АЛЛОҲ ДАР БОЛОИ АРШ АСТ, ВА АЛЛОҲ- РО ЛО-МАКОН ГУФТАН, ВА ИНКОР НАМУДАНИ ДАР БОЛО БУДНИ АЛЛОҲ, БА ИҶМОЪИ УЛАМО КУФР АСТ.!! Исботи Истивои Аллоҳ таъоло бар АРШ. Исботи Истиво дар мазҳаби имом АбуҲанифа (раҳматуллоҳи алайҳ): 1) Имом АбуҲанифа (раҳимаҳуллоҳ) гуфтааст: قال الإمام أبو حنيفة: ونقر بأن الله تعالى على العرش استوى من غير أن يكون له حاجة. «Мо қабул дорем, ки Аллоҳ бар Арш қарор гирифтааст, бидуни он ки мӯҳтоҷ ба Арш бошад». (Шарҳул-Васия саҳ.10) 2) Имом АбуҲанифа мӯътақид аст, ки Аллоҳ дар Осмон аст, ин ҳам қавли худи ӯ: الإمام أبو حنيفة رحمه الله يعتقد أن الله في السماء. دل على هذا قوله: «من قال لا أعرف ربي في السماء أم في الأرض فقد كفر، وكذا من قال إنه على العرش، ولا أدري العرش أفي السماء أم في الأرض« «Агар касе бигӯяд, ки намедонам Аллоҳ ( Маъбуди) ман дар осмон аст ё дар замин, кофир шудааст. Ва ҳамчунин агар бигӯяд, ки Ӯ таъоло бар Арш аст, вале намедонам, ки оё Арш дар осмон аст ё дар замин кофир шуда аст.» («Фиқҳи Абсат» саҳ.49 ва «Шарҳи Таҳовӣ» ибни АбилЪизз саҳ. 301 ва ҳамчунин Заҳабӣ дар «Ъулув».) #abu_muhammad_madani
Дини мубини Ислом дини Малоикаҳо ва аз ҳазрати бобои Одам Алайҳиссалом то Ҳазрати Муҳаммад Саллалоҳу Алайҳи Вассалам дини тамоми Пайғамбарон ва Анбиё мебошад. Дини Ислом Яктопарастӣ мебошад. Ҳамай Пайғамбарон ба яктопарастӣ даъват мекарданд ЛО Илоҳа Иллалоҳ фаҳмо
🌸🌸🌸 ПАЁМБАРИ ИСЛОМ ДАР ЛАҲАЗОТИ ОХИРИ УМРИ ХУД: ДАР МАВРИДИ ЗАНОН ВАСИЯТ МЕКУНАД. 2⃣1⃣ - Аз Амр бин Ал-Аҳус Ал-Ҷашми ривоят аст, ки ӯ дар حجة الوداع аз паёмбар ﷺ баъд аз ин, ки ҳамд ва санои ӯ таъаларо гуфт ва панд дод ва насиҳат кард, шунид, ки фармуд: وعن عمرو بن الاحوص الجشمي أنه سمع النبي ﷺ في حجة الوداع يقول بعد أن حمد الله تعلى، وأثني عليه وذكر ووعظ، ثم قال: ألا واستوصوا بالنساء خيرا، فإنما هنعوان عندكم ليس تملكون منهن شيئا غيرا ذلك إلا أن يأتين بفاحشة مبينة، فإن فعلن فاهجروهن سبيلا، الا إن لكم على نسألكم حقا، ولنسئكم عليكم حقا، فوقكم عليهن إن لا يومين فرشكم من تكرهون، ولا يأذن في بيوتكم لمن تكرهون، ألا وحقهن عليكم أن تحسنوا إليها في كسوتهين و طعامهن. Яъне: огоҳ бошед ва дар мавриди занон васият ба хайр намуд, зеро онҳо назди шумо асиранд, шумо ҳеч чизеро ба ҷуз лаззат бурдан молик нестед магар ин, ки ба ин ки фаҳшоро ошкор, муртакиб шуданд. Агар чунин карданд ҳамбистари бо ононро тарк кунед, Агар фармони шумо бурданд бар онҳо роҳеро ҷустуҷӯ макунед. Бо хайр бошад, ки ҳамоно шумо бар занонатон ҳақ доред ва занони шумо бар шумо ҳақ доранд. Ҳақи шумо бар онон ин аст, ки бар фарди шумо касонеро нашинонанд, ки аз онҳо бад мебаред ва дар хонаатон ба касе иҷозаи вуруд надиҳанд, ки шумо аз онҳо мутанафиред. Ва огоҳ бошед,ки ҳақи онҳо бар шумо ин аст, ки ба онҳо дар либосашон ва таъомашон некӣ ва эҳсон кунед. 📘[رواه الترمذي وقال: حديث حسن صحيح/١١٦٣] [📚 аз китоби: 100 ҳадис дар бораи ҷойгоҳи зан дар Ислом]. •┈┈┈┈┈•✿🌸✿•┈┈┈┈┈• Ба канали телеграми мо дохил шуда аз аҳкомо дини Аллоҳ огоҳи ҳосил кунед. ╭┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈╮ ◌ ོ🍃 ╰┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈╯
Гувоҳи додан ба ин ки нест Худое барҳақ, магар Аллоҳ
Далелҳо:
شَهِدَ اللَّهُ أَنَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ وَالْمَلَائِكَةُ وَأُولُو الْعِلْمِ قَائِمًا بِالْقِسْطِ ۚ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ
«Аллоҳ гувоҳӣ дод, ки ҳеҷ худое (барҳақ) ҷуз у нест. Ва гувоҳӣ доданд фариштагону донишмандон дар он ҳол, ки Аллоҳ тадбиркунандаи олам ба адл аст. Худое (барҳақ) ҷуз у нест, ки пирузманду ҳаким аст!» (Сураи оли Имрон, ояти: 18)
فَاعْلَمْ أَنَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا اللَّهُ ...
«Пас, бидон ҳеҷ маъбуде ҷуз Аллоҳ нест...» (Сураи Муҳаммад, ояти: 19)
3. Ихлос зидди ширк аст:
Гуяндаи ин сухан бояд тамоми ибодатҳоро холис аз барои Аллоҳи ягона анҷом диҳад ва ҳеҷ ибодатеро барои ғайри Аллоҳ анҷом надиҳад. Аллоҳ мефармояд:
وَمَا أُمِرُوا إِلَّا لِيَعْبُدُوا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ حُنَفَاءَ وَيُقِيمُوا الصَّلَاةَ وَيُؤْتُوا الزَّكَاةَ ۚ وَذَٰلِكَ دِينُ الْقَيِّمَةِ
«Ва ононро фақат ин фармон доданд, ки Аллоҳро бипарастанд, дар ҳоле ки дар дини у ихлос меварзанд. Ва намоз гузоранду закот диҳанд. Ин аст дини дурусту рост!.» (Сураи Баййина, ояти: 5)
6. Итоат намудан зидди итоат накардан аст:
Ин ки Аллоҳро ба ягонагӣ бишносию парастиш намоӣ ва пойбанди шариати у бошӣ. Ва бояд ба у имон биёварӣ ва бовар дошта бошӣ, ки у ҳақ аст. Аллоҳ мефармояд:
وَأَنِيبُوا إِلَىٰ رَبِّكُمْ وَأَسْلِمُوا لَهُ مِن قَبْلِ أَن يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ ثُمَّ لَا تُنصَرُونَ
«Пеш аз он ки азоб фаро расад ва касе ба ёриатон барнахезад, ба Парвардигоратон руй оваред ва ба у таслим шавед.» (Сураи Зумар, ояти : 54)
Оби гарм маленький Париж.😍😍👈👈👈👈
Оби.гарм..Диëри..Шифобахшандаи..Бехтарин..Фахрмандам..Бо..Зебогихояш...ва.саньаткорои..Бузургаш..Ахсан...Офарин.
2. Яқин зидди шак аст.
Маъно чунин аст, ки гӯяндаи ин қавл бояд бар бовари том бошад, ки Аллоҳ маъбуди барҳақ аст. Далел аз қавли Аллоҳ:
إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ ثُمَّ لَمْ يَرْتَابُوا وَجَاهَدُوا بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ ۚ أُولَٰئِكَ هُمُ الصَّادِقُونَ
«Ҳаройна, муъминон касоне ҳастанд, ки ба Аллоҳу паёмбари Ӯ имон овардаанд ва дигар шак накардаанд ва бо молу ҷони хеш дар роҳи Аллоҳ ҷиҳод кардаанд. Инҳо ростгуёнанд» (Сураи Ҳуҷурот, ояти: 15)
8. Куфр варзидан ба ончи, ки ғайри Аллоҳ парастида мешавад:
Ин ки аз тамоми он чи ғайри Аллоҳ парастида мешавад, безорӣ биҷуӣ ва бовар дошта бошӣ, ки он ҳама ботиланд. Аллоҳ мефармояд:
فَمَن يَكْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَيُؤْمِن بِاللَّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَىٰ...
«Пас ҳар кас, ки ба тоғут куфр варзад ва ба Аллоҳ имон оварад, ба чунон риштаи устуворе чанг задааст, ки гусастанаш набошад.» (Сураи Бақара, ояти: 256)
4. Сидқу ростӣ мухолифи дуруғ аст:
Ин ки калимаи таҳвидро бигуӣ ва ба он гуфтаат содиқ бошӣ, забонат бо қалбат мувофиқ бошад. Аллоҳ дар ин маврид мефармояд:
الم أَحَسِبَ النَّاسُ أَن يُتْرَكُوا أَن يَقُولُوا آمَنَّا وَهُمْ لَا يُفْتَنُونَ وَلَقَدْ فَتَنَّا الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ ۖ فَلَيَعْلَمَنَّ اللَّهُ الَّذِينَ صَدَقُوا وَلَيَعْلَمَنَّ الْكَاذِبِينَ
«Алиф, лом, мим. Оё мардум пиндоштаанд, ки чун бигуянд: Имон овардаем (ва ба ягонагии Аллоҳ ва рисолати паёмбар иқрор кардаем), раҳо шаванд ва дигар (бо таколиф ва вазоиф ва ранҷу сахтиҳое, ки бояд дар роҳи дини Аллоҳ таҳаммул кард) озмоиш нашаванд?” Албатта, мардумеро, ки пеш аз онҳо буданд (бо навъҳои таколиф ва машаққатҳо ва бо неъматҳои гуногун ва сахтиҳо), озмудаем, то ба таҳқиқ, Аллоҳ касонеро, ки рост гуфтаанд, маълум дорад ва дуруғгуёнро ҷудо кунад.» (Сураи Анкабуд, ояти: 1-3)
Рукнҳои ла илаҳа иллаллоҳ
Ин ҷумла ду рукн дорад:
1)Инкор: Ла илаҳа - нест маъбуде барҳақ.
Ла = нест.
Илаҳа = маъбуде барҳақ.
2) Исбот: Иллаллоҳ - магар Аллоҳ.
Илла = магар.
Аллаҳ = Аллоҳ.
Яъне ибодатро танҳо барои Аллоҳе, ки анбозе надорад, собит месозӣ. Далел бар ин гуфтаҳо ин аст, ки Аллоҳ мефармояд:
فَمَن يَكْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَيُؤْمِن بِاللَّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَىٰ
«Пас ҳар кас, ки ба тоғут куфр варзад ва ба Аллоҳ имон оварад, ба чунон риштаи устуворе чанг зада...» (Сураи Бақара, Ояти: 256)
Зикри шартҳо ба тафсил:
1. Илм зидди ҷаҳл аст:
Маънояш чунин аст, ки (инсон бояд) дар маънои нафию исботи «Ла илаҳа иллаллаҳ» илм дошта бошад. Далелаш ин қавли Аллоҳ аст:
فَاعْلَمْ أَنَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا اللَّهُ ...
«Пас, бидон ҳеҷ маъбуде ҷуз Аллоҳ нест.» (Сураи Муҳаммад, ояти 19)
7. Қабул намудан мухолифи рад намудан аст:
Ин ки тавҳидро ва ба ончи, ки он далолат мекунад, қабул намоӣ. Инчунин, бо ихлос парастиш намудани Аллоҳро бипазирӣ ва ибодати ғайри уро тарк гуӣ. Аллоҳ мефармояд:
إِنَّهُمْ كَانُوا إِذَا قِيلَ لَهُمْ لَا إِلَٰهَ إِلَّا اللَّهُ يَسْتَكْبِرُونَ وَيَقُولُونَ أَئِنَّا لَتَارِكُو آلِهَتِنَا لِشَاعِرٍ مَّجْنُونٍ
«Ҳаройна, чун ба онон гуфта мешуд, ки ҷуз Аллоҳи якто худое нест, такаббур мекарданд. Ва мегуфтанд: “Оё ба хотири шоъири девонае (яъне, Муҳаммад ﷺ) худоёнамонро тарк гуем?.» (Сураи Софот, ояти : 35-36)
2) Ҳеҷ офаридгоре ба чуз Аллоҳ нест.
Гар чанде ин мафҳум ҷузъи маънои аслӣ ҳам бошад, вале мақсади асосиро ифода намекунад. Агар маънои умумии (ла илаҳа иллаллаҳ) танҳо ҳамин мебуд, ҳеҷгоҳ байни паёмбар ﷺ ва қавмаш низоу кашмакашиҳо ба вуҷуд намеомад, чун онҳо бар ин чиз (яъне офаридгор будани Аллоҳ) иқрор дошанд.
3) Ҳокимият танҳо аз они Аллоҳ аст.
Ин мафҳум низ ҷузъе аз маънои аслӣ аст, аммо ин (барои дурустии эътиқод) басанда нест ва мақсади аслии тавҳид танҳо ин нест. Агар шахс Аллоҳро дар ҳокимияташ танҳо бидонад, вале дар ибодат ғайри уро парастиш кунад, маънои тавҳид ҳосил намешавад.
5. Муҳаббат мухолифи буғзу кина аст:
Ин ки калимаи тавҳидро бигуӣ дар ҳоле, ки ту Аллоҳ ва паёмбарашро дуст бидорӣ ва ба он чизе, ки ин калима далолат мекунад, онро низ дуст бидорӣ. Аллоҳ мефармояд:
وَمِنَ النَّاسِ مَن يَتَّخِذُ مِن دُونِ اللَّهِ أَندَادًا يُحِبُّونَهُمْ كَحُبِّ اللَّهِ ۖ وَالَّذِينَ آمَنُوا أَشَدُّ حُبًّا لِّلَّهِ ۗ
«Баъзе аз мардум Аллоҳро ҳамтоёне ихтиёр мекунанд ва онҳоро чунон дуст медоранд, ки Аллоҳро. Вале онон, ки имон овардаанд, Аллоҳро бештар дуст медоранд.» (Сураи Бақара, ояти 165)
Рахмат ака барои сиёмкат давраи гудаким ёдм омад.
саломат боши
❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤
АЛЛОҲ ДАР БОЛОИ АРШ АСТ, ВА АЛЛОҲ- РО ЛО-МАКОН ГУФТАН, ВА ИНКОР НАМУДАНИ ДАР БОЛО БУДНИ АЛЛОҲ, БА ИҶМОЪИ УЛАМО КУФР АСТ.!!
Исботи Истивои Аллоҳ таъоло бар АРШ. Исботи Истиво дар мазҳаби имом АбуҲанифа (раҳматуллоҳи алайҳ):
1) Имом АбуҲанифа (раҳимаҳуллоҳ) гуфтааст:
قال الإمام أبو حنيفة: ونقر بأن الله تعالى على العرش استوى من غير أن يكون له حاجة.
«Мо қабул дорем, ки Аллоҳ бар Арш қарор гирифтааст, бидуни он ки мӯҳтоҷ ба Арш бошад».
(Шарҳул-Васия саҳ.10) 2)
Имом АбуҲанифа мӯътақид аст, ки Аллоҳ дар Осмон аст, ин ҳам қавли худи ӯ:
الإمام أبو حنيفة رحمه الله يعتقد أن الله في السماء. دل على هذا قوله: «من قال لا أعرف ربي في السماء أم في الأرض فقد كفر، وكذا من قال إنه على العرش، ولا أدري العرش أفي السماء أم في الأرض«
«Агар касе бигӯяд, ки намедонам Аллоҳ ( Маъбуди) ман дар осмон аст ё дар замин, кофир шудааст.
Ва ҳамчунин агар бигӯяд, ки Ӯ таъоло бар Арш аст, вале намедонам, ки оё Арш дар осмон аст ё дар замин кофир шуда аст.»
(«Фиқҳи Абсат» саҳ.49 ва «Шарҳи Таҳовӣ» ибни АбилЪизз саҳ. 301 ва ҳамчунин Заҳабӣ дар «Ъулув».)
#abu_muhammad_madani
Расулаллоҳ ﷺ гуфтанд:
لا تحقرن من المعروف شيئًا
Ҳеҷ амали некӯ хубро паст, кӯчак ҳисоб накунед.Ривояти Муслим.
Шайх Абу Муҳаммад Маданӣ حفظه الله
Фоидаи ҳадис:Мусалмон набояд амали некро ночиз ва кам бишуморад, зеро Аллоҳ дӯст медорад амали некро ҳамаашро хурд ва бузургро.Мусалмон бояд ба анҷом додани амали нек рағбат дошта бошад ва кӯчак нашуморад, зеро наҷоти ӯ шояд дар як амали кӯчак бошад.Расулаллоҳ ﷺ гуфтанд:Худатонро аз оташи Ҷаҳаннам наҷот диҳед, агарчӣ бо садақа додани ними хурмо бошад.
🎉❤
Шартҳои «Ла илаҳа иллаллоҳ»
Зикри «Ла илаҳа иллаллаҳ» барои одам нафъе намерасонад, магар ин ки мафҳуми ин ҳашт шарти зерин таҳаққуқ пайдо накунад:
1. Илм зидди ҷаҳл аст.
2. Яқин зидди шак.
3. Ихлос зидди ширк.
4. Ростӣ зидди дуруғ.
5. Муҳабат зидди душманию кина.
6. Пойбандӣ зидди сарпечию тарк намудан.
7. Қабул намудан зидди рад кардан.
8. Куфр варзидан ба он чизе, ки ғайр аз Аллоҳ парастида мешавад.
Шартҳои «Ла илаҳа иллаллоҳ»
Зикри «Ла илаҳа иллаллаҳ» барои одам нафъе намерасонад, магар ин ки мафҳуми ин ҳашт шарти зерин таҳаққуқ пайдо накунад:
1. Илм зидди ҷаҳл аст.
2. Яқин зидди шак.
3. Ихлос зидди ширк.
4. Ростӣ зидди дуруғ.
5. Муҳабат зидди душманию кина.
6. Пойбандӣ зидди сарпечию тарк намудан.
7. Қабул намудан зидди рад кардан.
8. Куфр варзидан ба он чизе, ки ғайр аз Аллоҳ парастида мешавад.
💐💐💐💐💐💐💐💐
Зикри шартҳо ба тафсил:
1. Илм зидди ҷаҳл аст:
Маънояш чунин аст, ки (инсон бояд) дар маънои нафию исботи «Ла илаҳа иллаллаҳ» илм дошта бошад. Далелаш ин қавли Аллоҳ аст:
فَاعْلَمْ أَنَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا اللَّهُ ...
«Пас, бидон ҳеҷ маъбуде ҷуз Аллоҳ нест.» (Сураи Муҳаммад, ояти 19)
🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻
2. Яқин зидди шак аст.
Маъно чунин аст, ки гӯяндаи ин қавл бояд бар бовари том бошад, ки Аллоҳ маъбуди барҳақ аст. Далел аз қавли Аллоҳ:
إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ ثُمَّ لَمْ يَرْتَابُوا وَجَاهَدُوا بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ ۚ أُولَٰئِكَ هُمُ الصَّادِقُونَ
«Ҳаройна, муъминон касоне ҳастанд, ки ба Аллоҳу паёмбари Ӯ имон овардаанд ва дигар шак накардаанд ва бо молу ҷони хеш дар роҳи Аллоҳ ҷиҳод кардаанд. Инҳо ростгуёнанд» (Сураи Ҳуҷурот, ояти: 15)
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
3. Ихлос зидди ширк аст:
Гуяндаи ин сухан бояд тамоми ибодатҳоро холис аз барои Аллоҳи ягона анҷом диҳад ва ҳеҷ ибодатеро барои ғайри Аллоҳ анҷом надиҳад. Аллоҳ мефармояд:
وَمَا أُمِرُوا إِلَّا لِيَعْبُدُوا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ حُنَفَاءَ وَيُقِيمُوا الصَّلَاةَ وَيُؤْتُوا الزَّكَاةَ ۚ وَذَٰلِكَ دِينُ الْقَيِّمَةِ
«Ва ононро фақат ин фармон доданд, ки Аллоҳро бипарастанд, дар ҳоле ки дар дини у ихлос меварзанд. Ва намоз гузоранду закот диҳанд. Ин аст дини дурусту рост!.» (Сураи Баййина, ояти: 5)
🌺🌼🌸🍁🏵🌼🌺🍀🍁
6. Итоат намудан зидди итоат накардан аст:
Ин ки Аллоҳро ба ягонагӣ бишносию парастиш намоӣ ва пойбанди шариати у бошӣ. Ва бояд ба у имон биёварӣ ва бовар дошта бошӣ, ки у ҳақ аст. Аллоҳ мефармояд:
وَأَنِيبُوا إِلَىٰ رَبِّكُمْ وَأَسْلِمُوا لَهُ مِن قَبْلِ أَن يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ ثُمَّ لَا تُنصَرُونَ
«Пеш аз он ки азоб фаро расад ва касе ба ёриатон барнахезад, ба Парвардигоратон руй оваред ва ба у таслим шавед.» (Сураи Зумар, ояти : 54)
🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺
7. Қабул намудан мухолифи рад намудан аст:
Ин ки тавҳидро ва ба ончи, ки он далолат мекунад, қабул намоӣ. Инчунин, бо ихлос парастиш намудани Аллоҳро бипазирӣ ва ибодати ғайри уро тарк гуӣ. Аллоҳ мефармояд:
إِنَّهُمْ كَانُوا إِذَا قِيلَ لَهُمْ لَا إِلَٰهَ إِلَّا اللَّهُ يَسْتَكْبِرُونَ وَيَقُولُونَ أَئِنَّا لَتَارِكُو آلِهَتِنَا لِشَاعِرٍ مَّجْنُونٍ
«Ҳаройна, чун ба онон гуфта мешуд, ки ҷуз Аллоҳи якто худое нест, такаббур мекарданд. Ва мегуфтанд: “Оё ба хотири шоъири девонае (яъне, Муҳаммад ﷺ) худоёнамонро тарк гуем?.» (Сураи Софот, ояти : 35-36)
🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁
8. Куфр варзидан ба ончи, ки ғайри Аллоҳ парастида мешавад:
Ин ки аз тамоми он чи ғайри Аллоҳ парастида мешавад, безорӣ биҷуӣ ва бовар дошта бошӣ, ки он ҳама ботиланд. Аллоҳ мефармояд:
فَمَن يَكْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَيُؤْمِن بِاللَّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَىٰ...
«Пас ҳар кас, ки ба тоғут куфр варзад ва ба Аллоҳ имон оварад, ба чунон риштаи устуворе чанг задааст, ки гусастанаш набошад.» (Сураи Бақара, ояти: 256)🕋☝️🕋☝️🕋☝️🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀
Рукнҳои ла илаҳа иллаллоҳ
Ин ҷумла ду рукн дорад:
1)Инкор: Ла илаҳа - нест маъбуде барҳақ.
Ла = нест.
Илаҳа = маъбуде барҳақ.
2) Исбот: Иллаллоҳ - магар Аллоҳ.
Илла = магар.
Аллаҳ = Аллоҳ.
Яъне ибодатро танҳо барои Аллоҳе, ки анбозе надорад, собит месозӣ. Далел бар ин гуфтаҳо ин аст, ки Аллоҳ мефармояд:
فَمَن يَكْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَيُؤْمِن بِاللَّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَىٰ
«Пас ҳар кас, ки ба тоғут куфр варзад ва ба Аллоҳ имон оварад, ба чунон риштаи устуворе чанг зада...» (Сураи Бақара, Ояти: 256)☝️🕋☝️🕋☝️🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻
Гувоҳи додан ба ин ки нест Худое барҳақ, магар Аллоҳ
Далелҳо:
شَهِدَ اللَّهُ أَنَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ وَالْمَلَائِكَةُ وَأُولُو الْعِلْمِ قَائِمًا بِالْقِسْطِ ۚ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ
«Аллоҳ гувоҳӣ дод, ки ҳеҷ худое (барҳақ) ҷуз у нест. Ва гувоҳӣ доданд фариштагону донишмандон дар он ҳол, ки Аллоҳ тадбиркунандаи олам ба адл аст. Худое (барҳақ) ҷуз у нест, ки пирузманду ҳаким аст!» (Сураи оли Имрон, ояти: 18)
فَاعْلَمْ أَنَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا اللَّهُ ...
«Пас, бидон ҳеҷ маъбуде ҷуз Аллоҳ нест...» (Сураи Муҳаммад, ояти: 19)
2) Ҳеҷ офаридгоре ба чуз Аллоҳ нест.
Гар чанде ин мафҳум ҷузъи маънои аслӣ ҳам бошад, вале мақсади асосиро ифода намекунад. Агар маънои умумии (ла илаҳа иллаллаҳ) танҳо ҳамин мебуд, ҳеҷгоҳ байни паёмбар ﷺ ва қавмаш низоу кашмакашиҳо ба вуҷуд намеомад, чун онҳо бар ин чиз (яъне офаридгор будани Аллоҳ) иқрор дошанд.
3) Ҳокимият танҳо аз они Аллоҳ аст.
Ин мафҳум низ ҷузъе аз маънои аслӣ аст, аммо ин (барои дурустии эътиқод) басанда нест ва мақсади аслии тавҳид танҳо ин нест. Агар шахс Аллоҳро дар ҳокимияташ танҳо бидонад, вале дар ибодат ғайри уро парастиш кунад, маънои тавҳид ҳосил намешавад.☝️🕋☝️🕋☝️
ruclips.net/video/CgykTxbLaqw/видео.html
ruclips.net/video/6wkLG5ZM5gk/видео.html
ruclips.net/video/DZmscpAISUM/видео.html
ruclips.net/video/R9KXx4f1zSg/видео.html
ruclips.net/video/X-YXcGc6uhw/видео.html
1️⃣2️⃣3️⃣4️⃣5️⃣панч навор мархамат тамошо кунен
ruclips.net/video/UzRVRppXggE/видео.html
6️⃣☝️🕋☝️🕋🛣👍🛣👍
🔍✍️📚 *ТАҲҚИҚОТИ МУФИД ДАР МУҲИМТАРИН БОБҲОИ АҚИДА (ҚИСМИ 6)*
*ШАРТҲОИ “ЛА ИЛАҲА ИЛЛАЛЛОҲ”- لا اله الا الله*
Албатта "Ла Илаҳа ИллаЛлоҳ" калиди ислом буда ва инсон ба воситаи он дар дини Аллоҳ дохил шуда, хуну молу обурӯяшро ҳифз мегардонад.
Вале ин шаҳодат танҳо гуфтан бо забон нест, балки калимае аст, ки маъное дорад ва бояд онро донист ва ба он имон овард ва тибқи талабу тақозои он амал намуда, аз шиканандаҳои он дури ҷустан ҳатмӣ аст.
✍️ Шайхул ислом Муҳаммад ибни АбдулВаҳҳоб (РаҳимаҳуЛлоҳ) гуфтааст: Ба дурустӣ талаффуз кардани ин калима фоида надорад, магар он замон фоида дорад, ки амал карда шавад ба тақозои он (ва талабу тақозои он) ин тарк намудани ширк аст. (Расаил Шахсия 1/137)
✍️ Шайх Сулаймон ибни АбдуЛлоҳ гуфтааст: Касе, ки шаҳодат ба "Ла Илаҳа ИллаЛлоҳ" диҳад, яъне ин калимаро ба забон оварад ва маънояшро донад ва ба талабу тақозои он амал кунад, зоҳиран ва ботинан, ҳақиқӣ мегардад. Аммо талаффуз кардани он бидуни донистани маънояш ва бидуни амал дар талабу тақозояш, бо иҷмои аҳли илм, бе фоида аст. (Тайсирул Азизил Ҳамид 1/51)
Аллоҳ раҳмат кунад аҳли илмро нисбати ин калимаи бузург шартҳоеро гузоштаанд, ки бо баҷо овардани он шартҳо мустаҳиққу сазовори исми ислом ва ҳукму ҷазояш мегардад.
1️⃣ *Шарти якум: Илм, ки зиддаш ҷаҳл аст.*
Илм: донистани қатъие, ки ба шинохтан ва дарк кардани чизе далолат мекунад.
Далели илм: Аллоҳ таъоло мефармояд: Бидон, ки ҳеҷ маъбуди барҳақ ҷуз Аллоҳ вуҷуд надорад ва барои гуноҳи худ ва низ барои мардону занони мӯъмин талаби мағфират кун. Ва Аллоҳ Донандаи гаштугузор ва ҷойгоҳи шумо аст. (Муҳамад/19)
Ва низ фармуд: Магар касе, ки ба ҳақ (Ла Илаҳа ИллаЛллоҳ) шаҳодат диҳад дар ҳоле, ки медонанд. (Зухруф/86)
Калимаи “ал ҳаққ” (الحق ) дар ин оят ба маънои "Ла Илаҳа ИллаЛлоҳ" мебошад “ва ҳум яъламун” ( وهم يعلمون ) яъне маъно ва ҳақиқати он чиро, ки ба забонашон гуфтаанд, ҳақиқаташро бо қалбашон низ медонанд.
✍️ Дар ҳадис аз Усмон (РазияЛлоҳу Анҳу) ривоят аст, ки гуфт: Паёмбар (СаллаЛлаҳу алайҳи ва Саллам) фармуд: Касе, ки бимирад дар ҳоле, ки медонад ки ҳеҷ маъбуди барҳақ ҷуз Аллоҳ нест, вориди Биҳишт шавад. (Ривояти Муслим)
2️⃣ *Шарти дувум: Яқин, ки зиддаш шак аст.*
Яқин: Илми комил ба "Ла Илаҳа ИллаЛлоҳ", ки радд кунандаи шак ва гумон аст.
Гӯяндаи "Ла Илаҳа ИллаЛлоҳ" ба таври ҳатмӣ ба далолатҳои он калима яқини қатъӣ дошта бошад, тавре ки ҳеҷ шаку шубҳае вуҷуд надошта бошад, чаро ки имон фақат бо яқин фоида дорад, на бо шаку шубҳаҳо.
Далели яқин: қавли Аллоҳ таъоло аст, ки фармуд: Мӯъминони ҳақиқӣ танҳо касонеанд, ки ба Аллоҳу Расулаш имон доранд ва ҳеҷгоҳ шак намекунанд ва бо молҳову ҷонҳояшон дар роҳи Аллоҳ ҷиҳод менамоянд, пас онон содиқонанд. (Ҳуҷурот/15)
Пас Аллоҳ ва Расулаш содиқ будани онҳоро бо шак нанамудан, шарт гузошт. Аммо касе, ки шак дорад аз ҷумлаи мунофиқон аст.
✍️ Ва дар ҳадис аз Абу Ҳурайра (Разияллоҳу Анҳу) ривоят аст ки гуфт РасулуЛлоҳ (СаллаЛлоҳу Алайҳи ва Салалм) гуфтанд: Гувоҳи медиҳам, ки нест маъбуди бар ҳақ ҷуз Аллоҳ ва ман фиристодаи Аллоҳ астам. Бандае, ки бо ин ду шаҳодат бо Аллоҳ мулоқот мекунад дар ҳолеки шак дар он надошта бошад, дохили биҳишт шавад. (Ривояти Муслим)
3️⃣ *Шарти савум: Ихлос, ки зиддаш ширк аст:*
Ихлос дар луғат ба маънои софу пок кардан ва чизеро ягона намудан ва нопокиҳоро аз ӯ дур кардан мебошад.
Ҳақиқати ихлос ин қасди худро аз ҷамии олудагиҳои ширк холи гардондан ва дар ибодат наздик шудан ба сӯи Аллоҳро ният кардан аст.
Далели ихлос: қавли Аллоҳ таъоло аст, ки мефармояд: Огоҳ бошед, ки аз они Аллоҳ аст дине, ки холис аст. (Зумар/3)
Ва низ Аллоҳ таъоло мефармояд: Ва амр нашуданд ҷуз инки Аллоҳро холисона дар динаш бипарастанд ва намозро барпо даранд ва закотро бидиҳад, ин аст дини устувор. (Байина/5)
✍️ Ва дар ҳадис аз Абу Ҳурайра ривоят аст, ки Паёмбар (СаллаЛлоҳу Алайҳи ва Саллам) фармуд: Хушбахтарин инсон нисбат ба шафоъати ман касест, ки "Ла Илаҳа ИллаЛлоҳ"-ро холисона аз қалбаш бигӯяд. (Ривояти Бухорӣ)
✍️ Шайхул ислом ибни Таймияҳ (РаҳимаҳуЛлоҳ) гуфтааст: Асли ислом ин, шаҳодат медиҳам ки нест маъбуди бар ҳаққ ҷуз Аллоҳ ва ин ки Муҳаммад (Саллаҳу Аллайҳи ва Саллам) фиристодаи Ӯст, пас ҳар касе, ки
бо ибодаташ риё ( худнамои ) ва сумъаро (худро васф намудан) бихоҳад, пас шаҳодати "Ла Илаҳа ИллаЛлоҳ"-ро таҳқиқ нанамудааст. (Маҷму ал-Фатава 11/617)
4️⃣ *Шарти Ҷаҳорум: Сидқ, ки зиддаш дурӯғ аст:*
Сидқ: мутобиқ будани сухан бо воқеъият мебошад.
Пас лозим аст, ки сидқан аз қалбаш бигӯяд ва қалбаш забонашро мувофиқат кунад, аммо агар дар зоҳир бо забонаш онро бигӯяд ва дар ботин дурӯғгӯ бошад, пас ӯ мунофиқ аст.
Нифоқ: яъне зоҳиран тасдиқ кардан ва ботинан дурӯғ шуморидан ва ё дар зоҳир имондор, дар пинҳони кофир будан, аст.
Далели сидқ: гуфтаи Аллоҳ таъоло аст, ки мефармояд: Оё мардум пиндоштнад, ки вақте имон овардем гуфтанд, ба ҳоли худ гузошта мешаванд ва мавриди имтиҳон қарор намегиранд? Ва ба таҳқиқ, касонеро, ки пеш аз онон буданд озмудем, пас Аллоҳ бидуни шак онҳоеро, ки рост гуфтанд ва низ дурӯғгӯёнро мешиносад. (Анкабут/2- 3)
✍️ Ва дар ҳадис аз Муъоз ибни Ҷабал (разияЛлоҳу Анҳу) ривоят аст, ки Паёмбар (СаллаЛллоҳу Алайҳи ва саллам) фармуданд: Ҳаркасе, ки гувоҳӣ диҳад, инки нест маъбуди барҳақ ҷуз Аллоҳ ва инки Муҳаммад фиристодаи Аллоҳ аст, содиқона аз қалбаш, Аллоҳ даромадани ӯро ба дӯзах ҳаром мегардонад. (Ривояти Муслиим)
5️⃣ *Шарти панҷум: Муҳаббат, ки зиддаш буғзу бадбинӣ аст*
Муҳаббат моил будани қалб ба сӯи чизе ва унс ёфтану хушҳол будан ба он мебошад. Яъне калимаи тавҳид ва ба ончи, ки бар он далолат мекунад муҳаббат доштан.
Зидди муҳаббат- нохушиву нафрат доштан аст.
Далели муҳаббат: қавли Аллоҳ таъоло аст, ки мефармояд: Ва аз инсонҳо касоне ҳастанд, ки ғайри Аллоҳро ҳамтову илоҳ мегиранд, дӯст медоранд онҳоро мисли дӯст доштани Аллоҳ ва ононе ки имондоранд беш аз ҳарчизи дигаре Аллоҳро дӯст медоранд ва агар золимон ҳангоме азобро мушоҳида мекарданд (яъне азоб дар қиёматро) ба дурусти (дармеёфтанд, ки) тамоми қуввату қудрат аз они Аллоҳ аст, ва Аллоҳ сахт азобдиҳанда аст. (Бақара/165)
✍️ Ва дар ҳадис аз Анас (РазияЛлоҳу Анҳу) собит шудааст, ки мегӯяд: Паёмбар (СаллаЛоҳу Алайҳи ва Саллам) фармуд: Се чизе аст, ки агар онҳо дар касе бошад, ҳаловати имонро мечашад: Инки Аллоҳ ва Расулаш аз ҳар каси дигар, аз ғайрашон назди ӯ дӯстдоштатар бошад, ва инки шахсеро фақат ба хотири Аллоҳ дӯст дорад, ва инчунин бозгаштан ба куфр, баъд аз онки Аллоҳ ӯро аз он наҷот дод, барояш нохуштар бошад аз дохил шудан ба оташ. (Ривояти Бухорӣ ва Муслим)
ruclips.net/p/PLiNZVHUmy8w-xrIy6BoOp_tLuH8G7CkpK
6️⃣ *Шарти шашшум: Фармонбардорӣ, ки зиддаш тарк кардан аст.*
ruclips.net/video/-McqfbbQiVY/видео.html
Инқиёд дар луғат: ба маънои фурӯтанӣ ва зиллат мебошад. Чуноне, ки мегӯянд: “онро кашидан, пас тан дод ва таслим шуд, вақте ки лаҷомаш ба дасти ту дода шуд.”
Мурод аз инқиёд инҷо: фармонбардорӣ ба "Ла Илаҳа ИллаЛлоҳ" ва ба ончи, ки талабу тақозо мекунад ин калима, зоҳиран ва ботинан, сар фуруд оварда амал кардан аст, ки зидди он тарк намудан мебошад.
Яъне: таслим шудан барои Аллоҳ дар асоси тавҳид ва фармонбардорӣ кардани ҳар ончи, ки Паёмбар (СаллаЛлоҳу Алайҳи ва Саллам) овардааст. Ва ин (таслиму фармонбардорӣ) бо амал кардани ончи, ки Аллоҳ фарз намудааст ва тарк кардани ончи, ки Аллоҳ ҳаром кардааст,саҳеҳ мегардад. Ва албатта гуфтани "Ла Илаҳа ИллаЛлоҳ" бидуни ингуна фармонбардорӣ фоидае надорад.
ruclips.net/video/UzRVRppXggE/видео.html
Аллоҳ таъоло мефармояд: Ва ҳар касе худро таслими Аллоҳ гардонад, дар ҳоле, ки некӯкор аст, ба таҳқиқ ба устувортарин дастовезе чанг задааст ва оқибати корҳо ба сӯи Аллоҳ аст. (Луқмон/22)
Маънои “Ал ъурватул-вусқо” (дар ояти 22 сураи Луқмон) чуноне, ки тобеъин Саъид ибни Ҷубайр гуфтааст, ин “Ла Илаҳа ИллаЛлоҳ” аст. (Тафсири Табарӣ 5/421)
7️⃣ *Шарти ҳафтум: Қабул, ки зиддаш радд аст.*
Қабул дар лӯғат: Нисбат ба чизе рози будан аст.
Мурод аз қабул инҷо: кабул кардани “Ла Илаҳа ИллаЛлоҳ" ва ончи, ки моро талабу тақозо мекунад ба қабул кардан, бо қалбу забон ва бо ҷамии аъзо, қабуле ки зидди радд кардан бошад.
Пас набояд ин калима ё чизе аз заруриёти онро рад кард, чаро ки гоҳо касе шаҳодат медиҳад ба ин калима ва маънояшро медонад вале аз лиҳози қибру ҳасад ва ғайра, баъзе аз талабу тақозои онро қабул намекунад, пас ин шахс шарти қабулро баҷо наовардааст.
Далели қабул: гуфтаи Аллоҳ таъоло аст, ки мефармояд: Ба дурустӣ ононро вақте гуфта мешуд барояшон "Ла Илаҳа ИллаЛлоҳ" кибр мекарданд ва мегуфтанд, оё мо
ruclips.net/p/PLiNZVHUmy8w8yRpUTC_ZxfknlAptLl2-Z
بسم الله الرحمن الرحيم.
1️⃣ КАЛИМАИ ТАВҲИД
Бидон! Аллоҳ туро раҳмат намояд, ки Маънои لا اله الا الله ( ҳеҷ маъбуди бар "ҳақ" ба ҷуз Аллоҳ нест)- ин
1)-"Нафй" (рад ва инкор кардан) ва
2)-"Исбот"( Собит кардан) аст.
لا اله\ Нафй аст.
إلا الله\Исбот аст.
Чаҳор намудро " Нафй" мекунад.
Ва чаҳор намудро "Исбот" мекунад.
А)- Нафй мекунад-( рад ва инкор ва куфр меварзад)
1)-Олиҳа- Тамоми илоҳони ботилро.
"Олиҳа" ҷамъи Илоҳ мебошад.
Ва "Илоҳ" ончие, ки (ҳар он чи, ки ибодат карда мешавад) ба хотири ҷалби манфиъат ва дафъи мазаррат (зарар) қасд мекуни, пас ту уро Илоҳи худ гирифтаи
2)-Тоғутҳо-ро.
"Тавоғит" -ҷамъи Тоғут аст.Ва "тоғут" Ҳар чизе, ки ба ҷуз Аллоҳ ибодат карда мешавад дар ҳолате, ки у рози аст ва ё таршеҳ ба ибодат мешавад.
Ибни Қайим Ҷавзи رحمه الله мегуянд:
Тоғут- Ҳамаи ончиеки банда аз ҳаддаш ( Сарҳад, доираи муаян шуда) таҷовуз мекунад аз Ибодат, ё Пайрави ва мутобиъат, ва ё Итоъат.
3)-Андод-ро
"Андод"- ҷамъи калимаи "нид" аст.
(Нид: монанд, мисл, ҳамто, назир)
Ончиеки туро аз "Дини Ислом" ба худаш ҷалб мекунад.
Аз Аҳл, бут, пешвоён ва ё хонаву дар ва ё хешутабор ва ё молу сарват пас у "нид" аст.
Аллоҳ Субҳанаҳ мефармояд:
(وَمِنَ النَّاسِ مَن يَتَّخِذُ مِن دُونِ اللَّهِ أَندَادًا يُحِبُّونَهُمْ كَحُبِّ اللَّهِ )
【Бақара: 165】
Ва баъзе аз мардум касоне ҳастанд, ки ба ҷуз Аллоҳ ба худашон "Андод" гирифтаанд ва дуст медоранд ( андоди гирифтаашон ро) чигунаеки Аллоҳ-ро дуст медоранд.
4)- Арбоб-ро
Ҳаркасе, ки бар мухолифи ҳақ фатвоят бидиҳад ва итоъаташ кардиву тасдиқаш намуди.
Аллоҳ Субҳанаҳу ва таъала мефармояд:
اتَّخَذُوا أَحْبَارَهُمْ وَرُهْبَانَهُمْ أَرْبَابًا مِّن دُونِ اللَّهِ وَالْمَسِيحَ ابْنَ مَرْيَمَ وَمَا أُمِرُوا إِلَّا لِيَعْبُدُوا إِلَٰهًا وَاحِدًا ۖ لَّا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ۚ سُبْحَانَهُ عَمَّا يُشْرِكُونَ
【Ат-Тавба : 31】
Аҳбор ва Руҳбонҳояшонро ба ҷуз Аллоҳ ба худ арбоб гирифтаанд ......
Фоида:
Аҳбор: уламо ва пешвоёни яҳудиён буданд, ки замоне ҳалолеро ҳаром ва ё ҳаромеро ҳалол мешумориданд яҳудиён итоат ва пайравиашон мекарданд.
Руҳбон: обидони насоро
В)- "Собит" менамояд чаҳор намудро.
1)- Қасд-ро
Инки ҳеҷчизеро қасд накуни ба ҷуз Аллоҳ.
2)-"Таъзим"
Ва ягона Аллоҳ-ро бузург шумори.
3)-"Муҳаббат"
Аз ҳама зиёдтар Аллоҳ-ро дуст бидори.
Аллоҳ Субҳанаҳу ва таъала мефармояд:
(و الذين امنوا اشد حبا لله)
【Бақара : 165】
Ва ононеки имон овардаанд Аллоҳ-ро бештар дӯст медоранд.
4)- "Хавф"-(Тарси Аллоҳ )
Ва "Раҷо"-( Умед ба Аллоҳ)
Ҳаркасеки ин масоилро фаҳмид алоқааш аз ғайри Аллоҳ қатъ мегардад, ва Воҳима ва бузургии ботил дар наздаш кучаку нотавон хоҳад шуд.
Чигунае ки Аллоҳ аз Иброҳим علی نبينا و عليه افضل الصلاة و السلام
Дар "Сураи Мумтаҳинаҳ" ояти 4 хабар медиҳад:
(قد كانت لكم اسوة حسنة في ابراهيم و الذين معه اذ قالوا لقومهم إنا برءاء منكم و مما تعبدون من دون الله كفرنا بكم و بدا بيننا و بينكم العداوة و البغضاء ابدا حتي تؤموا بالله وحده)
Ҳароина барои шумо улгуи некуст дар Иброҳим ва ононеки ҳамроҳи у будан, замонеки ба қавмашон гуфтанд ҳароина мо аз шумо ва аз ончики ба ҷуз Аллоҳ мепарастед бароат менамоем, ба шумо куфр варзидем ва байни мову шумо душмани адовату буғз зоҳир шуд то замонеки танҳо ба Аллоҳи ягона имон биоваред.
و الله اعلم
Гуфтаҳои Абдурраҳмон бин Ҳасан набераи Муҳаммад ибни Абдул Ваҳҳоб.
Ва لا اله الا الله ба худ шартҳо дорад, ки 7 то ҳастанд.
1) Ъилм зидаш Ҷаҳл аст.
Далил :
"فَاعْلَمْ أَنَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا اللَّهُ"
Пас, бидон, ки ҳеҷ маъбуди бар ҳақ ба ҷуз Аллоҳ нест.(Муҳаммад 19)
وَلَا يَمْلِكُ الَّذِينَ يَدْعُونَ مِن دُونِهِ الشَّفَاعَةَ إِلَّا مَن شَهِدَ بِالْحَقِّ وَهُمْ يَعْلَمُونَ
Касонеро, ки ба ҷой У нидо мекунанд, молики шафоъат нестанд, магар касоне, ки ба ҳақ гувоҳи додаанд ва дар ҳоле, ки онҳо медонанд.
(Сураи Зухруф 86)
43 - ( 26 ) عَنْ عُثْمَانَ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم-
« مَنْ مَاتَ وَهُوَ يَعْلَمُ أَنَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ دَخَلَ الْجَنَّةَ ».
Паёмбар саллаллоҳи алайҳи ва саллам фармудаанд;
Ҳар касе вафот кунад дар ҳоле, ки у донад ҳеч маъбуде ҳақ ба ғайр аз Аллоҳ вуҷуд надорад дохили ҷаннат мешавад.
(ривояти Муслим, 26)
2️⃣Шарти дуввум
Яқин: яъне, ба калимаи "ла илаҳа иллаллоҳ" боварии комил доштан ва дур кардани шакку шубҳа аз дил.
Аллоҳ таъоло мефармояд;
"Муъминони вокеъи он касонанд, ки ба Аллоҳу паёмбари У имон оврадаанд ва сипас ҳеҷ шакку шубҳа ба дил роҳ надодаанд" ва бо амволу ҷони худ дар роҳи Аллоҳ ҷиҳод намуданд - он ҷамоъат ростгӯёнанд.
(сураи Хучурот-15)
إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ ثُمَّ لَمْ يَرْتَابُوا وَجَاهَدُوا بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ ۚ أُولَٰئِكَ هُمُ الصَّادِقُونَ
Ҳуҷурот 15
فَمَنْ لَقِيتَ مِنْ وَرَاءِ هَذَا الْحَائِطِ يَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ مُسْتَيْقِنًا بِهَا قَلْبُهُ فَبَشِّرْهُ بِالْجَنَّةِ » .
Абу Ҳурайра (РазиАллоҳу анҳу) гуфт, ки Расули Аллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва саллам ба ӯ фармуд: «Биравед ва ҳар касе, ки дар паси ин девор вохӯред, шаҳодат диҳад, ки ҳеҷ маъбуде барҳақ ҷуз Аллоҳ нест. дар ҳоле,ки қалбаш ба ин яқин дошта бошад, ӯро ба ҷанат хушнуд созед! " ва ӯ (саллаллоҳу алайҳи ва олиҳи ва саллам) мӯътақидиро шарти шоҳидӣ гардониданд.
(Муслим 31)
Шарти Саввум: Қабул зидаш рад аст.
وَكَذَٰلِكَ مَا أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِكَ فِي قَرْيَةٍ مِّن نَّذِيرٍ إِلَّا قَالَ مُتْرَفُوهَا إِنَّا وَجَدْنَا آبَاءَنَا عَلَىٰ أُمَّةٍ وَإِنَّا عَلَىٰ آثَارِهِم مُّقْتَدُونَ
Ва ҳамчунин, пеш аз ту дар ҳеҷ деҳе тарсонандаеро (паёмбар) нафиристодем, магар он ки мунъимони (сарватмандони) он деҳ гуфтанд: «Ба ростӣ ки мо падарони худро бар дине ёфтаем ва ҳамоно мо бар паи онҳо иқтидокунандагонем».
(Зухруф 23)
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِينَ
إِنَّهُمْ كَانُوا إِذَا قِيلَ لَهُمْ لَا إِلَٰهَ إِلَّا اللَّهُ يَسْتَكْبِرُونَ
وَيَقُولُونَ أَئِنَّا لَتَارِكُو آلِهَتِنَا لِشَاعِرٍ مَّجْنُونٍ
Ба ростӣ ки Мо бо гуноҳкорон ҳамчунин мекунем.
Чун ба онҳо гуфта мешуд: «Ба ҷуз Аллоҳ ҳеҷ маъбуде бар ҳақ нест» - ҳамоно саркашӣ мекарданд.
Ва мегуфтанд: «Оё мо барои (гуфтаи) шоири девонае тарккунандаи маъбудони худ бошем?»
(Соффот 34-35-36)
79 - عَنْ أَبِى مُوسَى عَنِ النَّبِىِّ - صلى الله عليه وسلم - قَالَ:
« مَثَلُ مَا بَعَثَنِى اللَّهُ بِهِ مِنَ الْهُدَى وَالْعِلْمِ كَمَثَلِ الْغَيْثِ الْكَثِيرِ أَصَابَ أَرْضًا ، فَكَانَ مِنْهَا نَقِيَّةٌ قَبِلَتِ الْمَاءَ ، فَأَنْبَتَتِ الْكَلأَ وَالْعُشْبَ الْكَثِيرَ ، وَكَانَتْ مِنْهَا أَجَادِبُ أَمْسَكَتِ الْمَاءَ ، فَنَفَعَ اللَّهُ بِهَا النَّاسَ ، فَشَرِبُوا وَسَقَوْا وَزَرَعُوا ، وَأَصَابَتْ مِنْهَا طَائِفَةً أُخْرَى ، إِنَّمَا هِىَ قِيعَانٌ لاَ تُمْسِكُ مَاءً ، وَلاَ تُنْبِتُ كَلأً ، فَذَلِكَ مَثَلُ مَنْ فَقِهَ فِى دِينِ اللَّهِ وَنَفَعَهُ مَا بَعَثَنِى اللَّهُ بِهِ ، فَعَلِمَ وَعَلَّمَ ، وَمَثَلُ مَنْ لَمْ يَرْفَعْ بِذَلِكَ رَأْسًا ، وَلَمْ يَقْبَلْ هُدَى اللَّهِ الَّذِى أُرْسِلْتُ بِهِ » .
رواه أحمد (4/399) ، والبخاري (79) ، ومسلم (2282) ، والنسائي في « سنن الكبرى » (9044) ، وابن حبان (4) .
Расулуллох салаллоху алайхи ва саллам фармуданд : мисли аз он чи ки Аллох манро аз илм ва хидоят фиристод мисли бороне аст, ки ба замин мерасад пас баъне аз кисмати он хуб аст ки обро кабул карда алафу гиёхи зиёд меруёонад, ва баъне аз он сахт аст обро дар худаш нигох медорад ва Аллох ба сабаби он ба мардум нафъ мерасонад, ки аз он менушанд ва заминро обёри мекунанд ва зироат мекоранд, ва ба кисми дигари аз замин мерасад, ки он хамвор аст на обро дар худаш нигох медорад на на гиёх меруёнад, ва ин мисли касест ки дар Динни Аллох факих (донишманд) мешавад ва он чи ки Аллох манро ба он фристода буд нафъ мерасонад, пас таълим худаш мегирад ва ба дигаррон таъл медихад, ва мисли он кист ки сари худро бадон набардошта ва хидоятро кабул намекунад.
(Бухори 79)
Шарти Чаҳорум Инқиед (Итоаткорӣ, ки нофармониро пешгирӣ мекунад)
وَمَن يُسْلِمْ وَجْهَهُ إِلَى اللَّهِ وَهُوَ مُحْسِنٌ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَىٰ ۗ وَإِلَى اللَّهِ عَاقِبَةُ الْأُمُورِ
Ва ҳар касе, ки ъибодат ва қасдашро холис барои Аллоҳ анҷом бидиҳад ва у некукор аст, пас, ҳамоно ба дастовезе муҳкам даст задааст. Ва бозгашти корҳо ба сӯи Аллоҳ аст. (Луқмон 22)
فَلَا وَرَبِّكَ لَا يُؤْمِنُونَ حَتَّىٰ يُحَكِّمُوكَ فِيمَا شَجَرَ بَيْنَهُمْ ثُمَّ لَا يَجِدُوا فِي أَنفُسِهِمْ حَرَجًا مِّمَّا قَضَيْتَ وَيُسَلِّمُوا تَسْلِيمًا
Бехтарин ватанае👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍🙌
Маънои ла илаҳа иллаллаҳ
Ҳеҷ маъбуде барҳаққе ҷуз Аллоҳ нест.
Дигар маъноҳо ботиланд, мисли:
1) Ҳеҷ маъбуде ҷуз Аллоҳ нест.
Ин маъно қобили қабул нест, зеро чунин фаҳмида мешавад, яъне ҳам маъбуди барҳақ ва ғайри ҳақ Аллоҳ аст. ( Бояд чунин гуфта шавад: Ҳеҷ маъбуди барҳаққе ҷуз Аллоҳ нест).
4. Шинохтани дини ислом.
Маънои ислом ин таслим шудан, тан додан, сар фуруд овардан мебошад.
Ислом ду маъно дорад.
1. Исломи хос- ин шариатест, хос барои Муҳаммад (с). Вақте ки Аллоҳ Муҳаммад (с)-ро ба паёмбари хонд ва исломро нозил кард, ҳаммаи он динҳое, ки дар пеш буданд, онҳоро насх кард, бе кор кард.
Ҳаммаи пайравон ва умиатоне, ки дар давраҳои паёмбарон буданд, мусалмон буданд:
Яҳудон дар давраи Мусо ва носоро дар давраи Исо(а) . Аммо вақте ки Паёмбар (с) фиристода шуд, ҳаммаи онҳо ба Паёмбар (с) куфр варзиданд. Пас онҳо дар айни замон мусалмон ба ҳисоб намераванд. Пас, ҳар касе дини Исломро қабул кард, ӯ мусалмон ба ҳисоб меравад ва ҳар касе дини Исломро қабул накард, ӯ мусалмон ба ҳисоб намеравад. Барои он ки ин дин дар назди Аллоҳ писандида аст. Чихеле ки Аллоҳ дар сураи Оли Имрон дар ояти 19-ум мефармояд:
إِنَّ الدِّينَ عِندَ اللَّهِ الْإِسْلَامُ
Ҳар оина дин дар назди Аллоҳ ислом аст.
Боз Аллоҳ дар сураи Оли Имрон дар ояти 85-ум мефармояд:
وَمَن يَبْتَغِ غَيْرَ الْإِسْلَامِ دِينًا فَلَن يُقْبَلَ مِنْهُ وَهُوَ فِي الْآخِرَةِ مِنَ الْخَاسِرِينَ
(Ал Имрон - 85)
Ва ҳар кас, ки дине ҷуз ислом ихтиёр кунад, аз ӯ пазируфта нахоҳад шуд ва дар охират аз зиёндидагон хоҳад буд.
Ислом ин дине аст, ки Аллоҳ инро барои Паёмбар (с) ва умматонаш оварда ва пазируфтааст. Аллоҳ ин динро рози шудааст барои Муҳаммад (с) ва умматонаш. Чихеле ки Аллоҳ дар сураи Моъида дар ояти 3-юм мефармояд:
الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلَامَ دِينًا
Имрӯз дини шуморо ба камол расонидам ва неъмати худ бар шумо тамом кардам ва исломро дини шумо баргузидам.
2. Исломи ъом - Ин парастиши Аллоҳ ба он чизе ки ӯ дастури ва қонунгузорӣ кардааст, на ба ҳавову ҳавас. Исломи ъом ин динест, ки ҳаммаи паёмбарон ба ҳамин омадаанд, яъне парастиши Аллоҳи ягона аст. Чихеле ки Аллоҳ дар бештари оятҳо мефармояду мегӯяд, ки шариатҳое, ки аз паёмбарони пеш буданд, ҳаммаи онҳо ислом барои Аллоҳ буданд, яъне таслимшудагон буданд барои Аллоҳ.
Боз Аллоҳ дар сураи Бақара ояти 128-ум мефармояд: (Иброҳим (а) мегӯяд):
رَبَّنَا وَاجْعَلْنَا مُسْلِمَيْنِ لَكَ وَمِن ذُرِّيَّتِنَا أُمَّةً مُّسْلِمَةً لَّكَ وَأَرِنَا مَنَاسِكَنَا وَتُبْ عَلَيْنَا ۖ إِنَّكَ أَنتَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ
(Ал Бақара - 128)
Эй Парвардигори мо, моро фармонбардори хеш соз ва низ фарзандони моро фармонбардори хеш гардон ва тариқаи ҳаҷамонро ба мо биёмуз ва тавбаи мо бипазир, ки ту тавбапазиранда ва меҳрубон ҳастӣ!
Дини мубини Ислом дини Малоикаҳо ва аз ҳазрати бобои Одам Алайҳиссалом то Ҳазрати Муҳаммад Саллалоҳу Алайҳи Вассалам дини тамоми Пайғамбарон ва Анбиё мебошад. Дини Ислом Яктопарастӣ мебошад. Ҳамай Пайғамбарон ба яктопарастӣ даъват мекарданд ЛО Илоҳа Иллалоҳ фаҳмо
Бехтарин
||الأســير عبد العزيز الطريفي فرج الله عنه
Барои Уламо воҷиб аст, ки қавли ҳақро бигуянд, аммо дар ин асри ҳозир умедвории мо аз бисёрии касоне, ки худро ба илм нисбат медиҳанд, ин аст ки аз гуфтани ботил сукут намоянд, на аз гуфтани ҳақ!!
Гуфтам: Валлоҳи агар уламо аз нашри ботил ва аз тоғут парасти даст кашанд, ва агарчи ҳақро гуфта натавонанд лоақал хомуш бошанд, ва бо ҳақ наҷанганд Ислом пируз хоҳад шуд.
Зеро дар ин Уммат хайр вуҷуд дорад ва ҳастанд Уламои Раббонии мухлисе, ки ҳақро мерасонанд.
Уламоеро мехоҳем, ки бигуянд агар офтобро ба дасти ростам ва моҳтобро ба дасти чапам бигзоред ин амре, ки ман дар он ҳастам тарк нахоҳам кард.
Шайх Абдул Азиз Тарийфи:
Гуфтам: Аммо дар ин аср чибасо зиёданд уламоеки ҳаёти худро барои ризонамудани тоғутҳо бахшида, ва сухани ботилро ҳақ ҷилва медиҳанд, ва мардумро бо фатвоҳои ботили худ аз Дини Аллоҳ боз медоранд.
#abu_muhammad_madani
بسم الله الرحمن الرحيم
1️⃣☝️🕋☝️🕋☝️🕋☝️🕋
Нукоте иҷмолӣ дар баёни "Аркони Тавҳид".
Барои инки шахс муваҳҳид қарор бигирад, лозим аст ки ба ҳамаи ин маворид эътиқод дошта бошад, ва ҳатто дар як маврид ҳам касеро бо Аллоҳ шарик масозад!
1. Тавҳид дар рубубият - холиқияти Аллоҳ таъоло: Яъне ки холиқи тамоми махлуқот ва ашёъи олами ҳастӣ, танҳо Аллоҳи мутаъол аст ва ҳеҷ мавҷуде дар ин маврид бо Аллоҳ шарокат ва ҳамкорӣ надорад.
Аллоҳ ба ҳеҷ як аз махлуқоти хеш ин қудрат ва сифатро ато накардааст, ки тавонад бидуни асбоб ва бо қудрати ғайбӣ чизеро халқ кунад.
Аллоҳ таъоло дар ин маврид фармудааст:
الا له الخلق و الامر
«Ҳароина, офариниш ва (ҳамчунин) амру фармон танҳо азони Ӯст». (Сураи Аъроф 54).
Ва низ фармудааст:
قل الله خالق كل شيء و هو الواحد القهار
«Бигӯ, Аллоҳ офаринандаи ҳама чизҳост ва Ӯ яктову тавоност». (Сураи Раъд 16).
Тавҳид дар тасарруф ва тадбир - яъне ин эътиқод, ки гардонанда ва контролкунандаи ин ҷаҳон, Аллоҳ таъоло ҳаст ва ҳеҷ кас бо Аллоҳи мутаъол дар ин сифат шарик нест. Ва ҳатто дар кучактарин масоил, касе ҷуз Аллоҳ тасарруфе надорад.
На зотан ва на атоан. Яъне на худаш чунон қудрат ва салоҳияте дорад ва на Аллоҳ ба касе чунин фазилатеро ато кардааст, ки битавонад дар феълу инфиъолоти олам таъсире дошта бошад. Масалан дар гардиши замину замон, лайлу наҳор, ободиву вайронӣ, пирӯзиву шикаст, парешониву хушҳолӣ, куштан ва зинда кардан, зарар расонидан ва нафъ додан, додани фарзанд ва ақим кардан, ва хулоса дар ҳеҷ масъалаи кучак ва ё бузурге, касе наметавонад шарики Ӯ бошад, ва танҳо зоти бемислу монанди Аллоҳ ҳаст, ки ҳама корҳои оламро мегардонад ва Ӯст, ки дигаргуниҳоро дар ҷаҳон эҷод мекунад.
Қуръони маҷид дар ин бора фармудааст:
يُدَبِّرُ الأَمْرَ مَا مِن شَفِيعٍ إِلاَّ مِن بَعْدِ إِذْنِهِ
«Идораи ҷаҳони ҳастӣ ба дасти Ӯст, ва ҳеҷ шафоъатгаре нахоҳад буд, магар пас аз иҷозаи Ӯ». (Сураи Юнус 3).
Ва ҳамчунин омадааст:
اللّهُ الَّذِي رَفَعَ السَّمَاوَاتِ بِغَيْرِ عَمَدٍ تَرَوْنَهَا ثُمَّ اسْتَوَى عَلَى الْعَرْشِ وَسَخَّرَ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ كُلٌّ يَجْرِي لأَجَلٍ مُّسَمًّى يُدَبِّرُ الأَمْرَ يُفَصِّلُ الآيَاتِ لَعَلَّكُم بِلِقَاء رَبِّكُمْ تُوقِنُونَ
«… Аллоҳи мутаъол умури (дунёро) мегардонад ва Ӯ ояҳоро баён мекунад, то инки шумо яқин ҳосил кунед, ки бо парвардигоратон мулоқот мекунед». (Сураи Раъд 2).
Аллоҳ таъоло тасарруфи дигаронро дар олами ҳастӣ ва тағйироти онро сароҳатан радд кардааст, масалан дар мавриди гардиши айём мегӯяд:
قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِن جَعَلَ اللَّهُ عَلَيْكُمُ اللَّيْلَ سَرْمَداً إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ مَنْ إِلَهٌ غَيْرُ اللَّهِ يَأْتِيكُم بِضِيَاء أَفَلَا تَسْمَعُونَ * قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِن جَعَلَ اللَّهُ عَلَيْكُمُ النَّهَارَ سَرْمَداً إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ مَنْ إِلَهٌ غَيْرُ اللَّهِ يَأْتِيكُم بِلَيْلٍ تَسْكُنُونَ فِيهِ أَفَلَا تُبْصِرُونَ
«Бигӯ эй Паёмбар! Ба ман бигӯед, агар Аллоҳ шабро то рӯзи Қиёмат ҳамеша мондагор кунад, ба ҷуз Аллоҳ кадом маъбуд аст, ки битавонад барои шумо рӯшноӣ биёварад? Оё намешунавед?
Бигӯ, ба ман хабар диҳед, агар Аллоҳ рӯзро то Қиёмат ҷовидона кунад, ба ҷуз Аллоҳ кадом маъбуд аст, ки битавонад барои шумо шаберо биёварад, то дар он биёромед? Магар намебинед?». (Сураи Қасас 71-72).
Ва дар мавриди борон мефармояд:
أفرأيتم الماء الذي تشربون أأنتم أنزلتموه من المزن أم نحن المنزلون
«Оё ҳеҷ дар мавриди обе, ки менӯшед андеша кардаед? Оё шумо онро аз абр пойин меоваред ё мо онро фурӯ меоварем?». (Сураи Воқиъа 68-69).
Ва дар мавриди аъзо ва ҷавориҳи инсон фармудааст:
قل أراْيتم ان اخذ الله سمعكم و ابصاركم و ختم علي قلو بكم من اله غيرالله ياتيكم به
«Бигӯ: Ба ман бигӯед, агар Аллоҳ шунавоӣ ва биноиятонро бигирад ва бар дилҳоятон муҳр ниҳад, оё ғайр аз Аллоҳ маъбуде ҳаст, ки онро ба шумо бозгардонад?». (Сураи Анъом 46).
2. Тавҳид дар Улуҳийят - муҳимтарин бахши тавҳид ин аст, ки дар ибодат ва парастиш касеро ба Аллоҳ шарик қарор дода нашавад, ва ҳама ибодатҳо (аз ҷумла ибодатҳои қавлӣ, амалӣ, молӣ ва махсусан дуъову тазарруъ, ки мағзи ибодат ҳаст) фақат барои зоти Аллоҳ анҷом дода шавад. Ҳама назрҳову ниёзҳо ба номи Ӯ дода шавад. Дар ҳама мушкилот фақат Ӯро фарёд зада ва танҳо аз Ӯ кумак хоста шавад.
Ҷуз Ӯ, барои ҳеҷ касе саҷда, тавоф, эътикоф нашавад, ваruclips.net/p/PLKz3Ky6I-QMCqX5ClDmTzv0zCGoPbOcND
السلام عليكم و رحمة الله و بركاته
بسم الله الرحمن الرحيم
📖🇸🇦🇸🇦🇸🇦🇸🇦🇸🇦 🇸🇦🇸🇦🇸🇦🇸🇦🇸🇦
🇸🇦🇸🇦🇸🇦🇸🇦🇸🇦🇸🇦🇸🇦
🇸🇦🇸🇦🇸🇦🇸🇦🇸🇦🇸🇦
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
📖 ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖
•┈┈┈┈•🌸•Маънои Имон•🌸•┈┈┈•
❓Имон дар луғат ва истилоҳ чи маъно дорад?
الإيمان في اللغة: الإقرار و التصديق.
✅Имон дар луғат: иқрор ва тасдиқ кардан аст.
الإيمان في الاصطلاح:الإيمان قول وعمل واعتقاد، يزيد بالطاعة وينقص بالمعصية.
✅Имон дар истилоҳ:Имон қавл ва амал ва эътиқод аст, имон бо тоъат зиёд мешавад ва ба маъсият кам мешавад.
•┈┈┈┈┈┈•📚•Шарҳ•📚•┈┈┈┈┈•
5️⃣Масъалаи муҳим дар боби Имон❕
1️⃣Масъалаи аввал:Имон аз назари луғат.
🌸Имон аз назари луғат маънояш иқрор ва тасдиқ кардан аст, рост шуморидан ва бовар кардан аст, яъне боварии сад дар сад, ки шак дар он вуҷуд надорад.
2️⃣Масъалаи дувум:Имон аз назари истилоҳ.
📝Абу Ҳатими Розӣ (277) ва Абу Зуръа Розӣ (264) зикр мекунанд:
الإيمان قول وعمل، يزيد وينقص.
✅Имон қавл ва амал аст, зиёд мешавад (бо итоъат) ва кам мешавад (бо маъсият).
📚Китоби “Аслу суннат ва эътиқоди дин”.
❕Муҳим:ин ақидаи ҳамаи салафи солеҳ буд аз саҳобагон, тобеъин ва табъа тобеъин.Дар маънои имон иҷмоъ аст ва дар байни салафи солеҳ ихтилоф нест!
3️⃣Масъалаи севум: Имон мураккаб аст.
😀Яъне: Имон - ин қавли забон, қавли қалб, амали забон, амали қалб, амали ҷисм аст .
◽Қавли забон:гуфтани Ла Илаҳа Илаллоҳ.
◽Қавли қалб:имон овардан ба Аллоҳ малоикаҳо, китобҳо, паёғамбарон, рӯзи охират, тақдири некӣ ва бадӣ тасдиқ ва иқрор кардан аст.Ва эътиқоди қалб қавли қалб аст.
◽Амали қалб:муҳаббат, буғз, таваккул, рағбат, хашят.
◽Амали забон:тиловати Қуръон, амр ба маъруф наҳй аз мункар.
◽Амали ҷисм:намоз, рӯза, закот, ҳаҷ.
4️⃣Масъалаи чаҳорум: Имон зиёд ва кам мешавад.
❕Огоҳӣ:имон ҳамеша як намуд боқӣ намемонад!Имон ё зиёд мешавад бо сабаби ибодат, итоъати Аллоҳ ва кам мешавад ба гуноҳ монанди касе дуздӣ, зино, дурӯғ шаробхӯрӣ мекунад имонаш заиф мешавад.Аммо вақте, ки куфр мекунад монанди истеҳзо, муроҷиат ба маҳкамаи тоғути, ҳукм ба ҳукми ғайри Аллоҳ мекунад, ҳалоли Аллоҳро ҳаром ва ҳаромро ҳалол мегуяд ва куфр ва ширкҳои дигар истиғоса, саҷда, даъвои илму ғайб мекунад ба куфр воқеъ мешавад ва имонаш нобуд мешавад.
❕Огоҳӣ:тарк низ амал аст, ҳар амре, ки Аллоҳ амр кард, ки анҷом бидеҳ, анҷом додан амал аст ва ҳар амре, ки наҳй кард анҷом надодан амал аст.Бузургтарин амал анҷом додани Тавҳид аст ва тарк кардани Ширк аст!тарк кардани ширк амал аст ва тарк низ имон аст.
5️⃣Масъалаи панҷум:Истисно дар Имон.
Истисно - гуфтани Ин ша Аллоҳ мӯъминам аст.Яъне дар камолоти имон истисно мекунем.
❓Чаро Ин ша Аллоҳ мегуем ?
- Зеро сад дар сад ҳамаи гуфтаҳои динро ба ҷо оварда наметавонем .
•┈┈┈┈•🌸•Аркони Имон•🌸•┈┈┈•
✅Расулаллоҳ ﷺ дар ин ҳадис шаш рукни имонро баён намуданд.
قَالَ: فَأَخْبِرْنِي عَنْ الْإِيمَانِ.
قَالَ: أَنْ تُؤْمِنَ بِاَللَّهِ وَمَلَائِكَتِهِ وَكُتُبِهِ وَرُسُلِهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ، وَتُؤْمِنَ بِالْقَدَرِ خَيْرِهِ وَشَرِّهِ.
Ҷабраил عليه السلام гуфтанд:Маро аз Имон хабар бидеҳ!Расулаллоҳ ﷺ гуфтанд:
1)“Имон биоварӣ ба Аллоҳ.
2)Ва малоикаҳо.
3)Ва китобҳо.
4)Ва расулон.
5)Ва ба рӯзи охират .
6)Ва имон биоварӣ ба тақдири некӣ ва бадӣ”.
📚“Ривояти Муслим 8”.
•┈┈┈┈┈┈•🌸•Суолҳо•🌸•┈┈┈┈•
❓Оё қалб асли имон аст ё забон?
✅Қалб асл аст, эътиқоди қалбӣ асл аст ин ба иҷмоъи ҳамаи салаф аст.
❓Чаро салафи солеҳ имонро қавл ва амал гуфтанд ва баъзе имонро қавл ва амал ва этиқод гуфтанд яъне этиқодро зиёд карданд?
✅Баъзе салафи солеҳ имонро қавл ва амал гуфтанд.Этиқод ҳам ба қавл ва ҳам ба амал дохил мешавад.
❓Эътиқод чист?
✅Эътиқод қавли қалб аст, он чизҳое, ки қалби шумо ба он илм дорад ва бовари дорад иқрор ва тасдиқ мекунад.Этиқод баъди илм ба вуҷуд меояд.
5️⃣Масъала, ки гуфтем аз китобҳои зерин гирифтем;
📚Китаб ул Иман Қосим ибн Салам.
📚 Китоб ас Сунна Ҳарб Исмаил Кирманӣ
📚Аслу Суннат ва эътиқоди дин Абу Ҳатими Розӣ ва Абу Зуръа Розӣ
📚Радду ала Ҷаҳмия Аҳмад ибн Ҳанбал.
📚Радду ала Ҷаҳмия Дарими.
❕Саҳобагон радияллоҳу анҳум аввал Имон,Тавҳидро таълим гирифтанд пеш аз Қуръон.Чигунае, ки аз ибн Умар ва Ҷундуб ибн Абдуллоҳ ривоят аст.
📚Дарси шарҳи Арбаъун Нававӣ ҳалқаи 9 - 10
Шайх Абу усома
💙💙🧡🧡❤️❤️🩵🩵💛💛💚💚💜💜❤️❤️📲👈🕋☝️🤲🤲🫂🫂
بسم الله الرحمن الرحيم.
💡Савол ва ҷавоб дар мавриди мавлуди Паёмбар (ﷺ)💡
Оё шумо омода ҳастед ба саволу ҷавоб?
Бале омода ҳастем, акнун оғоз мекунем ба саволу ҷавоб.
📌Саволи : 1 - Паёмбар (ﷺ) чанд маротиба мавлуди худро ҷашн ширифта буданд?
Ҷавоб : 1 - Бореҳам ҷашн нагирифа буданд.
📌Саволи : 2 - Хулафои рошидин Абубакр Умар Усмон Алӣ Разияллоҳу ъанҳум чанд маротиба мавлуди Паёмбар (ﷺ)ро ҷашн гирифта буданд?
Ҷавоб : 2 - Онҳо бореҳам ҷашн нагирифта буданд.
📌Саволи : 3 - Аввалин саҳобиеки, мавлуди Паёмбар (ﷺ)ро ҷашн гирифта буд, ки мебошад?
Ҷавоб : 3 - Касе аз онҳо ҷашн нагирфта буданд.
📌Саволи : 4 - Оё нафаре аз тобеъин мавлуди Паёмбар (ﷺ)ро ҷашн гирифта буданд?
Ҷавоб : 4 - Нафаре аз эшон ҷашн нагирифта буданд.
📌Саволи : 5 - Чанд маротиба аиммаи арбаъа ( Абу Ҳанифа имом Молик имом Шофеъи имом Аҳмад раҳимаҳумуллоҳ ) мавлуди Паёмбар (ﷺ)ро ҷанш гирифта буданд?
Ҷавоб : 5 - Онҳо бореҳам ҷашн нагирифта буданд.
📌Саволи : 6 - Оё дар Қуръон ояте вуҷуд дорад, ки моро амр ба мавлуди Паёмбар (ﷺ) кунад?
Ҷавоб : 6 - Не.
📌Саволи : 7 - Оё ҳадиси саҳеҳ аст ин, ки моро ба мавлуди Паёмбар (ﷺ) амр ё иршод намояд?
Ҷавоб : 7 - Не.
🔴Оё дин ноқис аст? Оё Паёмбар (ﷺ) фаромуш карданд моро хабар кунанд ба ҷашн гирифтани мавлуд? Оё нуқс кард дар ин кор? Оё мо нисбат ба ин кор ҳаристар мебешем аз Паёмбар (ﷺ)?
💡Вақтоки, Паёмбар (ﷺ) ва саҳобагон ва тобеъин ва аиммаи арбаъа ва ғайраҳо мавлудро ҷашн нагирифтаанд
🔴Пас, ки эъҷод ва пайдо намуд ин мавлуди Паёмбар (ﷺ)ро?
Ҷавоб : Шиъаёни Фотими.
✍Мо Паёмбар (ﷺ)ро аз нафсҳоямон ва аз аҳлу байтамон ва аз молҳоямон ва аз тамоми мардум бештар дӯст медорем, локин дар Ислом мавлуди Паёмбар (ﷺ) вуҷуд надорад.
🔴Муҳаббати Паёмбар (ﷺ) ба ҷашн гирифтани мавлуд нест, зероки муҳаббати эшон аз мо талаб мекунад ба пайрави намудан ва тамассук шудан ба шариъати эшон, ва дифоъ кардан аз суннати Паёмбар ва даъват ба суӣ суннат ва истиқомат дар суннати эшон, инро мегуянд муҳаббати ҳақиқи.
Чигунаеки Аллоҳ Субҳану ва таъала мефармояд:
《قُلْ إِن كُنتُمْ تُحِبُّونَ ٱللَّهَ فَٱتَّبِعُونِى يُحْبِبْكُمُ ٱللَّهُ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ ۗ وَٱللَّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ》.
Бигӯ: (Эй Паёмбар) агар Худоро дӯст медоред, ба ман пайравӣ кунед, то Ӯ низ шуморо дӯст бидорад ва гуноҳонатонро биёмурзад, ки омурзанда ва меҳрубон аст!»
[Оли Имро : 31]
АЛЛОҲО ! ҳамеша ҳаққро бар мо ҷилва намо.
#abu_muhammad_madani
✍ Ҷазои касоне, ки фош намудани айбу нуқсонҳои мардони мӯъмин ва занони мӯъминаро, ҳадафи хеш қарор додаанд.
﴿وَٱلَّذِینَ یُؤۡذُونَ ٱلۡمُؤۡمِنِینَ وَٱلۡمُؤۡمِنَـٰتِ بِغَیۡرِ مَا ٱكۡتَسَبُوا۟ فَقَدِ ٱحۡتَمَلُوا۟ بُهۡتَـٰنࣰا وَإِثۡمࣰا مُّبِینࣰا﴾ [الأحزاب ٥٨]
«ВА ОНОН, КИ МАРДОНИ МӮЪМИН ВА ЗАНОНИ МӮЪМИНАРО БА ҒАЙРИ ГУНОҲЕ, КИ БА АМАЛ ОВАРДА БОШАНД, МЕРАНҶОНАНД, ҲАМОНО БОРИ БӮҲТОН ВА ГУНОҲИ ЗОҲИРРО БАРДОШТАНД».
(Аҳзоб/58)
Аз ибну Аби Ҳатим ар-Розӣ роҳимаҳуллоҳ ривоят мешавад: Аз имом Муҷоҳид роҳимаҳуллоҳ ривоят мешавад, ки дар тафсири ин оят инчунин фармуданд:
وأخْرَجَ ابْنُ أبِي حاتِمٍ عَنْ مُجاهِدٍ في الآيَةِ قالَ: يُلْقى الجَرَبُ عَلى أهْلِ النّارِ، فَيَحُكُّونَ حَتّى تَبْدُوَ العِظامُ، فَيَقُولُونَ: رَبَّنا بِمَ أصابَنا هَذا؟ فَيُقالُ: بِأذاكُمُ المُسْلِمِينَ.
Бар аҳли дӯзах бемории хоришак партофта мешавад, пас аҳли дӯзах (баданҳояшонро) мехоранд, ки ҳатто дар натиҷа устухонҳо зоҳир шуда, маълум мешаванд. Мегӯянд: Парвардигори мо! Ин мусибат ба кадом сабаб бар мо расид? Пас гуфта мешавад: «Ба сабаби мусалмонҳоро озор доданатон».
Тафсири «Дуррул Мансур»
وأخْرَجَ الطَّبَرانِيُّ، وابْنُ مَرْدُويَهْ، وابْنُ عَساكِرَ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ بُسْرٍ عَنِ النَّبِيِّ ﷺ قالَ: «لَيْسَ مِنِّي ذُو حَسَدٍ، ولا نَمِيمَةٍ، ولا خِيانَةٍ، ولا أنا مِنهُ. ثُمَّ تَلا رَسُولُ اللَّهِ ﷺ هَذِهِ الآيَةَ: ﴿والَّذِينَ يُؤْذُونَ المُؤْمِنِينَ والمُؤْمِناتِ﴾ [الأحزاب»: ٥٨] .
Табаронӣ ва Ибну Мардувайҳ ва Ибну Асакир аз Абдуллоҳ ибну Буср розияллоҳу анҳу ривоят мекунанд, ки Набий ﷺ мефармоянд: «Ҳасадхӯр, суханчин ва хиёнаткор аз ман нест, ва ман низ аз ӯ нестам. Сипас Росулуллоҳ ﷺ ояти (дар болобуда яъне Аҳзоб/58-ро) тиловат намуданд».
Тафсири «Дуррул Мансур»
Аз Яҳё ӯ аз Назр ибну Билол ӯ аз Абони ибну Абу Айёш ӯ бошад аз Анас розияллоҳу анҳу ривоят мекунад, ки гуфтааст:
يَحْيَى: عَنِ النَّضْرِ بْنِ بِلَالٍ، عَنْ أَبَانِ بْنِ أَبِي عَيَّاشٍ، عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ " أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ خَرَجَ يَوْمًا فَنَادَى بِصَوْتٍ أَسْمَعَ الْعَوَاتِقَ فِي الْخُدُورِ: يَا مَعْشَرَ مَنْ أَسْلَمَ بِلِسَانِهِ وَلَمْ يُسْلِمْ بِقَلْبِهِ، أَلَا لَا تُؤْذُوا الْمُؤْمِنِينَ وَلَا تَغْتَابُوهُمْ، وَلَا تَتَبَّعُوا عَوْرَاتِهِمْ؛ فَإِنَّهُ مَنْ تَتَبَّعَ عَوْرَةَ أَخِيهِ الْمُسْلِمِ تَتَبَّعَ اللَّهُ عَوْرَتَهُ، وَمَنْ تَتَبَّعَ اللَّهُ عَوْرَتَهُ فَضَحَهُ فِي بَيته".
Ба дурусти рӯзе Росулуллоҳ ﷺ баромада, нидо карданд. Ба духтар-занҳои паси парда буда низ шунавонда, инчунин фармуданд:
Эй ҷамъи касоне, ки бо забон таслим шудаеду, бо қалб таслим нашудаед! Огоҳ бошед! Мӯъминонро озор мадиҳед ва айбу нуқсонҳои ононро нагӯед ва айбҳои ононро думболагири карда, аз паяшон наяфтед. Чунки, касе, ки айби бародари муслимашро думболагири карда, аз паяш афтад, Аллоҳ Таъоло аз паи айбҳои ӯ мешавад. Ҳар киро Аллоҳ азза ва ҷалла аз паи айбҳояш шавад, агарчи дар хонааш бошад ҳам, ӯро фош мекунад».
Тафсири «Ибну Аби Заманин».
🌸🌸🌸
ПАЁМБАРИ ИСЛОМ ДАР ЛАҲАЗОТИ ОХИРИ УМРИ ХУД: ДАР МАВРИДИ ЗАНОН ВАСИЯТ МЕКУНАД.
2⃣1⃣ - Аз Амр бин Ал-Аҳус Ал-Ҷашми ривоят аст, ки ӯ дар حجة الوداع аз паёмбар ﷺ баъд аз ин, ки ҳамд ва санои ӯ таъаларо гуфт ва панд дод ва насиҳат кард, шунид, ки фармуд:
وعن عمرو بن الاحوص الجشمي أنه سمع النبي ﷺ في حجة الوداع يقول بعد أن حمد الله تعلى، وأثني عليه وذكر ووعظ، ثم قال: ألا واستوصوا بالنساء خيرا، فإنما هنعوان عندكم ليس تملكون منهن شيئا غيرا ذلك إلا أن يأتين بفاحشة مبينة، فإن فعلن فاهجروهن سبيلا، الا إن لكم على نسألكم حقا، ولنسئكم عليكم حقا، فوقكم عليهن إن لا يومين فرشكم من تكرهون، ولا يأذن في بيوتكم لمن تكرهون، ألا وحقهن عليكم أن تحسنوا إليها في كسوتهين و طعامهن.
Яъне: огоҳ бошед ва дар мавриди занон васият ба хайр намуд, зеро онҳо назди шумо асиранд, шумо ҳеч чизеро ба ҷуз лаззат бурдан молик нестед магар ин, ки ба ин ки фаҳшоро ошкор, муртакиб шуданд. Агар чунин карданд ҳамбистари бо ононро тарк кунед, Агар фармони шумо бурданд бар онҳо роҳеро ҷустуҷӯ макунед. Бо хайр бошад, ки ҳамоно шумо бар занонатон ҳақ доред ва занони шумо бар шумо ҳақ доранд. Ҳақи шумо бар онон ин аст, ки бар фарди шумо касонеро нашинонанд, ки аз онҳо бад мебаред ва дар хонаатон ба касе иҷозаи вуруд надиҳанд, ки шумо аз онҳо мутанафиред. Ва огоҳ бошед,ки ҳақи онҳо бар шумо ин аст, ки ба онҳо дар либосашон ва таъомашон некӣ ва эҳсон кунед.
📘[رواه الترمذي وقال: حديث حسن صحيح/١١٦٣]
[📚 аз китоби: 100 ҳадис дар бораи ҷойгоҳи зан дар Ислом].
•┈┈┈┈┈•✿🌸✿•┈┈┈┈┈•
Ба канали телеграми мо дохил шуда аз аҳкомо дини Аллоҳ огоҳи ҳосил кунед.
╭┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈╮
◌ ོ🍃
╰┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈┈╯
🌸 100 -хислат аз хислатҳои ахлоқии Набии Акрам ﷺ (қисми 1)
💠 1. Ҳангоми роҳ рафтан бо оромӣ ва виқор роҳ мерафтанд!
💠 2. Дар роҳ рафтан қадамҳоро бар замин намекашиданд!
💠 3. Нигоҳашон ҳангоми роҳ рафтан ҳамеша ба суи замин буд!
💠 4. Ҳар киро ки медиданд, ба салом додан пешдасти мекарданд ва касе ба салом додан ба У пешдасти накардааст!
💠 5. Вақте ба касе даст медоданд, дасти худро зудтар аз дасти у берун намекашиданд!
💠 6. Бо мардум чунон муъошират мекарданд, ки ҳар кас гумон мекард азизтарин шахс назди он Ҳазрат аст!
💠 7. Ҳар гоҳ ба касе менигаристанд ба равиши сардори давлат бо гушаи чашм назар намекарданд!
💠 8. Ҳар гиз ба руи мардум бо чашми хира ва гирондагӣ назар намекарданд!
💠 9. Чун ишора мекарданд, бо даст ишора мекарданд, на бо чашм ва абру!
💠 10. Сукути тулонӣ дошт ва то ниёз намешуд, лаб ба сухан намекушоданд!
🌸 100-хислат аз хислатҳои ахлоқии Набии Акрам ﷺ (қисми 2)
💠 11. Ҳар гоҳ бо касе, ҳамсуҳбат мешуданд ба суханони у хуб гуш фаро медоданд!
💠 12. Чун бо касе сухан мегуфтанд, комилан бар мегаштанд ва ру ба у менишастанд!
💠 13. Бо ҳар кас, ки менишастанд, то у хоҳиши бархостан намекарданд, он Ҳазрат барнамехостанд!
💠 14. Дар ҳар маҷлисе, ки менишастанду бар мехостанд, ёди Аллоҳ мекарданд!
💠 15. Ҳангоми ворид шудан ба маҷлис дар охир ва наздик дараб менишастанд, на дар мобайни он!
💠 16. Дар мвҷлис ҷои хоссеро барои худ ихтисос намедоданд ва аз он манъ мекарданд!
💠 17. Ҳаргиз дар ҳузури мардум такия намезаданд!
💠 18. Аксари нишастани он Ҳазрат ﷺ ру ба қибла буд!
💠 19. Агар дар наздашон чизе рух медод, ки нописанди Вай буд, нодида мегирифтанд!
💠 20. Агар аз касе хатое содир мегашт, онро нақл намекарданд!
🌸 100-хислат аз хислатҳои ахлоқии Набии Акрам ﷺ (қисми 3)
💠 21. Касеро бар лағзиш ва хатое дар сухан муохаза намекарданд.
💠 22. Ҳаргиз бо касе ҷадал ва мунозаъа намекарданд!
💠 23. Ҳаргиз сухани касеро, қатъ намекарданд, магар ҳар вақто ки ҳарфи лағв ва ботил бигуяд!
💠 24. Посух ба саволеро чанд мартаба такрор мекарданд то ҷавобаш бар шунаванда шубҳа нашавад!
💠 25. Вақте сухани носавоб аз касе мешуниданд, намефармуданд: -Чаро фалонӣ чунин гуфт?, балки мефармуданд: -Баъзе мардумро чи мешавад, ки чунин мегуянд?
💠 26. Бо фуқаро зиёд нишасту бархост мекарданд ва бо онҳо ғизо мехурданд!
💠 27. Даъвати ғуломонро мепазируфтанд!
💠 28. Ҳадяро қабул мекарданд, агар чи ба андозаи як ҷуръа шир буд!
💠 29. Беш аз ҳама силаи раҳм ба ҷо меоварданд!
💠 30. Ба хешовандони худ эҳсон мекарданд!
💠 31. Кори некро таҳсин ва ташвиқ мефармуданд ва кори бадро қабеҳ дониста аз он манъ мекарданд
💠 32. Ончи муҷиби салоҳи дин ва дунёи мардум буд, ба онҳо мефармуданд ва ба такрор мегуфтанд: ҳар ончи ҳозирон аз ман мешунаванд ба ғоибон бирасонанд!
💠 33. Ҳар ки узр меовард, узри уро қабул мекарданд!
💠 34. Ҳаргиз касеро ҳақир намешумурданд!
💠 35. Ҳаргиз касеро дашном надодаанд ва ё ба лақабҳои бад файрод накардаанд!
🌸 100-хислат аз хислатҳои ахлоқии Набии Акрам ﷺ (қисми 4)
💠 36. Ҳаргиз касе аз атрофиён ва бастагони худро нафрин накарданд.
💠 37. Ҳаргиз айби мардумро ҷустуҷу намекарданд!
💠 38. Аз шарри мардум барҳазар буданд, вале аз онҳо канора намегирифтанд ва бо ҳама хушахлоқ буданд!
💠 39. Ҳаргиз мазамати мардумро намекарданд ва бисёр мадҳи онҳо намегуфтанд!
💠 40. Бар ҷасорати дигарон сабр мефармуданд ва бадиро ба некӣ ҷавоб медоданд!
💠 41. Аз беморон иёдат мекарданд, агар чанде дар дур афтодатарин нуқтаи Мадина буд!
💠 42. Суроғи асҳоби худро мекарданд ва ҳамеша аз ҳоли онҳо ҷуё мешуданд!
💠 43. Асҳобро ба беҳтарин номҳояшон садо мезаданд!
💠 44. Бо асҳобашон дар корҳо бисёр машварат мекарданд ва бар он таъкид мефармуданд!
💠 45. Дар ҷамъи ёронашон доиравор менишастанд ва агар ғарибе, ворид мешуд наметавонист, ташхис диҳад, ки Паёмбар ﷺ кадом яке аз онҳо аст!
💠 46. Миёни ёронашон унсу улфат барқарор мекарданд
💠 47. Вафодортарин мардум ба аҳду паймон буданд!
💠 48. Ҳар гоҳ чизе ба фақир мебахшиданд, ба дасти худаш медоданд ва ба касе ҳавола намекарданд!
💠 49. Агар дар ҳоли намоз мебуданд ва касе пешашон меомад намозро кутоҳ мекарданд!
💠 50. Агар дар ҳоли намоз мебуданд ва кудаке гиря мекард, намозашонро кутоҳ мекарданд!
Дилмона ов кади неки сесангара кунен полни
ruclips.net/video/1W_FBddVcw0/видео.html. хукми кабур парасто дар мазоро
☝️ ШАРТИ ТАВҲИД: КУФР БА ТОҒУТ❗️
Тоғут дар луғат: ба вазни “фаъалут” буда, аз туғён аст гуфта мешавад: “тағо” ҳангоме, ки чизе аз ҳаддаш гузашт.
🔍 МАЪНОИ ТОҒУТ ДАР ШАРИЪАТ:
✍️ Чуноне ки ибни Таймия (раҳимаҳуллоҳ) гуфтааст: "Тоғут ҳар касест, ки дар ғайри тоъати Аллоҳу расулаш худро бузург гардонад, чи инсон бошад чи шайтон, ё ҳар чизе аз бутҳо бошад." (Қоида Филмаҳабба 1/187)
✍️ Ибн ал-Қаййим (раҳимаҳуллоҳ) мегӯяд: "Ҳар чизе ки банда ӯро аз ҳаддаш гузарад, чи маъбуд бошад ва ё пайравишуда ва ё итоъатшуда тоғут ҳисобида мешавад, пас тоғути ҳар қавме касе аст, ки аз ғайри Аллоҳу Расулаш ҳакам ва довар қарор диҳанд, ё ӯро ибодат кунанд ҷуз Аллоҳ ё пайравӣ намоянд баҷои Ӯ, бидуни далел аз ҷониби Аллоҳ, ё дар ончи, ки намедонанд ки он итоъати Аллоҳ аст, аз ӯ итоъат кунанд. Пас инҳо тоғутҳои дунё ҳастанд. Вақте нисбати онҳо тааммул кардӣ ва дар вазияти мардум нисбат ба онҳо тафаккур кардӣ мебини, ки бештарашон аз ибодати Аллоҳ ба сӯи ибодати тоғут, ва аз ҳокиму довар гирифтани Аллоҳ ва Расулаш ба сӯи ҳокиму довар гирифтани тоғут, ва аз итоати Аллоҳ ва пайрави аз Расулаш ба сӯи итоати тоғут ва пайрави ба он, рӯй овардан." (Эъламул Муваққиин 1/50)
⛔️ САРОНИ ТОҒУТҲО
✍️ Шайхул ислом Муҳаммад ибни АбдулВаҳҳоб мегӯяд: Тоғутҳо бисёранд вале сарони онҳо панҷанд.
ruclips.net/p/PLKz3Ky6I-QMC2lQh3twURj1_1_q3cinni
1️⃣ АВВАЛ: Шайтон, ки ба сӯи ибодати ғайри Алолоҳ даъваткунанда аст. Ҳар ширку куфре, дар асл ибодат барои шайтон ҳисобида мешавад , чаро ки иҷрокунандаи он шайтонро итоъат мекунад, сипас муртакиби ширку куфр мегардад.
Чуноне, ки Аллоҳ таъоло мефармояд: Эй фарзандони Одам магар бо шумо аҳд набастам, ки шайтонро ибодат накунед!? ба дурустӣ, ки ӯ душмани ошкори шумост ва танҳо Маро ибодат кунед, ин аст роҳи рост. (Ёсин/60-61)
Баъдан, ибодати ҳар тоғуте ҳамчунон ширк шуморида мешавад, аз ин лиҳоз, ки ибодати ғайри Аллоҳ ҳисобида мешавад. Аз ин ҷиҳат ҳар мушрике ибодаткунанадаи якчанд маъбуде ғайр аз Аллоҳ мебошад, ин гуфтаи Аллоҳ таъоло тасдиқкунандаи он мебошад: Инон қавми мо ҳастанд, ки ғайри Аллоҳро маъбудҳое ихтиёр карданд, чаро дар исботи он илоҳон далели возеҳи намеоранд? Пас кист золимтар аз касе, ки бар Аллоҳ дурӯғ мебандад? (Каҳф/15)
Ва қавли Аллоҳ таъоло аст, ки фармуд: Оё ба ҷои Ӯ маъбудоне бигирам, ки агар (Аллоҳи) Раҳмон дар ҳаққи ман зиёне бихоҳад шафоати онҳо аз ман чизеро дур накунад, ва маро халос карда наметавонанд. (Ёсин/23)
Ва нисбати ин қавли Аллоҳ таъоло тааммул кун: Аллоҳ мисол зад марди (ғуломеро), ки дар (ғуломдории) ӯ шариконе аст ки бо ҳам ҳамеша ихтлоф доранд ва марде (ғуломе), ки танҳо (ғуломдориаш) дар як шахс таслим шудааст, оё ин ду мисол баробаранд?! Ҳамд танҳо барои Аллоҳ аст, балки аксари онҳо намедонанд.(Зумар/29 )
ruclips.net/p/PLKz3Ky6I-QMCqX5ClDmTzv0zCGoPbOcND
2️⃣ ДУВВУМ: Ҳаркасе бар ивази ибодати Аллоҳ, ба сӯи ибодати худ даъват кунад.
Далел: Аллоҳ таъоло фармуд: Ва аз онҳо ҳар кӣ бигӯяд: "ман баҷуз Ӯ илоҳ ҳастам" пас ҷазои ӯро дӯзах медиҳем. Ҳамчунин аст сазои золимон. (Анбиё/29)
ruclips.net/p/PLKz3Ky6I-QMDFWWPoPlJ8Jj6I5-S6bbjK
3️⃣ САВВУМ: Касе, ки аз ғайри Аллоҳ парастиш шавад, дарҳоле ки ӯ ба он ибодат розӣ бошад.
🔘 Ва инҳо дар ин ду қисм дохил мешаванд:
☑️ Тоғутҳое, ки ҳаром кардаи Аллоҳро ҳалол ва ҳалол кардаи Аллоҳро ҳаром месозанд.
☑️ Пирҳои сӯфиҳо ва рофизиён, ки барои онҳо саҷда карда мешавад ва гӯё ҳамчун табаррук масҳ карда мешавад ва онҳо инкор намекунанд.
ruclips.net/p/PLKz3Ky6I-QMDxgLp1KtdVJUCntaAdt5fH
4️⃣ ЧАҲОРУМ: касе ҷуз Аллоҳ даъвои илми ғайб мекунад:
Далел ин гуфтаи Аллоҳ таъоло аст, ки фармуд: Бигӯ (эй паёмбар) ,ҷуз Аллоҳ, касе дар осмонҳову замин ғайбро намедонад ва кай барангехта мешаванд "низ" намедонанд. (Намл/65)
🔘 Ва дар ин қисм дохил мешаванд:
☑️ Сеҳргар
☑️ Коҳин
☑️ Пешгӯ (фолбин)
☑️ Касе, ки дар зери дасту зарфҳо мехонад.
☑️ Ситорашиносон (касоне, ки дар асоси ҳаракати ситорагон даъвои ғайб карда пешгӯиву фолбиниӣ мекунанд).
Ва низ, дар ин қисм боварӣ намудан ба фолнома (гороскоп) ва дар асоси он амал намудан, дохил мешавад.
5️⃣ ПАНҶУМ: Касе, ки ба ғайри ҳукми нозил кардаи Аллоҳ ҳукм мекунад.
🔘 Ва дар ин қисм дохил мешаванд:
➡️ Ҳокимоне, ки бо қонунуҳои гузошта шуда ҳукм мекунанд.
➡️ Сардорони қабилаҳо ва деҳот (қаряҳо), ки бар асоси одату тақлидҳо ва расму русуми қабилаҳо, ки ҳукми ғайри Аллоҳ аст, дар байнихуд бо он ҳукм мегузоранд.
➡️ Узви маҷлисҳои куфрӣ (аъзои парлумон ва маҷлиси олӣ).
➡️ Аъзои маҷлиси қонунгузорӣ (мушовирону қонунгузорони ҳар кишвар).
➡️ Додситонҳое, ки дар додгоҳҳо гузошта шуданд (яъне суд, прокурор, адвокат) дар сарони тоғут дохил мешавад.
ruclips.net/p/PLKz3Ky6I-QMD0BLmk7sdWUyQsTnOECHU4
ruclips.net/video/pZeIOEYiDyI/видео.html
ruclips.net/video/W_qTo2C-qbc/видео.html
ruclips.net/video/ynVCyUK_FnA/видео.html
ruclips.net/video/R2RiSb18LxI/видео.html