว่า ถ้าเลือกเองได้ ตัวเองอยากทำอะไร อยากเป็นอะไร
ตอนนี้เลยแค่มองระยะใกล้ ขอให้ใช้ชีวิตแต่ละวันอย่างไม่เดือดเนื้อร้อนใจก็ถือว่ามีความสุขแล้ว
รักรายการนี้
Nihilism น่ากลัวจริงๆ หลงจนหาทางออกไม่เจอ
ชีวิตมันก็มีความหมายของมันตลอดเวลานั้นแหละ มันเป็นเกมในตัวมันเอง มันมีสิ่งต่างๆเข้ามาให้รับรู้ เขามากระทำต่อสิ่งที่เขาเรียกว่าตัวเรา ของพวกนั้นเราทำอะไรไม่ได้ เปลี่ยนแปลงอะไรไม่ได้เพราะมันมากระทบเราไปแล้ว เรา(ถ้ายังคิดว่าตัวเราของเราอยู่นะ)ในถ้านะคนถือจอย ทำได้แค่มีปฏิกิริยากับมัน และนั้นแหละความหมายของชีวิต เราชอบปฏิกิริยาของเราแค่ไหน เราตอบสนองต่อมันอย่างมีปัญญามีเมตตาไหมมีสติไหม หรือเราตอบสนองมันเหมือนกับสิ่งมีชีวิตทั่วไป เราอาจจะคิดว่าปฏิกิริยาของเราอาจทำให้สิ่งที่เข้ามากระทบครั้งหน้าดีขึ้น ก็คิดได้ทำได้ แต่ถ้ามันแย่หละ ถ้าทำดีแล้วต้องตกนรก ยังจะทำไหม แล้วเราชอบไหมหละสิ่งที่เราเข้าใจก็ว่ามันคือความดีความถูกต้อง ชอบก็ทำ แล้วให้มันเข้ามาสิ่งต่างๆที่มันจะมากระทำกับเราให้มันเข้ามาหนักแค่ไหนก็ได้ ดูสิถ้าเราจะตอบสนองอย่างนี้ ตอบสนองด้วยคุณค่าที่เราเข้าใจมันอย่างแทงตลอดแล้ว เรายังจะรักษาการกระทำเช่นนั้นไว้ได้ไหม แล้วนี้แหละคือสิ่งที่ทำให้มนุษย์มีฟรีวิว เพราะถ้ารู้ว่าสิ่งนี้ทำแล้วต้องตายแน่ มีแต่มนุษย์เท่านั้นที่ยังจะเลือกที่จะทำ สัตว์อื่นไม่เป็นแบบนี้หรอก
ยอมรับว่า ดูตอนนี้ไม่ต่ำกว่า 7 รอบ กว่าจะเข้าใจ
เพราะหลายประโยค ฟังแล้ว คิดฟุ้งซ่านจนไม่ได้ฟังต่อ ต้องย้อนแล้วย้อนอีก
อยากดูต่อแล้ว
ความฝันคือภาระ ต้องพยายาม ต้องดันทุรัง แล้วทุกวันนี้ความฝันก้อมาในรูปผลิตภัณฑ์ ให้เราจ่ายเพื่อเติมเต็ม
ชอบหัวข้อนี้มากเลยค่ะ เป็นคำถามที่ตัวเองขบคิดอยู่ตลอดเวลา แม้ว่าจะอายุ40+ แล้ว😂
ช่วงนี้กำลังคิดเรื่องนี้เลยค่ะ😅
พร้อมฟังต่อแล้วครับ
ศาสนาพุทธ ที่สอนให้ทำความดี ไม่ได้หวังชาตินี้เลยครับ อันที่คุณเคยได้ยินทำดีทำบุญหวังชาติหน้า นี่มันพุทธผีครับไม่ใช่ พุทธศาสนา โดยแท้
ผมขอแบ่งปันความคิด Nihilism นิดนึงนะครับ แต่ไม่ใช่แนวคิดที่อ้างอิงจากโลกปัจจุบัน
ผมรู้จักคำว่า Nihilism นี้จากเกม ๆ นึงครับ (Honkai: Star Rail) ซึ่งทางทีมแปลภาษาไทยได้แปลคำ ๆ นี้ว่าลบล้าง หรืออาจจะหมายถึงว่างเปล่า
- และจะมีตัวละครที่มีความคิดแบบ Nihilism เป็นความคิดที่ว่า ทุก ๆ อย่างมันช่างไร้ความหมาย ทั้งอารมณ์ ความรู้สึก หรือประสบการณ์ต่าง ๆ ในชีวิต เพราะในท้ายที่สุดของทุกสิ่งทุกอย่างจะกลับกลายไปเป็น 0
- แต่ก็จะมีตัวละครอีกกลุ่มนึง ซึ่งเคยมีความคิดแบบ Nihilism และพวกเขาได้ตื่นรู้ว่า ความว่างเปล่า มันไม่ได้ว่างเปล่าจริง ๆ การกระทำทุก ๆ อย่างล้วนมีความหมายเสมอ ทั้งตัวเอง และการกระทำเพื่อผู้อื่น
- และก็มีตัวละครอีกคนนึงเธอมีความคิดแบบ Nihilismตัวแม่เลย แต่เธอก็ไม่ได้อยากจะมีความคิดที่ว่าทุกสิ่งทุกอย่างล้วนว่างเปล่า เธอจึงออกเดินทางช่วยเหลือทุก ๆ คนที่เธอเห็นสมควร เพื่อให้ตัวเองกลับมามีความรู้สึกไม่ว่างเปล่าอีกครั้ง หรือก็คือการลบล้างความว่างเปล่านี้
สุดท้ายนี้ผมแค่มาแชร์ข้อมูลอีกข้อมูลนึงเฉย ๆ เพราะแอบตกใจเหมือนกันว่า Nihilism เป็นชุดความคิดที่มีอยู่ในโลกนี้ด้วย ถือว่าเปิดโลกผมจริง ๆ ครับ
รออาจารย์ ภาคิน ไปออก ppymn นะครับ
ผมรู้สึกว่าชีวิตตัวเองไร้ความหมาย ไม่รู้ว่าจะอยู่ไปเพื่ออะไร แต่ที่ยังอยู่ก็เพราะไม่รู้ว่าจะรีบตายไปทำไมเหมือนกัน ซึ่งไม่แน่ว่าถ้ายังอยู่ไปเรื่อยๆก็อาจจะหาคำตอบได้ แต่ถ้าสุดท้ายมันหาไม่ได้จริงๆก็ไม่ได้ซีเรียสอะไรอ่ะครับ
ผมคิดว่า ความหมายของชีวิตเปลี่ยนแปลงได้เสมอครับ และเพราะความกล้าหาญที่จะเปลี่ยนแปลงของความหมายที่เรามอบให้ชีวิตนี้แหละ ที่ยังทำให้ชีวิตยังมีคุณค่า
ขอบคุณครับ
ชอบรายการนี้ รออีพี่ต่อไปนะคะ
ความหมายของชีวิต มักอาจถูกกำหนดด้วย "อัตตา" โดย "ขันธ์ ทั้ง 5"
กลุ่มสุญนิยม Nihilism อาจไปเห็น "สุญตา" หรือ "ความว่างเปล่า"
รอฟังสาย Absurdism ครับ ผมชอบการ์มูเป็นการส่วนตัว
รอฟังรายการคุยเรื่อง Existentialism และเลยไปถึง Post-modernism ด้วยครับ^^
ขอยคุณมากครับ ผมรอ Nietzsche มานานมากก ขอไปจนถึง Existentialism เลยนะครับ 🤝🤝🤝🤝
ผมอยู่ระหว่างการนั่งดูเลโก้ที่พังทลาย โดยที่ก่อนหน้านี้ผมพยายามเดินจากไป แต่ปรากฏว่าภาระที่เรียกว่าแมวยืนขวางประตูไม่ให้ผมออก! ตอนนี้คิดอยู่ว่าจะต่อเลโก้เป็นแมวดีไหม!?😆
ระหว่างที่ยังคิดไม่ออกก็ต่อเลโก้แมวไปก่อนเลยค่ะ พอเวลาผ่านไปอาจจะคิดออกก็ได้ว่าอยากต่อเลโก้เป็นอะไรอีก เป็นกำลังใจให้นะคะ😊
นั้นก็เป็นหนึ่งในความหมายของชีวิตก็ได้ครับ ส่วนหนึ่งของเลโก้ผมก็มีรูปร่างเป็นแมวเหมือนกัน
หากเราเป็นผู้เสียเปรียบ
เป็นผู้ถูกกระทำ เมื่อนั้นเราจะบ่น ทำไมเจอแต่คนเฮงซวย ทำไมไม้เจอคนดี
ถ้าเราเป็นผู้ได้เปรียบ
เห็นชีวิตคนอื่นไร้ค่า....
คงไม่รู้สึกถึงความเดือดร้อนคนอื่น
ถ้าเชื่อปรัชญาพุทธศาสนา.....
เราคิอผู้ที่ได้เปรียบและเสียเปรียบ ถ้ามากปัญญา จะรักษามาตรฐานการเกิดแบบไม่สุดโต่งเกินไป
ถ้าพูดแบบเด็ดขาดว่า
ไม่เชื่อคำสอนของพระพุทธเจ้าแบบเต็มร้อย เชิญทำตามความสบายใจ....
จะพิสูจน์จริงเท็จก็เมื่อได้ตายแล้วเท่านั้น.....
In response to the nihilistic void, Nietzsche proposed the concept of the Übermensch or "Overman." This notion empowers individuals to rise above nihilism by asserting their will to create meaning.
คลิปนี้ดีมากๆค่ะ
สิ่งที่พิธีกรพูดทั้งหมด. ทางพุทธศาสนคือ เราหลงว่าสิ่งที่เป็นอยู่คือความจริง. เมื่อคุณหลงคิดว่าสิ่งนี้คือความจริง. ต่อให้เราอายุพันปี. ปัญหาเรื่องความคิดนี้จะยังไม่จบ
ทุกอย่างในจักรวาล ความหมายมันถูกให้โดยสิ่งอื่นเสมอ ตัวเองไม่มีสิ่งใดมีความหมายในตัว ตามหลักวิทยาศาสตร์
สมมุติสัจจะในอภิธัมม
รายการมาถึงจุดที่โคตรเจ๋งแล้วครับ
I’m crying while listening
Are u happy or sad with this topic?
If you are happy because the topic can make you understand yourself,it is a good way to be more mature
ชีวิตมันมีความหมายตั้งแต่เราเกิดแล้วครับ ผมเนี้ยคนรักสบายไม่อยากมีอยากได้อยากเป็นอย่างที่รุ่นเดียวกันอยากแต่ผมกลัวแม่ยายป้า ดูแลมาอย่างเทวดา อยากดูแลเขาอะ แต่ตอนนี้ยังไม่อยากทำไรเลย ตอนนี้ผม 20ละ ผมจะเสียใจมากถ้าเขาจากไปโดยที่เราไม่มีอะไรเลยไม่ได้ตอบแทนซักนิดเดียว
ดีมากครับ ขอให้เป้าหมายสำเร็จนะคะ
หากจะบอกว่าไม่ว่าคุณจะเลือกต่อหรือไม่ต่อ หรืออยากต่อเป็นรูปอะไรก็ได้ ไม่มีผิดถูก มีแค่ความมีเติมเต็มส่วนบุคคล อันหมายถึงไม่ได้ยึดโยงกับสิ่งใด อันจะเห็นได้ว่า ยุคนี้ทุกคนได้ตื่นรู้กันมากขึ้น จากสัจธรรมที่ไม่อาจหลีกหนีได้ ไม่ว่าจะความเชื่อด้านศาสนา อภิปรัชญา วิทยาศาสตร์หรือทางฝั่งพลังงานเองก็ดี ยิ่งเรียนรู้ยิ่งพบเจอยิ่งจะรู้ว่าความจริงไม่มีอะไรเลยที่นิยามมันได้ตายตัว ทุกอย่างถูกพัฒนา
จากความเป็นปัจเจกบุคคล หรือคุณค่าภายใน คล้ายกับเป้าหมาย ที่ไม่ใช่กรอบ สังคม บรรทัดฐานจากแหล่งใด
แต่เป็นภายในจิตวิญญาณคุณต้องการ ทำแล้วมันคือฟิลแบบ (เออตายได้ ไม่เสียดายแล้ว ที่เกิดมาได้เป็น) นั่นแหละ "Freewill" เจตจำนงค์เสรี ที่ไม่มีการแบ่งว่าอะไรควรหรือไม่ควร แม้แต่การทำความดี ที่ไม่ได้หมายถึงบุญ กรรม นรก สวรรค์ แต่ทำเพราะรู้สึกเติมเต็ม รู้สึกสุขสงบ ส่วนตัวไม่ได้ทำเพราะอยากขึ้นสวรรค์ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นมันมีกฏการสะท้อนอยู่ ถึงจะไม่มีเวรกรรม แต่สิ่งใดที่ทำมันจะเป็นพลังงานคล้ายบูมเมอแรง เป็นความยุติธรรม เลยต้องคำนึงถึงตรงนี้ ก็ไม่ควรให้ตัวเองหรือใครๆ เดือดร้อนหรือเบียดเบียน
สิ่งศักดิ์สิทธิ์ คือ พลังงานที่มีมาก่อนศาสนา และการแบ่งแยกก็เป็นไปตามที่เรียกว่าจริตชนของวัฒนธรรม ภูมิประเทศนั้นๆ
แต่ความจริงมีเพียง 1 เดียว คือทุกอย่างเป็นสิ่งเดียวกัน ต่างกันที่โดนโปรแกรมมาแบบไหน จากพื้นฐานการเลี้ยงดู สังคม การเรียนรู้ แต่ประสบการณ์จะช่วยตอบคำถามที่ทุกคนตามหา🤍😇😊🌈🕊️
จบตอน 44:44 /เห็นพอดี
ขออภัยหากก้าวล่วงความเชื่อท่านใด ภายในอยากให้พิม🙏
หากคิดว่าเป้าหมายในชีวิตจะต้องเปนไปตามที่ตั้งเป้าหมายเอาไว้(ซึ่งเป้าหมายที่ตั้งไว้นั้นคือเราอยากจะเหมือนใครสักคนที่เราอยากเปนเหมือนเค้า) แล้วสุดท้ายเราไปไม่ถึง!...แน่นอนเราคงจะรุสึกได้ทันทีว่า "มันไกล..มันท้อ..มันไร้จุดหมาย..มันสิ้นหวัง..มันไร้ค่า'...
#..แต่ทำไม?... ก่อนจะมองเป้าหมายและตั้งความหวัง...
#..เราอาจจะลืมมองตัวเองก่อนว่าเรา..อยากเปนหรือทำอะไร...รุจักรุตัวเองดีแค่ไหน?..ต้องการสิ่งใด?..
#..ขอแค่อย่าลืม!...ว่าอย่าใช้เวลามองคนอื่นมากกว่ามองตัวเอง...และอย่าคิดว่าตัวเองด้อยค่ากว่าคนอื่น...
#..เพ้อเจ้อเลอะเทอะเลอะเลือน... 😅😅😅
สนทนากับชาวพุทธหลายครั้ง พวกเขาเชื่อจริงๆว่าถ้าไม่เชื่อความดีความชั่ว เราจะต้องไปทำเรื่องที่โดนขีดเส้นว่าไม่ดี จะต้องไปปล้-นฆ่-าข่-มขื-น
ทั้งที่จริงแล้ว สังคมอยู่ร่วมกันโดยช่วยกันสร้างผลประโยชน์แล้วผลนั้นมันก็กลับมาหาเราได้ทีละเล็กน้อย
ไม่ว่าจะคนที่มีศาสนาหรือไม่มีมันก็มีพวกที่อยากทำเลวเหมือนกัน แต่พวกไม่เชื่อเรื่องความดีความชั่วก็จะทำสิ่งที่อยากทำตามอารมณ์ใฝ่ต่ำอะไรก็ตามตามกรอบของกฎหมาย แล้วถ้าเขามีอำนาจขนาดที่ทำอะไรก็ได้ไม่ต้องกลัวกฎหมายอะไรจะมาห้ามเขา
ขอบคุณครับ ผมนั่งมองเศษเลโก้บนพื้นมาพักนึงแล้วเพราะไม่รู้จะจัดการยังไง บางครั้งอยากปัดๆเข้าใต้เตียงให้จบๆ จะได้ไม่รกหูรกตาหรือเผลอเดินเหยียบให้เจ็บเท้า อีพีนี้ทำให้ฉุกคิดขึ้นมาจริงๆ ว่า หรือเออ มันไม่จำเป็นต้องต่อให้เป็นอะไรที่ยิ่งใหญ่อลังการก็ได้นะ? ผมยังไม่รู้ว่าจะทำยังไงกับมัน แต่การได้รู้ว่ามันอาจสามารถเป็นบางสิ่งที่ไม่ใช่แค่ของพังทลาย มันก็มีความหมายมากๆ
เราใช้การขยับเป้าหมายให้สอดคล้องกับบริบทของชีวิตเรา ไม่ต้องสุขตลอด แค่ทุกข์น้อยลง หรือไม่ทุกข์ ก็สุขแล้วค่ะ ปรากฏว่าเป้าหมายเหลือนิดเดียว